Μικροαστοί δεν είστε ρατσιστές, είστε απλά φασίστες κείμενο που μοιράστηκε στο Κερατσίνι με αφορμή τον σχηματισμό επιτροπής κατοίκων ενάντια στους μετανάστες
Το τελευταίο διάστημα οι ρατσιστές λυσσάνε. Οι άναρθρες κραυγές τους θέλουν με το ζόρι να μπούνε στα μυαλά μας. Φοβούνται για τις περιουσίες τους. Ανησυχούν για τα παιδιά τους που τα βλέπουν σαν προέκταση της ιδιοκτησίας τους. Αγχώνονται για την αλλοίωση της φυλής και της γειτονιάς τους. Η προσωποποίηση του φόβου τους δεν είναι απλά οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Είναι η ιδέα πως υπάρχει ακόμα προλεταριάτο. Είναι οι εικόνες των κατατρεγμένων που τους συγκινούν μόνο όσο βρίσκονται μέσα στις οθόνες τους. Είναι ο ήχος μιας «ξένης» γλώσσας, αλλιώτικης από τη δική τους, που τους τρυπάει τα τύμπανα και τους κάνει να ξερνάνε. Είναι το διαφορετικό χρώμα του δέρματος που βλέπουν και ανατριχιάζουν. Οι μικροαστοί δεν έχουν μνήμη. Οι όμορφες αναμνήσεις τους αρχίζουν και τελειώνουν με τις προσταγές της κατανάλωσης. Η γλώσσα τους υπάρχει μόνο για να φτύνει δηλητήριο. Η σκέψη τους τρέχει σε περασμένα μεγαλεία, τότε που κονομάγανε από την μαύρη εργασία του ξένου προλεταριάτου. Η αθάνατη ελληνική μαγκιά τους αρχίζει και τελειώνει όταν στρέφεται απέναντι στους μετανάστες, τους φτωχούς, τους αδύναμους, τους μη έχοντες και κατέχοντες. Οι μικροαστοί τρομάζουν με ό,τι δεν τους μοιάζει. Όσο το ίδιο τους το ψέμα ξεσκεπάζεται, τόσο προετοιμάζον ται για το επόμενο. Η μικροαστική και αστική φιλανθρωπία, που ονόμασαν «αλληλεγγύη» για να νιώθουν καλύτερα, δεν είναι πια της μόδας. Οι σύγχρονες τάσεις επιβάλλουν ρεαλισμό. Στη Χίο, στην Μυτιλήνη, στο Ωραιόκαστρο και τον Πειραιά τα φίδια βγαίνουν από τις τρύπες τους για να ξαναδαγκώσουν όσους είναι ξυπόλυτοι. Η ύπαρξή τους είναι αφιερωμένη στο να ενισχύουν και να συμπληρώνουν την κρατική αντιμεταναστευτική πολιτική. Το μένος τους
ξεσπάει εκεί που τους είναι πιο εύκολο: στους καταυλισμούς που το κράτος στοιβάζει με τις χε ι ρ ό τ ε ρε ς σ υ ν θ ή κε ς το π ολυεθ ν ι κό προλεταριάτο. Με την κάλυψη των μπάτσων, την ανοχή των γειτόνων και τις ευλογίες των νεοναζί. Η μαλακία θα φορεθεί πολύ και φέτος.
έντυπο δρόμου της
Κάπως έτσι θέλησαν να φτιάξουν «επιτροπή κατοίκων» και στα Ταμπούρια, ενάντια στην πιθανή κατασκευή ξενώνα ανήλικων προσφύγων από ΜΚΟ σε εγκαταλελειμμένο σχολείο της περιοχής. Στη συγκέντρωσή τους βρέθηκαν όλοι οι φυσικοί τους σύμμαχοι: «κομματικοί» και «ακομμάτιστοι» φασίστες, στελέχη των παραδοσιακών κομμάτων του κράτους και εκπρόσωποι της δημοτικής μαφίας του Πειραιά. Αφού ένιωσαν τόση σιγουριά που, μετά από καιρό, βρέθηκαν όλοι αυτοί μαζί, κατέθεσαν και μήνυση για αυτό το «παράνομο» έργο.
αντιφασιστικής
συνέλευσης πειραιά
τεύχος #05 / ιανουάριος φεβρουάριος 2017
Όμως, η ηλιθιότητα των νοικοκυραίων φαίνεται και από τις στιγμές της έπαρσής τους, καθώς οι φιλικοί τους δημοσιογράφοι, για κακή τους τύχη, έβγαλαν στη φόρα όλα τους τα ονόματα. Πλέον ο ρατσισμός και η μισανθρωπιά έχουν όνομα και διεύθυνση. Ας κλειστούν λοιπόν για ακόμη μια φορά στα σπίτια τους, στους καναπέδες και τις οθόνες τους πριν να είναι αργά και ας κλειδαμπαρώσουν τις πύλες τις ιδιοκτησίας τους όσο πιο σφιχτά μπορούν. Μπας και η δυσωδία που σκορπούν δε φτάσει στα ευαίσθητα ρουθούνια μας. Στο δρόμο απέναντί τους θα βρεθούμε για ακόμη μια φορά όσοι δεν ξεχνάμε: οι απάτριδες και οι άπιστοι, οι αρνητές και οι λιποτάκτες, οι εργάτες και οι άνεργοι, οι αντιφασίστες και οι αλληλέγγυοι. Η εικόνα μας δε θα βρεθεί σε κανένα τηλεοπτικό δελτίο. Η φωνή μας θα αντηχήσει με αντίλαλο μέσα στα άδεια μυαλά τους, μιλώντας τις χίλιες γλώσσες της μητρόπολης, τις χίλιες γλώσσες του κοινωνικού και ταξικού πολέμου.
Γιατί δεν χτυπάμε εισιτήριο Η παρακμή της μαζικής εκπαίδευσης Η ζεστή φιλοξενία συνεχίζεται... Οι μπάτσοι είναι αδέρφια μας και εμείς αδερφοκτόνοι... Ο θάνατος στα EVEREST δεν ήταν ατύχημα, ήταν δολοφονία από
τα αφεντικά Μικροαστοί δεν είστε ρατσιστές, είστε απλά φασίστες