11717 by AVGI SA

ΙΟ 1o ΣΥΝΕΔΡ

ΣΥΡΙΖΑ ΕΚ

Η ΑΥΓΗ

OIKOTΡΙΒΕΣ AΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ

ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 1952 • Β’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ • ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 11717• KΥΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013 • TIMH: 3 €

ροπής ντρικής Επιτ ε Κ ς τη ις ε σ Θέ μβολής Κείμενα Συ ό Καταστατικ

ΣΕΛΙΔΕΣ

Οι θέσεις για το 1ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΛΑΪΚΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

πιση περάσ α την υ νερού λείο γι υ έρ-εργα ρακτήρα το ντ α ιμ Ο χα οκ ΤΖΑΣ ΙΤΟΥΤ Ένα ντ υ δημόσιου ΙΝΣΤ ΠΟΥΛΑN Σ το ΝΙΚΟ

DVD

ΜΕ ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΤΩΝ L. FRANKE, H. LORENZ

ΤΟ ΝΕΡΟ ΦΕΡΝΕΙ ΧΡΗΜΑ

Δημοκρατική ανατροπή σε Ελλάδα και Ευρώπη ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ:

26/5

ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

Εκλογές για να διαχειριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ την ευρωπαϊκή προεδρία

Κοινωνικό μίσος ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΒΙΔΑΛΗ*

EΝΑ ιδιαίτερο σχήμα βίας αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια στις λεγόμενες ανεπτυγμένες χώρες, το οποίο άλλοτε ορίζεται ως τρομοκρατία, άλλοτε ως φασιστική και ρατσιστική βία, άλλοτε ως ψυχική διαταραχή: από τις επιθέσεις του Μπρέιβικ στη Νορβηγία έως τις βομβιστικές επιθέσεις στη Βοστώνη και τις δολοφονίες στρατιωτών σε Βρετανία και Γαλλία πρόσφατα, ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 2

ΜΕΓΑΛΕΣ πρωτοβουλίες, με την κοινωνία μπροστά, παίρνει ο ΣΥΡΙΖΑ ενόψει και του πρώτου συνεδρίου του. Στόχος η υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών, που δοκιμάζονται σκληρά από την κυβέρνηση Σαμαρά, η ανατροπή των πολιτικών που εκτινάσσουν στα ύψη την ανεργία και διευρύνουν τη φτώχεια, η μέριμνα για το περιβάλλον και η αποτροπή των ιδιωτικοποιήσεων, που στερούν από τη χώρα κρίσιμα εργαλεία για την ανασυγκρότησή της. Στην κατεύθυνση αυτή πρωτεύοντα ρόλο έχει ο συντονισμός της δράσης ενάντια στη λιτότητα με τους εργαζόμενους των άλλων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, όπως στη χθεσινή μεγαλειώδη διαδήλωση στην Μαδρίτη, στην οποία συμμετείχε ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με τους άλλους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Ο Σαμαράς δέχεται εισηγήσεις για προσφυγή στις κάλπες μετά τις γερμανικές εκλογές. Αστάθμητος παράγοντας αναδεικνύεται η δημοσκοπική πτώση ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. Στον αντίποδα, ο Αλέξης Τσίπρας ζητάει την προσφυγή στις κάλπες ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ να έρθει στην εξουσία και να κάνει αυτός τη νέα διαπραγμάτευση που είναι στον ορίζοντα, καθώς και να διαχειριστεί την ευρωπαϊκή προεδρία το πρώτο εξάμηνο του 2014.

ΝΑΥΠΛΙΟ

Ξεσηκωμός στην Τουρκία

Το ΤΑΙΠΕΔ βγάζει στο σφυρί την Καραθώνα!

TO ΞΕΣΠΑΣΜΑ των διαδηλωτών κατά της αστυνομικής βίας επεκτάθηκε γρήγορα στην Άγκυρα και σε άλλες πόλεις της Τουρκίας, μετά την επιχείρηση καταστολής της αστυνομίας, το απόγευμα της Παρασκευής, στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης, εναντίον διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν για την κατασκευή εμπορικού κέντρου στο πάρκο της περιοχής.

ΣΕΛ. 22

ALTER SUMMIT

Στην τελική ευθεία οι προετοιμασίες για τη μεγάλη συνάντηση των κινημάτων ΣΕΛ. 16-17

Η ΑΥ

ΓΗ

ρο τ οερννειεχρημα

ΙΝΗ ΠΡΩ ΜΕΡΙΔΑ Σ ΕΦΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ

ΙΕΣ ΤΑΙΡΕ ΙΚΕΣ Ε Ο ΝΕΡΟ Τ Ι ΙΔΙΩΤ ΠΩΣ Ο ΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΚΕΡΔ

Οι εταιρείες που κερδοσκοπούν και τα κινήματα για τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού

IΔΡΥΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ (10-14 ΙΟΥΛΙΟΥ)

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

ranke eslie F Tων L olor Lorenz rd e H ι κα

ΣΗΜΕΡΑ ME THN «AΥΓΗ» ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ

24 ΣΕΛΙΔΕΣ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 1.30 ΩΡΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΝΑΟΜΙ ΚΛΑΪΝ:

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αφηγηθεί το μέλλον

ΣΕΛ. 14-15

ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΤΣΗΣ:

Αν καθυστερήσουμε, ο λαός δεν θα μας έχει ανάγκη ΣΕΛ. 9

ΑΛΕΚΟΣ ΚΑΛΥΒΗΣ:

Η Ευρωζώνη έχει υποστεί αντιδραστική μετάλλαξη ΣΕΛ. 11

ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΒΑΘΙΝΟΣ:

Ο σκηνοθέτης μιλά για το ανέβασμα της «Ιλιάδας» στο Φεστιβάλ Αθηνών ΣΕΛ. 49

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΑΥΓΗ

Με την Αριστερά για την κοινωνική σωτηρία και την αναγέννηση Δεν είναι μόνον η έκθεση του ΟΟΣΑ που διαλύει το success story της μνημονιακής τριανδρίας. Οι επισημάνσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλου, αν και διπλωματικές, αποκαλύπτουν ότι περίπου δυο γενιές, όσοι συνταξιοδοτηθούν από το 2020 έως το 2060, θα παίρνουν σύνταξη ένδειας, καθώς το κράτος θα εγγυάται μόνο την εθνική σύνταξη των 360 ευρώ και τα ταμεία, με λεηλατημένα τα αποθεματικά τους λόγω PSI και παρατεταμένης κρίσης, θα αδυνατούν να συμπληρώνουν. Το ασφαλιστικό σύστημα, καθώς η ύφεση θα εναλλάσσεται με την αναιμική ανάκαμψη για πολλά χρόνια, θα γίνει κεφαλαιοποιητικό. Ό,τι δίνεις θα παίρνεις! Γι’ αυτό ο Προβόπουλος μάς σπρώχνει στην ιδιωτική ασφάλιση. Ό,τι δίνεις θα παίρνεις! Εκτός κι αν φαληρίσουν οι ασφαλιστικές εταιρείες, όπως συνέβη προσφάτως στις ΗΠΑ. Η επισήμανση Προβόπουλου επιβεβαιώνει με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι το Μνημόνιο ήρθε για να μείνει. Παρά την προπαγάνδα των κυβερνητικών εταίρων ότι έρχεται το τέλος του, το Μνημόνιο διέλυσε το κράτος πρόνοιας και στη θέση του προωθεί μοντέλα κοινωνικού δαρβινισμού. Οι ισχυρότεροι, ολοένα και λιγότεροι, θα επιβιώσουν, οι ασθενέστεροι θα χαθούν! Το κράτος απεκδύεται των ευθυνών του για αξιοβίωτη ζωή των πολιτών και η κοινωνική αναδιανομή μεταβάλλεται σε ανάμνηση «χρυσής εποχής» μέσα στη δογματική επιμονή της τρόικας για τον εκμηδενισμό των δημοσίων ελλειμμάτων. Υπάρχουν κι άλλες ειδήσεις που επιβεβαιώνουν ότι στραβά αρμενίζουμε. Τα δύο τρίτα των Ελλήνων φοβούνται ότι θα χάσουν τη δουλειά τους, επτά στους δέκα νέους είναι άνεργοι, εννέα στις δέκα επιχειρήσεις οδηγούνται στη ζώνη πτώχευσης. Η πορεία αυτή δεν διορθώνεται με μικροαλλαγές. Απαιτείται ριζική στροφή. Δεν αρκούν ασκήσεις φιλανθρωπίας εντός του Μνημονίου. Δεν αρκούν όμως και μόνον οι αντιπολιτευτικές φωνές, όσο κι αν δίνουν το στίγμα μιας αναγκαίας «δημοκρατικής αδιαλλαξίας». Χρειάζονται προτάσεις, που πρώτα και κύρια ανταποκρίνονται στην ανάγκη των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων για άμεση ανακούφιση από τη λιτότητα. Κοινωνική ασπίδα ενταγμένη σε μια πορεία παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, αναγέννησης της πολιτικής και πνευματικής ζωής, αποκατάστασης της δημοκρατίας. Αυτή η πορεία προϋποθέτει και επιταχύνει την ανατροπή των συσχετισμών, με την επιστροφή στο προσκήνιο του λαϊκού παράγοντα. Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τη συμβολή της σύγχρονης Αριστεράς για τη νέα, δημοκρατική και ριζοσπαστική μεταπολίτευση, σ’ έναν ορίζοντα επανίδρυσης της Ευρώπης. Στον αντίποδα της επιχειρούμενης ανακαίνισης του κυρίαρχου μνημονιακού πολιτικού συστήματος, με την ακροδεξιά κλίση της Ν.Δ., τη συγκρότηση νόθων πολιτικών σχημάτων του συντηρητικού χώρου και την ανιστόρητη σύμπραξη με τη Δεξιά των δύο σχημάτων της Κεντροαριστεράς, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. Ποτέ στην Ιστορία η όποια Κεντροαριστερά δεν συγκροτήθηκε υπό την ηγεμονία της Δεξιάς και εναντίον της Αριστεράς.

Η ΑΥΓΗ ΠΡΩΙΝΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Χρόνια και χρόνια έτρεφαν τους Έλαυτοί τα σκαλίζουν. Είναι εκπληκτικό πως ληνες οι αποκλειστικοί αντιπρόσωποι ακόμα και σήμερα πάλλεται κάτω από την ΣΗΜΕΡΑ της εθνικής μνήμης, οι και εθνικόφροευρωπαϊκή αβρότητα και τη δημοκρατική ΕΙΝΑΙ νες αποκαλούμενοι, με ένα αχταρμά από επιδερμίδα η εθνικόφρων καρδιά τους. ΚΥΡΙΑΚΗ αλήθειες, μισές αλήθειες, θολές καταΠόσο έτοιμοι και πρόθυμοι είναι να λισκευές και πεντακάθαρα ψέματα - λες και ντσάρουν με μανία τη Ρεπούση για το Ζάφοβόμαστε ως έθνος την Ιστορία μας. Και ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ λογγο, τον Ζίζεκ για τα Γκουλάγκ και τον ΚΑΡΤΕΡΟΥ κάθε προσπάθεια συζήτησης, αν, για παΤσίπρα για τον Στάλιν. Και όχι μόνο οι οράδειγμα, υπήρξε όντως κρυφό σχολειό ή ξυδερκείς και αντικειμενικοί ιστορικοί της αν όντως άρχισε η ελληνική επανάσταχιτλερικής σχολής, αλλά και στελέχη της ση με τους παπάδες και τους προύχοντες Ν.Δ., κυβερνητικοί παράγοντες, βουλευτές, να σηκώνουν το λάβαρο της ελευθερίας αδημοσιογράφοι, δεσποτάδες - ένας νέος ενήμερα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, θνικός στρατός Ιστορίας υπό διαμόρφωεπέσυρε και διασυρμό αλλά και πολύ πιο ση. σοβαρές τιμωρίες. Ειδικά η περίπτωση της Ρεπούση δείΚι αφού κλήθηκε η εγκεκριμένη υπό χνει τη ραγδαία πρόοδο της εθνικοφροτου Κράτους Ιστορία της Ελλάδας να υσύνης μέσα σε λίγα χρόνια. Το βιβλίο της Ιπηρετήσει το συμφέρον της εθνικοφροστορίας που την έκανε κόκκινο πανί εξεσύνης, φυσικό κι επόμενο ήταν να φτάτάστηκε, κρίθηκε και εγκρίθηκε επί κυβέρσουμε και στη νεότερη μυθολογία, στον νησης Ν.Δ. - με πρωθυπουργό τον Καραεμφύλιο και στα χρόνια μετά απ’ αυτόν. Μαθαίναμε τότε μανλή. Η εθνικοφροσύνη τότε είχε θεωρηθεί όχι μόνο σκουπώς οι κομμουνιστές ανακάλυψαν ειδικές χρήσεις για τα ριασμένη, αλλά και επιζήμια - ο έρωτας του μεσαίου χώκονσερβοκούτια, πώς η πατρίς γέννησε ερυθρούς μητραλοίες ρου επέβαλε κάποια ανοχή. Σήμερα όμως, λίγο η εθνική τακαι κατσαπλιάδες και πώς υφάνθηκε ο ιστός της αράχνης πείνωση των Μνημονίων, λίγο οι ναζί στα δεξιά τους, λίγο περί το σώμα της Ελλάδας. Με στοιχεία, μαρτυρίες, περι- τα ακροδεξιά τους μυαλά, καθιστούν αναγκαία την επιφερόμενους εθνοδιδασκάλους, πρόθυμους ιστορικούς. Κα- στροφή στις ρίζες. Ζάλογγο και συνωστισμός εναντίον Μέρνονικό και καλοπληρωμένο εθνικό στρατό - επί της Ιστο- κελ - κάπως έτσι. ρίας και της αθάνατης δάφνης. Επιγραμματικά: Δώστε στο έθνος τη Ρεπούση, να ξεχάσει Και ποιος ο λόγος να τα σκαλίζουμε τώρα όλα αυτά; Μα το εθνικό μας πούσι...

Η Ρεπούση και το πούσι

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Κοινωνικό μίσος ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 1

πρόκειται για εγκλήματα που, ανεξαρτήτως των διαφοροποιητικών τους παραμέτρων, διαπράττονται από μεμονωμένους δράστες, κοινό χαρακτηριστικό των οποίων είναι η πίστη σε μια ανώτερη ιδέα που «νομιμοποιεί» στη συνείδησή τους κάθε είδους βία. Το χαρακτηριστικό τέτοιων εγκλημάτων -ανεξαρτήτως του πώς τα ορίζουν ο νόμος, η αστυνομία, τα ΜΜΕ κι εμείς οι άλλοι- είναι το κοινωνικό μίσος, η εχθρότητα απέναντι στον άλλο (τον αντίπαλο), η απολυτότητα στην προσέγγισή του, το πνεύμα της εκδίκησης. Πρόκειται για χαρακτηριστικά που διέκριναν τα εγκλήματα φασιστικής και ναζιστικής βίας του 20ού αιώνα και βρίσκονταν στον αντίποδα των εγκλημάτων τής πάλαι ποτέ πολιτικής αριστερής τρομοκρατίας, που γνώρισε η Ευρώπη μετά τον Πόλεμο. Η τελευταία επιχειρούσε στοχευμένα με εμφανείς συμβολισμούς (καθώς εντασσόταν σε μια προεπαναστατική διαδικασία κινητοποίησης και συνειδητοποίησης των λαϊκών τάξεων), στο όνομα «ανώτερων» ιδεών που ο καθένας μπορούσε να κατανοήσει τη φιλοσοφία τους (συμφωνώντας ή μη), να αναγνωρίσει την πολιτική ιδιότητα και λειτουργία του αντιπάλου. Ο λόγος πλαισίωσης των πράξεων αυτών δεν ήταν λόγος μίσους, επειδή, παρά την επιθετικότητα και τη σκληρότητά του, είχε μια πολιτική λογική που συχνά υποδήλωνε ένα υπόβαθρο ανθρωπισμού αναγνωρίσιμο από την περίοδο του Διαφωτισμού. Αυτό το πρότυπο πολιτικής πρακτικής, που θα προκαλούσε την επα-

νάσταση, κατέρρευσε όταν άρχισε να υποτιμάται η σημασία του πολιτικού και προτάχθηκε η στρατιωτική δράση των οργανώσεων, περίπου με απόλυτο τρόπο, προς το τέλος της δεκαετίας του ‘80. Τότε άρχισε και η άνοδος του ισλαμικού φονταμενταλισμού, όπως και η άνοδος των νεοφασιστικών οργανώσεων με λαϊκό χαρακτήρα, όχι τόσο με συμπαγή ιδεολογία όσο με συμπαγή πρακτική, που ενισχυόταν από άλλες επιμέρους κοινωνικές δράσεις βίας (χουλιγκανισμός, συμμορίες νεαρών ανδρών, «μαύρα μουσικά ρεύματα» κ.λπ.), χωρίς εμφανή πολιτικό χαρακτήρα. Η μετεξέλιξη όλων αυτών είναι οι πράξεις βίας που προανέφερα: η υποχώρηση του πολιτικού έφερε το κοινωνικό μίσος. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να εξορθολογίσουν τη δίκαιη ή άδικη οργή τους. Υποκείμενοι οι ίδιοι ή ομοϊδεάτες τους στις συνθήκες εκμετάλλευσης με τις οποίες ταυτίζονται ακόμα και όταν δεν τις ζουν, αναγνωρίζουν στη μαζική ή στην απάνθρωπη βία και εν πολλοίς στην πολιτικά άχρηστη βία έναν τρόπο αυτο-επιβεβαίωσης, αυτοπραγμάτωσης, ένα νόημα στη ζωή τους. Ο «άλλος» συρρικνώνεται σε «τίποτα», σε «σκουπίδι», σε «άχρηστη παρουσία». Στην πραγματικότητα, αυτή η προσέγγιση αποτυπώνει την άρνηση του πολιτικού και της πολιτικής: εκεί ακριβώς «φωλιάζει» το κοινωνικό μίσος, που διαχέεται πλέον ως τάση με ποικίλες μορφολογικές εκφάνσεις, διεισδύοντας, στη συνέχεια, ως λύση στην καθημερινή πρακτική. Το κοινωνικό μίσος και όχι η πολιτική αντιπαλότητα, επομένως, είναι που χαρακτη-

ρίζει τέτοιες μορφές βίας και μας επιβάλλει να εγκαταλείψουμε τα διαχειριστικά πρότυπα περί νόμου και τάξης. Πρόκειται για ζητήματα που απασχολούν εδώ και χρόνια όσους ασχολούνται με το έγκλημα, καθώς οι δράστες τέτοιων εγκλημάτων δεν «χωράνε» στις στερεοτυπικές προσεγγίσεις που επικρατούν. Προφανώς το θέμα δεν τελειώνει εδώ: μάλλον τώρα αρχίζει. Ανάμεσα στα άλλα, όμως, και λαμβάνοντας υπόψη τη διαφαινόμενη στροφή των ΗΠΑ στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας (της χώρας από την οποία κατάγεται ο πόλεμος αυτός), φαίνεται ότι αρχίζει να γίνεται πλέον ανάγκη να οριοθετηθούν και να νοηματοδοτηθούν ξανά τα πράγματα με βάση την κοινωνική πραγματικότητα από την οποία προκύπτουν: Η κοινωνία που προτάσσει τον τύπο από την ουσία (τις ρυθμίσεις για τη ζωή από την πραγματική ζωή), δηλαδή ό,τι πιο συντηρητικό μπορεί να υπάρξει, αδυνατεί (ή δεν θέλει) να αντιμετωπίσει το κοινωνικό μίσος. Έτσι καταφεύγει σε καταστολή, σε όλο και πιο εξειδικευμένες νομοθεσίες, που τελικά διαστρεβλώνουν την ουσία της πολιτικής δημοκρατίας, κατά τη γνώμη μου, την ελευθερία με όρους. Όμως, το κοινωνικό μίσος δεν χρειάζεται ούτε νόμους, ούτε μετανάστες, ούτε μουσουλμάνους για να εκδηλωθεί: όλοι αυτοί είναι απλώς τα ευάλωτα μέρη, θύτες και θύματα μιας κοινωνίας που έχει χάσει το σημαντικότερο μέρος του Πολιτικού: την έννοια του ανθρώπου. Και αυτό δεν το φτιάχνουν οι νόμοι και κανένας νόμος δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει.

* Η Σ. Βιδάλη είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Εγκληματολογίας και Αντεγκληματικής Πολιτικής, ΔΠΘ

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ - ΕΚΔΟΣΗ: «Η ΑΥΓΗ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ Α.Ε.»

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΝΙΚΟΣ ΦΙΛΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΠΑΚΟΣ, ΚΩΣΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΟΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ: ΠΟΛΥ ΚΡΗΜΝΙΩΤΗ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΙΤΣΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ, ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΪΚΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ. ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΟΥΜΠΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΣΠΥΡΟΣ ΛΟΥΠΕΤΗΣ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 12, 104 31 • ΤΗΛ. ΚΕΝΤΡΟ: 210 5231831-4 • ΦΑΞ: 210 5231822 • ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ - ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ: 210 5231820 • marketing@avgi.gr - ΦΑΞ: 210 5231830 INTERNET: www.avgi.gr e-mail: editors@avgi.gr • ΓΡΑΦΕΙΟ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ: Βασ. Ηρακλείου 37, ΤΗΛ. ΚΕΝΤΡΟ: 2310 261646, ΦΑΞ: 2310 266444, e-mail: avgi@otenet.gr ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Π. Παπίδας & Σια Ε.Ε., ΤΗΛ. : 210 8228258 ΕΚΤΥΠΩΣΗ: IΡΙΣ ΑΕΒΕ ΤΣΕΚ - ΕΜΒΑΣΜΑΤΑ: Εφημερίδα «Η ΑΥΓΗ», Αγ. Κωνσταντίνου 12, 10431 Αθήνα

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΘΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Με μια πρώτη «ανάγνωση», η νέα αξιολόγηση από τους ελεγκτές των δανειστών της χώρας θα είναι ίσως η πιο «χαλαρή» στα 3 χρόνια των Μνημονίων. Η παραμονή της τρόικας στην Ελλάδα θα είναι ολιγοήμερη, τα προαπαιτούμενα είναι ελάχιστα, η δε εκταμίευση των 3,3 δισ. ευρώ σε πολιτικό επίπεδο έχει ήδη εγκριθεί από το Eurogroup. Με μια πιο προσεκτική όμως ματιά, η επίσκεψη αυτή, πέραν του ότι θα είναι «γέφυρα» με μια από τις δυσκολότερες αξιολογήσεις, αυτή του φθινοπώρου (οπότε θα τεθούν επί τάπητος η πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού, η οριστικοποίηση των μέτρων της διετίας 2015 - 2016, το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και τα αποτελέσματα στα των μεταρρυθμίσεων), συμπίπτει και με την έντονη ανακίνηση του κεφαλαίου «κούρεμα χρέους», όπου θα υπάρχει, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει από πλευράς λήψης πρόσθετων μέτρων και «ελληνική συνεισφορά»... Μάλιστα, ακολουθεί κατά πέντε 24ωρα την άφιξη στην Ελλάδα του προέδρου του Eurogroup, Γερούν Ντέισελμπλουμ, που, παρά τις φειδωλές δηλώσεις του για το επίμαχο ζήτημα, εκτιμάται βάσιμα ότι το «κούρεμα» ήταν το κεντρικό θέμα στις συζητήσεις που είχε το μεσημέρι της Παρασκευής με την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, αμέσως μετά την επίσκεψή του στο Μέγαρο Μαξίμου και τη συνάντησή του με τον Αντ. Σαμαρά και τον Ευ. Βενιζέλο. Η ίδια επίσκεψη ακολουθεί επίσης κατά πέντε 24ωρα τη συνεδρίαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ουάσιγκτον, όχι απλώς

Με «χαλαρή» επίσκεψη των τροϊκανών, καυτό 10μηνο για μέτρα και χρέος για την έγκριση της συμμετοχής του ΔΝΤ στη νέα δόση του δανείου, αλλά και τη συζήτηση επί εκθέσεων, απόρρητων και μη, για το ελληνικό χρέος και τη βιωσιμότητά του. Σύμφωνα με τον Γ. Ντέισελμπλουμ, τον Απρίλιο του 2014 θα έλθει στο προσκήνιο η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους με προϋπόθεση τη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος και την πιστή τήρηση του προγράμματος από την ελληνική πλευρά. Αυτό σημαίνει ότι εκ των πραγμάτων χαράσσεται ένα χρονοδιάγραμμα για τους επόμενους 10 μήνες, δίχως ωστόσο να αποκλείεται -για, περισσότερους του ενός, ευνόητους λόγους- και το στοιχείο του «αιφνιδιασμού»... Στην πορεία αυτή, πρώτη ημερομηνία, σταθμός είναι η 4η Ιουνίου, οπότε έρχεται η τρόικα. Πρώτιστο ζητούμενο για την κυβέρνηση είναι να αποφευχθεί τυχόν νέο «θρίλερ» με την τρόικα, δεδομένου μάλιστα ότι τα προαπαιτούμενα μέτρα έχουν ήδη δρομολογηθεί και αφορούν ειδικότερα: o Στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας. o Στην ψήφιση του νομοσχεδίου για την καταπολέμηση της διαφθοράς και τον ορισμό Εθνικού Συντονιστή κατά της διαφθοράς. o Στο φορολογικό νομοσχέδιο που αναμένεται μέσα στις επόμενες εβδομάδες και σε δύο φάσεις, με την πρώτη να επικεντρώνεται στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, που

ΝΤΕΪΣΕΛΜΠΛΟΥΜ: «Δουλεύουμε στη βάση των προγραμμάτων που λήγουν το 2014 και περαιτέρω μέτρα μπορεί να ληφθούν για όλες τις χώρες σε διαρθρωτική και δημοσιονομική βάση»

θα δοθεί σε διαβούλευση τις επόμενες ημέρες, και τη δεύτερη λίγο αργότερα, σε συμφωνία με την τρόικα. o Στην ψήφιση του νομοσχεδίου για τη ρύθμιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Η κυβέρνηση αναμένει το «πράσινο φως» από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για να προωθήσει το σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή. Με την παρουσίαση αυτών των σχεδίων, η κυβέρνηση ευελπιστεί να εγκρίνει η τρόικα την αποδέσμευση της δόσης 3,3 δισ. ευρώ και να ολοκληρωθεί γρήγορα και χωρίς προβλήματα ο έλεγχός της. Η επόμενη άφιξη της τρόικας αναμένεται το φθινόπωρο, οπότε θα εξετασθούν μεταξύ άλλων τα μέτρα της διετίας 2015-2016 και το θέμα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.

Ειδικά για το θέμα αυτό έδωσε προχθές μια πρόγευση ο πρόεδρός του, Γερούν Ντέισελμπλουμ, αναφερόμενος σε δύο ορόσημα - «κλειδιά» για το ελληνικό χρέος, που εντάσσονται στο πιο πάνω χρονοδιάγραμμα: o Στις 20 Ιουνίου θα συζητηθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της Ευρωζώνης. o Τον Απρίλιο του 2014 θα έλθει η συζήτηση για την ελάφρυνση του χρέους με προϋπόθεση το πρωτογενές πλεόνασμα και την τήρηση του προγράμματος. Στο ερώτημα αν τα μέτρα που θα απαιτηθούν για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού θα είναι 4% του ΑΕΠ, όπως αναφέρει η Κομισιόν, ή 2,2% του ΑΕΠ, που ισχυρίζεται η κυβέρνηση, ο Γ. Ντέισελμπλουμ απέ-

φυγε απαντήσει ευθέως λέγοντας πάντως «δουλεύουμε στη βάση των προγραμμάτων που λήγουν το 2014 και περαιτέρω μέτρα μπορεί να ληφθούν για όλες τις χώρες σε διαρθρωτική και δημοσιονομική βάση». Ο Γ. Ντέισελμπλουμ ανέφερε ειδικότερα στη συνέντευξη Τύπου για τα δύο προαναφερθέντα ορόσημα: 1. Στις 20 Ιουνίου θα συζητηθεί στο Eurogroup το πλαίσιο λειτουργίας των τραπεζών της Ευρωζώνης και το κατά πόσον θα έχει αναδρομική ισχύ η απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των πιστωτικών ιδρυμάτων από τον ESM. Εάν θα υπάρξει αναδρομική ισχύς, τότε αυτομάτως το ελληνικό χρέος θα τύχει ελάφρυνσης περί τα 50 δισ. ευρώ ή εθνικολογιστικά κατά 28% του ΑΕΠ, το ποσό δηλαδή που θα διατεθεί συνολικά για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Ο πρόεδρος του Eurogroup πρόσθεσε ότι οι αποφάσεις που θα ληφθούν θα αρχίσουν να εφαρμόζονται από τα μέσα του επόμενου έτους. 2. Τον Απρίλιο 2014 θα κριθεί υπό προϋποθέσεις η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Σε κάθε περίπτωση, τα ελληνικά «ανταλλάγματα» για την ελάφρυνση του χρέους και η εξέταση των μέτρων της διετίας 2015-2016 δημιουργούν παράλληλα και ένα δεύτερο χρονοδιάγραμμα (ίσως και το κυριότερο για την καθημερινότητα εκατομμυρίων ελληνικών νοικοκυριών), περισσότερο ζοφερό...

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ Εκλογικά σενάρια

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ

Αν και ο Αντ. Σαμαράς είδε την προηγούμενη εβδομάδα τους ίδιους τους κυβερνητικούς του εταίρους να τού διαλύουν το «ροζ συννεφάκι» της τεχνητής αισιοδοξίας και της «ανάκαμψης» που βρίσκεται... κάπου στον δρόμο, η κυβέρνηση συνεχίζει σε όλους τους τόνους να μιλά για «success story» (ιστορία επιτυχίας), σε μια προσπάθεια να κερδίσει πολιτικό χρόνο ώς τις γερμανικές εκλογές και έως ότου οι πολίτες αρχίσουν να παραλαμβάνουν τα χαράτσια και τα εκκαθαριστικά σημειώματα της Εφορίας. Η απόφαση στο Μέγαρο Μαξίμου είναι ειλημμένη: η λέξη «Μνημόνιο» έχει αφαιρεθεί από την κυβερνητική φρασεολογία, ενώ ο πρωθυπουργός «πανηγυρίζει» για την Ελλάδα «που βγαίνει από το τούνελ». Ο Αντ. Σαμαράς έχει ποντάρει τα ρέστα του στον τουρισμό και στις αναμενόμενες αφίξεις - μάλιστα έφτασε στο σημείο να δώσει ο ίδιος την εκκίνηση στο «Ράλι Ακρόπολις», το οποίο προφανώς είναι σημαντικότερο από την «Ώρα του Πρωθυπουργού» στη Βουλή, όπου λάμπει διά της απουσίας του.

Κενό στρατηγικής... Η «επιχείρηση αισιοδοξία» της κυβέρνησης δε σχετίζεται μόνο με την πεποίθηση του πρωθυπουργού ότι «η μισή οικονομία είναι η ψυχολογία». Παράλληλα, αποτελεί τον στρατηγικό σχεδιασμό της κυβέρνησης ώστε να μπορέσει να κερδίσει πολιτικό χρόνο και να ξεδιπλώσει την πολιτική της, με την ελπίδα ότι αργότερα οι αποφάσεις του άξονα Βρυξελλών - Βερολίνου - Φραγκφούρτης θα σημάνουν καλύτερες μέρες. Βεβαίως, η προχθεσινή επίσκεψη του επικεφαλής του Eurogroup, Γ. Ντέισελμπλουμ, στην Αθήνα κατέδειξε, αν μη τι άλλο, ότι η κυβέρνηση πολύ σύντομα θα πέσει σε κενό... αέρος. Ή μάλλον, σε κενό στρατηγικής. Αυτό διότι, αν και ο πολιτικός σχεδιασμός του Μαξίμου έχει συγκροτηθεί επί τη βάσει της εκτίμησης-ελπίδας πως μετά τις γερμανικές εκλογές (22 Σεπτεμβρίου) θα αδειάσει γρήγορα η κλεψύδρα ώς το νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους, ο Ολλανδός αξιωματούχος μετέθεσε τις όποιες συζητήσεις για το θέμα στον Απρίλιο του 2014, μεσούσης, δηλαδή, της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε. Μ’ άλλα λόγια, ενώ ο Αντ. Σαμαράς ήλπιζε ότι ώς τα Χριστούγεννα θα είχαν ληφθεί οι οριστικές αποφάσεις, επί των οποίων θα μπορούσε να «πατήσει» για να εκπονήσει πολιτικό-εκλογικό σχεδιασμό, τώρα θα πρέπει να περιμένει. Συν τοις άλλοις, όπως παραδέχονταν και κυβερνητικές πηγές, η

Στόρι χωρίς... happy end καθυστέρηση του ελληνικού κουρέματος σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να «βγάλει» όλο τον χρόνο, να καταρτίσει τον προϋπολογισμό του επόμενου (όπου αναπόφευκτα θα περιληφθούν και τα νέα, «διορθωτικά» μέτρα...) και να «λουστεί» στην πράξη τη διάψευση των τωρινών θριαμβολογιών περί την ανεργία που «παγώνει», τα πρωτογενή πλεονάσματα που... αναμένονται και τις επενδύσεις που... έρχονται.

... και «πεισματάρικα» νούμερα Όλα αυτά, μάλιστα, σε μια φάση που το «success story» της κυβέρνησης Σαμαρά δεν διαψεύδεται μόνο από την ίδια την κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα, αλλά και

H μετάθεση του κουρέματος για τον Απρίλιο του 2014 αφήνει την κυβέρνηση... στον αέρα

από έγκυρα διεθνή χείλη: η «Διεθνής των Τραπεζιτών», δηλαδή το IIF, προέβλεψε έξοδο της Ελλάδας στις αγορές το 2018, την ώρα που η κυβέρνηση προαναγγέλλει μέσω του Γ. Στουρνάρα ότι το 2014 η Ελλάδα θα

βγει μόνη της, εκδίδοντας διετές ομόλογο. Σαν να μην έφτανε αυτό, τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών για «ανάπτυξη» και «ανακοπή της αύξησης της ανεργίας» διέψευσε και η έκθεση του ΟΟΣΑ, καθώς ο Οργανισμός «βλέπει» συνέχιση της ύφεσης και περαιτέρω κλιμάκωση της ανεργίας. Παράλληλα, η βραδυφλεγής βόμβα του ασφαλιστικού συστήματος απειλεί να τινάξει όλο τον προϋπολογισμό στον αέρα, ενώ, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τα «πρωτογενή πλεονάσματα» που υποτίθεται ότι σημειώνονταν στον προϋπολογισμό αντικαταστάθηκαν από πρωτογενές έλλειμμα της τάξης των 300 εκατ. ευρώ, τουλάχιστον για το πρώτο τετράμηνο του έτους.

Μ’ άλλα λόγια, ενώ ο Αντ. Σαμαράς ήλπιζε ότι με το «success story» θα «έβγαζε» όλο το χρονικό διάστημα ώς το επόμενο κούρεμα, τελικώς θα καταφέρει -ίσως- να βγάλει μόνο το καλοκαίρι - με τη συνδρομή της θερινής ραστώνης. Στη συνέχεια και ώς τον Απρίλιο του 2014, η κυβέρνηση θα μείνει χωρίς κεντρικό «αφήγημα», χωρίς δηλαδή να έχει κάτι για να καλλιεργεί προσδοκία στην κοινή γνώμη και να κερδίζει πολιτικό χρόνο. Άλλωστε, ακόμη κι αν υποτεθεί ότι ο Αντ. Σαμαράς θα αντέξει να παραμένει στο Μέγαρο Μαξίμου ώς τον Απρίλιο του 2014, είναι απορίας άξιον πώς θα πάει σε εκλογές έναν μήνα μετά (στις 25 Μαΐου θα διεξαχθούν οι ευρωεκλογές και ο πρώτος γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών), έχοντας επιχειρήσει να «περάσει» ένα τέταρτο Μνημόνιο, ως «αντιστάθμισμα» του όποιου κουρέματος έναν μήνα νωρίτερα. Τούτων δοθέντων, στο πρωθυπουργικό επιτελείο έχουν γίνει, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, προκαταρκτικές συζητήσεις για προσφυγή σε πρόωρες εκλογές. Μάλιστα, έχουν ακουστεί και συγκεκριμένες ημερομηνίες, που τοποθετούν ένα τέτοιο ενδεχόμενο λίγο μετά τις γερμανικές εκλογές, δηλαδή από τα μέσα Οκτωβρίου ώς τα μέσα Νοεμβρίου. Βεβαίως, προς το παρόν πρόκειται για σενάρια και «ιδέες» που πέφτουν προχείρως στο τραπέζι, αφού ο Αντ. Σαμαράς φέρεται να έχει «κόψει» στους συνομιλητές του κάθε σχετική συζήτηση, με το επιχείρημα ότι «οι δανειστές δεν θα ήθελαν εκλογές, αλλά πολιτική σταθερότητα». Ωστόσο, όσοι ξέρουν καλά τον πρωθυπουργό, εικάζουν πως αν διαπιστώσει ότι ο ίδιος και η Ν.Δ. μπαίνουν σε τροχιά ραγδαίας πολιτικής φθοράς, «δεν θα έχει τίποτα να χάσει, μόνο ελπίδες να κερδίσει», όπως λέει συνομιλητής του.

Η (ακρο)δεξιά διεύρυνση, ο «ξαφνικός θάνατος» και η ΕΡΤ Το γεγονός ότι το Μέγαρο Μαξίμου θέλει να είναι σχετικά έτοιμο για εκλογές φαίνεται και από τον κατεπείγοντα χαρακτήρα που προσδίδει ο Αντ. Σαμαράς στη διεύρυνση της Ν.Δ. προς τα (ακρο)δεξιά και την επιχείρηση επαναπατρισμού των «γαλάζιων» ψηφοφόρων που ψηφίζουν Χ.Α. Ο πρωθυπουργός ρίσκαρε μια μείζονα κυβερνητική κρίση για το αντιρατσιστικό και, παρά την υποχώρησή του με τις «γαλάζιες» προσθήκες στον νόμο του 1979, κατέστησε σαφές σε όλους (και κυρίως στους ψηφοφόρους της Χ.Α.) ότι δεν σκοπεύει να συγκρουστεί με το νεοναζιστικό μόρφωμα. Παράλληλα, όπως φάνηκε από τα όσα είπε ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών, Χαρ. Αθανασίου, στη Βουλή, το Μαξίμου εμμένει στη δεξιά ατζέντα και θα επιχειρήσει να «περιορίσει» την απόδοση ιθαγένειας στα παιδιά μεταναστών, αφού, κατά τον κ. Αθανασίου, το να έχει γεννηθεί κάποιος στην Ελλάδα δεν είναι αρκετό. Η στροφή του Αντ. Σαμαρά προς τα δεξιά αναμένεται να κορυφωθεί στο συνέδριο της Ν.Δ. στα

τέλη Ιουνίου, οπότε η Ν.Δ. θα μετεξελιχθεί -σύμφωνα με τον σχεδιασμό- σε έναν νέο «Συναγερμό». Εξάλλου, στο Μαξίμου έχουν καταλήξει ότι το πολιτικό δίλημμα που θα θέτουν εφεξής δεν θα είναι «ευρώ ή δραχμή»- «μέτρα ή καταστροφή», αλλά «Δεξιά ή Αριστερά». Όπου Δεξιά, σύμφωνα με τις εισηγήσεις που έχει δεχθεί ο Αντ. Σαμαράς, θα είναι -κατά τον ίδιο- η αστική παράταξη των νοικοκυραίων με ευρωπαϊκό προσανατολισμό και σκληρή ατζέντα - α λα Σαρκοζί.

Αναζητούνται «θύματα» Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει άλλο ένα «αγκάθι». Με δεδομένο ότι τα χρονοδιαγράμματα για την «κινητικότητα» και τις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων έχουν ξεπεραστεί, ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι στο Μέγαρο Μαξίμου ψάχνουν μια ΔΕΚΟ με μεγάλο αριθμό προσωπικού, προκειμένου να ανακοινώσουν τον «ξαφνικό θάνατό» της, δηλαδή το κλείσιμό της, τις ημέρες που η τρόικα θα βρίσκεται στην Αθήνα.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, τα «κριτήρια» που θέτει η κυβέρνηση για μια τέτοια «επιλέξιμη» ΔΕΚΟ είναι να πρόκειται για επιχείρηση με βαριές δανειακές υποχρεώσεις, ελλείμματα και ενδεχομένως υπό εξέταση από τις Βρυξέλλες για παράνομες κρατικές ενισχύσεις. Στο πλαίσιο αυτό καλλιεργήθηκαν και σενάρια για λουκέτο στην ΕΡΤ, ήδη από την περασμένη εβδομάδα. Ωστόσο, ως την ώρα που γράφονταν τούτες οι γραμμές, ως πλέον «επιλέξιμα» περιέγραφαν κυβερνητικές πηγές τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τουλάχιστον άλλες δύο ΔΕΚΟ. Σε κάθε περίπτωση, η δημόσια τηλεόραση έχει μπει για τα καλά στο στόχαστρο του Μαξίμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι προχθές, μιλώντας στη ΝΕΤ, ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ., Φ. Κουβέλης αποκάλυψε πως «η επίλυση των προβλημάτων» της δημόσιας τηλεόρασης θα απασχολήσει την επόμενη σύσκεψη πολιτικών αρχηγών, όπως αποφάσισαν οι συγκυβερνώντες εταίροι στην προηγούμενη σύσκεψη.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 IOYNIOY 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Ο οδικός χάρτης του ΣΥΡΙΖΑ ώς το ιδρυτικό συνέδριο Αύριο, στη Δραπετσώνα, οι ανακοινώσεις για τις ευπαθείς ομάδες

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Υπεράσπιση της δημοκρατίας Υπεράσπιση των πιο φτωχών και ευάλωτων πολιτών, είναι το δίπτυχο δράσεων του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, προγραμματικών και κινηματικών, που ξεκίνησαν ήδη και θα κορυφωθούν στις 10 Ιουλίου, με το ιδρυτικό συνέδριο. Ταυτοχρόνως, όμως, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμπνέεται, παίρνει δύναμη από τα κόμματα της Αριστεράς και τα κινήματα στις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Η πρώτη εκδήλωση, κατά την οποία παρουσιάστηκαν οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ για τα Μέσα ενημέρωσης, κατέδειξε το ενδιαφέρον της Κουμουνδούρου για τον πυλώνα αυτό της δημοκρατίας. Αύριο, Δευτέρα, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ προτάσσει τα κοινωνικά προβλήματα και απευθύνεται στους πολίτες, με τα άμεσα μέτρα για την ανακούφιση από τη φτώχεια, φτώχεια που αφορά, πλέον, πολλούς, πάρα πολλούς...

Χάρτης αξιοπρεπούς διαβίωσης Στις 7.30 μ.μ. στην πλατεία Βάρναλη, στη Δραπετσώνα (απέναντι από το Δημαρχείο), ο Αλέξης Τσίπρας, από κοινού με τους βουλευτές Πειραιά του κόμματος, Θοδωρή Δρίτσα, Παναγιώτη Λαφαζάνη και Τζένη Βαμβακά, και φορείς της περιοχής, θα ξεδιπλώσουν τον «χάρτη αξιοπρεπούς διαβίωσης», με συγκεκριμένους, απτούς στόχους και μέτρα, χάρτη που με κάθε λεπτομέρεια εκπόνησε η αρμόδια ομάδα εργασίας, με συντονιστή τον Ανδρέα Καρίτζη. Τι θα απογίνουν οι οικογένειες χωρίς εισόδημα και κατοικία; Τι θα γίνει με εκείνους που έχουν χρέη προς τις τράπεζες και το Δημόσιο; Δηλωτική της κεντρικής κατεύθυνσης των προτάσεων είναι η ειδική μέριμνα προς τα παιδιά και τις ανάγκες που αυτά έχουν, αλλά και το πρόγραμμα, με τον τίτλο «τροφή για όλους». Επίσης, τους συντάκτες των μέτρων απασχόλησε η στοιχειώδης πρόσβαση σε κοινωνικά αγαθά, όπως ηλεκτρικό ρεύμα και νερό, καθώς επίσης και τηλεπικοινωνίες. Η ιατροφαρμα-

κευτική περίθαλψη και οι δωρεάν μετακινήσεις για ανέργους και όσους έχουν ελάχιστο εισόδημα, είναι δύο ακόμη κεφάλαια. Παράλληλα, ο ΣΥΡΙΖΑ στέκεται πλάι στις μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, πλάι στις οικογένειες με άτομα με αναπηρία και τις οικογένειες που έχουν μέλη με ψυχικές διαταραχές και τοξικοεξάρτηση, πλάι στους αστέγους. Μια πρόταση που δεν θα αποφύγει να απαντήσει στο εύλογο ερώτημα «πού θα βρείτε τα λεφτά;», πόσο μάλλον στη σημερινή δυσμενή συγκυρία και παρά τις γνωστές δυσκολίες χρηματοδότησης. Ωστόσο -είναι πεποίθηση του ΣΥΡΙΖΑ- οι δυσκολίες αυτές δεν δικαιολογούν την πολιτική της μνημονιακής παράταξης, αφού κατ’ ουσίαν η απουσία πολιτικής αντιμετώπισης της φτώχειας δεν οφείλεται στις παρούσες οικονομικές συγκυρίες, αλλά στη μεταφυσική πίστη στις αγορές.

Μέτωπο για Σκοπευτήριο και ΕΥΑΘ Την Τρίτη το απόγευμα, ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με τον Μανώλη Γλέζο θα επαναλάβουν, από το Σκοπευτήριο της Καισαριανής, ότι ο ιερός αυτός τόπος μνήμης και θυσίας δεν εί-

Μήνυμα ενότητας από τη Μαδρίτη «Το δικό μας παρόν είναι σκηνές από το δικό σας μέλλον»: με τα λόγια αυτά ο Αλέξης Τσίπρας απευθύνθηκε στα μέλη της Ισπανικής Ενωμένης Αριστεράς, καταδεικνύοντας έτσι, με μία φράση, το «γιατί» της δημιουργίας κοινού μετώπου των λαών του ευρωπαϊκού Νότου. Ένα μέτωπο απέναντι στα σχέδια Μέρκελ - Σόιμπλε - Ολάντ, οι οποίοι το μόνο που πετυχαίνουν είναι η ανακύκλωση της φτώχειας, συμπέρανε ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, στην ομιλία τους σε αριστερούς οικονομολόγους, στη Μαδρίτη. Ο Αλ. Τσίπρας, ο οποίος, Σάββατο απόγευμα, επρόκειτο να συμμετάσχει στη συγκλονιστική, όπως προδιαγραφόταν, διαδήλωση «Ενωμένοι ενάντια στην τρόικα», κατέδειξε και το στρατηγικό αδιέξοδο της σημερινής σοσιαλδημοκρατίας, ελληνικής και όχι μόνον - ζήτημα που τέθηκε και στη συνάντηση που είχε με τον ηγέτη του Σοσιαλιστικού Κόμματος Α. Ρουμπαλκάμπα. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ο συνομιλητής του παραδέχθηκε πως

Συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με Ενωμένη Αριστερά και Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι δύσκολο να ανακάμψει το κόμμα του, απόρροια προφανώς των πολιτικών Θαπατέρο. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δεν απέφυγε εξάλλου να προβεί σε σκληρή επίθεση στην ελληνική τρικομματική κυβέρνηση, ρίχνοντας το γάντι στον Αντώνη Σαμαρά για προσφυγή στις κάλπες. Δύο ημέρες πριν, την Τετάρτη, ο Αλέξης Τσίπρας είχε προκαλέσει τον πρωθυπουργό, με αίτημα μια τετ-α-τετ δημόσια συζήτηση είτε στη Βουλή (αν βρει ο πρωθυπουργός τον δρόμο για το Κοινοβούλιο) είτε στην τηλεόραση. Στην Κουμουνδούρου περιμένουν την απάντηση... Ν.ΠΑΠ.

ναι προς πώληση και σε αυτό «δεν θα βρείτε απέναντί σας μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, θα βρείτε απέναντι όλο τον ελληνικό λαό», προειδοποιούσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον Αντώνη Σαμαρά, στη συνεδρίαση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Και την επομένη, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, στη Θεσσαλονίκη, μαζί με το Ινστιτούτο «Νίκος Πουλαντζάς» συστήνουν μέτωπο από κοινού με τους Θεσσαλονικείς κατά της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας επιχείρησης νερού (ΕΥΑΘ), και μία ημέρα μετά ακολουθεί συγκέντρωση στο Ηράκλειο Κρήτης. Η επόμενη θεματική εκδήλωση αφορά, στις 10/6, τη Δημόσια Διοίκηση -Τοπική Αυτοδιοίκηση, στο Ναύπλιο, την πρώτη πρωτεύουσα του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Έπεται συζήτηση για την οικονομία στις 12/6, με τη συμμετοχή του «Νίκος Πουλαντζάς» και πάλι, και σημαντικές διεθνείς προσωπικότητες, ενώ την επομένη ο Βόλος θα φιλοξενήσει την προγραμματική συζήτηση για την κοινωνική και παραγωγική ανασυγκρότηση. Στις 17 Ιουνίου, στη συμπλήρωση ενός χρόνου από τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ θα πραγματοποιήσει κεντρική εκδήλωση στην Αθήνα, με ομιλητή τον Αλ. Τσίπρα (όπως είχε γράψει προ εβδομάδος η «Αυγή» της Κυριακής). Στις 20/6 εργασιακά και ανεργία θα τεθούν στην πόλη των καπνεργατών, την Καβάλα, ενώ το πολιτικό σύστημα θα είναι το θέμα της τελευταίας προγραμματικής εκδήλωσης, στις 28/6, στα Χανιά. Παρών σε όλες αυτές ο πρόεδρος της Κ.Ο., ο οποίος συν τοις άλλοις θα μιλήσει την 1η Ιουλίου στην Πάτρα, αλλά και σε γειτονιές της Αθήνας, όπως, για παράδειγμα, στις 25/6 στα Βριλήσσια. Η προγραμματική αντεπίθεση του ΣΥΡΙΖΑ συμπίπτει χρονικά και με την ωρίμανση του ενιαίου πολυτασικού κόμματος: εδώ, οι σημαντικότερες χρονολογίες είναι στις 9/6 η ΚΠΕ του ΣΥΝ και στις 15/6 το Διαρκές Συνέδριο του ΣΥΝ για την αυτοδιάλυσή του. Παράλληλα, «τρέχει» η καμπάνια εγγραφής νέων μελών και κάθε τοπική-κλαδική οργάνωση διαμορφώνει το πρόγραμμα των προσυνεδριακών συζητήσεών της επί των θέσεων και του νέου καταστατικού (που η εφημερίδα μας δημοσιεύει σήμερα σε ειδικό ένθετο). Οι μεγαλύτερες προκλήσεις του ΣΥΡΙΖΑ με τους αντιπάλους του, αλλά και τον εαυτό του, για τη σωτηρία της κοινωνίας και της χώρας είναι μπροστά του...

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Σε νέα φάση μπαίνουν οι σχέσεις ΠΑΣΟΚ ΔΗΜ.ΑΡ. με αφορμή το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο

Συγκυριακή συμπόρευση ή πρόβες συνεργασίας για την επιβίωσή τους; ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΝΙΚΟΣ ΛΙΟΝΑΚΗΣ

Η λαϊκή ρήση «κράτα με να σε κρατώ, να ανεβούμε το βουνό» προσιδιάζει στη στάση που έχουν υιοθετήσει ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. μετά τις εξελίξεις που σηματοδότησε η απόρριψη του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου Ρουπακιώτη από τον Αντ. Σαμαρά. Η άρνηση ενός βασικού αιτήματος των Φ. Κουβέλη και Ευ. Βενιζέλου, στο οποίο, μεταξύ όλων των άλλων, είχαν εναποθέσει τις προσδοκίες τους να δώσουν ένα διαφορετικό πολιτικό και ιδεολογικό στίγμα προς τους χώρους τους, στη λογική ότι «συγκυβέρνηση δεν είναι μόνο το Μνημόνιο και η οικονομία». Το ζήτημα της ταύτισης των δύο κομμάτων με τον Αντ. Σαμαρά και τη μνημονιακή πολιτική της συγκυβέρνησης αποτελεί για το ΠΑΣΟΚ, αλλά και για τη ΔΗΜ.ΑΡ., μείζον πρόβλημα, που τα επηρεάζει και που τα επικοινωνιακά επιτελεία τους εξετάζουν εδώ και καιρό, χωρίς πάντως να μπορούν να το αντιμετωπίσουν. Κάτι που αποτυπώνεται ανάγλυφα σε όλες τις δημοσκοπήσεις της τελευταίας περιόδου, έχοντας δημιουργήσει έντονη ανησυχία στους δύο πολιτικούς αρχηγούς. Ο Ευ. Βενιζέλος ήρθε αντιμέτωπος με αυτό το θέμα πριν μια εβδομάδα ακούγοντας τα μέλη της ΚΠΕ να εκφράζουν σε πρωτόγνωρο τόνο την ανησυχία τους για το μέλλον και την επιβίωση του κόμματός τους, βλέποντάς το να «διαλύεται μέσα από το χωνευτήρι του Σαμαρά». Παρόμοια είναι και η διαπίστωση στην Αγ. Κωνσταντίνου και ως προς αυτό αποφασίστηκε στην τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής το κόμμα να κάνει «διακριτό» τον χαρακτήρα του μέσα

από διακριτές κυβερνητικές πρωτοβουλίες και καλύτερη επικοινωνιακή προβολή τους. Η διαμόρφωση ενός κοινού ενδοκυβερνητικού μετώπου με αφορμή το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, η οποία εκφράστηκε με την κατάθεση κοινής πρότασης νόμου στο πνεύμα του νομοσχεδίου Ρουπακιώτη, μοιάζει να γίνεται αντιληπτή από τους προέδρους των δύο κομμάτων ως «όρος επιβίωσής» τους. Ο Ευ. Βενιζέλος το ζητούσε εδώ και καιρό, ο Φ. Κουβέλης απέφευγε να τοποθετηθεί, όπως αρνούνταν και την οποιαδήποτε προσέγγιση με το ΠΑΣΟΚ και σε επίπεδο συνεργασίας εκτός του κυβερνητικού πλαισίου. Όπως φαίνεται να εκτιμούν τα δύο κόμματα, η προσπάθεια διάσωσής τους -από τη στιγμή που συμμετέχουν στην «κυβέρνηση Σαμαρά» και δεν επιθυμούν να αποχωρήσουν- είναι ο αυτόπροσδιορισμός τους μέσα από την «ιδεολογική αντιπαράθεση» με τον πρωθυπουργό, αλλά και με την αξιωματική αντιπολίτευση, τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτοπροσδιορίζονται με «επίθεση» σε Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ Αν και κοντράρονται με τον Αντ. Σαμαρά και κυρίως με τη Ν.Δ., ταυτόχρονα του αναγνωρίζουν... ελαφρυντικά ως προς τους σκοπούς που θέλει να εξυπηρετήσει με την άρνησή του να φέρει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Διότι εάν δεν το έκαναν, δεν θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την παραμονή τους στην κυβέρνηση. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Σπ. Λυκούδης δήλωσε ότι δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η Ν.Δ. έπαψε να είναι, όπως είπε, η μεγάλη

συντηρητική παράταξη που έχει βάλει τα όρια από την Ακροδεξιά και να δεχτεί αναλύσεις περί προσπάθειας του Αντ. Σαμαρά να εγκλωβίσει τους δύο εταίρους του. Από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ έχει υψώσει περισσότερο τους τόνους κατά της Ν.Δ. με τους εκλογικούς στόχους της οποίας «δεν εναρμονίζεται η μετωπική σύγκρουση με τη Χ.Α.». Όμως είναι και το κόμμα μεταξύ των δύο που, αν και επιτίθεται ισχυρότερα στον Αντ. Σαμαρά, την ίδια στιγμή διατυμπανίζει και την επιθυμία του να μπει στο κυβερνητικό σχήμα με πολιτικά στελέχη. Παράλληλα, τα δύο κόμματα δέχονται και ισχυρή πολιτική πίεση από τον ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι στον οποίο τοποθετούνται εξίσου επιθετικά -αν όχι με μεγαλύτερη ορμή απ’ ό,τι προς τη Ν.Δ.- και για τον λόγο ότι έτσι δικαιολογούν τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση, αφού διαφοροποιούνται από αυτόν. Αυτό έκαναν είτε μέσω διαρροών (ΔΗΜ.ΑΡ.) είτε με επίσημη ανακοίνωση (ΠΑΣΟΚ) όταν ο Αλ. Τσίπρας προανήγγειλε κατάθεση αντιρατσιστικού νομοσχεδίου από τον ΣΥΡΙΖΑ.

«Δεν θα ρίξουμε την κυβέρνηση» Άλλωστε Ιπποκράτους και Αγ. Κωνσταντίνου έσπευσαν αμέσως μετά τη σύσκεψη των τριών αρχηγών, όπου ο Αντ. Σαμαράς τους κατέστησε σαφή την άρνησή του να προωθήσει το νομοσχέδιο, ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για τη συνοχή της κυβέρνησης. «Το ΠΑΣΟΚ θα επιμείνει στον ρόλο του ως εγγυητή της κυβερνητικής σταθερότητας», ανέφεραν στην Ιπποκράτους την Παρασκευή και ενώ διαμήνυαν ότι δεν θα

στηρίξουν την τροπολογία της Ν.Δ. για προσθήκες στον ισχύοντα νόμο κατά του ρατσισμού. Ενδεικτική της στάσης του ΠΑΣΟΚ είναι και η αναφορά πως θα επιμείνει και «στις ιδεολογικοπολιτικές διαφορές του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. ως εκφραστή της συντηρητικής παράταξης». Με την υποχώρηση απέναντι στον Αντ. Σαμαρά και στο θέμα του αντιρατσιστικού ν/σ, ο Ευ. Βενιζέλος «έκαψε» ουσιαστικά από μόνος του το «χαρτί» που ρίχνει τελευταία ότι «χωρίς το ΠΑΣΟΚ δεν σχηματίζεται πλειοψηφία». Σε πανομοιότυπο πνεύμα, ο Φ. Κουβέλης δήλωσε ότι οι διαφωνίες δεν πρέπει να θεωρούνται «απαρχή ρηγμάτωσης», ότι «δεν θέλουμε να κινδυνεύσει η σταθερότητα της κυβέρνησης» και πως «οι ιδεολογικές και πολιτικές μας διαφορές είναι παρούσες και σαφείς» σε σχέση με τη Ν.Δ.

Ξαναζεσταίνονται για... Κεντροαριστερά «Οι συνεργασίες προκύπτουν από τις συνθήκες, με αιχμή κάποιο κοι-

νωνικό ζήτημα, όχι από συνεννοήσεις μεταξύ ηγεσιών», έλεγε στην «Αυγή» της Κυριακής κορυφαίο στέλεχος της Ιπποκράτους, σχολιάζοντας το ενδεχόμενο η συγκυριακή αυτή συμπόρευση των δύο κομμάτων να λάβει πιο μόνιμο χαρακτήρα. Η Ιπποκράτους δεν έχει άρει ποτέ τη σχετική της πρόσκληση προς τη ΔΗΜ.ΑΡ., ακόμα κι αν ο Ευ. Βενιζέλος εκφράστηκε με δυσφορία προσφάτως απέναντι στις διαρκείς αρνήσεις του Φ. Κουβέλη. Άλλωστε βλέπει ότι το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε κατάσταση πραγματικής κατάρρευσης, με ολοένα και περισσότερα στελέχη να αποστασιοποιούνται ή να αποχωρούν (όπως έκανε πρόσφατα και ο ανεξάρτητος πλέον ευρωβουλευτής Κρ. Αρσένης) και εκτιμά ότι η συμπόρευση με τη ΔΗΜ.ΑΡ. θα λειτουργήσει «ανανεωτικά» για τον χώρο. Από την πλευρά της, η ΔΗΜ.ΑΡ. συνεχίζει να κρατά αποστάσεις και να διατηρεί επιφυλάξεις, ωστόσο έχει διαφοροποιήσει την σχεδόν απαξιωτική στάση που διατηρούσε απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και τον πρόεδρό του το τελευταίο διάστημα. Ενδεικτική είναι και η θέση που εξέφρασε (new-deal.gr) ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΔΗΜ.ΑΡ. Β. Οικονόμου ότι «η κοινωνία χρειάζεται μια συμπαράταξη των κεντροαριστερών δυνάμεων, ιδίως στα κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα», κάτι που «δεν δημιουργεί απαραίτητα προϋποθέσεις κοινής εκλογικής καθόδου, ούτε όμως τις αποκλείει».

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 IOYNIOY 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

«Γαλάζια» προστασία Οι 5 ισχυρές διαφωνίες σε Χ.Α., αστυνομία για τις «προσθήκες» και Εκκλησία CRASH TEST της Ν.Δ. ΤΟ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ

ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜ.ΑΡ.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ:ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ

Οι «προσθήκες» στον νόμο του 1979 που κατέθεσε την περασμένη Πέμπτη το Μαξίμου, μέσω «γαλάζιων» βουλευτών, είναι ενδεικτικές όχι μόνο των διεθνών πιέσεων και της κατακραυγής σε βάρος της κυβέρνησης, αλλά και της στρατηγικής επιλογής Σαμαρά να «επαναπατρίσει» (ακρο)δεξιά εκλογικά ακροατήρια, που έχουν «μετακομίσει» στη Χ.Α. και στους ΑΝ.ΕΛΛ. Έτσι, την ώρα που οι «γαλάζιες» προσθήκες ποινικοποιούν την επιδοκιμασία - υποτίμηση του Ολοκαυτώματος, μένει στο «απυρόβλητο» το ρατσιστικό μίσος για λόγους γενετήσιου (σεξουαλικού) προσανατολισμού, ενώ της αντιρατσιστικής νομοθεσίας εξαιρούνται πολιτικά κόμματα (δηλαδή η νεοναζιστική Χ.Α...), τα όργανα του κράτους και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου Δικαίου: δηλαδή, οι αστυνομικοί και οι παπάδες...

Πίσω κι από το 1979! Αξίζει να σημειωθεί ότι, σε ορισμένες πτυχές της, η πρόταση της Ν.Δ. είναι πιο πίσω ακόμη και από την αντιρατσιστική νομοθεσία του 1979. Για παράδειγμα, σε αντίθεση με το δίκαιο του 1979, αλλά και το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη, η Ν.Δ. δεν προτείνει στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για όποιον δράστη καταδικαστεί σε τουλάχιστον ένα χρόνο φυλάκιση. Εντελώς αντίθετη είναι η κατεύθυνση των δύο προτάσεων νόμου και σε ό,τι αφορά στα όργανα του κράτους, το Δημόσιο εν γένει και την Εκκλησία. Η Ν.Δ. εξαιρεί το σύνολο των κρατικών οργάνων, των ΝΠΔΔ και των λειτουργών τους, προκειμένου μητροπολίτες να μπορούν να κηρύττουν ελεύθερα το ρατσιστικό μίσος από άμβωνος, αστυνομικοί να συνεχίσουν να διαπράττουν

ρατσιστικά εγκλήματα (όπως έχουν κατηγορηθεί πολλάκις) και «μάχιμοι» στρατιωτικοί να συνεχίσουν να άδουν συνθήματα τύπου «Τούρκος καλός, μόνο νεκρός».

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Κατακραυγή Σε αντίθεση με όλα τα παραπάνω, αν και η Ν.Δ. είναι «ελαστική» στην πραγματική ρατσιστική βία που αφορά το «σήμερα», είναι εξαιρετικά αυστηρή σε θέματα που έχουν πλέον περάσει στην αρμοδιότητα της Ιστορίας -κάτι που ίσως εξηγείται από τις οξύτατες αντιδράσεις κατά της κυβέρνησης από το Παγκόσμιο Ισραηλιτικό Συμβούλιο και το Τελ Αβίβ. Στη «γαλάζια» πρόταση καλύπτονται όχι μόνο οι γενοκτονίες που έχουν αναγνωριστεί από διεθνή ή ελληνικά δικαστήρια, αλλά και από το Διεθνές Στρατοδικείο (εγκλήματα ναζισμού), ενώ γίνεται ειδική και ρητή αναφορά στο Ολοκαύτωμα και στις αναγνωρισθείσες από την ελληνική Βουλή γενοκτονίες (Ποντίων, Αρμενίων, ελληνισμού Μικράς Ασίας). Τέλος, σε ό,τι αφορά το ποιοι υπόκεινται στις διατάξεις του «γαλάζιου» αντιρατσιστικού, δεν προβλέπεται η αναστολή ή η απαγόρευση λειτουργίας νομικού προσώπου, κόμματος ή σωματείου για ρατσιστική συμπεριφορά μελών του, παρά μόνο διοικητικό πρόστιμο από 10.000 έως 100.000 ευρώ και αποκλεισμός από επιχορηγήσεις και παντός είδους δημόσιες παροχές. Στο ν/σ Ρουπακιώτη προβλεπόταν, εκτός των άλλων ποινών, και ανάκληση-αναστολή της άδειας λειτουργίας από έναν έως και έξι μήνες, η οποία γινόταν πλήρης απαγόρευση λειτουργίας σε περίπτωση υποτροπής.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΝΙΚΟΣ ΛΙΟΝΑΚΗΣ

Με ενόχληση, αιχμές και υπονοούμενα ότι δεν θα τη στηρίξουν, υποδέχτηκαν ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. τις προτάσεις που κατέθεσαν βουλευτές της Ν.Δ. ως «προσθήκες» στον ισχύοντα νόμο κατά του ρατσισμού. Τα δύο κόμματα έκαναν σαφές ότι δεν καλύπτονται από τις διατάξεις, ενώ στελέχη των δύο «στρατοπέδων» άφηναν να εννοηθεί σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες τού ότι δεν πρόκειται να τις υπερψηφίσουν. Η μεν Ιπποκράτους συνόψιζε τη διαφωνία της με τη φράση: «Αν δεν πρόκειται για απίστευτες προχειρότητες, τίθενται πολύ σοβαρά ζητήματα σεβασμού του Συντάγματος και του κράτους δικαίου». Η δε Αγ. Κωνσταντίνου υποσημείωσε ότι με τις αλλαγές που προτείνει η Ν.Δ., ουσιαστικά εισάγει νέο νόμο, υπονοώντας έτσι ότι ακόμα και εκείνη παραδέχεται παρά τα όσα υποστηρίζει- την αναγκαιότητα νέου νόμου. Όπως προκύπτει από τις ανακοινώσεις που εξέδωσαν για να καταδείξουν τις διαφωνίες τους, οι διαφοροποιήσεις ανάμεσα στην κοινή πρόταση που κατέθεσαν ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. και τις επίμαχες διατάξεις της τροπολογίας της Ν.Δ., είναι οι εξής: 1. Με την πρόταση της Ν.Δ. τιμωρείται η υποκίνηση ή πρόκληση βίας ή μίσους μόνον όταν στρέφεται με ρατσιστικό κίνητρο κατά μεμονωμένου προσώπου και όχι όταν στρέφεται κατά ομάδας προσώπων. Αυτό, κατά τη ΔΗΜ.ΑΡ., «ακυρώνει κάθε πιθανότητα εφαρμογής του νόμου, αφού η υποκίνηση σε βία ή μίσος δεν αφορά ποτέ ένα άτομο, αλλά κατηγορίες ατόμων». Κατά την Ιπποκράτους: «θα μένουν στο απυρόβλητο όσοι προτρέπουν συλλήβδην στην εκδίωξη των μουσουλμάνων, των μαύρων, των ξένων, των Εβραίων κ.λπ., διότι δεν στρέφονται κατά συγκεκριμένου προσώπου».

2. Με την πρόταση της Ν.Δ. απαλλάσσονται από την ποινική ευθύνη το κράτος και τα όργανά του που με οποιοδήποτε τρόπο προκαλούν ρατσιστική βία. Τα δύο κόμματα επισημαίνουν ότι έτσι επιτρέπεται η δημόσια υποκίνηση ρατσιστικού μίσους από το κράτος και τους υπαλλήλους του. 3. Με την πρόταση της Ν.Δ. ποινικοποιείται η υποτίμηση της σοβαρότητας της γενοκτονίας, ακόμη και στο πλαίσιο της έκφρασης επιστημονικών απόψεων. Στην κοινή πρόταση ΠΑΣΟΚΔΗΜ.ΑΡ. προβλέπεται η ποινικοποίηση της «κακόβουλης» άρνησης της γενοκτονίας υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Ειδικότερα, «προβλέπεται η ποινικοποίηση των ξενόφοβων και ρατσιστικών συμπεριφορών που εκδηλώνονται με αφορμή τον εγκωμιασμό ή την κακόβουλη άρνηση ή την εκμηδένιση της σημασίας των εγκλημάτων γενοκτονίας, των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και των εγκλημάτων πολέμου [...] εφ’ όσον θεωρούνται πρόσφορες να οδηγήσουν στη θυματοποίηση ομάδων ή προσώπων...». Επίσης, «η ποινική απαξία των συγκεκριμένων συμπεριφορών συνίσταται στην κακόβουλη άρνηση ή εκμηδένιση ιστορικών γεγονότων, χωρίς, σε καμία περίπτωση, να επιδιώκεται η απαγόρευση ή ιδεολογική χειραγώγηση της επιστημονικής έρευνας» και «οι πράξεις αυτές τιμωρούνται μόνο εφ’ όσον έχουν αναγνωριστεί ως εγκλήματα με αμετάκλητη απόφαση είτε ελληνικού είτε διεθνούς δικαστηρίου». 4. Με την πρόταση της Ν.Δ. αποδυναμώνεται το ρατσιστικό κίνητρο ως λόγος που μπορεί να επισύρει την επαχθέστερη τιμωρία του δράστη και, μεταξύ άλλων, καταργείται και η προστασία του σεξουαλικού προσανατολισμού. 5. Στην πρόταση της Ν.Δ. δεν περιλαμβάνεται καμία διάταξη για τη διευκόλυνση της διαλεύκανσης των εγκλημάτων και της παροχής δικαστικής προστασίας στα θύματα με πρόταση της εισαγγελίας. Σύμφωνα με τα δύο κόμματα, εξαλείφεται η δυνατότητα προστασίας αλλοδαπών θυμάτων και μαρτύρων ρατσιστικών εγκλημάτων.

Η πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ για τη ρατσιστική βία ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΙΜΟΣ

Τη δική του πρόταση νόμου για την αντιμετώπιση του ρατσιστικού εγκλήματος θα καταθέσει τις επόμενες μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, όπως προανήγγειλε ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, Αλέξης Τσίπρας, κατά τη διάρκεια της εισήγησής του σε αυτή, την περασμένη Τετάρτη. Ο Αλ. Τσίπρας υπογράμμισε τη σημασία της νομοθετικής παρέμβασης για την έξαρση της ρατσιστικής βίας, ενώ κατηγόρησε τη Ν.Δ. και τον πρόεδρό της Αντώνη Σαμαρά για το μπλοκάρισμα του νομοσχεδίου Ρουπακιώτη, κίνηση που επιβεβαίωσε το φλερτ της Ν.Δ. με την Ακροδεξιά και τους νεοναζί, όπως είπε.

Σε ό,τι αφορά τις τροπολογίες του νόμου του 1979 που κατέθεσε η Ν.Δ., ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ υπογράμμισε ότι όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα, αλλά στην πραγματικότητα διατηρούν ορθάνοιχτες τις πόρτες στη Χρυσή Αυγή. Σε σχέση με την πρόταση νόμου που κατέθεσαν οι δύο μικρότεροι εταίροι της τρικομματικής κυβέρνησης, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ., ο ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει πως πρόκειται για κίνηση τακτικής που αποσκοπεί στη διαφοροποίηση από τη μνημονιακή πολιτική και την απόλυτη κυριαρχία της Ν.Δ. στο κυβερνητικό σχήμα. Από ‘κει και πέρα, η αξιωματική αντιπολίτευση θα μεριμνήσει ώστε να διαμορφωθεί εν τέλει μια πρόταση που θα εξασφαλίζει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Τα βασικά σημεία της πρότασης νόμου για την αντιμετώπιση του ρατσιστικού εγκλήματος που θα καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, σύμφωνα με κύκλους του κόμματος, περιλαμβάνουν καταρχήν πρόβλεψη για σαφή ορισμό του ρατσιστικού εγκλήματος. Επιπλέον, περιλαμβάνεται ειδική πρόβλεψη επιβαρυντικής περίστασης για τα ρατσιστικά εγκλήματα. Η πρόταση νόμου κάνει ιδιαίτερη μνεία για την τιμωρία τυχόν ρατσιστικών πρακτικών εκ μέρους κρατικών υπαλλήλων και ενώσεων προσώπων. Από ‘κει και πέρα, η πρόταση νόμου της αξιωματικής αντιπολίτευσης προβλέπει την ευθύνη νομικών προσώπων και θεωρεί απαραίτητες τις εγγυήσεις διαφάνειας χωρίς εξαιρέσεις. Σε ό,τι αφορά τα θύματα ρατσιστικών επιθέ-

σεων, η πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ προβλέπει την πλήρη προστασία τους, όπως και την εγγύηση μη απέλασής τους μέχρις ότου να υπάρξει αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Επιπλέον, θεσπίζεται ειδικό όργανο με αποστολή τη συλλογή καταγγελιών και τον έλεγχο αντιμετώπισης του ρατσισμού, το οποίο θα συνδέεται θεσμικά με το υπουργείο Δικαιοσύνης. Τέλος, με σκοπό τη σφαιρικότερη και πληρέστερη αντιμετώπιση του ρατσιστικού φαινομένου, η πρόταση νόμου που θα καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ μεριμνά για την επιμόρφωση των δικαστικών και των εισαγγελικών λειτουργών, των σωφρονιστικών υπαλλήλων αλλά και των εκπαιδευτικών για θέματα ρατσισμού και ρατσιστικής βίας.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

«ΔΩΡΟ» 180 ΕΚΑΤ. ΕΥΡΩ ΣΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ ΤΗΣ GAZPROM

«Μάχη» Μπόμπολα Περιστέρη για την ΕΥΑΘ ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΟΥΡΙΔΗΣ

Αρχίζουν να δικαιώνονται όσοι πίστευαν πως οι επόμενοι πόλεμοι θα γίνουν για το... νερό. Σε επιχειρηματικό επίπεδο, οι οιωνοί δείχνουν ότι ξεκινάει μια «μάχη» για την ΕΥΑΘ μεταξύ των επιχειρηματιών Μπόμπολα - Περιστέρη, αλλά και μεταξύ Γάλλων και Ισραηλινών, για το ποιος θα γίνει τελικά το «αφεντικό» της εταιρείας ύδρευσης της Θεσσαλονίκης. Μετά την... αποπομπή της εταιρείας του μεγαλομετόχου του ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδη, αλλά και της «Κίνησης Πολιτών 136», για τους οποίους το ΤΑΙΠΕΔ έκρινε ότι δεν πληρούν τα απαραίτητα χρηματοοικονομικά κριτήρια για να αναλάβουν την εταιρεία, πλέον υπάρχουν δύο επιχειρηματικά σχήματα. Έτσι, μπαίνει στην τελική ευθεία η σύγκρουση για την εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου (51%) της Εταιρείας Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ), στην οποία θα «κονταροχτυπηθούν» δύο κοινοπραξίες. Πρόκειται για την κοινοπραξία της γαλλικής Suez Environment (κατέχει ήδη 5% της ΕΥΑΘ) με την Ακτωρ, συμφερόντων του επιχειρηματία Γιώργου Μπόμπολα. Στην αντίπερα «όχθη» βρίσκεται η κοινοπραξία που αποτελείται από την Mekorot Development and Enterprise (η κρατική εταιρεία ύδρευσης του Ισραήλ), τη Γ. Αποστολόπουλος Α.Ε. Συμμετοχών (μέτοχο του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών), την ολλανδική ΜΙΥΑ Water Projects Netherlands και την ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, συμφερόντων του επιχειρηματία Γ. Περιστέρη. Σχετικά με τις αντιδράσεις που υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη για τον συγκεκριμένο διαγωνισμό, κύκλοι του ΤΑΙΠΕΔ ανέφεραν πως παραχωρείται η διαχείριση και εκμετάλλευση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης της ΕΥΑΘ και όχι τα πάγιά της.

Το bonus και οι οφειλές Την ίδια ώρα με... bonus 180 εκατ. ευρώ αναμένεται να καταλήξει η ΔΕΠΑ στη ρωσική Gazprom κατά πάσα πιθανότητα, η οποία φαίνεται να έχει δώσει και το μεγαλύτερο τίμημα για την απόκτηση της εταιρείας. Αντίπαλο δέος αποτελεί η M&M, κοινοπρακτικό σχήμα με τις μητρικές της εταιρείες Όμιλος Μυτιληναίου και Motor Oil του Βαρδινογιάννη, οι οποίοι, σύμφωνα με πληροφορίες, χρωστούν συνολικά στη ΔΕΠΑ ποσό γύρω στα 250 εκατ. ευρώ, αν συνυπολογιστούν και αντίστοιχα εταιρείας του κ. Περιστέρη. (Το περιοδικό Unfollow προσδιορίζει το παραπάνω ποσό στα 223 εκατ. ευρώ, τεύχος 18, Ιούνιος 2013). Αν η ΔΕΠΑ καταλήξει, ως φαίνεται με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, στους Ρώσους, αναμένεται να συνοδευτεί και από ένα «μαξιλάρι», ύψους 180 εκατ. ευρώ. Ειδικότερα, στο πλαίσιο της συμφωνίας για την πώληση της ΔΕΠΑ, υπάρχει όρος όπου το ΤΑΙΠΕΔ έχει δεσμευθεί ότι θα αποζημιώσει τον αγοραστή εάν η ΔΕΠΑ δεν καταφέρει να εισπράξει ληξιπρόθεσμες οφειλές που οφείλουν οι Έλληνες πελάτες της, που χτυπήθηκαν από την ύφεση, μέχρι του ποσού των 180 εκατ. ευρώ και, αν δεν έχουν καταβληθεί έως την 31η Δεκεμβρίου του 2015. Αξίζει να σημειωθεί πως τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την επιχείρηση φθάνουν πλέον τα 520 εκατ. ευρώ από τους ανεξάρτητους παραγωγούς ενέργειας και τις βιομηχανίες. Στα 400 εκατ. ευρώ είναι οι οφειλές των ιδιωτών παραγωγών ενέργειας και 120 εκατ. ευρώ χρωστούν οι βιομηχανίες. Σύμφωνα με πληροφορίες, το σχέδιο της συμφωνίας περιλαμβάνει το εξής: Εάν στο τέλος του 2015 οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη ΔΕΠΑ είναι άνω των 180 εκατ. ευρώ, τότε το Δημόσιο (κατά 65% εκείνο και κατά 35% τα ΕΛΠΕ) θα κληθούν να καταβάλουν στον ιδιοκτήτη το παραπάνω ποσό. Από εκεί και πέρα, ο νέος ιδιοκτήτης (πιθανώς η Gazprom) θα «κυνηγήσει» τους οφειλέτες και, εφόσον μπορέσει να εισπράξει τα οφειλόμενα, τότε θα επιστρέψει σταδιακά στο Δημόσιο τα αντίστοιχα ποσά. Σε περίπτωση που δεν καταστεί εφικτό κάτι τέτοιο (π.χ. μια εταιρεία είναι πτωχευμένη), τότε τα χρήματα δεν πρόκειται να επιστρέψουν στα δημόσια ταμεία.

Γιατί δεν ξεκολλάει ο ΣΥΡΙΖΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΠΑΚΟΥ

Οι συνιστώσες και το ευρώ είναι δύο από τα κεντρικά διλήμματα τα οποία ταλανίζουν την ηγεσία, ενδεχομένως και την κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ, αν και το μείζον θέμα όφειλε να είναι η επεξεργασία της εναλλακτικής του πρότασης για τη χώρα και την Ευρώπη πέρα από τις γενικές διακηρυκτικές θέσεις. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι τουλάχιστον το πρώτο δίλημμα, η αυτοδιάλυση των συνιστωσών, προβληματίζει ιδιαίτερα την κοινωνική βάση και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Προβληματίζει μόνο στον βαθμό που υποκρύπτει μια ανομολόγητη αντίφαση. Αν δηλαδή θα οικοδομηθεί ένα ανοικτό κόμμα, που θα στηρίζεται στην ενεργό συμμετοχή των μελών και των ψηφοφόρων του, ή ένα κλειστό κόμμα παραγόντων και μηχανισμών, που αφυδατώνει τις διαδικασίες βάσης. Η βασανιστική πορεία συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ από τις συνιστώσες του μέχρι σήμερα είναι κομμάτι της ιστορικής του πορείας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να αγνοηθεί. Έπειτα από μια μακρά πορεία συνύπαρξης, όλοι οφείλουν να είναι σοφότεροι, λιγότερο ανεκτικοί σε παραφωνίες και ανακολουθίες. Δεν μπορεί δηλαδή το νέο, ενιαίο κόμμα να συνεχίσει να εκπέμπει σύγχυση στο θέμα αυτό. Στο προηγούμενο συνέδριο το ζήτημα αυτό ετέθη και ελήφθησαν κατευθυντήριες αποφάσεις, ωστόσο περισσεύουν τα δημοσιεύματα άσπονδων φίλων του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ανακάλυψαν μέχρι και «εξόντωση των συνιστωσών», προκειμένου ο Τσίπρας όπως λένε- να κυβερνήσει με ένα τμήμα του κατεστημένου! Ποιος όμως μπορεί να το υποστηρίξει αυτό στα σοβαρά, την ώρα που οι αποφάσεις των μεγαλύτερων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Συνασπισμός, η ΑΚΟΑ, η ΚΟΕ, το ΕΚΜ δείχνουν να σέβονται και στηρίζουν την απόφαση για συγκρότηση ενιαίου και πολυτασικού κόμματος; Και με ποιο ορθολογικό κριτήριο θεωρούνται περίπου ως στοιχεία υψηλής δημοκρατικής κουλτούρας οι αποφάσεις άλλων μικρότερων κινήσεων, που επιμένουν στη συνέχιση της σημερινής λειτουργίας, η οποία εκ του αποτελέσματος φάνηκε οτι ήταν επιτυ-

χής κατά το πρώτο στάδιο λειτουργίας του, αλλά εξαντλεί τη δυναμική της; Δεν υποστηρίζω ότι η διαμάχη για τις συνιστώσες είναι χωρίς σημασία. Κατανοώ τις διαφωνίες, τις αποχρώσεις και τις δυσκολίες, παρ’ ότι υστερούν υπερβολικά των ιστορικών αναγκών. Δεν είναι, όμως, αυτό το θέμα που ταλανίζει την κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Το δεύτερο δίλημμα είναι: ευρώ ή δραχμή; Αυτό κι αν είναι δίλημμα με βαρύ ιδεολογικό φορτίο. Κατά τη γνώμη μου, πριν από την προσφυγή στο Μνημόνιο και τη στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης, ίσως θα είχε κάποια μικρή βάση η υπό όρους επιστροφή στη δραχμή, αν και θα αποτελούσε ιστορικό αναχρονισμό και πολιτισμική υποχώρηση για την Αριστερά. Τώρα όμως, αν επιστρέψουμε στη δραχμή, ο κόσμος της εργασίας θα κληθεί να καταβάλει νέο βαρύτατο τίμημα, με την υποτίμηση αυτή τη φορά και της αγοραστικής του δύναμης, λόγω της κατρακύλας του νομίσματος, που θα έρθει να προστεθεί στην ήδη δραματική μείωση αποδοχών. Επιπροσθέτως δεν θα στερήσει από τη χώρα 35-40 δισ. ευρώ την επόμενη επταετία, όσα είναι τα κονδύλια από το ΕΣΠΑ, τη νέα ΚΑΠ και τα διαρθρωτικά ταμεία. Πιστεύει κανείς ότι μπορούν να βρεθούν από άλλες πηγές κονδύλια τέτοιου μεγέθους; Η συνηγορία στην ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ποτέ δεν εξαντλήθηκε σε οικονομικούς λόγους, στηρίχθηκε σε γεωπολιτικούς, ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους, ενώ η θεωρία της ασύμμετρης ανάπτυξης ήταν γνωστή και τότε, όμως επελέγη η γραμμή της σύγκλισης των δυνάμεων της εργασίας σε ένα νέο πεδίο ταξικών και όχι μόνο συγκρούσεων, σε μια ιστορική προοπτική χωρίς να παραβλέπονται οι υπαρκτές αντιθέσεις που ενυπάρχουν στη δύσκολη αυτή πορεία. Η γραμμή της δραχμής είναι μια ελληνικής έμπνευσης συντηρητική αναδίπλωση, την ώρα που δίνεται η πιο κρίσιμη μάχη για την προοπτική της Ευρώπης, η οποία δοκιμάζεται σκληρά από την τιμωρητική πολιτική της Μέρκελ. Άλλωστε οι πιο σοβαροί εκφραστές αυτής της στρατηγικής για την πιθανή επιτυχία της θέτουν ως προϋποθέσεις

πολύ δυσκολότερους όρους από τη γραμμή της σύγκρουσης για την αλλαγή της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής. Γιατί δηλαδή είναι πιο δύσκολο να επιτευχθεί αλλαγή του ρόλου και των αρμοδιοτήτων της ΕΚΤ από το να υιοθετηθεί συμφωνία για συντεταγμένη έξοδο όχι μόνο της Ελλάδας, ταυτοχρόνως και άλλων πολλών χωρών, με ταυτόχρονο έλεγχο της κυκλοφορίας των κεφαλαίων και την επίσης ταυτόχρονη υιοθέτηση ενός νομισματικού συστήματος ελεγχόμενων υποτιμήσεων (πρόταση Φλάσμπεκ - Λαπαβίτσα); Οι εμπνευστές της πρότασης της εξόδου από την Ευρωζώνη αναγνωρίζουν ότι αυτή θα ήταν καταστροφική αν δεν ικανοποιηθούν αυτές οι πολύ δύσκολες προυποθέσεις. Τυχαίο; Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι συνιστώσες και το ευρώ δεν είναι τα μείζονα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ, αν και τα δύο ταλανίζουν την παράταξη και εκπέμπουν σύγχυση σκιάζοντας το πολιτικό του μήνυμα στο εσωτερικό, ενώ αντιθέτως διεθνώς το κόμμα εκλαμβάνεται ως θετικό παράδειγμα και ελπίδα. Σε μια ιστορική εποχή, όπως η σημερινή, ο κόσμος αναζητεί μετ’ επιτάσεως μια συνολική προγραμματική, εναλλακτική πρόταση, η οποία δεν θα είναι απλή απαρίθμηση αιτημάτων, συχνά αντιφατικών, αλλά σύνθεση με στρατηγική, αιχμές και στόχους, που θα ενοποιούν και θα κινητοποιούν τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της δημοκρατικής ανατροπής στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να δράσει ως συλλογικός διανοούμενος. Αυτό το θέμα όμως υποβαθμίζεται χάριν ισορροπιών, ενδεχομένως και της λογικής του ώριμου φρούτου, την ώρα που ο αντίπαλος αποδεικνύεται δυνατός και με ισχυρές διεθνείς συμμαχίες. Όσο υποβαθμίζεται η ανάγκη για εναλλακτική λύση και το μήνυμά του εκπέμπει σύγχυση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ξεκολλάει, αλλά αντιθέτως θα κινδυνεύει όλο και περισσότερο με υποχώρηση. Οι ιστορικές στιγμές δεν τον περιμένουν ξανά στην επόμενη γωνία. Όσο συνεχίζει να ταλαντεύεται σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, τόσο περισσότερο θα κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπος με τη χλεύη της Ιστορίας...

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΝΙΚΟΣ ΒΟΥΤΣΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ

Αν πάμε με τους δικούς μας ρυθμούς, ο λαός πιθανώς δεν θα μας έχει ανάγκη Η Δεξιά του Αντώνη Σαμαρά έστρωσε τον δρόμο στη Χρυσή Αυγή, λέει στη συνέντευξή του στην «Αυγή» ο Νίκος Βούτσης, ενώ μέμφεται ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. για «υποκρισία» στο θέμα του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου. Ο γραμματέας της Κ.Ο. και βουλευτής Α’ Αθηνών, μιλώντας για τη νέα σελίδα του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, επισημαίνει ότι η κοινωνία παρακολουθεί αν τα στελέχη του μπορούν και συνθέτουν διαφορετικές απόψεις και καταλήγει με το... σήμα ότι «αν πάμε με βάση τις ανάγκες των δικών μας χρόνων ωρίμανσης, είναι πάρα πολύ πιθανό στο τέλος αυτής της πορείας ο λαός να μην μας έχει πλέον ανάγκη». ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει ότι success story δεν υπάρχει. Από εδώ και πέρα τι γίνεται όμως; Κυβερνητικά στελέχη και οικονομικοί παράγοντες υπόσχονται καλύτερες ημέρες, επιπλέον στο εξωτερικό κορυφαίοι εκπρόσωποι της Ευρώπης δίνουν την αίσθηση ότι η θηλιά χαλαρώνει. Βλέπετε τέτοιο ενδεχόμενο στον ΣΥΡΙΖΑ; Όλοι πλέον αναγνωρίζουν ότι υπήρξε λάθος συνταγή, ενώ εμείς λέμε ότι πέτυχε ως προς τον ανομολόγητο στόχο: τη μείωση, δηλαδή, των εισοδημάτων, το κοινωνικό ντάμπινγκ, την κατάργηση της εργατικής νομοθεσίας, τη δημιουργία ΕΟΖ κ.λπ. Στόχο που πέτυχαν 100%, έπεσαν όμως έξω σε κρίσιμες πλευρές, όπως είναι η διάρκεια της ύφεσης, ο υφεσιακός κύκλος στον οποίον έχει μπει η Ευρώπη, η έκρηξη της ανεργίας. Δεν ελέγχουν πλέον τις εξελίξεις και οι διαφωνίες π.χ. μεταξύ ΔΝΤ/Αμερικάνων και Ε.Ε. δεν είναι σικέ. Η κρίση είναι συστημική και μόνο ευρωπαϊκή λύση μπορεί να δοθεί για το χρέος των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου. Ο συσχετισμός δυνάμεων μπορεί να αλλάξει, αρκεί οι εργαζόμενοι της Ευρώπης να εκμεταλλευτούν αυτές τις εγγενείς αντιθέσεις που τώρα κορυφώνονται. Αντιρατσιστικό. Τι θα κάνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Το αντιρατσιστικό το έχουμε φέρει στη Βουλή από την πρώτη στιγμή, εδώ και ένα χρόνο. Αντιθέτως, η κυβέρνηση είναι φιλική προς την προπαγάνδα, την ατζέντα και τελικά τις πρακτικές της Χρυσής Αυγής. Υπάρχει ένα κομμάτι στην ελληνική κοινωνία που εκφασίζεται και η λιτότητα καλλιεργεί ρατσισμό, λιτότητα στην οποία έχουν συναινέσει απολύτως ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. Άρα εδώ υπάρχει και ένα ζήτημα υποκρισίας. Σε καμία περίπτωση πάντως η αναγκαία επέκταση αυστηροποίηση της αντιρατσιστικής νομοθεσίας δεν πρέπει να αγγίξει πιστεύω ανθρώπων και ιδεολογίες, αλλά να είναι στην κατεύθυνση να αντιμετωπίζει την πρόκληση κρουσμάτων βίας. Το φλερτ της Ν.Δ. με τη Χρυσή Αυγή γίνεται επί τη βάσει εκλογικών υπολογισμών μόνο; Ή, μήπως, τελικά το παρελθόν ενός πολιτικού, οι άμεσοι συνεργάτες του είναι ο πραγματικός καθρέπτης του; Ο κ. Σαμαράς είχε επιλέξει προεκλογικά να βάλει στην ατζέντα, αυτός μόνος, με-

σούσης της κρίσης, για «ανακατάληψη των πόλεων», για εκδίωξη των, όπως λέει, «λαθρομεταναστών», για επιβολή της στρατηγικής της μηδενικής ανοχής. Αυτή η ατζέντα, μαζί με την προεργασία από τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, βοήθησαν πολύ στην άνοδο και την αποθράσυνση της Χρυσής Αυγής. Είναι σαφές ότι βρίσκονται μπροστά σε ένα τέρας που δεν μπορούν να τιθασεύσουν. Εφιαλτική η προοπτική, αλλά αυτοί το νομιμοποίησαν; Αυτοί το τροφοδότησαν. Η νομιμοποίησή του έγινε στη βάση μιας νέας αφήγησης που θέλει να επανέρχονται στο προσκήνιο οι ιδέες των νικητών του εμφυλίου. Για νικητές μίλησε ο κ. Σαμαράς, αυτός μόνος, στην εκδήλωση του Ιδρύματος Καραμανλή. Και, άρα, ο διμέτωπος, που πάντα ήταν στο οπλοστάσιο της Δεξιάς - Κεντροδεξιάς, αποκτά σήμερα μια εφιαλτική προοπτική, αφού ανοίγει το έδαφος στην εγκληματική απόφυση της Ακροδεξιάς, δηλαδή τη ναζιστική Χρυσή Αυγή. Ο Αλ. Τσίπρας εξήγγειλε πορεία προς τον λαό. Τι χαρακτηριστικά θα έχει αυτή η νέα σελίδα του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ; Είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε δύο πράγματα ακόμη, πέραν των όσων, πολλών, κάνουμε ήδη στη Βουλή, στις δομές αλληλεγγύης, στους κοινωνικούς αγώνες. Αυτά δεν είναι αρκετά και αυτό είναι φανερό πλέον. Θα πρέπει αφενός να διαμορφώσουμε ακόμη περισσότερο τις προγραμματικές απόψεις μας σε κρίσιμα ζητήματα, αφετέρου από τον Τσί-

Ο διμέτωπος, που πάντα ήταν στο οπλοστάσιο της Δεξιάς - Κεντροδεξιάς, αποκτά σήμερα μια εφιαλτική προοπτική, αφού ανοίγει το έδαφος στην εγκληματική απόφυση της Ακροδεξιάς, δηλαδή τη ναζιστική Χρυσή Αυγή

πρα μέχρι το «τελευταίο» μέλος του ΣΥΡΙΖΑ να είμαστε σε εγρήγορση με την κοινωνία, ώστε να γίνει αντιληπτό ότι μαζί μπορούμε να γυρίσουμε τη σελίδα. Κρίσιμο μέγεθος, η σύνθεση απόψεων. Μια αποστροφή σας στην τελευταία Κ.Ε. συζητήθηκε έντονα: «Δίνουμε την εικόνα διφυούς κόμματος» είπατε. Τι εννοούσατε; Τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα και με ποια μέτρα; Η εσωκομματική δημοκρατία όσο και η απρόσκοπτη συζήτηση όλων των διαφορετικών απόψεων είναι ζητήματα που μας χαρακτηρίζουν. Η αντιμετώπιση από τη Ν.Δ., το μιντιακό και ευρύτερα μνημονιακό σύστημα αφορά σε ένα βαθμό και την εντύπωση που δίνουμε ως φορέας εν συνόλω, ότι δεν έχουμε την ικανότητα σύνθεσης που είχαμε σε άλλες εποχές. Αυτό είναι πολύ κρίσιμο ζήτημα. Η απλή συνύπαρξη παγιωμένων, εντελώς διαφορετικών απόψεων σε μερικά, και όχι όλα προφανώς, βασικά θέματα δείχνει στην κοινωνία ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να συνθέσουμε, και άρα να συνθέσουμε και μελλοντικά στο πεδίο της αριστερής διακυβέρνησης. Αυτή η δυνατότητα, ως εντύπωση στον κόσμο, είναι άκρως απαραίτητη για να στρατευθεί στην εναλλακτική πρόταση. Κατ’ αρχήν για να έλθει να ψηφίσει -ούτε οι μισοί δεν απαντούν στις δημοσκοπήσεις... Αυτή η πίστη στην εναλλακτική πρόταση, αλλά και στη σύνθεση, σε μεγάλο βαθμό αναιρείται, για να μην πω υπονομεύεται, από την αδυναμία μας μερικές φορές να καταδείξουμε ότι, παρά τις διαφορετικές απόψεις, με ευχέρεια καταλήγουμε σε αποτελέσματα. Η αίσθηση περί διφυούς κόμματος πρέπει να αναιρεθεί και αυτό το καθήκον, πιστεύω, το αισθανόμαστε όλοι, ανεξάρτητα από την άποψη, σήμερα πλειοψηφική ή μειοψηφική, στην οποία ανήκουμε. Πώς μπορεί να γίνει αυτή η υπέρβαση; Απαιτούνται δύο πράγματα: συνειδητοποίηση της κατάστασης και ειλικρινής προσπάθεια σύνθεσης. Πρέπει ανοικτά και ειλικρινά να συζητήσουμε. Αν με το κοστούμι του 4% μπορούμε να κρατήσουμε τη ραχοκοκαλιά μας ή αν αυτές οι αξίες πρέπει να γονιμοποιηθούν μέσα σε όλη την ελληνική κοινωνία και να

αναδιαμορφώσουν ένα προφανώς πολύ μεγαλύτερο κοστούμι, με συμμαχίες, με προοπτική και οδικό χάρτη διακυβέρνησης, με πλήρη φερεγγυότητα για τα μέτρα για τα οποία έχουμε δεσμευτεί ότι άμεσα θα πάρουμε. Το σημαντικό είναι να βλέπουμε πλέον τις εξελίξεις και τον εαυτό μας στο μεγάλο κάδρο και όχι σαν μια υπόθεση που θα εξαρτηθεί από άλλους.

Θορυβώδης η μεταλλαγή του ΚΚΕ Συμμαχίες. Στον δρόμο για την κατάκτηση της διακυβέρνησης βλέπει κανείς τι δυνάμει συμμάχους έχει. Με αφορμή και πάλι την τοποθέτησή σας στην Κ.Ε., το ΚΚΕ έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια μια αθόρυβη μετάλλαξη; Αυτή η μεταλλαγή είναι θορυβώδης, δεν είναι καθόλου αθόρυβη. Τη βιώσαμε μέσα σε πολύ κρίσιμους ταξικούς αγώνες, από τον Δεκέμβριο του 2008. Αυτή η μεταστροφή και η απόλυτη άρνηση ανάληψης ευθυνών καθιστά αυτή τη δύναμη περίπου ουδέτερη μέσα στον πολιτικό αγώνα που διεξάγεται σήμερα στη χώρα μας, ενώ είναι παρούσα με τον δικό της τρόπο και κατά μόνας στους κοινωνικούς αγώνες. Αυτή η εξέλιξη είναι άκρως αρνητική και αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη ενωτικού, πιο μαζικού, ανατρεπτικού κινήματος για τη σωτηρία της κοινωνίας και της χώρας. Με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από την άλλη, υπάρχει κοινωνικός συγχρωτισμός σε μέτωπα, παρότι δεν υπάρχει πολιτική σύγκλιση. Ταυτόχρονα όμως μας ενδιαφέρει όλο το εύρος των δυνάμεων που αφορούν απόψεις και διεργασίες στον χώρο της ευρύτερης σοσιαλιστικής Αριστεράς, των οικολόγων ή και νέων πολιτικών αντιμνημονιακών δυνάμεων με αριστερό πρόσημο. Άρα, και αυτό είχα πει στην Κ.Ε., ούτε επιβολή, ούτε ηγεμονισμός, ούτε δίπολο με τον ΣΥΡΙΖΑ από τη μια και τη Ν.Δ. απέναντι -αυτά θα ήταν ανόητα και ανιστόρητα για τη δική μας Αριστερά- ούτε όμως και ομηρεία, δηλαδή να περιμένουμε να αλλάξει γραμμή το ΚΚΕ. Το πολιτικό τάιμινγκ και οι ρόλοι που θα παίξουμε όλοι μας μπαίνουν πια από τις λαϊκές ανάγκες, δεν έχουν σχέση με τις κομματικές ανάγκες π.χ. για να καταλάβουμε τι σημαίνει αξιωματική αντιπολίτευση και αριστερή διακυβέρνηση. Αντίθετα, αν πάμε με βάση τις ανάγκες των δικών μας χρόνων ωρίμανσης, είναι πάρα πολύ πιθανό στο τέλος αυτής τη πορείας ο λαός να μην μας έχει πλέον ανάγκη, να μην τον αφορούμε.

10 ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΗ

Δύο χιλιάδες διακόσιες (2.200) λέξεις ήταν η ομιλία του υπουργού Κ. Χατζηδάκη στη πρόσφατη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ που περιέγραφε αρκετά διεξοδικά τους στόχους σε πολλούς τομείς. Και όμως, ούτε μία φορά δεν περιλάμβανε τις λέξεις βιομηχανία, μεταποίηση, δευτερογενής τομέας. Ακριβώς έτσι! Με έκπληξη διαβάσαμε την αληθινή αυτή παρατήρηση σε άρθρο του κ. Γ. Σταύρου, αντιπροέδρου του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος*. Η έκπληξη είναι διπλή γιατί είναι απροσδόκητη αυτή η υπουργική επιλογή, αλλά και γιατί ήταν απρόσμενη η δυναμική δημόσια αντίδραση του στελέχους της βιομηχανίας. Το ανησυχητικό είναι ότι όλοι γνωρίζουν τους αριθμούς. Ότι η απουσία επιλογών, σχεδιασμού για τη βιομηχανία, τους προσανατολισμούς της είναι συνέχιση της πορείας πριν από την κρίση, είναι συνέχιση μια πορείας μη βιώσιμης για την οικονομία της χώρας. Η βιομηχανία βρίσκεται στο 9% του ΑΕΠ της χώρας, ένα ποσοστό συνεχώς μειούμενο από το 1985 και μετά. Δηλαδή, η αύ-

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 IOYNIOY 2013

ΑΡΘΡΑ

9% η βιομηχανία! ξηση του ΑΕΠ έως το 2008 δεν στηρίχθηκε στη βιομηχανία. Αυτό ίσως πολλοί το είχαν αντιληφθεί. Αλλά βέβαια δεν υπήρξε προσπάθεια να φρενάρει ο κατήφορος. Επιπλέον όμως υπάρχουν και οι αλλαγές: τα στοιχεία 2000-2007 μας δείχνουν αύξηση των βιομηχανιών εντάσεως εργασίας, μείωση του ποσοστού των βιομηχανιών εντάσεως κεφαλαίου, μείωση του ποσοστού των βιομηχανιών τεχνολογίας, αύξηση εκείνων που είναι προσανατολισμένες στη λιανική αγορά. Το ανάποδο από ό,τι πολλοί θα περίμεναν. Αυτές οι τάσεις στη διάρθρωση της βιομηχανίας εξηγούν κατά πολύ τη σημερινή καθυστέρηση στην αύξηση των εξαγωγών (3% προβλέπεται για το 2013!) παρά τη σημαντική μείωση του κόστους εργασίας. Όλοι γνωρίζουν ότι έτσι είναι αδύνατον να αντιμετωπιστεί η μακροχρόνια ανισορροπία του εξωτερικού ισοζυγίου και ότι η τωρινή σημαντική μείωση του ελλείμματος είναι προσωρινή - θα εκτιναχθεί πάλι μόλις αρχίσει η ανάκαμψη. Όλοι γνωρίζουν ότι έτσι η δημοσιονομική

Η χώρα χρειάζεται να συζητήσει την αντιστροφή του οικονομικού της μοντέλου - Ο ίδιος δρόμος θα μας φέρει πάλι στα ίδια προβλήματα Αδικαιολόγητη η μονομέρεια με τον τουρισμό Επιβάλλεται η εγκατάλειψη του δόγματος ότι η οικονομία μόνη της θα πάρει τις ορθές αποφάσεις

προσαρμογή είναι πάνω σε πήλινα πόδια.

Όλοι γνωρίζουν ότι ήδη υπάρχει αντιστροφή στην κυρίαρχη επιλογή στην Ευρ. Ένωση υπέρ της αύξησης της βιομηχανικής παραγωγής - στόχος το 2020 να είναι 20% του συνολικού εισοδήματος στην Ένωση. Αν δεν υπάρξει σοβαρή ανάκαμψη της βιομηχανικής παραγωγής και στην Ελλάδα, δεν μπορεί να υπάρξει προοπτική σύγκλισης - θα αποκλίνουμε όλο και περισσότερο και τη νέα περίοδο. Και όμως, παρά τις σχετικές μελέτες και εισηγήσεις, η πολιτική που εφαρμόζεται είναι σε απόσταση από τις ανάγκες. Ενδεικτικό είναι το μόνιμο και επίμονο βάρος που δίνεται στον (εξωτερικό) τουρισμό, αν και οι αριθμοί δεν επιβεβαιώνουν τη μονομέρεια. Υποχωρεί συνεχώς από το 2000 ως ποσοστό του ΑΕΠ και βρίσκεται τώρα στο 5%, κάτω από τη βιομηχανία. Η χώρα έχει ανάγκη μεγάλης αντιστροφής του οικονομικού της μοντέλου. Και για να προσαρμοστεί στις επιλογές που σχεδιάζονται και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. και για να αξιοποιήσει τις διεθνείς ευκαιρίες και για

να δοκιμάσει τομείς της παραγωγικής δραστηριότητας που έχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Αναμφίβολα δεν αρκούν όμορφες κυβερνητικές εξαγγελίες. Απαιτούνται πράξεις και χρήματα. Αλλά οπωσδήποτε επιβάλλεται η εγκατάλειψη του δόγματος ότι η οικονομία μόνη της θα πάρει τις ορθές αποφάσεις. Τις είδαμε τις σωστές! Να το πούμε αλλιώς: Το «περιεχόμενο» της ανάπτυξης, οι τομείς προτεραιότητας έχουν τη κύρια σημασία - όχι μόνον η συνεχής αναφορά στον στόχο της ανάπτυξης. Η Ελλάδα έχει ανάγκη επιπλέον από έναν δρόμο ανάπτυξης που θα αξιοποιήσει τους εκπαιδευμένους νέους της - που σήμερα είναι τα μεγαλύτερα θύματα της ύφεσης και της έλλειψης επενδύσεων. Η ιδέα ότι θα συνεχίσουμε με κάποιον τρόπο να χρηματοδοτούμαστε χωρίς η χώρα να εξάγει ή να εισάγει χρήματα όσο χρειάζεται είναι εξωπραγματική - δεν έχει μέλλον. Εν τέλει θέλουμε να ζούμε από τη παραγωγή των χαμηλά αμειβόμενων εργατών της Ασίας;

* http://www.tovima.gr/ opinions/article/?aid=515296

ΣΥΡΙΖΑ των μελών ή των μεγαλομετόχων; ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ

Ποια είναι σήμερα η καθοριστική πολιτική προτεραιότητα για την ανατροπή αυτής της υπόδουλης στους δανειστές κυβέρνησης; Δεν έχει καταλάβει ο ελληνικός λαός τον κίνδυνο των μνημονιακών επιλογών και χρειάζεται αγώνας για να τον αποκαλύψουμε; Είμαι βέβαιος, και αυτό το δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, πως το μεγαλύτερο ποσοστό όσων δηλώνουν πρόθεση ψήφου προς τη Ν.Δ. το κάνει με βαριά καρδιά υπό τον εκβιαστικό καλλιεργούμενο φόβο του αγνώστου στην πιθανότητα ανάληψης της κυβερνητικής ευθύνης από αντιμνημονιακές δυνάμεις με επίκεντρο τον ΣΥΡΙΖΑ. ΘΕΛΩ δηλαδή να πω ότι το πρώτιστο καθήκον για την ανατροπή των ανδρεικέλων της Μέρκελ και των νεοφιλελεύθερων διευθυντηρίων είναι η συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σοβαρό και υπεύθυνο κόμμα με συνοχή και ενότητα. Με δυνάμεις που να είναι σε θέση να παρουσιάσουν εναλλακτικό πρόγραμμα και θέσεις για την έξοδο από την ανθρωπιστική κρίση, με τη στήριξη όλων των προκομμένων παραγωγικών δυνάμεων του τόπου. Καταληκτικός χρόνος για να κλείσουν όλες οι εκκρεμότητες είναι το επικείμενο συνέδριο του Ιου-

λίου. Ένα τέτοιο κόμμα, στις συγκεκριμένες εθνικές ευρωπαϊκές και παγκόσμιες συνθήκες, χρειάζεται την καλύτερη δυνατή οργάνωση, διότι χωρίς αυτήν ούτε το τεράστιο έργο που έχει ανάγκη ο τόπος μπορεί να παραχθεί ούτε οι παρεμβάσεις του και η πολιτική του δράση μπορεί να γίνει αποτελεσματική, ούτε οι άμυνές του απέναντι στους ντόπιους και ξένους μηχανισμούς υπονόμευσης θα καταφέρουν να αντέξουν για πολύ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ στον κρίσιμο αυτό τομέα ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι εξαιρετικά αδύναμος. Διαθέτει το κεντρικό επιτελείο του (Κεντρική Επιτροπή και Εκτελεστικό Γραφείο) και περίπου 300 τοπικές οργανώσεις, που, μη έχοντας σύνδεση μεταξύ τους, καθοδήγηση, οργάνωση και κουλτούρα δράσης με στόχους την ανάπτυξη της επιρροής τους στις τοπικές κοινωνίες όπου λειτουργούν, τείνουν να μετατραπούν σε μικρές Κεντρικές Επιτροπές όπου μονομαχούν μεταξύ τους οι συνιστώσες! Το συμμαχικό σχήμα της νέας μεγάλης Αριστεράς κατ’ απαίτηση της κοινωνίας και των πολιτών που το εμπιστεύτηκαν υποτίθεται ότι έλαβε το μήνυμα και προχωράει στις διαδικασίες να γίνει ενιαίο κόμμα. ΟΛΟΙ στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη συμφώνησαν πως ο ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών πρέπει να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών. Κανείς δεν δια-

φώνησε τότε με αυτή την επιλογή σύνθημα. Δυστυχώς δεν το εννοούσαν όλοι. Και ενώ οι συνιστώσες είναι μπετοναρισμένες με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, αντί να κατανοούν την αναγκαιότητα της ενοποίησης με αυτοδιάλυσή τους, προχωράνε και σε εσωτερικούς συνασπισμούς ενώνοντας τις δυνάμεις τους με σαφή κατεύθυνση να γίνουν δυνατότερα κόμματα μέσα στο κόμμα, το οποίο κόμμα δεν χρειάζεται δημοκρατικό συγκεντρωτισμό! Όσοι είναι απλά μέλη και δεν θέλουν να ενταχθούν σε συνιστώσες θα παραμείνουν θεατές ή αχθοφόροι. ΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ εκτιμούν μερικοί ότι βρισκόμαστε μπροστά στην «κατάληψη» της εξουσίας δεν μπορώ να το καταλάβω. Καμιά πολιτική ανά-

Το πρώτιστο καθήκον για την ανατροπή των ανδρεικέλων της Μέρκελ είναι η συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σοβαρό και υπεύθυνο κόμμα με συνοχή και ενότητα

λυση, καμιά δημοσκοπική έρευνα και κανένας μαθηματικός υπολογισμός δεν οδηγεί σε τέτοιο συμπέρασμα. Ανιστόρητες ιδεοληπτικές ερμηνείες όπως συμφέρει τις απόψεις τους, αδιαφορώντας για τις γνώμες των πολιτών που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ασχέτως αν πρέπει σχεδόν να διπλασιαστούν οι ψήφοι προς αυτόν για να αναλάβει τις ευθύνες διακυβέρνησης. Ευθύνες που ή δεν τις κατανοούν ή δεν είναι σε θέση να αναλάβουν. ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ, αν δεν γίνουν υπερβάσεις και θεαματικά ανοίγματα στην κοινωνία και στις πολύτιμες δυνάμεις που υπάρχουν και δεν αξιοποιούνται, αν δεν κατανοηθεί πως ο χρόνος δουλεύει εις βάρος μας και υπέρ επικυρίαρχων δυνάμεων, αν υπεράνω όλων δεν τεθούν τα συμφέροντα της πατρίδας μας και της κοινωνίας, αν ο ΣΥΡΙΖΑ βγει από το επικείμενο συνέδριο ως ομοσπονδία κομμάτων, τότε η κοινωνία θα τον αποχαιρετήσει και θα ψάξει αλλού για λύσεις. Και δεν θα τις ψάξει μόνον Αριστερά. Πέσαμε όλοι στην παγίδα του αντιρατσιστικού λες και με ένα νομοσχέδιο, σε μια χώρα όπου δεν εφαρμόζεται σχεδόν κανένας νόμος και όσοι εφαρμόζονται είναι α λα καρτ, μπορεί να αντιμετωπιστεί η περίπτωση της Χρυσής Αυγής, που ήδη είναι η τρίτη πολιτική δύναμη. Ο πυρήνας αυτής της οργάνωσης μπορεί να είναι μια νεοναζι-

στική συμμορία, μόνο που αυτό το μόρφωμα πολιτικά έχει γίνει μεγάλο κίνημα. Κίνημα ικανό να φτάσει ακόμα και το 15% του εκλογικού σώματος! Οι διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ προς τη Χρυσή Αυγή καταγράφουν ένα αξιοσέβαστο 7%. Οι άνθρωποι αυτοί, απλοί έως απλοϊκοί, δεν ήταν μπολσεβίκοι ούτε έγιναν ναζί. Συνθλίβονται από τις πολιτικές του Μνημονίου και αναζητούν δικαίωση και την τιμωρία των απατεώνων καταπιεστών τους. Η ΕΞΟΥΣΙΑ δεν είναι αυτοσκοπός, έχω ακούσει να λένε συχνά στις οργανώσεις κάποια μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Δίκιο έχουν, διότι σήμερα η ανάληψη της εξουσίας με την έγκριση και τον έλεγχο της κοινωνίας είναι ιερός σκοπός για τη σωτηρία της χώρας πριν πουληθεί και καταστραφεί ολοσχερώς. Και αντί όλοι να καταναλώνουν ενέργεια και φαιά ουσία για την απάντηση, με δημοκρατική εθνική ενότητα, θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ κάτι σαν Α.Ε. Όπου οι μέτοχοι υπερασπίζονται τις μετοχές τους και φοβούνται την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και τη διανομή των νέων μετοχών στα απλά νέα μέλη και τους ενεργούς πολίτες. Αν λοιπόν το εννοούσαν, πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι των μελών και όχι των μεγαλομετόχων, μπροστά είναι το συνέδριο για να το αποδείξουν. dchristou52@gmail.gr

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Το νόμισμα δεν μπορεί να συνιστά ταυτοτικό στοιχείο της Αριστεράς, υπογραμμίζει ο Αλέκος Καλύβης, μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Αυγή» της Κυριακής, ο πρώην αντιπρόεδρος της ΓΣΕΕ επισημαίνει τα προβλήματα του συνδικαλιστικού κινήματος, ενώ υποστηρίζει ότι οι ξεχωριστές λίστες συνιστούν το πιο δημοκρατικό μοντέλο για τα όργανα που θα εκλέξει το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΣΙΜΟ

Για ποιο λόγο σημειώνεται κάμψη των κοινωνικών αγώνων το τελευταίο διάστημα, ύστερα από έναν χρόνο κυβέρνησης Σαμαρά; Τι μπορεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ επ’ αυτού; Η κοινωνία βράζει, αλλά, παρά τις επί μέρους κινητοποιήσεις, δεν υπάρχει ακόμη η πολιτική και κοινωνική δυναμική ώστε να ξεσπάσει ένας νέος μεγάλος ξεσηκωμός, ενώ δεν πρέπει να υποτιμούμε τις διαβρωτικές συνέπειες της κρίσης και της οργιώδους προπαγάνδας του συστήματος. Πιστεύω ότι είναι μια προσωρινή κατάσταση και ότι θα ανάψει η σπίθα που θα ξαναβγάλει τον κόσμο μαζικά στους δρόμους. Σήμερα δεν αρκούν οι κεντρικές κινήσεις, αλλά απαιτείται η κινητοποίηση από τα κάτω στους χώρους δουλειάς, στις συνοικίες, το άνοιγμα μετώπων, ώστε τα ρυάκια να δημιουργούν ένα μεγάλο ποτάμι. Ταυτόχρονα χρειάζεται η δημιουργία ενός ενιαίου κέντρου αγώνα, συντονισμός εργατικών οργανώσεων, διευρυμένη συμμαχία όλων των κοινωνικών φορέων για τη δημιουργία μεγάλων γεγονότων. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν μπορεί ούτε πρέπει να υποκαταστήσει το κίνημα. Μπορεί όμως να το βοηθήσει σημαντικά με την πιο αποφασιστική στήριξη των αγώνων και κυρίως με πολιτικές πρωτοβουλίες ρήξης που θα εμπνέουν ένα μεγάλο πολιτικό ρεύμα ανατροπής και ριζικής αλλαγής.

Πώς βλέπεις να διαμορφώνεται η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα μετά το πρόσφατο συνέδριο της ΓΣΕΕ αλλά και τις εκλογές στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας; Τι πρέπει να αλλάξει στις δομές του; Η κατάσταση στο εσωτερικό του συνδικαλιστικού κινήματος δεν αντιστοιχείται ευθέως με την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στην κοινωνία. Αυτό έχει την εξήγησή του στις σκληρές δομές αναπαραγωγής τεχνητών συσχετισμών μέσα στα συνδικάτα και στο γεγονός ότι το οργανωμένο κομμάτι είναι πολύ μικρό, ενώ μεγάλα τμήματα -τα πιο καταπιεσμένα- είναι εκτός συνδικάτων, όπως οι άνεργοι και οι επισφαλώς εργαζόμενοι, οι νέοι, οι γυναίκες, οι μετανάστες. Παρόλα αυτά, έχει αρχίσει να σημειώνεται θετική τροποποίηση των συσχετισμών. Όμως η μεγάλη ανατροπή του συσχετισμού των δυνάμεων δεν θα προέλθει τόσο από την ανακατανομή δύναμης στο οργανωμένο κομμάτι, αλλά από την «εισβολή» των «εκτός των τειχών» μέσα στα συνδικάτα. Δεν είναι τόσο το πρόβλημα των δομών, που προφανώς πρέπει να αλλάξουν με την ενίσχυση των μεγάλων ενωτικών συνδικάτων, του κλαδικού - τομεακού συνδικαλισμού, της ενδοσυνδικαλιστικής δημοκρατίας, όσο το ότι χρειάζεται επειγόντως η μαζικοποίηση των συνδικάτων και η αλ-

λαγή προσανατολισμού τους σε μια αγωνιστική - ταξική κατεύθυνση. Με αυτόν τον στόχο πιστεύω ότι εργάζεται το αυτόνομο-ταξικό ρεύμα και από τα πάνω και κυρίως από τα κάτω. Πώς κρίνεις την πρόταση για αυτοδιάλυση των συνιστωσών ενόψει του 1ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ; Θα βοηθήσει κάτι τέτοιο στην καλύτερη λειτουργία των οργάνων του κόμματος; Η κυβέρνηση επιχειρεί να πάρει το πάνω χέρι και εφαρμόζει μια στρατηγική τεχνητής αλλαγής του κλίματος συνδυάζοντας τον φόβο για το χειρότερο με την ψευδαίσθηση ελπίδας. Αυτή την περίοδο θα έπρεπε να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις σε μια πολιτική εκστρατεία, στην αποκάλυψη της καταστροφικής της πολιτικής, στην προσπάθεια κινητοποίησης του λαού και στον βομβαρδισμό της κοινωνίας με τις εναλλακτικές μας προτάσεις κι όχι να ανοίγουμε με ανεξήγητο άγχος μια εσωστρεφή και εν πολλοίς άγονη συζήτηση για το οργανωτικό μας μοντέλο. Για να απαντήσω στο ερώτημά σας, όμως, πρέπει να σας πω ότι η μεγάλη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ οφείλεται στον κόσμο του, στα στελέχη του και στη συμβολή των συνιστωσών στην κοινή μας προσπάθεια. Άρα δεν πρέπει να υποτιμάται ο ρόλος των συνιστωσών και πολύ περισσότερο δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως βαρίδια. Πρέπει να προχωρήσουμε στον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ σε ενιαίο πολυτασικό κόμμα, με σεβασμό στις αποφάσεις της πλειοψηφίας και με βάση την αρχή της ενότητας μέσα στη διαφορετικότητα. Ταυτόχρονα χρειάζεται να δοθεί ένα ικανό χρονικό διάστημα ως μεταβατική περίοδος για την αυτοδιάλυση των συνιστωσών.

Εκείνο όμως που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι συνιστά κραυγαλέα αντίφαση η πρόταση να αυτοδιαλυθούν οι συνιστώσες και ταυτόχρονα να μπαίνουν αντιδημοκρατικοί περιορισμοί στην εκπροσώπηση των τάσεων, κάτι που δυσκολεύει και την ενοποίηση αλλά και την ανασυνθετική διεργασία των ρευμάτων εντός του νέου κόμματος. Ο ΣΥΝ, άλλωστε, όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας και εκλογής των οργάνων του, με τη διαδικασία των λιστών, ήταν και είναι ό,τι πιο σύγχρονο, καινοτόμο και δημοκρατικό σε σχέση με την ανάπτυξη του κομματικού φαινομένου στην Ελλάδα. Θα ήταν ασύγγνωστος αναχρονισμός να ανατρέχει κανείς στο παρελθόν, σε μονολιθικά ή αρχηγικά κόμματα. Με δεδομένη τη συστηματική άρνηση από πλευράς ΚΚΕ για συγκρότηση κυβέρνησης της Αριστεράς, πού αποσκοπεί το διαρκές ενωτικό κάλεσμα προς αυτό; Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ απογειώθηκε στις εκλογές γιατί εξέφρασε την ανάγκη για ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και γιατί έθεσε το ζήτημα της συνεργασίας της Αριστεράς και της κυβέρνησης της Αριστεράς. Αυτή την επιτυχημένη στρατηγική πρέπει να τη συνεχίσουμε. Προφανώς η πρόσκληση δεν απευθύνεται μόνο στο ΚΚΕ, αλλά και σε άλλες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, της ριζοσπαστικής οικολογίας και σε δυνάμεις που, χωρίς να έχουν παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στα Μνημόνια, αποδεσμεύονται ειλικρινά και οριστικά από τη μεταλλαγμένη νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία. Μια κυβέρνηση της Αριστεράς, επίσης, πρέπει να στηρίζεται και να ελέγχεται από ένα ισχυρό κίνημα που θα πρέπει να έχει τον χαρακτήρα ενός ευρύτατου πολιτικού ρεύματος ανατροπής.

ΑΛΕΚΟΣ ΚΑΛΥΒΗΣ (ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ):

Η Ευρωζώνη έχει υποστεί αντιδραστική μετάλλαξη Δεν πρέπει να υποτιμάται ο ρόλος των συνιστωσών και πολύ περισσότερο δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως βαρίδια

Για να κάνεις όμως κυβέρνηση της συμπαραταγμένης Αριστεράς, πρέπει να έχει προηγηθεί συνεργασία στα κινήματα και να έχει εξασφαλιστεί η κοινή δράση, κάτι το οποίο μέχρι σήμερα είναι ζητούμενο. Η άρνηση της ηγεσίας του ΚΚΕ είναι όντως ένα μεγάλο πρόβλημα, για την οποία πρέπει να εγκαλείται, αλλά εμείς πρέπει να επιμείνουμε, διότι αυτό θέλει ο κόσμος της Αριστεράς και διότι δεν πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα στατικά αλλά στην προοπτική τους. Το κύριο είναι η μεγάλη ενίσχυση της πολιτικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ, διότι αυτή είναι η αναγκαία προϋπόθεση που φέρνει κοντά τον στόχο για τον σχηματισμό κυβέρνησης της Αριστεράς. Η δυναμική των εξελίξεων, οι πολιτικές μας πρωτοβουλίες είναι αυτές που θα διαμορφώσουν λύσεις ή κυβερνητικής συνεργασίας, ή κατά περίπτωση πολιτικής συνεργασίας ή κριτικής κυβερνητικής στήριξης ή ανοχής. Κανείς δεν μπορεί να λέει με ευκολία «όχι σε όλα» και, όταν το κάνει, θα έχει ανυπολόγιστο πολιτικό κόστος. Τι καινούργιο έφεραν οι πρόσφατες εξελίξεις στην Κύπρο; Υπάρχουν σημεία των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την Ε.Ε. που χρήζουν τροποποίησης μετά από όσα συνέβησαν εκεί; Η στάση της Ε.Ε. απέναντι στην Κύπρο αποδεικνύει ότι, για να τραβήξεις το «Όχι στα Μνημόνια και στην τρόικα» μέχρι τέλους, ανεξάρτητα από το αν επιθυμία σου είναι να κερδίσεις τους στόχους σου στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, πρέπει να έχεις ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που πρέπει να περιλαμβάνει και το ενδεχόμενο διάλυσης της Ευρωζώνης ή και της συμφωνημένης εξόδου από αυτήν, και μάλιστα να προετοιμάζεσαι για όλα τα ενδεχόμενα. Η συζήτηση αυτή δεν συνιστά παραξενιά ή εμμονή κάποιων, αλλά ένα πραγματικό δίλημμα και μια υπαρκτή συζήτηση, που άλλωστε διεξάγεται σε πολλά κόμματα της Αριστεράς στην Ευρώπη. Το συνέδριό μας πρέπει, χωρίς πολώσεις και δογματισμούς, να σκύψει πάνω σε αυτό το θέμα και να υπερβεί μια στρατηγική αμηχανία στην ευρωπαϊκή πολιτική εκτιμώντας τα εξής δεδομένα: Η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη έχουν υποστεί αντιδραστική μετάλλαξη. Είναι βαθιά διχασμένες, ταξικά και περιφερειακά. Το νόμισμα δεν συνιστά ταυτοτικό και φυσιογνωμικό ζήτημα για την Αριστερά. Η νομισματική διαφοροποίηση δεν σημαίνει και νομισματικό πόλεμο. Ο φόβος περί νομισματικών ανταγωνισμών δεν στέκει, διότι και εντός του ευρώ διεξάγεται ένας σκληρότατος ταξικός πόλεμος, διευρύνεται το χάσμα ανταγωνιστικότητας και συντελείται μια απίστευτη κοινωνική καταστροφή με την εσωτερική υποτίμηση. Συνεπώς η ριζοσπαστική Αριστερά χρειάζεται επειγόντως σήμερα μια νέα μεγάλη αφήγηση κι ένα ιδρυτικού χαρακτήρα σχέδιο για μια ριζικά διαφορετική προοδευτική και σοσιαλιστική Ευρώπη.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

AΡΘΡΑ

Les ﬁgurants*

Ευτυχώς, λένε κάποιοι, αρχίσαμε να διαμορφώνουμε κουλτούρα κυβερνητικών συνεργασιών. Κάτι που λείπει από την Ελλάδα και, ασφαλώς, μας χρειάζεται. Ένα χρόνο τώρα, με την συγκυβέρνηση Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜ.ΑΡ., τα πράγματα εξελίσσονται ομαλά. Τα βρίσκουν οι ετερογενείς κυβερνητικοί εταίροι μεταξύ τους, παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες της συγκυρίας. Και το πράγμα προχωράει - με δυσκολίες αλλά προχωράει. Και τούτο αποτελεί δημοκρατικό κεκτημένο έτσι κι αλλιώς... ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΪΚΟΥ

Μακάρι να ήταν έτσι. Θα το ευχόταν ο καθένας. Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί με το πολιτικό περιεχόμενο της συγκεκριμένης κυβερνητικής συμμαχίας. Όμως το μοντέλο της σημερινής τρικομματικής διακυβέρνησης κάθε άλλο παρά ως συνεργατικό υπόδειγμα μπορεί να εκτιμηθεί. Και κάθε άλλο παρά κουλτούρα κυβερνητικών συνεργασιών διαμορφώνει. Όπως ολοφάνερα τα πεπραγμένα του ενός έτους συγκυβέρνησης καταδεικνύουν, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ. απλώς προσφέρουν στον Αντώνη Σαμαρά την πλειοψηφική κοινοβουλευτική βάση που του λείπει, και που του αρνήθηκε ο λαός. Προκειμένου να κυβερνά ωσεί αυτοδύναμος.

Δυσκολεύεται να φανταστεί κανείς τι διαφορετικό θα έπραττε ο Αντώνης Σαμαράς, αν ηγείτο μονοκομματικής κυβέρνησης. Η περιπέτεια του «αντιρατσιστικού» δεν είναι παρά το τελευταίο επεισόδιο ενός διαρκούς σίριαλ αυθάδους, αλαζονικής, αυταρχικής, μονοκομματικού ήθους συμπεριφοράς του πρωθυπουργού απέναντι στους συμμάχους του. Τους κυβερνητικούς συμμάχους, τους οποίους εννοεί να ταπεινώνει και να προσβάλλει κατ’ εξακολούθηση. Και δεν ξέρω στ’ αλήθεια για ποιο λόγο εκτιμήθηκε δημοσιογραφικά ως απλή διαφωνία των κυβερνητικών εταίρων η τελευταία εξέλιξη. Ενώ πρόκειται για σαφή υπαναχώρηση του Πρωθυπουργού από τα υπεσχημένα. Προκειμένου για νομοθέτημα το οποίο είχε συμφωνηθεί ανάμεσα στους εταίρους και το οποίο είχε αρμοδίως παραγγελθεί στον υπουργό

Δικαιοσύνης. Εδώ ο Σαμαράς άδειασε κανονικά τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη, άδειασε κανονικά τον Ρουπακιώτη, «αποφάσισε και διέταξε»...

Τι να πρωτοθυμηθείς... Αλλά είπαμε. Το αντιρατσιστικό δεν είναι παρά το κερασάκι. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς και τι να ξεχάσει μέσα σ’ αυτόν τον ένα χρόνο της συγκυβέρνησης. Ότι ο Σαμαράς έγραψε, από την αρχή, στα παλαιότερα των υποδημάτων του την «Προγραμματική Συμφωνία» των τριών; Ότι λησμόνησε, από την επόμενη μέρα, τη δημόσια δέσμευσή του, σύμφωνα με την οποία θα ταξιδεύει στο εξωτερικό μαζί με τους δύο άλλους αρχηγούς; Ότι αγνόησε στην εντέλεια την πρόταση Βενιζέλου για τη συγκρότηση «ομάδας διαπραγμάτευσης» με την τρόικα, προκειμένου να μετέχουν και οι άλλοι στο «μνημονιακό γίγνεσθαι»; Ότι, όπως οι ίδιοι οι εταίροι δημόσια αποκαλύπτουν, οι Υπουργοί της ΝΔ δεν λαμβάνουν στο ελάχιστο υπ’ όψη τις προτάσεις τους εφ’ όλης της θεματολογικής ύλης; Ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ. υποχρεώθηκαν να καταπιούν αμάσητες ακραίες περιπτώσεις νεοδημοκρατικών επιλογών προσώπων; Από το Λιάτσο στην ΕΡΤ ως τον Χατζάκη στο Εθνικό θέατρο. Κι από τον Αμπατζόγλου στον ΟΑ-

ΕΔ ως τον Στυλιανόπουλο στο ΣΔΟΕ. Ότι αναγκάστηκαν να κάνουν πως δεν βλέπουν τη διατήρηση στη θέση του, του απολογητή του ναζισμού συμβούλου του υπουργού Αθανασίου; Ότι όταν οι συγκυβερνώντες πίεζαν (και δημόσια) για συνέχιση των διαπραγματεύσεων προκειμένου για το μνημόνιο-3, άκουσαν έκπληκτοι τον Στουρνάρα να δηλώνει πως «η διαπραγμάτευση ολοκληρώθηκε»; Ότι με πρωθυπουργική ανοχή ο Σίμος Κεδίκογλου λειτουργεί, σε μόνιμη βάση, ως εκπρόσωπος της ΝΔ; Ότι δεν ελήφθησαν στο ελάχιστο υπ’ όψη οι ενστάσεις των εταίρων προκειμένου για την εξαφάνιση των αναπηρικών επιδομάτων, για το χαράτσι της ΔΕΗ, για τις απολύσεις στο δημόσιο και οι ένα σωρό ακόμη «κόκκινες γραμμές», για τις οποίες οι συγκυβερνώντες περιήλθαν, από καιρό, στο χώρο ευθύνης των γελοιογράφων; Ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ σύρονται κυριολεκτικά σε αλλεπάλληλα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα, με νομοθέτηση σχεδόν των πάντων είτε δια πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, είτε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος; Ότι αναγκάστηκαν να «συνυπογράψουν» τις τρεις ντροπιαστικές επιστρατεύσεις απεργών; Ότι ο Σαμαράς έτριψε κυριολεκτικά στα μούτρα του Βενιζέλου και του Κουβέλη τον αντιμεταναστευτικό οίστρο της ΝΔ με τα πογκρόμ τύπου «Ξενίου Διός» και τα στρατόπεδα τύπου Αμυγδαλέζας; Ότι

για να πραγματοποιηθεί σύσκεψη των συγκυβερνώντων αρχηγών θα πρέπει να φτάσουν τα πράγματα στο αμήν, κι εκείνοι να το ζητήσουν και να το ξαναζητήσουν; Ή ότι πάνω κι από το τρίο των αρχηγών, σε ότι αφορά στα ζητήματα διακυβέρνησης, εμφανέστατα τίθεται το τρίο Σταμάτη, Μπαλτάκου, Λαζαρίδη;... Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς και τι να ξεχάσει; Aπ’ όσα διαμορφώνουν την εικόνα της «μονοκομματικής φυσιολογίας» τρικομματικής διακυβέρνησης; Από κει και πέρα δεν είναι περίεργο που το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜ.ΑΡ. καταρρέουν δημοσκοπικά, προκειμένου να διασωθεί η Ν.Δ. Ούτε ότι δημοσιογραφικά αποκαλούνται «συνιστώσες» της Ν.Δ. Είναι προφανές ότι τελούν σε κατάσταση πολιτικής ομηρείας. Αντιμετωπίζοντας με δέος το ενδεχόμενο προσφυγής σε εκλογές. Το εφιαλτικά απευκταίο ενδεχόμενο, που ο Πρωθυπουργός βρίσκει τρόπους να επισείει, κι ας μην αναφέρεται ρητά σ’ αυτό. Είναι χαρακτηριστικό (και αποκαλυπτικό διαθέσεων, στάσεων και συμπεριφορών), ότι ακόμη και τώρα, μετά το στραπάτσο του «αντιρατσιστικού», οι ελάσσονες κυβερνητικοί εταίροι σπεύδουν να ξεκαθαρίσουν πως δεν τίθεται επ’ ουδενί ζήτημα κυβερνητικής συνοχής...

χυμούς. Η οπισθοπορεία, πραγματική ή φαντασιακή ή μιντιακή, πολιτική ή τακτική, οφείλεται σ’ ένα εσωτερικό άδειασμα, στην έλλειψη ενός υποκείμενου δικού της σθένους. Πράγματι η Αριστερά δείχνει δυσανάλογα κουρασμένη, «άπιστη», φοβισμένη. Ένα μέρος του σφρίγους της σπαταλιέται σε εσωκομματικές και επικρατειακές αντιδικίες, ένα άλλο μέρος του σφρίγους χάνεται με τη νεοφώτιστη και ανερυθρίαστη ωραιοπάθεια αρκετών στελεχών και ένα σημαντικό μέρος του χαμένου σθένους οφείλεται στο έλλειμμα πεισμώδους πολιτικής επεξεργασίας των επιμέρους. Των λεπτομερειών μιας πολιτικής που θα συγκροτήσει, θα υποστασιοποιήσει το Άλλο και δεν θα το προφασιστεί απλώς. Ένα μέρος του ελλείποντος σθένους οφείλεται στο άλυτο πρόβλημα να είσαι μέσα στην πολιτική σου πράξη και όχι ο επισκέπτης της. Να είσαι δηλαδή μέτοχος της πολιτικής σου πράξης και όχι εκφωνητής της. Λείπει η εκτενής (και αόρατη, μη τηλεοπτική) δουλειά σε προβλήματα που θέτουν ζητήματα οικονομικής και στρατηγικής αυτοπραγμάτωσης. «Ο Ρέηγκαν και η Θάτσερ (...) μπήκαν επικεφαλής ενός ταξικού κινήματος των ελίτ, αποφασισμένου να αναστηλώσει

τη δύναμή τους. Η ευφυΐα τους έγκειται στο ότι δημιούργησαν μια κληρονομιά και μια παράδοση που ενέπλεξε τους μεταγενέστερους πολιτικούς σε ένα δίχτυ περιορισμών απ’ τους οποίους δεν μπορούσαν να ξεφύγουν εύκολα» γράφει ο Χάρβεϊ1. Τηρουμένων των εξόφθαλμων αναλογιών θα έλεγα ότι μέρος αυτής της αιχμαλωσίας είναι και η πολιτική δυσκαμψία, αλλά και το εύκολα μειούμενο αριστερό, πολιτικό σθένος, μέρος αυτής της αιχμαλωσίας είναι και οι ευκολίες και οι προχειρότητες, μέρος αυτής τη αιχμαλωσίας είναι ο ακατοίκητος κοινότοπος λόγος και κυρίως το άδειο μάτι. Αυτό που δεν «γεμίζει» αυτά που λέει. Η αιχμαλωσία των μεταγενέστερων δεν οφείλεται στην ευφυΐα των προγενέστερων (που στην περίπτωση της χώρας μας δεν νομίζω ότι είναι συχνή), αλλά και στην πλαδαρότητα αυτών που νομίζουν ότι θα κληρονομήσουν αναπότρεπτα την εξουσία και θα «σβήνουν τις κλήσεις που έκοψαν οι προηγούμενοι»...

* Figurant: Θεατρικός όρος, αναφερόμενος στους βωβούς ρόλους. Για λόγους πολιτικής κοσμιότητας επελέγη ο συγκεκριμένος όρος στον τίτλο, αντί της χυδαίας έκφρασης «γλάστρες»...

Οι αιχμαλωσίες της Αριστεράς ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ*

Η Ναόμι Κλάιν εντόπισε ως αδυναμία της Αριστεράς την ατολμία, τον φόβο της να μην κακοχαρακτηριστεί από το συντηρητικό μικροαστικό ακροατήριο. Η Αριστερά στην Ελλάδα αδυνατεί να αποτελέσει διάδοχη πολιτικά κατάσταση, γιατί είναι φοβισμένη, μετριοπαθής και αμυντική. Περίπου έτσι (Σκάι, «Νέοι Φάκελοι», 28.5, Σ. Παπαϊωάννου). Όντως; Ή μήπως η ταλαντούχα Καναδή αναλύτρια τρέχει πάνω από παραχωμένες πλευρές της ελληνικής κοινωνίας που συγκροτούν από τα κάτω την ελληνική «Καρδιά του Χειμώνα» και τα ελληνικά «Μυθικά πλάσματα του Νότου», παραλείπει, δηλαδή, αυτά που συγκροτούν την ελληνική εκδοχή της κρίσης; Το ίδιο ερώτημα, όμως, με την Κλάιν θέτουν σε blogs και έντυπα αρκετά μέλη και αριστεροί οπαδοί - εκτός φυσικά από τις θρηνούσες «Μαγδαληνές» που σπαράζει η ψυχή τους όταν ένα αριστερό κόμμα «συμβιβάζεται και οπισθοδρομεί». Για να δούμε: Ανάσχεση της ορμής, συμβιβασμός = αδυναμία του

ΣΥΡΙΖΑ. Νά μια αυτόματη και λογική ισοδυναμία. Ακριβώς ανάποδη από την, επίσης αυτόματη: Ακραίος ΣΥΡΙΖΑ = καταστροφή χώρας. Ας γυρίσουμε στο ερώτημα: Πράγματι κυλάει «δεξιά», σε μια ανασχετική αναδίπλωση, η παράταξη της Αριστεράς; Ή μήπως η προ-ακύρωση του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται και στη «μολυσματική» κοινόκτητη μνήμη του ΠΑΣΟΚ, που ανακαλεί εύκολους και απεχθείς συνειρμούς στους ψηφοφόρους; Το «ασυνεπές» πολιτικό σύμπαν που εγκατέστησε το ΠΑΣΟΚ, το αφήγημα και η μεταδικτατορική φάση που ενσάρκωσε το ΠΑΣΟΚ, συνδέεται αρνητικά με χαρακτηριστικά που αναδύει ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ. Ισχύει; Ασυνεπές, δεξιόστροφο ΠΑΣΟΚ = σημερινός ΣΥΡΙΖΑ. Νά μια άλλη ισοδυναμία που εμφιλοχωρεί. Μια επόμενη ισοδυναμία που κατασκευάζεται, στην οποία έχω αναφερθεί και η οποία επίσης προ-ακυρώνει την Αριστερά, βασίζεται στο εξής: Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Κύπρος. Κυβέρνηση = μοναδική δυνατότητα και ΣΥΡΙΖΑ = μη λύση. Να μια ακόμα -διπλή μάλιστα- ισοδυναμία. Έτσι στήνεται μεθοδικά και αρκετά αποτελεσματικά ένα διλημματικό χάος από διαζεύξεις και φοβίες. Ο κό-

σμος φοβάται τόσο πολύ μέσα στην ίδια του την αποσταθεροποίηση, που προτιμά την κτηνώδη σταθερά μιας χαμένης κυβερνητικής πολιτικής από την ελπιδοφόρο, αλλά άγνωστη, διαδοχή. Αυτό φαίνεται ότι τυλίγει ως αραχνώδης ιστός και την Αριστερά, αλλά και το αίσθημα αντίστασης, κριτικής, έγερσης. Είναι σίγουρο ότι η επιλογή μιας κούφιας διάζευξης του τύπου καλό ή κακό, κυβέρνηση ή χάος, επικοινωνιακά «βγαίνει». Επίσης η αρχή της αθεράπευτης αισιοδοξίας, η αρχή «Μικόμπερ», επίσης «βγαίνει». Εκτός όλων των άλλων απογοητεύει και τους αντιρρησίες ή τους χαμένους που επενδύουν στην Αριστερά. Όμως αυτά είναι γνωστά. Η επιδέξια, χονδροειδής, συμπαγής ή αντιφατική επικοινωνιακή επιθετικότητα απέναντι στην Αριστερά είναι και αναμενόμενη και προβλέψιμη. Η αίσθηση, όμως, ανάσχεσης της Αριστεράς δεν νομίζω ότι οφείλεται μόνο στις επιθετικές και αποδομητικές πολιτικές έναντί της, ούτε στη διακομματική συμμαχία πάνω σε ηθικολογικά στερεότυπα που παραλύουν τη λαϊκή κρίση, ούτε μόνο σε κάποια επεκτεινόμενη και διαβρωτική «δεξιοφροσύνη» που διαποτίζει τον λαό και στερεί την Αριστερά από πολιτικούς

1. Ντέιβιντ Χάρβεϊ «Νεοφιλελευθερισμός», εκδ. Καστανιώτη 2007

* Ο Δημήτρης Α. Σεβαστάκης είναι ζωγράφος, αν. καθηγητής ΕΜΠ dsevastakis@arch.ntua.gr

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

Την επόμενη μέρα, της πλήρους αποπτώχευσης των συνταξιούχων, του οριστικού ενταφιασμού του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης, με ταυτόχρονη πλήρη ανάπτυξη της ιδιωτικής ασφάλισης, σηματοδοτεί η «προειδοποίηση» του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Προβόπουλου κατά την πρόσφατη παρουσίαση της έκθεσης της ΤτΕ για τη νομισματική πολιτική. Όπως αναφέρεται και στην έκθεση, το ισχύον ασφαλιστικό σύστημα θα απονέμει συντάξεις κάτω από τα επίπεδα της φτώχειας από το 2020 έως και το 2060, με το ποσοστό αναπλήρωσης (σε σχέση με τον μισθό) να περιορίζεται στο 48%, έναντι 97% πρίν την πρώτη παρέμβαση της τρόικας το 2010. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ακόμα οι συντάξιμες αποδοχές όσων αμείβονται μέχρι το τέλος του εργασιακού τους βίου με ένα μέσο μισθό της τάξης των 800 - 1.200 ευρώ θα είναι στα επίπεδα του ισχύοντος κατώτατου μισθού (586 ευρώ) ή και κάτω από αυτά. Επομένως, για όσους λαμβάνουν στοιχειωδώς μεγαλύτερες απολαβές και θέλουν και αντίστοιχες μελλοντικά, όταν δηλαδή συνταξιοδοτηθούν, υποδεικνύεται η

Συντάξεις (ιδιωτικές) υπάρχουν... λύση της ιδιωτικής - ατομικής ασφάλισης. Ο κ. Προβόπουλος δίνει το σήμα για επιτάχυνση της καθοριστικής παρέμβασης της τρόικας (Νόμος Λοβέρδου - Κουτρουμάνη 3863/2010 και 3865/2010), με την οποία καθιερώθηκαν τρεις σημαντικές αλλαγές στη δομή του ασφαλιστικού οδηγώντας σταδιακά σε ένα καθαρά κεφαλαιοποιητικό και εν τέλει ιδιωτικό σύστημα ασφάλισης. Αυτές οι αλλαγές προβλέπουν: o Η συνταξιοδοτική δαπάνη θα μειωθεί στο 17,4% του ΑΕΠ το 2060 από 24% το 2010, περιορίζοντας δραματικά τον (όποιο) ανταποδοτικό κοινωνικό χαρακτήρα διατηρούσε το παλαιό σύστημα. o Οι ασφαλισμένοι μετά το 2015 θα συνταξιοδοτούνται μετά από 40 χρόνια εργασίας και σε ηλικία 67 ετών, ενώ οι συνταξιοδοτικές παροχές τους θα υπολογίζονται στο σύνολο του εργάσιμου βίου τους. o Η μοναδική σταθερά στο νέο σύ-

Νέες δομικές αλλαγές για να ολοκληρωθεί η παρέμβαση της τρόικας στο ασφαλιστικό, μετά την «προειδοποίηση» Προβόπουλου

στημα θα είναι η βασική σύνταξη των 360 ευρώ, ενώ το υπόλοιπο ποσό θα υπολογίζεται με βάση συντελεστές που διαρκώς θα «προσαρμόζονται».

Επιδόματα, αντί συντάξεων... Σε αυτόν τον νέο, κεφαλαιοποιητικού τύπου καμβά, που διαμορφώθηκε από το 2010 με την παρέμβαση της τρόικας, η έκθεση του διοικητή της ΤτΕ έρχεται να επιβεβαιώσει το...

αυτονόητο, όπως το είχε διατυπώσει πρόσφατα, πιο καθαρά, ο υπουργός Εργασίας: «Δεν μπορούμε να έχουμε συντάξεις (άθροισμα κύριας και επικουρικής) μεγαλύτερες του κατώτατου μισθού», που σήμερα είναι συμπιεσμένος στα 586 ευρώ και «ανοιχτός» σε νέες μειώσεις. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Προβόπουλος, «το συνολικό ποσοστό αναπλήρωσης εκτιμάται ότι θα περιοριστεί κατά μέσο όρο σε 48,5% την περίοδο 2020-2060, έναντι 95,7%. Ελλείψει άλλων πηγών εισοδήματος, το μειωμένο ποσοστό αναπλήρωσης του πρώτου πυλώνα θα οδηγεί κάτω από το όριο της σχετικής ένδειας όσους κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου ελάμβαναν μέχρι και 1,2 φορές το διάμεσο εισόδημα». Με δεδομένη λοιπόν την καταβαράθρωση των συντάξεων και την εξάλειψη και του τελευταίου ίχνους ανταποδοτικότητας, ο διοικητής της ΤτΕ δείχνει τον δρόμο, που δεν είναι

άλλος από «την ανάγκη ανάπτυξης των συμπληρωματικών πυλώνων, κυρίως αυτών που συνδέονται με τα (κεφαλαιοποιητικά) ιδιωτικά προγράμματα ασφάλισης». Με άλλα λόγια, η «προειδοποίηση» δίνει το σήμα για μία ή περισσότερες δομικού τύπου παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό σύστημα, που θα οδηγήσουν στην πλήρη ιδιωτικοποίησή του. Σε αυτό το πλαίσιο, ήδη συζητούνται: o Η συγχώνευση των παροχών κύριας και επικουρικής σύνταξης, προκειμένου αφενός να καλύπτονται στοιχειωδώς οι ανάγκες των μελλοντικών συνταξιούχων, αφετέρου να συγκεντρώνονται οι εισφορές προς τα ταμεία, που διαρκώς μειώνονται, λόγω της δραματικής αύξησης της ανεργίας και της μείωσης των μισθών. o Πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση αποτέλεσε η συγχώνευση όλων των επικουρικών ταμείων υπό το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και πιθανότατα θα ακολουθήσει μέσα στην επόμενη διετία η λειτουργία ενός ταμείου κύριας σύνταξης. Ήδη συζητείται η ενοποίηση των εισπρακτικών μηχανισμών των μεγαλύτερων ταμείων (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ και ΟΓΑ).

«Δεν θα μοιραστούμε μαζί σας τα κέρδη μας...» ΜΕΒΓΑΛ: Αγώνας χωρίς... αλληλεγγύη

Μειώσεις αποδοχών και απολύσεις σε ΦΑΓΕ και ΜΕΒΓΑΛ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μ. ΠΛΗΚΑ, ΑNΔΡ. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Δραματικές συνθήκες, με καθυστερήσεις δεδουλευμένων, μειώσεις αποδοχών και απολύσεις βιώνουν εκατοντάδες εργαζόμενοι στις μεγαλύτερες γαλακτοκομικές εγχώριες επιχειρήσεις, την ώρα που τα κέρδη τους αυξάνονται, καθώς οι όποιες μειώσεις στην εσωτερική αγορά λόγω κρίσης υπερκαλύπτονται στο διπλάσιο από την κατάκτηση νέων αγορών και την κατακόρυφη αύξηση των εξαγωγών στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Τον τελευταίο μήνα οι εργαζόμενοι στη ΦΑΓΕ και τη ΜΕΒΓΑΛ βρέθηκαν αντιμέτωποι με την εργοδοτική αυθαιρεσία, που ενισχύεται από το κυβερνητικό δόγμα «η προώθηση

της επιχειρηματικότητας είναι το νέο πατριωτικό καθήκον»! Μάλιστα ο υπουργός Εργασίας, αναφερόμενος έμμεσα (και) στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις, κατηγόρησε τους εργαζόμενους μιλώντας προχθές στην Ελληνική Εταιρία Διοίκησης Επιχειρήσεων «για αποκλεισμούς εργοστασίων και εκδίωξη επιχειρήσεων»! Στη ΦΑΓΕ οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε κινητοποιήσεις όταν η επιχείρηση αξίωσε μείωση 20% των μισθών τους, λέγοντας κυνικά στους εργαζόμενους: «Δεν θα μοιραστούμε μαζί σας τα κέρδη μας». Και δεν έλεγε ψέματα, καθώς το πρώτο εξάμηνο του 2012 οι πωλήσεις του ομίλου έπεσαν κατά 23% στην ελληνική αγορά, αλλά η πτώση αντισταθμίστηκε

από εντυπωσιακή άνοδο των πωλήσεων στο εξωτερικό: 44% αύξηση των πωλήσεων στις ΗΠΑ, 20,4% αύξηση στις ευρωπαϊκές αγορές εκτός Ελλάδας. Την ίδια περίοδο η ΦΑΓΕ αύξησε 159% τα καθαρά κέρδη της, που έφτασαν τα 8,3 εκατομμύρια ευρώ. Στον αντίποδα, τα τελευταία τρία χρόνια έχουν απολυθεί τουλάχιστον 200 εργαζόμενοι. Από τους 88 εργαζόμενους στην αποθήκη, οι πλέον υψηλόμισθοι εργάζονται στην εταιρεία 25 και 30 χρόνια με αποδοχές που δεν ξεπερνούν τα 1.200 - 1.300 ευρώ, μαζί με τα επιδόματα τριετίας, το επίδομα ψύξης (δουλεύουν σε χαμηλές θερμοκρασίες) και τα άλλα επιδόματα. Η συλλογική σύμβαση εργασίας τους έληξε πριν από τρεις εβδομάδες και λίγες μέρες μετά ο διευθυντής του εργοστασίου ανακοίνωσε στους εργαζόμενους μείωση των αποδοχών κατά 20%. Καθεστώς τετραήμερης εκ περιτροπής εργασίας έχει επιβάλει από πέρσι η ΦΑΓΕ στη μονάδα που διατηρεί στο Αμύνταιο.

Με δικαστικούς υπαλλήλους στέλνει τις απολύσεις στα σπίτια των εργαζομένων η εργοδοσία της ΜΕΒΓΑΛ στην Αθήνα, από την Παρασκευή το πρωί, επιχειρώντας με τον τρόπο αυτό να σταματήσει τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, που μετράνε 37 μέρες απεργίας. Οι εργαζόμενοι σε γενική τους συνέλευση την Πέμπτη αποφάσισαν τη συνέχιση των κινητοποιήσεων απαιτώντας εξόφληση των δεδουλευμένων τεσσάρων μηνών, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και διασφάλιση των θέσεων εργασίας. Πάντως ο κίνδυνος να χαθούν τους αμέσως προσεχείς μήνες περίπου 700 θέσεις εργασίας από πιθανό «λουκέτο» της ΜΕΒΓΑΛ είναι υπαρκτός κατά τους εργαζόμενους στη γνωστή γαλακτοβιομηχανία στη Θεσσαλονίκη. Γι’ αυτό, όπως υποστηρίζουν, «βάζουμε πλάτη» στην προσπάθεια της διοίκησης να σταθεί όρθια η επιχείρηση και άρα να σώσουμε τις δουλειές μας», ενώ απορρίπτουν τις κατηγορίες που εκτοξεύονται από διάφορες πλευρές περί «εργοδοτικού σωματείου», αν και δεν δείχνουν τη στοιχειώδη αλληλεγγύη στους συναδέλφους τους της Αθήνας. Το σωματείο «Αξιός» της ΜΕΒΓΑΛ ελέγχεται από τη ΔΑΚΕ και οι σχέσεις του τόσο με το σωματείο της Αθήνας και με την Ομοσπονδία Εργα-

τοϋπαλλήλων Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών, που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ, διαχρονικά είναι ανταγωνιστικές και «εχθρικές». Δεν είναι τυχαίο ότι όταν η Ομοσπονδία προκήρυξε την περασμένη εβδομάδα μονομερώς πανελλαδική απεργία στη ΜΕΒΓΑΛ, ο «Αξιός» δεν την αναγνώρισε. Μάλιστα όταν συνδικαλιστές του σωματείου της Αθήνας και τα μέλη του ΠΑΜΕ προσπάθησαν να παρεμποδίσουν την είσοδο των εργαζομένων στο εργοστάσιο της εταιρίας, στα Κουφάλια, αποδοκιμάστηκαν έντονα. «Δεν θα γίνουμε ΑΓΝΟ» τονίζουν με κάθε ευκαιρία οι συνδικαλιστές του σωματείου της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι, εμμέσως πλην σαφώς, αφήνουν να εννοηθεί ότι κάποιοι στην Αθήνα επιδιώκουν το συνολικό κλείσιμο της μεγαλύτερης γαλακτοβιομηχανίας της χώρας. Οι εργαζόμενοι της ΜΕΒΓΑΛ έχουν πειστεί ότι εντός του Ιουνίου θα εξομαλυνθούν οι πληρωμές των δεδουλευμένων τους και πως θα λάβουν και τα τουλάχιστον 2,5 μήνες καθυστερούμενα. Αυτή τους την αισιοδοξία τη στηρίζουν αποκλειστικά και μόνο στις διαβεβαιώσεις της διοίκησης της εταιρείας ότι θα καταφέρει να δανειοδοτηθεί από τράπεζες και έτσι θα εξοφλήσει τις υποχρεώσεις της. Αναφορικά με την τύχη του κέντρου διανομής της ΜΕΒΓΑΛ στην Αθήνα, το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν προτίθεται να σκίσουν τα ιμάτιά τους για τη διατήρησή του.

Το κίνημα που έγινε γνωστό ως «κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης» (antiglobalization movement) συσπείρωνε πρακτικά τη φοιτητική και ακαδημαϊκή Αριστερά και κάποιες ομάδες οικολόγων. Το σημερινό κίνημα που στην Αμερική λέγεται Occupy και στην Ευρώπη λέγεται «των πλατειών» ή των Αγανακτισμένων είναι πολύ πιο μαζικό και πολύ πιο «απλό» ως προς τις παραδοχές του. Κινητοποίησε και μεγάλο κομμάτι της μεσαίας τάξης. Η λύση είναι τα πιο πλατιά κινήματα με πιο μετριοπαθή αιτήματα και στόχους; Δεν ισχύει πως το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης συσπείρωνε μόνο αυτά τα κομμάτια, το εργατικό κίνημα είχε πολύ σημαντική δράση μέσα στο κίνημα. Νομίζω πως η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στα δύο κινήματα είναι πως το κίνημα κατά της εμπορικής παγκοσμιοποίησης που ήρθε στο επίκεντρο της δημοσιότητας στο Σιάτλ, το 1999, αλλά προϋπήρχε, είναι πως ή-

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Η άφιξή της συζητήθηκε. Μίλησε στο BFest της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης και στους «Φακέλους» του Αλέξη Παπαχελά. Η δημοσιογράφος και συγγραφέας Ναόμι Κλάιν είναι μια προσωπικότητα με ισχυρή επιρροή στη σύγχρονη αριστερή διανόηση. Από το «Δόγμα του Σοκ» και το «No Logo» μέχρι τις παρεμβάσεις της στο κίνημα Occupy, η Καναδέζα Κλάιν, εκτός από το να γράφει βιβλία που ξεχωρίζουν, ξέρει και να πιάνει τον παλμό μιας χώρας βυθισμένης στην κρίση. Τη συναντήσαμε σε ένα μικρό καφέ κάτω από τα δέντρα, πίσω από τη Μιχαλακοπούλου. Εκεί, μιλήσαμε για το κίνημα, για την άνοδο της Ακροδεξιάς, που την ανησυχεί ιδιαίτερα, για τον αγώνα των κατοίκων στις Σκουριές, που την γεμίζει ελπίδα, για τους «όχι τόσο τεμπέληδες» Έλληνες και για την «επική αλλαγή θέματος», για το ΔΝΤ, που «αυτομαστιγώνεται», και βέβαια για τον ΣΥΡΙΖΑ και την αναγκαιότητα συγκρότησης ενός μετώπου που θα εξηγεί πως το «όχι στη λιτότητα δεν σημαίνει και το τέλος του κόσμου». ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑΜΑΛΗ

ρεάσουμε ένα πιο mainstream κοινό, σε αντίθεση με το Occupy, όπου υπήρχε εν πολλοίς η λαϊκή συμφωνία πως αυτό το μοντέλο αποτυγχάνει και κατά συνέπεια ήταν ισχυρότερη η προοπτική του να εξελιχθεί σε ένα μαζικό κίνημα. Επίσης υπήρχε σε μεγάλο βαθμό η στήριξη των ΜΜΕ. Στις πρώτες εβδομάδες του «Καταλάβατε», τα ΜΜΕ είχαν σχεδόν «ερωτευτεί» το κίνημα, άνοιξαν λοιπόν την συζήτηση για την ανισότητα, έγιναν πολύ καλές δημοσιογραφικές δουλειές από τα κυρίαρχα Μέσα για τα ζητήματα αυτά. Βέβαια, στη συνέχεια, τη σκυτάλη πήραν οι αστυνομικοί, οι δια-

τι εκεί είναι τα ακόμη πιο πολλά λεφτά.

Στη Γερμανία καταλαβαίνουν πως, αν επιβάλουν τη «θεραπεία του σοκ» εντός συνόρων, θα απελευθερώσουν τους δαίμονες τους και γι’ αυτό υπάρχει έχει ισχυρό κοινωνικό δίχτυ

Κεντρικό στην ατζέντα σας είναι το οικολογικό. Έχετε χαρακτηρίσει τον Καναδά «κλιματικό εγκληματία». Μια καναδική εταιρεία, η «El Dorado Gold» με την υποστήριξη των κυρίαρχων ΜΜΕ και της κυβέρνησης προχωράει σε εξόρυξη καταστρέφοντας μεταξύ άλλων το αρχέγονο δάσος και το νερό. Πιστεύετε ότι μία χώρα που βρίσκεται στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα είναι εύκολο να απαντήσει «όχι» σε κάτι που έχει μέσα τη λέξη «χρυσός»;

πέρα από το πόσο σημαντικό είναι το διακύβευμα. Έχουν πολλά να χάσουν, η πραγματική τους οικονομία είναι σε κίνδυνο, η αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, ο τουρισμός, και δεν είναι διατεθειμένοι να την θυσιάσουν. Είναι μια πολύ σημαντική μάχη, που θα αποτελέσει «προηγούμενο» αντίστασης σε αυτή τη λογική και σε ευρύτερα ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή. Αντιδρά η τοπική κοινωνία επειδή επηρεάζεται ο τόπος της -όπως είπες- όμως επηρεάζεται και ένα αρχέγονο δάσος, θα αποψιλωθεί, θα υπάρξουν και κλιματικές συνέπειες καθώς δεν θα υπάρχουν δέντρα για να απορροφήσουν τον άνθρακα. Το πρόβλημα όμως είναι ευρωπαϊκό, η Ευρώπη προ κρίσης άνοιγε τον δρόμο για την προστασία από την κλιματική αλλαγή -όχι πως τα πήγαινε τέλεια ή πως οι στόχοι για τη μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα ήταν αρκετά υψηλοί-, αλλά μετά την κρίση βλέπουμε να εγκαταλείπονται οι στόχοι

Η ΝΑΟΜΙ ΚΛΑΪΝ ΣΤΗΝ «ΑΥΓΗ»

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αφηγηθεί το μέλλον ταν ένα κίνημα που γεννήθηκε εν μέσω οικονομικής έκρηξης. Ξέρετε, όταν «συνέβη» το Σιάτλ, βρισκόμασταν στην ακμή της φούσκας του «.com» (του Διαδικτύου) και μιλάμε για τη γενέτειρα του Μπιλ Γκέιτς. Πολύς κόσμος δεν μπορούσε να καταλάβει «ποιο είναι το πρόβλημά μας», το πάρτι συνεχιζόταν και η φούσκα ήταν τόσο φουσκωμένη κι εμείς επισημαίναμε το κόστος που θα έχει αυτό στους εργαζόμενους στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, σε χώρες όπως η Κίνα, οι Φιλιππίνες, το Μπαγκλαντές κ.ο.κ. Τότε όμως κανείς δεν ήθελε να ακούσει γι’ αυτό, διότι περνούσαν μια χαρά. Οπότε ήταν δυσκολότερο να φτάσουμε και να επη-

δηλωτές και η καταστολή και ξεκίνησαν να ψάχνουν τις εναλλακτικές κ.ο.κ. Η δεκτικότητα λοιπόν ήταν μεγαλύτερη και αυτή είναι βασική διαφορά ενός κινήματος που γεννιέται εν μέσω ακμής με ένα άλλο που γεννιέται εν μέσω κρίσης. Το επιχείρημα του 99% ενάντια στο 1% δεν είναι λίγο αποπροσανατολιστικό; Νομίζω πως το «99% ενάντια στο 1%» ήταν φανταστικό, και την ίδια στιγμή σίγουρα προβληματικό. Ήταν φανταστικό διότι ήταν τόσο ευρύ και ακουγόταν καλά στα αυτιά των πολλών. Είναι ένα μήνυμα που δίνει την μεγάλη εικόνα. Είναι

γεγονός πως αυτό το οικονομικό μοντέλο ωφελεί σε μεγάλο βαθμό το 1% και ο περισσότερος κόσμος είτε χάνει είτε τελματώνεται, αλλά δεν χάνουν όλοι με τον ίδιο τρόπο. Αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα με το σύνθημα του 99%, ότι διαγράφει τις μείζονες διαφορές βάσει των οποίων ο κόσμος πλήττεται. Κάποιος από την ανώτερη μεσαία τάξη μπορεί να δει τον μισθό του να μένει στάσιμος, ωστόσο κάποιος άλλος έχει χάσει το σπίτι του, αυτά τα δύο δεν μπορούν να συγκριθούν. Νομίζω πως το σύνθημα θέτει καλά το «ποιος επωφελείται» από αυτό, «ποιον εξυπηρετεί». Θα μπορούσαν ίσως να έχουν επικεντρωθεί και στο 0,1%, διό-

Η Ελλάδα μπορεί να πει «όχι» στον χρυσό. Ο κόσμος λέει «όχι» στον χρυσό, όχι όλοι, όπως επισημαίνεις, αλλά εκείνοι που λένε το «όχι» το λένε με τόση σαφήνεια και με τόσο κουράγιο και κυρίως αντιστέκονται σε αυτήν τη λογική που λέει ότι «δεν έχεις την πολυτέλεια να νοιάζεσαι για το περιβάλλον εν μέσω κρίσης» και πως «ο στόχος είναι το να βγάλεις λεφτά, ανεξάρτητα από το ποια είναι η νέα επένδυση». Αυτός είναι ένας από τους τρόπους που λειτουργεί το «Δόγμα του Σοκ», διαγράφοντας τις όποιες αντιστάσεις ή ανησυχίες εμφανίζονται, και γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό που η τοπική κοινωνία οργανώθηκε και αντιδρά

στην μία χώρα μετά την άλλη. Και εδώ εφαρμόζονται πρακτικές με πολύ μεγάλο κίνδυνο για το θαλάσσιο περιβάλλον, επηρεάζοντας την αλιεία, τον τουρισμό... Το ερώτημα είναι: «τι είστε διατεθειμένοι να θυσιάσετε;». Ελπίζω να μην περιοριστείτε μόνο σε αυτή τη μάχη, αλλά να γενικεύσετε και να οδηγηθείτε σε μια ευρύτερη συζήτηση σχετικά με το «πόσα ακόμα είναι διατεθειμένος ο ελληνικός λαός να θυσιάσει στο όνομα της ανάπτυξης και ενός οικονομικού μοντέλου που ήδη αποτυγχάνει». Όπως ήδη γνωρίζετε, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και ι-

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

διαίτερα στην Ελλάδα, εμφανίζονται νεοναζιστικά, ρατσιστικά, βίαια κόμματα. Πιστεύετε πως θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν στην Ευρώπη τέτοιες δυνάμεις, 60 χρόνια μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο; Κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι μακράν το πιο ανησυχητικό ζήτημα. Η ιστορική ειρωνεία πως η Γερμανία παίζει ξανά τόσο κεντρικό ρόλο σε αυτό, πιέζοντας, την εφαρμογή πολιτικών που δημιουργούν τους όρους για την ανάδειξη του νεοφασισμού στην Ευρώπη με εντυπωσιάζει. Στη Γερμανία καταλαβαίνουν πως αν επιβάλουν τη «θεραπεία του σοκ» εντός συνόρων θα απελευθερώσουν τους δαίμονες τους και γι αυτό υπάρχει έχει ισχυρό κοινωνικό δίχτυ. Οι Γερμανοί φοβούνται τι θα συνέβαινε αν δεν το είχαν, γνωρίζουν την ιστορία τους και ενώ διατηρούν το κοινωνικό κράτος τους, το αφανίζουν στην Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα. Τα αποτελέσματα δεν είναι μόνο αναμενόμενα, αλλά δεδομένα, έχουμε μάθει το μάθημα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ξέρουμε πως αν ταπεινώσεις έναν λαό με κυρώσεις -και αυτό που ονομάζουν λιτότητα είναι στην πραγματικότητα κυρώσεις και δη τιμωρητικές- θα υπάρξουν συνέπειες. Ας μην γελιόμαστε, τιμωρούν τους «τεμπέληδες» Έλληνες και επιτρέψτε μου, οι κυρώσεις είναι και ρατσιστικές. Ο τρόπος με τον οποίο μιλούν στη βόρεια Ευρώπη για την Ελλάδα είναι ρατσιστικός, δίνουν τροφή στον ρατσισμό, μια μερίδα Ελλήνων θέλει να αποδείξει πως είναι «λευκή» πως είναι ευρωπαϊκή, καθώς ώς ένα βαθμό είναι πιο σκούρα και πιο «μεσανατολική». Οι επιθέσεις στους μετανάστες συνιστούν δήλωση λευκότητας και ευρωπαϊκότητας. Η Γερμανία έχει μερίδιο της ευθύνης. Οι άλλες δυνάμεις, που επίσης έχουν μερίδιο ευθύνης, είναι εκείνες που ισχυρίζονται πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Ο κάθε άνθρωπος διαχειρίζεται διαφορετικά το αίσθημα της απελπισίας, όταν λοιπόν τους λένε πως η εξουσία είναι στα χέρια του ΔΝΤ, της ΕΚΤ, της Κομισιόν, κάποιοι βρίσκουν ένα μικρό πεδίο στο οποίο να μπορούν να αποδείξουν και να ασκήσουν την εξουσία τους, επιτιθέμενοι σε κάποιον μετανάστη μαγαζάτορα ή σε κάποιον άστεγο. Το μήνυμα που μεταδίδουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ, πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, είναι επικίνδυνο. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας, είμαστε «τεμπέληδες φοροφυγάδες που πίνουν ούζο»; Αυτή η κρίση δημιουργήθηκε από τους πιο ανεύθυνους ανθρώπους στον πλανήτη, που τζογάρουν με τρόπο που κατάφεραν να καταστρέψουν το τραπεζικό σύστημα και δεν είναι υπόλογοι σε κανέναν, ούτε έναντι της Δικαιοσύνης. Ο το-

Είναι μια πολύ σημαντική μάχη οι Σκουριές, που θα αποτελέσει «προηγούμενο» αντίστασης σε αυτή τη λογική και σε ευρύτερα ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή

μέας τους παραμένει ανεξέλεγκτος. Πρόκειται για ένα επικό παράδειγμα αλλαγής θέματος. Υπάρχει και άλλο ένα επίπεδο, στον νεοφιλελευθερισμό, όλοι είναι τόσο εξαντλημένοι, αγχωμένοι και επισφαλείς, που έχουν πεισθεί ότι «οι άλλοι» είναι σε καλύτερη μοίρα, οι άνθρωποι ζηλεύουν και γίνονται μοχθηροί, έτσι γαλουχούνται στον καπιταλισμό... Η ιδέα πως κάποιος κάπου αλλού περνάει καλύτερα, ενδεχομένως δε να έχει και μεγαλύτερο διάλειμμα από τη δουλειά του, τους εξοργίζει. Αυτός είναι και ο λόγος που το «μήνυμα» του τεμπέλη Έλληνα πουλάει τόσο πολύ ακόμη και στη Βόρεια Αμερική. Τα πραγματικά στοιχεία λίγη σημασία έχουν. Τα τελευταία χρόνια, το ΔΝΤ υποστηρίζει πως έχει γίνει πιο «μετριοπαθές» σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια που οδηγούσε τις χώρες στην καταστροφή. Πώς το σχολιάζετε; Κάθε λίγο, και λιγάκι το ΔΝΤ εκδίδει μια έκθεση «mea culpa», όπου λέει «Ουπς! μας συγχωρείτε, δεν θέλαμε να καταρρεύσει η οικονομία σας, θα αλλάξουμε». Η αλήθεια είναι πως, και με βάση τα δικά τους στοιχεία, η λιτότητα δεν λειτουργεί, αλλά δεν μπορούν να σταματήσουν. Βλέποντας όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα αποδεικνύεται ότι δεν έχουν πάρει κανένα μάθημα από το παρελθόν. Το ερώτημα λοιπόν είναι «γιατί συνεχίζουν να το κάνουν αυτό»; Τελικά, ανάγεται στην ανάγκη να ασκούν εξουσία όπου μπορούν. Έτσι, ασκούν εξουσία στον ελληνικό δημόσιο τομέα επειδή αρνούνται να ασκήσουν εξουσία στις τράπεζες. Επιλέγουν την εύκολη λύση. Είναι μεγάλη η πιθανότητα στις επόμενες εκλογές να βγει πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ και να σχηματίσει μια αριστερή κυβέρνηση. Πόσο δύσκολο θα είναι να προσπαθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει τα πράγματα σε ένα εχθρικό διεθνές περιβάλλον;

Αυτή η κρίση δημιουργήθηκε από τους πιο ανεύθυνους ανθρώπους στον πλανήτη, που τζογάρουν με τρόπο που κατάφεραν να καταστρέψουν το τραπεζικό σύστημα και δεν είναι υπόλογοι σε κανέναν, ούτε έναντι της Δικαιοσύνης

Νομίζω πως είναι πολύ δύσκολο για μια χώρα να αλλάξει μόνη της τα πράγματα. Λέω εδώ και καιρό πως η μεγαλύτερη προοπτική είναι να σχηματίσουν ένα κοινό μέτωπο οι χώρες που αντιμετωπίζουν αυτές τις «τακτικές τρομοκρατίας» των διεθνών πιστωτών. Χρειάζεται όμως να ενωθούν και να μοιραστούν ένα κοινό οικονομικό όραμα.

Η Αργεντινή, μετά την κρίση, ήταν σε θέση να ανακάμψει -ώς ένα βαθμόδιότι κάτι άλλαζε σε όλη τη Λ. Αμερική. Δεν ήταν μόνο η Αργεντινή, ήταν και η Βολιβία, το Εκουαδόρ, ο Λούλα στη Βραζιλία, η Βενεζουέλα, υπήρχε μία αριστερή παλίρροια, κυβερνήσεις απέρριπταν την νεοφιλελεύθερη συναίνεση σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Yπήρχε η επιθυμία να

απαγκιστρωθούν από τον ζυγό του ΔΝΤ και να δημιουργήσουν νέα οικονομικά μέτωπα μόνοι τους, έτσι δημιούργησαν νέα δίκτυα δανεισμού. Η Βενεζουέλα δάνειζε σε χώρες που είχαν προβλήματα, υπήρχε και η ALBA (Μπολιβαριανή Συμμαχία για τους λαούς της Αμερικής μας), που λειτουργούσε ως εμπορικό μέτωπο ώστε καμία χώρα να μην μείνει μόνη της εν μέσω θυέλλης. Οπότε, νομίζω πως το να είναι κανείς στην Ε.Ε. έχει μετατραπεί σε ένα ρόπαλο, σε μία ισχυρή δύναμη εξαναγκασμού, την ώρα που τα εγχώρια ΜΜΕ θέτουν την βάση για τη συζήτηση στο δίλημμα «Λιτότητα ή Βιβλική Αποκάλυψη». Λέτε πως ίσως ο ΣΥΡΙΖΑ νικήσει στις επόμενες εκλογές, εγώ λέω πως οι πιθανότητές του θα ήσαν πολύ περισσότερες αν ο κόσμος ένιωθε πως λέγοντας «όχι» στη λιτότητα υπήρχε ένα όραμα, μια εικόνα για το πως θα είναι αν πουν «ναι», για το πώς είναι η ζωή μετά τη λιτότητα. Έτσι, αν αναγκαστείτε να αποχωρήσετε από το ευρώ -όχι πως πρέπει να το κάνετε ή έστω να το χρησιμοποιήσετε ως μέσο διαπραγμάτευσης και αξιόπιστης απειλής- να ξέρουν τι θα συμβεί. Νομίζω πως αυτό πρέπει να γίνει και ξεκινάει να δρομολογείται, πρέπει να δείξει ο ΣΥΡΙΖΑ ποια θα είναι εκείνη η εναλλακτική οικονομική διαμόρφωση - διότι είναι προτέρημα το ότι τόσες άλλες χώρες είναι σε παρόμοια κατάσταση. Είναι σημαντικό να δείτε προς τη Λατινική Αμερική και τους τρόπους με τους οποίους οι χώρες της ALBA ενώθηκαν και δημιούργησαν ένα μέτωπο κατά του ΔΝΤ και των ΗΠΑ. Τώρα, ο στόχος δεν είναι να πειστεί ο κόσμος πως οι πολιτικές λιτότητας είναι απεχθείς, αλλά πως λέγοντας, όχι σε αυτές τις πολιτικές δεν σημαίνει το τέλος του κόσμου. Πρέπει να αρθρώσετε πώς θα είναι ο άλλος κόσμος. Ξέρω πως γίνεται πολλή συζήτηση επ’ αυτού, για το κατά πόσο η άρνηση της λιτότητας είναι αρκετή ή αν πρέπει να δώσετε εναλλακτική εικόνα. Νομίζω πως είναι απαραίτητο. Κατά τη σύντομη παραμονή μου στην Ελλάδα παρατήρησα πως το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι ο φόβος για το άγνωστο και η εξίσωση του άγνωστου με το τέλος του κόσμου.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ALTER SUMMIT

Eσείς μιλάτε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε γι’ ανθρώπινες ζωές! Aπό την ενημέρωση για το Alter Summit στο Κηπάκι της Τσαμαδού

Μιλώντας για το Alter Summit ΤΑΣΟΣ ΚΟΡΩΝΑΚΗΣ:

Το επόμενο Παρασκευοσάββατο θα είμαι στο Αlter Summit

Η εναλλακτική σύνοδος των ευρωπαϊκών κίνημάτων που θα γίνει την επόμενη βδομάδα στην Αθήνα, ακόμα κι αν μας θυμίζει ως μια γλυκιά ανάμνηση ή με μια μικρή νοσταλγία το Φόρουμ, δεν θέλει και δεν μπορεί να είναι κάτι σαν το Φόρουμ. Η εναλλακτική συνάντηση δεν αντιγράφει το Φόρουμ, δεν γίνεται την περίοδο του αντιπαγκοσμιοποιητικού ή του αντιπολεμικού κινήματος, δεν αποτελεί μια μηχανιστική προσπάθεια επανάληψης της ιστορίας με τον κίνδυνο να εξελιχθεί είτε ως τραγωδία είτε ως φάρσα. Γεννιέται όμως απο την ίδια ανάγκη με το Φόρουμ. Η εναλλακτική σύνοδος θέλουμε να αποτελέσει μια αφετηρία συνάντησης στο σήμερα, μια συμβολή για την αναγκαία συνεργασία, τον διάλογο και τον συντονισμό του αγωνιστικού κινήματος, του κινήματος ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό, του

πολύχρωμου κινήματος υπεράσπισης δικαιωμάτων και κοινωνικών αγαθών, του κινήματος υπεράσπισης των «από κάτω» και της διεκδίκησης μιας ριζικά διαφορετικής Ευρώπης σε έναν διαφορετικό κόσμο. Γιατί, όπως τίποτα δεν γεννιέται απο παρθενογένηση, έτσι και το αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα και η διαδικασία των Φόρουμ δεν είχε γεννηθεί εν κενώ, αλλά μέσα από μικρές και μεγάλες πρωτοβουλίες, όπως οι ευρωπορείες και οι κινητοποιήσεις ενάντια σε διεθνείς οργανισμούς, που μπερδεύτηκαν γόνιμα με τοπικά και παγκόσμιας εμβέλειας καλέσματα, από τους ακτήμονες αγρότες της Βραζιλίας και τους ιθαγενείς του Μεξικού, μέχρι τη νεολαία και τον κόσμο της Αριστεράς σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Σήμερα, σε εντελώς νέες συνθήκες, μέσα στην παγκόσμια οικονομική κρίση και τις ακραίες πολιτικές λιτότητας, χρειάζεται να ξαναβρεθούμε, να ξαναγνωριστούμε, να χτίσουμε αυτή τη χρήσιμη και αναγκαία υποδομή συντονισμού που θα ενώνει συμφέροντα και διεκδικήσεις, που θα δημιουργεί την αυτοπεποίθηση της κοινωνικής αντεπίθεσης, που θα συντονίζει στο έδαφος της κοινωνικής μεροληψίας τις μάχες που έρχονται χρησιμοποιώντας όλη την πλούσια εμπειρία των μαχών των τελευταίων χρόνων. Για όλους τους λόγους του κόσμου, λοιπόν, δεν μπορεί εμείς, εδώ και τώρα να μην είμαστε παρόντες σε αυτή την νέα προσπάθεια. Ραντεβού την Παρασκευή στο Alter Summit.

* Ο Τάσος Κορωνάκης είναι μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ

Τι είναι το Alter Summit...

Η ιδέα της «αλληλέγγυας στέγασης»

Είναι το «φτάνει πια» χιλιάδων πολιτών -Eλλήνων και Ευρωπαίων- που δεν αντέχουν άλλο τις πολιτικές λιτότητας κι είναι αποφασισμένοι να τις ανατρέψουν. Είναι το αίτημα για ένα διαφορετικό μοντέλο ζωής, όπου τα συμφέροντα των ανθρώπων μπαίνουν πάνω από αυτά των τραπεζών και των εταιρειών. Είναι ο αγώνας για την ανάκτηση της δημοκρατίας. Είναι το πρώτο βήμα για την κοινωνική δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη. Είναι το ραντεβού εκατοντάδων οργανώσεων και κινημάτων, αλλά και η συνάντηση χιλιάδων συνδικαλιστών, ακτιβιστών, εργαζομένων, ανέργων, οικογενειών, ανθρώπων που οραματίζονται τη ζωή τους διαφορετικά. Το Alter Summit είμαστε εμείς. Η Εναλλακτική Σύνοδος θα πραγματοποιηθεί στις 7 και 8 Ιουνίου στο Ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο altersummit2013.blogspot.com

Η Αριστερά αποδεικνύει έμπρακτα τις αρχές της. Έτσι, πέρα από τις προτάσεις για οικονομική διαμονή σε ξενοδοχεία της Αθήνας κατά μήκος της διαδρομής του τρένου προς το ΟΑΚΑ, η διοργάνωση δίνει την ιδέα σε όσους και όσες το επιθυμούν να επιλέξουν την «αλληλέγγυα στέγαση» (solidarity accomodation). Τι είναι η αλληλέγγυα στέγαση; H παροχή στέγης και τροφής από φιλόξενους εθελοντές που προσέφεραν από ένα δωμάτιο ή έναν καναπέ μέχρι έναν υπνόσακο στο σπίτι τους ή οι υποδομές κοντά στο ποδηλατοδρόμιο, που μπορούν να στεγάσουν μέχρι και 400 άτομα.

Το «Μανιφέστο»

Στο πλευρό του Alter Summit και η Τέχνη Κείμενο στήριξης στο Alter Summit συνυπέγραψαν δεκάδες άνθρωποι της Τέχνης, ενώ κάλεσαν τον κόσμο ν’ αποτελέσει κομμάτι «μιας συλλογικής προσπάθειας των ‘από κάτω’». Ανάμεσά τους ο Νίκος Τουλιάτος (μουσικός), η Αθηνά Κεφαλά (ηθοποιός - σκηνοθέτης), η Μάνια Παπαδημητρίου (ηθοποιός - σκηνοθέτης), ο Παύλος Παυλίδης (μουσικός), η Νένα Βενετσάνου (τραγουδίστρια), ο Στάθης Δρογώσης (μουσικός), ο Κώστας Καλδάρας (μουσικοσυνθέτης), ο Κώστας Καναβούρης (ποιητής), η Μαρία Κανελλοπούλου (ηθοποιός - βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ) και η Άννα Χατζησοφιά (ηθοποιός, σεναριογράφος). «Σε αυτή την κρίσιμη καμπή της κοινωνίας μας, όταν οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και τα δόγματα καταρρέουν, αναδύεται η ανάγκη για αλληλεγγύη, για αντίσταση και δημιουργία. Αλληλεγγύη δίχως αστερίσκους και όρους, αντίσταση ενωτική δίχως διαχωρισμούς και δημιουργία πολιτισμού, νέων δομών συμμετοχής και συλλογικότητας. Γνωρίζοντας πως η κρίση μας έχει απομακρύνει και έχει φέρει στο προσκήνιο ιστορίες ανοιχτές από το παρελθόν, φασισμό και αυταρχισμό, καταπίεση και καταστολή της τέχνης, οφείλουμε να διαλέξουμε πλευρά. Στις 7 και 8 Ιουνίου στην Αθήνα θα πραγματοποιη-

Την Παρασκευή αρχίζει το πρώτο Alter Summit !

Οι άμεσες κοινές προτεραιότητες του Alter Summit για μια δημοκρατική, κοινωνική, οικολογική και φεμινιστική Ευρώπη οργανώθηκαν σε ένα Μανιφέστο που γράφτηκε μετά από εξάμηνη διαβούλευση πολλών ευρωπαϊκών οργανώσεων, συνδικάτων, κινημάτων, ινστιτούτων κοινωνικού προβληματισμού και θεωρίας. Γνωρίζοντας πως «η Ευρώπη στέκεται στην άκρη του γκρεμού αντικρίζοντας την άβυσσο» το Μανιφέστο ζητεί την ανατροπή της λιτότητας και διεκδικεί την αληθινή δημοκρατία σε τέσσερις άξονες: Ι) Να τελειώνουμε με τη σκλαβιά του χρέους. ΙΙ) Να οδηγηθούμε προς μια οικολογική και κοινωνική Ευρώπη μέσα από την ανατροπή της λιτότητας. ΙΙΙ) Να κατοχυρωθούν δικαιώματα για όλους και όλες: όχι στη φτώχεια και την επισφάλεια. IV) Να δημιουργηθεί μια δημοκρατική οικονομία: οι τράπεζες να τεθούν στην υπηρεσία του δημόσιου συμφέροντος.

ΣΡΕΤΣΚΟ ΧΟΡΒΑΤ:

Το Alter Summit είναι η ελπίδα των ανθρώπων του Ευρωπαϊκού Νότου Την ίδια μέρα που ο Αλέξης Τσίπρας κατηγορήθηκε πως γέλασε με το αστείο που έκανε ο Σλάβοϊ Ζίζεκ για τα γκουλάγκ, η Χρυσή Αυγή οργάνωσε διαδήλωση ενάντια στη δημιουργία τζαμιού στην Αθήνα και ένα εκ των μελών της είπε πως οι μετανάστες θα πρέπει να σταλούν σε ξερονήσι. Αντί να μάχεται ενάντια στον

φασισμό, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας αναπαράγει την ατμόσφαιρα των γκουλάγκ: μία κατάσταση όπου

ένα αστείο αντιμετωπίζεται ως απειλή και η πραγματική απειλή -οι πολιτικές της τρόικας και οι πρακτικές της Χρυσής Αυγής- αντιμετωπίζονται ως «αστείο». Δεν είναι μόνο η Ελλάδα, είναι και η Πορτογαλία και η Ισπανία, η Σλοβενία και η Κροατία, γενικά οι χώρες της περιφέρειας που έρχονται αντιμέτωπες με νέες πολιτικές λιτότητας και την ανάδειξη ακροδεξιών εξτρεμισμών. Από την άλλη είναι ακριβώς τα πειραματόζωα στον Ευρωπαϊκό Νότο- που δεν είναι μόνο θύματα των πειραμάτων του «Δόγματος του Σοκ», αλλά εμφανίζονται πρόθυμα να λειτουργούν ως τέτοια.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ALTER SUMMIT

θεί η Ευρωπαϊκή Εναλλακτική Σύνοδος των Κοινωνικών Κινημάτων (Alter Summit) με συμμετοχή πάνω από 300 κοινωνικών οργανώσεων, συνδικάτων και κινημάτων από ολόκληρη την Ευρώπη. Οι άνθρωποι της τέχνης που συνυπογράφουμε αυτό το κείμενο θα είμαστε εκεί. Και θα είμαστε εκεί ως το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε απέναντι στο καθήκον μας, τη δημοκρατική κουλτούρα και τον πολιτισμό. Σας καλούμε όλους και όλες όσοι βλέπετε τους εαυτούς σας ως κομμάτι μιας τέτοια συλλογικής προσπάθειας των ‘από κάτω’, να συμμετέχετε και να δηλώσετε δημόσια τη στήριξή σας».

Η ιστορία του Σάμι Το Alter Summit έχει το δικό του χταπόδι. Δεν μπορεί να μαντεύει αποτελέσματα, όπως ο «συγχωρεμένος» Πολ που τράβηξε την προσοχή στο Μουντιάλ της Ν. Αφρικής, αλλά έχει αγαπηθεί ιδιαιτέρως από τους Έλληνες συντονιστές. Το ανακάλυψαν καθώς έ-

Το Alter Summit κάνει ένα βήμα προς την αντίθετη κατεύθυνση ξέροντας πως η Ελλάδα δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνη της. Αυτό που χρειάζεται είναι διεθνής αλληλεγγύη και ένα κίνημα που δεν θα περιορίζεται εντός εθνικών συνόρων. Το Alter Summit είναι το αποτέλεσμα πολλών ετών αγώνα και δεν είναι σε καμία περίπτωση το τέλος. Αλλά, αν αλλάξει η κατάσταση στην Ελλάδα, τίποτα δεν θα παραμείνει ίδιο στην Ευρώπη. H Ελλάδα και το πρώτο Alter Summit που θα πραγματοποιηθεί εκεί είναι η ελπίδα των ανθρώπων του ευρωπαϊκού Νότου, και βέβαια της Κροατίας

στηναν τα γραφεία τους στο δώμα του Πολυχώρου της Ανοιχτής Πόλης. Αν και ελαφρώς σκονισμένο, αποφάσισαν να το κρατήσουν και να του δώσουν ρόλο στην Εναλλακτική Σύνοδο. «Το προσφωνούμε όταν του απευθυνόμαστε για να πούμε τον πόνο και το άγχος μας. Άντε και κανένα καλαμπούρι» μας λένε ο Στέλιος Φωτεινόπουλος και η Λίνα Φιλοπούλου. Το όνομα του; Σάμι!

Πέντε λόγοι που δεν πρέπει να χάσετε το Alter Summit o Είναι μια πανευρωπαϊκή πολυπολιτισμική διοργάνωση, υπόδειγμα δημοκρατικής λειτουργίας, με θεματικές συνελεύσεις ανοιχτές σε όλους. o Θα έχει υπέροχη μουσική από ελληνικά και ξένα συγκροτήματα. o Θα έχει οικονομικό φαγητό από κουζίνες μεταναστών και συλλογικές. Εκεί θα είναι και το El Chef και οι περίφημες κουρδικές τυρόπιτες. o Θα παρουσιαστεί και θα συζητηθεί το Μανιφέστο και όλοι όσοι θα βρεθούν εκεί θα πραγματοποιήσουν πορεία ενάντια στις πολιτικές λιτότητας. o Θα υπάρχει κόσμος από ολόκληρη την Ευρώπη για να μοιραστεί και να ανταλλάξει εμπειρίες, να αναζητήσει λύσεις και να συντονιστεί για να πει ένα βροντερό «όχι» στη λιτότητα

* Ο Σρέτσκο Χόρβατ είναι φιλόσοφος, επικεφαλής συντονιστής του Subversive Festival της Κροατίας

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑΜΑΛΗ, ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

ολοένα αυξανόμενο κενό ανάμεσα σε εκείνους που έχουν και σε εκείνους που δεν έχουν, έχουν καταστροφικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες σε πολλές χώρες και αποτελούν ευθεία απειλή για τις δημοκρατίες μας. Οι περίφημες «λύσεις» που έχουν τη μορφή σκληρών πακέτων λιτότητας μονάχα ενισχύουν το πρόβλημα. Οι άγριες περικοπές στους προνοιακούς προϋπολογισμούς χτυπούν τα απαραίτητα συστήματα κοινωνικής προστασίας τα οποία λειτουργούσαν ως αυτόματοι σταθεροποιητές, όπως και οι βασικές δημόσιες υπηρεσίες, καταδικάζοντας έτσι περισσότερο κόσμο στη φτώχεια και τον αποκλεισμό και σπρώχνοντας εκείνους που ήδη δυσκολεύονται πιο πολύ στο περιθώριο. Πρόκειται για μία ανευ προηγουμένου επίθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο και για προάγγελο της σταδιακής διάλυσης του κράτους πρόνοιας. Το ΕΔΚΤΦ πιστεύει πως υπάρχει ένας άρρηκτος δεσμός ανάμεσα στο συνεχώς αυξανόμενο έλλειμμα δημοκρατίας στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και την αύξηση της φτώχειας και της ανισότητας. Πιστεύουμε πως υπάρχει εναλλακτικός τρόπος, με την ίση διανομή των πηγών μέσω της δίκαιης φορολόγησης και με την επένδυση σε ανθρώπους και σε στρατηγικές ώστε να αποφύγουμε και να ανακουφίσουμε τη φτώχεια. Πιστεύουμε σε μια ενεργή ενσωμάτωση, που υποστηρίζει εκείνους που μπορούν να εργαστούν προσφέροντάς τους ποιότητα, σταθερή απασχόληση και κοινωνική συμμετοχή και ένταξη για όλους, μέσω εισοδηματικής στήριξης και ποιοτικών κοινωνικών υπηρεσιών. Πιστεύουμε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να βρεί ένα νέο μονοπάτι, όπου τα κράτη μέλη συνεργάζονται για να διασφαλίσουν την πρόσβαση στα δικαιώματα, στις πηγές και στις ευκαιρίες για όλους. Το Alter Summit είναι μια πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία, που ενώνει μια ευρεία γκάμα οργανισμών, που έχουν στόχο τη δημιουργία μιας καλύτερης, δημοκρατικότερης , πιο ίσης Ευρώπης. Είμαστε εδώ για να κάνουμε τη διαφορα, για να ορθώσουμε το ανάστημά μας για ένα νέο βιώσιμο παράδειγμα ανάπτυξης που θα ενσωματώνει και θα βάζει τους ανθρώπους και τον πλανήτη πάνω από τα κέρδη. Για να ανακτήσουμε τη δημοκρατία για τον λαό και για να χτίσουμε μια κοινωνική Ευρώπη, μία Ευρώπη ικανή να την εμπιστευτούμε ξανά.

* H Αμάνα Φέρο είναι επικεφαλής του European Anti-Poverty Network (EAPN)

ΑΜΑΝΑ ΦΕΡΟ:

Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της φτώχειας (ΕΔΚΤΦ) δίνει το «παρών» στο Alter Summit H οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση έχει αποδείξει πως το μοντέλο που ακολουθούμε είναι λά-

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΛΟΚΙΤΗ:

Alter Summit, εξορύξεις και μεγάλα έργα... θος, ωφελούνται λίγοι, ενώ οι πολλοί εξαθλιώνονται. Οι αυξανόμενες ανισότητες στις κοινωνίες, μας, και το

Η Εναλλακτική Σύνοδος των Κινημάτων, που θα γίνει στην Αθήνα 7 και 8 Ιουνίου, είναι ένα πολύ σημα-

ντικό γεγονός διότι είναι η πρώτη ευρωπαϊκή συνάντηση οργανωμένων δυνάμεων των «από κάτω» από την αρχή της κρίσης. Είναι η πρώτη κοινή απάντησή μας στον πόλεμο που έχει κηρύξει το κεφάλαιο στις δυνάμεις της εργασίας σε μια πρωτοφανή προσπάθειά του να τα πάρει όλα: εισόδημα, δημόσια κοινά αγαθά, δικαιώματα, αξιοπρέπεια. Εργάζομενοι/ες, νέοι/ες, άνεργοι/ες, μετανάστες και μετανάστριες όλοι όσοι κατοικούμε εδώ και ζούμε από τη δουλειά μας, βρεθήκαμε στη δίνη του κυκλώνα. Γίναμε το πειραματόζωο του ευρωπαϊκού καπιταλισμού προκειμένου να εγκαταστήσουν πολιτικές αρπαγής, κοινωνικής και οικονομικής διάλυσης και ταυτόχρονα πειθάρχησης και καταστολής. Ταυτόχρονα όμως εδώ γεννήθηκαν οι περισσότερες και πιο οργανωμένες αντιστάσεις και η πιο ριζοσπαστική Αριστερά απ’ όλη την Ευρώπη. Οφείλουμε, λοιπόν, και το Αlter Summit είναι ένα πρώτο βήμα, να οργανώσουμε περαιτέρω και με διεθνιστικά χαρακτηριστικά την αντίσταση και την αλληλεγγύη. Στο Αlter Summit θα γίνουν και θεματικές συνελεύσεις. Μια από αυτές έχει τίτλο «Κερδοσκοπώντας από τη φύση». Η συζήτηση θα γίνει Σάββατο 8 Ιουνίου 9.30-12.30 το πρωί στο ΟΑΚΑ και θα επικεντρωθεί στις νεοφιλελεύθερες ιδεολογίες περί ανάπτυξης μέσω εξορύξεων και μεγάλων έργων και στους αγώνες στην Ευρώπη ενάντια σ’ αυτή τη φιλοσοφία της λεηλασίας. Θα μιλήσουν εκπρόσωποι από τις επιτροπές αγώνα Χαλκιδικής ενάντια στα μεταλλεία, ο Mihnea Blidariu από την καμπάνια «Σώστε τη Rosia Montana» από τη Ρουμανία, όπου αναπτύχθηκαν αγώνες ενάντια στα ορυχεία χρυσού, η Aurélie Trouvé από την ATTAC Γαλλίας που θα μιλήσει για λαϊκούς αγώνες ενάντια σε μεγάλα έργα στη Γαλλία όπως το αεροδρόμιο Notre Dame - des - Landes, ο Venere Anzaldi από τα σωματεία βάσης COBAS που θα μιλήσει για το κίνημα ΝΟ-TAV (τρένο) στην Ιταλία και ο Hannu Hyvonen από την καμπάνια STOP Talvivaara, στη Φινλανδία, όπου έγινε το μεγάλο ατύχημα στα ορυχεία.

* Η Κυριακή Κλοκίτη είναι συντονίστρια συνελεύσεων περιβαλλοντικών ζητημάτων στο Alter Summit

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΘΕΜΑ MAΘΗΜΑ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Συναυλία στην Ιερισσό για μια εξόρυξη που δεν θα γίνει ποτέ Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου ήταν όλοι εκεί. Ο Δ. Ζερβουδάκης, ο Γ. Αγγελάκας, ο Π. Παυλίδης, λεωφορεία με κόσμο απ’ όλη την Ελλάδα και βέβαια από τα χωριά όλης της Χαλκιδικής. Δέκα χιλιάδες άνθρωποι έδωσαν το «παρών» σε μια συναυλία για μια «επένδυση» που δεν θα γίνει ποτέ. Η Ιερισσός είχε βάλει τα καλά της και τους περίμενε. Χωρίς αστυνομία (άλλωστε τα μάζεψε κι έφυγε εδώ και δύο μήνες από το χωριό), χωρίς επίσημες αρχές (ο δήμος έχει κι αυτός ταχθεί από την πρώτη στιγμή στο πλευρό της εταιρείας), οι κάτοικοί της και η επιτροπή αγώνα έδωσαν ένα καλό μάθημα αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης. Είχαν φροντίσει για τα πάντα. Από τη διαμονή των επισκεπτών μέχρι το ιατρείο σε περίπτωση ανάγκης και τις δημόσιες τουαλέτες στον χώρο της συναυλίας. Άλλοι ανέλαβαν τη φύλαξη και μάλιστα γυναίκες, άλλοι τη ρύθμιση της κυκλοφορίας, άλλοι το ψήσιμο (καταναλώθηκαν πάνω από 18 χιλιάδες σουβλάκια), άλλοι τα νερά, τα αναψυκτικά και τις μπίρες, άλλοι τα μπλουζάκια (τα έσοδα από την πώλησή τους χρηματοδοτούν τον αγώνα τους) κι άλλοι την επόμενη μέρα τον καθαρισμό του χωριού.

Ήταν πράγματι συγκινητικό να βλέπεις το επόμενο πρωί δεκάδες νεαρά παιδιά με μια μαύρη σακούλα στο χέρι να καθαρίζουν το χωριό. Δεν ξύπνησαν αργά από το χθεσινό ξενύχτι. Πολλά από αυτά από τη συναυλία πήγαν στα μπλόκα και μετά στον καθαρισμό του χωριού τους. Το ίδιο πρωί ανέβηκαν στις Σκουριές, τη Δευτέρα πήγαν στον Πολύγυρο να συμπαρασταθούν στις τρεις συμπατριώτισσές τους και την Πέμπτη πραγματοποίησαν καθιστική διαμαρτυρία στην Πλατεία Αριστοτέλους, στη Θεσσαλονίκη. Μέσα από τα προβλήματα, τις διώξεις και τους αγώνες έμαθαν ο ένας τον άλλον. Γνωρίστηκαν καλύτερα. Κάθισαν και κάθονται ακόμη ώρες στα μπλόκα. Συζητούν για όσα τους απασχολούν και για όσα ονειρεύονται. Ζουν με τη γνώση ότι αποτελούν παράδειγμα αντίστασης για όλους εμάς. Αυτό τους κάνει πιο δυνατούς, πιο υπεύθυνους και πιο αποφασισμένους. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του αγώνα που δίνουν, έχουν κερδίσει κάτι απείρως πιο πολύτιμο από το χρυσάφι που κρύβει η γη όπου γεννήθηκαν και κατοικούν. Κάτι που αποτελεί παρακαταθήκη για τις γενιές που έρχονται. Την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Την πολύτιμη γνώση ότι διάγουμε εν κοινωνία. Όπως λένε, ο αγώνας τους είναι δίκαιος. «Παλεύουμε για την πατρίδα και την αξιοπρέπεια και θα νικήσουμε». Δ.Χ.

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ «ΕΜΠΟΛΕΜΗ ΖΩΝΗ» ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

«Τέρμα οι αυταπάτες ή με τους Ρωμαίους ή με τους Γαλάτες» ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΣ

Το σκηνικό είναι σχεδόν φουτουριστικό. Μέσα από τα πυκνά φυλλώματα ενός πανέμορφου δάσους, δίπλα σε τρεχούμενα νερά, ξεπροβάλλει ένας πάνοπλος άνδρας των ΜΑΤ με πλήρη εξάρτιση. Πιο κάτω σε μια στροφή του δρόμου που οδηγεί στη Μεγάλη Παναγία, δίπλα σε πανύψηλα πλατάνια, κλούβες των ΜΑΤ παρατεταγμένες και απέναντί τους μια καντίνα. Στον δασικό δρόμο που οδηγεί στις τοποθεσίες, που η εταιρεία πραγματοποιεί έργα, εκατοντάδες πολίτες κάθε μέρα δίνουν το «παρών» προσπαθώντας να σώσουν ό,τι μπορούν. Τα δακρυγόνα αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Όπως και οι συλλήψεις, η μετάβαση στον Πολύγυρο για να στηρίξουν τους συλληφθέντες, οι εκδηλώσεις κατά της «επένδυσης» και η σκοπιά στα μπλόκα στις εισόδους της Ιερισσού. Ένας ταξιδιώτης που δεν γνωρίζει τη συμβαίνει στην περιοχή θα μείνει έκπληκτος από το σκηνικό που θα συναντήσει. Όποιος επιχειρήσει να επισκεφθεί

την Ιερισσό, είτε από τον δρόμο του Στρατωνίου είτε από τον πάνω δρόμο από το Γομάτι, θα βρεθεί προ εκπλήξεως! Λίγο πριν μπει στο χωριό θα συναντήσει δύο αυτοσχέδια κιόσκια γεμάτα χαμογελαστούς, νέους κυρίως, ανθρώπους να κάθονται, να συζητούν, να πίνουν το καφεδάκι τους ή να τρώνε. Η ματιά του θα πέσει σίγουρα στα δύο μεγάλα πλακάτ με τις γνωστές φιγούρες του Αστερίξ και του Οβελίξ και την παρότρυνση: «Τέρμα πια οι αυταπάτες, ή με τους Ρωμαίους ή με τους Γαλάτες».

Οι καμπάνες δίνουν το σήμα Για όσους γνωρίζουν την περιοχή, ακόμη κι ένας χωματόδρομος που σε φέρνει στην Ιερισσό από την πλευρά της παραλίας έχει σκαφτεί με γκρέιντερ για τον φόβο των Ιουδαίων, όπως λένε οι κάτοικοι. Για να μην ξαναμπεί η αστυνομία στο χωριό. Κανείς δεν ξεχνά τα δύο παιδιά που είναι στη φυλακή και κυρίως κανείς δεν ξεχνά ότι η αστυνομία έχει στοχοποιήσει και άλλους 18 συγχωριανούς τους. Όλοι ζουν με τον φόβο νέων συλλήψεων. Γι’ αυτό είναι μέρα - νύχτα

στα μπλόκα. Μόλις κάνουν την εμφάνισή τους οι κλούβες των ΜΑΤ, ένα τηλεφώνημα αρκεί στον παπά του χωριού και οι ηλεκτρικές καμπάνες της εκκλησίας θα ηχήσουν αναστάσιμα. Είναι το σύνθημα να βγουν οι κάτοικοι από τα σπίτια τους, να κατέβουν στην πλατεία και να φυγαδευθούν όσοι έχουν στοχοποιηθεί από την αστυνομία. Τα φαγητά στα μπλόκα τα φέρνουν οι γυναίκες του χωριού, που είναι ομολογουμένως η ψυχή του αγώνα. Ό,τι τραβά η ψυχή σου. Ανάλογα με τα ήθη και τα έθιμα. Νηστεία τη Μεγάλη Εβδομάδα, κατσικάκι την Κυριακή του Πάσχα και ούτω καθ’ εξής. Τα έξοδα καλύπτονται σε μεγάλο βαθμό από τις μπλούζες που αγοράζει ο κόσμος. Μπλούζες με το λογότυπο «SOS Χαλκιδική. Όχι στην εξόρυξη χρυσού». Κρυμμένες σε ένα φοριαμό, σαν αυτούς που είχαμε στον στρατό, σε όλα τα μεγέθη και όλα τα χρώματα έχουν γίνει στην περιοχή ανάρπαστα. Φοριούνται κυρίως από νέα παιδιά σ’ όλη την Χαλκιδική, αλλά και στη Θεσσαλονίκη. «Απ’ αυτές καλύπτουμε μεγάλο μέρος των εξόδων μας» λέει μέλος του

Συντονιστικού.

Όλοι στα μπλόκα Στα περίφημα πια μπλόκα συμμετέχουν όλοι. Θεωρούν χρέος και καθήκον τους να συμμετάσχουν. Άλλοι αφήνουν τις δουλειές τους, αφού, όπως λένε χαρακτηριστικά, «δύο παιδιά από μας, δύο συγχωριανοί μας, είναι φυλακή. Γι’ αυτά τα παιδιά αγωνιζόμαστε». Αστυνομία στο χωριό δεν υπάρχει. Το αστυνομικό τμήμα έκλεισε και οι αστυνομικοί που υπηρετούσαν εκεί έφυγαν. Το δημαρχείο το ίδιο. Μόνο μερικοί υπάλληλοι έχουν απομείνει. Άλλωστε η μοναδική εργασία που εκτελεί πλέον ο Δήμος στην Ιερισσό είναι η αποκομιδή των απορριμμάτων. Ο δήμαρχος κρύβεται στην Αρ-

ναία. Στο χωριό του. Προς το παρόν κάνει ό,τι μπορεί για να εξασφαλίσει τη στήριξη των υπολοίπων χωριών. Το γνωστό, δηλαδή, «διαίρει και βασίλευε». Της Αρναίας, όπου και κατάγεται, του Νεοχωρίου, του Παλαιοχωρίου, της Στρατονίκης και του Στρατωνίου. Όποιος επισκεφθεί αυτά τα χωριά θα διαπιστώσει ότι οι δρόμοι τους λάμπουν από καθαριότητα. Και η εταιρεία δεν έχει πρόβλημα να μοιράζει χρήματα. Πότε πληρώνοντας εργαζόμενους για να κάθονται, πότε πληρώνοντας τα έξοδα των αστυνομικών που φυλάνε τις εγκαταστάσεις της. Χαριτολογώντας οι κάτοικοι της Ιερισσού λένε πως όποιος πάει στην εταιρεία και πει πως είναι από εκεί προσλαμβάνεται αμέσως κι ας μην

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΘΕΜΑ αυτούς;

Νέες μεταλλευτικές δραστηριότητες

Η Ιερισσός και τα γύρω χωριά που αντιστέκονται έχουν πάρει σαφή θέση εδώ και πολύ καιρό: υιοθέτησαν των όρο «Γαλάτες» του κ. Δένδια κι επέστρεψαν στους «Ρωμαίους» τις θαλασσιές τις χάντρες

κάνει τίποτε.

Ο τουρισμός αυξάνεται Στην Ιερισσό, τα Νέα Ρόδα, την Αμμουλιανή και την Ουρανούπολη το επίσημο κράτος απουσιάζει. Δεν είναι τυχαίο ότι τα χωριά αυτά είναι παραθαλάσσια και συνεπώς τουριστικοί προορισμοί. Τα τελευταία χρόνια ο τουρισμός στα χωριά αυτά αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, αφού χιλιάδες Ρώσοι και Σέρβοι έρχονται με σκοπό να επισκεφθούν το Άγιο Όρος και τις Μονές. Αυτός είναι ένας ακόμη παράγοντας που θα έπρεπε να προβληματίσει έντονα όσους τάσσονται υπέρ της «επένδυσης». Για φανταστείτε στο μέλλον εκατοντάδες βαριά οχήματα φορτωμένα με χώμα να πηγαινοέρχονται στον ένα και μοναδικό δρόμο που οδηγεί στην περιοχή συντροφιά με τουριστικά λεωφορεία και ιδιωτικά ΙΧ! Στα υπόλοιπα χωριά, που δεν έχουν θάλασσα, το Γομάτι και τη Μεγάλη Παναγία, οι κάτοικοι είναι μοιρασμένοι. Όσοι εργάζονται στην εταιρία είναι υπέρ κι οι υπόλοιποι κατά. Όμως δεν θα βρεις ούτε έναν κάτοικο που να μην εργάζεται ο ίδιος ή κάποιο μέλος της οικογένειάς του στην εταιρεία και να τάσσεται υπέρ της επένδυσης. Όποιος καθίσει στο καφενείο της Ιερισσού θα ακούσει τους κατοίκους να συζητούν μεταξύ τους και να αναρωτιούνται γιατί ένα χρόνο μετά την επίθεση στις εγκαταστάσεις της εταιρείας στις Σκουριές κανείς δεν γνωρίζει ποιοι συμμετείχαν σε αυτή. Μόνο η αστυνομία. Είναι περίεργο, λένε, σε ένα τόσο κλειστό μέρος, όπου όλοι μαθαίνουμε τα πάντα, να μην έχει ακουστεί μεταξύ των κατοίκων τίποτε. Επόμενο θέμα συζήτησης οι δημοτικές εκλογές. Η αναζήτηση προσώπου κοινής αποδοχής που θα αντιπαρατεθεί με τον υποψήφιο, που όπως λένε με νόημα θα προτείνει η εταιρεία και θα στηρίξουν τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης. Υπάρχουν νέοι άνθρωποι που σκέφτονται να φύγουν στο εξωτερικό σε περίπτωση που η «επένδυση» προχωρήσει. Οι περισσότεροι όμως είναι αποφασι-

σμένοι να μείνουν και ν’ αγωνιστούν. Η περιουσία τους είναι το βουνό, η θάλασσα, το νερό. Δεν τα αλλάζουν με όλο τον χρυσό του κόσμου. Και παραδίδουν μαθήματα συντροφικότητας.

Με τα πόδια στις Σκουριές Την Πρωτομαγιά ανέβηκαν στις Σκουριές με τα πόδια. Την προηγούμενη φορά που ανέβηκαν με τα αυτοκίνητα τούς εγκλώβισαν εύκολα η αστυνομία και τα ΜΑΤ. Δύο χιλιόμετρα άσφαλτος και 7,5 χιλιόμετρα δασικός δρόμος. Σχεδόν είκοσι χιλιόμετρα ποδαρόδρομος κάτω από τον ήλιο. Το βράδυ της Ανάστασης πήγαν και πάλι στις Σκουριές. «Θα πηγαίνουμε κάθε μέρα» λένε. «Να εμποδίσουμε την εταιρία να συνεχίσει την καταστροφή του δάσους». Και πράγματι πηγαίνουν κάθε μέρα. Όλοι μαζί στα σημεία μέσα στο δάσος που η εταιρεία συνεχίζει να καταστρέφει. Όλοι μαζί στα μπλόκα. Όλοι μαζί στα δικαστήρια στον Πολύγυρο, όταν συλλαμβάνονται και οδηγούνται εκεί συγχωριανοί τους. Το κέρδος μέσα από την περιπέτεια που υφίστανται είναι ότι σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς ανακάλυψαν την αξία της συντροφικότητας, τη δύναμη της συλλογικότητας και την πίστη στον εαυτό τους, ότι μπορούν όλοι μαζί, κόντρα σε ένα πανίσχυρο κατεστημένο να βγουν νικητές. Κέρδισαν μόνη τη ζωή τους, είτε παλεύοντας με τη θάλασσα είτε με τη γη, είτε τα τελευταία χρόνια με τον τουρισμό. Ό,τι κι αν κάνανε όμως το περιβάλλον ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Τώρα ξαφνικά το κράτος ήρθε για να καταστρέψει τη γενέθλια γη. Και τους τάζει 1.500 θέσεις εργασίας. «Δεν τις θέλουμε» απαντούν όλοι μαζί. «Θέλουμε να φύγουν και να μας αφήσουν ήσυχους. Δεν δίνουμε τη γη μας ούτε για όλο το χρυσάφι του κόσμου». Κι όμως, φτάσαμε το νερό, η θάλασσα, οι παραλίες, τα δάση, όλα όσα νοσταλγούν δηλαδή οι κάτοικοι των μεγαλουπόλεων και όσα χαίρονται όσοι έχουν την τύχη ή την ατυ-

χία να κατοικούν στην πανέμορφη ελληνική ύπαιθρο, να είναι υπό αίρεση. Όπως έλεγε κι ένας συνάδελφος, του κυβερνητικού ρεπορτάζ, με αφοπλιστική πραγματικά ειλικρίνεια «ο χρυσός της Χαλκιδικής ανήκει σε όλους τους Έλληνες και δεν έχουν δικαίωμα οι Χαλκιδικιώτες να μας στερούν τα έσοδα από την εκμετάλλευση του»! Όμως το πραγματικό δίλημμα στη Χαλκιδική και στον Κάκκαβο, σε αντίθεση με αυτό που θέλουν να περάσουν οι συγκυβερνώντες και τα κυρίαρχα ΜΜΕ, δεν είναι επένδυση ή ανεργία, «νομιμότητα» ή «αναρχία», αλλά περιβάλλον ή καταστροφή. Ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι αυτή η καταστροφή θα προσθέσει στα δημόσια ταμεία κάποια εκατομμύρια ευρώ.

Περιβάλλον ή καταστροφή Για το τελευταίο θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά, όπως η σκανδαλώδης πώληση στον γνωστό κρατικοδίαιτο επιχειρηματία, το χαμηλό τίμημα, οι θέσεις εργασίας που κερδίζονται και οι θέσεις εργασίας που θα χαθούν, το τουριστικό μοντέλο ανάπτυξης της περιοχής την τελευταία εικοσαετία, το οποίο είναι προφανές ότι τίθεται εν αμφιβόλω και πολλά ακόμη. Αλλά για την οικονομία του κειμένου ας τα παρακάμψουμε όλα. Ας θέσουμε το πραγματικό ερώτημα: Καταστρέφουμε ένα αρχέγονο δάσος, τον υδροφόρο ορίζοντα και ενδεχομένως και τη θάλασσα, μια περιοχή δηλαδή μοναδικού φυσικού κάλλους για τη μεταλλευτική εκμετάλλευση της περιοχής; Κι ας μην σπεύσουν μερικοί να μιλήσουν για τις περιβαλλοντικές μελέτες και την απόρριψη των ενστάσεων των κατοίκων από το ΣτΕ. Τριακόσιες χιλιάδες (300.000) στρέμματα δάσους δόθηκαν στην εταιρεία, όχι φυσικά για να πηγαίνουν περιπάτους οι υπάλληλοί της, αλλά για τις εξορυκτικές δραστηριότητές της. Να θυμίσουμε απλά ότι στις καταστροφικές πυρκαγιές της Πελοποννήσου το 2007, όπου κόντεψε να πέσει η τότε κυβέρνηση Καραμανλή,

κάηκαν συνολικά 975.180 στρέμματα δάσους. Τώρα δίνουμε σχεδόν τα μισά προς εκμετάλλευση, οικεία βουλήσει. «Κυριαρχούμε στη φύση όταν υποτασσόμαστε σ’ αυτήν» έλεγε ο Βάκων, που σήμερα θα στεκόταν στο πλευρό των κατοίκων της πατρίδας του Αριστοτέλη. Η νομολογία χαρακτηρίζει το περιβάλλον «αυτοτελώς προστατευόμενο αγαθό, προκειμένου να εξασφαλισθεί η οικολογική ισορροπία και η διαφύλαξη των φυσικών πόρων προς χάριν των επόμενων γενεών». «Σ’ αυτές τις γενιές επιφυλάσσουμε ένα μέλλον στην καλύτερη περίπτωση των 480 ευρώ μηνιαίως, ας μην τους στερήσουμε και το φυσικό περιβάλλον» λένε οι κάτοικοι. Οι Ιερισσιώτες και τα περισσότερα χωριά της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής στέλνουν το δικό τους μήνυμα. Αντιστέκονται σε ένα μέλλον που επέλεξαν άλλοι γι’ αυτούς. Σε έναν κόσμο, που οι εταιρείες σε αγαστή συνεργασία με την κεντρική εξουσία και τα κυρίαρχα ΜΜΕ αποφασίζουν ερήμην των τοπικών κοινωνιών. Μήπως εκτός από το να σταθούμε δίπλα τους έχουμε να μάθουμε κάτι απ’

ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΚΑΚΚΑΒΟΥ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ: Επιφανειακή εξόρυξη (open pit) διαμέτρου 705 μ. / Βάθος 220 μ. ΛΙΜΝΕΣ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ: 1η εγκατάσταση απόθεσης «Καρατζάς Λάκκος» 837 στρέμματα / 43.794.000 κ.μ. απόβλητα / ύψος φράγματος / 143 μ. 2η εγκατάσταση απόθεσης «Λοτσάνικο» 432 στρέμματα / 22.344.000 κ.μ. απόβλητα / ύψος φράγματος / 131 μ. ΜΑΝΤΕΜ - ΛΑΚΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΗΣ: Εγκατάσταση και λειτουργία βαριάς χημικής βιομηχανίας μεταλλουργίας χρυσού και χαλκού (με μέθοδο, που πρώτη φορά θα εφαρμοστεί παγκοσμίως) / Εγκατάσταση και λειτουργία χημικής βιομηχανίας με μονάδας παραγωγής θειικού οξέος 1.000 τόννων/ημέρα. ΛΙΜΝΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ: 10.000.000 κ.μ. απόβλητα / ύψος φράγματος / 90 μ. ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΡΥΠΩΝ: SO 2 148 τόννοι / έτος, S 74,2 τόννοι / έτος, Αs, CN, Βαριά μέταλλα ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ: Υπόγεια και επιφανειακά νερά / Αέριοι ρύποι (σκόνη) Στα υπόγεια & επιφανειακά νερά (ποταμός Χαβρίας, Συγγιτικός κόλπος). Σκόνη με βαριά μέταλλα / Όξινη βροχή, όξινη απορροή. Δυσφήμηση της Χαλκιδικής ως 3ος τουριστικός προορισμός της Ελλάδας. Μηδαμινά οφέλη για την εθνική οικονομία / Υποβάθμιση, εξαφάνιση άλλων υπαρχουσών δραστηριοτήτων / Μείωση θέσεων εργασίας / Αλλαγή του χαρακτήρα της περιοχής από αγροτουριστική σε βαριά βιομηχανική.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

KOINΩΝΙΑ ΑΥΡΙΟ ΣΥΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ Ν. ΒΟΥΤΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Δικαίωμα «στα χαρτιά» η μετά θάνατον αποτέφρωση

ΑΝΤ. ΑΛΑΚΙΩΤΗΣ:

Να απεγκλωβιστεί η χωροθέτηση από τα κοιμητήρια Το αυτονόητο, να πάψει δηλαδή να αγνοεί το δικαίωμα του καθενός να διαθέσει μετά τον θάνατο το σώμα του σύμφωνα με τις ιδεολογικές του αξίες και τα θρησκευτικά του πιστεύω, είναι κατά τα φαινόμενα πολύ δύσκολο πράγμα για την Πολιτεία. Έτσι, παρόλο που ύστερα από μια μακροχρόνια και περιπετειώδη διαδρομή, έγινε νόμος το δικαίωμα στην αποτέφρωση, παραμένει ακόμη «κενό γράμμα». Το πρόβλημα; Δεν έχει δημιουργηθεί πουθενά στη χώρα μας Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών. Όπου επιχειρήθηκε - Κοιμητήριο Ζωγράφου, Κοιμητήριο Μαρκόπουλου, Κοιμητήριο Αναστάσεως του Κυρίου Θεσσαλονίκης, Κοιμητήριο Βόλου, Κοιμητήριο Σχιστού - προέκυψαν μια σειρά τυπικών προβλημάτων ή αντέδρασαν οι τοπικοί Ιεράρχες. Πιο χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Μαρκόπουλου, όπου ενώ είχε βρεθεί κατάλληλος χώρος και υπήρχε ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου υπέρ της δημιουργίας Κέντρου Αποτέφρωσης, αυτή ανετράπη ύστερα από τη συλλογή 4.500 υπογραφών. Το επιχείρημα ήταν ότι θα προκληθεί επιβάρυνση του περιβάλλοντος από την αποτέφρωση... των σφραγισμάτων των δοντιών των νεκρών! Στην πραγματικότητα, όμως, ήταν ασφυκτικές οι πιέσεις της Μητρόπολης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής. «Δεν μπορείτε να φανταστείτε πώς ένιωσα. Διακόσιοι φανατικοί να φωνάζουν και να απειλούν όσους υποστηρίζαμε την άποψη υπέρ του αποτεφρωτηρίου»» περιγράφει στην «Αυγή» την επεισοδιακή εκείνη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Μαρκοπούλου ο πρόεδρος της Επιτροπής για το Δικαίωμα της Αποτέφρωσης των Νεκρών στην Ελλάδα Αντ. Αλακιώτης. Όπως εξηγεί, το σημείο που είχε επιλεγεί ήταν το πιο «ανώδυνο» από πλευράς χωροθέτησης, έξω από την πόλη του Μαρκόπουλου, χωρίς σπίτια κοντά, δίπλα σε βιομηχανική ζώνη. Σημειώνει ακόμη ότι τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν για να συλλεγούν οι υπογραφές αφορούν προδιαγραφές αποτεφρωτηρίων πριν από 30 χρόνια και πλέον. Για την αδειοδότηση των αποτεφρωτηρίων στην Ευρώπη και την Ελλάδα ισχύουν οι προδιαγραφές της RAL-GZ 906 και τα ανώτατα όρια ρύπων που επιτρέπονται είναι εντελώς ακίνδυνα για το περιβάλλον. Και στο Ζωγράφου, όμως, άλλη μια κατάλληλη τοποθεσία μακριά από σπίτια και δίπλα στο βουνό, παρ’ ότι ξεκίνησε η διαδικασία και προκηρύχθηκε μελέτη, το θέμα «κόλλησε» όταν άλλαξε η δημοτική αρχή. Το πρόβλημα εκεί είναι το ιδιοκτησιακό της έκτασης, όπου βρίσκεται το κοιμητήριο, ωστόσο αυτό θα μπορούσε να λυθεί εύκολα αν ζητούσε ο δήμαρχος Ζωγράφου Κ. Καλλίρης να παραχωρηθεί στον δήμο ο χώρος από το Ταμείο Εθνικής Αμύνης, μέσω της Γενικής Γραμματείας Ακίνητης Περιουσίας του Δημοσίου. Όμως οι φημολογούμενες σχέσεις του Κ. Καλλίρη με την Εκκλησία, δεν φαίνεται να του το επιτρέπουν. Ο Αντ. Αλακιώτης επισημαίνει ότι μια λύση θα ήταν να απεγκλωβιστεί η χωροθέτηση των Κέντρων Αποτέφρωσης Νεκρών από τα υφιστάμενα κοιμητήρια. Αυτό όμως χρειάζεται μια νέα διάταξη νόμου από τη κυβέρνηση για τη δυνατότητα χωροθέτησης αποτεφρωτηρίων και σε περιοχές εκτός υφιστάμενων κοιμητηρίων. Άλλωστε, υπενθυμίζει πως τα αποτεφρωτήρια νεκρών αφορούν άτομα που όσο ζούσαν οι πεποιθήσεις τους ήταν υπέρ της μετά θάνατον αποτέφρωσης, όπως επίσης και χιλιάδες αλλοδαπούς και Έλληνες υπηκόους μη ορθόδοξους Χριστιανούς, των οποίων το θρήσκευμα επιτρέπει ή και επιβάλλει τη μετά θάνατο αποτέφρωση. * Ο Αντ. Αλακιώτης είναι πρόεδρος Επιτροπής για το δικαίωμα της αποτέφρωσης

Επτά χρόνια μετά τη νομοθέτηση του δικαιώματος των πολιτών στην αποτέφρωση της σορού τους και τέσσερα χρόνια μετά τη δημοσίευση του Προεδρικού Διατάγματος που έθεσε τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία και λειτουργία Κέντρων Αποτέφρωσης Νεκρών, στη χώρα μας δεν έχει δημιουργηθεί ακόμη ούτε ένα. Αποτέλεσμα είναι οι συγγενείς των θανόντων που επιθυμούν την αποτέφρωση να υφίστανται τεράστια ταλαιπωρία και να επιβαρύνονται δυσανάλογα οικονομικά επειδή είναι αναγκασμένοι να μεταφέρουν τη σορό των οικείων τους στο εξωτερικό. Το θέμα φέρνει για άλλη μια φορά στη Βουλή ο Ν. Βούτσης, με επίκαιρη ερώτησή του προς τον υπουργό Εσωτερικών η οποία πρόκειται να συζητηθεί αύριο. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ υπενθυμίζει ερώτηση κοινοβουλευτικού ελέγχου τον Οκτώβριο του 2012 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία τέθηκε υπόψη του υπουργού το ζήτημα της τρομακτικής κωλυσιεργίας δημιουργίας Κέντρου Αποτέφρωσης στον χώρο του κοιμητηρίου του Δήμου Ζωγράφου. Στον χώρο, έχει δοθεί εδώ και έναν χρόνο η απαραίτητη έγκριση της Περιφέρειας Αττικής βάσει της Μελέτης Περιβαλλοντικών Όρων, όμως δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα λύση ή επισπευσθεί το θέμα.

«Συγκεκριμένα, το ζήτημα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της έκτασης εντός του Κοιμητηρίου Ζωγράφου που μπορεί να ‘φιλοξενήσει’ το ΚΑΝ ανήκει στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και στο Ταμείο Εθνικής Αμύνης, συνεπώς θα μπορούσε μέσω της Γενικής Γραμματείας Ακίνητης Περιουσίας του Δημοσίου να παραχωρηθεί στον Δήμο Ζωγράφου προκειμένου ο τελευταίος να προχωρήσει στη δημιουργία και λειτουργία του ΚΑΝ» εξηγεί ο Ν. Βούτσης. Αναφέρει παράλληλα ότι και οι άλλες προσπάθειες για δημιουργία ΚΑΝ σε άλλους δήμους της χώρας - Θεσσαλονίκη, Βόλος, Μαρκόπουλο, Σχιστό - έχουν ώς τώρα ναυαγήσει τόσο λόγω προβλημάτων που αφορούν τα υφιστάμενα κοιμητήρια, όσο και κυρίως αντιδράσεων προερχόμενων από τους κόλπους της εκκλησίας. Με βάση αυτά, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ρωτά τον υπουργό Εσωτερικών σε ποιες ενέργειες θα προβεί προκειμένου να υλοποιηθεί άμεσα η δημιουργία και λειτουργία Κέντρων Αποτέφρωσης Νεκρών στην Ελλάδα. Ζητεί, τέλος, να πληροφορηθεί αν θα υπάρξει νομοθετική πρωτοβουλία για την αποδέσμευση της χωροθέτησης ΚΑΝ από τον χώρο ήδη υπαρχόντων κοιμητηρίων, «καθώς αυτό περιπλέκει και στην ουσία ακυρώνει τις μέχρι σήμερα προσπάθειες δημιουργίας τους».

ΑΝΤΙΘΕΤΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Ασέβεια για το ανθρώπινο σώμα η αποτέφρωση Με αφορμή την αναζωπύρωση της συζήτησης για την αποτέφρωση των νεκρών η «Αυγή» επικοινώνησε με

τον μητροπολίτη Κορίνθου Διονύσιο, εκπρόσωπο Τύπου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας, για ένα

σχόλιο σχετικά με αυτό το αμφιλεγόμενο ζήτημα. Ο μητροπολίτης Κορίνθου επανέλαβε ότι η στάση της Εκκλησίας της Ελλάδας παραμένει ως έχει, δηλαδή εκφράζει αντίθεση με την αποτέφρωση, καθώς αυτή «δεν συνιστά σεβασμό στο ανθρώπινο σώμα». Ο Διονύσιος σχολίασε ότι «το σώμα είναι ο ναός του Αγ. Πνεύματος» υπενθυμίζοντας ότι «κι ο ίδιος ο Χριστός τάφηκε», ενώ επισήμανε ότι η λέξη κηδεία προέρχεται από το αρχαιοελληνικό κήδομαι που σημαίνει φροντίζω. Ο μητροπολίτης Κορίνθου διευκρίνισε ότι η Εκκλησία δεν νομοθετεί κι ότι δεν θα είχε αντίρρηση με τη λειτουργία αποτεφρωτηρίων μόνο για μη-χριστιανούς τονίζοντας παράλληλα ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών της Ελλάδας είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι κι υπογραμμίζοντας ότι ούτε οι Μουσουλμάνοι κι Εβραίοι πολίτες αποδέχονται την αποτέφρωση. Τέλος, ο Διονύσιος προειδοποιεί τα μέλη της Εκκλησίας που επιθυμούν να αποτεφρωθούν ότι ουσιαστικά «θέτουν εαυτούς εκτός Εκκλησίας». Κ.Π.

Στην Ευρώπη το θέμα έχει λυθεί Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες το ζήτημα των Κέντρων Αποτέφρωσης Νεκρών έχει λυθεί εδώ και καιρό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Γαλλία λειτουργούν 152 ΚΑΝ, στη Γερμανία 154, στην Ισπανία 132, στη Βρετανία 256, στην Αυστρία 11, στο Βέλγιο 13. Ακόμα και χώρες με ισχυρή καθολική παράδοση, όπως η Ιταλία και η Πορτογαλία διαθέτουν 58 και 4 αντίστοιχα. Όμως και σε άλλες ορθόδοξες χώρες υπάρχουν αποτεφρωτήρια νεκρών, χωρίς κανένα πρόβλημα για όσους κάνουν αυτή την επιλογή. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Ρωσία

λειτουργούν 16 κέντρα, στη Ρουμανία 3, στη Σερβία 2 και φυσικά ένα στη Βουλγαρία, όπου αναγκάζονται να μεταφέρουν στις περισσότερες περιπτώσεις οι Έλληνες συγγενείς θανόντων που επιθυμούν την αποτέφρωση τις σορούς τους. Στην Ελλάδα, εφόσον ακόμη το θέμα εκκρεμεί, οι συγγενείς εν μέσω πένθους περνούν μία ακόμη δοκιμασία, οικονομική και ουσιαστική, με τη μεταφορά στο εξωτερικό της σορού των οικείων τους που δήλωσαν την επιθυμία να αποτεφρωθούν. Μια τέτοια μεταφορά κοστίζει περί τα 2.5003.000 ευρώ.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 IOYNIOY 2013

OIKONOMIA ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ

Τι πρέπει να προσέξουν οι φορολογούμενοι ΕΠΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΚΑΡΑΓΡΗΓΟΡΙΟΥ*

Υποχρέωση να υποβάλει δήλωση φορολογίας εισοδήματος έχει από φέτος κάθε φυσικό πρόσωπο, το οποίο έχει συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του, με μοναδική εξαίρεση όσους νέους/νέες δηλώνονται ως προστατευόμενα τέκνα από τους γονείς τους. Όλες οι δηλώσεις θα υποβληθούν φέτος ηλεκτρονικά, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, που θα τις προσδιορίζει ο εκάστοτε έφορος μετά από αίτημα του φορολογούμενου με το οποίο θα επικαλείται τους λόγους που δεν του επιτρέπουν την ηλεκτρονική υποβολή. Η ενιαία καταληκτική ημερομηνία είναι η 30η Ιουνίου, αλλά αναμένεται να δοθεί παράταση. Αρχικά απαιτείται να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη σωστή συμπλήρωση της ημερομηνίας γέννησης που ζητείται στο πρώτο στάδιο υποβολής, ώστε να γίνει σωστή εκκαθάριση της δήλωσης. ‘Όλοι όσοι είναι κάτω από 30 ετών θα πρέπει να μην ξεχάσουν να συμπληρώσουν τους κωδικούς 017-018 (πίνακας 2) προκειμένου το αφορολόγητό τους όριο να αυξηθεί από τα 5.000 ευρώ (που ισχύει για όλους) στα 9.000 ευρώ, υπό την προϋπόθεση ότι το εισόδημα τους δεν ξεπερνάει το όριο αυτό, δηλαδή τα 9.000 ευρώ. Αντίστοιχη αύξηση αφορολογήτου έχουν και οι συνταξιούχοι άνω των 65 ετών [κωδικοί 013-014 (πίνακας 2)] Επίσης οι νέοι/νέες άνω των 18 ετών, ανεξάρτητα αν θα υποβάλουν ή όχι φορολογική δήλωση, θα πρέπει να αποκτήσουν Αριθμό Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ) (ακόμα και εάν δηλώνονται ως προστατευόμενα τέκνα, αφού το ΑΦΜ τους θα δηλωθεί στη δήλωση των γονιών τους. [Κωδικοί 831-834 (πίνακας 9)] Επιπλέον, όλα τα προστατευόμενα τέκνα ανεξαρτήτως ηλικίας (δηλαδή ακόμα και βρέφη) θα πρέπει να διαθέτουν ΑΜΚΑ. [Κωδικοί 846-849 (πίνακας 9)]

Για κάθε φορολογούμενο με προστατευόμενα τέκνα, το βασικό αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ προσαυξάνεται και φέτος κατά 2.000 ευρώ για κάθε ένα από τα δύο πρώτα παιδιά και κατά 3.000 ευρώ για το τρίο και το καθένα από τα επόμενα. Για να αυξηθεί το αφορολόγητο, θα πρέπει να συμπληρωθεί ο αριθμός των προστατευόμενων τέκνων στους Κωδικούς 003-004 (πίνακας 3), καθώς και ο Πίνακας 9 με τα αναλυτικά στοιχεία των παιδιών.

Το καθαρό ποσό από μισθούς και ημερομίσθια συμπληρώνεται στους Κωδικούς 301-302 (πίνακας 4). Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να επιδείξουν οι μισθωτοί που δεν εισέπραξαν δεδουλευμένες αποδοχές του έτους 2012. Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι θα πρέπει να προσέξουν ώστε στη βεβαίωση αποδοχών που θα τους χορηγηθεί να αναγράφονται σε ξεχωριστή σειρά οι ανείσπρακτες δεδουλευμένες αποδοχές και ο φόρος που τους αντιστοιχεί, αφού αυτές θα δηλωθούν και θα φορολογηθούν στον χρόνο που θα εισπραχθούν και όχι φέτος. Συνεπώς στη φετινή δήλωση θα δηλωθούν μόνο οι αμοιβές που εισπράχτηκαν το έτος 2012. Επίσης, όπως πάντα, ο φορολογούμενος μισθωτός και συνταξιούχος θα πρέπει να μην ξεχάσει να συμπληρώσει τον φόρο που αναλογεί [Κωδικοί 313-314 (πίνακας 8)] και τον φόρο που παρακρατήθηκε [Κωδικοί 315-316 (πίνακας 8)]. Επιπλέον το 2012 και για όσες αμοιβές υπερέβαιναν τα 12.000 ευρώ ετησίως, υπήρξε ξεχωριστή παρακράτηση φόρου και για την ειδική εισφορά αλληλεγγύης, η οποία θα αναφέρεται στις βεβαιώσεις αποδοχών και θα πρέπει να καταχωρηθεί στους Κωδικούς 333-334 (πίνακας 8).

Από φέτος συμπληρώνεται υποχρεωτικά ο αριθμός παροχής ρεύματος όλων των κατοικιών (κύριες ή δευτερεύουσες), είτε είναι ιδιοκατοικούμενες είτε μισθωμένες, είτε δωρεάν παραχωρούμενες, στους

Κωδικούς 204-205-206 (πίνακας 5), αλλά και στο Έντυπο Ε2 όπου δηλώνονται τα ακίνητα που μισθώνονται. Σκοπός είναι ο εντοπισμός των υπόχρεων που δεν πληρώνουν το ΕΕΤΗΔΕ και δεν θα πληρώσουν τον «νέο φόρο» ακινήτων ΕΕΤΑ. Στην περίπτωση που στο ακίνητο δεν υπάρχει μετρητής κατανάλωσης για να ηλεκτροδοτείται, θα συμπληρωθεί 999999999.

Φέτος θα δηλωθεί υποχρεωτικά το σύνολο των εισοδημάτων που απέκτησαν οι φορολογούμενοι το 2012, ακόμα και τα εισοδήματα που μέχρι σήμερα φορολογούνται αυτοτελώς, καθώς και τα ποσά που απαλλάσσονται από τον φόρο [π.χ. τόκοι καταθέσεων, ομολόγων, εντόκων γραμματίων, μερίσματα, επιδόματα πολυτέκνων και τριτέκνων οικογενειών, τα επιδόματα με τα οποία προσαυξάνεται η σύνταξη τυφλών (όχι ολικά τυφλών) και προσώπων με απόλυτη αναπηρία (όχι με κινητική αναπηρία άνω του 80%), συντάξεις αλλοδαπής προέλευσης που φορολογούνται μόνο στην αλλοδαπή, σύνταξη και επιδόματα πολύτεκνης μητέρας, ειδικά επιδόματα επικίνδυνης εργασίας]. Σύμφωνα με πληροφορίες, θα δηλωθούν μόνο οι τόκοι που ξεπερνούν τα 250 ευρώ ανά δικαιούχο, αλλά για το ζήτημα αυτό αναμένεται εγκύκλιος. Μέχρι πέρσι δεν ήταν υποχρεωτική η αναγραφή των εισοδημάτων αυτών στις φορολογικές δηλώσεις [Κωδικοί 659-660 (πίνακας 6)], αλλά συμπληρωνόντουσαν προαιρετικά κυρίως ώστε να καλυφθούν τα τεκ-

μήρια. Εφόσον οι φορολογούμενοι έχουν συνολικό εισόδημα άνω των 12.000 ευρώ, θα συνυπολογίζεται στα ποσά αυτά ειδική εισφορά αλληλεγγύης (1% - 4%), με αποτέλεσμα να πληρώσουν περισσότερο φόρο. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί διότι ορισμένα από τα ανωτέρω ποσά, ναι μεν θα πρέπει να δηλωθούν, αλλά εξαιρούνται από τον υπολογισμό της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, και ως εκ τούτου θα πρέπει να αναγραφούν σε ξεχωριστό κωδικό [Κωδικοί 657-658 (πίνακας 6)] Συγκεκριμένα, εξαιρούνται οι μισθοί, συντάξεις και η πάγια αντιμισθία που χορηγούνται σε πρόσωπα που είναι ολικώς τυφλοί, τα εισοδήματα προσώπων που παρουσιάζουν βαριές κινητικές αναπηρίες (80% και άνω), οι αποζημιώσεις απολύσεων, οι εφάπαξ παροχές των ταμείων. Επίσης ξεχωριστά (και όχι στον 659-660) αναγράφονται το επίδομα ανεργίας [Κωδικοί 661-662 (πίνακας 6)] και το ΕΚΑΣ [Κωδικοί 305306 (πίνακας 6)]

Και φέτος ισχύει η υποχρέωση για τη συγκέντρωση αποδείξεων ύψους 25% του εισοδήματος που δηλώνεται και φορολογείται με τις γενικές διατάξεις [κωδικός 049 (πίνακας 7)]. Προσοχή: εάν το εισόδημα βάσει τεκμηρίων υπερβαίνει τα πραγματικά εισοδήματα, τότε οι αποδείξεις θα πρέπει να είναι τουλάχιστον το 25% των τεκμηρίων. Αν οι αποδείξεις που θα δηλωθούν είναι λιγότερες, τότε ο φορολογούμενος επιβαρύνεται με φόρο ίσο με το 10% των αποδείξεων που λείπουν.. Τέλος, οι γνωστές φοροαπαλλαγές (π.χ. ιατρικές και νοσοκομειακές δαπάνες, εισφορές σε ΟΑΕΕ, δωρεές, τόκοι πρώτης κατοικίας, ενοίκια κύριας κατοικίας, Ασφάλιστρα, φροντιστή-

ρια, διατροφή, επεμβάσεις ενεργειακής αναβάθμισης κτηρίου κ.λπ.) είναι οι ίδιες με πέρυσι και πρέπει να συμπληρωθούν στον Πίνακα 7 αφού μειώνουν τον φόρο.

Αυξημένο τέλος επιτηδεύματος από τα 500 ευρώ στα 650 ευρώ θα κληθούν να πληρώσουν φέτος όσοι φορολογούμενοι άσκησαν το 2012 ατομική επιχείρηση. Ωστόσο το τέλος επιτηδεύματος θα παραμείνει 500 ευρώ για τους λεγόμενους εργαζόμενους με «μπλοκάκι» που είναι κατ’ουσίαν μισθωτοί, δηλαδή όσους απέκτησαν το 2012 εισοδήματα από ατομική επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ή ελευθέριο επάγγελμα, υπό την προϋπόθεση να διαθέτουν έγγραφη σύμβαση με μέχρι 3 εργοδότες (φυσικά ή νομικά πρόσωπα) ή εφόσον οι εργοδότες είναι περισσότεροι το 75% των ακαθάριστων εσόδων τους να προέρχεται από έναν εργοδότη. Αν πληρούνται οι συγκεκριμένες προϋποθέσεις για εργαζόμενο με «μπλοκάκι» και για να υπάρξει η μείωση στο τέλος επιτηδεύματος, θα πρέπει να συμπληρωθούν οι κωδικοί 019-020 (πίνακας 2) lll Επίσης θα πρέπει να αναφερθεί ότι εξαιρούνται και δεν υποχρεώνονται να καταβάλουν τέλος επιτηδεύματος οι εμπορικές επιχειρήσεις και οι ελεύθεροι επαγγελματίες: Που ασκούν τη δραστηριότητα τους σε χωριά με πληθυσμό έως πεντακοσίους (500) κατοίκους Που ασκούν τη δραστηριότητα τους σε νησιά κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους [Κωδικοί 007-008 (πίνακας 2)] Οι ατομικές επιχειρήσεις, εφόσον δεν έχουν περάσει πέντε χρόνια από την πρώτη έναρξη εργασιών Οι ατομικές επιχειρήσεις (εκτός αυτών σε τουριστικούς τόπους) εφόσον για τον επιτηδευματία υπολείπονται τρία χρόνια από το χρόνο συνταξιοδότησης του. Ως έτος συνταξιοδότησης νοείται το 65ο έτος της ηλικίας του. [Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να συμπληρωθούν οι Κωδικοί 027028 (πίνακας 2)]

*Ο Βαγγέλης Καραγρηγορίου είναι λογιστής - φοροτεχνικός (www.kapaforotexniki.gr)

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΟΙ «ΓΑΛΑΤΕΣ» ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ ΛΕΝΕ «ΟΧΙ» ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ

Βγάζουν στο σφυρί και την του Δήμου Ναυπλίου.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΤΣΑΚΟΣ

Τα τελευταία είκοσι χρόνια οι κάτοικοι του Ναυπλίου δεν έχουν πάψει να αντιστέκονται στην επιχείρηση ιδιωτικοποίησης της παραλίας της Καραθώνας και τον αποκλεισμό τους από αυτή. Οι κάτοικοι της περιοχής είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν σε δυναμικές κινητοποιήσεις ώστε να αποτρέψουν το ξεπούλημά της. Μετά τη δημοσιοποίηση της υπαγωγής του τουριστικού αυτού φιλέτου στα προς εκποίηση ακίνητα του ΤΑΙΠΕΔ υπό τον τίτλο «Κτήμα Καραθώνα, εκτάσεως 1.911.893 τ.μ. στην Περιφερειακή Ενότητα Αργολίδος, στη θέση Καραθώνας του Δήμου Ναυπλίου» οι κάτοικοι της περιοχής έστειλαν ένα βροντερό όχι στην «αξιοποίηση» του αιγιαλού από ιδιώτες. Ένα ακόμη «γαλατικό χωριό» ξεφυτρώνει στον μνημονιακό χάρτη της χώρας που αρνείται τον τεμαχισμό του τόπου σε φιλέτα προς πώληση.

Η «Άλλη Πρόταση» Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ναυπλιέων, μετά από αίτημα του συνδυασμού «Άλλη Πρόταση», συζητήθηκε το θέμα της Καραθώνας με τον δημοτικό σύμβουλο Γιάννη Γκιόλα να αναλύει τους λόγους για τους οποίους η μελετώμενη επένδυση δεν θα είναι συμφέρουσα για την πόλη και τους πολίτες. «Θεωρούμε πως η εκποίηση της Καραθώνας θα στερήσει από τους πολίτες τη δυνατότητα χρήσης όχι μόνο του αιγιαλού και της παραλίας, αλλά και του υπόλοιπου χώρου της περιοχής, από ήπιας μορφής δραστηριότητες που μπορούν αναπτυχθούν όταν ο δημόσιος χώρος παραμείνει προσιτός και κοινόχρηστος από τους δημότες και τους επισκέπτες. Επίσης θα συντελέσει στην αδυναμία να λειτουργήσουν με νόμιμο και σωστό τρόπο οι επιχειρήσεις εξυπηρέτησης των λουομένων, αλλά και να δημιουργηθούν άλλες υποστηρικτικές ενός ολοκληρωμένου αθλητικού και ψυχαγωγικού πάρκου, δηλαδή σύμφωνα με την πρόταση που έχουμε σαν παράταξη και έχουμε παρουσιάσει στο πρόγραμμά μας. Τη δημιουργία στο χώρο της Καραθώνας ενός θεματικού πάρκου με θέμα τον αθλητισμό. Τέλος, η κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή η Καραθώνα έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης και σίγουρα οι ευθύνες για τη μη αξιοποίησή της από τον δήμο οφείλεται σε ολιγωρία των μέχρι τώρα δημοτικών αρχών, όμως αυτό δεν

Υπόσχονται επενδύσεις εκεί όπου απέτυχαν οι ιδιώτες

Η εκποίηση των 1.911 στρεμμάτων της Καραθώνας θα στερήσει από τους πολίτες τη δυνατότητα χρήσης όχι μόνο του αιγιαλού και της παραλίας, αλλά και του υπόλοιπου χώρου της περιοχής, από ήπιας μορφής δραστηριότητες που μπορούν αναπτυχθούν όταν ο δημόσιος χώρος παραμείνει προσιτός σε όλους μπορεί να αποτελέσει επιχείρημα για το ξεπούλημά της σε κάποιους κερδοσκόπους επενδυτές». Οι κάτοικοι του Ναυπλίου αλλά και της ευρύτερης περιοχής δηλώνουν αποφασισμένοι να προασπίσουν τον δημόσιο χαρακτήρα της παραλίας που εδώ και δεκαετίες αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της κοινωνικής τους ζωής. Δυναμική αναμένεται να είναι και η παρέμβαση των πολιτών του Ναυπλίου στις 16 Ιουνίου, όταν ο κ. Σαμαράς θα κηρύξει από την πόλη τους την έναρξη του προσυνεδρίου της Ν.Δ.

«Όχι στο ξεπούλημα» λέει ο δήμος «Η δημοτική αρχή και οι πολίτες του Δήμου Ναυπλιέων είναι αποφασισμένοι να προστατεύσουν τη δημόσια περιουσία τους με κάθε μέσο, να περιφρουρήσουν και να διαχειριστούν την Καραθώνα για την εξυπηρέτηση των τοπικών αναγκών» υπογράμμισε με δηλώσεις του ο δήμαρχος Ναυπλίου Δημήτρης Κωστούρος. Πρόσθεσε πως «πρόκειται για μια τεράστια έκταση, πολύτιμη τόσο για τους δημότες μας όσο και τους επισκέπτες της περιοχής του Δήμου Ναυπλιέων, την οποία δεν θα επιτρέψουν να τη ‘διαχειριστεί’ εν λευκώ το ΤΑΙΠΕΔ». Επίσης, ο δήμαρχος κάνει λόγο για «ξεπούλημα» δημόσιας γης και των παραλιών του Δήμου Ναυπλιέων, με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις στο θέμα της πώλησης 1.911 στρεμμάτων δημόσιας γης στην Καραθώνα από το ΤΑΙΠΕΔ, και ενημέρωσε πως αναλαμβάνει πρωτοβουλία συνάντησης όλων των φορέων του Δήμου και της ευρύτερης περιοχής προκειμένου να καθορίσουν τη στάση τους

απέναντι στις εξαγγελίες της κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση. Η Καραθώνα είναι μια ελεύθερη παραλία που εδώ και 36 χρόνια χρησιμοποιούν ανεμπόδιστα οι κάτοικοι του Δήμου Ναυπλίου, της Αργολίδας και χιλιάδες επισκέπτες. Ο ΕΟΤ, στον οποίο παραχωρήθηκε η Καραθώνα ως προς τη χρήση, εκτός από τον αιγιαλό, από το 1968 μέχρι σήμερα δεν αξιοποίησε την περιοχή

ούτε συνέβαλε οικονομικά προς αυτή την κατεύθυνση. Η μόνη αναβάθμιση της περιοχής μέχρι σήμερα έγινε από τον Δήμο Ναυπλίου με ήπιες παρεμβάσεις, για τις ανάγκες των λουομένων και των επισκεπτών, χωρίς να αλλοιώνεται το φυσικό περιβάλλον. Σήμερα η Καραθώνα απειλείται με ξεπούλημα, πλήρη ιδιωτικοποίηση και ανοικοδόμηση ερήμην των κατοίκων και

Σήμερα κάποιοι χρησιμοποιούν την το επιχείρημα της χωματερής ως άλλοθι στο ξεπούλημα της Καραθώνας. Ο Γιάννης Γκιόλας κάνει λόγο για ένα επιχείρημα «που δαιμονοποιεί τις μέχρι σήμερα ελλιπείς, αποσπασματικές ή και αντιφατικές και τελικώς ατελέσφορες ενέργειες του Δήμου και της Περιφέρειας Πελοποννήσου στο ευρύτερο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων». Ο επικεφαλής του συνδυασμού Άλλη Πρόταση τονίζει πως «οι υποστηρικτές της ιδιωτικής επένδυσης εξιδανικεύοντας τα πράγματα... υπόσχονται ότι η λύση θα δοθεί άμεσα και μαζικά. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν έστελναν τα σκουπίδια σε άλλη χώρα με καράβια ή αν τα μετέφεραν στα Λιόσια. Ούτε κι αυτός ο τρόπος, που έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να επιλεγεί και να εφαρμοσθεί από μια ιδιωτική επιχείρηση, είναι εφαρμόσιμος και αποδεκτός». Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αποτελεσματικότητας των ιδιωτικοποιήσεων στην περίπτωση του Ναυπλίου είναι η λειτουργία των Ξενία, που λειτουργούσαν στην πόλη και πέρασαν στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Από τα τρία συγκροτήματα, μόνο

Από τα «στολίδια στην άμμο» στο ΤΑΙΠΕΔ Η ιστορία της «αξιοποίησης» της Καραθώνας ξεκίνησε με σχέδιο παραχώρησής της σε ξένους για τη δημιουργία μεγάλης ξενοδοχειακής μονάδας και συνεχίστηκε με προγραμματικές συμβάσεις. Η πρώτη το 1989 και η δεύτερη το 1996. Ενδιάμεσα ακούστηκαν πολλές προτάσεις από μεγαλεπήβολα σχέδια για τουριστικές εγκαταστάσεις μέχρι αργολικό χωριό για Ελληνοαμερικάνους. Σχεδόν ο μοναδικός που συμμετείχε οικονομικά στις προγραμματικές συμβάσεις ήταν ο Δήμος Ναυπλίου, και αυτός σε έργα που κατά τη γνώμη του είχαν προτεραιότητα αγνοώντας εναλλακτικές προτάσεις. Ποτέ μέχρι σήμερα ο δήμος δεν διεκδίκησε αγωνιστικά την οικονομική συμμετοχή των άλλων εταίρων των προγραμματικών, ενώ έργα που είχαν φτάσει στο παρά πέντε για να ολοκληρωθούν τα εγκατέλειψε. Αντί κάποτε να δώσει 5 εκατομμύρια για να ολοκληρωθεί το αθλητικό κέντρο, διέθεσε πολλαπλάσια χρήματα για να φτιάξει ένα ακόμα κτήριο που σήμερα στέκει εκεί αγέρωχο με τα μπετά. Την διετία 1979 - 1980 δημοσιοποιούνται οι πρώτες σκέψεις για επένδυση Γάλλων με μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα. Άμεση είναι τότε η αντίδραση τη τοπικής κοινωνίας, που καταφέρνει την αναστολή των σχεδίων. Στις 28.2.1989 υπογράφεται προγραμματική σύμβαση μεταξύ ΕΟΤ, Νομαρχιακού Ταμείου Αργολίδας,

Δήμου Ναυπλίου και Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων με καθορισμένο απόλυτα το ποσό της συνολικής επένδυσης από κάθε φορέα και τα έργα που θα υλοποιηθούν. Τελικά λεφτά έβαλαν μόνο ο Δήμος Ναυπλίου και το Νομαρχιακό Ταμείο και φτιάχτηκαν δύο χώροι εξυπηρέτησης κοινού και τα μπετά στο κτήριο που προβλεπόταν να γίνει εστιατόριο. Τα γήπεδα ξεκίνησαν από το Νομαρχιακό Ταμείο και δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Τότε μάλιστα προβλεπόταν να γίνει κάμπινγκ 150 θέσεων, παιδική κατασκήνωση για 75 παιδιά, κέντρο θαλάσσιων αθλημάτων, υπαίθριο θέατρο 450 θέσεων καθώς και έργα υποδομής όπως σταθμός βιολογικού καθαρισμού. Οι προγραμματικές συμβάσεις τράβηξαν για πολλά χρόνια μέχρι και το 1997, ενώ πάντα υπήρχε από τους τοπικούς άρχοντες η σκέψη για μεγάλη τουριστική επένδυση. Το 1991 γίνεται ο καθορισμός όρων δόμησης για την Καραθώνα σε μια προσπάθεια να μπει το οικοδομικό σχέδιο σε δράση. Τον Ιούλιο του 2004 τα ΕΤΑ (Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα) επιχειρούν να «στήσουν» τα «στολίδια στην άμμο». Εγχείρημα που δεν υλοποιήθηκε ποτέ μετά τη συνολική αντίδραση της τοπικής κοινωνίας. Από το 2006 λειτουργεί σκουπιδότοπος της πόλης στην Καραθώνα. Άρχισε «κομψά» σαν σταθμός μεταφόρτωσης και εξελίχτηκε στην παράνομη χωματερή του Δήμου Ναυπλιέων.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Καραθώνα! το Αμφιτρύων ανακαινίσθηκε και λειτουργεί με χαμηλή πληρότητα, το Pallace υποβαθμίσθηκε και παρέχει χαμηλές υπηρεσίες έναντι υψηλού ανταλλάγματος, το δε γνωστό Ξενία εγκαταλείφθηκε στη μοίρα του και σε λίγο θα μείνει το κουφάρι του. «Εδώ οι ιδιώτες γιατί δεν κατάφεραν κάτι που συμβατικά ανέλαβαν και σύμφωνα με τα δικά τους standards θα

μπορούσαν να είχαν πετύχει;» αναρωτιέται ο Γιάννης Γκιόλας

Επιτροπή για τη σωτηρία της Καραθώνας Μετά την τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στο Ναύπλιο, δημιουργήθηκε επιτροπή αποτελούμενη από τους επικεφαλής των παρατάξεων με σκοπό να συ-

ντονίσει, να οργανώσει και να καλέσει τους εκπροσώπους των φορέων της περιοχής σε πολύμορφες δράσεις για την προάσπιση του δικαιώματος της χρήσης του δημόσιου χώρου, την υπεράσπιση μιας λαϊκής παραλίας και να επιλέξει η ίδια η πόλη τον τρόπο ανάπτυξής της, που πρέπει να εναρμονίζεται και να υποβοηθά την τουριστική πολιτική για

Δ. ΚΟΔΕΛΑΣ: ΠΟΥΛΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

Λεηλασία με ανυπολόγιστες συνέπειες Σε ανακοίνωσή του ο βουλευτής Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Δημήτρης Κοδέλας τονίζει πως «το μέγεθος του εγχειρήματος της εκποίησης ξεπερνά και την πιο αρρωστημένη νεοφιλελεύθερη φαντασία. Περιλαμβάνει αδιακρίτως ολόκληρη την περιοχή της Καραθώνας, μέχρι και δρόμους, δασικές, χορτολιβαδικές και δημοτικές εκτάσεις, τη δεξαμενή, το εκκλησάκι της Παναγιάς της Κατακεκρυμμένης. Η κυβέρνηση με πραξικοπηματικό τρόπο εκτελεί συμβόλαια εκποίησης και εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων και των απαιτήσεων των δανειστών. Στόχος της είναι να πουληθούν τα πάντα, αφού βεβαίως πριν τα έχει συκοφαντήσει και απαξιώσει. Η συγκεκριμένη ενέργεια συνιστά και πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μια άνευ προηγουμένου για την Αργολίδα κίνηση υφαρπαγής, λεηλασίας και κλοπής γης, εξαιρετικά σημαντικής για τους πολίτες και τις τοπικές ανάγκες». Ο Δημήτρης Κοδέλας δεν παρέλειψε να σχολιάσει και την πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Ναύπλιο σημειώνοντας: «Ο κύριος Σαμαράς μπορεί να ήρθε στο Ναύπλιο την ημέρα της Ανάστασης, αλλά λίγες μόλις ημέρες πριν είχε οργανώσει τη Σταύρωση της περιοχής μας».

ÖÏÉÂÏÓ ÄÅËÇÂÏÑÉÁÓ ÏÑÖÅÁÓ ÐÅÑÉÄÇÓ ÌÁÔÏÕËÁ ÆÁÌÁÍÇ ×ÁÉÍÇÓ Ä. ÁÐÏÓÔÏËÁÊÇÓ MODE PLAGAL

την πόλη. Η επένδυση που επιδιώκεται να γίνει αναφέρεται σε μεγάλα και πολυτελή ξενοδοχειακά συγκροτήματα τύπου resorts, που εκ των πραγμάτων θα επιδιώξουν να εξαπλωθούν στο μεγαλύτερο τμήμα του επίπεδου χώρου, αλλά και της παραλίας και του αιγιαλού. Πρόσφατη Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ της 2.5.13) δίνει στις ξενοδoχειακές επιχειρήσεις το δικαίωμα να εκμεταλλευτούν κάνοντας χρήση όλης της παραλίας που βρίσκεται στην προβολή του συγκροτήματός τους κι όχι μόνο σε 500 τ.μ., που ισχύει για τις λοιπές επιχειρήσεις. «Σε ποια παραλία, λοιπόν, θα προσεγγίσουν για να κάνουν το μπάνιο τους οι χιλιάδες των δημοτών και επισκεπτών Ελλήνων και αλλοδαπών; Σε ποια έκταση θα αναπτυχθούν οι εγκαταστάσεις ενός θεματικού αθλητικού και ψυχαγωγικού πάρκου και ενός camping, όπως ήταν και είναι η πρόταση της παράταξής μας, που θα έδινε ζωή στον χώρο, θα επιμήκυνε την τουριστική περίοδο και θα προσέφερε και θέσεις εργασίας σε κάποιους συνδημότες μας», σημειώνει ο Γιάννης Γκιόλας.

Θεματικό Πάρκο με προσανατολισμό τον αθλητισμό Σήμερα μπορούν στην Καραθώνα

ÔÅ×ÍÏÐÏËÉÓ ÔÑÉÔÇ 11 ÉÏÕÍÉÏÕ 10€ ¸íáñîç 19.00 «Ôå÷íüðïëéò» ÄÞìïõ Áèçíáßùí, Ðåéñáéþò 100, ÃêÜæé

Åßóïäïò : Ðñïðþëçóç Åéóéôçñßùí : 8€ ÖïéôçôÝò/ÌáèçôÝò/¢íåñãïé: 8€

να γίνουν εγκαταστάσεις για αθλητικές δραστηριότητες κάθε μορφής. Από οργανωμένο αθλητικό κέντρο προετοιμασίας μέχρι σύγχρονα αθλήματα. «Θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε διαδρομές του ανώμαλου δρόμου, την ανάπτυξη του τρίαθλου, της τοξοβολίας, την ολοκλήρωση των γηπέδων για μπάσκετ βόλεϊ πέντε επί πέντε και τένις, πίστες για σκέιτ μπορντ και μίνι γκολφ και ποδήλατο βουνού, αναρρίχηση και οργάνωση της σκοποβολής στο νταμάρι που ερασιτεχνικά γίνεται και σήμερα από τον σκοπευτικό όμιλο Ναυπλίου. Με τον τρόπο αυτό, η πόλη μας δημιουργεί έναν νέο πόλο προσέλκυσης επισκεπτών όλο τον χρόνο. Αυξάνουμε και τον τουρισμό και τις ώρες παραμονής. Όπως τονίζεται στον σχεδιασμό της Άλλης Πρότασης «η Καραθώνα δεν χάνει τον λαϊκό της χαρακτήρα, επενδύοντας οργανωμένα σε δραστηριότητες που μέχρι τώρα έχει αναπτύξει με επιτυχία και δημιουργούμε ένα νέο κίνητρο για τον επισκέπτη. Η Καραθώνα δεν θα είναι ο χώρος του καλοκαιριού». Η Καραθώνα μπορεί για το ΤΑΙΠΕΔ να αποτελεί σήμερα απλά ένα «φιλέτο» για τους κατοίκους του Ναυπλίου αποτελεί ένα κομμάτι από την ζωή τους και δεν μπορεί να έχει αναφορά μόνο σε οικονομικούς όρους.

Ðñïðþëçóç Åéóéôçñßùí

ÔÅ×ÍÏÐÏËÉÓ

Ìå ôçí ÁÕÃÇ óôï ÷Ýñé ðëçñþíåôå 8€

ÓÕÍÁÕËÉÁ

LOLEK FIDE YIANNEIS ÌÁÑÉÁ ÐÁÍÏÓÉÁÍ BABY GURU

ÄéïñãÜíùóç

105,5 ÓÔÏ ÊÏÊÊÉÍÏ ôï ñáäéüöùíï ðïõ… áêïýåé

Ï 105,5 ÓÔÏ ÊÏÊÊÉÍÏ êüíôñá óå Ýíá äýóêïëï êáëïêáßñé ìå ìéá ãéïñôÞ óôï êÝíôñï ôçò ðüëçò

Èåáôñéêü Äñþìåíï

Stand-Up Comedy

ÌÜíéá Ðáðáäçìçôñßïõ ìå ÏìÜäá ÍÝùí Çèïðïéþí

ÄçìÞôñçò ×ñéóôïöïñßäçò Äéïíýóçò ÁôæáñÜêçò

Îõëïðüäáñïé ÆïãêëÝñ ÁêñïâÜôåò Performances Ôçò Ó÷ïëÞò ôóßñêï Circus Dayz

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗ ΝΕΟΣΥΣΤΑΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

Στις επάλξεις οι συνταξιούχοι «H αξιοπρέπεια δεν επιστρατεύεται!». Καθηγητές, εργαζόμενοι του μετρό και ναυτεργάτες, όχι μόνο δεν πτοήθηκαν από τις διαδοχικές επιτάξεις, αλλά συγκεντρώθηκαν μαζικά την Παρασκευή στην πλατεία Συντάγματος και διαδήλωσαν ενάντια στις κατασταλτικές κυβερνητικές μεθόδους και την αντεργατική πολιτική. «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, του απεργού, του άνεργου και του μετανάστη» φώναζαν ρυθμικά στην πρώτη συνάντηση... επιταγμένων και έδωσαν ραντεβού για νέες κινητοποιήσεις.

EKΔΗΛΩΣΕΙΣ o ΣΥΡΙΑ: Εκδήλωση με θέμα «Η κρίση στη Συρία και ο γεωπολιτικός αντίκτυπος στη Μεσόγειο» διοργανώνει η συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, Νέος Αγωνιστής, την Πέμπτη 6 Ιουνίου, στις 8 μ.μ., στον Πολυχώρο @Ρουφ (Ανδρόνικου 18 & Κωνσταντινουπόλεως 10, Γκάζι). Εισηγούνται οι: Γιάγκος Ανδρεάδης, ομ. καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου, Σταύρος Λυγερός, Δημοσιογράφος, Γιώργος Τσίπρας, συντάκτης της εφημερίδας «Ο Δρόμος της Αριστεράς», Σωτήρης Ρούσσος, αν. καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Ιεμπραχέμ Μουσλέμ, μέλος Ευρ. Γραφείου Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης (Δυτ. Κουρδιστάν). Συντονίζει ο Βασίλης Ασημακόπουλος, μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και της Σ.Ε. του Νέου Αγωνιστή. o ΑΓΡΙΝΙΟ: Το Ενωτικό Μέτωπο διοργανώνει ανοιχτή πολιτική εκδήλωση στο Αγρίνιο, με θέμα «Κρίση - Δημοκρατία - Εθνική Κυριαρχία: Συγκρότηση Μετώπου Ανατροπής», τη Δευτέρα 3 Ιουνίου, στις 7 μ.μ. στον Δημοτικό Κινηματογράφο «Άνεσις» (Μπότσαρη 6). Ομιλητές της εκδήλωσης θα είναι ο συντονιστής της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, Δημήτρης Βίτσας, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος, Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο βουλευτής του κόμματος, Αλέξης Μητρόπουλος, ο δικηγόρος και πρώην βουλευτής, Λάμπρος Μίχος, ο εκπρόσωπος της Αριστερής Προοπτικής, Στέφανος Μπαγιώργος και ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Κώστας Χρυσόγονος. Τη συζήτηση θα συντονίσει ο διευθυντής της εφημερίδας «Μαχητής», Νίκος Κανής. o ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ: Εκδήλωση με θέμα «Ιστορικές Διαδρομές στην Αθήνα» διοργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Μεταξουργείου - Κεραμικού Βοτανικού, τη Δευτέρα 3 Ιουνίου, στις 7 μ.μ., στον Πολυχώρο «Ηριδανός» (Πλαταιών 32, Κεραμεικός). Εισηγούνται οι: Ελένη Πορτάλιου, καθηγήτρια ΕΜΠ, επικεφαλής της «Ανοιχτής Πόλης», Άννα Φιλίνη, αρχιτέκτων, και Μάνος Στεφανίδης, κριτικός τέχνης. o ΤΜΗΜΑ ΑΜΕΑ: Στο πλαίσιο της πανελλαδικής συγκρότησης των τμημάτων για την επεξεργασία της πολιτικής του σε επιμέρους τομείς, ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ προχωράει σε σύγκληση ιδρυτικής συνέλευσης για τη συγκρότηση Τμήματος ΑΜΕΑ, το Σάββατο 15 Ιουνίου και ώρα 10.30 π.μ., στο ξενοδοχείο Τιτάνια (Πανεπιστημίου 52), στην Αθήνα. Καλούνται τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ που ενδιαφέρονται για το θέμα να συμμετάσχουν στη διαδικασία συγκρότησης του Τμήματος. Εκ μέρους της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ θα χαιρετίσουν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Παν. Κουρουμπλής και ο υπεύθυνος της ΕΕΚΕ Εργασίας Δημ. Στρατούλης. o Το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς και ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ διοργανώνουν στη Θεσσαλονίκη εκδήλωση με θέμα: «Το νερό δεν είναι εμπόρευμα: Δημοψήφισμα για τη σωτηρία του» την Τετάρτη 5 Ιουνίου, Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Θέατρο Κήπου, στις 7.30 μ.μ. Εισηγούνται οι Γιώργος Αρχοντόπουλος, πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων της ΕΥΑΘ, και Τommaso Fattori, ιδρυτικό μέλος της καμπάνιας που οδήγησε στο δημοψήφισμα για τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού στην Ιταλία. Την εκδήλωση θα χαιρετίσει ο Αλέξης Τσίπρας, πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. o Εκδήλωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ διοργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ του 7ου Δημοτικού Διαμερίσματος Αθηνών, τη Δευτέρα 3 Ιουνίου, στις 7.30 μ.μ., στην πλατεία του σταθμού μετρό «Πανόρμου». Εισηγούνται ο Θανάσης Πετράκος, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, και εκπρόσωπος των εργαζόμενων από τον ΣΕΚΕ-Σ ΕΥΔΑΠ. Στην εκδήλωση θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ «Water makes money».

Ως μία ανοιχτή στην κοινωνία κίνηση, που φιλοδοξεί να οργανώσει την παρέμβαση στο συνταξιουχικό κίνημα εντός των υπαρχόντων σωματείων, αλλά και στις γειτονιές, σε αποκεντρωμένο επίπεδο, καλύπτοντας τους συνταξιούχους όλων των κλάδων, εμφανίζεται η νεοσύστατη Πρωτοβουλία Συνταξιούχων, απαντώντας στη μνημονιακή λαίλαπα των τελευταίων ετών. «Δεν είμαστε απόμαχοι της δράσης και των αγώνων, είμαστε απόλυτα μάχιμοι» ξεκαθαρίζουν στην «Α» της Κυριακής τα μέλη της προσωρινής γραμματείας, Χρήστος Παπαδέας και Μάνια Μπαρσέφσκι.

«Να αλλάξουμε τους συσχετισμούς» Η ιδέα της Πρωτοβουλίας Συνταξιούχων άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν έγινε η πρώτη σύσκεψη από μία ομάδα συνταξιούχων με την ελπίδα να βρεθεί ένας τρόπος οργάνωσης, συσπείρωσης και παρέμβασης των συνταξιούχων. «Το πολιτικό ερέθισμα που μας ώθησε να αναλάβουμε την πρωτοβουλία ήταν το γεγονός ότι ο συνταξιούχος συμμετέχει δυσανάλογα με την ένταση των μέτρων στους κοινωνικούς αγώνες. Τα συνταξιουχικά σωματεία από την πλευρά τους δεν μπορούν να παίξουν τον ρόλο της συσπείρωσης και της οργάνωσης των συνταξιούχων με τη μέχρι τώρα λειτουργία τους. Επιδιώκουμε να δώσουμε έναν άλλον προσανατολισμό στο συνταξιουχικό κίνημα, τόσο θεσμικά όσο και κινηματικά» εξηγεί ο Χρ. Παπαδέας. «Τα συνταξιουχικά σωματεία όχι μόνο είναι κατακερματισμένα σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό, αλλά δεν παίρνουν κινηματικές πρωτοβουλίες διεκδίκησης. Ο στόχος μας είναι να παρέμβουμε στα υπάρχοντα συνταξιουχικά κινήματα, αλλάζοντας τους συσχετισμούς, αλλά και να οργανώσουμε αυτοτελείς κινητοποιήσεις διεκδίκησης, όπως επίσης και να συμμετέχουμε σε αυτές που γίνονται από το ευρύτερο εργατικό κίνημα» προσθέτει η Μάνια Μπαρσέφσκι.

Στα όρια ανθρωπιστικής κρίσης οι συνταξιούχοι Η πρώτη δημόσια παρέμβαση της Πρωτοβουλίας Συνταξιούχων έγινε τον Φεβρουάριο έξω από το υπουργείο Εργασίας, με πολυπληθή συγκέντρωση, ενάντια στα μέτρα εξαθλίωσης του λαού και των συνταξιούχων. «Είμαστε στα όρια ανθρωπιστικής κρίσης» ήταν η κραυγή αγωνίας των συνταξιούχων, οι οποίοι παρέδωσαν και σχετικό ψήφισμα στο υπουργείο. Όπως μας λέει η Μ. Μπαρσέφσκι, «έ-

να τεράστιο ποσοστό συνταξιούχων έχει σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης, ενώ το μεγαλύτερο μέρος από αυτούς ζορίζεται. Mε την ανεργία μάλιστα που υπάρχει στις νεότερες ηλικίες, ουσιαστικά οι συνταξιούχοι καλούνται να καλύψουν τρύπες στα οικονομικά των παιδιών τους». «Το μόνο που έχει μειωθεί είναι το εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων, όλα τα άλλα αυξάνονται. Φορολογία, χαράτσια και κατάργηση του ΕΚΑΣ, το οποίο ήταν μία ανάσα, έχουν φέρει τους συνταξιούχους στα όριά τους. Για να μιλήσουμε και με αριθμούς, φανταστείτε ποιο είναι το ποσοστό των συνταξιούχων που ζει στο όριο της φτώχειας, όταν το 30% του πληθυσμού βρίσκεται ήδη σε αυτό» λέει από την πλευρά του ο Χρήστος Παπαδέας. Μέσα σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και το πρόβλημα των ασφαλιστικών ταμείων, τα οποία, όπως σημειώνει η Μ. Μπαρσέφσκι, «βρίσκονται στο κόκκινο μετά το κούρεμα στα αποθεματικά τους. Οι προβλέψεις για τις συντάξεις είναι εξαιρετικά δυσμενείς. Αν ο κατώτατος μισθός φτάσει να είναι στα όρια των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, αντίστοιχη πορεία και ακόμα χειρότερη θα ακολουθήσουν και οι συντάξεις». Τον φόβο της επιβεβαιώνει με κάθε επισημότητα η Τράπεζα της Ελλάδος με την πρόσφατη έκθεσή της, ομολογώντας με απροκάλυπτο κυνισμό ότι το ασφαλιστικό σύστημα θα δίνει στους μελλοντικούς συνταξιούχους συντάξεις κάτω από τα όρια της φτώχειας.

«Ευθύνη μας να συσπειρώσουμε τον κόσμο» Βασική επιδίωξη της Πρωτοβουλίας Συνταξιούχων είναι, μεταξύ άλλων, η ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης έ-

ναντι της ιδιωτικής ασφάλισης ως «μόνου μοντέλου που μπορεί να διασφαλίζει τα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας έναντι των συμφερόντων των χρηματαγορών. Σε μια περίοδο που οι επιδιώξεις τόσο της Ε.Ε. όσο και των εγχώριων μνημονιακών δυνάμεων είναι η πλήρης απορρύθμιση και η ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος, η παροχή των δημόσιων υπηρεσιών υγείας και η απρόσκοπτη πρόσβαση σε αυτές όλων των εργαζομένων, αποτελεί βασική θέση για διεκδίκηση από την κίνησή μας» υπογραμμίζεται στο σχέδιο εισήγησης για την πανελλαδική συνδιάσκεψη συνταξιούχων. Πρώτος όμως στόχος είναι «να αντιστρέψουμε την παθητική αντίληψη που έχουν πολλοί συνταξιούχοι, επηρεασμένοι από τα κέντρα εξουσίας και τα ΜΜΕ, και να συμβάλουμε ώστε να μπουν στα υπάρχοντα σωματεία, ακόμα και να δημιουργήσουν καινούργια εκεί που δεν μπορούν να εκφραστούν. Να αλλάξουν δηλαδή τον προσανατολισμό τους και να δημιουργήσουμε ενωτικές διεργασίες μέσα στον χώρο προκειμένου να υπάρξει μία κοινή πορεία με το κίνημα και να αντιμετωπιστεί αυτή η πολιτική» αναφέρει ο Χρήστος Παπαδέας. Τα εμπόδια πολλά, ωστόσο ο Χρήστος και η Μάνια δεν χάνουν την αισιοδοξία τους. Ο κόσμος άλλωστε τους έχει αγκαλιάσει. «Το ζήσαμε στην πρώτη μας συγκέντρωση. Έρχονταν περαστικοί και μας έδιναν τα στοιχεία τους για να επικοινωνήσουμε μαζί τους. Το ίδιο συνέβη και στην πρόσφατη εκδήλωση στο Γκάζι με ομιλητή τον Αλέξη Τσίπρα. Υπάρχει σημαντικό ενδιαφέρον, οπότε είναι και μεγάλη η ευθύνη που έχουμε απέναντι σε αυτόν τον κόσμο. Ευθύνη να τον συσπειρώσουμε» εξηγεί η Μάνια Μπαρσέφσκι. ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΑΣΠΑΡΑΚΗΣ

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΚΟΣΜΟΣ Το σημείο όπου δολοφονήθηκε ο Βρετανός στρατιώτης Λι Ρίγκμπι

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΒΡΕΤΑΝΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΝΕΟ ΚΥΜΑ ΕΠΙΘΕΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ

Τζιχάντ στο Λονδίνο ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΤΡΙΚΚΑ

Με τον ίδιο τρόπο που οι δράστες του μακελειού της Βοστώνης ήταν παλιοί γνώριμοι του FBI, ο Μάικλ Αντελμπολάζο που δολοφόνησε τον Βρετανό στρατιώτη Λι Ρίγκμπι σε συνοικία του Λονδίνου την προηγούμενη εβδομάδα ήταν γνωστός στη βρετανική αντικατασκοπευτική υπηρεσία ΜΙ5 και βρισκόταν υπό παρακολούθηση εδώ και οκτώ χρόνια. Ο Αντελμπολάζο, όπως και ο συνεργός του στη βάναυση δολοφονική επίθεση, Μάικλ Αντελμποβάλε, ήταν Βρετανοί έφηβοι νιγηριανής καταγωγής που ενηλικιώθηκαν στα χρόνια του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» και αποφάσισαν, μέσα στην οργή και τη σύγχυσή τους, να γίνουν κάτι σαν ανθρώπινα ισοδύναμα των Drones χτυπώντας όποιον βρουν μπροστά τους και μεταφέροντας έτσι τον πόλεμο στην καρδιά του «εχθρού». Η σύνδεση με τον πόλεμο και τις αντιμουσουλμανικές επιθέσεις που ακολούθησαν το τρομοκρατικό χτύπημα του 2005 στο μετρό του Λονδίνου δεν προκύπτει τυχαία. Όπως γράφτηκε στον τοπικό Τύπο, ο χριστιανός Αντελμπολάζο προσηλυτίστηκε στο εξτρεμιστικό ισλάμ πριν από πέντε χρόνια, όταν η παρέα του δέχτηκε επίθεση με μαχαίρι από έναν ψυχικά διαταραγμένο Βρετανό που θεώρησε ότι τα θύματά του ήταν μέλη της Αλ Κάιντα που σχεδίαζαν

να τοποθετήσουν εκρηκτικά σε κάποια γειτονική τοποθεσία. Οι επαφές του με τους κύκλους των τζιχαντιστών τον έβαλε, όπως ήταν επόμενο, στο στόχαστρο του MI5, που άρχισε να τον παρακολου-

θεί. Το όνομά του ενεπλάκη από τότε σε διάφορες έρευνες, αλλά πάντοτε σε «περιφερειακό» ρόλο. Ο νεαρός Βρετανός επιχείρησε να ταξιδέψει στη Σομαλία αλλά σταματήθηκε από τις αρχές.

Αργότερα πάντως κατόρθωσε να φύγει για την Κένυα με στόχο να περάσει τα σύνορα με τη Σομαλία και να ενταχθεί στον τοπικό πυρήνα της Αλ Κάιντα. Τα σχέδια του, όμως, χάλασε η σύλληψή του από τον στρατό της Κένυας και η απέλασή του στη Βρετανία. Ούτε αυτή η εξέλιξη πέρασε απαρατήρητη από το ΜΙ5. Σε συνέντευξή του στο BBC o Αμπού Νουσάιμπα, στενός φίλος του συλληφθέντος, δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα ότι η αντικατασκοπευτική υπηρεσία προσέγγισε τον Αντελμπολάζο ζητώντας του να συνεργαστεί μαζί της ως πληροφοριοδότης. Στις ΗΠΑ το FBI είχε επιχειρήσει να κάνει κάτι ανάλογο με τον δράστη των βομβιστικών επιθέσεων Ταμερλάν Τσερνάεφ. Η ομοιότητα ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις αποδεικνύει, αν μη τι άλλο, πόσο υποκριτική είναι η επίσημη αντίδραση των αρχών σε κάθε τρομοκρατικό χτύπημα. Η ρητορική περί «πυρήνων εν υπνώσει» της Αλ Κάιντα και «άγνωστων δραστών με λευκό ποινικό μητρώο» ηχεί αφάνταστα κούφια όταν για μια ακόμη φορά αποκαλύπτεται πόσο στενός είναι σήμερα ο εναγκαλισμός των δυτικών αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών με τους τζιχαντιστές, που, μεταξύ άλλων, αιματοκυλούν τη Μέση Ανατολή. Είναι κάτι που το είδαμε στη Λιβύη και το βλέπουμε στη Συρία. Αφού εξέφρασε τον αποτροπιασμό του

για τη δολοφονία του στρατιώτη και καταδίκασε τον εξτρεμισμό, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, που πρωτοστατεί στις εκκλήσεις για διεθνή επέμβαση στη Συρία, συναποφάσισε την άρση του ευρωπαϊκού εμπάργκο όπλων στις ακραίες ισλαμιστικές οργανώσεις της χώρας που σήμερα μάχονται τις καθεστωτικές δυνάμεις. Οργανώσεις πολλές από τις οποίες, όπως εκτιμούν οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες, αρκετές εντάσσονται στο δίκτυο της Αλ Κάιντα. Όλοι οι εξτρεμισμοί όμως δεν είναι το ίδιο και επομένως η δολοφονία ενός Βρετανού στρατιώτη θα προκαλεί πάντοτε περισσότερο σοκ από το ξερίζωμα της καρδιάς ενός Σύρου. Καταδικάζοντας τη δολοφονία ο Κάμερον έκανε λόγο για μια «επίθεση εναντίον του βρετανικού τρόπου ζωής» και δεν αναφέρθηκε ούτε μια φορά στους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Είναι μια αντίληψη που φαίνεται σταδιακά να περνά και στην κοινή γνώμη της χώρας, αφού πρόσφατη σφυγμομέτρηση έδειξε ότι τα δύο τρίτα του πληθυσμού πιστεύουν πλέον ότι ένας «πόλεμος των πολιτισμών» είναι τελικά «αναπόφευκτος». Ίσως μάλιστα να έχει ήδη αρχίσει και ο 75χρονος μουσουλμάνος που μαχαιρώθηκε πρόσφατα στο Μπέρμιγχαμ να αποτελεί μια από τις πολλές αθέατες απώλειές του.

EDL: Από τα γήπεδα στην πολιτική σκηνή Μέχρι τη βάναυση δολοφονία του Βρετανού στρατιώτη στους δρόμους του Λονδίνου ελάχιστοι γνώριζαν για την EDL (Σύνδεσμος Υπεράσπισης της Αγγλίας) και η ομάδα έδειχνε καταδικασμένη να έχει τη μοίρα πολλών άλλων σχημάτων της Ακροδεξιάς που τα τελευταία χρόνια διαλύθηκαν μέσα στην αφάνεια, τις εσωτερικές αντιπαραθέσεις και τους ανταγωνισμούς. Μέσα σε λίγες ώρες, όμως, από τη δολοφονία οι συγκεντρώσεις της οργάνωσης πύκνωσαν εντυπωσιακά ενώ η σελίδα της στο Facebook τριπλασίασε τους «φίλους» της. H EDL συγκροτήθηκε πριν από τέσσερα χρόνια αποτελώντας ουσιαστικά τη μετεξέλιξη ενός ακροδεξιού συνδέσμου οπαδών της ποδοσφαιρικής ομάδας Λούτον. Σύμφωνα με τη βρετανική Guardian, αποτελεί ένα κράμα «χουλιγκαν του ποδοσφαίρου, ακροδεξιών ακτιβιστών και ρατσιστών της παμπ». Ο σύνδεσμος άρχισε να διοργανώνει αντιδιαδηλώσεις σε κινητοποιήσεις Βρετανών μουσουλμάνων ενάντια στον πόλεμο του Αφγανιστάν και σταδιακά επέκτεινε τη βάση επιρροής του χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του

Ίντερνετ για να συντονίσει τη δράση του με άλλους ακροδεξιούς χούλιγκαν. Ο Τόμι Ρόμπινσον, συνιδρυτής και άτυπος ηγέτης της οργάνωσης, αποκάλυψε πριν από δύο χρόνια σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Independent το σχέδιο του για τη συγκρότηση ενός πολιτικού κόμματος. Πιθανότατα γι’ αυτόν τον λόγο το EDL άρχισε να συνεργάζεται με μια οργάνωση που αποσχίστηκε από τον άλλοτε ισχυρό εκπρόσωπο της βρετανικής ακροδεξιάς, το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα (BNP). Το σχέδιο όμως δεν προχώρησε και λίγο αργότερα ο Ρόμπινσον δήλωνε με αφοπλιστική φασιστική ειλικρίνεια: «Γνωρίζουμε ποιοι είναι οι αφέντες μας. Απλώς θέλουμε να κάνουν τη δουλειά τους». Αντί για τον πολιτικό στίβο, το EDL επέλεξε τον χώρο του διαδικτύου επιζητώντας συνεργασία με ακροδεξιές οργανώσεις του εξωτερικού. Και μάλιστα οργανώσεις που εξειδικεύονταν στον αντι-ισλαμισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι ο μακελάρης της Νορβηγίας Άντερς Μπρέιβικ παραδέχτηκε ότι ένας από τους μέντορες του ήταν ο Βρετανός δημιουργός του αντιμουσουλμανικού μπλογκ «Ριχάρδος ο Λε-

οντόκαρδος» που δραστηριοποιείται στην EDL. Το αντιφασιστικό κίνημα της Βρετανίας Hope not Hate (Ελπίδα Όχι Μίσος) εκτιμά ότι το EDL αποτελεί «τη βασικότερη ακροδεξιά απειλή στη σημερινή Βρετανία» έχοντας πια τη δυνατότητα να κινητοποιήσει «μέχρι και 3.000» οπαδούς του. Και η οργάνωση κινητοποίησε πράγματι τους υποστηρικτές της το καλοκαίρι του 2011 με αφορμή τις ταραχές του Λονδίνου. Συγκρότησε ομάδες «πολιτοφυλακής» που υποτίθεται ότι περιφρουρούσαν καταστήματα στις γειτονιές απέναντι σε ταραξίες. Η οργάνωση διαθέτει προνομιακές σχέσεις και με τον βρετανικό στρατό, τον θέσμο που τα μέλη του εμπιστεύονται περισσότερο, σύμφωνα με σχετική έρευνα που πραγματοποίησε το περιοδικό New Statesman. Γι’ αυτό και η δολοφονία του στρατιώτη έδωσε στην οργάνωση την ιδανική ευκαιρία να βγει δυναμικά στο προσκήνιο. «Οι Άραβες έκαναν την άνοιξή τους. Τώρα είναι η ώρα για τη βρετανική άνοιξη», όπως λέει στις συγκεντρώσεις της και ο Ρόμπινσον. Μ.Τ.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΚΟΣΜΟΣ Ο ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ ΛΟΥΚΑ ΚΑΖΑΡΙΝΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΕΑ ΝΤΟΝ ΓΚΑΛΟ*

Από αντάρτης στα βουνά στο G8 με ναρκομανείς, πόρνες και τραβεστί «Χάσαμε έναν σύντροφο που στάθηκε πάντα στους κοινωνικούς αγώνες», τόνισε στην «Αυγή» της Κυριακής ο Λούκα Καζαρίνι, μια από τις πιο γνωστές προσωπικότητες του κινήματος εναντίον της παγκοσμιοποίησης και της Γένοβας 2001, περιγράφοντας τις εντυπώσεις του από την κηδεία του Αντρέα ντον Γκάλο, του «παπά αντάρτη» της Γένοβας.

Το «τέλος» του Μπέπε, οξυγόνο για την ανάσταση της Αριστεράς; ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

Το φαινόμενο Μπέπε Γκρίλο εξάντλησε τα περιθώριά του; Ή, ακόμη χειρότερα, η μεταπολεμική αντιπροσωπευτική δημοκρατία των λαϊκών μαζών και των μαζικών κομμάτων έφθασε οριστικά στο τέλος της; Τα αποτελέσματα των μερικών δημοτικών εκλογών στην Ιταλία, με άξονα την αποχή στον μεγάλο δήμο της Ρώμης, ενισχύουν τον προβληματισμό για την κρίση της πολιτικής, μεσούσης της μεγαλύτερης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα από τη δεκαετία του ‘30. Στην Ιταλία υπάρχει έντονη η αντίληψη ότι η χώρα αποτελεί πολιτικό εργαστήριο, με άξονα τις εμπειρίες του Γκράμσι, του φασισμού, του ιταλικού δημοκρατικού κομμουνισμού και του μπερλουσκονισμού. Για ένα μεγάλο τμήμα της ιταλικής Αριστεράς, η μεγάλη αποχή και η κατακόρυφη πτώση του Γκρίλο στις εκλογές αποτελούν δύο φυσικά φαινόμενα, που είχαν προαναγγελθεί από τη στιγμή της αδυναμίας του σχηματισμού κυβέρνησης Μπερσάνι με τη στήριξη του Γκρίλο και την πιθανή εκλογή του Ροντοτά στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας από το Δημοκρατικό Κόμμα, την Αριστερά - Οικολογία - Ελευθερία και ασφαλώς το «Κίνημα 5 Αστέρων» του Γκρίλο. Η αποχή τού ενός στους δύο εκλογείς αποτελεί άσχημο μήνυμα για τη δημοκρατία, αλλά και καμπανάκι για την πολιτική. Το Δημοκρατικό Κόμμα θα ελέγξει στον δεύτερο γύρο τη Ρώμη προσφέροντας πολύτιμο οξυγόνο στην Αιώνια Πόλη, η οποία σφαδάζει από τις πολιτικές του «πρώην» νεοφασίστα δημάρχου της Αλεμάνο, που προσέφερε στέγη, οικονομική και πολιτική κάλυψη στους δολοφόνους και τραμπούκους της Κάζα Πάουντ. Την ίδια στιγμή, το Δημοκρατικό Κόμμα δεν φαίνεται να πτοείται από τα χρηματοοικονομικά σκάνδαλα και βγαίνει αλώβητο από τις εκλογές στη Σιένα, την έδρα της παλιότερης σύγχρονης τράπεζας του κόσμου Monte dei maschi di Siena, που οδήγησε στην πράξη στην πτώχευση. Να μιλήσει όμως κανείς για «κρίση του κόμματος του Γκρίλο» θα αποτελούσε ευφημισμό, γιατί θα χρειαζόταν όλη η βιβλιογραφία των πολιτικών επιστημών για να χαρακτηριστεί «κόμμα» το «Κίνημα 5 Αστέρων». Από την πλευρά του, ο Στέφανο Ροντοτά, με το κύρος και την ανιδιοτέλεια που τον χαρακτηρίζει, τόνισε δημοσίως απευθυνόμενος προς τον Γκρίλο ότι το να ρίχνει «το φταίξιμο στους εκλογείς είναι εξήγηση που δεν εξηγεί». Για να εισπράξει έναν πρώτο λίβελο από τον νάρκισσο ηθοποιό. Προσπαθώντας να διορθώσει το λάθος της επίθεσής του προς τον άνθρωπο που είχε προτείνει πριν από λίγες ημέρες για Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο Γκρίλο έπεσε θύμα της «παλιάς» πολιτικής που καταγγέλλει. «Θα μπορούσε να με είχε πάρει τηλέφωνο εάν ήθελε να μου κάνει κριτική», έγραψε ο Γκρίλο... στο μπλογκ του. Το «κόμμα» του Γκρίλο άρχισε να εμφανίζει φυγόκεντρες τάσεις από την επομένη των βουλευτικών εκλογών και αναπόφευκτα θα διασπαστεί ή θα κατακερματιστεί. Το Δημοκρατικό Κόμμα και οι διάφορες εκφάνσεις της Αριστεράς περιμένουν ως μάνα αυτή την έξοδο.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΡΓΥΡΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟ

Ποιες ήταν οι σχέσεις σου με τον ντον Γκάλο; Ο ντον Γκάλο στα δεκαεπτά του ήταν αντάρτης στα βουνά της Γένοβας. Ήταν πάντα ένας «ανώμαλος παπάς», ένας χριστιανός μέσα στην κοινωνία μας. Ένας μαχητής. Έλεγε ότι ήταν κομμουνιστής, αναρχικός. Ο ντον Γκάλο μάς στάθηκε όταν προσπαθούσαμε να καταλάβουμε και να κρατήσουμε αυτοδιαχειριζόμενα Κοινωνικά Κέντρα, όπως αυτό του «Λεονκαβάλο» στο Μιλάνο ή το «Ριβόλτα» στη Βενετία. Τα κρατήσαμε και υπάρχουν και σήμερα. Όταν το 1989 αρχίσαμε τη μεγάλη εκστρατεία εναντίον της ποινικοποίησης των ναρκωτικών με δύο βασικά συνθήματα: «Απελευθέρωση της μαριχουάνας» και «Έξω το κράτος από τις φλέβες μας», ο ντον Γκάλο, που έδινε ήδη τη μάχη του με τη θεραπευτική του κοινότητα, συμμετείχε αμέσως. Έγινε φίλος των Κοινωνικών Κέντρων και σύντροφός μας σε όλους τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες. Πέρασαν είκοσι χρόνια. Δεν έλειψε από πουθενά, από το Τσιάπας, στις καταλήψεις σπιτιών, στις διάφορες κρίσεις, στους αγώνες διάσωσης των Κοινωνικών Κέντρων. Ο ίδιο μετέτρεψε τη θεραπευτική του κοινότητα σε Κοινωνικό Κέντρο. Αντί να προσπαθήσει να αλλάξει εμάς με κηρύγματα, άλλαξε ο ίδιος παίρνοντας ό,τι πιο θετικό έχουμε. Μέχρι πριν από λίγες ημέρες είχε έρθει στην Πάδοβα, στο «Ράδιο Σέργουντ», πριν από τρεις μήνες ήταν ξανά στη Πάδοβα, στο Κοινωνικό Κέντρο «Πέδρο». Ο ντον Γκάλο έδωσε μαχητικό παρών στη Γένοβα το 2001... Στο G8 της Γένοβας ήταν από τους πυλώνες της αντίστασης και της ανυπακοής. Δεν υποστήριζε μόνο το κίνημα. Υποστήριζε την ανάγκη μιας ριζο-

Γένοβα G8: Λούκα Καζαρίνι, Αντρέα ντον Γκάλο και Φράνκα Ράμε

σπαστικής του έκφρασης και πολιτικής. Για μένα, πέθανε ένας σύντροφος και αδελφός. Για κάποιους άλλους, μπορεί να πέθανε ένας παπάς. Για μένα, δεν έχει καμία σημασία, γιατί ήταν ένας μεγάλος σύντροφος. Οι σύντροφοί μας από το Κοινωνικό Κέντρο «Γη του κανενός» της Γένοβας είχαν έρθει στην κηδεία του με ένα σαφές σύνθημα στο πανό τους: Hasta siempre Comandante Andrea. To εάν ήταν παπάς ενδιέφερε περισσότερο την Καθολική Εκκλησία, που τον κυνήγησε. Ο ντον Γκάλο βοηθούσε τον κόσμο που είχε ανάγκη, δεν έκανε κηρύγματα για τον παράδεισο και την κόλαση ή την πίστη. Έλεγε να κάνουμε κάτι εδώ και τώρα. Γι’ αυτό στον αποχαιρετιστήριο λόγο μου του είπα ότι «δεν θα με ‘κοροϊδέψεις’ με τον παράδεισό σου, γιατί η ζωή είναι πολύ ωραία και τρομερή. Γιατί είναι ωμή. Γιατί πεθαίνεις και όλοι σκέφτονται ότι κάπου βρισκόμαστε. Το αληθινό πρόβλημα είναι όταν εάν εμείς σήμερα δεν κάνουμε τα πράγματα όπως τα έκανες τελειώνουν τα πάντα. Αγαπητέ Γκάλο, δεν μπορεί να μας κοροϊδέψεις, μετά από μια ζωή που περάσαμε μαζί, με αυτή την ι-

Στο G8 της Γένοβας ήταν από τους πυλώνες της αντίστασης και της ανυπακοής. Δεν υποστήριζε μόνο το κίνημα. Υποστήριζε την ανάγκη μιας ριζοσπαστικής του έκφρασης και πολιτικής

στορία». Ο ντον Γκάλο είχε την ικανότητα να διαχειρίζεται ετερογενείς καταστάσεις με μεγάλη ευκολία. Όλοι αυτές τις ημέρες μίλησαν για τον ντον Γκάλο. Μην ανησυχείς, πριν έρθω στη Βενετία έγραφα για τον ντον Γκάλο και βάλαμε στην ιστοσελίδα το βίντεο που τραγουδούσε το Bella Ciao... Ακριβώς. Αύριο θα έρθει και ο Πάπας... Να πει ότι ήταν δικός του φίλος... Κοίτα να δεις. Ο ντον Γκάλο ήρθε εκατοντάδες φορές στα Κοινωνικά Κέντρα, μπορούσα τότε να πάω και ‘γω μια φορά στην εκκλησία. Πάντως ένιωσα την ίδια συγκίνηση που είχα νιώσει στη λειτουργία του μητροπολίτη Σερβίας κατά τη διάρκεια των αμερικανικών βομβαρδισμών στο Βελιγράδι. Η εκκλησία τελικά προσπαθεί πάντα να ιδιοποιηθεί πρόσωπα και καταστάσεις. Αναφέρεσαι στον καρδινάλιο της Γένοβας και επικεφαλής της ιταλικής Καθολικής Εκκλησίας Μπανιάσκο; Η εκκλησία ήρθε να μας πει ότι θα μας θάψει όλους αυτή. Γιατί είναι μεγάλη και μπορεί να μας συμπεριλάβει στις αγκάλες της. Ο ντον Γκάλο ήταν από άλλη στόφα. Το ίδιο και οι άνθρωποι που τον πλαισίωναν. Ήμασταν ο κόσμος από τα Κοινωνικά Κέντρα, πρώην τοξικομανείς και πρώην φυλακισμένοι, τραβεστί και πρώην και νυν πόρνες. Τι έκαναν οι τραβεστί στον καρδινάλιο Μπανιάσκο; Μπήκαν στη σειρά για να μεταλάβουν. Ο Μπανιάσκο δεν τόλμησε να αρνηθεί, γιατί θα άκουγε περισσότερα από αυτά που είχε ακούσει μέχρι εκείνη την ώρα, που δεν τον είχαν αφήσει σε ησυχία τραγουδώντας αντάρτικα. Ο πρόεδρος της Συνόδου των Ιταλών Επισκόπων αναγκάστηκε να δώσει τη θεία κοινωνία σε τραβεστί! Δεν είχε ξαναγίνει στην Ιταλία!

* Ολόκληρη η συνέντευξη του Λούκα Καζαρίνι θα δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα www.avgi.gr

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΚΟΣΜΟΣ

ΤΗΣ ΚΑΚΗΣ ΜΠΑΛΗ

Υπάρχει μια πόλη - νησί, στην άκρη της Σαχάρας, που στοιχειώνει τα όνειρα των ταξιδευτών, που κουβαλάει στα σπλάχνα της τους μύθους των ανοιχτόχρωμων Τουαρέγκ, των μαύρων Αφρικανών βασιλιάδων, των Αράβων διδασκάλων, των 333 μουσουλμάνων αγίων όλων των χρωμάτων. Μια πόλη που έλαμπε μέσα στην έρημο με τη μοναδική αρχιτεκτονική της, που η φωνή της έφτανε στις άκρες της Γης χάρη στους μουσικούς της. Το Τιμπουκτού, «η πηγή της Μπουκτού», μιας μικρής σκλάβας των Τουαρέγκ που φύλαγε κατσίκες, όπως λέει ο θρύλος, ή «η κρυμμένη μακρινή πόλη», όπως λένε οι γλωσσολόγοι που προσπαθούν να λύσουν τον γρίφο της αρχαίας γλώσσας των Βερβερίνων, ήταν πάντα μια πόλη μυθική. Μια πόλη πολύφερνη, στο στόχαστρο όλων των κατακτητών της μαύρης ηπείρου, από τους σουλτάνους του Μάλι και τους βασιλιάδες του Μαρόκου μέχρι τους Γάλλους αποικιοκράτες. Μια πόλη του εμπορίου και των λογίων, που άκμαζε χάρη στο αλάτι και το χρυσάφι, χάρη στους φημισμένους διδασκάλους στους μεντρεσέδες της (σ.σ.: τα σχολεία του Κορανίου). Σήμερα το Τιμπουκτού είναι ένας σωρός ερειπίων, μια πόλη βυθισμένη στον εμφύλιο σπαραγμό του Μάλι, μια πόλη που στους δρόμους της περιπολούν Γάλλοι φαντάροι, που στις παρυφές της καραδοκούν ένοπλες ομάδες Αράβων ισλαμιστών. Μια πόλη που δεν μπορεί να ταΐσει τα παιδιά της, αλλά κρέμεται στον «ορό» της ξένης επισιτιστικής βοήθειας, αφού κανείς δεν τολμάει να πάει στα χωράφια του έξω από τα τείχη. Κι αν το τολμήσει, δεν έχει λεφτά για τη σπορά, για το πότισμα, για το πετρέλαιο. Τα μισά αρχιτεκτονικά της αριστουργήματα, αυτά που την έχρισαν «παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά», έχουν ισοπεδωθεί από τους ισλαμιστές αντάρτες, τα μισά μνημεία των 333 αγίων έχουν συληθεί επειδή τάχα δεν πίστευαν στο σωστό Ισλάμ. Και τα μισά ταπεινά σπίτια είναι μισογκρεμισμένα από τις βόμβες ή διάτρητα από τις σφαίρες των ένοπλων ομάδων που διαδοχικά προσπάθησαν να κάνουν κουμάντο στην πόλη, πρώτα των Τουαρέγκ, μετά των Αράβων ισλαμιστών, στο τέλος -για την ώρα;- του τακτικού μαλινέζικου στρατού.

Ο βασανιστής των γυναικών Όταν τον περασμένο Ιανουάριο μπήκε στο Τιμπουκτού ο γαλλικός στρατός μαζί με τις κυβερνητικές δυνάμεις του Μάλι, οι κάτοικοι, κυρίως οι γυναίκες, έστησαν χορό. Και μετά πήραν σφυριά, τσεκούρια και κασμάδες και ισοπέδωσαν ένα από τα λίγα όμορφα σπίτια της πόλης που ήταν ακόμη όρθιο. Το σπίτι του Μοχάμεντ Μούσα, ενός γνωστού γιου του Τιμπουκτού, απογόνου μιας αγαπητής οικογένειας Τουαρέγκ. Ο γλυκομίλητος Μούσα, όπως τον έλεγαν, μέσα σε μια νύχτα απέκτησε νέα ταυτότητα, έγινε «υπερασπιστής της πίστης» και αρχηγός της «ισλαμικής αστυνομίας». Έγινε ο νούμερο ένα βασανιστής των γυναικών του Τιμπουκτού, που είχαν το θράσος να πιστεύουν στο παραδοσιακά φιλελεύθερο Ισλάμ της πόλης, να αγαπάνε τον χορό και το τραγούδι. Την αγάπη αυτή την πλήρωσαν με φυλάκιση, βασανιστήρια, ομαδικούς βιασμούς, ακρωτη-

«Ελεύθεροι» πολιορκημένοι μέσα στο μυθικό Τιμπουκτού ριασμούς. Γι’ αυτό και στην αρχή αντιμετώπισαν τους Γάλλους ως απελευθερωτές. Τέσσερις μήνες αργότερα κανείς κάτοικος του Τιμπουκτού δεν νιώθει ελεύθερος στην καλύτερη περίπτωση νοιώθει απλά πολιορκημένος. Η πόλη μοιάζει με φρούριο, όποιος θέλει να μπει ή να βγει υπόκειται σε συνεχείς ελέγχους. Μέσα στο φρούριο επικρατεί μια «ασφυκτική» ασφάλεια, επιβεβλημένη από τους ξένους φαντάρους, έξω από το φρούριο καραδοκούν χιλιάδες κίνδυνοι, καθώς οι εκδιωγμένοι ισλαμιστές έχουν βρει καταφύγιο στις οάσεις της ερήμου. Σχεδόν κάθε είδος οικονομικής δραστηριότητας έχει παγώσει, ο εγκλεισμός έκανε την πόλη των εμπόρων να μαραζώσει. Τα βασικά τρόφιμα -κομμάτι της ανθρωπιστικής βοήθειας που βραχυπρόθεσμα είναι απολύτως απαραίτητη, αλλά μακροπρόθεσμα καταστρέφει ακόμη περισσότερο την τοπική οικονομία- έρχονται στην πόλη μέσω του ποταμού Νίγηρα, οι χερσαίες μεταφορές έχουν παραλύσει. Καθώς κανείς δεν τολμάει ή δεν μπορεί να καλλιεργήσει τα χωράφια του, δεν θα υπάρξει ούτε φέτος σοδειά.

«Θα σταθούμε πάλι στα πόδια μας» Ο εκλεγμένος δήμαρχος του Τιμπουκτού, ο μαύρος Χαλέ Ουσμανέ, που εκδιώχθηκε από τους Τουαρέγκ στις αρχές του 2012 και στη συνέχεια εξορίστηκε από τους Άραβες ισλαμιστές, έχει γυρίσει στο γραφείο του και προσπαθεί να δώσει κουράγιο τους δημότες του να κάνουν μια καινούργια αρχή. «Οι άνθρωποι του Τιμπουκτού είναι συνηθισμένοι να στέκονται πάλι στα πόδια τους, το έμαθαν μέσα στους αιώνες. Μόλις νιώσουν μια στοιχειώδη ασφάλεια, θα αρχίσουν πάλι το εμπόριο. Όσο για τον πολιτισμό μας, ακόμη κι αν ισοπεδώθηκαν τα μαυσωλεία, ακόμη κι αν κάηκαν πολλά ιερά χειρόγραφα, κανείς δεν

μπορεί να μας τον πάρει» έλεγε σε έναν Βέλγο δημοσιογράφο που έφτασε τον περασμένο μήνα στο Τιμπουκτού. Ο Ουσμανέ ελπίζει ότι κάποια στιγμή θα γυρίσουν κι όσοι εγκατέλειψαν την πόλη, οι χιλιάδες πρόσφυγες που κατέφυγαν στις γειτονικές χώρες, όπου επίσης φυτοζωούν. Ελπίζει ακόμη να γυρίσουν και «αυτοί με το κόκκινο δέρμα», οι Τουαρέγκ και οι Άραβες. «Οι περισ-

Η ταραγμένη υποσαχάρια Αφρική και οι νεοαποικιοκρατικοί πόλεμοι της Γαλλίας στην περιοχή

σότεροι δικοί μας Τουαρέγκ, οι δικοί μας Άραβες δεν συμμετείχαν στις βιαιότητες, αλλά έφυγαν φοβούμενοι τα αντίποινα. Είναι, όμως, αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της πόλης, τους χρειαζόμαστε και μας χρειάζονται». Όσο αισιόδοξος κι αν είναι, ο Ουσμανέ ξέρει ότι η επιστροφή στην «καθημερινότητα» θα αργήσει πολύ. «Πώς να ανακτήσουν οι δημότες μου την εμπιστοσύνη στο κράτος; Πώς να νιώσουν ασφαλείς; Δεν έχει απομείνει τίποτε στην πόλη. Ούτε τράπεζα ούτε βενζινάδικο. Μόνο να περιμένουμε μπορούμε». Τι να περιμένουν; Θεωρητικά να επιστρέψει η προτεραία κατάσταση. Το Τιμπουκτού, όπως και ολόκληρο το Μάλι, από την απελευθέρωσή του από τους Γάλλους αποικιοκράτες το 1960 μέχρι και πριν από δύο χρόνια, ήταν ό,τι πιο κοντά σε δημοκρατία είχε η αφρικανική ήπειρος. Μετά ήρθε τον Μάρτιο του 2012 το στρατιωτικό πραξικόπημα, τον Απρίλιο η κήρυξη της ανεξαρτησίας του Βόρειου Μάλι (άρα και του Τιμπουκτού) από τους Τουαρέγκ, τον Μάιο η κατάληψή του από τους Άραβες ισλαμιστές και τον Ιανουάριο του 2013 από τους Γάλλους και τα κυβερνητικά στρατεύματα. Υποτίθεται ότι στις 7 Ιουλίου θα γίνουν προεδρικές εκλογές και στις 21 βουλευτικές. Υποτίθεται ότι η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας και υποτίθεται ότι οι Γάλλοι φαντάροι θα γυρίσουν στα σπίτια τους. Ωστόσο ούτε η διενέργεια των εκλογών είναι δεδομένη, αφού οι ισλαμικές ένοπλες ομάδες λυμαίνονται ακόμη πολλές περιοχές της χώρας, ούτε η αποχώρηση των Γάλλων είναι αυτονόητη. Μόλις τις προάλλες οι γαλλικές ειδικές δυνάμεις επενέβησαν στον βόρειο Νίγηρα, δεν πρόκειται να αφήσουν «ανεξέλεγκτη» τη «δική τους» υποσαχάρια Αφρική όσο υπάρχουν ακόμη πολύτιμες πρώτες ύλες.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΚΟΣΜΟΣ ΤΙ ΚΡΥΒΕΙ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΚΕΪΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ

Οι μάχες των μυστικών υπηρεσιών στη Συρία ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ: ΠΑΝΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

Η Συρία αντιμετωπίζει την αδιαφορία και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της παγκόσμιας κοινότητας με ένα μοναδικό τρόπο. Η αδιαφορία χαρακτηρίζεται από τη στάση των Ηνωμένων Εθνών και των ανθρωπιστικών οργανώσεων απέναντι στα τεκταινόμενα στη χώρα. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τη μέχρι τώρα εμπλοκή μιας σειράς από χώρες, με εμφανή ή και διακριτική παρουσία και ανάμειξη στον εμφύλιο. Οι άνθρωποι έχουν μετατραπεί σε αριθμούς που μοιράζονται σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες. Σε εκείνους που έχασαν τη ζωή τους, σε αυτούς που έφυγαν για αλλού και σε εκείνους που στέκουν να βιώνουν τον πόλεμο είτε από επιλογή είτε από έλλειψη επιλογών. Σε καμία σύρραξη της σύγχρονης Ιστορίας δεν υπάρχει αντίστοιχο φαινόμενο εμπλοκής τόσων πολλών μυστικών υπηρεσιών σε ένα τόσο μικρό κομμάτι γης. Η Συρία έχει μετατραπεί σε σύγχρονη Καζαμπλάνκα, με πράκτορες που στηρίζουν ενεργά τη μία ή την άλλη πλευρά. Ωστόσο η μέχρι τώρα εμπλοκή τους δεν κρίνεται ικανή για να επηρεάσει, όχι τη μάχη, αλλά την έκβαση του πολέμου.

Οι δυνάμεις του Άσαντ Το μπλοκ των χωρών που στηρίζουν τον Μπασάρ Αλ Άσαντ, ίσως από ολιγωρία και καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων, απώλεσαν το πλεονέκτημα της στρατιωτικής υπεροχής του καθεστώτος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα επ’ αυτού αποτελεί η μάχη για τη στρατηγικής σημασίας πόλης Κουσάιρ. Τρεις εβδομάδες έχουν περάσει από την έναρξη της επιχείρησης ανακατάληψης από τον στρατό της Συρίας και τις δυνάμεις της Χεζμπολάχ κι ακόμη δεν ελέγχουν το κέντρο της. Ο Σύρος πρόεδρος, έχοντας αναθαρρήσει από την εντατικοποίηση της στήριξής του στο πεδίο και μια σειρά από διαδοχικές απώλειες και ήττες των ανταρτών, επιχειρεί επικοινωνιακή αντεπίθεση, η οποία δεν είναι ό,τι σοφότερο, αφού οι δηλώσεις του διαψεύδονται από τους ίδιους τους συμμάχους του. Πρόσφατα ανέφερε ότι η Συρία έχει ήδη παραλάβει τους αντιαεροπορικούς πυραύλους S300. Μόλις προχθές η Μόσχα το διέψευσε με διαρροή σε ρωσική εφημερίδα, σημειώνοντας πως ο χρόνος παράδοσης εκτιμάται στο δεύτερο μισό του 2014.

φθηκε τη Συρία την εβδομάδα που πέρασε. Ο Mακέιν δεν είναι η πρώτη φορά που κινείται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Το έπραξε στη Βοσνία, θέλοντας τότε να πιέσει τον Κλίντον να πάρει θέση, ενώ το ίδιο έκανε και στη Λιβύη πριν αποφασιστεί η εμπλοκή των συμμαχικών δυνάμεων.

Ο ρόλος του Μακέιν Ο Λευκός Οίκος μπορεί να γνωστοποίησε ότι ήταν σε γνώση του εγχειρήματος Mακέιν, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο Μακέιν ενήργησε για λογαριασμό τους. Οι σχέσεις του Mακέιν με τις βιομηχανίες όπλων και τις ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας που δραστηριοποιούνται σε εμπόλεμες περιοχές είναι γνωστές. Το κίνητρο για τον Ρεπουμπλικανό γερουσιαστή είναι σαφέστατα το οικονομικό όφελος και η δημιουργία προϋποθέσεων συνεργασίας με τους αντάρτες προτού δοθεί το πράσινο φως για ανατροπή των δεδομένων και του καθεστώτος. Ιστορικά, πάντως, απ’ όπου κι αν πέρασε ο Μακέιν, μεσολάβησαν περίπου 30-60 ημέρες για να προκύψει μια πιο ενεργός στάση των ΗΠΑ στα τεκταινόμενα της περιοχής.

Η στάση της Μόσχας Στον αντίποδα, η Μόσχα αποφάσισε, μετά τη συνάντηση Πούτιν - Νετανιάχου, να ενισχύσει την παρουσία της στη Συρία στέλνοντας τρία πολεμικά πλοία «για να προστατεύσουν τα συμφέροντά της», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε. Η Συρία αποτελεί το τελευταίο ή αλλιώς το ένα και μοναδικό λιμάνι της Ρωσίας στη Μεσόγειο.

Σε καμία σύρραξη της σύγχρονης Ιστορίας δεν υπάρχει αντίστοιχο φαινόμενο εμπλοκής τόσων πολλών μυστικών υπηρεσιών σε ένα τόσο μικρό κομμάτι γης

Η Μόσχα δεν διατηρεί αμφιβολίες για την πτώση του Άσαντ, θέλει ωστόσο να έχει λόγο στην επόμενη ημέρα και τη διάδοχη κατάσταση στην περιοχή και στον τομέα αυτό δεν θα συνεργαστεί με το Ισραήλ, που αποτελεί εταίρο της Ουάσιγκτον. Η απόφαση της Ε.Ε. να άρει το εμπάργκο πώλησης όπλων στους αντικαθεστωτικούς της Συρίας δεν σημαίνει πολλά, για την ώρα. Ουδείς έσπευσε να κλείσει συμφωνίες και η διάθεση -

κατανοώντας και τις ενστάσεις της Ουάσιγκτον- είναι να περιμένουν. Το Ισραήλ, με τη σειρά του, προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο μιας ανεξέλεγκτης κατάστασης στα βόρεια σύνορά του, με καθημερινές ασκήσεις. Οι απειλές Άσαντ για άμεση αντίδραση σε όποιο μελλοντικό χτύπημα από πλευράς Τελ Αβίβ δεν σχετίζονται με την πραγματικότητα. Με δυσκολία διαχειρίζεται το εσωτερικό μέτωπο και δεν διαθέτει καν τον τεχνολογικό εξοπλισμό για να πλήξει την πολεμική μηχανή του Ισραήλ. Πέρα από το δράμα της Συρίας, ο μεγάλος χαμένος αυτής της κρίσης προβλέπεται να είναι ο Λίβανος. Η εμπλοκή της Χεζμπολάχ στις μάχες στο Κουσάιρ αφενός θα αποτελέσει το όχημα για την παρέμβαση των όποιων δυτικών δυνάμεων στον εμφύλιο της Συρίας, αλλά και της αποσταθεροποίησης του Λιβάνου, ώστε να αναγκαστεί η Χεζμπολάχ να περιορίσει τη δράση της εκτός των τειχών της...

Kάθε Πέμπτη στο «ΠΟΝΤΙΚΙ» ÏÑÁ Ö Ó Ï Ñ EA Ð

φωτογραφικά λευκώματα της σειράς «Ελλάδα: Όταν κοιτάς από ψηλά»

-ÆÕ ÉÅÔ ¡ ÍÑÅÔ ËÎÊÍ

1ο Λεύκωμα 6 Iουνίου

«Ο Τρότσκι και οι επίγονοι» Στο φύλλο εί που κυκλοφορ Μόνο με 1,5 ευρώ επιπλέον

Η στάση των ΗΠΑ Οι εξελίξεις στην παρούσα φάση δεν είναι τέτοιες που να οδηγούν σε ήττα ή σε νίκη κάποιας πλευράς. Η πτώση του Άσαντ θεωρείται δεδομένη. Ο χρόνος της θα εξαρτηθεί από το πότε θα υπάρξει ενεργός συμμετοχή της Δύσης. Ο Αμερικανός πρόεδρος, θέλοντας να απεμπλακεί από το λάθος του Αφγανιστάν, δεν συζητάει ούτε την ελάχιστη εμπλοκή στο πεδίο της Συρίας. Αυτό βέβαια δεν το συμμερίζονται όλοι κι ανάμεσα σε αυτούς πρώτος ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Mακέιν, ο οποίος και επισκέ-

Mεγάλη προσφορά για τους αναγνώστες της εφημερίδας

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΚΟΣΜΟΣ

Η «Διαδήλωση για Όλους» πάει για άλλα...

της εβδομάδας

ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΤΣΕΡΕΖΟΛΕ

«Βενσάν, Μπρινό, τούτη την ημέρα την ονειρευτήκατε, την ονειρευτήκαμε, και σήμερα αυτό το όνειρο θα γίνει πραγματικότητα. Θα ζήσουμε, θα μας κάνετε να ζήσουμε μια ιστορική στιγμή». Με αυτά τα λόγια, η σοσιαλίστρια δήμαρχος του Μονπελιέ, Ελέν Μαντρού, υποδέχθηκε τον 40χρονο Βενσάν Οτέν και τον 30χρονο Μπρινό Μπουαλό, στις έξι το απόγευμα την Τετάρτη, 29 Μαΐου στο δημαρχείο της πόλης, ενώπιον 200 φίλων του ζευγαριού, 200 επίσημων προσκεκλημένων (μεταξύ τους η κυβερνητική εκπρόσωπος Ναζά Βαλό Μπελκασέμ) και περίπου ίδιου αριθμού δημοσιογράφων. Οι δύο άνδρες, που συζούν εδώ και 10 χρόνια, αγωνιζόμενοι παράλληλα για το δικαίωμα των ομόφυλων στον γάμο, δέχθηκαν ο δικός τους γάμος να αποτελέσει σύμβολο. Αλλά και η επιλογή της πόλης δεν ήταν τυχαία. Η Μαντρού είχε ταχθεί δημόσια υπέρ του «γάμου για όλους» ήδη από το 2009, χωρίς να βρει ιδιαίτερες αντιδράσεις από την τοπική αντιπολίτευση. Τρεις ημέρες πριν από τον γάμο - σύμβολο, στο Παρίσι, οι πολέμιοί του είχαν διοργανώσει μια τελευταία διαδήλωση, που κατά τους ίδιους συγκέντρωσε ένα εκατομμύριο άτομα, ενώ κατά την αστυνομία 150.000. Ωστόσο πλέον, μπροστά στο γεγονός της οριστικής υιοθέτησης του νόμου, στο κίνημα αρκετοί θεωρούν ότι δεν έχει νόημα η συνέχισή του. Αυτής της γνώμης είναι, για παράδειγμα, μια αντιπροσωπευτική μορφή του, η Φριζίντ Μπαρζό, που θεωρεί ότι κίνημα «καπελώθηκε πολιτικά» και ότι η «Διαδήλωση για Όλους» (όπως ονομάστηκε το κίνημα) έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της. Την άποψη αυτή όμως δεν τη συμμερίζονται πιο σκληροί πυρήνες, που φλερτάρουν με ακροδεξιές αντιλήψεις, όπως το Ινστιτούτο Civitas, αιχμή του δόρατος των εθνικιστών καθολικών, που υποστήριξε ότι ο γάμος των δύο ανδρών «ανοίγει το κουτί της Πανδώρας» για… αιμομιξίες και πολυγαμίες και ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει να διεκδικεί την κατάργηση του νόμου Τομπιρά (από το όνομα της υπουργού Δικαιοσύνης, που υποστήριξε στη Βουλή τον νόμο). Στο ίδιο μήκος κύματος και το κίνημα «Γαλλική Άνοιξη», που συσπειρώνει το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι του κινήματος κατά του γάμου των ομοφύλων. Πάντως, σε επίπεδο κοινής γνώμης, οι πολέμιοι του νόμου το έχουν χάσει το παιχνίδι. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, το 72% των Γάλλων θεωρούν ότι ήλθε η ώρα να σταματήσει η κινητοποίηση κατά του «γάμου για όλους», από τη στιγμή που ψηφίστηκε ο νόμος. Το γεγονός πάντως της συσπείρωσης και της κινητοποίησης αρκετών χιλιάδων ανθρώπων σε αυτές τις διαδηλώσεις, στο όνομα της προστασίας των «αρχών του πολιτισμού», δεν έχει αφήσει αδιάφορους ούτε τη Δεξιά ούτε την Άκρα Δεξιά, που δεν σκοπεύουν να το αφήσουν ανεκμετάλλευτο… Έτσι η εγγονή του Ζαν Μαρί Λεπέν, η βουλευτής πλέον Μαριόν Μαρεσάλ Λεπέν, δεν το έκρυψε: «μπορεί οι ίδιες μάζες θα κινητοποιηθούν και για άλλα θέματα», όπως το δικαίωμα ψήφου των ξένων… Από την άλλη, ο ισχυρός άνδρας του δεξιού UMP, Ζαν Φρανσουά Κοπέ, εξέφρασε τη διάθεση να «υποδεχθεί» όσους «συμμερίζονται τις βασικές μας πεποιθήσεις». Άρα; Μπορεί η «Διαδήλωση Για Όλους» να ανήκει πια στο παρελθόν, ωστόσο οι μετέχοντες σε αυτήν έχουν ανοίξει ορέξεις…

ΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΚΕΡΑΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΖΑNON ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΡΑΟΥΛ ΓΚΟΝΤΟΪ

«Πήραμε το εργοστάσιο στα χέρια μας» Κατά τη διάρκεια του μεγάλου οικονομικού κραχ στην Αργεντινή το 2001, το εργοστάσιο κεραμικών Zanon έκλεισε αφήνοντας τους εργαζόμενους απλήρωτους και εκείνοι αποφάσισαν να λειτουργήσουν οι ίδιοι το εργοστάσιο. Με τη Γενική Συνέλευση κύτταρο της λειτουργίας, οι πρώτες αποφάσεις όριζαν κοινό μισθό για όλους και θητεία δύο χρόνων εναλλάξ στα διοικητικά πόστα και στην παραγωγή. Ο πρώην ιδιοκτήτης επιχείρησε να ανακτήσει την επιχείρηση αλλά τελικά όλες οι προσπάθειες έπεσαν στο κενό και οι εργαζόμενοι πήραν στα χέρια τους το εργοστάσιο με τους 450 εργαζομένους. Ο Ραούλ Γκόντοϊ, βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε στην εκδήλωση του «Δικτύου Επισφαλώς Εργαζομένων και Ανέργων», ανταλλάσσοντας εμπειρίες με εκπρόσωπο των εργαζομένων του ελληνικού αυτοδιαχειριστικού παραδείγματος, της ΒΙΟ.ΜΕ. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΡΑΠΑΝΑΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΑΛΙΑ ΗΣΥΧΟΥ

10 χρόνια από την κατάληψη της Zanon, 10 χρόνια αυτοδιαχείριση. Ποια είναι η αποτίμησή σας; Αυτό που σίγουρα έχουμε μάθει είναι ότι ο αγώνας δεν έχει τελειώσει. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε και να μαχόμαστε. Κάτι πολύ σημαντικό που μας έχει διδάξει αυτή η διαδικασία όλα αυτά τα χρόνια, είναι πως πρέπει να εμπιστευόμαστε τις δυνάμεις μας, να μην φοβόμαστε να αγωνιστούμε και πάνω απ’ όλα να εμπιστευόμαστε την κρίση των εργαζομένων, μέσα από τη Γενική τους Συνέλευση. Μπορεί ένα αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο να λειτουργήσει μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο μιας καπιταλιστικής οικονομίας, ιδιαίτερα σε περίοδο κρίσης; Τι δείχνει η εμπειρία της Zanon; Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο τονίζω πόσο μεγάλη σημασία έχει το να συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε. Πάντα απαιτούμε και ζητάμε εγγυήσεις από την οποιαδήποτε κυβέρνηση για το δικαίωμά μας στην εργασία, και το δικαίωμά μας να παράγουμε και να πουλάμε τα προϊόντα μας. Αυτό είναι «αναγκαίο κακό» αφού δεν μπορούμε να απομονώνουμε ένα τέτοιο εγχείρημα μέσα σε ένα καπιταλιστικό σύστημα. Η καπιταλιστική οικονομία στην Αργεντινή, και όχι μόνο, είναι κάτι ρευστό. Ο πληθωρισμός μπορεί να αυξάνεται ή να μειώνεται. Οι αγορές μπορεί να γίνονται απειλητικές. Γι’ αυτόν τον λόγο όσον αφορά τον τρόπο που προωθούμε στην α-

γορά τα προϊόντα μας, αναγκαζόμαστε να εκμεταλλευόμαστε τους καπιταλιστέςαγοραστές. Και λέω να εκμεταλλευόμαστε, όχι να συνεργαζόμαστε, γιατί ο καπιταλιστής έχει στη φύση του την εκμετάλλευση και όχι τη συνεργασία. Σε αυτή την περίοδο που ακολούθησε τη μεγάλη κρίση στην Αργεντινή, με τις απολύσεις, τα κλεισίματα επιχειρήσεων κ.λπ., υπήρξαν εργαζόμενοι που ακολούθησαν το παράδειγμα της Zanon; Περίπου 250 μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, εργοστάσια, καταστήματα, βιοτεχνίες ακολούθησαν το παράδειγμά μας και συνεχίζουν να λειτουργούν, η κάθε μία με τον δικό της τρόπο και διαφορετικές μορφές αυτοδιαχείρισης. Το νομικό σύστημα της Ελλάδας δεν προβλέπει την αυτοδιαχείριση. Στην Αργεντινή, πώς ξεπεράσατε αυτό το εμπόδιο; Κατ’ αρχήν, μετά το 2001 με την κρίση στην Αργεντινή έγιναν πάρα πολλές μεταρρυθμίσεις και νομοθετικές αναθεωρήσεις όσον αφορά κυρίως τις πτωχεύσεις των επιχειρήσεων. Αυτό όμως δεν έγινε τυχαία. Έγινε επειδή το απαίτησε ο κόσμος και οι εργαζόμενοι που βγήκαν στους δρόμους και διεκδίκησαν να πάρουν τα εργοστάσια στα χέρια τους και όχι να μείνουν άνεργοι. Στην ουσία η κυβέρνηση πιέστηκε ώστε να διατηρήσει την κοινωνική συνοχή, να επιτρέψει την αυτοδιαχείριση.

Η παραγωγή και η λειτουργία του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου καλύπτει τις εργασιακές θέσεις και τους μισθούς; Η πρώτη απόφαση της Γ.Σ. στην αυτοδιαχειριζόμενη Zanon ήταν πως όλοι οι εργαζόμενοι θα έχουν ίδιο μισθό. Σε πρώτη φάση οι μισθοί παρέμειναν στα ίδια επίπεδα με την προηγούμενη κατάσταση. Αυτό στην πορεία άλλαξε λόγω των μεταβολών στην εθνική οικονομία. Κάθε μονάδα αύξησης του πληθωρισμού μάς επηρεάζει σημαντικά. Υπήρχαν περιπτώσεις που η παραγωγή και τα κέρδη μιας μέρας, με μια μεταβολή του πληθωρισμού, στην κυριολεξία εξαφανίζονταν. Παρ’ όλα αυτά, έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα ο μισθός να κινείται στα επίπεδα της ΣΣΕ του κλάδου μας. Τα πρώτα χρόνια της αυτοδιαχείρισης, οι προμηθευτές προχώρησαν σε μποϊκοτάζ. Τόσο στην πρώτη ύλη όσο και στην προώθηση των προϊόντων στην αγορά. Πώς απαντήσατε σε αυτό; Όταν ξεκινήσαμε πράγματι μας μποϊκόταραν όλες οι εταιρείες που μας προμήθευαν πρώτες ύλες. Με πρωτοβουλία όμως της συνομοσπονδίας των Μαπούτσε, η συνομοσπονδία των ιθαγενών, μας προσέφερε εκτάσεις γης ώστε να καλύψουμε τις ανάγκες μας σε πρώτη ύλη. Αυτό ήταν το πρώτο μεγάλο χτύπημα, που ανάγκασε σύντομα τους ιδιώτες προμηθευτές να έρθουν ξανά την πόρτα της Zanon. Τι θα συμβουλεύατε τους εργαζομένους στη ΒΙΟ.ΜΕ, στη ΣΕΚΑΠ και σε κάθε άλλη πρωτοβουλία αυτοδιαχείρισης που ξεκινάει στην Ελλάδα; Πρέπει να το κάνουν. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Να το πάρουν απόφαση και να κάνουν το σημαντικό βήμα. Εκτός από συνάδελφους, τους θεωρούμε συντρόφους και αδελφούς μας. Παράλληλα χρειάζεται να απαιτήσουν από τις κυβερνήσεις και τους πολιτικούς φορείς να τους εγγυηθούν τους όρους εργασίας τους. Σίγουρα σε αυτό θα έπαιζε σημαντικό ρόλο μια κυβέρνηση που θα στηρίξει αυτά τα εγχειρήματα και δεν θα τα αντιμετωπίσει εχθρικά.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΚΟΣΜΟΣ

Ο νέος

Ο παλιός

ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ n.kyriakidis@avgi.gr

και ο… «ωραίος»

Αλβανία: Απ’ τα «καλάζνικοφ» στον... Τόνι Μπλερ! Ίσως ακούγεται σουρεαλιστικός ο παραπάνω συσχετισμός, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι το σύγχρονο πολιτικό μάρκετινγκ -με «πλασιέ» την TV, το YouTube και την ηλεκτρονική κοινωνική δικτύωση (Facebook, Twitter κ.λπ.)- προσφέρει άπειρους συνδυασμούς επικοινωνιακής στρατηγικής και τακτικών διαχείρισης. Πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής (ή και του παρασκηνίου) διαθέτουν πλέον ευρεία γκάμα επιλογών προς εκπλήρωση της εθνικής αποστολή τους. Ένας πρώην μπασκετμπολίστας π.χ. μπορεί να θέτει σήμερα σοβαρή υποψηφιότητα για την πρωθυπουργία μιας μικρής, υπό ανάπτυξη βαλκανικής χώρας, στοχεύοντας στη βελτιστοποίηση του πολιτικού προγράμματός του ή στην ευόδωση των στόχων της εξωτερικής πολιτικής του, στηριζόμενος στην καθοδήγηση ενός πολιτικού μάνατζερ υψηλού προφίλ, στην προκειμένη περίπτωση ενός πρώην πρωθυπουργού μεγάλης ευρωπαϊκής δύναμης. Τώρα, αν κάποιοι θέτουν σοβαρές ενστάσεις για την ποιότητα και τον χαρακτήρα του «μάνατζερ», αυτό είναι άλλο θέμα. Προέχει η αποστολή...

Βαλκανιζατέρ Ο μπασκετμπολίστας που έγινε ζωγράφος, που έγινε δήμαρχος, που θα γίνει πρωθυπουργός... Κάπως έτσι θα μπορούσε να γραφτεί εν συντομία το life story του αρχηγού του Σοσιαλιστικού Κόμματος της γειτονικής Αλβανίας, Έντι Ράμα, που σε όλες τις δημοσκοπήσεις φέρεται να κατατροπώνει τον «γερασμένο» Μπερίσα στις εκλογές της 23ης Ιουνίου. «Αναγέννηση» και «2013, χρονιά αλλαγής» είναι τα συνθήματα που κυριαρχούν στην προεκλογική εκστρατεία του Ράμα, μεγάλο βάρος της οποίας έχουν αναλάβει το Facebook και το Twitter. Γεννημένος το 1964 στο Δυρράχιο, γιος ενός γλύπτη και μιας γιατρού, ο Ράμα έχει ήδη στο ενεργητικό του πετυχημένη πολιτική καριέρα 15 χρόνων. Επί κυβερνήσεων Φάτος Νάνο θήτευσε στο υπουργείο Πολιτισμού, Νεολαίας και Αθλητισμού, όμως το πολιτικό «άστρο» του έλαμψε κατά την 11χρονη δημαρχιακή θητεία του στα Τίρανα. Με το επιβλητικό ανάστημά του (πρώην μπασκετμπολίστας γαρ της Δυναμό Τιράνων και της Εθνικής Αλβανίας), αλλά και με το καλλιτεχνικό ταμπεραμέντο του ως ζωγράφος με πολλές προσωπικές εκθέσεις στην Ευρώπη και την Αμερική (!), ο Ράμα άφησε ιστορία στη δημαρχία των Τιράνων με την εκστρατεία του κατά των αυθαίρετων και το πρόγραμμα αναμόρφω-

σης του ιστορικού κέντρου της πόλης. Το 2004 ανακηρύχθηκε μάλιστα «παγκόσμιος δήμαρχος» στην ετήσια διαδικτυακή διεθνή ψηφοφορία που οργανώνει η μη κερδοσκοπική οργάνωση CityMayors με έδρα το Λονδίνο! Τον επόμενο χρόνο, το περιοδικό Time τον συμπεριέλαβε στη λίστα των 37 διεθνών προσωπικοτήτων που αλλάζουν τον κόσμο προς το καλύτερο...

Χωρίς κανόνες Με την εθνικιστική ρητορική του, τα αλυτρωτικά κηρύγματά του για τη «μεγάλη Αλβανία» και τον απύθμενο φιλοαμερικανισμό του, ο Αλβανός πρωθυπουργός οδήγησε τη χώρα του σε μια νέου τύπου βαλκανική απομόνωση, την ώρα που οι χώρες της περιοχής -ακόμα και το μέχρι πρότινος μαύρο πρόβατό της, η Σερβία- δείχνουν να έχουν κάνει πολύ περισσότερα για να εκπληρώσουν τον «ασίγαστο πόθο» της ένταξής τους στην Ε.Ε. Μπορεί μεν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να χορήγησε τον περασμένο Οκτώβριο στην Αλβανία καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας, ωστόσο αυτό δεν έγινε άνευ όρων: η απαίτηση να διαμορφωθούν ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις και να εφαρμοστούν πλήρως οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις στο πολιτικό σύστημα και στη δικαιοσύνη τέθηκε με σαφήνεια στην κυβέρνηση του Μπερίσα. Για άλλη μια φορά όμως τα πράγματα οδηγήθηκαν στην κόψη του ξυραφιού, με ευθύνη, ως επί το πλείστον, του ίδιου του Μπερίσα. Στις αρχές Απριλίου, Ευ-

ρωπαίοι και Αμερικανοί τον προειδοποίησαν να μην «πειράξει» την επταμελή κεντρική εφορευτική επιτροπή γιατί κάτι τέτοιο θα έθετε αυτόματα ζήτημα διαβλητότητας των εκλογών και θα έβαζε και πάλι την Αλβανία στη μαύρη λίστα των ευρωπαϊκών χωρών που δεν σέβονται τους δημοκρατικούς κανόνες. Όταν ο βασικός εταίρος της κυβέρνησής του, το Σοσιαλιστικό Κίνημα για την Ενσωμάτωση (LSI), που κρατούσε μέχρι πρότινος υπουργεία - κλειδιά όπως αυτά της Υγείας, της Οικονομίας και της Ενέργειας, τον εγκατέλειψε με «προορισμό» εκλογική συνεργασία με τους Σοσιαλιστές, ο Μπερίσα θέλησε να πάρει τον έλεγχο της εφορευτικής επιτροπής στα χέρια του ενόψει των εκλογών: αποφάσισε να «ξεφορτωθεί» τον εκπρόσωπό του LSI.

Εκπαιδεύοντας τον Έντι Μέσω Twitter ο Έντι Ράμα ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες πως ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ θα αναλάβει καθήκοντα συμβούλου του, αμέσως μετά την εκλογή του στην πρωθυπουργία της Αλβανίας. Η συμφωνία κλείστηκε στο γραφείο του Μπλερ στο Λονδίνο, σε μια συνάντηση τετ-α-τετ. Η Αλβανία επιδιώκει διακαώς την ένταξή της στην Ε.Ε. και οι συμβουλές του Βρετανού πρώην πρωθυπουργού για το πώς η βαλκανική χώρα θα εφαρμόσει οικονομικές κι άλλες μεταρρυθμίσεις τύπου «Νέων Εργατικών» θεωρούνται ιδιαίτερης αξίας. «Ήταν μια εξαιρετική συνά-

Ανάπτυξη με φάλτσα Το πολιτικό κλίμα στην Αλβανία παραμένει διαχρονικά τεταμένο. Παρά την οικονομική «πρόοδο», η χώρα έχει μείνει πολιτικά στάσιμη. Το κοινοβουλευτικό σύστημά της έχει εγκλωβιστεί σ’ έναν διχαστικό, πολωτικό δικομματισμό, με κυρίαρχη δύναμη τη σκληροπυρηνική, ρεβανσιστική Δεξιά του Σάλι Μπερίσα. Είναι, πάνω-κάτω, ιδεολογικά η ίδια αρχέτυπη Δεξιά που αναδύθηκε συγκυριακά απ’ τις στάχτες του καθεστώτος Χότζα στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, με την επωνυμία Δημοκρατικό Κόμμα. Επέστρεψε στην εξουσία το 2005, μετά την κοινωνική και οικονομική κατάρρευση που προκάλεσε το σκάνδαλο των «επενδυτικών πυραμίδων» το 1997, και ανανέωσε τη θητεία της στις εκλογές του 2009. Έκτοτε ο Μπερίσα θεωρείται από πολλούς (ανάμεσά τους και ο Στιβ Φορμπς...) ο «αρχιτέκτονας του αλβανικού οικονομικού θαύματος». Παρά την ευρωπαϊκή και διεθνή οικονομική κρίση, η Αλβανία κατάφερε να διατηρήσει την οικονομία της σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, σχεδόν στο 4%, διατηρώντας παράλληλα σταθερό το δημόσιο έλλειμμά της στο 3,1% και αυξάνοντας το κατά κεφαλή ΑΕΠ στα 2.700 ευρώ - από μόλις 154 (!) που ήταν το 1992. Η Αλβανία είναι πράγματι ένας καπιταλιστικός παράδεισος. Η χώρα έχει ένα απλό φορολογικό σύστημα με ενιαίο συντελεστή φορολόγησης μόλις 10%, ενώ ο δημόσιος τομέας είναι ο μικρότερος που συναντά κανείς σε ευρωπαϊκή χώρα. Το 84% του αλβανικού ΑΕΠ παράγεται από την «ιδιωτική πρωτοβουλία». Ωστόσο το λαϊκό έπος «απ’ τη φτώχεια στην ευημερία», που παιανίζει από καιρού εις καιρόν ο Μπερίσα και οι υποστηρικτές του εντός και εκτός Αλβανίας, έχει πολλά φάλτσα...

ντηση με τον Τόνι Μπλερ. Συμφωνήσαμε πως μετά την 23η Ιουνίου αυτός και η ομάδα του θα εργαστούν για εμάς για μια καλή διακυβέρνηση. Φανταστικά!», έγραψε στον λογαριασμό του στο Twitter ο Ράμα. Στο site του αλβανικού Σοσιαλιστικού Κόμματος ανέβηκε και το σχετικό βίντεο από τη συνάντηση, όπου ο Μπλερ εμφανίζεται να δηλώνει λακωνικά: «Χαίρομαι που θα σας βοηθήσω, μ’ ενδιαφέρει πολύ η χώρα σας»... Σε κομματική ανακοίνωση που εκδόθηκε με αφορμή το ντιλ αναφέρεται: «Με τον Τόνι Μπλερ και την ομάδα του στο πλευρό μας, θα έχουμε τη στήριξη ενός πολύ σημαντικού εταίρου με μοναδική εμπειρία και την κατάλληλη γνώση για να οικοδομήσουμε μια πετυχημένη κυβέρνηση και να κάνουμε πραγματικότητα το πρόγραμμά μας για την αλβανική αναγέννηση». Εκπρόσωπος των Αλβανών Σοσιαλιστών αρνήθηκε να αποκαλύψει το ποσό της αμοιβής του Μπλερ, εικάζεται ωστόσο ότι θα είναι πολλά εκατομμύρια ευρώ...

Συστάσεις και παραινέσεις Η ψηφοφορία που έγινε στην αλβανική Βουλή στις 15 Απριλίου ήταν επεισοδιακή. Ο Μπερίσα στηρίχθηκε στην ψήφο τριών ανταρτών βουλευτών του Σοσιαλιστικού Κόμματος για να εκπαραθυρώσει τον εκπρόσωπο του LSI προκαλώντας την οργή και τη σκληρή αντίδραση του Έντι Ράμα, που απέσυρε αμέσως τους δικούς του δύο εκπροσώπους από την επιτροπή, με αποτέλεσμα η επιτήρηση της προεκλογικής και εκλογικής διαδικασίας να βρεθεί στον αέρα. Η κρίση ήταν τέτοια που θορύβησε τους Αμερικανούς. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έστειλε στα Τίρανα τον παλαίμαχο ειδικό απεσταλμένο του στην ανατολική Ευρώπη Τζόναθαν Μουρ σε μια αποστολή πυρόσβεσης που περιελάμβανε συνομιλίες τόσο με τον Μπερίσα και τον Ράμα όσο και με άλλους πολιτικούς ηγέτες, σε μια προσπάθεια να ηρεμήσουν τα πνεύματα και να επαναλειτουργήσει η κεντρική εφορευτική επιτροπή. Παρέμβαση υπήρξε και από την Ε.Ε, με την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάθριν Άστον να καλεί τους Αλβανούς πολιτικούς ηγέτες «να εργαστούν από κοινού για να αποδείξουν ότι έχουν ξεπεράσει τα προβλήματα του παρελθόντος». Εμμέσως πλην σαφώς ζητήθηκε παράλληλα απ’ τον Μπερίσα να σταματήσει το εθνικιστικό παραλήρημά του, με την υπενθύμιση ότι η Αλβανία είναι πλέον μέλος της μεγάλης οικογένειας του ΝΑΤΟ κι όχι ο «βαλκανιονίκης» του Κοσόβου...

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΓΡΑΜΜΑΤΑ&ΤΕΧΝΕΣ Η ανήσυχη φύση του «πεζού» Λαπαθιώτη Γύρω στο 1915 με 1920 εμφανίζεται στην Ελλάδα μία νέα γενιά λογοτεχνών. Η τέχνη τους είναι εμποτισμένη από την αίσθηση του αδιέξοδου και του ανικανοποίητου, από το βάρος της διάψευσης και της ματαιότητας. Όπως και οι ζωές τους, άλλωστε. Διανύοντας τα χρόνια του ελληνικού Μεσοπολέμου διαπερνώνται μοιραία από την αστάθεια και τη ρευστότητα του περιβάλλοντος κόσμου. Η κριτική της εποχής αναφέρεται υποτιμητικά στους λογοτέχνες αυτούς ως εκφραστές της παραίτησης, της απαισιοδοξίας και της μικροαστικής μιζέριας. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τα καταδικαστικά σχόλια στρέφονταν όχι μόνο εναντίον του ποιητικού τους έργου, αλλά και εναντίον των ίδιων, χρεώνοντάς τους ατομισμό και απάθεια. Ακόμη και μεταπολεμικά επιβιώνουν κρίσεις που μεταφέρουν την εικόνα μιας γενιάς ηττημένης, μελαγχολικής και αδιάφορης για τα κοινωνικά ζητήματα. Η πραγματικότητα μάλλον αποδεικνύει το αντίθετο. Η περίπτωση του Ν. Λαπαθιώτη αποτελεί ένα σα-

φές παράδειγμα ότι οι λογοτέχνες αυτής της γενιάς κάθε άλλο παρά αποκομμένοι υπήρξαν από την κοινωνική ζωή. Απόψεις του σε περιοδικά της εποχής, διαξιφισμοί και σκάνδαλα στον Τύπο, συνεντεύξεις του μαρτυρούν την κοινωνική του επαγρύπνηση. Δεν δίσταζε, εξάλλου, να δηλώνει κομμουνιστής. Το 1921 δημοσιεύει στον Ριζοσπάστη μια επιστολή στην οποία ανακοινώνει επίσημα την προσχώρησή του στις τάξεις των κομμουνιστών, «με την ελπίδα πως θα ‘ρθει μια μέρα καθώς όλοι να χρησιμοποιηθεί επίσης στον Αγώνα». Μάλιστα, το 1931 συμμετέχει ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη των κομμουνιστών φαντάρων του Καλπακίου, μαζί με άλλους διανοούμενους (Δημήτρη Γληνό, Γαλάτεια Καζαντζάκη κ.ά.) Η ανάδειξη της ανήσυχης πλευράς του Λαπαθιώτη συμβαδίζει, εκτός των άλλων, με τη δημοσίευση κάποιων πεζογραφημάτων του, που παρέμειναν, πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του, άγνωστα στο ευρύ κοινό. Στο πεζό έργο Το τάμα της Ανθού-

ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ

λας, το οποίο κινείται στα όρια νουβέλας και μυθιστορήματος, ο Λαπαθιώτης διοχετεύει, με τον πιο εξωστρεφή τρόπο, την εμπειρία του από το κοινωνικό περιθώριο, τον κόσμο της νύχτας και τα ναρκωτικά. Το τάμα της Ανθούλας αναδεικνύει την όψη του μποέμ Λαπαθιώτη, που ασφυκτιά στα συντηρητικά «πρέπει» της αθηναϊκής ελίτ και αναζητά συντροφιά στο κοινωνικό περιθώριο της Πειραϊκής. Εδώ ο αριστοκράτης Λαπαθιώτης απεκδύεται την ταξική του καταγωγή και παραχωρεί τη θέση του στον επαναστατημένο νέο των νυχτερινών περιπλανήσεων. Παρά την όποια μυθοπλασία, είναι εμφανές ότι Το τάμα της Ανθούλας μεταφέρει πραγματικά βιώματα του λογοτέχνη, στοιχειοθετώντας γλαφυρά την ανήσυχη φύση του. Το τάμα της Ανθούλας δημοσιεύτηκε στο λαϊκό περιοδικό Μπουκέτο, σε έντεκα συνέχειες, από τις 24 Δεκεμβρίου του 1931 έως τις 14 Φεβρουαρίου του 1932. Η δημοσίευσή του πραγματοποιείται σε μία δεκαετία όπου η πολιτική ιδεολογία του λογοτέχνη έχει ωριμάσει, γι’ αυτό και λανθάνει σε διάφορα σημεία του έργου. Η εργατική καταγωγή των ηρώων, ο ταξικός ξεπεσμός, η περιγραφή της ρημαγμένης ζωής τους, οι φτωχογειτονιές του Πειραιά μαρτυρούν την επαφή του Λαπαθιώτη με τον κόσμο του εργατικού κινήματος. Αξιοσημείωτη είναι η εξοικείωση του λογοτέχνη με το λεξιλόγιο της καθημερινής, λαϊκής γλώσσας. Στους λιγοστούς διαλόγους οι ήρωες μεταχειρίζονται αυθεντικές φράσεις της λαϊκής ομιλίας. («-Άκου δω ρε Νότη... Σου μιλάω τώρα ‘γω, ο Μπακουρέλιας! Μη νταλαβερίζεσαι με βρώμες...»). Όψεις της ανήσυχης φύσης του Λαπαθιώτη ανιχνεύονται και σε άλλα είδη του πεζού λόγου. Το πεζοτράγουδο «Κάποιοι ρωτάνε», αν και δημοσιευμένο μόλις το 1914, απηχεί απόψεις για τον καταπιεστικό ρόλο που επιτελεί η κοινωνία, τις οποίες ο Λαπαθιώτης πρόβαλλε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Αναπαριστώντας μία φανταστική δίκη ο λογοτέχνης τοποθετεί τον εαυτό του στον ρόλο του κατηγορούμε-

νου και την κοινωνία στον ρόλο του δικαστή. Προσδίδει ρόλο αυταρχικό στην κοινωνία, η οποία ως «δικαστής» υπαγορεύει συγκεκριμένες κατευθύνσεις («νόμοι» και «πρέπει») στα υποκείμενα που την απαρτίζουν. Ο ίδιος, αν και κατηγορούμενος, αρνείται να υποταχτεί στα πρέπει της κοινωνίας. «Πρέπει. Τι πάει να πει το Πρέπει; Κ’ εκείνος κραυγάζει: - Αγάπη!» Το 1932, επίσης σε μορφή πεζοτράγουδου, ο Λαπαθιώτης δημοσιεύει στο αριστερό περιοδικό Νέοι Πρωτοπόροι το «Τραγούδι για το ξύπνημα του προλεταριάτου». Το πεζοτράγουδο αυτό αποτελεί την πιο εξωστρεφή πολιτική εκδήλωση του λογοτέχνη σε σχέση με κάθε άλλο πεζό του έργο. Εδώ ο Λαπαθιώτης αναπαριστά με εικόνες καταστροφής και ωμότητας τη σκληρή σύγκρουση των προλετάριων ενάντια στην εκμεταλλεύτρια τάξη τους. Οι «ξυπόλητοι», οι «καταφρονεμένοι», οι «γυμνοί κι αδικημένοι» προβαίνουν στη συντριβή του «καλο-

θρεμμένου αστικού τέρατος», «μ’ αξίνες, με σφυριά και με δρεπάνια». Ο ίδιος τάσσεται με το πλευρό των εξεγερμένων και χαιρετίζει την επανάσταση των προλετάριων σαν παλιγγενεσία. Αν και η ανήσυχη φύση του Λαπαθιώτη επικοινωνεί εμφανώς με τον πεζό λόγο, ο αναγνώστης του ποιητικού του έργου συγκροτεί την εικόνα του μελαγχολικού, χαμηλόφωνου, «παρακμία» λογοτέχνη. Πράγματι ο ίδιος επιλέγει να απομακρύνει τις ανησυχίες του από το σώμα της ποιητικής του δημιουργίας. Μέσα από τη συνολική ανάγνωση του πεζού του λόγου ολοκληρώνεται η εικόνα της αντιφατικής ύπαρξης του Λαπαθιώτη. Καλοντυμένος αριστοκράτης της αθηναϊκής κοινωνίας, αλλά και επαναστατημένος μποέμ του κοινωνικού περιθωρίου. Κοσμοπολίτης ποιητής, αλλά και παρακμιακή φιγούρα των τεκέδων. Ανήσυχος νέος, αλλά και μοιραία μοναχικός. Στην πέμπτη δεκαετία της ζωής του, μόνος, ξεπεσμένος και καταπονημένος από τα ναρκωτικά, οδηγείται στην αυτοκτονία. Όπως ο ίδιος αναφέρει σε ένα πεζό ποίημά του: «Κ’ έζησ’ έτσι, δεν ξαίρω πόσα χρόνια -έζησε, μάλλον, όλα του τα χρόνια, πάντα με το σκοπό ν’ αυτοκτονήσει...». ΕΛΕΝΗ ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗ

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ

Παρεμπιπτόντως δημοκρατία Ολοένα και περισσότερο γίνεται φανερό ότι ζούμε σε ένα πολίτευμα το οποίο είναι μεν δημοκρατία, αλλά... παρεμπιπτόντως. Δεν είναι δηλαδή το πολίτευμα εκείνο που καθορίζει τα γεγονότα, τις εξελίξεις, τις επεξεργασίες των προβλημάτων που αντιμετωπίζει, δεν είναι το πολίτευμα που καταλήγει σε λύσεις τις οποίες προτείνει, δεν είναι το πολίτευμα που αποφασίζει -εναγωνίως μάλιστα- για την ποιότητα του περιεχομένου του, αλλά αντιθέτως επικαθορίζεται από εξωγενείς παράγοντες, οι οποίοι το αναθεσμοδοτούν πέραν κάθε ελέγχου, ανασκολοπίζουν το ηθικό του υπόβαθρο, οριοθετούν τη νομική του υπόσταση, παρακάμπτουν -ως μη υπάρχον- το ιστορικό και πολιτικό του υλικό, εκτρέπουν την πολύπλαγκτη και πολύπλοκη δυναμική του, αλλά επιτρέπουν με όλα τα συνταγματικά αναλώματα σ’ αυτό το πολίτευμα να ονομάζεται... παρεμπιπτόντως δημοκρατία. Μπορεί να μην ισχύει καμία δημοκρατική αξία, να θρυμματίζονται όλες οι συστατικές σταθερές του πολιτεύματος και αποκτημένες με αίμα και άπειρη τραγωδία- αλλ’ όμως όχι. Το πολίτευμα παρεμπιπτόντως ονομάζεται δημοκρατία. Και σ’ αυτό οφείλουμε να ομονοήσουμε έστω και άνευ λόγου και αιτίας, διότι, αν δεν ομονοήσουμε με το στανιό, παρεμπιπτόντως δεν θα έχουμε δημοκρατία. Και τότε δεν θα μπορεί κάποιος να είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας, όπως ο Αντώνης Σαμαράς, και παρεμπιπτόντως να φασίζει ασυστόλως, διότι τότε θα έτριζαν (παρεμπιπτό-

ντως) τα κόκαλα των γερμανοτσολιάδων και των χουνταίων προγόνων για την απαγόρευση της ελεύθερης γνώμης. Για την απαγόρευση της δυνατότητας του απείρως επιχειρείν την καταστροφή, όπως παρεμπιπτόντως θα ανέλυαν μηνίοντες διάφοροι βαθυνούστατοι και εγκαταβιούντες στην τύφλα του προσώπου, ιδίως του δικού τους. Άλλωστε δημοκρατία πάει να πει ότι ο πρωθυπουργός έχει ως στενό κύκλο συνεργατών και συμβούλων ένα ολόκληρο σκυλολόι, το οποίο παρεμπιπτόντως είναι φασισταριό του κερατά, αδίστακτο φασισταριό που εκτρέπεται καθημερινά, ίσως παραπονούμενο για τη μεγάλη εκτροπή αν -λέμε αν- παρεμπιπτόντως παραστεί ανάγκη. Α, ναι, μιας και μιλάμε γι’ αυτά: παρεμπιπτόντως τι απέγινε με τις έρευνες για τις σφαίρες που έπεσαν στα γραφεία της Ν.Δ.; Προχωρούν, προχωρούν; Ή να το ξεχάσουμε; Είναι και τα γραβατόσκυλα που παρεμπιπτόντως δεν αλυχτάνε περί του γεγονότος. Άρα να το ξεχάσουμε. Πάντως, παρεμπιπτόντως, ουδείς ενδιαφέρεται -της αξιωματικής αντιπολίτευσης περιλαμβανομένης- να επαναφέρει το γεγονός. Και την αλητεία του. Ξεχνώντας πως από ξεχασμένη σε ξεχασμένη αλητεία (όχι απλώς πολιτική, αλλά κοινή αλητεία, που ουκ ολίγες φορές θα προκαλούσε το ποινικό ενδιαφέρον τής -παρεμπιπτόντως- ανεξάρτητης δικαστικής εξουσίας) φτάσαμε σ’ αυτή την κατάντια να ζούμε (τρόπος του λέγειν) τις ζωές μας, να ζούμε τη γλώσσα μας, τη χειρονομία μας, τον βηματι-

ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΝΑΒΟΥΡΗ kostaskanavuris @hotmail.com

Η κοινωνία επιχαίρει για την ήττα της απεργίας των καθηγητών και ουδόλως ενδιαφέρεται ότι έτσι καταστρέφει το μέλλον των παιδιών της, αυτό το φοβερό σε έκταση, βάθος και ύψος κινούμενο υλικό που ονομάζεται μέλλον

σμό μας και την ποιότητα τόσο της αγωνίας μας όσο και της ελπίδας μας, σε ένα καθεστώς που κατάντησε να ονομάζεται.... παρεμπιπτόντως δημοκρατία. Και παρεμπιπτόντως: το αποδεχόμαστε. Διαφορετικά δεν θα αγανακτούσαμε τόσο, μα τόσο πολύ με την κάθε απεργία, ενοχλούμενοι έως μυελού οστέων από την όχληση της απεργίας και τα τραύματα που αυτή επιφέρει στο σώμα της δημοκρατίας (της ποιας;), αλλά παρεμπιπτόντως ουδέποτε στρεφόμενοι ως κοινό δημοκρατικό σώμα και όχι ως οχλοκρατούμενο μικροαστικό επιμέρισμα με τις αιτίες που προκαλούν τις απεργίες. Παρεμπιπτόντως: Η κοινωνία επιχαίρει για την ήττα της απεργίας των καθηγητών και ουδόλως ενδιαφέρεται ότι έτσι καταστρέφει το μέλλον των παιδιών της, αυτό το φοβερό σε έκταση, βάθος και ύψος κινούμενο υλικό που ονομάζεται μέλλον και πάει πολύ πιο πέρα από τη στιγμή των εισαγωγικών εξετάσεων στο πανεπιστήμιο. Παρεμπιπτόντως επίσης: Φαντάσου μια κοινωνία που επεξεργάζεται το νόημα μιας τέτοιας απεργίας και δεν την αφήνει βορά στο γκρίζο στόμα του Σαμαρά και στη μεταξωτή φασιστογένεια των Κεδίκογλου. Να μην ξεχάσουμε φυσικά και την παρεμπίπτουσα αιδημοσύνη της ΔΗΜ.ΑΡ., καθώς και το αβυσσαλέο δημοκρατικό μένος του Βενιζέλου (δεν λέω του ΠΑΣΟΚ, διότι το ΠΑΣΟΚ μάς άφησε χρόνους, τώρα υπάρχει μόνο το κόμμα «Βενιζέλος») για τη σωτηρία της πατρίδας, εναντίον κάθε απεργίας. Και εναντίον

ΔΙΑ-ΔΙΚΤΥΩΜΕΝΟΣ

κάθε δημοκρατίας εν βυθώ και καθ’ όλου, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε παρεμπιπτόντως. Διότι μόνο σε μια τέτοια δημοκρατία μπορεί -δείγματος (και δήγματος) χάριν- ένας κυριολεκτικά αισχρός, σεξιστής και χυδαιότατος Μαρκογιαννάκης να παρεμποδίζει την έρευνα (την έρευνα με χρήση εντολής του δημοκρατικού πολιτεύματος, για να συννενοούμαστε) για τη λίστα Λαγκάρντ, από τη λαμπρή θέση (στην οποία αποπατεί διαρκώς και αδιαλείπτως) του προέδρου της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων. Αλλά παρεμπιπτόντως: Δεν υπάρχει τρόπος προστασίας του πολιτεύματος και των συμφερόντων του από το χυδαίο αυτό υποκείμενο; Δεν υπάρχει -έστω αυτό- τρόπος για να προστατευθεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου (που υπέμεινε και τον προσκοπικό σεξισμό του Βενιζέλου) από την απηνή του δημοκρατική άνοια και από την ακαταπόνητη λαγνεία του μάταιου ανδρισμού του; Αυτή η παραδειγματική ασχημία, απ’ όπου απουσιάζει κάθε ικμάδα δημοκρατίας, ονομάζεται... παρεμπιπτόντως δημοκρατία. Ναι. Έτσι ονομάζεται. Κι αν ο Δένδιας ετοιμάζεται να βάλει «γύψο» στις διαδηλώσεις κι αν η Χρυσή Αυγή -παρεμπιπτόντως- βρίσκεται ως προς το υπεράριθμο σκέλος της μέσα στη Ν.Δ., είναι επειδή η κοινωνία το επέτρεψε. Η κοινωνία που έχει τόσο ρημαχτεί μεθοδικά, ώστε αδυνατεί να κατανοήσει ότι είναι επιστρατευμένη στην καταστροφή του πολιτεύματος. Αλλά παρεμπιπτόντως.

nikoskourmoulis@gmail.com

Threepenny Review

Τhe Barcelona Review Η αγγλόφωνη εφημερίδα της Βαρκελώνης, που μας φέρνει κοντά στον παλμό της πόλης. Στο τι διαβάζει και τι βλέπει. Προσοχή, δεν μιλάμε για κάποιο φρι-πρες του συρμού, αλλά για ένα ολοκληρωμένο περιοδικό άποψης, που νοιάζεται για την πόλη του, την ώρα που παλεύει να επιβιώσει στις στάχτες της λιτότητας. Το καυστικό εντιτόριαλ καταγγέλλει τη διαφθορά της κυβέρνησης Ραχόι, που τη θεωρεί υπεύθυνη για την αφόρητα συνεχιζόμενη ύφεση της χώρας γενικότερα και της Καταλωνίας ειδικότερα. Ο Λαρς φον Τρίερ λύνει τη σιωπή του και εξαπολύει μια καυστική συνέντευξη, κατηγορώντας, μεταξύ άλλων, την αλαζονική συμπεριφορά της Ε.Ε. προς τους λαούς της. Από κοντά και ο Χανίφ Κιουρέισι, που παραχωρεί το διήγημά του «Η επίθεση» αναπτύσσοντας τις απόψεις του για τους νεόπτωχους που εγκιβωτίζονται αδρανείς στα σπίτια τους. Παρακάτω παρατίθεται μια σπανιότατη συνέντευξη του σεναριογράφου της Άγριας Συμμορίας του Σαμ Πέκινπα, Μπράντι Ντόνοβαν, λίγο πριν από τον θάνατο του. Και για το τέλος όλη σχεδόν η συντακτική ομάδα «ξεζουμίζει» τον Ίαν ΜακΓιούαν σε 21 ερωτήσεις. Παρέμβαση εικαστικής φύσεως από τον Ενρίκε Βίλλα Μάτας, που αναλύει τις σημειολογικές εκτροπές στο έργο του Τάτλιν.

Μισή σελίδα οθόνη, ένα περιοδικό οπωσδήποτε «λοξό» και αγαπημένο πολλών παραδοσιακών φίλων του χαρτιού. Η εμφάνισή του παραπέμπει στις εφημερίδες του Μεσοπολέμου έχοντας παράλληλα ένα χιούμορ που τσακίζει κόκαλα. Στα άρθρα του παρελαύνουν ονόματα όπως ο Τζόναθαν Φράνζεν ή ο Τομπάιας Γουλφ, ενώ στο τελευταίο τεύχος γίνεται ένα εκτεταμένο αφιέρωμα στον φωτογράφο του παράδοξου, Γκάρι Γουίνογκραντ. Έκδοση που βλέπει πριν γράψει και δεν την ενδιαφέρει αν θα είναι επίκαιρη ή όχι. Δημιουργεί τα ερεθίσματα και ακολούθως τα κατεβάζει προς επεξεργασία στους αναγνώστες. Οι οπαδοί του, πιστοί και αμετακίνητοι. Ένα περιοδικό που ξεκίνησε από μπροσούρα από δυο πρώην μέλη των μηχανόβιων «Hell’s Angels» και έγινε θεσμός μεταξύ των διανοουμένων στο Διαδίκτυο.

Fraenkel Gallery Ένας ιστότοπος που συνδυάζει το κλασικό με το μοντέρνο. Με ισχυρή νοσταλγία και ονειρική διάθεση, μας ξεναγεί στο βλέμμα του 20ού αιώνα και μας οδηγεί προς τις αναζητήσεις του 21ου. Δίχως περιττούς βερμπαλισμούς, οι εικόνες που εκτίθενται εδώ αποτελούν τον ζωτικό χώρο ενός οπτικού ρεύματος που δημιούργησε τις διαδικασίες μιας κουλτούρας που εξυψώνει τον ανθρωπισμό σε όλες του τις εκφάνσεις. Το σώμα και οι δυνατότητές του ως στάση μέσα στον χώρο αποτελούν τις αδιάβλητες αμυχές ενός αιώνα της καινοτομίας. Το μανεκέν που κόβεται στη μέση από μια αντανάκλαση του Λι Φριντλάντερ, οι κυτταρικοί μικρόκοσμοι του Σολ Λέβιτ, οι φωτογενείς πίνακες του Χιρόσι Σιγκουμότο, τα ανίερα τελετουργικά της Νταϊάν Άρμπους, η σωματική ηδυπάθεια του Ρίτσαρντ Άβεντον και τα πολλαπλά είδωλα ενός Τζον Γκούτμαν, υπογραμμίζουν τις άρρητες πλευρές του πολιτισμικού δεδομένου, που χτίστηκε πάνω στους ώμους των υμνητών της φόρμας. Ένα ψηφιακό μετερίζι, με υφή ακουαρέλας.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ

Η ομηρική Ιλιάδα που ετοιμάζονται να παρουσιάσουν ο Στάθης Λιβαθινός και η ομάδα του είναι ίσως η περισσότερο αναμενόμενη παράσταση του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών. Χωρίς να φοβάται την πεντάωρη διάρκειά της, είναι έτοιμος να αναμετρηθεί με το καταγωγικό αυτό κείμενο της παγκόσμιας λογοτεχνίας μεταφέροντάς το στη θεατρική σκηνή. Όσο μπορεί να είναι ποτέ κανείς έτοιμος για το... ακατόρθωτο, όπως μας είπε γελώντας σε κάποιο από τα διαλείμματα των προβών. Για να προσθέσει αμέσως μετά: «Η εμπειρία είναι μοναδική, ασυνήθιστη και υπέροχη. Περνάω πάρα πολύ καλά, αλλά όλοι θα κριθούμε από το αποτέλεσμα... Είναι από τις λίγες φορές που οι πρόβες, που κάνουμε καθημερινά από τον Σεπτέμβριο, εκτός από μέρος μιας ενδιαφέρουσας δημιουργικής διαδικασίας, είναι, για μένα και τους ηθοποιούς, ένας προσωπικός πλουτισμός που δεν θα επαναληφθεί εύκολα». ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗ

Καταπιάνεστε με ένα έπος που στο επίκεντρό του έχει τον θυμό, την αγανάκτηση, τη βία και τον πόλεμο... Δεν περισσεύουν όλα αυτά στην εποχή μας; Οι γέφυρες με την εποχή μας είναι πολλές και κοινές. Ο πόλεμος, η παράνοια των ανθρώπων, ο παραλογισμός της βίας, ο θυμός, η αγανάκτηση εμφανίζονται από την πρώτη λέξη του έπους: Μήνιν άοιδε θεά... Ο Όμηρος, χρησιμοποιώντας αυτή τη λέξη στην αρχή, την καθιστά θέμα του, αλλά ταυτόχρονα δεν αναμασά ποτέ ένα μοτίβο. Η σκέψη του έχει μια τρομερή διαλεκτική, συνεχή ροή και κίνηση. Είναι ο μάστορας του προτσές. Όταν θέτει ένα θέμα, το βλέπει αμέσως μετά στην εξέλιξή του και στην αλλοίωσή του. Έτσι ο θυμός δεν μένει θυμός, γίνεται μανία, παράνοια... Όμως όλα αυτά τα θέτει για να μιλήσει στο τέλος για κάτι άλλο, πολύ πιο ουσιαστικό και αναγκαίο σε κάθε εποχή, που είναι η κατανόηση μεταξύ των γενεών και των ανθρώπων. Γι’ αυτό ο πόλεμός του δεν έχει τελικά ούτε νικητή ούτε ηττημένο. Πρόκειται για μια βία διαφορετική από αυτήν των νεωτερικών κοινωνιών, που οδηγεί στον μηδενισμό, όπως μας δείχνει ο Ντοστογιέφσκι στους Δαιμονισμένους; Στον Ντοστογιέφσκι έχουμε άλλο είδος ανθρώπου, μια πλευρά της ανθρώπινης ψυχής που για τον Όμηρο θα ήταν αδιανόητη. Όμως και εδώ, ίσως για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό, ανακαλύπτεται ο πολύπλευρος άνθρωπος. Δεν είναι τα πράγματα άσπρο - μαύρο, καλό - κακό. Έχουν σαφές στίγμα οι άνθρωποι, αλλά τίποτε δεν είναι δεδομένο, είναι κι αυτοί παραδομένοι στη ροή των γεγονότων. Με αυτήν την έννοια, ο άνθρωπος είναι «πολύ θνητός» στον Όμηρο... Πόσο ξένη είναι για μας η πραγματικότητα που περιγράφεται στην Ιλιάδα; Μερικά στοιχεία μάς είναι μακρινά και ακατανόητα. Όμως η ουσία των πραγμάτων, όσοι παραμορφωτικοί καθρέφτες κι αν μεσολαβούν, είναι αναλλοίωτη. Ο Όμηρος

χρησιμοποιεί την εποχή για την οποία μιλά σαν έναν θρύλο. Είναι η ηρωική εποχή, στην οποία επιστρέφει γιατί αποτελεί κοινό τόπο, γιατί τις ηρωικές πράξεις τις είχε ανάγκη η κοινωνία, η ψυχή του ανθρώπου για να αποκτήσει νόημα ύπαρξης. Ο θάνατος, η ευγένεια της ψυχής, η αξιοπρέπεια αναδεικνύονται σαν αναγκαίες πραγματικότητες. Όμως, σαν γνήσιος καλλιτέχνης χρησιμοποιεί τις συνθήκες μιας εποχής για να πει κάτι δικό του. Δεν χρησιμοποιεί τον Τρωικό πόλεμο, δημιουργεί τον «Ιλιαδικό πόλεμο», όπως τον ονόμασε ο Δ. Μαρωνίτης. Άλλωστε δεν πρόκειται παρά για 53 μέρες πολέμου, τέσσερις μάχιμες μέρες όλες κι όλες, αλλά με πόσα σημαντικά γεγονότα, κι όλα αυτά για να ειπωθεί το ουσιώδες στο τέλος: «Αν τελικά έχουμε ανάγκη τον πόλεμο, θα πολεμήσουμε ξανά». Χρησιμοποιείτε συχνά λογοτεχνικά κείμενα στις θεατρικές σας παραστάσεις. Είναι αυτός ένας πιο πρόσφορος τρόπος να μιλήσετε για το σήμερα; Ως άνθρωπο του θεάτρου με ενδιαφέρει να μιλάω στην εποχή μου με οποιονδήποτε τρόπο. Η Ιλιάδα συμπυκνώνει τις εμπειρίες αιώνων, όμως σε μια θεατρική παράσταση δεν με νοιάζει να προσεγγίσω το κείμενο καθεαυτό, αλλά να μιλήσω για την εποχή μου. Πιστεύω ότι πολλά επίπεδα θα χαθούν στην παράστασή μου. Ελπίζω να αναδειχθούν κάποια άλλα. Άλλωστε δεν ξέρω αν ο Όμηρος προσφέρεται για το θέατρο. Κάνω ένα πείραμα, με τεράστια ρίσκα, για να βρω τι είναι αυτό που αντιστοιχεί στο επικό είδος, ποιος είναι ο «επικός ρεαλισμός»... Με ενδιαφέρει επίσης η υπόσταση του ραψωδού ως μονάδας στην τέχνη, ως προάγγελου του ηθοποιού, τα μοναδικά μοτίβα, πώς μπορούν να μεταφερθούν και αν έχουν λόγο ύπαρξης στο θέατρο. Θεωρείτε ότι η παράσταση της Ιλιάδας θα είχε απήχηση στο διεθνές κοινό; Το πιστεύω απόλυτα. Όμως πρώτα με ενδιαφέρει να δω οι δικοί μου πώς θα το καταλάβουν. Δεν ξεκινάω υπολογίζοντας πώς θα το

ΣΤΑΘΗΣ ΛΙΒΑΘΙΝΟΣ:

«Κάνω ένα πείραμα για να μιλήσω για την εποχή μου» δουν οι Εγγλέζοι, οι Γιαπωνέζοι και οι Γερμανοί. Με ενδιαφέρει αυτό που κάνω να περνάει στη δική μου γλώσσα, να ακούγεται στα ελληνικά. Να συγκινήσει και να αγγίξει τους ανθρώπους της χώρας μου. Αν συμβεί αυτό, τότε μπορεί να έχει ενδιαφέρον και για άλλους. Δουλεύετε εδώ και αρκετά χρόνια με έναν σταθερό πυρήνα ηθοποιών. Τι είναι αυτό που τους κάνει ομάδα και όχι έναν θίασο όπως οι άλλοι; Καταρχήν το ήθος τους, δηλαδή ο τρόπος συμπεριφοράς τους στο θέατρο, στη δουλειά και απέναντι στους νεότερους ηθοποιούς της ομάδας. Πρόκειται για ανθρώπους που είναι βαθύτατα καλλιτέχνες, ταλαντούχοι και απολύτως συνεπαρμένοι με την ιδέα του θεάτρου, με τους οποίους μας συνδέει ένα κοινό όραμα. Η σύμπνοια, η ομαδικότητα και η συλλογικότητα στον τρόπο δουλειάς νομίζω ότι διακρίνει αυτήν την ομάδα και της δίνει ένα πραγματικό νόημα. Είναι όλοι τους πλέον περιζήτητοι στο θέατρο, παρόλα αυτά ο τρόπος που ερευνούν τα κείμενα, που εργάζονται ακούραστα, που μοιράζονται τις χαρές της δουλειάς και η πίστη σε αυτό που κάνουν τους ξεχωρίζει. Αυτό τους κα-

θιστά άξιους συνεργάτες και ανθρώπους που όχι μόνο θέλουν να προχωρήσουν μέσα από εμένα, αλλά ταυτόχρονα με προχωράνε, κι ας ξεκίνησαν ως μαθητές μου. Είναι γνωστό ότι το όνομα του Στάθη Λιβαθινού ακούστηκε συχνά ως υποψήφιο για την καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου, μολονότι, όπως λέει, «κανένας δεν μίλησε μαζί μου». Ρωτήσαμε λοιπόν πώς είδε τις εξελίξεις στην ηγεσία της πρώτης κρατικής μας σκηνής: «Το ότι δεν βρίσκομαι στο Εθνικό δεν σημαίνει ότι εύχομαι την αποτυχία του θεσμού, κάτω από οποιαδήποτε διεύθυνση. Αντιθέτως, εύχομαι στο Εθνικό και σε όλη την ομάδα που το αναλαμβάνει καλή επιτυχία. Τίποτε άλλο». ΟΜΗΡΟΥ ΙΛΙΑΔΑ. Μετάφραση: Δ.Ν. Μαρωνίτης. Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός. Σκηνικά - Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου Μουσική: Λάμπρος Πηγούνης. Ερμηνεία: Λευτέρης Αγγελάκης, Αργυρώ Ανανιάδου, Βασίλης Ανδρέ-

ου, Δημήτρης Ήμελλος, Νίκος Καρδώνης, Νεφέλη Κουρή, Γεράσιμος Μιχελής, Διονύσης Μπουλάς, Γιάννης Παναγόπουλος, Μαρία Σαββίδου, Χρήστος Σουγάρης, Άρης Τρουπάκης, Αμαλία Τσεκούρα, Γιώργος Τσιαντούλας, Γιώργος Χριστοδούλου - Kρουστά: Μανούσος Κλαπάκης. ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ, ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260, Κτίριο Δ, 4-8 Ιουνίου.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΤΗΙΝΚ ΤΑΝΚ

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ Tomopoulos

ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Λος Άντζελες ηλεκτρικον

Δυο Έλληνες στην Πόλη των Αγγέλων. Βρισκόμαστε στο Los Angeles με τον Κ’Νoup Tomopoulos των φολκ μέταλ Viza και τον Kοσμά Λιβανό των εναλλακτικών Livan. Η ηλεκτρική «βοήθεια» έρχεται από το εξωτερικό, αλλά και από πολύ πιο μέσα μας από όσο δηλώνουν οι χιλιομετρικές αποστάσεις.

Livan

LIVAN, KOΣΜΑΣ ΛΙΒΑΝΟΣ

VIZA, K’NOUP TOMOPOULOS

«Μάχη ανάμεσα σε Σωστό και Λάθος»

«Να μείνουμε αληθινοί και υπερήφανοι»

Οι Livan έχουν δανειστεί το όνομά τους από τον μεσολογγίτη Κοσμά Λιβανό, γιο του ευρωβουλευτή και υπ. Τουρισμού Διονύση Λιβανού που πέθανε το 2005.Θεωρούνται από τις ανερχόμενες λονδρέζικες μπάντες κάνοντας καριέρα στις ΗΠΑ. Κυκλοφορούν το 4ο άλμπουμ τους «Beggars and believers».

Οι νότιοι System Of A Down. Μια αρμενοαμερικάνικη μπάντα (όπως είναι οι SOAD) με Έλληνα τραγουδιστή και ηγέτη. Ο Παντελής Θωμόπουλος, έγινε K’noup (από το...κουνούπι), συνεργάστηκε με τον επιδραστικό Serj Tankian και οι Viza είναι σήμερα το πιο χαρακτηριστικό σχήμα της δυνατής φολκ - ροκ μουσικής

Είσαι Έλληνας. Περνάει αυτό στο κοινό σας στο εξωτερικό; Όχι ιδιαίτερα. Θεωρούμαστε λονδρέζικη μπάντα.Οι Αμερικάνοι είναι ιδιαίτερα θετικοί σε οτιδήποτε τους θυμίζει Λονδίνο. Ακούω επιρροές από New Model Army, Stooges, Bauhaus αλλά και Marilyn Manson. Δεν θα μπορούσα να την περιγράψω καλύτερα. Θα πρόσθετα και λίγο Devo ή Κraﬅwerk στον τελευταίο δίσκο. Με την όσο γίνεται αντικειμενική ματιά του Έλληνα του εξωτερικού, τι νομίζεις ότι μας φταίει και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε; Μαζί τα φάγαμε; Είμαστε τεμπέληδες; Κακό DNA; Αυτά μπορεί να είναι συμπτώματα της ασθένειας. Η ασθένεια είναι ο άκρατος καπιταλισμός.. Μαστίζει πλέον τον πλανήτη από άκρη σε άκρη. Έχει διεισδύσει ακόμη και στις συνειδήσεις. Οδήγησε σε πνευματική και ηθική παρακμή. Με το θάρρος της γνώμης μου, φρονώ ότι η μάχη δεν θα έπρεπε να είναι, παραδοσιακά, Αριστερά ή Δεξιά. Είναι ανάμεσα σε Σωστό ή Λάθος. Ο καθένας καταλαβαίνει πού στέκεται το σωστό και που το λάθος. Οι Livan είναι μια πολιτική μπάντα στα χνάρια των New Model Army, με τους οποίους έχετε ιδιαίτερες σχέσεις και είναι πολύ αγαπητοί στην Ελλάδα; Στην κεντρική ιδέα συμφωνούμε απόλυτα και θα ήθελα να πιστεύω ότι βαδίζουμε στα χνάρια των NMA. Από την άλλη πλευρά, οι καιροί έχουν αλλάξει. Δεν ξέρω αν ο κόσμος εμπιστεύεται πλέον οποιονδήποτε. Ούτε ίσως τους καλλιτέχνες. Και στην περίπτωσή μας δίκαια. Κάποτε χρησιμοποιούσαμε το βήμα μας σωστά. Δεν συμβαίνει πια αυτό. To αγαπημένο μου τραγούδι από ΝΜΑ είναι πλέον το «Master Race»,

όπου σχολιάζεται ο ρατσισμός. Πώς αντιλαμβάνεσαι εσύ ως Έλληνας του εξωτερικού την άνοδο του νεοναζισμού στην χώρα σου; Ωμός φόβος ή κακοπαιγμένη κωμωδία. Στην αρχή το θεωρούσα αστείο. Ναζί στην Ελλάδα και μάλιστα ισχυροί; Τωρα πια πιστεύω ότι η κατάσταση είναι πολύ οργανωμένη. Μετά, βλέπω τον άλλο να παριστάνει τον Καραϊσκάκη και με πιάνουν πάλι τα γέλια. Όμως δεν υπάρχει κάτι αστείο τελικά. Είναι απλώς επικίνδυνο να υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα που υποστηρίζουν το Μίσος. Το Μίσος είναι αρνητική ενέργεια. Γυρίζει μέσα μας και μας καταστρέφει. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι θα πάθαινε και τίποτα η Δημοκρατία αν ήταν εκτός νόμου τέτοιοι σχηματισμοί. Μελοποίησες το περίφημο «She Walks In Beauty» του λόρδου Βύρωνα. Η καταγωγή μου είναι από το Μεσολόγγι και η κληρονομιά του Βύρωνα είναι ισχυρή στα μέρη μας. Θα τολμήσω να πω ότι αν δεν υπήρχε ο Alice Cooper, δεν θα υπήρχε ο Marilyn Manson. Αν δεν υπήρχαν οι Bauhaus δεν θα υπήρχε gothic σκηνή. Kaι οι Bauhaus δεν θα υπήρχαν αν δεν υπήρχαν οι Ρομαντικοί και ο λόρδος Βύρων. Είναι αλληλένδετα αυτά. Έχετε συνεργαστεί με θρύλους της ροκ και gothic μουσικής. Εντυπώσεις; Aerosmith, Alice Cooper, Peter Murphy (Bauhaus), Social Distortion, Adam Ant. Μιλάμε για θρύλους. Προσωπική σχέση διατηρώ μόνο με τον Peter Murphy, τον Justin Sullivan και την Sinead O’Connor. Είναι κορυφαίοι στο είδος τους. Προβληματισμένοι και συχνά σκοτεινοί άνθρωποι. Θα τολμήσω να πω ότι για μενα η Sinead είναι η κορυφαία ερμηνεύτρια στην ιστορία της ροκ μουσικής, ξεπερνώντας ακόμη και την Janis Joplin! Και η τελευταία ερώτηση ανήκει σε εσένα. Nα επιστρέψω άραγε στην Ελλάδα γιατί το θέλω πολύ; Θα έχουμε μέλλον;

* Οι Livan είναι οι Κοσμάς Λιβανός, Will Crewdson, David Ryder Prangley ,Damon Wilson ( http://livan.co.uk)

Πρόσφατα συμμετείχατε στην Ημέρα Μνήμης για τη γενοκτονία των Αρμενίων. Προφανής η σχέση σου και με την Αρμενία; Γεννήθηκα στην Καστοριά και αυτό με κάνει να αγαπώ πολύ την πατρίδα μου. Η Ελλάδα θα είναι πάντα στην καρδιά μου και πάντα θα σέβομαι όσους πάλεψαν γι’ αυτήν. Η Αρμενία, όπως και η Κύπρος, είναι οι αδελφοί και οι αδελφές μας, οπότε δεν μπορώ παράνα αγαπώ αυτούς που μας αγαπούν. Serj Tankian. Πόσο σημαντική είναι για σας η επιρροή του, και των SOAD; Ο Serj είναι τεράστια έμπνευση για όλους μας. Είναι το τέλειο παράδειγμα για το πώς ένας ροκ σταρ πρέπει να κινείται πάνω και εκτός σκηνής. Η μουσική και ο ακτιβισμός των SOAD έχουν διαρκώς θετικότατη επιρροή ατομικά στον καθένα μας και στην μπάντα συνολικά.. Έχετε πολλούς οπαδούς εδώ. Σχεδιάζετε να μας έρθετε πάλι σύντομα; Δεν υπάρχει αμφιβολία πως θέλουμε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα. Μερικές από τις καλύτερες συναυλίες μας τις έχουμε δώσει εκεί, όπως στο Terra Vibe το 2010. Στα εξώφυλλά σας μεταφέρετε πάντα πολιτικά μηνύματα. Έχετε σκοπό να επαναφέρετε στην επικαιρότητα της Αμερικής το revolution rock; H αποστολή μας είναι να αφυπνίσουμε τον κόσμο πάνω σε συγκεκριμένα πολιτικά και κοινωνικά θέματα. Αυτό τον καιρό οι Αμερικάνοι ενδιαφέρονται περισσότερο να επιπλεύσουν παρά να επαναστατήσουν. Δεν είμαι σίγουρος ότι ψάχνουν οποιαδήποτε επανάσταση. Όπως και να είναι, εμείς θα συνεχίσουμε με τα σπαθιά μας σε θέση μάχης. Γνωρίζεις για τη βαθιά κρίση στην Ελλάδα. Η τέχνη και η μουσική είναι στοιχεία μιας λύσης; Όσο έμεινα στην Ελλάδα, διαπίστωσα ότι ο Νότος έχει χάσει το μεγαλύτερο μέρος της

πίστης του. Boρειότερα δεν το διαπίστωσα αυτό. Από την άλλη η Ελλάδα έχει οικοδομηθεί πάνω σε καλλιτεχνικές φιλοσοφικές απόψεις, οπότε δεν ανησυχώ για το μέλλον μας, εφόσον μένουμε αληθινοί στον εαυτό μας και δεν χάνουμε την υπερηφάνειά μας. Συζητάμε με νωπή ακόμα την εσωτερική τρομοκρατική επίθεση στην Βοστώνη... Είναι θλιβερό που ο τρόμος ξαναχτύπησε τόσο κοντά μας, αλλά πρέπει να τονίσω ότι αυτό που συνέβη στη Βοστώνη διαφέρει ελάχιστα από ό,τι συνέβη στη Νορβηγία και από ο,τι συμβαίνει σε 24ωρη βάση στη Μέση Ανατολή. Το «οφθαλμός αντί οφθαλμού» είναι πλέον ο αληθινός ορισμός του πολέμου. Έχεις γνώση της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα; Kαι βέβαια έχω. Πιστεύω ότι υπάρχουν υπερβολικά πολλοί μάγειροι σε μια μικρή κουζίνα. Υπάρχει μια σκληρή κόντρα μεταξύ παραδοσιακών απόψεων και ενός νέου τρόπου σκέψης. Αν βρίσκαμε ένα τρόπο που να ικανοποιεί και τις δυο πλευρές, ίσως να πηγαίναμε μπροστά με νεωτερισμούς και υπερηφάνεια. Έχεις σκεφτεί ερμηνείες στα ελληνικά ή στα αρμένικα για τους Viza; Έχω ήδη τραγουδήσει ελληνικά μια - δυο φορές και είμαι πάντα ανοιχτός σε τέτοιες προτάσεις. Όσο για τα αρμένικα, ε, εκεί τα πράγματα θα μου είναι πολύ πιο δύσκολα. Μιας και το όνομά σου βγαίνει από το «κουνούπι», κάνε τη χάρη στους αναγνώστες μας και αποκάλυψέ τους πώς προέκυψε... Η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου. Ας πω μόνο ότι πριν από πολλά πολλά χρόνια δυο Έλληνες οπαδοί μας στη Νέα Υόρκη με έβγαλαν Κ’Νοup εξαιτίας της καταγωγής μου από τα βόρεια βουνά της Ελλάδας. Α, και προφανώς επειδή είμαι μεταδοτικός όταν τραγουδάω.

γος;

Άλλαξες το όνομα του συγκροτήματος από Visa σε Viza... Κάποιος συγκεκριμένος λόEξέλιξη.

* Oι Viza είναι οι K’noup Tomopoulos, Orbel Babayan, Shant Bismejian,Andrew (Antranig) Kzirian, Alexan Khatcherian, Hiram Antonio Rosario (http://experienceviza.com)

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 IOYNIOY 2013

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ EΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Ανυπαρξία πολιτικής ή πολιτική υπονόμευση; «Ασθενεί» σε θεσμικό επίπεδο ο ελληνικός κινηματογράφος, παρά τις αμέτρητες διακρίσεις των νέων Ελλήνων δημιουργών τα τελευταία χρόνια σε διεθνή φεστιβάλ. Το βέβαιο είναι πως αυτή τη στιγμή ο καθ` ύλην αρμόδιος «ιατρός», ο αναπληρωτής υπουργός Κώστας Τζαβάρας, και ο άμισθος σύμβουλός του Γιάννης Σολδάτος έχουν ήδη πάρει θέσεις «πλησίον της χειρουργικής κλίνης», καθώς χρησιμοποιούν παρομοιώσεις για την κατάσταση του κινηματογράφου μας που παραπέμπουν σε αλήστου μνήμης εποχές: Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», ο σκηνοθέτης και εκδότης Γιάννης Σολδάτος αποφαίνεται ως θεράπων ιατρός και επίδοξος χειρουργός: «Ο νόμος Γερουλάνου είναι ανελαστικός για αλλαγές. Σας θυμίζω πως η Ελλάδα εν τω μεταξύ χρεωκόπησε. Αν, λοιπόν, το πόδι έχει γάγγραινα, το κόβεις». Πού ακριβώς, αλήθεια, βρίσκεται η γάγγραινα στον κινηματογραφικό χώρο; Γιατί όλοι γνωρίζουν πως τα τελευταία τρία χρόνια η ελληνική πολιτεία ακύρωσε στην πράξη τον νόμο και δεν εφαρμόζει ούτε καν τα όσα προβλέπει η νομοθεσία για τις επιστροφές φόρου και την οικονομική ενίσχυση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Ήδη πριν από έναν χρόνο οι Έλληνες σκηνοθέτες -παραγωγοί με ανοιχτή επιστολή τους («6+1 ερωτήσεις για το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου, ή η χαμένη αξιοπιστία ενός νόμου»), εκφράζοντας την αγωνία τους για την ανυπαρξία πολιτικής, ή σωστότερα για την πολιτική υπονόμευση του κινηματογράφου μας, έθεταν συγκεκριμένα ερωτήματα. Ενδεικτικά, σταχυολογούμε και θυμίζουμε: «Γιατί μέχρι τώρα δεν έχει εφαρμοστεί το άρθρο του νόμου που προβλέπει την επιστροφή φόρου με την οποία θα ενισχυθούν οι Έλληνες παραγωγοί και αιθουσάρχες; Γιατί δεν εφαρμόζεται το άρθρο για το 1,5% (σ.σ.: προβλέπει την ενίσχυση του κινηματογράφου από τα τηλεοπτικά κανάλια) και συγκεκριμένα οι παράγραφοι 11,12,13 του άρθρου 8 που προβλέπουν ποινές στην περίπτωση μη συμμόρφωσης με τον νόμο; Γιατί δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία μετατροπής του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου σε ΝΠΙΔ ούτε και ο εσωτερικός κανονισμός του Κέντρου;». Μια ολοκληρωμένη, εθνική αναπτυξιακή πολιτική για τον κινηματογράφο (που ποτέ δεν υπήρξε στη χώρα μας) θα μπορούσε όχι μόνο να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, αλλά και να προσφέρει κύρος στην καταρρακωμένη εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας, με τον εντελώς άγνωστο στο εξωτερικό (και υποτιμημένο) σύγχρονο πολιτισμό. Αλλά γι’ αυτό απαιτούνται πολιτικοί με έμπνευση και συγκροτημένη σκέψη, όχι «κατεδαφιστές» μιας μπακάλικης λογιστικής... ΚΩΣΤΑΣ ΤΕΡΖΗΣ

ΤΟΥ ΑΡΓΥΡΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

Αποχαιρετώντας τη σύντροφό του, Φράνκα Ράμε, κατά τη διάρκεια της πολιτικής κηδείας την Παρασκευή στο Μιλάνο, ο Ντάριο Φο εξομολογήθηκε δημόσια και «εν θερμώ» ότι ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του τα είχε γράψει η Φράνκα, αλλά λόγω της ματαιοδοξίας του εκδόθηκαν μόνο με το δικό του όνομα. Αλλά για εμάς, τους τότε Μιλανέζους της Αριστεράς στις δεκαετίες του ‘80 και του ‘90, η Φράνκα Ράμε δεν ήταν απλώς η γνωστή ηθοποιός και φεμινίστρια, ήταν περισσότερο μια συντρόφισσα στους καθημερινούς αγώνες. Για πρώτη φορά συνάντησα τη Φράνκα Ράμε στη συγκέντρωση που είχαμε διοργανώσει με ορισμένα Κοινωνικά Κέντρα τον Δεκέμβριο του 1989 με αφορμή την επίσκεψη του Γκορμπατσόφ στο Μιλάνο, έχοντας την αυταπάτη μιας δημοκρατικής μετεξέλιξης του «ανύπαρκτου» σοσιαλισμού της Ανατολικής Ευρώπης. Η Φράνκα ήρθε και έπιασε την κουβέντα μαζί μας, ενώ ήταν νωπή ακόμη η πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Με τον πρώτο πόλεμο στο Ιράκ η Φράνκα βρισκόταν, σχεδόν σε καθημερινή βάση, σε όλες τις αντιπολεμικές εκστρατείες που διοργανώναμε τότε ως Επανίδρυση και Κοινωνικά Κέντρα στο Μιλάνο, ενώ με την έκρηξη της «Μιζούπολης» και των «Καθαρών Χεριών» το 1992 βρισκόταν στην πρώτη γραμμή για την υπεράσπιση των δικαστών του Μιλάνου από το Μπερλουσκόνι. Η Φράνκα και ο Ντάριο, όπως και το μεγαλύτερο τμήμα της μιλανέζικης Αριστεράς, περάσαμε τότε από την «άλλη πλευρά» και σταθήκαμε δίπλα στους δικαστές. Η Φράνκα πρωτοστατούσε στις λαμπαδοφορίες έξω από το δικαστικό μέγαρο, τις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις υπέρ των δικαστών της ομάδας του εισαγγελέα Αντόνιο Ντι Πιέτρο, ενώ λίγα χρόνια αργότερα εκλέχθηκε γερουσιαστής με το κόμμα του Ντι Πιέτρο «Η Ιταλία των αξιών». Όταν το 1993 ο Νάντο ντάλα Κιέζα, ο γιος του στρατηγού Αλμπέρτο ντάλα Κιέζα που εξόντωσε τις Ερυθρές Ταξιαρχίες για να δολοφονηθεί στο Παλέρμο από τη Μαφία, κατέβηκε στις δημοτικές εκλογές ως υποψήφιος δήμαρχος του Μιλάνου, η Φράνκα και ο Ντάριο στάθηκαν στο πλευρό του με το πάθος που χαρακτή-

Η Φράνκα Ράμε της «καθημερινής» Αριστεράς ριζε και τους δυο τους. Μεγάλος πολιτικός αντίπαλος της Αριστεράς στο Μιλάνο εκείνη την περίοδο δεν ήταν μόνο ο Μπερλουσκόνι, αλλά και η ρατσιστική και αντιδραστική Λέγκα του Βορρά, που κατάφερε να εκλέξει δήμαρχο τον πρώην σοσιαλιστή Φορμεντίνι. Τότε μάλιστα η Κομμουνιστική Επανίδρυση κατάφερε να ξεπεράσει στις δημοτικές ε-

Η Φράνκα ήταν η Αριστερά στην πιο ευρεία, ελευθεριακή και ριζοσπαστική της έκφραση. Όπως στη Γένοβα, στον αποχαιρετισμό του Ντον Γκάλο, έτσι και στο Μιλάνο όσοι πήγαν να την αποχαιρετίσουν τραγούδησαν το Bella Ciao και τη Διεθνή

κλογές το 11%! Περιττό να υπογραμμίσει κανείς ότι πολλές από τις προεκλογικές συγκεντρώσεις κατέληγαν σε αυθόρμητες θεατρικές παραστάσεις από τους δύο ηθοποιούς. Η εκλογή του Φορμεντίνι έφερε για άλλη μια φορά τη Φράνκα και τον Ντάριο κοντά στα κινήματα, γατί η ρατσιστική και αντιδραστική δημοτική αρχή ξεκίνησε μια επιθετική πολιτική εναντίον των Κοινωνικών Κέντρων της Αριστεράς και κυρίως του ηρωικού Κέντρου Λεονκαβάλο. Η Φράνκα βρισκόταν πάντα πρώτη απ’ όλους για να υπερασπιστεί τα Κοινωνικά Κέντρα. Όπως περνούσε και από την περιφερειακή συνοικία του Λορεντέτζιο στηρίζοντας τους συλλόγους που έδιναν μάχη εναντίον των ναρκωτικών, χωρίς να ξεχάσει να περάσει από τη Λέσχη του Arci και να χαιρετήσει όλους εμάς που βρισκόμασταν στα διπλανά γραφεία που είχε κληρονομήσει η Επανίδρυση από το Ιταλικό Κ.Κ. Η σφαγή των λαών της πρώην Γιουγκοσλαβίας είχε συνταράξει τόσο τη Ράμε όσο και τον Φο. Οι δυο τους βρέθηκαν να κάνουν έναν πραγματικό πόλεμο στον πόλεμο και να συμμετέχουν στις προσπάθειες στήριξης των προσφύγων χωρίς διακρίσεις έθνους, φυλής ή θρησκείας. Από τη θέση της γερουσιαστού αργότερα θα καταψηφίσει τις στρατιωτικές δαπάνες για το Αφ-

γανιστάν, κερδίζοντας για άλλη μια φορά το μίσος της ιταλικής Δεξιάς, ενώ μαζί με τον Φο θα βρίσκονται με τις θεατρικές τους παραστάσεις στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων εναντίον της στρατιωτικής βάσης του Μολίν στη Βιτσέντζα. Χθες, στο Μιλάνο, δίπλα στους συντρόφους από τις γενιές των αγωνιστών της δεκαετίας του ‘60 και του ‘70 είδαμε και όλες αυτές τις γενιές που γνώρισαν τον Φο και τη Ράμε ήδη καταξιωμένους ηθοποιούς, σε ένα Μιλάνο «πληγωμένο» από τη διαφθορά του σοσιαλιστή Κράξι και του Μπερλουσκόνι. Κατά την περίοδο δηλαδή που δεν τους κυνηγούσαν πια οι τραμπούκοι και οι αστυνομία, αλλά προσπαθούσαν να τους εξοστρακίσουν το χρηματοοικονομικό κατεστημένο και η κουλτούρα του εφήμερου. Η Φράνκα ήταν η Αριστερά στην πιο ευρεία, ελευθεριακή και ριζοσπαστική της έκφραση. Όπως στη Γένοβα, στον αποχαιρετισμό του Ντον Γκάλο, έτσι και στο Μιλάνο όσοι πήγαν να αποχαιρετίσουν τη Φράνκα τραγούδησαν το Bella Ciao και τη Διεθνή. Όπως το ήθελε, ήταν πολλές οι γυναίκες. Με κόκκινα ρούχα. Δεν έλειψαν και οι υψωμένες γροθιές. Ένα μήνυμα από το παρελθόν ή για το μέλλον, σε μια Ιταλία όπου οι σύντροφοι σαν τη Φράνκα άρχισαν να σπανίζουν εδώ και χρόνια;

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ KΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ

ΤΟΥ ΛΕΑΝΔΡΟΥ ΠΟΛΕΝΑΚΗ

Με φαντασία και τόλμη Μια παράσταση commedia στο «Τριανόν»

Στο «Τριανόν» η ομάδα «Ανήσυχοι Θεατρίνοι», με ψυχή τη σκηνοθέτιδα Αθηνά Κεφαλά, μας εκπλήσσει άλλη μία φορά, παρουσιάζοντας το έργο του άγνωστου και άπαικτου στην Ελλάδα Γάλλου συγγραφέα Thomas-Simon Gueulette (1683-1766), με τον τίτλο Έρως παιδαγωγός. Ο Gueulette είναι από μόνος του μια ολόκληρη περίπτωση θεατρική. Επαγγελματίας νομικός, σε υψηλή κρατική θέση, ασχολήθηκε επαγγελματικά με το θέατρο, τη μετάφραση κυρίως ιταλικών έργων και τη συγγραφή δικών του, επάνω στο πρότυπο της commedia, που λάτρευε. Έγραψε επίσης κείμενα θεωρητικά για το θέατρο και συλλογές παράξενων, «λοξών», διασκεδαστικών παραμυθιών για μεγάλους, στις οποίες έδινε τίτλους «εξωτικούς», σύμφωνα με τη μόδα της εποχής του, με ανατρεπτικό περιεχόμενο, δικό του, σε μια γραφή που θα μπορούσαμε, ίσως, σήμερα να ονομάσουμε «υπερρεαλιστική». Εξέδωσε «Ταταρικά παραμύθια», «Κινέζικα παραμύθια», «Μογγολικά παραμύθια», «Περουβιανά παραμύθια» κ.ά. Ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην εποχή του, εποχή οικονομικής κρίσης και κυριαρχίας των αετονύχηδων του χρηματιστηρίου, ό-

πως η δική μας. Μαζί με τον Μολιέρο, «παίδευσε», σατιρίζοντας συγχρόνως, τη γαλλική αστική τάξη, με εργαλείο τη φόρμα της commedia, ασκώντας οξεία κοινωνική κριτική, έχοντας ως κύριο στόχο την αγάπη των αστών για το χρήμα. Προτείνοντας ως φάρμακο τον έρωτα. Αργότερα ξεχάστηκε, η πατρίδα του τον αγνόησε μέσα στις λοιπές κοσμοσωτήριες ασχολίες της. Η Ευρώπη της κρίσης μοιάζει να τον ανακαλύπτει πάλι και, μαζί της, πιστοί στο όνομά τους, οι δικοί μας «Ανήσυχοι Θεατρίνοι», που τον παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ο Έρως παιδαγωγός είναι μια «ανήσυχη κωμωδία» ερωτικών κ.ά. ανήσυχων καταστάσεων, με άφθονο χορό και τραγούδι. Η ιστορία (αντιγράφω από το πρόγραμμα) εκτυλίσσεται σε ένα μεσοαστικό σπίτι του Παρισιού το 1726. Οι χαρακτήρες του έργου αντιστοιχούν στις φιγούρες της commedia del arte, ενώ το ερμηνευτικό ύφος, η κίνηση, τα κοστούμια και οι μάσκες των ηθοποιών ζωντανεύουν το αναγεννησιακό θέατρο. Θέμα του έργου είναι ο απελπισμένος έρωτας δύο νέων, του Κλωντ και της Φλοράνς. Ο κύριος Αλμπερ, πατέρας του Κλωντ, απαγορεύει στον γιο του τον γάμο με τη Φλοράνς και αποφασίζει να τον παντρέψει με ένα δεκαπεντάχρονο πλην πλουσιότατο κορίτσι, τη Λιζέτ. Η Φλοράνς μεταμφιέζεται σε άντρα για να διεκδικήσει τον αγαπημένο της και παρουσιάζεται στο σπίτι ως παιδαγωγός. Οι υπηρέτες του ζευγαριού (Αρλεκίνος - Κολομπίνα) παρεμβαίνουν διαρκώς προκαλώντας ποικίλα κωμικά δρώμενα, μέχρι την εμφάνιση της μαντάμ Προυντάνς, θείας της Φλοράνς, που δίνει τη λύση στο έργο επιβάλλοντας ένα αίσιο τέλος. Η σκηνοθεσία της Αθηνάς Κεφαλά, στηριγμένη στους κώδικες της commedia και στην πολύ καλή έμμετρη μετάφραση της

KΡΙΤΙΚΗ MOYΣΙΚΗΣ

ίδιας, συνδυάζει κίνηση, χορό, τραγούδι, λόγο, μάσκες, κοστούμια (Χριστίνα Παρακεντέ) και φωτισμούς (Μάξιμος Μαξιμιλανός), δίνοντας ένα ευφρόσυνο, χορταστικό, διασκεδαστικό και «διδακτικό» μουσικοχορευτικό θέαμα - ακρόαμα. Με βάση την υπέροχη μουσική του Αλέξανδρου Καμαρινέα που εκτελείται ζωντανά (μαντολίνο ο Αλ. Καμαρινέας, πιάνο η Κυριακή Τσακιρίδου) και με τον Νίκο Τουλιάτο σε ένα ρόλο - έκπληξη να παίζει τα δαιμονιώδη κρουστά του «κλέβοντας» τις εντυπώσεις, η παράσταση αρχίζει σαν ντιμινουέτο και τελειώνει σε ένα απογειωτικό κρεσέντο. Μια «ανήσυχη» δεμένη ομάδα ηθοποιών την υλοποιεί με φαντασία και τόλμη. Η εμπειρότατη Σίβη Σιδέρη προσφέρει κύρος, η Μαρία Μαυροματάκη είναι μια έκτακτη κομεντιάνικη φιγούρα, η Νιόβη Πεπέ μια χαρισματική κολομπίνα, ο Αντρέας Σκλαβουνάκος ένας ισάξιος Αρλεκίνος. Ο Αλέξανδρος Καμαρινέας και η Τατιάνα Άρκου φτιάχνουν ένα χαρούμενο και λυπημένο ερωτικό λυρικό ντουέτο. Η Εύη Νικολοβγένη αεικίνητη, σπιρτόζα, «διαβολάκι» επί σκηνής και ο Σπύρος Σιδέρης ως «κακός» κρατάει γερά τα μπόσικα. Την αφίσα επιμελείται η Ιωάννα Κλειάσιου, οι φωτογραφίες είναι της Δέσποινας Παραμάνη, βοηθός σκηνοθέτη ο Χάρης Φλέουρας. 777 Μια απαραίτητη διόρθωση - συμπλήρωση στην προηγούμενη κριτική για τον Πατέρα του Στρίντμπεργκ που δίνεται για δεύτερη συνεχή χρονιά στο «Θέατρο Βαφείο - Λάκης Καραλής». Τους χαρακτηριστικούς ρόλους του πάστορα και του γιατρού στη φετινή εκδοχή έπαιξαν αντίστοιχα οι Αλέξανδρος Βερόνης, Γιώργος Υφαντής και του Νιέντ ο Σπύρος Δημακόπουλος. Το λειτουργικό σκηνικό είναι του Ανδρέα Σκούρτη.

TOY ΚΥΡΙΑΚΟY Π. ΛΟΥΚΑΚΟY

Μπετόβεν: Τα κοντσέρτα για πιάνο από την Καμεράτα Μέσα στον ζόφο του οικονομικού κλυδωνισμού του, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών επέτυχε να επιστρατεύσει εγχώριες δυνάμεις σε ενδιαφέροντα εγχειρήματα. Σε έναν πραγματικό μαραθώνιο της καλλιτεχνικής περιόδου 2012-2013 (12, 13 και 14.4), η «Καμεράτα - Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής» υπερασπίσθηκε την -πάντως αμφιλεγόμενη- μετατροπή της σε σχηματισμό οργάνων εποχής. Η κριτική εστιάζεται τόσο στην αυθεντικότητα των ίδιων των χρησιμοποιούμενων οργάνων όσο και στο βάθος της εξοικείωσης των μουσικών με τις λεγόμενες ιστορικές πρακτικές. Από την άλλη πλευρά, ασχέτως τοποθετήσεως επί των προβληματισμών αυτών, ο νηφάλιος παρατηρητής συνειδητοποιεί ότι, προκειμένου να επιβιώσει στην Ελλάδα της κρίσης, η Ορχήστρα ήταν αναγκασμένη να αποκτήσει χαρακτηριστικά αποκλειστικής νομής συγκεκριμένης μουσικής ύλης και να ανακαλύψει τρόπους προώθησης ενός νέου και διακριτού προϊόντος πολιτιστικής προσφοράς. Υπό αυτό το σύνθετο σκεπτικό, δεν αποτελεί σύμπτωση το γεγονός ότι η μονογραφική παρουσίαση 9 συνθέσεων για πιάνο και ορχήστρα του Ludwig van Beethoven, από μια πλειάδα Ελλήνων δεξιοτεχνών, σε ένα φορτεπιάνο της εποχής του συνθέτη (κατασκευής του Βρε-

τανού Robert Stodart, 1820) και υπό την μουσική διεύθυνση του Γιώργου Πέτρου, προσπόρισε 3 βραδιές πληρότητας της αίθουσας «Χρήστος Δ. Λαμπράκης», που συνήθως συνδέουμε με μετακλήσεις και που επιτυγχάνεται όλο και σπανιότερα στις μέρες μας. Την τελευταία από τις 3 συναυλίες, εκείνη της 14ης Απριλίου, που παρακολουθήσαμε, εγκαινίασαν μέρη (όχι όμως η γνωστή εισαγωγή, αλλά τα Pastorale [Allegro], Andantino Adagio - Allegro, και Finale [Allegretto] της β’ πράξης) από τη μουσική μπαλέτου Τα πλάσματα του Προμηθέως, υπόμνηση ότι τόσο ο Μπετόβεν όσο και προκάτοχοί του, όπως ο Γκλουκ και ο Μότσαρτ, είχαν ασχοληθεί με το είδος. Σελίδες κατάλληλες για την παρουσίαση των αναμορφωμένων ομάδων του σχηματισμού, που κατέγραψαν βιεννέζικη κλασικότητα και ευφρόσυνο δυναμισμό, επενδύοντας στην ηχοχρωματική γοητεία των οργάνων, υπό την αδρή μπαγκέτα του Πέτρου, παρεμπιπτόντως με ήδη αξιόπιστο παρελθόν διεθνούς δράσης και δημοσιότητας στον χώρο της «παλιάς» μουσικής. Κύριο πιάτο του α’ μέρους αποτέλεσε το Τριπλό κοντσέρτο (σε ντο μείζονα, έργ. 56, 1803) που ο αρχιμουσικός διηύθυνε, κατά τα ιστορικώς ειωθότα, από το πληκτροφόρο, συμπράτ-

τοντας, ως σολίστ, με τον εξάρχοντα της «Καμεράτα» Σέρτζου Ναστάζα και τον Άγγελο Λιακάκη, γνωστότερο ως τσελίστα του «Νέου Ελληνικού Κουαρτέτου». Πρόκειται για σύνθεση που φέρει ευχερώς το ένδυμα εποχής και ευνοείται από την επίταση της υδραργυρικής ροής των εξωτερικών κινήσεων, αλλά και από την ηχητικά εξωτική εμπειρία. Με την επιφύλαξη σποραδικών σολιστικών αναχωρήσεων από την τονική ακρίβεια, η ανάγνωση απέφυγε αγωγικούς φανατισμούς και άνθησε στο κεντρικό largo, αρκούντως τρυφερό και εσωστρεφές. Τα πράγματα αποδείχθηκαν περισσότερο σύνθετα μετά το διάλειμμα, όταν ο Θανάσης Αποστολόπουλος εκλήθη να ερμηνεύσει το Κοντσέρτο σε ντο ελάσσονα (αρ. 3, έργ. 37, 1803). Η εκτέλεση διακόπηκε λόγω τεχνικού προβλήματος του 200 ετών οργάνου, που χρειάσθηκε να επισκευασθεί εκ των ενόντων και επί τόπου. Το ατυχές γεγονός υπαγόρευσε στον πιανίστα δακτυλισμό προσαρμοσμένο στην ηλικία και την ευπαθή κατάσταση του οργάνου, ενώ ενίσχυσε τις επιφυλάξεις μας για την επιτρεπτή ένταση χρήσης παρόμοιων μουσειακών αντικειμένων. Τόσο σε αυτό το κομβικό έργο όσο και στην -προπλασματική της 9ης Συμφωνίας- Φαντασία για πιάνο, χορωδία και ορχήστρα (έργ. 80, 1808),

που επωμίσθηκε τρίτος πιανίστας, ο Χαράλαμπος Αγγελόπουλος, από κοινού με τους μονωδούς και το corps της Μεικτής Χορωδίας του Δήμου Αθηναίων, μας έλειψε η τονική και, προεχόντως, η εκφραστική παλέτα που προσφέρει ο οργανικός επίγονος αυτού του μεταβατικού υβριδίου ανάμεσα στο τσέμπαλο και το πιανοφόρτε. Δεν είναι, ασφαλώς, τυχαίο το γεγονός ότι πρωτοπόροι της εφαρμοσμένης μουσικής αρχαιολογίας, όπως ο William Christie, ο Mark Minkowski ή ο Christopher Hogwood, στρέφονται προϊόντως στον εμβολιασμό σύγχρονων ορχηστρικών σχηματισμών με αυθεντικές ερμηνευτικές πρακτικές, προφανώς συνεκτιμώντας τη δυσχέρεια απέκδυσης καθιερωμένων έργων από τον εμπλουτισμό που τούς έχει προσπορίσει η μακρά ερμηνευτική παρέμβαση. Έχουν άραγε άδικο;

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 IOYNIOY 2013

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ

Η ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Ταυτότητα φύλου και ελευθερία

Γρεβενά, 1895-1975 Η ιστορία της πόλης των Γρεβενών, από την ύστερη οθωμανική περίοδο έως και τη μεταπολίτευση, αποτυπώνεται μέσα από τις φωτογραφίες της σημαντικής συλλογής του Βαγγέλη Νικόπουλου που παρουσιάζονται στο πλαίσιο της έκθεσης Γρεβενά, ογδόντα χρόνια φωτογραφίες (1895-1975). Μέσα από τα οπτικά τεκμήρια αναδύεται το ιστορικό πλαίσιο της πόλης, αλλά και οι άνθρωποι, επώνυμοι και ανώνυμοι, που υπήρξαν πρωταγωνιστές σημαντικών γεγονότων της και σφράγισαν την καθημερινή ζωή της. Βαλκανικοί, Μεσοπόλεμος, Κατοχή, Αντίσταση, Εμφύλιος, αλλά και τα δύσκολα μετεμφυλιακά χρόνια, μετανάστευση και ερήμωση, αποτελούν τους σταθμούς της μεταμόρφωσης της μακεδονικής αυτής πόλης. Παράλληλα, θα παρουσιάζεται η παράσταση της Τζένης Αργυρίου Αφανής μνήμη - Memoria Obscura, που βασίστηκε στο υλικό της έκθεσης, που εγκαινιάζεται την Παρασκευή στο Πολιτιστικό Κέντρο Θεσσαλονίκης του ΜΙΕΤ (Βίλα Καπαντζή, Β. Όλγας 108), στις 8.00 μ.μ.

ΚΥΡΙΑΚΗ

Ulay Έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους performance artists, τον Frank Uwe Laysiepen (Ulay), που το διάστημα 1976-89 δρούσε μαζί με τη Marina Abramovic, ο οποίος βρίσκεται στην Ελλάδα προκειμένου να πάρει μέρος στο έργο «Συνέργειες» μαζί με την Καίτη Χαλιορή, στο πλαίσιο του project του «Earth Water Catalogue» Installation, με αφορμή το νερό, θα παρουσιάσει ο ιστορικός τέχνης Μάνος Στεφανίδης, στον Τεχνοχώρο (Λεμπέση 4 και Μακρυγιάννη), στις 8.00 μ.μ.

ΔΕΥΤΕΡΑ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗΣ agenda.avgi@gmail.com

Ιστορικές συνοικίες Μια αναδρομή στο παρελθόν, μια συζήτηση για το μέλλον της πόλης μας, αποτελεί η συζήτηση για τις «Ιστορικές συνοικίες της Αθήνας: Ιστορία, παράδοση, μέλλον», ανάμεσα στην καθηγήτρια ΕΜΠ και επικεφαλής της «Ανοιχτής Πόλης» Ελένη Πορτάλιου, την αρχιτέκτονα και δημοτική σύμβουλο Άννα Φιλίνη και τον τεχνοκριτικό και επιμελητή της Εθνικής Πινακοθήκης Μάνο Στεφανίδη, κατά τη διάρκεια της οποίας θα παρουσιαστεί το βιβλίο του Τάκη Σπυρόπουλου Εξάρχεια, που διοργανώνεται στον χώρο πολιτικής και κοινωνικής παρέμβασης και πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Ηριδανός (Πλαταιών 32, Κεραμεικός), στις 7.30 μ.μ.

Τουλιάτος και φίλοι Με το σύνθημα «Στους καιρούς της φρίκης τραγουδάμε ακόμα», 27 καλλιτέχνες, τραγουδιστές, τραγουδοποιοί, ηθοποιοί, πιανίστες, κρουστοί και οι ομάδες κρουστών Ηχόδραση

και All’ improvviso, μαζί με τους Μάνια Παπαδημητρίου, Σάκη Τσιλίκη και Simone Mongelli, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Νίκου Τουλιάτου να συμπράξουν μαζί του επί σκηνής με τραγούδια της εξέγερσης, της νοσταλγίας και του έρωτα, σε ένα τριήμερο παραστάσεων από σήμερα στο κινηματοθέατρο Τριανόν (Κοδριγκτώνος 21), στις 10.00 μ.μ.

ΤΡΙΤΗ

Σταλινισμός Με ένα στρογγυλό τραπέζι αφιερωμένο στο φαινόμενο του σταλινισμού και των σταλινικών διώξεων, στο οποίο παίρνουν μέρος ο φιλόλογος Κώστας Βαλέτας, εκδότης του περιοδικού Αιολικά Γράμματα, ο Χρήστος Κεφαλής, από την εκδοτική ομάδα του περιοδικού Μαρξιστική Σκέψη, ο ερευνητής Μάριος Μαρκοβίτης και η κοινωνική ανθρωπολόγος Όλγα Σεβαστίδου, με συντονιστή τον ιστορικό Βλάση Αγτζίδη, ολοκληρώνεται ο φετινός κύκλος του Σεμιναρίου Σύγχρονης Ιστορίας, στη Βιβλιοθήκη του Δήμου Κηφισιάς (Έπαυλη Δροσίνη, Αγ. Θεοδώρων και Κυριακού), στις 7.00 μ.μ.

Με αφορμή δύο αυτοβιογραφικά βιβλία τρανς ανθρώπων (Άννας Κουρουπού, Γιατί δεν έχω σαν το δικό σου μαμά;, Ποταμός, και Εύας Κουμαριανού, Το ταξίδι της ζωής μου, Πολύχρωμος Πλανήτης) το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών διοργανώνει συζήτηση με θέμα «Ταυτότητα φύλου, σεξουαλικός προσανατολισμός και ελευθερία», με τους Άννα Κουρουπού (γ.γ. ΣΥΔ), Μαρίνα Γαλανού (πρόεδρος ΣΥΔ), Ειρήνη Πετροπούλου (Οικογένειες Ουράνιο Τόξο) και Βαγγέλη Μάλλιο (Ελληνική Ένωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα) και συντονιστή τον Γρηγόρη Βαλλιανάτο στο βιβλιοπωλείο Free Thinking Zone (Σκουφά 64), στις 6.30 μ.μ.

Κρίση και τέχνη Στο πλαίσιο της αναδρομικής έκθεσης Κυριάκος Κατζουράκης. Έργα 19632013. Ζωγραφική, θέατρο, κινηματογράφος και με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του καλλιτέχνη Τάξη στο χάος (εκδόσεις Καλειδοσκόπιο), ο ραδιοσταθμός 105,5 Στο Κόκκινο διοργανώνει συζήτηση με θέμα «Κρίση και τέχνη», στην οποία μιλούν ο διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη Άγγελος Δεληβορριάς, οι συγγραφείς Νάντια Βαλαβάνη και Περικλής Κοροβέσης, οι καθηγητές Αριστείδης Μπαλτάς και Πέπη Ρηγοπούλου, οι δημοσιογράφοι Νίκος Ξυδάκης και Κώστας Αρβανίτης, σήμερα στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη (Πειραιώς και Ανδρονίκου 138), στις 12.00 μ.

ΤΕΤΑΡΤΗ

Σωματίδιο του Θεού Μία διάλεξη αυξανόμενης εντροπίας και εμπάθειας από τον Δ. Αποστολάκη (Χαΐνηδες) και μια διήγηση του πανάρχαιου παραμυθιού της δημιουργίας του σύμπαντος, στη σημερινή του μορφή, έτσι όπως μας το διηγείται η επιστήμη της φυσικής, με τη γλώσσα του χορού, παρουσιάζει η ομάδα χορού «κι όμως κινείται», με την παράσταση Το σωματίδιο του Θεού, βασισμένη σε κείμενα του Δ. Αποστολάκη, που παρουσιάζει από 4-6.6 στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης (Πειραιώς 206), στις 9.00 μ.μ.

ΠΕΜΠΤΗ

Αρχαία μέλισσα Τη συλλογή ποιημάτων της Γιώγιας Σιώκου Αρχαία μέλισσα, που κυκλοφορεί σε δίγλωσση έκδοση (μεταφρασμένη στα αγγλικά από τον Ντέιβιντ Κόνολυ) από τις εκδόσεις Τυπωθήτω, παρουσιάζουν ο καθηγητής Δημήτρης Στράνης, η Βίκυ Ερμήλιου και ο ζωγράφος Πέτρος Ζουμπουλάκης, ενώ ποιήματα διαβάζει η ηθοποιός Νεφέλη Ορφανού στο Βιβλιοπωλείο Ευριπίδης (Α. Παπανδρέου 11, Χαλάνδρι), στις 7.00 μ.μ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Πάρις Τακόπουλος Για το μεγάλο του work in progress, την Κενή Διαθήκη, μιλά σήμερα ο θεατρικός συγγραφέας Πάρις Τακόπουλος εξηγώντας πώς έγραψε, γράφει και θα συνεχίσει να γράφει αυτό το πολυτονικό μουσικό κείμενο με τα άπειρα σταυρόλεξα και τους αποκαλυπτικούς λαβυρίνθους του, αλλά και θα μιλήσει για τον

Τζόυς, τον Μπέκετ, τον Έλιοτ και τον Πάουντ, στο πλαίσιο του φεστιβάλ αναγνώσεων «Κυψέλες» (5-9.6), στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων (Κύπρου 91α και Σικίνου, Κυψέλη), στις 8.00 μ.μ.

ΣΑΒΒΑΤΟ

Μαντώ Florence and the machine, Aretha Franklin, Adele, Nina Simone, Emeli Sande και άλλες απρόσμενες συναντήσεις, αλλά και τραγούδια από την 25χρονη παρουσία της στη σκηνή, μεγάλες επιτυχίες σε swing ενορχηστρώσεις, κομμάτια από τη σύγχρονη διεθνή δισκογραφία και ένα ξεχωριστό ερμηνευτικό πέρασμα από μουσικές του κόσμου παρουσιάζει αυτό και το επόμενο Σάββατο η Μαντώ στην Αρχιτεκτονική (Πειραιώς 116, Γκάζι), στις 10.00 μ.μ.

Robert Wilson Φαίνεται πως το 2013 θα αποτελέσει την «ελληνική χρονιά» για τον Robert Wilson. Ο διάσημος καλλιτέχνης επιστρέφει για μία ακόμη (αλλά όχι τελευταία) φορά στη χώρα μας, προκειμένου να παρουσιάσει, στο πλαίσιο της έκθεσής του Video Portraits, που φιλοξενείται στη Στέγη έως τις 7 Ιουλίου, μια πρωτότυπη αυτοβιογραφική περφόρμανς διάρκειας περίπου τριών ωρών, με τίτλο Έχετε ξανάρθει; Όχι, είναι η πρώτη φορά. Συνδυάζοντας εκατοντάδες εντυπωσιακές εικόνες από όλο το εύρος της γόνιμης καριέρας του, ο Wilson προσφέρει μια σφαιρική αυτοπροσωπογραφία της δημιουργικής διαδικασίας του, προσκαλώντας το κοινό στο αισθητικό του σύμπαν, την Πέμπτη, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών (Συγγρού 107), στις 8.30 μ.μ.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΕΝΑ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ - ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Το νερό

φέρνει χρήμα

Η γενικευμένη απορρύθμιση που επέβαλαν οι μνημονιακές πολιτικές δημιούργησε ευνοϊκές συνθήκες κερδοσκοπίας προς όφελος συγκεκριμένων ομάδων συμφερόντων. Φυσικοί πόροι, όπως το νερό, βγαίνουν σε πλειστηριασμό ως εμπόρευμα ευκαιρίας, ενώ ξένοι και εγχώριοι αγοραστές σπεύδουν να πάρουν τον έλεγχο εταιρειών υδάτων που δημιουργήθηκαν με τα χρήματα γενεών φορολογουμένων. Την ίδια στιγμή στον υπόλοιπο κόσμο η τάση επαναφοράς σε δημόσιο έλεγχο των υπηρεσιών που συνδέονται με το νερό ενισχύεται. Ακόμα και στο Παρίσι, πρωτεύουσα της χώρας στην οποία εδρεύουν οι ενδιαφερόμενες για το δικό μας νερό εταιρείες, η δημοτική αρχή προχώρησε σε επαναδημοτικοποίηση. Είναι πλέον ευρέως κατανοητό, όπως άλλωστε επιβεβαιώνει πανηγυρικά και η διεθνής εμπειρία, ότι από την ιδιωτικοποίηση του νερού ωφελούνται μόνο ξένα αρπακτικά κεφάλαια τα οποία μεταφέρουν τα κέρδη τους στο εξωτερικό, δεν επενδύουν στις υποδομές και αφού λήξουν τα κερδοφόρα και μονοπωλιακά συμβόλαια που έχουν εξασφαλίσει εγκαταλείπουν τους καταναλωτές με τα δίκτυα διαλυμένα και τις τιμές στα ύψη.

Οι επιπτώσεις των ιδιωτικοποιήσεων Το ντοκιμαντέρ «Το νερό φέρνει χρήμα» (Water makes money) των Λ. Φρανκ (L. Franke) και Χ. Λορενζ (H. Lorenz), που προσφέρει σήμερα η

«Αυγή» στους αναγνώστες της σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς -το οποίο φρόντισε για τη διάθεση του υλικού από τους συντελεστές της ταινίας και την ολοκλήρωση του υποτιτλισμού- επικεντρώνεται στις επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης του νερού στην Ευρώπη. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον τρόπο με τον οποίο οι ιδιωτικές εταιρείες αντιμετωπίζουν το νερό, όχι ως κοινό αγαθό, αλλά ως μονοπωλιακό προϊόν με τεράστιες δυνατότητες κερδοφορίας εξαιτίας της απόλυτα ζωτικής σημασίας του. Δημιουργήθηκε ως μία ταινία «από τα κάτω» - χρηματοδοτήθηκε από όσους ήθελαν να το δούνε και να το χρησιμοποιήσουν ως μέσο εκπαίδευσης και ενημέρωσης. Όπως σημειώνουν οι δημιουργοί της ταινίας: «Εκτός από τον αέρα που αναπνέουμε, το νερό είναι το πιο ση-

Το ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε ως μία ταινία «από τα κάτω» και χρηματοδοτήθηκε από όσους ήθελαν να το δουν και να το χρησιμοποιήσουν ως μέσο εκπαίδευσης και ενημέρωσης

μαντικό αγαθό για τον άνθρωπο, τα ζώα και τα φυτά. Τον Ιούλιο του 2010 η γενική συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε ψήφισμα που καλούσε στην αναγνώριση της πρόσβασης σε καθαρό νερό ως ανθρώπινο δικαίωμα (σ.σ.: η Ελλάδα απείχε από τη συγκεκριμένη ψηφοφορία). Ωστόσο το νερό μετατρέπεται σε κερδοφόρο επιχειρηματικό τομέα για τις ιδιωτικές εταιρείες που δεν υποχρεούνται να λογοδοτούν σε οποιονδήποτε άλλο πλην των μετόχων τους, των οποίων τα συμφέροντα δεσμεύονται να εξασφαλίζουν. Δεν πρόκειται για ένα πρόβλημα που αφορά μόνο τον Τρίτο Κόσμο και τις αναπτυσσόμενες χώρες. Όταν ένας δήμος ζητά βοήθεια λόγω οικονομικής αδυναμίας, οι δύο από τις μεγαλύτερες εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε αυτό τον τομέα, η Veolia και η Suez, χτυπούν την πόρτα του. Οι συνέπειες; Δραματική αύξηση του κόστους για τους καταναλωτές, κακή ποιότητα νερού, διαρκείς αυξήσεις στα τιμολόγια, κατάχρηση της μονοπωλιακής τους θέσης, έλλειψη διαφάνειας και συχνά διαφθορά. Την ίδια στιγμή οι δήμοι αντιμετωπίζουν μεγάλη δυσκολία να ελέγξουν κατά πόσο, οι τιμές που χρεώνουν οι εταιρείες ανταποκρίνονται στις παρεχόμενες υπηρεσίες».

Ιδιωτικά μονοπώλια Το νερό παραδοσιακά υπόκειται σε δημόσιο έλεγχο. Ο ισχυρότερος λόγος γι’ αυτό είναι ότι το πόσιμο νερό και το αποχετευτικό δίκτυο αποτελούν τοπικό μονοπώλιο. Πουθενά στον κόσμο δεν χρησιμοποιείται το δημόσιο υδρευτικό δίκτυο σωληνώσεων από διαφορετικούς και ανταγωνιστικούς παρόχους. Όταν ιδιωτικοποιείται αυτή η ζωτικής σημασίας υπηρεσία, στην πραγματικότητα αντικαθίσταται ένα δημόσιο μονοπώλιο με ένα ιδιωτικό. Αυτό ακριβώς συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο στο όνομα του «ελεύθερου ανταγωνισμού» και της «αγοράς» όταν εταιρείες όπως η Veolia και η Suez χτυπούν την πόρτα οικονομικά χειμαζόμενων δημοτικών κοινοτήτων ή χωρών. Όταν το κρίνουν σκόπιμο, μετατρέπονται σε χαμαιλέοντες αρνούμενοι ότι έχουν σχέση με τις ιδιωτικοποιήσεις. Δίνουν στις νέες επιχειρηματικές μορ-

φές που εφευρίσκουν καινοφανή ονόματα όπως «Συμπράξεις δημόσιου - ιδιωτικού τομέα» (Public Private Partnership) ή «Διασυνοριακή χρηματοδοτική μίσθωση» (Cross Border Leasing). Ωστόσο, τα αποτελέσματα τις δραστηριότητάς τους παραμένουν ίδια.

Εμπειρίες από όλο τον κόσμο Η έρευνα στην οποία στηρίχτηκε το ντοκιμαντέρ είχε στόχο την τεκμηριωμένη παρουσίαση εμπειριών από όλο τον κόσμο σχετικά με το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης του νερού. Παραδείγματα από την Ευρώπη και την Αμερική δίνουν τη δυνατότητα συναγωγής συμπερασμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα αποτελέσματα που είχε για το Παρίσι και άλλες γαλλικές πόλεις η παράδοση του ελέγχου του νερού στη Veolia, αλλά και στο πώς έγινε δυνατή η επαναφορά του σε δημόσιο έλεγχο. Σήμερα στη Γαλλία, που αποτελεί την έδρα των δύο ισχυρότερων εταιρειών του κλάδου, οι δήμοι που επιχειρούν να ξεφύγουν από τον ιδιωτικό έλεγχο της εκμετάλλευσης του νερού αυξάνονται με εντυπωσιακό ρυθμό. Πρέπει να σημειωθεί ότι η Veolia κινήθηκε νομικά κατά του ντοκιμαντέρ και των δημιουργών του, χωρίς ωστόσο να κατορθώσει τίποτα περισσότερο από το να του δώσει μεγαλύτερη δημοσιότητα. Στόχος του ντοκιμαντέρ είναι να δώσει την απαραίτητη τεκμηρίωση προκειμένου να εμπεδωθεί ότι η διαχείριση του νερού ως κοινού αγαθού με όρους κοινωνικής ωφέλειας, κοινωνικού ελέγχου και περιβαλλοντικής μέ-

Οι ιδιωτικές εταιρείες αντιμετωπίζουν το νερό όχι ως κοινό αγαθό, αλλά ως μονοπωλιακό προϊόν με τεράστιες δυνατότητες κερδοφορίας εξαιτίας της απόλυτα ζωτικής σημασίας του

Η έρευνα στην οποία στηρίχτηκε το ντοκιμαντέρ είχε στόχο την τεκμηριωμένη παρουσίαση εμπειριών από όλο τον κόσμο σχετικά με το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης του νερού ριμνας είναι εφικτή! Στην Ελλάδα πρόσφατες δημοσκοπήσεις αποκαλύπτουν με σαφήνεια ότι οι πολίτες της χώρας έχουν πραγματοποιήσει αρνητική μεταστροφή ως προς την αντίληψή τους για την ιδιωτικοποίηση των κοινών αγαθών. Ιδιαίτερα η περίπτωση του νερού αναδεικνύεται σε εμβληματικό τομέα αντίστασης των κοινωνιών στις διαθέσεις αρπακτικών συμφερόντων. Πλήθος κινημάτων, κινήσεων πολιτών και φορέων κάθε είδους δικτυώνονται, τεκμηριώνουν και προβάλλουν ενεργητικά την πεποίθησή τους ότι το νερό είναι αδιανόητο να αφεθεί σε ιδιωτικό έλεγχο. Οφείλουμε να επιδιώξουμε τη διεύρυνση αυτής της τάσης με σκοπό να μπορέσουμε συλλογικά να διακρίνουμε μεταξύ εμπορευμάτων και κοινών αγαθών, μεταξύ του κόσμου του κέρδους και της σφαίρας των δικαιωμάτων, μεταξύ της αγοράς και των υπηρεσιών δημοσίου συμφέροντος. Αυτή η διάκριση είναι απαραίτητη προκειμένου να πάψει να θεωρείται «φυσικό» ότι στους στόχους μίας δημόσιας επιχείρησης περιλαμβάνονται η διανομή των μερισμάτων στους μετόχους, η ανταμοιβή του κεφαλαίου και η παραγωγή κέρδους. Αξιοποιώντας τα διεθνή παραδείγματα μπορούμε να κατοχυρώσουμε συνταγματικά το δημόσιο χαρακτήρα του νερού και των δικτύων του. Κινήματα πολιτών σε άλλες χώρες, όπως πρόσφατα στην Ιταλία, αξιοποίησαν εργαλεία άμεσης δημοκρατίας προκειμένου να πετύχουν αυτόν τον στόχο, όπως επίσημα ή άτυπα δημοψηφίσματα σε εθνικό ή τοπικό επίπεδο. Είναι σαφές ότι η διαχείριση των κοινών αγαθών προς όφελος της κοινωνίας συνδέεται άμεσα με την ποιότητα της δημοκρατίας. Η ικανότητα ανάκτησης της έννοιας του «κοινού» και η οικοδόμηση μορφών συμμετοχικής διαχείρισης των κοινών πόρων δημιουργεί κοινωνικούς δεσμούς και αναδιαμορφώνει το περιεχόμενο της ιδιότητας του πολίτη. Σε κάθε περίπτωση η ιδιωτικοποίηση των κοινών αγαθών συνιστά, πρώτα από όλα, ιδιωτικοποίηση της σφαίρας λήψης αποφάσεων. Δ. ΚΟΤΣΑΚΑ - ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΑΚΗ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΝΙΚΟΣ ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 2 IOYNIOY 2013

OIKOΛΟΓΙΑ ΣΕ ΟΡΙΑΚΕΣ ΤΙΜΕΣ ΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ

55 ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Λ. ΣΤΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗ L.Stavrogianni@avgi.gr

Με ανακοινώσεις εφησυχασμού η... «αντιμετώπιση» του νέφους

Τα αιωρούμενα σωματίδια και οι φωτοχημικοί ρύποι όζον και διοξείδιο του αζώτου καταδυναστεύουν τη ζωή των κατοίκων της Αττικής, χωρίς ουδείς να ασχολείται με το πρόβλημα, αφού πλέον δεν συζητείται καν. Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση για το 2012 της αρμόδιας υπηρεσίας του ΥΠΕΚΑ, τα μικροσωματίδια υπερέβησαν την οριακή τιμή των 50 μικρογραμμαρίων ανά κυβικό μέτρο αέρα για την προστασία της δημόσιας υγείας βάσει της εθνικής κοινοτικής νομοθεσίας, η οποία δεν πρέπει να ξεπερνιέται πάνω από 35 ημέρες τον χρόνο, 40 ημέρες στον σταθμό της Λυκόβρυσης και δύο λιγότερες στην περιοχή του Πειραιά. Η κατάληψη της Αθήνας, αλλά και άλλων αστικών κέντρων από τα μικροσωματίδια λόγω της λειτουργίας τζακιών και ξυλόσομπων, η οποία εκδηλώθηκε στα τέλη του 2012 και αρχές νέου έτους, μετά την εξίσωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης με αυτόν της κίνησης, ακροθιγώς αναφέρεται στην έκθεση. Καταγράφεται «ως απότομη αύξηση τον Δεκέμβριο του 2012 λόγω της έναρξης χρήσης σε μεγάλο βαθμό βιομάζας ως θερμαντικού μέσου». Όσο για τα μικροσωματίδια ΑΣ 2,5, τα οποία θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνα για την υγεία, η «ύπαρξή» τους σαφώς υποβαθμίζεται με την αναφορά ότι «δεν παρουσίασαν υπέρβαση της ενδεικτικής οριακής τιμής και της τιμής στόχου σε καμία θέση μέτρησης». Ο έτερος δυνάστης που εμφανίζεται τους καλοκαιρινούς μήνες, το όζον, κινήθηκε εκτός του ορίου ενημέρωσης, των 180 μικρογραμμαρίων, και στους 10 σταθμούς μέτρησης, αλλά υπερέβη κατά πολύ την τιμή - στόχο για την προ-

Αγώνας για το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή Συγκέντρωση διαμαρτυρίας, την Τετάρτη 5 Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, στις 7 το βράδυ, προγραμματίζουν η Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Άνω Αμπελοκήπων και άλλοι φορείς στο Πάρκο. Στο κάλεσμά τους προτρέπουν τους πολίτες: o Να αγωνιστούμε για να ανατραπεί το σημερινό μοντέλο ανάπτυξης, που στηρίζεται αποκλειστικά στο κέρδος εις βάρος των κοινωνικών και περιβαλλοντικών αναγκών και επιτρέπει την ασυδοσία των αγορών που έχουν προξενήσει ανεπανόρθωτες καταστροφές στο περιβάλλον, με αποκορύφωμα το φαινόμενο του θερμοκηπίου. o Να υλοποιηθεί το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή (κατεδάφιση Μπάντμιντον, κατάργηση των παράνομων δρόμων, καμία νέα κατασκευή στο πάρκο, απομάκρυνση όλων των στρατοπέδων κ.λπ.).

στασία της ανθρώπινη υγείας, τα 120 μικρογραμμάρια, σε οκτάωρη βάση σε εννέα σταθμούς. Τα έτη 2010-2012 η εκτός ορίων πορεία του είχε ως εξής: στη Νέα Σμύρνη ο αριθμός των ημερών με υπερβάσεις ήταν 74, στα Λιόσια 32, στο Μαρούσι 41, στο Περιστέρι 32, στη Λυκόβρυση 43, στους Θρακομακεδόνες 75, πρώτη η Αγία Παρασκευή με 85 ημέρες, στην Ελευσίνα 34 και στο Κορωπί, εκτός Λεκανοπεδίου, και ο μοναδικός στην ευρύτερη περιοχή των Μεσογείων, με 68. Από την έκθεση αναδεικνύεται και η αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ, όταν τον Ιούλιο στη Λυκόβρυση και τους Θρακομακεδόνες για τέσσερις και πέντε ώρες, αντίστοιχα, ο φωτοχημικός ρύπος είχε αφηνιάσει (ξεπέρασε κατά πολύ τα όρια συναγερμού, τα 240 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο, επί τρεις συνεχόμενες ώρες). Ως... μέτρα στην έκθεση παρουσιάζονται τα αυτονόητα, όπως: «Το ΥΠΕΚΑ, εφαρμόζοντας τη σχετική νομοθεσία, εξέδωσε τα εξής:

o Την προβλεπόμενη ανακοίνωση του υ-

πουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με οδηγίες και συστάσεις για την αποφυγή των μετακινήσεων ευπαθών ομάδων πληθυσμού και σωματικής άσκησης από τα παιδιά.

o Τις προβλεπόμενες συστάσεις του ΥΠΕΚΑ για μείωση της χρήσης των Ι.Χ. αυτοκινήτων και χρησιμοποίηση των ΜΜΜ, για αποφυγή διακίνησης υγρών καυσίμων, για ανεφοδιασμό των οχημάτων με καύσιμο μετά τη δύση του ήλιου και κατά το δυνατόν αποφυγή λειτουργίας μονάδων και επιχειρήσεων». Στις άλλες περιπτώσεις που σημειώθηκαν υ-

περβάσεις του ορίου ενημέρωσης ή του ορίου συναγερμού, με διάρκεια μικρότερη των τριών ωρών, το ΥΠΕΚΑ εξέδωσε την προβλεπόμενη γι’ αυτές τις περιπτώσεις ανακοίνωση για την ενημέρωση του κοινού, η οποία περιελάμβανε και την ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας. Όσο για το διοξείδιο του αζώτου, άλλο συστατικό του πνιγηρού νέφους, σημειώθηκαν υπερβάσεις στη μέση ετήσια τιμή, η οποία έχει ορισθεί στα 40 μικρογραμμάρια, σε τέσσερις σταθμούς, εκ των οποίων οι τρεις στο κέντρο της Αθήνας. Στην Πατησίων με 64 μικρογραμμάρια, στην Αθηνάς και την Αριστοτέλους με 54 και στον Πειραιά με 41 μικρογραμμάρια. Σε κάθε περίπτωση, το θλιβερό είναι ότι το δίκτυο των σταθμών μέτρησης για την κατα-

γραφή της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην Αττική παραμένει ανεπαρκές. Διαθέτει μόνον 14 σταθμούς, όταν το 2005 λειτουργούσαν 17 σταθμοί.

«Περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση» με... φιέστες Ιδού πώς στο ΥΠΕΚΑ επιτυγχάνουν ταυτόχρονα την αύξηση της απορρόφησης των πόρων του Επιχειρησιακού Προγράμματος για το Περιβάλλον ΕΠΠΕΡΑΑ. Κατατάσσεται στα προγράμματα με τις χειρότερες επιδόσεις, αλλά και την εξυπηρέτηση των κομματικών φίλων. Το Συνέδριο «Re-engineering Greece», με τον βαρύγδουπο τίτλο «Μια εθνική πρωτοβουλία για την ανάπτυξη», που οργάνωσε ο Σύλλογος Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδας, του οποίου ο πρόεδρος, κ. Στασινός, ανήκει στη Ν.Δ. και απαντάται πολύ συχνά στο γραφείο του γενικού γραμματέα Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ, κ. Αλεξιάδη, του ιδίου χώρου, το περασμένο Σαββατοκύριακο, στο Κτήριο της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, βαφτίστηκε... δράση ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης του κοινού για περιβαλλοντικά θέματα. Με δύο αποφάσεις στις 23 Μαΐου εγκρίθηκε η διάθεση περίπου 40.000 ευρώ από το ΕΠΠΕΡΑΑ. Με την πρώτη ανατίθεται σε διαφημιστική εταιρεία η... περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, δαπάνης 22.140.00 ευρώ, διότι «το συγκεκριμένο συνέδριο αποτελεί μείζον γεγονός που επικοινωνείται σε ένα πολύ ευρύ κοινό με πολλαπλασιαστικά οφέλη στην εμπέδωση από όλους της ανάγκης εφαρμογής της Περιβαλλοντικής Πολιτικής του ΥΠΕΚΑ σε αναπτυξιακή στροφή.

Μέσω του συνεδρίου, επικοινωνείται στο ευρύ κοινό η ανάγκη ύπαρξης ενός χρηματοδοτικού εργαλείου, που για την επόμενη προγραμματική περίοδο (ΣΕΣ) είναι το ΕΠΠΕΡΑΑ. Το κοινό στο οποίο επικοινωνούνται τα ανωτέρω είναι πραγματικά ευρύ, διότι σε αυτό συμμετέχει αφενός μεν όλος ‘ο τεχνικός κόσμος’, μελετητές και κατασκευαστές έργων, μεταξύ των οποίων πολλά τα χρηματοδοτεί το ΥΠΕΚΑ μέσω του προγράμματος ΕΠΠΕΡΑΑ, αφετέρου δε συμμετέχουν σε αυτό υπουργοί από όλα τα αρμόδια υπουργεία, εξωτερικοί εμπειρογνώμονες, καθηγητές Πολυτεχνείου κ.ά., ήτοι όλοι οι εν δυνάμει φορείς συμμόρφωσης στις περιβαλλοντικές πολιτικές του ΥΠΕΚΑ και όλοι οι εν δυνάμει φορείς σε συνέργεια με το ΕΠΠΕΡΑΑ για την υλοποίηση συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων περιβάλλοντος». Στον δε κατάλογο των 16 εργαλείων... ευαισθητοποίησης περιλαμβάνονται:

o Μεταφορά, στήσιμο και τοποθέτηση στο κεντρικό σημείο του συνεδρίου κατασκευής τύπου «αράχνης». o Φιλοξενία περιπτέρου με ηλεκτρολογική τροφοδοσία.

o Σκηνοθεσία κεντρικής σκηνής του συνεδρί-

ου και τεχνική υποστήριξη: μικρόφωνα, ηλεκτρολόγος, ικανή σύνδεση με Δίκτυο με υπεύ-

θυνο ροής προγράμματος όπου το ΥΠΕΚΑ και το ΕΠΠΕΡΑΑ θα προβάλλονται στην κεντρική γιγαντοοθόνη.

o Παροχή ιδιωτικών υπηρεσιών ασφαλείας με

έξι εξειδικευμένα άτομα που θα μεριμνήσουν για την αποτροπή τυχόν σχετικών κινδύνων.

o Υπηρεσίες στάθμευσης για 10 αυτοκίνητα. o Πραγματοποίηση ειδικών συναντήσεων και

μικρών δεξιώσεων σε διαμορφωτές κοινής γνώμης και σε προσωπικότητες του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το συνέδριο.

o Χωροθέτηση και σχεδιασμό ροής κάθε ενέρ-

γειας που απαιτείται για την επιτυχημένη συμμετοχή του ΥΠΕΚΑ και του ΕΠΠΕΡΑΑ στο συνέδριο Re-engineering Greece. Με τη δεύτερη απόφαση για διάθεση 17.835 ευρώ ανατίθενται σε άλλη εταιρεία τα διαδικαστικά του συνεδρίου, οι εργασίες του οποίου, φυσικά, ξεκίνησαν με γραπτό μήνυμα του πρωθυπουργού και έκλεισαν με την ομιλία του υπουργού αναπληρωτή Στ. Καλαφάτη. Παρότι οι αποφάσεις μιλούν για διεθνές συνέδριο, το δελτίο Τύπου δεν αναφέρει ουδεμία παρέμβαση συνέδρου εκτός Ελλάδας. Οι διοργανωτές έκριναν ότι η «ευαισθητοποίηση» δεν απευθύνεται σε φοιτητές. Γι’ αυτό και η τιμή εισόδου ήταν 20 ευρώ.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

56 Παρακαλούνται οι αναγνώστες να ενημερώνονται για τυχόν αλλαγές από τα παρακάτω τηλέφωνα Α ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΑΒΑΝΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Κηφισίας 234 και Λυκούργου 3, 2106756546, Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 20:50, 23:15 ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1 CYTA Πατησίων 140, 2108259975 - 2108215327, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr Αίθουσα 1 The Hangover Part III 18:15, 20:15, 22:30 Αίθουσα 2 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 18:45, 21:30 Αίθουσα 3 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 20:30, 23:00 Αίθουσα 4 The Hangover Part III 19:40, 22:00 Αίθουσα 6 (Θερινή) The Hangover Part III 20:50, 23:00 ΑΘΗΝΑΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Χάρητος 50, Κολωνάκι, 2107215717, Μια νύχτα στην όπερα 21:00, 23:00 ΑΘΗΝΑΙΟΝ Βασιλίσσης Σοφίας 124, Αμπελόκηποι, 2107782122-2112112222, www.athinaioncinemas.com Αίθουσα 1 The Hangover Part III 18:40, 20:50, 23:00 Αίθουσα 2 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 17:30, 20:10, 22:50 ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS Ζησιμοπούλου 7 & Ιωάννου Μεταξά, Γλυφάδα, 21089832382112112222, www.athinaioncinemas.com Αίθουσα 1 The Hangover Part III 18:40, 20:50, 23:00 Αίθουσα 2 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 17:30, 20:10, 22:50 Αίθουσα 3 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 17:50, 20:20, 22:40 Αίθουσα 4 The Hangover Part III 17:30, 20:00 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 22:10 ΑΙΓΛΗ Λεωφόρος Πεντέλης 98, Χαλάνδρι, 2106841010 Αίθουσα 1 The Hangover Part III 19:00, 21:00, 23:00 Αίθουσα 2 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 20:30 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 18:00, 23:00 ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ (ΘΕΡΙΝΟ) Κήπος Ζαππείου, 2103369300, The Hangover Part III 21:00, 23:00 ΑΜΥΝΤΑΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Κωνσταντινουπόλεως 16, Υμηττός, 2107626418, Αννα Καρένινα 20:45, 23:00 AΝΕΣΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι, 2107788778, Δεν κρατιέμαι 23:10 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 20:45 ΑΝΟΙΞΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Αττική & Ευριπίδου 19, Νέο Ηράκλειο, 2102814071, Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 21:15 ΑΡΚΑΔΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Καραολή Δημητρίου 36 & Φορμίωνος 222, Πάρκο Νέας Ελβετίας, 2107661166-2107661226, The Hangover Part III 21:00, 23:00 ΑΣΤΥ Κοραή 4, Αθήνα, 2103221925, Μερικοί το προτιμούν καυτό (Ταινιόραμα 2013) 18:00 Οι άντρες προτιμούν τις ξανθιές (Ταινιόραμα 2013) 20:00 Νιαγάρας (Ταινιόραμα 2013) 22:00 ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Μέσα στο Αττικό Άλσος, 6944542300-2106997755, The Hangover Part III 21:00, 23:00 ΒΑΡΚΙΖΑ Θάσου 22, 2108973926 Αίθουσα 1 3D Digital Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 18:30, 20:10, 20:30 Αίθουσα 2 Κουαρτέτο 20:40, 23:30 Οι Κρουντς (μεταγλ.) 18:30 3D Αίθουσα 3 (Θερινή) Η γεύση της εκδίκησης 20:45, 22:50 ΒΟΞ (ΘΕΡΙΝΟ) Θεμιστοκλέους 82, Εξάρχεια, Αθήνα, 2103301170, 100 χρόνια Μαξ Λίντερ 21:00, 23:00 VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL Ανδρέα Παπανδρέου 35 (παράπλευρος Αττική οδού) θέση ψαλίδι, Μαρούσι, Τηλ.14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 Το πρόσωπο του κακού 00:20 Νομοταγείς τύποι 20:00, 22:10 Αίθουσα 2 Iron Man 3 16:40 3D Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 19:10, 22:00 Αίθουσα 3 Iron Man 3 16:00, 18:40, 21:20, 00:00 Αίθουσα 4 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 15:30, 18:20, 21:10, 00:00 Αίθουσα 5 - Cinema Europa, Heineken Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 18:30, 21:30, 00:30 Αίθουσα 6 Cinema Europa Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 20:00, 23:00 Αίθουσα 7 - max screen - Cosmote The Hangover Part III 19:15, 21:45, 00:15 Αίθουσα 8 - Lays The Call 20:50 The Hangover Part III 23:00 Οι Κρουντς (μεταγλ.) 16:45, 18:45 Αίθουσα 9 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 17:30, 20:20, 23:10 Αίθουσα 10 The Hangover Part III 15:45, 18:00, 20:15, 22:30 Αίθουσα 11 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 17:00, 19:50, 22:40 Αίθουσα 12 The Hangover Part III 16:30, 18:45, 21:15, 23:30 Αίθουσα 13 - gold class The Hangover Part III 20:15, 22:30 Αίθουσα 14 - gold class The Hangover Part III 18:45, 21:15, 23:30 VILLAGE 5 CINEMAS PAGRATI Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου, Εμπορικό κέντρο Millennium, Παγκράτι, 210 7566240 - 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 18:30, 21:10, 23:50 Αίθουσα 2 The Hangover Part III 19:20, 21:20, 23:20 Αίθουσα 3 - Cosmote Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 18:30, 21:20, 00:10 Αίθουσα 4 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 19:00, 21:40, 00:20 Αίθουσα 5 Οι Κρουντς (μεταγλ.) 18:00 The Hangover Part III 20:10, 22:10, 00:10 VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO Παλαιά Λε-

ΘΕΑΜΑΤΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Ελευθερίου Βενιζέλου 40, Νέα Σμύρνη, 2109332766, Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 20:50, 23:15 ΦΙΛΟΘΕΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Πλατεία Δροσοπούλου, Φιλοθέη, 2106833398, The Hangover Part III 20:50, 23:00 ΦΟΙΒΟΣ Εθνικής Αντιστάσεως 1, στάση ΜΕΤΡΟ Περιστέρι, 2105711105 The Hangover Part III 19:00, 20:50, 22:40

ΕΠΙΛΟΓΕΣ «ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΗΝ ΟΠΕΡΑ» του Σαμ Γουντ. Η πρώτη ταινία που οι αδελφοί Μαρξ γύρισαν για τα στούντιο της MGM, το 1935, μετά την αποχώρησή τους από την Paramount. Ο Γκρούτσο, ο Τσίκο και ο Χάρπο Μαρξ, αυτή τη φορά αποφασίζουν να «ανατινάξουν» τον σνομπ κόσμο της όπερας βοηθώντας ένα ερωτευμένο ζευγάρι τραγουδιστών (Αθηναία, Θησείο).

ΗΜΙΚΕΝΤΡΙΚΟΙ ΑΛΣΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Δεκελείας154, 21025320032102583133, The Hangover Part III 20:50, 23:00 ΑΡΤΕΜΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ 3D DIGITAL (ΘΕΡΙΝΟ) Νευροκοπίου 24, Παπάγου, 2106561153, Οι Κρουντς (μεταγλ.) 20:45 3D Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 23:00 3D ΠΕΡΑΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ (ΘΕΡΙΝΟ) Κώστα Βάρναλη 32 & Μεγάλου Αλεξάνδρου, Περιστέρι, 21057808923, Django, ο Τιμωρός 21:20 ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Κύπρου 68 & Δωδεκανήσου, Αργυρούπολη, 2109922098, The Hangover Part III 21:00, 23:00

«100 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΞ ΛΙΝΤΕΡ». «Μάθημα ιστορίας» κινηματογράφου αυτό το φιλμ, που περιλαμβάνει μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές δημιουργίες του μεγάλου, αλλά και άγνωστου κωμικού, κινηματογραφικού «πατέρα» του Τσάπλιν, στα χρόνια που ο κινηματογράφος δεν είχε διαμορφώσει ακόμα τα εκφραστικά του μέσα (Βοξ, Λαΐς - Ταινιοθήκη της Ελλάδος).

Αμερική, σε ένα ντοκιμαντέρ εξαιρετικής τεκμηρίωσης (Ταινιοθήκη της Ελλάδος).

«ΤΑΞΙΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑ» του Κώστα Βάκκα. Οι ταξικοί αγώνες των Ελλήνων μεταναστών στην

«ΣΑΝ ΠΕΤΡΙΝΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΣΤΗΝ ΜΠΑΣΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ» του Ολιβιέ Ζισουά. Η ποί-

ωφόρος Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτινη 3 Δέλτα Παλαιού Φαλήρου, Τηλ. 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 18:50, 21:30, 00:10 Αίθουσα 2 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 18:30, 21:20, 00:10 Αίθουσα 3 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 22:30 Iron Man 3 17:50 Νομοταγείς τύποι 20:30 Αίθουσα 4 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 19:50, 22:30 Αίθουσα 5 The Hangover Part III 17:40, 19:50, 22:00, 00:10 Αίθουσα 6 The Hangover Part III 18:50, 21:00, 23:10 Αίθουσα 7-VMAX - Cosmote The Hangover Part III 17:20, 19:30, 21:40, 23:50 Αίθουσα 8- Gold Class The Hangover Part III 19:50, 22:10, 00:30 Αίθουσα 9 - gold class The Hangover Part III 18:40, 21:00, 23:20 VILLAGE CINEMAS ATHENS METRO MALL ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Λεωφόρος Βουλιαγμένης 276, Άγιος Δημήτριος, 210 6104100 - 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 - Coca Cola Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 17:20 The Hangover Part III 20:00, 22:10, 00:20 Αίθουσα 2 - Cosmote The Hangover Part III 16:50, 19:00, 21:10, 23:20 Αίθουσα 3 Οι Κρουντς (μεταγλ.) 17:40 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 19:50, 22:30 Αίθουσα 4 Ξενοδοχείο για τέρατα (μεταγλ.) 16:00 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 18:00, 21:00 Νομοταγείς τύποι 23:50 Αίθουσα 5 Tad, ο χαμένος εξερευνητής (μεταγλ.) 16:50 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 18:50, 21:30, 00:10 VILLAGE RENTI SUMMER (ΘΕΡΙΝΟ) Θηβών 228 & Παρνασσού, Άγιος Ιωάννης Ρέντης, 2104215100 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr, The Hangover Part III 21:10, 23:40 VILLAGE SHOPPING AND MORE Θηβών 228 & Παρνασσού ,Άγιος Ιωάννης Ρέντης, 210 4215100 - 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 - Comfort The Hangover Part III 20:20, 22:30 Αίθουσα 3 Ξενοδοχείο για τέρατα (μεταγλ.) 17:20 Νομοταγείς τύποι 19:20, 21:30, 23:50 Αίθουσα 4 The Hangover Part III 19:10, 21:20, 23:30 Αίθουσα 5 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 18:15, 21:15, 00:15 Αίθουσα 6 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 17:40, 20:30, 23:10 Αίθουσα 7 The Hangover Part III 18:40, 20:50, 23:00 Αίθουσα 8 Οι Κρουντς (μεταγλ.) 17:50 The Hangover Part III 20:00, 22:10, 00:20 Αίθουσα 9 The Hangover Part III 18:10, 20:20, 22:30 Αίθουσα 10 - Cosmote Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 17:00, 19:40, 22:20 Αίθουσα 11 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 18:20, 21:00, 23:40 Αίθουσα 12 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 19:45, 22:45 Αίθουσα 13 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 19:00, 21:50, 00:30 Αίθουσα 14 Οι Κρουντς (μεταγλ.) 17:20 The Hangover Part III 19:30, 21:40, 00:00 ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON Ζέππου 14 & Ξενοφώντος 31, Γλυφάδα, 2109650318, www.odeon.gr, www: iticket.gr Αίθουσα 3 (Θερινή) Ιδιαίτερες αδυναμίες 20:45, 23:10 ΔΑΝΑΟΣ Λεωφόρος Κηφισίας 109 & Πανόρμου, Αμπελόκηποι, 2106922655, www.danaoscinema.gr Αίθουσα 1 Hannah Arendt 18:00, 20:15, 22:30 Αίθουσα 2 Νομοταγείς τύποι 18:30, 20:30, 22:30 ΔΕΞΑΜΕΝΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Πλατεία Δεξαμενής Κολωνάκι, Αθήνα, 2103623942-2103602363, Ιδι-

ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ

«Μια νύχτα στην όπερα» του Σαμ Γουντ

αίτερες αδυναμίες 20:50, 23:00 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΣΙΝΕ ΔΑΦΝΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Ηλία Ηλιού 28-30 & Ηλιουπόλεως 77, Δάφνη, 2109731856, Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 21:00 ΔΙΑΝΑ Περικλέους 14,Μαρούσι, 2108028587, Hannah Arendt 22:15 Ο μανάβης 19:00, 20:40 ΔΙΟΝΥΣΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Συγγρού 286, & Μυκηνών 2, 2109515514, Αννα Καρένινα 20:45, 23:00 ΕΚΡΑΝ (ΘΕΡΙΝΟ) Ζωοδόχο Πηγής & Αγαθίου, Νεάπολη, 2106461895, Το πρόσωπο της ομίχλης 20:45, 23:00 ΕΛΛΗΝΙΣ CINEMAX (ΘΕΡΙΝΟ) Κηφισίας 29, Αμπελόκηποι, Αθήνα, 2106464009-80111300400, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr, Ιδιαίτερες αδυναμίες 20:50, 23:00 ΖΕΦΥΡΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Τρώων 36, Θησείο, 2103462677, Ριφιφί 22:45 Ο κλέφτης των ροδάκινων 21:00 ΘΗΣΕΙΟΝ (ΘΕΡΙΝΟ) Αποστόλου Παύλου 7, Θησείο, 2103470980-2103420864, www.cinethisio.gr, Μια νύχτα στην όπερα 20:50, 23:05 ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX CYTA Λεωφόρος Κηφισίας 245, (Ζηρίνειο), Κηφισιά, 21062335672106232808, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr Αίθουσα 1 The Hangover Part III 19:00, 21:00, 23:00 Αίθουσα 2 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 18:45, 21:30 ΛΑΪΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Ιερά Οδός 48 και Μεγάλου Αλεξάνδρου, Μεταξουργείο, 2103609695, Ο μανάβης 21:00 100 χρόνια Μαξ Λίντερ 22:45 ΛΑΟΥΡΑ EUROPA CINEMAS (ΘΕΡΙΝΟ) Φορμίωνος & Νικηφορίδη 24, Νέο Παγκράτι, 2107662040, Το κυνήγι 20:45, 23:00 ΛΙΛΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Νάξου 115, Αγιος Λουκάς, Πατήσια, 2102016849, Μεγάλες προσδοκίες 20:50, 23:00 ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ FILMCENTER Λεωφόρος Συγγρού 106, 2109215305, Hannah Arendt 20:30, 22:30 Ο μανάβης 18:30 ΝΑΝΑ CINEMAX CYTA Λεωφόρος Βουλιαγμένης 179 Δάφνη,(στάση ΜΕΤΡΟ Αγ.Ιωάννης), 2109703158-2109706865, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr Αίθουσα 1 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 19:00, 21:30, 00:00 Αίθουσα 2 The Hangover Part III 20:00, 22:20 Αίθουσα 3 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 19:15, 22:00 Αίθουσα 4 The Hangover Part III 19:30, 21:45 Αίθουσα 5 The Hangover Part III 18:50, 21:10, 23:30 Αίθουσα 6 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 20:30, 23:00 ΟΑΣΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Πρατίνου 7, Παγκράτι, 2107244015, Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 20:40, 23:05 ODEON KΟSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ Λεωφόρος Κηφισίας .73 & Πουρνάρα (Κόμβος Αττικής οδού), 8011160000 - 2106786000, www.odeon.gr, www.i-ticket.gr Αίθουσα 1 Οι Κρουντς (μεταγλ.) 19:00 Trance 21:20 Αίθουσα 2 Ιδιαίτερες αδυναμίες 20:20, 22:40 Αίθουσα 3 Iron Man 3 19:10, 22:00 Αίθουσα 4 Μεγάλες προσδοκίες 21:10 Αίθουσα 5 The Call 21:50 Αίθουσα 6 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 18:40 3D, 21:40 3D Αίθουσα 7 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 19:30, 22:30 Αίθουσα 8 Vodafone The Hangover Part III 21:00, 23:10 Αίθουσα 9 The Hangover Part III 20:00, 22:10 Αίθουσα 10 The Hangover Part III 20:30, 22:40 Αίθουσα 11 The Hangover Part III 19:20, 21:30 Αίθουσα 12 Νομοταγείς τύποι 20:10, 22:20

ηση που γράφτηκε στο κολαστήριο της Μακρονήσου αντιπαρατίθεται δημιουργικά από τον Ελβετό ντοκιμαντερίστα στις προπαγανδιστικές κραυγές των «εθνικών αναμορφωτών» (Ταινιοθήκη της Ελλάδος). ΟDEON STARCITY Λεωφόρος Συγγρού 111 & Λεοντίου, Νέος Κόσμος, 2106786000, www.odeon.gr, www.i-ticket.gr Αίθουσα 1 The Hangover Part III 21:30 Αίθουσα 2 Νομοταγείς τύποι 20:00, 22:10 Αίθουσα 3 Iron Man 3 19:10, 21:50 Αίθουσα 4 Trance 21:40 Αίθουσα 5 The Hangover Part III 19:40, 22:00 Αίθουσα 6 The Hangover Part III 20:20, 22:30 Αίθουσα 7 - Vodafone Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 21:20 3D Αίθουσα 8 Μεγάλες προσδοκίες 21:00 Αίθουσα 9 Οι Κρουντς (μεταγλ.) 19:20 Αίθουσα 10 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 19:20, 22:20 ΠΑΛΑΣ Υμηττού 109, Παγκράτι, 2107511868 Αίθουσα 1 Δέκα μικροί νέγροι 20:30 Σμύρνη: Καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης 19001922 18:30 Ο Ρόμπερτ Μίτσαμ είναι νεκρός 22:30 Αίθουσα 2 (Θερινή) Funny Face 21:00 Δέκα μικροί νέγροι 23:00 ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Αλεξάνδρας & Μαυρομιχάλη, Αθήνα, 2106425714, Hannah Arendt 20:45, 23:00 ΡΙΒΙΕΡΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Βαλτετσίου 46, Εξάρχεια, 2103837716-2103844827, Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 20:40, 23:10 ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ (ΘΕΡΙΝΟ) Αλσος Βεϊκου, 2102138119, Οι Κρουντς (μεταγλ.) 21:00 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 23:00 ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ (ΘΕΡΙΝΟ) Κυδαθηναίων 22, Πλάκα, 2103222071-2103248057, info@cineparis.gr, www.cineparis.gr, Ιδιαίτερες αδυναμίες 20:45, 23:00 ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Πάρκο Φλοίσβου, Παλαιό Φάληρο, 2109821256-2109403595, The Hangover Part III 21:00, 23:00 ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ CLASSIQUE (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Κηφισίας 290 & Παρίτση 2, Ψυχικό (Φάρος), 2106777330-1, The Hangover Part III 21:00, 23:00 STER CINEMAS Λεωφ. Δημοκρατίας 67α, εμπορικό κέντρο ESCAPE, Ιλιον, 801 801 7837 -210 8092690, www.stercinemas.gr Αίθουσα 1 The Hangover Part III 19:20, 21:30, 23:30 Αίθουσα 2 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 18:10, 21:10 Αίθουσα 3 Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 22:10 Νομοταγείς τύποι 18:20, 20:20 Αίθουσα 4 The Hangover Part III 18:30, 20:30, 22:30 Αίθουσα 5 The Hangover Part III 18:00, 20:00, 22:00, 00:00 Αίθουσα 6 Iron Man 3 18:50, 21:20, 23:50 Αίθουσα 7 Chinese Zodiac 19:50, 22:20 Αίθουσα 8 (Θερινή) The Hangover Part III 21:00, 23:00 ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΛΑΪΣ Ιερά Οδός 48 & Μεγάλου Αλεξάνδρου 134-136, 2103609695-2103612046, contact@tainiothiki.gr, www.tainiothiki.gr Αίθουσα 1 Ο μανάβης 22:15 100 χρόνια Μαξ Λίντερ 20:15 Αίθουσα 2 Ταξισυνειδησία: Η άγνωστη ιστορία του Ελληνοαμερικανικού ριζοσπαστισμού 22:00 Σαν πέτρινα λιοντάρια στην μπασιά της νύχτας 20:00 ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 3D DIGITAL Λεωφόρος Ηρακλείου 386, Νέο Ηράκλειο, 21028268732102825607, www.triaasteria.gr Αίθουσα 1 Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 20:15, 22:30 Αίθουσα 2 The Hangover Part III 19:45, 22:00 Αίθουσα 3 (Θερινή) The Hangover Part III 21:00, 23:00 ΤΡΙΑΝΟΝ FILMCENTER Κοδριγκτώνος 21 & Πατησίων 101, 2108222702-2108215469, Spitﬁre: Back to Zero 20:30 Ο μανάβης 18:30, 22:30 ΦΙΛΙΠ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΑΘΗΝΑ (ΘΕΡΙΝΟ) - PISCINES IDEALES Σολωμού 18, Χαλάνδρι, 2106855860, Νομοταγείς τύποι 21:00, 23:00 ΑΚΤΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Θησέως και Αιόλου, Βουλιαγμένη, 2108961337, Ιδιαίτερες αδυναμίες 20:50, 23:10 ΑΛΕΞ CINEMA (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Πόρτο Ράφτη 235, 22990-76034, www.alexcinema.gr, Νομοταγείς τύποι 21:00, 23:00 ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ (ΘΕΡΙΝΟ) - SUZUKI Ηρώων Πολυτεχνείου 27, 5η στάση Χολαργού, 2106777708, Ο υπέροχος Γκάτσμπυ 21:30 ΑΛΙΚΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Πλατεία Δροσιάς, 2106229645 - 2102234130, The Hangover Part III 20:50, 23:00 ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) - SUZUKI Αγίου Ιωάννου 2, 2106010561 The Hangover Part III 21:00, 23:00 ΑΜΙΚΟ (ΘΕΡΙΝΟ) Επιδαύρου & Ανδρούτσου 20, 2106815532-2106826372, The Hangover Part III 21:00, 23:00 COOL TYMVOS CINEMAS Δημοσθένους 8, Παραλία Μαραθώνα, 2294055566-6977500030 Αίθουσα 2 (Θερινή) Νομοταγείς τύποι 21:00, 23:00 Αίθουσα 3 (Θερινή) Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 21:00, 23:10 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Ειρήνης 50, Πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως, Ηλιούπολη, 2109937870, www.politismosilioupoli.gr Κι αν ζούσαμε όλοι μαζί? 21:00, 23:00 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Αγίου Κωνσταντίνου 40, Μαρούσι, 2106198890, Αν... 21:00, 23:00 ΚΟΡΑΛΙ CINEMAX (ΘΕΡΙΝΟ) Αφροδίτης & Ιθάκης, Σαρωνίδα, 2291054097-2291054931, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr, The Hangover Part III 21:00, 23:00 ΜΑΓΙΑ Αβάντων 83 & Ιατρίδου, Χαλκίδα, 2221025625, www.odeon.gr, www.i-ticket.gr The Hangover Part III 20:00, 22:30 ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ CINEMA (ΘΕΡΙΝΟ) Δουκίσσης Πλακεντίας 87, Χαλάνδρι, 2106014284, Ιδιαίτερες αδυναμίες 20:50, 23:00 ΜΑΡΙΕΛ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Μαρκοπούλου 39, Πόρτο Ράφτη, 22990-71335, The Hangover Part III 21:00, 23:00 ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Παπαδιαμάντη 12, Κηφισιά, 2108019687, Ιδιαίτερες αδυναμίες 20:50, 23:00 ΟΡΦΕΑΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Σαρωνίδος 60, Σαρωνίδα, 22910-60077, Νομοταγείς τύποι 21:00, 23:00 ΡΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Αφροδίτης 8, Βάρκιζα, 21089708442108971654, The Hangover Part III 21:00, 23:00 ΣΙΝΕ ΓΕΡΑΚΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Μιλτιάδου & Γαργηττού, Γέρακας, 2106612717, Στο τέλος του δρόμου 22:40 Οι Κρουντς (μεταγλ.) 21:00 ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Ελευθερίου Βενιζέλου 3 & Λεωφόρος Μαραθώνος, Παλήνη, 2106666815-2106666284, The Hangover Part III 21:00, 23:00 ΣΙΣΣΥ (ΘΕΡΙΝΟ) - ALGIDA Λεωφόρος Μαραθώνος 36, Νέα Μάκρη, 2294091811-6944141308, The Hangover Part III 21:00, 23:10 ΧΛΟΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Κασαβέτη 17, Κηφισιά, 2108011500, The Hangover Part III 21:00, 23:00 ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΙΝΕ ΝΙΚΑΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Θηβών 245, Νίκαια, 2104830330, www.cinenikaia.gr, Django, ο Τιμωρός 21:00 ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ Αγίου Γεωργίου & Ζάππα 4, Κορυδαλλός, 2104960955 Αίθουσα 1 Κλειστό Αίθουσα 2 (Θερινή) Iron Man 3 21:00, 23:00 ΣΙΝΕ ΣΕΛΗΝΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Αγίου Νικολάου 17 & Πανθέας, Σελήνια Σαλαμίνας, 2104670011 2104670012, blogspot.cineselini.com, , Iron Man 3 21:00 digital Fast & Furious 6: Μαχητές των δρόμων 23:15 digital

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 IOYNIOY 2013

ΣΚΑΚΙ

Οι χρόνοι του Ουκρανού και ο Κουβανός ιππότης

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ o Αποτελέσματα προημιτελικού γύρου στο Κύπελλο Αττικής: Φυσιολάτρης Νίκαιας ΣΜΣ Ελευσίνας 2-2 (προκρίθηκε η Ελευσίνα), Πανιώνιος - Ζήνων Γλυφάδας 3,50,5, Σ.Ο. Μοσχάτου - Σ.Ο. Παγκρατίου 13, ΑΕΚ - Εστία Ν. Σμύρνης 3,5-0,5. Η τελική φάση (Final Four) φιλοξενείται στην αίθουσα Εκδηλώσεων του Ποδοσφαιρικού Γηπέδου του Πανιωνίου (Θ. Σοφούλη και Ι. Χρυσοστόμου, Νέα Σμύρνη). Χθες παίζονταν οι παρτίδες του ημιτελικού γύρου (Παγκράτι - ΑΕΚ, Ελευσίνα - Πανιώνιος) και σήμερα στις 12 το μεσημέρι θα διεξαχθούν ο τελικός και ο μικρός τελικός.

Πολλαπλά ενδιαφέρουσα ήταν η παρτίδα μεταξύ του Ουκρανού Ιβαντσούκ και του Κουβανού Ντομίνγκεζ για το Γκραν Πρι της ΦΙΝΤΕ που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη. Ο Ιβαντσούκ βελτίωνε διαρκώς τη θέση του και σε κάποια φάση της παρτίδας θεωρήθηκε κερδισμένος. Ο μόνος λόγος που δεν εγκατέλειπε ο Ντομίνγκεζ ήταν η πίεση χρόνου του αντιπάλου του. Το μόνιμο πρόβλημα του Ουκρανού (έχει χάσει πολλές παρτίδες από έλλειψη χρόνου), θα καθόριζε για μια ακόμα φορά το αποτέλεσμα. Μη έχοντας χρονικά περιθώρια να επιλέξει τις καλύτερες κινήσεις, πραγματοποιούσε κατώτερες και η υπεροχή του εξανεμιζόταν. Ο Κουβανός θυμήθηκε ότι σε παλαιότερη συνάντησή τους, το 2009 στο Λινάρες της Ισπανίας, ύστερα από αμοιβαία πίεση χρόνου, ο Ιβαντσούκ έφθασε σε κερδισμένη θέση αλλά, αισθανόμενος άσχημα επειδή στη διάρκεια της πίεσης έριξε στη βιασύνη του τα κομμάτια, παραχώρησε στον Ντομίνγκεζ ισοπαλία! Θέλοντας να ανταποδώσει ο Κουβανός την ευγενική χειρονομία, και επειδή δεν επιτρέπεται πρόταση ισοπαλίας, επιχείρησε να την επιβάλει με τριπλή επανάληψη κινήσεων. Δυστυχώς για τον Ουκρανό, έληξε ο χρόνος του, πριν πραγματοποιήσει την 40ή του κίνηση και έχασε…

o Διάλεξη του διεθνούς μετρ Ηλία Κουρκουνάκη απόψε (Ζηνοδότου 22, Παγκράτι, ώρα έναρξης 19:30), με θέμα: «η κατάλληλη ισορροπία γνώσης και κατανόησης στο φινάλε». Πληροφορίες στο τηλ. 210ιστοσελίδα: 7564995 ή στην www.athenschess.gr. o Ο 10ος Διαγωνισμός Λύσης Προβλημάτων Αττικής θα πραγματοποιηθεί την επόμενη Κυριακή 9 Ιουνίου, ώρες 11:00 13:00, στο φιλόξενο στέκι «Κάισσα Café», Μεσογείων 12, Αμπελόκηποι. Η διοργάνωση, οποία θα αναδείξει τον πρωταθλητή Αττικής, καθώς και τον πρωταθλητή εφήβων Αττικής θα συπεριλάβει έξι προβλήματα, όλα από διαφορετικές κατηγορίες. Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι 8 Ιουνίου στον κ. Ι. Γαρουφαλίδη, τηλ. 6938792281, e-mail ggaroufalidis@yahoo.gr.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΚΟΣΜΑΣ ΚΕΦΑΛΟΣ kosmaskefalos@gmail.com

Ήττες για τον Τοπάλοφ Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής Τοπάλοφ θριάμβευσε σε δύο προηγούμενα τουρνουά του Γκραν Πρι, τερματίζοντας πρώτος (στο ένα σε ισοβαθμία) και αήττητος. Ήταν μόνος πρώτος και στη συγκεντρωτική βαθμολογία (ξεπερνούσε και

παίκτες με τρία τουρνουά), από όπου οι δύο πρώτοι σκακιστές θα προκριθούν στο Τουρνουά των Διεκδικητών του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Στη Θεσσαλονίκη ξεκίνησε μουδιασμένα, με πολλές ισοπαλίες, ωστόσο μετά τον 6ο γύρο παρέμενε αήττητος. Στον 7ο γύρο γνώρισε την πρώτη ήττα (ύστερα από 28 παρτίδες της ίδιας σειράς αγώνων!), από τον Νακαμούρα και στον αμέσως επόμενο γύρο τη δεύτερη ήττα, αυτή τη φορά από τον Μπακρό. Ουσιαστικά έμεινε εκτός διεκδίκησης των πρώτων θέσεων και, αν επρόκειτο για μεμονωμένο τουρνουά, ίσως να μην τον ενοχλούσε τόσο. Πρόκειται, όμως, για τμήμα του Γκραν Πρι, στο οποίο, μετά τη λήξη των αγώνων της Θεσσαλονίκης ίσως πάψει να προηγείται! Το ευτύχημα για τον Τοπάλοφ είναι ότι έχει ακόμα μία ευκαιρία, δεδομένου ότι ο κάθε σκακιστής αγωνίζεται στα 4 από τα 6 τουρνουά. Δηλαδή, στα 3 καλύτερα τουρνουά του να μην μετρήσει το αποτέλεσμα της Θεσσαλονίκης… Βαθμολογία μετά τον 8ο γύρο:1) Κάμσκι (ΗΠΑ, 2741) 6 βαθμοί, 2-3) Καρουάνα (Ιταλία, 2774), Ντομίνγκεζ (Κούβα, 2723) 5,5, 4) Γκριστσούκ (Ρωσία, 2779) 4,5, 5-6) Πονομαριόφ (Ουκρανία, 2742), Καζιμτζάνοφ (Ουζμπεκιστάν, 2699) 4, 710) Μπακρό (Γαλλία, 2725), Τοπάλοφ (Βουλγαρία, 2793), Μορόζεβιτς (Ρωσία, 2760), Σβίντλερ (Ρωσία, 2769) 3,5, 11) Νακαμούρα (ΗΠΑ, 2775) 3, 12) Ιβαντσούκ (Ουκρανία, 2755) 1,5 βαθμό. Ο μέσος όρος ΕΛΟ είναι 2753. Σήμερα στις 2 μ.μ. θα αρχίσει στο Μακεδονία Παλλάς ο 10ος γύρος και αύριο στις 12 το μεσημέρι ο τελευταίος. Οι αγώνες βρίσκονται στο επίκεντρο του παγκό-

o Το 11ο Φυσιολατρικό Όπεν θα διεξαχθεί από 19 έως 27 Ιουνίου στον Πολιτιστικό Πολυχώρο «Μάνος Λοίζος» του Δήμου Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη, Θηβών 245. Δηλώσεις συμμετοχής στον κ. Ν. Ορνιθόπουλο, τηλ./fax 210-4930470, 6979285543 ή στο e-mail: info@fysiolatris.gr.

Ιβαντσούκ (αριστερά) και Ντομίνγκεζ στην αναμέτρηση με τις ανατροπές και τα απρόοπτα

o Πέθανε σε ηλικία 85 ετών ο Γερμανός γκραν μετρ Λόταρ Σμιτ, περισσότερο γνωστός ως διαιτητής στο «ματς του αιώνα» Φίσερ - Σπάσκι.

Η λύση του χθεσινού προβλήματος

1 9 9

Mέτριας δυσκολίας

4 5

Η πολυσυζητημένη θέση (διάγραμμα). Το γεγονός ότι ο μαύρος επιδίωξε ισοπαλία φαίνεται από την 37η κίνησή του, όπου, αντί να πάρει τον απροστάτευτο ίππο, επέλεξε διαρκές σαχ: 37…Βε2+ 38.Ρη1 Βε1+ 39.Ρη2 Βε2+ 0-1. Ο λευκός δεν πρόλαβε να απαντήσει…

8 9

2 7

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ:1. ΠΑΛΙΑΤΣΟΣ 2. ΕΚΟ, ΠΟΥΡΕ 4. ΡΟΥΚΟΥΝΑΣ 4. ΙΑΜΑ, ΤΩ 5. ΟΠ, ΟΦΙΣ 6. ΙΟΥ, ΤΟΡΝΟ 7. ΑΣΜΑ, ΕΣΡ 8. ΛΕΠΕΝ 9. ΙΜΑΜΟΥΡΑ

Ας δούμε την παρτίδα του 3ου γύρου, στην οποία αναφερθήκαμε στην αρχή. Ιβαντσούκ (2755) Ντομίνγκεζ (2723) [D86] 1.δ4 Ιζ6 2.γ4 η6 3.Ιγ3 δ5 4.γxδ5 Ιxδ5 5.ε4 Ιxγ3 6.βxγ3 Αη7 7.Αγ4 γ5 8.Ιε2 Ιγ6 9.Αε3 00 10.Πγ1 Βα5 11.0-0 ε6 12.Ββ3 β6 13.Πζδ1 Αα6 14.Ιζ4 Αxγ4 15.Βxγ4 Παγ8 16.δ5 εxδ5 17.Ιxδ5 Πζε8 18.Αζ4 β5 19.Βxγ5 Πxε4 20.Πε1 Πxε1+ 21.Πxε1 θ6 22.θ4 Ρθ8? 23.Αγ7! Βα6 [23…Πxγ7 24.Πε8+ Ρθ7 24.Βδ6!] 24.Βδ6 Ιβ8 25.Βζ4 Βγ6 26.Βxζ7 Πζ8 27.Βε6 Ρθ7 28.Αδ6 Πδ8 29.Ιζ6+ Ρθ8 30.Ιε8 Βxγ3 31.Αγ7 [31.Ιxη7! Πxδ6 32.Βε6+ Ρθ7 33.Ιθ5 με άμεση νίκη] 31…Πγ8 32.Βxγ8 Βxε1+ 33.Ρθ2 Αε5+ 34.Αxε5+ Βxε5+ 35.η3 Ρθ7 36.Ββ7+ Ρη8 37.ζ4

ΚΑΘΕΤΑ: 1. ΠΕΡΙΓΙΑΛΙ 2. ΑΚΟΑ, ΜΕΣΟ 3. ΛΟΥΜΟΥΜΠΑ 4. ΚΑΠ, ΑΕΜ 5. ΑΠΟ, ΝΟ 6. ΤΟΥΛΟΝ 7. ΣΥΝ, ΦΡΕΑΡ 8. ΟΡΑΤΙΟΣ 9. ΣΕΣΩΣΤΡΙ

Η νίκη που δεν ήθελε...

ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ

SU DO KU 6

σμιου ενδιαφέροντος. Επαινετικές είναι οι αναφορές σκακιστικών δικτυακών τόπων μεγάλης επισκεψιμότητας, για το επίπεδο των αγώνων, για τον σχολιασμό των παρτίδων από τους Ι. Παπαϊωάννου, Σ. Χαλκιά, Σ. Λογοθέτη και γενικότερα για τη διοργάνωση. Ηλεκτρονική διεύθυνση: http://thessaloniki2013.ﬁde.com.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ι. ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ 1. Όπερα του Λεονκαβάλο που θυμίζει τσίρκο 2. α) Έγραψε «Το όνομα του ρόδου» β) Πολτοποιημένες πατάτες 3. Το Σαμιωτάκι του ρεμπέτικου τραγουδιού 4. α) Μέσο θεραπείας (αρχαία) β) Άρθρο δοτικής πτώσης 5. α) ... αρτ, τεχνοτροπία β) Χαρακτηρίζεται και καταραμένος 6. α) Αόρατος εχθρός της υγείας μας (γεν.) β) Υπάρχει στα μηχανουργεία (αιτιατ., αντίστρ.) 7. α) Αναφέρεται και το κύκνειο β) Αρχικά που μοιράζουν πρόστιμα σε κανάλια και ραδιοσταθμούς 8. Η κόρη του ηγείται της γαλλικής Ακροδεξιάς 9. Γιαπωνέζος σκηνοθέτης του κινηματογράφου ΚΑΘΕΤΑ 1. Κρυφό στην «Άρνηση» του Σεφέρη 2. α) Συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ β) Απαραίτητο για διορισμό στο πελατειακό κράτος (αντίστρ.) 3. Κογκολέζος πολιτικός μάρτυρας της ανεξαρτησίας 4. α) Γαλλικό ακρωτήρι β) Αντιδικτατορικά συνδικαλιστικά αρχικά 5. α) Ο Οτσαλάν για τους συναγωνιστές του β) Αρνείται στη γλώσσα του Ρακίνα 6. Λιμάνι της Γαλλίας 7. α) ...Αθηνά και χείρα κίνει β) Αρχαίο πηγάδι 8. Λατίνος ποιητής (65 - 8 π.Χ.) 9. Φαραώ της Αιγύπτου (αιτιατ.)

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

AΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Αφιέρωμα στις τρεις ομάδες που ανέβηκαν στη Σούπερ Λιγκ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΟΥΝΤΑΣ - ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΤΑΖΙΔΗΣ

Παπασταθόπουλος, Κυρ. Παπαδόπουλος, Σαμαράς, Γκέκας και Καραγκούνης «λάμπουν» στα ευρωπαϊκά γήπεδα...

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ - ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Έξω πάμε πολύ καλά! TOY BΑΣΙΛΗ ΓΑΛΟΥΠΗ

Το πρωτάθλημα παραμένει εγκλωβισμένο στις χρόνιες παθογένειές του, ταλαιπωρημένο από χίλια αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά προβλήματα, με τον κόσμο να του γυρνάει την πλάτη κάθε χρόνο όλο και περισσότερο, όμως μάλλον υπάρχει φως στο τούνελ για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Κι αυτό το φως έρχεται από το «πάντρεμα» της εθνικής μας ομάδας και αρκετών παικτών που αγωνίζονται στο εξωτερικό. Το βαθμολογικά κρίσιμο παιχνίδι που θα δώσει η εθνική ομάδα στη Λιθουανία την προσεχή Παρασκευή (7 Ιουνίου) είναι απ’ αυτά που κρύβουν παγίδες. Ειδικά μετά την ήττα στη Βοσνία τον περασμένο Μάρτιο, η ανάγκη για τρίποντο είναι επιτακτική για να διατηρηθούν οι ελπίδες πρόκρισης στο «Μουντιάλ» της Βραζιλίας το επόμενο καλοκαίρι. Οι οιωνοί, όμως, για τον Φερνάντο Σάντος είναι, γενικά, ευχάριστοι. Οι λύσεις που έχει στα χέρια του ο Πορτογάλος προπονητής είναι αρκετές και αξιόπιστες. Και ειδικά όλο και περισσότεροι Έλληνες παίκτες, που φεύγουν στο εξωτερικό και παύουν να μαραζώνουν στα γήπεδα της Σούπερ Λιγκ, φαίνεται ότι βρίσκουν γρήγορα την... υγειά τους: άλλοι εξελίσσονται και άλλοι ανεβάζουν τα στάνταρ απόδοσής τους! Είναι χαρακτηριστικό ότι τα δύο πιο «δυνατά» ονόματα νέων αμυντικών αυτό το καλοκαίρι στην «Μπουντεσλίγκα» είναι ελληνικά! Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος αποτέλεσε το «Μήλο της Έριδος» ανάμεσα στην φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ Μπορούσια Ντόρτμουντ και την Μπάγερ Λεβερκούζεν, με την πρώτη να βγαίνει νικήτρια. Το μέλλον του 24χρο-

νου στόπερ μοιάζει ακόμα καλύτερο από το εξαιρετικό παρόν. Η Ντόρτμουντ, άλλωστε, φημίζεται για τη δουλειά της με νεαρούς παίκτες... Ο δε Κυριάκος Παπαδόπουλος είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των... μισών ομάδων της Πρέμιερ Λιγκ, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα. Ο 21χρονος κεντρικός αμυντικός της Σάλκε βελτιώνεται κάθε χρόνο και είναι λογικό να προσελκύει βλέμματα μεγάλων συλλόγων από την Αγγλία, που σκοπεύουν να πληρώσουν αρκετά εκατομμύρια λίρες για να τον αποκτήσουν. Κι αν στην άμυνα το νέο αίμα δείχνει το ταλέντο του, στην επίθεση μιλάει η εμπειρία από παίκτες όπως ο Γκέκας, που λίγες φορές άκουσαν καλά λόγια όσο αγωνίζονταν σε ελληνικούς συλλόγους. Ο Γκέκας, στα 33 του χρόνια πια, κράτησε μόνος του με τα γκολ που πέτυχε (12 σε 15 ματς) στην Α’ κατηγορία την τουρκική Ακίσαρσπορ. Έγινε σύνθημα και τραγούδι στα χείλη των οπαδών της ομάδας και η «Hurriyet» τον αποκάλεσε «Έλληνα θεό»! Τι να πεις και για τον Γιώργο Σαμαρά; Βοήθησε να κάνει η ομάδα του το «νταμπλ» στην Σκωτία και να πραγματοποιήσει καλές εμφανίσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ, με συνέπεια να ανακηρυχθεί κορυφαίος παίκτης της Σέλτικ στην σεζόν. Και, μάλιστα, σε μια σημαδιακή χρονιά για τον σύλλογο, αφού η Σέλτικ έκλεισε φέτος 125 χρόνια ζωής. Θα μπορούσαμε, επίσης, να προσθέσουμε και την περίπτωση του 36χρονου Γιώργου Καραγκούνη, ο οποίος στη δύση της καριέρας του έκανε αυτή τη σεζόν το βήμα για την Πρέμιερ Λιγκ και τη Φούλαμ. Στην Αγγλία από την πρώτη στιγμή τον αντιμετώπισαν όλοι με μεγάλο σεβα-

σμό, αναγνωρίζοντας τι έχει πετύχει ως ποδοσφαιριστής. Κι όλοι, βέβαια, θυμούνται πώς έφυγε πέρυσι το καλοκαίρι από την Ελλάδα... Είναι, όπως διαπιστώνουμε από τόσες και τόσες περιπτώσεις, όλο και περισσότερα τα παραδείγματα ποδοσφαιριστών που αποδίδουν καλύτερα όταν απομακρύνονται από το ελληνικό πρωτάθλημα. Στο εξωτερικό, όπου βρίσκουν καλύτερες συνθήκες, μπορούν να αναδεικνύουν το ταλέντο τους. Μέσα σε ένα κλίμα μεγαλύτερης ποδοσφαιρικής γνώσης, σεβασμού από τον κόσμο, αξιοκρατίας και αξιοπιστίας. Η βελτίωση της εθνικής όλα αυτά τα χρόνια οφείλεται έως έναν βαθμό και σ’ αυτό το γεγονός. Ότι όλο και περισσότεροι ποδοσφαιριστές αναζητούν τις τύχες τους σε άλλα πρωταθλήματα. Η μετέπειτα εξέλιξή τους παίζει σαφέστατα ρόλο στις επιτυχίες της εθνικής και στη διαρκή παρουσία της σε μεγάλες διοργανώσεις. Εκεί, βέβαια, που μπορεί να εστιάσει κανείς είναι πια και στην ανάδειξη ταλέντων στη χώρα μας. Από παλιά γινόταν καλή δουλειά και υπήρχαν επιτυχίες στις μικρότερες εθνικές, όμως τα τελευταία χρόνια τα αποτελέσματα είναι ακόμα πιο ενθαρρυντικά. Μην ξεχνάμε ότι σε ένα γενικά φτωχό από ποδοσφαιρικά γεγονότα καλοκαίρι, θα κλέψει κάποια από τα φώτα της δημοσιότητας και το ενδιαφέρον των φιλάθλων το Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων, που θα διεξαχθεί στην Τουρκία από τις 21 Ιουνίου μέχρι τις 13 Ιουλίου, με τη συμμετοχή και της ελληνικής ομάδας που έχει δυνατότητες. Η εθνική Κ-20 θα δώσει φιλικά προετοιμασίας τις επόμενες δυο εβδομάδες και θα αναχωρήσει για την πόλη Γκάζιαντεπ στις 18 Ιουνίου...

ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ

«Επιστροφή» με τις ευλογίες του... Μίκη! Ο Eργοτέλης δεν έμεινε παρά μόνο ένα χρόνο μακριά από τη Σούπερ Λιγκ. Πέρυσι, τέτοιο καιρό, η ομάδα του Ηρακλείου προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές της από τον υποβιβασμό που υπέστη στη Φούτμπολ Λιγκ και σήμερα πανηγυρίζει για την άμεση επιστροφή, καθώς κατέλαβε τη δεύτερη θέση στον μαραθώνιο της δεύτερης κατηγορίας. Η ισοπαλία (1-1) που απέσπασε εκτός έδρας από τη Νίκη Βόλου, χάρη σε γκολ του Βερμπακόφσκις στο 76ο λεπτό της αναμέτρησης, επέτρεψε στην ομάδα του Ηρακλείου να συγκεντρώσει 74 βαθμούς και να τερματίσει στη δεύτερη θέση. Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν αυτήν την εξέλιξη άκρως σημαντική για την οικονομική επιβίωση της ομάδας, καθώς θα σηματοδοτήσει την έλευση εσόδων ικανών να καλύψουν σε μεγάλος μέρος το χρέος που απειλεί το μέλλον του Εργοτέλη, το οποίο υπολογίζεται γύρω στα 6 εκατομμύρια ευρώ. Με την επάνοδο του Εργοτέλη στην Σούπερ Λιγκ στο νέο πρωτάθλημα θα έχουμε τρεις ομάδες από την Κρήτη, αφού εύκολα ή δύσκολα έμειναν στη μεγάλη κατηγορία τόσο ο ΟΦΗ όσο και ο Πλατανιάς Χανίων

στην παρθενική του παρουσία. Ο Εργοτέλης ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 1929 από Μικρασιάτες πρόσφυγες. Βρέθηκε για πρώτη φορά στην Α’ Εθνική κατηγορία μόλις το 2004. Μέχρι τότε έπαιζε, κυρίως, στις τοπικές κατηγορίες και στη Δ’ Εθνική, έχοντας, παράλληλα, λίγες παρουσίες στη Γ’ και ελάχιστες στη Β’ Εθνική. Για πολλά χρόνια βρισκόταν στη σκιά του συμπολίτη ΟΦΗ, κατάφερε, όμως, στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας και προς τα τέλη της, να σταθεροποιηθεί στη Σούπερ Λιγκ, καταλαμβάνοντας ακόμα και την όγδοη θέση στη βαθμολογία την αγωνιστική περίοδο 2010-2011. Ένα πολύ σημαντικό γεγονός που κοσμεί την ιστορία της ομάδας, έστω και για εξωαγωνιστικούς λόγους, είναι η διασύνδεση του Εργοτέλη με τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Πιο συγκεκριμένα, τόσο στις 6 Αυγούστου του 1966, στην ιστορική έδρα του Εργοτέλη, το Μαρτινέγκο, όσο και 45 χρόνια μετά, στις 19 Σεπτεμβρίου του 2011, στην τωρινή έδρα της ομάδας, το «Παγκρήτιο», ο Μίκης Θεοδωράκης έδωσε δύο σημαντικές συναυλίες. Η πρώτη συναυλία ήταν η αφορμή προκειμένου ο Ερ-

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

AΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Ο Ντέμης Νικολαϊδης με τη φανέλα του Απόλλωνα κόντρα στην... ΑΕΚ!

ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΜΥΡΝΗΣ

Με όνομα βαρύ σαν ιστορία!

Τη φανέλα του έχουν φορέσει δεκάδες άσοι, αλλά και οι πρωταθλητές Ευρώπης Νικολαΐδης, Καραγκούνης και Χαλκιάς... Μία από τις μεγαλύτερες «ανορθογραφίες» του 21ου αιώνα στο ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν η απουσία του Απόλλωνα Σμύρνης από την Α’ Εθνική, κάτι που «διορθώθηκε» την περασμένη Κυριακή. Η ιστορική ομάδα έχει αναδείξει ορισμένα από τα μεγαλύτερα «αστέρια» του ποδοσφαίρου, ενώ τη φανέλα της έχουν φορέσει δεκάδες διεθνείς άσοι, μεταξύ των οποίων και τρεις πρωταθλητές Ευρώπης του 2004, ο Ντέμης Νικολαϊδης, ο Γιώργος Καραγκούνης και ο Κώστας Χαλκιάς. Ο Απόλλων, με ρίζες στην ακμάζουσα ελληνική Σμύρνη της Μ. Ασίας, ιδρύθηκε το 1891, όταν τα μισά περίπου μέλη του Ορφέα (αθλητικό σωματείο που είχε συσταθεί ένα χρόνο πριν στη Σμύρνη), μεταξύ των οποίων ο μητροπολίτης Χρυσόστομος και ο Εμμανουήλ Σάμιος, αποχώρησαν και δημιούργησαν τον φιλαρμονικό σύλλογο «Απόλλων». Το ποδοσφαιρικό τμήμα δημιουργήθηκε το 1910 και η ομάδα, που επέλεξε ως εμφάνιση τα χρώματα της ελληνικής

σημαίας, υποστηριζόταν κυρίως από τα λαϊκά στρώματα της περιοχής. Μετά την καταστροφή της Σμύρνης ο σύλλογος μεταφέρθηκε στην Αθήνα, και πιο συγκεκριμένα στο Ρουφ. Στη Ριζούπολη βρέθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Απόλλων Σμύρνης, γνωστός στους παλιότερους και ως Απόλλων Αθηνών, για πολλά χρόνια ήταν συνυφασμένος με την Α’ Εθνική, καθώς έδωσε το «παρών» σε 37 διοργανώσεις, κατέχοντας την ένατη θέση στη συνολική βαθμολογία όλων των εποχών. Μάλιστα οκτώ φορές τερμάτισε στην πρώτη εξάδα και συγκεκριμένα: 3ος το 1962, 4ος το 1960 και το 1995, 5ος το 1961, το 1964 και το 1991 και 6ος το 1966 και το 1970. Επιπλέον, το 1996 με προπονητή τον αείμνηστο Γιάννη Παθιακάκη και με τον Ντέμη Νικολαΐδη στην ενδεκάδα του, έπαιξε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, όπου όμως γνώρισε βαριά ήττα με 7-1 από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Το 2000, όμως, η ομάδα της Ριζούπολης, εγκατέλειψε την Α’ κατη-

γορία και για πολλά χρόνια «βολόδερνε» στις μικρότερες κατηγορίες, κατρακυλώντας μέχρι και τη Δ’ Εθνική (παρέμεινε εκεί από το 2007 έως το 2010). Η πορεία ανάτασης ξεκίνησε μόλις πέρασε στα χέρια του Σταμάτη Βελλή το 2008. Έτσι, σήμερα, μετά από 13 χρόνια απουσίας, ο Απόλλων επιστρέφει στη μεγάλη κατηγορία, κατακτώντας, μάλιστα, και τον τίτλο της πρωταθλήτριας ομάδας της Φούτμπολ Λιγκ, παρότι «νεοφώτιστος», ενώ αναδείχθηκε για τέταρτη φορά στην ιστορία του πρωταθλητής στη Β’ κατηγορία (1970, 1973, 1975, 2013). Η ομάδα του τεχνικού Αλέκου Βοσνιάδη, παρότι είχε αρχικό στόχο τη γρήγορη σωτηρία, άλλαξε κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου βλέψεις, θέτοντας την άνοδο ως το αποκλειστικό ζητούμενο. Τέσσερις αγωνιστικές πριν από το τέλος, ο Απόλλων φαινόταν πως θα έκοβε με άνεση πρώτος το νήμα, όμως ορισμένα συνεχόμενα αποτυχημένα αποτελέσματα, μετέτρεψαν σε «θρίλερ»

ακόμα και την υπόθεση της ανόδου. Τελικά το 2-1 στην Πάτρα, στο πλαίσιο της τελευταίας αγωνιστικής, με αντίπαλο την Παναχαϊκή, σήμανε οριστικό και λυτρωτικό, για τους απολλωνιστές, τέλος στην αγωνία. Πρώτος σκόρερ, για την επονομαζόμενη και «Ελαφρά Ταξιαρχία» (την είχαν ονομάσει έτσι το 1938, όταν είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια Αθηνών έχοντας στη δύναμή της έναν «θρυλικό» επιθετικό, τον Βασίλη Γρηγοριάδη), ήταν ο 23χρονος Μιχάλης Μανιάς που πέτυχε 18 γκολ (αρχι σκόρερ της κατηγορίας).

Για να δώσουμε μια εικόνα για το πόσο... βαριά είναι η φανέλα του Απόλλωνα Σμύρνης αρκεί να αναφέρουμε ορισμένους ακόμη από τους μεγάλους άσους που την φόρεσαν: Γιώργος και Αριστείδης Καμάρας, Τ. Οικονομόπουλος, Σ. Παπάζογλου, Λ. Πουπάκης, Α. Μήνου, Τ. Βασιλείου, Μ. Κρητικόπουλος, Ν. Καρούλιας, Χρ. Αρδίζογλου, Γ. Παθιακάκης, Ν. Σταθόπουλος, Άρης και Θεόφιλος Καρασσαβίδης, Κ. Μαυρίδης, Τ. Μητρόπουλος, Ερρέα, Βάντσικ, Θ. Κολιτσιδάκης, Κ. Αντωνίου, Κόλα, Κάτσεμπαχ, Μπόνιτς κ.λπ.

ΚAΛΛΟΝΗ

Από το «κόκκινο νησί» στη Σούπερ Λιγκ!

«Συγγνώμη» ζήτησε το 2009 ο Μίκης για το... κακό που είχε πάθει εξ αιτίας του ο Εργοτέλης!

γοτέλης να διαλυθεί από τη χούντα, ενώ οι καλύτεροι παίκτες του εντάχθηκαν τότε στο δυναμικό του ΟΦΗ. Ο Απόστολος Παπουτσάκης, o πρόεδρος του συλλόγου, που πέθανε πέρυσι, τίμησε τον μεγάλο συνθέτη με πλακέτα που είχε χαραγμένες πάνω τις ημερομηνίες των δύο συναυλιών. Ο Μίκης Θεοδωράκης είχε πει τότε: «Η σχέση μου με τον Εργοτέλη ξεκινά από την παιδική μου ηλικία γιατί ο Χανιώτης πατέρας μου είχε πάρει μέρος, ως αθλητής του Εργοτέλη, σε σκοπευτικούς αγώνες και ήταν πάρα πολύ περήφανος γι’ αυτό. Έτσι έμαθα να θεωρώ τον αθλητισμό ως κορυφαίο κοινωνικό λειτούργημα. Πιστεύω ότι ο απαράμιλλος αρχαίος ελληνικός πολιτισμός οφείλεται στο γεγονός ότι οι σοφοί πρόγονοι μας έδιναν την ίδια σημασία στο πνεύμα και το σώμα χτίζοντας αν-

θρώπους ισορροπημένους και γι’ αυτό άξιους για μεγάλα κατορθώματα και μεγάλα έργα. Για εκείνο που θαυμάζω τους υπεύθυνους του Εργοτέλη, είναι ότι πάνε αντίθετα στο ρεύμα και επιμένουν αθλητικά. Μαζί με αυτούς εκτιμώ και τα νέα παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό, ιδιαίτερα τον κλασικό. Πιστεύω ότι το καλό ποδόσφαιρο αποτελεί μια κορυφαία αθλητική πράξη. Σήμερα βρισκόμαστε στο μέσο μιας βαθιάς εθνικής κρίσης. Πιστεύω ακράδαντα ότι μια θετική αντίδραση θα ήταν να εξαπλωθεί και να δραστηριοποιηθεί ο Εργοτέλης σε όλη την Κρήτη. Να ξεσηκώσει τη νεολαία και να την οδηγήσει σε μια θετική και θα έλεγα πατριωτική αντίδραση με όπλο την εξάπλωση του αθλητισμού σε όλο το νησί…».

Η Λέσβος από την περασμένη Κυριακή πανηγυρίζει, καθώς από την επόμενη χρονιά (2013-2014) θα έχει για πρώτη φορά στα χρονικά εκπρόσωπο στη Σούπερ Λίγκ, την Καλλονή. Η ομάδα του Μπάμπη Τεννέ, που έγραψε άλλη μια άνοδο στο πλούσιο δικό του βιογραφικό, χάρη στο «χρυσό» γκολ του Ηλία Κώτσιου στο 84’, αναδείχθηκε ισόπαλη με τον Ολυμπιακό Βόλου (2-2) εξασφαλίζοντας την άνοδο, καθώς ο αντίπαλός της ήταν άμεσος ανταγωνιστής για «μια θέση στον ήλιο» της μεγάλης κατηγορίας. Έτσι ανέβηκε χωρίς να χρειάζεται να εμπλακεί στην ψυχοφθόρο και επίπονη διαδικασία των μπαράζ... Πρόκειται για μια μεγάλη και ιστορική επιτυχία, όχι μόνο για την ίδια την Καλλονή, αλλά για ολόκληρη τη Λέσβο. Η Αθλητική Ένωση Λεκανοπεδίου Καλλονής, όπως είναι το πλήρες όνομά της, ιδρύθηκε σχετικά πρόσφατα. Μέχρι το ξεπέταγμά της, ο Αιολικός Μυτιλήνης αποτελούσε το μοναδικό αναγνωρίσιμο «εξαγώγιμο προϊόν» του ποδοσφαίρου του τρίτου μεγαλύτερου νησιού της χώρας. Ένα νησί που, για να μην το ξεχνάμε, διαθέτει πλούσια προοδευτική και αριστερή παράδοση, που σε ακόμη πιο δύσκολες εποχές είχε τη... ρετσινιά (ή την... περγαμηνή αν προτιμάτε) του «κόκκινου νησιού», με όσα μπορεί

να σημαίνει αυτό για τις μετεμφυλιακές κυβερνήσεις και την ανάπτυξή του. Η Καλλονή θα βρίσκεται πια στη Σούπερ Λιγκ, παρότι μετράει μόλις 19 χρόνια ζωής. Το 1994 οι ιθύνοντες του Απόλλωνα Δαφίων και του Αρισβαίου Καλλονής αποφάσισαν να συγχωνεύσουν τα ποδοσφαιρικά τους σωματεία δημιουργώντας την Αθλητική Ένωση Λεκανοπεδίου Καλλονής. Η πορεία της ομάδας, από το 2009 και μετά, θυμίζει... τρένο, καθώς κατάφερε με έναν σταθμό (δεν ανέβηκε κατηγορία μονάχα πέρυσι) να διανύσει πολύ σύντομα την απόσταση από τα «αλώνια» των τοπικών κατηγοριών στα «σαλόνια» της Σούπερ Λίγκ. Το 2009 η Καλλονή βρισκόταν στη Δ’ Εθνική. Το καλοκαίρι του 2010 ανέβηκε στη Γ’ Εθνική, αυτό του 2011 τη βρήκε προβιβασμένη στη Β’ Εθνική, ενώ φέτος πανηγυρίζει την πρώτη της παρουσία στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική κατηγορία της χώρας. Η Καλλονή πήρε την άνοδο τερματίζοντας στην τρίτη θέση της τελικής βαθμολογίας της Φούτμπολ Λιγκ υπερτερώντας στην ισοβαθμία τόσο του Παναιτωλικού, όσο και του Ολυμπιακού Βόλου, που συγκέντρωσαν επίσης 73 βαθμούς. Πρώτος σκόρερ της αναδείχθηκε με 14 γκολ ο Μανούσος. Γεγονός είναι ότι την άνοδο της

Καλλονής στο εθνικό στάδιο της Μυτιλήνης δεν την πανηγύρισαν μόνο οι φίλαθλοι της μικρής επαρχιακής πόλης, πιο ξακουστής για τις... σαρδέλες της, αλλά όλοι οι Μυτιληνιοί, μηδέ εξαιρουμένων και των οπαδών του Αιολικού, με τους οποίους υπήρχε παλαιότερα μια σχετική αντιπαλότητα. Μάλιστα έχει ξεκινήσει η διαδικασία ενοποίησης των δύο μεγάλων ομάδων του νησιού, που σε πρώτη φάση «κολλάει» στο... όνομα που θα φέρει η νέα ομάδα! Κλείνοντας την αναφορά στη «νεοφώτιστη» (απ’ όλες τις πλευρές) ομάδα στη Σούπερ Λιγκ, παραθέτουμε από το επίσημο site της ομάδας κάποια λόγια του προέδρου της Νίκου Μιχαλάκη (πλοιάρχου του εμπορικού ναυτικού), στα οποία δίνει το στίγμα του για το πώς αντιλαμβάνεται ο ίδιος το ποδόσφαιρο: «...Η σημερινή του εικόνα δεν με κάνει υπερήφανο, γι’ αυτό, λοιπόν, αγωνίζομαι και θα αγωνίζομαι μέσα από την ομάδα μας για ένα ποδόσφαιρο μακριά από άκρατο παραγοντισμό, φανατισμό και χουλιγκανισμό. Μακριά από ένα ποδόσφαιρο όπου κυριαρχούν η βαρβαρότητα και η επιθετικότητα. Μακριά από ένα ποδόσφαιρο που μας κάνει πρωταθλητές στη φραστική βία και τον εξευτελισμό...».

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

MEDIA ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΕ «ΚΛΕΙΣΤΗ ΑΙΘΟΥΣΑ»

«Υπό διωγμόν» από το Ευρωκοινοβούλιο η έκθεση για τη βία κατά των φωτορεπόρτερ Αναβάλλεται για το τέλος Ιουνίου και αλλάζει χώρο παρουσίασης η έκθεση φωτορεπορτάζ «Είδηση υπό διωγμόν», μια σειρά φωτογραφιών που απεικονίζουν την αστυνομική βία στην Ελλάδα εναντίον των φωτορεπόρτερ, οι οποίοι πέφτουν θύματα κατά τη διάρκεια άσκησης των καθηκόντων τους, ιδίως όταν καλύπτουν συγκεντρώσεις και κοινωνικές διαμαρτυρίες. Η έκθεση, με υλικό κυρίως από τις διαδηλώσεις του 2011 και του 2012, οργανώθηκε από την Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, μετά από πρόσκληση της ευρωβουλευτού Μαριλένας Κοππά, προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και οι 780 ευρωβουλευτές. Για

τον λόγο αυτό άλλωστε είχε ζητηθεί η έκθεση να εκτεθεί στον κεντρικό διάδρομο του Κοινοβουλίου, έτσι ώστε οι ευρωβουλευτές να έρθουν σε επαφή με την ελληνική πραγματικότητα, όσον αφορά στην ελευθερία της έκφρασης και την ελευθεροτυπία. Αν και αρχικώς είχε δοθεί η έγκριση, στη συνέχεια ο αρμόδιος κοσμήτορας, επικαλούμενος τυπικά και γραφειοκρατικά προσχήματα, αλλά και το γεγονός ότι οι φωτογραφίες είναι πολύ βίαιες, τελικά δεν έδωσε τη συγκατάθεσή του. Ο κεντρικός διάδρομος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μπορεί να παραχωρείται για εκθέσεις... ελαιόλαδου, λαϊκής τέχνης και υγιεινής διατροφής, όχι όμως για απολύτως ανθυγιεινά δακρυγόνα και

κλομπς που στέλνουν τους φωτορεπόρτερ στα νοσοκομεία. Η έκθεση, όπως μας ενημερώνει η Μαριλένα Κοππά, θα γίνει σε άλλο χώρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, γιατί «σκοπός είναι τελικά να γίνει και να υπάρξει ενημέρωση», και θα πάρει τη μορφή Ημερίδας. Ομιλητές θα είναι εκπρόσωποι από διεθνείς οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία και η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων, που με ανακοινώσεις και εκθέσεις τους έχουν εντοπίσει το πρόβλημα.

Ερώτηση Αλ. Τσίπρα στον Ν. Δένδια για τους φωτορεπόρτερ Να σημειωθεί ότι ερώτηση για την

αστυνομική βία εναντίον των φωτορεπόρτερ κατέθεσε στη Βουλή την περασμένη εβδομάδα ο Αλέξης Τσίπρας από κοινού με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Η ερώτησή του προς τον υπουργό ΠροΠο κ. Δένδια κάνει λόγο για αστυνομική αυθαιρεσία και «αυτονομημένο μηχανισμό» μέσα στην αστυνομία, ενώ επικαλείται την έκθεση του Επιτρόπου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Ε.Ε. Η Διεθνής Ομο-

σπονδία Δημοσιογράφων καταγγέλλει «τη βάναυση συμπεριφορά της αστυνομίας και των συνεχών προσπαθειών της να τους αποτρέψει από τη λήψη φωτογραφιών και τη μαγνητοσκόπηση συμβάντων». Δηλώνει την υποστήριξή της ώστε να υπάρξει «η ευρύτερη δημοσιοποίηση αυτής της εκστρατείας και να ξεμπροστιάσουμε αυτή τη φρικτή βαρβαρότητα». ΑΓΓΕΛΑ ΝΤΑΡΖΑΝΟΥ

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ - ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΕΤ-1, 22.00 Θρίλερ, παραγωγής Ισπανίας 2007, σε σκηνοθεσία Γκονζάλο Λόπεζ Γκαλένκο. Παίζουν: Λεονάρντο Σμπαράγκλια, Μαρία Βαλβέρντε. Η ΜΑΥΡΗ ΝΤΑΛΙΑ ΝΕΤ, 24.00 Αστυνομικό θρίλερ του Μπράιαν Ντε Πάλμα, παραγωγής Γερμανίας, ΗΠΑ, Γαλλίας 2006. Παίζουν: Τζος Χάρτνετ, Άαρον Έκχαρτ, Σκάρλετ Γιόχανσον, Χίλαρι Σουάνγκ. ΚΩΔΙΚΟΣ: ENIGMA ET3 23.00 Κατασκοπική περιπέτεια, σε σκηνοθεσία, Μάικλ Άπτεντ, παραγωγής 2001. Παίζουν: Ντάγκρεϊ Σκοτ, Κέιτ Γουίνσλετ, Σάφρον Μπάροουζ. ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ALPHA 23.00 Κομεντί, παραγωγής 2007, σε σκηνοθεσία Τζον Κάσνταν. Παίζουν: Μεγκ Ράιαν, Άνταμ Μπρόντι, Κρίστεν Στιούαρτ, Ολυμπία Δουκάκη.

ΤΗΛ.: 210-77.01.911-5

ET1

08.00 Πατριαρχική, Αρχιερατική και Συνοδική θεία Λειτουργία 12.00 Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κωπηλασίας 16.00 Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ρυθμικής Γυμναστικής (Ζ) 18.00 Rolland Garos 19.00 Oι Έλληνες του κόσμου (Ε) 20.00 Μεσόγειος (Ε) 21.00 Κόλαση και Παράδεισος: Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (Ε) 22.00 Ανθρώπινος στόχος. Θρίλερ 23.30 City folk 24.00 Ειδήσεις 01.00 Rolland Garos

ΤΗΛ.: 210-60.66.000

NET

06.45 Σαββατοκύριακο στη ΝΕΤ 10.00 ΝΕΤ Παντού 12.00 Ειδήσεις 12.30 Με αρετή και τόλμη 13.00 Βουλή των Ελλήνων 14.00 27 της Ευρώπης 15.00 Ειδήσεις 16.00 Diamond League 2013 18.00 Ειδήσεις 18.15 Οπτική γωνία (Viewpoint) 19.00 Γένους θηλυκού 20.00 Ο γύρος του κόσμου σε 360 μοίρες (Ε) 21.00 Ειδήσεις 22.00 Αθλητική Κυριακή 24.00 Η Μαύρη Ντάλια. Θρίλερ

ΤΗΛ.: 2310-299.400

ET3

07.00 Ιστορικές διαδρομές (Ε) 07.30 Θεία Λειτουργία 10.30 Οδοιπορικό στην Πίνδο 11.00 Τόποι ζωής - τόποι ιδεών (Ε) 12.00 Ο τόπος και το τραγούδι του 13.00 Ειδήσεις 13.30 Χωρίς αυτοκίνητο 14.00 Μητέρα γη (Ε) 15.00 Κυριακή στο χωριό 17.00 Ειδήσεις 17.05 Κυριακή στο χωριό (Συνέχεια) 18.00 Ελλήνων δρώμενα (Ε) 19.00 Άντρας είμαι και το κέφι μου θα κάνω. Κω-

μωδία 21.00 Balkan Express (Ε) 22.00 Ειδήσεις 23.00 Κωδικός Αίνιγμα. Κατασκοπική περιπέτεια 01.00 Αποκωδικοποιώντας τον Νοστράδαμο (Β’ μέρος)

ΤΗΛ.: 210-69.03.000

MEGA

06.00 Τα μυστικά της Εδέμ (Ε) 07.00 ΜΕGA Σαββατοκύριακο 10.00 Όλα για την υγεία μου (Ε) 11.00 Γλυκές αλχημείες (Ε) 12.00 Η ώρα η καλή (Ε) 13.10 Εμείς κι εμείς (E) 14.00 Eιδήσεις 14.50 Zathura. Νεανική 16.55 Ειδήσεις 17.00 Kάψε το σενάριο (Ε) 18.00 Το κόκκινο δωμάτιο (Ε) 19.00 Πίσω στο σπίτι (Ε) 20.00 Eιδήσεις 21.15 Επτά θανάσιμες πεθερές (Ε) 23.30 Πρωταγωνιστές 00.50 Ειδήσεις 01.00 Ελ Μαριάτσι. Περιπέτεια

ΤΗΛ.: 210-68.86.100

ΑΝΤ1

07.00 Τα φιλαράκια (Ε) 08.00 Τύχη βουνό (Ε) 09.00 Το πιο γλυκό μου ψέμα (Ε) 09.45 Δεληγιάννειο παρθεναγωγείο (Ε) 10.45 Wipe out (E) 11.50 Spring wipe out (Ε) 13.00 Ειδήσεις 13.30 Ο κύριος πρόεδρος. Κωμωδία 15.40 Oreo cooking 16.00 Λίτσα.com (E) 16.50 Ο πόλεμος των άστρων (Ε) 17.50 Ειδήσεις. Δελτίο στη νοηματική 18.00 Εργαζόμενη γυναίκα (Ε) 20.00 Ειδήσεις 21.15 Your face sounds familiar 00.15 Σε πρώτο πλάνο 02.00 Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους. Δραματική περιπέτεια 07.00 Παιδικό πρόγραμμα 12.40 Zίνα 13.40 Τριαντάρες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Κωμωδία 15.45 Τα φιλαράκια 16.50 Mike and Molly 17.45 Ειδήσεις. Δελτίο στη Νοηματική 18.00 Ηuman target 18.50 Two and the half men 19.45 Eιδήσεις 21.00 Ο τζαναμπέ-

της. Κωμωδία 23.15 Ένα τρελό - τρελό τζακούζι. Κωμωδία 01.15 Virus. Θρίλερ

ΤΗΛ.: 212-21.24.000

ALPHA

06.00 Macgyver (Ε) 08.00 Άκατα μάτατα με τα Ζουζούνια 10.00 Μες στην καλή χαρά 14.00 Ειδήσεις 14.15 Stars system 15.10 Έτσι απλά 15.50 Alpha check up 16.55 Ειδήσεις. Δελτίο στη νοηματική 17.00 Aννίτα SOS 19.00 Eιδήσεις 20.00 Tι θα φάμε σήμερα μαμά; 21.00 Αλεξίσφαιροι ντεντέκτιβ 2. Κωμική περιπέτεια 23.00 Ανάμεσα σε τρεις γυναίκες. Αισθηματική κομεντί 01.15 10η εντολή (Ε)

ΤΗΛ.: 210-48.00.170-4

ΣΚΑΪ

06.45 Καλημέρα με τον Γιώργο Αυτιά 10.00 Κυριακή με δράση 12.30 Στην πράξη 13.30 Ποδηλατοδράσεις 14.00 Γεύσεις στη φύση 15.00 Γλυκειές αλχημείες (Ε) 16.00 Πράσινες αποστολές 17.00 Joy 19.00 60’ online (Ε) 20.00 Ραντεβού με τον γιατρό σας 21.00 Tα νέα του ΣΚΑΪ 22.00 Goal 23.00 Ελεύθερος σκοπευτής 02.00 Το γονίδιο της επιθετικότητας

ΤΗΛ. 210-36.73.366

ΒΟΥΛΗ

12.00 Κοντσέρτο με τον Άλμπρεχτ Μάγιερ 14.00 Έδοξε η Βουλή και τω Δήμω 15.00 Κάρτα μέλους 16.00 Τι λέει ο νόμος 17.20 Αστικό τοπίο: Εθνικός κήπος 18.10 Μουσικό οδοιπορικό με τη Δόμνα Σαμίου: Εύβοια - Κύμη 19.00 Σε θέση ετοιμότητας 20.00 Πουλιά στον βάλτο 21.00 Ριγκολέτο. Όπερα του Τζουζέπε Βέρντι

ΧΡΗΣΤΙΚΑ ΕΚΑΒ 166 • ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ 11850 • ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ 14944 • ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ 199 • ΠΛΟΙΑ 1440 • KΤΕΛ 1440 • ΤΡΕΝΑ 1440 - τηλ. κράτησης 110 • ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ 210-4511310-7 • «ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» 210-3530000 • ΟΤΕ - ΒΛΑΒΕΣ 124 • ΔΕΗ 1253 • ΕΥΔΑΠ - ΒΛΑΒΕΣ 1022 • ΛΙΜΕΝΙΚΟ 108 • ΚΤΕΟ 1425 • ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ 171 • ΟΤΕ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ 11888

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

MEDIA ΣΤΟ STAR Ο ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ:

Ρήγμα στο μπλοκ της διαπλοκής ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΑΣ ΝΤΑΡΖΑΝΟΥ

Σε κινητικότητα ο τηλεοπτικός χάρτης, μετά την απόφαση Βαρδινογιάννη να δώσει πολιτικό προφίλ στο Star και να χτυπήσει στα ίσα τους συνεταίρους του στο Mega. Η είσοδος στο τηλεοπτικό παιχνίδι του Νίκου Χατζηνικολάου, βαρέος όπλου στον τομέα της ενημέρωσης, από τη συχνότητα του Star, ανατρέπει τις ισορροπίες χρόνων και αναδεικνύει τις συγκρούσεις μεταξύ των βαρώνων της διαπλοκής, που διεκδικούν ο καθένας για τον εαυτό του κομμάτι της χώρας που εκποιείται έναντι πινακίου φακής από την τρικομματική κυβέρνηση. Ο ανταγωνισμός των δελτίων ειδήσεων ανάμεσα στο Mega και τον Χατζηνικολάου επιστρέφει δριμύς μετά από χρόνια κυριαρχίας του Mega και υπόσχεται μια πολύ ενδιαφέρουσα ενημερωτική σαιζόν από τον Σεπτέμβριο στην περίπτωση βέβαια που το Star επιλέξει να «παί-

ξει» έξυπνα. Διότι μπορεί οι διαρροές να θέλουν τον Χατζηνικολάου ως «σχολιαστή» στο δελτίο του Star, με παρουσιάστρια τη Μάρα Ζαχαρέα, για πόσο διάστημα όμως μπορεί να παραμείνει εκτός τού κατ’ εξοχήν πεδίου του ο Ν. Χατζηνικολάου; Από την άλλη πλευρά, η «πίεση» του Star,

έστω σε επίπεδο τηλεθέασης, θα οδηγήσει τοMega να λάβει μέτρα προκειμένου να σώσει το γόητρο, το προφίλ του και τα ποσοστά τηλεθέασης. Ενώ οι βαρώνοι της διαπλοκής τοποθετούνται στη σκακιέρα για την «επόμενη μέρα» -καθώς η λαφυραγώγηση της χώρας υπόσχεται υψηλα

κέρδη-, το σήμερα δείχνει την τηλεοπτική αγορά να καταρρέει και την τηλεοπτική διαφήμιση να έχει πέσει έως και 70% τα τελευταία 5 χρόνια, όσο η ύφεση συνεχίζει να βαθαίνει. Οι τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν χρέη ώς και δύο φορές τον ετήσιο τζίρο τους και γι’ αυτό συντηρούνται με συνε-

EχουΜΜΕ και λέΜΜΕ

Το ΕΣΡ και τα φιλιά Μεγάλο θέμα με τα φιλιά έχει το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Όχι με τα «σωστά» φιλιά, αλλά με τα «λάθος», τα gay και τα λεσβιακά φιλιά. Όπου τα βρει, τα κόβει. Όχι όμως πάντα. Τα κόβει όταν τα βρίσκει σε σειρές μυθοπλασίας, σε ταινίες ή σε μηνύματα κοινωνικού χαρακτήρα, όμως παριστάνει ότι δεν βλέπει όταν προβάλλονται σε διαφημιστικά μηνύματα μεγάλων πολυεθνικών. Την τελευταία εβδομάδα, με νέα «φωτισμένη» απόφασή του έκοψε ένα ακόμα τέτοιο φιλί, πριν καν προβληθεί. Με απόφασή του αρνήθηκε να χαρακτηρίσει το τηλεοπτικό μήνυμα του Φεστιβάλ Υπερηφάνειας (Gay Pride - γίνεται το ερχόμενο Σ/Κ στην Αθήνα) ως «κοινωνικό μήνυμα», έτσι ώστε να προβάλλεται δωρεάν από τους τηλεοπτικούς σταθμούς - συνήθως τις μεταμεσονύκτιες ώρες, όπως όλα τα «κοινωνικά μηνύματα». Πληροφορίες αναφέρουν ότι το ΕΣΡ απέρριψε το αίτημα γιατί το σποτ περιείχε σκηνή φιλιού ανάμεσα σε δύο γυναίκες. Η απόρριψη του μηνύματος του Athens Pride (για την προβολή των διεκδικήσεων των γκέι, λεσβιών, αμφισεξουαλικών και τρανσεξουαλικών ατόμων) ήρθε, παρά την απόφαση του ΣτΕ (Νοέμβριος 2006) όπου είχε προσφύγει το Mega για να ακυρώσει πρόστιμο 100.000 ευρώ που του είχε επι-

βληθεί τότε για το περιβόητο «φιλί Παπακαλιάτη». Το ΣτΕ δικαίωσε το «φιλί» επικαλούμενο τις συνταγματικές επιταγές για τον σεβασμό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου και την προστασία της προσωπικής επιλογής και αποφάνθηκε ότι οι ερωτικές επιλογές πρέπει να γίνονται «απολύτως σεβαστές», ως εκδήλωση ελεύθερης επιλογής. Το ΕΣΡ δεν έδειξε την ίδια «ευαισθησία» μερικούς μήνες πριν, γύρω στα Χριστούγεννα, όταν προβαλλόταν διαφημιστικό σποτ της Vodafone για το CU με σλόγκαν «Όταν είσαι νέος έχεις το μικρόβιο ν’ αλλάξεις τον κόσμο! Αν το κολλήσεις, θα ξεκολλήσεις». Το σποτ πρόβαλλε νέους ανθρώπους που φιλούσαν ο ένας τον άλλο στο στόμα, «κολλούσαν» το μικρόβιο και «ξεκολλούσαν» από την αδιαφορία και την πλήξη. Κορίτσια με κορίτσια και αγόρια με αγόρια. Το σποτ έπαιξε από όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, σε όλες τις ζώνες τηλεθέασης, πρωί, μεσημέρι, βράδυ, επί τρεις μήνες τουλάχιστον, προβάλλοντας τα νέα «πακέτα» της κινητής. Τα «φιλιά» διέλαθαν της προσοχής του ΕΣΡ, με αποτέλεσμα να... μείνουν «απροστάτευτοι» οι ανήλικοι, τους οποίους επικαλείται σε τέτοιου είδους αποφάσεις. ΑΓΓΕΛΑ ΝΤΑΡΖΑΝΟΥ

Σε δραματική συρρίκνωση οδηγεί η κυβέρνηση την ΕΡΤ, προκειμένου να συμπληρώσει τον αριθμό των 4.000 εργαζομένων του Δημοσίου που θα απολυθούν ώς το τέλος του 2013, σύμφωνα με τη δέσμευσή της στην τρόικα. Η ΕΡΤ θεωρείται «εύκολος στόχος», καθώς δεν απαιτεί χρονοβόρες «διαδικασίες» όπως οι φορείς που υπάγονται στο ΤΑΙΠΕΔ, ενώ δεν δημιουργούνται «εμπλοκές» με την ιδιοκτησία, καθώς ανήκει εξ ολοκλήρου στο Δημόσιο, το οποίο διατηρεί μία μετοχή που ανήκει στο υπ. Οικονομικών. Στόχος βεβαίως δεν είναι κανενός είδους «νοικοκύρεμα», αλλά η αποπομπή 1.000 - 2.000 υπαλλήλων (από σύνολο 3.000) μέσα στους επόμενους μήνες. Οι πολιτικοί αρχηγοί Το μέλλον της δημόσιας τηλεόρασης θα συζητηθεί στην επόμενη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών και εκεί θα ληφθούν οι τελικές αποφάσεις, δήλωσε ο Φ. Κουβέλης σε συνέντευξή του. Υποστήριξε πως θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να διατηρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας της ΕΡΤ: «Πρέπει να αναβαθμιστεί η δημόσια τηλεόραση, αλλά αναγκαία προϋπόθεση αποτελεί η επίλυση των προβλημάτων». Ποια είναι τα «προβλήματα» άραγε; Μήπως το προσωπικό; Την Τρίτη η Γ.Σ. της ΕΣΗΕΑ Την ερχόμενη Τρίτη, 4 Ιουνίου, ώρα 11.00, στο Κάραβελ, πραγματοποιείται η Γενική Συνέλευση των μελών της ΕΣΗΕΑ, προκειμένου να εγκρίνουν τον απολογισμό, τον προϋπολογισμό, εξουσιοδοτήσεις κ.λπ. Η Γ.Σ. θα αποφασίσει επίσης για την ημερομηνία των εκλογών της ΕΣΗΕΑ, με προτεινόμενες τις 18 και 19 Ιουνίου. Στάση εργασίας 11.00- 16.00. Αδειοδότηση δικτύων ψηφιακής τηλεόρασης Ασφυκτικό πλαίσιο για την ψηφιοποίηση 145

Η κυβέρνηση στηρίζει τα κανάλια που τη στηρίζουν χείς ενέσεις ανακεφαλαιοποίησης από τους μετόχους τους. Για πόσο; Και πόσοι από αυτούς θα αντέξουν; Η κυβέρνηση κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της προκειμένου να βοηθήσει τα κανάλια που τη στηρίζουν και αναπαράγουν το φαντασιακό «succes story» του πρωθυπουργού. Προχωρεί στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας με ταχείς ρυθμούς και σε... προσιτές τιμές. Πιο στοχευμένα, έχει φροντίσει να απαξιώνει την ΕΡΤ, ιδίως τον τελευταίο χρόνο, και φαίνεται ότι προσφέρει ακόμα και «ξαφνικό θάνατο» προκειμένου να απελευθερώσει πεδία εκμετάλλευσης στους ιδιώτες της τηλεόρασης. Επιπλέον, έχει βάλει μπρος την αδειοδότηση των ψηφιακών παρόχων δικτύου, με προνομιακούς όρους για την Digea των μεγάλων καναλιών. Παρά τις προσπάθειες, παραμένει αμφίβολο εάν στην κούρσα των χρεών και της ύφεσης τα κανάλια θα τα καταφέρουν.

σημείων εκπομπής, 6+6 μήνες, θέτει η ΕΕΤΤ στη δημόσια διαβούλευση για την αδειοδότηση δικτύων επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης. Σύμφωνα με υπολογισμούς, το κόστος για τους ιδιώτες επενδυτές (π.χ. Digea) φτάνει τα 30 εκατ. ευρώ. Η πρόταση της ΕΕΤΤ δεν ορίζει χρονική διάρκεια εκμίσθωσης, ενώ το τίμημα ενοικίασης του φάσματος για τους παρόχους δικτύου (ΕΡΤ, Digea ή άλλον) θα προσδιοριστεί μετά τη δημόσια διαβούλευση, που λήγει στις 19 Ιουνίου. Διαχειριστικός έλεγχος στον ΕΔΟΕΑΠ από το υπ. Οικονομικών Στο υγειονομικό και επικουρικό ταμείο των δημοσιογράφων, τον ΕΔΟΕΑΠ, πραγματοποιεί διαχειριστικό έλεγχο το υπουργείο Οικονομικών, με απόφαση του υπουργού αναπληρωτή, μετά την περυσινή έρευνα και παραγγελία του οικονομικού εισαγγελέα. Ο έλεγχος πραγματοποιείται μόλις 15 μέρες πριν από τη γενική συνέλευση των μελών του ΕΔΟΕΑΠ, στις 13 Μαρτίου, στο Κάραβελ. Ο έλεγχος θα κρατήσει 20 ημέρες και το πόρισμα θα σταλεί στον εισαγγελέα και στον έλεγχο ταμείων ΔΕΚΟ-ΝΠΙΔ. Στο μισό η «κάλυψη του πλάνου» απολύσεων στον Ριζοσπάστη 20 συνολικά οι απολύσεις στον «Ριζοσπάστη», με τις τρεις της περασμένης Πέμπτης. Μένουν άλλες τόσες έως ότου «καλυφθεί το πλάνο» και μείνουν οι μισοί από τους 83 που εργάζονταν στην εφημερίδα του ΚΚΕ πριν τα Χριστούγεννα. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ήδη στην Τυποεκδοτική και στο portal του 902 γίνονται προσλήψεις νέων κάτω των 25 ετών με μισθό 400 ευρώ. Ισολογισμοί τέλος Προς κατάργηση βαίνει το καθεστώς υποχρεωτικής δημοσίευσης των ισολογισμών στον Τύπο, παρά τις προσπάθειες της ΕΣΗΕΑ και την αρωγή βουλευτών της κυβέρνησης. Ήδη, έχουν αρχίσει και εμφανίζονται εταιρείες που προσφέρουν υπηρεσίες δημοσίευσης ισολογισμών στο Διαδίκτυο. Α.Γ.Ν.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

62 «Καταγράφονται οι πρώτες θετικές εκτιμήσεις για την πορεία της χώρας».

ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ

(Κυκλοφορούν παραισθησιογόνα στη Βουλή;)

ΡΗΣΕΙΣ&

ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ

«Η ΔΗΜ.ΑΡ. θέλει να μετέχει στη νομή της εξουσίας αποφεύγοντας τα βάρη ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ των αποφάσεων». (Φοβάσαι να βουλιάξεις μόνος σου;)

Λιτότητα και «χαμένη γενιά» ΤΗΣ ΚΑΚΗΣ ΜΠΑΛΗ

Εβδομάδα «χαλάρωσης» ήταν αυτή που πέρασε για τις πολιτικές λιτότητας στην Ευρώπη, με την Κομισιόν να εισηγείται στα κράτη μέλη, που έχουν πρόβλημα δημοσιονομικού ελλείμματος λιγότερες περικοπές και περισσότερες μεταρρυθμίσεις. Το βήμα ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο, για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι όλα τα στοιχεία δείχνουν πως η ταυτόχρονη λιτότητα στις περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης, ως εργαλείο για τη δημοσιονομική τους προσαρμογή, έχει βαθύνει την ύφεση και έχει εκτοξεύσει σε εκρηκτικά ύψη την ανεργία. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η δεύτερη σε μέγεθος οικονομία της Ευρωζώνης, η Γαλλία, δεν μπορούσε να πιάσει εντός του 2013 τον στόχο της μείωσης του ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ της, οπότε έπρεπε να της δοθεί περισσότερος χρόνος. Έτσι, μαζί με τον βασιλικό, ποτίστηκαν κι οι... γλάστρες, εν προκειμένω η Ισπανία, η Σλοβενία, η Πολωνία, η Ολλανδία, το Βέλγιο και η Πορτογαλία. Η εισήγηση της Κομισιόν αναμένεται να γίνει δεκτή τόσο από τα συμβούλια των υπουργών Οικονομικών όσο κι από τη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. στα τέλη Ιουνίου. Ωστόσο, οι περισσότεροι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι η παράταση στα χρονοδιαγράμματα επίτευξης των στόχων δεν είναι αρκετή για να τονώσει τις ευρωπαϊκές οικονομίες, απλώς δεν τις επιδεινώνει. Χρειάζονται και άλλες κινήσεις, και τα βλέμματα στρέφονται κυρίως στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, από την οποία προσδοκάται και να μειώσει περαιτέρω το βασικό επιτόκιο του ευρώ -κάτι που δεν αποκλείεται καθόλου-, αλλά και ουσιαστικά να κόψει χρήμα - κάτι που για την ώρα δεν φαίνεται πιθανό. Η δεύτερη εντυπωσιακή κίνηση της εβδομάδας που πέρασε -υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα αποδειχθεί ένα επικοινωνιακό ταρατατζούμ- ήταν η παρουσίαση του γαλλογερμανικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων, «για να μη χαθεί μια ολόκληρη γενιά στην Ευρώπη». Η γαλλογερμανική πρωτοβουλία πλασαρίστηκε ως «new deal»-, για να παραπέμπει στην πολιτική του Ρούζβελτ στις ΗΠΑ μετά τη Μεγάλη Ύφεση-, αλλά μετονομάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες «αναπτυξιακή πρωτοβουλία», καθώς δεν πρόκειται για προσπάθεια αναδιανομής από πάνω προς τα κάτω, αλλά για σχεδιασμό επενδύσεων για την ανάπτυξη, όπως επισήμανε η ομάδα εργασίας που την προετοίμασε, με τη συμμετοχή στελεχών μεγάλων γαλλικών και γερμανικών επιχειρήσεων. Ο σχεδιασμός αυτός στηρίζεται σε τρεις πυλώνες: σε δάνεια με ευνοϊκούς όρους προς τις επιχειρήσεις υπό την προϋπόθεση να προσλαμβάνουν νέους, σε προγράμματα κατάρτισης και στην ενίσχυση της διασυνοριακής κινητικότητας των νέων μαθητευόμενων και εργαζομένων. Κατά την παρουσίαση της πρωτοβουλίας στο Παρίσι από τους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας της Γαλλίας και της Γερμανίας δεν διατυπώθηκαν προτάσεις για συγκεκριμένα βήματα. Όλοι εξέφρασαν την αγωνία τους για τους νέους και τις καλές προθέσεις τους να κάνουν κάτι γι’ αυτούς - και πέραν τούτου ουδέν. Περισσότερα αναμένονται από τη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. τον Ιούνιο κι από μια έκτακτη σύνοδο των υπουργών Εργασίας και των διοικητών των εθνικών ΟΑΕΔ στις 3 Ιουλίου στο Βερολίνο. Στη σύνοδο αυτή θα συμμετάσχουν και η καγκελάριος Μέρκελ και ο πρόεδρος Ολάντ, ένα «ζευγάρι» που το τελευταίο διάστημα κάνει φιλότιμες προσπάθειες να δείξει ότι δεν υπάρχουν ρωγμές στον γαλλογερμανικό άξονα. Οι προσπάθειες αυτές δεν στέφονται από... πλήρη επιτυχία, καθώς ο Ολάντ δηλώνει ότι δεν έχει καμία διάθεση να του υπαγορεύει η Κομισιόν με τι ρυθμό θα προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις -κυρίως του ασφαλιστικού-, ενώ η Μέρκελ τον πιέζει και δημόσια να βιαστεί.

ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ

Μόλις 6 δισ. για την ανεργία που καλπάζει Σε δυσθεώρητα ύψη έχει φθάσει η ανεργία στην Ευρωζώνη (12,2%) σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που δημοσίευσε η Eurostat. Νέα ρεκόρ για τον Μάρτιο κατέγραψαν η Ισπανία , η Πορτογαλία και φυσικά η Ελλάδα -για τον Φεβρουάριομε ποσοστό ανεργίας των νέων της στο 62,5%. Η κατάσταση στην ανεργία των νέων φαίνεται ότι έχει πλέον ξεφύγει από κάθε έλεγχο, πράγμα που δείχνουν τα ποσοστά των ανέργων νέων τόσο στην Ισπανία (56,4%) και στην Πορτογαλία (42,5%), αλλά και στην Ιταλία (40,5%). Η Κομισιόν προσπαθεί να συντάξει κάτι ψευτοσχέδια που θα τα παρουσιάσει, παράλληλα με μια γαλλογερμανική πρόταση, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής στις 28-29 Ιουνίου. Το πρόβλημα πάντως εξακολουθεί να βρίσκεται στην αδυναμία

των «μεγάλων» εταίρων να βρουν τους αναγκαίους πόρους για τη χρηματοδότηση πραγματικών και ουσιαστικών προγραμμάτων απορρόφησης της ανεργίας των νέων. Το ότι δεν έχουν τίποτε το σοβαρό κατά νου φαίνεται από το ότι διαφημίζουν ως τη σανίδα σωτηρίας των νέων τους το ειδικό ταμείο για τη χρηματοδότηση της απασχόλησης που θα διαθέσει 6 δισ. ευρώ (3 δισ. από το Κοινωνικό Ταμείο και άλλα 3 δισ. ευρώ από τα διαρθρωτικά ταμεία) την επόμενη επταετία (2014-2020), ένα ποσό ασήμαντο μπροστά στο τεράστιο μέγεθος του προβλήματος της ανεργίας, που θα πρέπει να καλύψει επτά χρόνια χρηματοδοτήσεις σε 28 κοινοτικές χώρες αν ληφθεί υπόψη και η ένταξη στην Ένωση και της Κροατίας το καλοκαίρι. ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΑΤΟΣ

Ανταγωνισμός ψευταράδων... Σαφές μήνυμα στην Αθήνα ότι δεν πρέπει να βιάζεται να βγει στις αγορές, τουλάχιστον όχι πριν επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης (που λέει ο λόγος) που να επιβεβαιώνουν την έξοδο από την κρίση, έστειλε το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (IIF) απαντώντας, εμμέσως πλην σαφώς, στην ανοησία του Στουρνάρα ότι η χώρα θα βγει στις αγορές το 2014! Το IIF, που εκπροσωπεί επί της ουσίας τους αγοραστές ομολόγων, αναφέρει σε ειδική μακροσκελή έκθεση για την Ελλάδα: «Σημαντικά ποσά δανεισμού με υψηλότερο κόστος θα μπορούσαν πιθανώς να επηρεάσουν αρνητικά τις επίσημες προβλέψεις βιωσιμότητας του χρέους. Γι’ αυτό ο δανεισμός από τις αγορές είναι πιθανό να εμποδιστεί α-

πό την τρόικα μέχρι η ανάπτυξη να επιστρέψει σε ετήσιους ρυθμούς της τάξεως του 3,2% που προβλέπει το πρόγραμμα για το 2015-2020. Το πρόγραμμα πράγματι προβλέπει μικρά αλλά αυξανόμενα ποσά εκδόσεων να ξεκινούν μόλις το 2018, με πλήρη έξοδο στις αγορές όχι πριν από το 2020». Και καλά ο Στουρνάρας και ο Ελλάς - Ελλάς Αντώνης Σαμαράς. Ο Βαγγέλης και ο Φώτης πώς θα κατέβουν στις εκλογές; Τι ακριβώς θα λένε και γιατί οι πολίτες θα πρέπει να τους προτιμήσουν; Τα δικά τους ψέματα είναι πιο ωραία από του πρωθυπουργού μονοκομματικής κυβέρνησης την οποία στηρίζουν; Δ.Χ.

Η ΑΥΓΗ • KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΡΗΣΕΙΣ&ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ

Το ασφαλιστικό σύστημα με τη σημερινή του μορφή και με τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης που θεσπίστηκαν το 2010 θα δίνει συντάξεις κάτω από τα όρια της φτώχειας στους μελλοντικούς συνταξιούχους, προειδοποιεί η Τράπεζα της Ελλάδος και μας προτείνει τη λύση της ιδιωτικής ασφάλισης! (Και με τι λεφτά θα κάνουμε ιδιωτική ασφάλιση, κ. Προβόπουλε;)

Ευχαριστημένοι με το πιστόλι στον κρόταφο Και γιατί να πάει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην Cosco; Αφού είναι από τη θέση του υπεράνω των κομμάτων -και βέβαια Πρόεδρος όλων των Ελλήνων- θα έπρεπε να εξετάσει τις θέσεις των κοινοβουλευτικών κομμάτων για την κινεζική εταιρεία. Η «Αυγή» είχε ένα εξονυχιστικό και καταγγελτικό αφιέρωμα στην Cosco, μόλις λίγες ημέρες πριν από την επίσκεψη του κ. Παπούλια. Ο Πρόεδρος δεν ήταν υποχρεωμένος να το διαβάσει, αλλά τουλάχιστον έπρεπε να έχει ενημερωθεί ότι υπήρχαν βάσιμες αντιρρή-

σεις για τον τρόπο λειτουργίας αυτής της επιχείρησης και την εργασιακή πολιτική της. Προκύπτουν λοιπόν υποψίες ότι σε αυτή την περίπτωση ο κ. Παπούλιας δεν λειτούργησε υπερκομματικά, αλλά ακολούθησε την κυβερνητική γραμμή μετά την επίσκεψη Σαμαρά στην Κίνα και τη σχετική ενημέρωση που είχε από τον πρωθυπουργό. Ένα ολίσθημα, λοιπόν, το οποίο όμως ακολούθησε και μία πρωτοφανής γκάφα για έναν έμπειρο πολιτικό όπως ο Κάρολος Παπούλιας. Μπροστά στους Κινέζους και Έλληνες διευθυντές

Ο μακρύς ελληνικός χειμώνας Από τον χειμώνα του ‘68 στη Νέα Υόρκη και τον νεαρό Κεμάλ του Μάνου Χατζιδάκι, που τον μετουσίωσε σε «Άραβα πρίγκιπα που προστατεύει τους αδύνατους», στον μακρύ χειμώνα της Ελλάδας, που συνεχίζει ακάθεκτος, στο έμπα του καλοκαιριού: Η ελληνική κρίση είναι πρώτα απ’ όλα κρίση πολιτισμού, είναι μη αναστρέψιμη κρίση ανθρωπολογικού μοντέλου, κι όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε, θα μπορέσουμε επιτέλους να απαντήσουμε με ιδέες, με καθημερινές πράξεις... Θυμίζουμε: Δασκάλα της Θεσσαλονίκης κοινοποιεί μήνυμα στους συναδέλφους της στο Διαδίκτυο: «Γονιός ήρθε στο σχολείο να διαμαρτυρηθεί στη διευθύντρια επειδή δίδαξα στα παιδιά (Ε’ δημοτικού) τον ‘Κεμάλ’ του Χατζιδάκι, στο μάθημα της Μουσικής,

ΚΑΤΑ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΪΚΟΥ

Πάντως ζήτημα κυβερνητικής συνοχής δεν τίθεται. Δηλαδή τι θα πρέπει να γίνει για να τεθεί ζήτημα κυβερνητικής συνοχής; Να τους αρχίσει στα γαμωσταυρίδια; Ή να τους πλακώσει στις σφαλιάρες; Μονάχα αυτό δεν τους έχει κάνει ώς τώρα. Των, υποτίθεται, συγκυβερνώντων αρχηγών. Το παλιό σύνθημα επιχειρούσε να δείξει «τι σημαίνει Δεξιά». Το άκρως επίκαιρο, το σημερινό, σου εξηγεί «τι σημαίνει να συγκυβερνάς με τη Δεξιά». Και όχι να πεις κάποια «πεφωτισμένη» Δεξιά, τύπου Ράλλη ας πούμε. Για τη Δεξιά του Σαμαρά μιλάμε, που πιο δεξιά παθαίνεις. Εντάξει, να κατανοήσει κανείς την κεντρική, την αρχική επιλογή. Πάμε με τον Σαμαρά για να μην ξαναγίνουν

της Cosco, ένας υπάλληλος τον διαβεβαίωσε ότι «είμαστε ευχαριστημένοι που δουλεύουμε εδώ, οι συνθήκες είναι πολύ καλές». Και η απάντηση του Προέδρου: «Οι εργαζόμενοι έχουν καλές συνθήκες εργασίες»... Μα, κύριε Παπούλια, τι άλλο θα μπορούσαν να πουν οι υπάλληλοι, αν δεν ήταν αυτοκτονικοί, μπροστά στα βλοσυρά βλέμματα των διευθυντών; Ίσως θα έπρεπε να είχατε ρίξει μια ματιά στο αφιέρωμα της «Αυγής» για την Cosco. ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΕΜΠΙΛΑΣ

κατηγορώντας με για ισλαμική προπαγάνδα. Αντίδραση διευθύντριας; Μπήκε στην τάξη και μάζεψε από τα παιδιά τις φωτοτυπίες, έπειτα με κάλεσε στο γραφείο της και αφού δήλωσε απογοητευμένη από τη δουλειά μου, μου ανέλυσε για ποιους λόγους, μόνο μας μέλημα οφείλει να είναι να μαθαίνουμε στα παιδιά να αγαπούν την πατρίδα και να τονώνουμε το εθνικό τους φρόνημα. Αν σας έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο, θα ήθελα να επικοινωνήσετε μαζί μου. Θεωρώ πως κάπως πρέπει να αντιδράσουμε, έστω σε επίπεδο δημοσιοποίησης αυτών των φαινομένων». Αυτή τη στιγμή μια δασκάλα παλεύει μόνη της να βρει ανάλογες περιπτώσεις ανεγκέφαλων-ακροδεξιών παρεμβάσεων - πού είναι αλήθεια οι συνδικαλιστές και τα σωματεία, να επέμβουν από τη πρώτη στιγμή, να καταγγείλουν, να συντονίσουν την αντίσταση; Κ.Τ.

εκλογές. Ή για να μην μας διώξουν από την Ευρωζώνη (λέμε τώρα). Ή για να μην έρθει στα πράματα ο ΣΥΡΙΖΑ, ο τρισκατάρατος. Αλλά από ‘κεί και πέρα; Τόσες απανωτές ταπεινώσεις χωνεύονται; Ε, λοιπόν, χωνεύονται, φαίνεται. Γερά στομάχια Βενιζέλος και Κουβέλης. Ξαναφτιάχνουμε την Ελλάδα με μεράκι, δήλωσε ο πρωθυπουργός. Τι ρομαντικός! Διάβαζε, φαίνεται, μικρός εκείνα τα παλιά νοικοκυρίστικα γυναικεία περιοδικά. Που έλεγαν: «Άνοιξε με μεράκι το μπαούλο της γιαγιάς... ...Και αξιοποίησε τις παλιές δαντέλες που θ’ ανακαλύψεις εκεί μέσα». Όλο και καινούργια φασούλια προκύπτουν στην προανακριτική. Ώς κι ο Μαρκογιαννάκης, να φανταστείς, αναγκά-

στηκε να ζητήσει διεύρυνση του κατηγορητηρίου. Για τον Παπακωνσταντίνου, εννοείται. Το έτσι κι αλλιώς καμένο χαρτί. Για τον Βενιζέλο, ούτε τρίχα της κεφαλής του να μην πειραχτεί. Ούτε καν για μάρτυρας, μετά και τις τελευταίες αποκαλύψεις. Έτσι, ίσως, εξηγούνται πολλά. Δεν έχει πειστεί για την επένδυση στις Σκουριές, δηλώνει ο δήμαρχος Μπουτάρης. Ότι είναι χρήσιμη για την περιοχή και ότι δεν ζημιώνει το περιβάλλον, διευκρινίζει. Σκέψου, ακόμη κι ο Μπουτάρης. Η αιδήμων σιωπή του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ., σχετικά με τις Σκουριές, είναι από εντελώς άλλο ανέκδοτο. Σόκιν ανέκδοτο. Προς το κολασμένο του. Τελικά, αν τα βάλεις κάτω τα πράματα, μονάχα ο

Ο ΟΠΑΠ πωλήθηκε, αλλά... Ο ΟΠΑΠ πωλήθηκε στον πρωθυπουργικό φίλο κ. Μελισσανίδη, ωστόσο η υπόθεση φαίνεται πως δεν έχει κλείσει, καθώς τόσο στην Ελλάδα όσο και στις Βρυξέλλες το βασικό ερώτημα που απασχολεί είναι αν ένα μονοπώλιο -όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση- μπορεί να είναι ιδιωτικό... Και μπορεί το Ελεγκτικό Συνέδριο να έδωσε την έγκρισή του για την απόκτηση, από τον Οργανισμό, των Κρατικών Λαχείων (σχετική δήλωση έκανε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Κ. Λουρόπουλος), ωστόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πήρε νέα προθεσμία για να εκδώσει απόφαση για τους «κουλοχέρηδες». Από τον Απρίλιο την περίμεναν την απόφαση αυτή στην κυβέρνηση, τώρα όμως τους διαμηνύουν πως πριν από το τέλος Ιουλίου δεν θα πρέπει να αναμένουν απάντηση. «Η νέα αναβολή από την Κομισιόν δεν ήταν αναμενόμενη» υποχρεώθηκε να παραδεχθεί, έτσι, η ηγεσία του ΟΠΑΠ. Όμως τι γίνεται από την πλευρά των μεγάλων στοιχηματικών εταιρειών, που εμφανίζονται να είναι ενωμένες στο παρασκήνιο; Δύο από τις μεγαλύτερες εταιρείες, Stanleybet και William Hill, αντιδρούν στο μονοπώλιο, γι’ αυτό και έχουν προσφύγει ενώπιον της ελληνικής Δικαιοσύνης και η δίκη αναμένεται να αρχίσει τον Οκτώβριο, ενώ γνωστή είναι και η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στο ίδιο θέμα... Επί τη ευκαιρία, η ηγεσία του ΤΑΙΠΕΔ δεν πρέπει να ενημερώσει επισήμως στο, αναπάντητο μέχρι σήμερα, ερώτημα αν οι δέκα άτοκες ετήσιες δόσεις αφορούν την καταβολή του συνολικού τιμήματος που η Emma Delta θα καταβάλει για την αγορά του 33% του Οργανισμού ή, αντιθέτως, αφορούν μόνο το επιπλέον τίμημα που συμφωνήθηκε στις διαπραγματεύσεις της τελευταίας στιγμής; Και, τέλος, γιατί το ΤΑΙΠΕΔ έβγαλε προς πώληση το 33% και όχι το 34% που είναι το πραγματικό ποσοστό του Δημοσίου;

Πάχτας έμεινε να υπερασπίζεται τη «δουλειά». Εντυπωσιασμένος ο Σαμαράς με το... ιρλανδικό θαύμα. Ξέρεις, ότι ξαναβγαίνει η Ιρλανδία στις αγορές. Έστω και με την ανεργία στα ύψη. Με τους μισούς Ιρλανδούς κάτω από τα όρια της φτώχειας. Με την ιρλανδική κοινωνία στα γόνατα, γενικώς. Το πρότυπό του, σου λέει. Πάλι καλά που δεν φαντασιώνεται το κινέζικο μοντέλο. Ως προς τους μισθούς, τα μεροκάματα, τα «δικαιώματα» των εργαζομένων, τέτοια. Ή μήπως ακριβώς περί αυτού πρόκειται; Πάει και ο Κρίτων Αρσένης, λάκισε κι αυτός. Εδώ που τα λέμε πάντως ο ευρωβουλευτής την τίμησε τη φανέλα. Τους ξεμπρόστιασε επανειλημμένως. Για κάτσε και λογάριασε όμως ποιοι και πόσοι

Ν. ΠΑΠ.

του φύγανε του Βενιζέλου. Ή μάλλον ποιοι και πόσοι του έχουνε μείνει. Είναι πιο εύκολο. Αν είσαι πασόκος, ή και πρώην πασόκος, μελαγχολείς άχρι θανάτου. Α ναι, ο Κρίτων Αρσένης δεν έχει ανάγκη να ταπεινωθεί. Όπως κάτι άλλοι (και άλλες). Αποκαλύφθηκε κι ο Σόιμπλε. Είναι ΣΥΡΙΖΑ και μας τόκρυβε. Εμ βέβαια, με τόσα δυσοίωνα που λέει τελευταία για το μέλλον της Ευρώπης το ζοφερό. Αν δεν αλλάξει πολιτική κι αν δεν πάρει μέτρα. Άσε που έχει σηκώσει μπαϊράκι, με κατάρες και κατά της ανεργίας. Η οποία ανεργία προέκυψε από μόνη της, αφ’ εαυτού της, ως γνωστόν. Γι’ αυτό σου λέω, τόνε βλέπω στο ιδρυτικό του ΣΥΡΙΖΑ, ως συνιστώσα μονοπρόσωπη. Δε θάναι και η μόνη.

Να δεις που ο Δένδιας θα πηγαίνει σε κάθε διαδήλωση με το μπλοκάκι και θα μετράει κεφάλια. Μπας κι είναι κάτω από 200, να τους πηγαίνει από το πεζοδρόμιο. Θα κάνει προσωπικώς και την περιφρούρηση, οπότε εντάξει, συμφέρει. Άραγε διερευνήσαμε μήπως ο Ρώσος που πήρε τον Σκορπιό ενδιαφέρεται και για το Σκοπευτήριο της Καισαριανής; Τώρα που τον έχουμε πρόχειρο. Μου φαίνεται μισές δουλειές κάνει ο Σταυρίδης, ο φλογερός νεοφιλελεύθερος νέος ΤΑΙΠΕΔ. Αν δεν συγκινήθηκε και με την επιστολή του Νάνου Βαλαωρίτη ο Σαμαράς. Τι να σου πω, τελειωμένη περίπτωση. Ή ίσως είναι οπαδός της «σχολής σκέψης» του Σωτήρη Κούβελα, αν θυμάστε. Η εμβληματική ρήση του οποίου για τους «λαπάδες ποιητές» έγραψε ιστορία...

Η ΑΥΓΗ

Yσ τ ε ρ ό γ ρ α φ a

KYΡΙΑΚΗ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ

Τα ρήγματα της Ευρώπης και η Αριστερά

Του ΤΑΣΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ

Bella ciao Γνώρισα τη Φράνκα Ράμε στις αρχές της δεκαετίας του ‘70. Ρώμη, κινηματοθέατρο στην εργατική συνοικία Τιμπουρτίνα. «Το φθινόπωρο του ‘68 με τον Ντάριο αποφασίζουμε να εγκαταλείψουμε το παραδοσιακό θεατρικό κύκλωμα επίσημα και να διαθέσουμε το έργο μας, τη ζωή μας -και δεν υπερβάλλω- στο κομμάτι εκείνο του κοινού που συνήθως αγνοείται από το επίσημο θέατρο: εργάτες, νοικοκυρές, φοιτητές, αγρότες. (...) Να τεθούμε στη διάθεση της τάξης στη οποία αισθανόμαστε ότι ανήκαμε. Στο προλεταριάτο. Τα έσοδα πήγαιναν συχνά σε κατειλημμένα εργοστάσια» (από το ημερολόγιο της Φράνκα Ράμε). Εκείνη την ημέρα του ’70 τα έσοδα από την παράσταση θα πήγαιναν στην ελληνική αντίσταση και η Φράνκα αγωνιούσε για το ποσό που θα συγκεντρωνόταν. Την παρατηρούσα πάνω στη σκηνή και έξω από τη σκηνή. Παθιασμένη, ειρωνική, μαγευτική, πλάι στον σύντροφό της «στη ζωή και στην τέχνη». Η Φράνκα Ράμε ήταν όμορφη με τον παραδοσιακό τρόπο. Ξανθιά, με

καμπύλες και γεμάτο στήθος. Αλλά περιέφερε τα προσόντα της με μια σεμνότητα αλαζονική, τα χρησιμοποιούσε για να τα αντιστρέψει, για να διαλύσει τα γυναικεία στερεότυπα. Με τη ευφυΐα της, την ευαισθησία της, την ειρωνεία της αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των γυναικών αλλά και όλων «της γης των κολασμένων». «Οι γυναίκες αμείβονται πολύ λιγότερο από τους άνδρες και έχουν πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες να κάνουν καριέρα, εκτός και αν είναι πολύ νέες, έχουν στρογγυλά και μεγάλα βυζιά και κώλο που να ακουμπάει στους ώμους. Κάποια πονετική ψυχή μάς όρισε ως το άλλο μισό του ουρανού. Εγώ δεν αισθάνθηκα ποτέ έτσι, δεν θέλησα ποτέ τα πάντα για μένα. ‘Οοοοχι κάτι τόσο πολύ μεγάλο. Νομίζω ότι για να αλλάξει αυτή η κοινωνία δεν αρκεί να είσαι το μισό του ουρανού. Είναι απαραίτητο να μην χάνεις ποτέ την αξιοπρέπειά σου και τον σεβασμό των άλλων. Κυρίως των ανδρών. Να περπατάς με το χέρι στο χέρι του συντρόφου σου και, αν χρειάζεται, πού και πού, να τους τραβάς μια κλωτσιά στα δόντια και να τους δίνεις ένα φιλάκι στη μύτη». (Συνέντευξη στη Lara Rongoni).

Η Φράνκα Ράμε ήταν μια μαχητική φεμινίστρια και μια συντρόφισσα που ποτέ δεν συμβιβάστηκε, ποτέ δεν παραδόθηκε, πληρώνοντας σκληρά αυτή τη στάση της. Το 1973 μια ομάδα φασιστών την απήγαγε, τη βίασε και τη βασάνισε. Δεν λύγισε, χρσιμοποίησε τον βιασμό της ως όπλο κατά της βίας στις γυναίκες γράφοντας ένα θεατρικό έργο. Τον «Βιασμό». «Ευχαριστώ, Franca» ήταν ο αποχαιρετισμός που ακούστηκε από χιλιάδες γυναίκες που τη συνόδευσαν στην τελευταία πορεία της, όπως γράφει ο ιταλικός Τύπος. Ευχαριστώ. Για τη δύναμη. Για την αξιοπρέπεια και το θάρρος να καταγγείλει, να διηγηθεί, να ουρλιάξει τον πόνο και την ταπείνωση του βιασμού. Εγώ θέλω να την αποχαιρετήσω κρατώντας την εικόνα που ονειρεύτηκε η ίδια πρόσφατα στο ημερολόγιό της. «Σκέφτομαι την κηδεία μου και χαμογελάω. Γυναίκες, πολλές γυναίκες, όλες όσες βοήθησα, όλες όσες με βοήθησαν, φίλες και εχθρές... ντυμένες στα κόκκινα να τραγουδούν ‘bella ciao’».

Η Ευρώπη μοιάζει να έχει μπει για τα καλά σε εποχή ρηγμάτων. Δεν είναι μόνο τα καθεστώτα της λιτότητας που κλονίζουν κοινωνικές δομές και συνειδήσεις. Από διαφορετικές πλευρές ξεπηδούν και άλλα εσωτερικά σχίσματα. Προβάλλει ξανά στην επικαιρότητα το πρόβλημα της ενσωμάτωσης για τους πληθυσμούς μεταναστευτικής καταγωγής που ζουν σε άθλιους θυλάκους εκτός κοινωνικού συμβολαίου. Και συγχρόνως βλέπουμε την ανάδυση αγωνιών για τις ρυθμιστικές αξίες της σύγχρονης κοινωνίας. Καιρό τώρα οι δρόμοι του Παρισιού κατακλύστηκαν από έναν λαό που τα συνθήματά του ήταν η «αντίσταση στη δικτατορία της Αριστεράς» (!) και η υπεράσπιση των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών. Η αφορμή γι’ αυτό ήταν ο νόμος της γαλλικής κυβέρνησης για τον γάμο ομοφύλων, αλλά η διαμαρτυρία έλαβε διαστάσεις σύρραξης γύρω από τον γαλλικό πολιτισμό και την παρακμή του. Και αυτός ο λαός της Δεξιάς είναι βέβαια κοινωνικό κίνημα. Στη γειτονική Ιταλία βλέπουμε ότι η κρίση νομιμοποίησης των συμβατικών πολιτικών δυνάμεων συμπαρασύρει σε πτώση και τους προσωρινούς επικαρπωτές της λαϊκής αγανάκτησης: η κατάρρευση του κινήματος των «Πέντε Αστέρων» δείχνει ότι το άδειασμα της κατεστημένης τάξης, όταν συνοδεύεται από φαιδρές απλουστεύσεις και ισοπεδωτική αντιπολιτική ρητορική, ενισχύει την απάθεια και τη μαζική απογοήτευση. Απέναντι σε μια τέτοια ποικιλία ρηγμάτων η απάντηση δεν είναι υπόθεση μιας και μόνο «συνταγής». Η ριζοσπαστική Αριστερά, εκεί μάλιστα όπου διαθέτει κοινωνικά ερείσματα και λόγο στα πράγματα, βρίσκεται μπροστά σε ένα σκληρό δίλημμα: θα ήταν λάθος να ταυτιστεί με το σύστημα διακυβέρνησης που εκπίπτει, αλλά την ίδια στιγμή οφείλει να υπερασπιστεί με σθένος την πολιτική δημοκρατία και θεμελιώδη στοιχεία της αστικής και φιλελεύθερης νεωτερικής συνθήκης. Από τη μια πρέπει να αποφύγει τον ρόλο του παραδοσιακού πολιτικού παράγοντα και από την άλλη να συμβάλει ώστε οι αντιστάσεις να μην εκτραπούν προς τα στυφά νερά των σωβινισμών και του δημεγερτικού αντικοινοβουλευτισμού. Το έδαφος της κρίσης είναι όμως κινούμενη άμμος. Το νέο κοινωνικό ζήτημα, που αποτελεί τη βασική αναφορά της Αριστεράς, είναι σημαντικό μέρος της λύσης, αλλά δεν απαντά σε πολλά άλλα θέματα. Οι φόβοι ταυτότητας, οι διάχυτες ανασφάλειες, η αποξένωση των πολιτών από τη ζωή των θεσμών, όλα αυτά δεν είναι ελάσσονες μέριμνες και δευτερεύουσες αντιθέσεις. Στην ουσία, πίσω από την οικονομική και κοινωνική καχεξία που εξαπλώνεται στην Ευρώπη, παίζεται και ένα άλλο δράμα: η κρίση μπορεί να μεταβληθεί σε ευκαιρία για μια «πολιτισμική αντεπανάσταση», όπως μου είπε ένας καλός φίλος με τον οποίον διαφωνούμε σε πολλά. Υπάρχουν εξάλλου πολλές στιγμές στην Ιστορία όπου η εξασθένηση των αστικών φιλελεύθερων καθεστώτων από τα αλλεπάλληλα κρούσματα πολιτικής και οικονομικής διαφθοράς οδήγησε σε μείζονες ιδεολογικοπολιτικές οπισθοδρομήσεις. Και τότε υπήρξαν κάποιοι στην Αριστερά, ένας Ζαν Ζωρές για παράδειγμα, που έσωσαν την τιμή του αριστερού ριζοσπαστισμού. Τι κατάλαβε ο Ζωρές ήδη πολύ πριν από την εμβληματική υπόθεση Ντρέυφους; Ο Ζωρές κατανόησε ότι η Αριστερά δεν έχει νόημα παρά ως δημιουργικό μέρος μιας κριτικής διαφωτιστικής κληρονομιάς. Οι αντίπαλοί της δεν είναι μόνο οι ταξικές ανισότητες, αλλά και όλες εκείνες οι δημαγωγίες που εμφανίζονται συχνά ως «αντι-σύστημα». Δυο δεκαετίες μετά τη δολοφονία του Ζωρές, ο μεσοπολεμικός φασισμός επιβεβαίωσε τη θαρραλέα του επιλογή υπέρ του Εβραίου αστού αξιωματικού Ντρέυφους, επιλογή η οποία είχε διχάσει στις αρχές του αιώνα τον κόσμο του σοσιαλισμού. Θα πει κανείς, αυτές είναι ιστορίες από το μακρινό παρελθόν. Σωστά. Αλλά δεν θα ήταν άσχημα να σκεφτόμαστε και τούτες τις πλευρές του παρελθόντος. Διότι, εκτός των άλλων, τα ρήγματα στη σημερινή Ευρώπη και στη δική μας χώρα ξαναφέρνουν στην επιφάνεια παλιά δαιμόνια. Και φυσικά τα διλήμματα στρατηγικής που δεν αφορούν απλώς την πολιτική, αλλά και το όραμα πολιτισμού που έχει ο καθένας μας.

ΤΙΝΑ Bank προτείνω να ονομαστεί η Alpha Bank μετά τις άκρως πολιτικές ανακοινώσεις του τελευταίου δελτίου της. «Δεν έχουν εναλλακτικές λύσεις οι κήρυκες της Ελλάδας που αποτυγχάνει» λένε οι αναλυτές της τράπεζας για τη «μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία της» με πτώση του ΑΕΠ κατά 24% και αύξηση της ανεργίας στο 27%. Και ποιος ευθύνεται, βρε καλόπαιδα, για το βάθος αυτής της κρίσης, που δεν γνώρισαν ούτε οι ΗΠΑ της «Μεγάλης Ύφεσης» το 1929; Ο κανένας; ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ