Παραγωγή γραπτού΄λόγου για την 28η

8ο Δηµοτικό Σχολείο Λιβαδειάς

Στ΄Δηµοτικού Τµήµα: 2ο

Λιβαδειά 2011 - 2011

Πρόλογος Με αφορµή τα επετειακά µαθήµατα της 28ης Οκτωβρίου αποφασίσαµε να κάνουµε κάτι διαφορετικό από όσα έχουµε συνηθίσει µέχρι τώρα. Τα προηγούµενα χρόνια αφού κάναµε τα µαθήµατα του βιβλίου της Γλώσσας και τα κείµενα του Ανθολογίου, βρίσκαµε από το διαδίκτυο ζωγραφιές σχετικές µε την επέτειο του «Όχι», τις εκτυπώναµε, τις ζωγραφίζαµε και στολίζαµε µε αυτές την τάξη µας. Φέτος, µια και είµαστε τα µεγαλύτερα παιδιά του σχολείου, προσπαθήσαµε να ξεφύγουµε λίγο από αυτή τη λογική και να δοκιµάσουµε κάτι το διαφορετικό. Αφιερώσαµε, λοιπόν, δύο δίωρα από το πρόγραµµα στα κείµενα των βιβλίων µας, είδαµε παρουσιάσεις και αποσπάσµατα από εκποµπές σχετικές µε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου και συζητήσαµε αρκετά για τον πόλεµο, την Κατοχή και την απελευθέρωση. Έπειτα πήγαµε στο εργαστήριο πληροφορικής και µε αφορµή εικόνες από την εποχή εκείνη φτιάξαµε τα δικά µας κείµενα που περιγράφουν λίγο πολύ τα γεγονότα που διδαχτήκαµε. Επειδή θεωρούµε σηµαντική την προσπάθειά µας, σκεφτήκαµε να τα µοιραστούµε όχι µόνο µαζί σας αλλά και µε τους υπόλοιπους συµµαθητές µας, µια και θα τα συµπεριλάβουµε και στην εφηµερίδα του τµήµατός µας. Καλή ανάγνωση!

Ο δάσκαλος της τάξης Σαµούχος Πέτρος

Περιεχόµενα

Η Κατοχή Ο πολεµιστής Απρίλιος του ‘40 Ακρόπολη Όχι στην κατοχή! Πείνα στην Κατοχή

Θα σας πούµε µία αληθινή ιστορία, που έχει σχέση µε την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Γερµανούς. Την περίοδο του 1941 η Ελλάδα είχε κατακτηθεί. Οι Γερµανοί έπαιρναν όλα τα τρόφιµα από την Αθήνα και οι κάτοικοί της έµεναν νηστικοί και έψαχναν στα σκουπίδια για φαγητό, ενώ πολλοί λιποθυµούσαν ή πέθαιναν από την πείνα. Μετά από αρκετό καιρό οι Έλληνες δεν άντεχαν άλλο αυτή την κατάσταση και ξεσηκώθηκαν εναντίον των Γερµανών. Τότε άρχισε ο πόλεµος και πολλά παιδιά έχασαν τους γονείς τους. Ένα κοριτσάκι έκλαιγε κάθε µέρα, διότι είχε χάσει τον πατέρα του. Έπειτα από πολύ καιρό επειδή ο πατέρας του δεν είχε γυρίσει αποφάσισε να πάει στο βουνό για να τον ψάξει. Πήγε, κινδύνεψε η ζωή του αλλά άξιζε τον κόπο, γιατί τελικά τον βρήκε και επιστρέψανε πίσω. Όµως στο δρόµο τον µπαµπά της τον πέτυχε µία σφαίρα και τον πήγε στο νοσοκοµείο. Μετά από λίγο καιρό έγινε καλά ο µπαµπάς της και η Ελλάδα είχε απελευθερωθεί από τους Γερµανούς.

Από τις µαθήτριες: Αστερούλα Κ. Κωνσταντίνα Κ.

Κάποτε στην Ελλάδα ζούσε ένας άνθρωπος που τον λέγανε Κωνσταντίνο Λ. και είχε σκεφτεί να βοηθήσει τον δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά. Όταν πήγε στην Αθήνα, βρήκε το γραφείο του Μεταξά και ζήτησε να βοηθήσει τους Έλληνες στον πόλεµο. Ο Ιωάννης Μεταξάς του είπε πως θα τον στείλει να πολεµήσει στο, µέτωπο, ο Κωνσταντίνος το σκέφτηκε για πολύ ώρα και στο τέλος δέχτηκε. Όταν έφτασε στο µέτωπο άκουσε τους Έλληνες να λένε «Αέραα». Όλοι οι Ιταλοί άρχισαν να τρέχουν. Οι Έλληνες επιτέθηκαν και ο Κωνσταντίνος µόλις τους είδε να τρέχουν, άρχισε να τρέχει και εκείνος για να τους βοηθήσει. Σε αυτή τη µάχη οι Έλληνες βγήκαν νικητές αλλά πολλοί πέθαναν. Μόλις ο Χίτλερ άκουσε ότι οι Ιταλοί χάνουν σε όλες τις µάχες που έχουν κάνει, είπε «Πρέπει να βοηθήσω τους Ιταλούς για να κατακτήσω την Βόρεια Αφρική και να κάνω διάφορες βάσεις στην Κρήτη». Ο Κωνσταντίνος µετά από τρεις εβδοµάδες πιάστηκε αιχµάλωτος και τον έβαλαν σε ένα κελί µαζί µε κάτι αντάρτες. ∆ύο µέρες µετά οι αντάρτες και ο Κωνσταντίνος δραπέτευσαν. Μόλις ακούστηκε η σειρήνα της φυλακής άρχισαν να τρέχουν για να ξεφύγουν και κρύφτηκαν σε µια σπηλιά. Οι Γερµανοί τους έχασαν και γύρισαν πίσω για να µην φύγουν οι άλλοι αιχµάλωτοι. Μόλις οι Γερµανοί έφυγαν από εκεί, οι αντάρτες βγήκαν από την σπηλιά, βρήκαν ένα µονοπάτι και άρχισαν να το ακολουθούν. Όταν τελείωσε το µονοπάτι, οι αντάρτες βρήκαν τους άλλους Έλληνες. Πήγαν όλοι µαζί να ανατινάξουν την γέφυρα του Γοργοποτάµου. Καθώς το τρένο περνούσε η γέφυρα ανατινάχτηκε µε επιτυχία. Αυτή ήταν η καλύτερη επιχείρηση τον ανταρτών. Μετά από τρία χρόνια ο Κωνσταντίνος γύρισε σπίτι του. Από τους µαθητές: Γιώργο Π. Νικόλα Π. Σάρα Χ.

Ένα πρωινό του Απριλίου του 1941 ακούστηκε στο ραδιόφωνο πως ήρθαν οι Γερµανοί. Εκείνο το πρωί οι στρατιώτες µας κατέβαιναν από τα βουνά της Πίνδου διψασµένοι, πεινασµένοι και ταλαιπωρηµένοι. Όταν έφτασαν βρήκαν την Ελλάδα σκλαβωµένη στα χέρια των Γερµανών. Μετά από αυτά τα γεγονότα η Ελλάδα έπεσε στην κατοχή. Οι Έλληνες εκείνη την περίοδο δίψαγαν, πείναγαν και πάρα πολλοί άνθρωποι πέθαναν από την πείνα. Οι άνθρωποι πείναγαν τόσο πολύ που έτρωγαν ακόµα και από τα σκουπίδια. Τότε πολλά παιδιά, ενήλικες ακόµα και ηλικιωµένοι πήγαιναν στο νοσοκοµείο, επειδή είχαν πάθει αδενοµάθεια Οι Γερµανοί έπιαναν σκλάβους και άµα τους αντιστεκόντουσαν τότε τους βασάνιζαν. Ακόµα έπαιρναν όλες τις σοδειές των ανθρώπων για τον εαυτό τους . Οι Γερµανοί έβαζαν στους Έλληνες βαρείς φόρους και άφηναν πολλούς ανθρώπους άστεγους. Οι οικογένειες περίµεναν ώρες στη σειρά µε το δελτίο τους για να πάρουν ένα κοµµάτι ψωµί. Οι άντρες ανέβαιναν στα φορτηγά των Γερµανών και έριχναν κάτω στο δρόµο τις προµήθειες. Η Ελλάδα ήταν για πολλά χρόνια σε αυτή την κατάσταση ελπίζοντας κάποια µέρα να απελευθερωθεί. ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ∆ΗΜΟ Χ. ΒΙΚΥ Μ. ΛΕΩΝΙ∆Α Κ.

Το 1941 οι Γερµανοί ήθελαν να µας κατακτήσουν αλλά εµείς είπαµε «ΟΧΙ». Οι Γερµανοί πήγαν στην Ακρόπολη να βάλουν την γερµανική σηµαία. ∆υο αγόρια ένα βράδυ είδαν τη γερµανική σηµαία. Πέρασαν οι ηµέρες και σκέφτηκαν να πάνε να την κατεβάσουν και να ανεβάσουν την ελληνική. Οι Γερµανοί µόλις είδαν την ελληνική σηµαία, νευρίασαν και την κατέβασαν για να βάλουν πάλι την γερµανική. Κάποιος σπιούνος όµως κάρφωσε στους Γερµανούς ποιοι κατέβασαν τη σηµαία. Οι Γερµανοί πήγαν στη πόλη και έψαχναν παντού για τα παιδιά που κατέβασαν τη σηµαία. Τα παιδιά κρύβονταν παντού όπου µπορούσαν, αλλά στο τέλος, επειδή δεν είχαν που να κρυφτούν, τους βρήκαν οι Γερµανοί, τους έπιασαν και τους έκαναν βασανιστήρια. Τέλος, οι Γερµανοί έφυγαν από την Ελλάδα, επέστρεψαν στη χώρα τους και τα παιδιά γύρισαν στις οικογένειες τους. ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ∆ηµήτρη Α. ∆ηµήτρη Σ. Νεκτάριο Χ.

Το 1940 ήρθαν οι Γερµανοί στην Ελλάδα για να την κατακτήσουν. Ρώτησαν τον Μεταξά, αν θα τους παραδώσει τη χώρα. Τότε εκείνος τους απάντησε µε το ιστορικό µας <<ΟΧΙ>> και εκείνοι του είπαν «θα σας κατακτήσουµε». Το ραδιόφωνο της Αθήνας ανακοίνωσε ότι οι Γερµανοί µπήκαν στη χώρα για να την κατακτήσουν, τη στιγµή που το άκουσαν όλοι πανικοβλήθηκαν, οι άντρες πήγαν να πολεµήσουν και πολλοί τραυµατίστηκαν και άλλοι σκοτώθηκαν. Οι Έλληνες πολεµούσαν στα βουνά µες τα χιόνια σε πολύ άγριες συνθήκες. Οι γυναίκες τους πηγαίνανε , φαγητό, ρούχα, πολεµοφόδια και ότι άλλο ήθελαν. Ήταν τόσο γενναίες και έκαναν τα πάντα για την πατρίδα τους.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ Β. ΑΓΓΕΛΟ- ΝΙΚΗΦΟΡΟ Γ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Π.

Στην κατοχή το 1940 µε τους Γερµανούς και τους Ιταλούς οι άνθρωποι πεινούσαν. Αναζητούσαν παντού τροφή, ακόµα και στα σκουπίδια, στους δρόµους και έκλεβαν από τους Ιταλούς. Πολλοί αρρώσταιναν, αδυνάτιζαν και άλλοι πέθαιναν. Γι’ αυτό οργάνωσαν συσσίτια για να βοηθήσουν τους ανθρώπους που πεινούσαν. Οι Ιταλοί δεν σεβάστηκαν ούτε τα παιδιά, ούτε τις γυναίκες και τους πήραν τα σπίτια. Πολλά παιδιά πήγαιναν σχολείο µόνο και µόνο για να φάνε. Επειδή πεινούσαν δεν µπορούσαν να συγκεντρωθούν στο µάθηµα. Λίγα χρόνια αργότερα οι Γερµανοί και οι Ιταλοί έφυγαν και η Ελλάδα απελευθερώθηκε. Αλλά δεν άλλαξε το γεγονός ότι πέθαναν πολλοί άνθρωποι.

Από τις µαθήτριες: Αστερία Λ. Ισιδώρα Σ. Μαρία Π.