“Οι πιο σκοτεινές γωνιές στην κόλαση, είναι φυλαγμένες για εκείνους που διατηρούν την ουδετερότητά τους σε εποχές ηθικής κρίσης” Δάντης
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ
24
•
ΓΕΝΑΡΗΣ 2014
•
ο καιρός έχει φτιάξει μια θήκη ουρανού γύρω στ’αστέρια. ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΤΙΜΟ
Μαχαίρια και Τριαντάφυλλα Μέρος 2ο
Η θεωρία των δύο κάμψεων της μέσης
Πόλεμος χαμηλής έντασης στις κοινωνικές αλληλέγγυες δομές
Σημειώσεις σχετικά με την ομαλότητα, τη θεωρία των δύο άκρων και την καταδίκη της καταδίκης της βίας
Η θεωρία της μέσης θεωρεί ότι ζούμε σε διαρκή συμπλοκή και ποτέ σε ειρήνη, όσο υπάρχουν τάξεις και η επικράτηση μιας πάνω στις άλλες.
Το πρωί της Πέμπτης, 24/10/13, κλιμάκιο της Δίωξης Ναρκωτικών και υπάλληλοι του Εθνικού Οργανισμού Υγείας (ΕΟΦ), παρουσία εισαγγελέα, έκαναν έφοδο στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού
σελ. 18
σελ. 15
σελ. 22
Οδεύοντας προς τον πλανήτη των παραγκουπόλεων κυρίως προς τις τράπεζες αλλά και το κράτος. Οι πρώτες εκτιμήσεις μιλούν για ένα πρώτο κύμα κατασχέσεων 150 χιλιάδων κατοικιών. Ήδη στο νομό Αττικής έχουν κατατεθεί δικαστικά οι πρώτες αγωγές από ξένες εταιρίες, οι οποίες πριν είχαν φροντίσει να αγοράσουν τα δάνεια πρώτης κατοικίας των τραπεζών σε χαμηλές τιμές.
“
Ο πιο ευτυχισμένος -είτε βασιλιάς είτε χωριάτης- είναι αυτός που βρίσκει γαλήνη στο σπίτι του. Βόλφγκανγκ Γκαίτε
Τ
”
ο ρητό που ξεκινά αυτό το κείμενο παραπέμπει ακριβώς αυτός ο άγραφος νόμος ο οποίος εγγυάται το δικαίωμα κάθε όντος στο να έχει μια κατοικία που να ανταποκρίνεται στις επιθυμίες του αλλά και στο απαραβίαστο αυτής. Στη χώρα που κάποιοι βάφτισαν «Ελλάδα» η αρπακτικότητα της αυτοκρατορίας του χρήματος καταργεί ακόμη και αυτό το δικαίωμα. Από πρώτης Ιανουαρίου 2014, απελευθερώνονται οι πλειστηριασμοί, οι κατασχέσεις και οι εξώσεις ακόμη και της πρώτης κατοικίας για οποιοδήποτε χρέος,
Οι εταιρείες αυτές πηγαίνουν σε ρημαγμένες χώρες σαν τη δικιά μας, (με το αζημίωτο βέβαια προς τους πολιτικούς που τους ανοίγουν τον δρόμο), και αγοράζουν σε σετ τα δάνεια με τα σπίτια, τα οποία εξίσου μετά πωλούν σε σετ. Δηλαδή ένας Ευρωπαίος, με το 1/30 του κόστους που πήρατε εσείς το σπίτι σας θα αποκτά 4-5 ακίνητα στην Ελλάδα. > Συνέχεια στην σελ.14
“όταν θα έρθουν στην πόρτα σου πως θα τους αντιμετωπίσεις, με τα χέρια ψηλά ή με το δάχτυλο στη σκανδάλη;” The Clash
Όταν οι εργατικοί αγώνες πιάνουν τόπο
Τ
ο θερμό απεργιακό φθινόπωρο, που ανέμενε ο κόσμος της αριστεράς, δεν ήρθε ποτέ. Αντ΄ αυτού, το δολοφονικό μαχαίρωμα στον αντιφασίστα Παύλο Φύσσα και η επίθεση στα μέλη του ΚΚΕ έδειξαν πως τα αφεντικά είχαν καταφέρει αυτό που ήθελαν: να μην απειλούνται άμεσα τα ίδια, οι τράπεζες και τα υπουργεία τους και να ενταθεί μία βίαιη εμφυλιοπολεμικού τύπου κατάσταση στις γειτονιές. Κι έτσι, όσο περνούσε το φθινόπωρο, τόσο ψύχραινε το κλίμα στους εργασιακούς χώρους. Ώσπου ήρθε μία παγωμάρα. Η τελευταία γενική απεργία της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, στις 6 Νοέμβρη, διαλύθηκε στην Αθήνα και σε ορισμένες άλλες πόλεις από έντονη βροχόπτωση. Μόνο το ΠΑΜΕ είχε προλάβει να κάνει τον καθιερωμένο του περίπατο.
Παγωμάρα λοιπόν˙ κι αυτό γιατί καμία άρση των συλλογικών συμβάσεων, μείωση μισθών και κατάργηση δώρων δεν έγινε δυνατόν να ανακοπεί έως τώρα. Επίσης, το πρόγραμμα απολύσεων και κινητικότητας στο δημόσιο τομέα συνεχίζεται με βάσεις τις ορέξεις της κυβέρνησης και της τρόικας. Οι μονοήμερες απεργίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και οι μεμονωμένες κλαδικές κινητοποιήσεις είναι αδύνατο να αντιμετωπίσουν μία τέτοιας σφοδρότητας επίθεση από την πλευρά του κράτους. Δεν είναι μόνο οι νόμοι που ψηφίζονται αλλά και η καταστολή που υπάρχει σε βάρος των απεργών ή των απολυμένων. Τώρα, το ελληνικό κράτος μαζί με την τρόικα, αφού άλωσαν τα εργασιακά δικαιώματα προσφέροντας φτηνό αναλώ-
σιμο εργατικό δυναμικό σε ξένα και σε ντόπια αφεντικά, περνούν στην επόμενη πράξη: να χτυπήσουν τη μικρή αλλά και μεσαία ιδιοκτησία. Ο σκοπός είναι ένας: να χάσουμε ό,τι έχουμε σε δικαίωμα. Αυτός που δεν έχει σπίτι και χωράφι και παράλληλα δεν έχει κανένα εργασιακό δικαίωμα, δεν είναι καν υποψήφιος προλετάριος. Είναι κάτι που ανήκει πολύ πιο πίσω στην ιστορία: είναι ένας σύγχρονος πληβείος του μέλλοντος, όταν είναι ντόπιος, ή ακόμα και ένας σκλάβος, όταν είναι τριτοκοσμικός μετανάστης. Συνεπώς, ο κάθε αγώνας που γίνεται πρέπει να είναι ευρύτερος και πλέον έχει να κάνει με όλα και όχι με ένα και μόνο επίπεδο της κοινωνικής μας ζωής.
> Συνέχεια στη σελ.7
διαβάστε Για την επίθεση στην εισπρακτική εταιρία Σιούφα
σελ.3
Όταν η σχολική καταπίεση επιβάλλεται με νόμους
σελ.8
Αγροτικός συνεταιρισμός Λάρισας: Χρεοκοπία εννοιών και ανθρώπων
σελ.9
Η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό, δημόσιο και δωρεάν για όλους
σελ.10 Παγκρήτιο δίκτυο αγώνα κατά των βιομηχανικών Α.Π.Ε., για την επιχειρούμενη φορολόγηση των Αγροτεμαχίων
σελ.12
Αναδιανομή από τα κάτω προς τα πάνω: το παράδειγμα της Γερμανίας
σελ.17
Το ναυάγιο της υποκρισίας: οι μετανάστες πέρα από τη Λαμπεντούζα
σελ.21
Κείμενο του Τάσου Θεοφίλου εν όψει της δίκης του
σελ.23