Στην ΠΡΑΞΗ γράφουν µέλη και φίλοι των
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΤΙΚΩΝ
Για τον καιρό που ζούµε, για αυτά που κουβαλάµε, για αυτά που έχουµε ανάγκη Μάρτης 2017 τ1
αεροπλανοφόρο, για το Ν.Α. κοµµάτι της λεκάνης της Μεσογείου, για τον έλεγχο των πηγών και των ροών ενέργειας. Τόσο µεγάλος που η Ψηφίδες της πραγµατικότητας υπόθεση ενός ολόκληρου λαού, της ζωής του, της ανεξαρτησίας του, να είναι – και για τους ιµπεριαλιστές και για τους «εγγυητές» του σε Ελόνιµη η «έκτακτη» κατάσταση στις Ευρωλάδα και Τουρκία- µια αναλώσιµη λεπτοµέρεια… παϊκές µητροπόλεις, µε το στρατό στο δρόµο Στην Ελλάδα, φτάσαµε κιόλας στα 3, 3,5 και ακόµα και στη διάρκεια των γιορτών. Μόνιµες πάµε για τα 4 Μνηµόνια φτώχειας, ανεργίας, ξεκαι οι κρατικές δολοφονίες αφροαµερικανών και πουλήµατος κάθε πλούτου, κοινωνικής οπισθοόχι µόνο, στις ΗΠΑ των δεκάδων εκατοµµυρίων δρόµησης και εργασιακής βαρβαρότητας. αστέγων, ανέργων και ανθρώπων που επιβιώ- Φτάσαµε στην εξύµνηση Οµπάµα ως ειρηνονουν µε συσσίτια. Αυτά από την «κορυφή» του σύγχρονου πολιτισµένου κόσµου. «Παρακάτω» η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής φτάνει στην κλίµακα λαών και χωρών. Όπως στη Μ.Ανατολή όπου οι ιµπεριαλιστικοί πόλεµοι έχουν ρευστοποιήσει τα σύνορα, ενώ σφαγιάζονται και ξεριζώνονται εκατοµµύρια ανθρώπων. Ή όπως στα «εν ειρήνη» Βαλκάνια όπου είναι καθεστώς η εξαθλίωση αλλά και καραδοκεί µε τη µορφή των εθνικισµών και των πρόθυµων – στην υπηρεσία των ιµπεριαλιστών- για τυχοδιωκτισµούς, η συνέχεια των πολέµων του 1990-2000. Αλλά και πιο νότια –στην ίδια γειτονιά- η Κύπρος ξανά στο ιµπεριαλιστικό παζάρι, χωρίς ούτε τα προσχήµατα (ΟΗΕ) που χρησιµοποιήθηκαν τις προηγούµενες φορές. Μεγάλος και πολύ επείγον ο καυγάς για το αβύθιστο
Μ