Toevalligheden bestaan!

“Vrijwilligers-dank-je-wel-voorstelling-plus-attentie” evenement op 18 maart in het Evoluon. Door vrijwilliger Frans Visser

I k ben ingegaan op de uitnodiging en was zeer tijdig (te vroeg) aanwezig. Om de tijd te doden ging ik koffie halen en “betaalde” met een van de munten, bij toeval niet met de blauwe munt, want die was, bleek me achteraf, nodig voor de attentie. Ik stond in de verkeerde rij want het koffieapparaat in de linker rij werkte niet, maar niet mopperen want het was geen donderdag.

Dit (donderdag) ga ik eerst toelichten: mijn credo is dat er alleen maar gemopperd mag worden op donderdag, want er wordt wat afgezeurd tegenwoordig. Om het zeuren te centraliseren wordt er op donderdag in kantines, ontmoetingsruimtes, horecazaken et cetera slechts lauwe slappe koffie en idem dito maar ook nog kleffe worstenbroodjes geserveerd. Dan is er immers een echte reden om eens lekker hartgrondig te keer te gaan maar zijn we de rest van de week weer fris, fruitig en vrolijk.

Ik ken als vrijwillige fotograaf wel een aantal vrijwilligers van diverse locaties van Archipel, maar veel te vluchtig. Ik ben niet een persoon die me bij een clubje voor mij onbekende mensen aansluit die ik vermoedelijk nooit meer tegenkom en zo maar een eind meepraat over koetjes en kalfjes.

Dus na de koffie, en toch een minigesprekje met een vrijwilligster van Nazareth uit Best, maar de zaal ingegaan. Mijn beleving: het eerste kwartier vond ik tegenvallen, maar daarna volop genoten. Na afloop heb ik de attentie (het boek) opgehaald, de overgebleven munt zomaar op een bezet tafeltje gelegd en ben huiswaarts gegaan.

Het boek ‘Het zal je moeder maar wezen’

Het uitreiken van het boek: er stonden 4 dames om de boeken uit te reiken. Normaliter als er rijen “weggewerkt” moeten worden pakt een van de boekoverhandigers een boek, schuift er een leeswijzer in, overhandigt dit aan een uitgestoken hand, neemt een munt in ontvangst wenst de ontvanger een fijne dag en gaat verder met een andere uitgestoken hand.

In mijn geval keek de dame die me het boek overhandigde me redelijk belangstellend aan (de tijd dat ik zei “ik zou willen dat ik niet zo knap was en meer geld had” is al geruime tijd voorbij, dus dat kon het niet zijn.)

Lezen van het boek: Ik heb het in 2 “rukken” uitgelezen.

Frappant aan dit verhaal: het boek gaat over dementie en een bladwijzer gaat over Mimakkes. Het toeval wil dat ik gefotografeerd heb voor het boek “Dementie met een glimlach” van Arno Huibers, oprichter van Mimakkes. Ik heb Arno ontmoet toen hij optrad bij Dommelhoef, waar zijn moeder ook was ter revalidatie en daar heb ik een voorstelling van hem gefotografeerd. Na een jaar werd ik door Arno gebeld met de vraag of ik foto’s wilde maken bij een Mimakkes-bezoek op een gesloten afdeling in Uden en hij had nog wat foto’s voor zijn boek nodig. De oorspronkelijke fotograaf kreeg daags ervoor emotionele problemen en had afgezegd en ik ben op zijn verzoek als vervanger meegegaan.

Het boek van Karin Bruers beschreef de scheiding van haar ouders in de jaren 60 en het aankijken van de kinderen op deze scheiding. Ik zag mijn moeder in 1952 (ik was 7 jaar) nog wegrijden op haar fiets met een bruingeschilderd kartonnen koffertje achterop. Nooit meer teruggezien.

Maar daarna wel vaak het gesmiespel gehoord van buurvrouwen als ze mij aan zagen komen lopen en het verstommen ervan als ik in de buurt kwam.

Tot slot

Het thema van het boek sprak mij zeer aan. En na de trage start heb ik ook oprecht van de cabaretvoorstelling genoten.

Ik denk dat de lezers wel opgemerkt hebben wat ik als toevalligheid heb ervaren.

Over de organisatie van het geheel: wat mij betreft een zeer dikke pluim voor Archipel.

Jouw stuk ook in de krant?

Meerdere keren per jaar verschijnt onze vrijwilligerskrant waarin wij vrijwilligers en medewerkers informeren over activiteiten die hebben plaatsgevonden en over inhoudelijke onderwerpen.

Wij nodigen je van harte uit voor het delen van ideeën of ervaringen met de redactie.

Dus heb jij ideeën?

Wil je meer weten over bepaalde onderwerpen? Of heb je interessante, bijzondere of gewoon leuke informatie die je wilt delen?

Laat het ons weten!

Dit kan via Heidi de Kok en/of Denise van der Stelt.

Zie de contactgegevens op de achterpagina van deze vrijwilligerskrant.