Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması
20 Aralık 2014, İTÜ Mimarlık Fakültesi, Taşkışla, Salon 109, İstanbul
Etkinlik Programı 9.30-10:00 10.00-10.30
Kahve, tanışma ve kayıt Açılış konuşması: Ferhan Yürekli 1. Oturum
10.30-11.30
1- Orhangazi Üniversitesi - Yasemin Erbil, Sebla Arın, Sedef Nur Cankurt 2- Yeni Yüzyıl Üniversitesi - Defne Önen 3- Kocaeli Üniversitesi - Emre Demirtaş 4- İstanbul Teknik Üniversitesi - "Travma" Aslıhan Şenel, Ozan Avcı, Ahu Sökmenoğlu, Zeynep Ataş 5- İzmir Ekonomi Üniversitesi - Melis Baloğlu
11.30-11.45
Tartışma
11.45-12.00
Ara 2. Oturum
12.00-13.00
1- Ortadoğu Teknik Üniversitesi - İpek Gürsel Dino 2- İstanbul Teknik Üniversitesi - İrem Mollaahmetoğlu 3- Abdullah Gül Üniversitesi - Ross T. Smith, Ahmet Erdem Tozoğlu 4- Bilgi Üniversitesi - Aslı Aydın, Avşar Gürpınar, Benay Gürsoy, Fulya Özsel Akipek, Elif Erdoğan, İdil Karababa, Şebnem Yalınay, Tuğrul Yazar 5- Yaşar Üniversitesi - Kıvanç Kılınç, Bilge Göktoğan
13.00-13.15
Tartışma
13.15-15.00
Öğle arası
Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
2
15.00-15.15
Davetli konuşmacı: Oruç Çakmaklı 3. Oturum
15.15-16.30
1- Maltepe Üniversitesi - Demet Mutman, Yekta Özgüven 2- İstanbul Teknik Üniversitesi - "Ortanca" - Sevgi Türkkan, Deniz Aslan, Burçin Kürtüncü, N. Onur Sönmez 3- Mardin Artuklu Üniversitesi - Nurcan Güneş, Figen Işıker, Ali Paşaoğlu, Mehtap Serim, Hakan Yıldız 4- Uludağ Üniversitesi - Tülin Vural Arslan, Selen Durak 5- Gediz Üniversitesi - Ayçe Döşemeciler 6- Dokuz Eylül Üniversitesi - İnci Uzun, Burcu Gülay Taşçı
16.30-16.45
Tartışma
16.45-17.30
Ara
17.30-18.00
Davetli konuşmacı: Semra Aydınlı
18.00-18.30
Tartışma
19.30-
Akşam yemeği (İsteyen katılımcılarla)
Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
3
Özetler
Bursa Orhangazi Üniversitesi Mimarlık ve Tasarım Fakültesi Mimarlık Bölümü - Yasemin ERBİL, Sebla ARIN, Sedef Nur
CANKURT
"Bir Başlangıcı Kurgulamak" Bu sunum, 2013-2014 Güz yarıyılında Bursa Orhangazi Üniversitesi Mimarlık ve Tasarım Fakültesi bünyesinde gerçekleştirilen Mimari Tasarım-I Stüdyosu işlerini içermektedir. Özellikle bu örneğin seçilmesinin nedeni, yeni kurulan bir fakültedeki ilk mimari stüdyo deneyimi olmasıdır. Fakülte bünyesinde kalıplaşmış bir eğitim geleneğinin bulunmaması açık uçlu ve özgür bir ortam sunarken, tanımsız alanların bulunmasından kaynaklanan bazı güçlükleri de beraberinde getirmiştir. Bu anlamda gerek öğrenciler, gerekse eğitmenler açısından ilginç bir ilk deneyim olma özelliği taşımaktadır. Eğitim programı kurgulanırken, Mimari Tasarım ve Temel Tasarım stüdyolarının bütünleşik bir dile sahip olması, birbirleri arasındaki geçişlere olanak tanıyan esnek ve dinamik bir kurgunun oluşturulması, farklı mimari üretim tekniklerinin ve metodlarının aktarılması ve herşeyden önce öğrenciye mimari düşünme pratiğinin kazandırılması hedeflenmiştir. Böylesi bir eğitim programının; oldukça sert, köşeli, kalıplaşmış, kişiyi tektipleşmeye yönlendiren bir eğitim sisteminden gelen öğrencileri mimarlığın ihtiyaç duyduğu, algıları açık, farklı sesleri duyabilen, farklı ihtiyaçlar için çözümler sunabilen, esnek ve çok yönlü düşünebilen bireylere dönüştüreceği varsayılmaktadır. Bu amaçla araştırmaya ve deneysel çalışmalara ağırlık verilen, dinamik, öğrencileri tasarımın tüm yönleriyle tanıştıracak yoğun bir içeriğe sahip bir program oluşturulmuştur. Mesleki derslerin keskin bir ayrım gözetilmeksizin iç içe geçen ve birbirlerinden beslenen bir bütünün parçaları olarak tasarlanmasının temel tasarıma ait öğelerin mimari tasarımda nasıl hayat bulduğunun öğrenciler tarafından daha kolay deneyimlenmesini sağladığı gözlemlenmiştir. Tüm dönem boyunca bireysel ve grup çalışma biçimlerini deneyimleyen mimar adaylarının farklı çalışma ortamlarına kısa sürede adapte olma becerisini kazanmaları, farklı ölçeklerde işler üretmeleri, onlara dair düşünme ve üretme araçları ile karşılaşmalarının sonraki dönemler açısından ciddi bir fark yaratacağı ön görülmüştür. Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
4
Yeni Yüzyıl Üniversitesi - Defne ÖNEN "4 dönem | 1. sınıf mimari stüdyo deneyimi | 2012-2014" 2012-2014 yıllarında defne önen yürütücülüğünde, eylem erdinç ve gülnaz güzeloğlu ile birlikte, ali dur asistanlığında 4 dönemlik 1. sınıf mimari stüdyo deneyiminin, çerçevesi, yapısı ve çıktıları. mimari ve sosyal alanda mekan, program, bağlam ve değişim yaratmanın yeni yollarını arayan; kendi içerisinde ve çevresi ile tutarlı, analitik, sezgisel, akıcı, esnek, ekonomik ve sürdürülebilir bir tasarımanlayışı. mühendislik, statik, mekanik, sanat, edebiyat, film gibi mimari ile ilişkili farklı disiplinlerden beslenen bir mimari studyo. gözlem, araştırma ve kritik düşünce yapısını geliştiren; yaparak, tektonik ve malzemeyi inşaa ederek, deneyimleyerek araştırmayı ve tasarlamayı esas alan bir süreç. sezgisellik ve analitik düşünce bir arada olduğu; teknik resimden superpoze kolaj ve animasyonlara, farklı görselleştirme tekniklerini bir arada ve tasarım araçları olarak, süreç içerisinde dönüşümlü olarak kullanan; parça-bütün çözümlemelerinin sırasız ve gitgelli çalışıldığı hibrid bir sistem. 4 dönem boyunca farklı kurgularda, belirli bir süreklilik içinde ve bir birini besleyen deneysel parçalar halinde çalışılan, konu başlıkları ve kent içerisindeki odak yerleri: su | rota-yapı-kavram | temas | Samatya | güz 2012 Istanbul’un su rotaları. tayfalar 1:1 kesit maketleri. su mühendislik ve sanat yapıları. doğada teknik yapılarda yaşantı kolajları, SU-KAvRAm kesit maketleri 2 malzeme. Samatya’ya temas kentsel in-fill. mekan-izma | organ-izma | Cevizlibağ Sanayi | Eminönü-Karaköy | bahar 2013 mekanlar kolaj maketi; mekanizmanın maketi, yaşam alanı ve dönüşümü. animasyonu. Istanbul’dan duyu deneyimlerinin 1:1 parametrik organizma uygulamaları. hayal | duvar | sur | Dolmabahçe | Çırağan | İstanbul Modern | Setüstü | Valens kemeri | Galatasaray |Süleymaniye | İstanbul kara surları Topkapı > Haliç | güz 2013 duvar hayali: yazı, göreselleştirilme, dönüşüm. soyut 2 malzemeli maket. duvar araştırmaları. İstanbul’dan duvar kesitlerine müdahaleler. İstanbul kara surlarına dikey dolaşımlı eklentiler. görünmez kentler | bağ-bahçe | Sarayburnu | Süleymaniye | Beyazıt | Kumbaracı | Teşvikiye | Çağlayan | bahar 2013 Italo Calvino hikayelerinin maketleri ve çizikolaj animasyonları. İstanbul rotalarından kesitlerde kentsel virus. kısmi 1:1 strüktürel imalatlar.
Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
5
Kocaeli Üniversitesi, Mimarlık ve Tasarım Fakültesi, Mimari Tasarıma Giriş Stüdyosu - Emre DEMİRTAŞ "BOŞLUK" Yürütücüler: yrd. doç. dr. e.yeşim özgen kösten, araş. gör. gulhis duygun, araş. gör. irem uslu, araş. gör. seda kaplan, araş. gör. emre demirtaş YÖNTEM: KOÜ Mimarlık ve Tasarım Fakültesi Mimari Tasarıma Giriş Stüdyosu yöntemsel olarak teori ve pratiği bünyesinde barındırmaktadır. Belirli kavramlar ile tartışmanın başladığı ve bu kavramlar üzerinden yeni kavramların tartışıldığı kuramsal kısım teorik bölümdür. Her iki ya da üç haftada bir üst başlığın değiştiği bu bölüm atölye süreci için bir alt yapı niteliğindedir. Teorik bölümde tartışılan kavramlar öğretilmek istenen unsurlar olarak değil, yeni sorulara kapı açacak birer işaret olarak görülmektedirler. İkinci bölüm, yapılan tartışmalar sonrası belirlenen problem üzerine bir tasarım çalışmasının yapıldığı atölye kısmıdır.Atölye öğrencilerle yürütücüler arasında bire bir diyalogların kurulabildiği bir üretim alanıdır. Teori kısmında tartışılan kavramlar üzerinden yeni sorular ve problem alanları oluşmaktadır. Bu ortam öğrenciler ve yürütücülerin sorulara ve problemlere birlikte cevap aradıkları bir laboratuvar olarak görülmektedir. İÇERİK: Stüdyonun genel işleyiş şeması ve kavramlar üzerine bir kurgusu vardır. Ancak bu kurgu, öğrenciyi bir müfredatın içine sığdırıp sabit sonuçların kalitesini aramak niyetiyle değil yeni sorunlar üzerinden yeni kavramları sorgulatmak ve bu unsurların model aracılığıyla tezahürünü aramak üzere kurgulanmıştır. Her bir üst başlık içerisinde kendi alt başlıkları/kavramları barındırmaktadır.(Şekil 1). Kurguya ait üst başlıkların her biri bütünün parçaları olarak düşünülmektedir. Her bir başlık bir önceki ve sonraki ile doğrudan ya da dolaylı olarak ilişkili görünmektedir. Kavramlar değiştikçe ve süreç ilerledikçe önceki tartışmalar daha da önem kazanmaktadır. Bu nedenle geriye dönüşlerle süreç gözden geçirilmekte ve bu bakışla tartışmalar süreklilik kazanmaktadır.
Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
6
İstanbul Teknik Üniversitesi - "Travma" - Aslıhan ŞENEL, Ozan
AVCI, Ahu SÖKMENOĞLU, Zeynep ATAŞ Travmatik Stüdyo, İTÜ Mimarlık Fakültesi’ nde 2010-14 yılları arasında yürütülen Birinci Sınıf Mimari Tasarım stüdyolarından biridir. İTÜ’nün 1990ların sonlarından beri artık gelenekselleşmiş Birinci Sınıf Stüdyo Kültürünün özgün bir parçasıdır: çok yürütücülüdür, deneysellik hedeftir, bir dönemde birçok proje üretilir, eğitim programı her yıl dinamik bir şekilde ülke ve dünyada mimarlık ve kent problemlerine, o dönemdeki öğrenci profiline, ve yürütücülerin araştırma alanlarına göre yenilenir, ve çalışmalar disiplinlerarası olarak kurgulanır. Travmatik Stüdyo' un özgünlüğü ise, stüdyo yürütülüşünde hiyerarşisizliğin hedeflenmesi, öğrenci ve yürütücülerin olabildiğince gruplara ayrılmadan birlikte çalışması ve birbirinden öğrenmesi, yürütücüsü ve öğrencisiyle bir bütün grup ruhunun oluşturulması ve bunun bir üst kimliğe dönüşmesi, stüdyonun her çalışılan yerde sürdürülmesi, yerin bilgisini o anki deneyim üzerinden yeniden üretmesi ve mimari üretimi temsilden ayrıştırmayarak her tür temsilin yeni bir mimari üretim olduğu üzerine temellendirilmesidir. ‘Travmatik Stüdyo’ ismi, birinci sınıf tasarım eğitiminin doğası gereği, kişinin bilinç altında hissettikleri ve zihninde düşündükleri ile anlatabildikleri arasındaki kopukluklara, anlatmaya çalışma sırasındaki deneyimlediği zorluklara, ve bu zorlukların olumlu bir sonucu olarak bilinmeyen, yeni, ve alışılmamış tasarım ve temsil pratiklerini doğurma olanaklarına dikkat çekmektedir. Travmatik Stüdyo’da bilgi paylaşılan, birlikte üretilen her ortam stüdyodur. Mekanı araçsallaştıran, o anda bulunduğumuz ortamın bilgisini tarihsel bir dizin olarak aktarmanın ötesinde bugüne/şimdiye ait kişisel bilgilerin de açığa çıkarılmasına aracılık eden bir kurgumuz olduğu söylenebilir. Kalabalık olmanın toplumsal etkisini deneyimleriz. Bu bir tür performanstır, aktivist eylemdir. Mimarlık bilgisini sadece kitaplarda ve ünlü mimarların işlerinde değil, gündelik hayatta ve sıradan insanlarda keşfetmeye çalışırız. Geziler sırasında öğrencilerin çok çeşitli temsil aracı ile tanışması, her öğrencinin kendi özgün dilini oluşturmasına imkan sağlamak hedeftir. Serbest anlatım teknikleri ile teknik çizim teknikleri bir bütün olarak düşünceyi üretme aracı haline gelir. Bizim için her çizgi değerlidir. Mimarlık eğitimiyle ilgili genel kanılardan biri öğrencilerin çizim yeteneğine sahip olması gerektiğidir. Oysa gördüğünü olduğu gibi aktarabilme yeteneği ile mimarlığın özünü kavrama yeteneği bir değildir. Travmatik stüdyo görme duyusunu yüceltmez, o nedenle de görünenin değil görünmeyenin peşindedir. Görünmeyen, bütünüyle hissedilendir. Dolayısıyla esas olan öğrencilerin sakar çizgilerle de olsa iç dünyalarındaki düşünceleri, fikirleri dışsallaştırabilmeleridir. Her öğrenci kendi deneyimini kendi özgün diliyle anlatmaya çalışır, buradan yeni mekansal bilgiler ürer. Her çizginin şans eseri ortaya çıkardığı mekansal olasılıklar genelgeçer bilgilerin tekrarından daha kıymetlidir. Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul 7
İzmir Ekonomi Üniversitesi, Güzel Sanatlar ve Tasarım Fakültesi, Mimarlık Bölümü- Melis BALOĞLU "#dijital #çağda #sanat #ve #tasarım #stüdyosu #ieü" İzmir Ekonomi Üniversitesi Sanat ve Tasarım Stüdyosu, Mimarlık, İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı, Moda ve Tekstil Tasarımı, Görsel İletişim Tasarımı ve Endüstriyel Tasarım bölümlerinin aynı stüdyo ortamında aldıkları iki dönemlik bir tasarım eğitimi dersidir. Yaparak öğrenmenin esas alındığı Kuzey ve Güney Stüdyo'ya gelmeden önce öğrencinin yapacağı hazırlık, dersin stüdyo işleri ve ödevlerinin eklendiği resmi internet adresinden indirmesi ile başlar. Bu doğrultuda öğrenci ile ders arasındaki iletişim dijital bir araç aracılığı ile kendisi fiziksel mekana gelmeden oluşur. Tasarım eğitimine yeni başlayan öğrencilerin dijital araçların içine doğdukları bir çağda olunduğu göz önüne alındığında, Sanat ve Tasarım Stüdyosunun dijital bir arşivinin olması ve sosyal medyada yer alması kaçınılmaz olmalıdır. Bu bağlamda, Sanat ve Tasarım Stüdyosu'nun fiziksel mekan olarak İzmir Ekonomi Üniversitesi, Balçova, İzmir, Türkiye'de yer alması yanında, sanal bir mekanda iueartanddesignstudio.wordpress.com/ internet kimliği ile konumlanması dijital çağda şeffaf iletişim sağladığı için önemsenmesi gereken bir oluşumdur. Dersin blogunun var olmasının altında yatan ve en temelde sorduğu soru 1. sınıf Sanat ve Tasarım Stüdyosu Wikipedia gibi açık veri kaynağı ile aynı zamanda mıdır olmuştur. Bu bağlamda, birey sayısı kadar bilgisayar, birey sayısı kadar blog, birey sayısı kadar “tweet”, birey sayısı kadar fotoğrafın çoğaldığı günümüzde, sanat ve tasarım eğitiminin şeffaf, zamansız, erişilebilir ve dönüştürülebilir bir dil ve yöntemle kurgulanması güncel bir gereklilik olarak görülebilmelidir. Bu doğrultuda internet temelli işbirlikçi tasarım yöntemi ile yürütülen iueartanddesignstudio blogu, öğrenciler ve eğitmenler arası sanal komşuluğu desteklemekte, fikirleri ve eserleri tartışmaya ve yoruma açmakta, yüz yüze iletişimde çekingen olan öğrenciler için de paralel bir bilgi platformu oluşturmaktadır. Sonuç olarak, 27.10.2014 ile 12.12.2014 tarihleri arasında yaklaşık 10000 görüntüleme alan blogun, en çok görüntüleme araçlarının Facebook, Twitter ve Pinterest gibi sosyal medya bağlantıları olması, 12 ülkeden görüntülenmesi, yayınlanan videoların fotoğraflardan daha çok izlenmesi, en sık bakılan etiketlerin (#) istatistiki bilgileri, yeni bir sanal stüdyo kurgusu için fikir tohumları olmakla beraber, internetin henüz tam olarak keşfedilmemiş potansiyelinin ne kadarının eğitim sistemine dahil edilmesi gerektiği sorusunu sordurmaktadır. Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
8
Ortadoğu Teknik Üniversitesi - İpek GÜRSEL DİNO "Mimari tasarımın temelleri ve konsept şemaları" Tasarım stüdyosu tasarım bilgisinin uygulamaya konduğu ve tasarım aktivitesinin öğrenilip pratik edildiği ortamdır. Açıklama yerine deneyim ve keşif üstüne kurgulanması sebebiyle tasarım eğitim metotları, diğer eğitim alanlarından ayrılırlar. Birinci sınıf tasarım eğitiminin daha da ayrıcalıklı bir yeri vardır. Tasarıma ve mimarlığa dair yeni bir dil ve üretim metotlarının öğretilmesi için tasarımcının önceki deneyimleri ve bu yeni eğitim ortamı arasında yapıcı bir diyaloğun sağlanması gerekir. Geliştirip mimarlık birinci sınıf stüdyosunda uyguladığımız deneysel tasarım pedagojisi, ders için geliştirilmiş konsept şeması ve öğrencilerin zihinsel şemaları arasında kurulacak yapıcı ve eleştirel bağlantı ile mümkün olur. Stüdyo, tasarımda konsept geliştirmeyi vurgular; önerilen konsept şemasının ana elemanları, başlangıç tasarım seviyesinde odaklandığımız mimari program, tektonik ve bağlam ayakları üstüne temellenir. Bu yaklaşımda tasarım konseptleri geliştirirken, hem keşif yolu ile kendi kavramsal çerçevelerini serbestçe çizerler, ve aynı zamanda önerilen konsept şeması ile yönlendirilirler. Böylelikle konsept şeması, kendi kendine örgütlenebilen, farklı tasarım evlerine ve şartlarına adapta olabilen ve zaman içinde evrimleşen zihinsel şemaların önünü açabilir.
Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
9
İstanbul Teknik Üniversitesi - İrem MOLLAAHMETOĞLU her zihin bir manifestodur. ortaya çıkarılması gerekir. bunun yolu ise motivasyondur. motivasyonun pek çok kaynağı olabilir. bunlardan biri de motivasyonu yüksek insanlarla beraber olmaktır. bu sebeple stüdyoya atatürk’ten andy warhol’a, zeki müren’den november növelet’e, gareth pugh’tan albert frey’e, circ de soleil’den superstudio’ya, dada hareketinden christopher walken’a ve her sene yenileri eklenen daha bir çok zihin davet ediyorum. okumak denemek yapmak yazmak gerek..her yazının kendine göre olması gerekir. yazıların formatı olamaz yazılar ifadedir. akademik yazılar anlamları çoğu zaman silikleştirir. akademiler sadece denemek için bir araya gelen insanların buluşma yeri olmalıdır. öğrenci yoktur. herkesin karşılıklı öğrendiği ortamda öğrenci diye bir grup tanımlanamaz. yapılacaklar sonsuzdur. ve bu yapılacakların üretiminde piyasadan izin almaya gerek yoktur. piyasa bir değerler tanımı değildir, ekonomik bir çarktır. piyasaya beğendirilecek zihin yetiştirmek yapılacak en son şey bile olamaz. farklı bakan zihinlerden memnun olmayanlar haklı biz onlarla mücadele edecek cesur özgür zihinler oluşmasına çalışıyoruz zaten. güvenle yürüyecek zihinleri açmak hedeftir. mücadele en kolay vazgeçilen şeydir. deneyler hızlı olur. deneyler birer ameliyattır. her an yeni kararlar alarak ortamın motivasyonunu sağlamak amacımdır. . müzik tiyatro gösteri sirk kolaj hepsi mimarlığın içinde ve yanında yer alır. çok hızlı olmalı üretimler deneyler. hızlı olmalıyız üretim dk. lar saniyeler ile yapılır. evet mükemmel şeyler zaman alır, fakat olağanüstü şeyler bir anda olur. bilmek değil ilişki kurmak değerlidir. insan zihni depo değildir. farklı bakan, ilişki kuran özgür iradesi, ifadesi ve kendi motivasyon kaynakları olan zihinler öncü olabilirler. öncü olmak, reddedilme eleştirilme ile başa çıkabilecek cesaret ister.
Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
10
Kayseri Abdullah Gül Üniversitesi- Ross T SMITH, Dr Ahmet
Erdem TOZOĞLU "Dokunmak ve Hissetmek" Juhani Pallasmaa’ya göre “Eğitimin amacı insanların hayal kurma ve empati yapabilme becerilerini geliştirmek ve desteklemektir… Yaratıcılık üzerine olan eğitim dünyanın mutlaklığı kavramını sorgulamayla başlamalı ve benliğin sınırlarının genişletilmesine aracılık etmelidir. Sanat eğitiminin ana konusu sanat yapmanın ilkelerini değil öğrencilerin kişilikleri ve kendilerine ve dünyaya ait imgelemlerini konu edinmelidir."* Abdullah Gül Üniversitesi’ndeki birinci sınıf birinci dönem stüdyosu fenomenoloji ve deneyimsel öğrenme kavramları etrafında şekillendirilmektedir. Bu yaklaşım, öğrencilere bilişsel kavrayış ve fiziksel deneyimi entegre eden bir eğitim süreci vasıtasıyla bilgiye ulaşma kavramını yeniden cisimleştiren bir anlayıştır. Fenomenolojik fikirler öğrencilerin kavrayışlarını kuramsal ve felsefi düzeyde genişletirken mimarlık için duyusal algılarını ve kavramsal düşüncelerini gözden geçirmelerine olanak sağlamaktadır. Deneyime dayalı öğrenme bu olguları uygulama alanında cisimleştirmekte ve böylece öğrenciler fiziksel, proje tabanlı deneyimsel ve risk almayı teşvik eden bir üretim süreci yaşatmaktadır. Bu yaklaşım çizim, maket, fotoğraf, film, fiziksel performans, buluntu malzemelerin keşfi, disiplinler arası çalışma veya öğrencilerin kendi fikirlerini daha iyi ifade edebilmek için ihtiyaç duydukları önemli olan her ne varsa kullanıp yapısalcı öğrenme yöntemlerini kullanmayı anlamlı kılmaktadır. Bu sunum duyumsal ve bedene dayalı bir mimarlık öğrenme yaklaşımıyla öğrencilerin kendilerini ve çevrelerindeki dünyayı algılamalarını cesaretlendirmeye yönelik olarak bazı kuramsal yaklaşımları ve düşünme biçimlerini paylaşmayı amaçlıyor. Birinci dönem stüdyosundan bol miktarda görsel malzeme de bu bağlamda paylaşılacaktır. Varmaya çalıştığımız genel sonuç, mimarlığın yapılı ve doğal çevresinden, insanlıktan ayrı düşünülemeyeceği ve tüm bunların entegrasyonunun yaşamsal deneyimlerimiz için vazgeçilemez olduğunu vurgulamaktır. *Pallasmaa, Juhani. Lived Space. Sensuous Minimalism. 188. (Ed. Fang Hai. China: China Architecture and Building Press, 2002.)
Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
11
İstanbul Bilgi Üniversitesi - Aslı AYDIN, Avşar GÜRPINAR, Benay GÜRSOY, Fulya ÖZSEL AKİPEK, Elif ERDOĞAN, İdil KARABABA, Şebnem YALINAY, Tuğrul YAZAR "İstanbul Bilgi Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi, Birinci Sınıf Stüdyoları" (ARCH |IND |ID 111-112 Computation based Basic Design @ BİLGİ) *What is Designed |Design Something |Bits and Pieces |Tangram |Deviation |Harnessing Materials| Metamorphosis | Adaptation | Tube of Sections | Arboriform |Solid-Void |Plane-Void | Void by Subtraction for a Function |Non-design |Material Performance 1:1 İstanbul Bilgi Üniversitesi Mimarlık Fakültesi birinci sınıf stüdyoları, mimarlık, iç mimarlık ve endüstri ürünleri tasarımı lisans öğrencilerinin bir arada eğitim aldığı ve güncel tasarım+üretim teknolojilerinin tasarım eğitimine entegrasyonunun araştırıldığı stüdyodur. Computation based Basic Design I ve II olarak iki dönem boyunca süren bu stüdyolar, öğrencilerde hedeflenen tasarım-becerileri altyapısını kurabilmek için Architectural/Design Geometry, Design Computing ve Architectural Drawing/Design Communication dersleri ile birlikte kurgulanmış ve bu derslerle koordinasyon içinde yürütülmektedir. İki boyuttan giderek üç boyuta uzanan şekilde, malzeme ve teknikle, kurarak ve yaparak öğrenme sürecindeki öğrencinin, tasarımı üzerinde kontrol kazanması ve sistematik bir bütüne ulaşması yolunda bu dersler önemli aracılardır. İlk yıl stüdyolarında öğrencilerin tasarımla ilgili temel becerileri geliştirmeleri bir dizi egzersiz aracılığıyla gerçekleşir. Bu dizilimde adaptasyon, deviasyon, metamorfoz, arboriform*, gibi başlıklarla verilen egzersizlerle, öğrencilere parçalar arası ilişkileri düşünerek türeyebilen/büyüyebilen bütünleri tasarlama becerisi kazandırmak amaçlanmaktadır. Her bir egzersizde farklı materyal sistemlerin araştırılması ile malzeme-teknik ilişkisinin tasarımın aktif bir bileşeni olması hedeflenir. Yılsonunda giderek beden ölçeğinde ve malzemenin -temsili olmadan- 1:1 ölçekte gerçek performansının araştırılması, konstrüksiyona ve detaylandırmaya dair fikirlerin keşfedilmesini sağlarken bir yandan da malzemenin sürecin en başından itibaren bir tasarım girdisi olduğu konusunda farkındalık yaratır. Bu süreçte geometri ile çalışma ise mikro ve makroformların bir referans ve ilişkiler sistemi üzerinden geliştiği ve son haline ulaştığı bir sürecin aktif bileşeni haline gelir. Güncel tasarım ve üretim teknolojileri ve görsel hesaplamaya dayalı ilişkisel model araştırmaları stüdyonun karakterini belirleyen ana etkenlerdendir. Sayısal ortamın yanı sıra düşünce eskizleri, foto-kolajlar ve diyagramlar tasarım sürecinin önemli araçları olarak kullanılmaya devam edilir. İkinci dönemin final projesi Material Performance’ın tasarım sürecinde tasarı geometrinin ve modelleme evreninin ideal dünyası ile malzeme ve üretim süreçlerinin fiziksel gerçekliği arasında yapılan gidiş-gelişler, bir uzlaşma süreci üzerinden gerçek malzeme ile ve birebir ölçekte bir konstrüksiyonun hayata geçirilmesinde belirleyici bir rol oynar. *Ağaçsı Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
12
İzmir Yaşar Üniversitesi - Kıvanç KILINÇ, Bilge GÖKTOĞAN "Bir Kompozisyon olarak Temel Tasarım Eğitimi Tasarımı: Yaşar Üniversitesi Mimarlık Bölümü Stüdyo Deneyimi (20132014)" Yaşar Üniversitesi Mimarlık Bölümü Temel Tasarım Stüdyosu’nun (ikinci yarıya hazırlık olarak da niteleyebileceğimiz) ilk dönemi, kompozisyonun farklı tasarım problemleri yoluyla ve farklı yöntemler denenerek öğrenilmesini amaçlıyor. “Bauhaus’tan esinlenmiş”, “deneyimsel” ya da “sayısal/kural temelli” yöntemler de bunlara dahil. Tasarım öğrencisinin elindeki araçların tanınmasının, “iyi bir kompozisyon” yapmanın, yani “birimleri” bir araya getirebilme becerisini geliştirmenin de ilk koşullarından olduğunu düşünüyoruz. Analog deneyim ve üretim ise öncelikli. Tam da bu nedenle, öğrencilere verilen tasarım problemleri, biçimlerin sürekli olarak bozulup yeniden kurulmasını ya da gruplanmasını gerektiriyor. Üretilen işlerin sunumunda ise analog/dijital/metinsel her türlü aracın mobilize edilmesine olanak sağlamaya çalışıyoruz. Öğrenciler açısından öğrenme sürecinin içerisinde etkin bir şekilde yer alabilmenin, ürünün “bitmiş” olmasından daha önemli olduğuna inanıyoruz. Stüdyonun ikinci dönemini oluşturan dört temel konu ise strüktür, malzeme davranışı, biçim/mekan ve bağlam. Bu başlıkların seçilmesinin ardında ise iki ana gerekçe olduğunu söyleyebiliriz: bunlardan ilki, ikinci sınıfa aktarılacak bilginin ne olması gerektiği sorusu. İkincisi ise daha “yerel” bir duruma yanıt verebilmek: ülkemizdeki mimarlık ve yapı pratiğinde sıklıkla rastladığımız bir duruma karşı pozisyon alma ihtiyacı. Farklı nitelikteki, boyuttaki, renkteki, dokudaki, sayıdaki ya da biçimdeki yapı elemanlarının bir türlü bir araya gelememesi; malzemenin ruhunun, işleyişinin, matematiğinin, doğal halinin, davranışının bir türlü tam olarak anlaşılamaması. Her ölçekte, açık ya da kapalı alanlarda karşımıza çıkan detay, yapım ve tasarım problemlerinin kronik bir şekilde durmadan yeniden üretilmesi. İşte bu nedenle, stüdyonun programlanmasında “komposizyon” yukarıda bahsi geçen dört temel konuyu bir araya getiren ana hikaye olarak kurgulanıyor. Kompozisyonu, verili olan ya da tasarlanan elemanların sınırlı görsel bir dünyada nasıl/ne tür ilkeler çerçevesinde bir araya geleceği, gelebileceği ya da gelmesi gerektiğinin araştırılması olarak tanımlayabiliriz. O nedenle, temel tasarımın “evrensel” ilkelerini bu “yerel” problemin çözümüne yönelik bir araç olarak ele alıyoruz. http://toytasar.wordpress.com/arch_120_spring_2014/ http://kkilinc.com/2014/09/13/arch120/ Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
13
Maltepe Üniversitesi - Demet MUTMAN, Yekta ÖZGÜVEN "Birinci Sınıf Tasarım Stüdyolarının Devamı 'Zorunlu Fakülte Stajı': Kentte Deneysel Küçük Ölçekli Geçici Müdahaleler" Maltepe Üniversitesi Mimarlık ve Tasarım Fakültesi’nde son 3 yıldır, 1. sınıf stüdyoları Mimarlık, İç Mimarlık, Gemi ve Yat Tasarımı Bölümleri öğrencilerine yönelik ortak mimari stüdyolar şeklinde yürütülmektedir. Güz ve bahar yarıyıllarındaki stüdyolar, yaz döneminde toplam 30 günlük “zorunlu fakülte stajı” ile, 10 gün ölçme bilgisi ve kalan 20 gün farklı bir atölye çalışması ile devam ettirilmektedir. Güz yarıyılı stüdyoları bir iki haftalık temel tasarım çalışmalarıyla başlamakta, diğer haftalar ise bilgisayar ortamında gerçekleştirilen dijital tasarım çalışmaları ile devam etmektedir. Bahar yarıyılı stüdyoları ise, kent mekanlarına ilişkin hayali tasarım maketleri, kısa metinlerde tanımlanan mekanların maketler aracılığıyla 3. boyuta aktarılması vb. gibi maket çalışmaları biçiminde kurgulanmıştır. Öğrencilerin kent, kentsel mekan ve kentliler ile ilk kez gerçek anlamda karşılaştıkları, birebir ilişki kurdukları ve yaşamları deneyimledikleri çalışmalar ise, Haziran ayında gerçekleştirilen “zorunlu fakülte stajı” kapsamında yoğun olarak yürütülmektedir. Bu staj çalışması, aslında farklı yürütücüler tarafından ana ekseni paralel olmakla birlikte farklı içeriklerde kurgulanmış olan atölye çalışmaları olarak adlandırılabilir. Bu kapsamda, yürütülen atölyelerden birinin yürütücüleri olarak #istanbul ekibi (Demet Mutman, Yekta Özgüven), 1. sınıf öğrencilerinin öncelikle kente dair farkındalık geliştirmeleri ve kentsel mekana müdahale biçimleri ve tasarımcının/kentlinin bu süreçteki rolü üzerinde sorgulamalar yapması fikrinden yola çıkıyor ve yerinde yapılan deneysel küçük ölçekli geçici müdahalelerle öğrenmeyi amaçlıyor. Bu doğrultuda, öğrencilerin alanın gündelik kullanım biçimleri, sosyo-kültürel ve toplumsal ilişkileri üzerine detaylı sorgulamaları (anketler, röportajlar, kısa filmler vb.) ve alana ilişkin deneyimler aracılığıyla üretilen kavramları üzerinden yeni haritalandırmalar ortaya çıkarmaları bekleniyor. Bu noktada, söz konusu çalışmaların yalnızca öğrenciler tarafından değil, o kent mekanını deneyimleyen, o mekanda bulunan/yaşayan sabit veya geçici kullanıcılarla birlikte, yani toplumsal katılım ile gerçekleştirilmesi problem tespiti açısından oldukça önemli yer tutuyor. Bu deneyimlerin sonucunda ise, öğrencilerin ortaya koydukları yere ait veya topluma ait herhangi bir problemin veya sorunun altını çizebilmeleri için, kentliler ile birlikte ama aynı zamanda kentlilerin de bir parçası olduğu küçük ölçekli ve geçici süreli müdahaleler üretmesi, uygulaması ve deneyimlemesi hedefleniyor. Aslında öğrencilerin kent içerisindeki fiziksel veya sosyal problemlere yönelik kamusal/toplumsal farkındalık geliştirmesi, uygulayarak öğrenme metodolojisi çerçevesinde kurgulanıyor. Öğrenciler tarafından gerçekleştirilen bu yerinde uygulamalar ve küçük müdahaleler, geçici olarak kentlilerin tecrübesine sunuluyor. Böylece, geleceğin tasarımcıları ile üretecekleri mekanıların kullanıcıları biraraya getirilerek, aynı zamanda toplumsal tepkiler ve tasarımcının sorumluluğu, sınırları ve rolü gibi konularda öğrencilerin deneyim ve farkındalık kazanması amaçlanıyor. Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
14
İstanbul Teknik Üniversitesi - "Ortanca" - Sevgi TÜRKKAN,
Burçin KÜRTÜNCÜ, Deniz ASLAN, N Onur SÖNMEZ "Uzlaşmalar Alanı Olarak Birinci Sınıf Stüdyosu 'ORTANCA'" Bireysellik ve grup çalışması mimarlık eğitiminde gelenekselleşmiş iki farklı üretim yaklaşımıdır. Birbirinden ayrışan kutuplar olarak algılanan bu ikilik, kendi kendine ve topluluk olarak karar alabilme arasındaki ayrışma olarak da görülebilir. Mimari tasarım pratiğinin her iki kutba da tam olarak ait olmadığı göz önünde bulundurulursa, iki uçta duran, bireyler ve konumlanışlar arasında çok çeşitli uzlaşmaların gerçekleştiği kritik bir alan ortaya çıkar. Mimarlık eğitimi, bu alanı çok yönlü ve değişken uzlaşmaların denendiği, deneyimlendiği, geliştirildiği aktif, entelektüel ve operasyonel bir ortam olarak üretme potansiyeli taşır. Bu çerçevede sunumumuzun amacı, 2010-2011 akademik yılında Deniz Aslan, Burçin Kürtüncü, Sevgi Türkkan ve Onur Sönmez yürütücülüğünde, 67 öğrenciden oluşan mimarlık birinci sınıf grubu “Ortanca”nın bir tasarım stüdyosu olarak, söz konusu uzlaşma alanı ve deneyselliği merkeze taşıyan yaklaşım ve yöntemlerini paylaşmak ve tartışmaya açmaktır. “Ortanca”, İTÜ Mimarlık Bölümü birinci sınıf eğitiminde yaklaşık olarak son 10 yıldır ortaya çıkan yeni yaklaşımlar bütününün bir parçası olmakla birlikte, stüdyodaki karar süreçlerinde uzlaşma yöntemlerine verdiği önem, kendine özgü çoğulcu, heterojen ve anti-hiyerarşik yapılanması, hem öğrenme hem üretme süreçlerinde belirleyici olan öğrenci inisiyatifiyle, konu, yöntem ve içerikteki deneysellik arayışıyla diğer eğitim pratiklerinden kısmen ayrışır. Bu kısa sunumda, stüdyonun pek çok yönünü bir kenarda bırakıp, tartışılmaya değer gördüğümüz farklılıklara, stüdyonun açık ve eleştirel bir platform oluşuna, öğrencilerin bu ortamda hem kollektif hem de bireysel duruşlarına, uzlaşmaların kurgusunu oluşturan yöntem, içerik, araç ve kavramlara odaklanacağız. Bunun için stüdyodaki çalışmaları, uzlaşma durumlarını nasıl ürettikleri, mimari temsil düzlemlerinin, stüdyo mekanının nasıl araçsallaştırıldığı, yürütücü, öğrenci ve diğer uzlaşmacı tarafların birlikte karar alma mekanizmaları üzerinden değerlendirirken, tüm bunların tasarım çıktıları ve eğitim sürecine etkilerinden konuşacağız. Özetle, Ortanca grubunun deney ve deneyimleri aracılığıyla uzlaşma kültürünün özellikle mimarlık birinci sınıf eğitimi ve mimarlık bilgisi üretimine getirebileceği olası açılımları tartışmaya açmak istiyoruz.
Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
15
Mardin Artuklu Üniversitesi - Nurcan GÜNEŞ, Figen IŞIKER, Ali
PAŞAOĞLU, Mehtap SERİM, Hakan YILDIZ "MAU Mimarlık Fakültesi, 1.Sınıf Eğitimi" Mimarlığın ilk yılı, sadece yeni mimarların bilgi dağarcığının nelerden oluşması gerektiğinin çerçevesinin belirlenmesi konusunda değil, aynı zamanda mimarlık epistemolojisinin de tartışılması için çok iyi bir zemin oluşturmakta. Mimarlık eğitimi içinde üretilmiş kodlara, henüz aşina olmayan alımlayıcı olarak mimar adayı, bu kodları neredeyse birer klişe olarak benimsemiş olan mimarı, bilinen kalıplara karşı yabancılaştırır. Bu yabancılaşmadan çıkarılabilen pay doğrultusunda, her dönem bir önceki dönemin de eleştirisini içinde barındırmak zorunda kalır. Alışma derecesinin her yıl arttığı farz edilecek olursa, mimarlık eğitiminde 1. sınıfı ve özellikle ilk dönemi her defasında dinamik kılan, mimarlığın bilgi alanına karşı, sürekli birbirlerini yabancılaştıran tarafların varlığı olsa gerek. MAU Mimarlık Fakültesi’nde, yukarıda isimleri bulunan beş mimar tarafından yürütülmekte olan 1. sınıf eğitiminde; mimarlığın hem pratik hem de düşünsel araçlarının, hangi öncelikle ve düzenle biraraya getirilmesi gerektiği konusu öne çıkan tartışma konularından biri olmuştur. Bu konuda tarihsel olarak kalıplaşmış cevaplardan kaçınılmaya çalışılmıştır, ancak çizilen çerçeve bağlamında gerekli görüldüğünde her tür tasarım aracı ve yöntemi ayrım gözetmeksizin kullanılmıştır. Fakat özellikle sadece bazı yöntemleri temel alan ve onlar üzerine kurulan süreçlerden kaçınılmaya çalışılmıştır. Bunu başarmak için yöntemlerin çoğunlukla yönetilemeyen iç mekanizmaları yine başka yöntemlerle melezlenerek bozulmaya çalışılmış ya da bütünüyle yenileri tasarlanmıştır. Dolayısıyla hiçbir yöntem vaadettği vizyon sebebi ile ne sorgusuz kabul edilmiş ne de yadsınmıştır. Çünkü hiç bir mimar adayının zihnin doğru bir şekilde biçimlendirilmeyi bekleyen boş bir levha olmadığı uzunca bir süredir bilinmektedir ve hiçbir yöntem sihirli değildir. Karşılıklı iletişimin ve kendini ifade etme yollarının olabildiğince hızlı gelişmesi önemsenmiştir. Bu uğurda her türlü ifade aracının çok iyi düzeyde kullanılmasının sağlanması temel hedeflerden biri olmuştur. Yeri geldiğinde, tasarım sorusu barındırmayan, sadece tekrar üzerine kurulu, meleke geliştirici uygulamalar yapılmıştır. Kimi zaman da diğer kutba savrularak, kolaj tam bir tasarım yöntemi olarak kullanılmış, bağlam, işlev ve çevre gibi mimari tasarımın sahte etkenleri aşılmaya çalışılmıştır. Modernist ideolojinin angajmanları, soyutlama ve form pozitivizmi yerine somut olanı, malzemeyi tanımak, potansiyellerini açığa çıkarmak, aracısız olarak form hakkında konuşmak önemsenmiştir. Bu açıdan tam olarak birer (yeni)materyalist olmanın getirileri tartışılmaya çalışılmıştır. Bu süreçte üretilen tasarımlar üzerinde konuşmak şüphesiz geçirilen süreci anlamak konusunda çok daha açıcı olacaktır.
Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
16
Uludağ Üniversitesi - Tülin VURAL ARSLAN, Arzu CAHANTİMUR,
Selen DURAK, Çiğdem YÜCEL, Özge TÜMER YILDIZ, Elif ACAR BİLGİN, H Ceren DUMAN "Uludağ Üniversitesi, Mimarlık fakültesi, Mimarlık Bölümü mimari tasarım 1 eğitimi" Uludağ Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi, Mimarlık Bölümü’nde mimarlık eğitiminin ilk yılında, üniversite öncesi eğitim kapsamında oluşturulan düşünce yapısını yeniden sorgulayarak, çevresine dair farkındalık geliştirebilen ve yenilikçi düşünceler üretebilen öğrenciler yetiştirilmesi hedeflenmektedir. Bu bağlamda, ilk yıl eğitimi kendi içinde hem çeşitli zorluklar hem de potansiyeller barındırmaktadır. Dolayısıyla, öğrencilerin mimarlıkla tanıştıkları ilk eğitim dönemi için kurum olarak hedeflenen öğrenci kazanımlarının sağlanabilmesi amacıyla Bina Bilgisi 1, Temel Tasarım1 ve Teknik Resim 1 derslerinin, Mimari Tasarım 1 ile bir bütün oluşturacak şekilde içerikleri düzenlenmektedir. Bu ders kapsamında analitik düşünme, analiz yapma ve problem çözme becerilerinin kazandırılması hedeflenmektedir. Bu bağlamda, oran, orantı, ölçek kavramları; sağlamlık, işlevsellik, estetik kavramları; biçim, form, işlev ilişkisi; tekrar, ritm, düzen kavramları; doku ve mekansal hiyerarşi; antropometrik ölçüler; insan eylemleri ve eylem alanı kavramlarının ele alınması amaçlanmaktadır. Ders içeriği 4 bölümde ele alınmaktadır. İlk bölümde öğrencilerin kendilerini ve kendi kentlerini yeniden farklı bir gözle değerlendirmelerini sağlayacak çalışmalar yaptırılmaktadır. İkinci bölüm kapsamında, öğrencilerin psikolojik, algısal ve fiziksel özellikleri ile ilgili geliştirdikleri farkındalıktan yola çıkarak, temel insan gereksinimlerini dikkate alan soyut mekanlar tasarlamaları istenmektedir. Üçüncü bölüm kapsamında ise öğrencilerin kendi kentlerine dair geliştirdikleri farkındalıktan yola çıkarak, yakın çevrelerini farklı açılardan deneyimlemeleri ve sorgulayabilmelerine yönelik olarak kentsel doku analizleri yaptırılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, birim ve bütün arasındaki ilişkilerin tekrar, süreklilik, ritim kavramları üzerinden değerlendirilmesidir. Dördüncü bölüm kapsamında ise daha önceki bölümlerde yaptırılan mekanı okuma ve deneyimleme çalışmalarından sonra mekan üretimine ilişkin yapılan dönem projesinde ise kentsel bir doku yakınında bir yerleşke oluşturmaları istenmektedir. Bu çalışmayla birlikte, kent-topoğrafya-doku ilişkisine dair farkındalık oluşturulması; insan eylemleri ve mekan ilişkisinin kurgulanması; mekansal hiyerarşinin (genel - yarı özel - özel mekan) oluşturulması hedeflenmektedir. Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
17
İzmir Gediz Üniversitesi- Ayçe DÖŞEMECİLER "Tasarım İçin Geometri / Mimarlık Eğitiminde Tasarımı Besleyen Geometri Dersi Mümkün Mü?" Mimarlık eğitimine başlayan 1. sınıf öğrencileri için zorunlu olan matematik dersleri genellikle dört yıllık ders planında yapı ve statik derslerini beslemek amacıyla verilmektedir. Tasarı geometri dersleri ise daha çok üç boyutlu cisimlerin düzlem üzerinde çizilmesine yöneliktir. Günümüzde mimarlığa baktığımızda ise matematik, origami ve fizikten beslenen yeni strüktür, mekân arayışları görmekteyiz. Bu farklı geometrileri öğrencilere temel matematiksel prensiplerle tanıtan ve tasarım derslerine katkıda bulunan bir geometri dersi vermek amacıyla, bölümümüzde birinci sınıf öğrencilerine Tasarım için Geometri dersi veriyoruz. Ders, basit olan platonik ve Arşimet katıları, jeodezik kubbelerden başlayıp, tesselasyon ve hacim dolduran çokyüzlüler (WeairePhelan, Voronoi), eğriler ve yüzeyler, farklı yüzey tipleri (HP, regle, çift eğrili), fraktal mimarlık ve 'folding' gibi daha gelişmiş geometrileri kapsayan şekilde kurgulandı. Sunumlarda basitçe, temel prensiplerin ve mimari örneklerin anlatılıp, daha sonra maket ile uygulama yapılması ve her öğrenciye bu yaratım sürecinde mimari bir ürüne yönelik çalışma yaptırılması tasarım derslerinde de bu geometrileri kullanmalarına olanak sağladı. Ders ile tasarımı daha sağlıklı çakıştırmak amacı ile her dönem başında mimari stüdyo dersi ile ortak planlama yapıldı. Örneğin Mimari Stüdyo I dersi, Konak Meydanı 'folding' üst örtü tasarımı çalışmasına başlamadan bir hafta önce, geometri dersinde genel olarak 'folding' kavramı anlatıldı ve basit modülleri biraraya getirmelerine yönelik bir cephe / kabuk / örtü çalışması yapıldı. Öğrenciler, aldıkları bu ön bilgi ile tasarımda daha ileri strüktürler ortaya çıkardı. Dersin sağladığı katkıyı pekiştirmek amacıyla, üst sınıf tasarım dersleri de gözlendi ve öğrencilerin farklı yüzey ve geometri oluşturmak amacıyla, geometri dersinde öğrendiği teknikleri kullanmaya devam ettiği görüldü. Hiperbolik paraboloid, çift eğrili, regle yüzeylerin, 'folding' ve fraktal geometrilerin doğru matematiksel tekniklerle uygulanmasının, öğrencilerin tasarım sürecine katkıda bulunduğu saptandı. Dersin güncel kalmasını sağlamak amacıyla, her sene konularda güncelleme yapılmakta ve Mimari Stüdyo I dersi ile ortak toplantı yapılmaktadır.
Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
18
Dokuz Eylül Üniversitesi - İnci UZUN, Burcu GÜLAY TAŞÇI Dokuz Eylül Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Mimarlık Bölümü eğitiminin geçmişi 1971’de kurulan "Ege Üniversitesi, Mühendislik Bilimleri Fakültesi, Mühendislik ve Mimarlık Akademisi"ne dayanmaktadır. 1982 yılında "Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi" bünyesine katılan bölümler 1992 yılında şimdiki "Dokuz Eylül Üniversitesi Mimarlık Fakültesi" adını almıştır. Bölümün birinci sınıf tasarım stüdyosu eğitimi, ilk dönem Temel Tasarım, ikinci dönem Mimari Tasarıma Giriş dersleri kapsamında verilmektedir. Temel Tasarım stüdyosunda başarılı olmak, Mimari Tasarıma Giriş Stüdyosuna devam etmenin önkoşuludur. Bu iki derse ek olarak, her iki dönem Grafik İletişim ve Yapım Bilgisi stüdyoları da bulunmaktadır. Temel Tasarım Stüdyosu, tasarımın temel geometrik elemanları olan nokta, çizgi, düzlen ve hacim çalışmalarını içermektedir. Bu kavramlara yönelik pratikler, her yıl farklı tasarım problemleri ile formüle edilmektedir. Öğrencilerin her bir probleme ilişkin tasarım süreçleri aşamalı olarak sınıf, grup ve bireysel kritikler çerçevesinde şekillenmektedir. Sonuç ürünler eğitim sürecinin bütünü ile birlikte değerlendirilmektedir. Mimari Tasarıma Giriş Stüdyosu, basit işlevli ve tek hacimli mekânlardan, kentsel ve doğal çevre bağlamında yer alan, birden fazla işlev ve hacmin/birimin yer aldığı mekân tasarımlarına doğru evrilmektedir. Mimarlık Eğitiminin ilk ve en önemli basamağını oluşturan birinci sınıf eğitiminin niteliği, diğer aşamalar açısından bir temel oluşturması nedeni ile büyük önem taşımaktadır. Bu nedenle bu sınıfta yapılacak iyileştirme ve geliştirme çalışmalarının diğer sınıflara da olumlu yönde yansıyacağı düşünülmektedir.
Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması, 20 Aralık 2014, Taşkışla-İstanbul
19
Bu kitapçık 20 Aralık 2014 tarihinde İTÜ Mimarlık Fakültesi, Taşkışla - İstanbul’ da gerçekleştirilmiş olan Mimarlık Okulları 1. Sınıf Stüdyosu Buluşması’ nın etkinlik programını ve sunumlarına ait özetleri içerir. Etkinlik, İTÜ Mimarlık Fakültesi’ nden Aslıhan Şenel ve N.Onur Sönmez, tarafından organize edildi ve Emirhan Altuner tarafından belgelendi. Etkinliğin video kayıtları için: Mim arlık Okulları 1. Sınıf Stüdyoları Buluşm ası Youtube Kanalı’ na bakınız (https://www.youtube.com/channel/UC5Hl7EInKu x2wrrT7RfyH2g).