WINTERBAARS ANDRÉ DE WIT

WINTERBAARS

Winter betekent voor mij baarstijd! De prachtige strepen, knalrode vinnen én zeker rond februari/ maart zijn ze dikbuikig; de baarzen zijn dan een streling voor het oog! Hoe gaan we deze belagen?

Tegenwoordig zijn er talloze technieken die deze grote baarzen kunnen verleiden. Gewoon een shadje op een loodkop, dropshot, Carolina rig, noem maar op… Ze leveren allemaal vis op!

Mijn baarsvisserij speelt zich met name af op rivierplassen en grote watersystemen.

Het grote verschil met de zomervisserij op baars is dat de kleinere exemplaren verdwenen lijken te zijn! Zelden vangen we baarzen onder de 40 cm. Dit is natuurlijk ook erg gebonden aan het soort water dat je bevist. In de polder of kleinschalig cultuurwater gaat dit natuurlijk niet altijd op, maar mijn visserij speelt zich voornamelijk vanuit de bellyboat af op rivierplassen en grote watersystemen. Welke techniek gebruiken we op een onbekend water en waar beginnen we?

AFTASTEN In eerste instantie begin ik de kantjes af te werpen, simpelweg door het werpen van een shadje van 8 tot 10 cm lang en een 7 grams loodkopje. Op deze manier krijg je al gauw een beeld van het bodemverloop. Een lang zweefmoment betekent een steile oeverzone. Stuitert de loodkop ineens snel over de bodem, een ondiepe plaat of bultje? Je leert ook snel de bodemsoort te herkennen. Steenstort is natuurlijk makkelijk herkenbaar; je zit regelmatig vast! Maar ook het verschil tussen een harde of zachte bodem is na een tijdje goed te merken, al helemaal bij gebruik van de Carolina rig. Slepend over de bodem is precies te bepalen wat er ligt; steentjes of zandbodem, alles wordt perfect geregistreerd. Het kost natuurlijk wel enige tijd om nieuwe wateren in kaart te brengen. Wat zijn de beste stekken, aasperiodes en welke methodes leveren de meeste

ZOEKEN OP GOOGLE MAPS

Op Google Maps wordt gekeken of er ondieptes of andere interessante stekken te zien zijn op het uitgekozen water. Ondiepe plateau’s, kribben of steenstort, havens en doorgangen naar plassen; het zijn allemaal aantrekkelijke plekken voor de baarzen om zich op te houden. Waar kunnen we bij het water komen of hoe gaan we via de rivier de plas op?

Je hebt niet veel nodig voor de verschillende technieken.

aanbeten op? Bij veel obstakels is de dropshot-techniek een goede optie en wordt er veel gevist, dan doen alternatieve aasjes het vaak wat beter. Staat er wat meer wind of wil ik sneller een gebied afvissen, dan monteer ik een zwaardere loodkop. Met zijn tweeën kun je natuurlijk ieder voor een andere techniek gaan of wat dieper/ondieper vissen. Zo vind je de goede stekken, of de techniek die op dat moment het beste werkt natuurlijk een stuk sneller! Eenmaal een beet gehad of zien we veel vis op de dieptemeter, dan vissen we dit gebied wat secuurder af. Vaak liggen er meerdere

Met deze collectie kun je overal aan de slag.

baarzen op een hotspot, dus het is zaak om van die wetenschap gebruik te maken.

TRIPLE ACTIE Niels en ik bevisten eens een plas die als moeilijk bekend staat. Meestal weinig tot geen aanbeten, maar

Zeker de baars van Niels zal tegen de drie kilo wegen, een nieuw pr voor hem!

SUPERVETTE HERFSTDEAL!

MAIL & WIN!

1 VAN DE 4 MAVER MVR 3.60 FEEDERHENGELS T.W.V | oktober/november 2020 | €6,95 | 1 VAN DE 4 MAVER MVR 3.60 FEEDERHENGELS T.W.V € 155 148 pagina’s!

COMMERCIALS SCHUWE KARPERS

ROOFVIS Zwarte magie

WITVIS Dutch masterclass

SLIMMERE VISSEN HENGELDRUK & EVOLUTIE

BP

Neem nu een abonnement op Beet nieuwe stijl, op Beet nieuwe stijl, 148 pagina’s boordevol 148 pagina’s boordevol hengelsportartikelen. U hoeft zich niet te vervelen!

Ontvang 9 nummers met 50 % KORTING! U betaalt slechts € 29,75 in plaats van € 59,50

01 Cover 0910-2020 1.indd 1

23-09-20 10:26

Surf naar de site beet.nl of bel 0031 88 110 2065

De steunhengel ligt er in en de favoriete aasjes liggen klaar.

de vissen die er zitten zijn zeer de moeite waard. Hierdoor zijn we er toch een aantal keren per jaar te vinden. Deze keer vallen we echter met onze neus in de boter. Al snel mag een prachtige 49’er op de foto. Als ik de vis terugzet en nog aan het nagenieten ben hoor ik Niels roepen. Op vrijwel dezelfde stek waar mijn baars vandaan kwam krijgt hij nog een aanbeet! Ik bedenk mij geen seconde en werp mijn shad direct dezelfde kant op. Slechts een paar keer hoef ik de shad op te tikken of het is alweer raak! Zo staan we beide een dikke baars te drillen, prachtig! Allebei even lang als de eerste vis en ze zijn moddervet. Zeker de baars van Niels zal tegen de drie kilo wegen, een nieuw pr voor hem! Meestal bevis ik de (oever)zone van een halve meter tot zo’n vijf meter diepte. Om mijn kansen wat te vergroten gebruik ik ook vaak een steunhengel. Het liefst een zachte hengel, zodat de vis niet gelijk teveel weerstand voelt bij een aanbeet. Afhankelijk van de soort stek en wat ik voor vis verwacht, snoekbaars of baars, wordt hier de soort shad op uitgekozen. Is er erg veel diepteverloop, dan een wat grotere shad of fin-s en verder van de bodem af. Ik wil namelijk niet de hele tijd bezig zijn met een aasje dat vastloopt op de bodem. Wil ik kans maken op baars en snoekbaars, dan monteer ik een 10 cm shad aan een 14 tot 18 grams loodkop. Liefst met een flinke schoepstaart, zoals een Kopyto of Saltshaker. Deze vis ik op 20 tot 50 cm van de bodem af. De grootte van de shad is dus afhankelijk van waar ik mijn aandacht op richt. Op klein aas kun je alles verwachten, met groter aas vis je meer selectief. Toch zegt dit niet alles, ik ving al baars op fors kunstaas bedoeld voor snoek. Andersom kan ook, mijn pr snoekbaars ving ik op een shadje van slechts 8 cm…

NIET TE DUN Op dit soort wateren is de kans op (grote) snoek en snoekbaars dusdanig aanwezig, dat ik toch een redelijke kans wil maken om deze te landen! Dat is ook de reden waarom ik niet te dun vis. Natuurlijk, een dunne fluorcarbon onderlijn is minder zichtbaar en de actie van het aas zal wat beter zijn. Toch merk ik amper verschil qua aanbeten. Ik bouw liever wat meer zekerheid in en vis met een 30/00 tot 37/00 fluorcarbon onderlijn. Voor de dropshot en Carolina rig kies ik binnen die range de dunnere lijnen. Bij een actief geviste shad is het risico op snoek het grootst en daarmee vis ik het zwaarst. Gelukkig zit de haak meestal mooi in het scharnier en is er weinig kans op doorschuren. Maar soms merk ik tijdens het onthaken dat de lijn toch wat beschadigd is, ook bij snoekbaars!

Redelijke kans op bijvangsten; mijn zwaargebouwde pr snoekbaars (97cm) ving ik op shadje van slechts 8 cm.

Vis in eerste instantie met het aas waar veel vertrouwen in hebt.

Als hoofdlijn gebruik ik 16/00 J-Braid; een mooie, gladde lijn die lekker werpt. Het liefst in een goed zichtbare kleur, zodat deze ook goed te volgen

Die heerlijke droge tik en even later komt de imposante verschijning boven!

is bij weinig licht. Je hebt geen super dunne lijn nodig, zoals bij het verticalen op dieper water. Belangrijk is dat je genoeg druk kunt zetten, zodat de dril niet langer duurt dan noodzakelijk.

DOORZICHT Er zijn ontelbare soorten shads, tubes, ‘kreeftjes’ en andere creature baits op de markt. Het gebruik ervan is natuurlijk naar eigen inzicht; het vertrouwen in je kunstaas blijft het belangrijkste! Elke vijf minuten wisselen is niet verstandig. Vis in eerste instantie met het aas waar veel vertrouwen in hebt. Ga pas wisselen als actie te lang uitblijft of de situatie daar om vraagt. Welke kleur je gebruikt is ook een discussie op zich. Over het algemeen gebruik ik natuurlijke kleuren bij helder water en een felle kleur als het water wat troebel is. Maar ik heb ook al meermaals meegemaakt dat een felgekleurde shad goed vis ving in kraakhelder water. Wat de vis erin ziet is een raadsel, maar als het werkt hoor je mij niet klagen. Dus als de visserij moeilijk is, probeer dan gewoon eens wat anders dan je standaardkeuzes! Is het water wat gekleurd, bijvoorbeeld meestal bij een doorgang van de plas naar de rivier, dan gebruik ik chartreuse of een combinatie van geel/oranje. Een ratelplugje, of drie tot vijf meter diep lopende plugjes (met ratel) zijn dan ook een goede optie. Als de gehele plas erg troebel is en echt te weinig doorzicht heeft, dan verkas ik liever naar een ander water. Als de rivieren flink snel stromen en tevens stijgen, dan is de kans hierop groot. Alternatieven zijn dan de plassen die niet in verbinding met de rivier staan. Soms is het niet slechts één techniek die goed werkt, maar moet je even puzzelen om de code te kraken. Zo ook een sessie op relatief nieuw water. Slechts eenmaal eerder was ik er geweest met Niels, het was flink zoeken, maar uiteindelijk hebben we wel een mooie baars, wat snoek en snoekbaars gevangen. De stekken die we gevonden hadden beloofden nog wat voor later in het seizoen! Vol vertrouwen peddel ik naar het bewuste gebied. Er bevinden zich wat ondiepere zones iets verder uit de kant, op een stek staat slechts één meter water! Het is lastig oriënteren zo wat verder uit de kant, en ik start met een shadje het bodemverloop te verkennen. Al snel heb ik de eerste ondiepte gevonden en krijg ik een droge tik op mijn top! Dat blijft een heerlijk, zo niet een verslavend gevoel… De haak wordt gezet en als er een dikke baars in het kraakheldere water bovenkomt, verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Dit is waar je al die moeite voor doet. Eén van de mooiste vissoorten van de Nederlandse wateren mag kort poseren voor de camera. Heel even is hij versuft, maar dan gaat de imposante rugvin omhoog en verdwijnt de baars snel uit het zicht.

AANPASSEN Na dit snelle succes merk ik dat deze shad toch niet voldoende ‘zweefmoment’ heeft. Iets wat cruciaal is voor een goed resultaat. Zelfs na wisselen met een vijf grams loodkopje lukt dit niet en ik besluit over te schakelen op de Carolina rig. Ondertussen weet ik de ondiepte goed te vinden en sleep de kreeftimitatie met korte rukjes over de steenstort. De gezette haak, verborgen in de shad, werkt perfect en vastzitten is verleden tijd. Wat een verschil met de eerder geviste loodkop! Het verschil tussen steentjes, mosselen of een aanbeet is duidelijk te voelen in de gevoelige hengeltop. Een paar worpen later wat kleine tikjes. Ik moet me beheersen om niet direct aan te slaan, want zo heb ik al ooit meerdere aanbeten verprutst. Dit keer lukt het wel en hevig tegenstribbelend mag ik de tweede midveertiger baars verwelkomen. Het is duidelijk te merken dat we verder in het seizoen zitten, want de baarzen zijn al aardig op gewicht. Hierna krijg ik nog wel wat aanbeten, maar geen ervan zet goed door. Tijd voor een aanpassing… Ik wissel nogmaals van hengel en monteer een dropshotonderlijntje. Met deze methode kan je lang in de ‘strike zone’ blijven en vastlopen is vrijwel nihil. Ik prik een 8 cm lange Kopyto op de haak en vis deze met gevoel over de hotspot. Eén haaltje en dan laat ik het loodje even op de bodem staan. De shad kan zo vrijwel zonder weerstand naar binnen worden gewerkt. Deze verandering blijkt een gouden zet! Het uitbundige staartje van de Kopyto

Sommige winters zijn alleen voor de echte doorzetters…

werkt erg aanstekelijk onder water, want de aanbeten blijven maar komen! De één knalt er nog harder op dan de ander. Op een baars na zijn het echter allemaal snoekbaarzen. Ze geven goed strijd op het lichte materiaal. De baarzen laten zich verder niet meer zien, maar met een drietal baarzen tot de magische vijftig centimeter heb ik zeker geen klagen.

BELONING Vooral onbekend water kan lastig te kraken te zijn en sessies met weinig of geen aanbeten zullen voorkomen. Tel daarbij op de soms moeilijke weersomstandigheden zoals wind, regen of zelfs sneeuw! Dat vereist doorzettingsvermogen.

Maar als je uiteindelijk de beloning in je handen hebt in de vorm van een ijskoude, kogelronde baars, dan weet je waar je het voor doet!

Winterkou trotseren, de beloning is daar met een kogelronde vijftiger!