Small talk
ลมเปลี่ยนทิศ... กลิน่ ควันจากไม้ยางจางๆ ถูกสายลมอันหนาวเหน็บพัดผ่าน รูขมุ ขนของฉัน ลุกฟูโต้กบั ความหนาวเหน็บยามราตรีราวกับก�ำลังเริงระบ�ำ นกและแมลงหลายชนิด ต่างก็สง่ เสียงขับร้อง ฉันประทับใจในบรรยากาศชนบททีฉ่ นั ได้สมั ผัส ฉันรูแ้ ล้วหล่ะ ว่า ไออุน่ แห่งความบริสทุ ธิยั์ งคงคุกรุน่ อยูใ่ นธรรมชาติอนั สวยงาม “ป๊าบบบ!!!” จูๆ่ เพือ่ นผมเข้ามาตบหัว เป็ นการทักทายตามประสาคนคุน้ เคย ผมสะดุง้ ตื่นจากภวังค์ขน้ึ มาทันใด “มัวแต่เพ้ออะไรอยูต่ รงนี้ ไปเตะบอลมัย้ ” ปกติในยามเย็นแบบนี้จะเป็ นเวลา เตะบอลของเพือ่ นๆทีพ่ กั อยูห่ อใน แต่ผมมักจะชอบหามุมสงบๆมาคิดค�ำนึงถึงเรือ่ ง ราวต่างๆ เหอะๆ ใจจริงผมไม่อยากไปเตะบอลเลยแม้แต่น้อย
“เออว่ะ ไปๆ” ผมตอบตกลงโดยทีใ่ นใจยังอยากอยูใ่ นอารมณ์นนั ้
“เชดโด้ !!!” ผมสะดุง้ ขึน้ มาเพราะนึกขึน้ ได้วา่ เวลานี้มนี ดั ไปวิง่ กับบก.น้อง หมีเพือ่ คุยเรือ่ งวารสารสมิอนาฉบับเด็กเล็กเล่มต่อไป “โทษทีหว่ะ เย็นนี้คงไปไม่ได้” ผมกล่าวลาเพือ่ นอย่างลวกๆ พร้อมทัง้ รีบไป ให้ทนั ตามนัด
ผมรูส้ กึ ตื่นเต้นมากทีร่ วู้ ่าจะได้จบั งานสมิอนา เพราะก่อนหน้านี้ผมได้แต่ เชยชมติดตามผลงานของสมิอนา ผมรูจ้ กั ชื่อนี้ตงั ้ แต่เล่มแรกทีส่ มิอนาเปิ ดตัว มา ถึงวันนี้ สมิอนาก็ได้ดำ� เนินถึงเล่มที่ 14 แล้ว ผมไปถึงสนามวิง่ เลยเวลานัดไม่กน่ี าที ผูค้ นทีม่ าวิง่ เริม่ หนาตาขึน้ เรือ่ ยๆ ผมควานหาผูท้ น่ี ดั ผมให้มายืนอยูท่ น่ี ่ี สักพักผมก็ เห็นร่างของเขาวิง่ เหยาะๆตามลูว่ งิ่ ผมวิง่ ไปสมทบกับเขา เขาส่งยิม้ มาให้ เราทักทาย ด้วยค�ำพูดไม่กค่ี ำ� ก็เข้าเรือ่ งเลย มันก็รสู้ กึ ตงิดๆยังไงไม่รทู้ อ่ี ยูๆ่ ก็เข้าเรือ่ งเลย แต่กเ็ นอะ...ถ้าเป็ นคนไกลก็จะรูส้ กึ อย่างนัน้ แต่กบั เขาแล้ว ผมรูส้ กึ ไปอีก แบบ คงเป็ นเพราะเวลาทีด่ ำ� เนินไปท�ำให้เราสนิทสนมเข้าใจกัน เพียงแค่สบตากันก็ รับรูไ้ ด้ถงึ ทุกข์สขุ ของกันและกันแล้ว ^^ (ฮิว้ ววว...) คิดๆดูแล้วก็ตลกดีนะ เราถกกันในหลายประเด็นทีเ่ กีย่ วข้องกับงานโดย ใช้เวลาเพียงน้อยนิดในบรรยากาศเบาๆยามเย็น ใช้แค่ชว่ งเวลาของการออกก�ำลัง กายสัน้ ๆในการเรียนรูส้ งิ่ ทีต่ อ้ งด�ำเนิน บก.น้องหมีกอ็ นิ ดีต้ ามประสาเขาไป ฟงั จาก ทีบ่ ก.ถ่ายทอดมาผมรูส้ กึ ว่างานนี้แค่จบ๊ิ จิบ๊ แต่พอเอาเข้าจริงก็สาหัสไม่น้อย ก็เรานี่ มันคนพึง่ จะเริม่ จับงานนี่น่า เราวิง่ ได้สกั พักก็รสู้ กึ เหนื่อยหอบแล้ว มันก็แน่ละ ปกติเราไม่ได้มาวิง่ เลย ไม่รู้ อาการคึกของบก.เขาก�ำเริบออกมาอีทา่ ไหนถึงได้อยากมาวิง่ เหอะๆ เราวิง่ กันต่ออีก สักพักก็แยกย้ายกันกลับหอ การพูดคุยสิน้ สุดลงแล้วแต่ภายในใจพึง่ จะเริม่ ท้าทาย เอาละ ทีน้ีกถ็ งึ คราวหาทีมนักเขียนหล่ะ สมิอนาเด็กเล็กถือเป็ นการเริม่ ต้น ของมือใหม่ นักเขียนทีเ่ ขียนมายังคง เอ๊าะๆ ไร้ซง่ึ ประสบการณ์และอ่อนต่อโลกยิง่ นัก ผมเริม่ มองหานักเขียนเด็กเล็กแถวๆม.อ.หาดใหญ่ มันน่าแปลกใจมาก ไม่รวู้ า่ ท�ำไมถึงหายากจัง ถามหาคนนัน้ ทีคนนี้ที มีแต่คนบอกว่าไม่เอา ไม่อยากท�ำ ท�ำไม่ เป็ น บลาๆๆ อีกนับร้อยเหตุผลทีพ่ วกเขายกมา ผมจึงมองหาไฟเก่าทีพ่ อจะเห็นวีแ่ วว การเขียนจากทีอ่ น่ื ๆเข้ามาแจมในวารสารเล่มนี้ดว้ ย นึกถึงจุดนี้กน็ ึกเสียดายศักยภาพทีแ่ ฝงอยูใ่ นแต่ละคน พวกเขาไม่ดงึ ออกมา ใช้เลย เอ๊ะ! หรือว่าพวกเขาพยามทีจ่ ะปิดตายความสุดยอดเหล่านี้ ก้อ....ไม่รซู้ ิ ภาพ
ทีผ่ มเห็นตลอดระยะเวลาหลายปีทผ่ี า่ นมา ท�ำให้เกิดค�ำถามขึน้ มาในใจหลายค�ำถาม หลายๆครัง้ ทีม่ งี านหรือกิจกรรมต่างๆ พวกเขามักจะไม่ยน่ื มือมาช่วย พวกเขาอยาก แค่มองดูแล้วก็วพิ ากษ์ถงึ จุดต่างๆทีบ่ กพร่อง หลายๆค�ำตอบทีพ่ วกเขาให้ เมือ่ มีงาน หรือกิจกรรมต่างๆมักจะเป็ นค�ำตอบเดิมๆ คือ “ท�ำไม่เป็ น” หรือ “ท�ำไม่ได้” ผมไม่ แน่ใจว่า พวกเขาประเมินศักยภาพของตัวเองต�่ำไปหรือเป็ นการอ้างเพือ่ ปดั ความรับ ผิดชอบทีจ่ ะช่วยเหลืองานนัน้ ๆ ค�ำว่าพยายาม ทะเยอทะยาน มุง่ มัน่ เสียสละ ค�ำเหล่านี้เสมือนดังค� ่ ำทีถ่ กู ลืมส�ำหรับพวกเขา “แล้วใครล่ะจะมาเติ มเต็มสิ่ งที่ขาดหายไป?” .................................... กาลเวลาผ่านไป ความบริสทุ ธิถู์ กกลืนกิน จากทีค่ กุ รุน่ อยูจ่ วนจะมอดดับเต็ม ทน กระแสสังคมได้พดั พาจนเสือ่ มถอย เยาวชนถูกกล่อมให้หลับใหล ภายใต้ยาพิษ ต่างๆทีถ่ กู วาง ฉันไม่รวู้ า่ พวกเขาหลับหูหลับตากินหรือไม่รจู้ ริงๆว่า นันคื ่ อยาพิษ ฉันรูส้ กึ อนาถทีเ่ ห็นพวกเขาในสภาพเช่นนี้
บ.ก.หน้ า
ดุ
8/2/2557
มุมค้นหา...
SANG MUROBBI
7
หน้าตาของความหวัง
16
ค�ำสอนพ่อ
19
ส่วนเกินของหัวใจ
22
ป้ายสุดท้ายของนักเดินทาง
29
เพียง 6 หยวนเพือ่ รัก
36
IBNU KORZEE เรียบเรียง เพือ่ น ชาวประมง ตรวจทาน
SANG MUROBBI
“ เภสัชกรนักฟื้นฟูอิสลาม “
อัซซาฮาบี ได้บนั ทึกไว้วา่ “ในการบรรยายของอีมามอะหมัด(ฮัมบาลี) มีผู้ ฟงั 5,000 กว่าคน มีเพียง 500 คนเท่านัน้ ทีจ่ ดค�ำสอนของท่านอยู่ อีก 4,500 กว่า คน ก�ำลังศึกษาการกระท�ำและพฤติกรรมของท่าน” บันทึกนี้สอนพวกเราว่ามูรอบบีย(์ ผูอ้ บรม)ทีด่ จี ะสอนผูค้ นด้วยการปฏิบตั ิ ไม่ใช่การบรรยายให้ฟงั เพียงอย่างเดียว แบโซ๊ะไม่ใช่นกั บรรยาย แต่ทา่ นคือนักท�ำงาน นักปฏิบตั ิ และท่านก็สอนผูเ้ ขียนด้วยสิง่ เหล่านัน้ แบโซ๊ะเป็นนักเรียนสายสามัญคนหนึ่งทีจ่ บการศึกษาระดับมัธยมจากโรงเรียน เบญจมราชูทศิ และศึกษาต่อในคณะเภสัชศาสตร์ มอ.หาดใหญ่ แบโซ๊ะจึงถือเป็ นรุน่ พี่ มอ.ของเรานี่เอง เคยเป็ นอามีรชมรมมุสลิม ปี 2533 – 2534 และยังคงขับเคลือ่ น การท�ำงานอิสลามใน ม.อ.หาดใหญ่ มาตลอดหลายสิบปีแม้จะจบไปแล้ว จากรุน่ หนึ่ง ไปสูอ่ กี รุน่ หนึ่ง จนกระทังมาถึ ่ งยุคสมัยของผูอ้ ่านในปจั จุบนั ผูซ้ ง่ึ ต้องรับไม้ต่อจาก ท่านสร้างอนาคตของอิสลามในรัว้ มหาวิทยาลัยแห่งนี้ต่อไป นักเรียนสายสามัญคนนี้ ผันชีวติ ตัวเองมาสูส่ นามการท�ำงานฟื้นฟูอสิ ลาม อย่างจริงจัง โดยมีจดุ เปลีย่ นจากการเข้าร่วมเอีย๊ ะติกาฟทีม่ สั ยิด รร.บ�ำรุงอิสลาม (บรา โอ) โดยมีเชค ดร.อิสมาแอลลุตฟี จะปะกียา เป็ นผูบ้ รรยายหลัก สิง่ เหล่านี่เองเป็ น จุดเริม่ ต้นการเรียนรูอ้ สิ ลามอย่างจริงจัง น�ำไปสูค่ วามเข้าใจอิสลามอย่างครอบคลุม ทุกมิตกิ ารด�ำเนินชีวติ และการศึกษาอิสลามอย่างต่อเนื่องของท่านได้หลอมรวมจน กลายเป็ นอุดมการณ์อสิ ลามขึน้ มาจนน�ำไปสูก่ ารเลือกเส้นทางชีวติ ของนักเรียนสาย สามัญคนนี้ให้กบั การเคลือ่ นไหวอิสลาม 7 l เด็กเล็ก 04
แบโซ๊ะเป็ นเภสัชกรคนหนึ่งทีป่ ลีกตัวเองจากวิชาชีพทีม่ นคงในโรงพยาบาล ั่ มาสูส่ นามการท�ำงานอิสลามแบบเต็มเวลาและเต็มพิกดั การเป็ นเภสัชกรอาจจะท�ำให้ แบโซ๊ะสบายไปทัง้ ชีวติ เหมือนเภสัชกรทัวไป ่ อายุการท�ำงานร่วม 10 ปี ในองค์กร
8 l เด็กเล็ก 04
ภาครัฐคงจะกะรันตีได้สำ� หรับเรือ่ งเงินเดือนทีส่ งู และมันคง ่ แต่ทา่ นกลับเปลีย่ นเส้น ทางสูก่ ารยึดวิชาชีพการสร้างประชาชาติอสิ ลามด้วยการด�ำรงต�ำแหน่งเป็ นผูอ้ ำ� นวย การโรงเรียนหาดใหญ่วทิ ยาคาร ซึ่งเป็ นโรงเรียนสายสามัญทีบ่ ูรณาการอิสลาม ได้อย่างลงตัว แบโซ๊ะสละผลประโยชน์สว่ นตัวจากวิชาชีพของท่านให้กบั การสร้าง โรงเรียนขนาดเล็กทีม่ จี �ำนวนนักเรียนไม่กร่ี อ้ ยชีวติ และจุดเด่นทีม่ ากกว่าอะไรอื่น นัน้ คือโรงเรียนสามัญแห่งนี้เพียบพร้อมทีจ่ ะให้แบโซ๊ะได้สร้างสรรค์สงิ่ ใหม่ๆขึน้ ใน วงการการศึกษาของมุสลิม จนได้รบั ความไว้วางใจจากผูป้ กครอง กระทังกลายเป็ ่ น โรงเรียนทีต่ อ้ งสอบเข้า แม้จะมีนโยบายเก็บค่าเทอมทีส่ งู อยูพ่ อสมควรเมือ่ เทียบกับ โรงเรียนเอกชนอืน่ ก็ตาม นี่คอื ปรากฏการณ์หนึ่งทีพ่ สิ จู น์ให้เห็นถึงการบริหารการ จัดการโรงเรียนทีม่ ผี ลสัมฤทธิ ์ดีเป็ นอย่างยิง่ ในหนึ่งวันท่านได้แบ่งส่วนหนึ่งให้กบั งานบริหารทีโ่ รงเรียนซึง่ เป็ นงานทีห่ นัก และใช้เวลามาก ถึงกระนัน้ ก็ตามงานพัฒนาศักยภาพเยาวชนมุสลิมรุน่ ใหม่กไ็ ม่ได้หยุด แค่ระดับมัธยม เวลา 24 ชัวโมงของท่ ่ านได้ถกู แบ่งเพือ่ การสร้างนักท�ำงานอิสลามรุน่ ใหม่ในระดับอุดมศึกษาด้วย ผูเ้ ขียนจ�ำได้สมัยศึกษาในช่วงปีท่ี 1 ผูเ้ ขียนได้เข้าร่วม กลุม่ ศึกษาอิสลามและศึกษาการท�ำงานอิสลามจากท่านเป็ นครัง้ แรกพร้อมกับพีน่ ้อง ร่วมอุดมการณ์คนอื่นๆอีก 11 คน แบโซ๊ะได้สร้างความเข้าใจอิสลามไปจนกระทัง่ สร้างความเข้าใจในการท�ำงานดะวะฮฺให้กบั พวกเราอย่างต่อเนื่อง แม้ผเู้ ขียนจบไป แล้วท่านก็ยงั สร้างความเข้าใจอิสลามทีถ่ กู ต้องให้กบั นักศึกษารุน่ ใหม่อย่างต่อเนื่อง จากวันนัน้ ถึงวันนี้การตัรบียะฮฺอสิ ลามผ่านกิจกรรมต่างๆทีแ่ บโซ๊ะได้จดั ขึน้ ท�ำให้ นักศึกษาทีเ่ ข้าใจอิสลามและพร้อมทีจ่ ะท�ำงานอิสลามเกิดขึน้ หลายสถาบัน อีกทัง้ แบโซ๊ะยังเป็ นประธานทีป่ รึกษาสหพันธ์องค์กรนิสติ นักศึกษามุสลิมแห่งประเทศไทย (สอ.มท.) เป็ นองค์กรสานสัมพันธ์องค์กรนักศึกษามุสลิมทัวประเทศเพื ่ อ่ เป็ นพืน้ ทีเ่ วที ส�ำหรับการพัฒนาศักยภาพนักศึกษามุสลิม แบโซ๊ะได้ให้เวลาส่วนหนึ่งของการท�ำ หน้าเป็ นมุรอ็ บบีย(์ ผูอ้ บรม)แก่นกั ศึกษาเป็ นการเฉพาะ ในคืนทีท่ า่ นเสียชีวติ ขณะที่ ผูค้ นมากมายจากทุกสารทิศก�ำลังฝงั มายัตของท่านอยูน่ นั ้ มีรนุ่ น้องของผูเ้ ขียนท่าน หนึ่งมาสะกิดและบอกกับผูเ้ ขียนว่า “แบๆ คืนนี้ผมมีนดั กลุม่ ศึกษาอิสลามกับแบโซ๊ะ เวลานี้เลย สองทุม่ ”
แนวทางการพัฒนาศักยภาพนักเรียนและนักศึกษาของแบโซ๊ะทีท่ ่านวาง ยุทธศาสตร์ซง่ึ บางส่วนก็ได้ดำ� เนินการให้เกิดขึน้ แล้วนัน้ คณะท�ำงานทุกท่านต่างก็ มองเห็นเส้นทางทีก่ ำ� ลังเติบโตอย่างต่อเนื่อง และก่อนทีท่ า่ นจะเสียชีวติ ลงด้วยอาการ ทางหัวใจนัน้ แบโซ๊ะได้จดทะเบียนจัดตัง้ สมาคมบัณฑิตอัสสลามเพื่อเป็ นเวทีการ ชุมนุมและการท�ำงานร่วมกันของบัณฑิตมุสลิมในการเผยแพร่อสิ ลาม และองค์กร นี้มแี ผนจะเปิดตัวอย่างเป็ นทางการในต้นปี 2557 แม้แบโซ๊ะจะไม่ได้อยูร่ ว่ มในการ เปิดตัวองค์กรก็ตาม งานพัฒนาศักยภาพบัณฑิตยังคงเป็ นงานทีต่ อ่ เนื่องจากการพัฒนาศักยภาพ นักศึกษา แบโซ๊ะคิดงานการสร้างนักเคลื่อนไหวอิสลามอย่างมีระบบโดยเริม่ จาก นักเรียนอนุ บาล นักเรียน นักศึกษา จนกระทังบั ่ ณฑิต แบโซ๊ะให้ความส�ำคัญกับ การดูแลเอาใจใส่เยาวชนเป็ นวาระเร่งด่วนทีต่ อ้ งท�ำเพือ่ อนาคตทีร่ งุ่ เรืองของอิสลาม นอกจากงานด้านการพัฒนาศักยภาพเยาวชนแล้ว แบโซ๊ะยังเป็ นนักวางยุทธศาสตร์ ให้กบั องค์กรมุสลิมอืน่ ๆอีก อาทิเช่น มหาวิยาลัยอิสลามยะลา (ม.ฟาฏอนีย์ ปจั จุบนั ) , สหกรณ์ออมทรัพย์อศั ศิดดีก สมาคมจันทร์เสีย้ วการแพทย์และสาธารณสุข สถาบัน อัสสลาม เป็ นต้น แบโซ๊ะมีความช�ำนาญเรือ่ งกลยุทธ์และการวางยุทธศาสตร์สำ� หรับ องค์กร ด้วยองค์ความรูท้ ส่ี งสมมาจากการปฏิ ั่ บตั งิ านจริงในองค์กรภาครัฐและหน่วย งานต่างๆ และจบการศึกษาในระดับปริญญาโทในสาขาเภสัชศาสตร์สงั คมและการ บริหาร มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่ แม้วา่ ท่านจะด�ำรงต�ำแหน่ง หลักเป็ น ผอ.โรงเรียน แต่หน้าทีข่ องนักวิจยั ด้านสาธารณสุขของท่านยังคงด�ำเนินต่อ ไป แบโซ๊ะยังเป็ นนักวิจยั ของสถาบันจัดการระบบสุขภาพภาคใต้(สจรส.) ม.สงขลา นครินทร์ และมีผลงาน ต�ำแหน่งหน้าทีอ่ น่ื ๆในอดีตทีผ่ เู้ ขียนยังเล่าไม่ถงึ ส่วนผลงาน ทีเ่ ล่ามานัน้ เป็ นหน้าทีร่ บั ผิดชอบปจั จุบนั ของท่านในขอบเขตข้อมูลทีจ่ ำ� กัดของผูเ้ ขียน เอง ---------9 l เด็กเล็ก 04
ระยะเวลาเพียง 5 ปีเท่านัน้ ทีผ่ เู้ ขียนได้มโี อกาสใช้ชวี ติ การท�ำงานอิสลาม ร่วมกับท่าน เป็ นช่วงเวลาทีม่ คี ุณค่ามากส�ำหรับชีวติ การท�ำงานอิสลามของผูเ้ ขียน
เอง โดยเฉพาะบทเรียนการตัรบียะฮฺอสิ ลาม การท�ำงานอิสลามเชิงระบบและเป็ น ญามาอะฮฺ(เป็ นทีม) การคิดวิเคราะห์ การวางแผน และการเดินไปสูเ่ ป้าหมายตาม แบบแผนทีว่ างไว้ดว้ ยความรับผิดชอบทีเ่ กิดขึน้ อย่างอัตโนมัติ รวมไปถึงการท�ำงาน ทีต่ อ้ งมีการติดตามและประเมินผลอย่างต่อเนื่อง
10 l เด็กเล็ก 04
ครัง้ หนึ่งพ่อของผูเ้ ขียนเคยบอกกับผูเ้ ขียนว่า “ประเทศมาเลเซียมีคนแบบ แบโซ๊ะเป็ นร้อย แต่บา้ นเราหาคนแบบนี้ยาก” ด้วยกับความสามารถทีเ่ พียบพร้อม ในคนๆเดียวจึงเป็ นเรือ่ งยากทีจ่ ะเกิดขึน้ ได้กบั ทุกคนทีล่ ะความพยายามในการพัฒนา ตนเองให้เป็ นผูท้ ม่ี คี วามสามารถในหลายๆด้านดังต่อไปนี้
1. นักคิด, นักวิเคราะห์, นักวางแผน,นักวางยุทธศาสตร์
2. นักบริหารจัดการทีม่ วี สิ ยั ทัศน์กว้างไกล
3. นักปฏิบตั ทิ ไ่ี ม่กลัวความเหน็ดเหนื่อย
4. นักบุกเบิกสิง่ ใหม่ทส่ี ร้างสรรค์
5. นักมุง่ มันทุ ่ ม่ เทเวลาแห่งชีวติ ให้กบั การฟื้นฟูอสิ ลาม
ภาพสุดท้ายทีย่ งั คงฝงั ลึกในความทรงจ�ำของผูเ้ ขียนและเพื่อนๆ ในการ ประชุมครัง้ สุดท้ายของเราขณะทีแ่ บโซ๊ะเสร็จจากการน� ำละหมาดอีชาซึง่ เป็ นวักตู สุดท้ายทีเ่ ราได้ละหมาดด้วยกัน ท่านลุกขึน้ ยืนพร้อมกับน� ำมือขวามาแตะเบาๆที่ หน้าอก พลางพูดว่า “บังน่ะ ก�ำลังอยูใ่ นวัยก�ำลังท�ำงาน เพราะท่านนบีเริม่ ท�ำงาน อิสลามตอนอายุ 40 ปี” ผูเ้ ขียนและพีน่ ้องร่วมละหมาดคนอืน่ ๆเมือ่ ได้ยนิ ท่านกล่าว อย่างนัน้ ต่างก็อมยิม้ กันน้อยใหญ่ดว้ ยหัวใจทีพ่ องโตกับการท�ำงานเผยแพร่อสิ ลาม ทีก่ ำ� ลังทะยานไปข้างหน้าอย่างสวยงาม หลังจากนัน้ 1 สัปดาห์ ด้วยพระประสงค์ ของอัลลออฮฺผทู้ รงมีแผนการทีเ่ หนือกว่าวิสยั ทัศน์ของมนุ ษย์ ได้รบั แบโซ๊ะกลับคืน สูค่ วามเมตตาของพระองค์ดว้ ยอายุ 43 ปี ส�ำหรับแบโซ๊ะแล้ว เวลาของท่านในการ สร้างผลงานได้หมดลง เหลือไว้เพียงผลงานทีป่ ระจักษ์ต่ออนุชนคนรุน่ หลังได้ศกึ ษา และน�ำมาเป็ นแบบอย่างมากมาย สุดท้ายนี้ขอให้ความตายได้เป็ นการตักเตือนทีพ่ อ
เพียงส�ำหรับบรรดานักท�ำงานอิสลามทัง้ หลาย
ดังทีอ่ ลั ลอฮฺได้กำ� ชับไว้ในอัลกุรอาน ซูเราะห์อลั มุลกฺ อายัตที่ 2 : “พระผูท้ รงให้มีความตายและให้มีความเป็ น เพื่อจะทดสอบพวกเจ้าว่า ผูใ้ ดบ้างในหมู่พวกเจ้าที่มีผลงานดียิ่ง และพระองค์เป็ นผูท้ รงอ�ำนาจ ผูท้ รงให้อภัยเสมอ” ด้วยรักและเคารพ เชคมูรอ็ บบียข์ องเรา ภก.ยูโซ๊ะ นิมะ รอฮีมาฮุลลอฮฺ
11 l เด็กเล็ก 04
Mutah-hir
หน้าตาของความหวัง
ใครแล้วนะทีพ่ ดู ว่า.. คนเรา - มีชวี ติ อยูไ่ ด้ดว้ ยความหวัง – ความหวังชนิดทีว่ า่ คือความหวังประเภทไหนกัน หากไร้ซง่ึ ความหวังแล้ว คนเราจะไม่สามารถมีชวี ติ อยูไ่ ด้เลยหรือ มีสกั ครัง้ ไหม... ทีเ่ ราอาจลืมพกความหวังติดตัว เธอพกความหวังติดไปทุกทีเ่ ลยหรือ ไม่เคยลืมมันไว้ทไ่ี หนเลยหรือ แล้วมันไม่เคยบินหนีจากเธอไปไหนเลยหรือ 13 l เด็กเล็ก 04
ความหวังทีเ่ ธอมี คือความหวังประเภทไหนกัน มันมีสขี นุ่ หรือ สีจางๆ มันเป็ นก้อนๆ หรือ เป็ นปึกๆ มันลอยอยูเ่ คว้งๆ หรือ ปกั ติดอยูก่ บั พืน้ มันท�ำตัวกะพริบๆ หรือ พูดอะไรให้เธอฟงั บ้างไหม มันหายตัว หรือ เกิดขึน้ มาใหม่ได้ไหม มันเป็ นสิง่ ทีส่ ามารถรับมา หรือ ส่งต่อให้คนอืน่ ได้ไหม หรือความจริงแล้วเธอโอบกอดมันไว้อยูเ่ สมอ หรือความจริงแล้วมันเป็ นส่วนหนึ่งของชีวติ เธอเสมอ ความหวังของเธอเป็ นสิง่ นามธรรม หรือมันเป็ นรูปธรรมแค่ไหน ในความหวังเหล่านัน้ เธอโดดเดีย่ วบ้างไหม
14 l เด็กเล็ก 04
มีใครร่วมหวังอยูก่ บั เธอบ้างหรือเปล่า
หนุ่มสาวแห่งประชาชาติทด่ี เี ลิศ... ความหวังของเราจะคล้ายๆกันไหม เธออาจมีความหวังเล็กๆ หรือ ความหวังอันยิง่ ใหญ่ เธออาจเคยสมหวังในบางครัง้ และอาจผิดหวังในบางคราว ในทุกๆวัน และทุกๆเก้าทีย่ ่ำ� ไป หากเธอมีความหวัง เราก็มคี วามหวัง - อิ นชาอัลลอฮฺ -
15 l เด็กเล็ก 04
Qea
ค�ำสอน “พ่อ”
“พ่อบอกกีค่ รัง้ แล้ว…ว่าห้ามเล่นการพนัน…ฮ่ะ!!” พ่อตะคอกด่าใส่หผู ม ทัง้ ทีย่ งั กระหน�่ำฟาดไม้เรียวทีต่ น้ ขาของผม
“ไอ้ลกู คนนี้หนิ…ไปเอานิสยั เลวๆแบบนี้มาจากไหนน่ะ…สอนไม่เคยจ�ำ”
ล�ำพังแค่ไม้เรียวน่ะ…ผมพอทนได้…แต่สงิ่ ทีท่ ำ� ให้ผมเจ็บปวดจนน�้ำตาไหล… ก็คอื …ค�ำด่าของพ่อ...ผมจ�ำได้วา่ คืนนัน้ ผมร้องไห้ทงั ้ คืน… .................................................
“เฮ้ย...เป็ นไรว่ะ?? ซึมยังกับเป็ ดท้องผูก ฮะๆ”
“เมือ่ คืน…พ่อเราไปรูม้ าจากไหนไม่ร.ู้ ..ว่าเราไปเล่นพนันบอล เราเลยโดน ฟาดกับไม้เรียวอ่ะดิ่ โคตรเจ็บเลย”
“ฮะๆ มาๆ..มาแก้เครียดกัน สูบสักมวนสองมวน เดีย๋ วก็โล่ง” ..................................................
“นี่แกเอาสมองส่วนไหนไปคิดฮ่ะ!! นี่กมู ลี กู เป็ นควายใช่ไหม!! ควายติดยา ซะด้วย เฮอะๆ เวรอะไรของกูวะ่ ”
คราวนี้ สิง่ ทีผ่ มโดนฟาดพัฒนามาเป็ นหวายทีผ่ มใช้เรียนในชัวโมงพละแทน ่ ..................................................
.................................................
17 l เด็กเล็ก 04
ชัวโมงเรี ่ ยนของผม มันช่างสนุกอะไรขนาดนี้ มีทงั ้ วิชาการยิง อัพสกิลเลเวล เผลอๆได้เจอ GM อีกต่างหาก แต่เวลาเรียนย่อมมีหมดคาบ “เครือ่ ง 13 หมดเวลา แล้ว!! จะต่อไหม??” นัน้ ไง…หมดพอดี
คราวนี้ไม่มคี ำ� ด่าจากปากและไม่มไี ม้เรียวจากพ่ออย่างเคย ก็แน่หล่ะ ตอน นี้แม้แต่จะหายใจ พ่อยังต้องใช้เครือ่ งช่วยหายใจเลย “หมอว่า ญาติของคนไข้ ควรท�ำใจล่วงหน้าไว้น่ะครับ ทัง้ เบาหวานทีข่ น้ึ สูง บวกกับมะเร็งทีป่ อดและหลอดลม ทีล่ ะเลยการรักษามานานจนหมดหนทางการ รักษา...” …..……….…..เฮ้อ....................... ความจริงก็คอื …พ่อรูม้ านานแล้วว่าตัวเองนัน้ มีโรครุมเร้า แต่กบ็ อกว่าไม่ม ี เวลาไปหาหมอ..ก็ตอนเช้าพ่อมีนดั สังสรรค์ทร่ี า้ นน�้ำชาถึงเทีย่ ง จากนัน้ แกก็ตอ้ งไป แข่งนกกรงหัวจุกทีแ่ กลงค่าโยงไว้คราวละร้อยสองร้อย แข่งไปก็ดดู ใบจากไป และทุก ครัง้ ทีแ่ กไปแกก็ไม่ลมื ทีจ่ ะพาผมไปด้วย ผมผูเ้ ป็ นลูก...
ปล.ผมจะจ�ำทุกๆค�ำสอนของพ่อแล้วไปสอนลูกหลานต่อๆไปด้วยครับ
18 l เด็กเล็ก 04
“เด็กเป็ นอย่างทีผ่ ใู้ หญ่เป็ น ไม่ได้เป็ นอย่างทีผ่ ใู้ หญ่สอน”
อัลฮัมดุลลิ ลาฮฺ อัสตัฆฟิรลุ ลอฮฺ
ส่วนเกินของหัวใจ
ในช่วงเวลาแห่งการเป็ นเยาวชน หนึ่งในหลายสิง่ ทีก่ ำ� ลังหลอกตาลวงใจ ให้เราเพลินไปกับมัน มีความสุขจนยากจะปลีกห่าง ซึง่ เป็ นสิง่ ทีไ่ ม่จรี งั ไม่ถาวร ไม่แน่นอนและไม่ยงยื ั ่ น คือ เรือ่ งของหัวใจทีถ่ กู เรียกว่า “ความรัก” ... แน่นอน ว่าอิสลามได้กำ� หนดขอบเขตในเรือ่ งนี้ไว้แล้ว แต่มนุษย์มกั จะแหกกฎฉีกกรอบ ทีไ่ ด้ถกู วาดไว้ ด้วยสิง่ มีชวี ติ ทีม่ กี ระดูกสันหลัง มีสมองสามส่วน แต่เมือ่ เข้าไป อยูใ่ นร่างกายของโฮสต์จะกลายเป็ นปรสิต และชอบกัดกินหัวใจจนหมดสิน้ ซึง่ ความบริสทุ ธิ ์ นักวิทยาศาสตร์ได้ตงั ้ ชือ่ สิง่ มีชวี ติ ชนิดนี้วา่ “แฟน” ฮะดีษมัรฟูอฺบทหนึ่ง ท่านนบี ศ.ล. ได้กล่าวว่า “เราไม่เคยเห็นคูร่ กั คูใ่ ด ทีจ่ ะรักกันไปมากกว่าคูร่ กั ทีแ่ ต่งงานกันแล้ว” (ฮะดีษศอฮีฮฺ รายงานโดยอิบนุอบั บาส บันทึกโดยอิบนุมาญะฮฺ)1 เมือ่ เรารูฮ้ ะดีษบทนี้แล้ว สิง่ มีชวี ติ ดังกล่าวก็หมดความหมายส�ำหรับเราทันที เพราะความรักทีแ่ ท้จริง คือความรักทีเ่ กิดขึน้ หลังแต่งงานเท่านัน้ แล้วอาการทีเ่ กิด ขึน้ ในตอนนี้ล่ะ หาใช่”ความรัก”หรอกหรือ เปล่าเลย...สิง่ ทีเ่ กิดขึน้ ในตอนนี้ ปรสิต ก�ำลังหลอกเจ้าของหัวใจต่างหากว่ามัน คือ “ความรัก” แต่แท้ทจ่ี ริงแล้วมันคือ “ความ หลง”ตามอารมณ์ใฝต่ ่ำ� ต่างหาก “เรามีแฟนเพือ่ อะไร เราคบกันท�ำไม ?”...เป้าหมายของการแต่งงาน คือ การ ได้อยูร่ ว่ มกันในสวนสวรรค์...แล้วเป้าหมายของการมีแฟนล่ะ เพือ่ นรก เพือ่ ท�ำลาย อนาคต หรือเพือ่ ท�ำลายล้างอิสลาม ?
20 l เด็กเล็ก 04
เมือ่ ไม่กป่ี ีทผ่ี า่ นมาได้มกี ารค้นพบสิง่ มีชวี ติ ตัวใหม่ขน้ึ มา เป็ นสิง่ มีชวี ติ ชนิด เดียวกับสิง่ มีชวี ติ ข้างต้น มีทงั ้ กระดูกสันหลัง และสมองสามส่วน แต่สงิ่ มีชวี ติ ตัวนี้ม ี ความฉลาดมากกว่า โดยเมือ่ เข้าไปอยูใ่ นร่างกายของโฮสต์(ส่วนมากพบทีบ่ ริเวณ 1 หนังสือการแพทย์ตามแนวทางท่านศาสดามูฮมั มัด ซล. โดย อิบนุก็อยยิม อัลเญาซียะห์. แปล
โดย นายแพทย์กษิดษิ ศรี สง่า
หัวใจ)จะเสแสร้งท�ำตัวเป็ นมิตร ตักเตือนเจ้าของร่างกายว่าดูแลหัวใจตัวเองดีๆนะ อย่า ลืมอ่านกรุอานล่ะ อย่าลืมเข้าฮาลาเกาะฮฺนะ ผนวกกับภายนอกทีด่ เู คร่งครัด สถานะ บนโลกออนไลน์กด็ ดู มี ศี าสนา และทีส่ ำ� คัญจะไม่ตงั ้ รูปตัวเองเป็ นรูปโปรไฟล์เด็ดขาด จนท�ำให้เจ้าของร่างกายตกหลุมรัก แรกๆท�ำตัวดีมปี ระโยชน์ แต่เมือ่ นานเข้าก็จะกัด กินหัวใจและอีมานจนไม่เหลือสิน้ ดี สิง่ มีชวี ติ ตัวนี้ถกู ตัง้ ชือ่ ว่า...“คนในดุอาอฺ” คนในดุอาอฺ นิยามทีแ่ ท้จริงของมัน คือ บุคคลทีไ่ ม่เฉพาะเจาะจงว่าเป็ นใคร แต่จะเฉพาะเจาะจงในคุณลักษณะ นิสยั กริยา มารยาท ฯลฯ เช่นในดุอาอฺทว่ี า่ ”โอ้ พระผูอ้ ภิบาลของเรา ขอทรงโปรดประทานแก่เรา ซึง่ คูค่ รองและลูกหลาน ให้เป็ นที่ รืน่ รมย์แก่สายตายของเรา และทรงโปรดให้เราเป็ นแบบอย่างแก่ผยู้ ำ� เกรง”(อัลฟุรกอน: 74) ในดุอาอฺบทนี้ อัลลอฮฺสอนเราว่าจงขอดุอาอฺให้ตนเองนัน้ ได้คคู่ รองทีม่ คี ณ ุ สมบัติ ทีอ่ สิ ลามต้องการ ซึง่ ไม่เจาะจงว่าเป็ นใคร เจาะจงเพียงคุณลักษณะเท่านัน้ ย�ำ้ อีกครัง้ ว่า ไม่เฉพาะเจาะจงว่าเป็ นใคร นี่คอื นิยามทีถ่ กู ต้อง แต่สำ� หรับใครหลายคน เขาใช้คำ� ๆนี้เพือ่ หลอกตัวเองว่าคนทีก่ ำ� ลังคุยอยู่ ไม่ใช่แฟน แต่การกระท�ำนัน้ ไม่ต่างจากค�ำว่า “แฟน”เลย คือ การได้เจอใครคนหนึ่ง แล้วรูส้ กึ ชอบขึน้ มา จากนัน้ จัดการหาข้อมูลส่วนตัว โดนเพาะโลกออนไลน์ของคนๆ นัน้ แล้วเริม่ ปฏิบตั กิ ารหยอดค�ำหวานไป ตักเตือนเล็กๆน้อยๆ พูดดี จนคนๆนัน้ ได้ กลายมาเป็ น”คนรัก”ของเขา จากการกระท�ำดังกล่าวมันไม่ต่างกับแฟนเลย เพียงแต่ มีการดุอาอฺให้กนั และกันเท่านัน้ (แต่กผ็ ดิ จากนิยามทีแ่ ท้จริงอีก) ส�ำหรับคนประเภท นี้ คนในดุอาอฺกไ็ ม่ต่างอะไรไปจากแฟนเลย (คนในดุอาอฺ = แฟนซ่อนรูป) นาอูซบู ลิ ลาฮิมนิ ซาลิก
21 l เด็กเล็ก 04
เราหลายคนมักจะคาดหวังว่าตนเองนัน้ จะได้คคู่ รองทีด่ ี แต่มนั จะเป็ นไปได้ อย่างไรล่ะ หากเรานัน้ ท�ำตัวแย่ๆ เพราะ “หญิงชัวย่ ่ อมคูค่ วรกับชายชัว่ และชายชัว่ ย่อมคูค่ วรกับหญิงชัว่ และหญิงดียอ่ มคูค่ วรกับชายดี และชายดียอ่ มคูค่ วรกับหญิง ดี”(อันนูร:26) และอีกอายะฮฺหนึ่งทีว่ า่ “ชายทีซ่ นี าจะไม่คคู่ วรกับใคร นอกจากหญิงที่ ซีนาหรือหญิงมุชริก และหญิงทีซ่ นี าจะไม่คคู่ วรกับใคร นอกจากชายทีซ่ นี าหรือชาย มุชริก”(อันนูร:3) ดังนัน้ หากเราต้องการคูค่ รองแบบใด ก็จงท�ำตัวแบบนัน้
ค�ำว่า”ซีนา”ในทีน่ ่ีมไิ ด้หมายถึงการผิดประเวณีเท่านัน้ แต่หมายถึงการซีนา เล็กๆด้วย ซึง่ เราอาจนึกไม่ถงึ และคุน้ ชินกับมัน...การคุยโทรศัพท์ คือ การซีนาผ่าน ทางเสียง...การสนทนากันบนโลกออนไลน์ คือ การซีนาผ่านทางข้อความ...การส่ง ข้อความ คือ การซีนาผ่านตัวอักษร และอีกมากมายนับไม่ถว้ น...นาอูซบู ลิ ลาฮิมนิ ซาลิก จงจ�ำไว้...เราเป็ นแบบใด คูค่ รองของเราก็จะเป็ นแบบนัน้ อิบนุ อัสบาส (ร.ด.) ได้กล่าวว่าว่า “บาปใหญ่สามารถมลายหายไปด้วยการ เตาบะฮฺ และความผิดเล็กน้อยสามารถกลายเป็ นบาปใหญ่ได้ หากปราศจากการ อัสติฆฟาร” ฉันใดก็ฉนั นัน้ ซีนาเล็กก็อาจเป็ นต้นน�ำไปสูก่ ารซีนาใหญ่ได้ การทีเ่ รารูส้ กึ ชอบใครสักคน อาจเป็ นเพราะสายตาทีม่ องพร�่ำเพรือ่ ไม่รจู้ กั ลดลงต�่ำ “จงกล่าวเถิด(มูฮมั มัด)แก่บรรดาผูศ้ รัทธาว่า จงลดสายตาลงต�่ำ และจงรักษา อวัยวะเพศของเขา นันเป็ ่ นการบริสทุ ธิ ์ยิง่ แก่พวกเขา แท้จริงอัลลอฮฺทรงรอบรูย้ งิ่ ใน สิง่ ทีเ่ ขากระท�ำ”(อันนูร:30) สายตาแปรผกผันกับศรัทธาและตักวา เมือ่ ลดสายตา อี มานก็จะสูง เมือ่ สายตาสูง ความย�ำเกรงก็จะลด
22 l เด็กเล็ก 04
ตัดกระดาษต้องใช้กรรไกร ตัดใจต้องใช้เวลา ไม่ใช่ส.ิ ..ตัดกระดาษต้องใช้ กรรไกร ตัดใจต้องใช้อสิ ลามต่างหากล่ะ อิบนุ ก็อยยิม (ร.ฮ.) ได้เสนอแนวทางในการ ตัดใจด้วยกันสองวิธ2ี วิธแี รก - เรารักเขามากขนาดนัน้ เชียวหรอ แล้วความรักทีเ่ รามีตอ่ อัลลอฮฺละ่ ? มีมากแค่ไหน? อย่าลืมนะ พระองค์คอื ผูท้ ส่ี ร้างเรามา ออกซิเจนกับคาร์บอนไดออกไซด์ ก็ของพระองค์ มอบสิง่ ทีด่ สี ดุ ให้กบั เราพระองค์นนั ้ ทรงรักเราแค่ไหน มากกว่าความ รักทีแ่ ม่มตี ่อเราเสียอีก หัวใจ อัลลอฮฺกส็ ร้างมา แต่เรากลับเอาไปรักใครก็ไม่รู้ แค่คำ� หวานหนึ่งค�ำเราก็หวันไหวแล้ ่ วหรือ หากอัลลอฮฺทรงเอาชีวติ เราไปตอนนี้ เราจะตอบ ค�ำถามของพระองค์อย่างไร พระองค์ทรงรักเรา รักโดยไม่มสี งิ่ ตอบแทนใดๆ เพียง เพือ่ ให้เราได้เข้าไปในสวนสวรรค์ของพระองค์ “บรรดาผูศ้ รัทธานัน้ อัลลอฮฺเป็ นทีร่ กั ยิง่ ส�ำหรับเขามากกว่าสิง่ อื่นใด”(อัลบะกอเราะฮฺ:165) หรือว่าเราไม่ใช่ผศู้ รัทธา? 2 รายการเยาวชนแห่งสัจธรรม ทางสถานีโทรทัศน์ white channel โดย เชคริ ฎอ อะหมัด สมะดี
วิธที ส่ี อง - เมือ่ เราตกหลุมรักใคร โลกของเราทีม่ ตี ่อเขาจะกลายเป็ นสีชมพู เราก็มกั จะมองเห็นแต่ขอ้ ดีของเขา จนลืมมองไปอีกด้านหนึ่ง ดังนัน้ หากต้องการที่ จะหยุดรักใครก็จงมองข้อบกพร่องของเขาเยอะๆ อินชาอัลลอฮฺ เราจะตัดใจจากเขา ได้เอง หัวใจ คือ ทีบ่ รรจุ และสิง่ ทีค่ วรบรรจุในมันมากทีส่ ดุ คือ ความรู3้ มิใช่ ความ คิดถึงและถวิลหาตามอารมณ์ใฝต่ ่ำ� โอ้...หัวใจเอ๋ย จงร�ำลึกถึงความตายให้มากๆเถิด เพราะในวันหนึ่งชุดที่ ร่างกายของเจ้าจะได้สวมอย่างแน่นอน คือ ชุดขาวในวันสุดท้ายของชีวติ มิใช่มวั แต่ คิดถึงชุดขาวในวันวิวาห์ ทีไ่ ม่รวู้ า่ เจ้าจะได้ใส่มนั รึปา่ ว...”จงอย่าหมกมุน่ กับความรัก เพราะมันจะท�ำให้ทา่ นนัน้ เพ้อเจ้อ”4
23 l เด็กเล็ก 04
3 ค�ำพูดของ อาลีย์ บินอะบัย์ฏอลิบ 4 ค�ำพูดของ ชัยค์ อับดุลอะซีซ บิน บาซ
มุซซาฟารอตุซซาลาม ๐๑๓๓
ป้ายสุดท้ายของนักเดินทาง
“อัลลอฮฮูอกั บัร อัลลอฮฮูอกั บัร……ลาอีลาฮาอิลลัลลอฮฺ”
เสียงอาซานจากมัสยิดของโรงเรียนดังก้องกังวานทัวโรงเรี ่ ยนเหมือนดังมนต์ ่ ั ทีส่ ะกดให้ทกุ คนนิ่งเงียบและสดับฟงอย่างใคร่ครวญ เป็ นเสียงเรียกร้องสูช่ ยั ชนะและ เป็ นเสียงเรียกร้องสูก่ ารเคารพภักดีต่ออัลลอฮฺผทู้ รงเป็ นเจ้าของลมหายใจ เมือ่ สิน้ เสียงอาซานทุกอย่างก็กลับเข้าสูภ่ าวะปรกติ ทุกคนต่างรุดหน้าสูบ่ า้ น ของอัลลอฮฺ รวมถึงฟาตีฮะห์ เด็กสาว ม.ปลายทีว่ นั นี้ดจู ะเร่งรีบมากกว่าทุกวัน เมือ่ ประกอบศาสนกิจเสร็จสิน้ เธอไม่รรี อทีจะพับผ้าละหมาดและเก็บมันไว้ในกระเป๋า สะพายหลังสีดำ� สนิท หากจะมีอะไรเด่นสะดุดตาก็คงเป็ นเป็ นตราประทับของโรงเรียน ทีถ่ กู ประทับไว้ดา้ นหน้าของกระเป๋าอย่างเด่นชัด เธอก้าวเท้าซ้ายออกจากมัสยิดโดยไม่ลมื ทีจ่ ะกล่าวดุอาอ์และเร่งฝีเท้าไปยัง หน้าโรงเรียนซึง่ เป็ นจุดนัดพบระหว่างเธอกับชามีมเพือ่ นต่างห้องของเธอ ชามีมเป็ น เด็กสาว ม.ปลายทีม่ นี ิสยั ดี น่ารัก มองโลกในแง่ดี อ่อนหวาน สุภาพและเรียบร้อย ต่าง จากฟาตีฮะห์ทเ่ี ป็ นเด็กกะโปโล ไม่คอ่ ยสนใจใคร ดูเหมือนจะขวางโลกไปหน่อย เธอ สองคนจึงเป็ นส่วนผสมทีเ่ ข้ากันได้ดี เมือ่ ถึงทีห่ มายสองเท้าของเธอจึงหยุดเดินและช�ำเลืองมองหาเพือ่ นของเธอ และแล้วสายตาของเธอก็หยุดอยูท่ เ่ี ด็กสาวคนหนึ่ง ท่าทางของเด็กสาวคนนัน้ คุน้ ตา เธอเหลือเกิน เด็กสาวซึง่ สวมฮิญาบผืนเทายาวคลุมร่างกายส่วนบนมิดชิดเรียบร้อย เครือ่ งแต่งกายทุกอย่างเหมือนเธอราวกับถอดมาจากแม่พมิ พ์เดียวกัน เด็กสาวซึง่ เดินมุง่ หน้ามายังเธอ ใช่! เด็กสาวคนนัน้ คือชามีม เพือ่ นร่วมเดินทางของเธอ “อัสลามูอาลัยกุมฟาตีฮะห์ รอนานรึยงั จ้ะ”เพื่อนรักของเธอเอ่ยทักพร้อม ใบหน้าทีเ่ ปื้อนด้วยรอยยิม้ 25 l เด็กเล็ก 04
“วาอาลัยกุมมุสลาม ไม่นานจ้ะ เพิง่ ละหมาดอัสรีเสร็จนะ” เธอท�ำหน้าทีค่ ู่ สนทนาทีด่ ี
“ฉันว่าเราไปนังรอรถเมล์ ่ กนั เถอะ เดีย๋ วตกรถ“ชามีมเอ่ย
วันนี้เป็ นวันพฤหัสบดี ซึง่ ถือว่าเป็ นวันโปรดของเธอ เธอเรียนโรงเรียนประจ�ำ และวันนี้เธอจะได้กลับบ้านเพราะพรุง่ นี้เป็ นวันหยุดของเธอ รถเมล์เป็ นยานพาหนะ คูใ่ จทีเ่ ธอมักจะใช้โดยสารกลับเป็ นประจ�ำ มันไม่ได้สะดวกสบายมากเท่าไหร่ แต่เป้า หมายของการเดินทางของเธอไม่ได้อยูท่ ย่ี านพาหนะ หากแต่วา่ อยูท่ ผ่ี รู้ ว่ มเดินทาง มากกว่า
“นันไง ่ รถเมล์มาแล้ว” ชามีมพูดขึน้
“โอโห้ คนเยอะจัง มีหวังต้องยืนแหงๆ” ฟาตีฮะห์ทำ� เสียงเศร้า
“ไม่เป็ นไรหรอก แค่ได้กลับบ้านก็อลั ฮัมดุลลิ ลาฮฺแล้ว” ชามีมพูดปลอบ
เด็กสาวทัง้ สองก้าวขึ้นรถเมล์คนั เก่า ที่ดูเหมือนว่าจะมีอายุการใช้งาน มากกว่าอายุของพวกเธอ และกวาดสายตาไปรอบๆ ทุกอย่างเป็ นเหมือนทีฟ่ าตีฮะห์ คิด ไม่มที น่ี งเหลื ั ่ อให้พวกเธอเลย ถึงแม้วา่ จะมีผทู้ เ่ี รียกตนเองว่าผูช้ ายอยูม่ าก แต่ก็ เปล่าประโยชน์ ไม่มใี ครยอมสละทีน่ งให้ ั ่ เธอทัง้ สองเลย บ้างก็แกล้งหลับ ท�ำเป็ นคุย โทรศัพท์ และอีกสารพัดอิรยิ าบถทีถ่ ูกแสดงออกมาเพือ่ แสร้งท�ำเป็ นไม่เห็นเธอทัง้ สอง “ฉันว่าผูช้ ายพวกนัน้ น่าจะติดศูนย์วชิ าสังคม ช่างไม่มมี ารยาททางสังคมเอา ซะเลย” ฟาตีฮะห์บน่ งึมง�ำ
26 l เด็กเล็ก 04
“ช่างเขาเถอะ อย่าไปสนใจเลย” ชามีมกล่าวพร้อมรอยยิม้ เวลาท�ำหน้าที่ ของมันอย่างซื่อสัตย์และเดินตามครรลองทีถ่ กู วางไว้ เมือ่ เวลาผ่านไปผูค้ นก็ทยอย ลงจากรถเมล์ ส่งผลให้เธอสองคนมีทน่ี งเป็ ั ่ นของตัวเอง หลังจากทีย่ นื มาเกือบครึง่ ชัวโมง ่
“อัลฮัมดุลลิ ลาฮฺ” ชามีมกล่าว
“อัลฮัมดุลลิ ลาฮฺ ทีช่ ่วยเหลือบ่าวทัง้ สองให้รอดพ้นจากการยืนเมือ่ ยจนถึง
บ้าน พระองค์เมตตาบ่าวจริงๆ” ฟาตีฮะห์รา่ ยยาวแต่แฝงด้วยความจริงใจ แล้วอย่างฉับพลันทันใด รถทีเ่ ธอนังอย่ ่ างสงบก็เบรกดังลันถนน ่ เสียงอุทาน ตกใจจากผูโ้ ดยสารดังพร้องเพรียงกัน “ขับไม่ดตู ามาตาเรือเลย ไอ้……..” สรรพสัตว์เดินทางออกจากปากกระเป๋า รถเมล์ ฟาตีฮะห์ชะเง้อมองพบว่าเป็ นแค่เด็กแว้นซ์ขบั ปาดหน้า ไม่กน่ี าทีต่อมา เธอก็ผล็อยหลับไป คงเป็ นเพราะความเหนื่อยของการเรียน และการเดินทางไกล โครม !! คราวนี้ไม่ใช่แค่โดนมอเตอร์ไซค์ปาดหน้าแต่รถเมล์ชนกับรถสิบล้อ เข้าอย่างจัง ร่างของเธอกระเด็นออกจากรถกระทบกับพืน้ ถนน ร่างของเธอแน่นิ่งไม่ ไหวติง เมือ่ ลืมตาขึน้ ก็พบว่าผูค้ นต่างจ้องมองเธออยูแ่ ต่ทน่ี ่าแปลกใจ คือ ท�ำไมอุมมี กับอาบีของเธอถึงมาอยูท่ น่ี ่ี “อุมมีคะ่ อาบีคะ่ มาอยูท่ น่ี ่ีกนั ได้ยงั ไง หนูกำ� ลังจะกลับไปหา แล้วอุมมีทำ� ไม ร้องไห้คะ่ ” เธอกล่าวถามแต่ทำ� ไมอาบีกบั อุมมีไม่ตอบเธอ “ชามีม ท�ำไมฉันถึงมาอยูบ่ นถนน แล้วเธอร้องไห้ทำ� ไม”เธอถามด้วยความ สงสัยแต่ทำ� ไมชามีมไม่ตอบเธอ ท�ำไมทุกคนท�ำเหมือนไม่ได้ยนิ เสียงของเธอ ราวกับว่าเธอกับทุกคนอยูค่ นละ โลกกัน
มันคือค�ำตอบทีด่ ที ส่ี ดุ เธอแทบกระอักเมือ่ รูว้ า่ ตนจากดุนยาไปแล้ว ร่างของ
27 l เด็กเล็ก 04
“อินนาลิลลาฮฺฮวี าอินนาอีลยั ฮีรอญีอนู ” เสียงหญิงชราดังขึน้ จากหมูผ่ ทู้ จ่ี อ้ ง มองเธอ
เธอถูกน�ำมาทีบ่ า้ นของเธอซึง่ เต็มไปด้วยผูค้ นมากมายและท�ำพิธกี รรมตามศาสนา จนถึงกระบวนการสุดท้ายคือการฝงั ร่างของเธอถูกวางลงในหลุมแคบๆ ซึง่ สูงกว่า ตัวเธอ ร่างของเธอถูกกลบด้วยก้อนดินทีละน้อย ความสว่างเริม่ ถูกแทนทีด่ ว้ ยความ มืด เสียงฝีเท้าของผูค้ นแผ่วเบาลง จนเหลือเพียงเธอกับผืนดิน สิง่ ทีว่ นเวียนอยูใ่ นความคิดของเธอตอนนี้ คือความไม่พร้อม เธอยังไม่พร้อม ทีจ่ ะกลับไปในสภาพนี้ เธอยังไม่มผี ลงานทีจ่ ะน�ำเสนอต่ออัลลอฮฺ ยังเหลืออีกหลายสิง่ ทีเ่ ธอยังไม่ทำ � แต่เหมือนทุกอย่างจะหยุดชะงัก เมือ่ เธอถามตัวเองว่า เธอไม่พร้อม หรือเธอไม่เคยเตรียมตัว ความกลัวเริม่ ย่างกรายเข้ามาหาเธอ และแผ่ออกจากร่างของเธอ กระดอน ไปกระทบและสะท้อนกลับไปกลับมาภายในหลุมสีเ่ หลีย่ ม เธออยากหลุดพ้นจาก ความรูส้ กึ นี้ แต่มนั กลับทวีมากขึน้ เธอรูส้ กึ หวาดกลัวความมืดเกินระงับ กลัวการอยู่ คนเดียว ตัวสันเทิ ่ ม้ ด้วยความพรันพรึ ่ งสุดขีด เธออยากตะโกนเรียกให้ผคู้ นมาช่วย แต่กลับไม่มเี สียงใดลอดจากล�ำคอเธอเลย เธอนึกย้อนไปถึงช่วงชีวติ ทีผ่ า่ นมา เธอ อยากกลับไปแก้ไขมัน แต่มนั คงเป็ นไปไม่ได้
28 l เด็กเล็ก 04
“ฟาตีฮะห์ ตื่นๆ ถึงบ้านเธอแล้ว ขีเ้ ซาเหมือนเดิมเลยน่ะ” เสียงเรียกจากชา มีมปลุกเธอให้ต่นื จากภวังค์
สายน�้ำ
เรือ่ งเล่าจากม่านไม้ไผ่
- เพียง 6 หยวนเพื่อรัก -
- เพียง 6 หยวนเพือ่ รัก –
...นักธุรกิจคนหนึ่งทีป่ ระสบความส�ำเร็จ
วันหยุด เขาได้นงเครื ั ่ อ่ งบินกลับมาเยีย่ มแม่ทบ่ี า้ น คิดว่าจะอยูบ่ า้ นเฉยๆ อยูเ่ ป็ นเพือ่ นแม่ดทู วี ี หรือคุยกันเรือ่ ยเปื่อย… วันรุ่งขึน้ แม่ชวนเขาไปเป็ นเพื่อนซื้อไข่ไก่ พอได้ยนิ เขาอดยิม้ ไม่ได้ ที่ ส�ำนักงาน เขาคือกรรมการผูจ้ ดั การใหญ่ มีเลขาฯ และคนขับรถส่วนตัว แต่เขาก็ยงั พยักหน้ารับ “ได้ครับ แม่” พอออกจากบ้าน แม่กบ็ อกว่าต้องไปซือ้ ทีซ่ ุปเปอร์โน้นนะ เขาถามว่า “ท�ำไม ไม่ซอ้ื ทีซ่ ุปเปอร์ใกล้บา้ นเราเล่า” แม่กระพริบตา ท�ำท่าเหมือนผูช้ นะ บอกว่า “ทีร่ า้ น โน้นไข่ไก่ถกู กว่า ชังละสามหยวนสองเอง แต่ ่ ทร่ี า้ นนี้ตอ้ งสามหยวนสี”่ เขาท�ำท่า ห่อปาก แบบว่าโอ๊ะโอ๋ เพิง่ รูน้ ะเนี่ย…
พอเดินมาถึงข้างถนน เขาท�ำท่าจะโบกมือเรียกรถแท็กซี่
“ไปรถเมล์สาย 12 กันเถอะนะ” แม่บอก
“ท�ำไมต้องสาย 12 ด้วย?” เขาถามแม่กลับไป
30 l เด็กเล็ก 04
“ก็สาย 12 เป็ นรถรับส่งของทางห้างนี้ ไม่ตอ้ งเสียค่ารถถ้านังรถสายอื ่ น่ ต้อง เสีย 2 หยวน” เขาอดยิม้ ไม่ได้ แต่กบ็ อกกับแม่ไปว่า “ดีครับ!” พอขึน้ นังบนรถสาย ่ 12 ผูโ้ ดยสารส่วนใหญ่เป็ นคนสูงอายุ ล้วนแต่สนิทสนม กับคุณแม่ทงั ้ นัน้ พอทราบว่าเขาเป็ นเพือ่ นแม่มาซือ้ ไข่ไก่ ต่างมองเขาด้วยสายตาที่ อบอุน่ เหมือนกับว่า เขาก็เป็ นลูกชายของพวกเขาเหล่านัน้ เช่นกัน ส่วนใจของเขาใน ตอนนัน้ .. อบอุน่ ไม่แพ้กนั
หลังจากซือ้ ไข่ไก่ได้ 10 ชัง่ แม่ดงึ ให้เขานังรอที ่ เ่ ก้าอีห้ น้าห้าง บอกว่าต้อง รออีก 1 ชัวโมง ่ รถสาย 12 คันเดิมถึงจะกลับมารับอีก ต้องรออีกตัง้ 1 ชัวโมง ่ เขา รูส้ กึ หัวใจร้อนรุม่ คุกรุน่ ขึน้ มาทันที แต่กข็ ม่ ใจไว้ ใช้ความอดทนข่มจิตให้เย็นลง แม่ก็ ชวนเขาคุยไปเรือ่ ย พูดถึงเรือ่ งราวตอนทีเ่ ขายังไปโรงเรียน เผลอแผล็บเดียว เวลา 1 ชัวโมงก็ ่ ผา่ นไปอย่างรวดเร็ว ในทีส่ ดุ ก็ได้นงสาย ั่ 12 กลับมาบ้าน พอถือไข่ไก่เหล่านัน้ ลงจากรถได้ เขา เปา่ ปากระบายอย่างโล่งอก คุณแม่ดเู หมือนจะมีความสุขมากกว่า นับนิ้วให้ฟงั ว่า ไข่ ไก่ 10 ชังประหยั ่ ดไปได้ 2 หยวน ประหยัดค่ารถไปกลับสองคนอีก 4 หยวน รวมแล้ว ประหยัดตัง้ 6 หยวน แต่ในสมองเขากลับคิดคนละอย่าง ตัง้ แต่ออกจากบ้านจนถึง ตอนนี้ ปาเข้าไป 4 ชัวโมง ่ หากให้เขาใช้เวลา 4 ชัวโมงนี ่ ้ในทีท่ ำ� งาน เขาสามารถ ท�ำเงินได้อกี ไม่ต่ำ� กว่าหมืน่ หยวน.. เขาได้แต่แอบถอนใจเบาๆ ตอนใกล้จะถึงบ้าน เดินผ่านร้านขายผลไม้รา้ นหนึ่ง แม่ใช้เงิน 6 หยวนซือ้ แตงโมลูกโตลูกหนึ่ง พอกลับถึงบ้าน จัดแจงผ่าแตงโมทันที เนื้อแตงโมแดงสด น่ารับประทานมาก ตัวเขาเองรูส้ กึ กระหายน�้ำตัง้ นานแล้ว ก็เลยไม่ต่อความยาว หยิบแตงโมได้หนึ่งชิน้ ก็ งับเลย แตงโมหวานมาก เขากินแบบตะกรุมตะกราม นานแล้วทีไ่ ม่ได้กนิ ผลไม้ฉ่�ำใจ เช่นนี้ พอเงยหน้า เห็นแม่กำ� ลังมองเขาอยู่ ในตามีแววเปียกชืน้ บนหน้ากลับระบาย ไปด้วยความสุขและเปี่ยมรัก ทันใดนัน้ ใจเขาเหมือนสายพิณทีถ่ กู ดีดจนสันสะท้ ่ าน…
ภาพแบบนี้ เคยเห็นทีไ่ หนมาก่อนนะ...
…ตอนยังเล็ก ฐานะทางบ้านยากจน และเขาเป็ นเด็กทีช่ อบกินมาก (ตะกละ ว่างัน้ เถอะ) 31 l เด็กเล็ก 04
ตอนเย็นๆ เขามักแอบไปเก็บเอาแตงโมทีบ่ า้ นอืน่ กินเหลือแต่เปลือก เอามา ล้างในคลอง แล้วแทะกินอย่างตะกละ (เห็นมัย้ ) พอแม่รเู้ ข้า แม่ใช้เวลา 3 วันเพือ่ ทีจ่ ะ ทอเส้นเชือก แล้วเอาไปขายเพือ่ ซือ้ แตงโมมาให้เขา แล้วนังดู ่ เขากินอย่างเอร็ดอร่อย...
เขาจ้องดูแม่ดว้ ยความสะท้าน กลืนแตงโมทีเ่ ต็มปากลงไป เขาเริม่ รูส้ กึ เข้าใจหัวอก คนเป็ นแม่บา้ งแล้ว ยามล�ำบาก แม่ขยันและอดออม ส่งให้เขาเรียน เลีย้ งดูเขาจนเติบใหญ่ พอ เริม่ มีอนั จะกิน ความขยันและอดออม ได้กลายเป็ นรูปแบบด�ำรงชีวติ ของแม่ ทีย่ งั คง ท�ำให้แม่พอใจและมีความสุขอยูเ่ สมอ รอยยิม้ ผุดขึน้ บนใบหน้าของเขา รูส้ กึ ดีใจทีว่ นั นี้ยอมอดทนเป็ นเพื่อนแม่ ท�ำให้แม่ประหยัดเงินได้ 6 หยวน “เงิน 6 หยวนนี้” เทียบกับการทีต่ วั เองสามารถหา ได้เป็ นหมืน่ หยวนจากการท�ำงาน คุณค่าไม่ต่างกันเลย…
32 l เด็กเล็ก 04
…เพราะบางทีเวลาและเงินทองจะมีคา่ ก็ต่อเมือ่ มีรกั ด้วยเท่านัน้ …