PKASLA Concept 2

Page 1

ការបង�ំេរៀបការក��ង សម័យែខ�រ�កហម

គេ��ង�����េ��មអង��រក�ីករុ�



ការបង�ំេរៀបការក��ង សម័យែខ�រ�កហម

គេ��ង�����េ��មអង��រក�ីករុ�


មួយជីវ�តខ��ំពិ�ករហូតប៉ុែន�ខ�ំរ�ង�ំមួយជីវ�តខ��ំពិ� ករហូតប៉ុែន�ខ�ំរ�ង�ំមួយជីវ�តខ��ំពិ�ករហូតប៉ុែន�ខ�ំរ�ង�ំ មួយជីវ�តខ��ំពិ�ករហូតប៉ុែន�ខ�ំរ�ង�ំ។


មាតិកា មួយជីវ�តខ��ំពិ�ករហូតប៉ុែន�ខ�ំរ�ង�ំ

xx

មួយជីវ�តខ��ំពិ�ករហូតប៉ុែន�ខ�ំរ�ង�ំ

xx

មួយជីវ�តខ��ំពិ�ករហូតប៉ុែន�ខ�ំរ�ង�ំ

xx

មួយជីវ�តខ��ំពិ�ករហូតប៉ុែន�ខ�ំរ�ង�ំ

xx

មួយជីវ�តខ��ំពិ�ករហូតប៉ុែន�ខ�ំរ�ង�ំ

xx

មួយជីវ�តខ��ំពិ�ករហូតប៉ុែន�ខ�ំរ�ង�ំ

xx

មួយជីវ�តខ��ំពិ�ករហូតប៉ុែន�ខ�ំរ�ង�ំ

xx

មួយជីវ�តខ��ំពិ�ករហូតប៉ុែន�ខ�ំរ�ង�ំ

xx

មួយជីវ�តខ��ំពិ�ករហូតប៉ុែន�ខ�ំរ�ង�ំ

xx

មួយជីវ�តខ��ំពិ�ករហូតប៉ុែន�ខ�ំរ�ង�ំ

xx


មួយជីវ�តខ��ំ ពិ�ករហូត ប៉ុែន�ខ�ំរ�ងមាំ

េ���ះ េឌឿក សំ �យុ ៦៣���ំ

ភូមិេដើមរ�រ ឃុំ��រទទឹង

�សុក��ន េខត�េ�ធ��ត់ ��ជីវករលក់ដូរេ�ផ�ះ �នបងប��ន ��ំ�ក់

�នកូន��ំ�ក់ �បុសបី �សីពីរ



មួយជីវ�តខ��ំពិ�ករហូត ប៉ុែន�ខ�ំរ�ងមាំ


មុនែខ�រ�កហម ���ំ១៩៧០ បងប��នខ��ំ��ំ�ក់។ �បុសបី �សីពីរ ប៉ុែន�ឥឡ�វ���ប់មួយេហើយ េ�ែត �បុសពីរ �សីពីរេទ។ ���ប់េ�យ ជម�ឺជំ�ន់��ំ១៩៩០។ ខ��ំ�កូនបង បង�ស់ក�ង�គ��រ េហើយខ��ំភ�រ ដកស��ង េធ�ើ�ំង�រ�រ�បុស និង�រ�រ�សី ខ��ំ��ប់រង�ំងអស់ េវទ��ស់ខ�ំ។ ប��នៗ�េ�តូចៗ ខ��ំធំ�ងេគក��ង�គ��រ ដូេច�ះ េហើយខ��ំ�ត�វទទួលខុស�ត�វេ�ចើន។ ឪពុក���យ �ត់ចង់ឱ��េយើងេរៀន ប៉ុែន�ដល់�សុក�ញ់��េពក �សុកេយើងេកើតស����មេ�ះ ខ��ំអត់�នេរៀនេទ �នេរៀនេ� ��េ��មេដើមេឈើែតប៉ុេ���ះ។ ប��នៗខ��ំបួសេរៀន��េ��ម េដើមេឈើែដរ និងេរៀនេ���វត� �ន���ក់ទីពីរ ���ក់ទីបី។ េចះ�ន ក ខ �សះអ �សះ� ែតសរេសរអត់�នេទ។ ប��នមួយេ� �សុកេគ[�បេទស �េមរ�ច] �នេ� ទីេ�ះ េ�េរៀនក៏េចះេ� ប៉ុែន�េគេចះអង់េគ�ស���ំង មកនិ�យសុទ�ែតអង់េគ�ស ខ��ំ��ប់អត់ �នេទ។ ប��នេ�ខ��ំអត់�នេរៀនេទ ប៉ុែន�ដល់��ំ១៩៧៩េនះ េគ �នេរៀន។ ែតេរៀនហ�ឹង រវល់ែតែម៉��ប់ ែម៉អីេ� េ�ែត���ក់ឯង។ ខ��ំរត់េ�ជំរ�អស់េហើយ េ�ែតប��ន ���ក់ឯងហ�ឹង េហើយកូន�បុសៗ �ត់ េគ�ប់��ន ក៏រត់ែដរ រត់េ�ជុំខ�ំេ�ជំរ�។


និយាយេដោយទឹកមុខញញឹម េពលរ�លឹកពីឪពុក… ឪខ��ំ�ស�ញ់កូន�សី ខ��ំក៏�ស�ញ់ឪ �ងែដរ អត់សូវ�ស�ញ់ែម៉េទ េ��េ� �មឪរហូត។ មិនដឹងេម៉ច ដូចហួសចិត�ែដរ �ស�ញ់ែតឪពុក។ ពុកខ��ំអត់ �ចេទ ស��ត ចង់េម៉ចក៏េ�យ កូនេធ�ើេម៉ចក៏េ�យ។ ែម៉ខ�ំ �ច �ត់�នែតេជរ ស�ី�ឱ��។ ដល់េពល េ�� េ��មែតឪេទ អត់សូវ �ស�ញ់ែម៉េទ។


បងប��នខ��ំែប�កៗពី�� ប��នេ�េគ�ស�ញ់ែម៉ ខ��ំ�ស�ញ់ឪ។ �ល េ�េក�ងៗអត់ដឹងអី ដេណ�ើម��� ឪឯង ែម៉ឯងអ��ឹង។ ដល់េពលធំៗ េហើយនិ�យ��� � “េអើ បងឯង�ស�ញ់ឪ ខ��ំ�ស�ញ់ែម៉ ឥឡ�វ េមើលែម៉េដកដី ឪេដកដី�ំងអស់��[���ប់]”។ ខ��ំេ� ជំរ�ឯេ�ះ ខ��ំែថេ�កពុកែតឯង ែឆ�តឆ�ន់េហើយ េពលែដល�ត់��ប់េ� ខ��ំបូ��ត់េ�ជំរ��វ អ៊��ង។ េហើយប��នខ��ំេ�ឯភូមិឯេនះ េដក ឱបែម៉ ប៉ុែន�អត់ដឹងែម៉�ច់ខ��ល់។ េ���ងបួនភ�ឺេឡើងយំងូងៗ បង អត់េ� េ�ែត���ក់ឯង។ ��េ�ច�ធម��ស់ �នអ�ក�សុក េគជួយ េ��ះេយើងេកើតជំ�ន់ ហ�ឹង �ក�ស់។ �លេយើងេទើប មកពីែខ�រ�កហម ���ម �ក េហើយេវទ��ស់ �នែតអ�ក�សុកេទ េគជួយលុយ អង�រ និងជួយបូ�សពឱ��។ ប��នខ��ំវ�ញ ឱ��ែតនិ�យ �សក់ទឹកែភ�ក ចុះេបើែបកបងែបកប��ន េ�េ��សុកេគអ��ឹង េវទ��ស់។ ឱ��ែតនិ�យ ខ��ំអួលេដើមក ចង់យំ ចុះែបកពីែម៉ (និ�យេ�យ ដកដេង�ើមធំ េពលរ�លឹកពីែម៉)។


មុនសម័យែខ�រ�កហម េ�មុនែខ�រ�កហម ខ��ំកំពុងែតេពញ១៣ ១៤���ំ េហើយេគឱ�� េធ�ើែ�ស។ ែ�សខ��ំពីេដើម ពីសង�ម[សម័យសង�ម��ស�និយម] េ�ចើន �ស់ េហើយ�សូវវ�ញ ចំេបើងេឡើង�រ�សូវ�តឹមៗចេង�ះ។ ខ��ំមិន ែដល�កេល�ម���ម [រេហមរ�ម] ដូច�លមកចូលែខ�រ�កហម េនះេទ េហើយេវទ� េធ�ើ�ររកសុីចិ��ឹមកូនរហូត េ��ះេពលេ�ះ ឪេយើង�ស់ ែម៉�ស់ �ត់អត់េធ�ើអី�នេទ �នែតេយើង។ ក��ង���ំ១៩៧០ �នប៉ុល ពតេ�ភ�ំ�យ�ប េខត��ត់ដំបង េ�េហើយ។ ដល់��ំ១៩៧៤ �បែហលែខប៉ុ��នេទ[មិន�ំែខ] ប៉ុល ពត �យចូលរ�េ�ះទី�កុងេ�ធ��ត់�ំងមូល។ ���ំ១៩៧៣ ចូល���ំ១៩៧៤ រថេ��ះេដញ��នែខ�រ�កហមេកៀរឪពុក���យ ខ��ំេ��ង�សុកេលើ �ងភ�ំ�ក់ ែដល�តំបន់ៃ�ព តំបន់ភ�ំ េហើយខ��ំ �ត�វ�ន��នលន់ នល់ េដញេកៀរមក�ងថ�ល់�តិវ�ញ រហូត �នពីរ បីែខ េទើបខ��ំេ�រកឪពុក���យខ��ំេ��ង�សុកេលើវ�ញ េហើយ េយើង�ត�វេគេដញេ�េដញមក េដញ�ញ់ ��ប់ [��ប់ �ំេភ�ើង] ជះដូចទឹកេភ��ង េហើយក៏រត់ចូលៃ�ព រហូតដល់ ភ�ំ��ន់ រ�ស់ ភ�ំេ�ក េហើយសុទ�ែតៃ�ព �ំ��រត់េ�។ រត់ៗ េឡើង�ច់ �យ ប៉ុែន��នអង�រ�ប់ខ�នហ�ឹងេ� �ំបបរហូប �មួយេដើមស�ន់ អីេគហ�ឹង ល�ីង�ល់ែតសុីអីអត់េកើតេទ។


េហើយ ����ប់រយ�ប់មុឺន�ក់ អ�ក��ន�យហូប អ�កហ�ឹង ែចក��� ហូបេហើយ រត់�ល់�ច់�យ។

បទពិេសោធន៍ ឬការជួប�បទះក��ងសម័យែខ�រ�កហម ដល់េពលចូល���ំ ែខ�រ�កហមមកេទៀត េគជេម��សេយើង អត់ឱ�� េ��មួយឪពុក���យេទ េគជេម��សខ��ំឱ��េ�េ�ឯមន�ីរឃុំរ�េលច �លដែង�ន រួចេ����យក����ង េ�ឯលិចឯេ�ះ។ េគយកេយើង េ�ឱ��េធ�ើ�រ�េប���[កងែស�ង] េហើយេ�ទីេ�ះខ��ំែបកពីបង ែបក ពីប�នអស់េហើយ ែម៉េ�េ�ឯេ�ះ េគជេម��សេ�េ� �សុក េលើែដរ។ ���ំ១៩៧៦ហ�ឹង េគឱ��េ�ដំ�ក់ជី�កម េគឱ��េធ�ើ�ប�យ ដំ�ក់ជី�កម។ េធ�ើដំ�ក់ជី�កម�នបួនែខ េគយកខ��ំមកេ� ភូមិរ�េលចេនះវ�ញ។ េ�ភូមិរ�េលច�នមួយ���ំ េគឱ��ខ��ំមកេ� ���រទទឹង រួច�នប���នខ��ំេ�េ�ង�ងដំ�ក់អំពិល េគបង�ំឱ�� េយើងជីក�ប�យ។ េ�ក��ង���ំ១៩៧៦ ចូល���ំ១៩៧៧ �ន ប៉ុ��នែខ េគឱ��ខ��ំេ�សមរភូមិេ�ង�ង។ េគឱ��េយើងស��ង �ច�ត និងេធ�ើែ�ស��ំង។ ឱ��េយើងេដើរ�ប់ កណ��រ េពលយប់ក៏មិនឱ��េយើងេដកែដរ េវទ��ស់។ េគឱ�� �ប់កណ��រ េដញសត�កណ��រ �យេ���តឱ���េផ�ើល កុំឱ��កណ��រ សុី�សូវ។ េដើរ�ប់កណ��រក��ងមួយកង�រ�ហ�ឹង។

េដើមស�ន់៖ �រុក��ត់ម���ងដុះក��ងទឹក �នរូប�ងដូចេដើម�ពលឹត ែត�នរស់�តិល�ីង


េគឱ��េដើរេធ�ើ�រ េធ�ើេម៉ចឱ��ែតេយើង�ប់ហ�ឹង កុំឱ��េយើង�សណ�ក ប���ប់មកេយើងប��រ េវណ���។ េពលខ��ំងងុយេដកេពក យកឬស សំ�ប�ត់�តេចៀក កុំឱ��េឈ�ើងចូល�តេចៀកខ��នេ���ំក�ងទឹក េដកក��លេកើយែតេលើភ�ឺែ�ស េហើយនរ�ក៏ដូច នរ�ែដរ េដកអ��ឹង។ �ប�នេដើរេ�មក េហើយេគ�ត់ �កដុង ឮផូង អ��ឹង េធ�ើឱ��េយើង���ក់�ំងអស់ហ�ឹង។ េគ� “អឺ េដកអ��ឹង �បយ័ត�េមេគមក េគ�យេ�ល�”។ អ��ឹងេយើងក៏�ំ��េដញ កណ��រ េទៀតេហើយ។ �កុម�ក៏េធ�ើអ��ឹង កង��នកណ��រ សុី�សូវ ដឹងែត�ត់ខ�នេហើយ េគយកេ�ក�ង យកេ�� មិនដឹង ឱ��េ�េធ�ើជីេធ�ើអី ឬេ����ស់កែន�ងថ�ីេទៀតហ�ឹង។

អូយ...... េគេធ�ើ�បខ��ំម�៉េះ ...! ដល់ចូល���ំ១៩៧៧ េ����ម�ពះ ក��ងសហករ�ែរ�ន េគ�ប់ខ�ំ យក�ក់គុក ឱ��ខ��ំេដើរពីេ�ង�ងហ�ឹងមកតំបន់ទេ���។ មកទេ��� �ក់ខ�ំក�ង�ន �នេមប៉ូលិស េម��នហ�ឹង។ ដឹកខ��ំចូលមក ថ�ល់�តិេយើងហ�ឹង �បុងយកខ��ំ�ក់គុក វត�ធម�យុត� ប៉ុែន�ដល់េម េគ� ឱ��យកមក���ម�ពះវ�ញ។ េហើយខ��ំេនះេ�ចូលដល់កែន�ងគុកេហើយ អត់ដឹងខ��ន�ខ��ន �ប់គុកេទៀត។ �នមួយ�ទិត�� េគសួរចេម�ើយ �ប់េ�េធ�ើ �រុណកម�។ �ប់ខ�ំឆក់ែខ��េភ�ើង េ����[ចំណតរថេភ�ើង]���ម�ពះ ហ�ឹង អូ... កែន�ងហ�ឹងគុកធំ�ស់ យកខ��ំេ�ឆក់ែខ��េភ�ើងេ�


ទីេ�ះ េហើយរេ���េ���ចេ�េកៀនៗខ��ំ។ យកគល់េពងពង់ [ឬស��ីបំពង់]ប៉ុនៗកៃដមក�យខ��ំ។ ខ��ំអង��យេ�អីែបបេនះ ��ប់ ែតឆក់ខ�ំេ� ���ក់ពីេលើេ�អី សន�ប់�ត់ឈឹង។ េពលខ��ំេងើបេឡើង េគ�៖ “េម៉ចមិត�ឯង ��េសេប[KGB] យួន េមើល�� េគខ�ះ េ���ះអី?” ប���ប់មកខ��ំដឹងខ��នខ��ំ� “េបើខ�ំក��ត់អង��រ ខ��ំ មិនែមនមកេធ�ើបដិវត�ន៍េទ” ខ��ំ� អ��ឹង។ �� ខ��ំសម�ីរ�ង។ ��ប់ែត�មួយេ�ះទះកំេផ��ងខ��ំ�ំង �ំងអ��ឹង ខ��ំ��ក់ ដួល េទៀតេហើយ។ ចុះេបើ�រុ�ក��លេយើងនឹងថង់ េហើយ�រុ�ក��ល រ�ូប៊�េន ឆក់េយើងរហូតេ�ះ �តឺតៗ ឆក់មួយ�តឺតអ��ឹង េយើង បះសក់ េ��ងេហើយ ថង់រលួយ ក��លេឡើងេ��� េហើយខ��ំ��ក់ក�ក [���ក់ពីេលើេ�អី]េទៀត។ េហើយខ��ំ�េទៀត� “េបើខ�ំក��ត់បដិវត�ន៍ ខ��ំមិនេធ�ើបដិវត�ន៍�ំងពី�តៃដទេទ រហូតមកដល់សំបូរសប��យ េនះេទ” ខ��ំ�អ��ឹង។ ត���អ��ឹង ��ក់េយើង�ំងេទៀត េហើយ� ឆក់េយើង�តឺតេទៀត។ ��ក់ដេង��បមកេកៀបេយើង េហើយ��ន �ប�ប់មួល ឆក់វ�ងអ��ឹង។ ��េធ�ើ�ប �យ េហើយ�ក់ឱ��ខ��ំចូល រេ���ែដលេគទុក�ក់អ�ក���ប់ េហើយខ��នខ��ំ�ប�ក់�ម�ប។ េពលេគឆក់ េយើងេ��� េ���ែ�សកទឹក េញើសហូរ �ម�ប សុំ ទឹក�មួយក�ឹកក៏�មិនឱ��ែដរ។ រ។ េគ� “ែង៉ង[ឯង]ក��ត់អង��រ ក��ត់អង��រែមនអត់?” ខ��ំ�ខ��ំអត់ក��ត់េទ េបើខ�ំក��ត់ខ�ំមិនេធ�ើ�រ េដើម��ីអង��រេទ ខ��ំេធ�ើ�ំងពីកងែស�ង រហូតដល់ឥឡ�វ�នសុខ (�សុក)រ�េ�ះេហើយ ខ��ំមិនក��ត់េទអង��រ។ ខ��ំយំផងអីផង អ��ឹង េគ�ក់េយើងមួយដំបងភឹងអ��ឹងេ�។


េយើងេធ�ើេម៉ច កុំឱ��ស�ាប់ េដោយសារេគ �ត�វខំ�បឹងខ��នឯង េឌឿក សំ




Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.