Nr 30(113) / 2 - 29 August 2011
12
poezja londyn
Niezawodny zawodowiec HARUSPICIUM Pięknie jest mieszkać we śnie na parterze stopnie kwadrygi kamienne z cieniem się unoszą W korytarzu sen owiewa na przestrzał pokoje a szlafrok matki wita się wylewnie jak podomka na pokaz w czas wizyt w szpitalu W dziecinnym spaniela głęboka w żalu po szczeniętach buda a na podłodze pod łóżkiem moneta się srebrzy - „widzisz, brat mnie przyniósł, a ty mnie zgubiłeś” - tam kołyska siostry cała w pajęczynach ma układ z pająkiem bo się ciągle wstydzi swych powiązań z grobem W stołowym stół pamięta wszystkie
świętych boże zgromadzenia półlegendy i zastawy ślubne w martwych przegubach gdzieś spod nóg dębowych ołowiane kroczą armie by bitwę toczyć z mrówką faraona W sypialni „Madonna z Sedii” z okiem na hrabiowskie łoże woli nie pamiętać dorosłej słabości czasu wymiany herbu na srebrniki skrzydlata toaletka smukła jak na zdjęciach w drewnie i te jej szuflady krakowski klubowy się wysunął z paczki i daremnie czeka Śniąc już nie wiem widząc jaśniej czy to drzwi biorą oddech czy sam tonę w dębinie i jak rana w tym lesie dojrzewam
Soul - autor Tymoteusz Sułek
Z teki rysownika
autor: Jerzy Dębina
Nie tomik, a antologia Po co się budzić w środku nocy? Czy bycie obok drugiego człowieka przybliża nas do siebie? Czy brak kamieni milowych może ukamienować? Po co komu zapach drukarskiej farby?
W
iosną tego roku prezentowaliśmy emigracyjnych poetów podczas Światowego Dnia Poezji UNESCO w Warszawie. Po naszym wystąpieniu w muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza otrzymaliśmy propozycję publikacji antologii poezji emigracyjnej. Ma się ona ukazać pod egidą „Poezji dzisiaj”, firmuje więc to swoją osobą Aleksander Nawrocki. Jest to wielkie wyróżnienie i otwarcie szerokich wrót na przyszłość. Publikacja ujrzy światło dzienne wraz z obchodami Festiwalu Poezji Słowiańskiej (październik 2011). Antologia z greki oznacza „zbiór kwiatów”. Pierwsza antologia nosiła tytuł „Garland” (czyli wianek, girlanda). Zawarto tam około 50 autorów. Myślę, że podobna ilość powinna się znaleźć w obecnie tworzonej. By poznać piszących tu poetów organizujemy spotkania w Londynie i wyjeżdżamy na wieczorki poetyckie do innych miast. Zapraszamy ludzi do uczestnictwa poprzez osobiste kontakty, wyszukiwanie ich w różnych miejscach. Kultura tworzona jest poprzez szereg różnych działań. By uczestniczyć w jej rozwoju, każdy powinien dokładać swoje źdźbło do girlandy. Celem jest prezentacja poezji poza granicami UK, poznanie poetów pomiędzy sobą, dowartościowanie i dodanie wiary piszącym. Kto powinREKLAMA
ien być publikowany? Ten kto tworzy. Nie musi to być uznany już artysta. Jeśli efektem publikacji będzie rozwój pisania, jest to bardzo wiele. Nawet ludzie oddani poezji potrafią zamilknąć na bardzo długo, lub przestać pisać. I to nie ze względu na to, że nie mają nic do powiedzenia. Wiedząc jednak o tym, że ich słowa trafiają w próżnię, stają się głosem maniaka, lub kwitowane są złośliwością, kpiną lub pustką - zaprzestają poszukiwania dialogu. A tę rozmowę należy ocalić i pielęgnować. Ona jest ważna. Tworzy naszą tożsamość jakkolwiek byśmy to ukrywali. Szczególnie widoczne jest to na emigracji, gdzie pozbywając się własnego języka trafia się na obszar nieokreśloności siebie. Trudno mówić o założeniach komercyjnych. Wszystko robione jest przez miłośników twórczości. Mamy ich pewne grono. Należy to docenić, gdyż w obecnych czasach nie jest łatwo stać na szańcu sztuki. Ostrą rafą jest rozmowa na temat pieniędzy. Zarówno jeśli chodzi o wydawców, czytelników, poetów i ich rodziny. Jednak mimo wszystko należy tworzyć, publikować, organizować spotkania, wyjazdy, wieczorki. Wiąże się to zawsze z kosztami i znalezieniem czasu. Tak jest. Należy jednak kształtować swoją świadomość tego, co jest ważne w naszych działaniach. W ciągu ostatnich kilku miesięcy spotkałem wielu wspaniałych twór-
fot. „Ptak w klatce” - autor Paweł Niemczyk
Adam Siemieńczyk poezja@mail.com, 0 7939 965 569
ców. Zadziwiające jak cenne rzeczy mają w swoich umysłach i komputerach. Jest to niezmiernie pobudzające przebywać w obecności ich wierszy, obrazów, muzyki. Wrażliwości żyją. Energie wirują. Wystarczy dać im szansę. Zapraszam więc do przesyłania swoich wierszy. Jeśli znacie ludzi, którzy są na obczyźnie (nie tylko UK), piszą, a nie wychodzą obecnie na zewnątrz - dajcie im znak, że jest miejsce, gdzie należy się zwrócić. Spotkamy się z nimi, będziemy czytać ich wiersze, rozmawiać, poznawać z gronem przyjaciół. Czekam. Adam Siemieńczyk