Door steeds te willen leren heb ik kennis verzameld zodat ik volledig zelfstandig mijn huis kon bouwen
ONTMOETING MET ALBERT DE BRUYCKER, VRIJWILLIG MEDEWERKER IN HET GENTS UNIVERSITEITSMUSEUM, COLLECTIE GESCHIEDENIS VAN DE WETENSCHAPPEN Een doe-mens, die levenslang wil leren Albert De Bruycker (°Bottelare, 1945) werkte 42 jaar voor het museum. Eertijds het Museum voor Wetenschappen en Techniek dat later het Museum voor de Geschiedenis van de Wetenschappen werd. Nu is hij nog steeds verbonden als vrijwilliger. In zijn kindertijd was er thuis altijd materiaal te vinden om mee te knutselen. Als hij 12 was ging hij naar het Gemeentelijk Technisch Instituut in Merelbeke om schrijnwerker te worden. Later volgde hij er ook een specialisatie meubelen en trappen. “Het werken met hout biedt zoveel mogelijkheden. Er zijn ook veel houtsoorten, allen met hun eigen kenmerken”, zegt Albert. In avondles volgde hij de cursus bouwkundig tekenen aan Sint-Lucas in Gent. Zijn opleiding legerdienst kreeg hij in 1964 bij de Medische Dienst in de Leopoldskazerne in Gent. Hierna muteerde hij naar Spich in Duitsland. Zijn broer stimuleerde hem om mee te doen aan een examen voor de Rijksuniversiteit in Gent. Hij werd aangenomen en na zijn dienst mocht Albert beginnen als onderhoudstechnicus.
Prof. Quintyn bleef zelf slapen in het museum om de steen te bewaken
Directeurs “Ik mocht me aanmelden bij een nieuwe dienst: het toenmalige Museum voor Wetenschappen en Techniek aan de Korte Meer bij professor Jean-Batiste Quintyn. Deze professor burgerlijke ingenieur was toen ook directeur-generaal bij Bruggen en Wegen en hoofd van de Dienst voor Stedenbouw. In een zeer vervallen pand aan de Korte Meer, dat de Universiteit had aangekocht, kreeg een collectie wetenschappelijke instrumenten onderdak”. Het ging hier meer bepaald over de collectie van het voormalige Museum Historiae Scientiarum. “Samen met Prof. Quintyn heb ik de inventaris opgesteld en maakten we vele foto’s. Alle objecten werden gesorteerd en kregen een plaats in het museum. Na een jaar kon het museum open. We gaven vele praktische demonstraties voor studenten. Ook werden er dia’s getoond en films geprojecteerd. Zo was ik ook projectionist. Het museum was twee dagen open voor het publiek. Wekelijks kregen we een twintigtal bezoekers over de vloer. En ook veel scholen vonden de weg. Tijdens de Gentse Feesten hadden we zo’n zevenhonderd bezoekers per dag! Elke dag toonden we er wetenschappelijke films.
Ooit hebben we de eerste maansteen geëxposeerd. Die werd door de zoon van Eisenhower naar Gent gebracht. Wegens veiligheidsredenen werd niet aan de grote klok gehangen. Prof. Quintyn bleef zelf slapen in het museum om de steen te bewaken.” Toen Prof. Quintyn in 1984 met pensioen ging was er niet meteen een opvolger. Het museum stond toen onder de bevoegdheid van de faculteit Rechtsgeleerdheid. Het museum werd door de decaan tijdelijk gesloten. “Na vier maanden kregen we Prof. Lox als diensthoofd. Hij was professor in Brussel en werkte bij de Farmacie aan de RUG. Hij is 10 jaar mijn baas geweest. Hij had geen financiële bevoegdheid en zo konden we enkel kleine tentoonstellingen organiseren. We maakten tentoonstellingen met thema’s zoals de tijd, of onderwerpen zoals rekenmachines,… Wel maakten we tentoonstellingen in opdracht: we zijn op de Heizel in Brussel geweest, in de universiteit in Antwerpen, in een scheikundige fabriek in Terneuzen.” Levenslang leren “Ik schoolde me steeds bij. Zo leerde ik de schellak-techniek bij een oude restaurateur in Antwerpen. Bij een prof leerde ik hout draaien. Ik volgde avondles elektriciteit. Dit kon ik gebruiken voor de installatie van de elektriciteit toen we ruimten aan de Sterre toegewezen kregen. In het Technicum heb ik leren lassen. Zo kon ik sokkels maken in metaal”. Prof. Maurice Dorikens van de Faculteit Wetenschappen werd directeur. “Toen veranderde er veel. De objecten mochten enkel nog met witte handschoenen vastgenomen worden. Samen met vrijwilliger Pierre Vlerick hebben we vele instrumenten opgekuist en gerestaureerd. In 1994-95 zijn we verhuisd van de Korte Meer naar de Sterre. Het museum werd ondergebracht in oude gebouwen waar het leger ooit garages had. We hebben een grote terugval van bezoekers gelend. Toen we in de stad waren gevestigd kon iedereen gemakkelijk binnenspringen”. Professor Uytenhove is de opvolger van Professor Maurice Dorikens. “In die tijd kwam de langdurige bruikleen-collectie van de Stad Antwerpen Die bevatte een collectie microscopen, onder meer uit de Zoo van Antwerpen. Ik timmerde toen de grote presentatiekasten in eik.” Leerschool “In het museum kreeg ik veel praktisch inzicht om tentoonstellingen te plannen. Bovendien heb ik veel instrumenten en objecten, die dikwijls in zeer slechte staat waren, gerestaureerd. Door steeds te willen leren heb ik kennis verzameld zodat ik volledig zelfstandig mijn huis kon bouwen. Het ontwerpen van het plan, het tekenen ervan, metselwerk, elektriciteit, houtwerk van ramen en deuren, het dak, het sanitair, heb ik allemaal gerealiseerd. Al 25 jaar bouw ik decors voor een aantal amateurtoneelgezelschappen o.a. in Eke, Laarne, Gent en in Gentbrugge. We beginnen met een ontwerp volgens de richtlijnen van de regisseur. Vervolgens wordt er een maquette gemaakt. Dan volgt het uitwerken van het decor en wordt alles rechtgezet. Nadien komt de afwerking waaronder het schilderen van
landschappen en interieurs,... Ik heb zelfs eens een Picasso moeten naschilderen. Ook de speciale effecten vallen onder mijn zorg”.
Dit is een kans om iets bij te leren en om anderen te ontmoeten.
Vrijwilligerswerk “Als vrijwilliger kan je steeds nuttig zijn. Men kan een beroep doen op jouw opgedane ervaring. Het is ook interessant om het contact te onderhouden met een vroegere werkplek. Onder de huidige directeur Prof. Danny Segers werd er gestart met het organiseren van een jaarlijkse studiereis. Alle vrijwilligers worden hiervoor uitgenodigd. Dit is een kans om iets bij te leren en om anderen te ontmoeten”. Beeld en notities Benn Deceuninck Gent, 30 Maart 2015
Door steeds te willen leren heb ik kennis verzameld zodat ik volledig zelfstandig mijn huis kon bouwen
ONTMOETING MET ALBERT DE BRUYCKER, VRIJWILLIG MEDEWERKER IN HET GENTS UNIVERSITEITSMUSEUM, COLLECTIE GESCHIEDENIS VAN DE WETENSCHAPPEN Een doe-mens, die levenslang wil leren
Beeld en notities Benn Deceuninck Gent, 30 Maart 2015