20 minute read

Συνέντευξη: Dabo Bagaliy

Μπήκε στις καρδιές των φίλων του Απόλλωνα από την πρώτη στιγμή, αφού φρόντισε να στείλει ενθαρρυντικά μηνύματα στις πρώτες του παραστάσεις με τη φανέλα με το «Θεό» στο στήθος.

Χαμογελαστός και πρόσχαρος ο Μπαγκαλί Νταμπό αποκαλύπτεται στο «ΑΠΟΛΛΩΝ ΛΕΜΕΣΟΣ» στην πρώτη του μεγάλη συνέντευξη από την ημέρα της ένταξής του στους «κυανόλευκους» και... συστήνεται κι εκτός γηπέδου στους φίλους της Λεμεσιανής ομάδας.

Ελβετικός σουγιάς

Πώς προέκυψε το ενδιαφέρον του Απόλλωνα για την απόκτησή σου;

Το πρωτάθλημα βρισκόταν σ’ εξέλιξη στο Αζερμπαϊτζάν και ξεκίνησαν να μιλούν με το μάνατζέρ μου, ο οποίος και μ’ ενημέρωσε για το ενδιαφέρον του Απόλλωνα. Είπα «Γιατί όχι;», ιδιαίτερα από τη στιγμή που βρισκόμασταν σε καραντίνα στο Αζερμπαϊτζάν και δεν γνωρίζαμε εάν θα συνεχίζαμε το πρωτάθλημα ή όχι. Έτσι, έλαβα γρήγορα την απόφασή μου.

Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο Απόλλωνας είχε επιδείξει ενδιαφέρον για την απόκτησή σου;

Ναι, ήταν περί τα τέλη Μαΐου.

Είχες δεχθεί προτάσεις κι από άλλες ομάδες;

Ναι, είχα δεχθεί προτάσεις από τη Γαλλία, την Τουρκία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όμως εγώ ήθελα να προσπαθήσω να παίξω ξανά στο Γιουρόπα Λιγκ. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισα να έρθω εδώ, γιατί μου δινόταν αυτή η ευκαιρία ν’ αγωνιστώ και πάλι στα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ. Ξέρεις, όταν είσαι ποδοσφαιριστής έχεις κάποιους στόχους και ήταν εξ αυτών, ν’ αγωνιστώ και πάλι στο Γιουρόπα Λιγκ.

Ποιες ήταν αυτές οι ομάδες;

Από τη Γαλλία ήταν ομάδες από τη Λιγκ 2, η Κλερμόν και η Χάβρη, ενώ από την Τουρκία η Ερζουρουμσπόρ, που είχε εξασφαλίσει την άνοδό της στην Α΄ Κατηγορία.

ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΛΕΦΤΑ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΑΠ’ ΟΤΙ ΣΤΟ ΑΖΕΡΜΠΑΪΤΖΑΝ

Αποφάσισες δηλαδή να επιλέξεις το στόχο και όχι τα χρήματα...

Ναι, πιστεύω ότι έχω ακόμα χρόνο για να πάρω περισσότερα χρήματα (γέλια).

Αληθεύει ότι «έπαιξε» μεγάλο ρόλο ο Νικολά Ντιγκινί στη μεταγραφή σου στον Απόλλωνα;

Όχι... Όταν αποφάσισα να έρθω, δεν γνώριζα ότι ο Ντιγκινί θα είναι στον Απόλλωνα αυτή τη σεζόν. Είμαστε μεν φίλοι, αλλά δεν είχαμε μιλήσει εκείνο το διάστημα. Έχουμε ένα φίλο που ζει εδώ, τον Φελισιέν που παίζει στη Β΄ Κατηγορία, και του τηλεφώνησα. Την πρώτη φορά που του είχα τηλεφωνήσει για να τον ρωτήσω για τον Απόλλωνα δεν του είχα πει ότι πρόκειται για εμένα. Τη δεύτερη του το είπα και του ανέφερα πως έρχομαι εδώ. Μου είπε «Αστειεύεσαι» και του λέω «Όχι, έρχομαι για τον Απόλλωνα» και αυτός μου απάντησε ότι «Και ο Νίκο έρχεται εδώ». Νομίζω ότι είχε συμφωνήσει μία εβδομάδα νωρίτερα απ’ ότι εγώ. Κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα. Δεν το γνώριζα πως θα είναι κι αυτός στον Απόλλωνα.

Πόσα χρόνια είστε φίλοι με τον Ντιγκινί;

Για περισσότερο από δέκα χρόνια.

Είναι η πρώτη φορά που αγωνίζεστε μαζί σε κάποια ομάδα;

Ναι. Έπαιξα αντίπαλός του, αλλά ποτέ δεν παίξαμε μαζί. Αυτή είναι η πρώτη φορά που αγωνιζόμαστε στην ίδια ομάδα.

Ευσταθεί ότι ήρθες στον Απόλλωνα με λιγότερα λεφτά απ’ ότι προνοούσε το συμβόλαιό σου στη Νέφτσι Μπακού;

Ναι.

Δεν σ’ ενδιέφερε;

Είναι αυτό που προανέφερα. Κοίταζα το στόχο και όχι τα χρήματα. Επίσης, πρέπει να σκεφτείς τι κατάσταση επικρατεί στον κόσμο μετά τον κορωνοϊό. Ήταν λογικό να υπάρξουν και περικοπές σε μισθούς. Υπήρχαν πολλά πράγματα. Για μένα δεν μ’ ενόχλησε που έχασα κάποια χρήματα, όχι βέβαια αρκετά, αλλά προείχαν άλλα πράγματα, όπως ότι έρχομαι σε μία καλή ομάδα και η οποία έπαιξε πολλές φορές στο Γιουρόπα Λιγκ. Αυτά στόχευα πρωτίστως, να παίξω στην Ευρώπη και δεν είχε σημασία εάν θα πάρω περισσότερα ή λιγότερα χρήματα. Πρώτα κοιτάζω το στόχο και μετά το οικονομικό.

Μπορούσες, ωστόσο, να περιμένεις και να μην υπέγραφες τόσο νωρίς με τον Απόλλωνα, αφού μόλις πρόσφατα έκλεισε το μεταγραφικό παράθυρο στις περισσότερες χώρες, εξασφαλίζοντας έτσι και καλύτερους οικονομικά όρους και να παίξεις στην Ευρώπη...

Ίσως, αλλά είμαι χαρούμενος που υπέγραψα εδώ. Αυτή τη στιγμή δεν μ’ ενδιαφέρει κάτι άλλο.

Είναι η πρώτη φορά που αγωνίστηκες στο Γιουρόπα Λιγκ;

Όχι, όταν ήμουν στην Καμπάλα είχα αγωνιστεί στο Γιουρόπα Λιγκ. Όταν είχε αγωνιστεί απέναντι στον Απόλλωνα δεν βρισκόμουν στην ομάδα, αφού είχα πάει τον επόμενο χρόνο. Μάλιστα, είχαμε καταφέρει να προκριθούμε και ν’ αγωνιστούμε στη φάση των ομίλων.

OΤΑΝ ΠΑΙΖΕΙΣ ΜΕ ΚΑΛΟΥΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ

Προκάλεσε εντύπωση ότι προσαρμόστηκες άμεσα στον Απόλλωνα. Ποιο ήταν το «μυστικό» έτσι ώστε να παρουσιαστείς λες και βρίσκεσαι χρόνια στην ομάδα;

Δεν θα έλεγα ότι προσαρμόστηκα γρήγορα, γιατί δώσαμε πάρα πολλά φιλικά παιχνίδια και αυτό με βοήθησε σημαντικά ως προς την προσαρμογή μου. Πιστεύω ότι όταν αγωνίζεσαι με καλούς ποδοσφαιριστές δεν χρειάζεσαι πολύ χρόνο για να είσαι έτοιμος. Θεωρώ ότι είναι ευκολότερο όταν είσαι «νέος» σε μια ομάδα να έχεις δίπλα σου καλούς παίκτες κι αυτό «έπαιξε» ρόλο στην προσαρμογή μου.

«Έπαιξε» ρόλο και ότι υπάρχουν αρκετοί Γαλλόφωνοι στον Απόλλωνα;

Σίγουρα, ειδικά όταν πρέπει να επικοινωνήσω με τον Νίκο (Ντιγκινί), τον οποίο γνωρίζω αρκετά χρόνια, όπως και με τους Ρόμπι (Ρομπέρζ) και Σερζ (Γκακπέ). Δεν είναι κακό. Προσπάθησα, όμως, να έχω επαφή με όλους για να προσαρμοστώ το συντομότερο δυνατό με την ομάδα.

Ποια γλώσσα μιλάτε στον αγωνιστικό χώρο;

Γαλλικά και αγγλικά, γιατί πρέπει να μιλάς με όλους τους συμπαίκτες σου. Συνήθως, μιλάμε αγγλικά. Ακόμα και ο Νίκο μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να μου πει κάτι στα αγγλικά. Πιστεύω ότι είναι φυσιολογικό.

Μπορεί και να μην χρειάζεται να μιλήσετε καν ή να μιλάτε με τα... μάτια, όταν περάσει ο χρόνος και γνωρίζει καλύτερα ο ένας το παιχνίδι του άλλου...

Κάποτε ισχύει και αυτό... Δεν χρειάζεται καν να μιλήσεις. Όταν παίζεις με καλούς ποδοσφαιριστές δεν χρειάζεται να μιλήσεις. Με το που θα περάσουν 2-3 παιχνίδια και αφού μάθεις τον τρόπο παιχνιδιού του κάθε ποδοσφαιριστή δεν χρειάζεται καν να πεις κάτι και είναι ακόμα ευκολότερο. Μπορείς να ξέρεις πού θα κινηθεί ο κάθε παίκτης και απλά να του δώσεις τη μπάλα εκεί που την θέλει.

ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΤΟ ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΖΕΙΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ

Στο Αζερμπαϊτζάν αναδείχθηκες δύο φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Αυτός είναι ο στόχος σου και στην Κύπρο;

Όχι απαραίτητα. Ο κύριος μου στόχος είναι να προσπαθήσω να τερματίσω πρώτος με την ομάδα, γιατί στα τέσσερα χρόνια παραμονής μου στο Αζερμπαϊτζάν και τις τέσσερις χρονιές τερματίσαμε με τις ομάδες μου στη 2η θέση. Ελπίζω ότι εδώ θ’ αλλάξει αυτό και θα στεφθώ πρωταθλητής.

Πόσο «σκληρό» είναι να τερματίζεις δεύτερος; Είναι πιο ανώδυνο να τερματίζεις τρίτος και τέταρτος και να λες μέχρι εκεί μπορούσα να φτάσω παρά να τερματίζεις δεύτερος και να λες έφτασα κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά πάλι δεν τα κατάφερα;

Για μένα είναι πολύ χειρότερο το να τερματίζεις δεύτερος, γιατί είσαι ο πρώτος χαμένος. «Παλεύεις» όλη τη σεζόν για να είσαι πρώτος και τελικά τερματίζεις δεύτερος. Εάν τερματίσεις, όμως στην 3η ή την 4η θέση, νομίζω ότι είναι πιο ανώδυνο. «Πονάει» περισσότερο, όταν τερματίζεις στη 2η θέση.

Γενικότερα ποιοι είναι οι στόχοι σου ως ποδοσφαιριστής; Να προσπαθήσω να βοηθήσω την ομάδα να κερδίσει όσα

περισσότερα παιχνίδια γίνεται, να προσπαθήσω να παίζω καλά. Δεν «παίζει» ρόλο εάν σκοράρω ή όχι. Αν κερδίζουμε, τότε όλα καλά. Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο στόχο στον αγωνιστικό χώρο. Σίγουρα, πρώτιστος στόχος είναι να κερδίζουμε και δεν έχει καθόλου σημασία πώς κερδίζουμε, εάν έχουμε καλή απόδοση ή όχι. Σαφώς και πρέπει πάντα να «παλεύουμε» για το καλύτερο δυνατό.

Έχεις θέσει κάποιο αριθμό γκολ ως στόχο για τη φετινή σεζόν;

Γενικότερα κι επειδή τώρα ξεκίνησα να σκοράρω θα έλεγα ως μίνιμουμ τα 10 γκολ. Φυσικά, θα προσπαθήσω να σκοράρω ακόμα περισσότερα, αλλά πρώτα να φτάσω τα 10 τέρματα και βλέπουμε...

Ποιες είναι οι διαφορές που εντόπισες στο Κυπριακό πρωτάθλημα σε σχέση με το πρωτάθλημα στο Αζερμπαϊτζάν;

Κατ’ αρχάς, εδώ υπάρχουν περισσότερες ομάδες, γιατί στο Αζερμπαϊτζάν υπάρχουν μόνο 8 ομάδες, ενώ και το επίπεδο εδώ είναι κάπως υψηλότερο. Εδώ υπάρχουν περισσότερες ποιοτικές ομάδες. Όταν ξεκινάει η σεζόν στο Αζερμπαϊτζάν βλέπεις ότι 2-3 ομάδες θα «παλέψουν» για το πρωτάθλημα και κάποιες άλλες για την Ευρώπη. Εδώ βλέπεις να υπάρχουν περισσότερες ομάδες που είναι ποιοτικές και «παλεύουν» για τον τίτλο κι ακόμα περισσότερες για να εξασφαλίσουν την έξοδό τους στην Ευρώπη.

Ποιες είναι οι διαφορές στα δύο πρωταθλήματα όσον αφορά τον τρόπο παιχνιδιού; Μήπως στην Κύπρο παίζουν και κάπως πιο επιθετικά;

Εδώ δίνεται περισσότερη έμφαση στη δύναμη. Δεν θα έλεγα πως είναι πιο επιθετικό το ποδόσφαιρο, γιατί σε κάποιες περιπτώσεις αντιμετωπίζεις ομάδες που και οι δέκα παίκτες είναι πίσω από την μπάλα. Νομίζω ότι η κυριότερη διαφορά τους είναι ως προς την έμφαση που δίνεται στη δύναμη.

Όσον αφορά τον καιρό και τις κλιματολογικές συνθήκες; Πόσο εύκολο να αγωνίζεται κάποιος στην Κύπρο με τόση ψηλή θερμοκρασία, ακόμα και τον Οκτώβριο, ή και με τόσο ψηλά ποσοστά υγρασίας;

Ναι, είναι πάρα πολλή ζέστη. Τώρα είναι κάπως καλύτερα και νιώθω πιο καλά, όμως τους δύο πρώτους μήνες ήταν... το κάτι άλλο. Δεν ήμουν έτοιμος να συναντήσω τέτοιες θερμοκρασίες. Πραγματικά, δεν ήμουν έτοιμος. Πιστεύω, όμως, ότι όταν βρίσκεσαι εδώ για 2-3 χρόνια και το έχεις συνηθίσει, τότε δεν είναι κάτι κακό. Όταν είσαι συνηθισμένος σε τέτοιες θερμοκρασίες, τότε είναι οκ. Όταν δεν είσαι, όμως, συνηθισμένος, σοκάρεσαι και αναρωτιέσαι «Πού έχω έρθει και πώς είναι δυνατόν να παίξω μπάλα;». Τώρα είναι εντάξει, αλλά οι δύο πρώτοι μήνες ήταν δύσκολοι για εμένα.

Η σύζυγός σου τι είχε πει γι’ αυτό;

Είναι χαρούμενη εδώ. Πάει στην παραλία κι από εδώ κι από εκεί. Το απολαμβάνει... Είναι χαρούμενη κι έχει προσαρμοστεί. Της αρέσει εδώ.

Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΕΙΝΑΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ

Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σου, αλλά και το ποδόσφαιρο μετά τον κορωνοϊό;

Είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να φοράμε μάσκες. Όσον αφορά το ποδόσφαιρο, για εμένα δεν έχει αλλάξει κάτι. Μόνο την περίοδο που βρισκόμασταν σε καραντίνα ήταν κάπως δυσάρεστη κατάσταση. Νομίζω ότι περισσότερο έχει επηρεαστεί ότι βρίσκεται εκτός ποδοσφαίρου. Στο ποδόσφαιρο δεν άλλαξε τίποτα.

Παρατηρούμε, όμως, να μην υπάρχουν γεμάτα γήπεδα και να ισχύουν διάφορα πρωτόκολλα για την προστασία της υγείας, τόσο των αθλητών όσο και γενικότερα όλων όσων πηγαίνουν στο γήπεδο για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα...

Εδώ είναι αναλόγως καλά, γιατί επιτρέπεται να έρχεται στο γήπεδο ένας αριθμός φιλάθλων. Για παράδειγμα, στο Αζερμπαϊτζάν και σε κάποιες άλλες χώρες δεν επιτρέπεται ακόμα αυτό.

Με λίγο κόσμο ή και καθόλου στις κερκίδες είναι λες και δίνετε φιλικό κι όχι επίσημο παιχνίδι;

Θα έλεγα πως δεν θυμίζει ούτε καν φιλικό παιχνίδι. Περισσότερο θυμίζει προπόνηση και προπονητικό διπλό. Ακόμα και στα φιλικά παιχνίδια υπάρχουν κάποιοι φίλαθλοι στις κερκίδες. Η ατμόσφαιρα είναι λες και κάνεις προπόνηση. Όταν, όμως, ξεκινάς το παιχνίδι πρέπει να «παλέψεις» και να τα ξεχάσεις όλα.

ΠΑΝΤΟΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Συνεχώς είσαι χαμογελαστός ότι κι αν γίνει; Είσαι από τη φύση σου τόσο αισιόδοξος;

Δεν το ξέρω. Έτσι είμαι... Χαμογελάω. Βέβαια, όταν χάνουμε δεν είμαι χαρούμενος. Μπορείς ακόμα και να ρωτήσεις και κάποιους συμπαίκτες μου στην προπόνηση τι συμβαίνει όταν έχουμε χάσει. Δεν έχω όρεξη για κουβέντες. Όταν, όμως, όλα είναι καλά, πιστεύω ότι πρέπει να χαμογελάς. Όταν νιώθεις ότι έχεις κάνει καλή δουλειά, φυσικά και πρέπει να το απολαμβάνεις. Το ξέρω ότι κάποτε δεν είναι όλα καλά στο γήπεδο, αλλά πρέπει να απολαμβάνεις τον περισσότερο χρόνο που περνάς στο γήπεδο και να πηγαίνεις στο σπίτι σου, ειδικά μετά από νίκη, και να λες έκανα αυτό κι αυτό. Τέλος. Στη ζωή πρέπει να χαμογελάς. Πάντοτε υπάρχει η επόμενη μέρα και πάντοτε πρέπει να βλέπεις μπροστά. Γι’ αυτό πρέπει και να χαμογελάς.

Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος που πανηγυρίζεις κλείνοντας το στόμα και τα αυτιά σου;

Το κάνω για ένα «στενό» μου φίλο. Σημαίνει πως δεν μιλάμε. Του είχα πει πως όταν σκοράρω θα πανηγυρίσω με αυτό τον τρόπο. Το ξεκίνησα στο Αζερμπαϊτζάν και από τότε συνεχίζω να το κάνω πάντα.

Είναι ποδοσφαιριστής;

Όχι δεν είναι ποδοσφαιριστής;

Έχεις βιώσει το ρατσισμό ως ποδοσφαιριστής και γενικότερα στη ζωή σου;

Όχι, δεν θα το έλεγα. Δεν βίωσα κάτι τέτοιο στο γήπεδο. Βέβαια, υπήρξαν κάποια περιστατικά, όπως στο Αζερμπαϊτζάν όταν ένας σχολιαστής αγώνων αναφερόταν με ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς προς το πρόσωπό μου. Όχι, όμως, στο γήπεδο. Είμαι χαρούμενος γι’ αυτό, που δεν βίωσα το ρατσισμό στο γήπεδο. Επίσης, δεν μου... επιτέθηκαν ποτέ προσωπικά στο γήπεδο. Στο ποδόσφαιρο, όπου κι αν αγωνίστηκα, δεν βίωσα το ρατσισμό. Στη ζωή γενικότερα το ένιωσα σε κάποιες στιγμές, όμως ποτέ στο χώρο του ποδοσφαίρου.

Η υποδοχή του κόσμου πριν ακόμα αγωνιστείς με την ομάδα του Απόλλωνα ήταν ξεχωριστή. Ζητούσαν να βγάλατε φωτογραφίες και να τις ποστάρουν στα social media. Πώς ένιωσες γι’ αυτό;

Ήμουν χαρούμενος. Είναι ωραία όταν οι φίλαθλοι έρχονται κοντά σου. Ήταν σαν ένα μεγάλο καλωσόρισμα και σαν να μου έλεγαν πως «τώρα είσαι στην οικογένειά μας». Έτσι ένιωσα και ήταν κάτι ωραίο, γιατί όπως είπες κι εσύ, χωρίς ακόμα να έχω παίξει σε κάποιο παιχνίδι και να γνωρίζουν εάν είμαι καλός ή όχι με υποδέχθηκαν με αυτό τον τρόπο. Ήρθαν κοντά μου και μου έλεγαν «Τώρα είσαι στον Απόλλωνα, ανήκουμε στην ίδια οικογένεια». Ήταν κάτι ωραίο.

Αποτελεί ένα έξτρα κίνητρο αυτή η υποδοχή που έτυχες; Δεν θα το έλεγα, γιατί γνωρίζω το στόχο μου και δεν χρειάζομαι επιπλέον κίνητρα. Σίγουρα, όμως, είναι κάτι καλό. Έχω ένα στόχο και αυτός είναι να προσπαθώ να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό, να προσπαθώ να παίζω καλά, να βοηθώ την ομάδα να κερδίζει και να κάνω τα πάντα για να πάρουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτή είναι η δουλειά μου.

Είχες τύχει κι ανάλογης υποδοχής στο Αζερμπαϊτζάν ή εκεί είναι διαφορετική η νοοτροπία τους;

Ναι, αλλά εκεί είναι όντως διαφορετικά. Τη μια μέρα είσαι ο καλύτερος και την άλλη μέρα είσαι ο χειρότερος.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει, όμως, και στην Κύπρο... Απλά, ακόμα δεν το έχεις παρατηρήσει.

Για την ώρα δεν έχω ζήσει κάτι τέτοιο εδώ, αλλά και πάλι νομίζω ότι είναι διαφορετική η νοοτροπία του κόσμου στις δύο χώρες, βάσει των όσων γνωρίζω. Ξέρω ότι μπορεί να υπάρξουν παράπονα για κάποια εμφάνιση, όπως έγινε με τον Εθνικό Άχνας, ιδιαίτερα όταν είσαι κοντά με κάποιους φιλάθλους. Παρατήρησα ότι κάποιοι φίλαθλοι δεν συμφωνούσαν με όσα είχαν δει και στεναχωρήθηκαν για την εμφάνιση. Μπορώ να το καταλάβω, γιατί παίζαμε στο γήπεδό μας και θεωρούσαν ότι έπρεπε να κερδίσουμε με 5-0. Δεν ήταν, όμως, εύκολο παιχνίδι. Για εμένα, όμως, παίξαμε καλά κόντρα σε μία καλή ομάδα, που επίσης έπαιξε καλά κι έκλεισε σχεδόν όλους τους χώρους. Το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι οι τρεις βαθμοί. Δεν έχει σημασία ο τρόπος που κερδίσαμε. Πρέπει να κερδίζουμε και να το κάνουμε με οποιονδήποτε τρόπο μέχρι το τέλος. Κάποτε δεν χρειάζεται περισσότερη ανάλυση και κουβέντα. Ούτε χρειάζεται να περιμένεις στη γωνία, για να πεις ότι «Τα... έλεγα εγώ» και να τα λες αργότερα και όχι την ώρα που πρέπει.

ΦΟΡΟΥΣΑ ΑΠΛΑ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΕΝΟΣ ΦΙΛΟΥ ΜΟΥ, ΤΟΥ ΝΤΙΝΟ

Όταν έφυγες από την Καμπάλα για να συνεχίσεις την καριέρα σου στη Νέφτσι υπήρξαν αντιδράσεις από τους φιλάθλους της πρώτης γι’ αυτή την απόφασή σου;

Όντως, υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις. Έγραψαν κάτι στο γήπεδο και μετά τους απάντησα στο Instagram. Ήταν σαν ένα παιχνίδι. Έτσι είναι και το ποδόσφαιρο, ένα παιχνίδι. Μου έγραφαν «Έφυγες», «Δεν είσαι στην ομάδα» και διάφορα άλλα και τους απάντησα και πάλι. Δεν έχω, όμως, πρόβλημα με τους φιλάθλους της Καμπάλα. Μέχρι και σήμερα κάποιοι εξ αυτών μου στέλνουν μηνύματα και με ρωτούν πώς τα πηγαίνω στον Απόλλωνα, όπως έγινε όταν παίζαμε στο Γιουρόπα Λιγκ.

Προτού έρθεις στον Απόλλωνα είχε γίνει και ένα θέμα λόγω του ότι στην καραντίνα είχες φορέσει τη φανέλα της Καραμπάχ. Πώς αντέδρασες σ’ αυτό;

Δεν είναι το ίδιο... Ήταν κατά τη διάρκεια της καραντίνας και βρισκόμουν στο σπίτι. Δεν πήγαινα πουθενά, χαλάρωνα κι έκανα παράλληλα την προπόνησή μου. Όπως σου προανέφερα, όταν έχω ένα στόχο, πρέπει να είμαι έτοιμος για να ανταποκριθώ σε αυτόν. Απλώς, με είχε βγάλει μία φωτογραφία η σύζυγός μου και από το σύλλογο το παρουσίασαν ως ένα μεγάλο δράμα, χωρίς όμως να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Σήμερα, μπορείς να δεις ότι όλοι συζητούν για την Καραμπάχ. Φορούσα απλά τη φανέλα ενός φίλου μου, που έχει μάλιστα παίξει στην Κύπρο, του Ντίνο (Εντλοβού) και την οποία φορούσε όταν η Καραμπάχ είχε παίξει για πρώτη φορά στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Τον είχες ρωτήσει τίποτα για την Κύπρο;

Όχι, δεν είχα χρόνο να τον ρωτήσω.

Γιατί άφησες την Καμπάλα για τη Νέφτσι;

Υπήρχαν κάποιες διαφορές στις συζητήσεις για το συμβόλαιό μου. Την πρώτη φορά ήθελαν να ανανεώσουμε για ένα χρόνο ενώ εγώ ήθελα για δύο. Ήταν καθαρά θέμα λεπτομερειών. Επίσης, είχε φύγει και ο προπονητής και δεν ξέραμε ποιος προπονητής θα έρθει. Πιστεύω ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή για να φύγω.

Θεωρείς γενικότερα ότι ένας ποδοσφαιριστής επιλέγει μακροχρόνια συμβόλαια με λιγότερα λεφτά ή βραχυχρόνια με περισσότερα χρήματα;

Αυτό ισχύει ανάλογα με τον ποδοσφαιριστή και το τι πραγματικά θέλει. Εγώ θεωρώ είναι καλύτερο να υπογράφεις μακροχρόνια συμβόλαια.

Θεωρείς ότι με αυτό τον τρόπο νιώθεις πιο ασφαλής;

Ναι, κατά κύριο λόγο το νιώθεις αυτό, ενώ και ο σύλλογος σου δείχνει εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό σου.

Ο ΡΟΝΑΛΝΤΟ ΤΑ ΔΙΕΘΕΤΕ ΟΛΑ

Αναφερθήκαμε νωρίτερα στο Instagram και στην περιβόητη φωτογραφία που κυκλοφόρησε μ’ εσένα να φοράς τη φανέλα της Καραμπάχ. Θεωρείς ότι τα social media είναι για σένα ένας τρόπος έκφρασης;

Είναι κάτι που έχει να κάνει με το συναίσθημα. Μπορεί, όμως, και να περάσει και μία και δύο εβδομάδες και να μην ποστάρω τίποτα. Αφορά το πώς νιώθω. Δεν θα ποστάρω μία μέρα, απλά για να ποστάρω. Αν νιώθω καλά και είναι όλα καλά στην ομάδα, τότε ίσως να ασχοληθώ και με τα social media. Αν δεν είναι καλή η διάθεσή μου, τότε δεν υπάρχει περίπτωση. Αν είναι, όμως, όλα καλά, τότε ίσως και να ποστάρω κάτι.

Ο επίσημος Απόλλωνας σε αποκαλεί «Τζάγκουαρ». Αυτό είναι το μοναδικό σου παρατσούκλι ή έχεις και κάποιο άλλο;

Έχω και κάποια άλλα παρατσούκλια, όπως «Νταμπίς» («Dabish»), το οποίο προέρχεται από τη Ρωσία κι ένας πρώην προπονητής μου με φώναζε έτσι. Δεν ξέρω τι σημαίνει, αλλά ξέρω ότι δεν είναι κακό. Επίσης, με φωνάζουν και «Μπενγκζού» («Bengzou»), το οποίο μου το... έβγαλε ένας φίλος.

Σου αρέσει να σε φωνάζουν «Τζάγκουαρ»;

Ναι, δεν είναι κάτι κακό (γέλια).

Ποιος ήταν το ίνδαλμά σου, όταν ήσουν μικρός;

Είχα πολλούς, αλλά εάν έπρεπε να πω έναν θα έλεγα το Βραζιλιάνο Ρονάλντο.

Πώς και δεν επέλεξες κάποιο Γάλλο ποδοσφαιριστή;

Μετά τον Ρονάλντο, θα έλεγα τον Ανελκά και τον Ανρί. Υπάρχουν πάρα πολλοί παίκτες, αλλά εάν έπρεπε να πω κάποιον πρώτα θα έλεγα το Βραζιλιάνο Ρονάλντο.

Συμφωνείς με αυτούς που υποστηρίζουν ότι ήταν ο πλήρης ποδοσφαιριστής, ο ποδοσφαιριστής που τα διέθετε όλα;

Ναι, για εμένα τα διέθετε όλα.

ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ

Πώς θα χαρακτήριζες τον Μπαγκαλί Νταμπό ως ποδοσφαιριστή;

Σαν... ελβετικό σουγιά.

Για ποιο λόγο; Μήπως επειδή μπορείς να παίξεις σε περισσότερες από μία θέσεις;

Παίζω παντού. Προσπαθώ να κάνω τα πάντα και προσπαθώ να παίξω παντού. Θα κάνω τα πάντα για να μπορώ να βοηθήσω την ομάδα μου. Πιστεύω ότι είμαι ένας τέτοιου τύπου παίκτης.

Σε ποια θέση προτιμάς ν’ αγωνίζεσαι; Ως ακραίος επιθετικός ή στην κορυφή της επίθεσης;

Δεν έχει σημασία. Είναι καλό να παίξω στα άκρα της επίθεσης, γιατί ξεκίνησα να παίζω σε αυτή τη θέση, αλλά δεν είναι κακό να παίζω και στην κορυφή (γέλια).

Προτιμάς να παίζεις μόνος στην επίθεση ή έχοντας παρτενέρ;

Νομίζω ότι είναι δύσκολο όταν παίζεις μόνος σου μπροστά. Γι’ αυτό και όταν με βλέπεις να παίζω στην κορυφή της επίθεσης μου αρέσει να κινούμαι στο χώρο και να μην μένω μόνος στην περιοχή. Όταν παίζω στα άκρα, προσπαθώ επίσης να παίζω κοντά στον επιθετικό κορυφής.

Ποια θέση πιστεύεις ότι ταιριάζει περισσότερο σ’ εσένα, βάσει και των χαρακτηριστικών σου ως ποδοσφαιριστής; Στο αριστερό άκρο της επίθεσης ή επιθετικός κορυφής;

Νομίζω στα άκρα της επίθεσης, γιατί παίζω για αρκετό καιρό σε αυτή τη θέση. Όταν ήμουν πιο μικρός έπαιξα σ’ έναν αγώνα ως επιθετικός κορυφής, αφού ο ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν σε αυτή τη θέση τραυματίστηκε. Μάλιστα, τελείωσα το παιχνίδι αγωνιζόμενος σ’ αυτή τη θέση. Ήταν σαν τη δεύτερη δουλειά μου (γέλια). Τώρα, μπορώ να παίξω παντού.

Ποια είναι η πιο περίεργη θέση στην οποία έχεις αγωνιστεί;

Όταν ήμουν μικρός, γύρω στα 8-9 μου χρόνια, είχα παίξει για ένα χρόνο ως τερματοφύλακας. Μετά αγωνίστηκα μία φορά ως δεξί μπακ, ενώ έπαιξα και ως μέσος. Γι’ αυτό σου είπα και νωρίτερα ότι θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ως ελβετικό σουγιά.

Τι θα ήθελες να βελτιώσεις στο παιχνίδι σου;

Θα έλεγα το αριστερό μου πόδι. Στις κεφαλιές είμαι καλός (γέλια).

Πώς θα χαρακτήριζες τον Μπαγκαλί Νταμπό ως άνθρωπο;

Ήρεμο και ως έναν άνθρωπο που προσπαθεί να ζει φυσιολογικά χωρίς προβλήματα. Ως έναν άνθρωπο που προσπαθεί ν’ απολαύσει τη ζωή.

ΕΑΝ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΕΝΤΕ ΦΟΡΕΣ, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΧΑΣΟΥΜΕ Μ’ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ

Τι θεωρείς πως πήγε... λάθος και προέκυψε ο αποκλεισμός από τη Λεχ Πόζναν; Μήπως ο τραυματισμός σου επηρέασε τόσο πολύ τελικά την ομάδα;

Όχι, δεν μπορώ να το πω αυτό. Νομίζω ότι ήμασταν άτυχοι, γιατί εάν σκοράραμε πρώτοι στο πρώτο ημίχρονο θα μπορούσε να είναι διαφορετικό το παιχνίδι. Είχαμε επίσης εκτός αρκετούς παίκτες με προβλήματα τραυματισμού, ενώ τραυματίστηκα κι εγώ κατά τη διάρκεια του αγώνα. Πιστεύω ότι στην Ευρώπη πρέπει να διαθέτεις ένα σύνολο χωρίς τραυματισμούς και με όλους τους ποδοσφαιριστές να είναι ετοιμοπόλεμοι. Για εμένα δεν ήμασταν τυχεροί. Εάν παίξουμε ξανά το ίδιο παιχνίδι πέντε φορές, δεν πρόκειται να χάσουμε μ’ αυτό τον τρόπο. Ήταν μία μέρα που όλα πήγαν στραβά. Ήταν μια μέρα που γι’ αυτούς όλα πήγαν καλά, με αποτέλεσμα να πάνε όλα άσχημα για εμάς.

Όσον αφορά τις εγχώριες διοργανώσεις κι έχοντας ένα μικρό δείγμα απ’ όλες τις ομάδες θεωρείς ότι έχετε τα φόντα να «χτυπήσετε» και τους δύο τίτλους;

Το ελπίζω. Στο ποδόσφαιρο, όμως, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Είδαμε τι έγινε και στο Γιουρόπα Λιγκ και με τους τραυματισμούς. Το πιο σημαντικό είναι όλοι οι παίκτες να ξεκινήσουν να επιστρέφουν στο γήπεδο χωρίς τραυματισμούς. Αυτό νομίζω είναι το πρώτιστο ζητούμενο για να μπορέσουμε στο τέλος να είμαστε πρωταθλητές.

Ποιες ομάδες πιστεύεις ότι είναι στο επίπεδο του Απόλλωνα;

Απ’ όσα έχω δει, η Ομόνοια, το ΑΠΟΕΛ και η Ανόρθωση. Κερδίσαμε μεν την Ανόρθωση, όμως πιστεύω ότι είναι στο ίδιο επίπεδο μ’ εμάς. Επίσης, βάσει των όσων έχω δει και η ΑΕΛ δεν είναι κακή ομάδα.

Ποια είναι η υπόσχεση που θα ήθελες να δώσεις στον κόσμο του Απόλλωνα;

Όσον αφορά εμένα προσωπικά, θα «παλέψω» και θα δίνω τον καλύτερό μου εαυτό κατά τη διάρκεια όλων των αγώνων. Θα προσπαθήσουμε, όλοι μαζί ως ομάδα, να γίνουμε πρωταθλητές. Αυτό μπορώ να πω. Κάποτε το ποδόσφαιρο δεν είναι «αληθινό». Μπορεί να είσαι ο καλύτερος στο γήπεδο και να χάσεις. Το πιο σημαντικό είναι να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό στο γήπεδο, να «παλεύεις» και μετά θα δεις τι θα γίνει.

Οι εξελίξεις σχετικά με το νέο γήπεδο στο Κολόσσι

ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΟΡΟΦΟΙ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΞΕΔΡΑΣ

Mε αμείωτους ρυθμούς συνεχίζονται οι εργασίες στο εργοτάξιο του νέου ποδοσφαιρικού γηπέδου το οποίο βρίσκεται υπό ανέγερση στην περιοχή Κολοσσιού.

Το «ΑΠΟΛΛΩΝ ΛΕΜΕΣΟΣ» εγκαινιάζει από αυτό το τεύχος νέα ενότητα σχετικά με την πρόοδο του μεγαλεπήβολου αυτού έργου, το οποίο αποτελεί όνειρο ζωής για τον Απόλλωνα και τους χιλιάδες οπαδούς του. Σε μηνιαία βάση θα υπάρχει ενημέρωση από τους Υπεύθυνους του έργου οι οποίοι θα μας ενημερώνουν για το κάθε τι καινούργιο το οποίο θα κατασκευάζεται στο έργο. Κατά το μήνα Σεπτέμβριο στο κατασκευαστικό κομμάτι προστέθηκαν σημαντικά μέρη του πρότζεκτ, καθώς έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή αποθήκης νερού, η διάτρηση για την άντληση νερού και τα περιτοιχίσματα των δυο βοηθητικών γηπέδων. Σε ότι αφορά τις εξέδρες έχει ολοκληρωθεί η βάση της κεντρικής κερκίδας στην οποία θα βρίσκονται χώροι φιλοξενίας, οι μπουτίκ των ομάδων, υποστατικά αναψυχής, αποδυτήρια και πολλοί άλλοι λειτουργικοί χώροι. Επίσης, ολοκληρώθηκαν ο δεύτερος και ο τρίτος όροφος της κεντρικής εξέδρας στον οποίο θα βρίσκονται τα boxes του σταδίου, τα εστιατόρια και άλλοι χώροι φιλοξενίας. Επιπλέον, έχουν ολοκληρωθεί οι βάσεις της ανατολικής και βόρειας εξέδρας.

Τους αμέσως επόμενους μήνες το στάδιο θα αρχίσει να παίρνει την αρχική του μορφή η οποία θα μας προϊδεάζει για το τι ακριβώς θα συναντήσει ο Απόλλωνας και ο κόσμος του.

This article is from: