DLTC Spoorslags 2018 2

SpOORSLAGS • Dordrechtsche Lawn Tennis Club • Opgericht in 1886 •

Nieuweweg 86 • 3314 JS Dordrecht • www.tennisclubdltc.nl

2 OKTOBER 2018

DLTC d n e v le g in r p S r a ja 2 Al 13

Alles volgens de regels !

De zomer van 2018

Gebed voor het gras DLTC CRYPTOGRAM

RINETTE REYNVAAN

GASTCOLUMN KESTER FRERIKS DE VERHUIZING VAN 2011 OPEN TOERNOOI 2018

BEA EN CHARLOTTE, DE CONTROLEUSES

De jeugd komt eraan

Onze nieuwe sponsor: Restaurant ‘t Bevertje Johan de Wittstraat 49

C O L O F O N www.tennisclubdltc.nl

BARCOMMISSIE

TENNISPARK DLTC Nieuweweg 86 • 3314 JS Dordrecht tel. 078 - 613 71 69

SECRETARIAAT Postbus 505, 3300 AM Dordrecht info@tennisclubdltc.nl tennisclubdltc@gmail.com tel. 078 - 645 02 77 Banknr: NL26ABNA0467061882 LEDENADMINISTRATIE Ruud Grande tel. 06 10 13 02 29 leden.dltc@gmail.com

Sally Gras, barcommissaris tel. 078 - 618 37 49 sallygrasdltc@gmail.com Erwin Zuil / tel. 078 - 614 81 22 e.zuil@planet.nl Job van Niftrik / tel. 078 - 631 19 16 jniftrik@chello.nl Ruud van Noort / tel. 06 300 25 678 ruudvannoort@gmail.com Edwin Ruighaver / tel. 078 - 613 72 00 / 06 29 10 34 60 edwin.ruighaver@online.nl Wim Kateman / tel. 078 - 631 39 78 / strijkat@xs4all.nl Jacqueline de Heer-Willemsens / tel. 078 - 614 51 03 / jacquelinewillem@hotmail.com

DLTC-BESTUUR

In de volgende Spoorslags een kennismaking met eigenaars Bianca en Linsey

Jan Akerboom, voorzitter tel. 078 - 631 66 64 / 06-819 13 500 jan@4akerboom.nl Anja Grande, secretaris tel. 078 - 645 02 77 / 06-536 40 403 tennisclubdltc@gmail.com info@tennisclubdltc.nl Bas van Haaften, penningmeester tel. 613 17 37 / 06 30 04 37 19 penningmeesterdltc@gmail.com Henk Reimers, terreincommissaris tel. 078 - 639 92 18 henkreimersdltc@gmail.com Edwin Ruighaver, wedstrijdcommissaris tel. 078 - 613 72 00 edwin.ruighaver@online.nl Sally Gras, barcommissaris tel. 078 - 618 37 49 sallygrasdltc@gmail.com

WEDSTRIJDCOMMISSIE Edwin Ruighaver, competitieleider tel. 078 - 613 72 00 / 06-29103460 edwin.ruighaver@online.nl Renée Wouwenaar, toernooicommissie tel. 078 - 618 79 41 renee.wouwenaar@planet.nl

LEDENWERFCOMMISSIE Jan Akerboom, voorzitter tel. 078 - 631 66 64 / 06 819 13 500 jan@4akerboom.nl

OPEN TOERNOOICOMMISSIE Marc ter Haar wedstrijdleidingdltc@gmail.com Sally Gras Edwin Ruighaver Iris van Steijn Josien Verhoeven Yolanda de Rijke

REDACTIE SPOORSLAGS Sam Wytema tel. 078 - 613 47 33 sam.wytema@planet.nl Henk van Capelleveen hcapelleveen4@upcmail.nl Paul Wisman / tel. 078 - 614 31 51 / pwwisman@hotmail.com Jessica Abcouwer, redactie website jessica.abcouwer@gmail.com

TECHNISCHE COMMISSIE SPONSORWERVING Marc ter Haar, sponsorcommissaris tel. 078 - 614 27 72 / 06-5570 6477 terhaar@thpfg.nl Erik Gerlach, sponsorcommissaris tel. 078 - 639 02 70 erikgerlach@intriplo.nl

Wim de Heer tel. 078 - 614 51 03 / 06 81 08 86 40 wpmdeheer@kpnmail.nl Frits de Groot tel. 078 - 616 25 48 fcv.degroot@xs4all.nl

KASCOMMISSIE JEUGDCOMMISSIE Marco Smaling, Tenniskidscommissaris, tel. 078 - 631 72 54 / 06 21 20 29 17 cmsmaling@gmail.com

Bea de Witte / 06 13 60 20 54 beadewitte@live.nl Charlotte ter Haar

TRAINING Tennisschool Rob Mentink info@tennisschoolrobmentink.nl

INHOUD Van de Voorzitter | GroepsGesprek DTLC Cryptogram

4 6

Vrouwen vormen de Kascommissie Competitietennis

7 8

Op de Thee bij: Rinette Reynvaan Baanverlichting Van Eendenpoel naar strak tapijt Jeugdhoek

10 11 12 15

Het is weer gezellig bij DLTC

16

Clubkampioenschappen

18

Krukkentoernooi Gastcolumn Kester Freriks Stoer, stevig en sfeervol De Parkwachters

20 23 25 26

De verdwenen koevoet Tennis met Paul

27 28

Het Open Dubbels Toernooi 2018

29

R

DLTC • SPOORSLAGS • 3

In Memoriam Ben Lips Op 11 augustus j.l. is overleden ons erelid Ben Lips, op de leeftijd van 93 jaar. Ben was in de na-oorlogse periode en geliefd en buitengewoon actief DLTC-lid, zowel als bestuurslid als op de baan. Hij was ook een prominent Dordtenaar die zich inzette op een breed maatschappelijk gebied.

De leden die hem gekend hebben schetsen eensgezind een duidelijk beeld: een aimabele, bescheiden en charmante man die ook nog eens heel goed kon tennissen. Hij werd drie maal clubkampioen in het heren-enkelspel en talloze malen in de dubbelspelen. In de competitie speelde hij met prominenten als Jaap van Rijn van Alkemade, en Rietje Reimersvan Tricht. Mijn echtgenote Daisy die in die tijd teenager was vond hem “een held”.

Maar liefst 22 jaar heeft Ben Lips in het DLTC-bestuur gezeten waarvan de laatste 6 jaar als voorzitter. Volgens mijn bronnen Hans Kraaijeveld van Hemert en Fred Nijkerk was hij “altijd” op DLTC te vinden, om te tennissen uiteraard maar ook om de club te leiden en te inspireren. Hij onderhandelde met de Gemeente over de verhuizing van de club naar de Achterweg, en bereidde later lustra en het 100-jarig bestaan voor. In 1972 trad hij af als voorzitter en werd hij benoemd tot erelid van DLTC vanwege zijn jarenlange en belangrijke verdiensten jegens de club.

Ben Lips was ook een zeer gewaardeerd inwoner van Dordrecht: hij was directeur van Lips Brandkasten en Slotenfabrieken NV, bestuurslid van de Kamer van Koophandel en actief Rotarian.

Maar zijn hart lag, volgens mijn bronnen, vooral bij DLTC dat in die tijd een kleine, hechte vriendenclub was, waarvan de leden vooral op zaterdagen en zondagen in groten getale naar de baan kwamen. En er werd toen ook uitstekend getennist. Met Ben Lips als hun onbetwiste en sportieve leider.

Sam Wytema

In Memoriam John Zuil Bij het ter perse gaan van deze Spoorslags bereikte ons het overlijdensbericht van John Zuil.

Inmiddels is via een ledenmail een In Memoriam naar de leden gestuurd.

John was vele decennia lang een zeer actief DLTC-lid, dat zich verdienstelijk maakte op vele terreinen, waaronder de tennisbaan zelf en het competitie-tennis. De laatste jaren was hij een gepassioneerd “hovenier” op de club. John werd 86 jaar.

VAN DE REDACTIE Spoorslags: veel in te lezen, positief, eigentijds en vlot

W

anneer verschijnt de nieuwe Spoorslags? Leden blijken uit te zien naar het volgende nummer, zo schreven we de laatste keer. Uniek in de wereld van de clubbladen, zo schertsten we op jubeltoon. Wat is er aan de hand?

Het clubblad heeft in een paar jaar tijd een andere inhoud en vorm gekregen. Begin 2011 is het nog een half A4-groot. Zonder kleur en met een voorgedrukte, vaste omslag. Met spannende, vaste onderwerpen als Van de voorzitter, Van de secretaris, Van de penningmeester, Van de baancommissaris, Van de wedstrijdcommissaris, Van de barcommissie, Van de redactie, de clubagenda en de ledenmutaties. Een smeuïg, explosief mengsel.

Eerste vernieuwing Aanvankelijk schuchter komen de eerste vernieuwingen. De uitgave wordt dikker met meer variëteit aan onderwerpen. Het 125-jarig bestaan en de verhuizing naar het nieuwe park vormen dankbare inspiratiebronnen. De doorbraak komt eind 2012. Het formaat en de vaste omslag worden verlaten en er ligt plotseling een kleurig magazine op A-4 formaat. Om binnen het budget te blijven verschijnt het blad niet meer drie, maar twee keer per jaar.

De indeling met vaste rubrieken is vervaagd. Alleen Van de voorzitter, Van de redactie en de Jeugdhoek zijn overeind gebleven. Andere vaste informatie is nu te vinden in verslagen en interviews. De transformatie heeft de tongen los gemaakt. Zoetjesaan groeit het commentaar.

Dunne huid Als redactie hebben we natuurlijk een dunne huid. Zo is het pijnlijk wanneer we merken dat iemand het blad niet of slecht heeft gelezen. We gaan er maar van uit dat dit de bekende uitzonderingen op de regel zijn, verwend als we zijn met leuke reacties. Zo ook op de laatste uitgave.

Wat hebben we zo gehoord? Korte, algemene opmerkingen als "veel in te lezen", "eigentijds", "vlot geschreven", "ziet er goed uit" "positieve toon", "nieuw elan" en "fantastisch blad voor zo'n klein kluppie". Ook uitvoerigere reacties, zoals van iemand, lezend in de trein, bijna op de plaats van bestemming, die zich erover verbaast het blad nog niet uit te hebben. Of van het clublid dat Spoorslags even weglegt om er lekker lang over te doen. Iemand grapt zelfs een abonnement te willen nemen als het voortbestaan van het blad dit vereist.

Brandstof Enige argwaan bespeuren we over de financiën. "Wat kost dat allemaal? Kunnen we ons dat veroorloven? Zo'n dik blad in full colour op luxe papier! Kan dat niet wat minder?" Dat valt dus mee. Zoals we hiervoor al aangaven zijn de kosten vergelijkbaar met die van de zwart-witte uitgave met voorgedrukte omslag van 6 jaar geleden.

Alle reacties zijn brandstof voor ons. Hoe meer, hoe liever. Tips om ergens over te schrijven zijn ook buitengewoon welkom. Helemaal gek zijn we op leden die zelf in de pen klimmen om de kolommen te vullen. Oude herinneringen. Nieuwe inzichten. We kijken er naar uit! Veel leesplezier!

V

DLTC • SPOORSLAGS • 4

VAN DE VOORZITTER

Zesjes-cultuur bij DLTC voorbij ?

De leden van DLTC zijn nu echt ontwaakt.

We zien een sterke toename in competitiedeelname. Afgelopen voorjaar waren we gegroeid naar 7 teams, en dit najaar groeien we zelfs naar 6 teams !

We zien ook bij toernooideelname een interessante ontwikkeling. Terwijl we in de afgelopen jaren niet de hoofdrollen konden pakken in de toernooien, leveren we nu zelfs toernooiwinnaars, -finalisten en -semifinalisten.

Pleit ik ervoor om van DLTC een prestatieclub te maken...?

Welnee, we blijven een recreatieve vereniging maar het is leuk om te zien dat door de deelname aan de tennislessen, de diverse competities, en ook aan de onderlinge toernooien het niveau van activiteiten in het algemeen toeneemt en het spel vooruitgaat.

Leuk voor de leden, en goed voor de club !

Wil je zelf ook meer meedoen met competitie, toernooien of tennisles? Neem contact op met Edwin Ruighaver (wedstrijdcommissaris) en Sandra Visser (tennistrainer tel.nr 06-49710225)

Jan Akerboom Uw Voorzitter

GroepsGesprek Dinsdag- en donderdagochtend 10 uur

D

ziet uw redacteur uit zijn ooghoeken een klein

Spoorslags vroeg belet en slaagde er zelfs in te infiltreren door een balletje mee te slaan: een stukje participerende journalistiek. Ter afsluiting vond het groepsgesprek plaats op een bankje in de Tuin van Adriaan (en Attie). Met Adriaan (Eckhardt) noemen wij een van de prominente leden, waarover later meer.

Hij is een late instromer want de geschiedenis begint 30 jaar geleden bij Jos Faaij, die een jaar of 6 geleden met een kwartet winter-halspelers waaronder Dick Kuiper en Jaap Smits besloot DLTC-lid te worden. Jos: “Misschien zijn wij wel typerend voor DLTC, en ook een voorbeeld. Voor 60-plussers is dit een ideale, vriendelijke club waar je altijd kunt spelen. Bovendien zijn de faciliteiten fantastisch”. In deze vijver zou de club intensiever kunnen vissen.

maar interessant gezelschap zonder sterallures,

Onze eigen Federer

ARTISTIEK ?

WELNEE, GEWOON EEN IDEAAL CLUBJE! e werkenden onder ons zullen dit niet weten maar op dinsdagochtend is het vaak dringen op DLTC. Onder de wachtenden

dat desondanks met zichtbaar meer genoegen speelt dan Nick Kyrgios of willekeurige welke Oost-Europese topspeelster. Een groep-zondernaam, die wij voor het gemak groep-Faaij, naar de whats-app-moderator, zullen noemen.

Op de baan heerst een aangename sfeer. De gulle lach van Marieke (van Leeuwen) begeleidt hilarische punten, meestal ingeleid door een al dan niet bedoelde dropshot.

Adriaan’s handelsmerk, de lage, scherpe passeerbal is ook uw verslaggever te machtig. Dat zou hem niet lukken bij Marieke die “aan het net niet te passeren is”.

5DLTC • SPOORSLAGS • 5

En met een sierlijke linkshander als Jan van Toorenburg krijgt de schoonheid van het spel een plaatsje. Jan leerde dan ook tennissen op zijn 12e, dat is te zien. Adriaan pocht dat hij op zijn 8e begon, ook dát is volgens de anderen te zien. Hij krijgt dan ook de bijnaam “De Federer van ons groepje”.

En dan is daar Joop (Mikx), de man van Marieke. Joop ging vorig jaar op tennis bij DLTC omdat hij Marieke nooit meer zag. Die was namelijk voortdurend op

de tennisbaan. Liggen hier misschien óók kansen voor de ledenwerfcommissie ? Joop toont volgens de leden van de groep de “steilste leercurve”, wat al te zien is tijdens het setje dat Spoorslags meespeelt. Hieraan is niet vreemd dat de gedreven Marieke en Joop met veel plezier lessen. Ook Jan is razend enthousiast over de trainingen van Sandra, die hem de bal eerder deed slaan, en aan zijn service sleutelde. Sandra zou overigens nog wat kunnen bijschaven aan het positiespel, al is dat bij bij

voorbeeld Jos en Jan al veel beter verzorgd dan bij de groep-de Heer die in de vorige Spoorslags gerecenseerd werd.

Dat is een bruggetje naar Nico Duinisveld, die normaliter ook deel uitmaakt van “groep-Faaij”.

Nico is afwezig vanwege een polsbreuk die hij op de tennisbaan opliep toen hij volgens zijn tennis-collega’s niet wist of hij voor- of achteruit moest schakelen.

De aanwezigen wensen bij dezen Nico een spoedig herstel, en terugkeer.

Spoorslags is nog benieuwd wat de leden anderszins bindt. De suggestie dat alle leden iets hebben met “K(k)unst” wordt afgewezen. Ja, Marieke is dichteres. Nico is architect, dus ook een beetje kunstenaar, hetzelfde geldt voor (tuin)architect Adriaan. Jan’s tennis is met enige moeite ook artistiek te noemen. Jos is zeer actief vrijwilliger bij het Dordrechts Museum. En Joop organiseert regelmatig bij hen thuis kunstvoorstellingen van diverse aard.

Toch heeft Spoorslags het mis. Jos: “Wij zijn een open clubje, nieuwe leden zijn gewoon welkom, ook niet-artistiekelingen”.

Rest nog te melden dat dit fijne groepje ook nog op donderdagochtend speelt, meedoet met alle toernooien en in de persoon van Adriaan (samen met Els van Niftrik) ook in het Open Toernooi actief is. En Marieke is dus, volgens Joop, altíjd op de baan te vinden. Dát zijn nog eens echte leden!

V.l.n.r.: Joop, Adriaan, Marieke, Ton, Jan

Sam Wytema

DLTC • SPOORSLAGS • 6

DLTC|CRYpTOGRAMCRYpTOGRAM Daar is-ie dan: het eerste DLTC-cryptogram, misschien wel uniek in de wereld der clubbladen. We hadden zomaar het vermoeden dat er onder de leden veel liefhebbers zijn van taal, van kronkelredeneringen, van doorwaakte nachten en van puzzelen in het algemeen.

Met het resultaat zijn we zelf best tevreden, maar eenvoudig was het niet. We zijn amateurs zonder veel ervaring, en we hebben het ons extra moeilijk gemaakt door alleen DLTC- en/of tennis-gerelateerde opdrachten te maken. Nóg een “waarschuwing”: in de wereld van de cryptogrammen bestaan nogal wat stijlsoorten. De puzzel hieronder is gemaakt in de stijl van het populaire NRC-scryptogram van Jelmer Steenhuis: in alle opdrachten en oplossingen is een dubbele betekenis te vinden.

Het eerste DLTC-crytogram ?

We zijn van plan het niet bij één puzzel te laten.

Waarom zou u – onze lezers – niet zelf een puzzel maken ?

Inzendingen zijn welkom !

De oplossing vindt u op pagina 17 van dit nummer Horizontaal 1.

4.

7.

8.

10.

12.

13.

15.

17.

19.

20.

21.

23.

24.

25.

27.

28.

30.

34.

36.

38.

39.

40.

41.

Feestattribuut bij sportverenigingen (3) Onstuimige (Eng.) concullega van DLTC (4) Edwin Ruighaver is aanwezig (2) Niet nemen die bal! (4) Maken openbaar vervoer mogelijk op de tennisbaan (9) Tinnen zitplek voor de kleintjes van Ready (2) zie 20 verticaal Tennisvereniging met inhoud (2) Die nare tennisblessure wil je niet, ook niet bij paardrijden (9) Chinees (DLTC-lid) (3) Europeaan die het over mag doen (3) Die Eskimo weet niet of de bal goed is (5) Feestje bij een ander (6) Opgeklopte hoge bal (3) Zo’n mooie bal doet je van kleur verschieten (8) DLTC-speler die je iedere dag een hand geeft (4) Die feestkleding staat ook goed op de tennisbaan (3) Ruim binnen de lijnen opgeborgen (4) Die beroemde schilder was voorzitter van DLTC (7) Keurig(e) studentenslag (8) Als bal is het een prima kerel (5) Frans spel dat kleur geeft aan de zaak (3) Populaire goeie bal (2) Doet op veld of baan wat de dokter voorschrijft (7)

Verticaal 2.

3.

5.

6.

7.

9.

10.

11.

12.

14.

16.

17.

18.

20.

22.

26.

29.

31.

32.

33.

35.

37.

39.

Tegenstander volgens Paul Wisman (5) Groen bestuurslid (4) Dat sneetje draait naar buiten (5) Overdekte tennisbaan in huis (3) Ook nieuw lid Ewout Reynvaan is aanwezig (2) Bij het zondag-damesteam draait het om Astrid Sankes (2) Pijnlijke manier van geen geld hebben (11) Terugslagloze service (3) IJzig harde bal (5) DLTC lag vroeger niet aan de Voorstraat (9) Onderkomen van DLTC, maar ook van Hell’s Angels (8) Steunpilaar bij DLTC (4) Stokje in een hoge slappe bal (7) + 13 horizontaal: Liefdesspel op de tennisbaan (4+4) Kruis of munt (4) Een knal, een koe waardig (4) De hond van Rovers en Haksteen (4) Computer die 11 verticaal slaat (4) In het net of uit: niet goed ! (4) Penningmeester met donker stemgeluid (3) Edzard in Frankrijk (3) Groengebied met tennisbanen (4) Bijbelse baan bij DLTC

DLTC • SPOORSLAGS • 7

VROUWEN VORMEN DE KASCOMMISSIE

"Wij dames willen altijd het naadje van de kous weten" D

e kascommissie wordt dit jaar gevormd door twee dames. Dat is in lange tijd niet vertoond. Misschien wel nooit bij DLTC. Charlotte ter Haar (links op de foto) heeft er al een paar jaar als commissielid op zitten. Bea de Witte staat voor haar eerste termijn.

Wat hebben vrouwen met cijfers?

Charlotte: "Dat ligt eenvoudig. Wij dames willen altijd het naadje van de kous weten."

Bea: "Mijn antwoord op die vraag is: niet zo veel. Ik ben meer van het zorgtype. Cijfers hoorden niet meteen bij mijn werk als doktersassistente."

Serieus van aard Als we met elkaar praten wordt al snel

de overeenkomst tussen beide dames duidelijk. Ze zijn serieus van aard en vatten hun opdracht navenant op. Bea heeft als voorbereiding op het gesprek een soort belijdenis opgesteld. "Als zorgtype wil ik met zorg de nieuwe taken uitvoeren. Het ledengeld moet worden verantwoord. Daar ga ik voor."

Bea is nog niet zo lang lid van DLTC. Hoe werd ze commissielid?

Charlotte legt het uit: "Ik vind het leuk leden te betrekken bij de club. Daarom heb ik Bea benaderd. Als commissielid hoor je veel en krijg je inzicht in de financiële handel en wandel van de vereniging. We controleren de jaarrekening en worden betrokken bij het financiële beleid. Daar steek je veel van op."

Bea: "Ik had best schroom, maar Charlotte heeft me over de streep getrokken met al haar charmes.

Nou ja, beter kan ik het niet treffen, vind ik.

Ze neemt me onder haar hoede.

Dan leer ik van haar 'het vak'. Daar heb ik alle vertrouwen in."

Zelf ontdekken Charlotte: "In het begin ben je zoekend. Hoe controleer je een boekhouding? Van oud-commissieleden neem je een aantal grote lijnen over. Maar het is toch grotendeels een kwestie van zelf ontdekken. Ik blijf graag nog een paar jaar lid van de kascommissie om Bea in te werken."

"Er spelen altijd wel interessante zaken.

Zo is het een uitdaging voor het bestuur om met een krimpend ledenbestand de financiën gezond te houden. Dat voel ik ook als een verantwoordelijkheid."

Charlotte en Bea kijken uit naar de eerste maanden van het nieuwe jaar, de actieve periode voor de kascommissie.

Penningmeester Bas van Haaften mag zich verheugen op twee charmante pottenkijkers. Ze zullen kritisch zijn, maar zo zeggen zij, "gezelligheid is ook belangrijk".

Henk van Capelleveen

DLTC • SPOORSLAGS • 8

COMpETITIETENNIS

Bewijs van Nieuw Elan Het Nieuw Elan dat onze voorzitter kort na zijn aantreden als “missie” voor DLTC ontvouwde is misschien wel het meest zichtbaar in het competitietennis. Steeds meer teams, steeds meer enthousiasme, ook steeds meer pagina’s in Spoorslags.

Medio september begonnen 6 DLTC-teams aan de najaarscompetitie, maar eerst kijken we terug op het voorjaar.

Wedstrijdcommissaris Edwin Ruighaver weet op zijn smartphone razendsnel de resultaten te vinden in de KNLTB-website. “Maar het gaat niet in de eerste plaats om de resultaten. Onze twee teams in de zondagse 8/9-competitie bij voorbeeld spelen toch vooral voor hun plezier”. En ook tégen elkaar, een strijd waarin het team van captain Mireille van Kleij zegevierde over dat van Astrid Sankes. Ze eindigden respectievelijk als 3e en 6e in de eindstand. Beide teams gaan - in een iets gewijzigde samenstelling door in de najaarscompetitie.

Kampioen op niveau Eén team werd kampioen. Marc ter Haar en de zijnen waren ingedeeld in een

zwakke poule, ondanks pogingen van Edwin om ze op grond van hun rankings hoger in te delen. Volgend jaar zwaardere tegenstand dus, gelukkig. Het team is inmiddels ook begonnen aan de najaarscompetitie, deze keer “op niveau”, zoals de eerste resultaten lijken aan te geven. Het 50+-team van Ruud Grande presteerde prima. De 3e plaats was solide en duidt op een mooie competitie.

Rolf Reimers viel enige malen uitstekend in, en lijkt verzekerd van een basisplaats!

Het team van captain Josien Verhoeven, ook wel bekend als de Balsemienen, had het na de promotie van vorig jaar moeilijker, maar ze handhaafden zich wel en gaan volgend jaar vrolijk verder. Op de vrijdagavonden deelden de twee gemengde DLTC-teams enkele malen het hele complex. Gezelligheid troef!

Het team van captain Sally Gras werd keurig 3e (van 8 teams) en moest alleen zijn meerdere erkennen in twee zeer sterke teams. Zij gaan ook door in het najaar. Het team van Charlotte ter Haar had af en toe personele problemen en werd laatste. Over hun wederwaardigheden schreef Wim Kees van der Plank een

DE VOORJAARSCOMpETITIE DLTC 2 Op vrijdagavond 6 april zijn we vol goede moed, enthousiasme en zin weer gestart met de voorjaarscompetitie.

Er waren in eerste instantie wat personele problemen door blessures en andere omstandigheden, maar door het schuiven van mensen en de geweldige medewerking van diverse invallers (veel dank!!) konden we van start.

Het begin was zeer bemoedigend en aan het eind van de avond stond er een 2-2 eindstand op het score sheet.

Een leuk begin en alle andere teams bleken hetzelfde resultaat behaald te hebben. We staan allemaal eerste!!

Helaas was de vreugde van korte duur, want een week later kregen we een fikse nederlaag te slikken.

Het tennis was helemaal niet slecht, maar pech op de beslissende punten en in alle eerlijkheid de tegenpartij was gewoon beter.

Toch vonden we het wel vreemd, dat we soms tegenstanders troffen, die over een speelsterkte van 7 of lager bleken te beschikken.

Vreemd, omdat we ervan uit gingen, dat het een competitie is van

verslagje, dat we in een apart kader plaatsen. De heren van dit team gaan door in het najaar.

Reuring op de club Al met al kan Edwin terugzien op een succesvol voorjaar, en is hij even optimistisch gestemd over de lopende najaarseditie. “We zien een omslag in de club naar meer wedstrijd-elementen.

Groepjes leden meldden zich spontaan om aan de competitie mee te doen, en het brengt reuring en gezelligheid op de club” Er staan ons enkele drukke vrijdagavonden (12 oktober bv.) te wachten als de herendubbel-teams van Marc ter Haar en Wim Kees van der Plank, én het mixed team van Marco Smaling tegelijk thuis spelen. Op zondagmiddagen speelt het team van Erna Schuurmans in een mixed poule. De twee 8/9-teams van Astrid Sankes en Mireille van Kleij zetten hun competitie-avonturen voort op respectievelijk zondagmiddag en donderdagavond. Ons staan drukke tijden te wachten.

Sam Wytema

speelsterkte 8/9. In het competitie regelement heb ik hier echter niets over terug kunnen vinden. Een protest zou dan ook waarschijnlijk niets uitgehaald hebben en zo wilden wij ook niet winnen. Wel leert men veel van de tegenstand en die ervaring is altijd meegenomen.

Ondanks dat we de partijen niet cadeau hebben gedaan, zijn alle competitieduels verder verloren. De tegenstanders waren sportief, gezellig en we hebben goed gesnackt en gedronken.

Tussendoor heeft de competitie nog even stilgelegen vanwege dodenherdenking en Koningsdag. De speeldagen waren gelukkig droog, soms tikje winderig, maar over het algemeen een aangename temperatuur om bij te tennissen.

Iedereen dank voor de geweldige inzet en onze non-playing captain voor een hoop geregel.

Als we dit vasthouden, komen de punten en overwinningen vanzelf.

Nieuwe kansen in de komende najaarscompetitie en/of toernooien!

Namens D.L.T.C. 2 Wim-Kees van der Plank

Competitie: tijdens de regen gaan we gewoon door

COMpETITIETENNIS

DLTC • SPOORSLAGS • 9

Competitiedrukte: een vol parkeerterrein

Gezellige nazit voor het damesteam

De heren 50+ competitie: gezellige tegenstanders

Het vrolijke damesteam heeft zich gehandhaafd !

DLTC • SPOORSLAGS • 10

Op de

THEE bij:

RINETTE REYNVAAN Besturen is te vergelijken met teamsport weg gezien de Alblasserwaard minus Alblasserdam. Samen zo’n 20 illustere dorpen en stadjes als Otto-land, Oud Alblas, Noordeloos en Giessenburg (de namen van de overige 16 zijn bij de redactie bekend) zijn dan één geworden.

Gemeentelijke herindeling in optima forma.

Rinette is hier als een vis in het kalme water. “Je voelt je hier vanaf het eerste moment op je gemak. Prettige, hardwerkende mensen, welvarend ook, en enthousiast, ook voor de naderende fusie”.

Besturen zit Rinette in het bloed, ze kreeg het thuis met de paplepel ingegoten. Haar vader was huisarts in Vught maar daarnaast bestuurslid van “van alles en nog wat”, zowel in Vught als ver daarbuiten. Hij was o.a. vice-voorzitter van de KNMG, de landelijke artsenorganisatie. Hetzelfde gold voor haar moeder, beiden stonden ze pal voor de publieke zaak.

De thee stond deze keer voor Spoorslags klaar in het landelijke Hoornaar. De meeste lezers zullen dat moeten opzoeken, en dat is hier letterlijk bedoeld: ga eens van de grote weg af, door Schellui-nen, langs De Lage Giessen en De Zes Molens, en daar ontmoet u in het Gemeentehuis ons DLTC-theelid Rinette Reynvaan. U passeert weldadige rust in een agrarische omgeving, je kunt je auto zomaar parkeren. De fiets is nog beter. Alblasserwaard in volle glorie.

3 Wickets en Bert

Rinette (65) is – behalve als volbloed DLTC-er – natuurlijk vooral bekend als voormalig wethouder van Dordrecht, maar ze is nu voor 8 maanden waarnemend burgemeester van Giessenlanden. Op 1 januari fuseert dat met de buurgemeente Molenwaard tot “Molenlanden”, geografisch en grof-

Ze waren beiden actief op hetzelfde sportcomplex tussen Den Haag en Wassenaar: tennis bij Aeronauten, hockey bij HDM en dus de cricketclub CCG. (De naastgelegen rugbyclub HRC hebben de kleine Reynvanen wijselijk links laten liggen, Red.)

De jonge Rinette ging eerst op tafeltennis, maar toen de tijd rijp was ging ze op hockey (MOP, Maakt Onderling Plezier!) en tennis. Later, toen ze na haar studies ergotherapie en rechten in Voorburg ging wonen en werken kwam daar cricket bij.

Hier moest Spoorslags even de wenkbrauwen fronsen. Ja, damescricket, zelfs in competitieverband, en belangrijker: daar werden niet alleen 3 wickets in één wedstrijd genomen, maar ook haar latere echtgenoot Bert Reynvaan veroverd.

DLTC • SPOORSLAGS • 11

Aanvoerder en spelverdeler

2011: Eerste paal geslagen door Rinette Reyvaan

Naast besturen zit dus sport ook in Rinette’s bloed. Die twee zijn samen nog mooier.

Rinette: “Ik zeg wel eens dat besturen te vergelijken is met teamsport. Je hebt een gezamenlijk doel, succes en tegenslag deel je ook samen. Liever een voorzet dan zelf scoren”.

Rinette was dan ook regelmatig aanvoerder en spelverdeler.

We schreven al: Rinette is een echte DLTC-er, de club waar Bert vroeger lid was. Helaas tennist ze niet meer vanwege een vervelende schouderblessure, maar toen ze zich met Bert in 1990 in Dor-drecht vestigde ging ze direct competitie spelen, met o.a. Els Dijkstra, Margriet Derks en Hetty Donker Duyvis. En al snel werd ze bestuurslid in een bestuur met voorzitter Richard Kraaijeveld van Hemert.

Verder kan uw Spoorslags-redacteur getuigen dat ze als trouwste-supporter-ooit, samen met haar kinderen Carien, Joost en Sophie altijd langs de baan stond als Bert in het team van Piet Kingma en Frank Schramm competitie speelde. Helaas overleed Bert plotseling in 2012, en Frank later in 2016.

“Dit vriendenclubje verbindt mij nog steeds met DLTC, als we samen uitgaan om te golfen of gewoon voor de gezelligheid”. Vanzelfsprekend is Rinette theelid van DLTC gebleven.

Niet achter de geraniums Na 1 januari gaat Rinette niet achter de geraniums zitten, ze bruist nog van energie. Ze was 8 jaar wethouder in Dordrecht met zaken als Leefbaarheid, Veiligheid, Wonen, Recreatie en Sport in haar portefeuilles. Ze was voorzitter van hockeyclub DMHC. Ze was BABS (Buitengewoon Ambtenaar Burgerlijke Stand, huwelijksbezegelaar). Ze zat jarenlang in de Dordtse Sportraad. Ze was vrijwilligster bij het Dordrechts museum.

Genoeg om op haar lauweren te rusten, maar de publieke zaak blijft haar te na aan het hart om straks te stoppen.

Rinette blijft absoluut in Dordrecht wonen. En het Gouden Plafond is niet aan haar besteed “De vrouwen moeten de kansen nemen !” Dordrecht, en niet te vergeten DLTC, zullen er blij mee zijn.

Sam Wytema

Baanverlichting Rondom onze 4 banen staan maar liefst 8 lichtmasten met daarin lampen van ongeveer 2000 Watt. prima als de lampen wanneer nodig het doen maar lastig als er een plots uitvalt.

Dat gebeurde dus vorig jaar, precies tijdens het open toernooi. Veelvuldige regenval maakte het inhalen van wedstrijden in de avond extra nodig. De firma die onze verlichting heeft aangelegd (en ook andere sportterreinen zoals de Arena in Amsterdam), kon ons toen gelukkig helpen met een noodoplossing, een bovengrondse kabel tussen de twee masten naast baan 3. Om de zaak weer volle-

dig te repareren was onderzoek nodig. Spoedig bleek dat er ergens in een kabel, 60 cm onder de grond, een breuk moest zitten. Met behulp van geavanceerde apparatuur zijn de monteurs er in geslaagd om de breuk te lokaliseren, met een zekerheid van +/- 10 cm...

Bij de bouw van onze club had een paal van het hek rondom de baan de kabel geraakt hetgeen een klein scheurtje veroorzaakte. Na jaren vocht is het scheurtje verder gaan lekken met uiteindelijke kortsluiting tot gevolg. Nu is het weer gerepareerd en kunnen we er voor-lopig weer tegen.

Bedenk dat 8 keer 2000 Watt een enorme aanslag is op onze energie nota. Ongeveer 70% van alle elektriciteit gaat op aan deze verlichting. Gebruik het dus met mate…!

Henk Reimers

DLTC • SPOORSLAGS • 12

VAN EENDENpOEL NAAR STRAK TApIJT

De verplaatsing van DLTC is een proces van bijna 20 jaar

Z

over in de DLTC-archieven is na te gaan, wordt er over de verplaatsing van de club reeds in de eerste helft van de jaren negentig gesproken.

Het tennispark ligt middenin een gebied, dat de gemeente wil ontwikkelen als Leerpark.

De jaren verstrijken en DLTC worstelt met de vraag of investeringen in het oude park nog zinvol zijn. De banen zijn toe aan vervanging. Een kostbare zaak, die verplaatsing van het park gedurende langere tijd ongewenst zou maken.

Directeur Stadsontwikkeling laat in december 1996 weten dat actieve verplaatsing van de club nog niet aan de orde is en raadt aan noodzakelijke investeringen niet langer uit te stellen.

DLTC volgt ondanks de hoge kosten en de onzekere toekomst het advies op. De gravelbanen worden vervangen door French Court, waarop het gehele jaar door kan worden gespeeld.

Tempo op laag pitje Voor de ontwikkeling van het Leerpark is de gemeente in zee gegaan met projectontwikkelaar en bouwondernemer Heijmans. Op de grond van het tennispark rust een erfpachtovereenkomst met een looptijd tot 2021. Om redenen van algemeen belang kan de gemeente de vereniging verplichten de grond eerder op te leveren.De afspraken met Heijmans zorgen voor meer druk. Maar het tempo in de planontwikkeling raakt op een laag pitje door een recessie in de bouw. De gemeente houdt zich enkele jaren op de vlakte.

Het duurt tot november 2002 voordat er weer beweging ontstaat. De gemeente blijkt inmiddels uit te gaan van verplaatsing van DLTC eind 2005. De eerste verhuislocaties komen op tafel. Een te optimistische inschatting. Heijmans meldt te elfder ure een vertraging. De verplaatsing staat nu gepland voor 2007. Dan moet de grond bouwrijp worden gemaakt.

Het bestuur van DLTC legt drie voorwaarden voor de verhuizing op tafel 1. De nieuwe locatie moet zich in of grenzend aan de binnenstad bevinden.

2. De club wil voor zijn oude bezittingen nieuwe terug (nieuw-voor-oud).

3. De gemeente draagt de kosten voor de verhuizing. Marc ter Haar wordt in deze periode voorzitter en zal dat tot aan de ingebruikneming van het nieuwe park blijven.

Oud DLTC, zomer 2011

Verhuislocaties Gedurende 2006 passeren verscheidene verhuislocaties de revue. Serieuze, zoals de sportparken Krommedijk en Reeland. Minder serieuze, zoals snippergroen ter hoogte van de afslag naar de Staart, pal naast de N3. Zelfs biedt de gemeente groen aan bij zorgcentrum De Merwelanden. Verder van de binnenstad kan bijna niet en bovendien gaat het om zwaar vergiftigde grond. Opvallend is dat ook onze huidige locatie al in beeld komt. De stedenbouwkundige ontwerpers zien er evenwel niets in. Zij willen er een groengebied als ecologische verbinding met Het Bos van Repelaer.

De onderhandelingen komen in een impasse. De dans om de locaties neemt veel tijd in beslag. Vier keer gaat DLTC akkoord met door de gemeente voorgestelde locaties, die vervolgens voor de gemeente om financiële redenen niet

DLTC • SPOORSLAGS • 13

haalbaar blijken. Voorts groeit de onduidelijkheid over het budget dat de gemeente voor de verplaatsing van onze club beschikbaar heeft.

Lastig is dat de gemeente vele gezichten heeft. Elke dienst of afdeling heeft eigen plannen, belangen en financiële potjes.

DLTC krijgt te maken met Grondzaken, Stadsontwikkeling en Sportzaken. De laatste prijst de gemeentelijke sportparken aan. Ook doet men de suggestie van een fusie met Dash'35. Het bestuur heeft hier geen oren naar. Het wil als een van de oudste tennisverenigingen van Nederland vasthouden aan het eigen unieke karakter.

De gemeente legt veel gesprekken met DLTC niet vast. Het DLTC-bestuur doet dat wel. Het verwerkt in zijn verslagen, die naar de projectleider van het Leerpark gaan, bewust een enkele onzorgvuldigheid.

De projectleider hapt en weerlegt deze schriftelijk. Impliciet gaat hij hiermee akkoord met alle overige punten, die de basis vormen voor het verdere overleg.

Nieuweweg De locatie Nieuweweg blijft op de agenda. In het gebied is veel aan de hand. De aanleg van de tunnel onder het spoor, de landschapsindeling, het beheer van grondwater en hemelwater, de verkeersafwikkeling en een leidingtracé, dat dwars door het gebied loopt maken de situatie ingewikkeld. Na onderzoek blijkt dat er net voldoende ruimte kan worden gemaakt voor een tennispark. De plek komt nu serieus in beeld.

DLTC maakt mede op basis van ramingen van de KNLTB een eerste kostenoverzicht van de verhuizing. De gemeente komt eveneens met financiële prognoses.

Begin 2007 mengen de bewoners van de Nieuweweg zich in de discussie. Zij voorzien door de komst van DLTC vermindering van hun woongenot. Daarbij denkt men aan toename van de geluidsbelasting door spelgeluid, publiek en een omroepinstallatie. Genoemd worden verder lichtoverlast bij tennis in de avonduren en gevaarlijke situaties door aantrekkend verkeer.

De gemeente wil aanvankelijk op het terrein voor het tennispark 50 parkeerplaatsen aanleggen, die door bezoekers van de Essenhof kunnen worden gebruikt.

Levensgevaarlijk Het oude park stond klaar voor de sloper.

Het clubhuis was dichtgetimmerd. Weinig uitnodigend. Behalve voor koperdieven. Zij zaagden een stuk uit de nog niet afgesloten gasleiding.

Een wrakkig clubhuis vol gas. Een levensgevaarlijke situatie. De brandweer zorgde voor een veilige afloop.

In een brief aan het college van burgemeester en wethouders kondigen de bewoners aan bezwaar te zullen maken tegen wijziging van het bestaande bestemmingsplan (groen) en de aanvraag van bouwvergunningen.

Ook waarschuwen zij voor mogelijke waardedaling van de naastgelegen woningen.

Nummer 86 Ons tennispark zit aan de Nieuweweg 86.

De buren wonen op 82.

Ooit opgevallen?

De gemeente heeft het huisnummer op verzoek van DLTC uitgegeven.

De vraag is natuurlijk waarom?

Het antwoord is: als verwijzing naar 1886, het stichtingsjaar van onze club.

Onderzoeken en onderhandelen Er breekt een periode aan van onderzoeken en onderhandelen. Rapportages worden o.m. gemaakt over geluid, waterbeheer, bodemgesteldheid, veiligheid, flora en fauna en spreiding van het kunstlicht.

Uitvoerig wordt er gesproken over de situering van de banen.

De KNLTB heeft een voorkeur hoe banen overdag tussen 4 en 8 uur moeten liggen. Helaas past het tennispark op die manier niet op de locatie. Het gevolg hiervan is bij een mooi zonnetje merkbaar. Het zonlicht kan 's middags hinderlijk zijn.

De gemeentelijke financiële bijdrage aan de verplaatsing blijft lang een twistpunt. Dat betreft niet de aanleg van het park met parkeerplaatsen en hekken. Die wil men volledig vergoeden. Bottleneck is de lage vergoeding, die men voor het oude clubhuis wil geven. DLTC houdt vast aan nieuw-voor-oud, maar de gemeente wil dit niet voor het clubhuis.

Ter ondersteuning van zijn argumenten laat het bestuur een makelaar rapporteren wat de herbouw van het oude clubhuis zou kosten.

VERVOLG...

DLTC • SPOORSLAGS • 14

VAN EENDENpOEL NAAR STRAK TApIJT

Ondertussen krijgen ook de bewoners van de Nieuweweg aandacht. Een van de wethouders belast zich met dit overleg. Verscheidene afspraken worden gemaakt om de overlast, die men vreest, te beperken. Er komt een groenstrook en een geluidsscherm tussen de huizen en het tennispark. De positie van het clubhuis wordt zo bepaald dat geluidoverlast tot een minimum wordt beperkt. De lichtinstallatie wordt minder hoog. Toegang en looproute komen zo ver mogelijk van de bebouwing. De bewoners laten zich overtuigen en verzetten zich niet langer tegen de komst van DLTC.

Vier umpirestoelen Bij de inrichting van het nieuwe park hoorden volgens de gemeente umpirestoelen.

We hoefden ze niet. Maar we kregen ze toch. Vier. Voor elke baan een.Een stoel is een keer gebruikt. Inmiddels zijn ze alle vier verdwenen. Met onbekende bestemming.

Medio 2008 komen gemeente en DLTC dichter bij elkaar. De gemeente overweegt een schadeloosstelling van ongeveer anderhalve ton voor het oude clubhuis. De grond voor het nieuwe tennispark wil men in erfpacht uitgeven.

DLTC huurt een bureau in, dat onteigeningszaken behandelt. Dit bureau voert de lange en moeizame onderhandelingen over de definitieve schadeloosstelling en de hoogte van de erfpacht.

Langzaamaan dringt de tijd. De bouwrecessie is voorbij. Heijmans wil verder en houdt de gemeente aan de afspraken over de ontwikkeling van het Leerpark.

DLTC wil ook vooruit. De situatie in het oude park is erbarmelijk aan het worden. De French Court-banen zijn al weer versleten. De lijnen liggen los en na elke regenbui blijft het water urenlang staan. Eenden vinden er hun poel.

Niemandsland De gemeente werkt aan de laatste oplossingen. Mede om resterende bezwa-

ren van buurtbewoners weg te nemen, laat ze het idee los parkeerplaatsen voor bezoekers van de Essenhof aan te leggen. Ook komt er een poort aan de weg ter beveiliging van het gebied tussen de weg en het tennispark. Daarmee ontstaat een soort niemandsland.

De gemeente heeft weinig trek in de aanleg en het onderhoud van het groen in dat gebied. Projectleider Leerpark verrast met een voorstel deze verantwoordelijkheden tegen betaling bij DLTC neer te leggen. Het bestuur ziet hier niets in. Een tweede verrassing is dat de gemeente afziet van erfpacht. Ze wil de grond voor het park nu verkopen.

De opbrengst gebruikt de gemeente mede als dekking voor de verplaatsingskosten.

Eind 2009 is de doorbraak. Bijna 20 jaar na de eerste gesprekken. De gemeente biedt de grond te koop aan voor € 62.000 en bepaalt de schadeloosstelling voor een nieuw clubhuis en de verhuizing op bijna € 270.000.

De Algemene Leden Vergadering van DLTC gaat akkoord. Voor de aankoop van de grond wordt onder de leden een obligatielening uitgeschreven, die meer dan voldoende oplevert. De plannen kunnen worden gerealiseerd.

Architect Ebe Elzinga ontwerpt het clubhuis. Februari 2011, het jaar waarin DLTC 125 jaar bestaat, slaat wethouder Reijnvaan de eerste paal. Bouwbedrijf

Strijdbijl begraven De bewoners van de Nieuweweg hebben zich indertijd stevig verzet tegen de komst van DLTC. Alle soorten hinder werden in de strijd geworpen. Verkeer. Kunstlicht. Geluiden van het spelen en van activiteiten.

Daarom was het verrassend en prettig dat een groot aantal omwonenden lid van onze club werd. Ook de harde kern van het verzet. Met de strijdbijl wordt dus al lang niet meer gezwaaid. Toch viel het op dat Harry Harder, clublid en bewoner van de Nieuweweg, onlangs een geluidinstallatie aanlegde in en rond het clubhuis

Pelikaan krijgt het voor elkaar dat op 10 september het eerste Open Dubbeltoernooi kan starten. Op 17 september, tijdens het 25ste lustrum, wordt het park feestelijk in gebruik genomen. Het tapijt op de banen ligt er strak en smetteloos bij.

Onopgelost blijft de kwestie van het onderhoud rond het tennispark. DLTC ligt op een landtong en wordt omgeven door gemeentelijk groen. De gemeente laat gras en onkruid drie keer per jaar maaien. DLTC onderhoudt de groenafscheidingen. Dit geldt ook voor de parkeerplaats. Een oplossing van geven en nemen die past bij het moeizame, maar constructieve onderhandelingsproces tussen gemeente en DLTC. Henk van Capelleveen

1e paal: Wim, Marc en wethouder Reynvaan

DLTC • SPOORSLAGS • 15

JEUGDHOEK TENNISKIDS en de WORLD TOUR

De jeugdige leden zetten hun beste beentjes voor

In het voorjaarsnummer van Spoorslags heeft u uitgebreid kunnen kennismaken met het fenomeen van de World Tour, dat is een serie van tenniswedstrijdjes voor de jeugd.

Dit is zo succesvol verlopen, dat we nu voor de herfsteditie van 2 naar 4 deelnemende DLTC teams zijn gegaan! Dat betekent dat 15 kids nu meedoen, dat is maar liefst driekwart van onze basisschooljeugd.

Met dank aan de onvermoeibare inzet van de tennisschool (Sandra en Chris!) en Marco Smaling, officieel onze Functionaris Tenniskids. De verdubbeling betekent wel veel werk voor de organisatie en eigenlijk hebben we aan 4 banen te weinig. Maar Marco en zijn staf zullen daar ongetwijfeld een mouw aan weten te passen.

Marco: ”Tussen de verenigingen is een goede sfeer van elkaar helpen als de indeling van de KNLTB slecht uitkomt.

Zo hebben we twee speeldagen geruild met twee andere verenigingen, één om ons open toernooi niet in de weg te zitten, en één om de belasting van een andere club te verlichten”.

Het loopt dus goed maar Marco hoopt desalniettemin op nog wat extra handen: wie komt hem volgend jaar helpen

Sandra (rechts) en haar discipelen

Er wordt/werd gespeeld op de zondagochtenden, maar als deze Spoorslags bij u is gearriveerd is alleen zondag 7 oktober nog niet gespeeld. U kunt dus nog komen kijken !

Het is tamelijk vroeg, de banen zijn vanaf een uur of 12 weer voor beschikbaar voor onze andere leden, dus wie als toeschouwer wil komen genieten van al dat jeugdig enthousiasme moet er op tijd bij zijn. paul Wisman

Dit zijn de teams: Rood 2: Rood 1: Oranje 2: Oranje 1:

Sybren, Mart, Stijn, Thibeau, Gy Valentijn, Jaydee, Marq Victor, Romijn, Casper Orhun, Sebastiaan, Olivier, Endika

Marco prikt een vorkje met Rob Mentink

DLTC SPOORSLAGS •• 16 1 DLTC •• SPOORSLAGS

HET IS WEER GE E

en tennisclub voorziet als het goed is in drie fundamentele behoeftes van zijn leden.

Allereerst de noodzakelijke lichaamsbeweging. Hollen achter een klein geel balletje, net als hondjes maar dan intelligenter.

Vervolgens spelen we ook wedstrijdjes met elkaar, meer of minder serieus maar altijd met een element van competitie. We laten onze tegenstander bloeden voor alle irritaties, vernederingen, teleurstellingen die de wereld ons heeft aangedaan. Sportief bezig zijn heet dat.

Last but not least is er het sociale contact, door Nederlanders liefkozend aangeduid als 'gezelligheid'. De mens gedijt als groepsdier. We hebben elkaar nodig en daarom doen we dingen graag samen.

Om dit belangrijke derde hoofddoel te faciliteren beschikken wij over een goed lopende bar. Het middelpunt van het clubhuis, in feite van de hele vereniging.

Wat is leuker dan een wedstrijd, een tennisles of zomaar-een-balletje-slaan voor en na te bespreken met een goed glas in de hand? De vraag stellen is haar beantwoorden: niets!

Nu komen we aan het tweede deel van dit verhaal. Zoals de bar ons tennisgeluk bevordert, zo zoeken wij naar mogelijkheden om dit effect zo veel mogelijk kans te geven.

Want waarom gaat dit niet vanzelf?

1) We hebben maar vier banen, die lang niet altijd helemaal zijn gevuld.

Dat betekent geen wachtende spelers en na afloop kiezen velen ervoor om direct naar huis te gaan (zie punt 3). Dat is jammer, want ze doen zichzelf en de andere clubleden daarmee te kort.

2) Elk lid doet maar eenmaal per jaar een keer bardienst. Dat betekent een lange rij van onervaren gastheren en vrouwen, die daar soms wel en soms niet sterk voor gemotiveerd zijn. Velen schrikken terug voor de verantwoordelijkheid van correct afrekenen en noteren van de consumpties. (Allen vinden overigens hun eigen creatieve oplossingen, zonder zich te storen aan een samenhangend beleid, maar dit terzijde.)

3) Het ledenbestand van DLTC bestaat uit hoogopgeleide, belangrijke men-

sen die na hun uurtje sportbeoefening (fysieke inspanning is nu eenmaal noodzakelijk voor het intellectueel functioneren op topniveau) weer snel terug gaan naar hun dringende afspraken/ bezigheden. Ook al zijn de meesten reeds lang de pensioengerechtigde leeftijd gepasseerd, deze grond houding raken zij niet meer kwijt. Bovendien is er een uitstralend imitatie effect van deze groep op die enkelingen die minder hoog in de boom zitten of die nog wat verder verwijderd zijn van hun pensioen.

DLTC • SPOORSLAGS • 17

ZELLIG BIJ DLTC Wie van bovenstaande scherp geanalyseerde problematiek kennis heeft genomen zal aangenaam verrast zijn dat er wel degelijk een oplossing is gevonden: de nieuwe barcommissaris!

Tijd om u voor te stellen aan de enige echte Sally Gras Vraag: Sally, hoe haalt iemand het in zijn hoofd om de meest kansloze bestuurstaak op zich te nemen, die van barcommissaris?

Antwoord: ik ben een paar jaar geleden lid geworden van de club (nota bene via het vrienden en buren toernooi, ze woont vlak om de hoek, red.); de sfeer beviel me goed en ik dacht, als ik een officiële functie vervul leer ik sneller andere leden kennen;ik vind het leuk om een actieve bijdrage te leveren (“ik ben geen babbelaar maar een doener”) en toevallig was Yolanda er aan toe om het stokje van deze bestuursfunctie over te geven.

Vraag: je bent er dus ingeluisd; heb je je inmiddels gerealiseerd hoe groot de uitdaging was om onze bar tot bloei te brengen?

Antwoord (1): zeker wel, maar mijn psychiater zegt dat opgeven geen optie is. (grapje, psychiaters moeten zich nergens mee bemoeien, red.).

Antwoord (2): er zijn het afgelopen jaar heel wat verbeteringen doorgevoerd; we maken met een interieurgroep de

ruimte steeds gezelliger; de voorraad is overzichtelijker; de prijzen zijn duidelijker; en dat zijn nog maar een paar voorbeelden van de vele. Voor de toekomst zou bijvoorbeeld een mobiel pinapparaat uitkomst bieden, geen gedoe met kaarten of wisselgeld en tegelijk wordt dan automatisch de voorraad bijgehouden. En muziek, dat moet er ook komen!

Vraag: blijft staan dat we per avond maar weinig bezoekers hebben en dat de bar nooit heel erg druk zal worden, heb je daar ideeën voor?

Antwoord: zeker, we richten ons op de successen, de drukke dagen van de toernooien en dat zou ik willen uitbreiden met allerlei nieuwe initiatieven; bijvoorbeeld een vaste racketavond, bridge of schaakavonden voor leden in de winter; oefenavonden voor leden die vaker of beter hun bardienst willen doen; gezamenlijk kijken naar Wimbledon en andere sportevenementen; en wie nog meer ideeën heeft nodig ik bij deze van harte uit om ze te laten horen (bij voorbeeld via de redactie, red.).

Heeft de redactie dan zelf geen ideeën, vraagt ze tenslotte?

Jawel, hier komt er een: iedereen kent wel het 'vol terras effect'. Wie een vol terras passeert krijgt automatisch zin om toch net een leeg tafeltje te zoeken en erbij te komen, terwijl we veel makkelijker langs een leeg terras doorlopen. Vertaald naar DLTC betekent dat wanneer er eenmaal een groepje gezellig bij elkaar is gaan zitten, het verleidelijker wordt om zelf ook nog even te blijven hangen. Goed voorbeeld doet goed volgen. Alle constructieve leden mogen zich aangesproken voelen. Ieder mag het ene schaap zijn dat over de dam gaat.

Richting bar, dat dan wel, (red). Tijdens de nazit van dit enerverende interview, met een goed gekoeld flesje water in de hand, liet Sally zich ontvallen dat ze bezig is een opvolger voor de bar te zoeken. Het zou een duobaan moeten worden, want er komt te veel bij kijken voor een persoon, zegt ze.

Ze blijft actief voor de club, bijvoorbeeld in de wedstrijdcommissie van het open toernooi. En ze speelt enthousiast haar partijtjes, nu in de mix najaarscompetitie, naast een wielercarrière en haar drukke baan als diëtiste.

Nog een laatste suggestie: verhoog het lidmaatschapsgeld met 10 euro (hoor je dat goed, Bas?) en geef daarvoor consumptiebonnen terug ter waarde van 20 euro!Het is duidelijk, ook in komende jaren heeft Sally het beste met ons voor! paul Wisman

DLTC CRYpTOGRAM - OpLOSSING Horizontaal 1. bal, 4. Dash, 7. er, 8. Laat!, 10. tramrails, 12. po, 13 hor.+20 vert. love game, 15. CC, 17. zweepslag, 19. Han, 20. Let, 21. Inuit, 23. uitbal, 24. lob, 25. toverbal, 27. kruk, 28. rok, 30. safe, 34. Vermeer, 36. corpsbal, 38. goeie, 39. jeu, 40. in, 41. sporter Verticaal 2. Ander, 3. Gras, 5. slice, 6. hal, 7. er, 8. as, 10. tennisarmen, 11.ace, 12. pegel, 14, Achterweg, 16. clubhuis, 17. Zuil, 18. prikker, 20. love (game), 22. toss, 26. loei, 29. Kees, 31. acer, 32. fout, 33. Bas, 35. roi, 37. park, 39. Job

DLTC • SPOORSLAGS • 18

CLUBkampioenschappen V

erzengende hitte. Drama en heroïek. Verrassende ontknopingen. Voor het talrijke publiek waren de Clubkampioenschappen dit jaar om te smullen.

Voor de 38 deelnemende leden – evenveel als vorig jaar – die streden om eeuwige roem en vermelding op soms decenniaoude bekers en bonbonschaaltjes was de constant brandende koperen ploert een ware beproeving.

De afwezige wind evenzeer.

In het heren enkelspel prolongeerde Hette Jan Moerer zijn titel na een stevige partij tegen Marc ter Haar.

De laatste liet het bij 5-5 40-0 in de 1e set liggen. Haalt u het april-nummer van Spoorslags - die heeft u vast bewaard - nog even tevoorschijn om onze kampioen wat beter te leren kennen.

Ook de herendubbel 8+ was het aanzien meer dan waard. De mooie backhands van Wim Kees van der Plank en de ene na de andere volley van Sjaak Bakker, vs. het soepele samenspel van de gebroeders Reimers. Deze wedstrijd verdiende eigenlijk geen verliezer. Een remise werd volgens de toeschouwers ook de mixed finale tussen het echtpaar Grande en Edwin Ruighaver en - weer Josien Verhoeven. Helaas moest Ruud de titanenstrijd opgeven.

De damesenkel”finale” tussen Josien Verhoeven en Sally Gras zou het publiek op de banken hebben gekregen, ware het niet dat men liever binnen of diep in de schaduw bleef. De speelsters moesten echter buiten blijven.

Het werd een spannende drie-setter waarin de kansen wisselden en Sally iets te veel kansen miste om Josiens defensie te kraken.

Edwin: kampioen en organisator

De uitputtingsslag werd gewonnen door Josien maar de derde hond (sorry, Anja Grande) ging er met het been vandoor ging op grond van een setje minder verlies.

Daarmee is het bruggetje naar Edwin gemaakt, de onvermoeibare wedstrijdcommissaris die de gemoederen met zijn subtiele humor wist te kalmeren voor ze verhit raakten. Edwin: “Dit was een mooi toernooi, met nieuwe en soms

verrassende winnaars. De deelname kan echter nog steeds beter.” Tegenover maar liefst 11 herendubbels stond een minimale deelname aan de damesdubbels en - in het algemeen - de 8/9 categorieën. “Ik had wat meer verwacht van de grote groep nieuwe competitiespelers”. Nieuw bloed gezocht dus, ook bij de beginnende leden, voor wie de kampioenen Sjaak en Wim Kees (zie ook hun interview bij dit artikel) een voorbeeld zijn.

Heeft Edwin nog meer wensen ?

“De beschikbaarheid van sommige deelnemers was weer eens bedroevend.

Misschien moeten we volgend jaar naar twee weken”. En helaas voor Edwin, het toernooi zit er eigenlijk nog steeds niet op: de herendubbel finale Van der Ruit/Ter Haar vs. Han/Van der Loos moet nog steeds gespeeld worden !

Kom aan, heren! Voor de uitslag van deze partij verwijzen we u alvast naar de Spoorslags van april 2019. Aan Edwin zal het niet liggen, die gaat onverdroten door.

Sam Wytema

DE KAMpIOENEN HERENDUBBEL 8+ Sjaak Bakker (66) en Wim Kees van der plank (54) wonnen de categorie herendubbel 8+ na een spannende strijd tegen de gebroeders Reimers. Ze zijn pas een jaar lid maar manifesteren zich nadrukkelijk als actieve DLTC-ers. Spoorslags was er als de kippen bij om de heren, nog badend in het zweet, te interviewen. Het is een prima dubbel, dat had uw verslaggever al aan den lijve ondervonden: Wim Kees beschikt over een ouderwets mooie tennisslag, vooral zijn backhand is om te smullen. Er gaat veel druk van uit, waarna Sjaak de zaak afmaakt aan het net. Wat is tennis soms toch eenvoudig!

Gelukkig vertonen de heren hun kunsten ook in de competitie. In het voorjaar waren ze al actief (zie Wim Kees’ verslag op de competitiepagina’s in dit

blad), en in september beginnen ze met een nieuw herenteam aan de najaarscompetitie. Zo ziet de club het graag.

Sjaak is een conservatorium-opgeleide dwarsfluitist. Hij heeft in de binnenstad een eigen dwarsfluit-praktijk. Hij kende al een aantal DLTC-leden waaronder Arie de Bruin, en dan is de rest ”geschiedenis”. Wim Kees is fysiotherapeut. Hij kwam bij DLTC via zijn collega Ton Latour die hem ook overhaalde competitie te gaan spelen. Wim Kees is gespecialiseerd in de behandeling van sportblessures, vooral tennis en voetbal. We wensen ze niemand toe, maar het is goed om te weten.

We gaan nog veel horen van dit nijvere duo!

Sam Wytema

DLTC • SPOORSLAGS • 19

CLUBKAMpIOENEN 2018

Dames-enkel Heren-enkel Dames-dubbel

Moerer sr. en jr., alvast met beker

Anja Grande Hette Jan Moerer Sally Gras en Denie Georgieva Heren-dubbel 8+ Sjaak Bakker en Wim Kees van der Plank Gemengd dubbel Josien Verhoeven en Edwin Ruighaver Heren-dubbel 7- nog niet gespeeld

Het publiek was de grote winnaar

De drie gratiën vochten om een been, de derde ging ermee heen ...

De finale in de hitte; is dat de voorzitter met verkwikkend woord ?

“Remise” in de GD-finale, we knepen 8 oogjes toe

Kampioen Anja met het bonbonschaaltje V.l.n.r. Sjaak, Wim Kees, Rolf en Henk na hun HD-finale

Dyslectische graveur of onleesbaar briefje ??

DLTC • SPOORSLAGS • 20

KRUKKENTOERNOOI 2018 N

iet veel mensen weten dat er in 1886 nog een tweede club werd opgericht in Dordrecht, LTC Crucqitas. De leden waren afkomstig van de roemruchte sociëteit In Vino Crucqitas en om lid te worden hoefde je niets te kunnen, integendeel, echte leden waren prutsers, knoeiers, krukken pur sang.

Om enig cachet te geven aan hun tot Kunst verheven onkunde besloot men mee te liften met de waan van die dag; het zinloos heen en weer slaan van een rubberen balletje op een grasveld, volgens volstrekt onduidelijke regels, met behulp van een onbruikbaar stijf gemaakt vlindernet. De klungeligheid sprak de krukken zo aan, dat zij zich moeiteloos wisten te mengen met de overige leden van DLTC. Geleidelijk vervloog de herinnering aan de oude sociëteit en wist men ook zelf niet meer of men in de eerste plaats DLTC-er was of kruk. En dat is zo gebleven.

Een van onze huidige leden, Arie de Bruin (wie kent hem niet), realiseerde zich als geen ander hoe hij bij zichzelf zowel een zekere aanleg tot het tennisspel verenigde met die andere aanleg, om de bal – niet zelden op humoristische wijze – volkomen mis te slaan.

Bovendien gaven beide kunstvormen hem een vreemd soort bevrediging. Nu

Voor iedereen een knuffel

was nieuwsgierigheid gepaard met het speuren naar informatie al jaren zijn passie en beroepsmatig zijn bron van inkomsten. In vergeelde archieven vond hij de ontstaansgeschiedenis van de krukken en hoe die over waren gegaan in deze tennisclub. Wij moeten hem op zijn woord geloven, want de betreffende notulen waren volgens hem zo beroerd geconserveerd dat zij spoedig nadat hij ze eenmalig had kunnen ontcijferen, tot stof uiteenvielen. Vlak daarvoor was zijn oog nog gevallen op de naam van een lid van verdienste, een naam die hem bekend voorkwam: Ruud van Noort. Bij navraag gaf Ruud schoorvoetend toe dat hij inderdaad sinds het prille begin al lid is. (Sinds 1886?)

Arie besloot om, met hulp van Ruud, in een jaarlijks terugkerende ceremonie eer te bewijzen aan de oude Krukken, wier Alles volgens de regels ! bloed voor

altijd mee blijft klotsen in de DLTC aderen. Een krukkentoernooi! Geniaal in zijn eenvoud, en niet meer weg te denken van de jaarlijkse DLTC kalender. En telkens zorgt Ruud voor zijn wereldberoemde, maar spotgoedkope kippenvleugeltjes.

Op zondag 17 juni jl., Vaderdag nota bene, was het weer zo ver.

Nu heeft u de afgelopen jaren telkens weer uitstekend verslag kunnen lezen van deze gebeurtenis en, eerlijk gezegd, zo veel is er al die tijd niet veranderd. Met een paar andere namen kunnen vorige stukjes naadloos worden hergebruikt. Dat biedt ons ruimte voor wat extra observaties. Ik noem er een aantal, voor de vuist weg.

Jouw kruk is mijn geluk

De ene kruk is de andere niet Bijvoorbeeld dat er twee subcategorieën zijn bij de spelers. Zij die fouten maken, domweg omdat ze nog maar pas zijn begonnen met het spelletje, eigenlijk meer beginners dan krukken dus. En daarnaast de groep veteranen, die al een half mensenleven (of nog veel langer, zoals onze Ruud) persisteren in het keer op keer meesterlijk misslaan van de bal.

DLTC • SPOORSLAGS • 21

Oude glorie Het leven begint bij 80

De paradox Dan is er het probleem van de paradox: “hoe win ik een krukkentoernooi zonder Voor iedereen een knuffel te falen als kruk? “ Het is duidelijk dat wie de meeste games wint, absoluut geen kans maakt op de hoofdprijs (zulks overkwam uw verslaggever, die als under cover kruk had meegedaan).

Maar wie de minste games scoort kan ook niet winnen; want wie wint is winnaar en niet langer kruk.

De oplossing volgens Arie Wedstrijdleider Arie heeft de paradox naast zich neergelegd en wist op slinkse wijze, die niets met de gespeelde

partijen van doen had, toch een Mr en Mrs Kruk 2018 aan te wijzen.

Daarnaast had hij, zoals wijlen St Nicolaas, een zak vol persoonlijke cadeaus meegenomen voor iedere deelnemer.

“Als niemand wint wint iedereen, en krijgt dus ook iedereen een prijs”, zal hij gedacht hebben.

Deurkruk Arie heeft ook getracht het begrip ‘kruk’ wat meer tastbaar te maken. U zult misschien hebben gedacht aan iets om op te zitten, een barkruk bijvoorbeeld. Maar Arie koos voor de deurkruk. Het lelijkste deel van de deur, maar wel onmisbaar voor het betere open en sluitwerk.

Een prachtige metafoor. Het winnende echtpaar begreep het net weer anders; Mrs Kruk verklaarde stralend voor de camera: “zijn kruk is mijn geluk”.

Algemene vrolijkheid Uw razende reporter prikte ook een prijsje mee

Een laatste observatie. Wie wel eens een ‘gewoon’ toernooi heeft bijgewoond, zal

Grootmeester Arie overziet de schare

getroffen zijn door de blijdschap van de enkelingen die met een trofee naar huis gaan. Maar op dit toernooi spatte de vreugde er voor iedereen van af!

Iedere wedstrijd, iedere slagenwisseling ongeacht het resultaat was een feest.

Winnaar zijn lukt ons maar af en toe, maar als we ons bestaan als kruk mogen vieren, dan is het plezier eindeloos. Een impliciete levensles die wij ons allen mogen aantrekken. Dank Voorzitter Arie!

Het was een mooie dag, het bleef nog lang onrustig op de club. Volgend jaar is er geen enkel excuus geldig om niet ook mee te doen.

Zijn wij tenslotte niet allen een kruk in het diepst van onze gedachten...? paul Wisman

Kester Freriks

DLTC • SPOORSLAGS • 23

Schrijvers toernooi Op de foto bij deze “gastcolumn” ziet u in mooie klassieke opstelling de DLTC-leden die ieder jaar het Siebe Huizinga Schrijverstoernooi organiseren: Yolanda de Rijke, Tjerk van Duinen en Iris van Steijn. Voor hen, op het bankje, de winnaars van dit jaar Ruth Visser en Kester Freriks.

De DLTC-traditie bepaalt dat de winnaar “het stukje” mag schrijven.

Dat trof: we hadden Kester al enige tijd op het oog. Het genoegen, zei Kester, was wederzijds.

TENNISSEN IN AVONDJURK r is een geheime reden dat ik elk jaar reikhalzend uitzie naar de mooiste tennisdag uit het tennisleven van een tennisser. Dat is niet omdat ik een keer door Siebe Huizinga werd gediskwalificeerd omdat ik „stiekem in Turkije een tennisweek topspin had geoefend”. Ik deed daarvan verslag in NRC Handelsblad in een bijlage die destijds Leven&tc heette, en de onvergetelijke Siebe betrapte me. Nee, geen hoofdprijs voor mij. De werkelijke reden is gelegen in iets heel anders, namelijk een foto. Zowel in het oude als het nieuwe clubhuis prijkt een zwart-witfoto van twee tennissende dames, vermoedelijk genomen in de jaren dertig. De vrouw aan deze kant van het net draagt een lange, zwarte jurk en een witte blouse daarop. Het is alsof ze van een sjiek avondgala komt en zo de tennisbaan is opgestapt. Ze staat op een van de banen van de Dordrechtse Lawn Tennis Club, een van de oudste verenigingen van ons land, opgericht in 1886.

De foto van deze vrouw intrigeert me bovenmate, elk jaar weer. Ze lijkt op een personage uit een van de romans van Couperus, misschien is zij Eline Vere wel. Het is elke keer weer een van de intrigerendste vragen: hoe kon deze dame tennissen in deze dracht? Hoe bewoog ze zich voort, omhuld door deze donkere wolk van kledij?

De foto is tijdreis en dat geldt voor elke editie van het onvolprezen Schrijverstennistoernooi, als sinds het begin in 1986.

De mooiste tennisdag van het jaar is elke keer als een tijdreis. Daar zijn de spelers weer, allemaal elk jaar weer een jaar verder. En ouder. Bij de begroeting hebben we het idee dat we elkaar gisteren nog gesproken hebben, we zetten de conversatie van een jaar eerder gewoon door, alsof er niets is veranderd. Bekende gezichten en soms nieuwe gezichten.

E

Dan gaan we de baan op en spelen om het spel, om de punten, om te winnen of groots en grandioos te verliezen.

Ooit, vroeger speelden we ’s morgens wedstrijd dames of heren enkel, nu alleen nog dubbel. De belangstelling is ongekend en terecht gegroeid. In Dordrecht schijnt altijd de zon, en op de tennisbanen schijnt die nog mooier, rijker, uitbundiger. Het is altijd spannend wie met wie gaat spelen, want het bijzondere van dubbelspel is dat jij misschien wel denkt dat je de allerbeste bent, maar je medestander bepaalt of je wint of verliest. Daarom komt de prijsuiterikeing aan het einde van de dag, als de avondzon prachtig rood boven de boomtoppen hangt en het lijkt alsof de voortrazende treinen even stilstaan, altijd als een verrassing. Vantevoren kun je al je overwinningen tellen, je weet zeker dat je de beste partijen hebt gespeeld en de meeste punten gescoord, maar bij de uiteindelijke beoordeling blijk je plots een enorme verliezer te zijn. Want je hebt een keer een bal uitgeslagen die je zelf ‘in’ gaf. Of je hebt bij het serveren elke keer een voetfout gemaakt.

Plots wordt degene die je echt dacht verslagen te hebben tot winnaar uitverkoren. Op dat ogenblik kleurt de avondzon boven het Dordrechtse tennisterras nog roder.

Afgelopen schrijverstennisdag in september 2018 mocht ik de triomfsculptuur in ontvangst nemen en was buitengemeen verrast: in mijn eigen belevenis had ik alles verloren en buitengemeen slecht gespeeld. Mijn backhand liet me in de steek, mijn forehand leek nooit van lijnen gehoord te hebben en het net leek wel tot in de hemel te reiken, zo vaak sloeg ik er tegenaan.

Maar ik werd zomaar winnaar, en kon voor de tweede keer in mijn tennissende schrijverscarrière of schrijvende tenniscarrière het half geopende boek met daartussenin geklemd een tennisbal prominent op mijn boekenkast plaatsen. En elke keer als ik de bokaal zie staan, gaan mijn gedachten uit naar de geheimzinnige tennister in lange avondjurk uit de jaren dertig.

Dat waren nog eens tijden, dat was nog eens tennis in stijl.

Tennis als gala.

DLTC • SPOORSLAGS • 25

Meubilair dat tegen een stootje kan

Stoer, stevig en sfeervol

S

poorslags heeft u op de hoogte gehouden van de herinrichting van ons clubhuis. DLTC heeft een huiskamer gekregen, zo schreven we afgelopen april. Nog niet alles was toen af. Een wandkast met bijbehorende tafel en bank, het clublogo op de bar en het krijtbord om de waren aan te prijzen moesten nog worden geleverd.

Deze laatste meubels hebben even op zich laten wachten. Ze bleken opvallend af te wijken van de eerder geleverde banken en tafels. Het materiaal was anders en de kleur veel lichter.

Hockeyvriendin Het inrichtingsplan is van patricia Frieman, werkzaam onder de naam Interior Design. Ze is een hockeyvriendin van Josien Verhoeven, met Sally Gras de drijvende kracht achter de herinrichting.

Ze is van beroep senior marketing en communicatie professional.

Interieur ontwerpen is haar passie.

Onlangs rondde ze de vakopleidingen styling (sfeer maken door kleuren en materialen) en ontwerpen (hoe richt je een ruimte functioneel in) af. "Wat er nu in het clubhuis staat heb ik bedacht.

Natuurlijk in nauw overleg met de inrichtingscommissie van DLTC. Het moest allemaal wat steviger en stoerder. Dat is gelukt. Er staat nu robuust meubilair dat tegen een stootje

Net zoals voor de steigerhouten banken en tafels.

Richtsnoer voor alle meubels was de kleur van de dakspanten."

"Het multiplex bleek bij oplevering veel witter dan patricia Frieman en interieurbouwer Jerry Hubregtse het steigerhout.

Inmiddels was de benodigde partij mulkan en niet na een paar jaar is versletiplex met veel zorg en moeite uitgeten." Terugkijkend op haar werk begint zocht, gekocht, afgelakt en volgens ze haar relaas met het uitvoerig bedanofferte geleverd. We hebben nog een ken van alle betrokkenen: Josien ("voor test gedaan met warmere kleuren, maar de opdracht"), de inrichtingscommissie deze combineerden niet mooi met de ("voor het geduld en de plezierige saomgeving, zoals het plafond. Verder was menwerking") en interieurbouwer Timehet de vraag of de gekleurde lak goed less Classics ("voor de vervaardiging van alles binnen een klein budget"). "Ei- zou hechten op de bestaande lak. De leverancier wilde daar geen garantie genlijk is alles via via gegaan. Het was voor geven. Uiteindelijk ben ik heel verre van een commercieel project." tevreden met het resultaat. De frisse vergader- en tv-hoek vind ik goed pasValkuil sen bij de steigerhouten meubels."

Over het verloop van het proces zegt ze: "Ondanks dat we met een kleine groep waren, bleek afstemmen niet Schijn bedriegt altijd eenvoudig. Je overlegt, neemt de Bij het schrijven van dit artikel wacht tijd en denkt ten slotte hetzelfde voor een enkele plek nog op invulling. De ogen te hebben. In een enkel geval blijnieuwe inrichting is tamelijk geruisloos ken er bij de uitwerking toch verin gebruik genomen. Voor sommigen schillende zienswijzen. ziet het er simpel uit. Vergis je niet.

Hoewel communicatie mijn vak Schijn bedriegt. Er is veel werk verzet. is, ging het toch even mis tussen Werk dat voor Patricia Frieman een leverancier, opdrachtgever en vriendendienst is geweest. Als buitenmijzelf. Een valkuil is snel gevonstaander heeft ze hiermee een flinke den.""Mijn leerpunt is dat ik ook bijdrage geleverd aan het Nieuw Elan van het multiplex, waaruit de Programma dat het DLTC-bestuur twee wandkast met bijbehorende tafel jaar geleden formuleerde. en bank zijn vervaardigd, kleurstalen had moeten laten maken.

Henk van Capelleveen

DLTC • SPOORSLAGS • 26

DE Vrijwilligers gezocht Geniet U ook van een welverzorgd tennis park? Het DLTC park aan de Nieuweweg 86 is zo’n park.

Enerzijds door wekelijks professioneel onderhoud van de 4 banen anderzijds dankzij de inzet van een aantal vrijwilligers om de rest van ons tennispark in top conditie te houden.

Eerder dit jaar was er al een oproep voor meer vrijwilligers (en niet alleen maar gepensioneerde mannen!).

Attie en Andrea hebben hierop positief geantwoord en zorgen er nu samen voor dat het groen langs de tennis banen in goede conditie en binnen de perken blijft, geen eenvoudige taak gelet op de immer terugkerende heermoes.

De vrijwilligers komen elke woensdagochtend bij elkaar om allerlei werkzaamheden te verrichten, zo hebben wij een heuse DLTCee stratenmaker op zee show en een volleerd “struik coupe” knipper.

Het werk kan liggend dan wel knielend gedaan worden... maar altijd een kopje koffie met koek na afloop.

Ook meedoen?

Meld U aan!

Al kunt U maar een of twee woensdagen meedoen, alle hulp is meer dan welkom.

Stuur een email naar henkreimersdltc@gmail.com, uw bijdrage zal hogelijk worden gewaardeerd.

Het Rode Zand...

Onze tennisbanen zien er weliswaar uit als heuse gravel banen maar het zijn zogeheten smashcourt banen.

Deze banen zijn opgebouwd uit een laag zand, dan een laag lavesteen en daar bovenop een tapijt. Over dat tapijt ligt een laag “rood zand”.

Het bedrijf dat het onderhoud aan onze banen verzorgt, BHS, houdt nauwlettend in de gaten dat er niet teveel maar ook niet te weinig rood zand op de

banen ligt. Daardoor lijkt het net alsof wij op gravel spelen maar met het voordeel dat onze banen het hele jaar door te bespelen zijn en gravel banen in de winter niet bespeeeld mogen worden.

Een paar weken terug was onze voorraad rood zand na 4 jaar op en kwam een reuze truck 2000 kilogram nieuw zand afleveren, hopelijk genoeg voor weer 4 jaar.

We verbruiken dus iets meer dan 1 kilo per dag… waar blijft het vraag je je af.

Henk Reimers

DLTC • SPOORSLAGS • 27

Het verhaal van de

verdwenen koevoet vernielen we alle groen wat we tegenkomen. Zo gaat dat. Om 10.30 is er koffie, dus om 10.02 sloffen we naar het clubhuis om een kopje koffie te consumeren. Henk zorgt voor koek. Aardige kerel hoor, die Henk. Die koffiepauze loopt meestal uit tot 11.45, zodat we nog net genoeg tijd hebben om al ons gereedschap te verzamelen en op te ruimen, want om 12.00 zijn we klaar.

Eind van een nuttige ochtend.

Loftuitingen van het bestuur en eeuwige roem.

Deze keer liep het echter heel anders. Deze keer moest het pad naar de ingang van het clubhuis wat opgehoogd worden, aangezien dat enige centimeters verzakt was.

U

zult wel denken: ”Wat heeft DLTC nu te maken met een koevoet? Zijn er nieuwe tennistechnieken waar ze me niks over verteld hebben? Is het wel iets voor mij? Rukt de alom oprukkende spelverruwing nu al op in het edele tennisspel? Wordt het niet tijd om over te stappen naar een laf spelletje als golf, waar ze niet met koevoeten werken?”

Neen, het verhaal ligt anders. Maakt u zich niet ongerust: Tennis blijft tennis zoals het was.

Even een kleine achtergrond ter verduidelijking. Ik ben lid van de DLTC onderhoudsploeg. Dat is een ploegje oude mannen en ik die op woensdagochtend samenkomen, vanaf een uur of negen (ik ben er meestal rond 09.30; het moet niet te gek worden) om onder leiding van Henk onderhoud te plegen aan banen, paden, clubhuis, hekken, poorten, sloten, heggen, afrasteringen etc. Meestal worden we gesommeerd om onkruid te wieden, waar ik eigenlijk een vreselijke pesthekel aan heb.

Ik doe dat thuis ook nooit. Maar goed we doen wat ons opgedragen wordt door Henk (best wel een geschikte kerel hoor).

Dus we klooien we wat aan, rustigjes aan tot Henk komt kijken. Dan worden we fanatiek en met rood aangelopen koppen

Een subgroepje onder leiding van Wim had bij mijn aankomst al een oppervlak van ca 5 vierkante meters tegels en klinkers verwijderd met behulp van een door Frits meegebrachte koevoet.(ja, die Wim is een vroege vogel, net als Frits, ook een subhoofd, dus ook altijd vroeg) om daarna met zand de benodigde verhoging te bewerkstelligen en de door hun genummerde stenen en tegels weer terug te plaatsen. Ik mocht niet meedoen: onkruid! Na de koffie, dus tijdens het opruimen, bleek de koevoet onvindbaar. De gehele ploeg van ca 6 man aan het zoeken, maar de koevoet was en bleef onvindbaar ( we hebben overwerk moeten maken; pas om 12.03 verlieten we DLTC). Na fouillering van alle aanwezigen, met uitzondering van Jolanda, dat durfde de leiding niet, deze zaak en groupe geëvalueerd en uiteindelijk heeft de ploeg moeten concluderen dat de koevoet onder het zand en vers gelegde tegels en stenen is verdwenen, dit uiteraard onder grote hilariteit van de wieders.

Dus mocht u na een laat partijtje tennis, na het uitdoen van de baanverlichting 2 mompelende mannetjes ontwaren bij de terrasingang van het clubhuis temidden van genummerde stenen en tegels, weest dan gerust. Zij zijn op zoek naar een simpele koevoet en hebben geen kwaad in de zin.

Bouke Blijdesteijn, lid onderhoudsploeg DLTC

DLTC • SPOORSLAGS • 28

TENNIS MET paul Wisman

Les 2 :

Kan ik ooit winnen van De Ander?

T

ennis is een meedogenloze sport. Verliezen is onvermijdelijk. De ene speler verliest regelmatig. De andere nog veel vaker. Verliezen doe je van je tegenstander, ‘De Ander’.

Het goed leren omgaan met dit verliezen vormt een noodzakelijk onderdeel van het (beter) leren tennissen.

Tegenstanders zijn er in soorten en maten. Bekenden en onbekenden.

Mannen, vrouwen en kinderen. In het algemeen is het prettig wanneer voor iedereen vaststaat dat uw opponent veel te sterk is om een kans te maken. Dan wordt de wedstrijd een sportieve gelegenheid om ervaring op te doen, een nuttig en toch plezierig leermoment.

Soms is ‘veel te sterk’ verwarrend. U bent bijvoorbeeld een trotse man, speelsterkte 7 of misschien wel 6, en u moet tegen een tengere dame met speelsterkte 3. Dat wordt pijnlijk. Of tegen zo’n akelige jeugdspeler die elke dag tennisles krijgt en met zijn dunne armpjes de bal veel meer vaart geeft dan u.

Het strijden tegen een bekende is ook een apart genoegen. Buiten de wedstrijd heb je ook met elkaar te maken en dan kunnen rekeningen onverwacht fel worden vereffend. Traditionele manvrouw echtparen weerspiegelen de alledaagse werkelijkheid. Op het tennisveld wint de man (verder nergens). En wie van zijn baas wint komt er tot zijn spijt al snel achter dat er nog meer spelletjes zijn dan tennis.

Achter het masker van de Ander Tegen wie we ook spelen, het is altijd ‘De Ander’. Er zijn net zoveel verschillende ‘anderen’ als tegenstanders, maar

in essentie gaat het er maar om één.

Wie schuilt er achter het masker van uw eigen Ander? Er is een eenvoudige maar doeltreffende methode om daar achter te komen. U heeft er alleen een spiegel voor nodig.

Ga recht er voor staan, kijk en kijk nog wat beter: u staat oog in oog met De Ander. De filosoof Sarte schreef het al in 1943: ‘de hel, dat is de ander!’

En het wordt alleen maar erger, De Ander, dat bent u zelf! Volgens de filosofen is de mens zijn eigen hel! Wat betekent dat voor het edele tennisspel? In iedere wedstrijd die u speelt, tegen willekeurig welke tegenstander, er is altijd een dubbele puntentelling. De officiële volgens de reglementen van de bond en nog een andere, onzichtbare, binnen in uw hoofd. De wedstrijd van uzelf tegen De Ander. Dus eigenlijk van uzelf tegen uzelf. Zoals plichtsgetrouwe mensen weten dat hun strengste baas in hun eigen hoofd zit, zo moet u iedere keer weer verantwoording afleggen aan uzelf.

Heb ik verdiend gewonnen/verloren, heb ik mijn niveau gehaald?

Hoe versla ik die duivelse Ander dan toch ?

Wie een interview ziet met een Amerikaanse atleet hoort hem of haar voor de wedstrijd vol overtuiging verkondigen, dat er maar éen doel is, de gouden plak.

En als die atleet dan eindigt als eenentwintigste en weer wordt ondervraagd, horen we tot onze verrassing, dat hij of zij gelukkig en trots is met het resul-

taat, want "ik heb alles gegeven dat ik in mij had". Met andere woorden, er zijn Amerikanen waar wij nuchtere Hollanders nog iets van kunnen leren.

Er wordt ook wel beweerd, dat de sleutel tot levensgeluk ligt in een gebrekkig geheugen. En dan niet die mensen die blijven rumineren over al hun gemiste kansen. In tegendeel. Ons devies moet zijn: ‘tel uw hoogtepunten’. Verliezen tegen een sterkere opponent is een ding, maar de inwendige puntenteller zal zich verheugen over iedere mooie slag, iedere geslaagde bal. Ga dus niet krampachtig staan te verliezen, maar maak een feestje van iedere bal die precies doet wat u wilde, al is het er maar een per set (of per wedstrijd, per seizoen of van uw hele tenniscarrière).

Iedere voetballiefhebber ter wereld herinnert zich de fameuze kopbal van Van Persie op het WK van 2016 tegen Spanje en niet die miljoenen mislukte passes en doelpogingen van het Nederlands elftal. Verras De Ander in uzelf met een enkel moment van schoonheid!

Let wel, verslaan gaat niet lukken., maar verrassen, daar zit uw kans. paul Wisman

DLTC • SPOORSLAGS • 29

Het

Open Dubbels Toernooi VOOR MEER FOTO’S: ZIE DE ACHTERPAGINA

2018

Ook de DLTC-leden lieten dit jaar enigszins verstek gaan, daar gaan we volgend jaar zeker harder achteraan”.

NOVITEITEN

DLTC-ers Kostas en Denie, winnaars GD7, met Josien den de bloemen

M

isschien kunt u alvorens dit artikel te lezen eerst even naar de achterkant van deze Spoorslags: de beelden, in de vorm van een fotocollage, spreken voor zich. Louter zonnige gezichten, blauwe lucht, keuvelend publiek, en trotse organisatoren. We hebben zelfs enige “innovaties” vastgelegd, zonder nieuwigheden tel je niet meer mee. Spoorslags was er meermalen bij, speelde ook mee (zonder veel succes), en zag dat onze club – zeker op hoogtijdagen als deze opbloeit als de pas aangelegde tuin van Adriaan en Attie.

Voor de kanttekeningen spraken we met de verschillende leden van de toernooicommissie. Primus inter pares Marc ter Haar was een tevreden man. Alles op rolletjes, lekker weer als bonus, een mooi palet aan sponsoren, kortom een geslaagd toernooi. “Alleen het aantal deelnemers was wat lager dan voorgaande jaren. We hebben gesproken over de redenen. De concurrentie van de toernooien van Sliedrecht en Alblasserdam speelt zeker een rol. We waren dit jaar ook een week eerder, maar het voordeel daarvan was dat het slotweekend niet botste met de start van de herfstcompetitie.

Om op de noviteiten gewezen te worden hoefden we niet veel te doen. Sally (Gras) en Josien (Verhoeven) leidden Spoorslags direct naar een plateautje hapjes, ten gerieve van elke dubbel dat zich na de wedstrijd bij de wedstrijdtafel meldde met het (ook nieuwe) wedstrijdformulier. Ook de nieuwe electronica waren niet mis. De door expert/lid Harry Harder geplaatste muziekinstallatie, de nieuwe bekabeling (niet echt boeiend maar wel belangrijk!), en het allernieuwste: een pin-apparaat dat direct zijn waarde bewees en voortaan ook aan Sally’s bar het gemak zal dienen. Ook penningmeester Bas van Haaften liep te glimmen. Edwin Ruighaver heerste als vanouds over wedstrijdschema en -scherm, en had de KNLTB-supervisor ontvangen. De software liep goed, maar de Toernooi-site stroef, waardoor mogelijk aanmelders afgeschrikt waren. Een speciale toernooi-app is in de maak. Als Edwin niet achter de tafel zat dan speelde hij wel, met wisselend maar zeer behoorlijk resultaat, de tweede prijs. Dan was daar nog Yolanda (de Rijke) die eigenlijk niet bij te houden was: overal aanwezig en druk. Spoorslags wil de lezers erop wijzen dat Yolanda daags voor de eerste toernooidag nog het Schrijverstoernooi had (mede-)georganiseerd. Waar deze hooggeleerde de energie vandaan haalt?

De finales waren beslist van hoog gehalte, en vaak spannend. Vooral de zondagmiddag was voor spelers en publiek het hoogtepunt. Elke winnaar en runner-up werd door een lid van de toernooicommissie lovend toegesproken waarna de envelop-met-inhoud en de bloemen met dank werden aanvaard. Gelukkig sprak DLTC ook een woordje mee: Denie en Kostas werden weer kampioen, en de koppels Edwin en Jan (voorzitter Akerboom), en Marc en Ellen (van den Bosch) werden runner-up.

DLTC • SPOORSLAGS • 30

Het

Open Dubbels Toernooi

VOOR MEER FOTO’S: ZIE DE ACHTERPAGINA

2018

HULDE AAN DE TOERNOOICOMMISSIE We kunnen de volgende zinnen knippen en plakken uit voorgaande herfstnummers van Spoorslags maar dan doen we ze tekort. Niet genoeg kunnen we de leden van de toernooicommissie gelukwensen en danken voor hun enorme toewijding en inspanningen. Ze waren vrijwel altijd allemaal aanwezig, en dan hebben we het nog niet gehad over de voorbereidingen.

En laten we ook de leden niet vergeten die de bar be”mens”ten. Ook hulde!

De club is jullie er dankbaar voor.

Sam Wytema

Het

Open Dubbels Toernooi 2018

VERSLAGEN MAAR ONGEBROKEN Verslagen maar ongebroken kwamen ze van de baan. Jan Akerboom en Edwin Ruighaver verloren hun finale heren dubbel 7 met twee keer 6-4.

De strijd was stevig. Na meer dan eens lange games trokken de tegenstanders verdiend aan het langste eind.

De gemoederen liepen een enkele keer hoog op. Edwin onderscheidde zich met enkele exclamaties van het woord 'cut'. Daarbij viel zijn prachtige uitspraak op van het Engels.

Maar hij heeft dan ook jaren aan de overkant van de Noordzee gewoond.

Het bestuursduo kan terugzien op een mooie eindstrijd. Na afloop, bij het bier, toonden de winnaars hun respect. "Ze zijn alle twee zo vast als een huis." Voor Edwin was er nog een kwalificatie. "Een man met een niet te voorspellen slag. Hoogst onbetrouwbaar."

Het bleek hier om een compliment te gaan.

Henk van Capelleveen

DLTC • SPOORSLAGS • 31

KIM EN LINDA: WINNENDE TOERNOOI-TIJGERINNEN Ze zijn lid van Oranje Wit en spelen sinds ongeveer 3 jaar tennis.

Zoals wel vaker bij Oranje Wit komen ze voort uit de korfbal-wereld.

Linda speelt daarin nog steeds competitie wat haar andere hobby (tennis dus!) weleens in de weg zit want ze is zo elke dag wel op een sportveld te vinden. Kim moest met korfbal stoppen vanwege haar knieblessures.

In het dagelijks leven is Kim (22) financieel adviseur bij de Rabo-bank, na een studie MER. Linda (26) is HR-adviseur bij Krohne Dordrecht, een bedrijf dat flow-meters maakt.

Boven dit stukje staat “toernooi-tijgerinnen”. Op onze vraag of ze wel vaker toernooien spelen, antwoordden ze: “Bijna elke week. En dat gaat ’s winters door”.

Ja, er zijn ook (buiten-)toernooien in de winter.

Geen wonder dat de dames goed op elkaar zijn ingespeeld met een goede veld-bezetting en aanvallend spel. Ze vullen elkaar goed aan: Kim speelt op links (“mijn forehand is bagger”), Linda op rechts (“mijn backhand is bagger”).

De sympathieke zussen Linda en Kim Ardon waren tijdens dit toernooi nadrukkelijk aanwezig, en tijdens voorgaande edities trouwens ook.

Dat lag niet in de eerste plaats aan Kim’s opvallende knie-brace (ze heeft aan beide knieën afgescheurde kruisbanden) maar vooral aan hun positieve en sportieve uitstraling.

Met die bagger viel het nogal mee. Ze wonnen overtuigend de damesdubbel-7, en aan het eind van de zondagmiddag als kers op de taart ook het weekendje rondrijden in de cabriolet van Audi-Ames!

Sam Wytema

SPONSOREN DLTC THP Financial Guidance www.thp-financialguidance.nl Van de Grijp www.vandegrijp.com Intriplo Interieurprojecten B.V. www.intriplo.nl Chef en Sloof www.chefensloof.nl Oogkliniek Drechtsteden www.olcd.nl Beauté Sans Doute www.beautesansdoute.nl Kemper en Van Twist Diesel B.V. www.kvt.nl ‘t Bevertje Ames-Audi www.ames.nl PLUS Valkzicht

Oogkli-

IMPRESSIES VAN HET OPEN DUBBELS TOERNOOI 2018

Linda en Kim Ardon met ‘hun’ Audi Cabriolet

Gezellige drukte tijdens zondag-finales

Innovatie op Campus DLTC Charmante winnaressen

Klaar met spelen?

Hapje staat klaar

Wie weet helpt het (Marc’s tenniselleboog) Barhelden in DLTC-schort

Relaxed publiek kijkt naar Denie en Kostas

AMERICAN MIXED | 7 OKTOBER WITTE WIEVEN | 11 OKTOBER

Nadere introductie overbodig!