SELECTED PROJECTS
by Anna Koka
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
01 KAIRA LOOR PEACE PAVILION Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός
07 ΕΠΙ ΣΠΟΔΟΥ ΚΑΤΑΒΑΣΙΣ Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών (ΚΑΝ) και αποτέφρωσης οστών Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός
19 ΣΧΟΛΗ ΞΥΛΟΝΑΥΠΗΓΙΚΗΣ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ Διπλωματική Εργασία | Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε. Μ. Π.
33 FROM 6 TO 1 Φοιτητικός Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός
39 THE EXCAVATION PROJECT: Markets Below the City Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός 9 | Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε. Μ. Π
49 ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΤΟΝ ΤΑΥΡΟ Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός 9 | Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε. Μ. Π
1
PEACE PAVILION
01
KAIRA LOOR PEACE PAVILION Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός | Σενεγάλη | Απρίλιος 2019 |Finalist Συνεργάτες: Ισμήνη Λιντχορστ, Φρύνη Μαστρογιαννοπούλου
Το Peace Pavilion στοχεύει στο να αποτελέσει σημείο αναφοράς για την ευαισθητοποίηση των τοπικών και διεθνών κοινοτήτων, ικανό να προσφέρει στην περιοχή Sedhiou μια ταυτότητα και μια αναφορά στα θύματα των αφρικανικών πολέμων. Ο γενικός συνθετικός λόγος της ιστορίας και η εσωτερική βιωματική λειτουργία της μνήμης αποτέλεσαν το δίπολο του σχεδιασμού μας. Οι χώροι της ιστορίας και της μνήμης στο pavilion μας, αλληλοεπιδρούν τόσο με την πόλη όσο και με τη φύση, παράγοντας αφηγήσεις, εικόνες, εμπειρίες, αξίες, προθέσεις και νοοτροπίες. Εμφανώς διαχωρισμένος, μέσω ενός μεγάλου τοιχίου στα δυτικά του κτηρίου, βρίσκεται ο χώρος της ιστορίας. Η ιστορία εκφράζει το νόημα της αλληλουχίας των ανθρώπινων ενεργειών στον χώρο και στον χρόνο και ταυτόχρονα συμπυκνώνει αυτό το νόημα σε μια εξιστόρηση, οργανώνοντας την εκδίπλωσή του με τη μορφή μιας αφήγησης. Στην είσοδο βρίσκεται ένας ημιυπαίθριος, ημικυκλικός χώρος ανοιχτός προς την κοινότητα, ικανός να φιλοξενήσει σεμινάρια και meetings. Αυτός ο χώρος αποτελεί μια αναφορά στην τοπική παράδοση, που θέλει τη διδασκαλία να γίνεται έξω. Στη συνέχεια, προστατευμένος από τις καιρικές συνθήκες και ευέλικτος να φιλοξενήσει όλων των ειδών δράσεις, συναντάται ο εκθεσιακός χώρος.
Από την άλλη πλευρά, προστατευμένος οπτικά και ακουστικά, δίπλα στο ποτάμι βρίσκεται ο χώρος που είναι αφιερωμένος στον διαλογισμό και τη μνήμη. Προκείμενου να φτάσεις στο κέντρο του, πρέπει να διασχίσεις έναν λαβύρινθο από πανιά. Ένα αρχέγονο σύμβολο του ταξιδιού της ψυχής, του θανάτου και της επαναγέννησης. Η διαφάνεια των πανιών δημιουργεί σκιές από τους άλλους ανθρώπους, οι οποίες αντικατοπτρίζονται ως μνήμες όλων εκείνων των θυμάτων. Τόσο οι διαστάσεις του χώρου όσο και η διαδρομή που θα ακολουθήσει ο καθένας, αποτελούν μια προσωπική επιλογή, και έτσι ο καθένας δημιουργεί τη δική του βιωματική εμπειρία μέσω της περιήγησής του. Το κέντρο του λαβυρίνθου είναι λουσμένο από το φως του ήλιου ή τη βροχή. Αποτελεί έναν εσωτερικό συμβολικό τόπο αυτογνωσίας και ισορροπίας. Ο λαβύρινθος είναι απομακρυσμένος από την πόλη και προσανατολισμένος προς το νερό, δημιουργώντας οπτικές φυγές στα φυσικά στοιχεία (ήλιος, νερό, γη). Η ιστορία ως κριτική γνώση και η μνήμη ως βιωματική συνείδηση, ορίζουν την αλληλουχία των ανθρώπινων αποφάσεων, έναν χώρο ζωής. Το pavilion δεν είναι παρά ένα δοχείο, εντός του οποίου εξελίσσονται δράσεις.
2
3
4
διαγραμματα κεντρικησ ιδεασ
5
κατοψη
6
Επί Σποδού Κατάβασις Μια καθοδική κίνηση, σημειολογικής αναφοράς, επί ενός πρανούς ενταφιασμού τέφρας. 7
Σποδός θηλυκό [<αρχ. σποδός]: η τέφρα από το σώμα ενός νεκρού που αποτεφρώθηκε.
02
ΕΠΙ ΣΠΟΔΟΥ ΚΑΤΑΒΑΣΙΣ Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών (ΚΑΝ)
και αποτέφρωσης οστών
Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός| Πάτρα | Φεβρουάριος 2019 Συνεργάτες: Γεωργία Δαφερέρα, Παναγιώτης Νιάρχος, Τζανέτος Τζανετόπουλος Σύμβουλος Αρχιτέκτονας: Σοφία Τσιράκη
Ελλείψει σημείων που να διαμορφώνουν ένα συνεχές, αναγνωρίζουμε την ανάγκη για μία χειρονομία κυρίως τοπιακή, ενωτική, που θα δημιουργήσει μια συνέχεια ή που έστω θα δημιουργήσει μια τοπιακή αφήγηση. Αυτή η χειρονομία εκφράζεται, από μία και μόνο νοητή γραμμή που δυνητικά ενοποιεί τις φυτεμένες εκτάσεις εκατέρωθεν του οικοπέδου, από την οδό Γλαύκου μέχρι και το κατάφυτο χώρο που συνορεύει στα νότια. Η πρόθεση αφορά στη δημιουργία μιας εσωστρεφούς δομής. Δεδομένου ότι πρόκειται για ένα αμιγώς τελετουργικό κέντρο με ιδιαίτερη έμφαση στην πνευματική και συμβολική του σημασία, η ανάγκη για χωρική αποκόλληση, φαίνεται πιο επιτακτική. Η κεντρική χάραξη αναφέρεται σε μια ευθύγραμμη πορεία που συνδιαλέγεται με το επίπεδο του εδάφους, διαμορφώνοντας μέσω της υποβάθμισης, τμήματος του οικοπέδου, να δημιουργηθεί μια νέα τυπολογία, προστατευμένη από τον περίγυρο. Η χειρονομία της βύθισης, συνδέεται σημειολογικά με τον θάνατο, κάτι που συναντάται σε αρχαία ταφικά μνημεία καθώς και στη μυθολογία. Με αυτό τον τρόπο παρέμβασης, η δυναμική που αποδίδεται στο οικόπεδο, διαμορφώνεται μέσα
από δύο χωρικές αντιθέσεις˙ το ανοικτό συνεχές και το κλειστό «τέλος». Αυτές οι δύο αντίρροπες συνθήκες, δημιουργούν μια ενδιάμεση κατάσταση ταυτόχρονης εσωστρέφειας και εξωστρέφειας. Δεδομένης της ανάγκης για συνάθροιση κοινού, εφαρμόζεται μια επιπλέον χειρονομία για να αμβλύνει αυτές τις δύο χωρικές αντιθέσεις. Μέσω ενός περιμετρικού, σπειροειδούς μορφής, καθοδηγητικού τοιχίου, περιγράφονται τα όρια της λειτουργίας του κέντρου και εγκολπώνονται οι δύο χωρικές ενότητες. H στέψη, επιδιώκει να απλοποιήσει αυτή τη φαινομενικά αντιφατική συνθήκη λειτουργίας (εσωστρέφεια – εξωστρέφεια) και να δημιουργήσει ένα κοινό πλαίσιο σύζευξής τους. Το φως και η σκιά διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη σύνθεση, ενώ οι εναλλαγές αυτών συντελούν στη λειτουργία της κάθαρσης συμβάλλοντας στη διαδικασία και την ατμόσφαιρα αποχαιρετισμού. Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα κήπο που βυθιζόμενο στο έδαφος μετουσιώνει την περιπλάνηση σε πλήρεις κτηριακές εγκαταστάσεις, ορίζει ανάλαφρα και διακριτά αλλά και με σχετική ελαφρότητα το αποτεφρωτήριο, στοχεύοντας στη βιωματική εμπειρία του.
8
κτηριολογικο προγραμμα 1.
Για την συνάθροιση κοινού
1.1 Χώρος εισόδου υποδοχής 1.2 Αίθουσα Τελετών 1.2.1 Αναψυκτήριο 1.3 Αίθουσα αναμονής συγγενών 1.4 Αποθήκη Εξοπλισμού τελετών 1.5 Γραφεία Προσωπικού 1.6 Χώροι Υγιεινής Κοινού 1.7 Χώροι Υγιεινής Προσωπικού
2.
Για την Αποτέφρωση Σορών
2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8
2.9
2.10 2.11
11
Χώρος εισόδου φέρετρων Θάλαμος τελικού ελέγχου σορού Θάλαμος συντήρησης Προθάλαμος παράδοσης φέρετρου Αποτεφρωτήρας Χώρος οργάνων χειρισμού Γραφείο/εργαστήριο χειρισμού του αποτεφρωτήρα Χώρος Υπηρεσίας καθαρισμού του αποτεφρωτήρα Χώροι Η/Μ εγκαταστάσεων Γραφείο Παράδοσης της Τέφρας Τεφροφυλάκιο εσωτερικό
3.
Υπαίθριοι χώροι του Κ.Α.Ν.
3.1 3.2 3.3
Αύλειος χώρος υπηρεσίας του αποτεφρωτήρα Χώρος Ενθύμησης Χώροι στάθμευσης
κατοψη
12
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ Ζώνη κοινού
Ζώνη προσωπικού
Αίθουσα αναμονής συγγενών
Γραφεία προσωπικού
Πορεία μνήμης
Αίθουσα τελετών
Προετοιμασία/καυσης σωρού
Πορεία πένθους
Αναψυκτήριο
Η/Μ εγκαταστάσεις 14
15
16
ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΛΕΤΩΝ 17
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ|ΤΕΦΡΟΦΥΛΑΚΙΑ 18
19
ΣΧΟΛΗ ΞΥΛΟΝΑΥΠΗΓΙΚΗΣ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ
03
ΣΧΟΛΗ ΞΥΛΟΝΑΥΠΗΓΙΚΗΣ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ Διπλωματική Εργασία|Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε. Μ. Π.|Μάρτιος 2018 Συνεργάτες: Γεωργία Κολοκούδια Επιβλέπουσα Καθηγήτρια: Σοφία Τσιράκη
Η πρόταση για την δημιουργία μιας σχολής ξυλοναυπηγικής στο ακριτικό νησί του Καστελλόριζου πηγάζει από την προσωπική και ενδελεχή μελέτη του ίδιου του τόπου, της ιστορίας του και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του, όπως είναι η στενή σχέση των κατοίκων τού με το στοιχείο της θάλασσας. Το Καστελλόριζο έχει 480 εγγεγραμμένους κατοίκους, με κύρια ασχολία τους τον τουρισμό. Η δημιουργία μιας σχολής και η σπουδή πάνω σε μια παραδοσιακή τέχνη όπως είναι η ξυλοναυπηγική μπορεί να έχει ένα διπλό όφελος. Αφενός την διατήρηση και την διάσωση μιας τέχνης που πάει να χαθεί με την πάροδο των χρόνων και αφετέρου την αναζωογόνηση του ίδιου του νησιού. Το σημείο που επιλέχθηκε για την τοποθέτηση της σχολής έχει μέτωπο προς τη θάλασσα, βρίσκεται δίπλα στο μικρό λιμάνι του νησιού και στο καρνάγιο που λειτουργεί σήμερα και είναι άμεσα προσβάσιμο από το περιορισμένο οδικό δίκτυο του οικισμού.
Επιπλέον, η ύπαρξη ενός πολύ ιδιαίτερου μονοπατιού, που ενώνει τα δύο λιμάνια του Καστελλόριζου και περνάει κάτω από τον βράχο του μεσαιωνικού κάστρου, ήταν καθοριστική και αποτέλεσε το έναυσμα για την σχεδιαστική πρόταση. Η χρήση του μονοπατιού σαν συνθετικό εργαλείο, η τομή στο βράχο, η βύθιση του κτήριού και η ανάπτυξη της σχολής γύρω από έναν πυκνωτή ήταν τα κύρια στοιχεία, που μέσα από πολλαπλά στάδια και κλίμακες, οδήγησαν στην συγκρότηση την πρότασή μας. Η κεντρική ιδέα, που ορίζεται από τις χαράξεις του τόπου, οργανώνεται γύρω από έναν πυρήνα και παραλαμβάνει το ίδιο το μονοπάτι, χωρίς να χάνει την επαφή με τη θάλασσα.
20
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΙΔΕΑΣ 1. Βασικές χαράξεις και συνδέσεις α. Χάραξη μονοπατιού (Το μονοπάτι οριοθετεί το οικόπεδο, ενοποιεί τα δυο λιμάνια και αναδεικνύει τον δημόσιο χαρακτήρα της σχολής). β. Άμεση σχέση με το παλιό καρνάγιο. γ. Μέτωπο προς τη θάλασσα.
2. Τομή στο έδαφος – δημιουργία ενιαίου επιπέδου Αφαιρείται κομμάτι του βράχου και τοποθετούνται δύο τοιχία που υπακούουν στις υπάρχουσες χαράξεις του τόπου, δημιουργώντας έτσι ένα ενιαίο επίπεδο, χωρίς κλίσεις δίπλα στη θάλασσα και προστατευμένο από αυτή.
3. Κτηριακή μάζα Δημιουργία του βασικού κτιριακού όγκου της σχολή- στο δώμα του οποίου αναπτύσσεται η δημόσιά πορεία, ως συνέχεια του υπάρχοντος μονοπατιού. Το κτήριο, σε συνδυασμό με τα τοιχία σχηματίζουν το κεντρικό αίθριο της σχολής
4. Πλάγιες συμπληρωματικές πτέρυγες Εκατέρωθεν του αίθριου, αναπτύσσονται δυο πτέρυγες που απαντούν στο λειτουργικό πρόγραμμα της σχολής και ενισχύουν τον πυρήνα της.
5. Ημιυπαίθριος χώρος- πυρήνας Με ένα ελαφρύ στέγαστρο πάνω από τον πυρήνα της σχολής δημιουργείται ένας μεγάλος Ημιυπαίθριος χώρος που ενοποιεί τη σχολή και σηματοδοτεί το κέντρο του.
21
22
23
ΚΑΤΟΨΗ ΙΣΟΓΕΙΟΥ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ 01 ΕΙΣΟΔΟΣ
02 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ
i. Χώρος Εισόδου| Υποδοχή ii. Καφέ| Εστιατόριο iii. Εκθεσιακός Χώρος
A. Διδασκαλία | Θεωρητική i. Βιβλιοθήκη Κατάρτιση ii. Αμφιθέατρο i. Αίθουσες Διδασκαλίας ii. Εργαστήρι Υπολογιστών B. Σχεδιασμός i. Σάλα ii. Αίθουσα Σχεδιαστηρίων| Εργαστήριο Μακέτας Γ. Κατασκευή i. Εργαστήριο Επεξεργασίας Ξύλου ii. Συναρμολόγηση (Ημιυπαίθριος Χώρος)
03 ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
04 ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ i. Γραμματεία ii. Αίθουσες Καθηγητών iii. Βοηθητικοί Χώροι iv. Αποθηκευτικοί Χώροι
24
25
ΜΑΚΕΤΑ 1.100
26
27
ΤΟΜΗ Γ-Γ’
ΤΟΜΗ Α-Ά’
28
29
30
ΜΑΚΕΤΑ 1.200
31
ΜΑΚΕΤΑ 1.100
32
33
04
From 6 to one Διαμόρφωση Εντευκτηρίου
στη σχολή μηχανολόγων μηχανικών
Φοιτητικός Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός | Ε.Μ.Π. | Ιούλιος 2016 | Β ΒΡΑΒΕΊΟ Συνεργάτες: Γεωργία Κολοκούδια, Παπαδοπούλου Άρτεμις, Τζανέτος Τζανετόπουλος
Η διερεύνηση των αναγκών της σχολής μηχανολόγων μηχανικών απέδωσε απουσία χώρων στάσης και γενικότερα πυρήνων συγκέντρωσης ανθρώπων. Οι μεγάλοι χώροι της σχολής, που είναι αφιερωμένοι στην κίνηση και την στάση, αλλά αδυνατούν να προσαρμοστούν στις ανάγκες ευελιξίας και αμεσότητας των δραστηριοτήτων των σπουδαστών. Παράλληλα με την ανάγνωση του κτηρίου και της λειτουργίας του, διαμορφώθηκαν και κάποιες σχεδιαστικές συνιστώσες. Μια βασική από αυτές ήταν η μικρότερη δυνατή επέμβαση στον υπάρχοντα σκελετό. Αυτή επιλέχθηκε για πλήθος παραγόντων, ανάμεσα στους οποίους ήταν το κόστος, η ταχύτητα κατασκευής αλλά και κυρίως ο σεβασμός προς το υπάρχον κτήριο, η ευκολία χρήσης και η ταχύτερη οικειοποίηση από τους χρήστες. Τηρείται η συνέχεια των βασικών χαράξεων του κανάβου των υαλοστασίων, που αποτελεί την αφετηρία - σχεδιαστική και λειτουργική - της υπόλοιπης πρότασης. Επί αυτού οργανώνονται οι όψεις και οι νεοεισαχθείσες λειτουργίες. Σε συνέχεια
της προσπάθειας λειτουργικής συνύπαρξης με την υπάρχουσα κατασκευή, η υλικότητα που επιλέγεται είναι το ξύλο και το μέταλλο. Μέσω της ελαφρότητάς της, ομαλοποιεί την είσοδο των νέων λειτουργιών στο κτήριο και ταυτόχρονα διαφοροποιείται αρκετά ώστε να τις σηματοδοτεί. Χρησιμοποιώντας λοιπόν ως εργαλεία το ξύλο, το μέταλλο και τον χωροκάναβο, δημιουργούμε συνθήκες που έρχονται να συμβάλουν στην ποιότητα ζωής των χρηστών μέσα από τα χωροέπιπλα που σχεδιάζονται. Ως βασικός χώρος κοινωνικοποίησης και ακαδημαϊκών δραστηριοτήτων, τίθεται το αναγνωστήριο και ένα δίκτυο διάσπαρτων - αλλά στρατηγικά τοποθετημένων κατασκευών που απαρτίζουν το εντευκτήριο. Έχουν σχεδιαστεί και τα δύο χρησιμοποιώντας το ίδιο λεξιλόγιο επιμέρους κατασκευών. Ο χώρος του αναγνωστηρίου αποκτά μια νέα δυναμική, με τη διαπλοκή των επιμέρους κατασκευών στη σύνθεση ενός χώρου με δυο ποιότητες. Το μεγαλύτερο μέρος του προβόλου κλείνεται προκειμένου να δημιουργήσει αυτό το χώρο, αφήνοντας και ένα μικρό τμήμα αμιγώς ημιυπαίθριο.
34
35
ΚΟΛΑΖ|ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΣΧΟΛΗΣ 36
ΚΑΤΟΨΗ 37
38
39
THE EXCAVATION PROJECT: MARKETS BELOW THE CITY
05
THE EXCAVATION PROJECT: Markets Below
the
City
Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμος 9|Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε.Μ.Π.|Φεβρουάριος 2016 Συνεργάτες: Άρτεμις Παπαδοπούλου, Κωνσταντίνος Ρετσινάς Διδακτική ομάδα: Αριάδνη Βοζάνη, Ανδρέας Κούρκουλας, Θάνος Παγώνης
Η Λευκωσία χαρακτηρίζεται ως η τελευταία διχοτομημένη πόλη της Ευρώπης και το γεγονός αυτό αποτελεί την προβληματική του ζητήματος, όπως αυτό τέθηκε για μία ενοποιημένη πόλη. Η μνήμη είναι μία μορφή του παρελθόντος που διαμορφώνει συνεχώς πλαίσια υποδοχής του παρόντος. Σύμφωνα με αυτή την παραδοχή, επιδιώκεται μία πρόταση ενοποίησης, που να μην είναι ολιστική ως προς την πρόσφατη ιστορία της πόλης αλλά ταυτόχρονα και να αποκαθιστά την πόλη ως ένα ζωντανό ενιαίο δίκτυο. Μόνο τότε μπορεί να υπάρξει πόλη ως ολότητα, συμπεριλαμβανομένων και των αντιφάσεων που αυτή θα στεγάζει. Μία στόχευση της έρευνας συνόψισε το εξής: στο ιστορικό κέντρο της Λευκωσίας λειτουργούν “ζεύγη” χρήσεων, με τους δύο όρους να βρίσκονται εκατέρωθεν της νεκρής ζώνης που με μία χαρακτηριστική γεωμετρία το διασχίζει. Τα ζεύγη αυτά αναφέρονται σε ομοειδείς χρήσεις και λειτουργούν τόσο κοντά, αλλά και ταυτόχρονα ξεχωριστά για να εξυπηρετούν παρόμοιες λειτουργίες. Η γειτνίαση των δύο αγορών αποτελεί την πιο εύθραυστη σχέση, μιας και τα δύο κτήρια στα οποία λαμβάνουν χώρα οι αγορές πρόσκεινται στη νεκρή ζώνη και είναι χώροι κλειστοί και εσωστρεφείς.
Η συρραφή των δύο αγορών είναι η κεντρική ιδέα της αρχιτεκτονικής λύσης. Η πρόταση επέμβασης οργανώνεται με βάση έναν κάναβο και απαντά στις χαράξεις της πόλης, οργανώνει το κενό και το πλήρες όπως αυτό εκφράζεται κάθε φορά και προσφέρει ένα μέτρο στον περιπατητή. Για την υλοποίηση του κανάβου αυτού, ορίστηκαν περιοχές κίνησης αλλά και περιοχές στάσης (τετράγωνα) στα οποία πραγματοποιούνται οι βασικές κτηριακές δομές, οι ανοικτοί δημόσιοι χώροι εν είδη πλατείας και τα σκάμματα που εξυπηρετούν την επικοινωνία με τον υπόγειο χώρο. Η ιδέα της ενοποίησης των δύο αγορών ενισχύεται από μια τρίτη υπόγεια ανοιχτή αγορά που λειτουργεί ανάμεσα στις δύο και αποτελεί πέρασμα. Πρόκειται για ένα “μη κτήριο” με ελεύθερη οργάνωση για πωλητές. Ανάμεσα σε αυτές τις δύο στάθμες αναπτύσσονται σχέσεις ανθρώπων και πραγματοποιείται επικοινωνία που ξεπερνά την εμπορική δραστηριότητα. Άλλωστε οι αγορές ήταν πάντα συνυφασμένες με τη ζωή στο δημόσιο χώρο. Τέλο¬ς η χρήση του υπογείου συναντάται και στα ισόγεια των κατασκευών, καθώς εκεί υπάρχουν καταστήματα με πιο κλειστή μορφή, πολλά από τα οποία εξυπηρετούν την κάθοδο στο υπόγειο δια μέσω τους.
40
41
42
ΚΑΤΟΨΗ ΙΣΟΓΕΙΟΥ 43
ΚΑΤΟΨΗ ΥΠΟΓΕΙΟΥ
44
ΑΝΑΤΟΛΙΚΉ ΟΨΗ
ΚΑΤΟΨΗ Α’ ΟΡΟΦΟΥ
45
ΤΟΜΗ Α-Α
46
47
48
49
ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΤΟΝ ΤΑΥΡΟ
06
ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΤΟΝ ΤΑΥΡΟ Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός 7-8 | Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε. Μ. Π. | 2014-2015 Συνεργάτες: Γεωργία Κολοκούδια, Παναγιώτης Νιάρχος Διδακτική ομάδα: Σοφία Τσιράκη, Βασίλης Τσούρας, Κωνσταντίνος Καραδήμας,
Βασική αντιμετώπιση του θέματος είναι η σχολή θεάτρου να αποτελεί έναν πυκνωτή διαφορετικών δραστηριοτήτων και χρήσεων. Πρόκειται λοιπόν για ένα δημόσιο κτήριο που λειτουργεί ταυτόχρονα ως χώρος εκπαίδευσης καθώς και ως κομμάτι της γειτονιάς. Για να μπορέσει κανείς να προσεγγίσει ένα τέτοιο θέμα, θα πρέπει να κατανοήσει την φιλοσοφία και την ροή της καθημερινότητας μιας τέτοιας σχολής, όπου χρήστες της είναι φοιτητές, διδάσκοντες, διοικητικοί υπάλληλοι, επισκέπτες και περαστικοί, δίνοντας στην σχολή τοπικό αλλά ταυτόχρονα και υπερτοπικό χαρακτήρα. Ένα ισχυρό όριο προς την Πειραιώς και μια δημόσια πορεία ήταν οι κύριες χαράξεις της αρχιτεκτονικής πρότασης. Με την κατάλληλη διαμόρφωση του εδάφους δημιουργείται, ένα καθαρό πέρασμα-χωνί, το όποιο οδηγεί τον περιπατητή στο κέντρο της σχολής. Μέρος του κτιριακού συγκροτήματος είναι το κτήριο-μπάρα, το οποίο αναπτύσσεται καθ’ ύψος με ένα ισχυρό τοιχίο που σβήνει σταδιακά και απομακρύνει την
σχολή από την πολύβουη πόλη. Το εσωτερικό του εμπεριέχει χώρους υποδοχής του κοινού, τις διοικητικές λειτουργίες, την βιβλιοθήκη και κάποιες μικρότερες αίθουσες. Απέναντι ακριβώς βρίσκεται ένα κτήριο-στέγαστρο στο όποιο βρίσκονται οι αίθουσες της σχολής που απαιτούν μεγαλύτερο χώρο. Χαρακτηριστική είναι σχέση των δυο κτηρίων που “συνομιλούν” μεταξύ τους και αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο. Η ένωση αυτών των δύο όγκων, αποτελεί θεμέλιο της τομής και επιτυγχάνεται με τρεις διαφορετικούς τρόπους: εσωτερικά και υπόγεια με το θέατρo – “τη ραχοκοκαλιά” της σχολής, στο επίπεδο του εδάφους· με τον βασικό πύρινα υπαίθριας εκτόνωσης, και υπέργεια με μια εναέρια γέφυρα, δημιουργώντας έτσι ένα δίκτυο προσβάσεων σε διαφορετικά επίπεδα και λειτουργίες. Τέλος, αναπτύσσεται ένα σύμπλεγμα σχέσεων όπου δημιουργεί και εγκολπώνει ένα τύπο γειτονιάς αρκετά ιδιόρρυθμο με μια σχολή θεάτρου η οποία θα είναι η καρδία και ο παλμός αυτής.
50
ΤΟΜΗ A-A’
51
52
53
54
ΚΑΤΟΨΗ ΙΣΟΓΕΙΟΥ
55
ΣΥΝΤΕΤΜΗΜΕΝΗ ΤΟΜΗ
56
57
58
59
60