De Doorzetters (december 2017)

Driemaandelijks tijdschrift van beweging.net, een netwerk van sociale en christelijke organisaties. Jaargang 2, nr. 4 • december 2017-februari 2018 • P106314 • VU: Beweging vzw Antwerpen, beweging.net Antwerpen, Nationalestraat 111, 2000 Antwerpen. www.beweging.net/antwerpen

De Doorzetters

Onderweg in de Netevallei

2

1 op 7 haalt de meet niet

3

Ontmoetingsavond

4

Overlegmoment op 19 oktober Dit overlegmoment ging door in Moretusburg in het zustershuis (Columbusstraat).

Toen we aankwamen, waren Guido, Maria en enkele bereidwillige dames al aanwezig en namen de nodige voorbereidingen in het vergaderlokaal en de keuken. Guido testte de computer en scherm. Alles was dus voorbereid. Wat later kwamen nog leden en Karolien toe.

Met wat geduld konden we de vergadering aanvatten met een hartelijk welkom aan de bestuursleden van Pasar, Samana, OKRA en Femma Sint-Jozef met jammer genoeg een hele rits verontschuldigingen.

Bovenop dienden we Nahima te verontschuldigen.

Gelukkige had Karolien voor een passende vervanging gezorgd.

Het verslag van vorige bijeenkomst werd besproken en goedgekeurd. Karolien gaf ons meer inzicht in “Iedereen Burgemeester” en de mogelijkheden om actiepunten in het systeem in te brengen. Dankzij de aanwezige technologie volgde er warempel een online sessie. Jammer van het videootje zonder klank.

Het ijs was echter gebroken en enkele ideeën werden ingebracht onder Hoboken. Het raadsel omtrent toegekomen bierviltjes in de Nationalestraat vanuit Hoboken werd hierna ook meteen uit de wereld geholpen. Alvast dank aan die deelorganisaties welke hieraan aandacht willen besteden.

Net op het ogenblik dat dit dagordepunt werd afgesloten, trad Orry Van de Wauwer, Vlaams Parlementslid, het lokaal binnen. Orry werd voorgesteld en gaf aan met wat hij allemaal bezig is in deze drukke wereld. Even ging het de toer op van mantelzorg (oorspronkelijk punt), maar gelet op de andere interessepunten van de vergadering, ging het snel over onze veranderende maatschappij en ook ons beeld daarvan. Veel kwam aan bod met aandacht voor gezonde discussie (soms spijkers met grote koppen) en overleg via ideeën. Snel bleek dat het al laat werd en Orry werd hartelijk bedankt om ons

uitleg te komen geven, ter vervanging van Nahima.

Iedere deelorganisatie kreeg nog de gelegenheid te vertellen waar ze mee bezig zijn. Soms kwamen zeer interessante punten naar boven waarop dieper werd ingegaan. Daarna hebben we samen nog even gepraat over ons verbindingsmiddel “De Doorzetters”, we waren het eens dat de oplage omhoog moet. Dan hebben we de aanwezige leden nog geïnformeerd over de eerste activiteiten voor 2018, met bijzondere vermelding van onze gezellige ontmoetingsavond op 6 januari in zaal Moretus met worstenbrood en appelbol. Hierna sloot John de vergadering en wenste iedereen een veilige thuiskomst.

Toeristische quiz

4

2

De Doorzetters | december 2017

onderweg in de Netevallei Het was niet ver deze keer, is dat misschien de reden waarom er minder volk kwam opdagen dan anders? Toch interesseert ook de Netevallei ons. Afspraak dus op zondag 25 oktober om 10 uur in taverne Netherust te Kasterlee. Samen genieten van een heerlijke koffie doet deugd alvorens op pad te gaan naar de aangepaste stuw en de in opdracht van de Vlaamse regering aangelegde vistrap. Prachtig stuk natuur met de waterbeheersing van de Nete.

Het was een kleine verplaatsing naar de watermolen van Kasterlee met nabij gelegen hotel/restaurant. Een gekoppeld verhaal uit de oude doos maakte ons duidelijk dat het bezit van een watermolen in de 17e en 18e eeuw een voornaam en bijzonder ding was. Het betekende ook macht en ontzag. Wat men al niet deed om de molen in familiebezit te houden.

Er volgde een korte verplaatsing met de wagen naar de Waaiberg. Een klein openluchtmuseum om onze levensstijl te vergelijken met deze van eind 19de, begin 20ste eeuw. Er was en is een duidelijk en opmerkelijk verschil met zaken waarmee mensen gelukkig konden zijn of zich een vorm van geluk aanmaten, als je het vergelijkt met de huidige norm. Het was in gezelschap van de gids dat er toch nieuwe punten in de aandacht werden gesteld over het boerenleven van toen.

Met wat meer bagage van die tijd trokken we naar Retie met afspraak in de Uitspanning de Watermolen voor een aangepast middagmaal.

Hierna maakten we ons klaar voor een bezoek aan de ‘echte’ watermolen van Retie. We stonden

aanvankelijk voor een gesloten deur, bleek dat onze gids binnen de molen in slaap was gevallen en we hem met het nodige lawaai moesten wekken.

De rondleiding moest gelukkig niet aangepast worden, integendeel onze gids heeft rustig de tijd genomen alles te vertellen.

Wie wist dat daar ook de samenloop van de witte en de zwarte Nete was?

Wij nu wel en we trokken het natuurgebied in. Van daar naar Dessel is maar een kleine sprong. We bezochten er een tentoonstelling aangaande “wit zand”-winning, beklommen de uitkijktoren aan sas 4 aan het unieke Europese punt met de kruising van 4 kanalen, om nadien onze trip te eindigen op de pannenkoekenboot voor een keuze uit 128 verschillende aanbiedingen.

We wisten niet meer wat kiezen. Zo eindigde deze aangename, leerrijke en amusante dag bij PASAR.

De Doorzetters | december 2017

‘1 op 7 haalt de meet niet’ Vandaag halen 1.700.000 Belgen de meet niet. Hun inkomen is te klein. Deze maand. Volgende maand.

Hoe hard ze ook hun best doen, hun fiets maakt het hen onmogelijk om de rit uit te rijden. Hij heeft te veel mankementen net zoals ons armoedebeleid.

Met onze campagne ‘1 op 7 haalt de meet niet’ wil Samen Tegen Armoede werk maken van een leefbaar inkomen voor iedereen. Door mensen een veel te laag inkomen te geven of hen tot veel te hoge vaste kosten te dwingen, stijgt de armoede. Een leefbaar inkomen geeft mensen de kans om de toekomst te plannen en stappen te ondernemen om uit de armoede te ontsnappen. Hoe zuinig mensen in armoede ook leven, ze stellen telkens opnieuw vast dat er op het einde van hun budget nog maand over is. De maanden inkorten, kunnen we niet. Iedereen een leefbaar inkomen garanderen, kan onze samenleving wel. We moeten allemaal de meet kunnen halen.

Zonder een leefbaar inkomen wordt armoede nooit opgelost Armoede is een complex probleem waarbij mensen uitgesloten worden op verscheidene vlakken in het leven. Het is meer dan enkel de externe factoren zoals werk of huisvesting. Ook de dagelijkse stress en de materiële beperkingen van een leven in armoede wegen door. Het zelfvertrouwen van mensen daalt en er is het constante gevoel er niet bij te horen. Toch wordt er heel vaak gefocust op ‘inkomen’ als het over armoede gaat, niet onterecht ook. Zonder een leefbaar inkomen wordt armoede nooit opgelost. Je kansen op werk, onderwijs, een goede gezondheid, huisvesting … nemen zienderogen af.

Een pervers effect van een laag inkomen is dat het ook zorgt voor hogere uitgaven. Met een laag inkomen kan je bijvoorbeeld niet investeren in een energiezuinige woning of elektrotoestellen. Zonder smartphone en bijbehorende data-abonnement betaal

je meer voor je ticket op de bus of tram. Zelfs wie door betalingsproblemen een budgetmeter krijgt voor elektriciteit of gas zal hierdoor soms een hoger tarief moeten betalen. Een laag inkomen leidt ook tot schulden. Ongeveer 55% van de gezinnen in schuldbemiddeling kampt met overlevingsschulden.

Dit zijn schulden die gemaakt zijn om de noodzakelijke kosten te kunnen betalen.

Lage inkomens moeten omhoog, hoge kosten moeten omlaag Een inkomen onder de armoedegrens maakt dat mensen steeds verder af staan van de rest van de samenleving en dieper in de armoede wegzakken.

Armoede kost onze samenleving handenvol geld.

Denk maar aan de hulpverlening die nodig is of de gezondheidskosten die oplopen omdat mensen in armoede vaker en ernstiger ziek worden.

Iedereen een leefbaar inkomen geven, verdient zich zo grotendeels terug. Bovendien zal dit geld snel terug in de economie stromen. Mensen in armoede moeten dit meestal uitgeven aan noodzakelijke dingen zoals voeding. Via de BTW stroomt een deel rechtstreeks terug naar de schatkist.

Een leven in armoede mag geen extra kosten met zich meebrengen omwille van die armoede. Wie op de private markt huurt, spendeert gemiddeld het grootste deel van zijn inkomen aan de woonkost.

Invorderingskosten zijn vaak een veelvoud van de oorspronkelijke schuld. Sociale tarieven worden aan een te beperkte doelgroep toegekend. Sociale correcties op regeringsmaatregelen zijn soms onbestaande, andere worden slechts toegekend aan een fractie van de mensen in armoede. Andere tegemoetkomingen of voordelen zitten dan weer achter een muur van administratieve rompslomp en bureaucratie.

Werkloosheidsvallen bestrijden Een deel van de mensen in armoede kan aan de slag.

Voor gepensioneerden, kinderen, zwaar invaliden of zieken is een job geen weg uit de armoede. Professor Vranken berekende dat dit ongeveer over 2 op 3 mensen in armoede gaat. Bovendien is er in 1 arm gezin op 5 ook betaalde arbeid als inkomstenbron aanwezig. Hoewel dit vaak over tijdelijk, deeltijds en laagbetaald werk gaat.

3

Een grote groep mensen in armoede komt niet of nauwelijks aan de bak. Zij moeten rondkomen met een uitkering die ver onder de armoedegrens ligt. Dit wordt verantwoord door de schrik van de zogezegde werkloosheidsvallen (een fenomeen waarbij het voor sommige personen niet voldoende loont om terug aan de slag te gaan). Vaak wordt dit probleem verengd tot een te klein verschil tussen loon en uitkering. De conclusie is dan dat de uitkeringen niet mogen stijgen.

Voor heel wat mensen in armoede zijn het vooral de extra uitgaven die doorwegen. Ook al gaat het om een tijdelijke of deeltijdse baan, plots moet bijvoorbeeld een deel van het woon-werk verkeer zelf betaald worden of komen er grote kosten voor kinderopvang bij. Hierdoor zakt het bedrag dat ze uiteindelijk kunnen besteden. Werken aan die uitgaven zou de werkloosheidsvallen beter bestrijden dan mensen in armoede te houden.

Basisinkomen: betaalbaarheid en haalbaarheid De voorbije jaren won het idee van het basisinkomen opnieuw aan populariteit. Het houdt in dat alle mensen (eventueel met een minimumleeftijdsgrens) een onvoorwaardelijk inkomen krijgen. Daarnaast kunnen ze nog werken en extra verdienen. Eén van de verdiensten van dit concept is dat het fundamentele wantrouwen, dat in de samenleving geslopen is tegenover mensen met uitkering, zou wegvallen. Men gaat er van uit dat het basisinkomen mensen stimuleert om deel te nemen aan de samenleving. Een idee dat Samen Tegen Armoede onderschrijft. Het huidige concept om mensen in armoede te duwen om hen zo te activeren werkt niet.

De betaalbaarheid en de haalbaarheid van het idee blijven echter twijfelachtig. Wanneer het basisinkomen ver onder de armoedegrens zou liggen, zoals de huidige uitkeringen, dan is dit geen stap vooruit voor mensen in armoede. Wanneer mensen met extra noden omwille van leeftijd, ziekte of zorg eveneens moeten rondkomen met enkel een basisinkomen, dan is dit een stap achteruit. Bovendien blijft de financiering problematisch. Inzetten op een verhoging van de uitkeringen tot de armoedegrens, gekoppeld aan een goede begeleiding, lijkt effectiever in de strijd tegen armoede.

4

De Doorzetters | december 2017

Colofon Voor info over beweging.net Hoboken kan je terecht bij: John van der Linden Antverpiastraat 20 2660 Hoboken