6 minute read
ROOFVISGROEP: JUBILEUMDAG
25 JAAR AUHV-ROOFVISGROEP
Advertisement
De Roofvisgroep bestaat 25 jaar. Een mooi moment om stil te staan bij de actviteiten van de groep in de afgelopen jaren en een uitstekende gelegenheid voor de leden om samen een lijntje uit te gooien en een hapje te eten.
Heerlijk op de forel met de nieuwe pet.
“D e tijd lijkt voorbij gevlogen”, zegt Louis Veldhuizen over de afgelopen 25 jaar. Het bestuurslid van het eerste uur herinnert zich de oprichting van de groep nog goed. “In oktober 1997 organiseerde de AUHV op initiatief van bestuurslid Wilfred Assenberg een informatieavond voor roofvissers. Het was twee dagen voor mijn 25e verjaardag en eigenlijk paste de avond niet helemaal in mijn agenda. Als beginnend roofvisser was ik razend benieuwd, dus besloot toch te gaan.” Louis weet nog dat het een leuke avond was waarin het voornemen uit de doeken werd gedaan om een roofvisafdeling te starten. “Er werd aan bestuursleden gevraagd of zij zin hadden om hieraan mee te doen. Voor ik het wist stapte ik in een avontuur waarvan ik nooit had kunnen voorzien dat het me zoveel plezier, maar ook veel werk zou bezorgen. Nu 25 jaar later ben ik het enige lid uit het originele bestuur dat nog steeds actief is in de roofvisgroep.” Na een aantal gouden jaren in het begin met veel lezingen van bekende roofvissers en leuke visdagen, liep de interesse voor de groep terug. Louis: “Zowel bij de leden als bij de bestuursleden werd het enthousiasme minder. Uiteindelijk bleef ik als enig bestuurslid over en waren de activiteiten beperkt tot een paar visdagen per jaar. Een aantal jaar terug besloot een groep leden de roofvis-
De groep combineert de strategieën voor de dag met oude verhalen over roofvisdagen.
groep nieuw leven in te blazen en het bestuur met nieuwe bestuursleden te versterken. Dat leverde nieuwe ideeën en verse energie op. Het resultaat is de leuke levendige groep die we nu hebben, met iedere maand een gezamenlijke visdag. Wat mijn werk bij de groep mij persoonlijk heeft opgeleverd? Heel veel leuke contacten, vriendschappen en mooie (vis) avonturen tot in Zweden en Spanje toe. Ik had het voor geen geld willen missen.”
NOG STEEDS EEN BLOEIENDE GROEP
Bijna elke maand trekt de groep er in wisselende samenstelling op uit. Een mix van oude rotten, fanatiekelingen en beginners komen bij elkaar om te vissen, te ouwehoeren, en veel van elkaar te leren. Ze praten over vistechnieken, gedrag, visbehandeling, catch and release natuurlijk en zoveel mogelijk loodvrij. Als bonus genieten ze van een heerlijke dag buiten zijn. Er is geen enkel wedstrijdelement, elke vis wordt gegund en van elke vis wordt genoten. Inmiddels heeft de Roofvisgroep leden in België en Duitsland. Ook zij melden zich met enige regelmaat; is het niet op een visdag, dan wel via privé-afspraken. Via een veelgebruikte app-groep blijven de leden met elkaar in contact. Op vrijdagavond begint het feest vaak: ‘Gaat er nog iemand op
Ieder lid ontving een pet met het logo van de groep erop geborduurd.
pad dit weekend?’ Zo worden er veel onderlinge afspraken gemaakt. Om dit vijfde lustrum te vieren besloot het bestuur om naast het gebruikelijke programma een extra lustrumdag te organiseren. De groep had de afgelopen jaren al een klein spaarpotje opgebouwd. De AUHV erkent het nut van de Roofvisgroep en de andere specialistengroepen. De overkoepelende club deed daarom een aardige duit in het zakje. Zo had de groep voldoende middelen bij elkaar om de leden te trakteren op een prachtige pet met het AUHV-Roofvislogo en een halve dag forel vissen, inclusief taart, barbecue en wat drankjes.
David wist ze goed te vangen met de vliegenlat.
Aan de barbecue napraten over een forelfeestje om het 5e lustrum te vieren.
PRATEN OVER FOREL
Die halve dag op de forel maakte meteen een geanimeerde discussie op de app los. Wat zou het beste werken voor deze vissen? Dat was wel nuttig, want op forel vissen is niet iets wat de meeste leden regelmatig doen. Voor sommigen was het zelfs de eerste keer. Eigenlijk zijn de meeste leden het liefst ‘in het wild’ actief. Peter verwoordt het uitstekend: “Het leuke van deze opzet is dat van tevoren van gedachten kunt wisselen.” De hele avond vlogen theorieën over montages en aas rond. Dat was maar goed ook, want kunstaas, zoals spinners en plugjes zijn vaak niet toegestaan op deze vijvers, die een bodem hebben van kunststoffolie. De meesten kozen voor de dobbermontage, maar ook de werpdobber (sbirulino) was favoriet. Een aantal roofvissers besloot om een vliegenhengel mee te nemen.
VISSEN OP FOREL
Op 17 september verzamelden een fors aantal leden van de groep zich bij ’t Mun in Appeltern. De uitbaters zorgden voor een goede ontvangst met koffie en taart in de ruime kantine van het complex. Als verrassing kregen de leden de speciale cap overhandigd. Leden die hem nog niet hebben, ontvangen hem bij één van de komende evenementen. De Roofvisgroep had de grootste vijver voor zich alleen. Speciaal voor deze dag werden nog eens 100 forellen uitgezet. Al snel vlogen de eerste sbirulino’s en dobbermontages het water in. De Rovende Vliegvissers of Vliegende Roofvissers (David en Willem) kozen hun mooiste nimfen uit en lieten hun lijnen zoeven. Marco ging met de dropshotmontage achter de dieper zwemmende forellen aan. Het duurde niet lang voor de eerste forellen op de kant kwamen en in de koelboxen verdwenen. Voor C&R-visser voelt dat een beetje vreemd, maar gelukkig zijn ze erg lekker. Het voordeel van met zijn allen rond een vijver zitten is dat je geanimeerde gesprekken kunt voeren over de aaskeuze en montage: wasmotten of foreldeeg, dobber versus sbirulino, actief of passief vissen. Marco bleek behoorlijk succesvol met dropshotten in de diepere lagen, maar het grootste deel van de vis werd in de oppervlakte gevangen. Het bleek per uur te variëren wat de forellen bliefden en of ze überhaupt wel wilden bijten. Soms kwamen ze in een groepje in het oppervlak langs en vielen alles aan wat bewoog. Dan weer kwamen ze chill langscruisen en reageerden nergens op. Of er lag er eentje voor de kant. Als je een wasmot voor z’n neus hield dan hapt hij en spuugde met een bijna hoorbare ’ieeeuw’ het aas weer uit, soms tot drie keer toe. Wispelturige rovers dus. Het weer was af en toe ook een uitdaging, zodat vissers de keuze moesten maken om te schuilen, door te vissen of beide, vanuit de dug-outs die rond de vijver staan.
LEKKER BARBECUEËN
Uiteindelijk ving bijna iedereen zijn visje wel. Als service boden de jongens van ’t Mun aan om de forellen schoon te maken, iets wat de meeste roofvissers maar wat graag lieten doen. Ze konden het niet laten om toch even te tellen. Met zijn allen had de groep er toch zo’n 80 forellen uit weten te trekken. Hoewel niet competitief aangelegd, was iedereen daar toch wel fier op! Het was een mooie gelegenheid om deze halve visdag af te sluiten. De festiviteiten waren echter nog niet voorbij. Na een geslaagde forelsessie kon iedereen aanschuiven voor een uitgebreide en heerlijke barbecue. Daar werden de verhalen van de dag gecombineerd met het herbeleven van oude avonturen, beleefd tijdens al die jaren in de Roofvisgroep. En dan was er nog een leuke uitsmijter. De forellen werden gepekeld en gerookt, gebakken, in de oven gestoofd en op de barbecue gegaard. Een hele mooie manier om de viering van het 5e lustrum te besluiten.
