Adreswijzigingen, opzeggingen etc. Uitsluitend schriftelijk, onder vermelding van uw lidnummer (zie adreswikkel of www.auhv.nl).
Doorgeven via e mail auhv@vispas.nl of schriftelijk naar AUHV ledenadministratie, Beerze 20, 3961 HC Wijk bij Duurstede.
Bestuur
Voorzitter: vacature
Secretaris: C.J. van de Burgt (Jim), Beerze 20, 3961 HC Wijk bij Duurstede e mail info@auhv.nl
Penningmeester: H.G. Ederveen (Henny), Bestuursleden: G. Raaphorst (Gerard), F. van Schaik (Fred), M. Hoorweg (Martin), L. Niemans (Leon), P. Tilroe (Pieter).
Website: www.auhv.nl
Info AUHV Vliegvisgroep ‘The Leader’: www.vliegvisgroeptheleader.nl
Info AUHV Roofvisgroep: roofvisgroep@auhv.nl
Info AUHV Karpergroep: karpergroep@auhv.nl
Uitgever: AUHV
Redactie: Fred van Schaik, redactie@auhv.nl
Advertenties: via de redactie
Vormgeving en druk: Drukkerij Westerlaan
Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van AUHV/uitgever. Opname in een leesportefeuille is niet toegestaan. De redactie werkt onafhankelijk van welke organisatie dan ook. De redactie en de uitgever zijn tevens niet verantwoordelijk voor de inhoud van geplaatste advertenties. Ongevraagd aan ons toegezonden redactionele tekst en/of foto’s worden niet geretourneerd. Plaatsing van die informatie is voorbehouden aan de redactie.
29
VAN DE REDACTIE
Alweer een nieuwe editie van ons AUHV-magazine, een uitgave gemaakt voor en door onze AUHV-leden. In deze uitgave lees je over uiteenlopende activiteiten binnen onze vereniging, met bijdragen van onder andere de Roofvisgroep, de Vliegvisgroep en de Wedstrijdgroep. Maar ook een sombere hartenkreet van onze vliegvisgoeroe Kees van der Hulst over de bedreigingen die onze natuur en ons water zo op de proef stellen.
MIJLPAAL:
EEN EEUW LANG AUHV
Dit jaar 2025 markeert een bijzondere mijlpaal voor de AUHV, want we bestaan 100 jaar. Ondanks de vele veranderingen in al die jaren blijft onze missie onveranderd: mensen verbinden door een gezamenlijke passie voor sportvissen. Want vissen biedt rust en (ont)spanning in de natuur en bevordert de gezondheid en het welzijn. Vissers dragen zorg voor vis en water, en de hengelsport is laagdrempelig en bevordert sociaal contact. Daarnaast zijn vissers natuurliefhebbers en hechten ze grote waarde aan het milieu. Kortom, meer dan genoeg redenen om onze passie positief en trots onder de aandacht te brengen en weerwoord te bieden aan de kleine groep die ons in diskrediet probeert te brengen.
De AUHV maakt hier werk van. En de laatste tijd is het bestuur aangevuld met enkele nieuwe (toekomstige) bestuursleden. In deze editie stelt Pieter Tilroe zich aan je voor.
Wil je zelf eens iets aanleveren voor ons blad? Stuur even een berichtje aan de redactie.
Geniet van deze editie en laten we samen blijven bouwen aan de toekomst van onze vereniging en de hengelsport.
Tight lines, Fred van Schaik CHECK
LEDENVERGADERING
MAANDAG 14 APRIL 2025
Het bestuur van de AUHV - Algemene
Utrechtse Hengelaars Vereniging - nodigt
u uit voor de ledenvergadering, die op maandag 14 april aanstaande zal worden gehouden in Restaurant “De Engel”, Burgemeester Wallerweg 2 in Houten.
De zaal is open vanaf 19.30 uur. De vergadering begint om 20.00 uur.
Toegang uitsluitend op vertoon van uw AUHV bewijs van lidmaatschap (VISpas) 2025.
AGENDA
1. Welkom en opening
2. Ingekomen stukken
Verzoeken waarover door de ledenvergadering een besluit moet worden genomen moeten uiterlijk 31 maart ontvangen zijn bij de secretaris.
3. Mededelingen, o.a.
■ Terugkoppeling voortgang met federatie MidWest
■ Organisatie aanpassing Sportvisserij Nederland
■ Stand van zaken beleid 2024-2027
■ 100 jaar AUHV; cadeau aan de gemeente Utrecht
4. Verslag vorige ledenvergadering Het verslag van de ledenvergadering van 3 juni 2024 is gepubliceerd in Hengelsport rond de Domstad nr. 209 – november 2024.
5. Jaarverslag 2024
Het jaarverslag is gepubliceerd in Hengelsport rond de Domstad nr. 210maart 2025
6. Financiële zaken
■ Financiële verantwoording over 2024.
■ Verslag kascontrolecommissie.
■ Décharge van het de penningmeester voor de gevoerde administratie en het bestuur voor het gevoerde beleid.
■ Begroting 2025; vaststelling contributie 2026. De financiële verantwoording en de begroting zijn vanaf 31 maart opvraagbaar via het secretariaat en zullen op de vergadering ter inzage liggen.
7. Verkiezing leden kascontrolecommissie
8. Verkiezing bestuursleden
Het bestuur zoekt een voorzitter, secretaris en bestuursleden. Leden die zich hiervoor kandidaat willen stellen kunnen zich schriftelijk aanmelden, voorzien van motivatie en ervaring bij de secretaris. Aftredend en niet herkiesbaar: secretaris Jim van de Burgt en bestuurslid Gerard Raaphorst. Kandidaat voor de functie van voorzitter is Pieter Tilroe en voor de functie van secretaris Leon Niemans. Kandidaat bestuurslid is Vincent Wilgehof.
9. Wat verder ter tafel komt Behandeling van schriftelijk ingediende vragen.
10. Rondvraag
11. Sluiting
JAARVERSLAG 2024
BESTUUR
Het bestuur bestond ultimo 2024 uit secretaris
C.J. (Jim) van de Burgt, penningmeester H.G. (Henny) Ederveen en de bestuursleden M. (Martin) Hoorweg, F.J.P. (Fred) van Schaik, G. (Gerard) Raaphorst., L.G.M.M. (Leon) Niemans en P. (Pieter) Tilroe. Voorzitter Simon Dekker trad in de Ledenvergadering af. Zijn taken worden deels overgenomen door Martin Hoorweg.
In 2024 heeft het bestuur zesmaal vergaderd.
Het bestuur heeft naar aanleiding van de Algemene ledenvergadering gesprekken gevoerd met Federatie MidWest en een aantal punten benoemd die we gezamenlijk verder gaan uitwerken.
Dit jaar overleed oud-bestuurslid en erelid Edward Broekhuizen na een kort ziekbed op een leeftijd van 83 jaar.
Uit de Stichting Sportvisserij Breukeleveense- & Loosdrechtse Plassen zijn de AUHV en HSV Hilversum uitgetreden. Per september wordt deze helemaal gerund door Federatie MidWest.
LEDEN
Het ledenaantal van de vereniging is in 2024 uitgekomen op 11.741 leden. Hiervan zijn er 521 jeugdleden. Er werden 1.209 nieuwe leden ingeschreven. Ten opzichte van 2023 is het ledenaantal met 118 leden echter iets gedaald. Er werden 322 gratis Meevistoestemmingen uitgereikt.
ALGEMEEN
In november werd een nieuwe enquête naar de leden met emailadres gestuurd. De response was representatief. Dit jaar wordt er een vervolg gegeven aan nader contact met de leden die te kennen hebben gegeven dat ze als AUHV-vrijwilliger aan de slag willen gaan.
VISWATER
In Houten is in de wateren van de Schelp e.o. een visserijkundig onderzoek uitgevoerd, voorbereidend op een onderzoek naar de kreeftenpopulatie door ATKB. Aan het onderzoek door ATKB hebben leden meegeholpen door ’s nachts de fuiken in de gaten te houden. De precieze resultaten zijn nog niet beschikbaar. Wel is gemeld dat er veel kreeftjes zijn gezien.
De AUHV heeft bij de Raad van State een bezwaar laten maken tegen het bestemmingsplan van de Haarrijnse Plassen. Een vaar- en daarmee visverbod (omdat van de oevers van de westelijke plas niet gevist mag worden) is onrechtmatig verklaard. Helaas waren de rechters het niet eens met onze argumenten tegen de zonnepanelen. (lees het verhaal op www.auhv.nl)
Van woonbootbewoners ontvangen we een toenemend aantal klachten over overlast en inbreuk op de privacy. Hierom heeft het bestuur besloten dat er 50 meter afstand van woonboten aangehouden moet worden.
In de Meijepolder zijn van enkele boerderijen de visrechten gestaakt; dat zijn Meije 65 en 119 t/m 129. Raadpleeg op visplanner.nl onder “meer info” bij welke boerderijen nog wel gevist mag worden. Gevist mag worden tot de Dwarswetering.
Helaas zijn de aangevraagde visserijkundige onderzoeken bij Sportvisserij Nederland niet gehonoreerd. Dit is ook een tegenvaller omdat de AUHV hier dan dit jaar niet mee in de publiciteit kan komen.
CONTROLE
De 2 vrijwillige AUHV Boa’s (buitengewoon opsporingsambtenaren) hebben 449 controles geregistreerd, waarbij er 36 waarschuwingen- en 12 processen-verbaal zijn gegeven. Hierbij moet aangetekend worden dat zij ook controleren vanuit hun werk bij Federatie MidWest en Staatsbosbeheer. De cijfers hiervan en
van gelieerde Boa’s die bij de AUHV controleren zoals Federatie MidWest, RUD- Utrecht, Waterschap e.a. zijn, i.v.m. Wet Politie Gegevens (WPG) wetgeving niet beschikbaar voor ons. Als u onregelmatigheden langs de waterkant ziet, meld dit dan aan controle@auhv.nl
VRIJWILLIGERS
Voor de vrijwilligers werd op 16 december een vrijwilligersavond georganiseerd die naast een gezellige borrel met aansluitend een buffet verder vooral bestond uit gezellig samenzijn.
JEUGD
Op de Nationale Hengeldag op zaterdag 25 mei - die de AUHV dit keer hield bij de Waterveste in Houten - was het weer goed, net zoals de opkomst van jeugd (en ouders). Het was een gezellig evenement. Diverse ouderen en zorginstellingen werden door de AUHV gefaciliteerd om voor hun bewoners het vissen toegankelijk te maken.
PROMOTIE
Onze huisdrukker, Publishing House, werd failliet verklaard. Gelukkig werd met Drukkerij Westerlaan snel een nieuwe vormgever en drukker gevonden en werd het voorjaarsnummer op tijd bezorgd voor de Algemene Ledenvergadering.
BLAUWE VOGEL ‘74
De Stichting Blauwe Vogel ’74 bestond dit jaar 50 jaar. Dit werd gevierd met een uitje naar attractiepark Duinrell met ongeveer 100 kinderen en begeleiders. Het uitje was mede mogelijk gemaakt door de leden van de AUHV. De donaties die door de leden vrijwillig worden gegeven voor ondersteuning van activiteiten van de gehandicapte kinderen van de Stichting Blauwe Vogel ’74 bedroegen in 2024 € 1.742. Dit is toegevoegd aan de reservering voor de Stichting Blauwe Vogel ’74, die hiervan o.a. een deel van de zwembadhuur en andere activiteiten betaalt. ■ Jim van de Burgt, secretaris
NIEUW BESTUURSLID: EVEN VOORSTELLEN
elkom bij deze nieuwe editie van ons magazine. Ik ben Pieter Tilroe en als bestuurslid van de AUHV, een van de grootste hengelsportverenigingen in Nederland met zo’n 11.000 leden, ben ik blij je te mogen toespreken over een onderwerp dat ons allen na aan het hart ligt: de waarde van hengelsport voor mens en natuur. ‘Vissen is meer dan vangen’ - deze wijsheid weerspiegelt de essentie van onze geliefde sport.
VOORDELEN VOOR ONS WELZIJN
Hengelsport biedt niet alleen de spanning van het vangen van vis, maar ook een scala aan voordelen voor ons welzijn en onze omgeving. Laten we beginnen met de gezond-
heidsvoordelen. Uit recent onderzoek blijkt dat vissen een significante positieve impact heeft op onze mentale en fysieke gezondheid. Voor jongeren met gedragsstoornissen biedt het een moment van rust en focus. Hyperactieve kinderen vinden kalmte aan de waterkant. En voor volwassenen die worstelen met posttraumatische stressstoornis (PTSS) kan hengelsport zelfs therapeutisch werken, met een aanzienlijke vermindering van angst, depressie en stresssymptomen. Maar de voordelen reiken verder dan alleen onze persoonlijke gezondheid.
IN CONTACT MET DE NATUUR
Hengelsport brengt ons in contact met de natuur, een ervaring die in onze steeds meer verstedelijkte wereld van onschatbare waarde is. De aanwezigheid van water versterkt dit positieve effect nog eens. Het is geen toeval dat veel van onze leden de hengelsport beschrijven als een vorm van meditatie - een moment om te ontsnappen aan de dagelijkse drukte en één te worden met de omgeving. Als hengelaars zijn wij ook de ogen en oren van onze waterwegen. Onze passie voor vissen maakt ons tot natuurlijke beschermers van aquatische ecosystemen. We zijn vaak de eersten die vervuiling of andere bedreigingen voor het waterleven opmerken. Ons partnerschap met lokale autoriteiten en milieuorganisaties stelt ons in staat om een actieve rol te spelen in het behoud en de verbetering van onze wateren.
MENSEN SAMENBRENGEN
Bovendien biedt hengelsport een unieke kans om vriendschappen te vormen en gemeenschappen op te bouwen. Of het nu gaat om het delen van tips en technieken, het organiseren van wedstrijden, of simpelweg
het genieten van elkaars gezelschap aan de waterkant, onze sport brengt mensen samen op een manier die weinig andere activiteiten kunnen evenaren. Als AUHV zijn we trots op onze rol in het bevorderen van verantwoord vissen. We zetten ons in voor duurzame praktijken, zoals het gebruik van loodvrije gewichten, om onze impact op het milieu te minimaliseren. We moedigen ook catch-and-release aan, waardoor we kunnen genieten van onze sport terwijl we de vispopulaties beschermen voor toekomstige generaties. Terwijl we vooruitkijken naar een nieuw seizoen vol mogelijkheden, laten we onthouden dat elke keer dat we onze hengel uitwerpen, we niet alleen vissen, maar ook onszelf en onze omgeving verrijken. ‘Vissen is meer dan vangen’ - het is een levensstijl, een verbintenis met de natuur, en een bron van vreugde en welzijn. Laten we samen blijven genieten van alles wat hengelsport te bieden heeft, en laten we onze passie delen met anderen. Want in elke worp, elke wachttijd, en ja, zelfs in elke vangst, ligt een kans om te groeien, te leren, en onze verbondenheid met de wereld om ons heen te verdiepen. Strakke lijnen en een geweldig visseizoen toegewenst! ■
INFORMATIE
Alle wedstrijden dienen loodvrij gevist te worden. Verzamelen en uitloten om 07.30 uur, vissen van 08.30 tot 13.45 uur met 15 minuten pauze.
Let op: de met een * gemarkeerde wedstrijden (op 14 juni en 23 augustus) beginnen een uur eerder zoals afgesproken, dus om 6.30 uitloten en 7.30 vissen.
EXTRA WEDSTRIJDEN
7 juni: een 6-uurs wedstrijd (geloot koppel),locatie nog niet bekend, hengelkeuze vrij.
13 september: de slotwedstrijd, koppel, locatie nog niet bekend, met aansluitend de prijsuitreiking van de competitie onder het genot van een hapje en drankje.
Namens de wedstrijdcommissie, Dick Fasseur
0615086166 dickfas@live.nl ■
COMPETITIE 2025
LET OP: ALLE WEDSTRIJDEN KENNEN EEN VRIJE HENGELKEUZE. UITLOTING AAN DE WATERKANT.
Datum Water Plaats
22 maart Vecht André v Duin
5 april Vecht André v Duin
3 mei Amstel Oudekerk
17 mei Oude Rijn krom. Woerden
31 mei AR-kanaal Pouw Utrecht
14 juni* Hilversums kanaal Invalidensteiger
28 juni Amstel Oudekerk
12 juli Ouderijn krom Woerden
26 juli Bongenaar (ond) Nieuwegein
9 augustus Bongenaar (ond) Nieuwegein
23 augustus* Hilversums kanaal Invalidenssteiger
6 september AR-Kanaal Pouw Utrecht
VOORJAARSZALM IN DENEMARKEN
Eerst maar eens naar de Holsted Å, dat vriendelijke , kleine riviertje nabij Holsted en Gørding waar ik ooit twee superdagen meemaakte met meerdere mooie zalmen en een dikke zeeforel. Randy, Simon en ik doen dat zeer regelmatig, afreizen naar Denemarken om eind oktober nog een poging te wagen op een zalm of zeeforel op de Konge Å en de Holsted Å.
De weeromstandigheden waren vissig! Een windje, bewolkt, af en toe een zonnetje, prima waterstand op beide rivieren. Als vliegvisser moet je altijd weer lopen, meestal stroomop om daarna op je dooie gemak de rivier af te vissen, terug naar de auto. Lopen zal je, elke keer weer, maar dat hebben we wel over voor een dikke vis. Simon banjerde zelfs nog verder stroomop, naar een lastig stuk met een rietkraag waar de lokale spinvissers hier en daar een opening in hadden getrapt. En vis daar maar, want zij kennen de rivier en elke kuil en pool van het riviertje.
LEAPFROGGING
Randy en ik starten samen, leapfrogging van pool naar pool, een zinktiplijn # 8 op de reel, op een enkelhandige – of switchhengel en een fancy zalmvlieg met een messing of tungsten cone op de neus om diepte te halen. Al in de eerste
pool waar ik startte kreeg ik een tik, bruine forel? Leek me niet omdat de aanbeet kort en droog was. Een bruine forel pakt vaak met een “rammelende” aanbeet, de zalmen en zeeforellen stoten je vlieg aan, soms zelfs met gesloten bek waardoor de aanbeet kort en droog is, en “electri-
fying”. Je weet meteen dat dat is waar je naar op zoek bent, die grote vis die de rivier is komen opzwemmen om te paaien. Even doorvissen en dan nogmaals door die pool, andere vlieg misschien? Ook op de Holsted Å slechts 2 á 3 meter breed, worden vissen van 100 cm gevangen! Randy
Dat vriendelijke , kleine riviertje nabij Holsted.
Een poging wagen op zalm of zeeforel.
is enkele 10-tallen meters verder bezig op een stuk van de rivier dat mij altijd erg aanstaat maar deze keer geen vis, geen aanbeet.
MISSIE AL GESLAAGD
Plots word de rust verstoord door een soort indianengebrul van Simon, sta je net rustig en geconcentreerd te vissen, krijg je dit! Maar hij gaat door met brullen, dus wij er naartoe (als je tegen de 75 loopt denk je daar toch even over na). Ik flikkerde dan ook een steile helling naar beneden en kon door een soort moeras Simon bereiken die met een pracht van een zalm in zijn net stond! De bofkont, loon naar werken want het was ploeteren in die rietkraag. En altijd weer jezelf dwingen om nog één worp méér te maken, ditmaal landde zijn vliegje, een klein onooglijk dingetje, naast de beoogde wilg en werd onmiddellijk gegrepen door een boze mannelijke zalm van 82 cm die geen concurrentie in zijn pool wilde. Dag één, missie al geslaagd!
Ja, wij zijn met weinig tevreden, als het maar een grote salmonide mag
zijn. Werkelijk een supergave zalm voor Simon.
Foto’s gemaakt, vis terug gezet en gedrieën stroomaf gewandeld waarna Randy de draad weer op kon pakken in de volgende , veelbelovende pool, ook met een overhangende wilg. Even later een verslagen Randy, haar overeind in zijn nek, want hij slaagde er niet in om de aanbeet die hij kreeg te verzilveren. Toch moet je tevreden zijn op zo’n moment, het vinden van een vis en deze verleiden tot een aanbeet is al reden om te zeggen: goed gevist, jochie! Jammer, maar we zoeken die vis morgen wel weer op. Zo gaat het vaak in de zalmvisserij, blijven proberen, nog een worp, je vlieg nog riskanter tegen de oever zetten, je vlieg verspelen en dan plotseling klopt alles en vliegt je hengel krom!
De volgende dag gaf Randy’s vis niet thuis, maar een kleine 10 meter stroomaf liet zich nu weer wél een zalm zien. En dan zie je plotseling ook hoevéél de oever daar betreden is, de locals weten beter dan wij waar elk jaar wel weer een vis gevangen wordt. En je gaat dan ook zelf zien
liep mijd ik nu als de pest, soms met angst in mijn lijf!
NOG NIET KLAAR
Maar we vonden geen vis meer en Simon besluit om in ieder geval een dag eerder terug te gaan naar huis, Randy en ik gaan door tot zondag. Maar we zijn nog niet klaar! Er moeten nog een paar “nieuwe” delen van de rivier bezocht worden, stukken waar ik in de 40 jaar dat ik hier kom wel eerder ben geweest, maar Randy en Simon niet.
De avond tevoren waren bij de lampen op de camping meerdere grote schietmotten te tellen, vroeger vele duizenden maar ze komen gelukkig weer langzaam terug na een giframp van een 15 jaar geleden, en deze motten houden van zachte , vochtige nachten met een flink wolkendek.
Altijd een gunstig teken.
WEER EEN AANBEET
Zaterdagochtend vertrok Simon naar huis maar deelde eerst zijn ervaring van de vorige dag, in één van de bekende pools, een diep gat met een haakse bocht van de rivier, (localsstek!) probeerde tot 3 maal toe een mooie zeeforel zijn vlieg te pakken. Randy en ik wisten waar we naar toe moesten. De eerste diepe pool die we bevisten leverde Randy weer een aanbeet op, wéér het haar in zijn nek overeind, maar niet hangen. En ook geen tweede keer meer komen, helaas. Randy viste een shooting head met ingebouwde zinkende delen, S7 en S3 ( 7 en 3 inch/seconde zinksnelheid) waardoor hij dieper kon vissen dan ik normaliter doe. Dáár moest ik wat mee bij thuiskomst, nieuwe lijnen zoeken.
De pool waar Simon ons op geattendeerd had naderde en uiteraard liet ik Randy die bevissen. Hij had een van de vorige dagen wel een 30 cm bruine forel gevangen, maar daar was het bij gebleven, nog geen grote vis voor hem. Helaas liep ik te ver naar voren en een dikke golf liet het vertrek van Simon’s zeeforel zien, dom van me! Misschien moet er een klein hengeltje mee om zo’n pool eerst met oppervlakteaas, een muddler of een zwarte, drijvende streamer af te vissen voor de zeeforellen en daarna pas de bodem opzoeken met de zwaardere zinklijnen. Ik vis al bijna 40 jaar in Denemarken en toch leer ik elk jaar weer bij! Eind april 2025 ben ik er weer, op zoek naar mijn zilverblanke voorjaarszalm! ■
dat het riviertje daar net iets breder is , de stroming is onderbroken door een kuil in de bodem, dus een potentiële ligplaats voor een zalm of zeeforel. Zo leer je elke dag weer wat!
ALTIJD WEER LOPEN…
De dagen daarna vissen we stug door, deze keer op de Konge Å, links en rechts van de Kongeaa-camping in Villebøl. Deze rivier is een kleine 10 meter breed, anderhalve meter diep. De rivier loopt tussen de weilanden door, vee graast er bijna niet meer vanwege natuurbeheer-maatregelen. Op diverse locaties langs de rivier zijn parkeergelegenheden. Maar altijd moet je weer lópen, veel kilometers in een week! De omstandigheden bleven goed, maar vis vonden we niet, behalve twee kleine snoekjes. Natte sokken, dat wél, en modder op je kleding omdat ik weer eens vastzat in de blubber. Ploeteren om die verrekte lieslaars weer uit de modder te trekken terwijl je op handen en knieën in de bagger zit. Er valt daar de laatste jaren veel regen en weilanden waar ik vroeger altijd doorheen
Ook de volgende dag was het bewolkt, dus op naar en nieuw stuk van de Konge Å, een zompige oever met veel liesgras, maar toch redelijk goed te bevissen. Ik gebruikte een 12 voet zalmhengel # 8 met een polyleader ervoor van 8 voet, supersnelzinkend. Idealiter moet je verzwaarde kunstvlieg tegen de overkant vallen om zo snel mogelijk te zinken en dus ook de vis onder de andere oever (en ze liggen diep, tegen de bodem) voor de neus te komen.
Een verbreding in de rivier duidde op een lagere stroomsnelheid, interessant voor een vis, die zich dan ook prompt meldde. Een aanbeet! Maar de vis hing niet. Volgende worp, wéér een stoot tegen mijn vlieg, wéér niet hangen! Het is verstandig om zo’n vis dan even rust te geven, soms knoop je er een andere, kleinere vlieg aan, maar het zonnetje was aan het doorkomen, dat is zorgelijk, niet zo gunstig.
Eerst maar eens mijn trui uitgetrokken, natuurlijk kreeg ik het ook warm van de spanning. Dezelfde vlieg er maar aan gelaten. Op de derde worp volgde het gewenste contact met de vis. Al snel wist ik dat het geen 100 cm zalm was, de vis sprong al snel boven water uit en ik mocht een pracht van een zeeforel aanschouwen. Eenmaal op de oever mat deze schoonheid 65 cm, een beauty, zo groot ving ik ze nog niet. Daarvoor was ik naar Denemarken gekomen!
Missie geslaagd!
Daarvoor was ik naar Denemarken gekomen!
MET DE ROOFVISGROEP OP DE ZAAN
Zaterdag 9 november stond voor het eerst een visdag met boten bij de Zaanse Schans op het programma. Hollandser kun je het niet hebben, veel
water en vissers en op de achtergrond de bekende Nederlandse molens.
Als organisatie hadden we dit water al een keer verkend en vanwege de omgeving en redelijke vangsten besloten om dit water in het programma op te nemen. Het is natuurlijk altijd afwachten of zo’n dag zal slagen, maar gezien alle reacties en de ingezonden stukken staat deze dag er voor 2025 ook weer op.
Om een botendag te organiseren is het altijd fijn als er genoeg boten zijn en dat iedereen die zich heeft aangemeld ook mee kan. Dat was vandaag gelukkig het geval. Nadat alle boten in het water liggen wordt er vaak besloten waar er naar toe wordt gevaren, maar in dit geval was dat vrij eenvoudig. Vanaf de trailerhelling kom je direct al bij een aantal hotspots uit en de Zaanse Schans is ook slechts een paar minuten varen. Het
weer zat vandaag ondanks de kou ook mee en is het de hele dag droog gebleven. Daarnaast waren de vangsten over het algemeen goed en is er door elke boot vis gevangen.
Meestal maken we één verhaal maar we doen het nu even anders. De ingezonden enthousiaste verhalen verdienen een eigen plekje vinden wij. Lees hieronder verder.
SYTSE
Om 7 uur heb ik Marco en Mykel opgepikt bij de Mc Donalds vlakbij de Hornbach en gezamenlijk zijn we naar de trailerhelling bij de Zaan gereden.
Daar aangekomen zag ik een klein beetje op tegen het traileren omdat er met een bochtje naar toe gereden moest worden en tussen 2 paaltjes door gemanoeuvreerd moest worden. Maar blijkbaar onderschat ik mezelf want ik reed de boot er in 1 keer zonder te hoeven steken in.
Wel heel fijn al die mensen die gelijk klaar staan om te helpen bij het
traileren. Er stonden mensen op de straat auto’s tegen te houden anderen gaven aanwijzingen en bijna voordat ik mijn auto uitgestapt was lag de boot ongeveer al in het water.
Het mooie was dat je vanuit de trailer helling eigenlijk helemaal niet ver hoefde te varen om vis te vinden. We begonnen na een paar meter al gelijk te vissen en de buitenboordmotor is nauwelijks aan geweest.
We zijn begonnen met verticalen en op die manier vinger we al gauw wat snoekbaarzen. We hebben vooral het rondje voor de trailerhelling een paar keer afgevist maar op een gege-
ven moment waren we toch wel erg benieuwd naar de Zaanse Schans. En wat is er mooier dan een vis vangen en plaatje schieten met die oer-Hollandse molens op de achtergrond?
Zowel Mykel als Marco wisten er vis te vangen in het diepe gat voor de molens.
Daarna zijn we terug gegaan waar we begonnen waren en hebben vervolgens vooral werpend snoekbaars weten te vangen. Dat ging toen een stuk beter dan verticalen.
Het was een mooie gezellige dag. Altijd weer leuk onderweg groepsgenoten met boten tegen te komen en
even een praatje te maken of techniek uit te wisselen. In totaal wisten we met zijn drieën 25 vissen te vangen. Dus weer een hele geslaagde dag! Dank voor de organisatie!
ROB
De visdag begon in het donker, want we moesten vroeg verzamelen bij de trailerhelling in Zaandam. Mijn vaste
vismaat was verhinderd maar daardoor kon mijn andere enthousiaste vismaat Mirella dit keer mee.
Nadat we de boot in het water hadden konden we gaan om ons geluk te beproeven met hopelijk mooie vangsten zoals snoekbaars, baars en snoek.
Eenmaal op het water had ik, Rob,
gelijk beet en ving een kleine snoekbaars. Later in de ochtend ving ik nog een snoekbaars erbij. Na de middag en een bezoekje aan de bijzondere locatie De Zaanse Schans gingen we opnieuw ons geluk beproeven. Na het ombouwen van de hengel van Mirella naar dropshot ving ze al snel 2 baarzen en een kleine en grote snoekbaars.
Zo zie je maar dat de aanhouder wint, al met al een geslaagde dag op wel een bijzondere locatie. Bob en Eric mochten bij Robbert-Jan in de boot en die ging echt alle hotspots af. Dat dat veel mooie vangsten opleverde blijkt wel en de leuke foto’s getuigen daarvan. Kijk maar in het fotoboek op de site.
RON
Voor mij was het de eerste keer dat ik mee ging voor het avontuur op het water. Bij aankomst moesten nog wat boten in het water wat in rap tempo gedaan werd. Ikzelf had het genoegen om deze dag op de boot van Nico, samen met Daniel, ingedeeld te zijn.
Ik had totaal geen ervaring om vanaf een boot op met name snoekbaars te vissen. Wat dan wel weer leuk is, is dat je de eerste snoekbaars vangt.
Door deze snelle vangst was de verwachting al gauw gemaakt dat het wel eens een dag zou kunnen worden met veel vis. Nou die verwachting kwam zeker uit, maar bij mij is het bij die ene gebleven.
Na “De Kuil” (dank je Google) afgevist te hebben zijn we al trollend een stuk De Zaan op gevaren. Helaas met dit trollen niets gevangen maar wat een verschil in diepte. In enkele tiental meters van 5-6 meter naar minder dan 1 meter. Onderweg, evenals veel toeristen, nog van De Zaanse Schans mogen genieten. Op de beoogde plek aangekomen zijn we al driftend terug gevaren waarbij geregeld vis omhoog kwam.
Terug in “De Kuil” was het gezellig druk met RVG-boten. Regelmatig werd op een relatief klein stuk water door elke boot wel vis gevangen. Maar zoals altijd kwam ook aan deze dag een einde.
Jammer voor mij dat het bij die ene vis is gebleven (ballast-zak en een stuk ijzer daargelaten). Over de dag heeft Daniel een paar leuke snoekbaarzen gevangen. Een mooie snoek kreeg door auto-release de vrijheid weer terug. Nico was een verhaal apart. De dag was nog niet op dreef of we waren al de tel kwijt hoeveel vis bij hem naar boven was gekomen.
Voorzichtige schatting is dat zeker 20+ vissen door hem gevangen zijn. Ik heb een leuke dag gehad die zeker voor herhaling vatbaar is. Dank Nico. Dank organisatie van deze dag!
MENK
Samen met Bart in de porta wisten we niet goed wat we konden ver-
OUDE MEUK & BLINGBLING
Ik kan van mezelf niet zeggen dat ik als sportvisser een fanatieke verzamelaar ben.
Een ‘tackle tart’ ben ik evenmin; zo’n visser die liever zijn aanwinst in de vitrine plaatst dan dat hij er mee gaat vissen. En toch is iedereen wel een beetje gevoelig voor blingbling. Je ziet het voorbijkomen; je weet dat je het eigenlijk niet nodig hebt, maar voor je het weet ligt het in je mandje. En daar ga je. De volgende morgen stopt de koerier voor je deur en overhandigt jou de zoveelste kartonnen doos met blingbling.
wachten van deze dag op de Zaan. Veel ervaring met snoekbaarzen op de dropshot of verticalen vanuit de boot hadden we beiden niet.
Gelukkig kwamen we op de eerste hotspot aan de overkant van De Kuil een lokale visser in een trapkajak tegen, die ons nuttige tips gaf om deze plek af te vissen. Helaas geen vis, en dat zag de local ook. Deze ontzettend aardige gast gaf ons ieder een shadje, “AliExpres, super goedkoop”, die gegarandeerd vis zou opleveren. Na nog wat tips (10 gram loodkop en heel langzaam slepen) gingen we aan de slag en “bam” binnen 5 min had ik een joekel van een snoekbaars te pakken en nog een minuut later de tweede. Bart had minder geluk maar kreeg wel wat aanbeten en, uiteindelijk, een grote baars. De rest van de dag bleef het blanken, totdat we ongeveer op het eind besloten bij een paar aangemeerde aken verderop de Zaan langs te varen. Heen en weer varend langs de boot ving Bart nog drie mooie snoekbaarzen achter elkaar. Na nog wat geprobeerd te hebben op de eerste stek vonden we het welletjes (en inmiddels erg verkleumd). Al met al een leuke ervaring met deze nieuwe plek en vistechniek. ■
te mooi om mee te vissen, deze plug van Illex.
Ook zelf ben ik niet helemaal gevrijwaard van ekstergedrag. De bling die ik mij ooit veroorloofde, was gewoonweg té onweerstaanbaar, té mooi, té kleurig, of te prachtig gefabriceerd. Een juweel van een
dobbertje; een fraaie shad of een glinsterende veelkleurige streamer zijn gewoon te mooi om niet te willen hebben én te gebruiken. Zo’n glinsterend kleinood kost je nog niet de kop, maar zodra het over werpmolens, hengels of grotere spullen
gaat, kan het gevaarlijk worden. Daar hangt soms een flink prijskaartje aan.
Je hebt blingbling die triggert zodra het aan je oog voorbijtrekt op smartphone, laptop, of in de schappen van de hengelsportwinkel blinkt. Er is
Bijna
ook bling die zich in je hoofd nestelt en daar niet meer uit komt. Er gaan dagen overheen, maar wat je ook doet en waar je ook bent, het verschijnt telkens op je netvlies en het laat je niet meer los. In het gunstigste geval kun je het wegdrukken door te argumenteren dat je het niet nodig hebt, en dat je al vergelijkbare spullen hebt die het net zo goed doen. In het ergste geval lukt dat gewoon niet en ga je voor de bijl. Daar stopt de bestelauto weer voor de deur; de bel gaat en de koerier overhandigt jou een nieuwe doos met blingbling.
Voor sommige sportvissers is dat ‘bezit van de zaak, het einde van het vermaak’ zoals het spreekwoord luidt. De koerier is de straat nog niet uit, of de doos wordt uitgepakt, de inhoud gaat na een week richting schuur en wordt vervolgens vergeten. Gevalletje jammer. Het blinkende voorwerp ving ditmaal de visser en niet de vis.
De mooiste blingbling is natuurlijk het spul dat ergens toe dient. Je koopt het omdat het functioneel is voor zijn doel, van kwaliteit is, jouw vismogelijkheden verbetert en hopelijk ook meer vis oplevert. En met wat geluk heeft het ook nog de looks.
Nu heb ik in mijn schuur zowel blingbling als oude meuk. De beste vertegenwoordigers van beide uitersten zijn me even lief. Ik zie een kostbare zeehengel van Italiaans carbon, een unieke lichte stok die ik per se wilde hebben. Een juweeltje dat meer dan 400 euro kostte (en later nog
eens meer dan de helft extra voor een nieuw topdeel na een val op de stenen). Ook zie ik een oude ABU Cardinal 44 liggen die af en toe tussen de reelringen van een holglas karperstok wordt uitgelaten in de polder, geladen met 20/00 nylon. Maar ook glimt daar in hetzelfde schap een uniek molentje dat ik nog niet eerder in ons land zag, ondanks het topmerk, en bij ‘Ali’ vandaan komt voor een gemiddeld prijsje. ‘Salamandura’
staat erop. Een van de betere die ik ooit aanschafte, superlicht, een boterzachte slip en een lust voor het oog. Een meter daarnaast weer hangt een onopvallend Spro molentje met de slip achterop. Die moet al aardig op leeftijd zijn, want ik zag hem ooit in de tweedehands vitrine van Lahr, toen deze zaak nog aan de Springweg zat. De prijs: 18 euro. Of was het nog in de gulden-tijd? Hoe dan ook: ik kocht hem voor op een lichte matchhengel. Hij voldeed boven verwachting en dat doet hij vandaag de dag nog altijd met zijn compacte vorm en smeuïge slip. Dan weet je weer dat geluk niet altijd in de prijs van het product zit.
Vist het nu anders met ‘oude meuk’ dan met blingbling? Dat is moeilijk te zeggen. Je vist met oude meuk omdat het leuk is; omdat het karakter of historie heeft en omdat het bovendien nog goed functioneert. Het is uiteraard ook persoonlijk. Niet iedereen zou ermee vissen, maar het is jóuw beleving en jóuw overtuiging. Vissen
met een prachtige degelijke moderne hengel en molen is natuurlijk ook een genot. Je bent er gerust op dat alles in orde is en je staat relaxt te genieten. Dan is het net als koffiedrinken: het smaakt toch beter uit een mooie
kop & schotel met een zilverkleurig lepeltje, dan wanneer je het vanuit een plastic bekertje in je slokdarm kiepert.
Ik reken mezelf maar tot beide par-
De Zman Prawnz waren nog niet in Nederland verkrijgbaar, maar ik moest ze per se al hebben...
tijen: Team Blingbling en Team Oude Meuk vechten soms om voorrang. Maar tegenwoordig is het impulsieve er wel van af. De koerier brengt af en toe nog blingbling, maar het is nu vooral het spul dat werkt of functioneel is, en steeds minder de glimmertjes die weinig toevoegen. Verstand komt met de jaren, zeggen ze...
Mede daarom koester ik nog steeds het hengeltje waar ik nu al zo’n 5 jaar mee op snoekbaars vis. Hij stond voor iets meer dan 50 euro in het rek. Vanwege de themadag in de hengelsportwinkel kreeg ik hem na berekening van de korting voor 35 euro mee naar huis. Hij meet 251 cm bij een ‘casting weight’ van 3-14 gram. En hoewel er nergens ‘dropshot’ op de blank staat, is deze voor mij al jaren de ideale dropshothengel, tot ongenoegen van een paar ‘echte’ dropshothengels in mijn schuur. Het is geen blingbling en ook geen oude meuk. Het is gewoon de juiste hengel. ■
Onweerstaanbare lichtdobbertjes, batteries not included...
Functionele blingbling - het vangt zowel de visser als veel vis!
Deze Kap streamer heeft de looks en vangt snoek als de beste.
Relaxt vissen met het materiaal dat jou bevalt.
OP JACHT NAAR WOLGA SNOEKBAARS
Verdeeld over het weekend komen er wat foto’s binnen op whatsapp. Vismaat Pieter staat ergens in Duitsland te vissen. Hij is weer op jacht naar een vissoort die hij nog nooit eerder heeft gevangen, en aan de foto’s te zien is hij geslaagd in zijn missie. Via Duitse connecties is hij de Wolga snoekbaars op het spoor gekomen. Dat is een soort die eigenlijk niet bij ons in de buurt voorkomt, maar recentelijk wel regelmatig in Duitsland gevangen wordt. Geïnspireerd door Pieter besluiten mijn vismaat Gijs en ik een jaar later ook eens ons geluk te beproeven.
e reizen af naar het Mittellandkanal, regio Hannover, want daar moet het gebeuren. Daar zou niet alleen de gewone ‘Europese’ snoekbaars (Sander lucioperca) rondzwemmen, maar ook een verwant van onze snoekbaars, de Wolga snoekbaars (Sander volgensis). Deze Wolga snoekbaars is van oorsprong te vinden in het stroomgebied van de Wolga, de Donau (tot Wenen), de Oeral en het Balatonmeer. In Oostenrijk maakt deze soort een gestage opmars. Ook in Duitsland is de ‘volgernis’
de afgelopen tien jaar steeds vaker waargenomen, onder andere in de rivieren Elbe, Weser en Saale, en in verschillende kanalen. Het lijkt erop dat de vis daar mogelijk per ongeluk is terechtgekomen als verstekeling bij visuitzettingen voor Duitse hengelsportverenigingen. Dat de Donau tegenwoordig via het Main-Donau kanaal verbonden is met de Rijn, zou er ook mee te maken kunnen hebben.
VERSCHIL
De Wolga snoekbaars is aanzienlijk kleiner dan de gewone snoekbaars.
laten we in de auto en niet veel later rolt de wagen weer richting visstek. Het gekozen hengelmateriaal is hetzelfde als wat we in Nederland gebruiken voor het kunstaasvissen op snoekbaars. Een vertikaalstokje, een klein molentje met gevlochten
hoofdlijn en verschillende soorten kunstaas. Maar daarnaast hebben we ook een paar bakken dendrobaena (viswormen) meegebracht. Ons is verteld dat dit het beste aas is voor de Wolga snoekbaars.
TUSSEN DE BRUGGEN
Hij groeit tot een maximale lengte van 40 cm. En verschilt van Sander lucioperca doordat het geen grote ‘vampierachtige’ hoektanden heeft. Ook heeft de vis meer en duidelijk herkenbare donkere strepen aan de zijkant. Na het bestuderen van een rits foto’s die online te vinden zijn weten we hoe we het verschil goed kunnen zien. Mochten we er een vangen, dan zouden we hem meteen moeten kunnen herkennen! Wanneer we aankomen gooien we snel onze slaapspullen in de bed and breakfast. De benodigde visspullen
Vlak voor we bij de visstek arriveren, verlaten we de verharde weg. Het is me niet helemaal duidelijk wat al die tekst op het verkeersbord betekent, mag ik er nou niet inrijden? Toch rijden we het grindpad, dat naar de visstek leidt, op. Wanneer we de auto in de berm hebben geparkeerd, een plek waar wel vaker auto’s lijken te staan, concluderen we dat het dan wel zal mogen. Een uur later komt een lokale visser ons toch adviseren de auto te verplaatsen, want er wordt regelmatig gecontroleerd en bekeurd. We besloten naar hem te luisteren en ik ga de auto verplaatsen. Vanaf de nieuwe parkeerplek is het een stukje wandelen. Zo loop ik langs een haventje in een inham/zijarm van het kanaal. Dit ziet er toch ook wel interessant uit. Maar ons is verteld dat we een stuk verder tussen de bruggen moeten zijn. ‘In de haven vangen we eigenlijk alleen maar baars, de snoekbaars vangen we echt alleen maar op het kanaal zelf’ zei diezelfde visser die ons de auto heeft laten verzetten. Dat we tussen de bruggen op het kanaal moeten zijn hadden we ook al van Pieter gehoord. Dat stuk tussen de bruggen bestaat uit een versmalling van het kanaal en is zo’n tweehonderd meter lang. Hier is de stroming harder, en mede door de vele scheepvaart moet kleine vis er in de problemen komen. De snoekbaars weet daar wel weer raad mee. Er is ons verteld dat we vlak onder het kantje de vis kunnen verwachten. We kammen dus het kantje uit met een dropshot montage. We wisselen kunstaas en wormen af. De gehele dag lopen we heen en weer, zonder succes. Geen tikje krijgen we. Ook de honderden worpen waarmee we verder uit de kant het kanaal proberen uit te kammen leveren niks op. Oostelijk van het versmalde stuk liggen twee schepen aangemeerd, daar waar het kanaal breder wordt, en daardoor ontstaat een mooi hoekje. Wanneer we een boterham wegwerken (dit is ons avondeten, we nemen niet de tijd iets warms te halen) leggen we de hengels tegen de vangrail en laten de wormen statisch hun werk doen, vlak onder het aangemeerde schip. Er gebeurt, zoals al de gehele dag het geval is, niks, maar wanneer er een schip langs komt varen begint mijn hengeltop door te buigen. De dader was een flinke kolblei. Niet de gehoopte soort maar we zijn allang blij (toepasselijk) een
aanbeet te hebben gehad. Helaas blijft het de eerste dag bij deze ene vangst. Het was zelfs de enige aanbeet van de dag.
HOOPVOL
Dag twee begint met een bezoekje aan de lokale grootgrutter. We slaan
proviand voor de dag in waarna we de auto weer richting stek manoeuvreren. Er staat gelukkig nog niemand geparkeerd op het stuk asfalt dat het midden heeft tussen een vluchtstrook en een inrit van aangrenzende akker. Niet alleen fijn dat er nog plek is voor de auto, maar ook dat er niet al andere vissers paraat zijn. Het is tenslotte zaterdag en we verwachten nog wel andere hengelaars. Maar ook als we een blik tussen de bomen naar de stek werpen, lijken we de eersten en is de stek nog vrij. Van hieruit dalen we af naar de haven. Tegen advies in besluiten we het haventje eerst uit te kammen voordat we naar de ‘hotspot’ gaan. Het duurt een uurtje maar dan vangt Gijs de eerste vis van de dag. Een ‘gewone’ snoekbaars is het haasje. Helaas niet de goede soort, en ook niet van gewenst formaat, maar een vangst stemt ons hoopvol. Dan is het mijn beurt. In een hoekje krijg ik meerdere tikjes en vang een aantal baarsjes. Ons was al verteld dat er vooral baars in de haven zou zitten maar Gijs zijn vangst gaf ons goede moed. Na een paar rammelende aanbeten die me deden vermoeden dat er ook grondels actief waren, volgde weer een aanbeet die weer ‘baarsig’ aanvoelde. De vis die boven kwam bleek geen baars te zijn. Een minuscuul snoekbaarsje was voor de bijl gegaan en kon de worm schijnbaar
niet weerstaan. Op de kant had ik vrij snel door dat het een snoekbaars ‘van de goede soort’ was. Een ‘volgensis’! De vis zal de 20 centimeter net gehaald hebben. En toch was ik er zeer content mee! Ik riep Gijs bij me en we bewonderden de eerste Wolga snoekbaars die eenieder van ons ooit had gezien.
We visten nog een tijd door in de haven en we kregen beiden nog een enkele tik (Gijs op kunstaas, ik op wormen), maar een vis vangen lukte de gehele dag niet meer. Ook de ‘hotspot’ bleek weer volkomen verlaten. Na meer dan twintig visuren, verdeeld over twee dagen, was één Wolga snoekbaarsje toch een teleurstellend resultaat.
We twijfelden nog om de zondagochtend er aan te plakken en een extra dagvergunning te kopen. Maar nadat ‘s nachts het luchtalarm af was gegaan, we beiden slecht sliepen en het ‘s ochtends ook nog eens hondenweer bleek te zijn, besloten we de poging te staken en de terugweg, zoals gepland, aan te vangen. We spraken af nog eens terug te keren om een vis van formaat te vangen. En dan hopen we dat er meer aanbeten mogen volgen want over twee volle dagen hebben we maar een handjevol aanbeten gehad, en die waren allemaal geconcentreerd tot een enkel uurtje. Geen vetpot dus, maar we komen zeker nog eens terug! ■
SHIFTING BASELINE SYNDROOM
Vrij vertaald: de herinnering aan hoe het vroeger was beklijft maar één generatie, de volgende generatie heeft er geen enkele herinnering aan.
Afgelopen zomer stond ik in een dorpje in de Achterhoek, nabij Haaksbergen, voor een klein bakstenen gebouwtje op het dorpsplein. Erin stond een prachtig gerestaureerde stoommachine, geschilderd in van die klassieke kleuren. Al het messing leidingwerk glansde van de koperpoets, de oliepotjes netjes gevuld,
de vloer gedweild. Buiten was een oude man de ramen aan het wassen en we raakten aan de praat over de stoommachine die ooit in een vroegere melkfabriek had dienst gedaan en door een paar liefhebbers van de schroothoop gered werd. Ik ken nog zo’n machine in het dorpje Steggerda in Friesland, waar mijn neef Simon is opgegroeid.
Ontgonnen en dienstbaar gemaakt De oude man vertelde me dat hij zich de omgeving van het dorp, Beltrum als ik me niet vergis, nog herinnerde zoals het vroeger was, rondom heidevelden zover als het oog reikte. Alles was nu ontgonnen en dienstbaar gemaakt aan de veeteelt en de boerenstand. Mijn vrouw Marianne en ik waren op het dorp aangelopen
Halichoeres bivittatus
De
Prachtig en helder polderwater.
In het vorige nummer van ons magazine zijn per ongeluk drie foto's verkeerd gekoppeld aan de bijschriften. De juiste koppelingen zijn:
Thalassoma pavo - Een pauwlipvis, Lanzarote.
Coris atlantica, heeft geen Nederlandse naam, Kaapverdië.
-
glibberige snikkelvis (ja dat is echt zijn naam), Florida.
door werkelijk niets dan groene weilanden! Ik ben een boerenzoon, opgegroeid met koeien en paarden in de Noordoostpolder waar mijn vader een gemengd bedrijf mocht pachten. Ik houd wel van het boerenbedrijf, maar toen even later twee wanstaltig grote landbouwmachines (mestverspreiders) door het dorpje reden, zó groot dat ze alleen op het kruispunt van de twee hoofdwegen in het dorp elkaar konden passeren kon ik alleen maar weemoedig mijn hoofd wegdraaien, met pijn in mijn hart om wat mijn wereld was aangedaan. De oude glazen wassende man en ik zijn allebei zeventigers, kennelijk met levendige herinneringen aan hoe het vroeger was.
BOERENSLOOT
Ik herinner me nog als de dag van gisteren de boerensloot rondom het erf van de boerderij van mijn opa, in de Zuid- Schermer. Ik herinner me die sloot zo goed omdat mijn tante mij daar leerde vissen en ik voor de eerste keer in mijn jonge leven (4 á 5 jaar oud) de magie van die onderwaterwereld mocht leren kennen door de goudglanzende, roodgevinde ruisvoorns die ik in mijn hand mocht houden. Overál waar je keek zwommen ruisvoorns! In een slootje van 60 cm diep, glashelder water. Mijn opa had een melkveebedrijf met hooguit 20 koeien, na het melken werd er boter gekarnd, zomers trok het paard met een takelblok de hooivracht in de nok van de oude stolpboerderij waar nu, in de nok, nog enkele paartjes kerkuilen en zwaluwen broeden. Hooi en koeien komen er niet meer in. Het is nu een modern veeteeltbedrijf. De boerderij ligt nog steeds aan de Zuidervaart die in mijn jonge jaren net zo glashelder was als de sloten aan weerszijden ervan… maar de tijd staat niet stil. Mijn neef melkt er nu 250 koeien. Alle sloten zijn troebel en visloos en de Zuidervaart is al even groen en dik. Over de smalle wegen rijden nu monsterlijk grote tractoren en andere landbouwmachines. Op de weilanden wordt een ontoelaatbare hoeveelheid mest uitgereden.
Bouwactiviteiten in de Meijepolder
Enkele dagen terug in de Meijepolder keek ik met verbazing naar alle
bouwactiviteiten bij de wetering. Die pittoreske kleine bruggetjes over de wetering zakken weg door de zware landbouwmachines en worden allemaal vervangen door joekels van betonnen bruggen waardoor binnenkort grote mestverspreiders de achterliggende kavels kunnen bereiken. De oude boertjes van vroeger zijn met pensioen, in hun oude melkstal zit nu bijvoorbeeld een constructielasbedrijf en enkele jonge boeren hebben hun weilanden gehuurd of opgekocht en kunnen zo weer een goed bestaan opbouwen. Nu nog zorgen dat die lange, smalle kavels over de wetering bereikbaar worden voor de grote mestverspreider. Ondertussen kennen we de problematiek die daar op volgt als veestapels worden uitgebreid! Eerst hadden we de fosfaatoverlast waardoor de sloten niet om aan te zien waren, nu volgt de doodssteek door mestoverschotten en stikstofneerslag.
MAARSSEVEEN
Dichter bij huis blijvend: de Maarsseveense plassen waren 50 jaar geleden zó helder dat je meters diep de bodem kon zien, de AUHV zette zelfs regenboogforellen uit en in de oeverzone onder de stenen leefden rivierdonderpadden. Die hoef je daar nu niet meer te zoeken. Eutrofiëring heet het proces, neerslag van stikstof zorgde voor algengroei, de helderheid van het water nam af, evenals het zuurstofgehalte. Het NRC van 16 januari 2025 wijdde een pagina aan de wereldwijde bedreiging van de zoetwaterfauna waarbij gesteld wordt dat 25 procent van alle zoetwater-diersoorten met uitsterven wordt bedreigd. Daar zit uiteraard de rivierdonderpad bij en de bittervoorn, maar maak je geen illusie: ook de ruisvoorn en de blankvoorn gaan die kant op. Rondom Houten is niet één heldere boerensloot meer te vinden, het slibgehalte is zó hoog dat er geen waterplant meer groeien kan. Slootjes waar ik 20 jaar terug nog voorns ving zijn visloos. De kraamkamers zijn dood!
JONGE SNOEKJES
Ik herinner me een slootje in het buitengebied Nieuw Wulven waar het
miegelde van de jonge snoekjes tussen de waterplanten. Tot in het najaar de sloot werd “opgeschoond”. Nu leeft er niets meer. Toen Nieuw Wulven werd aangeplant en door Staatsbosbeheer werd overgenomen had ik de illusie nog daar met een vliegenhengeltje op ruisvoorns te kunnen gaan vissen, maar vergeet het maar! Zelfs daar waar niet direct landbouw wordt bedreven gaat het mis.
INSECTENSTAND
Enkele jaren terug stond er in de krant een verontrustend artikel over
de decimering van het insectenbestand. 80% minder insecten was toen het getal dat werd genoemd, het zou me niet verbazen als dat inmiddels de 95% nadert. De wetenschappers spreken over een jaarlijks verlies aan biomassa van 2,5 %! Wie herinnert zich nog dat je regelmatig de dode insecten van de voorruit van je auto moest wassen, en van het nummerbord. Nu kun je duizend kilometer rijden en niets op je ruit vinden! Een jongedame die ik onlangs sprak over dit fenomeen vond het eigenlijk wel makkelijk dat er zo weinig insecten
zijn, ze dacht waarschijnlijk aan het wespenbezoek aan de picknicktafel, en die mug in de slaapkamer, maar zelfs die wespen gaan in aantal achteruit. Wespen voedden hun kroost met insecten, zwaluwen voeden zich met insecten, vleermuizen leven ervan en het is het stapelvoedsel van alle jonge vis. Van alle jonge vogels. Zie je nog weleens jonge eendjes groot worden? Een grote ruisvoorn? Ik ben bang dat over een tiental jaren ons visbestand overal gedecimeerd zal zijn. Zelfs de aalscholvers gaan omkomen van de honger!
DENEMARKEN
Ik kom graag in Denemarken aan de Konge A, een mooie rivier die nu weer een beetje opkrabbelt. 15 jaar geleden ging er een golf van insecticiden door de rivier die zorgde voor de dood van alle grote schietmotten. Miljoenen leefden er, overal waar je keek kropen de larven in hun kokertjes over de bodem, in de planten. De lampen op de camping waren in de herfst bijna niet meer te zien van de vele motten, de lucht hing ‘s avonds vol vleermuizen. De laatste paar jaar mag ik er gelukkig weer enkele tientallen motten waarnemen, op een vochtige, zachte avond zijn zij mijn indicatoren voor een betere visvangst de dag daarop.
Zoals in de tijd van Jan Schreiner.
Mooie ruiser, het kan nog steeds…
Mijn herinnering aan de Meijepolder van toen.
De insecten hebben het moeilijk.
De herinnering aan hoe het vroeger was beklijft maar één generatie. Onder de stenen leefden rivierdonderpadden.
CHEMISCHE BELASTING
Intussen gaat de chemische belasting van ons milieu, onze leefwereld, alleen maar de verkeerde kant op. Hier in het Kromme Rijn-gebied vormen o.a. de fruitboomgaarden voor een aanhoudende bedreiging van de insectenwereld ondanks de bewering van de chemische fabrikanten dat al die middelen steeds veiliger geworden zijn. Pesticiden en vooral insecticiden zoals de beruchte neonicotiamiden zorgen naast het habitatverlies door de intensieve landbouw en de klimaatverandering voor een dramatische achteruitgang van de biomassa aan insecten en de soortenrijkdom. Het uitsterven van insectensoorten gaat veel sneller dan het soortenverlies bij amfibieën, reptielen, vogels en zoogdieren. Google maar eens naar de wetenschappelijke artikelen op de site van de Vlinderstichting. We zijn getuige van de productie van één grote chemische, giftige cocktail die alles bedreigt, tot ons drinkwater aan toe. En dat alles in 50-60 jaar tijd.
KIKKERS
100 JAAR AUHV: EEN EEUW LANG SPORTVISSEN IN EN ROND UTRECHT
In 2025 viert de Algemene Utrechtse Hengelaars Vereniging (AUHV) haar 100-jarig bestaan. Een bijzondere mijlpaal die niet alleen onze rijke geschiedenis weerspiegelt, maar ook de voortdurende ontwikkeling van de sportvisserij en de cruciale rol van hengelsportverenigingen daarin.
Mijn neef Simon is naast verwoed visser ook een fervent vogelaar, hij is nu 42 jaar oud, en heeft in zijn hele
Destijds was het mijn oude vader al opgevallen dat alle kikkers uit de sloten verdwenen waren, kennelijk was er toch iets kwalijks aan de opkomst van chemische bestrijdingsmiddelen. Als kleine jongen heb ik met mijn broers en zussen heel wat meters over de akker gekropen met een schoffeltje in de hand om onkruid te wieden, later was dat niet meer nodig! Bayer, BASF, Sandoz e.a. brachten de verlossing!
leven nog nooit een patrijs gezien. Hoe verdrietig! Onkruiden dood gespoten, patrijs ook verdwenen! Zijn referentiekader, de herinneringen van zijn generatie, zijn ook maar één generatie groot. Hoe moeten zij ooit weer de weg terug vinden? Sorry, ik ben een beetje veel somber gestemd, mocht een optimistischer iemand nog een goede tweedehands visuitrusting zoeken… ■
Krijgen we het weer terug?
(Foto: Fred van Schaik)
Die pittoreske kleine bruggetjes over de wetering… (Foto: Fred van Schaik)
Streetfhishing onder de Dom..
gen delen en deelnemen aan activiteiten. De AUHV zet zich actief in voor visstandbeheer, duurzaamheid en de bescherming van viswateren. Daarbij wordt sterk ingezet op educatie, met speciale aandacht voor jeugdvissers. Dit heeft geleid tot een toename van het aantal leden tot meer dan 11.000 vandaag de dag en een grote betrokkenheid bij verantwoord vissen.
TOEKOMST: NIEUWE
UITDAGINGEN EN KANSEN
DOE MEE MET DE JUBILEUMPRIJSVRAAG
Dit jaar viert de AUHV haar 100-jarig jubileum, en dat willen we samen met jullie vieren! Daarom organiseren we een bijzondere prijsvraag voor AUHV-leden met prachtige prijzen.
VERLEDEN:
EEN VERENIGING MET EEN MISSIE
Opgericht in 1925, had de AUHV als doel om sportvissers te verenigen en vergunningen te regelen voor viswateren in en rond Utrecht. In de beginjaren draaide het vooral om toegankelijkheid en het beschermen van viswateren tegen overbevissing en vervuiling. Van een kleine groep gepassioneerde vissers groeide de vereniging uit tot een serieuze belangenbehartiger voor sportvissers.
HEDEN:
EEN VERBINDENDE ROL
Tegenwoordig speelt de AUHV een bredere rol dan alleen het uitgeven van vergunningen. De vereniging is een sociale spil, waar sportvissers van alle leeftijden samenkomen, ervarin-
De sportvisserij en de rol van hengelsportverenigingen blijven in ontwikkeling. Waar in het verleden de focus vooral lag op toegang tot viswater, is er nu steeds meer aandacht voor belangenbehartiging en ecologisch verantwoord beheer. De AUHV blijft zich - samen met haar partners - inzetten voor de belangen van sportvissers, geeft tegengas aan tegenstanders van de hengelsport, blijft inspelen op veranderende regelgeving en samenwerken met instanties om viswateren gezond en toegankelijk te houden. Daarnaast blijft jeugdeducatie een speerpunt, om ook de volgende generaties te laten genieten van de hengelsport. De AUHV kijkt met trots terug op 100 jaar sportvisserij, maar richt zich vooral op de toekomst. Samen blijven we bouwen aan een sterke, duurzame en verbindende hengelsportvereniging.
In het najaarsmagazine zullen we nader ingaan op de geschiedenis en archieven van onze vereniging. ■
De uitdaging: Stuur een foto en/of verhaal in van je allereerste, je mooiste of je spannendste visvangst, en vertel hoe deze vangst je sportvisleven heeft bepaald. Of het nu een klein voorntje was, mega baars of een recordkarper, we zijn benieuwd naar jouw ervaring!
We houden de prijsvraag is verschillende leeftijdscategorieën.
• Tot en met 10 jaar
• 11 tot en met 16 jaar
• 17 jaar en ouder
PER CATEGORIE ZIJN ER MOOIE PRIJZEN TE WINNEN:
• Hoofdprijs: Een onvergetelijke dagtrip met een Visgids voor 2 personen (jeugd alleen onder begeleiding).
• Tweede prijs: Een cadeaubon van €250,- voor hengelsportmateriaal.
• Derde prijs: Een cadeaubon van €100,- voor hengelsportmateriaal.
Een deskundige jury (geroutineerde vissers) beoordeelt de inzendingen op originaliteit, beleving en het verhaal achter de vangst.
HOE DOE JE MEE?
Stuur je inzending (digitaal) uiterlijk 1 augustus a.s. naar info@auhv.nl onder vermelding van ‘Jubileumprijsvraag’. Vergeet niet je naam, leeftijd en contactgegevens te vermelden. Geef ons ook je VISpasnummer door. Alleen AUHV-leden mogen deelnemen en per AUHV-lid maximaal één inzending.
We maken de winnaars (en hun inzending) in het volgende AUHV-magazine bekend. Veel succes!
AUHV bestuur in 1940.
De bestuursleden in 1970.
LIDMAATSCHAP & CONTRIBUTIEBETALING 2025
WIJZIGINGEN
Controleer je gegevens op je AUHV-lidmaatschapsbewijs, de VISpas 2024 of in Mijn Sportvisserij. Wil je deze aanpassen doe dat dan direct via: www.mijnsportvisserij.nl hierin kun je onder andere:
Een adres, geboortedatum, telefoon en/of e-mailadres invoeren of wijzigen;
Je lidmaatschap/ VISpas per einde jaar opzeggen;
Je keuze voor de VISplanner (digitale viswaterlijst) of Gezamenlijke (papieren) Lijst doorgeven;
Een meevistoestemming aanvragen;
Een duplicaat VISpas bestellen.
Je kunt ook de wijziging per e-mail doorgeven aan de ledenadministratie via ledenadministratie@VISpas.nl.
CONTRIBUTIE
De contributie voor 2025:
Voor gewoon lidmaatschap € 35,00
Voor jeugdleden € 10,00
Extra VISpas (*) € 16,25
(*) als je een - door Sportvisserij Nederland vastgesteld - lid bent in het nieuwe jaar van meer hengelsportverenigingen, dan hoef je maar één keer een landelijke en federatie afdracht te betalen.
BETALING CONTRIBUTIE
Je contributie kan op verschillende manieren worden voldaan:
PER INCASSO
Eind oktober/ begin november wordt je lidmaatschapsbedrag en evt. toegezegde bijdrage voor het Fonds Blauwe Vogel ’74 geïncasseerd.
Voor andere betaling dan incasso wordt € 5,00 administratiekosten in rekening gebracht.
ACCEPTGIRO NIET MEER MOGELIJK
Sinds 1 juni 2023 is het niet meer mogelijk met een acceptgiro te betalen. Je kunt op andere manieren betalen zoals via de QR-code op de contributiebrief/factuur of via automatische incasso.
INTERNETBANKIEREN
Maak je de contributie over met een eigen overschrijving?
Let er dan op dat je dit bankrekeningnummer gebruikt:
NL 04 INGB 0650 393 872 ten name van Sportvisserij Nederland.
Vermeld ook alléén het 16-cijferige betalingskenmerk op de juiste plaats hiervoor (dus niet als mededeling).
Mededelingen worden door de geautomatiseerde verwerking niet gelezen.
BIJDRAGE FONDS BLAUWE VOGEL ‘74
Wil je een donatie doen aan het fonds voor “onze” gehandicapte kinderen van de stichting Blauwe Vogel ’74, vul dan op de beta ling een hoger bedrag in dan je aan contributie verschuldigd bent.
Dit deel is dan automatisch bestemd voor het fonds voor stichting Blauwe Vogel ’74.
Zie voor meer informatie www.blauwevogel74.nl
Is je betaling vóór 8 december ontvangen dan heb je nog vóór het nieuwe jaar de nieuwe VISpas 2025
Op onze website www.auhv.nl lees je meer over contributies en vis documenten.
VERKOOPPUNT
IJSSELSTEIN
Meer dan 35.000 artikelen altijd voorradig.
7 dagen per week geopend. Direct gelegen aan de A27.
Fauna Hengelsport
Elftweg 4
4941VP Raamsdonksveer
E-mail: info@hengelsportfauna.nl
Tel: 0162 - 51 33 08
Bestel voor 16:00 uur op onze webshop en wij versturen je bestelling nog dezelfde dag.
