Mitt ryfylke nr 3 2013

M Nr. 3

2013

Brenn for gamle møbler s.15 Mektig hotell • Bildesign • Politikvardagen • Portrettet: Stephan Dickinson

4

Stolt dronning

Innhald 8

Suksessrik design

20

Lensmannen i Strand

4 8 15 20 25 26 36 40 42 48 50

36

Juletreskogen

42

Kompromisslaus kunst

Magasinet Mitt Ryfylke blir gitt ut i samarbeid mellom kommunikasjonsbedrifta Norsk Plan og Ryfylkealliansen.

Postadresse: Sandsvegen 134, 4230 SAND Tips oss: tips@mittryfylke.no Annonser: nina@mittryfylke.no Telefon: 52 79 04 80 Framsidefoto: Fotograf Nordtveit Opplag: 12 000 Distribuert i Ryfylkekommunane, og på diverse stadar i Stavanger – og Haugalandsregionen.

Trykk: Kai Hansen Trykkeri

2

26

Stephan Dickinson

Sauda Fjordhotel - stolt dronning Suksessrik design - Per Ivar Selvaag Sidsels Tapetserverkstad - nytt liv i gamle møbler Lensmannen i Strand - bli med på ein politikvardag Kommentar - Laila Steine Portrettet - Stephan Dickinson Mikal og Kristine Hetland - juletreskogen Mat - Preikestolen fjellstue Stian Heimlund Skjæveland - kompromisslaus kunst Min tur - Kari Schibevaag Aktuelt - Lin Veronica Jacobsen

M

40

Preikestolen Fjellhytte

November 2013

Redaktør Judith Sørhus Litlehamar judith@norsk-plan.no

Journalist Heidi Hjorteland Wigestrand hhjorteland@gmail. com

Design Astrid Eidhammer Hjelmeland astrid@norsk-plan.no

Fotograf Jan Nordtveit jan@fotografnordtveit. com

Annonser Nina Østebø nina@mittryfylke.no

Me vil gjera Ryfylke til ein kjendis Ja, det var parolen me sprang rundt med i heile Ryfylke i 2007. Me vil det same endå, og eg er sikker på me er nærare enn sist. Tru meg!

Merkevarebygging. Smak på ordet. Merkevarebygging. Det høyrest litt trelasthandel ut. Nå vil allslags kommunikasjonsfolk seia, nei nå tar du feil. Det er varemerket som er det fysiske, det du kan sjå; båten, maten, kommuneskiltet, logoen, symbolet. Merkevara er det folk har i hovuda sine, assosiasjonane. Ja, at Forsand er mektige fjordopplevingar, Finnøy fantastiske tomatar og Sauda er puddersnø og solbriller. Eller heilt andre kjensler.

fruer frå Oslo Vest eller til og med ein kvan tysk turist. «Aha, den logoen der. Dei prikkane, det er jo Ryfylke. Ryfylke ja, det har eg gode erfaringar med. Artig også den logoen. Eg veit ikkje kva den betyr, men den er frisk.»

Slikt drøymer me om å høyra. Og ofte høyrer me det også.

Eg synest det er lettare å snakka om Ryfylke nå enn for seks år sidan. Dei fleste eg snakkar med har sett symbolet vårt.

I 2007 selde eg luft, noko som skulle koma. Nå er det meir handfast.

Eller? Er det luft me formidlar nå også? Ein logo, eit symbol, ein alliansen – «So what», som dei seier på Jørpeland. Nokon som bryr seg?

Min jobb er å byggja merkevara Ryfylke. Det har eg fått vore med på i sju år. I 2006 og 2007 skulle me skapa blest om noko som skulle koma. Kollega Leif Arild Steen og eg reiste rundt i alle kommunane i Ryfylke og sa: «Bli med på laget, still dykk bak ein felles merkevare for Ryfylke, og ver med og gjer Ryfylke til ein kjendis.» Me møtte mykje begeistring, mange skuldertrekk, kraftige hovudristing og i all hovudsak berre trivelege folk.

Ryfylke til ein kjendis? Så, i 2008 var logoen for Ryfylke eit faktum. Ja, den med alle dei 192 prikkane i alle moglege fargar. Den som ser ut som eit egg, eller ei abstakt teikning, eller perler på ei snor, eller … Ja, du ser logoen fleire stader i dette magasinet, stort sett knyta opp mot verksemder i Ryfylkealliansen. Me er 114 i talet nå, ja bedrifter, kommunar, festivalar, organisasjonar og føretak i Ryfylke som nyttar Ryfylke i vår marknadsføring. Me kallar oss Ryfylkealliansen. Og me vil gjera Ryfylke til ein kjendis.

«Ryfylkealliansen er ei foreining som gjennom langsiktig merkevarebygging skal fremja identitet, bulyst og verdiskaping i Ryfylke.» Det er vår første og viktigaste paragraf i våre vedtekter.

Me trur faktisk me kan gjera Ryfylke meir kjent, og skapa fleire gode assosiasjonar i hovuda til folk, enten det er byassar frå Stavanger, arabarar i Haugesund, pene

Tor Øyvind Skeiseid Ryfylkepatriot Prosjektleiar Ryfylkealliansen

I 2007 selde eg luft, noko som skulle koma. Nå er det meir handfast.

Me møter framleis begeistring, skuldertrekk og hovudristing, og heldigvis stort sett berre trivelege folk også. Men, eg opplever at ryfylkingen er meir stolt og synleg nå. Og endå fleire er klar over kva kvalitetar og opplevingar Ryfylke kan by på. Så då er me vel i mål då ….

Kva var det den setninga i vedtektene var: «… gjennom langsiktig merkevarebygging …» . Søren. Me er så vidt i gang … Men, neste år er eg sikker på Ryfylke er eit steg nærare A-kjendisstatus. Watch me!

Mitt Ryfylke på instagram

@cambre79 #lysefjorden #forsand #mountains #mittryfylke

@sirifoe #soloppgang #sand #suldal #mittryfylke

November 2013

3

Jens Brokmann ser framover.

Han er stolt over det gamle trehotellet i Sauda.

Stavanger Turistforening bygde hotellet som opna dørene første gong i 1914.

Best Western Sauda Fjordhotel liknar pĂĽ ei dronning der det tradisjonsrike hotellet ligg og speidar utover fjorden. Jens Brokmann er like rak i ryggen som hotellet han har overtatt.

Majestetisk dronning November 2013

5

Før reiste bedriftene på store upersonlege konferansehotell, det er i endring, no ynskjer dei meir å kome til småplassar og intime, små hotell med særpreg. Det skal vere litt eksklusivt.

Det osar av historie i det snart hundre år gamle trehotellet. Ein kan nesten skru tida attende til 1914, og sjå gjestene som kom her då Stavanger Turistforening opna hotellet. Dei hadde tru på at Sauda kunne vere staden for rekreasjon og reiseliv. Dermed starta bygginga av det mektige trehotellet i jugendstil, her skulle ein ikkje spare på nokon ting, til og med straum var dei sjølvforsynte med via eige kraftverk.

43 rom med dusj og bad i kvar etasje var som rein luksus å rekne.

Det osar av historikk inne på det mektige hotellet.

Hotellet har hatt både oppturar og nedturar etter den tid. No er det tyskaren Jens Brokmann som er klar til å brette opp ermane. Han er utdanna kokk og gjekk på hotellskule i Sveits. I 2004 kom han til Aker brygge i Oslo for å jobbe. Han har etter kvart fått seg lang erfaring med hotelldrift, også i distrikts-Noreg.

I dag driv han i tillegg til Best Western Sauda Fjordhotel også Raftevold Hotel i Hornindal.

Også dette eit Best Western Hotell.

— Det er klart me kan dra vekslar av kvarandre, me ser kva som fungerer og fangar opp tips mellom hotella, seier hotellsjefen som for tida bur på Best Western Sauda Fjordhotel.

I oppstartsfasen krevs det at han er mykje tilstades og med i den daglege drifta. Jens viser oss rundt på det hstoriske hotellet, viser oss den tunge lysekrona som i desse tider feirar 100 – årsdag, han fortel at hotellet nyleg

Det er stemning i matsalen. Alle møblar er nye og rommet er tilbakeført til ein eldre stil.

Per Klaver sikrar at pianoet blir finstemt. - Detaljane er viktige, meiner Jens.

Her handlar det ikkje om å jobbe 8-16, det er ein livsstil. Men eg likar å skape noko. vart tatt inn i Best Western – kjeda. Det er berre dagar sidan det vart offisielt, men skilta er allereie oppe.

— Me arbeider ganske effektivt, seier Brokmann og smiler.

— Medlemskapen i Best Western gir oss ein verktøykasse me kan arbeide ut frå. Tilgangen til ein mykje større marknad blir lettare, og kundane våre kan spare bonuspoeng dei kan bruke både her og andre stadar.

Han overtok drifta av hotellet i byrjinga av oktober, etter det har han pussa opp alle rom med flislagde bad og nye tvskjermar, han har også pussa opp møterom, skifta ut møbler, lagt nytt golv og fått nye fargar på veggene. Det kostar å løfte hotellet opp i ein standard som gjestene er nøgde med. Kor mykje han har lagt ut vil han ikkje snakke om, men slår fast at det nyttar ikkje å gjere noko halvvegs i denne næringa.

— Før reiste bedriftene på store upersonlege konferansehotell, det er i endring, no ynskjer dei meir å kome til småplassar og intime, små hotell med særpreg. Det skal vere litt eksklusivt.

— Her kan bedriftene oppleve at dei er åleine med heile hotellet ei helg, det er spesielt.

— Og tida der gjestene ville sitje ved peisen på kvelden er over, seier den nye hotellsjefen. No er det eit must med fleire tv-kanalar og eit godt trådlaust nettverk.

Best Western Sauda Fjordhotel satsar på god service og lokal mat. Brokmann har ikkje gløymt gamle kokkeferdigheiter og meiner servering av lokal mat med gode historier er viktig.

Sjølv om han ikkje lenger står på kjøkkenet og lagar mat til gjestene ser han kor viktige måltida er i hotellopphaldet.

Han vandrar frå rom til rom medan han fortel av hotellet sine mange historier. Sjølv om Brokmann ikkje har vore i Sauda så lenge så har han gjort heimeleksa si, kulturhistorie er spanande, slår han enkelt fast. Ei av dei mest kjende historiene er kanskje legenda om obersten som soga fortel skal gå igjen på hotellet, obersten tok visstnok livet sitt på eit av hotellet sine soverom og gjestene kan no høyre han vandre i

gangane medan han støttar seg til stokken.

Om han trur på det sjølv?

— Nei, eg gjer vel ikkje det. Eg har i alle fall sove på rommet sjølv utan at det har skjedd noko.

Han småler og slår fast at det kanskje ikkje er lurt å ta livet av heile mystikken rundt legenda.

Hotellet er viktig for Sauda, og saudabuen er stolte over dronninga i Saudasjøen. Jens har hatt eit utelukkande positivt møte med bygda, og trur hotellet var sakna den perioden det sto tomt etter konkursen i 2012.

— Eg har tru på dette. Her har me heile spekteret, enorme moglegheiter for både fjellturar, skiturar og fisketurar. Her er kort avstand mellom fjell og sjø, det likar gjestene.

— Kva er nøkkelen?

— Me må ta utfordringane som dei kjem og heile tida levere kvalitet. Målet må heile tida vere nøgde kundar, slår hotellsjefen fast.

I dag har han åtte tilsette og 35 rom ved hotellet.

Hotellsjefen kastar blikket mot vindaugskarmen når han går forbi, utan å tenkje over det løfter han på ein av blomane, har den vatn tru? Han skifter like gjerne lyspærer som han står i resepsjonen. Hotellsjefen på eit lite hotell kan ikkje låse seg inn på eit mørkt kontor, her handlar det å bygge opp eit team med eit felles mål.

— Her handlar det ikkje om å jobbe 8-16, det er ein livsstil.

Men eg likar å skape noko.

Inne på hotellet høyres det faste pianotonar. Per Klaver ordnar med tonane slik at pianospelet blir reint framover. I djup konsentrasjon blir tangentane målt opp i mot kvarandre.

— Detaljane er viktige, slår Jens fast.

Av Judith Sørhus Litlehamar Foto: Fotograf Nordtveit

November 2013

7

Per Ivar likar seg godt heime i hagen til mor og far på Fogn. Kontrasten til livet som designar i California er sterk.

Skisser med suksess Per Ivar Selvaag (42) har overraska heile verda med uvanleg materialbruk i Peugeot sine konseptbilar. Trass suksessen står designaren like fjellstøtt på beina.

8

November 2013

Kanskje det beste rådet er å kome seg ut i verda, sjå Noreg frå utsida. Då forstår me i alle fall kor godt me har det her.

At han har gjort jobben sin er vel sterkt underdrive. Då han studerte industridesign designa han ein grensesprengande traktor som diplomoppgåve. Traktoren vekte stor interesse, og førte til at Landrover headhunta det unge talentet.

Landrover betalte også mastergraden i transportdesign. Etter kvart vart det nye oppgåver i både General Motors og Lincoln. Gjennombrotet kom då han fekk jobb som ein leiande designar i BMW, der rakk han å setje signaturen sin både på den nye 3-serie fronten og på eksteriøret til den ferske 4-serien. Etter fem år hjå BMW gjekk ferda vidare til Peugeot, der han fekk tittelen som sjef for konseptbiler. Intet mindre.

— Kva kjenneteiknar deg som norsk deisgnar?

— Eg veit ikkje om me kan seie at eg skil meg ut sjølv om eg er norsk. Men eg har eit praktisk syn på material, ikkje minst tre. Det er vel heilnorsk å sjå på materiale på ein fornuftig måte, det har dei kanskje eit mindre pragmatisk syn på lenger sør.

Kanskje tenkjer han på ein av Peugeot sine konseptbilar der Per Ivar sjokkerte omverda med eit upolert treinteriør.

Det tar tid som designar å forstå identiteten og språket til bilprodusenten.

— BMW har til dømes eit formspråk som du må forhalde deg til, viss du lager noko som bryt heilt med det skyt du deg sjølv i foten. Det tok ei stund før eg knekte koden heilt, men etter kvart gjekk det betre.

Det handlar om å forstå språket, identiten og profilen. Kanskje er det aller viktigaste evna til å visualisere.

—Ein må ivareta det kreative i møte med det tekniske, det ligg mange skisser og mykje planlegging bak det. Det kan vere vanskelegare enn ein trur å omsetje ein teoretisk idè til noko praktisk.

Me møter Per Ivar på kaien på Fogn. Den suksessrike og etterkvart så internasjonale designaren er heime, heime på øya der alle kjenner alle. Snart skal han stolt ta oss med på ein køyretur heim til garden Selvåg. Der ventar mor sine beste kaker og bestefaren sine måleri av suldalsnaturen.

Avstanden mellom bygdelivet på Fogn og livet som designar i California kan virke stor. Per Ivar får den til å virke litt mindre.

— Eg gjer så godt eg kan. Det er ikkje opp til meg sjølv å klappe meg på skuldra, seier han tydeleg.

Heime på Selvåg er det dekka på festbord i stova.

Blondeduk, kaker og kaffi. På veggen heng ungdomsbilete av dei fire søskena. Det tenkande blikket til Per Ivar er på plass allereie då biletet vart tatt. Det var her på garden der ein tradisjonelt har drive med både tomatproduksjon, sauer griser og kyr at draumen om å skape vart vekt til live. I dag er det broren som driv garden. Per Ivar sender kakefatet rundt: — De må smake kakene til mor, dei er ein overordna viktig del av livet mitt, slår han fast.

Han er ikkje heime så ofte som han kunne tenkt seg. No blir det sjeldan meir enn eit par gonger i året. Men til jul tek han med seg kona som er amerikansk og dei tre døtrene og reiser

November 2013

9

På veggene i stova heng bileta bestefaren har målt frå suldalsnaturen. Turane i norsk natur er noko av det Per Ivar set aller høgast.

heim til Fogn. Det er ikkje alltid like enkelt å bu så langt vekke.

— Eg var meir heime då eg budde i Europa, det er lenger til USA, diverre.

I dag har han og familien busett seg i Berkeley, her er dei offentlege skulane gode og samfunnet er mindre enn i storbyane. Kona er utdanna som byplanleggar, men jobbar som engelsklærar.

10

Kunsten er å kjenne identiteten til kunden når Per Ivar skal lage nye skisser.

(Foto: Karriere).

November 2013

— Det er ein sterk kontrast mellom livet der borte og her heime. Her er samfunnet så homogent, folk kjenner kvarandre og historiene som ligg bak. Eg likar eigentleg ikkje å bu saman med så mange menneske som eg gjer no, seier han.

I dag driv han eige designfirma, då passar det likevel godt å vere midt i pulsen og inspirasjonen livet på den amerikanske vestkysten kan gi.

— Du hoppa av heile karusellen med bildesign?

Denne traktorskissa førte til at Landrover headhunta det unge talentet.

Per Ivar gler seg til å lansere den radikale kaffimaskinen i betong.

å forventa.

— Kva råd har du til unge som drøymer om å satse?

— Eg syns det er så vanskeleg å gi råd, ein kunne sagt at dei måtte fylgje draumen sin, men det passar ikkje for alle, det er kan hende ikkje alle som skal gjere det? Kanskje det beste rådet er å kome seg ut i verda, sjå Noreg frå utsida.

Då forstår me i alle fall kor godt me har det her.

Han er løyndomsfull om kva planar han har framover. Men det gnistrar i blikket når han snakkar om ein eigendesigna kaffimaskin i betong.

— Den er ganske radikal. Primitiv i form, men langt framme reint teknologisk. Blir spanande å få den ut på marknaden.

Og han har ikkje gitt bildesign på båten, også her har han planar og også her er betongen sentral. Han ler; — Det betyr ikkje at eg har teikna ein bil med betongdeler.

— Er du modig?

— Eg trur eg er det. Det er klart det er utfordrande å byrje slik for seg sjølv. Iallfall i eit samfunn der ein må betale for alle tenester, og er avhengig av å ha ein buffer. Eg har 2 – 3 kunder som betaler rekningane, foreløpig, slik at eg får ro til å utvikle ei produktlinje.

— Ja, eg gjorde det. Mange meinte det var eit underleg val.

For meg var det meir logisk, spanande og utfordrande. Dette er noko eg søker ofte: sterke utfordringar – det fører til mykje godt og av og til mindre godt. Ustabilt liv, for eksempel.

— Bildesign er eit miljø med stort press?

— Det er ganske nådelaust. Dersom du ikkje har gjort karriere på dei første ti-femten åra, så blir du oftast anonym.

Alle finn ut at dei har ei avgrensa tid på bryte gjennom. Slett ikkje alle klarer det, eller vil det, noko som vel heller ikkje er

Per Ivar er oppteken av det naturlege. Av ærlege folk, naturlege materiale og ekte relasjonar. For å bli inspirert meiner han det er viktig å reinske hovudet, å kome seg ut i naturen. Det er truleg noko han har med seg frå barndommen i ryfylkenaturen. Han hugsar godt fjellturar i Suldal som liten.

— Familien til mor har alltid vore mykje i Suldal, gått i heia der, både sommar og vinter. Det er noko av det desidert kjekkaste eg veit, og ein av tinga eg saknar mest med Noreg. I USA er det mykje fantastisk natur, men det er berre ikkje det same. Det har noko med lukter, vind og vêr å gjera, i saman med det visuelle.

Han fortel om barndommen, om hytteturane til Suldal, om bestefaren som var skiinstruktør i Suldal, men som han ikkje kjente. Heime i stova heng bilete bestefaren har

Det handlar om å forstå språket, identiteten og profilen.

Begge konseptbilane Peugeot HX1 og Onyx ber preg av Per Ivar sitt uvanlege materialval.

Foto: Karriere

November 2013

11

Eg kjenner eit sterkt ansvar som individ ut over det me sjølvsagt har som samfunn. måla, med motiv frå naturen og heia i Suldal. Generasjonane har påverka kvarandre og overført gleda av å skape.

Etter at han vart far sjølv har han reflektert mykje over dei som ikkje har det så bra her i verda, spesielt borna som treng hjelp. Sjølv er han glad han vart adoptert frå Korea og kom til Noreg. Om 10 år er det kan hende på tide med eit karriereskifte til, meiner Per Ivar.

— Eg har lyst til å hjelpe gatebarn, me har både tid og ressursar til å engasjere oss. Me må berre gjere det, og dessutan trur eg det er lurt å bruke hovudet til å så mykje me klarer i løpet av livet. Eg kjenner eit sterkt ansvar som individ ut over det me sjølvsagt har som samfunn.

Det handlar om å kome seg vidare, ikkje stagnere, men stadig forsere nye hinder. Sjølv har han lært at mykje er avhenging av god kommunikasjon, om å møte menneske der dei lever, forstå språket og kulturen dei ber med seg.

I dag snakkar han fire-fem språk flytande.

Per Ivar er på nytt på reisefot. Bagen er pakka, søster skal kome å hente han, etter båtturen til Stavanger ventar flyet. Ferda går til Røros og bedrifta Røros Tweed. Meir vil han ikkje fortelje.

— Det handlar om ull, seier han lurt før han tar oss med ut i hagen.

-— Nei, der har far tatt det store treet, så merkeleg. Hm, ja tida går, seier han før han smilande set seg på tomatkassen fotografen har funne fram. Det handlar om å ha begge beina godt planta på jorda.

Per Ivar inviterer på mor sine kaker. Det er lite som kan måle seg med dei.

12

November 2013

Av Judith Sørhus Litlehamar Foto: Fotograf Nordtveit

Foto: Kjetil Brekke / suldalfoto.no

Me leverer straum og breiband Ta ein prat med oss – ring 52 79 26 00 www.sev.no

Rutebuss Turbuss Verkstad Tlf. 52 79 04 00 - post@suldal-billag.no www.suldal-billag.no

www.suldal-billag.no Følg oss pü

Utforming: norsk-plan.no

– del av Nasjonal Turistveg Ryfylke

Foto: Dag Jenssen – Grafisk design: MolsenHouse Productions-2013

HØSEBRUA

Vil di bedrift ta inn lærlingar og utdanne framtidas fagarbeidarar?

Bli lærebedrift!

Ein gamal draum – å sjå Lågen slik berre fuglane kunne.

Nå kan me vandra over Lågen der fuglane flyg!

Vil du vite meir, ta kontakt med RYTOPP, tlf.52790672/70 www.suldal-turistkontor.no

Sølvsmeden på Finnøy

HURRA Avanti Ryfylke AS er en moderne arbeidsmarkedsbedrift som

Avanti Ryfylke AS er en moderne arbeidsmarkedsbedrift som dekker kommunene Strand Hjelmeland og Forsand. Bedriften er lokalisert på Jørpeland, og har i dag 60 ansatte.

Vi tilbyr tilrettelagt arbeid, arbeidsutprøving og arbeid med bistand. Vår visjon er at alle vi gir tilbud skal komme opp og fram.

– Sjefen er på ferie! dekker kommunene Strand Hjelmeland og Forsand. Bedriften er lokalisert på Jørpeland, og har i dag 60 ansatte. Vi tilbyr Våre delproduksjoner : Egenproduksjon: tilrettelagt arbeid, arbeidsutprøving og arbeid med bistand.  Elektronikkabler  Miljøstasjoner  Brevpakking  Spesialemballasje Vår visjon er at alle vi gir tilbud skal komme opp og fram.  Makulering  Møbeldeler  Pakkearbeid

 Jobbfrukt  Hagebenker  Innredninger

Våre delproduksjoner: • • • • •

Ein komplett gullsmedbutikk der du finn det meste av gullsmedvarer.

Håndlaga bunadsølv laga av og for Ryfylkingar på den einaste sølvsmia i Ryfylke.

WWW.SOLVSMED.NO Mandag-lørdag 9-16 Kvelder etter avtale 51 71 26 72

Egenproduksjon:

Elektronikkabler • Miljøstasjoner Brevpakking • Spesialemballasje Makulering • Jobbfrukt Ta kontakt med Hallgeir Hinna ditt behov Møbeldeler • medHagebenker Epost: hallgeir@avanti-ryfylke.no Pakkearbeid • Innredninger Tlf 51749810 Ta kontakt med Hallgeir Hinna www.avanti-ryfylke.no med ditt behov Epost: hallgeir@avanti-ryfylke.no Tlf 51749810 www.avanti-ryfylke.no

Me sender også med posten

WWW.SOLVSMED.NO Mandag-lørdag 9-16 Kvelder etter avtale 51712672 kvalitet, service og tradisjon

Sidsel Ă˜kstra trivest best blant gamle møblar. Ho vil gjerne gi dei nytt liv.

Ă… gi nytt liv November 2013

15

Sidsel inviterer gjerne inn på kaffi i verkstaden. Her osar det av ekte handverk.

Sidsel står i døra og ynskjer velkommen inn til ein ekte møbeltapetseringsverkstad. Her inne ser ein spor etter ekte handverk. På veggane heng stoffprøvar, glidelåsar og borrelåsar. Midt i rommet står eit stort bord som ber preg av mykje arbeid. Her har mange stolar fått nytt trekk, mange sofaputer har fått ein annan farge og båtkalessjer er blitt som nye. I denne verkstaden har ho drive i 14 år, men erfaringa i faget går mykje lenger tilbake, om lag 30 års fartstid slår ho

16

November 2013

fast etter litt rekning.

Ho har det i genene. Både bestefar og oldefar var skomakakar, medan bestemor var sydame. Det handlar om å skape, og ikkje minst om å ta vare på det ein allereie har. Sidsel likar ikkje å kaste ting, og ho kan knapt hugse sist ho kjøpte eit nytt møbel. Sofaen ho har heime kjøpte ho på Fretex og trekte den om i ullstoff.

— Den vart så fin, seier ho og smiler.

Det er viktig med gode reiskap for å gjere ein god jobb. - Det aller viktigaste er å ha fagkunnskap, meiner Sidsel.

Ho har det i genene. Både bestefar og oldefar var skomakarar, medan bestemor var sydame.

I dag er det ein lenestol som skal få nytt trekk. Om møbelet sårt treng ei oppgradering treng ein ikkje byte ut heile stolen.

Er det noko Sidsel brenn for, så er det gjenvinning.

— Sjå på denne stolen. Om trekket er slite og kanskje ikkje av den mest moderne fargen så er treverket heilt fint. Og slike gamle stolar har eit langt liv. Det er også økonomisk mykje betre å trekke den om enn å kjøpe ein ny i same kvalitet, seier Sidsel medan ho slår ut med armane.

— Dette er stolar som er gode å sitje i, og som er gode å reise seg opp ifrå.

Det er slik ho likar seg aller best, med forklede i skinn og knappenålsputa lett tilgjengeleg. Bak henne heng stiftemaskinen med kompressor, eit reiskap Sidsel ikkje hadde klart seg utan. Ho har ein symaskin dei fleste sydamer vil misunne henne og ein solid overlokkaskin som hindrar sømmen i å rakne. Det er berre 46 personar i landet med meisterbrev i faget,

Sidsel er ein av dei. Sjølv gjekk ho i lære hjå ein møbeltapetserar i Larvik.

— Kva er den viktigaste eigenskapen ein treng?

— Å vere nøye, å vite at ein må ta ting opp igjen viss ein ser det ber gale av garde.

Ho er glad for alle kunder som kjem i døra, om det er ein slitt scootersal, oldermors sofa eller putene i Røldal Stavkyrkje som ho nett hadde på bordet sitt. Ho er ikkje den som har marknadsført seg mest, og på Facebook er ho ikkje. Ho har ikkje nett i verkstaden eingong, det får klare seg med pc heime.

— Det er jungeltelegrafen som har gitt meg dei fleste kundane. Og marknaden endrar seg, dersom eg ikkje hadde hatt såpass mange jobbar med båtkallesjer hadde eg truleg ikkje vore her.

Gleda er stor når stolen eller sofaen er klar, i arbeidet er det berre det møbelet som gjeld, ingenting anna. Ho blir aldri hundre prosent nøgd, då er det ikkje vits

November 2013

17

Ein gamal stol kan få nytt liv med eit anna trekk. - Det er viktig å ta vare på ting, slår Sidsel fast.

Me bør skjerpe oss i dette rike landet, me har det altfor godt, og me treng ikkje alltid kjøpe nytt.

i å halde på, men ho kan seie seg nøgd, at stolen vart fin eller at stoffet ho valde passa både til stolen og til tidsepoken den skal førast over til. Aller helst skulle ho sett at ho kunne vore i full jobb i verkstaden. I dag har nokre småjobbar i tillegg, men draumen er intakt. Kjekt er det også å drive med dette handverket i ei tid der redesign og gjenvinning er i vinden.

— Det ser ut som at folk er blitt leie av å kaste ting heile tida.

Det gler eg meg over. Me bør skjerpe oss i dette rike landet, me har det altfor godt, og me treng ikkje alltid kjøpe nytt.

Ho viser til butikken Befri og Bevar på Sand som sel møblar som Sidsel har trekt om. Fleire og fleire ser gleda over gamle ting som kan gjerast nye med enkle grep. Blant kundane ser ho både dei som arvar gamle og verdifulle møblar og som gjerne vil ta vare på dei, og dei unge som gjerne kjøper seg billige møblar på Fretex og vil få dei i ny drakt.

— Eg kan aldri konkurrere med dei store butikkane på pris.

Men desse møblane held ofte lenger, slår ho fast.

Sidsel er oppteken av at dette er eit skikkeleg handverk, dersom ein betaler nokre tusenlappar for å få nytt trekk på ein

18

November 2013

lenestol, ja så skal jobben gjerast av nokre som verkeleg kan faget. Dersom det viser seg at ein må skifte ut fjørene i ein stol så må ein vite kva ein held på med.

— Kunden ser ikkje alltid kva som er dårleg handverk, det er viktig for dei som betaler at dei kan stole på at det er fagarbeid.

Sidsel brenn for kunnskap om tidsepokar, fargar og stoff.

Men noko interiørarktitekt meiner ho ikkje sjølv at ho er, om ho er god med fargar har ho fleire meiningar om kva som er eit godt stoff og ikkje.

— Har du kjent på stoffa som heng her, undrar ho og slår fast at fleire burde kome innom i døra, berre for å kjenne på stoff og kjenne verkstadlukta. Kunnskapen og kaffikoppen er minst like viktig som nye kundar.

Av Judith Sørhus Litlehamar Foto: Fotograf Nordtveit

Aktivt næringsliv gir godt bygdeliv Vi er banken for hele Ryfylke - du finner oss i din egen kommune.

Bedriftsetablering, vekst og nyskaping - treng DU råd?

Vi er 50 ansatte som er her for å hjelpe deg med alle finansielle behov knyttet til bank, forsikring og eiendomsmegling – enten det gjelder privat eller næring.

Har du prøvd vår mobilbank for privat eller bedrift?

Finn oss online på em1.no og sr-bank.no

SULDAL VEKST har KOMPETANSE og NETTVERK!

Foto: Anne Lise Norheim

Du finner oss i Sauda, Sand, Årdal, Jørpeland, Tau, Forsand, Judaberg og Vikevåg.

Sjå meir om oss på www.suldalvekst.no

Etter å ha vært uten kjedetilknytning i mange år, ser vi nå fordelene av å være under en større paraply.

Vi er opptatt av å ha fornøyde kunder, og opplever at kjeden også har stor fokus på dette, noe de har bevist gjennom å ha Norges mest fornøyde boligkunder tre år på rad.

blir en del av

Sjølv om Arild Kleven er ein travel mann gür han stilt i korridorane.

Thorstein Fossan skal søka om å få eiga våpen og spør lensmann Odd-Bjørn Næss til råds.

Røysta frå der det skjer

Politiet i Strand har til no vore ein særs energisk stemme i telefonen som har kunne redda mang ein actionfattig dag for ein klikkhungrig journalist i Ryfylke.

Medan lensmannen i indre Ryfylke spøkte om folk som kvelte mopedane sine, kan den ivrige politirøysta frå Jørpeland leggja ut i det vide og breie, om cannabisplantasjar, nugattitjuvar, duracellkriminelle, attgløymde seddelbunker på Tauferja, boling, bilar i sjøen, brann i nevane, knivstikking og mykje anna snadder.

Lensmann Odd-Bjørn Næss (60) snakkar både på inn- og utpust, og kan springa frå dei fleste i sitt lensmannsrike.

Til dags dato har ingen kjeltring sprunge frå han. Det var likevel nære på for nokre år sidan, då ein ungdom stakk av i ein uhorveleg fart. Men sidan lensmannen er seig og sta og dessutan meir blodtrimma enn mopedane i distriktet, hala han innpå, og fekk fakka lovbrytaren. Dette til tross, tida har

snart sprunge frå den åttehundre år gamle lensmannstittelen, trur Næss, men ikkje i Ryfylke. Ennå.

Næss er lensmann i Strand og Forsand på 18. året. Om vel eit år gir han seg. Han er glad for å kunna slutta i ei tid då politiet er høgst oppegåande. Den nye politimeldinga er godt nytt for distrikta, fordi ho vektlegg meir aktiv teneste.

Hans distrikt er det mest vidstrekte og grisgrendte i Rogaland politidistrikt.

— Det vil alltid vera langt å rykka ut til Vormedalen og Lysebotn. Men dei lange avstandane må også vegast opp mot risikoen for at noko skjer på dei minste stadene, minner han om.

November 2013

21

1

2

3

4

1 Syklane hopar seg opp på lensmannskontoret sin hittegodsavdeling. 2 Ikkje nett heimekoseleg i arresten. 3 Politistudent Martine Rabe driv etterforskingsarbeid. 4 Dette er heimelaga dopingmiddel som blei beslaglagt heime hjå ein kar. Lensmann Odd-Bjørn Næss sluttar aldri å undra seg over at folk kan kjøra i seg hestedop, men samstundes vera redde for å eta mat som er gått ut på dato.

— På den andre sida veit me nå at utenkelege ting kan skje på dei mest uventa plassar. Men skjer katastrofen, er politidistriktet slik organisert at ein vil pøsa på med politifolk frå heile fylket, i alle framkomstmiddel. Med Ryfast på plass, vil me ikkje vera så langt unna, påpeiker lensmannen.

Politiet har kontor i Skallstøperiet i Jørpelandsvågen. Den dagen ”Mitt Ryfylke” vitjar kammeret, er det roleg i lokala, men det er stadig trafikk i gongane, av politifolk med og utan koffertar på veg inn og ut av kontor. Forutan lensmannen er det 16 tilsette her, 13 av dei politifolk. For tida tenestegjer også tre politistudentar ved kontoret.

Studentane er overraska over at me har såpass mykje action her, så dei har fått brynt seg på litt av kvart, fortel Næss.

På det eine kontoret viser han oss eit beslag av dopingmiddel.

22

November 2013

Nokre dagar før fann dei kilovis med hasj på ei hytte på Idse.

Næss prøver å ha politifolk i arbeid frå klokka 7.30 til klokka 22.00. Kveldane blir ofte brukte til å gjennomføra avhøyr.

Etterforsking, trafikk-kontrollar og skulebesøk er også blant gjeremåla. Leiteaksjonar står også for ein stor del av aktiviteten ved lensmannskontor. Turistar går seg vill på veg til Preikestolen, andre har gått seg vill i seg sjølve. I dag er ein slik dag, og Næss har sendt ein patrulje ut for å prøva og stansa den villfarne.

— Me er vande med å leita etter folk, både turistar og jegrar, men nesten aldri sauebønder. Difor blir me alltid ekstra urolege når det skjer. For nokre år sidan hadde me ein slik aksjon. Dåverande lensmann rigga seg til på kontoret, for han elska action og kunne gjerne sitja på kontoret i eit døgn i strekk berre det skjedde noko som han fekk

Politibetjent Ida Marie Selviksvåg (med ryggen til), politistudent Martine Rabe og politibetjent Jostein Flatebø har varierte kvardagar ved Strand og Forsand lensmannskontor.

Det blir som ein boksar som blir slagredd, då får ein fort problem.

organisera. Då eg etter ei natts resultatlaus leiting kom ned til lensmannskontoret om morgonen, kunne lensmannen gledestrålande fortelja at han haddde fått løfte om at Sea Kingen skulle komma innover og hjelpa til i leitinga. Dette var lenge før helikoptet var kvardagskost, så alle blei oppglødde. Men like etterpå kjem ein gledestrålande mann springande opp trappene. Sauebonden er funnen. Eg trur aldri eg har sett lensmannen så skuffa, ler Næss. Sauesankaren skulle jo finnast med helikopteret.

Odd- Bjørn Næss er politimann heile døgnet, yrket sym i blodet hans, er som eit ekstra sett hud. Han minnest med glede dei gamle politidagane, då operasjonssentralen i Stavanger ikkje var oppfunnen, og det meste var opp til ein sjølv. Tida då han måtte ha telefonen i stova for å gå av seg litt irritasjon over alle tulletelefonane folk plaga vakthavande betjent med.

Lensmann Odd-Bjørn Næss

Andre gonger då det var alvor, var også kona med på å organisera leiteaksjonar og redningsoppdrag.

Den gongen tilkalla dei Store-Knut og Sterke-Per då det var bråk på festane. Eller dei gjorde som Odd-Bjørn ved eit høve, rykka ut åleine til fyllebråk på Folkets Hus. Her møtte han ein svær brande som straks byrja å hetsa politimannen.

— Eg såg med det same at ein slåsskamp med denne karen kunne bli ei utfordring. Då gjeld det å vera smart og finna ein måte og åla seg ut av situasjonen. Eg fekk dei som stod rundt til å samtykka i at festen eigentleg var over.

— Nå går me herfrå og skrur av lyset, sa eg. Dermed forlet me den sinte kjempa brølande åleine att i festlokalet.

Eit langt politiliv innber også at ein kjem nært på mange tragiske og triste skjebner.

November 2013

23

Ein journalist er på tråden for å høyra nytt om eit hasjbeslag. Det kan vera eit veldig trykk frå journalistar enkelte gonger, men operasjonssentralen tek også unna ein del, opplyser lensmann Odd-Bjørn Næss.

Heldigvis er eg slik laga at uansett kor fælt og tragisk noko er, så greier eg å leggja ting bak meg, og nesten gløyma hendinga.

Lensmann Odd-Bjørn Næss

— Heldigvis er eg slik laga at uansett kor fælt og tragisk noko er, så greier eg å leggja ting bak meg, og nesten gløyma hendinga. Det hender eg blir litt skremd av meg sjølv på grunn av dette. Samstundes trur eg det er naudsynt å kunna slå av i denne jobben, elles vil ein fort kunna få trøbbel med psyken. Det blir som ein boksar som blir slagredd, då får ein fort problem.

Tidlegare lensmann i Sauda opplevde ein gong å bli slått ned i eigen garasje. Odd-Bjørn Næss har til denne tid ikkje opplevd noko slikt, og har heller ikkje hemmeleg telefonnummer.

— Som lensmann må eg rekna med å bli kontakta på privaten. Hvis telefonen er stille over lang tid, lurer eg på om eg er for lite synleg.

24

November 2013

Dagane til lensmannen går stort sett med til sivile saker. Han kjem mellom anna tett på dei som slit med økonomien. Å hala nokon opp frå ei økonomisk hengemyr, er blant det som gler han mest i jobben.

— Etterpå har du ein ven for livet.

Det varmer også eit gamalt politihjarta å sjå korleis ein lovbrytar rettar seg opp etter å ha fått vedkjent eit brotsverk i avhøyr. Å letta samvitet hjelper, konkluderer Næss. For det er det politiyrket handlar om for han, å redda, å hjelpa og å førebygga. Passa på at folk ikkje utset korkje seg sjølv eller andre for skade. Det er politimannens jobb.

Av Heidi Hjorteland Wigestrand Foto: Fotograf Nordtveit

Kommentar:

Laila Steine Dagleg leiar i Suldal Vekst

FEMTUSENFEMHUNDREOGÅTTITO….

Me treng ikkje lese så veldig mange aviser før me møter ordet verdiskaping. I Ryfylke, som dei fleste andre stader, er me også naturleg opptatt av verdiskaping når det er snakk om kva som er viktig for samfunnet vårt.

Kva betyr i grunnen dette med verdiskapinga me høyrer så mykje om, og som både politikarane våre, bedriftene våre og til og med Ryfylkealliansen synes er så viktig at ordet er sentral del i vedtektene for foreininga. Litt ulikt formulert frå ulike instansar som skal ha greie på kva dette ordet betyr kan me seie at verdiskaping er bruk av kunnskap, kapital og/eller arbeid med mål om å skape økonomiske verdiar. Eller sagt på ein annan måte: Verdiskaping skjer når verdien av det me lagar av varer og tenester er større enn verdien av ressursane me brukar til å lage desse varene og tenestene. Slik får me gode velferdstenester som t.d. skule, helsevesen, trygdeordningar og sosialtenester.

Kven og kva er det så som skapar desse verdiane? Næringslivet skaper verdiar til samfunnet kvar dag gjennom skattar og avgifter. Og så er det du og meg, sjølvsagt, våre arbeidsplassar i dette næringslivet og dermed skatt av inntekt.

Og så er det gründeren... Det er opplese og vedteke at Noreg har behov for fleire gründerar, og helst av den ambisiøse typen som kan skape mange arbeidsplasser i landet vårt og ha stort internasjonalt potensial i sin forretningside.

Med andre ord skal desse gründerane erobre verda og skape eit grunnlag for det me skal leve av i framtida. Det overordna målet for næringspolitikken i Noreg er då også å leggje til rette for størst mogleg samla verdiskaping i norsk økonomi.

Verdiane som kvar dag blir skapte i privat og offentleg næringsliv, skal leggje grunnlaget for gode arbeidsplassar, gode velferdsordningar og ei berekraftig utvikling heiter det frå regjeringa. Innovasjon og omstilling er lagt som oppskrift for vår evne til å skape desse verdiane, og dermed eit sentralt middel for å oppnå det overordna målet for næringspolitikken. St. meld nr 7 Eit nyskapande og berekraftig Noreg, trekkjer fram det skapande menneske som skal utvikle sine ressursar og kompetanse og også kunne ta dette i bruk.

Kven er så dette mennesket som skal vere sentral bidragsytar i nå måla i regjeringa sin innovasjonspolitikk og også stå

for framtidige verdiar i Ryfylke? Kven er dei som skal skape desse arbeidsplassane me enno ikkje veit om og som skal stå for innovasjon og omstilling og ta risiko? Kanskje det er du?

I min arbeidskvardag i næringshagen i Suldal møter eg mange uredde, motiverte, dyktige, nysgjerrige og meir eller mindre visjonære personar som kvar på sitt vis har ein draum om å realisere nettopp sin forretningside eller å skape vekst og utvikling i allereie etablert bedrift. I kor stor grad

Verdiane som kvar dag blir skapte i privat og offentleg næringsliv, skal leggje grunnlaget for gode arbeidsplassar. dei er opptatt av regjeringa sin innovasjonspolitikk skal her vere usagt, men skape eigne og andre sine arbeidspassar vil dei alle som ein. Gründeren kjem i alle variantar og fasongar, nokon vil lukkast og andre ikkje. Nokon vil skape større verdiar enn andre, og andre har ambisjon om å skape seg sin eigen arbeidsplass. Mykje er sagt og meint om motivasjon og eigenskapar til gründeren. Ein ting er i alle fall sikkert utan den drivkrafta og viljen til å ta den risikoen det er å starte eiga bedrift og gi slepp på det sikkerhetsnettet fast og stabil inntekt er, vil det heller ikkje bli så mykje verdiskaping framover. Me treng gründeren og bedriftseigaren som kontinuerlig er på jakt etter gode og nye løysingar for framtidig verdiskaping for seg sjølv og andre. Eller som ein kvinneleg gründer sa det her om dagen: Den beste måten å finne opp framtida på, er å skape den sjølv.

Og ja, det var eit poeng med overskrifta… Du har kanskje gjetta kva 5582 er for eit tal…? Nemleg, det er talet på registrerte bedrifter i Ryfylke. La oss halde fram med å skape ei endå betre og fruktbar ryfylkejord for bedriftene våre å vekse og utvikle seg i, og gi gode vilkår for dei som skal skape arbeidsplassane me enno ikkje veit om.

Ha ei fin førjulstid så lenge! Og hugs – utan bedriftene vil verdiskapinga i Ryfylke ha ringe kår.

November 2013

25

Dottera Samira er det aller viktigaste i livet til Stephan.

Uredd optimist Stephan Dickinson (32) har aldri vore redd for å prøve nye ting. Det ser han resultat av i dag.

Ein strøken BMW 645 inntar kaien på Judaberg med god fart. Inni sit Stephan Dickinson med eit av dei breiaste smila verda har sett. Tidlegare på dagen slo han tydeleg fast at det ikkje var naudsynt for oss å finne ein taxi på Judaberg, han hadde jo bil måtte vite. Med solbriller, gullkjede og eit smykke av ein bil kunne finnøybuen like godt hatt ei sentral rolle i ein italiensk mafiafilm.

Han vil ikkje skryte av bilen, den meiner han er gamal. Men fart og spenning, det likar han. Om det er raske bilar, dukking i ukjent farvatn eller reiser i inn – og utland.

Stephan likar seg best når det bles på toppane. Ei lita rosa lommebok i baksetet avslører likevel at han ikkje bur i eit ungkarsreir.

— Det er dottera mi, Samira sin ja, seier han og ler.

26

November 2013

— Det er kjekt å vere far, det gir livet ein ekstra dimensjon Som 18-åring kjøpte Stephan sin første gard. Det var starten på ein lynrask karriere i næringslivet.

— Eg selde den garden etter eit år, og gjorde min første million på det salet. Det var mykje pengar på den tida, slår han fast.

I dag sit han som eigar av tre gardar, der han driv med sau, gris og er i samdrift på melkeproduksjon. Han har modernisert bygningsmassen og drøymer om å få på plass ein melkerobot. Og Stephan er ikkje heilt samd i at landbruket ikkje løner seg økonomisk.

— Slik eg legg opp arbeidet på gardane har eg betre timebetalt enn toppsjefane i olja, eg veit det vil provosere at eg seier det slik.

P R O F I L

Navn: Stephan Dickinson Alder: 32 Sivilstatus: Aleinepappa Drøymer om: Økonomisk uavhengighet Les: Øyposten Høyrer på:Sissel Kyrkjebø Førebilete: Forskjellige folk til forskjellige tider.

— Slik eg legg opp arbeidet pü gardane har eg betre timebetalt enn toppsjefane i olja, eg veit det vil provosere at eg seier det slik.

Stephan trivest som bonde.

Det er mykje godt lag i sauene.

Det er god stemning i Øyposten. Både marknadsleiar Oddvar Vignes (tv) og grafisk designer Gudmund Rørheim er imponerte over den nye sjefen.

Eg vil sikre oss fleire abonnentar og ein større aksjekapital, eg skal ikkje blande meg redaksjonelt, det er det andre enn meg som har greie på.

I tillegg til gardane driv han som entrepenør, med eigedomsutvikling og som skipsreiar. Historia om korleis Stephan vart skipsreiar er imponerande på fleire vis. Ein søndag for om lag ti år sidan var han ute og køyrde bil då han møtte mannen som åtte frakteskipet Finnøyfjord. Før samtalen var over hadde Stephan kjøpt seg båt og firmaet Ryfylke Shipping vart fødd. I dag tel han på knappane om heile skipsaktiviteten, han er nemleg i ferd med å kvitte seg med dei 2 lasteskipa han har på sjøen. Det lønte seg ikkje så godt som ein skulle trudd, som Stephan seier det.

Ein oktoberdag i 2011 gjekk Finnøyglimt ned utenfor Haugesund, og kapteinen omkom. Dermed opplevde Stephan det verste som kan skje som rederieigar.

— Det var den verste dagen i mitt liv. Du har eit ansvar som arbeidsgjevar, og kapteinen var ein venn eg kjende godt.

I eit intervju med TV2 etter ulukka skildrar Stephan kapteinen som ein ekte helt som redda ut dei to andre i mannskapet før han tenkte på seg sjølv.

— Det er då du får krefter du ikkje visste du hadde, seier han tankefullt.

Stephan har invitert oss heim til garden. Han serverer kaffi og sjokolade i stova med tunge skinnmøblar. På golvet står eit bilete med innramma avispapir som vart funne i veggene

når det gamle huset vart pussa opp. Biletet fekk Stephan frå entrepenøren som gjorde jobben, ei artig gåve, slår han fast.

— Det er viktig å kjenne fortida for å oppnå suksess framover. På den eine veggen i stova har også Stephan laga rom for å sjå inn på den gamle tømmerveggen.

Stephan fortel om ein oppvekst med lese – og skrivevanskar. Desto viktigare vart det for ungguten å vise at han også kunne få til noko. Han måtte finne sine eigne speleregler.

— Eg arbeidde som avløysar og hadde ikkje noko utdanning å lene meg attende på. Eg måtte skape noko sjølv, men eg likar det, eg har alltid likt å knekke kodar, likar å få utfordringar rundt forhandlingsbordet.

— Eg har aldri vore redd for å prøve nye ting, og følte eg hadde mykje å bevise for folk rundt meg.

I dag har han folk til å lese epostar, svare på brev og gjere papirarbeidet som trengs. Det stoppar ikkje Stephan i å bli dagleg leiar i lokalavisa, Øyposten. Mange vart overraska då Stephan sikra seg over 60 prosent av aksjane i lokalavisa. I dag har han tilsett fleire i avishuset og sikra økonomien. Dei tilsette gir sjefen mange godord og meiner den nye eigaren har fått sving på avisa.

— Eg vil sikre oss fleire abonnentar og ein større aksjekapital, eg skal ikkje blande meg redaksjonelt, det er det andre

November 2013

29

– Suksessoppskrifta er å vere på rett stad til rett tid, planlegge godt og ta dei rette beslutningane. enn meg som har greie på, seier Stephan sjølv.

Stephan kan virke som ein ustoppeleg optimist. Han arbeider lange dagar, ser sjeldan TV på kveldane og har gardsdrift som livsstil. Fri i helgene og turar til feriehuset i Spania set han likevel høgt. Her hentar han nye krefter, og får kvalitetstid saman med venner og familie.

— Eg jobbar mykje, det er ikkje til å kome forbi. Men om 10 år er planen å trappe ned, då held det. Målet må vere å kome seg såpass opp at ein slepp å tenkje på økonomien.

Suksessoppskrifta er å vere på rett stad til rett tid, planlegge godt og ta dei rette beslutningane. Det er ikkje alltid vits i å høyre på alt andre meiner er rett, det viktigaste er å høyre på seg sjølv, slår gründeren fast.

— Og ver ærleg, det tener ein på i det lange løp.

Augene gnistrar då han fortel at han nyleg kjøpte attende den aller første garden han kjøpte og selde.

— Eg angra jo alltid på det salet, det var spesielt å få den attende, seier han.

Han tar oss med på biltur. Me skal innom eit hus med leiligheiter i Steinnesvåg der eit firma er innleigde for å pusse opp. Stephan ser på arbeidet, spør etter på klingande engelsk kvifor dei gjer arbeidet slik og slik. Det er viktig å vise interesse slår han fast.

— Eg er glad i å reise, difor kan eg såpass med språk. Det kjem godt med når ein har mykje arbeidsfolk frå andre land.

Telefonen ringer. Dottera er komen til kontoret, skuledagen er slutt og no ventar ho på far.

— Eg kjem øyeblikk, seier Stephan og lyser opp. Aller mest er og blir han far.

Han likar å fylgje med når arbeidsfolket arbeider. Ikkje for å passe på, men for å få kunnskap. - Dei kan mykje, slår han fast.

30

November 2013

Av Judith Sørhus Litlehamar Foto: Fotograf Nordtveit

Telefon: 51 92 200 E-post:karmsund-vgs@rogfk.no

Helse- og

restaura

nt- og ma

oppvekst

fag

tfag

elektrof

g in d u t e k n ik k o

karmsund videregÅende skole

s t r ie l l p

roduksjo

n

v pÅ valg a lurer du

Bestemme ss fØr du o m o n in ren gjerne tu skole - ta

r deg.

www.karmsund.vgs.no

Hjemmefra, men ikke alene!

Lundeneset VGS er en kristen internatskole i Ølensvåg.

Vi tilbyr - Medier og kommunikasjon - Service og samferdsel - Studiespesialisering - Påbygging til generell studiekompetanse I tillegg til en god skolegang gir vi deg et trygt miljø, varierte fritidstilbud og venner for livet!

Les mer om oss på www.lvs.no

ag

S T U D I E V A L 2 0 1 4

Kombi nér jobb og utdann ing

HSH tilbyr i dag vidareutdanningsemne som ”Leiing og læringskultur”, “Matematikk 1-7” og ”Kompetanseheving i eldreomsorgen” i Ryfylke.

Vi har som mål å vere det naturlege førstevalet for dei frå vår region som søkjer høgare utdanning. HSH tilbyr gode utdanningar og trivelege studiestader. På Stord tilbyr vi sjukepleiar-, barnehagelærar- og lærarutdanning.

I Haugesund tilbyr vi sjukepleiar-, nautikk, økonomi og administrasjon- og ingeniørutdanningar.

Torsdag 23. januar 2014 kjem HSH til yrkes- og utdanningsmessa i Saudahallen. Møt oss der!

www.hsh.no Følg oss!

Tlf. 53 49 13 00 - e-post: postmottak@hsh.no

CARBON14 / FOTO: ØYVIND SÆTRE / FOTO: HÅKON NORDVIK

Høgskolen Stord/Haugesund er aktive i Utdanning i Ryfylke

S T VELKOMEN TIL ØLEN VIDAREGÅANDE SKULE -Studiespesialisering m/breiddeidrett U -Bygg- og anleggsteknikk -Elektrofag og oppvekstfag D -Helse-Restaurant- og matfag og industriell produksjon I -Teknikk -Alternativ opplæring E Veksthus for vett og vennskap V A L www.strand.vgs.no

2 0 1 4

TA BYGGFAG bu på internat

WWW.OLEN.VGS.NO



Elektro



Helse og oppvekst



Idrettsfag



Service og samferdsel



Studiespesialisering



Tilrettelagt



TIP

Foto: Fotograf Nordtveit Design: norsk-plan.no

Litlehagen 5580 Ølen Tel: 53766400

Skolen for Ryfylkeungdommen!

Sauda vidaregåande skule Rygjatun internat Bygg- og anleggsteknikk Skulevegen 22, Skulevegen 13, 4230 Sand, 4230 Sand Avd. leiar Øyvind Marvik Tlf. 52 79 72 61 +47 918 30 957 / 915 77 036 Oeyvind.Marvik@rogfk.no post@rygjatun.no www.sauda.vgs.no

VerVekampanje 2013 Landets største næringsforening er i stadig vekst. Og bra er det, for jo flere på laget jo sterkere står vi.

Vervekampanjen 2013 er nå godt i gang!

Fram til 1. september har du muligheten til å få en signert utgave av Kjartans Tango til en verdi av kr 449,- ved deltakelse i vervekampanjen.

For MEr inForMaSjon, Ta konTakT: Tove-Mette Sædberg Telefon: 51 51 08 71 – Mobil: 93 26 64 01 Epost: saedberg@stavanger-chamber.no

Elianne Strøm Topstad Telefon: 51 51 08 73 – Mobil: 92 64 25 83 Epost: topstad@stavanger-chamber.no

Min arbeidsdag

2014

Me utfordrar bedriftsleiarar til å dokumentere arbeidsdagen sin i bilete.

I dag: Kristofer Ryde (33), fotograf i firmaet Negative på Tau.

2014

Som fotograf jobbar han variert, her er det alt frå familiefotografering, gruppebilete, barnefoto, konfirmantar og brudepar til bilete av produkt og tenester for små og mellomstore bedrifter.

— Fotografar arbeider veldig ulikt, det er vel ikkje ein fotograf som er lik ein annan i sitt visuelle uttrykk. Eg

Med oppskrift av

Karl Erik Pallesen - kjent frå Kokkenes kamp på TV2

Ragnar Fosstveit, dagleg leiar Sauda Ferie & Fritid as Ikke et svar på hva Mitt Ryfylke er!

- ei matglad reise i Ryfylke

Kalender for 2014 med eksklusive oppskrifter og mathistorier frå Ryfylke.

Foto av prisvinnande Fotograf Nordtveit.

Design av norsk-plan.no

Kjøp og bestill kalender:

Ryfylkemuseet på Sand Suldal Hotell KuLP Lysefjordsenteret Ryfylke Bok & IT ryglimt@ninaostebo.no eller 909 96 324. kampanjepris kr 175,Ved bestilling av min. 50 kalenderar får du med bedriftslogo/helsing.

www.norsk-plan.no/ryglimt/

34

November 2013

www.facebook.com/Ryglimt

Mitt Ryfylke er vinter.

Historien viser at vi har lange tradisjoner for både nedover ski og bortover ski i indre Ryfylke og det er videreført den dag i dag med litt raskere tempo og kanskje litt større forventinger til kvalitet og komfort.

Mitt Ryfylke er levende bygder. Selv om det er mange meninger om industri og vannkraft i Ryfylke er det uansett en del av historien. Kombinasjon av gammel arkitektur og natur er noe Ryfylke bør se i sammenheng og bruke for videre generasjoner.

Nasjonal Turistvei er et svar på denne egenskapen Ryfylke har og mange spennende bygg og stoppesteder langs veien blir tatt i bruk fremover.

Mitt Ryfylke er arrangement. Har inntrykk

av at dugnadsånden fortsatt lever i Ryfylke!

Viktigheten av å gjøre noe i felleskap har stor betydning rundt i de ulike bygdene samtidig som en skaper sin identitet. Og selv om mange mener det skjer lite kan en raskt få et overblikk at det er mye aktivitet i Ryfylke og det skal det fortsatt være  Mitt Ryfylke er ro. For oss er det vanlig å knytte på seg ski eller fjellskoene utenfor døren og ta seg en tur. Når en i tilegg opplever å kunne gå i lengre strekk uten å høre noe annet en hva naturen tilbyr er dette noe som er viktig å ta vare på og som kjennetegner Ryfylke.

Mangfold er et ord som stadig dukker opp hos meg når Ryfylke skal presenteres, variert NATUR, flott ARKITEKTUR, levende BYGDER sammen med engasjerte mennesker utgjør MITT RYFYLKE!

Ryfylkepuls kombinerer kommersiell fotografering med privatfotografering og får dermed varierende arbeidsdager.

Ingen dagar er like. Det er nettopp variasjonen i arbeidet og høvet til å skape noko estetisk som er drivkrafta mi. Arbeidet mitt tar meg overalt i den vakre Ryfylkenaturen, og eg får sjansen til å treffe mange spanande personar som driv med mykje forskjellig,seier Ryde.

Han set pris på varierte arbeidsdagar med både fotografering, behandling av bilete og administrativt arbeid.

— Eg er min eigen herre, så eg bestemmer i stor grad over kva eg vil gjere, og når eg vil gjere det. Dermed startar arbeidsdagen min sjeldan før klokka ni, men til gjengjeld blir det ein del seine kveldar.

— Eg er ingen sjonglør med fleire ballar i lufta samstundes, men trur meir på å gjere ei oppgåve om gongen. Ein må også trivast i eige selskap når ein driv åleine, for det blir ein del einsame dagar.

Min arbeidsdagar er veldig ulike, nokre gonger kjekt, nokre gonger kjedeleg, men i det store og heile trivest eg veldig godt med jobben.

1

2

3

4

5

1 Konfirmant i Strand 2 Tunnelarbeider i Otra Kraft sin vannkraftsutbygging. Industriprosjekt i Bykle, Setesdalen.

3 Interiørdetaljebilde for Aktiv Eiendom og Jadarhus 4 Kinosjef i Strand Kino, Roger Nybroen 5 Bryllupsbilde Foto: Kristofer Ryde, Negative foto

Kulturtipset Merete Meling Kindingstad, Biblioteksjef i Finnøy

Kulturtips i Ryfylke – i dag avgrensa til Finnøy kommune!

I Finnøy er det alltid eit flott turområde som kan utforskast. På alle øyar vil det vera mogleg å ta seg ein flott tur ute i frisk luft. Mange stader er det laga til turløyper i utmark. På sjølve Finnøy er det ei flott turløype som går frå Hauske sørover til Få. Med utgangspunkt i

Judaberg vil løypa ta ein god time å gå.

Løypa ligg slik til at det er flotte utsiktspunkt der ein ser langt inn i Ryfylke.

På denne årstida vil nokre kanskje føretrekkja inneaktivietar. Då er det fram mot jul blant anna kunstutstilling (30.11-02.12- Finnøy) og julemesser (23.11-Fogn og 29.11-Finnøy).

På biblioteket kjem Bjørn Kallevig med programmet «Dette har vi venta på så

lenge», eit songprogram frå 3 år og oppover (tysdag 3.desember kl 17.00).

For å ta ein siste ting -vil ein berre kosa seg heime, vil det vera fullt mogleg å låna seg ei bok å kosa seg med, via Ryfylkebiblioteket.no. E-bøkene kan lånast akkurat når du vil! Desse ulike kulturtipsa kan kombinerast – kanskje klarer du alle!

November 2013

35

På Brat-Hetland har dei nytta mykje av utmarka til å plante juletre.

På Brat-Hetland har dei nok juletre til å fylle opp 30 fotballbanar. Eit av dei er kåra til å vere det flottaste juletreet i Europa.

Juletreskogen Her står høgsesongen for døra. Snart er det på tide å laste bilen med juletre, julekransar og pyntegrønt og setje kursen mot utsalet på Mariero – kvar einaste dag. I tillegg til utsalet i Stavanger kjem mange kundar heim til garden for å handle, juletreprodusenten på Hjelmeland leverer også juletre til heile landet, også Svalbard.

— Det kan bli lange dagar, men me er heldige og har fleire ungdommar som kan hjelpe oss, seier Kristine Hetland om

36

November 2013

den hektiske månaden der alle skal sikre seg årets juletre.

Ho driv garden på Brat-Hetland saman med ektemannen Mikal. Sjølv har ho ansvaret for grisene, medan han styrer med sauene, melkeproduksjonen, sal av ved og ikkje minst juletre. Dei fire borna er alle på veg ut av reiret, ein av sønnene skal etter planen overta garden om nokre år. Kristine slår lattermildt fast at dei har nok å finne på. Det er tydeleg at ingen på Brat-Hetland har fritidsproblemer.

Kristine legg vekt p책 at det ligg mykje kunnskap bak plantinga av juletre.

November 2013

37

Kvart juletre har fått sine eigen farge og kvalitet.

På ei juletremesse i Danmark tidlegare i år vart eit av Mikal sine juletre kåra til det finaste i Europa, det er første gongen det er nokon frå andre land enn arrangørlandet som vinn den gjeve prisen.

Og slikt kjem ikkje av seg sjølv. Å dyrke juletre er ein kunst, og krev mykje kunnskap. Mikal bruker mykje tid på klyppe tre, kneppe på skot og sjå etter at juletrea blir så fine som mogleg før dei går ut til kundane. Plantene er tre – fire år gamle når dei plantar dei, sju - åtte år seinare er dei klare for sal.

Og kvart tre får sin farge og sin kvalitet. Dei aller finaste er lilla, desse trea er dei mest populære og gir flest kroner i kassen for ekteparet på Hjelmeland.

— Mange av kundane vil ha smale og tette tre no, medan nokre vil ha tette greiner vil andre sjå tydelege kransar på trea.

— Forandrar behova seg ?

— Ja, absolutt. Før kunne trea gjerne vere større og breiare.— — Eg trur mange har små leiligheiter med mykje møblar, då kan dei ikkje ha så stort tre.

Kanskje dei berre treng eit til å ha på eit bord, seier Kristine.

Juletreet er viktig i dei fleste heimar. Og mange har meiningar om kva det perfekte treet er.

— Me ser mange som kranglar om det når dei skal kjøpe. Nokre ser på pris medan andre ser på korleis treet ser ut. Det er vel ofte dama som vinn i slike diskusjonar, seier Kristine og ler.

— Det er mange kresne heimar, ofte ser jo heimane no ut som utstillingsvindauga. Då er det viktig å finne det perfekte juletreet også. For mange er det

38

November 2013

Kristine lagar julekransar, dørkransar og pyntegrønt. Sjølv har ho allereie hengt julekransen på døra.

Kristine lagar julekransar, dørkransar og pyntegrønt. Sjølv har ho allereie hengt julekransen på døra.

stas.

Likevel er ikkje alle kunder like kravstore.

— Me har ei kvinne som kjem og spør etter den «styggaste furua me kan finne» kvart år. For henne har det sikkert gått sport i å finne det styggaste treet.

Etter 16 år med juletreproduksjon har Kristine og Mikal sett det meste av trendar og tradisjonar. Etterkvart byrja også fleire kundar å spørje etter kransar og pyntegrønt. I dag er det Kristine som er ansvarleg for produksjonen av dørkransar, gravkransar og pyntegrønt.

— Her i landet vil dei ha kransane slik dei alltid har hatt dei. Mykje raudt i det og lite krims og krams. Dei eldste vil og ha plastikkblomar, slik er det berre. Og kunden må få det den vil ha.

Kristine fortel at ein dørkrans kan halde i månadsvis dersom ein tek skikkeleg vare på den og let den stå slik at både sol og vatn når inn. Får ein ikkje det til kan det lønne seg å dusje den med vatn innimellom. Også treet kan få lenger levetid dersom ein veit korleis ein skal stelle det.

— Det går ikkje å felle treet på vesle julaftan og ta det inn i 25 varmegrader dagen etter. Då vil det drysse. La det gjerne ligge nokre dagar for å tette porene, då held det lenger, er rådet frå Kristine. Som også meiner det er viktig å kappe av treet før ein set det i vatn.

Det er ikkje tilfeldig at Kristine allereie

Gardslivet på Brat-Hetland er variert.

midt i november har hengt ein julekrans på døra. Det er marknadsføring i alt.

Tradisjonen med juletre går attende til 1500 –talet og det katolske Sør-Tyskland og Sveits. Tradisjonane med kva tre som blir brukt eller kva ein pyntar det med har endra seg mykje gjennom tidene. Mange kjenner også juletreet som eit populært motiv på julekort gjennom lange tider. Mikal og Kristine dyrkar no edelgran og fjelledelgran. Fjelledelgrana er blitt særs populær med den typiske granlukta og den nesten blålege fargen.

Dei har berre dyrka juletre i utmark og har difor klart å spare den dyrka jorda til resten av gardsdrifta. Det som byrja som ei enkel attåtnæring i 1996 er blitt ein stor del av drifta ved garden. I fjor selde han mellom 6000 og 7000 tre, målet er å auke på med fjelledelgran etter kvart.

Det er ikkje lenge igjen til jul. Tida går fort. Kristine har ikkje lenger ei målsetjing om sju kakesortar i kakeboksane. Ein får kjøpt så mykje godt, seier ho no og ler.

Og julepakkane, dei må vere ferdige til 1. desember. Slik er det berre. Etter den tid er det berre juletre og julepynt som gjeld.

Av Judith Sørhus Litlehamar Foto: Fotograf Nordtveit

November 2013

39

1

2

3

4

1 Norske smakar alt i hop. På tallerkenen ligg det reinsdyrkjøt, selleripuré, steikt kantarell, bakt sjalottlauk, asbargesbønner, små bitar smørkokt selleri, tytebærkokt pære og to typar viltsaus. 2 Desserten er heller ikkje noko knussel. 3 Blanksteikt sjalottlauk struttande av smak. 4 Denne panna er full av asbargesbønner og kantarell.

Joakim Moberg Wiborg ved uteborda

Ikkje noko Toro-tull Det einaste som kan få fram ein snev av temperament hjå kjøkkensjef Joakim Moberg Wiborg (23) er namnet Toro og folk som masar om pommesfrites og pizza, her langt oppe i den ryfylkske fjellheimen. Då kan dei heller dra til Jørpeland for ein kebab, er kokkens klare råd, for skal fastfood nokon gong serverast på Preikestolem Fjellstue, må servitørane skritta over ein død kjøkkensjef.

— Eg var på ei kokkemesse for ei stund sidan, der kom Toro og ville presentera nokre nye produkt. Eg vil ikkje høyra om dritten dykkar, sa eg. Kjøkkensjefen legg til at Toro diverre er i bruk på stader der ein ikkje skulle tru.

Han trur heller ikkje på foreldre som påstår at

40

November 2013

Kjøkkenet på Preikestolen Fjellstue summar av effektivitet. Ingen knivar flyg gjennom lufta og kokkelærlingane slepp å krypa for kjøkkensjefen som med ro og stille mynde får det som han vil utan å heva røysta. avkommet ikkje likar fisk, og har mang ein gong stått fram som ein trollmann i matosen. Etterpå har foreldra takka han for at barna har gafla innpå gjellemat med stor appetitt.

— Foreldre som har barn med fiskevegring har seg sjølv å takka, meiner han.

— Barna et det vaksne et, er Joakim sin filosofi.

Lettprodukt kjem aldri inn på eit kjøkken kor Wiborg styrer. Brimismør og fløyte, derimot, går med i store mengder når Joakim kokkelerer.

Joakim frå Sogndalsfjøra har vore kjøkkensjef på Preikestolen Fjellstue sidan mars i år. Som Frode Selvaag er han Arne

Brimi-disippel, med ein klar matfilosofi, og i full gong med å finna sitt eige særpreg innan det norske matuniverset, med sjalottlauken på baklomma, som eit stempel frå den store matfaren der oppe i Gudbrandsdalen. Å vera kokk er eit svært personleg yrke, forstår me.

—Du blir veldig knytt til jobben og ærekjær når det gjeld det du driv med.

Dermed kan dagane fort bli lange, men slik vil eg ha det.

Som Ryfylkekokken Frode Selvaag, lærte også Joakim å bli glad i matlaging heime på kjøkkenet hjå mor. Mat skal vera ekte,

til restauranten på Preikestolen Fjellstue. Turisthytta vil forbli pizzafri sone så lenge han er kjøkkensjef her.

og Joakim skal kunna fortelja historia om kor maten kjem frå.

Ingenting er kjekkare enn når han kan fortelja korleis multene låg kalde og mjuke i handa, og korleis Refsvatnet gåvmildt gav slepp på 60 aurar til gjestene.

Moderne gjester elskar nemleg å høyra kva hender dessertbæra har kvilt i. Kokken har nå planar om å ta jegerprøva og dermed kunna by på sjølvskote vilt også.

Reinsdyr, hjort elg og rype er kjøt som han gjerne serverer gjestane på Preikestolen Fjellstue. Piggvar, kveite og laks står også ofte på menyen.

Joakim sparer seg ikkje på nokon måte for å kunna by på gode matopplevingar og har sjølv skore opp dei tre elgane gjestane skal eta opp før jul.

— Ein kokk er aldri utlært, fortel Joakim. Ein lærer heile tida noko nytt, forkastar noko og tek opp nye teknikkar og trendar, fortel han, medan han vaktar fire-fem gryter som står og putrar på gasskomfyren, og sikkert skal vera ferdige på

likt. Joakim let seg ikkje stressa av den grunn. Ein gong då han var lærling forsvann straumen, men ungguten beheldt roa, og måltidet kom vel i hamn. Etterpå har han vore skånt for dei store skrekkopplevingane, fortel han.

For tida spelar Joakim sin lidenskap og matmoten på lag. Suget etter rotekte norsk mat, også kalla husmannskost, sjølv om det ikkje akkurat dreier seg om sild og poteter, er større enn nokon gong. Svinenakke og kjøtsuppe er tilbake att, til Joakim si store glede.

Både pølsene, karbonadane og kjøtkakene som blir servert på Preikestolen Fjellstue er heimelaga. Det dampar, putrar og angar, Joakim rører i ei gryte her, og i ei gryte der. Vips, så er alt klart på likt, og mat fargesprakande som hausten der ute, blir forsiktig dandert på ein tallerken. Auge og nase tjuvstartar på måltidet, så er det endeleg tid for å la smakane eksplodera i munnen.

Av Heidi Hjorteland Wigestrand Foto: Fotograf Nordtveit

OPPSKRIFTER 400gr. viltkjøt, timian, salt, peppar,olje: Gni kjøtet inn med salt og peppar. Svi av i varm panne med olje. Ha kjøtet over i ein bakke, dryss over grovhakka kvitlauk og timian .

Sett inn i omnen og periodesteik kjøtet.

La det steike i 5 minutt, ta det deretter ut og la det kvile 3 min. Slik held du på til kjøtet har ein kjernetemperatur på 60 grader. Steiketemperaturen skal vera 180 grader.

Når kjøtet er 60 grader la det kvila 4-5 min før du porsjonerar kjøtet.

Selleri puré: ½ kg sellerirot ( omtrenT ein halv), melk, smør, fløyte og salt, Skrell sellerirota, grovkutt ho og putt i ein kjele med vatn og litt melk. Kok til rota er mør. Sil av kokevatnet, ha selleriroten over i blender. Tilsett smør og fløyte: kjør til ein fin puré, smak til med salt.

5 stk sjalottlauk: Ta løken i ein bakke med skallet på, bak den i omn i ca 15 min på 170 grader.

Ta lauken ut og ta av skallet og kutt den opp i ønska form.

Smak til med litt salt og eventuelt urter.

Bakte småpoteter 20-25 stk Ha litt olje, salt, pepper, urter og kvitlauk på dei. Bak dei i omn

i ca 20 min på 200 grader.

Raudvinsaus 2 dl raudvin 1,5 dl kjøtkraft, 2 stk sjalottlauk, 4 stilkar timian, 1 stk tomat, olje, sitron, salt og peppar Grovkutt sjalottlauk, kvitlauk, timian og tomater.Ha i ein kjele med olje og brun. Tilsett radvin og reduser til halvparten. Tilsett deretter krafta. Smak til med sitron, salt og peppar.

Dessert: Moltemoussé ½ kg moltepuré 250 gr sukker 1,3l fløyte 12 pl gelatin

Kok opp litt av moltepuren med sukker til det er oppløyst, bland inn gelatin, vend lettpiska krem inn i blandinga. Ha over i porsjonskåler Moltesorbet: 880 gr molter 4 dl appelsinsaft 320 gr sukker Bland alt og kok opp.

Kjør moltene i blender og sil dei.

Bland ut med sukkerlaken: 225 gr sukker, 35 gr glukose og 50 gram vann Bland med pureen + 2 pl gelatin

Fleire oppskrifter frå Joakim Moberg Wiborg ved Preikestolen Fjellhytte finn du på mittryfylke.no

November 2013

41

Stabukk midt i strevet

Stian Heimlund Skjæveland (40) satsar på å stå i vannkanten på Jørpeland og mala bilete heilt til han går i grava. Og ikkje ein einaste gong skal han visa rumpa si, eller be inn til sjampanjeorgiar i von om å selja mange bilete. Verka hans er rettnok til sals, men sjela er det ikkje.

Skjæveland er nemleg fullstendig kompromisslaus når det kjem til kunst. Mannen gjer det på ingen måte lett for seg og er avvist ti gonger av Høstutstillingen.

Eg malar visstnok ikkje moderne nok. Vel, ettertida får visa om det er kunstnar eg var, seier han medan sola flyt på sjøen utanfor og sprakar oppetter veggane i galleriet.

— Eitt er sikkert, det er lenge til eg har malt mitt beste bilde. Først som gamal mann vil eg nærma meg noko som er verkeleg bra, seier Skjæveland, som alltid jaktar lysstreif og formasjonar som han kan festa til lerretet. Inspirasjonskjeldene hans er mellom andre Leonardo da Vinci, Rembrandt, og Caravaggio.

— Ein draum er å skapa eit monumentalt verk av Preikestolen, fortel han. Ifølge Skjæveland er dette landemerket førebels ikkje skildra av kunstnarar. Han hentar som Hertervik inspirasjon frå naturen i Ryfylke. Stian fekk kunstnarkallet då han som ung gut såg Hertervig-bildet Gamle Furutrær

42

November 2013

hang i Hertervig-rommet på dåverande Stavanger Kunstforening på Madla veien.

— Slik vil eg også mala, forkynte han.

Det bildet er for meg Norge i eit nøtteskal.

Stian Heimlund Skjæveland er ein figurativ målar, men understrekar at det er hans visjon av naturen som trer fram på lerretet, geografisk plassering er underordna.

— Mitt rike er her i Ryfylke og Røldal, slår han fast.

Stian higar ikkje etter å arbeida i fancy storbyar som New York. Ikkje i Oslo ein gong.

— Kva skal eg der å gjere? Eg vil ta utgongspunkt i mitt eige. Eg er ryfylking og skal arbeida her. Dei gamle, store meistrane tok også utgongspunkt i det dei hadde rundt seg.

— Men eg vil gjerne stilla ut i storbyar og såleis nå eit ut til eit breiare publikum.

Skjæveland meiner all stor kunst heng i hop, og at nye kunstnarar står på akslene til dei gamle.

Stian Heimlund Skjæveland brukar heile kroppen når han får snakka om kunst. Det er som å leggja på ein mynt.

Lyset fossar inn i galleriet. Snart skal han f책 inn meir lys i atelieret ogs책.

Stian brukar grunnfargane gult, rødt og blått. Bileta hans baserer seg på Goethes fargelære.

Alt er gjort før. Det handlar om å finna sitt eige uttrykk.

Nyskapinga ligg i penselføringa, personen og fargeklangen.

— Alt er gjort før. Det handlar om å finna sitt eige uttrykk.

Nyskapinga ligg i penselføringa, personen og fargeklangen.

Det gjeld om å fanga det særmerkte personlege kjenneteiknet, det vesle rundt meg, forklarer han.

— Ein kunstnar må vita kven han er, kva han står for og kvar han kjem frå. Skjæveland er etter eige utsegn open for alle typar målarkunst, men føler seg ofte sjølv utstøytt av kretsar kor nonfigurativ kunst råder grunnen.

Hans von er at kunstnarverda på sikt kan omfamna fleire typar kunst.

Skjæveland sin definisjon av eit godt bilde er eit verk som gir god energi og strålar ut noko unikt.

— Det er for lett å smykka seg med kunstnartittelen i dag. Alt er ikkje kunst. Ein må først og fremst læra seg handverket.

Sjølv har det tatt meg år med frustrasjon og hardt arbeid å få til ein brukbar teknikk.

— Ein kan ikkje berre kasta ein kaffikopp bortover golvet og kalla det kunst, eksemplifiserer han.

Stian elskar den mangfaldige ryfylkenaturen med sine bråe skifte av lys og mørke og mektige formasjonar. Melankolsk, tung og mystisk. Bileta hans balanserer heile tida mellom lys og mørke, håp og tragedie. Dei kan gjerne vera litt gåtefulle,

slik at sjåarane har noko å dikta seg inn i. Her har det skjedd noko, eller noko er i ferd med å skje? Eller?

19. november opnar han ei utstilling i Galleri Skjæveland for å markera sine første 20 år som kunstnar.

Utstillinga som er open til julaftan har fått namnet ”Paintings 2010-2013”. Her vil publikum få sjå 13 bilete og tre skypaintings.

Stian har etterkvart også planar om å gjera galleriet til ein samlingsstad for folk som er interesserte i kunsthistorie og filosofi, og det skal IKKJE bli ein stad kor folk drikk rødvin og pratar skit, presiserer han. Dette utelukkande for dei brennande sjeler. Han har og planar om å løfta taket og få inn meir lys i atelieret i andre høgda.

Stian fortel om eit einsamt, av og til kjedelig og til tider strevsamt tilvære i atelieret. Han må ofte langt ned, men når dagen er over krev kone og to døtrer at han kravlar seg opp att. Familien betyr alt for jørpelandskunstnaren og gir ei viktig motvekt til det mørke og melankolske som han må gå inn i som kunstnar. Dessutan blir han ikkje direkte rik av kunsten, difor er det godt å ha ei kone som jobbar i kommunen, spøker han.

November 2013

45

Stian Heimlund Skjæveland er oppteken av det narrative i kunsten sin. Dette biletet heiter ”Crawling alone” og viser ei naken kvinne som kryp bortover ein veg.

Det er for lett å smykka seg med kunstnartittelen i dag. Alt er ikkje kunst. Ein må først og fremst læra seg handverket.

Stian søkjer ikkje kunstnarstipend. Han vil heller bruka tida på kunst enn søknadsskriving.

— Og kvifor skulle skattebetalarane støtta meg? Eg har jo vald dette livet sjølv, påpeiker han.

Nyleg kjøpte Strand kommune eit bilete som han har kalla ”Roots of Ryfylke”. Det viser ein fugl inne i ein skog. Bilete skal henga i kommunestyresalen. Inspirasjonen til bildet kom då han var på ei hytte ved Gullingen i Suldal og kikka ut på ein trestamme innramma av vindauge. Tankar og innfall dett over han heile døgnet, samstundes er han glødande engasjert i det som skjer i kunstverda både nasjonalt, og ikkje minst lokalt. Han irriterer seg grenselaust over planane om å laga ei da Vinci-bru over til Jørpelandsholmen.

maskinell kunst som viser kva som bygde byen vår, framheld han.

Sjøen, sola og skyene utanfor galleriet serverer stadig nye fargar og skuggar, det glitrar på golvet, i håret og i augene hans.

I dette galleriet skal han stå i nye 20 år og kjempa for å finna flyten og vonleg ein dag kjenna nakkehåra reisa seg, då han tek nokre skritt tilbake og mysande kan konstatera, at her, her er eg inne på noko.

Stian malar direkte på linlerret med pensel, det skal vera litt grovt, og så skal heilskapen tre fram når ein myser, forklarer han. Og til eldre eg blir, di meir må eg mysa, så dette kan berre bli betre og betre.

Kan ikkje Jørpelands innbyggarar saman med Scana byggja brua sjølv i ekte jørpelandsånd? Elles tykkjer eg kunstverket Hammaren i Jørpeland sentrum er bra. Dette er fantastisk

Av Heidi Hjorteland Wigestrand Foto: Fotograf Nordtveit

46

November 2013

nsehote ll, plassar o g slusivt.

i det snart hotellet.

Ein attende til som kom stforening de tru på aden for Dermed mektige er skulle ting, til ølvftverk. kvar å

åde en

ette

Stavanger

Turistfo

IT TAKES TWO TO TANGO

rening byg

de hotelle

t som opn

a dørene

te gong i 1914.

Her hand Stav er Turistfo larme rening byg det ikkjlikar å dansa angtett de hotelle med Fotograf ein livsstil t som opn a dørene . Men eg e om å jobbe 8 første gon g i 1914.

-16, det likar å sk er ap vart tatt e noko. inn i Be st Western det vart førs

Nordtveit.

offi – — Me arb sielt, men skilta kjeda. Det er be rre daga er eid r sidan — Medlem er ganske effek allereie oppe. tiv gangane kan arbeid skapen i Best W t, seier Brokma medan ha est nn og sm Om han n støttar blir lettar e ut frå. Tilgang ern gir oss ein iler. tru seg til sto ve en til ein e, — Nei, eg r på det sjølv? kken. mykje stø rktøykasse me bruke bå og kundane vå gjer vel re ka de rre ikkje de sjølv uta Han overt her og andre sta n spare bonusp marknad t. Eg har n at det ha i alle fal da oeng de ok Han sm l sove på i kan det har ha drifta av hotel r. åler og slå r skjedd noko. rommet let i byrji n r fast at heile my nga av ok skjermar, pussa opp alle de sti t kken ru ro tober, ett han har ndt legen kanskje ikkje er er også pussa m med flislagde lagt nytt lurt å ta da. bad og ny golv og livet av Hotell opp mø fått nye hotellet e terom, sk tvet er vi fargar på opp i ein ifta ut mø sto kt lte ve ig ov sta ggene. De mykje ha er fo bler, ndard so n t kande po dronninga i Saud r Sauda, og at det ny har lagt ut vil ha m gjestene er nø kostar å løfte saudabu sitivt mø asjøen. Jen ttar ikkje gde med. n ikkje sn en te de er me s n ha periode r hatt eit å gjere no — Før rei Kor ak n det sto d bygda, og tru utelukste bedr ko halvv ke om, men slå — Eg ha r hotellet tomt ett iftene på r fas egs i denn tell, det r tru på er konk var sakna er i sto dette. He e næringa t moglegh r har me ursen i 2012. lassar og endring, no yn re upersonlege eiter for . skjer de ko he intime, sm bå ko nfe ile spekter de fjelltu rt avstand ranseh i me eksklusivt å hotell rar, et, mellom med særp ir å kome til sm o.

— Kva er fjell og sjø skiturar og fiske enorme åp— Her ka reg. Det nø turar. He , det likar n bedrifte skal vere — Me må kkelen? r er gjestene hotellet litt ta utfordr . ei helg, de ne oppleve at de kvalitet. ingane so i er åleine t er spesi — Og tid M åle m t de må heile elt. a med heile lsjefen fas tida vere i kjem og heile tid over, sei der gjestene vil t. nøgde ku le sitje ve er a levere I dag ha nd d peisen tv-kanalar den nye hotellsj r ar, ha slår hotel n åtte tils på efen. No og eit go ette og 35 er det eit kvelden er dt trådla rom ved must me ust nettv Hotellsj hotellet. d fleire Best West erk. efe ern Saud forbi, uta n kastar blikket mat. Brok a Fjordho mot vin n å tenkje daugskarm mann ha tel satsar de ov n er va de tn tru? Ha meiner r ikkje glø t løfter ha på god ser en når ha ser n ym n på ein resepsjo n Sjølv om vering av lokal ma t gamle kokk vice og lokal nen. Ho skifter like gjern av bloma går eferd tellsj e lys han ikkje ne, inn på eit t gjestene lenger stå med gode histor igheiter og mørkt ko efen på eit lite ho pærer som han har ser ier er vik r på kjøkk med eit står i Han vand han kor viktig felles må ntor, her handlar tell kan ikkje lås tig. enet og e måltid l. rar frå ro e lag — de seg ar mat til t å bygg Her hand a er i ho sine ma m til rom e opp eit lar det ikk tellop nge Men eg team je om å Sauda så historier. Sjølv medan han fortel phaldet. lik jobbe 8-1 om len av hotel Inne på ar å skape noko 6, det er let er spanan ge så har han gjo Brokmann ikk . ho ein livsst je de nar med tellet høyres det il. toriene er , slår han enke rt heimeleksa si, har vore i fas ton te an pia e slik at lt fast. Ei ku notonar. kanskje konsentra pianosp av dei me lturhistorie gå igjen legenda Pe sjo r Kl ele n aver blir tan t bli på hotel om obers st kjend — Detal let e histen som hotellet jane er vik gentane målt r reint framove ordsoga for sine sove , obersten tok vis r. I djup opp i mo tige, slår tel rom og stn t sk kv Jen ok al arandre. s fast. liv gjestene kan no hø et sitt på eit av yre han vandre i

TEKST

+

FOTO

kjem ut 4 gonger i 2014 og me treng ny

+

Kontakt Elisabeth Bjørkhaug for meir info. på elisabeth@norsk-plan.no mob. 984 94 300

Av Judith Sørhus Litleh Foto: Fo tograf No amar rdtveit

Novembe

r 2013

7

Stavanger Turistforeni

ng bygde hotellet

som opna dørene

første gong

i 1914.

Best Western tradisjonsrike Sauda Fjordhotel liknar på ei hotel kmann er like let ligg og speidar utove dronning der det rak i ryggen r som hotellet fjorden. Jens Brohan har overt att.

4

November

Jens Brokmann er stolt over ser framover. Han det gamle trehotellet i Sauda.

2013

M Nr. 2

M Nr. 1

2013

DESIGN

Majestetisk dronning

November

2013

M

Får du adrenalin av å nå nye mål?

=

5

ANNONSESELJAR Søknadsfrist: Snarast.

www.mittryfylke.no

Følg oss på

2013

M Nr. 3

2013

Det søte liv xxxxx

I utvikling

Tar vare på gamle møbler

Min jobb er å gi deg en god trykkeopplevelse

s.15

Kjell Arnold Pettersen er tredje generas-

Livet på Hiimsmoen • Portrettet: Hildeborg Juvet Hugdal • Rygerdoktoren • Galleri Eldhuset jon som arbeider på smelteverket i Sauda.

Han har sett ei rivande utvikling i dei 40 åra han har hatt arbeidsplassen sin her.

Mektig hotell • Bildesign • Politikvardagen • Portrettet: Stephan Dickinson

Optimistkommunen • Ryfylkekokken • Portrettet: Leif Magne, Luffen • Hotellet på Sand

ME er stolte leverandørar av magasinet Mitt Ryfylke!

Stavanger Kontorveien 12, 4033 Stavanger Tlf: +47 51 90 66 00 - Faks: + 47 51 90 66 35 Kristiansand Rigetjønnveien 3 - 4626 Kristiansand Tlf: +47 38 00 30 50 - Faks: +47 38 01 43 42

Norsk Plan

Kommunikasjonsbedrifta i Ryfylke

www.norsk-plan.no

Følg oss på

Den gode trykkeopplevelsen

www.kai-hansen.no

Min tur Tekst & foto: Kari Schibevaag

Sommerferien var perfekt når jeg fikk være med Ingebjørg.

Fargerike sommerminner Ryfylke har vært mitt ferieparadis siden jeg kom til verden. Hver sommer da skoleferien kom pakket vi bilen full av leker og kjørte inn til hytta som ligger i Erfjord. Mor og far spurte hver sommer om vi ikke ville på tur en annen plass, men jeg og brødrene mine ville kun være i Erfjord å leke. Der hadde vi alt vi trengte og livet var perfekt uansett vær.

du ringer henne er hun en eller annen plass i fjellet eller på toppen av et fjell. Hun er jenta jeg vet blir med på tur og alltid er i godt humør.

Denne dagen var en av de dagene vi lever for. Vi pakket sekken og kom oss ut på tur. Målet var å komme oss ut og opp på Måheia. Vi skulle ikke langt, men vi skulle kose oss og bruke dagen ute.

Ingebjørg Vik Laugaland bodde på gården rett ovenfor oss og jeg tilbrakte ofte mer timer der oppe en nede på hytta mi. Ingebjørg tok meg med på tur i fjellet, viste oss hvordan gårdsbruket skulle styres og lekte med oss nede ved sjøen. Sommerferien var perfekt når jeg fikk være med Ingebjørg.

Ryfylke er så genialt at du kan gå i fjellet og samme dag ligge å plaske i sjøen. Dette er perfekt for meg som elsker begge deler.

Solen skinte fra blå himmel temperaturen var perfekt. Det var små bekker som vi drakk fra, grønt gress, sauer som beita og vi var to jenter som elsket å være ute. Da vi kom opp på fjellet gikk vi litt innover før vi satte oss ned for å nyte utsikten og selskapet. Ingebjørg kunne fortelle alt om alle toppene rundt og for å si det slik så tror jeg hun hadde vært på hver og en av dem også. Hun tok opp trekoppen og serverte kaffe og mat. Vi satt på en liten topp og jeg hadde den best matpausen med den sykeste utsikten. Dette var en dag du ikke glemmer med det første.

Etter maten badet vi i et lite vann før vi begynte å tenke på å komme oss ned igjen. Det er rart, men når du er på fjellet føler du at du glemmer alt annet og bare lever der å da. Selv om turen ikke er lang, så er du ute og du tenker ikke på stress eller noe.

Kroppen slapper av og liker det den ser.

En dag jeg aldri vil glemme er fra denne sommeren. En nydelig sommerdag der du bare må være ute fra morgen til natt. Det var slike dager der Norge viser seg fra sine beste sider.

Jeg reiste fra byen inn til Ingebjørg i Hjelmeland der vi hadde mellom-måltid ute i naturen. Ingebjørg er jo fjell-geita som jeg kaller henne. Hver gang

Kari Schibevaag er profesjonell kitar, les meir om henne på www.kariland.com Ingebjørg Vik Laugaland jobbar mellom anna som Vandrarprest, les meir om henne på vandrarpresten.no

48

November 2013

Fart og spenning i vannet for liten og stor.

Vi begynte på nedfarten og Ingebjørg skulle til Vik for å besøke sine foreldre. Vi kjørte av gårde og da vi kom frem var Ingebjørg ikke vanskelig å be for å være med å leke i havet. Det var akkurat som gamle dager da vi fartet rundt på alt og Ingebjørg var med. Vi kjørte vannski, vannbrett, seilbåt, og ellers alt som kan kjøres bak en båt og hadde en super avslutning på dagen. Hele familen min var på hytten og det var mye liv med ungene til broren min og alt var som det skal

Vannlek i Erfjord

Måheia i Hjelmeland.

være på hytten. Mye liv og lek selv om vi blir eldre.

Dette er dager som gjør noe med en, du får energi og du klarer ikke slutte smile. Slike dager er verdt så mye og det å kunne være sammen med folk du setter så stor pris på gjør at turen og opplevelsene blir ekstra ekstreme.

Takk for turen jeg gleder meg til neste tur.

Turvenn og nabo i Erfjord, Ingebjørg Vik Langeland, ser mange gleder i naturen.

November 2013

49

Ope dør –prosjektet skal gjere Ryfylkekunstnarane meir kjende. Lin Veronica Jacobsen håpar utstillinga vil vekke debatt.

Med opne dører — Kva er målet med prosjektet Ope dør - Ryfylke?

— Me ynskjer at dei kunstnarane som er knytt til denne regionen, skal få moglegheit å vise kva dei driv med. Det handlar og om at me vil vekke kunstinteressa til publikum i Ryfylke. Me ynskjer også å vise at det finnes ei bredde innan kunsten. Me vil med eit slikt opplegg som dette skape ein god og brei debatt om kva kunst eigentlig er og kva det handlar om.

— Kvifor leitar de etter ukjende talent?

— Hovudoppgåva i Ope Dør-prosjektet handlar i utgangspunktet ikkje om å finne dei ukjente talenta, sidan fokuset i stor grad handlar om å vise bredden i kunsten i Ryfylke. Me skal ikkje sjå bort i frå at me også vil sjå nokre av dei ukjende talenta i Ope dør - utstillinga og me ser på det som eit høve for desse å vise seg fram og kanskje bli oppdaga.

— Kva må til for å søkje om å bli med i utstillinga?

— Alle som har søkt om å få bli med i Ope dør - utstillinga er på ein eller anna måte knytt til Ryfylke. Dei kan bu her, ha hytte her, ha atelier her, vore oppvaksen her, vore hjå ho mormor kvar sommar i oppveksten eller rett og slett ha ein tradisjon Namn: Lin Veronica i samband med Jacobsen (38) faste utstillingar i Bur: regionen.

A K T U E L T

Hjelmeland Aktuell: Dagleg leiar i Ryfylke Kunstlag som har starta prosjektet Ope dør – Ryfylke

November 2013

— Kva kan Ryfylke Kunstlag bidra med i kunstutviklinga i regionen?

—Det me fyrst og fremst kan bidra med er å gjere Ryfylke - kunstnarane kjende for kvarandre

Foto: Rogaland Arbeiderparti

og for publikum i regionen. Me kan med Ope dør bidra til at kunstnarane får knytt nettverk. Me kan på denne måten få innblikk i kva utfordringar og moglegheiter me har innan kunst som næring, i regionen. Me kan i større grad enn no bidra som møteplass for kunstnarane. På denne måten kan kunstnarane bruke oss til å spela inn saker av kunstinteresse til lokale og regionale organisasjonar og styresmakter.

— Kva er drømmeutstillinga di?

— Per dags dato må eg faktisk sei Ope dør. I eit slikt kunstprosjekt får du verkeleg sjå fleire sider av kunsten. Her finnes det så mykje variert som vil skape inntrykk, kjensler og debatt. Her har du høve for å drøyme deg vekk, diskutere med andre og ikkje minst bli engasjert.

— Din eigen yndlingskunstnar?

— Dette er vanskeleg å seie syns eg. Bileta må fortelje meg noko, men dei kan variere i utrykksform og teknikk. Men eg må seie at samtidskunstnaren Bjarne Melgaard fascinerar meg. Råskapen i utrykka hans tar meg med inn i ei verd som ikkje er perfekt – noko den faktisk ikkje er.

— Kvifor er det viktig å behalde Ryfylke Kunstlag?

— Fordi me er den største aktøren i Ryfylke som tar kunsten ut til publikum. Me har i stor grad høve til å få på plass anerkjente kunstnarar i vandreutstillingane våre. Me arrangerer også fire vandreutstillingar i året som er å sjå i dei ulike kommunane. Det er dei lokale kunstlaga som handterer vandreutstillingane i sine kommunar, noko som bidreg til at det er noko aktivitet. Me kan vere den aktøren som og kan bidra til å skape nettverk i regionen, og me kan knytte kunstnarane opp mot dei rette aktørane innan kunstfeltet. Me vonar at me gjennom Ope dør får eit høve til å gjere oss sjølve meir kjende blant kunstnarane , og at me på sikt får enda fleire som ynskjer eit tettare samarbeid med oss og som ynskjer å delta på nye vandreutstillingar.

Judith Sørhus Litlehamar

Spesialdesigner etter dine ønsker!

Bjørheimsbygd

INNBLIKK: Praktboka om Ryfylkemuseet

Tlf 414 22 884

www.glasskjellaren.no

Praktboka om kulturarven i Ryfylke. 252 sider i stort format. Med praktfulle foto tatt av Lise Bjelland, Jarle Lunde, Vidar Lunde, Kjetil Brekke og Anne Lise Norheim.

Ei bok for alle som likar Ryfylke. Kr 395.

Ryfylkemuseet, Nordenden 14, 4230 Sand, Tel 5279 2950

GALLERI SKJÆVELAND Nedre Barkvedvegen 44 4100 Jørpeland

«Der fortid møter fremtid» www.galleriskjæveland.no

www.ryfylkemuseet.no

orvat ianoservice orvatPhianoservice Pianoservice HHHorvat orvathh HPPhianoservice

Din lokale Din lokale pianostemmer Din lokale pianostemmer pianostemmer pianostemmer Din lokale

Hjelmeland Hjelmeland - Tlf. 924 24-098 Tlf. 924 24 098

Hjelmeland - Tlf. 924 24 098 pianostemmer Hjelmeland - Tlf. 924 24 098 hpiano@online.no hpiano@online.no hpiano@online.no hpiano@online.no

Hjelmeland - Tlf. 924 24 098 hpiano@online.no Tlf. 959 47 018

E-post: sidsel@sidsels.no - www.sidsels.no

• Omtrekking møbler • Søm av båtputer

• Salg av møbelstoff • Søm av kalesjer

Din lokale totalleverandør av elektrotjenester!

Din lokale totalleverandør av elektrotjenester!

• Industri/bedrift, kontorer og butikker Din lokalelandbruk, totalleverandør VÅRav KONTAKTPERSON I SULDAL: elektrotjenester!

Jan Rune Hoftun - elektromontør – hus og hytter • Hus og hytter – industri/bedrift, landbruk, kontorer og butikker – varmepumper

Ingen jobb for liten! Ingen jobb for stor!

Lang erfaring – høg kompetanse!

Hus og hytter Mob. 466 24 kontorer 449 Industri/bedrift, landbruk, og butikker.

Tlf. 52 76 60 00

www.trestubben.no

tlf: 52799980

Helgevoldsgården 5 76 60 00 • www.helgevold.com Sentralbord tlf. 52 5585Sentralbord Sandeid

elektro-–telecom telecom –- automasjon elektro automasjon

tlf. 52 76 60 00

www.helgevold.com www.helgevold.com

Sukkagarden - der historia sit i veggene Solveig og Ola Sukka tlf. 92418460 / 92640803 Kvildal, 4237 Suldalsosen e-post: sukkagarden@gmail.com sukkagarden.no

Det skjer i Ryfylke, her finn du meir informasjon: Saudaferie.no suldal-turitstkontor.no ryfylke.com strand-turist.com lysefjordeninfo finnoy.kommune.no ryfylkemuseet.no kulturhaustiryfylke.no

Ryfylkemuseet inviterer no til utstillinga Mitt Ryfylke. Det er ei utstilling som fortel om Ryfylke, om jorda, havet og livet, om industialisering, kraftproduksjon og innvandring, om Ryfylke i fortid, nåtid og framtid. og som inviterer til refleksjon om framtida for regionen.

November 2013

Informasjon

Eg er med i Ryfylkealliansen for å vera ein del av fellesskapen der alle vil visa fram det fine og flotte me har i Ryfylke.

Rune Stangeland Joker Lysefjorden

Vi hører ofte at folk fra Ryfylke er jordnære, hardt arbeidende og med god arbeidsmoral. Slike verdier gjør oss stolte av å være fra Ryfylke. Medlemskap i Ryfylkealliansen er for oss en fin måte å vise hvor vi Thor Morten Bratli, Daglig leder hører til.

ASAP PERSONAL AS

Me ville vera med i Ryfylkealliansen fordi me ser at det er viktig å halda saman i distrikta. No vil me i Sauda koma endå tettare på Ryfylke med Rune Selvik Sandsfjord bru.

Brødrene Selvik AS

Saman blir me betre.

Bli med du òg!

Ryfylkealliansen er ei foreining som gjennom langsiktig merkevarebygging, skal fremje identitet, bulyst og verdiskaping i Ryfylke.

Me har auka frå 78 til 115 medlemer dei siste 10 månadene! Me er bedrifter, seks kommunar, stiftingar, lag, festivalar, vekstselskap, enkeltpersonføretak m.m.

Kvifor bli med?

Auka merksemd om di verksemd og Ryfylke!

Møteplassar! Sterkt nettverk! Profilering!

Meirverdi! Fellesskap! Inspirasjon! Og: Høve til å bruka den flotte Ryfylkelogoen vår!

Så bli med du også!

Kontakt: tolli@ryfylkelivsgnist.no eller tor@ryfylkelivsgnist.no mob. 940 28 577 - 982 06 333

Mangfaldig og ekte www.ryfylke.no • facebook.com/pages/Ryfylkealliansen