เด็กเล็ก
03
เด็กเล็ก
03
เด็กเล็ก
03
บ.ก. กล่าวซักนิด (หนึง่ ) ไม่กี่วนั ก่อนที่ผมจะมานัง่ เขียนต้ นฉบับบทบรรณาธิการ ผมมีความคิดที่จะ เดินทางไปเยี่ยมบ้ านพักคนชรา หลังจากที่ก่อนหน้ านี ้เมื่อนานมาแล้ ว ได้ เคยไปเยี่ยมบ้ างเป็ นครัง้ คราว ถามว่าผมเดินทางไปบ่อยไหม ? ตอบเลย ว่า ไม่บอ่ ยหากว่าเทียบกับช่วงม.ปลายที่ตอนนันไปบ่ ้ อยมาก แต่ว่า ตังแต่ ้ ย้ ายก้ นตัวเองจากปั ตตานีให้ มาพานักพักอาศัยที่หาดใหญ่ มาเพื่อไขว่คว้ า สิง่ ที่สงั คมเรี ยกมันว่าใบปริ ญญา ปรากฏว่าผมไปเยี่ยมสถานที่แห่งนัน้ น้ อยมาก น้ อยจนน่าใจหาย (สอง) .. ผมชอบที่จะขี่รถเครื่ องไปไหนมาไหนคนเดียวเสมอๆ เพราะผมถือว่าการ เดินทางเพื่อหาความท้ าทายใหม่ๆเป็ นความสุขหนึง่ ในไม่กี่อย่างของคน โสด (ฮา) ระหว่างทางที่ได้ เดินทางก็ได้ พบสิง่ ต่างๆมากมาย ขอยกสักเรื่ อง มากล่าวให้ ได้ รับทราบกันนะ ครัง้ หนึง่ ผมเคยเห็นชายแก่คนหนึง่
เด็กเล็ก
03
ที่ร่างกายของเขาประดับประดาด้ วยกับผืนผ้ าน้ อยชิ ้นที่ขาดวิ่น ในมือแบก ถุงใสใบเขื่องสีขาวที่ภายในนันบรรจุ ้ ขวดน ้าที่ผ้ คู นไม่สนใจมันแล้ ว หลาย ครัง้ แกเดินไปตามท้ องถนนด้ วยกับฝ่ าเท้ าที่เปลือยเปล่าแล้ วหยุดอยู่ ตรงหน้ ากองสมบัติที่เต็มไปด้ วยถุงพลาสติกบรรจุอาหาร กล่องกระดาษ เอกสารทางวิชาการที่ไม่ต้องการแล้ ว แล้ วก็ล้วงมือลงไปหยิบขวดน ้าเปล่า สีถ่ ึงห้ าขวดที่อยูล่ กึ สุดของถังขยะ-ขวดน ้านัน่ แหละ คือสมบัติเพียงไม่กี่ชิ ้น ที่แกต้ องการ ผมเคยหยุดรถเพื่อสังเกตท่าทางการเดินของแก โดยเฉพาะ ในช่วงที่ชายแก่คนนี ้แบกขวดน ้าไว้ บนหลังแล้ วเดินผ่านร้ านอาหารริ มทาง สักร้ าน ผมเห็นแกแอบใช้ สายตาชาเลืองมองไปยังอาหารต่างๆเหล่านัน้ ไม่ร้ ูวา่ เพราะโลกหยุดหมุนหรื ออะไรกันแน่ ผมถึงรู้สกึ ว่าช่วงเวลานันแก ้ เดินช้ าลง ช้ าจนเกือบจะหยุดอยูท่ ี่ร้านอาหารแห่งนันและเพราะเหตุ ้ อนั ใด ไม่ทราบได้ อีกเช่นกันที่ทาให้ แกรี บเดินห่างออกมาโดยเร็ ว อาจจะด้ วย ความรู้สกึ เจียมตัวหรื อสายตาเหยียดหยามจากคนรอบข้ างก็ไม่อาจทราบ ได้ -ผมคิดว่าเป็ นอย่างหลังนะ .... เชดโด้ !! ผมควรจะขอบคุณต่ออัลลอฮฺให้ มากเลยครับ สาหรับตาแหน่ง นักบุญที่ผมได้ รับมันมาจากสังคมรอบข้ าง นักบุญที่เลือกจะทางาน ศาสนาเฉพาะอะไรที่ตรงกับจริ ตของตัวเอง นักบุญที่เลือกปฏิเสธความ ลาบาก
เด็กเล็ก
03
และทาหน้ าที่เฉพาะช่วงที่เรามีเวลาว่างเหลือจากการแชทไลน์และ/หรื อ ส่องเฟซชาวบ้ าน (หนึง่ ) ผมใช้ เวลาบนรถเครื่ องประมาณ 15 นาทีเห็นจะได้ สาหรับการเดินทางไป ยังบ้ านพักหลังนัน้ เมื่อขับไปถึง ผมจอดรถไว้ ที่ชนล่ ั ้ างและถอดรองเท้ าวาง ไว้ บนชัน้ จากนันจึ ้ งเดินขึ ้นไปยังชันสองของตั ้ วอาคารเพื่อไปจ๊ ะเอ๋กบั ป๊ ะๆ ที่นงั่ รออยู่ บางเวลาก็มีคนนัง่ อยู่ แต่ในหลายเวลาก็ไม่มีใคร อาจเพราะ ออกไปเดินเล่นกระมัง ที่นี่จะมีป๊ะคนหนึง่ ที่จะนัง่ รอคนอื่นๆอยูเ่ สมอ ผม ชอบที่จะเดินเข้ าไปคุยกับป๊ ะเขานะ คุยด้ วยแล้ วรู้สกึ มีความสุข ไม่ใช่ผม นะที่มีความสุข ป๊ ะเขาต่างหากที่มีความสุข สุขใจที่มีคนหนุม่ อย่างผมมา เยีย่ มถึงที่ จากนันไม่ ้ นาน เราก็จะได้ เห็นป๊ ะหลายๆคนแต่งตัวหล่อๆ เครา ขาวๆค่อยๆเดินเรี ยงกันเข้ ามา หลายๆคนปะพรมเครื่ องหอมไว้ ตามตัว ทุก คนตบแต่งหน้ าตาของตัวเองด้ วยกับรอยยิ ้มและเสียงหัวเราะ เสียงหัวเราะ ที่ดงั ลัน่ เมื่อพวกเขาพบหน้ ากัน
เด็กเล็ก
03
สิง่ แรกที่เกิดขึ ้นในใจผมคือความสุขที่ได้ เห็นใครหลายๆคนเดินเรี ยงกันมา เพื่อพบปะกัน มาเพื่อพูดคุยกัน นัง่ ฟั งใครซักคนหยิบแว่นตาขึ ้นมาสวม แล้ วอ่านหนังสือเล่มเก่าๆสัง่ สอนและตักเตือนผู้คน แต่อีกความรู้สกึ ที่ก่อ ตัวขึ ้นมาอย่างเงียบๆโดยไม่มีใครรู้ คือความรู้สกึ คิดถึงเพื่อนรุ่นราวคราว เดียวกันที่เพิ่งจะเตะบอลเสร็ จในช่วงเวลาอาทิตย์อสั ดง ไม่ร้ ูเหมือนกันว่า เมื่อไหร่คนหนุม่ สาวอย่างเพื่อนๆของผมจะเดินเรี ยงหน้ าเข้ ามาแล้ วตังแถว ้ หน้ ากระดาน จากนันก็ ้ ทาในสิง่ ที่ควรจะกระทาที่สดุ ในบ้ านพักหลังนี ้ ตัง้ แถวประหนึง่ อาคารแกร่งและแสดงออกถึงความนอบน้ อมของจิตวิญญาน อย่างพร้ อมเพียง ‘ให้ ตายเหอะ พวกมุงหายไปไหนกันหมดวะ ? ’ ผมสบถประโยคนี ้ขึ ้นมาในใจอย่างนี ้จริ งๆ บ.ก.น้ องหมี 22/9/56
ชั้นวางของเล่น “เพราะฉันเชื่อ...”............................................................................. 1 โครงการรณรงค์ เยาวชนมุสลิมไม่นอนต่อหลังละหมาดศุบฮี ................. 5 กาลังใจแด่เธอและฉัน...อุคตี ............................................................ 7 แท็กซี่ .......................................................................................... 13 ให้ หวั ใจได้ ใคร่ ครวญ ...................................................................... 14 คนละร่างเดียวกัน.......................................................................... 18 ชายหนุม่ เก็บขยะ .......................................................................... 27 ณ า ลิ ก า .................................................................................... 31
1 | เด็กเล็ก
03
“เพราะฉันเชื่อ...” - พี่ฟ้าใส –
สายตาของบังคนนันที ้ ่มองมา ทาเอาฟาตีมะฮฺต้องรี บหลบสายตา เธอเริ่ มรู้สกึ ได้ ถึงความไม่ชอบมาพากลของหัวใจตัวเองและเธอต้ องรู้สกึ เหมือนมีก้อนอะไรสักอย่างมาจุกอยูท่ ี่คอทุกครัง้ ที่ร้ ูสกึ แบบนี ้ "อัซตัฆฟิ รุลลอฮฺ โอ้ อลั ลอฮฺได้ โปรดยังความเข้ มแข็งให้ กบั หัวใจ ของบ่าวด้ วยเถิดเพราะอย่างนี ้สินะ พระองค์จึงกาชับเรานักหนาให้ ลด สายตาลงต่า" เธอคิดในใจและรี บสาวเท้ าออกจากตรงนันเพื ้ ่อกลับห้ อง โดยเร็ วที่สดุ
เด็กเล็ก
03 |
2
หลัง จากเทตัว นั่ง ลงบนเก้ า อี ใ้ นห้ อ งได้ แ ล้ ว ฟาติ ม ะฮฺ กุ ลีกุจ อ หยิบอัลกุรอานคู่ใจขึ ้นมาเพื่อเปิ ดไปอ่านดารัสนันอี ้ กครัง้ เผื่อว่ามันจะทา ให้ หวั ใจของเธอสงบลงได้ ดังเช่นทุกครัง้ "จงกล่าวเถิ ดมุฮมั มัดแก่บรรดามุอฺมิน ให้พวกเขาลดสายตาของ พวกเขาลงต่ าและให้พวกเขารักษาทวารของพวกเขา นัน่ เป็ นการบริ สทุ ธิ์ ยิ่ งแก่พวกเขา แท้จริ งอัลลอฮ์ ทรงรอบรู้สิ่งทีพ่ วกเขากระทา" (อันนูร 24:30) “ลดสายตาลงต่ า ลดสายตาลงต่ า เข้ า ใจไหมฟาติ ม ะฮฺ อาบี ตรากตราทางานหนักอยูบ่ ้ านเพื่อส่งเธอเรี ยนนะ เธอจะทาตัวแย่ๆ ให้ อาบี ไม่พอใจไม่ได้ เด็ดขาด เพราะการที่เธอทาให้ พ่อแม่ไม่พอใจในตัวเธอนัน่ ก็ เท่ากับว่า อัลลอฮฺก็กาลังไม่พอใจในตัวเธออยูด่ ้ วยเช่นกัน แล้ วหากอัลลอฮฺ ไม่พอใจในตัวเธอแล้ ว ชีวิตของเธอจะมี ความดีอะไรเหลื ออี กเล่า” ฟาติ มะฮฺสาทับตัวเองเบาๆ เธอเข้ าใจแล้ วว่าทาไมพ่อแม่หลายคนถึงได้ เป็ นห่วงลูกๆมากมาย เมื่ อลูก เข้ าเรี ยนมหาวิท ยาลัย เพราะที่ แห่งนี เ้ ป็ นที่ ๆอิ สระ ไม่มี ใ ครมา บังคับ ไม่มีใครมาตาม ทุกคนสามารถทาในสิง่ ที่อยากทาได้ ตามอาเภอใจ ยิ่งลูกต้ องอยู่ห่างไกลจากสายตาของพ่อแม่ด้วยแล้ วด้ วย ยิ่งทาให้ พ่อแม่ อดไม่ได้ ที่จะต้ องเป็ นห่วง โดยเฉพาะอาบีของเธอที่หว่ งเธอยิ่งกว่าไข่ในหิน เสียอีก
3 | เด็กเล็ก
03
เหตุก ารณ์ วัน นี ท้ าให้ เ ธอตระหนัก ได้ ว่า ท าไมอาบี ถึ ง ได้ ก าชั บ นัก หนาให้ เ ธอศึ ก ษาอั ล กุ ร อานให้ มากก่ อ นที่ เ ธอจะเข้ า มาอยู่ ใ นรั ว้ มหาวิ ท ยาลัย เพราะอั ล กุ ร อานจะคอยน าทางเธอให้ อ ยู่ใ นหนทางที่ เที่ยงตรงและจะคอยปลุกหัวใจของเธอให้ ยาเกรงต่อ อัลลอฮฺ ในทุกๆการ งานถึงแม้ วา่ เธอจะไม่มีพอ่ แม่มาคอยสอดส่อง แต่หวั ใจของเธอก็ยืนหยัด ในความดีได้ ด้วยคาสอนจากอัลกุรอานนัน่ เองฟาติมะฮฺน ้าตาคลอ “หากฉันไม่มี พ่อแม่ที่ ดีค อยสอนและบ่มเพาะอิ ส ลามในตัวฉัน เช่นนี ้หัวใจของฉันคงโอนอ่อนไปกับความรู้ สึกใฝ่ ต่านั่นแล้ วสินะ อัลหัม ดุลลิ ละฮฺที่อลั ลอฮฺให้ บา่ วได้ มีพ่อแม่ที่ดีแบบนี ้และขอให้ บ่าวได้ เป็ นลูกที่ดี ของอาบีอุมมีและเป็ นแม่ที่ดีของลูกๆในอนาคตด้ วยเถิด อามีน” ฟาติมะฮฺปาดน ้าตาและเหลือบไปเห็นไดอารี่ เล่มพิเศษที่เธอ บรรจงทาขึ ้นมาเพื่อเขียนความรู้สกึ ของเธอให้ กบั คนๆหนึง่ ซึง่ เธอเองก็ไม่ร้ ู หรอกว่าเขาคนนันเป็ ้ นใคร มาจากไหน ชื่ออะไร เธอเพียงแต่มนั่ ใจว่าเขามี อยูจ่ ริ ง และเขาอาจอยูไ่ ม่ใกล้ ไม่ไกลจากเธอ แต่เธอไม่คิดที่จะคิดสุม่ เดาเอาหรอกว่าเขาคนนันคื ้ อใคร
เธอรู้
เพียงแต่วา่ เขาคือคนที่อลั ลอฮฺกาหนดไว้ ให้ เธอแล้ ว และเธอก็จะเก็บรักษา ทังตั ้ วและหัวใจของเธอไว้ ให้ เขาคนนันผู ้ ้ เดียว เพราะเธอเชื่ออย่างสุดหัวใจ ในดารัสของอัลลอฮฺที่วา่
เด็กเล็ก
03 |
4
"หญิ งชัว่ ย่อมคู่ควรกับชายชัว่ และชายชัว่ ย่อมคูค่ วรกับหญิ งชัว่ และหญิ งดี ย่อมคู่ควรกับชายดี และชายดีย่อมคู่ควรกับหญิ งดี"(อันนูร24:26) เธอจึงตังปณิ ้ ธานกับตัวเองเลยว่า หากเธออยากได้ พอ่ ที่ดีให้ ลกู เธอก็ต้อง ทาตัวเองให้ เป็ นแม่ที่ดีของลูกให้ ได้ เช่นกัน เธอหยิบไดอารี่ ขึ ้นมาและบรรจงเขียนลงไปถึงคนๆนันว่ ้ า “บังไม่ตอ้ งห่วงนะคะว่ามะฮฺจะไปหวัน่ ไหวกับใคร เพราะมะฮฺจะเก็บหัวใจ ไว้หวัน่ ไหวกับบังคนเดียว”
5 | เด็กเล็ก
03
โครงการรณรงค์ เยาวชนมุสลิมไม่นอนต่อหลังละหมาดศุบฮี
โดย IBTIHAAJ ___________________________________________________________ 1. วัตถุประสงค์ของโครงการ : 1.เพื่อทวงคืนเวลาที่หายไปของเยาวชนมุสลิม 2.เพื่อให้ เยาวชนมุสลิมตระหนักถึงประโยชน์ของเวลาเช้ า 3.เพื่อป้องกันการนอนหลับยาวและไปเรี ยนคาบแรกสาย ของ เยาวชนมุสลิม 4.เพื่อเพิ่มยอดขายอาหารเช้ าของร้ านมุสลิม เป็ นการหมุนเวียน เงินในระบบเศรษฐกิจ 2. ผู้เข้ าร่วมโครงการ : เยาวชนมุสลิม 3. จานวนและวันที่รับสมัคร : จานวนไม่จากัด ( เปิ ดกว้ างแก่เยาวชนมุสลิมทัว่ ไป ) รับสมัคร ผู้เข้ าร่วมโครงการรุ่นแรก ภายในวันนี ้ เท่านัน้ 4. การสมัครเข้ าร่วมโครงการ : ตังเจตนา ้ ‘ฉันจะตังใจเข้ ้ าร่วมโครงการนี ้ เพื่ออัลลอฮ’ และปฏิบตั ิตามด้ วยความจริ งจัง และอดทน
เด็กเล็ก
03 |
6
5. สถานที่จดั โครงการ : ที่นี่ 6. กาหนดการปฏิบตั ิโครงการ : ทุกวัน 7. เนื ้อหาโครงการ “โอ้ พระผู้อภิบาลของฉัน ขอพระองค์โปรดประทานความจาเริ ญแก่ ประชาชาติของฉันในเวลาเช้ าตรู่ของพวกเขาด้ วยเถิด” (หะดีษ เศาะฮีหฺ รายงานโดย อบูดาวูด หมายเลข 2606) โปรดศึกษา : หนังสืออัลกุรอานแปลไทย , คูม่ ืออ่านอัซการยามเช้ า-เย็น , ไฟล์เอกสารภารกิจยามเช้ าตามซุนนะฮฺ [ อิสมาอีล ลุตฟี จะปะกียา ] , และอื่น ๆ 8. ค่าใช้ จ่ายในการปฏิบตั ิโครงการ :
เวลาเช้ า ของท่าน
หมายเหตุ : มี ขอ้ สงสัยประการใด ขออภัยมา ณ ทีน่ ีด้ ว้ ย ___________________________________________________________ ปล. เสนอโครงการนี ้แล้ วไม่ ผ่าน อาจารย์ที่ปรึกษาบอกว่า มันก็ดี แต่ดู อุดมคติ เกินไป . . ให้ เสนอโครงการใหม่ที่พอจะมีแนวโน้ มความเป็ นไปได้ หน่อย - -‘’
7 | เด็กเล็ก
03
กาลังใจแด่เธอและฉัน...อุคตี - เยาวชน แห่งความหวัง -
เด็กเล็ก
03 |
8
“และหากพวกเจ้ าจะนับความโปรดปรานของอัลลอฮ พวกเจ้ าก็ไม่ สามารถจะคานวณมันได้ แท้ จริงอัลลอฮนั้น เป็ นผู้ทรงอภัย ผู้ทรง เมตตาอย่ างแน่ นอน” (อันนะห์ล 18) เมื่อเราย้ อนมองและใคร่ครวญถึงวงจรชีวิตตังแต่ ้ เยาว์วยั จนถึง วันเวลานี ้ ทุกๆสิง่ ที่เราได้ พบเจอ ไม่วา่ จะเป็ นสิง่ ที่ทาให้ เรายิ ้มได้ หรื อสิง่ ที่ ทาให้ เศร้ าใจ ทุกๆอย่างนันย่ ้ อมเป็ นนิอฺมตั ที่อลั ลอฮส่งมาให้ เราได้ เรี ยนรู้ สาหรับผู้ศรัทธานัน้ ไม่วา่ เส้ นทางชีวิตจะพบเจอสิง่ ใดก็ตาม หัวใจ เขาไม่เ คยหวั่น ไหว เพราะหัว ใจของเขามี อัล อิ สลามเป็ นแนวทางการ ดาเนิ น ชี วิ ต ศาสนาที่ ส อนในทุก ๆมิ ติ แ ละทุก มุม ของชี วิ ต ศาสนาที่ ใ ห้ เกียรติยิ่งกับบรรดาสตรี ศาสนาที่เต็มไปด้ วยการคุ้มครองแด่บรรดาสตรี ด้ วยการกาหนดอาภรณ์ อันทรงคุณค่า.. ศาสนาที่ถูกรับรอง ณ พระองค์ ในวันกียามัต .. .. และนี่คือหนึง่ ในนิอฺมาตุลลอฮฺอนั ยิ่งใหญ่ ที่พระองค์ทรงให้ เกียรติ เรา ด้ วยการเลือกให้ เราได้ รับของขวัญชิน้ มีค่าที่สดุ ในชีวิต จงภูมิใจต่อ เกี ยรติอันสูงส่งที่เราได้ รับนี ้ และจงขอบคุณแด่ผ้ ทู รงให้ ผู้ทรงเมตตาให้ มากเถิด.. อุคตี....เราคงจะปฏิเสธไม่ได้ ว่าทุกการกระทาของเรา เรามักจะ มุ่ง หวัง ให้ ค นรอบข้ า งพึ ง พอใจต่อ เราเสมอ มัน อาจเป็ นเรื่ อ งปกติ ข อง
9 | เด็กเล็ก
03
มนุษย์ แต่จะดียิ่งกว่า หากการกระทาของเราได้ มอบความมุ่งหวังต่อ ผู้ ทรงสร้ าง ผู้ทรงรอบรู้ยิ่งเพียงผู้เดียวเท่านัน้ เพราะสิ่งที่เราจะได้ รับกลับมา นัน้ มันย่อมเป็ นสิ่งที่สวยงามเสมอ.. ทังนี ้ ก้ ็เพราะว่า หากอัลลอฮฺ ทรงพึง พอใจต่อเราแล้ ว พระองค์จะทรงให้ ทกุ สรรพสิง่ บนโลกพอใจต่อเราเช่นกัน ท่านนบี(ซล.) ได้ กล่าวว่า “เมื ่อใดทีอ่ ลั ลอฮฺรกั ผูห้ นึ่งผูใ้ ดแล้ว พระองค์ จะ ตรัสกับญิ บรี ลว่า ฉันได้ รักคนผู้นี้แล้ ว ดังนั้นเจ้ าจงรักเขาด้ วย ญิ บรี ลก็ จะรักเขาผูน้ นั้ แล้วญิ บรี ลก็ จะป่ าวประกาศแก่มลาอิ กะฮฺ ทงั้ หลายบนฟ้า ว่า แท้ จริงอัลลอฮฺได้ รักคนผู้น้ี ดังนั้นพวกเจ้ าก็จงรั กเขาด้ วย มลาอิ กะฮ์ ท ั้ง หมดก็ จ ะรั ก เขาแล้ ว อัล ลอฮฺ ก็ จ ะทรงก าหนดการตอบรั บ จาก ชาวโลกให้แก่เขา” (รายงานโดย อัล-บุคอรี ย์ และมุสลิม) อุคตี.. เรามาร่วมหาแนวทางที่จะนาไปสูก่ ารได้ รับความพึงพอใจ จากพระองค์กนั เถิด เพราะแท้ จริ ง มันไม่มีอะไรที่นา่ ยินดีมากกว่านี ้อีกแล้ ว เรามาเริ่ ม ต้ นด้ วยการเปลี่ ย นแปลงจากจุ ด เล็ ก ๆในตั ว เราเอง ให้ ความสาคัญกับการขัดเกลา (ตัรบียะห์) จิตวิญญานของตัวเรา ทังในเรื ้ ่ อง ของการศึก ษาหาความรู้ และการปฏิ บัติ ด้ ว ยอามัล ที่ ดี ทัง้ นี เ้ พื่ อ เป็ น รากฐานที่สาคัญที่จะนาไปสูก่ ารได้ รับความสาเร็ จที่แท้ จริ งของชีวิต นัน่ คือ ความสาเร็ จ ณ อาคีรัต... “แน่ นอนผู้ที่ขัดเกลาตนเอง ย่ อมบรรลุความสาเร็จ” (อัลอะลา 14)
เด็กเล็ก
03 |
10
จงหมั่นแสวงหาความช่วยเหลือจากอัลลอฮ (ซบ.) ในการทาให้ ชีวิตของเราเข้ มแข็ง และขัดเกลาหัวใจให้ บริ สุทธิ์ จงหมั่นตรวจสอบ ตัวเอง และ ระลึกอยูต่ ลอดเวลาที่จะทาให้ อลั ลอฮ(ซบ.)ทรงโปรดปรานเรา และหลีกเลีย่ งในสิง่ ที่พระองค์ทรงไม่พอใจ จงมุ่งมั่น ตังใจ ้ อดทนและยืน หยัด ต่ อ การเปลี่ ย นแปลงนี ้ และระลึก เสมอว่ า พระองค์ จ ะทรงไม่ เปลีย่ นแปลงผู้ใด นอกจากเขาต้ องเริ่ มเปลีย่ นแปลงตัวเองก่อน “แท้ จริงอัลลอฮ์ จะมิทรงเปลี่ยนแปลงสภาพของชนกลุ่มใด จนกว่ าพวกเขาจะเปลี่ยนแปลงสภาพของพวกเขา...” (อัรเราะอดุ 11) และจงภูมิใจเถิดว่า ยามใดที่เราตังใจที ้ ่จะเปลียนแปลงเพื่อพระองค์แล้ ว.. พระองค์ทรงตอบแทนด้ วยสิง่ ที่ดีให้ กบั เราแน่นอน “..และเราจะไม่ ท าให้ ร างวั ล ของบรรดาผู้ ท าความดี สู ญ เปล่ า” (ยูซุฟ 56) อุคตี..วันเวลาของเรานั ้นช่างแสนสันเหลื ้ อเกิน ขณะที่เข็มนาฬิกา ได้ หมุนไปในรอบวัน ความตายก็ตามไล่ลา่ เราทุกช่วงเวลาเช่นกัน เพียงแต่ วัน ที่ถูกก าหนดของแต่ล ะคนอาจจะยังมาไม่ถึ ง หัวใจของเราเลยรู้ สึก สนุกสนานกับโลกอันชั่วคราวนี ้ จนลืมไปว่า ที่กลับไปของเรา สถานที่อัน ถาวรของเราไม่ใช่ ณ ที่นี่ แต่เป็ นอาคีรัต เป็ นวันเวลาและสถานที่ที่ไม่มีสิ่ง ใดจ ะ ช่ ว ยเหลื อ เรา ไ ด้ นอ กจ า กคว า ม ดี ง า ม ที่ เ รา ไ ด้ เก็ บ เกี่ ยว
11 | เด็กเล็ก
03
ณ วันนี ้ เป็ นวันเวลาที่ ก ารสอบสวนจะเกิ ด ขึน้ อย่างละเอี ย ดถี่ ถ้ ว น เป็ นวันที่เราจะได้ รับการประกาศว่า เราชนะหรื อเราแพ้ นัน่ คือการได้ เข้ า สวรรค์หรื อนรก ดังนัน้ จงรี บเร่ งในกอบโกยความดีในวันนี ้ วันที่ๆเรายังมี ลมหายใจ ก่อนที่ทกุ อย่างจะสายเกินไป .... อุคตี. ..หากเราจะเลือกใครสักคนมาเป็ นต้ นแบบในการดาเนิ น ชีวิตนัน้ วิถีชี วิตจากบรรดาซอฮาบียะห์ เพียงพอแล้ วสาหรับเรา เพราะ พวกนางเป็ นผู้ที่อลั ลอฮได้ ทรงรับรองสวนสวรรค์ จะมีอะไรที่ดีงามมากไป กว่า แบบอย่า งจากพวกนาง ผู้ซึ่ ง หัว ใจที่ เ ต็ ม ไปด้ ว ยความตัก วาและ แสดงออกด้ วยการปฏิบตั ิที่ดี งามยิ่ง เนื่องด้ วยอี หม่าน การตื่นตัว ความ ทุม่ เทและเสียสละที่นางมีตอ่ ศาสนา จึงเป็ นแรงขับเคลื่อนสาคัญที่ก่อเกิด สิง่ ดีๆต่อศาสนาจนถึงทุกวันนี ้ ด้ วยแบบอย่างที่มีคุณภาพของพวกนางจึง ก่อ กาเนิดเหล่าวีรบุรุ ษให้ แก่อิ สลามในหลายศตวรรษที่ผ่านมาและเป็ น แรงผลักดันที่ทรงพลังที่ทาให้ อิสลามได้ ประกาศชัย.. จริ งอยูว่ า่ สิ่งเหล่านี ้มันเป็ นเรื่ องราวของประวัติศาสตร์ เป็ นสิ่งที่มัน เกิดขึ ้นไปแล้ วในอดีต แต่แบบอย่างที่ดีเหล่านี ้ จาเป็ นที่เยาวชนรุ่ นหลังควร ศึกษาและนามาเป็ นแบบอย่างในการดาเนินชีวิต เราหวังว่า หากมุสลิมะห์ในสังคมมุสลิมได้ นาสิ่งที่ดีงามเหล่านี ้มาปฏิบัติ ใช้ จริ ง มี ค วามตระหนัก ต่ อ หน้ า ที่ ข องการผลิ ต ประชาชาติ ที่ ดี แ ละมี คุณภาพ อันเป็ นรากฐานของสังคมแล้ ว เราเชื่อมั่นว่าพลังเหล่านี ้จะเป็ น จุดแต่งเติมให้ อิสลามเติบโตขึ ้นได้ เช่นกัน อินชาอัลลอฮฺ
เด็กเล็ก
03 |
12
อุคตีที่รัก...จงกลับมาสูอ่ ้ อมแขนของอิสลาม แล้ วเจ้ าจะได้ สมั ผัสถึงความ อบอุ่นและความสงบสุขจากแนวทางแห่งนี ้ ...จงชูโกรต่อผู้ทรงเมตตาที่ทรงเลือกเราให้ ได้ รับของขวัญชิ ้น สาคัญชิ ้นนี ้และจงรักษามันให้ สดุ ชีวิตของเจ้ า ..จงเป็ นบ่าวที่กตัญญูและขอบคุณ จงทางานศาสนาด้ วยกับทุก วิถีทางเพื่อรับใช้ ศาสนาของพระองค์ ..จงปลูกฝั งพื ้นฐานหลักของหัวใจด้ วยความตักวา ความอิคลาส และแสดงซึง่ มารยาทที่ดีงาม ...จงมุ่งมัน่ ในการปฏิรูปตัวเองและเรี ยกร้ องผู้อื่นสูเ่ ส้ นทางแห่งนี ้ ...จงหมัน่ พัฒนาศักยภาพในทุกๆด้ านเพื่อเป็ นพลังอันเข้ มแข็งที่ จะคอยขับเคลือ่ นและพัฒนาสังคมมุสลิมตลอดไป “ แท้ จริ งอัลลอฮจะทรงให้ บรรดาผู้ศรัทธาและกระทาความดี ทังหลาย ้ เข้ าสูส่ วนสวรรค์หลากหลาย ณ เบื ้องล่างสวนสวรรค์ มีลาน ้า หลายสายไหลผ่าน.... (มูฮมั หมัด :12) ด้ วยรักและดุอา.. - เยาวชน แห่งความหวัง -
13 | เด็กเล็ก
03
แท็กซี่ - Muhamiyah -
แท็กซี่ : โห น้ อง ปิ ดซ่ะขนาดนี ้เป็ นโจรรึป่าวเนี่ย (แล้ วก็ตามด้ วยคาพูดที่ ต้ องเซ็นเซอร์ ...) ผู้โดยสาร : เอิ่มมม(ยิ ้มหน่อยๆ) ขอโทษนะค่ะ ไม่ทราบว่า โจรเค้ ามียนู ิ ฟอร์ มด้ วยหรอค่ะ แท็กซี่ : .....ก็......ก็.....//// ><.... ผู้โดยสาร : คือ ความจริ งแล้ ว ประเทศไทยเค้ าให้ สทิ ธิในการนับถือและ ปฎิบตั ิตามศาสนานะคะ รัฐธรรมนูญฉบับปี 50 มาตรา 37 มีใจความ ว่า บุคคลย่อมมีเสรี ภาพบริ บูรณ์ในการนับถือศาสนาและย่อมมีเสรี ภาพ ในการปฎิบตั ิตามศาสนบัญญัติ หนูแต่งชุดแบบนี ้เพราะเป็ นศาสน บัญญัติของศาสนาหนู ดังนันเป็ ้ นการใช้ สทิ ธิ เสรี ภาพที่หนูมีในฐานะคน ไทยคนหนึง่ หนูไม่ผิดใช่มยค่ ั้ ะ แท๊ กซี่ : (ยิ ้มแห้ งๆ)...แหม หนูก็........
เด็กเล็ก
ให้หัวใจได้ใคร่ครวญ Mutah-hir
03 |
14
15 | เด็กเล็ก
03
เคยแปลกใจบ้ างไหมว่า ทาไมทุกวันนี ้ในสังคมของมุสลิมหลายๆ แห่งบนโลกนี ้ ถึงเป็ นไปอย่างไม่ค่อยสันติสมชื่อเท่าไหร่ นกั หนึ่งในปั จจัย ของปั ญหาชวนเครี ยดนี ้ อาจทาให้ เราหลายคนกล่าวโทษหรื อโยงไปยัง องค์กรไซออนิสต์และแผนการอันชาญฉลาดแยบยลของพวกมันได้ อย่าง หน้ าซื่อ ”พวกนี ้แหละ ต้ นเหตุที่ทาให้ มสุ ลิมอ่อนแอ ทาให้ สงั คมมุสลิมของ เราถดถอย พวกนี ้แหละ คอยดูเถอะ สักวันอัลลอฮฺจะต้ องลงโทษพวกมัน” เรื่ องที่น่าเศร้ าก็คือ เรามีคนประเภท “คอยดูเถอะ...” อยู่ไม่น้อย เลย ประเภทที่ว่าเมื่ อมี เ หตุการณ์ หรื อ ปั ญหาอะไรสักอย่า งเกิ ด ขึ ้นแล้ ว จะต้ องรี บออกมาหาคนผิด กล่าวโทษนู่นนี่นนั่ อยู่ร่ าไป น้ อยครัง้ เหลือเกิน ที่ก ระจกในบ้ า นที่เ ขาเฝ้ าสอดส่อ งอยู่ทุก วี่ ทุก วัน นัน้ จะสะท้ อ นให้ เ ขา มองเห็นข้ อบกพร่องของตนเองและยอมออกเรี่ ยวออกแรงลุกขึ ้นมาปฏิวตั ิ อย่างจริ งจัง เพราะหลากหลายวิกฤตการณ์ที่กาลังเกิดขึ ้นกับประชาชาติที่ กาลังล้ มป่ วยอย่างมุสลิมนัน้ ไม่ได้ ต้องการคนที่เอาแต่วิพากษ์ วิจารณ์ หรื อ มัวแต่วิเคราะห์ ปัญหากันอยู่ท่าเดียว ประชาชาตินี ต้ ้ อ งการผู้เสียสละที่ แท้ จริ ง ผู้ที่พร้ อมจะมาเป็ นแบบอย่าง ผู้ที่ขายตนเองให้ กับอัลลอฮฺ เหมือน ผู้คนในสมัยของเหล่าบรรพชนซึง่ ความแข็งแกร่งของประชาชาติในยุคของ พวกเขา เป็ นที่ประจักษ์ ชดั ในประวัติศาสตร์ ของโลกอิสลาม อาจพูด ได้ ว่าปั ญหาของเรา-เยาวชนมุสลิมในเวลานี ้ คื อ จะมี มุสลิมสักกี่ คน ที่ เมื่ อได้ แ หงนมองท้ อ งฟ้ า หมู่ดาวและดวงเดือ นที่ ส่อ ง สกาวระยิบระยับอยู่บนฟากฟ้าอันกว้ างใหญ่ที่ไร้ เสาค ้า แล้ วจะสามารถ
เด็กเล็ก
03 |
16
รับรู้ถึงความยิ่งใหญ่เกรี ยงไกรของผู้สร้ างสรรพสิ่งเหล่านี ้ขึ ้นมา พร้ อมกัน นันยั ้ งทาให้ ก้อนเนือ้ ที่อกข้ างซ้ ายไหวระทวนด้ วยความเกรงกลัวและสุข สงบได้ ในเวลาเดียวกัน นอกเสียจากว่าหลากหลายเรื่ องราวของละครน ้า เน่าที่มีให้ ดเู กลือ่ นในจอแก้ วของแทบจะทุกบ้ านทุกวันหลังข่าวภาคค่า จะ ฉายภาพให้ เรานึกถึงใครอีกคนที่คงจะกาลังมองดูดวงจันทร์ ดวงเดียวกัน กับเราอยูอ่ ีกฝั่ งและอาจทาให้ ลืมไปเสียสนิทเลยว่า พระผู้เป็ นเจ้ าของเขา นัน้ มิได้ ทรงสร้ างดวงจันทร์ และสรรพสิง่ ทังหลายมาเพื ้ ่อการนี ้แต่อย่างใด โอ้ มนุษย์.. มวลการสรรสร้ างที่สมบูรณ์ พร้ อมมากมายจนนับไม่ ถ้ วนในจักรวาลนี ้ยังมีไม่มากพอที่ท่านจะมีความรู้ สกึ ขอบคุณต่อพระองค์ ด้ วยการออกมาท าหน้ าที่แ ละรั บผิด ชอบต่อศาสนาของท่ านเลยหรื อ ? ในขณะที่ ป ระชาชาติ อิ ส ลามยัง คงอยู่ ใ นช่ ว งที่ อ่ อ นแอ เรี่ ย วแรงและ พละก าลัง แห่ ง วั ย หนุ่ ม สาวของท่ า นไม่ อ าจก่ อ ประโยชน์ อั น ใดแก่ ประชาชาติอิ สลามได้ เลยกระนันหรื ้ อ ? ในบรรดาสรรพสิ่งที่พระองค์ได้ ทรงสร้ างมาเพื่อเป็ นประโยชน์ต่อตัวมนุษย์อย่างเราๆนัน้ ยังมีมากไม่พ อ กระนันหรื ้ อ ? แม้ อาจเพียงความรู้ สกึ ขอบคุณเพียงน้ อยนิดที่กลัน่ ออกมา จากก้ นบึ ้งของหัวใจก็ไร้ ซงึ่ ร่องรอย “ ..หากวันนีค้ ุณมองไปทางไหน ไม่ ทิศทางใดก็ทางหนึ่ง หากเมื่อไหร่ ท่พ ี บถึงความอ่ อนแอ ความตกต่าของประชาชาติ มุสลิม ไม่ จาเป็ นต้ องโทษหรือสาวไปถึงความผิดของใคร แต่ จงมองมายังตัวเอง—ความต่าต้ อยและตกต่าของตนเอง
17 | เด็กเล็ก
03
การละเลยในหน้ าที่ของตนเอง และจงเดินหน้ าเพื่อทาหน้ าที่ของท่ าน อย่ าลืมที่จะขอความช่ วยเหลือจากอัลลอฮฺ อินชาอัลลอฮ ด้ วยการช่ วยเหลือของอัลลอฮฺ อัลลอฮฺจะให้ ท่านได้ มีส่วนช่ วยในการพัฒนาและฟื ้ นฟูประชาชาติ..“ คานาซี ฮตั จากอาจารย์ผสู้ มถะท่านหนึ่ง ฝากไว้ให้แก่บรรดา เยาวชนได้ใคร่ครวญ ณ นาที นี ห้ ากผู้ ใดที่ ป ระสาทรั บ ความรู้ สึ ก ของเขายั ง พอมี ความสามารถ ที่จะรับรู้ ถึงความโปรดปรานอันมากมายที่พระเจ้ าแห่งชัน้ ฟ้าได้ ทรงประทานมาให้ ก็ขอให้ เขาได้ แสดงออกถึงความขอบคุณในทุกๆ รู ปแบบที่เขายังสามารถ ด้ วยความรู้ สกึ ขอบคุณที่อ อกมาจากก้ นบึ ้งของ หัวใจดวงนัน้ ที่พระองค์ได้ ทรงสร้ างมันขึ ้นมาด้ วยความประณีตและสร้ าง มาให้ เราใช้ ในรู ปแบบที่สมบูรณ์ ที่สุด หัวใจดวงนัน้ ที่อ าจถูกพลัดพราก จากแหล่งพักพิงที่ผกู พันที่สดุ ของมันมาสักระยะหนึ่งแล้ วให้ ได้ กลับเข้ าสูท่ ี่ พักพิงเดิม ด้ วยความนอบน้ อมและสุขสงบ เพราะแท้ จริ ง เวลาของชีวิตที่ ได้ ผ่านมาครู่ ใหญ่ๆแล้ วนัน้ มี วนั ที่ถึงกาลจะต้ องยุติลง ด้ วยพระประสงค์ ของพระองค์ เราไม่อาจรับรู้ได้ เลยว่าจุดยุตินนจะมาถึ ั้ งเมื่อไหร่ ได้ แต่หวัง ว่ามันจะเป็ นสิ่งที่ยา้ เตือนเพื่อเพิ่มความสารวมแก่หัวใจเราได้ ด้ วยการ อนุมตั ิของอัลลอฮฺ
เด็กเล็ก
คนละร่างเดียวกัน - ฝนใต้ ดิน -
03 |
18
ภ
19 | เด็กเล็ก
03
าพเบื ้องหน้ าผมที่เห็นตอนนี ้ เป็ นภาพเดียวกันเมื่ อตอนที่ผมยัง เด็ก บ้ านไม้ หลังเก่าชัน้ เดียวตังเด่ ้ นอยู่กลางสวน สวนที่ว่าคงหา ได้ เ ทียบกับ สวนสวยๆของบ้ านอื่ น ๆไม่ เป็ นเพี ยงแค่ส วนที่ เต็ มไปด้ ว ย ต้ นไม้ ประตูบ้านที่ทาด้ วยสังกะสีดูจะเปลี่ยนไปจากเมื่อ ก่อ น สีของมัน ค่อนข้ างจะซีดลงไปมาก อาจเป็ นเพราะสนิมที่ขึ ้นเกาะรวมถึงเวลาที่ผ่าน มาเนิ่นนานทาให้ มันดูเก่ากึ่งผุกึ่งพัง มองไปยังหน้ าบ้ านยังคงมีแคร่ เก่าๆ วางไว้ ที่เดิม เมื่อครัง้ อดีตบนแคร่นี ้มักจะมีหญิ งสาวคนหนึ่งชอบมานัง่ เล่น บางวันก็มานัง่ ปะชุนเสื ้อผ้ าเก่าๆ และวันนี ้ก็เช่นกัน หญิ งสาวคนนันยั ้ งคง อยู่ที่ เ ดิ ม ไม่ เ ปลี่ย นไปจากวัน วาน หากมี สิ่ง หนึ่ง ที่ เ ปลี่ย นไปก็ ค งเป็ น ร่ างกายที่ดูแก่ชราลงมากกว่าแต่ก่อน บ่งบอกถึงร่ องรอยแห่งกาลเวลาที่ เปลี่ยนผ่านว่าเธอแก่มากแล้ ว ผมค่อยๆก้ าวลงจากรถจักรยานยนต์แล้ ว ก้ าวเดินเข้ าไปหาเธอ “อัสลามูอาลัยกุม” ผมให้ สลาม พร้ อมๆกับที่เท้ าทังสองได้ ้ เดินมาหยุดอยู่ ตรงหน้ าหญิงสาวคนนัน้ “วาอาลัยกุมสลาม” เธอตอบรับสลามพร้ อมแหงนหน้ ามองผมด้ วยแววตา ที่เ จื อ ไปด้ วยความงุนงงสงสัย ว่า ผมเป็ นใคร นางคงจะเดาไม่ อ อกถึ ง ใบหน้ าภายใต้ หมวกนิรภัยใบใหญ่ที่บดบัง “นีใ่ ช่บ้านของ ชารี ฟไหมครับ ? ” ผมถามเธอ “จ๊ ะ นีบ่ ้านชารี ฟ แต่ว่า ชารี ฟไม่ได้กลับบ้านมาหลายปี แล้วล่ะ ” นางตอบ กลับมาด้ วยน ้าเสียงที่เศร้ าหมอง ผม ค่อยๆ ถอดหมวกออก พร้ อมกับนัง่ ลงข้ างๆนาง
เด็กเล็ก
03 |
20
“ชารี ฟ...” เสียงเบาๆที่เปล่งออกมาคล้ ายกับตกใจและไม่แน่ใจในทีแรก แต่ก็เจือ ไปด้ วยความปี ติ ท่านค่อยๆเอือ้ มมื อขึ ้นมาสัมผัสใบหน้ าของผม ผมสังเกตได้ ถึงหยาดน ้าตาที่คลอเบ้ าก่อนที่ทา่ นจะปั ดมันทิ ้งอย่างเร็ ว “ครับแม่ ผมเอง” ผมตอบรับด้ วยกับนา้ เสียงที่สนั่ ๆพร้ อมกับเข้ าไปกอด ท่าน “แม่ สบายดีนะ่ ครับ” ผมถามท่าน “อัลฮัมดุลิลลาฮ แม่สบายดี ” แม่ยิ ้มและกอดผมอีกครัง้ … ผมนัง่ เล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟาพร้ อมทัง้ เปิ ดทีวีกล่อมเบาๆส่วนแม่ผมนั่ง ถักอะไรซักอย่างอยูบ่ นโซฟาตัวถัดไป “ชารี ฟ...” แม่เรี ยกผม เบาๆ “หือ้ ...” ผมละสายตาจากจอโทรศัพท์ ก่อนจะตอบรับเสียงเรี ยกของแม่ “อี ด ปี นี ้ แม่ขออะไรลูกอย่างได้ไหม” แม่วางผ้ าที่กาลังถักอยู่บนตัก และ เอ่ยถามผม “อะไรหรื อ” ผมถามท่านกลับ “แม่อยากให้ลูกซื ้อเสือ้ ตัวใหม่ให้แม่หน่อยได้ไหมลูก ? แม่ มีเสือ้ อยู่สอง สามตัว เสือ้ ที ่มีตอนนีม้ นั ก็ เก่ามากแล้ว ดูเหมื อนจะใช้งานได้อีกไม่นาน ซื ้อเสือ้ ตัวใหม่ให้แม่ใส่วนั อี ดปี นีน้ ะ” แม่ตอบกลับมาด้ วยเสียงที่ทาให้ ผม คิดว่าแม่กาลังขอร้ องอย่างเกรงใจ
21 | เด็กเล็ก
03
“โธ่ แม่ เสื ้อ ผ้า ไม่ ใ ช่ ถู กๆนะ เงิ น เดื อ นผมก็ ไม่ ใช่ สูง อี ก ไม่ กี่ว ันจะเข้า กรุ งเทพฯก็ ต้อ งใช้เงิ นต่อ ใช้ของที ่มีไปก่ อนนะแม่ นะ” ผมตอบกลับไป พร้ อมทังสั ้ งเกตเห็นได้ ถึงสีหน้ าที่หม่นลงไปของท่าน “อื มๆ” เสียงตอบรับเบาๆที่เปล่งออกมาไม่เต็มเสียงนักก่อนที่ท่านจะลุก เดินจากไป แผ่นหลังที่ดูแผ่ลงของแม่ค่อยๆละหายไปจากสายตาของผม หากแต่ผมก็ไม่ได้ เดินตามท่านไป … “อัลลอฮุอกั บัร อัลลอฮุอกั บัร....” อาซานแล้ วหรื อนี่ ผมละจากโทรศัพท์ที่ เล่น มาเกื อ บครึ่ ง ค่ อ นวัน ก่ อ นจะเข้ า ไปอาบน า้ ละหมาดและเดิ น ไป ละหมาดที่มสั ยิดใกล้ ๆบ้ านเสียงอาซานครัง้ นี ้เป็ นครัง้ ที่สองแล้ วที่ผมได้ ยิน หลังจากที่หา่ งหายไปนาน เนื่องจากผมทางานอยูเ่ มืองกรุ งซึ่งไม่ค่อยได้ มี มัสยิดเฉกเช่นในชนบท ส่งผลให้ เสียงอาซานถูกทาให้ เลือนหายไป ผมก้ าว เดินไปพร้ อมกับมองบรรยากาศรอบข้ าง ภาพบรรยากาศเก่าๆที่ผมเคย สัมผัสเมื่อครัง้ ยังเยาว์ได้ ย้อนกลับเข้ ามาในความคิดของผมอีกครัง้ เมื่อผม เดินผ่านสนามเด็กเล่นแห่งหนึ่งที่ผมและเพื่อนๆมักจะมาวิ่งเล่นกันหลัง เลิกเรี ยน และสนามนี ้เองอี กเช่นกันที่ผมกับเพื่อนเล่นสู้กันโดยมีปืนเด็ก เล่นเป็ นอาวุธ “เฮ้ยพวก...เล่นอะไรกัน เล่นด้วยคนสิ ” ผมตะโกนถามเพื่อนๆ “นายมี ปืนหรอ” เพื่อนคนหนึง่ ถามขึ ้น “มี สิ” ผมตอบกลับไปด้ วยสีหน้ าภาคภูมิใจ “ไหนปื นนาย ? เอาออกมาดูหน่อยสิ” เพื่อนผมรบเร้ า
เด็กเล็ก
03 |
22
“นีไ่ ง” ผมค่อยๆเอื ้อมมือเอาปื นที่เสียบอยู่ในชายเสื ้อทางด้ านหลังออกมา ให้ เพื่อนดู “ฮ่าๆๆๆ” เพื่อนๆระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเมื่อผมเอาปื นให้ เพื่อนดู “ปื นของนายใช้ไม่ ได้หรอกมันต้องแบบนี ้ ปื นแบบของฉันนี ่ถึงจะใช้ได้ ” เพื่อนผมยื่นปื นของตัวเองให้ ผมดูปืนที่ทาด้ วยพลาสติก พอกดยิงก็จะได้ ยิงเสียง ปั ง ปั ง ปั ง นัน่ สินะปื นที่ทาด้ วยไม้ ของผมคงไม่มีทางสู้ปืนอย่าง นันได้ ้ หรอก “ถ้าจะเล่นด้วยต้องไปหาปื นแบบนีม้ า ไม่อย่างนัน้ พวกเราไม่ให้เล่นด้วย” เพื่อนคนหนึง่ ในกลุม่ กล่าวขึ ้น หลังจากนันผมก็ ้ รีบวิ่งกลับบ้ านเพื่อไปหาแม่และขอให้ แม่ซื ้อปื นให้ ผมตื ้อ แม่อยูห่ ลายวันกว่าจะได้ ปืนมา … “อัลลอฮุอกั บัร อัลลอฮุอกั บัร ………….” เสียงอีกอมัตจากลาโพงมัสยิด ทาเอาผมสะดุ้งขึน้ เล็กน้ อย ผมอมยิ ้มกับตัวเองพร้ อมทังส่ ้ ายหน้ าเบาๆ หากเสีย งอี ก อมัต ไม่ ดัง ขึน้ สมองที่ ซุ ก ซนของผมคงจะคิ ด เตลิด ไปไกล มากกว่านี ้ ผมคิดก่อนจะเร่ งฝี เท้ า ให้ ถึงมัสยิดเร็ วๆ เมื่อ มาถึงมัสยิดผม ก้ าวเท้ าเข้ าไปเพื่อทาการละหมาดซุฮรี เสร็ จแล้ วจึงเดินกลับบ้ านไปตาม เส้ นทางเดิมที่เดินผ่านมา “อัสลามูอาลัยกุม” ผมให้ สลามและเดินเข้ าไปในบ้ านหากแต่ไร้ เสียงตอบ รับกลับมา บรรยากาศภายในบ้ านเงียบกริ บผมเดินผ่านห้ องรับแขกชะเง้ อ หน้ ามองหาแม่แต่ก็ไร้ วี่แวว เดินเข้ าครัวเห็นสารับอาหารตังวางเรี ้ ยบร้ อย
23 | เด็กเล็ก
03
อยูบ่ นเสือ่ ผมจึงนัง่ ลงรอแม่อยูท่ ี่สารับอาหารเพื่อจะรับประทานพร้ อมกัน หากแต่รอไปได้ สกั พักก็ ไม่มีแม้ แต่เงาของแม่เดินเข้ ามา สงสัยแม่คงจะ น้ อยใจผมกระมัง ผมคิดในใจ ผมทานอาหารที่แม่เตรี ยมไว้ เมื่อทานเสร็ จ ผมตักข้ าวเตรี ยมไว้ ให้ แม่ก่อนจะเดินออกจากห้ องครัวไป และตังใจว่ ้ าจะ เดินกลับสูห่ ้ องของตัวเอง หากแต่ระหว่างที่จะเดินเข้ าห้ อง ผมเหลือบเห็น ประตูห้องแม่เปิ ดค้ างไว้ ผมค่อยๆเดินเข้ าไปผลักประตูให้ เปิ ดกว้ างขึ ้นก่อน จะก้ าวเท้ า เข้ าไปข้ า งใน สภาพห้ อ งแม่ ยัง คงเหมื อ นเดิ ม ไม่ มี อ ะไร เปลีย่ นแปลงไปจากแต่ก่อน ไม่ว่าจะเป็ นที่นอน มุ้ง โต๊ ะ และตู้เสื ้อผ้ า เก่า ๆก็ ยัง คงวางไว้ ที่เ ดิม ผมเดิ นมาหยุดอยู่ห น้ าตู้เสื ้อผ้ าก่อ นจะแง้ ม ตู้ ออกมาเล็กน้ อย ในตู้ไม่ได้ บรรจุอะไรมากมายมีเสื อ้ ผ้ าไม่กี่ชุดที่พบั วางไว้ อย่างเรี ยบร้ อยเสื ้อผ้ าเหล่านันดู ้ เก่าสีซีดจาง เต็มไปด้ วยรอยปะ รอยซ่อม ผมนึกถึงเสียงแม่เมื่ อตอนเช้ าแล้ วก้ มมองดูสภาพตัวเอง ณ ตอนนี ้บน ร่ างกายของผมมี เสื ้อผ้ าชุดใหม่ กางเกงใหม่ ไร้ ซึ่งการปะและการซ่อ ม ต่างจากเสื ้อผ้ าของแม่โดยสิ ้นเชิงผมพับเสื ้อแม่และวางไว้ ที่เดิมอย่างเบา มือก่อนจะเดินออกจากห้ องแม่ไป … “อัลลอฮุอกั บัร อัลลอฮุอกั บัร อัลลอฮุอกั บัร ลาอี ลาฮาอิ ลลัลลอฮฮูวลั ลอ ฮุอกั บัร อัลลอฮุอกั บัร วาลิ ลลาฮิ ลฮัม” เสียงตัสบีฮดังในเช้ าวันรุ่งขึ ้น วันนี ้ เป็ นวันอีดเป็ นวันสาคัญของศาสนา เป็ นวันแห่งความรื่ นเริ ง ที่สาคัญเป็ น วันแห่งการให้ อภัยและการขออภัย ในความผิด พลาดที่ผ่านมา ผมลุก ขึ ้นมาละหมาดซุบฮฺก่อนจะอาบน ้าและแต่งตัวเพื่อไปละหมาดอีด ผมมอง หาแม่เพื่อจะสลามและขออภัยในสิง่ ที่ผิดพลาด แม่นงั่ อยู่ที่โซฟาในห้ องที่
เด็กเล็ก
03 |
24
ผมเรี ย กว่า เป็ นห้ อ งรั บ แขก แม่ ยั ง คงใส่เ สือ้ ผ้ า ชุ ด เดิ ม เสื ้อที่ ดู ซี ด จาง เนื่องจากการใช้ งานเป็ นระยะเวลานาน สังเกตได้ จากรอยปะชุนบนตัวเสื ้อ ซึง่ ต่างจากผมในตอนนี ้ ผมค่อยๆเดินเข้ าไปหาท่านพร้ อมทังคุ ้ กเข่าลงตรงหน้ า ผมยิ ้มให้ ทา่ นพร้ อม กับเอื ้อมมือของตัวเองเพื่อจับมือท่าน มือคูน่ ี ้ที่คอยโอบคอยอุ้มผมเมื่อครัง้ ยังเด็ก คอยปั ดเศษดินเศษทรายเมื่ อผมหกล้ ม คอยปาดน ้าตาเมื่ อ ผม ร้ องไห้ มือที่ผมมักจะหอมทุกครัง้ เมื่อก่อนออกไปโรงเรี ยน วันนี ้ความอ่อน นุม่ ของมือแม่เมื่อครัง้ เธอกระนันถู ้ กแทนที่ด้วยผิวอันหยาบกร้ าน บ่งบอก ว่าท่านได้ ใช้ มือ คู่นีท้ างานมาอย่างโชกโชน และผมยังสัมผัสได้ ถึงมื ออี ก ข้ างของท่านที่เต็มไปด้ วยรอยแผลเป็ นแผลใหญ่ แผลนี ้สินะที่เป็ นหลักฐาน ว่าผมได้ ทาร้ ายท่านในวันนัน.... ้ “แม่ ผมอยากได้ปืน ” ผมเข้ าไปเกาะแขนแม่ที่นั่งสานสาดอยู่บนแคร่ พร้ อมทังร้้ องขอถึงความต้ องการของตัวเอง “ปื นอะไรหรอ ชารี ฟ ? ” แม่ถามผมด้ วยความสงสัย “ก็ ปืนที ่เอาไว้เล่นกัน ผมไม่ มีปืนจะเล่นกับเพือ่ น แม่ ซื้อ ให้ผมหน่อยนะ ไม่อย่างนัน้ ผมเล่นกับเพือ่ นไม่ได้แน่” ผมอ้ อนวอนท่านด้ วยกับความหวัง “แม่ไม่มีเงิ นหรอกลูก คงซื ้อปื นให้ลูกไม่ได้” แม่ตอบกลับมาด้ วยน ้าเสียงที่ แสดงถึงการขอโทษ และลูบหัวผมเบาๆแล้ วหันกลับไปสานสาดที่ค้างอยู่ ในมือของท่านต่อไป ผมนัง่ นิ่งไม่พูดไม่จาเมื่อพบว่าตัวเองคงหมดหวังที่ จะได้ ของเล่นก่อนจะเดินคอตกเข้ าบ้ าน
25 | เด็กเล็ก
03
วันรุ่งขึ ้น “แม่ๆ ซื ้อปื นให้ผมที นะ นะ นะ นะ” ผมเข้ าไปตื ้อแม่อี กครัง้ หลังจากที่ เมื่อวาน ไม่ได้ ผล “ออกไปไกลๆหน่อย ชารี ฟ แม่ทอดปลาอยู่นะ น้ามันมันร้อน” แม่ไม่สนใจ คาขอของผมพร้ อมกับไล่ผมให้ ออกห่างๆ “นะแม่นะ ซื ้อปื นให้ผมหน่อยนะ” ผมตื ้อแม่อีกครัง้ พร้ อมทังเขย่ ้ าร่ างท่าน เบาๆ “นี ่ ชารี ฟ แม่ ท อดปลาอยู่ น้ า มัน มัน ร้ อ น เห็ น ไหม เดี ๋ ย วมัน หกใส่ ออกไปห่างๆก่อน ” แม่ไล่ผมออกไปอีกครัง้ และเช่นเดิม แม่ไม่ได้ สนใจฟั ง คาขอของผมเลย “แม่ๆๆ นะ นะ ซื ้อให้หน่อย ซื ้อให้หน่อย” ผมดื ้อเขย่าร่ างแม่แรงมากขึ ้น หากแต่การกระทาดังกล่าวทาให้ เกิดเรื่ องไม่คาดคิด เมื่อกระทะที่แม่ทอด ปลาอยู่เอนเอียงและคว่าลงในที่สดุ ผมรู้ สกึ ได้ ถึงแรงผลักจากท่านพร้ อม เสียงร้ องของแม่ที่ดงั ขึ ้น “อัลลอฮุอกั บัร!!” … ผมลูบมื อ แม่เบาๆ มื อ ที่โดนนา้ มันร้ อนๆจากกระทะคว่า ลงใส่ใ นวันนัน้ หากสมมติวา่ แม่ไม่ผลักผมในวันนัน้ วันนี ้ร่ างทังร่้ างของผมคงเต็มไปด้ วย รอยแผลจากน ้ามันลวกเป็ นแน่ ผมจาไม่ได้ แล้ วว่าผมร้ อ งไห้ ครัง้ สุดท้ าย เมื่อไหร่ แต่ในวันนี ้แก้ มของผมได้ สมั ผัสกับมันอีกครัง้ ตอนนี ้มันรื น้ ขอบตา ไหลลงมาอาบแก้ มของผมทังสองข้ ้ างเมื่อนึกย้ อนถึงเหตุการณ์ในวันวาน
เด็กเล็ก
03 |
26
“แม่ครับ” เสียงสัน่ คลอของผมเอ่ยเรี ยกแม่เบาๆ “ด้วยกับอี ดในวันนี ้ ผมอยากจะขอโทษในทุกๆสิ่ งที ่ผมทาให้แม่ต้องเสียใจ น้อยใจ เสียความรู้สึกและเสียน้าตา” ผมเว้ นเสียงไปเล็กน้ อยเพื่อแหงนมองหน้ าท่าน ผมสบตากับแม่ ความรู้ สกึ ของแม่ตอนนี ้คงตื ้นตัน แม่คงจะไม่มีความสุขในหลายๆปี ที่ผ่านมา เพราะ ผมไม่ได้ กลับมาหาท่านเลย ดวงตาของท่านตอนนี ้คลอไปด้ วยน ้าตา ”และผมขอบคุณทุกความรัก ความหวังดีทีแ่ ม่มีให้ผมตลอดมา” ผมยิ ้มให้ แม่ก่อนจะเอ่ยขอบคุณท่านจากใจ แม่ผมเงียบไม่ได้ ตอบอะไรกลับมา ได้ แต่ลบู หัวของผมไปมา สัมผัสเบาๆจากอุ้งมือแม่ทาให้ ผมรู้ สกึ อบอุ่นเข้ าถึง หัวใจ ผมค่อ ยๆเอื อ้ มมือไขว้ หลังและหยิบเสื ้อที่ผมได้ ซื ้อออกมาและวาง มันไว้ บนตักของแม่ “ผมรักแม่นะรับ” ผมเอ่ยประโยคสุดท้ าย ก่อนจะหอมมือ ของท่านและเข้ า กอดท่าน ผมไม่ร้ ูวา่ สีหน้ าและท่าทางของท่านเป็ นยังไงในตอนนี ้ แต่ก็พอ เดาได้ จากร่างของท่านที่สนั่ เล็กน้ อย แม่ไม่ได้ พูดอะไรเช่นเดิม หรื อบางที ท่านอาจจะไม่ร้ ูจะพูดอะไร ได้ แต่กอดตอบผมพร้ อมกับน ้าตาที่หยดเผาะ ลงบนตั ว ผม ผมคิ ด ว่ า น า้ ตาของแม่ นั น้ คงเป็ นน า้ ตาแห่ ง ความสุ ข เช่นเดียวกับน ้าตาของผมที่ไหลออกมาด้ วยความสุขเช่นกัน
27 | เด็กเล็ก
03
ชายหนุ่มเก็บขยะ - พี่ลงิ จ๋อโกโก้ -
เด็กเล็ก
03 |
28
ชายหนุม่ เก็บขยะ วันนี ้เขาต้ องการเก็บขยะ มองมอง หาหา หันซ้ าย หันขวา ไหนกัน ไหนว่า กองขยะอยูแ่ ถวแถวนี ้ โอ้ นนั่ ไง กองขยะโตโต มีใบไม้ ใบหญ้ า ต้ นไม้ ต้ นกล้ า ไม่สิ ต้ องเรี ยกพวกมันว่าซาก มากกว่า มีกล่องเล็ก กล่องใหญ่ ขวดเล็ก ขวดใหญ่ และซาก อะไรต่อมิอะไรเต็มไป หมด ที่ใครเค้ าไม่ใช้ ไม่ต้องการ ไม่เห็นค่า เด็กชายหยิบขวดโหลใบหนึง่ สะดุดตาอย่างไม่ตงใจ ั้ พิจารณาดูสกั พัก ใยไม่ค้ นุ หน้ ากันเลย เราเคยรู้จักกัน ? เห็นทีจะต้ องไปทาความสะอาดเสียหน่อย อะไรอะไร จะได้ ชดั เจนขึ ้น ดัง่ กระจกเงาสะท้ อนแววตา ดวงตาจ้ องเขม็ง ยังขวดโหลที่ถกู ล้ าง ขวดใสใส มีรอยร้ าวเล็กเล็ก แต่ไม่แตกเสียทีเดียว ถือว่ายังใช้ การใช้ งานได้ ละ่ หน่า หากว่าเจ้ าของขวดนี ้ยังรักมันอยู่
29 | เด็กเล็ก
03
ร่องรอยของขวดโหล มีสขี องความรัก ติดเป็ นสเกล สเกล ที่คอขวด มีสคี วามรักติดจางจาง และดูเก่าแก่ที่สดุ ลงมาหน่อย มีสคี วามรักติดเข้ มขึ ้นมา และดูใหม่กว่าหน่อย ลงมากลางขวด มีสคี วามรัก เข้ มขึ ้นมาอีก และดูใหม่กว่าทีผา่ นมา ลงมาอีกนิด มีสคี วามรัก เข้ มสุดสุด และดูเหมือนใหม่ที่สดุ ที่ก้นขวด มีสคี วามรัก เข้ มที่สดุ ที่สดุ และดูสดสด ร้ อนร้ อน กว่าเพื่อน พลิกดูใต้ ขวด ติดฉลาก 'ชมรมมุสลิม' เหมือนความจารื อ้ ฟื น้ เขาคือคนหนึง่ ที่เคยหย่อนความรักเล็กเล็ก ลงไป เขาคือคนหนึง่ ที่เคยมีเพื่อน ที่ร่วมกัน หย่อนความรักเล็กเล็ก ลงไป เขาคือคนหนึง่ ที่ผา่ นชีวิต มากับขวดโหลใบนัน้ เขาคือคนหนึง่ ที่ปีพ.ศ.การเข้ าการศึกษา ของเขา พอพอกับที่ขวดโหลใบ นัน้ ถูกใช้ เป็ นครัง้ แรกแรก เขาคือคนหนึง่ ที่มีความทรงจาดีดี กับขวดโหลใบนัน้ เขาคือคนหนึง่ ที่ยงั รัก ยังห่วงใย ขวดโหลใบนี ้อยู่
เด็กเล็ก
ฤา แค่ฝันไป เป็ นไปได้ ? ที่ขวดโหล แห่งความรัก จะมีสภาพเช่นนี ้ เขา เพื่อนเพื่อนของเขา เรี ยกมันว่า ขวดโหลแห่งความรัก มาวันนี ้ . . เขากลับเจอมันอีกครัง้ ในสภาพที่ แทบจะจาไม่ได้ แทบจะรับมันไม่ได้ และจะไม่รับมันในสภาพนี ้ด้ วย ! น ้าตาหยดที่เท่าไหร่ไม่ร้ ู หล่นลงมาในขวดใบเก่า นับตังแต่ ้ เห็นฉลากนัน่ . . เขาไม่ร้ ูสกึ ตัวเลย ……………
03 |
30
31 | เด็กเล็ก
03
ณ า ลิ ก า โดย HAPHSAH
ขณะนีเ้ วลา ๐๐.๔๔ น. ตามเวลาท้องถิ่ น สิง่ ของรอบตัวฉัน ที่สามารถบอกเวลาได้ (ง่าย) คือ นาฬิกาปลุก โทรศัพท์มือถือ และนาฬิกาข้ อมือ สามสิง่ ที่กล่าวมา ของฉัน บอกเวลาไม่ตรงกัน นาฬิกาปลุก ตังเวลาไว้ ้ เร็ วกว่า เวลาจริ ง ๒๐ นาที โทรศัพท์มือถือ ตังเวลาไว้ ้ เร็ วกว่า เวลาจริ ง ๑๐ นาที นาฬิกาข้ อมือ ตังเวลาไว้ ้ เร็ วกว่า เวลาจริ ง ๕ นาที
เด็กเล็ก
03 |
32
เหตุผลหรอ ? ฉันอาจเป็ นคนหนึง่ ที่ยอมรับในตนเองมัง้ ก็ฉนั เอง ไม่ใช่คน ตรงเวลา นักนี่ แต่ในชีวิตจริ ง ชีวิตจริ งจริ ง ของฉัน เวลา สาคัญมากทีเดียว มันหมายถึง ความรับผิดชอบ ที่มีตอ่ หน้ าที่ หน้ าที่ ที่ตวั ฉันเอง อ้ าแขนพร้ อมที่จะรับมัน ตังแต่ ้ วนั ที่ตงใจ ั ้ ที่จะอ่าน หนังสือ เพื่อสอบเข้ าคณะนี ้เมื่อ ๔ ปี ที่แล้ ว ผลของการตังเวลา ้ ดังกล่าว ถือว่าได้ ผลทีเดียว ฉันตังนาฬ ้ ิกาปลุก เมื่อมันปลุกตามหน้ าที่ของมัน ฉันก็ทาหน้ าที่ของฉัน คือ กดปิ ด และหลับต่อ อย่างน้ อยน้ อย ๑๐ นาที นาฬิกาในโทรศัพท์มือถือ ก็ทาหน้ าที่อย่างเดียวกัน แม้ ฉนั ตังเวลาปลุ ้ กที่ ตรงกัน โทรศัพท์มือถือ ก็จะปลุก ช้ ากว่า นาฬิกาปลุกไป ๑๐ นาที เป็ นอันว่า หน้ าที่ของโทรศัพท์มือถือ คือ ป้องกันการหลับยาวของฉัน นัน่ เอง ต่อมา นาซิกาข้ อมือ เมื่อฉันต้ องเข้ าเรี ยน มันจะบอกเวลา ที่เผื่อให้ ฉันเดิน ไป เพื่อเข้ าห้ องเรี ยน ได้ ทนั เวลา ตามตารางเรี ยน เจ๋งใช่มยล่ ั้ ะ ! แต่ถ้ามันเจ๋งจริ งจริ ง ฉันคงไม่มานัง่ และยืน เขียนบทความชิ ้นนี ้หรอกนะ
33 | เด็กเล็ก
03
ก็เพราะฉันเอง รู้สกึ เหมือนกับว่า อันที่จริ ง มนุษย์เรา ควรจะมี ความตรง ต่อเวลา ที่มาจากความคิด จริ งจริ ง ไม่ใช่ นาฬิกา หลอกหลอก เพราะ แม้ กระทัง่ นาฬิกาตาย ยังบอกเวลา ที่ถกู ต้ องได้ ตรงเผง วันละ ๒ ครัง้ ต่อวัน แล้ วนาฬิกาของฉันล่ะ . . ทังชี ้ วิตการใช้ งานของมัน ขณะที่มนั มีชีวิตอยู่ . . เวลาที่มนั บอก กลับไม่ใช่เวลาจริ ง แม้ แต่วินาที เดียว ! ถึงเวลา สาหรับการท้ าทายชีวิต นัน่ คือ การท้ าทายเวลา ในคืนนี ้ ฉันปรับนาฬิกาปลุกของฉัน นาฬิกาในโทรศัพท์มือถือของฉัน และ นาฬิกาข้ อมือของฉัน ให้ ตรงกับเวลาจริ ง ทุกอย่าง ! ในเมื่อ เราบอกว่า เวลามันสาคัญ ในเมื่อเรายอมรับ ว่าเราควรจะตรงต่อเวลา ในเมื่อ ใครใคร ต่างก็อยากที่จะเป็ น ฅนที่ตรงต่อเวลา ทาไม . . เราไม่คิดจะเป็ น จริ งจริ งล่ะ ทาไม ต้ องให้ นาฬิกาหลอกหลอก มาลวงให้ เรา ตรงต่อเวลาด้ วย เช้ าพรุ่งนี ้จะเป็ นการเริ่ มต้ นการใช้ ชีวิต อิงกับเวลาจริ งจริ ง ของฉัน เอ้ อ ถ้ าเธอตื่นสัก ๕ โมงเช้ า ปลุกฉันด้ วยนะ ขอบใจมาก ~ ไปละทุกคน ฝั นดี ~