ETOΣ 34ο Aριθμός φύλλου: 158 KΩΔ. 014059
•
TΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙΤΩΝ •
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ-ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2016
Παπαναστασίου Αλ. 49, Αγ. Νικόλαος - Κ. Πατήσια Τ.Κ. 104 45
Το Καλλίδρομο κινδυνεύει
Τ
ο πανέμορφο βουνό μας το Καλλίδρομο (Καλλίδρυμο) που αιώνες στέκει ανέγγιχτο και παρθένο, που πάνω του γράφτηκε από την αρχαιότητα έως σήμερα ένα μεγάλο κεφάλαιο της ελληνικής ιστορίας, φαίνεται ότι κινδυνεύει. Κινδυνεύει να γίνει βορά στα χέρια μεταλλευτικών εταιρειών που ζητάνε έρευνες, εξορύξεις και αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, που πιθανόν κρύβει στα σπλάχνα του. Το βουνό όπου λατρευόταν ο Απόλλωνας και οι νύμφες, που στις Θερμοπύλες θριάμβευσαν οι ελληνικές αξίες με το Λεωνίδα και τους τριακόσιους, που στα υψώματά του και στη Νευρόπολη πολέμησαν οι οπλαρχηγοί της Επανάστασης του ’21 για τη Λευτεριά του γένους, καθώς και οι καπεταναίοι της Εθνικής Αντίστασης κατά των Γερμανών κατακτητών. Το βουνό που έδωσε και δίνει ζωή στους κατοίκους των χωριών του, που οι φυσιολάτρες και οι ορειβάτες απολαμβάνουν τη μεγάλη βιοποικιλότητα που έχει ,τις πανέμορφες λίμνες του, ακόμα και με μονοήμερες εκδρομές λόγω της μικρής απόστασής του από τα αστικά κέντρα. Και εκεί που λέγαμε ότι «ο Γερο-Καλλίδρομος» θα ησυχά-
σει, θα προστατευτεί από τα προγράμματα NATURA 2000 και LIFE που έγιναν για αυτόν και προτάσσουν την ήπια ανάπτυξη, ότι επιτέλους θα προωθηθεί ο ιαματικός τουρισμός λόγω Θερμοπυλών, εμφανίστηκαν και οι…επενδυτές. Μεταλλευτική εταιρεία σύμφωνα με πληροφορίες ζητά από την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας την οριστική παραχώρηση 10.000 στρεμμάτων! πάνω από τα χωριά Μπρά-
λος, Παλαιοχώρι και Δρυμαία για έρευνα και εκμετάλλευση. Στο άκουσμα αυτής της είδησης ξαναγεννήθηκε πάλι το άτυπο μέτωπο συλλόγων, φορέων, περιβαλλοντικών οργανώσεων, κοινοτήτων και του Δήμου Αμφίκλειας, με αίτημα κατ΄ αρχήν προς την Περιφέρεια για την άμεση ενημέρωσή μας ως προς τα σχέδια της εταιρείας. Στόχος μας να μην επιτρέψουμε να καταστραφεί το βουνό μας και τα χωριά μας όπως η διπλανή Γκιώνα, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να απαιτήσουμε από τις αρμόδιες αρχές και την Πολιτεία μια ήπια βιώσιμη ανάπτυξη, με σεβασμό στο περιβάλλον και στην ιστορία του τόπου μας. Καλούμε τους συμπολίτες μας εν αναμονή της απάντησης της Περιφέρειας, να είναι σε εγρήγορση για να προστατέψουν τον τόπο τους από τα σχέδια κάποιων που ονειρεύονται επενδύσεις και ανάπτυξη με φουρνέλα και μεταλλεία.
ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ
Το Διοικητικό Συμβούλιο σας εύχεται
ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙΟΥ
Έ
Χρόνια Πολλά Καλή Χρονιά
Πολλά και συγκινητικά τα ευρήματα!
νας θησαυρός μνήμης, εκατοντάδες ονόματα παιδιών που πέρασαν, έμαθαν κι έπαθαν σ’αυτό το σχολείο, παιδιά που μεγάλωσαν, μορφώθηκαν, έφυγαν ή έμειναν στο χωριό μας, έκαμαν παιδιά κι εγγόνια, που πήγαν στο ίδιο σχολείο, και τώρα οι περισσότεροι παλιοί αναπαύονται αιώνια στο Άη-Γιώργη! Μέσα από τα σκονισμένα ντουλάπια με τις αράχνες ξαναζωντάνεψε ένα χωριό που κάποτε έσφυζε από ζωή σε χρόνια καλά, αλλά και δύσκολα! Ανάκατες βγαίνουν οι πληροφορίες, καθώς ανασύρονται σωρηδόν χαρτιά, έγγραφα και βιβλία παλαιών και νεότερων χρόνων! Επιλέξαμε για τη εφημερίδα του Συλλόγου μια συνοπτική αναφορά στην ιστορία του σχολείου και τρία σημαντικά ντοκουμέντα που αξίζει να δημοσιευθούν για την ιστορική τους αξία. Το πρώτο είναι από το «Βιβλίον πιστοποιητικών σπουδής» της περιόδου 1935-1940! Δεκάδες μαθητές απ’όλες τις τάξεις είναι γραμμένοι σ’αυτό το βιβλίο με την ηλικία τους, τα επαγγέλμα-
τα των γονέων τους, τους τίτλους φοίτησης, ακόμα και τις υπογραφές των παιδιών! Μικρό δείγμα αυτών μεταφέρουμε, αλλά είναι μεγάλη η συγκίνηση, όταν συναντάμε τρία ή τέσσερα ονόματα ζωντανών -ακόμα-σε κάθε σελίδα! Ένας ονομαστός δάσκαλος, ο Νικ. Δούρος από τη Γραβιά- ο Ντούρος, όπως τον ακούγαμε από τους γονείς μας, που ήταν διευθυντής εκείνη την πενταετία-υπογράφει στην αρχή του συγκεκριμένου βιβλίου κάποια ένσημα της Εκπ/κής Προνοιας! Για όσους είναι ακόμη εν ζωή να θυμηθούν την υπογραφή του δασκάλου τους! Στη συνέχεια κάτι που αφορά τη δική μας ηλικιακή σειρά! Μάρτιος 1963: Ένα πρωτόκολλο παράδοσης και παραλαβής του σχολείου από τον Ευθ. Ασημάκη (Μανέτα) στην Αλεξάνδρα Κυριαζή (Καινούργιου). Το επιλέξαμε για-
τί η μετάβαση από τον ένα δάσκαλο στον άλλον ήταν πολύ σημαντική για όσους τη ζήσαμε! Επίσης είναι μια ευκαιρία για να θυμηθούμε την «ακριβή» περιουσία του σχολείου, που δεν ήταν φυσικά υλική, αλλά κυρίως πνευματική. Ακόμη ένα ντοκουμέντο, νεότερο, αλλά σημαντικό! 1969: Το σχολείο αποκτά ηλεκτρικό ρεύμα! Γεγονός σχεδόν επαναστατικό! Ποιος δε θυμάται το λύχνο, το καπνισμένο λαμπόγυαλο, το λουξ στην καλύτερη περίπτωση! Η Σχολική Εφορεία εξουσιοδοτεί το δάσκαλο Δημ. Μανδρέκα να συνάψει συμβόλαιο με τη ΔΕΗ! Το παραθέτουμε ως είχε με τις αυθεντικές υπογραφές των μελών της. Τα στοιχεία είναι πολλά και θα χρειαστεί πολύς χρόνος για την αξιολόγηση και την ταξινόμησή τους, ωστόσο η αρχή έγινε, αφού δέσαμε την άκρη που μας ενώνει με το παρελθόν μας!
Σχόλια, επιλογή και παρουσίαση των αρχείων από τη φιλόλογο Δήμητρα Πιλάλη
Ανδρέας Πιλάλης
Σύντομη ιστορία του διδακτηρίου και του χώρου του σχολείου από τις σημειώσεις του Η. Καινούργιου «Εν μόνον σχολείον υπήρχε εις την περιφέρειάν μας μέχρι το έτος 1875 εις το χωρίον άνω Αγόριανη. Πότε ιδρύθη το ιδικόν μας σχολείον δεν είναι επισήμως γνωστόν.. Η παράδοσις αναφέρει ότι ιδρύθη το 1893 και αριθμούσε περι τους 15 μαθητάς, όλους άρρενας και μεγάλης ηλικίας. Κατ’αρχάς ελειτούργησεν ως μονοτάξιον, ο δε μιθός του διδασκάλου, ως και το ενοίκιον της οικίας, όπου εστεγάζετο, επληρώνοντο υπο του Δήμου (Δωριέων) με έδρα τη Γραβιά.. Ο μεγαλύτερος μισθός του διδασκάλου ήτο 60 δρχ. μηνιαίως. Λέγεται ότι εις τα έξοδα του σχολείου συμμετείχαν και οι γονείς των μαθητών. Το δημόσιον ήρχισε να πληρώνει το έτος 1897. Το οικόπεδον εις το οποίον εκτίσθη το κρατικόν διδακτήριον ηγοράσθη από
τον Δημ. Σουφλήν, ήρχισε δε η ανέγερσίς του με χρήματα του εθνικού μας ευεργέτου Ανδρ. Συγγρού. Το έτος 1902 απεπερατώθη και ειδοποιήθη ο πρόεδρος του χωρίου όπως μεταβή και παραλάβη τα κλειδιά του νέου σχολείου από τον Δήμαρχον Δωριέων. Έκτοτε οι διδάσκαλοι επληρώνοντο υπο του Δημοσίου. Εις διθέσιον-διτάξιον το σχολείον προήχθη περι το έτος 1915-16. Με την ίδρυσιν του σχολείου ιδρύθη και σχολικός κήπος. Ούτος πολύ αργότερον-μετά την ύδρευσιν του χωρίου και την τοποθέτησιν βρύσεως εντός του προαυλείου-εχωρίσθη εις βραγιές και εφυτεύθη με δημητριακά, λαχανικά και άνθη. ...συνέχεια στη σελ.3