VLIEGVISREIS NAAR SCHOTLAND DE VLIEGVISGROEP

ZALM, FOREL & WHISKY VISREIS NAAR SCHOTLAND

De West Highlands, land van whisky, heuvels en bergen, en oneindig veel water. Grote en kleine meren in de heuvels, beekjes en rivieren die van daar uit de zee opzoeken, en

de zee zelf. Al twintig jaar ga ik jaarlijks naar Schotland om 2 weken te vissen en een gezellige tijd te hebben met vrienden en jaarlijks nieuwe mensen te ontmoeten die ik graag mag inwijden in de mooie kunst van het vliegvissen.

Wat een prachtige omgeving.

Deze keer - najaar 2019 - waren we met velen van The Leader: Jaap Waling, Jos van de Bent, Jos Herrebrugh, Randy Beumer, Simon Engwerda, Rini Hagenaars, Eric Schurer, Peter Jongerius, en ondergetekende. Velen van hen al oudgedienden, anderen voor het eerst daar. Verrast door de vele mogelijkheden die dit unieke gebied in petto heeft voor de vliegvisser. Bij aankomst in de avonduren worden we zoals altijd verwelkomt door de edelherten waarna het uitladen van de auto’s begint en de zoektocht naar een kamer en een bed. Daarna kamers verdelen, snurkers alléén, als daar ruimte voor is, anders gezellig met 2 of 3 op een kamer. Dit jaar zijn de bedden al voor ons opgemaakt, eindelijk eens niet in die eeuwige slaapzak. Alles ingericht? Eerst een biertje of een glas wijn waarna enkele werkers naar de keuken verdwijnen om de eerste maaltijd op Inverpolly Estate klaar te maken, soep, stokbrood en Hema rookworst. Daarna hengelspullen uitzoeken en een hengel optuigen voor de volgende ochtend. Waar gaan we naar toe, Kees? Mijn taak om de diverse mensen naar leuke stekken te sturen (oudgedienden) of te begeleiden. Andere mensen aanwijzen als gids want alleen kan ik dat niet handelen, temeer omdat er dit jaar 2 aardige dames mee zijn gekomen, Ivanna en Ira. Jaap op de zalm in de beneden-Polly want daar droomt ie al jaren van, Jos van de Bent naar de bosjes, het is mooi weer dus Michael Arzhannikov wil naar zee met Jan Commandeur en zo vindt iedereen een visstek. ’s Middags eerst even lunchen en daarna een andere stek opzoeken. Onze kok van de eerste avond, Cor de Boer vist ‘s middags de benedenPolly en pakt gelijk maar een zalm, zijn 30e. Daar was ie wel aan toe want het lukte al een paar jaar niet om die 30e te pakken te krijgen. Ik laat Ivanna en Ira hun eerste forellen vangen, Ivanna met haar eigen hengel en Ira met een tenkarahengeltje, later die week schuift ook Gabrielle aan als leerling.

OMLOPEN ’s Middags ga ik met Jos Herrebrugh naar een klein meertje naast de

Schitterende zalm; een vis waar velen soms jaren op jagen.

Als altijd verwelkomt door de edelherten.

Lunch met échte koffie!

SCHOTLAND - NAJAAR 2019

Ik vang er enkele op een droge sedge.

Met mooi weer ook naar zee.

In opperste concentratie.

Welverdiende zeeforel.

Hangen!

De heuvels in, wow!

haven. Het is aangenaam weer maar door de vele regen staat het water in het meertje hoger dan ik ooit gezien heb en de vis is niet erg los. Ik vang er enkele op een droge sedge, Jos vangt wier met een goudkopnimf (slecht advies van mij, maar het wier groeit daar elk jaar weer uitbundiger en in het verleden viste ik daar vaak een woolybugger). Door het hoge water kunnen we niet erg ver waden dus omlopen naar een ander hoek van het meertje. Ook hier vangen we enkele vissen waarna we nogmaals omlopen. Moeten we wel even een heel klein beekje over, normaal enkeldiep en 100 cm breed, nu kniediep en hard stromend, zo hard dat ik er met moeite door kom. Op de terugweg ga ik dan ook onderuit en kan me nog net vasthouden aan de heidestruiken. Waadpak vol en met de schrik vrij! De visdag wordt voortgezet vanuit een klein roeibootje, ankertje mee, en alle open plekken in de wierpartijen afvissen. Het meer is nergens dieper dan anderhalve meter! Pas als we de boot laten driften op de wind vangen we weer vis. Ik vang zelfs een veertiger op een bomber, een hertenharen drijvende zalmvlieg, maatje sigarenpeuk, zo groot had ik de forel daar nog niet gezien! Meestal zijn de forellen daar 25 á 30 cm, maar soms levert werkelijk elke worp een aanbeet op, dus ik vis er graag.

PROFIEL VAN EEN ZALMVISSER Jaap Waling is een ras-zalmvisser geworden nadat hij in zijn eerste jaar kortstondig contact had met zo’n krachtpatser. Profiel van een zalmvisser? Veel uren willen maken, onverstoorbaar je worpen blijven maken en een niet aflatend vertrouwen in een goede afloop. Dat vertrouwen wordt groter bij toenemende regen en wind: pokke-weer is ZALMweer! Soms moet je jaren geduld hebben (ik 3 jaar, Randy 5 jaar en ik ken iemand die op Inverpolly Estate in 10 jaar geen zalm wist te vangen, hij is uit arren moede maar naar Canada gegaan. Neef Simon ving daarentegen meteen volop in zijn 1e jaar, de bofkont. En ik heb mensen daar leren vliegvissen die in die week doodleuk ook hun eerste zalm vingen!). Ook Jos van de Bent gaat al jaren mee, hij weet hoe hij het moet aanpakken maar het geluk blijft nog uit. Dit jaar was Jos ziek maar ging toch mee en op één van de dagen komt Jos helemaal opgefokt binnen, hij was gaan vissen in de Run-in, een heel smal, hard stromend en diep stukje rivier dat eindigt in de Top-Pool. Vandaaruit is de laatste 800 meter Polly-rivier gestuwd en langzaam stromend. De Run-in herbergt veel bruine forel máár alle zalmen die stroomop gaan komen er ook doorheen en blijven er soms hangen. Devies is dan ook minimaal 25/00 als tippet en een zware woolybugger! En Jos haakt er dus één! Een kwartier lang ging het heen en weer. In de Run-in kun je zonder schepnet een zalm bijna niet landen en Jos was alleen. Helaas voor hem verspeelde hij zijn vis ondanks de 26/00 tippet maar ook hier werd er tegelijkertijd een zalmvisser geboren: dat willen ze een keer goed maken.

VIS! Jos Herrebrugh en ik zijn de volgende dag ook maar eens naar deze stek toegegaan. Eerst de Bosjes verkent maar mij was het te diep en erg hard stromend om wadend te bevissen, dus naar de Run-in, Jos voorop met woolybugger en even later de kreet: Vis! Een redelijk formaat vis, zilverblank, maar niet de kracht van een zalm, niet het spektakel van een zeeforel, wat hangt er aan die lijn? Wie schetst mijn verbazing als er een regenboogforel binnen komt, nog niet eerder daar gevangen! Na het doden van de vis (exoot!) hoort Jos kreten verder stroomaf. Het blijkt Simon te zijn die druk in de weer is met een 6-ponds zalm die zich vast zwemt in een grote tak. Routineus als Simon is lost hij dat op en land de vis, een mooie man-zalm. Later die week werden er nog meer regenbogen gevangen, allen ontsnapt uit een visfarm op zee. Moddervette vissen met een klein staartje en hun magen vol met stukjes hout en andere rommel. Gerookt smaakten ze echter uitstekend! Enkele dagen later was het waterniveau in de Bosjes weer redelijk en trof ik Jos Herrebrugh wadend over de grindbanken en zijn vissen hakend, mooie bruine forellen die zeer handig in de oeverzone de haak wisten te lossen. Op de laatste visdag zijn Simon, Jos H. en ik de heuvels in gewandeld naar Loch Fada, zo’n anderhalf uur heuvelop naar twee meertjes. Het ene meer heeft koffiebruin water, het andere is spathelder en beide bevatten veel vis met enkele kapitale uitschieters. We hebben er eens een 4-ponds bruine forel gevangen. Ik vis er graag droog, en ook hier deed de Bomber zijn werk, maar goudkoppen en woolybuggers gaan hier ook prima. En er was koffie, echte koffie, want je moet de mensen toch iets te bieden hebben als gids. We hebben die dag redelijk gevangen, maar het kan beter. Jos van de Bent was thuisgebleven en op mijn advies met een grote droge sedge gaan vissen op de laatste 20 meter van de rivier de Polly, voor dat deze over een betonnen dam in zee verdwijnt. Mijn favoriete stek om een zeeforel te vangen. En vergis je niet! Er kan een hele beste tussendoor lopen! 20/100ste als tippet! Zijn eerste aanbeet kwam van een zalm, denk ik, dus gelost, helaas. De tweede aanbeet van een zeeforel kon hij ook niet verzilveren en pas de 3e vis kon mede door het coachen van Cor de Boer veilig geland worden. Prachtige sport geven die zeeforellen op een lichte hengel. Veel acrobatiek boven water en de slip van je reel wordt eindelijk eens getest. Je moet echt alle zeilen bij zetten om je vis te landen. Simon ving deze week zijn tweede zalm op de rivier de Osgaig en Jaap ging met Jan Commandeur het grote water op, Loch Sionascaig om vanuit een bootje daar de forellen te zoeken, scharrelend langs de oevers. Ze waren redelijk succesvol maar de grote forellen die daar leven werden pas in de tweede week gevangen. Deze eerste week hadden we te veel en vaak een oostenwind en dus een matige visserij. Einde week één.

WEEK TWEE In week twee stonden Eric, Rini en Peter op dag één te trappelen van ongeduld om hun geluk in Schotland te testten dus nam ik ze mee naar het meertje bij de haven, Lochan Sal geheten, waar ik de week eerder ook met Jos had gevist. De waterstand was weer normaal waardoor er ook

VLIEGVIS-ACTIVITEITEN & CORONA

Door corona heeft ook Vliegvisgroep The Leader een aantal maanden op non-actief gestaan. Als deze editie van het AUHV-blad verschijnt hopen wij weer draaiende te zijn. In ieder geval gaan we vanaf najaar 2020 een dubbel aantal gezamenlijke visdagen organiseren, dus 2 maal per maand. Daarnaast hopen we een oplossing gevonden te hebben voor het organiseren van bindavonden en lezingen. Een belangrijk aspect van een bindavond is het gezellig naast elkaar zitten en elkaar op de vingers kijken bij de verschillende bindtechnieken, maar dat gaat met de ‘1,5 meter-regel’ niet meer. Ook voor de mensen die zich hadden aangemeld voor de cursus Leren vliegbinden en vliegvissen zullen we een nieuwe datum en nieuwe vorm moeten zoeken.

beter gewaad kon worden. De vis wilde redelijk meewerken ondanks de aanhoudende oostenwind, zodat ze alle drie hun vissen wisten te vangen. Daarnaast spotten we nog een grote grijze zeehond die in de haven op een steen lag te zonnen, en die zich bij onze nadering met een grote boeggolf uit de vinnen maakte. Op dag twee zijn we met 5 man weer de heuvels ingegaan naar Lochan Fada, een trip die je alleen maakt als het weer goed is en de wind matig, maar hier wilden de forellen niet meer zo meewerken op Fada zelf, ook niet op die stukken die de week daarvoor niet bevist waren. Op het naast gelegen Lochan Leacach deden ze het beter en Eric en Simon vingen er meerdere. Op dag drie zijn de drie mannen op eigen houtje naar de uitstroom van Loch Bad a Ghaill gegaan, een half uurtje wandelen, Rini miste hier een grote vis die zijn droge vlieg kwam inspecteren maar verder was het meer een kwestie van lekker in de natuur zijn, het bleef mager met de vangsten.

Wat een omgeving, wat een beleving.

De weersomstandigheden zijn natuurlijk heel bepalend voor de bijtlust van de vissen, maar ook voor het insectenleven, het was dus armoe troef! Zelfs de teken lieten verstek gaan. En dan kan je je druk maken, vangen doe je niet. Op de rivieren niet, op zee niet, nada! Pas op de laatste visdag vingen Rini en Peter beide een mooie zeeforel op de droge vlieg, de teken waren er weer en de mannen op Loch Sionascaig vingen een “leefnet” vol forellen, waaronder twee vissen van 3-4 pond. Op de dag van ons vertrek werd er zelfs een vis van 5-6 pond gevangen. En zo eindigde er weer een memorabel bezoek aan de Inverpolly Estate. Op naar een volgende keer!