2640 Actief (juni 2016)

Driemaandelijks tijdschrift van beweging.net, een netwerk van sociale en christelijke organisaties. Jaargang 1, nr. 2 • juni-augustus 2016 • P106314 • VU: Beweging vzw Antwerpen, beweging.net Antwerpen, Nationalestraat 111, 2000 Antwerpen. www.beweging.net/antwerpen

2640 Actief

Nieuw gezicht in het Centrum

Rerum Novarum 2016 p.2

Isabella Fejzagic is sinds 1 januari 2016 gerante van het Centrum. Haar ouders zijn in 1993 de burgeroorlog in ex-Joegoslavië ontvlucht. Isabella zelf werd een jaar later in Duitsland geboren maar haar ouders hebben moeilijke jaren doorgemaakt. We spraken met haar en haar moeder over hun migratie en de opbouw van een nieuw leven.

Mijn ouders woonden in Sarajevo. Deze stad werd tijdens de Bosnische oorlog door Servisch-Bosnische troepen tussen 1992 en 1995 beschoten en gebombardeerd. Verschillende familieleden kwamen om het leven. Einde 1993 besloten mijn vader en moeder de oorlog te ontvluchten. Door een mensensmokkelaar werden ze met 40 andere vluchtelingen per bus dwars doorheen Bosnië en Kroatië naar Italië gebracht. Uiteindelijk zijn ze in Rome beland.

Zigeunerkamp Niemand vertelde hen over de mogelijkheid om asiel aan te vragen en ze verbleven enkele weken illegaal in een soort zigeunerkamp aan de rand van de stad. Maar omdat ze geen enkel toekomstperspectief hadden, besloten ze naar Duitsland te reizen.

Mijn grootouders waren in 1941 door de nazi’s naar Duitsland gevoerd om er in de fabrieken te werken en zijn na de oorlog in Wolfsburg gebleven. Mijn ouders zijn dus daarheen getrokken. Maar ze kregen in Duitsland enkel humanitaire bescherming, dat wil zeggen dat ze konden blijven tot het einde van de oorlog maar geen recht hadden op een permanent statuut. Ikzelf ben in 1994 in Duitsland geboren.

Toekomst in horeca Toen de oorlog in Bosnië in 1995 voorbij was, reisden mijn ouders naar Sarajevo om te onderzoeken of een terugkeer mogelijk was. Maar er woonden anderen in het appartement dat nochtans hun eigendom was, en ze begrepen vlug dat ze in Sarajevo niet veel toekomst hadden. Daarom besloten mijn ouders in 1997 naar België te komen. Ze vroegen asiel aan en werden na een lange procedure uiteindelijk in 2003 als vluchtelingen erkend. Dat gebeurde in het kader van een algemene regularisatie van mensen zonder papieren in 1999.

Mijn moeder vond werk in een kippenslachterij in Stekene en daarna in het onderhoud in verschillende rusthuizen.

Mijn vader werkte vooral als automecanicien. Ik ging in 1997 naar de kleuterschool in de Offerandestraat, daarna volgde ik lager en beroepsonderwijs in Deurne. In vijf scholen leerde ik verschillende stielen waaronder diamantslijperij en

lassen. Ik dacht altijd dat mijn toekomst in de horeca lag. Ik heb geen diploma horeca maar wel een attest van bedrijfsbeheer.

Op eigen benen staan Mijn moeder volgde ook verschillende opleidingen en zit nu in een cursus bedrijfsbeheer. Zij droomt ervan een patisserie te openen. Mijn vader volgt een opleiding bedrijfsbeheer in elektriciteit. Ik heb eerst in restaurant ‘La cuisine’ in Antwerpen gewerkt, daarna bij Panos, in een schoonmaakbedrijf, een sausenfabriek en in de charcuterieafdeling van Carrefour op de Prins Boudewijnlaan in Wilrijk.

Statiestraat p.3

Ik wilde altijd op eigen benen staan maar woon nu toch enige tijd bij mijn ouders. Ik spaar om mijn eigen appartement te kopen. Het is mijn moeder die de advertentie zag: gerante gezocht. Onze familie kende de vroegere gerante en ik ben heel blij dat ik hier kon beginnen.

Mijn moeder zegt dikwijls: wij gaan op vakantie in Bosnië, maar wij zijn hier thuis, al mijn kinderen zijn hier geboren.

Wanneer ik op televisie zie wat mensen in Syrië nu doormaken, denk ik aan wat mijn ouders geleden hebben.

Dit parochiecentrum hier is iets heel bijzonders. De mensen komen hier om pingpong te spelen, om te kaarten, om goed en kwaad met elkaar te delen. Wij zouden in Sarajevo ook zo’n centrum moeten hebben. Het zou de mensen helpen om met het verleden te leven.

Bezoek Tibetaanse tempel met Christoffelclub p.3

Emiel Vervliet

Zo’n centrum moet Sarajevo ook hebben. Het zou mensen helpen om met het verleden te leven

Een bloemeke voor Jos Fierens p.4

2

2640 Actief | juni 2016

Rerum Novarum in Mortsel Op 5 mei vierden wij ons traditionele feest van Rerum Novarum.

‘Over nieuwe dingen’ is een encycliek uit 1891. Deze encycliek houdt zich bezig met de situatie van de arbeidersklasse en formuleert in de vorm van een aantal uitgangspunten de sociale leer van de Katholieke Kerk: een rechtvaardig loon en het recht op eigendom.

Solidariteitsdialoog

Mensen op de vlucht Donderdagavond 10 maart was Nahima Lanjri in ’t Centrum te gast op een gespreksavond van beweging.net Mortsel, KWB en CD&V Mortsel. In haar voordracht betitelde ze de huidige tijd als een uitdaging.

Nahima Lanjri gaf duiding bij een korte film met een ontroerende getuigenis van een Syrische advocaat over zijn land, doorspekt met afschuwelijke beelden over de oorlog. ‘We verdienen dit niet en herbeginnen is niet gemakkelijk’.

Nahima: ‘In 2015 waren er wereldwijd 60 miljoen vluchtelingen. Wegens oorlogsgevaar ontvluchten ze hun geboorteland. 86% werd opgevangen in buurlanden zoals Libanon en Jordanië. Eén miljoen (dus geen 2%) vroegen asiel in Europa. Sommige landen doen veel, andere bijna niets!

Dit jaar ging het vernieuwd bestuur van beweging.net Mortsel voor een nieuwe plaats om onze bijeenkomst te vieren. Er werd gezocht naar een andere parochie waar een van onze deelorganisaties zou instaan voor de viering. OKRA SintBernadette zorgde hiervoor in de kerk van Sint-Bernadette. Wij luisterden naar een bezielende provinciaal van de Kapucijnen Br. Gust Koyen met zijn gepaste inleiding.

In een bomvolle Atrium werden wij daarna opgewacht voor de receptie door de verantwoordelijken van OKRA SintBernadette. Het was weer fijn.

Alternatief Voorzitter van beweging.net Mortsel (voorheen ACW) Jos Fierens zorgde voor een emotionele toespraak. Wij wisten dat hij wenste te stoppen als voorzitter na meerdere jaren. Je leest er meer over op de laatste bladzijde. In zijn welkom op onze viering sprak hij ons zo toe:

onze initiatieven. Hebben we niet een belangrijke invloed uitgeoefend op onze maatschappij? Onze huidige samenleving plukt nog altijd de vruchten van onze gezamenlijke inspanning. We mogen fier zijn.

Betekent dit dat het nu de andere kant opgaat? Helemaal niet. De uitdagingen in onze samenleving zijn nog nooit zo groot geweest als tegenwoordig. Beleven we in onze huidige tijd geen kwetsbare momenten, denken we maar aan de aanslagen van 22 maart en aan de vele vluchtelingen die aan onze poort kloppen.

We moeten alert blijven en voorkomen dat de huidige gebeurtenissen leiden tot populistische recuperatie in onze maatschappij. Vrijwilligers en sociale verenigingen zijn van onschatbare waarden als drijvende krachten van onze warme samenleving.

‘Vandaag vieren we 125 jaar Rerum Novarum. Het was een erkenning van de Christelijke Werknemersorganisatie in die tijd en vandaag heeft het niet veel van zijn waarde verloren. We weten dat Paus Leo XIII onder bepaalde druk stond om de werknemers niet volledig van de Christelijke Visie te vervreemden. Andere strekkingen, waaronder de liberale, wonnen meer en meer veld. Er moest een alternatief gevonden worden. Uit Rerum Novarum zijn ook verschillende christelijke organisaties geboren, waar beweging.net de overkoepelende organisatie van is.

Zoals jullie wellicht al weten neem ik vandaag afscheid van de voorzitterszetel.

Dit is vooral het gevolg van persoonlijke gebeurtenissen in mijn gezin en ook een stukje wegens leeftijd. Ik ben blij dat hierdoor beweging.net in Mortsel niet verdwijnt. Er staat een dynamische ploeg klaar om het vaandel verder te dragen. Ik wil hun hiervoor feliciteren en ze veel succes wensen. Het eerste iniatief dat de nieuwe ploeg nam is de Rerum Novarumviering te verplaatsen naar de verschillende deelorganisaties die hiervoor open staan. En vandaag is dit OKRA SintBernadette.

Hoever staan we vandaag? Hebben deze sociale organisaties hun tijd gehad?

Vandaag leven we in een andere wereld dan in de wereld van vroeger. Heel veel veranderde en het is niet eenvoudig om ons terug in het verleden te verplaatsen.

Dit wil niet zeggen dat ik mij volledig uit beweging.net terugtrek. Ik zal een helpen hand uitsteken waar en wanneer dit nodig is. Ik wil ook jullie allemaal danken voor de vele jaren dat ik voorzitter mocht zijn van deze prachtige organisatie.’

In maart organiseerde kwb Sint-Lode onder impuls van Guido Gommeren een bijeenkomst om te focussen op de toekomst. Een twintigtal aanwezigen gaven, na rijp beraad, hun mening. Het ontbreken van jongeren werd echter heel pijnlijk aangevoeld. Verschillende stellingen werden geformuleerd. Wat ik vooral onthou was de uitspraak dat we fier moeten zijn op onze organisaties en

Nogmaals dank Jos. Een ploeg - deels vergroot (omdat niemand in staat is om Jos te vervangen) en deels wat verjongd staat klaar. Maar zal die overgang op lange termijn mogelijk zijn en blijven? Wij hopen ook dat nieuwe enthousiaste vrijwilligers de ploeg vervoegen.

Jean Luyckx

In België waren er 35.450 asielaanvragen of 48.000 mensen die niet allemaal worden erkend.

Voor 40% is terugkeer de enige oplossing. Onze opvangplaatsen stijgen en volgens criteria ontstaat er een spreidingsplan met toelage voor betrokken gemeenten. In Mortsel worden er 34 toegelaten.’

Bed, brood en bad In België hebben asielzoekers enkel recht op materiële opvang met bed, brood en bad. Nahima: ‘Zij kregen geen leefloon, enkel wat zakgeld tussen 4,50 en 7,40 euro per week. Pas bij erkenning of in lange procedure mogen ze werken via een arbeidskaart. Dat is belangrijk want werk bevordert de integratie en sociale zekerheid.

Erkende vluchtelingen en asielzoekers mogen vrijwilligerswerk doen en dat stimuleert sociaal contact.

maar hebben dezelfde plichten en rechten als legale burgers, ook voor sociale huisvesting. Kinderen van erkende vluchtelingen kozen niet voor oorlog en krijgen kindergeld. Erkende vluchtelingen kunnen geen beroep doen op werkloosheidsvergoeding of pensioen en moeten via werk eerst voldoende hebben bijgedragen. Zij die dit niet kunnen, krijgen later een leefloon.

57% hadden dit nodig, tewerkgestelden of door familie gesteunden, krijgen dit niet.’

Weg naar geluk In Vlaanderen bestaat een inburgeringsplicht voor volwassenen en taalcursussen.

Nahima: ‘Migranten dragen bij tot onze welvaart via inschakeling op onze arbeidsmarkt en bijdrage aan de sociale zekerheid.

Sommigen zullen verplicht of uit eigen keuze opnieuw vertrekken, anderen blijven. Het is een verhaal met respect voor onze fundamentele rechten en vrijheden, samenleving, cultuur en geschiedenis. Sommigen zijn ons vertrouwen niet waard. Dit blijft niet onbestraft of zij worden het land uitgezet. Er zijn gelukkig veel positieve verhalen met initiatieven van burgers en organisaties.’

Als slot bracht Nahima Lanjri een persoonlijke noot als dochter van migrantenouders die vijftig jaar geleden hun weg zochten in dit vreemde land. Ze is niet alleen want veel migrantenkinderen slaagden in allerlei domeinen.

Onze samenleving heeft deze weg naar hun geluk mogelijk gemaakt.

Vluchtelingen krijgen geen apart statuut of voorkeursbehandeling

Enkele antwoorden op vragen van het publiek - Arabische landen geven wel geld maar nemen geen vluchtelingen op omwille van de precaire man-vrouw situatie.

- Hoofddoek blijft een probleem maar ‘het is van meer belang wie er onder zit' zei Nahima.

- Gemeenschapsdienst is niet verplicht maar vrijwilligerswerk komt iedereen ten goede (zie Sijsele).

- Verschil in diplomawaarde en verdwenen gegevens in bombardementen geven problemen met tewerkstelling.

- Wanneer komen er klimaatvluchtelingen? Akkoorden van Parijs zijn doorslaggevend.

Nahima Lanjri is geboren in Borgerhout en is van Marokkaanse origine. Als CD&Vparlementslid is ze bezig met werkgelegenheid, gelijke kansen, aangename woonbuurten, een goed gezinsleven en integratie van allochtonen.

3

2640 Actief | juni 2016

Het kan ook anders!

Tips voor voetgangers Kies steeds voor het zebrapad Als het pad binnen een afstand van 30 meter ligt, dien je hem te kiezen.

Bovendien is het zebrapad de plaats waar de autobestuurder jou voorrang moet geven.

Een zebrapad is voor voetgangers: al fietsend een zebrapad oversteken is een overtreding.

komen.

In een éénrichtingsstraat kan het dat fietser en bromfietser wel langs twee kanten komen.

Vergeet niet dat trams altijd voorrang hebben.

Je kijkt best naar het afslaand verkeer.

Steek niet blindelings over ‘Voorrang’ betekent niet dat je blindelings mag oversteken.

Heeft de bestuurder mij gezien?

Kan de aankomende auto op tijd stoppen?

Handig is wanneer die auto zichtbaar vertraagt.

Maak je niet onzichtbaar Voor je veiligheid is het belangrijk om zo opvallend mogelijk rond te lopen.

Bij slecht weer en duisternis is een donkergeklede voetganger zo goed als onzichtbaar.

Een lichte jas, reflecterende kledingstukken kunnen wonderen doen.

Zoek oogcontact Oogcontact is het begin van elke communicatie.

Als je oogcontact hebt met de bestuurder, dan weet je dat hij je gezien heeft.

Maak dan aanstalten om over te steken.

Wees hoffelijk Een bestuurder die je laat oversteken, mag daarvoor best wel bedankt worden.

Een glimlach, een hoofdknik, een groet, even pinken, het zijn die kleine dingen die het verkeersklimaat verbeteren.

Blijf uitkijken Het verkeer kan ook langs de andere kant

Mike Lahousse

Agenda

Er valt altijd iets te beleven in Mortsel

Elke dinsdag om 14 uur Lijndansen ’t Centrum, Osylei 43 (niet in vakanties) OKRA Sint-Lodewijk – 03 449 34 27

Donderdag 14 juli om 13 uur Bezoek Tibetaanse Tempel in Schoten Vertrek Osylei 43 (carpooling) Christoffelclub – 03 440 34 75

Elke dinsdag en vrijdag om 13.30 uur Kaarten, scrabble en biljarten ’t Centrum, Osylei 43 (niet in vakanties) OKRA Sint-Lodewijk – 03 449 54 22

Donderdag 11 augustus van 8 tot 19 uur Daguitstap Koksijde-Oostduinkerke Met bezoek Centrum Blindengeleidehonden Info en inschrijven: Guido Gommeren Christoffelclub – 0478 314 758

Poëzie over Statielei in Mortsel Remi Tachelet

Donderdag 8 september om 20 uur Lang leve de oogst met VILT ’t Centrum, Osylei 43 Info en inschrijven: Guido Gommeren kwb Sint-Lode-H.Kruis – 0478 314 758

Het gebeurde buiten mij Ik sta daar gewoon maar te staan ... te wachten ... te aarzelen of ik al dan niet de straat zou oversteken.

Dat is wat ik denk maar niet wat ik doe want ik doe niets.

Ik wacht ... zie niet eens dat het licht op groen springt en de auto’s aan de overzijde stoppen voor rood.

In de bijbel schreef iemand ‘hij veranderde in een zoutzuil en verroerde geen vin meer’.

Zo stond ook ik daar ... keek zonder te zien.

Ik was er zonder er te zijn.

En wat er gebeurde, gebeurde buiten mij.

Toen na verloop van tijd het licht weer eens op groen sprong stak ik de straat, het tramspoor en de weg aan de overkant over.

Ik was weer van deze wereld.

Ik schuilde voor de regen Ik schuilde voor de regen want het regende.

Ik hou van je, hoorde ik hem zeggen.

Ik stond vlak achter hen in ’t portaal van het ’t Bazarke.

Zij zei niets ... keek alleen maar naar hem op met ogen die méér zegden dan woorden.

Hij sloeg al zijn armen wijd om haar heen en zei: ‘nu zal ik je nooit meer loslaten’.

Zij antwoordde niet met woorden ... alleen haar ogen zegden ‘ik hou ook van jou’.

Toen zei ze niets meer. En hij zei niets meer ... drukte haar alleen nog wat vaster tegen zich aan en keek in de wijde verte die blijkbaar verder reikte dan de huizengevels aan de overkant van de straat.

Zij had tranen in de ogen ... hij lachte.

Het regende niet meer en de zon scheen plots overvloedig.

4

2640 Actief | juni 2016

Een bloemeke voor Jos Fierens Jos Fierens werd geboren op 23 april 1941 in Emblem.

Zijn ouders, evenals zijn grootouders, waren landbouwers. August, de jongste zoon van een gezin van zeven kinderen, zette het gezinsbedrijf verder. Hij trouwde met Maria Valckx en ze kregen vijf kinderen waarvan Jos de oudste was.

The Sky Is The Limit In deze realityreeks wordt het leven van enkele Vlaamse rijken gevolgd. Daarbij ook een WestVlaming, Philip Cracco, die eigenaar-CEO is van een befaamd Zwitsers horlogemerk. Naast de kwalitatieve eigenschappen en mooi design is dit merk vooral bij de wielerliefhebbers bekend voor de Beethoviaanse geluiden in de reclamekaravaan van de ‘Tour de France’.

De man neemt The Sky Is The Limit nogal letterlijk, want hij schreef zich in om als passagier een korte maar peperdure (commerciële) ruimtereis te maken. Om zijn medische geschiktheid na te gaan, ondergaat hij zware proeven en testen. In de kranten stond onlangs dat hij door een zware ziekte is getroffen. Hopelijk herstelt hij volledig en kan hij zijn jongensdroom om even astronaut te zijn waarmaken.

Ongelijkheid maakt samenleving kapot In zijn boek ‘Ongelijkheid - Wat kunnen we eraan doen’ toont de wereldvermaarde econoom Anthony B. Atkinson dat ongelijkheid de samenleving kapot maakt. Hij is de leermeester van Thomas Piketty (Kapitalisme in de 21ste eeuw) die hem de godfather noemt van het onderzoek naar inkomens en rijkdom.

In zijn boek staat een opmerkelijke passage. In verband met de rol die economische groei kan leveren bij het verbeteren van de levensstandaard, stelt Atkinson ‘... dat de verdeling en herverdeling van het huidige totale inkomen wel degelijk van belang is. Hoe groot de verschillen zijn, heeft een diepgaande invloed op de aard van onze samenleving. Het doet er wel degelijk toe dat men enerzijds een kaartje kan kopen voor een ruimtereis, terwijl men anderzijds in de rij staat voor de voedselbank. Een samenleving waarin niemand zich een plezierreisje door de ruimte kan veroorloven en waar iedereen genoeg geld heeft om zijn voedsel in een gewone winkel te kopen, geeft blijk van meer samenhang en gevoel voor gemeenschappelijke belangen. ... de totale productie wordt beïnvloed door de verdeling.’

Toch iets om over na te denken.

Het ging het jonge gezin niet echt voor de wind. August en zijn echtgenote Maria stierven op jonge leeftijd. Hierdoor was de jeugd van Jos niet, zoals je kunt noemen, een succesverhaal. Gelukkig kon Jos in de verschillende fases van zijn leven op mensen rekenen die, achteraf bekeken, van grote invloed waren. De schoolmeester van Emblem wees hem de weg naar de avondschool. Eerst in Lier en nadien in Antwerpen. Hierdoor kon hij zijn opleiding voortzetten. In het totaal bezocht Jos 18 jaar lang verschillende avondcursussen.

Lezen en tuinieren In de kwb oefende hij verschillend bestuursfuncties uit. En van het één komt het ander. Hij werd aangesproken om lid te worden van CVP (nu CD&V) en om op de verkiezingslijst te staan. Hij oefende twaalf jaar een gemeentelijk politiek mandaat uit. Het was een buitengewone ervaring om te beleven wat een politiek mandaat betekend. Ondertussen werd hij ook voorzitter van het ACW (nu beweging.net).

De overkoepelend organisatie van alle Christelijke Sociale Bewegingen in onze stad.

Kind van jaren zestig In 1966 huwde hij met Monique Engels en settelde zich in Mortsel. Ze kregen twee dochters Karin en Patricia. Jos was een ‘kind’ van de ‘Gouden Jaren Zestig’. Aan tewerkstelling geen gebrek! Jos koos om te werken bij Gevaert (nu Agfa). Hij bracht daar heel zijn actief leven door en maakte er dankzij zijn avondschool een mooie carrière. Op 58 jarige leeftijd ging Jos op brugpensioen. Iets waar we vandaag maar van kunnen dromen!

In de onbewaakte ogenblikken is Jos bezig met boeken lezen. Vooral Barbara Tuchman en Karen Armstrong zijn zijn favoriete auteurs. Hij las van deze schrijvers al hun werken. ‘Echt een aanrader,’ zegt hij. Ook in de plaatselijke bibliotheek is Jos een vaste klant. Tuinieren is een andere hobby. Op zijn ‘veldje’ van ongeveer 250 vierkante meter kan hij zijn creativiteit bot vieren.

Op Gevaert ontmoette hij Ludo Van de Peer die hem aansprak om lid te worden van de kwb van Sint-Lode. Weer de ontmoeting met een persoon die een positieve invloed op zijn verder leven zou betekenen. In de kwb leerde Jos heel wat interessante mensen kennen en groeide zijn kijk op de samenleving.

Werner Van Krunkelsven

Anthony B. Atkinson – Ongelijkheid. Wat kunnen we eraan doen? 2015 Harvard University Press - Nederlandse editie uitgeverij Polis

Ondertussen moet zijn echtgenote Monique leren leven met bepaalde beperkingen. Jos gaf zijn openbare functie grotendeels op om zich volledig met haar bezig te houden. Ook de leeftijd van Jos speelt hierin een bepaalde rol.

Hij kan op een bijzonder vruchtbaar leven terugblikken en wellicht staan hem en zijn echtgenote nog vele mooie dagen te wachten, samen met hun kinderen en kleinkinderen.

Colofon Voor info over beweging.net Mortsel kan je terecht bij: Jean Luyckx, Wouter Volcaertstraat 27, 2640 Mortsel tel. 03 449 97 18, jeanluyckx@telenet.be