Arcus Magazine / Jaargang 1 / Nummer 2 / September 2013
INHOUD 2 Floor-der-wijs / 3 Favorites by Floor / 4 De passie van Floor 5 Ik ben Arcus / 7 24 uur met Floor / 8 De focus op vakmanschap 9 Bij Floor op de kamer / 10 Op de stoel van Marina Clever / 11 Wens verklapt! 12 Retourtje Arcus / 14 Floor versus het College / 15 Flitz / 16 Oor te luister 17 Columns / 18 Mail & Win / 19 Het stokje / 19 Uitagenda
Floor-der-wijs
Arcus Magazine No.2 / Floor 2
Column
De weg kwijt De weg kwijtraken. “Typisch een vrouwending”, reageerde een collega toen ik vertelde over het onderwerp van mijn column. Is dat zo? Raken alleen vrouwen de weg kwijt? Tijdens het interview voor de Floor wist ik na anderhalf uur niet meer wat links of rechts was. Helemaal suf gedacht stapte ik in mijn banaangele autootje en reed van de Benzenraderweg naar de Meezenbroekerweg. Althans, dat was de bedoeling. Volgens de ANWB-routeplanner duurt de snelste route 5 minuten. Ik heb er 14 minuten over gedaan. Onderweg raakte ik lichtelijk in paniek bij de gedachte wat ik allemaal had verteld. “Had ik dat wel moeten zeggen? Ben ik niet vergeten te vertellen dat…. Wordt het niet te wazig allemaal? En oh jee, de column die ik moet schrijven. Wat is een passend onderwerp?” Op dat moment miste ik de afslag naar links richting de Schakelweg. Croste kris kras door Heerlen. Af en toe dacht ik dat ik wist waar ik was. Tot ik op een gegeven moment wéér voor de stoplichten bij de Schakelweg stond. Maar nu moest ik rechts afslaan. “Echt weer een Flooractie”, zouden vrienden, familie en zelfs collega’s zeggen over zo’n actie waarbij dingen niet helemaal verlopen zoals ze normaalgesproken bij andere mensen verlopen. Eigenlijk raar dat ik de weg kwijt raak in Heerlen. Alleen reizende door Thailand en Australië ben ik nooit de weg kwijt geraakt. Al vond ik het stratenpatroon in Melbourne – allemaal ‘square’ – wel erg lastig… Hoe werkt het (vrouwen)brein dan? Het gevoel hebben dat je (figuurlijk) de weg kwijt bent, is dat eigenlijk ook een typisch vrouwending? Ik heb het idee dat mijn partner daar weinig last van heeft. Terwijl het in mijn hoofd wel vaker gebeurt. Het vreemde is: als ik in m’n eentje op reis ben, voel ik het tegenovergestelde van de weg kwijtraken. Lekker ronddwalen, op zoek naar een Starbucks. Of ergens zitten met een boekje, waar ik af en toe overheen kijk om mensen te zien praten of lopen. Wat zouden ze denken, doen en voelen? Op dat soort momenten ervaar ik het ultieme gevoel van op de goede plek zijn op het juist moment. Even geen zelfreflectie, waar ik thuis, op m’n werk en bij vrienden toch vaak mee bezig ben. Ik kan er echt in verdwalen. Verdwalen, de weg kwijt raken. Wat is daar eigenlijk de bedoeling van? Volgens mij is het altijd een zoektocht naar het juiste weggetje. Zit ik goed? Moet ik een andere kant op? Of laat ik het maar even gaan, wachtend op eventuele aanwijzingen of verkeersborden op mijn pad die me helpen om een keuze te maken? Zeg het maar…. Is dit een algemeen verschijnsel? Typisch iets voor vrouwen? Of toch weer een echte Flooractie?
Floor-der-wijs Column
Floor
Floor 3
Favorites
Favorites by Floor Boeken van Paulo Coelho Floor stuitert echt niet een hele dag door. Ze kan ook heel stil op de bank zitten, verzonken in een dikke pil van de Braziliaanse auteur Paulo Coelho, bekend van o.a. De Alchemist. “Zijn romans horen volgens mij thuis op de esoterische afdeling”, lacht Floor. “Ze bevatten altijd een boodschap. In De Pelgrimstocht naar Santiago beschrijft Coelho bijvoorbeeld zijn reis langs de legendarische pelgrimsroute, op zoek naar oude wijsheid. Een tocht die zijn leven voorgoed veranderde, met als centrale boodschap dat het niet om het doel gaat, maar om de reis ernaartoe. “Door deze boeken ga je nadenken over het leven.” Bloemige kunst Ontspanning vindt Floor ook in schilderen. Ze heeft een keer een cursus splitcake gevolgd, waardoor ze mensen in alle kleuren van de regenboog kan schminken. Vorige week nog, ‘beschilderde’ ze met liefde de zwangere buik van een vriendin. En tijdens carnaval neemt ze ‘hele optochten’ onderhanden. “Ik oefen eerst op mezelf. Het is heel leuk om te doen. In het verleden schilderde ik ook vaker op doek. Daarbij ga ik heel bewust met kleur om. Geen ratjetoe van kleuren. Dat komt bij mij niet aan de muur. Bloemen wel. Mijn hele huis hangt er vol mee. Bloemen zijn vrolijkheid, kleur, gezelligheid.” Floor had het goed gedaan in het flower power-tijdperk. Ze wijst op een tatoeage op haar linkerpols: twee bloemetjes met de tekst ‘Go with the flow’. “Dat probeer ik na te leven.” Dus geen vaste schilderavond voor Floor. Ze schildert als ze er zin in heeft.
Floor Favorites
De oorlog van opa Gefascineerd door de oorlogsverhalen van haar inmiddels overleden opa Joep, verslindt Floor alles wat met de Tweede Wereldoorlog te maken heeft. “Mijn opa heeft veel meegemaakt in de oorlog. Hij vocht tegen de Duitsers en raakte zwaargewond toen hij in Rotterdam op een gebouw stond dat opgeblazen werd. Terwijl hij nog in het ziekenhuis lag, werd hij opgeroepen om in een fabriek te gaan werken. Uiteindelijk kwam hij terecht in OostDuitsland vanwaar hij ooit midden in de nacht naar West-Duitsland is gelopen. Terwijl hij aan één voet geen tenen meer had! Die verhalen maakten veel indruk op mij als kind. Ik ben heel veel over de oorlog gaan lezen. Over Joden, SS’ers, NSB’ers, Hitler. Wie hadden welke inzichten, hoe is het gegaan? Ik wilde het weten om het te begrijpen. Maar ook omdat het bepaalt wie we nu zijn. Het is onze geschiedenis. De verhalen van mijn opa – opgeschreven in een dagboek waar veel pagina’s uitgescheurd zijn – maken dat voor mij heel tastbaar.”
Floor
Arcus Magazine No.2 / Floor 4
De passie van…
De passie van… Weg van de gebaande paden. Genieten van de kleine dingen. Het hier en nu. De lokale bevolking en cultuur. Rust. Andere geuren, geluiden, de natuur. Het toeval. Dat is reizen voor Floor. Een vergaande passie die iedere keer weer lokt… “De lust om te reizen – dat Floortje Dessing-gevoel - is er altijd geweest”, vertelt Floor. “In groep 7 kwam er een meneer in onze klas die ontwikkelingswerk deed. ‘Dat wil ik later ook doen’, dacht ik. Het was altijd mijn droom een school op te zetten, bijvoorbeeld in Afrika. Iets opbouwen vanuit het niets, zodat je er vorm aan kunt geven zoals jij denkt dat het goed is.” “Ik ben een idealist”, geeft ze toe. Op haar vijfentwintigste vertrekt ze als vrijwilliger naar een weeshuis in Thailand. Alleen. Ondanks enkele jaren ervaring als juf op een basisschool in Lindenheuvel, Geleen, kiest ze er bewust voor om daar geen les te geven. “Ik wist dat ik de kinderen dan niet meer zou kunnen loslaten.” Desondanks hebben de vier zomervakantieweken in Thailand Floor gevormd. “Het was heel heftig. Er was niets voor die kinderen. Geen warm gevoel. En in mijn ogen ook geen toekomstperspectief. Tegelijkertijd is het er prachtig: het land, de cultuur, het tempo, de rust, het heerlijke eten en de mensen, die gelukkig zijn zonder veel te bezitten. Daar ga je in mee. Ik ben er méér Floor geworden.
Back to basic Floor
De passie van…
Heb geleerd te relativeren en terug te vallen op mezelf. Nog steeds vind ik het erg fijn om alleen te zijn.” Na Thailand zegt Floor haar baan in Nederland op en vertrekt ze naar Australië. Opnieuw alleen. Ze heeft er een geweldige tijd als au-pair en vrijwilliger in ‘conservation work’: hekken plaatsen en landschapsbeheer. “In de middle of nowhere tussen de kangoeroes.” Maar Floor bekijkt ook scholen in Australië. “Daar ontdekte ik dat ik niet klaar was met onderwijs.” En dus is Floor terug. In Nederland. Bij Arcus. Nog steeds grijpt ze iedere kans om te reizen met beide handen aan. Het blijft kriebelen. Gelukkig is haar vriend net zo reislustig. Tentje, hond, veel hoeft er niet mee. Back to basic. En bij aankomst als eerste op zoek naar de Starbucks…
Floor 5
Floor Ik ben Arcus
Ik ben Arcus “STIP staat geen moment stil” STIP ondergaat een enorme verandering. Van op zichzelf staande diensten binnen de units, naar één grote, centrale dienst voor heel Arcus. Met vijf afdelingen: front-office, onderwijsadministratie, inclusief CIP en BPV-bureau, examenbureau, roosterbureau en een expertisecentrum met intakebureau. Wat betekent dit voor ons onderwijs, onze organisatie en de nieuwbouw? STIP-kwartiermaker John Raeven, sr. Service Desk Medewerker Wilma Flier en Programmamanager Arcus Campus (inhuizing) Jacqueline Eummelen vertellen waar STIP (voor) staat. Kwaliteit “STIP is heel belangrijk voor de kwaliteit die wij als Arcus leveren. Méér uniformiteit, juistheid, volledigheid en tijdigheid: dat willen we met de veranderingen bereiken. Op dit moment maken de opleidingen elk hun eigen rapport. Het is een voorbeeld van de versnippering. Uiteindelijk willen we het aantal rapporten terugbrengen tot twee varianten. Ook voor andere onderwijsondersteunende taken, die de units vaak op verschillende manieren invulden, willen we binnen STIP toe naar een meer uniforme werkwijze. Dan kunnen we kengetallen gaan opbouwen. Komt er meer overzicht en efficiëntie. En nemen we ballast weg bij het onderwijs. Zodat docenten zich weer kunnen focussen op het lesgeven.”
Floor Ik ben Arcus
Infopunt “De eerste fase, het bouwen van het fundament voor STIP, is afgerond. Enkele afdelingen zoals Centrale Inschrijving en Plaatsing (CIP) en de Centrale Service Desk (CSD) - zijn vrij geruisloos overgegaan in STIP, omdat ze al als centrale dienst functioneerden. CSD is onderdeel van de Frontoffice van STIP, samen met een nog op te richten Answer Centre en de onderwijsbalies. In de nieuwbouw zal dit Frontoffice duidelijk zichtbaar worden, met een balie in ieder onderwijsgebouw, ook in de ZAP en Technische School. Daar kunnen niet alleen studenten terecht maar ook docenten, bijvoorbeeld met vragen over alles wat zich in de backoffice van STIP afspeelt.” Expertisebundeling “Ook de ‘ruwbouw’ van het expertisecentrum van STIP staat, met afdelingshoofd John Raeven. In januari 2013 zijn de schoolmaatschappelijk werkers en Loopbaanadvisering overgegaan naar deze STIP-afdeling. Daarnaast is de intake gecentraliseerd: dit schooljaar vond deze voor 42 procent van de opleidingen plaats binnen het Expertisecentrum, met gebruikmaking van de hier aanwezige expertise. Tot slot krijgen ook het huidige Steunpunt Studie en Handicap – in de toekomst het Steunpunt Passend Onderwijs – en Trainingen (voor studenten) een plek in het expertisecentrum. Coaching wordt ondergebracht bij P&O.” De juiste stappen “We gaan nu de tweede fase in, die doorloopt tot het betrekken van de nieuwbouw. De veranderingen gaan nu heel snel. Elke dag gebeurt er wel iets. Ook de werkvloer gaat nu merken dat er veel verandert. Onder andere omdat we ze gaan betrekken. In de komende maanden gaan we, in werkgroepen, alle processen van STIP bekijken en waar nodig herontwerpen. Welke stappen zijn goed en moeten we behouden? Welke kunnen weg, voor méér efficiëntie? Het is heel belangrijk dat we dat goed doen, samen met mensen van de werkvloer. Daarom zullen we ook steeds weer de vraag stellen: zijn we niet iets vergeten?” lees verder op pagina 6 >>>>
Floor
Arcus Magazine No.2 / Floor 6
Ik ben Arcus
Achter STIP staan “Tegelijk met de werkwijze krijgt ook de ‘bemensing’ van STIP vorm. Op 1 oktober a.s. moet de Dienst P&O alle functiebeschrijvingen, voor alle STIP-afdelingen, klaar hebben. Dan gaan we kijken wie op welke plek past. Sommige functies blijven, andere zijn nieuw. Daarop kunnen mensen solliciteren. STIP biedt kansen en mogelijkheden. Maar ook veranderingen voor ons allemaal. Voor docenten, mentoren, intakers, voorlichters, maatschappelijk werkers etc. Het zal wennen zijn. Maar we hopen dat iedereen, ondanks kinderziektes die onherroepelijk voorkomen, uiteindelijk achter STIP gaat staan en meebeweegt.” Richting Nieuwbouw “Ruimschoots voordat we de nieuwbouw betrekken, moet STIP staan. En stevig ook. STIP is een key project binnen het programma Arcus Campus. Randvoorwaarde voor het realiseren van de efficiency-slagen die we voor ogen hebben. Een van onze grootste uitdagingen is de roostering. Die moet straks tiptop functioneren. Rekening houdend met de extra lesuren die Focus op Vakmanschap vereist en de grote aantallen leerlingen in de nieuwbouw. Ja, dat wordt een logistiek hoogstandje.”
Floor Ik ben Arcus
Drie pijlers in de communicatie Arcus is constant in ontwikkeling. Er staan heel wat zaken op de planning voor de komende tijd. Het is zaak dat we blijven communiceren om hierin structuur aan te brengen. Ik ben Arcus is een mooie rubriek om vanuit een persoon of een afdeling te kijken naar wat zaken. Daarin zullen 3 belangrijke pijlers steeds de revue passeren. Het gaat om het onderwijs binnen Arcus , de mens achter en de organisatie Arcus en de nieuwbouw. De bestaande digitale interne communicatiemiddelen gaan we omzetten naar nieuwe format. Jullie zullen deze vanaf september 2013 in jullie mailbox aantreffen. Arcus.NWS - is een interne digitale nieuwsbrief met actueel nieuws. Arcus Onderwijst – is een interne digitale nieuwsbrief met onderwijsinformatie, dan kan gaan over focus op vakmanschap en aanverwante artikelen. Arcus Meldt – is een interne digitale nieuwsbrief met informatie over diverse uiteenlopende nieuwsberichten uit de mens en organisatie. Denk hier bijvoorbeeld aan de vacaturecommissie en meer. Arcus Campus – is een interne digitale nieuwsbrief over de nieuwbouw.
Floor 24 uur met…
24 uur met Floor 7.00-8.00 uur uur op weg naar school... koffie zeer belangrijk! 10.00 uur mijn studenten... daar doe ik het allemaal voor. 13.00 uur druk, druk, druk in hokje 142. 17.00 uur weer op weg naar huis. 19.00 uur thuis leren voor het vaarbewijs. 21.00 uur mijmeren over mijn reizen. 22.00 uur voor de tv lekker afschakelen met... haken. 23.00 uur het licht gaat uit.
Floor 24 uur met…
Floor 7
Arcus Magazine No.2 / Floor 8
Floor De focus op vakmanschap
De focus op vakmanschap
Investeren in de basis De werkelijkheid is vaak anders, heeft Floor ervaren. Ook bij Arcus. “Ik heb soms het gevoel dat de verhouding niet klopt. Dat er méér geïnvesteerd wordt in de organisatie dan in de basis: het lesgeven. ‘Docenten worden ’s nachts aangesloten op de kabel’, heb ik een student wel eens horen zeggen. Alsof we robots zijn, zonder privéleven. Dat beeld wil ik veranderen. Bij Administratie en Handel zijn we heel erg bezig met het in kaart brengen van wat studenten willen. Wat vinden ze van hun opleiding? Wat vinden ze fijn? Dat zijn bijvoorbeeld docenten die niet alleen bezig zijn met de lesstof en controle houden. Het contact mag soepeler.”
Zet de student centraal Floor heeft een eigen(tijdse) stijl van lesgeven. Ze staat niet voor de klas. Ze zit erin. Ze investeert in studenten, zonder te betuttelen of pamperen. “Iedere student heeft zijn eigen tempo en niveau”, weet Floor. Daarop past ze haar aanpak aan. En ze probeert het leuker te maken. Met verschillende werkvormen, die studenten aan het denken zetten. En projecten zoals lokaal 25, ingericht als huiskamer. “Als ze lekker in hun vel zitten, kunnen ze iets leren.” De student centraal stellen, daar gaat het om. Dat is Floor ten voeten uit. “Op mijn perfecte school draait negentig procent om het lesgeven.”
Floor
De focus op vakmanschap
Lokaal 25 In lokaal 25 gaat dat bijna vanzelf. “Door de huiskamerachtige setting is het contact er informeler, opener.” Floor is trots op het project dat ze samen met een collega opgezet heeft. “Het is heel succesvol geworden. Er worden workshops en cursussen gegeven en er komen regelmatig collega’s kijken.” Floor vindt de relaxte sfeer van het lokaal ideaal voor haar mentoruurtje. En voor haar lessen Leren Loopbaan en Burgerschap. “De methode waarmee we werken, ligt hier in de kast. Studenten kunnen er boeken of tijdschriften pakken en een prestentatie voorbereiden of geven. Ook bekijken we regelmatig documentaires of programma’s met een boodschap, zoals College Tour via uitzending gemist. Na afloop praten we dan na aan de eetkamertafel. Daar kunnen ze ook in groepjes werken of een collage maken. Ja, ik ben hier heel graag. En ik niet alleen.”
lees verder op pagina 9 >>>>
Floor 9
Floor De focus op vakmanschap
Bij Floor op de kamer Andere werkvormen Floor vindt het belangrijk dat studenten het leuk vinden, dat ze geprikkeld worden. “Op de basisschool heb ik veel te maken gehad met het nieuwe leren. Ik maak vaker gebruik van werkvormen die daarbij horen, zoals hersenwerk. Als je in lessen een link kunt leggen naar de dingen die studenten bezighouden, nemen ze het veel sneller op. Soms laat ik ze ook bewust ergens tegenaan lopen. Dan komt de vraag ‘hoe werkt dat?’ vanzelf en staan ze ook open voor het antwoord.” Als het moet, kan Floor ook heel streng zijn. Misschien wel omdat ze zo goed snapt hoe het brein van een pittige puber werkt. “Ik was er zelf één. Voor de docent die het mij het lastigst maakte, had ik het meeste respect.”
Weet de spontane Floor collega’s daadwerkelijk ‘op te floren’? Werken haar gedrevenheid en enthousiasme aanstekelijk? We vragen het docent Jos Gerats (60), al vijf jaar haar kamergenoot bij Administratie en Handel. Vul aan: met Floor als collega… “…hebben we binnen niveau 2 flinke vooruitgang geboekt als team. Er zijn vernieuwingen doorgevoerd en er is actie, leven in de brouwerij. Dat komt zeker ook door Floor. Soms moeten we haar een beetje afremmen. Maar in haar bevlogenheid sleurt ze ons ook mee: ‘Kom op, die student is belangrijk!’ Er is, naast aandacht voor de lesstof, nu meer aandacht voor de studenten zelf.” Wat kun of wil je nog van Floor leren? “Vooral hoe ik beter met studenten kan omgaan. Ze heeft me aan het denken gezet. Hoe kan ik ze op de eerste plaats zetten? Hoe krijg ik meer binding met ze? In het verleden kon ik wel eens boos overkomen. Dat werkte niet. Floor stimuleert me om studenten niet meteen te beoordelen op hun prestaties, maar eerst te kijken: wie is die student? Waardoor komen dingen? Dat stukje, dat zij heeft meegebracht vanuit het basisonderwijs, is voor een docent op niveau 2 heel belangrijk.” Hoe is de sfeer in het team? “Prima. Met z’n vijven zijn we bereid om voor de studenten te gaan. Maar ook om elkaar te helpen. Als een collega problemen binnen de groep heeft, maken we dat bespreekbaar. Heel belangrijk.” Waarom werken bij Arcus? “Ik ben vooral op mijn plek bij niveau 2. Om die studenten – die het vaak wat moeilijker hebben – toch aan een diploma te helpen. Ze levenservaring mee te geven waarmee ze verder kunnen.”
Floor
De focus op vakmanschap
Wat zou je anders doen als je Floor of Arcus was? “Ik zou de werkvloer meer bij beslissingen betrekken. Bijvoorbeeld over BPV of begeleiding. Er worden van bovenaf soms dingen opgezet waar wij niets van af weten. Of waarvan ik me afvraag of ze zinvol zijn. Zo is de intake bijvoorbeeld bij ons weggehaald. Als ik zie hoe het dit jaar gegaan is, denk ik: dat kunnen wij beter.”
Arcus Magazine No.2 / Floor 10
Floor
Op de stoel van…
Op de stoel van …conciërge Marina Clever Als we Floor vragen op wiens stoel ze wel eens zou willen zitten, komt ze in eerste instantie met Maxima. “Ik heb zo’n bewondering voor de manier waarop zij zich presenteert…” Tja, Floor. We geven je helemaal gelijk. Maar kan het iets dichter bij huis, bij Arcus? “Dan zou ik graag eens op de stoel zitten van Marina Clever”, zegt Floor na enig nadenken. “Hoe zij alles regelt, wat ze allemaal doet. Ik denk dat veel collega’s daar geen idee van hebben. Ze mag best eens in het zonnetje gezet…” Vertel eens, Marina, wat ligt er allemaal op jouw bordje? “Veel collega’s kennen me van de keuken. Ik verzorg de koffie, thee en lunches, bijvoorbeeld bij vergaderingen. Officieel sta ik te boek als conciërge. Binnen de conciërgerie hebben we de taken een beetje verdeeld. Nu, aan het begin van het schooljaar, ben ik bijvoorbeeld heel druk met de uitgifte van sleutels aan studenten die om een kluisje vragen. Maar ook docenten die een schrijfblok nodig hebben of whiteboardstiften, komen bij ons. Daarnaast loop ik regelmatig door het gebouw. Als mensen eten of drinken op een plek waar dat niet mag, spreek ik ze erop aan. Dat kun je heel streng doen. Maar als je het gewoon vriendelijk vraagt, werkt het veel beter.”
Floor
Op de stoel van…
Klopt het dat iedereen bij jou terecht kan? “Ja. Ik ben er voor collega’s en studenten. En toch heb ik zelden het gevoel dat er veel mensen aan mij trekken. De vele contacten die ik heb, maken mijn functie gezellig. Ik vind het fijn als ik iets extra’s voor mensen kan doen. Dat ik een student met hoofdpijn even een beetje extra aandacht kan geven, bijvoorbeeld. Of mensen iets lekkers kan brengen, zoals een stukje vlaai bij de koffie. Dat is altijd leuk. Ik probeer het iedereen naar de zin te maken. Maar dat lukt niet altijd. In de loop der jaren heb ik geleerd om dan ‘nee’ te zeggen. Dat begrijpen mensen ook. Gelukkig.”
Of ik een Arcusiaan ben? Ik zou zeggen van wel. Ik ben hier iedere werkdag. Al bijna zes jaar lang. Ondertussen hoor ik wel echt bij Arcus…”
Voel jij je gewaardeerd bij Arcus? “Sowieso. Ik heb dankbaar werk en fijne collega’s op wie ik altijd een beroep kan doen. Ik probeer op een zo leuk mogelijke manier met mensen om te gaan. Dat werkt door op anderen, heb ik gemerkt. Maar natuurlijk heb ik, net als iedereen, ook wel eens een dag waarop het allemaal niet zo goed lukt. Dan word ik daar op aangesproken. Op een prettige manier. ‘Potjandorie, ze zien het wel’, denk ik dan. Ja, ik voel me opgenomen in de organisatie, onze unit.
Ik vind het fijn als ik iets extra’s voor mensen kan doen. Dat ik een student met hoofdpijn even een beetje extra aandacht kan geven, bijvoorbeeld.
Floor
Floor 11
Wens verklapt
Wens verklapt! Toen de wensen onder de nieuwbouw verstopt werden, zat die van Floor er niet bij. Ze was nog niet bij Arcus in vaste dienst. Maar nu ze erover nadenkt... Ze heeft wel een paar wensen! Floor zou bijvoorbeeld heel graag lokaal 25 meenemen naar de nieuwbouw. Het huiskamerlokaal, opgezet met een collega, is één van haar meest succesvolle projecten. “Er hangt een heel andere sfeer. Studenten en collega’s zijn meteen opener, relaxter. Zelfs eten mag in lokaal 25. Als ze alles maar opruimen…” De banken, de eetkamertafel met stoelen, het kastje met oud servies, de schilderijen, boeken, laptopjes en beamer: als het aan Floor ligt gaat het straks allemaal mee. “We hebben alles zó gemaakt dat verhuizen geen probleem is.”En nu het toch over de nieuwbouw gaat… “Een andere wens is dat leerlingen de kantine mogen inrichten met gezonde en betaalbare biologische of fair tradeproducten.” Floor kan slecht tegen massaproductie. In haar lessen Burgerschap besteedt ze aandacht aan bewust consumeren. “Die theorie kun je heel goed omzetten in een praktische uitvoering. Ik hoop dat we die kans krijgen.”
Floor
Wens verklapt
Arcus Magazine No.2 / Floor 12
Floor
Retourtje Arcus
Retourtje Arcus
Retourtje Arcus gaat over nieuwsfeiten binnen Arcus in de afgelopen tijd.
Docenten en praktijkopleiders samen op cursus Het contact met en de kwaliteit van praktijkopleiders kunnen beter, bleek vorig jaar uit een SWOT-analyse van de afdeling WEI (Werktuigbouw Elektro en Installatietechniek). “In stagegesprekken liepen docenten er tegenaan dat praktijkopleiders niet begrepen wat er van hen verwacht werd.” Opleidingscoördinator Ben Schiefer pakt de handschoen op en praat met Kenteq over een andere opzet van de praktijkopleidersdagen. Het idee: praktijkopleiders en docenten samen de driedaagse praktijkopleiderscursus laten volgen. “Dan komt er vanzelf een dialoog en uitwisseling.” Arcus-inhoud Kenteq – in de branche verantwoordelijk voor het opleiden en certificeren van erkende praktijkopleiders – is direct bereid mee te werken. Ben Schiefer voorziet het kenniscentrum van Arcusmaterialen, helpt de cursus voorbereiden en brengt in februari 2013 – met Otib-subsidie - de eerste groep bij elkaar. Die bestaat uit twaalf praktijkopleiders van installatie- en productiebedrijven en zes Arcus-docenten. Hoe en waarom? Zoals gebruikelijk verzorgt Kenteq het grootste deel van de cursus. Arcus – Ben Schiefer – neemt één ochtend voor zijn rekening. “Daarin heb ik verteld hoe wij bij Arcus kwalificatiedossiers omzetten in onderwijs. Maar ook over het BPV-protocol: welke verantwoordelijkheden daarin voor de verschillende partijen zijn vastgelegd. En waarom we bijvoorbeeld een POP maken met leerlingen en bepaalde formulieren invullen en door de bedrijven laten ondertekenen.” Meer dan meelopen Deze cursus levert betere praktijkopleiders op, denkt Ben Schiefer. “Mensen uit de praktijk weten vaak heel goed wat bijvoorbeeld een elektromonteur moet kennen en kunnen. Maar hoe dat in de kwalificatiedossiers beschreven staat, is de ‘ver-van-hun-bed-show’.
Floor
Retourtje Arcus
Soms verwachten ze dat iets in het onderwijspakket zit, terwijl dat niet zo is. Of er zitten zaken in waarvan zij niet weten dat ze erbij horen. Door hierover met elkaar te praten ontstaat er meer begrip en duidelijkheid. Praktijkopleiders worden zich ervan bewust dat ze méér moeten doen dan alleen een leerling met een monteur mee laten lopen.” Beter BPV-boek Maar het werkt ook andersom. Zo hebben praktijkopleiders aangegeven dat ze het BPV-boek wel erg dik en bewerkelijk vinden. Na de vakantie gaat Arcus met een aantal van hen om tafel zitten om te kijken of dit niet beter kan. Heel positief, vinden de praktijkopleiders. Ook Kenteq is tevreden; ze vinden het prettig zich specifiek op de werkwijze van Arcus te kunnen richten. Enig nadeel: er zijn bedrijven die ook stagiairs van andere ROC’s, met een andere werkwijze, hebben. Ben Schiefer: “Dat probleem konden we helaas nog niet oplossen.”
Floor
Floor 13
Retourtje Arcus
Studenten zetten zich in voor Burgernet Als je de nieuwe Arcus-opleiding Handhaver Toezicht en Veiligheid Politie (HTVP) volgt, zet je je (binnenkort) in voor de veiligheid van burgers. Burgernet – een samenwerkingsverband tussen politie, gemeente en burgers – doet dat ook. Samenwerking ligt voor de hand. Zodat deze studenten alles kunnen leren over de werkwijze, doelstellingen en toepassingen van Burgernet. Maar ook, zo hoopt Manager Burgernet Ed den Brok, zodat ze zelf bij kunnen dragen aan een nog groter en effectiever burgernet(werk). Vanaf 16 Via Burgernet kunnen gemeente en politie burgers op maat informeren. Bijvoorbeeld over een overval, diefstal, vermissing, overlast of inbraken in een bepaalde wijk. Dat kan per sms, mail of via spraakberichten op de vaste of mobiele telefoon. Aanmelding voor Burgernet is mogelijk vanaf 16 jaar. En hoewel er aardig wat mensen warm lopen voor deze vorm van burgerparticipatie – dit jaar hoopt Burgernet de 100.000ste Limburger te verwelkomen – valt het aantal jonge deelnemers tot nu toe tegen. Een van de doelstellingen is dan ook méér jongeren tot aanmelding activeren. En wie kunnen daar beter bij helpen dan de jongeren zelf? Meer mbo’ers In de presentatie die Ed den Brok op het Arcus College geeft, vertelt hij de studenten wat Burgernet is en welke toepassingsmogelijkheden en ambities er zijn. “We willen Burgernet breder gaan inzetten. Dan praat je over sociale én fysieke veiligheid. Bovendien willen we méér mensen betrekken, vooral jongeren en ondernemers.” De Arcusstudenten gaan daarbij helpen. “Komend schooljaar gaan de tweedejaars studenten HTVP aan twee Burgernet-projecten werken”, vertelt Ed dan Brok enthousiast. “Het eerste project is gericht op het interesseren van méér mbo-studenten. Het zou heel mooi zijn als dit project, in Heerlen, een goede blauwdruk oplevert voor andere gemeenten.”
Floor
Retourtje Arcus
… en ondernemers Daarnaast gaan de Arcus-studenten met Burgernet samenwerken in een project dat de deelname van ondernemers moet bevorderen. “Een dergelijk project in Roermond was een groot succes. Op vergelijkbare wijze willen we nu ook in Heerlen en in de rest van Limburg meer ondernemers werven. Het is heel leuk dat de Arcus-studenten hierin een rol gaan spelen.” Meer over Burgernet, de nieuwe app en aanmelding op: www.burgernet.nl.
Arcus Magazine No.1 / Floor 14
Floor
Floor versus het College
... over leerlingzorg Leerlingzorg is een onderwerp dat Floor aan het hart gaat. Ze komt uit het basisonderwijs, waar hulp in de klas van specialisten (intern begeleiders) veel voorkomt. “Dat stukje mis ik op het mbo een beetje. Ik geef les aan niveau 2, er zijn behoorlijk wat leerlingen met problemen. Als docent weet je soms niet hoe je daar het beste mee om kunt gaan. Dan is het fijn als je met deskundigen kunt sparren over de meest gepaste aanpak. Wat is de visie van het Arcus College hierop?”, vraag Floor zich af. Ze praat erover met Jos Jongen en Toon Theunissen van het College van Bestuur.
Floor
Floor versus het College
Jos Jongen: “In onze onderwijsen begeleidingsvisie maken we onderscheid tussen de eerste lijn en de tweede en derde lijn. Vanwege de schaarse middelen, door bezuinigingen op zorg en onderwijs, moeten we keuzes maken. Liever dan in extra specialisten te investeren, investeren we in professionaliteitsontwikkeling van de eerste lijn: onze docenten. Zij moeten zelf voldoende handelingsvaardigheden hebben om met groepen om te gaan. Mentoren en docenten kunnen hiertoe bijvoorbeeld extra trainingen volgen, zoals de Mondriaantraining in de omgang met leerlingen met gedragsproblemen. De teams krijgen daarnaast, voor niveau 1 en 2, extra middelen waarmee ze zelf keuzes kunnen maken als het gaat om ondersteuning van zorgleerlingen. Dat is overigens maar een druppel op een gloeiende plaat… En we begrijpen ook dat de handelingsvaardigheid van een docent uiteindelijk grenzen kent. In die gevallen kan de tweede lijn – de deskundige van STIP (o.a. schoolmaatschappelijk werk) ingeschakeld worden.” Toon Theunissen: “We willen zo goed mogelijk invulling geven aan ons onderwijs en onze begeleiding. Tegelijkertijd hebben we afgesproken hierin niet te overdrijven. Ons primaire doel is onderwijs geven. Bovendien: een basisschoolleerling zit in een heel andere fase dan een 16-jarige die een beroepsopleiding volgt. Niveau 2-studenten zitten twee jaar bij ons. Daarna moeten ze klaar zijn voor de arbeidsmarkt. Wij moeten ook zorgen dat ze niet heel erg afhankelijk worden van allerlei zorg. Dat ze leren zelf met bepaalde zaken om te gaan.
Het gaat erom een evenwicht te vinden tussen leerlingbegeleiding en de ontwikkeling van de student naar beginnende beroepsbeoefenaar.” Floor: “Ik begrijp dat er verschil is tussen basisschool en mbo. Maar ook Arcus kent wel degelijk studenten die, vanwege problemen of een handicap, zorg nodig hebben en bij het handje gepakt moeten worden. Doen we dat niet, dan heeft dat veel invloed op hun gedrag en leerrendement. Ik vind het belangrijk dat we rekening houden met alle meespelende factoren.” Jos Jongen: “Als een student extra begeleiding wil, zullen ook hijzelf en zijn ouders iets extra’s moeten doen, vind ik. De school kan niet alle problemen oplossen. Wat we wel gaan doen, is wat meer structuur aanbrengen. Een ‘warme overdracht’, in samenwerking met de leverende scholen, is belangrijk om goed voort te kunnen borduren op de geschiedenis van een leerling. We kunnen misschien nog beter gebruik maken van die dossiers. Daarnaast hebben we een aantal categorieën aangeduid, zoals studenten met adhd, autisme, dyslexie en discalculie, waarvoor we de mogelijkheden binnen Arcus in kaart brengen. Het betreft natuurlijk maar een deel van de leerlingen, maar het geeft docenten mogelijk wel iets meer houvast.”
Floor 15
Floor Flitz
Flitz-berichten zijn korte nieuwsfeiten binnen Arcus in de afgelopen tijd.
Flitz Nieuws onder de zon
Een leerwerkbedrijf is niets nieuws onder de zon. Maar wel uniek te noemen is het nieuwe leerwerkbedrijf van Arcus (Facilitaire Dienstverlening) en Sevagram. Studenten komen in aanraking met de dagelijkse facilitaire werkzaamheden van Sevagram. Misschien ook nog niet zo anders dan anders. Maar ze voeren ook een opdracht uit in de vorm van een evenement voor de klanten van Sevagram, waarbij ze rekening houden met het concept Planetree (mensgerichte zorg). In onze regio een unieke vorm van onderwijs in de praktijk dus.
Stemmen nog steeds hard nodig
Madelon de Munter is nog steeds in de race voor de titel mbo uitblinker 2013. Ze heeft jullie stem (en die van jullie omgeving) nog steeds hard nodig. Binnenkort maken we een rondje langs alle locaties. Stemmen kan ook via www.arcusheroes.nl/ leerling. Hopelijk komt ze (mede) dankzij jullie in de top-10 te staan.
André Cuijten in de race
André Cuijten (docent FD) is nog steeds in de race voor mbo-docent-van-het-jaar van de onderwijscoöperatie. Maandag 2 september 2013 werd bekend dat hij bij de laatste 3 kandidaten zit. Maandag 23 september 2013 is de jurypresentatie en 5 oktober 2013 wordt de winnaar bekend gemaakt. Kijk ook op www.arcusheroes.nl/docent.
Nieuwe huisstijl
Het is jullie misschien niet ontgaan. Maar tijdens het plenair ontbijt van 16 augustus 2013 lanceerde Arcus haar nieuwe huisstijl. Langzaam maar zeker zullen jullie steeds meer gaan zien van deze nieuwe, frisse stijl. Binnenkort stellen we het handboek ter beschikking via intranet. Een preview? Dat kan nog steeds: www.arcuscollege.nl >> nieuws.
Nieuwbouw
Donderdag 12 september 2013 is er weer een mijlpaal: viering van het hoogste punt.
Floor Flitz
Floor
Arcus Magazine No.2 / Floor 16
Oor te luister
Oor te luister…bij studente Marsida Konjuhi “Veel belangrijke dingen doet Arcus goed”
Marsida Konjuhi volgt een niveau 2-opleiding bij het Arcus College. Ze had voor Leeuwenborgh kunnen kiezen. Opnieuw in Maastricht, net als haar middelbare school. Maar het werd Arcus. “Ik wilde een nieuwe omgeving. Andere mensen, met een andere kijk op dingen. Een nieuwe stad. Zodat ik me helemaal op school, mijn opleiding, kon richten. En met de trein mocht. Dat is heel leuk als je zestien bent.” En Marsida? Is Arcus nog net zo nieuw en spannend als toen? Vertrouwd en oud “Nu ik hier alweer een tijdje lessen volg, is Arcus heel vertrouwd. De sfeer is er aangenaam, rustig. Aanvaringen heb ik nog nooit gehad. Eigenlijk doet Arcus heel veel belangrijke dingen goed. De lesroosters, de lessen, de stages, het totale onderwijspakket is prima. Verzuim van docenten heb ik nog nauwelijks meegemaakt. Ook dat is heel positief. Alleen met het gebouw heb ik niet veel. Het is oud, prikkelt niet en de hygiëne kan beter. Misschien maak ik het nieuwe gebouw nog mee. Ik hoop dat het daar schoner en frisser is, met leuke kleurtjes. En ook ruimer. Nu is het vaak dringen op de trappen…” Motiverende mentor “Mijn eerste opleiding bij Arcus, de kappersopleiding, heb ik onderschat. Vooral de combinatie met twaalf uur per dag stage lopen bleek zwaar. Na twee jaar ben ik gestopt. Via een heroriëntatie kwam ik bij Administratie en Handel terecht, waar ik nu de opleiding Secretarieel volg. Het gaat heel goed, ook dankzij mijn mentor: Floor. Als er iets aan de hand is, voelt ze het meteen aan en probeert ze je te helpen. Zo’n betrokkenheid en click heb ik niet eerder bij een mentor ervaren. Floor geeft feedback en stimuleert ons. En, heel belangrijk: ze houdt ons constant onze doelen voor ogen. Het diploma halen en dóór leren: dat zijn mijn twee doelen.
Floor Oor te luister
Floor denkt dat ik er de capaciteiten voor heb. Dankzij haar weet ik steeds weer waar ik het voor doe.” Meer van nu “Terugschakelen naar mezelf is heel belangrijk voor mij”, legt Marsida uit. “Daarom is de mentorles één van mijn favorieten. In Lokaal 25: echt een plek van Floor. We leren er bijvoorbeeld hoe je je kunt voorbereiden op een toets. Of hoe je vervelende gedachtes die tijdens de les opkomen in een ‘kastje’ kunt stoppen, waar je ze later weer uit kunt halen. Voor mij werkt het. Die persoonlijke lessen zijn leuk en ook belangrijk. We hebben goede secretaresses voor de klas van wie ik veel kan leren. Maar sommige docenten zouden losser mogen zijn, meer van deze tijd. Ze geven zichzelf niet de kans om te bekijken wat er nu speelt. Wat ons bezighoudt. Als ze méér aan onze kant gaan staan, interesse in ons tonen, kunnen wij hun kant ook beter begrijpen.”
Floor houdt ons constant onze doelen voor ogen.
Leon 17
Floor Column(s)
Column(s) De nieuwsgierige koeienfluisteraar Weten jullie dat er software bestaat die aan het geloei herkent wanneer koeien honger of dorst hebben? Het woordenboek van een koe bevat tien woorden. Een bioloog nam 688 loeifragmenten op van 39 koeien en analyseerde de geluiden. Bij 93 procent verraadde het geloei dat de koe ziek was. Een ‘tochtige’ koe werd in 88 procent van de geluidsfragmenten herkend. Wetenschappers dachten veehouders te overbluffen met deze revolutionaire software. De boeren zijn echter niet onder de indruk. Het blijkt dat zelfs agrarische kinderen die geluiden al herkennen. Hebben ze dat ergens geleerd? Zijn ze daarvoor naar school gegaan? Hebben ze een mbo-diploma ‘koeien fluisteren’ behaald? Nee. Toch weten ze het. Het geheim: ze waren gewoon van jongs af aan nieuwsgierig. Ik ken een ondernemer die het verschil niet weet tussen debet en credit. Toch stuurt hij een groot internationaal bedrijf aan. Hij leerde het vak van zijn vader. “Jongen”, sprak die, “drie jaar economiestudie is voor jou niet nodig. Stel jezelf alleen de vraag: hoe krijg ik jouw geld in mijn zak?” Daar werd de toenmalige puber wel nieuwsgierig van! Een diploma heeft hij nooit gehaald. Kan mogelijk nog via een EVC-traject. Ook binnen Arcus is het de uitdaging om leerlingen nieuwsgierig te houden. We hebben weliswaar een overkoepelende leermethode om ze naar een diploma te leiden, maar helaas past die niet naadloos bij elke leerling of andersom. De een wil vrijheid, de ander moet gedrild worden en de derde juist vertraagd of – beter nog - uitgedaagd. Ronduit bepalend is dan ook de competentie van onze docenten als ‘nieuwsgierigheidsregisseurs’. Ik geniet als ik collega’s hoor praten over hoe ze een hele klas in de les weten te binden en boeien. ‘Goed bezig’, denk ik dan. Laten we ons meer richten op tevreden school verlaters (TsV’ers), dan krijgen we vanzelf minder VsV’ers. Het zou zo maar een boerenwijsheid kunnen zijn: ‘meer boeien is minder loeien’. Thijs Vossen Reacties zijn welkom via tvossen@arcuscollege.nl
want het is net geen Fleur, zoals Kirstin geen Kirsten is Ik ben Kirs Kirs, zo noemen ze me… Op school, mijn vrienden, mijn teamgenoten en mijn ouders en broers. Het zal er wel mee te maken hebben dat Kirstin niet zo’n heel gemakkelijke naam is om uit te spreken. Om over het schrijven nog maar te zwijgen. Kirsten is wat de meeste mensen kennen en dus wordt het ook vaak zo uitgesproken en geschreven. De strijd om het anderen goed te laten doen heb ik inmiddels opgegeven. Kirs klinkt eigenlijk best leuk, toch? Stoer, kort en krachtig en niet te ingewikkeld. Dat past ook wel bij me, denk ik. Lange namen, daar heb ik niet zoveel mee. Ik houd niet van uitgebreide uitleg en heftige discussies, maar meer van duidelijkheid. Ik geloof er dan ook in dat een naam past bij de persoon die hem of haar krijgt. Mijn ouders, naar ik heb vernomen eigenlijk mijn moeder, moet ik dus bedanken. Ik heb een naam die bijna niemand heeft en ze hebben er ook nog een leuke afkorting van gemaakt. Dat ik regelmatig tekst en uitleg moet geven bij deze naam vind ik niet zo erg, dat maakt het ook wel weer apart. Dit nummer gaat over FLOOR. Floor is mijn collega, we zitten zelfs in één werkkamer. Als je de naam Floor hoort, dan denk je waarschijnlijk aan: nuchter, vrolijk, lief, overtuigend. Tenminste daar denk ik aan bij de naam Floor. Van dichtbij kan ik jullie vertellen dat deze typering ook klopt. Het grappige is dat Floor ook een beetje chaotisch klinkt (want het is net geen Fleur, zoals Kirstin geen Kirsten is). Geloof mij: Floor is niet chaotisch. Floor heeft gewoon een georganiseerde chaos. Eigenlijk ben ik er wel jaloers op, op die chaos. Je hebt altijd een goede smoes om iets kwijt te zijn of te vergeten. Helaas klinkt Kirs opgeruimd en je raadt het al: dat ben ik dan ook. Nog een paar maanden en dan noemen ze me weer Kirstmis, eens kijken wat ik daar weer mee kan… Kirstin Custers
Floor Column(s)
Floor Mail & Win
Mail & Win Onze opleiding kappen heeft wel een hele leuke mail&win-actie in petto. Je kunt een gratis verf-, knip- en stylingsbehandeling winnen. Daarnaast stellen ze ook nog drie Schwarzkopf- verrassingspakketjes ter beschikking. Zie je dat wel zitten? Mail dan voor 11 oktober 2013 naar nhayen@arcuscollege.nl en maak kans op deze behandeling of een pakket. Dan ga je gestyled het najaar in. Over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd. Â
Mail & Win Floor Mail & Win
Arcus Magazine No.2 / Floor  18
Floor 19
Floor Het stokje
Het stokje
Uitagenda
Enthousiasme en gedrevenheid kan Floor wel waarderen. Ze draagt het stokje over aan iemand die net als zij met veel passie voor de klas staat: facilitair docent en vertrouwenspersoon André Cuijten.
Niets te beleven? Deze rubriek bevat activiteiten binnen en buiten Arcus. 2-13 oktober 2013 Kinderboekenweek
4-6 oktober 2013 Festival Nederlandse Dansdagen Maastricht www.nederlandsedansdagen.nl
“André is door zijn studenten voorgedragen als kandidaat voor de titel Leraar van het Jaar 2013. Dat wil wel iets zeggen”, vindt Floor. Inderdaad. André is méér dan een docent. “André staat altijd voor je klaar. Hij is vakdeskundig en eerlijk. Een rustige, warme persoonlijkheid die motiveert, inspireert, uitdaagt en…een schop onder je kont geeft als dat nodig is.” Het is een greep uit de vele complimentjes die André in zijn promotiefilmpje (kijk op www.arcusheroes.nl) in de schoot geworpen krijgt. Van studenten én collega’s! “Dat hij niet de makkelijkste weg heeft bewandeld naar het docentschap, duidt op doorzettingsvermogen ”, denkt Floor. André heeft veel praktijken levenservaring, die hij gul met zijn studenten deelt: “Ik hoop een sparringpartner voor hen te zijn. Iemand die kennis aanreikt die ze helpt zich te ontwikkelen tot gelukkigere mensen.” Vaste ingrediënten in zijn succesmix: humor, kennis delen, samenwerken, het nieuwe leren en werken, maar vooral: de docent zelf. André dus. “Docenten zijn heel belangrijk voor de kwaliteit van het onderwijs”, vindt hij. Nou André, laat ons dan maar eens zien hoe jij te werk gaat. Het stokje is voor jou. P.s. André is inmiddels door naar de finaleronde: 5 oktober 2013 weten we of hij mbo-docent 2013 is geworden.
Floor Het stokje
6 oktober 2013 L1 muziekfabriek Roermond www.ecicultuurfabriek.nl/programma 11 – 16 oktober 2013 Oktoberfeesten Sittard www.oktoberfeestsittard.nl 18 oktober 2013 Stoomstadje wordt sprookjesstad Bochholtz Een dagje met Thomas de trein Simpelveld www.zlsm.nl 15 november 2013 – 6 januari 2014 Kerststad Valkenburg 17 november – 1 december 2013 Kasteel van Sinterklaas Limbricht 30 november – 15 december 2013 Kerstwereld Rolduc Kerkrade www.rotary.nl/kerkrade 30 november – 30 december 2013 Magisch Maastricht 9 december 2013-6 januari 2014 Wentjerdruim Sittard Kijk voor meer uitjes op www.vvvzuidlimburg.nl
Arcus Magazine / Jaargang 1 / Nummer 2 / September 2013
Colofon Floor – magazine voor alle Arcus-medewerkers Gastredacteur Floor Leunissen, unit A&H Redactie Piek Tekst & PR, Maastricht Eindredactie Nicole Hayen, dienst Marketing & Communicatie Fotografie Yvette Joosten Opmaak Groenergras, Heerlen Drukwerk Tuytel, Hardinxveld-Giessendam Met dank aan Buro Marcel van der Heyden, Heerlen How, Eindhoven