12017 by AVGI SA

KΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

www.avgi.gr TIMH: 3 €

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 1952 • Β’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ • ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ 12017

ΤΟ ΜΟΥΝΤΙΑΛ, ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Η άγνωστη Βραζιλία και οι αντίπαλοι της Εθνικής AΡΘΡΑ: Εντουάρντο Γκαλεάνο, Ντέιβιντ Ζιρίν («The Nation»)

Τα σχέδια της Ρένας Δούρου για την Περιφέρεια

Το γήπεδο της ΑΕΚ, οι ενστάσεις και η θέση του ΣΥΡΙΖΑ

ΣΕΛ. 8

ΣΕΛ 47, 48, 49, 50 ΕΝΘΕΜΑΤΑ

ΣΕΛ. 9

ΑΛΛΑΓΕΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ, ΑΛΛΑ ΙΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΝΕΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Κάλπηκος ανασχηματισμός ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΟΙ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΕΣ αλλαγές προσώπων στην κυβέρνηση μετά την εκλογική ήττα στις ευρωεκλογές δεν πρόκειται να αλλάξουν την ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής, όπως δεν την αλλάζει ούτε η «καρατόμηση» Θεοχάρη, ο οποίος πλήρωσε για την εφαρμογή της άδικης φορολογικής πολιτικής που συναποφάσισαν Σαμαράς - Βενιζέλος. Η κυβέρνηση έχει αναλάβει δεσμεύσεις για τα προαπαιτούμενα των δύο δόσεων, όπως οι νέες μειώσεις στις συντάξεις και η πώληση του «φιλέτου» της ΔΕΗ, ενώ έρχονται νέα μέτρα σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ. Το σύστημα Σαμαρά προσπαθεί να ξεγελάσει τους πολίτες ότι κάνει -δήθεν- φιλολαϊκή στροφή, αλλάζοντας ορισμένους υπουργούς, ενώ στην πραγματικότητα θα εφαρμόζει την ί-

8/6

ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Η ΑΥΓΗ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Η Κεντροαριστερά είναι συνώνυμη με τα Μνημόνια ΣΕΛ. 15

ΑΛΕΞΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Στο στόχαστρο συντάξεις και ασφαλιστικά ταμεία

ΚΑΓΙΟ ΛΑΡΑ: Η άνοδος της Αριστεράς και η μοναρχία ΣΕΛ. 19

ΓΙΑΤΙ ΑΝΕΒΗΚΕ Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ Νόνα Μάγιερ: Κράτος μόνο για τους Γάλλους υπόσχεται η Λεπέν

ΣΕΛ. 43

Έξι θέσεις για την Άκρα Δεξιά στην Ευρώπη. Ανάλυση του Μικαέλ Λεβί EΝΘΕΜΑΤΑ

ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

ΣΕΛ. 17

δια σκληρή πολιτική. Σαμαράς και Βενιζέλος έκλεισαν την Ολομέλεια της Βουλής και επιχειρούν να κρατηθούν στη διακυβέρνηση με έναν κάλπη-κο ανασχηματισμό, ενώ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έφτασε στο

ΣΥΡΙΖΑ: ΕΓΙΝΕ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΣΕΛ. 5

σημείο να κατηγορεί τους διαφωνούντες ως «πέμπτη φάλαγγα». Στόχος τους είναι να διατηρηθούν στην κυβέρνηση με κάθε τρόπο μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, που θα γίνει είτε τον Οκτώβριο για να προλάβουν τις εξελίξεις αποδιάρθρωσης στην Κεντροαριστερά είτε στις αρχές του 2015 με αφορμή την προεδρική εκλογή. Στον αντίποδα ο ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι έγινε η αρχή της ανατροπής για την ανασυγκρότηση της χώρας.

Tο χαρτί Μπλερ παίζει η Μέρκελ Η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία Τσίπρα ΣΕΛ. 12, 13

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Τελικά, βγήκαμε ή όχι στις αγορές; ΤΟΥ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΚΟΥΤΕΝΤΑΚΗ*

ΠΡΙΝ από δύο μήνες η κυβέρνηση πανηγύριζε την περίφημη έξοδο στις αγορές, παρουσιάζοντάς την, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως το τέλος της κρίσης: Αφού είμαστε στις αγορές, δεν χρειαζόμαστε άλλα πακέτα διάσωσης, βγαίνουμε από το Μνημόνιο κι έρχεται η ανάπτυξη. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 2

MONDE diplomatique

Η Σαουδική Αραβία και η αναμενόμενη συμφωνία ΗΠΑ - Ιράν Το Ισραήλ και ο αραβικός κόσμος

ΑΡΘΡΑ

ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ

Η πρώτη συμφωνία Μπαρζανί Ερντογάν για τα πετρέλαια ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ: ΠΑΝΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΣΕΛ. 21

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Γιάννης Χουβαρδάς: «Ζούμε σε μια κοινωνία που παράγει βία...» ΣΕΛ. 53

Α. Νεφελούδης, Π. Νούτσος, Στ. Ροζάνης, Δ. Σεβαστάκης, Γ. Τόλιος, Κ. Χρυσόγονος

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΠΟΛΙΤΙΚΗ Η ΑΥΓΗ

Πότε θα ξανανοίξει η Βουλή; Η Ολομέλεια της Βουλής έκλεισε αιφνιδιαστικά προχθές, μόλις λίγες μέρες από την επανέναρξη των εργασιών της, που είχαν διακοπεί λόγω των εκλογών. Διατυπώθηκαν πολλές ερμηνείες για την κυβερνητική απόφαση. Ωστόσο, ίσως υπάρχουν κι άλλες ερμηνείες, στοιχεία τα οποία δεν γνωρίζουμε, όπως είχε συμβεί και το 2009, όταν ο Κ. Καραμανλής προκήρυξε εκλογές, γνωρίζοντας την επικείμενη χρεοκοπία, για την οποία είχε ενημερωθεί και ο ΓΑΠ, με αποτέλεσμα οι εκλογές να καταλήξουν σε προαναγγελθείσα παράδοση εξουσίας. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έχει προκαλέσει νευρικό κλονισμό στο σύστημα. Οι τραπεζίτες γνωρίζουν την απειλή των «κόκκινων» δανείων. Οι οικονομικοί αναλυτές έχουν συνείδηση ότι η χώρα δεν βγαίνει από την κρίση. Τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα διεκδικούν βουλιμικά τη δημόσια περιουσία, αλλά το ξεπούλημα, με αιχμές το νερό, τα σκουπίδια και τις παραλίες, δημιουργεί κοινωνικές αντιδράσεις, που θα βρουν ανταπόκριση σε νεοεκλεγείσες διοικήσεις Περιφερειών, πρώτα - πρώτα στην Αττική. Η προειδοποίηση Τσίπρα ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς θα επανεξετάσει εξ αρχής όλες τις συμβάσεις λαμβάνεται υπόψη τώρα με μεγαλύτερη προσοχή, καθώς το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών προδιαγράφει δυναμική εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η Βουλή έχει ακρότατο χρονικό ορίζοντα τις προεδρικές εκλογές, αρχές του 2015. Παρά την επιχειρούμενη διάλυση κομμάτων, δεν φαίνεται πιθανή η συγκρότηση νόθας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας 180 βουλευτών. Το εύρος της αποστασίας δεν φτάνει. Κυρίως όμως ο κυβερνητικός συνασπισμός, με μόλις 31% αθροιστικά, διατρέχεται από αποσυνθετικές διεργασίες. Η περιβόητη κινητικότητα στην Κεντροαριστερά αναδεικνύει μεγαλύτερες πολιτικές διαφωνίες παρά συγκλίσεις, που ματαιώνουν τα σχέδια συνένωσης με στόχο τη δορυφοροποίηση προς τον Σαμαρά. Τώρα το δίλημμα συνεργασιών περνάει στον ενδιάμεσο χώρο, καθώς πιθανολογείται η συγκρότηση κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Αμφισβητείται ακόμη και η ηγεσία Βενιζέλου, ο οποίος δεν μπορεί να κρυφτεί με ασφάλεια πίσω από το... μεγαλειώδες 8%! Υπάρχουν και οι εξελίξεις στο πεδίο της οικονομίας. Τα greek statistics (παρά την αλλοίωση προεκλογικά των στοιχείων της ανεργίας) δεν μπορούν να κρύψουν ούτε την ανεργία ούτε τη φτώχεια που απλώνονται. Το δημοσιονομικό κενό 2014-2016 δεν καλύπτεται χωρίς να ληφθούν νέα μέτρα. Και ο Σόιμπλε άνοιξε θέμα νέων μέτρων προκειμένου να δοθεί νέο δάνειο για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού. Η ανακοίνωση της έκθεσης του ΔΝΤ αναβλήθηκε, ώστε να προηγηθεί ο κυβερνητικός ανασχηματισμός και να υποβαθμιστούν επικοινωνιακά τα πιεστικά συμπεράσματά της. Ο κυβερνητικός ανασχηματισμός (που θα ανακοινωθεί μάλλον τη Δευτέρα) θα είναι εκλογικής σκοπιμότητας. Αυτή η κυβέρνηση όμως δεν μπορεί να παρουσιάσει «ανθρώπινο πρόσωπο», διότι ο εφιάλτης του Μνημονίου δεν κρύβεται πίσω από τη μάσκα του «κοινωνικού μερίσματος» (που άλλωστε έχει προεξοφληθεί πολιτικά στην κάλπη των ευρωεκλογών) και με εξαγγελίες για μικρές φοροελαφρύνσεις. Η προσωπίδα του «κοινωνικού προσώπου» εξοργίζει την κοινωνία. Η μόνη «περίοδος χάριστος» στην οποία μπορεί να ελπίζει ο Σαμαράς είναι τα «μπάνια του λαού»! Στις παραλίες όμως θα βουίζει φέτος το μήνυμα των εκλογών. Δεν πάει άλλο μ’ αυτή την κυβέρνηση! Οι εξελίξεις στην οικονομία, η υποβόσκουσα αποσάθρωση του κυβερνητικού συνασπισμού, η σκληρότητα της λιτότητας και οι πιέσεις των πιστωτών, αλλά και η ομολογούμενη πλέον δυναμική εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ αφαιρούν από τον Σαμαρά την πολιτική πρωτοβουλία και θέτουν στενό προεκλογικό ορίζοντα για την κυβέρνηση. Η Βουλή που έκλεισε προχθές ίσως να ανοίξει με άλλη σύνθεση...

Η ΑΥΓΗ ΠΡΩΙΝΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

κοπέλες του Λιμενικού, έμπλεος χαΗ Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκφράζει ΣΗΜΕΡΑ ράς, γιατί όπως διαμηνύει σε όλους ο βαθιά ανησυχία για την παραίτηση Θεανασχηματισμός είναι δικό του προοχάρη, το Ποτάμι διαμαρτύρεται γιατί ΕΙΝΑΙ νόμιο. ο «παλαιοκομματισμός» έφαγε τον άΚΥΡΙΑΚΗ ξιο τεχνοκράτη, ο ίδιος ο παθών φεύΠρονόμιο είναι, αλλά για πρώτη φογει δηλώνοντας ότι κανένας δεν έχει το ρά εδώ και πολλά χρόνια σέρνεται τόσες ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ανάστημα να του ζητήσει να παραιτημέρες, αν και έχει προαναγγελθεί επιΚΑΡΤΕΡΟΥ θεί! Κανένας! Τόσο μπόι και τόση μασήμως. Και σέρνεται μαζί και η κυβέργκιά ο φυσικός αυτουργός των φόρων, νηση. Και σέρνεται και το νικηφόρο ο οποίος τελικώς επικαλέστηκε την πιο ΠΑΣΟΚ του 8% - ο Βενιζέλος πέρασε τετριμμένη δικαιολογία για την κλοστην επίθεση εναντίον όσων τον αμφιτσηδόν παραίτηση: Προσωπικοί λόγοι σβητούν μέσα στο κόμμα του. Θέλουν - και κρίμα στο ανάστημα. να διαλύσουν την κυβερνητική σταθεΚαι συγκινημένος τού κρατούσε το ρότητα, να ανακόψουν την ασφαλή ποχέρι ο Στουρνάρας, ο οποίος έχει δηρεία της χώρας και να υποτάξουν την λώσει -άλλο ανάστημα!- ότι δεν γίνεται παράταξη στο άρμα της λαϊκιστικής ααποδιοπομπαίος τράγος. Θα φύγει φυνευθυνότητας, είπε ο ανεκδιήγητος. σικά κι αυτός στην ώρα του, αλλά για Το κατάστημα είναι εν ολίγοις υπό να πάει κάπου καλύτερα, πιο ζεστά και διάλυση. Οι ερινύες της κάλπης τους πιο ευρωπαϊκά. Θα αλλάξουν, λέει, το κυνηγούν, κι ας παίζουν τις κουμπάρες οικονομικό επιτελείο για να καταλάβουμε όλοι ότι μπήκα- με τα μηνύματα. Οι εγγυητές της σταθερότητας γίνονται με στην εποχή μετά τα Μνημόνια. Μπας και ψηφίσουμε μπροστά στα μάτια μας διακινητές της αστάθειας. Ξηλώπιο σωστά στις επόμενες εκλογές. νει το κοστούμι τους, αναζητούν μπαλώματα σε αποσταΌπως καταλαβαίνετε, μπορεί η κοινωνία να ζει ένα σίες και ακροδεξιές γονυκλισίες, κλείνουν τη Βουλή για να δράμα, αλλά η εξουσία ζει την κωμωδία της. Ο Σαμαράς γλιτώσουν τα χειρότερα. Αλλά η λαϊκή ψήφος έχει διαδιώχνει τον Θεοχάρη, οι αγανακτισμένοι βουλευτές της βρωτική δύναμη. Θα συρθούν έτσι για λίγο ακόμα καιρό, συγκυβέρνησης απαιτούν την κεφαλή του Στουρνάρα, οι μέχρι να παραδώσουν το πνεύμα. Και θα πληρώνουμε δυνυχιές για τους καταλληλότερους δίνουν και παίρνουν. Και στυχώς πανάκριβα κάθε μέρα που αυτός ο θίασος των εο πρωθυπουργός φωτογραφίζεται στον Πειραιά με τις λεεινών παραμένει στην εξουσία...

Ο θίασος των ελεεινών

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Τελικά, βγήκαμε ή όχι στις αγορές; ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 1 Φυσικά το όλο παραμύθι ήταν γεμάτο ανακρίβειες: Πρώτα απ’ όλα η χώρα δανείστηκε με επιτόκιο ελάχιστα χαμηλότερο από εκείνο που δανειζόταν λίγο πριν μπει στο Μνημόνιο, όταν είχε αρκετά μικρότερο λόγο χρέους προς ΑΕΠ. Αν η Ελλάδα ανακυκλώσει το χρέος των επόμενων ετών με τέτοιο επιτόκιο το πιθανότερο είναι το χρέος να εκτοξευθεί σε δυσθεώρητα ύψη. Ακόμα όμως κι αν το επιτόκιο, ήταν χαμηλότερο, η έξοδος στις αγορές από μόνη της (όπως και το πρωτογενές πλεόνασμα) δεν εξασφαλίζει καμιά ανάπτυξη. Η τελευταία εξαρτάται από την πραγματική οικονομική δραστηριότητα, η οποία με τη σειρά της είναι το αποτέλεσμα πολλών παραγόντων πέρα από τη δημοσιονομική κατάσταση. Όπως και να ‘χει, το παραμύθι πούλησε σε όσους ήθελαν να το πιστέψουν. Άλλωστε υπήρχε και η εγγύηση των Ευρωπαίων εταίρων που δήλωναν ενθουσιασμένοι από τις επιτυχίες της Ελλάδας και δεν παρέλειψαν να τονίσουν τη σημασία της εξόδου στις αγορές. Κάπως έτσι πήγε το πράγμα μέχρι τις ευρωεκλογές. Δεν πρόλαβαν όμως να κλείσουν οι κάλπες και ξαφνικά δύο από τους ισχυρότερους άνδρες της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωζώνης -ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκαγκ Σόιμπλε, κι ο Ολλανδός επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελ-

μπλουμ- δήλωσαν λίγο πολύ το ίδιο πράγμα: Η Ελλάδα δύσκολα θα καταφέρει να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες των επόμενων ετών με δανεισμό από τις αγορές και, συνεπώς, εξετάζεται η πιθανότητα χορήγησης νέου χρηματοδοτικού πακέτου. Ως συνήθως «ο κερατάς το μαθαίνει τελευταίος» και η ελληνική κυβέρνηση άκουσε από τις ειδήσεις ότι τελικά το Μνημόνιο δεν τελείωσε ακριβώς. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι νέο πακέτο σημαίνει νέα συμφωνία (δεν τη λέμε Μνημόνιο) που θα επιβάλει νέα μέτρα. Το γεγονός ότι κάποιοι καθ’ ύλην αρμόδιοι εξετάζουν σοβαρά αυτό το σενάριο και το δηλώνουν ανοιχτά είναι προφανές άδειασμα της κυβερνητικής θριαμβολογίας. Το ερώτημα ωστόσο είναι γιατί έκαναν αυτές τις δηλώσεις. Μια ερμηνεία είναι πως πράγματι ο λογαριασμός δεν βγαίνει και η Ελλάδα είναι αδύνατο να δανειστεί από τις αγορές τα ποσά που θα χρειαστεί τα επόμενα χρόνια. Μπορεί να είναι ή να μην είναι έτσι, άλλωστε μιλάμε για προβλέψεις και προσδοκίες που δεν παρέχουν την απαιτούμενη βεβαιότητα για τη λήψη σοβαρών αποφάσεων. Μια άλλη ερμηνεία, περισσότερο πολιτική και, κατά τη γνώμη μου, πιο σημαντική, είναι πως τα χρηματοδοτικά πακέτα προς την Ελλάδα -και ιδιαίτερα η τμηματική καταβολή τους μέσω δόσεωνδημιούργησαν έναν πανίσχυρο μηχανι-

σμό ελέγχου της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Με άλλα λόγια, η τρόικα μπορούσε να εκβιάζει τη λήψη του ενός ή του άλλου μέτρου σε τακτά χρονικά διαστήματα απειλώντας με την καθυστέρηση της αντίστοιχης δόσης, πράγμα που δημιουργούσε ταμειακά προβλήματα στις πληρωμές του Δημοσίου. Αν, όπως προβλέπεται, οι δόσεις τελειώσουν μέσα στο καλοκαίρι (πλην κάποιων ποσών από το ΔΝΤ), αυτομάτως θα χαθεί ο συγκεκριμένος μηχανισμός ελέγχου αυξάνοντας εκ των πραγμάτων τους βαθμούς ελευθερίας της Ελλάδας. Βέβαια, δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου για τους δανειστές. Πάντα υπάρχουν μηχανισμοί επιβολής της θέλησης των αφεντικών της Ευρωζώνης στους διεφθαρμένους κυβερνώντες της μικρής χρεοκοπημένης Ελλάδας. Όμως το γεγονός είναι πως οι δόσεις λειτούργησαν ιδιαίτερα αποτελεσματικά μέχρι τώρα και η αντικατάστασή τους πιθανόν να αποσταθεροποιήσει προσωρινά τους συσχετισμούς δύναμης. Προφανώς, από την πλευρά της κυβέρνησης, η πιθανή χορήγηση νέου πακέτου είναι ένας (ακόμα) εφιάλτης. Όμως το δίλημμα που έχει μπροστά της είναι αν προτιμά τα επίσημα κοράκια της τρόικας από τα ιδιωτικά κοράκια των αγορών.

*Ο Φραγκίσκος Κουτεντάκης διδάσκει στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ - ΕΚΔΟΣΗ: «Η ΑΥΓΗ ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ Α.Ε.»

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΝΙΚΟΣ ΦΙΛΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΠΑΚΟΣ, ΚΩΣΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΟΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ: ΠΟΛΥ ΚΡΗΜΝΙΩΤΗ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΙΤΣΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ, ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΪΚΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ. ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΟΥΜΠΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΣΠΥΡΟΣ ΛΟΥΠΕΤΗΣ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΑΓ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ 12, 104 31 • ΤΗΛ. ΚΕΝΤΡΟ: 210 5231831-4 • ΦΑΞ: 210 5231822 • ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ - ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ: 210 5231820 • marketing@avgi.gr - ΦΑΞ: 210 5231830 INTERNET: www.avgi.gr e-mail: editors@avgi.gr • ΓΡΑΦΕΙΟ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ: Βασ. Ηρακλείου 37, ΤΗΛ. ΚΕΝΤΡΟ: 2310 261646, ΦΑΞ: 2310 266444, e-mail: avgi@otenet.gr ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Π. Παπίδας & Σια Ε.Ε., ΤΗΛ. : 210 8228258 ΕΚΤΥΠΩΣΗ: IΡΙΣ ΑΕΒΕ ΤΣΕΚ - ΕΜΒΑΣΜΑΤΑ: Εφημερίδα «Η ΑΥΓΗ», Αγ. Κωνσταντίνου 12, 10431 Αθήνα

^dzD& >/

ȸ ʔʑʍɻ ʏɻʎ ɸʋɿʖɸɿʌɻʅɲʏɿʃʊʏɻʏɲʎ ȸ ʋʌʉʍʏɲʍʀɲ ʏʉʐ ʔʐʍɿʃʉʑ ʋɸʌɿɴɳʄʄʉʆʏʉʎ ɸʀʆɲɿ ɲʆɳɶʃɻ͘ ȳɿɲ ɸʅɳʎ ʍʏɻʆ Ɉʌɳʋɸɺɲ Ʌɸɿʌɲɿʙʎ͕ ɸʀʆɲɿ ʃɲɽɼʃʉʆ ʃɲɿ ɷɹʍʅɸʐʍɻ͘ ɀɹʍʘ ʏʉʐ ȵʐʌʘʋɲʁʃʉʑ Ʌʌʉɶʌɳʅʅɲʏʉʎ >/& Ͳ^ƚǇŵĨĂůŝĂ ɻ Ɉʌɳʋɸɺɲ Ʌɸɿʌɲɿʙʎ͕ ʍɸ ʍʐʆɸʌɶɲʍʀɲ ʅɸ ʏʉ Ʌʉʄɿʏɿʍʏɿʃʊ ǳȻɷʌʐʅɲ Ƀʅʀʄʉʐ Ʌɸɿʌɲɿʙʎ͕ ʏʉʆ ȴɼʅʉ ɇɿʃʐʘʆʀʘʆ͕ ʏɻʆ ɃȻȾɃɀ ȵɅȵ͕ ʏɻʆ ȵʏɲɿʌʀɲ Ʌʌʉʍʏɲʍʀɲʎ Ʌʌɸʍʋʙʆ ʃɲɿ ʏʉ Ⱦɹʆʏʌʉ Ȱʆɲʆɸʙʍɿʅʘʆ Ʌɻɶʙʆ ʃɲɿ ȵʇʉɿʃʉʆʊʅɻʍɻʎ ȵʆɹʌɶɸɿɲʎ ;ȾȰɅȵͿ͕ ɷɿɲʅʉʌʔʙʆɸɿ ɹʆɲ ʋʌʘʏʉʋʊʌʉ ʃɲɿ ɲɸɿʔʊʌʉ ʍʖɼʅɲ ɲʋʉʃɲʏɳʍʏɲʍɻʎ ʃɲɿ ɷɿɲʖɸʀʌɿʍɻʎ ʏɻʎ ʄʀʅʆɻʎ ɇʏʐʅʔɲʄʀɲʎ͘ ɇʏɻʆ Ɉʌɳʋɸɺɲ Ʌɸɿʌɲɿʙʎ ʍʐʆɷʐɳɺʉʐʅɸ ʏɻʆ ʋʌʉʍʏɲʍʀɲ ʏʉʐ ʔʐʍɿʃʉʑ ʋɸʌɿɴɳʄʄʉʆʏʉʎ ʅɸ ʏɻ ɷɻʅɿʉʐʌɶʀɲ ɸʋɿʖɸɿʌɻʅɲʏɿʃʙʆ ɸʐʃɲɿʌɿʙʆ ʃɲɿ ɷʀʆʉʐʅɸ ʄʑʍɸɿʎ ʍʏʉ ɺɼʏɻʅɲ ʖʌɻʅɲʏʉɷʊʏɻʍɻʎ ʏʘʆ ʋʌʉʍʏɲʏɸʐʊʅɸʆʘʆ ʋɸʌɿʉʖʙʆ EĂƚƵƌĂ ϮϬϬϬ ʏɻʎ ȵʐʌʘʋɲʁʃɼʎ ȶʆʘʍɻʎ͘

Ɉʉ ʋʌʊɶʌɲʅʅɲ >/& Ͳ^ƚǇŵĨĂůŝĂ ;>/& ϭϮ E dͬ'ZͬϬϬϬϮϳϱͿ ʐʄʉʋʉɿɸʀʏɲɿ ʅɸ ʏɻ ʍʐʆɸɿʍʔʉʌɳ ʏʉʐ ʖʌɻʅɲʏʉɷʉʏɿʃʉʑ ʅɹʍʉʐ >/& н ʏɻʎ ȵʐʌʘʋɲʁʃɼʎ ǳȶʆʘʍɻʎ͘

www.lifestymfalia.gr

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Παιχνίδια με τη Βουλή με φόντο Μπαλτάκο, νεοναζί και νέα μέτρα ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ

«Σκηνικό 2009» έστησε αιφνιδίως την περασμένη Τετάρτη η κυβέρνηση, καθώς επανέλαβε το ξαφνικό και αντιθεσμικό «λουκέτο» στη Βουλή του 2009, επί κυβέρνησης Καραμανλή, θέλοντας να αποφύγει όλες τις «κακοτοπιές» ενός καλοκαιριού που προμηνύεται «καυτό». Το 2009, επί πρωθυπουργίας Καραμανλή, το αιφνίδιο κλείσιμο της Βουλής από τον Μάιο με πρόσχημα της ευρωεκλογές είχε οδηγήσει στην παραγραφή ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες για την υπόθεση των ομολόγων, της υπόθεσης «Γερμανός», ενώ κυριαρχούσε στην επικαιρότητα το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου. Τώρα η ξαφνική κίνηση Σαμαρά που αιφνιδίασε όχι μόνο υπουργούς της κυβέρνησης, αλλά κατά πληροφορίες ακόμη και τον πρόεδρο της Βουλής, Ευ. Μεϊμαράκη, εξυπηρετεί άλλες στοχεύσεις του Μαξίμου, προκειμένου η -τραυματισμένη από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών- δικομματική κυβέρνηση να μην βρει στον δρόμο της κι άλλα «εμπόδια».

Ειδικές πλειοψηφίες Καταρχάς τα θερινά τμήματα δίνουν στην κυβέρνηση την ευκαιρία να συγκροτήσει «ειδικές συνθέσεις» βουλευτών, προκειμένου οι 100 -κάθε φορά- που θα καλούνται να επικυρώσουν ένα «δύσκολο» νομοσχέδιο να είναι οι «σίγουροι» που δεν θα θέσουν σε κίνδυνο την οριακή δεδηλωμένη της κυβέρνησης στη Βουλή. Για παράδειγμα, μέσω των θερινών τμημάτων, είναι εύκολο για το Μαξίμου να «αντικαταστήσει» τους βουλευτές Φλώρινας ή Κοζάνης από το νομοσχέδιο για τη «μικρή ΔΕΗ» -που καταλήγει στην εκποίηση του ηλεκτρικού ρεύματος- ή να διασφαλίσει πως, όταν έρθει η ώρα να ψηφιστούν οι ρυθμίσεις για την τσιμεντοποίηση του αιγιαλού και των παραλιών, δεν θα βρίσκονται στη σύνθεση του αρμόδιου τμήματος της Βουλής διαφωνούντες βουλευτές που εκλέγονται στα Δωδεκάνησα, τις Κυκλάδες ή τα Ιόνια νησιά.

Μπαλτάκος, Χ.Α. και άρσεις ασυλίας Σαν να μην αρκούσαν αυτά, η κυβέρνηση δεν αποφεύγει μόνο την «κακοτοπιά» της κοινοβουλευτικής δοκιμασίας επί δύσκολων νομοσχεδίων. Με το κλείσιμο της Βουλής, ου-

Εν αναμονή του ανασχηματισμού, η κυβέρνηση «προστατεύεται» από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο και την παραγραφή ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών σιαστικά παραπέμφθηκε στις ελληνικές καλένδες η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για διεξαγωγή προ ημερησίας διατάξεως συζήτησης περί την υπόθεση Μπαλτάκου, που αποκάλυψε τις υπόγειες διαδρομές του Μεγάρου Μαξίμου και του «σαμαρικού» περιβάλλοντος με το νεοναζιστικό εγκληματικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Κι όλα αυτά, μάλιστα, την ημέρα που έγκλειστοι στον Κορυδαλλό χρυσαυγίτες ασχημονούσαν στην αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής, γράφοντας άλλη μία μαύρη σελίδα στην ιστορία του Κοινοβουλίου. Συν τοις άλλοις, με το κλείσιμο της Βουλής η κυβέρνηση «διασφάλισε» ότι δεν θα συζητηθούν οι άρσεις ασυλίας που είχαν προγραμματιστεί για τον άρτι ανεξαρτητοποιηθέντα -που φλερτάρει με τη Ν.Δ.- Βασ. Καπερνάρο, για τον υπουργό Εσωτερικών, Γ. Μιχελάκη, αλλά και για τον υπουργό Υγείας, Αδ. Γεωργιάδη.

Μαύρο σκοτάδι Φυσικά το κλείσιμο της Βουλής δεν γλιτώνει την κυβέρνηση μόνο από τα

καυτά νομοσχέδια, την επαναφορά στο προσκήνιο των «προνομιακών σχέσεων» των «γαλάζιων» στελεχών με τη Χ.Α. ή τις... προσωπικές υποθέσεις υπουργών και βουλευτών, αλλά επιφέρει και την παραγραφή τυχόν αξιόποινων πράξεων ή παραλείψεων της περιόδου 2009-2012 -ήτοι των κυβερνήσεων των Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου. Μ’ άλλα λόγια, από προχθές έπεσε... «μαύρο σκοτάδι» στο σκάνδαλο των υποβρυχίων, στο σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ, αλλά και στη δυσώδη υπόθεση του PSI, που αποδείχθηκε ότι κάθε άλλο παρά... απάλλαξε την Ελλάδα από το χρέος της.

Τα «καυτά» νομοσχέδια Εξάλλου μπορεί ο Αντ. Σαμαράς να επαναλαμβάνει μετά τις ευρωεκλογές ότι «τα δύσκολα πέρασαν», ωστόσο τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Ο δρόμος της κυβέρνησης προς το φθινόπωρο και τη συζήτηση για τη διευθέτηση του χρέους δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά με νομοσχέδια και «προαπαιτούμενα»,

τα οποία θα επισωρεύσουν νέο πολιτικό κόστος σε Μαξίμου - Χαριλάου Τρικούπη και ισοδυναμούν με νέα μέτρα. Ήδη αναφέρθηκε το νομοσχέδιο για τη «μικρή ΔΕΗ», που αποτελεί ένα από τα προαπαιτούμενα του Ιουλίου και έχει προσυμφωνηθεί με την τρόικα. Δέσμευση έναντι της τρόικας αποτελεί και το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό και τις παραλίες που αναγκάστηκε το Μαξίμου να «παγώσει» προεκλογικά έπειτα από σφοδρές πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις. Αυτά αναμένεται να έρθουν στο τρίτο θερινό τμήμα της Βουλής, ενώ νωρίτερα αναμένεται το νομοσχέδιο για τη μείωση των περιθωρίων κέρδους των φαρμακείων, που είναι επίσης προαπαιτούμενο της τρόικας. Τέλος, στον κυβερνητικό προγραμματισμό για το καλοκαίρι περιλαμβάνεται το νομοσχέδιο για τη μείωση της γραφειοκρατίας στο Δημόσιο και των διοικητικών βαρών, η ψήφιση του νόμου για το υπαίθριο εμπόριο (διαχωρισμός εμπόρων και παραγωγών στις λαϊκές αγορές), η αδειοδότηση επιχειρήσεων (χωροταξικός σχεδιασμός), η κατάργηση σειράς φόρων υπέρ τρίτων, αλλά και η υιοθέτηση νομοθεσίας για την ενσωμάτωση των ε-

«Αποστασία» και «εξαγορές» καταγγέλλει ο Π. Καμμένος Να οχυρώσει το κόμμα του από την επιχείρηση «αποστασίας» επιχειρεί ο Π. Καμμένος, καθώς, πριν καν συμπληρωθούν 15 ημέρες από τις ευρωεκλογές, οι ΑΝ.ΕΛΛ. μετρούν δύο βουλευτές λιγότερους. Ο πρόεδρος του κόμματος, που συγκάλεσε την περασμένη εβδομάδα την Κοινοβουλευτική Ομάδα, δεν έκρυψε τις υποψίες του και «έδειξε» το Μαξίμου, υποστηρίζοντας ότι οι βουλευτές που αποχωρούν βρίσκονται σε συνεννόηση με την κυβέρνηση προκειμένου να βρεθούν οι 180 «πρόθυμοι» για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή. Μάλιστα, στη συνεδρίαση, ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛΛ. έκανε λόγο για «βουλευτές που εξαγοράστηκαν από τη Ν.Δ. ή βουλευτές που φοβούνται ότι δε θα επανεκλεγούν με τους ΑΝ.ΕΛΛ.» αφήνοντας βαριές αιχμές για τους δύο ανεξαρτητοποιηθέντες, τον Βασ. Καπερνάρο και τη Μ. Ιατρίδη. Παράλληλα, ο Π. Καμμένος εμφανίστηκε έτοιμος να... αντιμετωπίσει τις όποιες απώλειες, αφού κάλεσε όσους βουλευτές σκέφτονται να φύγουν να το κάνουν τώ-

ρα.

«Όχι» στην προεδρική εκλογή Πάντως, όλα δείχνουν ότι οι απώλειες για τους ΑΝ.ΕΛΛ. δεν τελειώνουν στους 7 βουλευτές που έχουν χάσει από τον Ιούνιο του 2012 έως τώρα. Αντιθέτως, στη συνεδρίαση δεν συμφώνησαν όλοι με την προαναγγελία του Π. Καμμένου πως δεν θα ψηφίσει Πρόεδρο Δημοκρατίας ώστε να μην συμβάλει στη διατήρηση της κυβέρνησης στην εξουσία. Κατά πληροφορίες, τουλάχιστον δύο βουλευτές -ο Π. Χαϊκάλης και ο Π. Μελάς- διαφώνησαν και συνέστησαν στον Π. Καμμένο να μην δεσμεύεται πριν δει το πρόσωπο που θα προτείνει η κυβέρνηση. Τούτων δοθέντων, φημολογείται ότι θα υπάρξουν και νέες αποχωρήσεις, ενώ είναι σαφές ότι στα μάτια του Μαξίμου οι ΑΝ.ΕΛΛ. είναι μία κοινοβουλευτική «δεξαμενή» προκειμένου να συγκροτηθεί η νόθα πλειοψηφία των 180 βουλευτών για τον ερχόμενο Μάρτιο...

πικουρικών ταμείων του Δημοσίου στο ΕΤΕΑ και η εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος -που οδηγεί σε νέες μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις. Επίσης από θερινά τμήματα αναμένεται να περάσει η νομοθεσία για τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων, η κατάργηση όλων των επιβαρύνσεων για τα επικουρικά ταμεία, αλλά και το νομοσχέδιο για τα δάση.

Το γαϊτανάκι του ανασχηματισμού Ενόσω η κυβέρνηση προετοιμάζεται για «καυτό» καλοκαίρι, το γαϊτανάκι και η σεναριολογία για τον ανασχηματισμό συνεχιζόταν έως τη στιγμή που η «Αυγή» της Κυριακής έπαιρνε τον δρόμο προς το τυπογραφείο. Ο Γ. Στουρνάρας, εξάλλου, που προανήγγειλε την περασμένη Πέμπτη ότι αποχωρεί από το υπουργείο, αφού εμφανίστηκε σε δημοσιογράφους, προέβη σε... απολογισμό του έργου του στην οδό Νίκης και προσδιόρισε τον χρόνο του ανασχηματισμού για την Δευτέρα, ανήμερα του Αγίου Πνεύματος. Εξάλλου, τις αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα προανήγγειλε, ουσιαστικά, το Μαξίμου με την καρατόμηση του γενικού γραμματέα Εσόδων, Χάρη Θεοχάρη. Το γεγονός ότι αποπέμφθηκε ο Χ. Θεοχάρης, που είχε προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις και από τη Ν.Δ. και από το ΠΑΣΟΚ, δείχνει ότι ο Αντ. Σαμαράς θα προχωρήσει σε έναν «κομματικό» ανασχηματισμό και, κατά πάσα πιθανότητα, απ’ αυτόν θα προκύψει το κυβερνητικό σχήμα που θα κληθεί να δώσει και την επόμενη εκλογική μάχη. Πάντως, παραμένει γρίφος ποιος θα διαδεχθεί τον Γ. Στουρνάρα στο υπουργείο Οικονομικών, αφού το Μαξίμου ψάχνει ένα «γαλάζιο» πολιτικό -ει δυνατόν και κοινοβουλευτικό- στέλεχος, το οποίο να έχει το ειδικό βάρος να σηκώσει το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο. Πάντως, αν η δυστοκία εύρεσης του διαδόχου Στουρνάρα συνεχιστεί έως την ώρα των ανακοινώσεων, το πιθανότερο σενάριο θέλει να αναβαθμίζεται ο υπουργός αναπληρωτής Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας σε υπουργό.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Έγινε η αρχή για την πολιτική ανατροπή ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Σε αποτίμηση του τριπλού εκλογικού αποτελέσματος προχωρούν τα χιλιάδες μέλη του ΣΥΡΙΖΑ τις ημέρες αυτές και έως τις 14 -15 Ιουνίου, οπότε θα συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή, η οποία θα πάρει υπόψη της παρατηρήσεις των μελών. Μια αποτίμηση που, όπως ζητά η Πολιτική Γραμματεία από τις οργανώσεις, πρέπει να είναι ειλικρινής, χωρίς να κλείνει τα μάτια σε λάθη, αστοχίες και αδυναμίες -σε ευρύτερο αλλά και τοπικό επίπεδο- αλλά και χωρίς να είναι μεμψίμοιρη από την άλλη. Άλλωστε, όπως και αν θελήσουν να εμφανίσουν το εκλογικό αποτέλεσμα, κυβέρνηση και τα φιλικά προς εκείνη μέσα ενημέρωσης δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το προφανές: το ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου μας η Αριστερά αναδείχτηκε σε εκλογές πρώτη δύναμη, και μάλιστα με μεγάλη διαφορά. Και την ίδια στιγμή το αποτέλεσμα συνιστά -σύμφωνα με την κατ’ αρχήν αποτίμηση της Π.Γ.- ήττα της κυβέρνησης, ήττα των μνημονιακών πολιτικών αλλά και ήττα της προπαγάνδας φόβου -και αυτό το τελευταίο έχει τη δική του ιδιαίτερη σημασία. Η εικόνα δυστοκίας που εμφανίζει τα τελευταία 24ωρα η κυβέρνηση, με επίκεντρο τον ανασχηματισμό, δεν είναι άσχετη με το νικηφόρο εκλογικό αποτέλεσμα, για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ελληνικό λαό, αλλά και τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Ο στόχος που είχε τεθεί στις ευρωεκλογές για εκλογική πρωτιά και ταυτόχρονη καταδίκη, επιτεύχθηκε, σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις. Η αρχή για την πολιτική ανατροπή έγινε, αλλά -πράγμα που αποδεικνύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει γειωμένοςμένουν και άλλα πολλά να γίνουν. Στον ΣΥΡΙΖΑ καταγράφουν την ίδια στιγμή το γεγονός ότι τα κόμματα της συγκυβέρνησης κλείνουν τα μάτια στην εντολή που τους έδωσε με την ψήφο του ο ελληνικός λαός, και όντας απονομιμοποιημένα να κυβερνήσουν στο εξής, προσπαθούν να παρατείνουν όσο γίνεται περισσότερο την παραμονή τους στην εξουσία και με την εξασφάλιση της προεδρικής πλειοψηφίας, με τις γνωστές και άγνωστες μεθόδους...

Για την Κεντροαριστερά και τη Χρυσή Αυγή Από την ανάλυση του κόμματος

της αξιωματικής αντιπολίτευσης ουσία όμως μεγαλύτερου κόμματοςδεν εκφεύγουν οι ανακατατάξεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς, η οποία εκτιμάται ότι υποστηρίχτηκε στις τελευταίες εκλογές είτε από πολίτες που δεν εθίγησαν από τα Μνημόνια είτε από εκείνους που θεωρούν ότι... πιάσαμε πάτο, και άρα ακολουθεί η ανάκαμψη. Επιπλέον, η Κεντροαριστερά διασώθηκε κυρίως σε επίπεδο δημοτικών εκλογών, εκεί όπου η ψήφος είναι πιο προσωπική. Παράλληλα, διαπιστώνεται η ανάγκη να μελετηθεί και να αντιμετωπισθεί το φαινόμενο της Ακροδεξιάς και της φασιστικής απειλής σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ για την Ελλάδα ειδικότερα υπογραμμίζεται η ανησυχητική παγίωση και άνοδος της Χρυσής Αυγής, ιδίως στα μεγάλα αστικά κέντρα. Για την ευρωπαϊκή μάχη ειδικότερα, επισημαίνεται η άνοδος της ριζοσπαστικής Αριστεράς ιδίως σε Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία και η αδιαμφισβήτητη επιτυχία της υποψηφιότητας Τσίπρα.

Η αποτίμηση για δήμους Περιφέρειες Σε ό,τι αφορά τις αυτοδιοικητικές εκλογές ειδικότερα, εκτιμάται ότι έγινε ένα μεγάλο βήμα μπροστά, όχι όμως -ακόμη- σε επίπεδο τέτοιο που να αγγίζει τις προσδοκίες ή και την εκλογική επιρροή. Στις επιμέρους μάχες, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το μεγάλο κέρδος της Περιφέρειας Αττικής, αλλά και

της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων, το κέρδος της επικράτησης σε σειρά Δήμων -η Αθήνα χαρακτηρίζεται ως κερδισμένη μάχη-, το κέρδος της συγκρότησης αυτοδιοικητικών σχημάτων σε όλους σχεδόν τους δήμους ανά την επικράτεια (εδώ η σύγκριση με την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες τοπικές εκλογές είναι συντριπτική). Ο ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθειά του να ανεβεί ακόμη πιο ψηλά, κάνει ωστόσο την αυτοκριτική του και διδάσκεται από τα λάθη του. Θα ήταν λάθος -εκτιμούν μέλη της Π.Γ.- να κρυφτούν πίσω από τις αδιαμφισβήτητες νίκες αρνητικά φαινόμενα προσωπικών φιλοδοξιών, παραγοντισμού και κλειστών κομματικών διαδικασιών.

Τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα Και στο επόμενο διάστημα αναμένεται να δοθεί ακόμη μεγαλύτερο βάρος στη γείωση του ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνία, με τις ελπίδες και τις αγωνίες που εκείνη έχει, μέσα από τον φακό της σκληρής καθημερινότητας.

Το αποτέλεσμα συνιστά ήττα της κυβέρνησης, ήττα των μνημονιακών πολιτικών αλλά και ήττα της προπαγάνδας φόβου Προσεχώς επίσης το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα απασχολήσει εντονότερα η καθημερινή πολιτική δράση, ο ρόλος των οργάνων και ο τρόπος συγκρότησής τους, οι επιλογές πολιτικών αλλά και προσώπων. Στα γενικά πολιτικά συμπεράσματα, αφετηρία αποτελεί η διαπίστωση που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας το βράδυ των εκλογών (του β’ γύρου δηλαδή), «ο λαός μάς έδωσε εντολή να επισπεύσουμε», ενώ υπογραμμίζεται

ο στόχος, να πάει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία, και όχι να αναμένει την αντίστροφη πορεία, να πάει όχι ως ομιλητής αλλά ως συνομιλητής, κατά τη διατύπωση που είχε κάνει προ εβδομάδος ο Γιάννης Δραγασάκης στην «Εποχή». Στο πολιτικό «διά ταύτα» αποτελεί αίτημα των καιρών ο ΣΥΡΙΖΑ να δίνει ακόμη πιο ξεκάθαρες απαντήσεις για τις κυβερνητικές προτάσεις και πρόγραμμά του, ένα πρόγραμμα που θα επιλύει άμεσα προβλήματα και ταυτόχρονα θα φέρνει αέρα ριζοσπαστισμού, με ρεαλισμό και όραμα. Στις αναγκαίες προϋποθέσεις του άλματος που καλείται να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ συγκαταλέγεται το άνοιγμα των οργανώσεων σε όλους εκείνους που συμμερίζονται τον κοινό στόχο της πολιτικής ανατροπής και δεν κινούνται από ιδιοτέλεια ασφαλώς. Το σύνθημα «οργανώσεις μελών παντού» πρέπει να γίνει και πράξη, ενώ ζητούμενο είναι η ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση δομών αλληλεγγύης καθώς και κινημάτων αντίστασης, ενόψει του τελικού, επόμενου γύρου...

ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ:

Ο ελληνικός λαός θα αντιταχθεί στην ιδιωτικοποίηση ΕΥΔΑΠ - ΕΥΑΘ Το μήνυμα ότι η κυβέρνηση «δεν μπορεί να προχωρήσει στην εκποίηση -ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ» έστειλε ο Αλ. Τσίπρας, μετά τη συνάντηση που είχε, την Πέμτπη, με αντιπροσωπεία της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας. Αλλά αν, ωστόσο και παρά την απόφαση του ΣτΕ, προχωρήσει, τότε «θα βρεθεί σε απόλυτη αντίθεση με την τοπική κοινωνία, αλλά και με το σύνολο του ελληνικού λαού». Στις δηλώσεις του όμως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανέδειξε και το «γιατί» το δημοψήφισμα στη Θεσσαλονίκη πέτυχε: Γιατί πίσω από αυτό ήταν ένα «ευρύ και αρραγές πλουραλιστικό μέτωπο», ένα μέτωπο χωρίς κομματικές περιχαρακώσεις, που αγκάλιασε δήμους, κοινωνικές οργανώσεις, πολιτιστικούς συλλόγους, ακόμη όμως και την ίδια την Εκκλησία, που συνέβαλε -όπως τόνισε- στη συγκρότηση του μετώπου αυτού.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΕΚΛΟΓΗ

Ψάχνουν 180 για να μείνουν στην εξουσία

Ν.Δ. ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΥΛΑΚΙΔΑΣ

Συνθήκες πολιτικής εκτροπής πρέπει να δημιουργηθούν για να μπορέσουν Αντ. Σαμαράς και Ευ. Βενιζέλος να συγκεντρώσουν 180 ψήφους βουλευτών και να ξεπεράσουν τον «κάβο» της εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Ωστόσο Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ συνεχίζουν τις προσπάθειες συγκόλλησης, ενώ δεν απορρίπτουν το ενδεχόμενο να διεξαχθεί η ψηφοφορία για τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας το φθινόπωρο, αν και μπορεί να γίνει μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου 2015! Το ερώτημα είναι αν μπορούν να βρεθούν οι 180 και ποιο θα είναι το πολιτικό κόστος. Ακόμη και συναινετικοί προοδευτικοί πολιτικοί εκτιμούν ότι «χρειάζεται αποστασία» για να επιτευχθεί το

Από τον Μπαλτάκο στον Μουρούτη και σε δύο υπουργούς ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΥΛΑΚΙΔΑΣ

«180» και θεωρούν ότι ο «φορτισμένος όρος» θα δυναμιτίσει το πολιτικό κλίμα, ενώ το κέρδος θα είναι μικρό για όποιον την επιχειρήσει: να μείνει στην εξουσία κάποιους μήνες ακόμη. Ταυτόχρονα, οι εν εξελίξει διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ δημιουργούν μια κινούμενη άμμο που αποτελεί ακόμη έναν παράγοντα αστάθειας για τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς.

Οι συσχετισμοί Με τους σημερινούς συσχετισμούς στη Βουλή κομβική είναι η στάση των 14 βουλευτών της ΔΗΜ.ΑΡ., όπως και από ποια παράταξη θα προέρχεται το πρόσωπο που θα προτείνει ο Αντ. Σαμαράς. Θεωρείται βέβαιο ότι δεν θα ψηφίσουν 99 βουλευτές (71 του ΣΥΡΙΖΑ, 16 της Χρυσής Αυγής, 12 του ΚΚΕ), ενώ σε αυτούς θα πρέπει να προστεθούν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, που σήμερα έχουν 13 βουλευτές (αλλά δεν είναι βέβαιο ότι θα είναι 13 μετά από λίγους μήνες!). Ο κυβερνητικός πόλος έχει 155 βουλευτές (125 Ν.Δ., 27 ΠΑΣΟΚ, Αν. Λοβέρδο, Χρ. Αηδόνη και τον υποψήφιο με τη Ν.Δ. Δ. Μπριάνη, ο οποίος τον Σεπτέμβριο θα αντικαταστήσει τον ανεξάρτητο Ν. Σταυρογιάννη, που εξελέγη δήμαρχος Λαμίας). Επομένως οι «δεξαμενές» για να βρεθούν οι 25 βουλευτές που χρειάζονται για το 180 είναι οι 14 της ΔΗΜ.ΑΡ. και οι 22 ανεξάρτητοι (16 της Κ.Ο. των Ανεξάρτητων Δημοκρατικών Βουλευτών και 6 ανεξάρτητοι). Από τους 22 ανεξάρτητους, οι Αν. Λοβέρδος και Χρ. Αηδόνης ήδη προσμετρώνται στους κυβερνητικούς. Στους ανεξάρτητους υπάρχει μια ομάδα 5 βουλευτών που προέρχεται από τους Ανεξάρτητους Έλληνες (Γ. Νταβρής, Κ. Γιοβανόπουλος, Χρ. Γιαταγάνα, Β. Καπερνάρος, Μ. Ιατρίδη) που μπορεί να έχει ενιαία στάση (π.χ. ο Γ. Νταβρής δήλωσε ότι δεν είναι αρνητικός σε μία «πανστρατιά εθνικής ενότητας»). Να κάνουν καλύτερους υπολογισμούς συνιστά ο προερχόμενος από τη Ν.Δ. Γ. Κασαπίδης σε όσους τον μετρούν στους 180, ενώ παρόμοια στάση τηρούν οι Οδ. Βουδούρης, Π. Μουτσινάς, Θ. Παραστατίδης και Θ. Τζάκρη. Ο Π. Τατσόπουλος πρόσφατα δήλωσε ότι θα συνταχθεί με τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ στην προεδρική εκλογή. Δεν έχουν καθορίσει την στάση τους οι Ν. Κακλαμάνης, Β. Πολύδωρας, Ν. Νικολόπουλος, Γ. Κουράκος και οι δύο πρώην Χρυσαυγίτες Χρ. Αλεξόπουλος και Στ. Μπούκουρας. Το ίδιο ισχύει για τους προερχόμενους από το ΠΑΣΟΚ Μ. Μπόλαρη και Μ. Ανδρουλάκη.

Η Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά και η Χρυσή Αυγή συνεχίζουν να δηλητηριάζουν το πολιτικό κλίμα με τις άνομες σχέσεις που φαίνεται ότι διατηρούν. Μετά και τις τελευταίες καταγγελίες Μιχαλολιάκου και τη μη πειστική απάντηση Μουρούτη, είναι φανερό ότι για τους σημερινούς ένοικους του Μαξίμου δεν ισχύει η ρήση του Κώστα Καραμανλή «η Ν.Δ. δεν συνεργάζεται με τα άκρα» - ακόμη και αν δεν συνεργάζεται, σίγουρα συνδιαλέγεται με αυτά... Την ίδια ώρα, πυκνώνουν οι πληροφορίες για συναντήσεις και συζητήσεις της Ν.Δ. με τη Χρυσή Αυγή. Οι πληροφορίες (που πάντως προέρχονται από την πλευρά της Χρυσής Αυγής) κάνουν λόγο για συναντήσεις με έναν υπουργό και έναν υφυπουργό. Η μία συνάντηση έγινε σε σπίτι και η δεύτερη στο υπουργείο. Και στις δύο συναντήσεις το διακύβευμα ήταν η στάση της Χρυσής Αυγής σε συγκεκριμένα νομοσχέδια.

Μισές εξηγήσεις Όλα αυτά προστίθενται στο παζλ με την υπόθεση Μιχαλολιάκου - Μουρούτη. Ο γραμματέας της ακροδεξιάς οργάνωσης ισχυρίσθηκε στη Βουλή ότι «μέσα στα δύο κινητά τηλέφωνα που μου κατέσχεσε η Αντιτρομοκρατική, όπου έχετε βγάλει του κόσμου τις λεπτομέρειες, υπήρχε ένα όνομα και κάποιες κλήσεις. Να σας το πω; Γεώργιος Μουρούτης». Ο εκπρόσωπος Τύπου του πρωθυπουργού απάντησε ότι δεν τον έχει συναντήσει ποτέ - ενώ ο Νίκος Μιχαλολιάκος είχε αναφερθεί σε συνομιλίες. Επομένως το ερώτημα παραμέ-

νει: Συνομίλησε ποτέ ο Γ. Μουρούτης με τον Ν. Μιχαλολιάκο; Οι χρυσαυγίτες επιμένουν ότι τα τηλέφωνα έγιναν και ήταν «διευκρινιστικού» χαρακτήρα. Σε εμφανώς δύσκολη θέση (καθώς δέχεται και φίλια πυρά που ζητούν την απομάκρυνσή του από το Μαξίμου), ο Γ. Μουρούτης ανήρτησε στην προσωπική σελίδα του στο Facebook φωτογραφία που τον απεικονίζει μαζί με τον Ανδρέα Λεντάκη. «Γνώρισα τον Αντώνη Σαμαρά μέσω του αείμνηστου Ανδρέα Λεντάκη», υποστηρίζει κάνοντας λόγο για συκοφαντίες. Ωστόσο συνεχίζει να μην απαντά ευθέως και καθαρά στο ερώτημα: Μίλησε με τον Ν. Μιχαλολιάκο (έστω και για να διευκρινίσει κάτι);

Εννιά της Ν.Δ. στο στόχαστρο Με τέτοιες συμπεριφορές, που υποδηλώνουν ενοχική στάση εκ μέρους του Μαξίμου, οι χρυσαυγίτες βρίσκουν ευκαιρία και στοχοποιούν (ακόμη και χωρίς στοιχεία) συνολικά την ηγετική ομάδα της Ν.Δ., ισχυριζόμενοι ότι ήθελαν να τους προσεταιρισθούν και ότι ο Τάκης Μπαλτάκος δεν ήταν ο μόνος που έκανε αυτή τη δουλειά. Ο Ν. Μιχαλολιάκος και ο Χρ. Παππάς στην επεισοδιακή εμφάνισή τους στη Βουλή αναφέρθηκαν στους: o Αντ. Σαμαρά: Σύμφωνα με τον Χρ. Παππά, κατά τη διάρκεια κυβερνητικής σύσκεψης ρώτησε κοινό τους γνωστό «τι κάνει ο Παππάς;», προσδιορίζοντας και τον βαθμό συγγένειας που υπάρχει με τον κοινό γνωστό. o Β. Μεϊμαράκη: Ο Χρ. Παππάς είπε ότι τον προσφωνούσε «Χρηστάρα» και του έλεγε «ρε συ, πες του Ηλία (Κασιδιάρη) πως και εγώ τα ίδια και χειρότερα έλεγα πιο μικρός. Δεν δια-

φωνώ. Εγώ, δεν ξέρεις, ήμουν χειρότερος απ’ αυτόν. Αλλά, σε παρακαλώ, να κατέβουν οι τόνοι». o Π. Παναγιωτόπουλο: Στο γραφείο του είπε σε κοινό γνωστό με τον Χρ. Παππά ότι «αυτός είναι πολύ καλός. Πρέπει να τον κάνουμε δικό μας». o Αδ. Γεωργιάδη: Στις τουαλέτες της Βουλής είπε στον Χρ. Παππά ότι «προτιμώ ο γιος μου στα 16 του να είναι χρυσαυγίτης, παρά συριζαίος και κομμουνιστής» και ζήτησε την ώρα που έπλεναν τα χέρια τους «εμείς οι δύο να τα πούμε», γιατί «εσύ είσαι λογικός». o Μ. Βορίδη: Ήταν αρχηγός της νεολαίας της ΕΠΕΝ το 1985, όταν μέλος της Νεολαίας της ΕΠΕΝ δολοφονεί συγχωριανό του στο χωριό Τραπεζοντή της Σπάρτης, ύστερα από πολιτική διαμάχη. Επίσης σε κείμενά του του 1985, του 1986, του 1988 «βρίζει τον γέρο Καραμανλή, τη δημοκρατία, τη Ν.Δ.». o Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου: Πήγαινε (όπως και η κατά Χρ. Παππά «αμερικανοεβραϊκής καταγωγής μητέρα της») στο κατάστημά του στα Ιωάννινα. o Τ. Μπαλτάκο: Σύμφωνα με τον Ν. Μιχαλολιάκο, ήταν το 1973 στο γραφείο της ΕΟΚΑ Β που αντιπροσώπευε τον στρατηγό Γρίβα Διγενή και μετά στο εθνικιστικό κίνημα. Επίσης, όποτε ήθελε να του πει κάτι, του ζητούσε να βγουν στο μπαλκόνι. o Κ. Τσιάρα: Σε συναντήσεις που είχε με τον Χρ. Παππά έλεγε ότι ο πρωθυπουργός είναι πολιτικά ανισόρροπος. o Β. Πολύδωρα: Έγραψε αφιέρωση σε βιβλίο του όπου αποκαλεί τον Χρ. Παππά «ευπατρίδη».

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

«Πόλεμος» για τη στρατηγική πρόσδεση του Ευ. Βενιζέλου με τον Αντ. Σαμαρά ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΝΙΚΟΣ ΛΙΟΝΑΚΗΣ

Η επίσημη ιστορική καταγραφή εκλογικού ποσοστού υπό το 10% για το ΠΑΣΟΚ έφερε ακαριαία στο προσκήνιο τη συζήτηση για το μέλλον της παράταξης. Μόλις δύο ημέρες μετά την Κυριακή των εκλογών τα κορυφαία στελέχη του κόμματος, προεξάρχοντος του Γ. Παπανδρέου, έσπευσαν να υποδείξουν τη νέα κατεύθυνση που πρέπει να χαράξει το κόμμα, μια κατεύθυνση που βεβαίως αγγίζει τη θέση του Ευ. Βενιζέλου στο «τιμόνι» και που εντάσσεται σε ένα ολοένα και διευρυνόμενο κύμα αμφισβήτησής του. Αντίθετα, οι κομματικοί σχεδιασμοί του Ευ. Βενιζέλου επιμένουν να αφορούν άρρηκτα την πρόσδεση με τον Αντ. Σαμαρά στη συγκυβέρνηση και την εξάντληση των περιθωρίων για μακροημέρευσή της, κάτι που επισπεύδεται με κομβικό σημείο την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Ευ. Βενιζέλος δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του ως προς τους στόχους του για συγκεκριμενοποίηση και εδραιοποίηση της Ελιάς ως κομματικού σχήματος ή όχι. Ωστόσο, η ένταση και ο χρονικός συντονισμός των στελεχών του ΠΑΣΟΚ που αντιπροτείνουν προειδοποιητικά προς τον Ευ. Βενιζέλο προοδευτική «στροφή», λήξη της συνεργασίας με τη Ν.Δ. στις επόμενες εθνικές εκλογές και εξέτα-

ση του ενδεχόμενου συνεργασίας σε κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνουν ενδεχομένως βλέψεις του προέδρου του κόμματος για ένα σχήμα της «Κεντροαριστεράς» που θα συνεχίζει να αλληθωρίζει... δεξιά. Άλλωστε, για να απαντήσει σε αυτούς, η Χαρ. Τρικούπη τούς κατηγόρησε ουσιαστικά ως υπονομευτές της κυβερνητικής σταθερότητας. Κομβικό ρόλο σε ένα τέτοιο σχήμα επιχειρούν ήδη να διαδραματίσουν πρόσωπα της Ελιάς και των «58», που σε σύμπλευση με πρόσωπα από τη ΔΗΜ.ΑΡ. προωθούν τη συμπόρευση με το Ποτάμι και τη ΔΗΜ.ΑΡ. ή με τη μειοψηφία της, όπως φάνηκε από τις παρουσίες στην εκδήλωση της Μεταρρυθμιστικής Τάσης της ΔΗΜ.ΑΡ. την Τετάρτη. Δεδομένης και της κριτικής που άσκησε και ο Σπ. Λυκούδης στον Ευ. Βενιζέλο αλλά και τις διακηρυγμένες αποστάσεις του Στ. Θεοδωράκη από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ο ρόλος που αξιώνει να έχει για τον εαυτό του ο Ευ. Βενιζέλος στην Ελιά σίγουρα δεν είναι δεδομένος. Υπ’ αυτή την έννοια βρίσκεται ανάμεσα σε διασταυρούμενα «πυρά». Έως ότου γίνουν πιο συγκεκριμένες οι συζητήσεις μετεξύ των τριών πλευρών, το περιβάλλον του Ευ. Βενιζέλου υπερθεματίζει για τη διεύρυνση της Ελιάς με στόχο τη συγκρότηση μιας «συ-

μπαράταξης» που θα μπορέσει να εμφανιστεί «αξιόπιστα» στις επόμενες εθνικές εκλογές.

Γιγαντώνεται το κύμα αμφισβήτησης Βενιζέλου Έως τότε, ο άτυπος προσυνεδριακός διάλογος έχει ανοίξει για τα καλά και μάλιστα με συγκρουσιακούς όρους από την αρχή. Μετά τον Γ. Παπανδρέου, ο Κ. Σκανδαλίδης ζήτησε να λήξει στις επόμενες εθνικές ο «ιστορικός συμβιβασμός με τη Ν.Δ.» και «να ανοίξει δίαυλος επικοινωνίας» και με τις «φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ». «Προειδοποίησε» δε ότι «αν αλλάξει πολιτική και ο κ. Βενιζέλος δεν μπορεί να την αποδεχθεί, τότε θα αλλά-

ξουμε αρχηγό». Κριτική στην Ελιά και στροφή σε «προοδευτική» κατεύθυνση ζητεί και η Φ. Γεννηματά. Ο Δ. Ρέππας μιλά ουσιαστικά για αποτυχία της Ελιάς, ζητεί αναθεώρηση της πολιτικής φυσιογνωμίας του κόμματος και παρά την κριτική του προς τον ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι «αν όμως η λαϊκή εντολή δοθεί προς αυτή την κατεύθυνση, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να κάνει τις επιλογές του». Ευθέως έθεσε θέμα ηγεσίας ο «παπανδρεϊκός» Θ. Μωραΐτης. Ο δε Φ. Σαχινίδης θέτει ως προτεραιότητά του τη συμβολή στην ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς και του διαλόγου με «όμορους πολιτικούς χώρους» που υπερασπίζονται την παραμονή της χώρας μέσα στην Ευ-

ρωζώνη. Ο στενός πολιτικός φίλος του Γ. Παπανδρέου Π. Γερουλάνος έσπευσε να επιτεθεί σε Βενιζέλο και Ελιά με κεντρικό επιχείρημα ότι έχουν απεμπολήσει συνειδητά τον «σοσιαλιστικό» χαρακτήρα της παράταξης, ενώ να συζητηθούν όλα τα θέματα στο συνέδριο ζητούν και οι «παπανδρεϊκοί» Κ. Μπατζελή και Μιχ. Καρχιμάκης. Θέμα ηγεσίας έθεσε και ο Συμ. Κεδίκογλου, που υποστηρίζει ότι στο συνέδριο πρέπει να συζητηθεί και το θέμα της ηγεσίας, όπως και ο Μιχ. Κασσής που διερωτήθηκε: «Ένας αρχηγός ενός κόμματος πόσο πρέπει να το φτάσει το κόμμα για να αποχωρήσει;».

«Πέμπτη Φάλαγγα» Πάντως, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ περνάει στην αντεπίθεση και δείχνει την πρόθεσή του να συγκρουστεί με όσους τον αμφισβητούν και ζητούν αλλαγή πολιτικής. Μάλιστα, προχθές, ο Ευ. Βενιζέλος δεν δίστασε να χαρακτηρίσει όσους τον αμφισβητούν «Πέμπτη Φάλαγγα» και συνέδεσε ευθέως τις κινήσεις τους με «εκβιασμούς» για τον επικείμενο ανασχηματισμό. «Μέσα στο ΠΑΣΟΚ υπήρχε μια Πέμπτη Φάλαγγα, που περίμενε την καταστροφή και την αποτυχία» είπε χαρακτηριστικά, κάνοντας λόγο για «συνειδητή υπονόμευση» και για «ταπεινά ελατήρια».

ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΡΙΣΙΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜ.ΑΡ. ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ Κ.Ε.

Μετωπική σύγκρουση πλειοψηφίας - μειοψηφίας Ενδεικτική για την ενότητα, το μέλλον και την πολιτική κατεύθυνση που θα ακολουθήσει από εδώ και πέρα η ΔΗΜ.ΑΡ. είναι η σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, στην οποία αναμένεται να συγκρουστούν δύο κυρίως στρατηγικές, αλλά και να αποφασιστεί εάν θα γίνει αποδεκτή ή όχι η παραίτηση του Φ. Κουβέλη καθώς και αν θα προκύψει ανασύνθεση της ηγετικής ομάδας και των οργάνων. Η πρώτη στρατηγική εκφράζεται -με μικρές διαφοροποιήσεις μεταξύ τους- από στελέχη της πλειοψηφίας και «προεδρικούς» και προσβλέπει στον ρόλο της ΔΗΜ.ΑΡ. εντός ενός μπλοκ εξουσίας όπου θα έχουν θέση όλοι εκτός από τη Ν.Δ., με απώτερο στόχο τη συμμετοχή σε προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ίδια «γραμμή» προϋποθέτει και τον απεγκλωβισμό του ΠΑΣΟΚ από τη συγκυβερνώσα Ν.Δ. Βασικός στόχος αυτής της στρατηγικής είναι, όπως αναμένεται να εισηγηθεί ο Φ. Κουβέλης, η αλλαγή πολιτικής της χώρας σε προοδευτική κατεύθυνση. Η εισήγηση του προέδρου της ΔΗΜ.ΑΡ., αλλά και της θέσης που εκφράζουν στελέχη της πλειοψηφίας, δεν αποκλείει την προσπάθεια διαλόγου και προσέγγισης των άλλων δυνάμεων της «Κεντροα-

Ν. Φούντα, Γ. Κυρίτσης, Θ. Ψύρρας, οι οποίοι μιλούν για αυτόνομη παρουσία της ΔΗΜ.ΑΡ., απορρίπτουν επιστροφή στην κυβέρνηση, αποκλείουν τη Ν.Δ., τάσσονται υπέρ της συζήτησης για τη συγκρότηση της Παράταξης του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού που «μπορεί να συνεργαστεί προγραμματικά μαζί του και κυρίως, όντας ισχυρή, να συμβάλει στο μεγάλο μέρος των επιλογών για τη σταθερότητα και την αλλαγή πολιτικής».

Προειδοποιήσεις για διάσπαση ριστεράς» από μια «αυτόνομη» ΔΗΜ.ΑΡ., ωστόσο θέτει ως βασική προϋπόθεση τον αποκλεισμό της Ν.Δ. και της συμφωνίας στην ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης. Υπέρ αυτών των θέσεων τάσσονται, μεταξύ άλλων, οι Δ. Χατζησωκράτης, Ν. Τσούκαλης, Θ. Θεοχαρόπουλος, Χρ. Μαχαίρας, Ασ. Ξηροτύρη, Μ. Ρεπούση, Μ. Γιαννακάκη, Θ. Μαργαρίτης. Σε τροχιά σύγκλισης με τον ΣΥΡΙΖΑ κινείται και το Αριστερό Δίκτυο. Αν και με μικρές διαφοροποιήσεις, ουσιαστικά μια τέτοια θέση συμμερίζονται και οι πέντε βουλευτές, Γ. Πανούσης, Δ. Αναγνωστάκης,

Η άλλη βασική στρατηγική εκφράζεται από τη μειοψηφία και η οποία, όπως την περιέγραψε διεξοδικά ο Σπ. Λυκούδης στην εκδήλωση της Μεταρρυθμιστικής Τάσης την Τετάρτη, αποσκοπεί στην άμεση εκκίνηση συνομιλιών για συνεργασία με την Ελιά και το Ποτάμι, για τη συγκρότηση ενός χώρου μεταξύ της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς όμως να απορρίπτει νέα μελλοντική συνεργασία με τη Ν.Δ. Η μειοψηφία αφήνει ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα ακόμα και μονομερούς προσπάθειας για σύγκλιση με την Ελιά και το Ποτάμι, δηλαδή αποχώρησής της από το κόμμα, αν υπάρξει από την ηγεσία, όπως είπε ο Σπ. Λυκούδης, «μια εξέλιξη σαφούς προσανατολισμού προς

τον ΣΥΡΙΖΑ», που «θα γίνει το χαλί που θα τραβηχτεί για πολλούς από μας, της ιστορικής διαδρομής της Ανανέωσης». «Το τι θα κάνουμε ούτε μπορώ ούτε θέλω να το προβλέψω», δήλωσε την Πέμπτη, ενώ από την εκδήλωση στο Γκάζι «προειδοποιούσε» ότι «κι εγώ και πλείστοι άλλοι δεν έχουμε καμία πρόθεση να παραδώσουμε όλα όσα διαμόρφωσαν τη ζωή μας μέσα από τη μεγάλη περιπέτεια της Ανανεωτικής Αριστεράς σε κανέναν, είτε εντός είτε εκτός των τειχών. Και ούτε θα κρεμάσουμε τα κλειδιά στον τοίχο». Ο Σπ. Λυκούδης ουσιαστικά έστειλε το μήνυμα στον Φ. Κουβέλη ότι ο ίδιος και η μειοψηφία θα κινηθούν απρέγκλιτα στην κατεύθυνση της συνεργασίας με την Ελιά και το Ποτάμι. Οι δε παρουσίες στην προναφερθείσα εκδήλωση (Στ. Θεοδωράκης, υποψήφιοι ευρωβουλευτές του Ποταμιού και της Ελιάς, βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ και των «58») και το γεγονός ότι δεν προσεκλήθησαν σε αυτήν ο Φ. Κουβέλης ή ο Θ. Θεοχαρόπουλος δείχνουν ότι η πορεία της μειοψηφίας είναι προδιαγεγραμμένη. ΝΙΚΟΣ ΛΙΟΝΑΚΗΣ

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΡΕΝΑΣ ΔΟΥΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Εκατοντάδες ήταν οι πολίτες που έσφιξαν το χέρι της Ρένας Δούρου το βράδυ των εκλογών ή και μετά. Εκατοντάδες και αυτοί που τηλεφώνησαν για να την συγχαρούν. Ένα όμως τηλεφώνημα θα μείνει αξέχαστο στη νέα περιφερειάρχη Αττικής: όταν ένας υπέργηρος Κρητικός της είπε στο τηλέφωνο: «έζησα για να δω να αναλαμβάνει διοίκηση η Αριστερά». Με αυτή την εντολή -προσδοκία, η Δύναμη Ζωής και η Ρένα Δούρου συνεχίζουν τη δουλειά τους όπως και πριν. Σαν να μην πέρασαν εκλογές, σαν να μη νίκησαν. Στελέχη, συνεργάτες, εθελοντές, όλοι συνεχίζουν να εργάζονται προκειμένου να είναι έτοιμος ο συνδυασμός να αναλάβει τις τύχες της Περιφέρειας Αττικής την 1η Σεπτεμβρίου. Και μαζί τα οξυμμένα προβλήματα των κατοίκων της μεγαλύτερης Περιφέρειας της χώρας. Το σύνθημα «φέτος δεν πάμε διακοπές», μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά -εκείδεν είναι, καθώς εκτός από την προετοιμασία του συνδυασμού, υπάρχουν κρίσιμα ζητήματα που είναι στην ατζέντα της απερχόμενης διοίκησης και μέχρι να παραδώσει, σε τρεις μήνες από τώρα. Είναι όμως και η συγκυρία τέτοια που δεν επιτρέπει εφησυχασμό: αιγιαλός, ΧΥΤΑ Γραμματικού, μεταφορά των αρμοδιοτήτων για τις ιχθυοκαλλιέργειες από την Περιφέρεια στην αποκεντρωμένη διοίκηση είναι μερικά από τα τρέχοντα θέματα της περιόδου.

Η πρώτη απόφαση Όσες φορές έχει ρωτηθεί η νέα περιφερειάρχης Αττικής «από πού θα ξεκινήσει την 1η Σεπτεμβρίου», η απάντηση είναι σταθερή: «Θα ξεκινήσουμε από τα... πεζά πράγματα», παραπέμποντας στις 100άδες αποφάσεις του περιφερειακού συμβουλίου -οι περισσότερες ομόφωνες μάλισταγια την οικονομική ενίσχυση τοπικών δράσεων. Αποφάσεις όμως που έμειναν στα... χαρτιά, εξηγώντας εν πολλοίς και το περίφημο «πλεόνασμα Σγουρού». Εδώ για τη Ρένα Δούρου, η απόλυτη προτεραιότητα είναι η υλοποίηση της ομόφωνης απόφασης για την εκταμίευση 350.000 ευρώ για το Πέραμα. Όπως και η ενίσχυση των Κέντρων Πρόληψης. Εφαρμογή του νόμου χωρίς εξαιρέσεις. Ήδη από το βράδυ των εκλογών, όπως θα θυμούνται πολλοί, η Ρ. Δούρου εξήγγειλε πόλεμο με τα συμφέροντα και το μήνυμα που εκπέμπεται από τη Δύναμη Ζωής είναι σαφές: Εφαρμογή του νόμου παντού, χωρίς εξαιρέσεις. Φράση που συμπυκνώνει και τον τρόπο που θα αντιμετωπισθούν υποθέσεις από το παρελθόν.

Ξεκινάμε από τις αποφάσεις που έμειναν στα χαρτιά Το επιτελείο Στο πλευρό της Ρ. Δούρου βρίσκονται κάθε στιγμή οι έξι νέοι αντιπεριφερειάρχες, η Ερμίνα Κυπριανίδου (Κεντρικού Τομέα Αθηνών), ο Γιώργος Γαβρίλης (Πειραιώς), ο Σπύρος Τζόκας (Δυτικού Τομέα Αθηνών), ο Γιώργος Καραμέρος (Βόρειου Τομέα Αθηνών), ο Χρήστος Καπάταης (Νοτίου Τομέα Αθηνών), ο Πέτρος Φιλίππου (Ανατολικής Αττικής), ο Γιάννης Βασιλείου (Δυτικής Αττικής) και ο Παναγιώτης Χατζηπέρρος (Νήσων). Ενώ το παζλ της νέας διοίκησης θα ολοκληρωθεί με τον ορισμό των θεματικών αντιπεριφερειαρχών, οι οποίοι εξορισμού έχουν πολλές και σημαντικές ευθύνες, όπως για τα οικονομικά, τις υποδομές, τα θέματα διαφάνειας κ.ο.κ. Σε ό,τι αφορά τις αποφάσεις που από εδώ και πέρα θα παίρνει το περιφερειακό συμβούλιο, επιδίωξη της νέας διοίκησης είναι να αναζητήσει τη συναίνεση στους άλλους συνδυασμούς που εκπροσωπούνται στο περιφερειακό συμβούλιο. Ενώ στα πλάνα της Ρένας Δούρου είναι επίσης η πραγματοποίηση επίσκεψης στις Βρυξέλλες, με αντικείμενο τα κοινοτικά προγράμματα, αλλά και σε χώρες με παράδοση στην Τ.Α., όπως η Γαλλία, η Ιταλία κ.ά.

Συγκρότηση παράταξης Μία από τις πρώτες προτεραιότητες της Δύναμης Ζωής είναι η συγκρότηση περιφερειακής παράταξης, κάτι που στα κεντρικά γραφεία του συνδυασμού χαρακτηρίζεται ως «σπουδαίο στοίχημα». Την ερχόμενη Τετάρτη, λοιπόν, η Δύναμη Ζωής θα πραγματοποιήσει την ιδρυτική γενική συνέλευσή της. Ζητούμενο, η δημιουργία μιας περιφερειακής παράταξης που δεν θα αρχίζει και θα τελειώνει στην ενημέρωση των πεπραγμένων της διοίκησης στην Περιφέρεια, αλλά, μιας παράταξης που θα λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ διοίκησης και τοπικών κοινωνιών. Μιας παράταξης που θα α-

σκεί έλεγχο, και με ουσιαστικό γνωμοδοτικό ρόλο. «Είναι λαμπρή ευκαιρία η παράταξη να πάρει σάρκα και οστά, για την ακρίβεια είναι η τελευταία ευκαιρία», σημειώνουν στελέχη του συνδυασμού.

Μικρή... κυβέρνηση της Αριστεράς Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι τα μάτια εκατοντάδων χιλιάδων προοδευτικών πολιτών ανά τη χώρα είναι στραμμένα στην Αττική και τη νέα διοίκηση της Περιφέρειας: «Για την Αριστερά, η Τοπική Αυτοδιοίκηση ανέκαθεν ήταν κύτταρο δημοκρατίας και εμείς τώρα πρέπει να το αποδείξουμε» είναι το σύνθημα που α-

«Θα ξεκινήσουμε από τα... πεζά πράγματα» λέει η Ρ. Δούρου παραπέμποντας στις εκατοντάδες αποφάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου για την οικονομική ενίσχυση τοπικών δράσεων κούγεται στο επιτελείο της Ρ. Δούρου. Και από μια λογική ανάθεσης, οι πολίτες γίνονται περισσότερο ενεργοί, αναλαμβάνουν ευθύνες. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι εξάλλου που υποστήριξαν ότι η Περιφέρεια Αττικής είναι μια μικρογραφία της επερχόμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Συνεργάτες της Ρένας Δούρου δηλώνουν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις όποιες τρικλοποδιές, που θα βάλουν προσκόμματα στο έργο της νέας διοίκησης της Περιφέρειας με απώτερο στόχο να υποστηρίξουν ότι δεν πέτυχε.

Η πρόταση της Δύναμης Ζωής για την ανάπτυξη Με δύο χρηματοδοτικές προτεραιότητες, τέσσερα εργαλεία και έξι άξονες θα αντιμετωπίσει η Ρένα Δούρου τη μεγαλύτερη πρόκληση με την οποία θα έλθει αντιμέτωπη: την επιστροφή της ανάπτυξης στην Αττική ως αντίδοτο στα λουκέτα, την ανεργία, τη φτώχεια. Όσον αφορά τις δύο χρηματοδοτικές προτεραιότητες, εν πρώτοις αυτές αφορούν: o Την παραγωγική ανασυγκρότηση και αντιμετώπιση της ανεργίας μέσα από την αναχαίτιση των απολύσεων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, την καταγραφή ανέργων ανά κλάδο και ειδικότητα, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. o Την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και του κοινωνικού αποκλεισμού μέσα από ειδικά σχέδια δράσης για ευπαθείς ομάδες. Τα τέσσερα εργαλεία είναι: o Νέα νοοτροπία διοίκησης με διαφάνεια, συμμετοχή και δημοκρατία. Με δημοκρατικό, μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Με αναβάθμιση υπηρεσιών και ενδυνάμωση της περιφερειακής διοίκησης. o Πόροι, όπως το ΠΕΠ Αττικής 2014-2020, ύψους 1,5 δισ., τα τομεακά προγράμματα του νέου ΕΣΠΑ, ύψους 1 δισ. Ή, το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο - υπόλοιπα ευρωπαϊκά προγράμματα (horizon 2020, urbact κ.ά.). Αλλά και τα νέα χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως μικρά, ευέλικτα, εστιασμένα χρηματοδοτικά σχήματα για τη στήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων και παραγωγικών μονάδων κοινωνικής οικονομίας. o Το πολυτιμότερο κεφάλαιο: οι άνθρωποι. «Οι άνθρωποι

-σύμφωνα με τη Ρ. Δούρου- της παραγωγής και όχι του χρηματιστηρίου, της δημιουργίας και όχι της αρπαχτής, της υγιούς, μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, της εργασίας, των αυτοαπασχολούμενων και των ελεύθερων επαγγελματιών, των κοινωνικών συνεταιρισμών, των νέων επιστημόνων». o Αναβάθμιση των υποδομών, του περιβάλλοντος, της βιώσιμης διαχείρισης φυσικών πόρων. Ένα νέο ολοκληρωμένο ρυθμιστικό σχέδιο. Με μια σύγχρονη και μακροπρόθεσμου ορίζοντα διαχείριση απορριμμάτων και αποβλήτων. Με την ολοκλήρωση αποχετευτικών υποδομών, με αντιπλημμυρικό και αντιπυρικό σχεδιασμό (την Πέμπτη η Ρ. Δούρου συναντήθηκε με την Ένωση Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος). Οι έξι αναπτυξιακοί άξονες εν συντομία είναι: o Γνώση και καινοτομία. o Αγροτοδιατροφικό σύστημα, με έμφαση στην ποιότητα. o Τουριστικός κλάδος, με ταυτόχρονη προστασία του φυσικού και πολιτισμικού πλούτου, και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. o Ενεργειακός σχεδιασμός και οικολογικός μετασχηματισμός. o Πολιτιστική δημιουργία. o Κοινωνική πολιτική. Όλα τα παραπάνω αποτελούν δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει δημοσίως η Δύναμη Ζωής και η νέα περιφερειάρχης από τις 23 Μαΐου, οπότε και παρουσιάστηκε η πρόταση του συνδυασμού για το νέο αναπτυξιακό πρότυπο. Ν.ΠΑΠ.

Την Τετάρτη η ιδρυτική συνέλευση Την ιδρυτική Γενική Συνέλευσή της πραγματοποιεί η Δύναμη Ζωής την Τετάρτη 11 Ιουνίου, στις 6 μ.μ., στο Αμφιθέατρο του υπουργείου Ανάπτυξης, Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων (Τσιγάντε και Αναπαύσεως στον Χολαργό, σταθμός μετρό Εθνική Άμυνα). Αντικείμενο της Γενικής Συνέλευσης είναι: o Η ανάδειξη της Συντονιστικής Γραμματείας της Περιφερειακής Παράταξης. o Η συγκρότηση και στελέχωση θεματικών επιτροπών. o Η εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και ο απολογισμός της εκλογικής μάχης.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΡΙΖΑ Αντιμέτωπος με τις προκλήσεις και τα καθήκοντα της νέας, μετεκλογικής εποχής βρίσκεται πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς καλείται να πάρει θέση ως κόμμα εξουσίας πια, τόσο στο κεντρικό όσο και στο τοπικό επίπεδο, σε κάθε ζήτημα που προκύπτει. Πρόσφατη αφορμή, το θέμα της ανέγερσης του γηπέδου της ΑΕΚ, το οποίο ήρθε στη Βουλή με τη μορφή του νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου για την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Το ζήτημα απασχόλησε την Πολιτική Γραμματεία του κόμματος και το Προεδρείο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας σε αλλεπάλληλες κοινές συνεδριάσεις, προκειμένου να αντιμετωπιστούν όλες οι πλευρές ενός, κατά κοινή ομολογία, σύνθετου ζητήματος, ενώ οι διαβουλεύσεις θα συνεχιστούν και την προσεχή εβδομάδα. Η τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως διατυπώθηκε από την ανακοίνωση του Τμήματος Αθλητισμού του κόμματος, ήταν ξεκάθαρα υπέρ της ανέγερσης του γηπέδου, υπό κάποιες πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις, τις οποίες εξήγγειλε ότι θα καταθέσει υπό μορφήν τροπολογιών. Από ‘κει και πέρα, το κόμμα ξεκαθάρισε πως είναι συνολικά αντίθετο με το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο, γι’ αυτό και θα υπερψηφίσει μόνο το άρθρο 81, το οποίο αφορά στο γήπεδο. Σε κάθε περίπτωση, το επίμαχο θέμα, το οποίο απασχόλησε τις συνεδριάσεις της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος, έχει να κάνει με τη διασφάλιση της ανέγερσης του γηπέδου, χωρίς όμως να ανοίξει «παράθυρο» για την καταστροφή του περιβάλλοντος, όπως επιχειρεί να κάνει η κυβέρνηση με το άρθρο 82, το οποίο προβλέπει την παραχώρηση 5% δασικής έκτασης για αθλητική χρήση.

Οι προϋποθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ανέγερση του γηπέδου Συγκεκριμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ έθεσε τα παρακάτω ζητήματα, τα οποία είχε θέσει και στις συναντήσεις του με τη διοίκηση της ΑΕΚ, προκειμένου να συμφωνήσει με την ανέγερση του γηπέδου. Σημειώνεται δε ότι τα σημεία αυτά προέκυψαν ύστερα από εξαντλητική διαβούλευση των αρμοδίων τμημάτων του κόμματος, αλλά και των επιτροπών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, δηλαδή αυτών του Αθλητισμού και του Περιβάλλοντος αντίστοιχα. Τα σημεία είναι τα εξής: 1. Προστασία και θωράκιση του δασικού χαρακτήρα του άλσους. 2. Το ισοζύγιο έκτασης άλσους που παραχωρείται στην ΑΕΚ, πέραν αυτού που της ανήκει, να αντιστοιχηθεί με εξαγορά ισόποσης έκτασης από την πλευρά της ΑΕΚ εντός Νέας Φιλαδέλφειας, η οποία να χαρακτηρισθεί ως κοινόχρηστη έκταση πρασίνου ή άλσος. 3. Να υποδειχθούν χώροι ιδιοκτησίας του δήμου για κατασκευή πάρκινγκ 250 θέσεων, με έξοδα της ΑΕΚ, με τον δήμο να διατηρεί την ιδιοκτησία και τη

Προβληματισμός για το γήπεδο της ΑΕΚ Τέσσερις προϋποθέσεις για την ανέγερσή του θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ Φόβος ότι με την κυβερνητική ρύθμιση το Άλσος Ν. Φιλαδέλφειας παραδίδεται σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα χρήση τους. 4. Να υπάρξει πρόβλεψη ώστε τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς να εξυπηρετούν τη Νέα Φιλαδέλφεια και την πρόσβαση στο γήπεδο. Η πλευρά της ΑΕΚ αποδέχθηκε τις προτάσεις που έθεσε η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ και παρέδωσε την εγκεκριμένη από την ΓΓΑ άδεια λειτουργικότητας του γηπέδου και τα επίσημα σχέδια, με βάσει τα οποία το ύψος του γηπέδου μειώνεται. Επίσης, από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ τέθηκε το θέμα της διασφάλισης των έννομων συμφερόντων της ερασιτεχνικής ΑΕΚ.

Η συζήτηση στην Επιτροπή της Βουλής Το Ρυθμιστικό Σχέδιο υπερψηφίστηκε την περασμένη Τρίτη στην αρμόδια Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου, από τα κόμματα της συγκυβέρνησης, με τις επιφυλάξεις της ΔΗΜ.ΑΡ. και των ΑΝ.ΕΛΛ., ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ αντιτάχθηκαν. Εκ μέρους του ΚΚΕ, ο Σπ. Χαλβατζής δήλωσε πως το κόμμα του επιθυμεί την κατασκευή του γηπέδου, διαφώνησε όμως με το να δοθεί υπό την ιδιο-

κτησία της ΑΕΚ. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, την περασμένη Δευτέρα, στην Επιτροπή της Βουλής, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ελένη Αυλωνίτου εξέφρασε την θέση ότι η ομάδα της ΑΕΚ πρέπει να έχει γήπεδο στην ιστορική της έδρα, στη Ν. Φιλαδέλφεια. Η Ελ. Αυλωνίτου έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στη διασφάλιση των δικαιωμάτων της ερασιτεχνικής ΑΕΚ, ενώ έθεσε το ζήτημα των απλήρωτων εργαζομένων, όπως και των απειλών από οργανωμένους οπαδούς προς κατοίκους της περιοχής που εκφράζουν διαφωνίες. Όπως διευκρινίστηκε, ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο, με εξαίρεση το άρθρο 81 που αφορά στο γήπεδο, εφόσον γίνουν αποδεκτές από το υπουργείο Περιβάλλοντος οι τροπολογίες που θα καταθέσει. Παράλληλα, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλης Αποστόλου εξέφρασε την άποψη ότι θα έπρεπε να αποσυρθούν τα επίμαχα άρθρα 81 και 82 του νομοσχεδίου, προβλέποντας πιθανή ακύρωσή τους από το Συμβούλιο της Επικρατείας, κυρίως στο επίμαχο σημείο του αποχαρακτηρισμού

του άλσους. Διαφώνησε επίσης με την παροχή 20 εκατ. ευρώ για την κατασκευή του γηπέδου από την Περιφέρεια Αττικής, τα οποία είχε τάξει ο απερχόμενος περιφερειάρχης Γ. Σγουρός.

Δύναμη Πολιτών: Παραδίδουν το Άλσος Ν. Φιλαδέλφειας σε μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα «Η επιμονή της κυβέρνησης να εντάξει το θέμα του γηπέδου της ΑΕΚ ως άρθρο στο νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας είναι ενδεικτική των προθέσεών της», τόνισε η δημοτική παράταξη Δύναμη Πολιτών την οποία στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με επικεφαλής τον Άρη Βασιλόπουλο, κέρδισε τις δημοτικές εκλογές στον Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας. Σχολιάζοντας το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο, η νεοεκλεγείσα δημοτική παράταξη τόνισε πως ανοίγει τον δρόμο για την πλήρη τσιμεντοποίηση του άλσους, ενώ δεσμεύτηκε για την εξεύρεση οριστικής λύσης με το που αναλάβει, τον Σεπτέμβριο, τη διοίκηση του δήμου.

Άρης Βασιλόπουλος: Το γήπεδο μπορεί να ανεγερθεί στον υπάρχοντα χώρο «Με σχέδιο νόμου που κατατέθηκε τον Φεβρουάριο και εκτέθηκε σε διαβούλευση μόλις για έξι μέρες προβλεπόταν ότι θα δεσμευτούν έξι στρέμματα δάσους», τόνισε σε πρόσφατη συνέντευξη του στην «Αυγή», ο Αρ. Βασιλόπουλος. Ωστόσο, διευκρίνισε πως «με το πρόσφατο Ρυθμιστικό Σχέδιο στο Άλσος εισάγονται ειδικές χρήσεις, πράγμα που συνιστά τον δούρειο ίππο, που ανοίγει τον δρόμο για τη δόμησή του. Πιστεύουμε ότι το γήπεδο μπορεί να κατασκευαστεί στον υπάρχοντα χώρο, καθώς μέχρι πριν από 10 χρόνια εκεί υπήρχαν δυο γήπεδα». Τέλος, σημειώνεται ότι, σε πρόσφατη συνεδρίασή της, η Οργάνωση Μελών του ΣΥΡΙΖΑ Φιλαδέλφειας αποφάσισε, κατά πλειοψηφία, πως το γήπεδο δεν πρέπει να ανεγερθεί.

«Η Δύναμη Πολιτών δηλώνει ξεκάθαρα ότι από 1/9/2014 που θα αναλάβει καθήκοντα ως νέα δημοτική αρχή της πόλης και με τη συγκρότηση του νέου δημοτικού συμβουλίου έχει όλη την καλή διάθεση να συνεργαστεί με την ΑΕΚ και να βρεθούν λύσεις ώστε πολύ σύντομα να εκπληρωθεί το όνειρο των φιλάθλων της ΑΕΚ, κάτι που αποτελεί και δικό μας στόχο», τόνισε το ψήφισμα της γενικής συνέλευσης της παράταξης. Και πρόσθεσε: «Στον αγώνα της προστασίας του Άλσους, αλλά και της ανέγερσης του νέου αθλητικού σταδίου, ο λαός της Φιλαδέλφειας Χαλκηδόνας και η ΑΕΚ θα πρέπει να πορευτούν ως σύμμαχοι».

Τι προβλέπουν οι ισχύουσες διατάξεις Το νέο γήπεδο της ΑΕΚ, που σχεδιάζεται να κατασκευαστεί, πρέπει, σύμφωνα με τους κανόνες της ΟΥΕΦΑ, να καταλαμβάνει τουλάχιστον 29 στρέμματα γης. Η έκταση που έχει παραχωρηθεί στην ΑΕΚ δεν αρκεί, χρειάζονται επιπλέον έξι στρέμματα για το γήπεδο και τους πεζόδρομους. Τα τρία στρέμματα είναι αυτά στα οποία βρίσκεται σήμερα το πάρκινγκ για τα απορριμματοφόρα του δήμου και τα άλλα τρία είναι τμήμα του Άλσους. Εδώ όμως ανακύπτει ένα μεγάλο πρόβλημα και αυτό είναι ότι τα έξι αυτά στρέμματα έχουν κριθεί αναδασωτέα. Με τη ρύθμιση που έχει κατατεθεί στη Βουλή (άρθρο 81) επιχειρείται να αρθεί ο χαρακτηρισμός τους ως αναδασωτέων ενώ αλλάζει η χρήση γης. Σύμφωνα με την πάγια διοικητική διαδικασία, η ρύθμιση αυτή πάσχει διότι γίνεται από τη Βουλή και όχι μέσω των αρμοδίων δασικών υπηρεσιών. Η παράκαμψη της διοίκησης από τη Βουλή θεωρείται ότι πάσχει θεσμικά. Δεν είναι όμως μόνο αυτό το πρόβλημα που ανακύπτει αν ακολουθηθεί η διαδικασία που ορίζεται στην ρύθμιση η οποία προωθείται στη Βουλή. Για να γίνει τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου χρειάζεται να εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα βάσει σχετικής μελέτης έτσι ώστε το γήπεδο να χωροθετηθεί στο σχέδιο πόλης. Πρέπει επίσης το διάταγμα αυτό να περάσει από την έγκριση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Τέτοιο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος δεν έχει εκδοθεί. Αυτές είναι οι δύο παρατυπίες που διατυπώνονται για το υπό κατασκευή γήπεδο της ΑΕΚ και τον τρόπο που επιχειρείται να ρυθμιστεί από τη Βουλή. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας με την απόφαση 1847/2008 έχει κρίνει ως αντισυνταγματικούς τόσο τον νόμο που τροποποιούσε το Ρυμοτομικό Σχέδιο της περιοχής προκειμένου να ενταχθεί το υπό κατασκευή γήπεδο όσο και τον νόμο που ενέκρινε τους περιβαλλοντικούς όρους για το γήπεδο. ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΙΜΟΣ

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΘΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Σκανδαλώδη «αβάντα» στην κυβέρνηση Σαμαρά συνιστά εκ μέρους της Κριστίν Λαγκάρντ η απόκρυψη της έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η οποία σημειωτέον έχει παρουσιαστεί στο εκτελεστικό συμβούλιο του Ταμείου από τον προηγούμενο μήνα (κατά την συνεδρίαση της 30ης Μαϊου)! Πρόκειται, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, για μια επικοινωνιακή στήριξη, καθώς η αναβολή της δημοσιοποίησης της έκθεσης για την ελληνική οικονομία επελέγη προκειμένου αυτή να συμπέσει με τον ανασχηματισμό και ως εκ τούτου να ασχοληθεί η κοινή γνώμη με τα ονόματα των νέων υπουργών αντί για τα σκληρά μέτρα της έκθεσης. Η κίνηση αυτή, με στόχο την πρόληψη των αντιδράσεων από τις επικείμενες αποκαλύψεις για συμφωνία Σαμαρά - ΔΝΤ να ληφθούν και νέα επαχθή δημοσιονομικά μέτρα από το 2015 -εφόσον αυτά τα επισκιάσει το γεγονός του ανασχηματισμού- ήταν άλλωστε και ένα από τα αντικείμενα της συνάντησης που είχε ο Γ. Στουρνάρας με τη διοίκηση του ΔΝΤ. Στην συνάντηση πάντως, κύριο αντικείμενο υπήρξε το μέλλον του ελληνικού χρέους, το οποίο δεν είναι «βιώσιμο». Μόλις λίγα 24ωρα μετά την ιστορική απόφαση του «Κλαμπ των Παρισίων» για το χρέος της Αργεντινής, το χρέος μίας ακόμη χώρας που απασχολεί την παγκόσμια ειδησεογραφία, της Ελλάδας, φαίνεται να μπαίνει στην τελική φάση ως προς το πώς θα τιθασευθεί. Η διοίκηση του ΔΝΤ επιμένει ότι το «κούρεμα» είτε ως κύρια λύση είτε σε συνδυασμό και με άλλες ρυθμίσεις αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Έρχεται δηλαδή σε ευθεία αντιπαράθεση με τη Γερμανία η οποία επιμένει ότι αρκεί μια επιμήκυνση του χρέους με μείωση επιτοκίων. Στη συνάντηση ο Γ. Στουρνάρας συζήτησε όλα τα σενάρια που έχουν διατυπωθεί για ελάφρυνση του χρέους, που μετά τα δάνεια της τρόικας έχει φτάσει στα 320,4 δισ. ευρώ ή στο 175,1% του ΑΕΠ. Μάλιστα, φέρεται να εξέφρασε την πρόθεση της κυβέρνησης για άντληση από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές, ποσού έως 5 δισ. ευρώ και ενώ το χρηματοδοτικό κενό έως το 2017 υπολογίζεται μεταξύ 13 και 15 δισ. ευρώ. Στο υπουργείο Οικονομικών ευελπιστούν σε επιτόκιο κάτω του 4,95% του πενταετούς ομολόγου που εκδόθηκε και που επιβαρύνει τους φορολογούμενους με τόκους 742,5 εκατ. ευρώ. Τα μέτρα που έρχονται με βάση την έκθεση του ΔΝΤ προβλέπουν μεταξύ άλλων κατάργηση φορολογικών εκπτώσεων, νέο μισθολόγιο, νέο πλαίσιο ομαδικών απολύσεων, ακόμη πιο απεχθές ασφαλιστικό, νέες παρεμβάσεις σε γάλα, φάρμακα, ψωμί, λειτουργία καταστημάτων τις Κυριακές.

ΠΟΙΑ «ΚΑΥΤΑ» ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΛΕΙ Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ

Αβάντα ΔΝΤ σε Σαμαρά για να περάσουν «χαμηλόφωνα» τα μέτρα που έρχονται Οι κυριότερες αλλαγές που έρχονται, οι οποίες περιλαμβάνονται και στο «Memorandum of Economic and Financial Policies - MEFP (το Μνημόνιο), το αναλυτικό κείμενο του οποίου εγκρίθηκε την προηγούμενη Παρασκευή και από το ΔΝΤ, είναι: o Κατάργηση των περισσοτέρων φοροαπαλλαγών: Των μεταβιβάσεων, των δωρεών, των κληρονομιών και των γονικών παροχών πρώτης κατοικίας, αφορολόγητα όρια για κληρονομιές, δωρεές και γονικές παροχές και απαλλαγές ευπαθών κοινωνικών ομάδων από τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων. o Αύξηση των χαμηλών συντελεστών ΦΠΑ για τα νησιά του Αιγαίου, τα τρόφιμα, τα φάρμακα, το ηλεκτρικό ρεύμα, το φυσικό αέριο, την ύδρευση, τις υπηρεσίες μεταφορών και τις υπηρεσίες επισκευών παλαιών κατοικιών. o Επέκταση των χαρατσιών και ειδικά της ισχύος της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης και του τέλους επιτηδεύματος και για το επόμενο (τα επόμενα) έτη. o Νέο μισθολόγιο για τους δημοσίους υπαλλήλους με το οποίο θα καθιερώνεται ουσιαστικά ο ατομικός μισθός, ο οποίος διαμορφώνεται με κριτήρια την αποδοτικότητα και την παραγωγικότητα του κάθε εργαζόμενου (με την καθιέρωση προφανώς και «προστίμων» που θα απομειώνουν τις αποδοχές). o Νέα επίθεση στο ασφαλιστικό (κατ’ ευφημισμόν «αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος») με την επιβολή νέων επαχθών μέτρων περικοπών σε συντάξεις, επιδόματα και

παροχές. Παράλληλα, το τελευταίο μνημόνιο προβλέπει και την υιοθέτηση των προτάσεων της έκθεσης που ετοιμάζει ο ΟΟΣΑ για τα εμπόδια στον ανταγωνισμό στο χονδρικό εμπόριο, στις κατασκευές, στις τηλεπικοινωνίες και στο ηλεκτρονικό εμπόριο. Προκειμένου λοιπόν να μην μονο-

πωλήσουν την τρέχουσα επικαιρότητα κατά το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος οι αποκαλύψεις του ΔΝΤ για τις κρυφές συμφωνίες Σαμαρά Στουρνάρα με τους δανειστές για την επιβολή νέων επαχθών μέτρων από το 2015 και μετά, συμφωνήθηκε παρασκηνιακά μεταξύ αφενός Γ. Στουρνάρα και αφετέρου Κρ. Λαγκάρντ και

Π. Τόμσεν η έκθεση του ΔΝΤ να δημοσιοποιηθεί την επόμενη εβδομάδα ταυτόχρονα με την ανακοίνωση του κυβερνητικού ανασχηματισμού, ώστε η επικαιρότητα να καλυφθεί κυρίως από το γεγονός της αλλαγής του κυβερνητικού σχήματος και η έκθεση να υποβαθμιστεί ως δευτερεύον γεγονός.

ΟΚΤΩ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΕΒΑΛΑΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ… «ΕΚ ΠΑΡΑΔΡΟΜΗΣ» ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΚΤΙΟ ΜΕΤΩ

Η κυβέρνηση σε «πανικό» ξεπουλά ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΟΥΡΙΔΗΣ

«Αλαλούμ» επικρατεί στην κυβέρνηση σχετικά με τους τρόπους που θα χρησιμοποιήσει προκειμένου να βγάλει «στο σφυρί» παραλίες, ακίνητα, δημόσιες επιχειρήσεις -»φιλέτα». Το Συμβούλιο της Επικρατείας έβαλε «πάγο» στο κεφαλαιώδους ζήτημα αποκρατικοποίησης της ΕΥΔΑΠ, ενώ κάτι αντίστοιχο αναμένεται να γίνει και στην περίπτωση της ΕΥΑΘ, με την κυβέρνηση να επεξεργάζεται εναλλακτικούς τρόπους...αξιοποίησης των δύο εταιρειών. Το «χαστούκι» του ΣτΕ φαίνεται ότι... ταρακούνησε αρκετά την κυβέρνηση, αφού ούτε ένας ούτε δύο αλλά συνολικά οκτώ! (οι Ι. Στουρνάρας, Π. Παναγιωτόπουλος, Κ. Χατζηδάκης, Μιχ. Χρυσοχοΐδης, Άδ. Γεωργιάδης, Ι. Μανιάτης, Χ. Αθανασίου και η κυρία Όλγα Κεφαλογιάννη) έβαλαν φαρδιά - πλατιά, κατά το κοινώς λεγόμενο, την υπογραφή τους για να «περάσει» στο ΤΑΙΠΕΔ προς περαιτέρω... αξιοποίηση το παράκτιο μέτωπο της Αττικής από τον Άγιο Κοσμά μέχρι... το Σούνιο. Μετά τον σάλο που προκλήθηκε, καθώς ήταν διαφορετικός ο αρχικός σχεδιασμός, η κυβέρνηση άρχισε να διαρρέει ότι οι παραπάνω εκτάσεις μπήκαν «εκ παραδρομής» στην εν λόγω απόφαση της διυπουργικής επιτροπής αποκρατικοποιήσεων.

Το εν λόγω πρώτο κομμάτι είναι 176 στρέμματα γης, από το Αθλητικό Κέντρο Αγίου Κοσμά μέχρι τα «Αστέρια» Γλυφάδας. Το δεύτερο, άλλα 20 στρέμματα στη Γλυφάδα. Το τρίτο είναι το Άσπρο Λιθάρι Σουνίου (όπου και το Cape Sounio του ομίλου Grecotel), εκτάσεως 383 στρεμμάτων, κυριότητας του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ), το οποίο τελεί υπό τη διοίκηση και διαχείριση της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ).

Η ουσία και το παράδοξο Φυσικά η ουσία δεν αλλάζει. Αντί να δοθούν τα παραπάνω στο ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο σημειωτέον εμφανίζει στο πρώτο τρίμηνο ζημιές 1,01 εκατ. ευρώ, αναμένεται να δοθούν στην εταιρεία ειδικού σκοπού Παράκτιο Αττικό Μέτωπο Α.Ε., που είχε συσταθεί για τον ίδιο λόγο. Σημειώνεται ότι στόχος ήταν η εταιρεία Παράκτιο Αττικό Μέτωπο να προκηρύξει διεθνή πολεοδομικό διαγωνισμό για τη μελέτη του master plan αξιοποίησης του μετώπου. Το παράδοξο είναι όμως ότι, σύμφωνα με τροπολογία του Ν. 4261, που ψηφίστηκε από τη Βουλή, ξεκαθαρίζεται εκ νέου το νομικό καθεστώς των ακινήτων που πρόκειται να περιέλθουν στην Παράκτιο Μέτωπο, όπου προβλέπεται να «παραχωρούνται άνευ ανταλλάγματος κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή στην εταιρεία, εφό-

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

«ΚΑΡΑΤΟΜΗΣΗ» ΘΕΟΧΑΡΗ

Πρώτη «παράπλευρη απώλεια» της εκλογικής ήττας της Ν.Δ. ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΘΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Η «καρατόμηση» (έστω και αν τυπικώς αυτή παρουσιάστηκε ως «παραίτηση») του γενικού γραμματέα Δημοσίων Εσόδων Θεοχάρη Θεοχάρη ήταν η πρώτη «παράπλευρη απώλεια» που υπέστη το κυβερνητικό δυναμικό μετά την προ δεκαπενθημέρου ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις κάλπες. Ουσιαστικά, στον -τέως πλέον- γ.γ. επιβλήθηκε ο ρόλος του «αποδιοπομπαίου τράγου». Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως πως δεν έφερε και ο ίδιος ευθύνη για τη σχεδόν καθημερινή αγανάκτηση των φορολογουμένων. Όμως, το μερίδιο που του αναλογούσε αφορούσε στο σκέλος της ταλαιπωρίας των πολιτών, των καθημερινών αλαλούμ με την εφορία, των προβλημάτων του Τaxis, αφού η φοροδοτική εξάντληση των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων, επιτηδευματιών και εμπόρων από τους απανωτούς φόρους και τα χαράτσια, ήταν το αποτέλεσμα των μνημονιακών επιλογών της κυβέρνησης Σαμαρά (και όχι μόνο, αφού λ.χ. η «εισφορά αλληλεγγύης» ή το χαράτσι των ακινήτων επιβλήθηκαν από τον νυν αντιπρόεδρο της κυβέρ-

H κυβέρνηση αποφάσισε να τον «τελειώσει» 14 ημέρες μετά το άτυχο γι’ αυτήν αποτέλεσμα των εκλογών

νησης, όταν διετέλεσε υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Παπαδήμου). Με την «παραίτηση» Θεοχάρη, η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου επανάλαβε τους χειρισμούς πριν 2,5 χρόνια (Οκτώβριο 2011) της κυβέρνηση Παπανδρέου, έναν μήνα πριν την παραίτησή της, με τον τότε προϊστάμενό του Θ. Θεοχάρη στην ΓΓΠΣ, τον Διομήδη Σπινέλλη, ο οποίος και αυτός έπαιξε τον ρόλο του «αποδιοπομπαίου τράγου» καθώς η κοινωνία ήταν ανάστατη με τα μνημονιακά μέτρα που επιβάλλονταν. Το «timing» της παραίτησης δεν ήταν τυχαίο και προδίδει «βυζαντινισμούς» και μικροκομματικά παιχνίδια. Ο τέως γ.γ. εσόδων βρέθηκε

στο στόχαστρο της κοινής γνώμης αρκετές φορές στους 17 μήνες θητείας του. Η κατακραυγή των φορολογουμένων για τους «ατυχείς» πειραματισμούς που του υπαγόρευε η τρόικα ήταν συχνή. Και όμως, η κυβέρνηση αποφάσισε να τον «τελειώσει» 14 ημέρες μετά το άτυχο γι’ αυτήν αποτέλεσμα των εκλογών για μια υποτιθέμενη ασήμαντη αφορμή. Συγκεκριμένα, είδαν το φως της δημοσιότητας «διαρροές» κυβερνητικών κύκλων ότι το Μαξίμου ήταν δυσαρεστημένο με τον γ.γ. με αφορμή την εγκύκλιο αναδρομικής φορολόγησης των ελληνικών ομολόγων που είχαν αγοράσει ξένα χαρτοφυλάκια και η οποία με τη σειρά της οδήγησε σε άνοδο των spreads. Αυτό όμως δεν εί-

ΠΟ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

τα πάντα! σον μοναδικός μέτοχος παραμένει το Ελληνικό Δημόσιο». «Πωλητήριο» στην επικράτεια Πάντως, μέσα στην ίδια απόφαση πέρασε στο ΤΑΙΠΕΔ μια νέα ομάδα ακινήτων του Δημοσίου, που περιλαμβάνει τοπόσημα όπως το Χιονοδρομικό Κέντρο του Παρνασσού, ξενοδοχεία Ξενία, αλλά και την έκταση των αγροτικών φυλακών Κασσάνδρας και το Λιμάνι της Ζέας. Ακόμη, πέρασε στο ΤΑΙΠΕΔ ακίνητο - φιλέτο του Ελληνικού Δημοσίου που βρίσκεται στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, δύο γεωτεμάχια του υπουργείου Δικαιοσύνης, που βρίσκονται στη θέση «Μετόχι Σταυρονικήτα» στην περιοχή Σάνη της Χαλκιδικής, το «Πρώην Θεραπευτήριο Ψυχικών Παθήσεων Ιεράς Μονής Πέτρας» στον Όλυμπο της Πιερίας, κάποια «Ξενία» και πολλές εκτάσεις και ακίνητα ανά την επικράτεια.

«Ξεπουλούν» τα στρατηγικά λιμάνια ΟΛΠ-ΟΛΘ «Κοσμοσυρροή» με τη συμμετοχή οκτώ ομίλων, δυο εκ των οποίων συμμετέχουν και στο διαγωνισμό για τον Πειραιά, επικρατεί στο διαγωνισμό για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, κάτι που δείχνει ότι έπεται «σκληρή» μάχη, για τα στρατηγικής σημασίας λιμάνια της χώρας. Έρχεται δε να προστεθεί στο μεγάλο ενδιαφέρον για τον Πειραιά κα-

θιστώντας πια ξεκάθαρη την αυξημένη γεωπολιτική σημασία της χώρας για το παγκόσμιο εμπόριο και ειδικά για τις από την Ασία εισαγωγές στην Ευρώπη. Οκτώ ενδιαφερόμενοι εκδήλωσαν ενδιαφέρον για το 67% του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ), ενώ πέντε όμιλοι περνούν στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού για τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιά (ΟΛΠ). Συγκεκριμένα για τον ΟΛΘ εκδήλωσαν αρχικό ενδιαφέρον η APM Terminals (του ομίλου Maersk), η γερμανική Deutsche Invest Equity Partners, GmbH, η ελβετική Duferco Particiption Holding, η International Container Terminal Services από τις Φιλιππίνες, ο γιαπωνέζικος όμιλος Mitsui & Co., η P&O Steam Navigation Company (που ανήκει στον όμιλο DP World από το Ντουμπάι), η κοινοπραξία των ρωσικών σιδηροδρόμων (RZD) με τον όμιλο ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ( συμφερόντων Περιστέρη) και η τουρκική Yilport Holding. Επίσης, το Διοικητικό Συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ ενέκρινε , τα πέντε επενδυτικά σχήματα που εισέρχονται στη Β’ φάση του διαγωνισμού για την απόκτηση του 67% του μετοχικού κεφαλαίου της ΟΛΠ την APM Terminals, την COSCO (Hong Kong) Group Limited, την International Container Terminal Services, την Ports America Group Holdings και τη Utilico Emerging Markets Limited.

ναι και τόσο πειστικό, τόσο διότι η άνοδος των spreads συνέπεσε με ένα γενικότερο αρνητικό κλίμα την δεδομένη περίοδο στις αγορές (το ίδιο διάστημα είχε υποχωρήσει και ο χρηματιστηριακός δείκτης) όσο και διότι διευκρινίστηκε αμέσως ότι δεν θα υπάρξει αναδρομικότητα του φόρου. Έτσι λοιπόν, αρκετοί πολιτικοί παρατηρητές θεώρησαν βέβαιο εξαρχής ότι ο Θ. Θεοχάρης, παρά τα όσα δήλωσε το μεσημέρι της παραίτησής του («δεν νιώθω εξιλαστήριο θύμα, γιατί κάτι πήγε στραβά. Αυτοί που νιώθουν ότι κάτι πάει στραβά, ας δουν τα δικά τους πεπραγμένα...»), παίζει ρόλο «αποδιοπομπαίου τράγου» μετά την ήττα της Νέας Δημοκρατίας. Ήττα η οποία οφειλόταν, ανάμεσα στα άλλα, και στη δυσαρέσκεια εκατομμυρίων πολιτών για τα χαράτσια και τους φόρους. Όχι τυχαία άλλωστε, ο Θ. Θεοχάρης δήλωσε: «Δεν έχω πάρει κανένα μέτρο. Όχι μισό, κανένα. Τα μέτρα τα παίρνει η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση με την εντολή του λαού...». Ο χρόνος όμως που «υποβλήθηκε η παραίτηση», η «υψηλή προστασία» (τρόικα) που απολάμβανε και ο σχεδιαζόμενος ανασχηματισμός φαίνεται να έχουν σχέση με αυτήν. Μάλιστα, διατυπώθηκε εκτίμηση πως οι απανωτές αναβολές της δημοσιοποίησης της έκθεσης από το ΔΝΤ σχετίζονται (και) με την εκδηλωθείσα από ημερών πρόθεση της κυβέρνησης για αποπομπή Θεοχάρη και ενώ η δημιουργία της θέσης του ήταν προαπαιτούμενο της τρόικας. Το χρονικό της θητείας του τέως γ.γ. έχει σε γενικές γραμμές ως εξής: Οι δανειστές επέβαλαν ως προαπαιτούμενο δόσης τη σύσταση ανεξάρτητης Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, τη διεύθυνση της οποίας ανέλαβε με απόφαση που εκδόθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2013 ο Θ. Θεοχάρης. Η επιλογή για πολλούς

μόνο τυχαία δεν υπήρξε: ο ώς τότε γενικός γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων προερχόταν από τις αγορές (1998-2002 είχε διατελέσει αντιπρόεδρος στη Lehman Brothers Λονδίνου, ενώ υπήρξε και διευθυντής μηχανογράφησης της Ασπίς Πρόνοια). Ήταν σύμβουλος του πρώην γενικού γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων, Διομήδη Σπινέλλη. Ουσιαστικά, ως «ανεξάρτητος» γ.γ. Δημοσίων Εσόδων, αναφερόταν στην τρόικα. Στην πορεία όμως, η δημιουργία μιας ακόμη Γραμματείας πριν 1,5 χρόνο πρόσθεσε συν τους άλλοις και γραφειοκρατία και προβλήματα στον φορολογικό μηχανισμό, ο οποίος αυτό το διάστημα λειτουργούσε μέσω καθημερινών δυσλειτουργιών που διέλυσαν το σύστημα και εξακολουθούν να ταλαιπωρούν σε αφάνταστο βαθμό τους πολίτες. Παρά όμως την εμφάνιση αυτών των προβλημάτων, η καλοπληρωμένη θέση του γενικού γραμματέα Δημοσίων Εσόδων (σε 6.054,35 ευρώ ανερχόταν ο βασικός μισθός μαζί με το επίδομα θέσης, τις εργοδοτικές εισφορές και τα έξοδα παράστασης, ποσό που θεωρητικά μπορούσε να αυξηθεί μαζί με τα προβλεπόμενα bonus εσόδων), ήτοι ενός ανεξάρτητου «golden boy» στον φορολογικό μηχανισμό, έπρεπε να διατηρηθεί, σύμφωνα με την τρόικα, αφού η θέση αυτή αποτελεί στην ουσία το «μάτι» και τον «βραχίονα» των δανειστών στον μηχανισμό. Για τον λόγο αυτό, η αποπομπή («παραίτηση») Θεοχάρη δεν προκάλεσε ικανοποίηση στους τροϊκανούς. Ενδεικτική ήταν εν προκειμένω η ανακοίνωση της Κομισιόν ότι «...η εξέλιξη αυτή είναι αιτία βαθιάς ανησυχίας... Προσβλέπουμε σε αυστηρή, διαφανή και αξιοκρατική διαδικασία για τον ορισμό του διαδόχου του κ. Θεοχάρη, προκειμένου να διασφαλιστούν υψηλά πρότυπα ακεραιότητας και διαφάνειας...».

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τελειώνει η κυριαρχία της λιτότητας; ΤΗΣ ΚΑΚΗΣ ΜΠΑΛΗ

Κάτι κινείται στην Ευρωζώνη, παρά την πεισματική άρνηση των περισσότερων κυβερνήσεων να παραδεχθούν επί της ουσίας ότι έλαβαν το μήνυμα των ευρωεκλογών. Κάτι κινείται με μισόλογα, με ελαφρές αλλαγές στις διατυπώσεις των συνηθισμένων δηλώσεων των κυβερνώντων στον Βορρά - η καγκελάριος Μέρκελ τις τελευταίες μέρες έχει ξεχάσει τη «δημοσιονομική πειθαρχία» και μιλά για «ανάπτυξη, απασχόληση και ανταγωνιστικότητα». Κάτι κινείται, χάρη στην αυξημένη αυτοπεποίθηση της ιταλικής κυβέρνησης, χάρη στην αυξημένη απελπισία της γαλλικής κυβέρνησης, χάρη στην αυξημένη αμηχανία της γερμανικής κυβέρνησης. Κάτι κινείται, χάρη στη φόρα των επικεφαλής των πολιτικών ομάδων στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που επιμένουν να βάλουν τη σφραγίδα τους, όχι μόνο στον επόμενο πρόεδρο, αλλά και στην πολιτική που θα ακολουθήσει η νέα Κομισιόν. Κάτι κινείται, τέλος, χάρη στην ομόφωνη απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να ανοίξει τις στρόφιγγες και να πιέσει τις εμπορικές τράπεζες να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία, κυρίως στην ευρωπαϊκή περιφέρεια. Μέχρι και τα γεράκια της γερμανικής Bundesbank συναίνεσαν σ’ αυτή την απόφαση, όπως άφησε να εννοηθεί ο διοικητής της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι. Οι κινήσεις δεν είναι θεαματικές, το πιθανότερο είναι ότι δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε απότομη αλλαγή πλεύσης. Αλλά η απόλυτη κυριαρχία της πολιτικής της λιτότητας φαίνεται να κλονίζεται, παρά τις πρόσφατες σκληρές συστάσεις της απερχόμενης Κομισιόν στα κράτη - μέλη, να συμμαζέψουν τους προϋπολογισμούς τους και να συνεχίσουν τις μεταρρυθμίσεις. Λόγοι υπάρχουν πολλοί, υπήρχαν και πριν από τις ευρωεκλογές, αλλά τα χαστούκια που έφαγαν πολλές κυβερνήσεις -ακόμη και όσες σφυρίζουν αδιάφορα- καθώς και η ενίσχυση των ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων, δημιουργούν ένα κλίμα επείγοντος. Η δεύτερη και η τρίτη οικονομία της Ευρωζώνης, η Γαλλία και η Ιταλία, δεν λένε να ορθοποδήσουν και πιέζουν τους Γερμανούς να χαλαρώσουν τα λουριά, ενώ θα ήθελαν πολύ ένα λιγότερο σκληρό «ευρώ». Η πρώτη οικονομία της Ευρωζώνης, η Γερμανία, για πρώτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία της δεν μπορεί να οχυρωθεί πίσω από τον σχεδόν μεταφυσικό φόβο του πληθωρισμού, αφού η αύξηση τιμών καταναλωτή επιμένει και στη Γερμανία πολύ κάτω από το «επιθυμητό» 2%. Επιπλέον, όσο συνεχίζεται η κρίση στην Ουκρανία και το βαρύ κλίμα με τη Ρωσία, οι γερμανικές εξαγωγικές επιχειρήσεις νοιώθουν όλο και πιο έντονα την ανάγκη του κοινού ευρωπαϊκού «σπιτιού» - και στέλνουν τα ανάλογα μηνύματα στην κυβέρνησή τους. Οι κυβερνήσεις του μνημονιακού Νότου, ακόμη κι αν οι δύο (Πορτογαλία, Ιρλανδία) βγήκαν από το πρόγραμμα, όσο κι αν μιλούν για success story, δεν κατάφεραν να πείσουν γι’ αυτό τους πολίτες τους κι έχουν απόλυτη ανάγκη από μια έστω μικρή, χειροπιαστή επιτυχία στο μέτωπο των επενδύσεων και της ανεργίας. Η απόφαση της ΕΚΤ να δώσει αέρα στις τράπεζες για να ρίξουν λεφτά στην οικονομία δεν είναι αρκετή - αλλιώς δεν θα χρειαζόταν πολιτική, θα έκαναν όλο το παιχνίδι οι κεντρικοί τραπεζίτες. Οπότε στο μεγάλο παζάρι που έχει αρχίσει για τη στελέχωση και το περιεχόμενο της πολιτικής της επόμενης Κομισιόν θα πρέπει να τα δώσουν όλα. Η Γερμανία, αλλά και οι χώρες που βολικά κρύβονται πίσω της Ολλανδία, Φινλανδία- δεν πρόκειται να παραιτηθούν από την επιμονή τους στη δημοσιονομική εξυγίανση. Άλλωστε, αυτή είναι πλέον «θεσμοθετημένη» από τις Συνθήκες. Αλλά, υπό την πίεση των υπολοίπων, θα αναγκαστούν να ξαναδούν τη δοσολογία.

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ

Μεγάλη ευρωπαϊκή πρωτοβουλία από τον Αλέξη Τσίπρα Πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ε.Ε. κερδίζουν η Αριστερά και ο Αλέξης Τσίπρας από την επομένη κιόλας των ευρωεκλογών, και με αφορμή το πρόσωπο που θα αναλάβει πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η ευρωομάδα της Αριστεράς, που μπήκε μπροστά στο θέμα, ζήτησε το αυτονόητο: να γίνει σεβαστή η βούληση των Ευρωπαίων πολιτών. Αξίωση που αποκτά ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα, δεδομένου ότι εκατομμύρια ψηφοφόροι επέλεξαν ευρωσκεπτικιστικά κόμματα, καθώς αισθάνονται να μην τους εκφράζει η σημερινή πολιτική δομή των Βρυξελλών. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και ένας από τους πέντε υποψήφιους για τη θέση του επικεφαλής της Κομισιόν πήρε την πρωτοβουλία και συναντήθηκε με τους ανθυποψηφίους του, εκτός του Ζ.Κ. Γιούνκερ, ακριβώς γιατί εκείνος, ως επικεφαλής της μεγαλύτερης πολιτικής ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δικαιούται να πάρει την πρώτη διερευνητική εντολή. Χωρίς την παραμικρή υποχώρηση από τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, ο Αλ. Τσίπρας κινήθηκε θεσμικά και πρότεινε να πάρει ο εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος τη διερευνητική εντολή, ενώ ζήτησε από

τους άλλους υποψήφιους (Μ. Σουλτς, Γκ. Φερχόφστατ και Σκ. Κέλερ) να δεσμευθούν ότι όλες οι ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου θα αποδεχθούν μόνο έναν από αυτούς (του υποψηφίου του ΕΛΚ συμπεριλαμβανομένου φυσικά). Άλλωστε, την πραγματική εντολή την είχαν ήδη πάρει από τους ψηφοφόρους τους, ενώ και οι πέντε είχαν συμφωνήσει στο debate. Η ηγετική κίνηση Τσίπρα απέδωσε τελικώς και δεσμεύτηκαν όλοι στο σχήμα «μόνο ένας από τους πέντε», είναι δε χαρακτηριστική η αναγνώριση της οποίας έτυχε η πρωτοβουλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ από τα χείλη των πολιτικών του αντιπάλων (Σουλτς και Φερχόφστατ), που την χαρακτήρισαν «σημαντική». Η ενέργεια όμως του Αλ. Τσίπρα εντάσσεται «στη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για αλλαγή πορείας της Ε.Ε.», διευκρίνιζαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Η αντίδρασή του στα σχέδια διάφορων Ευρωπαίων ηγετών για εξωθεσμική λύση δεν ήταν τίποτε άλλο από «ένα πρώτο, μικρό, αλλά απολύτως απαραίτητο βήμα, ώστε οι διαδικασίες στην Ε.Ε. να γίνονται με δημοκρατικό τρόπο».

Κάμερον και Σαμαράς Στον αντίποδα βρίσκεται, η «ιδιαίτερα επικίνδυνη» στρατηγική του Ντ. Κάμερον, που, όπως υπογράμμισε ο Αλ. Τσίπρας μετά τις συναντήσεις του στις Βρυξέλλες, «θέλει την Ευρώπη απλά πεδίο εφαρμογής νεοφιλελεύθερων πολιτικών, χωρίς διαδικασίες πολιτικές, χωρίς διαδικασίες δημοκρατικές». Εκτός από τους Ευρωπαίους πολιτικούς που δρουν στην κατεύθυνση μιας περισσότερο δημοκρατικής Ευρώπης και τους άλλους που επιδιώκουν αντιδημοκρατική λύση, υπάρχει όμως και μια τρίτη κατηγορία: εκείνων που σιωπούν, προσποιούμενοι ότι δεν υπάρχει θέμα. Τρανά παραδείγματα, ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της

κυβέρνησης - υπουργός Εξωτερικών, που δεν πράττουν το πολιτικά αυτονόητο, παίρνοντας θέση υπέρ των υποψηφίων που επέλεξαν οι ευρωομάδες στις οποίες συμμετέχουν. Αντ’ αυτού... «σιγή ιχθύος από τους κ. Σαμαρά και Βενιζέλο για τις διαδικασίες ανάδειξης του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής», στάση που «δείχνει την τυφλή υπακοή τους στην κ. Μέρκελ, τις οριστικές επιλογές της οποίας φαίνεται ότι αναμένουν για να τοποθετηθούν», σχολίαζαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ των άλλων κερδών της επίσκεψης Τσίπρα στις Βρυξέλλες και η συμφωνία με την Σκα Κέλερ των Πρασίνων, για την ανάγκη διαρκούς προγραμματικού διαλόγου μεταξύ των δύο ευρωομάδων, επίσης για τη διατύπωση κοινών προτάσεων για την αλλαγή της πολιτικής ατζέντας της νέας Κομισιόν και σε προοδευτική ασφαλώς κατεύθυνση (για παράδειγμα, άμεσος τερματισμός της λιτότητας, αναπτυξιακή στροφή, περιβαλλοντική ανάπτυξη, ευρω-αμερικανική εμπορική συμφωνία, μετανάστευση και άλλα θέματα).

Ο απομονωτισμός του ΚΚΕ Την ώρα πάντως που διαμορφώνονται ευρύτερες συμμαχίες, με γνώμονα το όφελος του Ευρωπαίου πολίτη, υπάρχουν και εκείνοι που αρνούνται τη «μίνιμουμ» συμφωνία: Το ΚΚΕ αποφάσισε να αποχωρήσουν οι ευρωβουλευτές του από την κοινοβουλευτική ομάδα της Αριστεράς, ενέργεια που αποτυπώνει «το στρατηγικό αδιέξοδο των επιλογών της ηγεσίας του», ήταν το σχόλιο στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, «αντίθετα από τις θετικές στιγμές της ιστορίας του -συμπλήρωναν-, οι επιλογές αυτές οδηγούν σήμερα το ΚΚΕ στον απόλυτο απομονωτισμό και μάλιστα σε μια περίοδο που εντείνονται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο οι αγώνες των εργαζομένων και της Αριστεράς για ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής που καταστρέφει τους ευρωπαϊκούς λαούς». ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ. Γ. ΔΑΡΑΤΟΣ

Τον Τόνι Μπλερ σκέπτεται πολύ σοβαρά η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ να προτείνει στον Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής), σε αντικατάσταση του απερχόμενου τον προσεχή Οκτώβριο προέδρου Χέρμαν βαν Ρομπάι, του οποίου η πενταετής θητεία λήγει. Είναι γνωστή η υστερική άρνηση του Ντ. Κάμερον να αποδεχθεί τον υποψήφιο κεντροδεξιό, πρώην πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ως πρόεδρο της Κομισιόν, αποδεχόμενος έμμεσα τη δημοκρατική ανάδειξή του, επειδή το κόμμα του, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), κέρδισε βγαίνοντας πρώτο στις πρόσφατες ευρωεκλογές για την ανανέωση των μελών τού πιο μισητού για τους Βρετανούς κοινοτικού θεσμικού οργάνου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Δεν υπάρχουν πολλοί τρόποι να καμφθεί η βρετανική αντίσταση απέναντι στον Ζ.Κλ. Γιούνκερ και να τηρηθεί ταυτόχρονα η κοινοτική νομιμότητα που επιβάλλει τον κ. Γιούνκερ, εκλεκτό και της Άν. Μέρκελ, στη θέση του προέδρου της Επιτροπής. Για τον λόγο αυτό και η Άν. Μέρκελ σκοπεύει να βγάλει από το μανίκι τον κρυφό άσσο της που ακούει στο όνομα του Βρετανού, πρώην σοσιαλφιλελεύθερου πρωθυπουργού, Τόνι Μπλερ. Τα πολιτικά χαρακτηριστικά αυτής της τόσο αμφιλεγόμενης προσωπικότητας είναι γνωστά: φιλοαμερικανός, σύμμαχος των ΗΠΑ στον πόλεμο του Ιράκ, κοινωνικός μεταρρυθμιστής στην πατρίδα του, μετρημένος φιλοευρωπαίος, αλλά πάντως φιλοευρωπαίος, θα είναι ιδανικός ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (κορυφής) για την, από κοινού με την Άν. Μέρκελ και τον Γάλλο Πρόεδρο Φρ. Ολάντ, όπως και για τον συμπατριώτη του Ντέιβιντ Κάμερον, σύνταξη της ατζέντας των συζητήσεων των 28 κοινοτικών ηγετών την επόμενη πενταετία, «καπελώνοντας» εν μέρει και τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζ.Κλ. Γιούνκερ, μολονότι οι συνθήκες αποδίδουν στην Επιτροπή και μόνο σ’ αυτή το δικαίωμα ανάληψης νομοθετικών πρωτοβουλιών. Αν ο Ντ. Κάμερον δεχθεί αυτό τον έντιμο συμβιβασμό, τότε θα μπορεί να εμφανισθεί στην κοινή γνώμη της πατρίδας του με το μέτωπο ψηλά και να εξηγήσει πως οι πιέσεις του έπιασαν τόπο, αφού όλα τα θέματα που θα τίθενται σε συζήτηση και λήψη απόφασης από τους 28 ηγέτες θα έχουν περάσει προηγουμένως μέσα από την κρισάρα του συμπατριώτη του Τόνι Μπλερ, που, ασφαλώς, ενδιαφέρεται όσο και ο ίδιος να μη θιγούν τα βρετανικά συμφέροντα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει να θυμίσουμε στους ανα-

Τ. Μπλερ: Φιλοαμερικανός, σύμμαχος των ΗΠΑ στον πόλεμο του Ιράκ, μεταρρυθμιστής στην πατρίδα του, μετρημένος φιλοευρωπαίος

ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ Ε.Ε.

Παίζει το χαρτί Μπλερ η Μέρκελ γνώστες το ψυχόδραμα που παίζουν οι Βρετανοί κάθε πενταετία, όταν πρέπει να αντικατασταθούν οι ηγεσίες των κοινοτικών θεσμικών οργάνων. Στην αρχή ο συντηρητικός Τζον Μέιτζορ, που απέρριψε την υποψηφιότητα για την προεδρία της Κομισιόν του πολύ Ευρωπαίου Βέλγου πρωθυπουργού Ζαν-Λικ Ντεχάν. Ακολούθησε ο ίδιος ο Τόνι Μπλερ, που απέρριψε την υποψηφιότητα τού ακόμη περισσότερο Ευρωπαίου, φιλελεύθερου φεντεραλιστή πρωθυπουργού του Βελγίου, Γκι Φερχόφστατ. Και ακολούθησε ο εργατικός Βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν, του οποίου οι αντιρρήσεις ήταν τόσες και τόσο έντονες για τα υποψήφια ηγετικά πρόσωπα στα κοινοτικά θεσμικά όργανα ώστε οι άλλοι Ευρωπαίοι αναγκάστηκαν να δώσουν στην ευνοούμενή του, Κάθριν Άστον, το αξίωμα της υπάτης εκπροσώπου της Ένωσης στις εξωτερικές σχέσεις, το οποίο κρατάει έως σήμερα. Με τον Ντ. Κάμερον το διαπραγματευτικό παιχνίδι, για ακόμη μια φορά, έχει χοντρύνει πάρα πολύ, α-

Ο Μπλερ, ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (κορυφής), από κοινού με τους Μέρκελ, Ολάντ και Κάμερον, θα συντάσσει την ατζέντα των συζητήσεων των 28 κοινοτικών ηγετών την επόμενη πενταετία «καπελώνοντας» εν μέρει και τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ φού ο ίδιος φρόντισε επίτηδες να εκτεθεί τόσο πολύ δημόσια δηλώνοντας urbi et orbi ότι δεν θα δεχθεί για

πρόεδρο της Κομισιόν τον φιλοευρωπαίο, κεντροδεξιό Ζ.Κλ.Γιούνκερ, αδιαφορώντας αν αυτός είναι ο εκλεκτός, όχι μόνο της πλειοψηφίας των κοινοτικών κυβερνήσεων, αλλά και των Ευρωπαίων ψηφοφόρων που έβγαλαν πρώτο το κόμμα που υποστηρίζει την υποψηφιότητά του. Για τους Βρετανούς, η Κομισιόν δεν θα έπρεπε να είναι τίποτε περισσότερο από θεσμικό όργανο συντονισμού της δράσης και της εκτέλεσης των αποφάσεων των κοινοτικών κυβερνήσεων. Αντίληψη που επαναλαμβάνουν σε κάθε ευκαιρία, μολονότι γνωρίζουν θαυμάσια πως ο ρόλος της Επιτροπής στον κοινοτικό οικοδόμημα είναι κεντρικός, αφού, από τις Συνθήκες της, αναγνωρίζεται ο ρόλος της υπεράσπισής τους (σ.σ.: φύλακας των Συνθηκών), αυτή και μόνο αυτή έχει το δικαίωμα ανάληψης νομοθετικών πρωτοβουλιών και μόνο αυτή έχει το δικαίωμα συντονισμού και ελέγχου των δημοσιονομικών και των πολιτικών οικονομιών των χωρών - μελών και ιδιαίτερα μέσα στην Ευρωζώνη. Το «δώρο» που θέλει να προσφέρει

η Άνγκελα Μέρκελ στους Βρετανούς με την τοποθέτηση του Τόνι Μπλερ στο ύπατο κοινοτικό αξίωμα δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο και ο Ντ. Κάμερον θα πρέπει να γυρίσει τη γλώσσα του πολλές φορές μέσα στο στόμα του πριν της πει όχι. Και για τον πρόσθετο λόγο ότι ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά πως, αν τραβήξει τα πράγματα στα άκρα, ο αριθμός των χωρών που έχουν τις ίδιες απόψεις μ’ αυτόν (Σουηδία, Ολλανδία, Φινλανδία, Δανία κ.λπ.) δεν είναι αρκετός. Αν οι διαπραγματεύσεις πάρουν τόσο άσχημη τροπή, το Λονδίνο και οι σύμμαχοί του θα βρεθούν προ αδιεξόδου, αφού δεν θα είναι σε θέση να σχηματίσουν μια αναστέλλουσα (ειδική) πλειοψηφία που θα είναι ικανή να μπλοκάρει την τοποθέτηση του Ζ.Κλ. Γιούνκερ στη θέση του προέδρου της Επιτροπής. Πάει πολύ στον Ντ. Κάμερον το «δώρο Μπλερ» και θα πρέπει να σπεύσει να το αποδεχθεί. Τέτοιες ευκαιρίες δεν θα βρεθούν στη διαπραγματευτική του πορεία στις επόμενες λίγες εβδομάδες. Η διάθεση συμβιβασμού έχει κι αυτή τα όριά της.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

AΡΘΡΑ

Με τον «αέρα»... σε στέρεο έδαφος Αν είναι κάτι που, πάνω απ’ όλα, εξασφάλισε ο ΣΥΡΙΖΑ από την κάλπη της 25ης Μαΐου, είναι αυτό ακριβώς που του έλειπε. Τον αέρα του νικητή. ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ Πράγματι, όσο και αν προπορευόταν αΠΑΪΚΟΥ πό καιρό, περισσότερο ή λιγότερο, στις δημοσκοπήσεις, ήταν γενική η εκτίμηση πως δεν είχε ακόμη κατορθώσει να κερδίσει δυναμική νίκης. Αυτόν λοιπόν τον αέρα του νικητή τού τον παραχώρησε απλόχερα η ευρωκάλπη. Ε, από κει και πέρα, είναι στο δικό του χέρι να αξιοποιήσει το πλεονέκτημα. Και να το γονιμοποιήσει... Η διεθνής αναγνώριση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, όπως θεαματικά αποτυπώνεται στις σελίδες του διεθνούς Τύπου. Το γεγονός ότι η Ελλάδα αποτελεί τη μοναδική ευρωπαϊκή χώρα όπου η «ανατροπή» σημειώθηκε από τ’ αριστερά. Από κόμμα μάλιστα της ριζοσπαστικής, πλην γνήσια ευρωπαϊκής Αριστεράς. Σε πλήρη αντίθεση προς την ευρωφοβική ακροδεξιά «παλινόρθωση», σε όλες τις άλλες περιπτώσεις. Ακόμη και το γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ, η δυναμική του, αλλά και ο πρόεδρός του προσωπικά, συνετέλεσαν ώστε να αναγεννηθούν, εκλογικά, αριστερά κινήματα του ευρωπαϊκού Νότου. Όλ’ αυτά λοιπόν αποτελούν τα στοιχεία, εξ αιτίας των οποίων οι διεθνείς προβολείς στρέφονται στο κόμμα της ελληνικής ριζοσπαστικής Αριστεράς. Αλλά κι εδώ σ’ εμάς, στο εσωτερικό μέτωπο, πριν καλά-καλά προλάβει να

στεγνώσει το μελάνι της «καθαρογραφής» των εκλογικών αποτελεσμάτων, ακούσαμε τον Γιώργο Παπανδρέου να συνιστά (για εντελώς δικούς του λόγους ασφαλώς) τον προσανατολισμό της Κεντροαριστεράς σε συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Από κοντά και μεγαλοστελέχη τύπου Ρέππα και Σκανδαλίδη. Είδαμε τα όργανα, όπως και σημαντικά στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ. να προτείνουν το ίδιο, ως απάντηση στην εκλογική καχεξία του κόμματός τους. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αυτή την ώρα πώς εισπράττονται τα σχετικά από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Σημασία έχει το κλίμα που διαμορφώνουν. Πολύ περισσότερο που ανάλογης λογικής εισηγήσεις διατυπώνονται κι από το συντηρητικό στρατόπεδο. Να συνταχθεί «εθνικό σύμφωνο» με τον ΣΥΡΙΖΑ προτείνει ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ενώ η Ντόρα Μπακογιάννη διατυ-

πώνει την άποψη ότι απαιτείται minimum συνεννόηση με τον ΣΥΡΙΖΑ για τα μεγάλα θέματα του τόπου. Βοήθησε, όσο νά ‘ναι, και ο Βενιζέλος με την εξόφθαλμα ηττοπαθή ιδέα για κατάργηση του bonus των 50 εδρών. Ε, λοιπόν, τι άλλο άραγε χρειάζεται ώστε να διαμορφωθεί η εικόνα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται...

Οι «σταθμισμένες» παράμετροι Ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται λοιπόν; Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ούτε τόσο ευθύγραμμα ή τόσο αυτονόητα. Εκκινεί μεν σήμερα από πολύ καλύτερες θέσεις, το κλίμα δίνει όντως αέρα στα πανιά του, όμως δεν αρκεί. Το «αν θα έρθει ή δεν θα έρθει» ο ΣΥΡΙΖΑ εξαρτάται από μια σειρά παραμέτρους. Διόλου αστάθμητες πάντως. Παραμέτρους οι οποίες εξαρτώνται εν πολλοίς από τον ίδιον. o Παράμετρος πρώτη. Χρωστάει εδώ και τώρα να αποσαφηνίσει τις προγραμματικές του θέσεις. Με άξονες τον ρεαλισμό και την πειστικότητα. Δεδομένου ότι δεν έχει ακόμη πείσει την πλειονότητα του λαού πως αν του δοθεί η ευκαιρία, μπορεί να τα καταφέρει. Ή ότι δεν θα βάλει τη χώρα σε περιπέτειες. Ας μην παραβλέπεται το γεγονός ότι διατήρησε μεν την εκλογική του επιρροή του 2012, πράγμα διόλου ασήμαντο ασφαλώς, μιας και απέδειξε πως δεν ήταν συγκυριακή η εκτόξευσή του πριν από δύο χρόνια. Όμως δεν την

βελτίωσε. Απλώς έχασαν οι αντίπαλοί του. o Παράμετρος δεύτερη. Οφείλει να περιγράψει τις δυνάμει συμμαχίες του. Και, προπάντων, να καλλιεργήσει το έδαφος γι’ αυτές. Όταν μιλά για «κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ», θα πρέπει να εξηγήσει στον λαό ποιες φαντάζεται πως μπορεί να είναι οι δυνάμεις που θα πλαισιώσουν αυτό τον «κορμό». Διόλου εύκολο εγχείρημα ασφαλώς, πολύ περισσότερο αφού θα πρέπει, εκτός των άλλων, να πείσει και το εσωτερικό του μέτωπο πως οι επίδοξοι κυβερνητικοί εταίροι δεν μπορεί να είναι πάντα της απόλυτης επιλογής τους. Ούτε του απόλυτου γούστου τους. o Παράμετρος τρίτη. Θα πρέπει να δει τι θα κάνει με τον «ενδιάμεσο χώρο» της επιρροής του. Με τα όργανα και τους θεσμούς που συνδέουν το πολιτικό υποκείμενο με τον εκλογικό χώρο αναφοράς του. Εκείνους που εξασφαλίζουν στέρεη και διαρκή σχέση με την κοινωνία. Οι πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές ανέδειξαν το, γνωστό από καιρό ωστόσο, πρόβλημα. Το γεγονός ότι δεν κατάφερε να αναδείξει νικηφόρες αυτοδιοικητικές κινήσεις, σε Περιφέρειες και σε δήμους που την αμέσως επόμενη Κυριακή σημείωσε θεαματική εκλογική πρωτιά. Όπως άλλωστε συμβαίνει και στο συνδικαλιστικό πεδίο, όπου οι παρατάξεις της επιρροής του υπολείπονται σημαντικά των εκλογι-

κών του επιδόσεων στους αντίστοιχους χώρους. Θα πρέπει λοιπόν να ενεργοποιήσει τα αντίστοιχα κομματικά ανακλαστικά. Προκειμένου να καλυφθεί το δυσαρμονικό κενό. Είναι χαρακτηριστικό, αλλά και αποκαλυπτικό το γεγονός ότι, όπως προκύπτει από την ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων, τον ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε το 44% του σπουδαστικού εκλογικού σώματος. Την ίδια ώρα που η καταγραφή των προσκείμενων σ’ αυτόν παρατάξεων στις φοιτητικές εκλογές δεν ξεπερνά το 7%. o Παράμετρος τέταρτη. Οφείλει ο ΣΥΡΙΖΑ να καταρτίσει και να θέσει υπ’ όψιν των πολιτών ένα «εθνικό σχέδιο δράσης», για την περίοδο μετά τα Μνημόνια, μετά την κρίση. Ένα σχέδιο που θα περιγράφει πως βλέπει ένα κόμμα εξουσίας της Αριστεράς την Ελλάδα «του μέλλοντός μας». Πέραν του πολιτικά αναγκαίου της κίνησης, θα απαντήσει έτσι και στην εναντίον του προπαγανδιστική εκστρατεία των αντιπάλων του, ότι επιδιώκει να γυρίσει τη χώρα στα απεχθή πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα του 2009. Εκείνα που μας έφεραν ώς εδώ. o Παράμετρος Πέμπτη. Να ελέγξει, όσο μπορεί και όσο γίνεται, δίχως ασφαλώς να τεθεί σε δοκιμασία η θεσμοθετημένη εσωκομματική δημοκρατία, την πολυφωνία και, προπάντων, την κακοφωνία στο εσωτερικό του. Να πείσει τα στελέχη του ότι οφείλουν να μην θολώνουν, να μην αλλοιώνουν την κομματική εικόνα. Πολύ περισσότερο αφού, σε κάθε γωνία, καραδοκεί η μονταζιέρα...

Η ανάληψη της εξουσίας ως ιερός σκοπός... ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ

Το άλλοτε... παντοκρατορικό πρασινογάλαζο πολιτικό σύστημα έχει συρρικνωθεί στο 30,7%! Η σεισμική αυτή μεταβολή ουδόλως φαίνεται να επηρεάζει τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο. Λογικό, αφού εκτελούν εντολές με ρήτρες υλοποίησης και είναι υποχρεωμένοι να εξαργυρώσουν την εξουσία τους σακατεύοντας τη χώρα και εξαφανίζοντας τους Έλληνες. Εξαιρούνται οι μηχανισμοί εξουσίας και οι παρασιτικοί κρατικοδίαιτοι. Είναι όλοι αυτοί 30% των ψηφοφόρων; Ασφαλώς όχι, αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα για το πώς λειτουργεί η τηλεοπτική τρομοκρατία και γιατί δεν μπορούν ακόμα τα στελέχη και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ να βρουν σοβαρή και αξιόπιστη επαφή με το λαό. Να ξέρουν τουλάχιστον τι ζητάνε οι πολίτες και τι εγγυήσεις απαιτούν για να εμπιστευτούν την μόνη -τουλάχιστον σήμερα- πολιτική δύναμη που μπορεί να μπει μπροστά για να σταματήσει την εθνική καταστροφή. ΟΙ ΕΓΧΩΡΙΕΣ κυβερνητικές δυνάμεις και οι μηχανισμοί που διαθέτουν δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται τους σοβαρούς κινδύνους για τους χώρους που εκπροσωπούν, αλλά και το κακό τέλος που περιμένει τις ηγεσίες τους, αν τελικά καταφέρουν με αποστασίες να ξεπεράσουν τον σκόπελο της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας στις αρχές του Φεβρουαρίου του 2015. Οι προσωπικοί εκβιασμοί για αποστασίες, όχι μόνο από το κόμμα του κ. Καμμένου, είναι κραυγαλέ-

οι, ειδικά σε κάποιες περιπτώσεις όπου υπάρχουν κατηγορίες για σοβαρά ποινικά και οικονομικά αδικήματα. ΜΕ ΛΙΓΑ λόγια δηλαδή, σκοπεύουν να συνεχίσουν να εφαρμόζουν τις διαταγές Σόιμπλε, υπογράφοντας και νέο Μνημόνιο, χαραγμένο σε ατσάλινη γερμανικής κατασκευής πλάκα για να μην το σκίσει ο Σαμαράς! Η πολιτική κατάντια και η ανυπαρξία στοιχειώδους εθνικής πολιτικής δεν αφήνει κανένα κόμμα (πλην του ΚΚΕ) ανεπηρέαστο. Μπορεί στην συρρικνωμένη και αγνώριστη Ν.Δ., όπως την κατάντησε ο Σαμαράς, να μην υπάρχουν ανοιχτές, λόγω εξουσίας, πολιτικές αντιδράσεις, πλην όμως οι αυτοπροσδιοριζόμενες ως κεντροδεξιές φιλελεύθερες δυνάμεις έχουν πλησιάσει στο όριο να αντιδράσουν και σίγουρα δεν θα προσφέρουν τον χρόνο που σχεδιάζει για τους Σαμαρά - Βενιζέλο ο Σόιμπλε, να κυβερνήσουν δηλαδή αλλά δύο χρόνια με μειοψηφία 30,7%. Αν μάλιστα οι αποχωρήσαντες λόγω των Μνημονίων βουλευτές της Ν.Δ. και των ΑΝ.ΕΛΛ. μαζί με άλλα στελέχη του χώρου που έχουν αποστασιοποιηθεί, καταφέρουν να βρουν σημεία επαφής, το 22% που έλαβε ο Σαμαράς στις ευρωεκλογές σύντομα θα το βλέπουν με κυάλια. ΟΜΩΣ οι πλέον κρίσιμες διεργασίες για τις πολιτικές εξελίξεις έχουν ξεκινήσει στον χώρο του ολίγον ΠΑΣΟΚ, έργο Βενιζέλου για εντελώς ιδιοτελείς σκοπούς. Είναι σχεδόν αδύνατον τα παλαιά, αλλά και τα εκτός αυλής του αρχηγού μέλη και στελέχη να θυσιαστούν για την απόλαυση

του εξουσιομανή, οπορτουνιστή, αμοραλιστή και ταχυδακτυλουργού του συνταγματικού δικαίου, Βενιζέλου. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να επιβιώσει ως ΠΑΣΟΚ συνεχίζοντας το πλέον σκληρό νεοφιλελεύθερο πείραμα, που θα τρόμαζε ακόμα και τον... πατέρα του, Μίλτον Φρίντμαν. Κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ εξακολουθούν να παραποιούν τις δηλώσεις Τσίπρα όταν μίλησε για το κατόρθωμα του ΓΑΠ να εφαρμόσει στην πατρίδα μας σκληρότερα προγράμματα και από αυτά του Πινοσέτ. Όπως οργίζονταν όταν ευχήθηκε να μην γίνει Ολαντρέου ο νεοεκλεγείς -τότε- πρόεδρος της Γαλλίας. Τώρα όμως ήρθε η ώρα των αποφάσεων. ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ της ΔΗΜ.ΑΡ., μετά το σκληρό μάθημα που έλαβαν από τους ψηφοφόρους, έχουν καταλάβει, όσοι τουλάχιστον έχουν ακόμα κάποιες αρχές και πολιτικές φιλοδοξίες, ότι κεντροαριστερά σε συνεργασία με μια ακροδεξιά Ν.Δ. και ένα Βενιζελικό μόρφωμα κενό πολιτικού περιεχομένου, είναι κατάσταση Φρανκεστάιν. Μπορεί οι κ. Λυκούδης, Ψαριανός και Οικονόμου να έχουν αναχωρήσει ουσιαστικά από την Δημοκρατική Αριστερά, αλλά χώρος όπου θα μπορούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα δεν φαίνεται να υπάρχει. Άλλωστε, όταν βιάστηκαν να τρέξουν στην κίνηση των 58, επέστρεψαν πίσω σαν να μην τρέχει τίποτα (!) και δίχως την ανάγκη να εξηγήσουν τη στάση τους. ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ αυτές πρέπει να παρακολουθηθούν με σοβαρότητα από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία μπορεί να κινηθεί καταλυτικά για την απελευθέρωση δυνάμεων οι οποίες στις ση-

μερινές πολιτικές συνθήκες είναι εθνική ανάγκη να εγκαταλείψουν το αδίστακτο και υπόδουλο στους Γερμανούς εξουσιαστές δίδυμο Σαμαρά Βενιζέλου. Όταν κινδυνεύει με αφανισμό η πατρίδα σου, δεν κρύβεσαι ούτε αποφεύγεις τη συμμετοχή σου στον αγώνα. Άλλωστε εσύ κάλεσες τον λαό να σου αναθέσει τις ευθύνες. Σε όσους ακόμη φοβούνται τις τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες υπερασπιζόμενοι (για να υπεκφύγουν) κάτι που δεν υπάρχει, ούτε είναι εφικτό στις σημερινές διεθνείς συνθήκες, φτάνοντας στο σημείο να λένε ότι η εξουσία δεν είναι αυτοσκοπός, μία είναι η απάντηση: Η εξουσία είναι ιερός σκοπός γιατί πρόκειται για την απελευθέρωση και τη σωτηρία της χώρας. ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ της Αριστεράς υπάρχουν δεκάδες... αιρέσεις που έχουν αποφασίσει να περιμένουν αιώνια μέχρι να ισιώσει ο γιαλός. Η ψήφος των πολιτών είναι μονίμως λανθασμένη και κατά συνέπεια δεν τους αφορά. Το μόνο για το οποίο νοιάζονται είναι να χτυπούν τον ΣΥΡΙΖΑ αδιαφορώντας για την ιστορικής σημασίας δυναμική του, επειδή χάνουν μέρος της ισχνής πελατείας τους. Τα περιφερειακά -κυρίως- στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που πήραν ένα σκληρό μάθημα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, είναι υποχρεωμένα να απολογηθούν στον χώρο τους και τους ψηφοφόρους του κόμματος για τις σεχταριστικές επιλογές τους. Αν αυτό το πάθημα έχει γίνει μάθημα, αρκεί και περισσεύει για την ώρα, με την προϋπόθεση να γίνουν οι διορθώσεις και οι προσαρμογές στη σκληρή πραγματικότητα. dchristou52@gmail.com

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ:

Η Κεντροαριστερά είναι συνώνυμη με τα Μνημόνια Ο πολιτικός χώρος του Κέντρου είναι συνυφασμένος με τον νεοφιλελευθερισμό, τονίζει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης, στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Αυγή» της Κυριακής. Ο Π. Λαφαζάνης επισημαίνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές του για να συγκροτήσει μια πλατεία κοινωνική συμμαχία που θα οδηγήσει στην κυβέρνηση της Αριστεράς. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΣΙΜΟ

Πώς αποτιμάτε το αποτέλεσμα της τριπλής εκλογικής αναμέτρησης; Ποια είναι τα νέα καθήκοντα του ΣΥΡΙΖΑ; Το αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ και στις τρεις κάλπες και ιδιαίτερα των ευρωεκλογών είναι πολύ θετικό, έχει ιστορικές διαστάσεις για την Αριστερά στη χώρα μας και διαμορφώνει αφετηρίες, δυνατότητες και ευκαιρίες, που, αν τις αξιοποιήσουμε, μπορούν να φέρουν πολύ γρήγορα την τελική νίκη και την προοδευτική ανατροπή. Ποιες είναι τώρα οι προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ; Κύκλοι στον χώρο του κατεστημένου λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπιασε ταβάνι και ότι για να διευρύνει την εκλογική επιρροή του δεν έχει άλλη επιλογή από το άνοιγμα προς το λεγόμενο «Κέντρο». Θεωρώ βαθύτατα λαθεμένη και παγιδευτική αυτήν την άποψη. Το λεγόμενο «Κέντρο» και τα παράγωγά του, όπως η Κεντροαριστερά, έχουν καταστεί συνώνυμα του νεοφιλελευθερισμού, της μεταλλαγμένης σοσιαλδημοκρατίας και των μνημονιακών πολιτικών. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα, έχει όλες τις δυνατότητες να πραγματοποιήσει γρήγορα ένα νέο μεγάλο άλμα στην επιρροή του, δίνοντας, μεταξύ άλλων, έμφαση στα ενωτικά, ριζοσπαστικά, αριστερά χαρακτηριστικά του, καθιστώντας ακόμα πιο πλήρες, ακόμα πιο συνεκτικό και πολύ πιο εύληπτο το ριζοσπαστικό πρόγραμμά του, επιχειρώντας μια βαθύτερη στροφή στα λαϊκά προβλήματα, στα κινήματα και τους κοινωνικούς αγώνες και ιδιαίτερα δίνοντας κεντρικό βάρος στη νεολαία, στην αναζωογόνηση του κινήματός της και την ανασυγκρότηση της οργάνωσης νεολαίας. Η Αριστερά, με μια πλατιά, λαϊκή, ριζοσπαστική πολιτική, μπορεί να αποκτήσει άμεσα νέα δυναμική, να κερδίσει την ηγεμονία και να ενώσει σήμερα τον λαό σε μια μεγάλη λαϊκή συμμαχία προοδευτικής διεξόδου, σε αντίθεση με όλα τα χρεοκοπημένα ρεύματα του κατεστημένου, σε όποιες παραλλαγές τους.

Το κυβερνητικό μπλοκ επιχειρεί να βρει «προθύμους» προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία. Πώς πρέπει να απαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Το κυβερνητικό μπλοκ, προκειμένου να συγκεντρώσει τον «μαγικό» αριθμό των 180 για την εκλογή Προέδρου από την παρούσα Βουλή, έχει ξεκινήσει μια βρόμικη επιχείρηση που μπορεί να κάνει σε λίγο τις μεθόδους της «αποστασίας» του ‘65 να ωχριούν. Το κυριότερο εργαλείο του ΣΥΡΙΖΑ για να ματαιώσει τα βρώμικα κυβερνητικά σχέδια της σύγχρονης πολιτικής «εξαγοράς» και «μεταγραφής» είναι μια όσο το δυνατόν πιο μεγάλη, πιο ουσιαστική, πιο λαϊκή και πιο ριζοσπαστική αριστερή αντεπίθεση με όρους κοινωνίας και πολιτικών πρωτοβουλιών, που θα προσδώσουν νέα δυναμική στην υπόθεση της προοδευτικής ανατροπής. Η υπόθεση της ματαίωσης των «180» δεν θα κριθεί κυρίως με ζυμώσεις μέσα στους τοίχους της Βουλής, αλλά πρώτα απ’ όλα στον λαό και τις κοινωνικές διεργασίας. Ποια είναι η άποψή σας, ως βουλευτή Πειραιά, για την α-

Ο λαός μας και ο τόπος μας έχουν ανάγκη από την κοινή δράση, τη συμπόρευση και τη συμπαράταξη, παρά τις διαφορές, όλων των αριστερών δυνάμεων πάνω σε ένα μεταβατικό προοδευτικό πρόγραμμα διεξόδου και σοσιαλιστικής προοπτικής

νάληψη της δημαρχίας από τον Γ. Μώραλη; Τη δημαρχία του Πειραιά δεν την ανέλαβε ο κ. Γ. Μώραλης, αλλά ο κ. Μαρινάκης και δευτερευόντως ο κ. Κόκκαλης. Για πρώτη φορά ισχυρότατα επιχειρηματικά συμφέροντα που διαπλέκονται με μια μεγάλη ΠΑΕ εισβάλλουν απευθείας στην πολιτική. Πρόκειται για άκρως επικίνδυνη εξέλιξη. Πώς κρίνετε τη στάση του ΚΚΕ στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών; Η στάση του ΚΚΕ στον β’ γύρο, με την οποία ζητούσε την εξίσου αποδοκιμασία των υποψηφίων στους δήμους και τις Περιφέρειες που στήριζε το κυβερνητικό μπλοκ με αυτούς που στήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξε βαθύτατα λαθεμένη. Γι’ αυτό, άλλωστε, οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ στη μεγάλη πλειοψηφία τους μάλλον δεν την ακολούθησαν και τήρησαν στη δεύτερη Κυριακή στάση αριστερής αλληλεγγύης, την οποία ανοιχτά υπέδειξε και εφάρμοσε πλήρως από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ, όπου ήταν στον β’ γύρο υποψήφιοι στηριζόμενοι από το ΚΚΕ. Δεν θα κουραστώ ποτέ να λέω, όσο μεγάλες και αν είναι οι δυσκολίες και οι αντιστάσεις, ακόμα και αν αυτές πολλαπλασιάζονται ανιστόρητα από κάποιες ηγεσίες της Αριστεράς, ότι σήμερα όσο ποτέ η εργατική τάξη της χώρας μας, ο λαός μας και ο τόπος μας έχουν ανάγκη από την κοινή δράση, τη συμπόρευση και τη συμπαράταξη, παρά τις διαφορές, όλων των αριστερών δυνάμεων πάνω σε ένα μεταβατικό προοδευτικό πρόγραμμα διεξόδου και σοσιαλιστικής προοπτικής. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει των κρίσιμων περιστάσεων, πρέπει να εξετάσει μια νέα ουσιαστική πρωτοβουλία σε αυτήν την κατεύθυνση, δείχνοντας ο ίδιος ετοιμότητα, να δείξει τη μέγιστη δυνατή θέληση, προκειμένου να βρεθεί κοινός πολιτικός και προγραμματικός τόπος ανάμεσα στις δυνάμεις της Αριστεράς. Ο κόσμος της Αριστεράς, πέρα από εντάξεις και διαφορές, περιμένει με αγωνία μια τέτοια ενωτική πρωτοβουλία, όταν η υπόθεση της προοδευτικής ανατροπής έχει καταστεί, σχεδόν, υπόθεση επιβίωσης της χώρας και του λαού. Στο ευρωπαϊκό επίπεδο, υπάρχει σημαντική ενίσχυση ευρωσκεπτικιστικών και συντηρητικών δυνάμεων σε κομβικές χώρες της Ε.Ε. όπως η Γαλλία και η

Η Αριστερά, με μια πλατιά, λαϊκή, ριζοσπαστική πολιτική, μπορεί να αποκτήσει άμεσα νέα δυναμική, να κερδίσει την ηγεμονία και να ενώσει σήμερα τον λαό σε μια μεγάλη λαϊκή συμμαχία προοδευτικής διεξόδου Αγγλία. Πού οφείλεται αυτό; Οι λαϊκίστικες και ακροδεξιές δυνάμεις στη Γαλλία και τη Βρεττανία φαίνεται ότι ενισχύθηκαν σημαντικά εξαιτίας της ξενοφοβικής δημαγωγίας τους για τα αίτια της κρίσης και εξαιτίας της «εκμετάλλευσης» που άσκησαν στα αδιέξοδα της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. και τη γερμανική ηγεμονία στις γραμμές τους. Ένας από τους πολλούς λόγους που η δυσαρέσκεια και η αντίδραση σε αυτές τις χώρες απέναντι στην Ευρωζώνη και την Ε.Ε. διοχετεύεται σχεδόν αποκλειστικά στην επικίνδυνη κοίτη της Ακροδεξιάς πρέπει να αναζητηθεί, μάλλον, και στην αδυναμία της Αριστεράς να αμφισβητήσει σε βάθος και σε μια γραμμή προοδευτικής ανατροπής τις νεοφιλελεύθερες αυταρχικές και ηγεμονικές δομές της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. Πάντως με τις ευρωεκλογές δεν αναδείχθηκε μόνο το «μαύρο» στην Ε.Ε., αλλά και το «κόκκινο», ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και κυρίως η Ελ-

λάδα, όπου οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς σημείωσαν εξαιρετικές και πολύ ελπιδοφόρες επιδόσεις. Για την Αριστερά στην Ευρώπη υπάρχει μεγάλο έδαφος ανάκαμψης και νικηφόρας αντεπίθεσης, αλλά αυτό απαιτεί την ανάληψη της πολιτικής πρωτοβουλίας με μια σύγχρονη, βαθύτατα ταξική και ριζοσπαστική στρατηγική και ένα ανατρεπτικό μεταβατικό προοδευτικό πρόγραμμα σοσιαλιστικού ορίζοντα. Η Χρυσή Αυγή εμφάνισε αύξηση της δυναμικής της στην περιφέρεια της Β’ Πειραιά. Πού οφείλεται και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό; Η Χρυσή Αυγή κέρδισε, δυστυχώς, έδαφος στις λαϊκές συνοικίες και ιδιαίτερα στη νέα γενιά. Η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με την όσο το δυνατόν πιο πλατιά και ριζοσπαστική αντεπίθεση της Αριστεράς, η οποία θα έχει επίκεντρο τη νεολαία, ιδιαίτερα τα πιο φτωχά και άνεργα τμήματά της, και στόχο να ξαναστήσει όρθιο και να γιγαντώσει το προοδευτικό κίνημά της. Οφείλουμε να μελετήσουμε και να σχεδιάσουμε μια νέα ισχυρή παρέμβαση στη νεολαία, που θα προκαλέσει μαζικό αριστερό ρεύμα στη νέα γενιά και θα κάνει εκ νέου ελκυστικές στη νεολαία τις ιδέες του συλλογικού αγώνα και των μεγάλων κινημάτων απέναντι στις λογικές των ατομικών λύσεων και του στενού ωφελιμισμού, που αφήνουν έδαφος στις λογικές της ανάθεσης και της ναζιστικής βίας. Αυτή η παρέμβαση στη νεολαία, για να είναι αποτελεσματική, χρειάζεται να γίνει με όρους ιδεών, οράματος και αξιών για μια άλλη κοινωνία, αλλά και με όρους κινήματος και επείγουσας ριζοσπαστικής προοδευτικής λύσης.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

AΡΘΡΑ

Οι εκλογές τελειωσαν, το σκηνικό άλλαξε ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΝΕΦΕΛΟΥΔΗ*

Οι εκλογές τελείωσαν και σηματοδότησαν μια μεγάλη ανατροπή. Η Αριστερά για πρώτη φορά στην ιστορία της είναι η εκλογική, πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία. Η ήττα των κομμάτων της συγκυβέρνησης, το κλίμα φιλονικίας και αναβρασμού σε όλα τα, πλην ΣΥΡΙΖΑ, κόμματα αποτελούν σαφείς αποδείξεις της επιτυχίας της Αριστεράς. Άλλα κόμματα που συγκροτήθηκαν για να ανασχέσουν την πορεία της αριστεράς δεν πέτυχαν στον ρόλο τους και στο επόμενο διάστημα προσπαθούν να προσδιορίσουν τον ρόλο τους στο πολιτικό σκηνικό, σε έναν χώρο σπαραγμού και εμφύλιων συγκρούσεων, όπως αυτός της λεγόμενης Κεντροαριστεράς. Η κυβέρνηση, μέσα στον πανικό της, ανοίγει το «μπαούλο» για τα νέα Ιουλιανά, με κέντρο την υφαρπαγή ψήφων για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, κλείνει πρόωρα τη Βουλή για να αποφύγει την κατακραυγή για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, για τα προαπαιτούμενα, για τον Μιχελάκη, για τον Μπαλτάκο, επιδιώκοντας την παραγραφή για τα υποβρύχια του Βενιζέλου, προχωρεί σε ανασχηματισμό

πανικού και, μέσα σε όλα αυτά, το προεκλογικό αφήγημα του Σαμαρά κατέρρευσε από τις απανωτές δηλώσεις του Σόιμπλε και του Ντάισελμπλουμ. Η Αριστερά, επίσης για πρώτη φορά στην ιστορία τής Αυτοδιοίκησης, παρ’ όλες τις καθυστερήσεις και τις αδυναμίες της, καταγράφει μια μεγάλη κοινωνική και αυτοδιοικητική δυναμική, διαμορφώνοντας το πλαίσιο για την ανατροπή των συσχετισμών στα συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης και επίσης το πλαίσιο για την άσκηση πιλοτικών πολιτικών

Η ΔΗΜ.ΑΡ. τα τελευταία χρόνια προσπάθησε να παίξει έναν ρόλο στον αμφιλεγόμενο χώρο της Κεντροαριστεράς, έχοντας ως βασικό αντίπαλο και μέτωπο την Αριστερά

διακυβέρνησης όπου έχει την πλειοψηφία. Ειδικά για την Περιφέρεια Αττικής, το στοίχημα είναι πολύ μεγάλο, αφού αυτή θα είναι η πρώτη και μεγάλη «άσκηση» κυβερνητικής εξουσίας για την αυριανή αριστερή και προοδευτική διακυβέρνηση. Ένα ειδικό θέμα που προέκυψε από τα εκλογικά αποτελέσματα ως απότοκο των ασκούμενων πολιτικών της ήταν η συντριβή της ΔΗΜ.ΑΡ., καταγράφοντας το τέλος αυτού του χώρου όπως τον ξέραμε μέχρι σήμερα. Τα βασικά έχουν γραφτεί από όλους εμάς που διαχωρίσαμε έγκαιρα τη θέση μας από το κόμμα αυτό, μέσω της ανοιχτής επιστολής που έχουμε απευθύνει στα μέλη και τα στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ. Αυτό που έχει σημασία να τονίσουμε είναι πως η ΔΗΜ.ΑΡ. τα τελευταία χρόνια προσπάθησε να παίξει έναν ρόλο στον αμφιλεγόμενο χώρο της Κεντροαριστεράς, έχοντας ως βασικό αντίπαλο και μέτωπο την Αριστερά. Έτσι κατάφερε να έρθει σε σύγκρουση με τη δραματική κοινωνική πραγματικότητα και τη συντριπτική διάθεση των πολιτών για αλλαγή. Σήμερα η ΔΗΜ.ΑΡ. έχει ρόλο στο πολιτικό προσκήνιο ακριβώς επειδή έχει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Ο ρόλος της μπορεί να είναι θετικά ή αρνητικά καθοριστικός σε ένα πεδίο σύγκρουσης με το φθαρ-

Θέλω να πιστεύω πως η ΔΗΜ.ΑΡ. και η κοινοβουλευτική της ομάδα, στη μεγάλη της πλειοψηφία, δεν θα σταθεί για ακόμη μια φορά εμπόδιο στην προοδευτική και αριστερή εξέλιξη για τα πολιτικά πράγματα της χώρας μένο και ηττημένο πολιτικό σύστημα. Μιλώ για την επιχείρηση αποφυγής των βουλευτικών εκλογών που προωθεί η συγκυβέρνηση και την απέλπιδα προσπάθεια προσέγγισης βουλευτικών ψήφων για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Θέλω να πιστεύω πως η ΔΗΜ.ΑΡ. και η κοινοβουλευτική της ομάδα, στη μεγάλη της πλειοψηφία, δεν θα σταθεί για ακόμη μια φορά εμπόδιο στην προοδευτική και αριστερή εξέλιξη για

τα πολιτικά πράγματα της χώρας. Στο πεδίο αυτό θα ήθελα να επισημάνω πως πρέπει να αξιολογηθεί επαρκώς το επιτυχές εκλογικό αποτέλεσμα και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Για ένα από τα μηνύματα των ευρωεκλογών που εστάλησαν σε πολλούς -από τον χώρο της Αριστεράς- αποδέκτες ήταν η ανάγκη της συμπαράταξης, της συνέργειας, της συνεργασίας και της ευρυχωρίας. Εδώ ακριβώς πρέπει να είναι γενναία και δημιουργική η ανταπόκριση του ΣΥΡΙΖΑ. Το παράδειγμα με την, έστω και καθυστερημένη, συγκρότηση της ελληνικής επιτροπής για την υποστήριξη της υποψηφιότητας Τσίπρα ήταν πετυχημένο και μπορεί να αποτελέσει οδηγό. Γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μια πλειάδα ανένταχτων αριστερών πολιτών και μια σειρά από συλλογικότητες και πολιτικές κινήσεις που η βασική τους στόχευση είναι η συμβολή στην συγκρότηση μιας αριστερής, προοδευτικής και πατριωτικής κυβέρνησης για τη χώρα. Όλοι μαζί αυτοί και αυτές μπορεί να αποτελέσουν το κρίσιμο μέγεθος. Οι καιροί δεν περιμένουν και ο στόχος είναι κοινός.

* Ο Ανδρέας Νεφελούδης είναι μέλος της γραμματείας της Αριστερής Προοπτικής

Η ηλίθια «σοφία» του αποτελέσματος ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ Α. ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ*

Μετά απ’ αυτό, συνεχίζεται το ίδιο έργο: σκάψιμο του λάκκου τού αντιπάλου, ελιγμοί, αγωνία επιβίωσης της άρρωστης, αυτοπαθούς και ανεπαρκούς πολιτικής σκηνής. Όλα αυτά τα γνώριμα, απλώς συμβαίνουν με άλλο τρόπο από τον μαχαιροβγάλτη χθεσινό. Τώρα έχουμε συνεργατική υπονόμευση, αγαπητικό φόνο, αλληλέγγυα σιχασιά. Ψάχνονται όλοι να βρουν τους αόρατους συνδετικούς ιστούς. Ξαφνικά, γίνεται επείγουσα η συνεργασία των κομμάτων και των κομματιών, όταν ο πολιτικός αυτισμός και η αυτοπάθεια επέβαλλαν μέχρι χθες τον αποκλεισμό, την αποτροπή, τη φραγή, την προσβολή του άλλου. Ας δούμε, όμως, το περιεχόμενο της αριστερής αγωνίας - που μας ενδιαφέρει. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σταθεροποιηθεί και αυτό συνιστά όχι αριθμητική, αλλά ποιοτική διόγκωση - τη στιγμή που άλλοι καταρρέουν. Φαινομενικά και σύμφωνα με τις βιαστικές αναλύσεις, όμως, ο ανάδελφος ΣΥΡΙΖΑ έχει διογκωθεί μέσα στο «μπουκάλι», έχει στενέψει ο χώρος του πολιτικού περικειμένου που θα του εξασφαλίσει την εξουσία. Κάποι-

οι θα έβλεπαν ως λύση τη διεύρυνση προς ένα αποκαθαρμένο και αναβαπτισμένο ΠΑΣΟΚ ή μια Ελιά αναμάρτητη και σε ρήξη με τη μνημονιακή μονομέρεια. Δεν μπορεί να αποκλειστεί, αλλά αυτό το πεδίο είναι γεμάτο πολιτικές τοξίνες, που ανά πάσα στιγμή θα υπονομεύουν το εγχείρημα. Δεν μπορούν όλοι να συμμετάσχουν (φανατικοί του μνημονίου και κριτικοί), αλλά είναι πολύ δύσκολο κάποιοι να «φύγουν» χωρίς εχθροπραξίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ το χρειάζεται αυτό; Χρειάζεται την εισαγωγή οδομαχιών (δεν του φτάνουν οι δικές του); Το βαθύτερο όμως πρόβλημα, είναι ότι το πεδίο της λεγόμενης Κεντροαριστεράς δεν αποτελεί αναπτύξιμο έδαφος. Χωρίς να του αντιστοιχούν πυκνά στρώματα κοινωνικών συμφερόντων, το «Κέντρο» γίνεται μια ρηχή στρώση που συστήνεται από τον υψηλό κρατισμό (τα στελέχη προγραμμάτων και νέων ευρωπαϊκών δομών) και λίγες ομάδες υβριδικών συμφερόντων. Γιατί -το έχω ξαναγράψει- το σημερινό «Κέντρο» είναι περισσότερο αντανακλαστικό καταφύγιο υπολειμμάτων της μεσαίας τάξης και δεν αποτελεί μια συμπαγή πολιτικοϊδεολογική οντότητα που θα στεγάσει και θα αφομοιώσει συγκεκριμένα ταξικά και κοινωνικά

στρώματα. Σημαντικές μάζες του κεντρώου χώρου υπερκαλύπτονται ήδη από τον ΣΥΡΙΖΑ είτε διασπείρονται σε άλλες πολιτικές επικράτειες. Για τη ΔΗΜ.ΑΡ. από τον καιρό της διάσπασης, ανήκω στους οπαδούς της φυσικής επανασύνδεσης των δύο παραδόσεων (έχω δημοσιεύσει αρκετά κείμενα μ’ αυτή τη θεματολογία). Χωρίς όμως την κουλτούρα του αποκλεισμού -τη μόνιμη ασθένεια του αριστερού εγωισμού. Η ΔΗΜ.ΑΡ. όμως -αυτή την στιγμή- και σε μια αναπόφευκτη αμυντική αντίδραση, δύσκολα μπορεί να κάνει τολμηρές κινήσεις πολιτικής ανασύνθεσης, να ανακτήσει πολιτικό σθένος και να ανασυγκροτηθεί με συνεργατικούς όρους με τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μονόδρομος η επανασύνθεση, αλλά χρειάζεται τον χρόνο της για να μη γίνει απλή συγκόλληση ή επιθετική αρπαγή, για να βιωθεί ως ώριμο, αφομοιωτικό, εσωαριστερό εγχείρημα. Πάντως, είναι επείγουσα η ομαλοποίηση της σχέσης. Κατά τη γνώμη μου, είναι επίσης λάθος η «στενότητα» ζωτικού χώρου του ΣΥΡΙΖΑ να εξαντληθεί στην «κουζίνα» της προεδρικής εκλογής, γιατί μεταβάλλεται από ένα πολυεπίπεδο, σοβαρό πολιτικό διάβημα, σε εκλογικίστικο τέχνασμα. Η στενότητα για την Αριστερά μοιάζει ή περιγράφεται

ως ανυπέρβλητη, επειδή δεν λαμβάνεται επαρκώς υπόψη το σημαντικότερο γεγονός των εκλογών: Έχει κατασταλεί κάθε μορφή αντίδρασης του κόσμου και ο τελευταίος δεν καταφεύγει ούτε καν στην έσχατη δυνατότητα. Την εκλογή, την επιλογή. Το 40% του εκλογικού σώματος, το οποίο δεν ψηφίζει, απέχει, αναχωρεί, δεν πρέπει να συγκρίνεται με τη αδιάφορη αποχή της πλούσιας περιόδου του 2000. Μεγάλο μέρος αυτού του «κωφάλαλου» λαϊκού τμήματος είναι ο ουσιώδης και υποχρεωτικός αποδέκτης του αριστερού νεύματος. Αδρανοποιείται το πιο ηττημένο, ευαίσθητο και ανώριμο κομμάτι της κοινωνίας: άνεργοι, προσωπικά θιγμένοι από την αναξιοπρεπή φτώχεια, άνθρωποι του συνοικιακού προποτζίδικου και της σύνταξης της μητέρας θεωρούν τον εαυτό τους loser, σε ολική κατάθλιψη θεωρούν περιττό να εκφραστούν, «αφού δεν αλλάζει τίποτα, αφού όλα είναι χαμένα» και αφού «όλοι την κονόμα κοιτάνε». Αυτός ο «τοίχος» είναι που πρέπει να διαπεράσει η αριστερά και όχι τα τοξικά και φθαρμένα στοιχεία του παλαιού κρατισμού. Η Αριστερά χάνει από την απάθεια και την παραίτηση και όχι από τον κουρασμένο λόγο του ημιθανούς «ανταγωνισμού». Ας σημειώσω και κάτι τελευταίο:

στις πρόσφατες εκλογές, η δομή αριστερής απεύθυνσης, συχνά, προσλάμβανε απολιτικά χαρακτηριστικά. Διλημματική υπερβολή, ρητορικά στερεότυπα - ένας λόγος μακριά από την ανάλυση. «Αν γίνει αυτό, θα επισυμβεί το άλλο». Μια παραλυτική αιτιοκρατία που δεν επέτρεπε στα επίδικα να δηλωθούν και να αποκτήσουν την πολιτική τους δραστικότητα. Έτσι, η οργάνωση του όποιου πολιτικού αφηγήματος δεσμεύονταν απ’ τη δραματουργία διαφημιστικής επιλογής, με διαμοιρασμό του καλού από το κακό, του ευκταίου από το απευκταίο κ.λπ. Ο διαμερισματοποιημένος λόγος σε «καθαρές» επικράτειες, στον οποίο εγκλωβίζονταν η Αριστερά, αποδιάρθρωνε τον κριτικό συλλογισμό. Το ίδιο συνέβη και με τις αναπαραστάσεις. Πώς είναι δυνατόν να απεικονίζεται κάποιος σαν να είναι τραγουδιστής λαϊκού κέντρου και συγχρόνως να φέρει η εικόνα του άλλο σημασιακό φορτίο; Το πολιτικό γεγονός σημασιοδοτείται με τη δομή της εικόνας κι όχι μόνο με το πρόσωπο που αναπαρίσταται. Ξέρω, ξέρω. Δεν κερδίζονται εκλογές με τον Deleuze ή τον Mcluhan...

* Ο Δημήτρης Α. Σεβαστάκης είναι ζωγράφος, αν. καθηγητής ΕΜΠ dsevastakis@arch.ntua.gr

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΑΛΕΞΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ:

Οδηγούμαστε σε κατάρρευση του κοινωνικού κράτους

«Ένα από τα πρώτα έργα της νέας κυβέρνησης της Αριστεράς με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι η ειδική θέση και διαπραγμάτευση για την ανακεφαλαιοποίηση των Ασφαλιστικών Ταμείων και την άμεση χρηματοδότησή τους με πάγιους και διαρκείς πόρους. Μόνο έτσι, και σε συνδυασμό με την επαναφορά του θεσμού της πλήρους και ασφαλισμένης εργασίας, μπορούμε να οδηγηθούμε σε βιώσιμο Ασφαλιστικό Σύστημα» τονίζει σε συνέντευξή του στην «Αυγή» της Κυριακής ο υπεύθυνος ΕΕΚΕ Δημόσιας Διοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Αλέξης Μητρόπουλος. Όσον αφορά τον ρόλο του επιτηρητή στο υπουργείο Εργασίας από την πλευρά του ΔΝΤ, τονίζει ότι «σκοπός είναι η πιστή τήρηση και εφαρμογή του συνόλου των μνημονιακών ρυθμίσεων και η σύνδεση των φορολογικών βαρών με τις συνταξιοδοτικές απαιτήσεις, κάτι που η κυβέρνηση απέκρυπτε επιμελώς κατά την προεκλογική περίοδο». ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟ

Βρισκόμαστε μπροστά στη διαμόρφωση ενός νέου σχεδίου για το Ασφαλιστικό και μάλιστα η κυβέρνηση βάζει «φίμωτρο» στο Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), προκειμένου να αποτρέψει τη δημοσιοποίηση στοιχείων ως προς το περιεχόμενο της αναλογιστικής μελέτης που έχει αναλάβει να εκπονήσει με στόχο την «αναμόρφωση» του Ασφαλιστικού Συστήματος. Πώς το σχολιάζετε; Τα σκληρά συστήματα απομείωσης των μισθών, των συντάξεων, των επιδομάτων και των παροχών του Κοινωνικού Κράτους που εγκαθίδρυσε το πρώτο Μνημόνιο (Ν. 3845/2010) και ενίσχυσε το δεύτερο (Ν. 4046/2012) θα αρχίσουν να εφαρμόζονται αυτόματα από τον προσεχή μήνα. Επομένως, αν δεν καταργηθούν οι σχετικοί νόμοι και οι μηχανισμοί - ρήτρες «ανταγωνιστικής υποτίμησης» ή «συγκρίσιμης ευθυγράμμισης» προς τις χώρες της ΝΑ Ευρώπης, όπου μας κατέταξαν οι δανειστές μας (Ν. 4046/2012, σελ. 713), οδηγούμαστε σε κατάρρευση του κοινωνικού κράτους. Είμαστε δέσμιοι των νέων αυτών συστημάτων και δυστυχώς υπάρχουν και πολλοί προοδευτικοί άνθρωποι και συλλογικότητες που δεν έχουν αντιληφθεί τη σίγουρη εξέλιξη του μνημονιακού Ασφαλιστικού. Κατ’ ακολουθίαν ένα από τα πρώτα έργα της νέας κυβέρνησης της Αριστεράς με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι η ειδική θέση και διαπραγμάτευση για την ανακεφαλαιοποίη-

ση των Ασφαλιστικών Ταμείων και την άμεση χρηματοδότησή τους με πάγιους και διαρκείς πόρους. Μόνο έτσι, και σε συνδυασμό με την επαναφορά του θεσμού της πλήρους και ασφαλισμένης εργασίας, μπορούμε να οδηγηθούμε σε βιώσιμο Ασφαλιστικό Σύστημα. Η προδιαγεγραμμένη μνημονιακή πορεία, σύμφωνα και με τα νεοφιλελεύθερα κριτήρια που θα θέσει η μελέτη του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), οδηγεί σε κατάργηση των επικουρικών συντάξεων, σε «επιδοματοποίηση» των κύριων και σε εξαέρωση του εφάπαξ. Η ρήτρα του μηδενικού ελλείμματος για τα επικουρικά φαίνεται ότι θα ισχύσει και για τα ταμεία κύριας ασφάλισης. Σε ποιο βαθμό πιστεύετε ότι θα επηρεαστούν οι αποδοχές των συνταξιούχων; Με τη «μηδενική εγγύηση» του κράτους για την καταβολή των επικουρικών συντάξεων από 1-72014 και τη «μερική εγγύηση» της κύριας σύνταξης (μόνο της λεγόμενης «βασικής») από 1-1-2015 και όχι του υπόλοιπου «αναλογικού μέρους» της, οδηγούμαστε σταδιακά στην οριστική αποχώρηση του κράτους από τη στήριξη-χρηματοδότηση του Ασφαλιστικού-Συνταξιοδοτικού Συστήματος. Οι συντάξεις αλλάζουν χαρακτήρα, σύνθεση, προορισμό. Τελικά θα εφαρμοστεί «η ρήτρα περιουσίας», κατά το παράδειγμα της Αυστραλίας, ό-

Αυτό όμως δεν θα οδηγεί -με τον έστω «κολοβό» ανταποδοτικό του χαρακτήρα, αλλά και με άλλα κριτήρια, που θα απομειώνουν περαιτέρω το ύψος της σύνταξης- σε ένα αξιοβίωτο ποσό. Έτσι, οι λίγοι και δυνάμενοι θα οδηγούνται στην ιδιωτική ασφάλιση, ενώ οι πολλοί θα λαθροβιώνουν στα ερείπια του Κοινωνικού Κράτους. Ποιος είναι ο ρόλος της τρόικας και του επιτηρητή στο υπουργείο Εργασίας;

που η ύπαρξη έστω και μιας άγονης βραχώδους έκτασης (κατάλληλα αποτιμώμενης) θα οδηγεί σε περαιτέρω περιορισμό της σύνταξης! Για τη μείωση των επικουρικών, άλλωστε, θα εφαρμόζεται και η λεγόμενη «ρήτρα θανάτου» (Ν. 4052/2012, άρθρο 42). Κάθε δικαιούχος θα δηλώνει πλέον αν επιθυμεί η σύνταξη μετά τον θάνατό του να μεταφερθεί στους κληρονόμους του ή όχι. Σε καταφατική περίπτωση, όπως συμβαίνει με όλους τους Έλληνες, η σύνταξη θα περικόπτεται αναλόγως! Πιστεύετε ότι με τις επικείμενες αλλαγές και τη θεσμοθέτηση της εθνικής σύνταξης των 360 ευρώ από την 1.1.2015 σηματοδοτείται το τέλος της Κοινωνικής Ασφάλισης και η εγκαθίδρυση ενός πλήρως ανταποδοτικού - κεφαλαιοποιητικού συστήματος; Σωστά. Ήταν άλλωστε πρωτομνημονιακή επιλογή, ώστε η σύνταξη να «επιδοματοποιηθεί» για όλους. Τότε τρόικα και μνημονιακή κυβέρνηση όρισαν τη σύνταξη ως «ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη για όλους πάνω από 65 ετών, υπολογισμένη με βάση τα ελάχιστα απαιτούμενα μέσα δια-

Ένα από τα πρώτα έργα της νέας κυβέρνησης της Αριστεράς πρέπει να είναι η ειδική θέση και διαπραγμάτευση για την ανακεφαλαιοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων βίωσης» (Ν. 3845/2010, σελ. 1381). Όπως προαναφέραμε, οι εισφορές ή τα χρόνια ασφάλισης (που θα συγκροτούν το αναλογικό τμήμα της σύνταξης) θα καταλήγουν σε ένα ποσό που θα υπόκειται σε «ρήτρα τεκμαρτού εισοδήματος». Επομένως, η υπάρχουσα οικογενειακή περιουσία θα αναιρεί ακόμη και τις ήδη καταβληθείσες επί τόσα χρόνια εισφορές! Με την προϊούσα μηδενική συμμετοχή του κράτους στη στήριξη του συστήματος, οδηγούμαστε σε ένα πλήρως κεφαλαιοποιητικό σύστημα.

ÅÊÅÉ ÐÏÕ ÏÉ ÁËËÏÉ ÂÁÆÏÕÍ ÔÅËÅÉÁ

ÅÌÅÉÓ ÂÁÆÏÕÌÅ ÔÁ ÐÑÁÃÌÁÔÁ ÓÔÇ ÈÅÓÇ ÔÏÕÓ ÁÕÔÇ ÔÇÍ ÐÅÌÐÔÇ 12 ÉÏÕÍÉÏÕ

Ρόλος και σκοπός τους είναι η πιστή τήρηση και εφαρμογή του συνόλου των μνημονιακών ρυθμίσεων και η σύνδεση των φορολογικών βαρών με τις συνταξιοδοτικές απαιτήσεις, κάτι που η κυβέρνηση απέκρυπτε επιμελώς κατά την προεκλογική περίοδο. Γι’ αυτό και ο κ. Πίτερ Ράτκλιφ, σύμφωνα με την πράξη διορισμού του (8-5-2014), έχει ως βασική του αποστολή να επιτύχει «τη νομική και λειτουργική συμβατότητα των συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης και φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων». Φιλοσοφία των εμπνευστών του σχεδίου αυτού είναι όλο το εισπρακτικό τμήμα των Ασφαλιστικών Ταμείων (είσπραξη εισφορών, καταβολή συντάξεων, άλλες παροχές) να το διεκπεραιώνουν εφεξής οι εφορίες, με τη συνεργασία ιδιωτικών εισπρακτικών εταιρειών! Δυστυχώς, οι προπαγανδιστικές ψυχολογικές επιχειρήσεις ορισμένων ΜΜΕ και η συνήθεια πολλών συμπατριωτών μας να μην αναζητούν την αλήθεια στα οικεία νομοθετήματα, έχουν συντελέσει ώστε πολλοί καλόπιστοι Έλληνες να μην αντιλαμβάνονται ακόμη τι έχει συμβεί στην πατρίδα και στις οικογένειές τους. Ελπίζουμε σύντομα, με τη βοήθεια όλων των ελεύθερων φωνών, αυτό να αντιστραφεί.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΘΕΜΑΤΑ ΜΝΗΜΗ

Αντρέας Γαλάζιος Ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Ένας ξεχωριστός σύντροφος. Ένας πολύτιμος φίλος. Εκεί, στα περβόλια και στα λιοστάσια του Ζυγού της Άρτας, με τους ανθισμένους κάμπους, στους χωματόδρομους της παιδικής σου ηλικίας σ’ αφήσαμε, σύντροφε, φίλε μας, «μικρέ» μας, τη Δευτέρα 19 του Μάη. Στο ταξίδι χωρίς γυρισμό που ξεκίνησες το βράδυ του Σαββάτου 17 του Μάη. Το τέλος ενός μαχητή της ζωής και της δράσης. Μιας ζωής με συνεχείς αγώνες, μιας ζωής με νικηφόρες μάχες. Κι έχασες την τελευταία μάχη, μα όχι χωρίς να πολεμήσεις στα ίσα, όπως το συνήθιζες. Κέρδισες τη μάχη της φτώχειας. Όποιος δεν έζησε στην ελληνική επαρχία τις προηγούμενες δεκαετίες και μάλιστα στα ηπειρώτικα χωριά δεν καταλαβαίνει γιατί μιλάμε για μάχη. Μια μάχη που άρχισες από τα 12 σου χρόνια, εσωτερικός μετανάστης, ακολουθώντας τη γνωστή κοινή μοίρα του Ηπειρώτη. Πρώτα στην Άρτα μαθητής στο Γυμνάσιο με κοντά παντελόνια και κατόπιν στην Αθήνα. Κέρδισες τη μάχη της γνώσης. Πρωτεύοντας στο Γυμνάσιο Άρτας και μετά στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, δεν αρκέστηκες στα υποχρεωτικά και τα αναγκαία. «Την παλεύω την ιστορία» μας έλεγες, πάντα εισάγοντας στη συζήτηση τη διάστασή της. Έπλεες στα νεοελληνικά κείμενα εμβαθύνοντας και εξυμνώντας την ελληνική γλώσσα και γραμματεία. Αλλά ο Σοφοκλής, μας έλεγες, ο Σοφοκλής τα είπε όλα στην Αντιγόνη: Η αντίσταση στην εξουσία, το ήθος και η τιμή σε νόμους ιερούς αποτελούν την πεμπτουσία του περάσματός μας από αυτό τον κόσμο! Εκεί αναμετράει κανείς το μπόι του... Κέρδισες τη μάχη της κοινωνικής ένταξης και καταξίωσης. Όπου βρέθηκες, Ιωάννινα, Καστοριά, Πάτρα, άφησες τα ευδιάκριτα ίχνη σου μέσα από τη συμμετοχή σου στους κοινωνικούς αγώνες της εποχής και του τόπου, πάντα μπροστάρης και πρωτοπόρος. Εντάχτηκες στην Αριστερά, όχι επιδερμικά ή τυχαία, αλλά ονειρευόμενος έναν καλύτερο κόσμο, που πίστευες με απέραντη αισιοδοξία πως έρχεται, μέχρι τις τελευταίες σου μέρες. Κέρδισες την επαγγελματική και εκπαιδευτική μάχη σαν εκπαιδευτικός και δάσκαλος, εγγράφοντας στη συνείδηση των μαθητών σου την αγωνιστική διάθεση για τη ζωή. Τίμησες τον ρόλο του δασκάλου αλλά και του συνδικαλιστή, ξεχώρισες σε όλες τις θέσεις που εκλέχτηκες για την εντιμότητα, το πάθος, τη συνέπεια και την ανιδιοτέλειά σου. Κέρδισες την εκτίμηση και τη φιλία πολλών ανθρώπων, γιατί ήσουν Άνθρωπος με κεφαλαίο το άλφα, σύντροφέ μας ξεχωριστέ! Μας κέρδισες και σε χάσαμε! Και λείπεις παντού, σύντροφε και φίλε. Οι χορδές της κιθάρας σου μετέωρες, όπως η απουσία σου, άλαλες με μια σιωπή αιχμηρή γρατσουνίζουν τις μέρες μας. Βιάστηκες, σύντροφε. Με σφαλιστά μάτια «άκουσες» το νέο που πρόσμενες με περισσή πίστη και ανυπομονησία. Τη νίκη για την ελπίδα και τη μετουσίωση του κόσμου και των ονείρων σου! Έφυγες και λιγοστέψαμε...! Καλό ταξίδι, σύντροφε, καλό ταξίδι, φίλε μονάκριβε! Νιώθουμε τυχεροί που σε συναντήσαμε... Οι φίλοι του προσφέρουν στην «Αυγή», την εφημερίδα του, το ποσό των 500 ευρώ στη μνήμη του.

Ευρεία κοινωνική συμμαχία Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του Μαΐου 2014 έχει ιστορική σημασία, αφού για πρώτη φορά ένα κόμμα της Αριστεράς (ο ΣΥΡΙΖΑ) κατέλαβε την πρώτη θέση σε πανελλαδική εκλογική αναμέτρηση. Ταυτόχρονα, αποδοκιμάσθηκε με σαφήνεια η πολιτική βίαιης εκπτώχευσης της ελληνικής κοινωνίας, την οποία ακολούθησε την τελευταία διετία η μνημονιακή συγκυβέρνηση κατ’ ευπειθή συμμόρφωση προς τις εντολές της τριαρχίας («τρόικα») των δανειστών. Από τα τρία κόμματα που είχαν συγκροτήσει αρχικά τη συγκυβέρνηση εκείνη, το ένα είναι ήδη κλινικά νεκρό (ΔΗΜ.ΑΡ.) και τα άλλα δύο είδαν την εκλογική τους βάση να μειώνεται από το 42% του συνόλου στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2012 στο 30% σήμερα. Η αποδοκιμασία της συγκυβέρνησης και η πρώτη θέση του ΣΥΡΙΖΑ δεν συνοδεύθηκαν όμως από καμία αύξηση του εκλογικού ποσοστού της αξιωματικής αντιπολίτευσης (αντίθετα μάλιστα, σε απόλυτο αριθμό ψήφων υπήρξε μικρή μείωση, αντίστοιχη της μείωσης του συνολικού αριθμού των ψηφισάντων στις ευρωεκλογές σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του 2012). Βέβαια, οι ευρωεκλογές είναι αναμέτρηση από τη φύση της λιγότερο πολωτική σε σχέση με τις εθνικές εκλογές και άρα θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι το 26,5% των ευρωεκλογών για τον ΣΥΡΙΖΑ αντιστοιχεί σε ένα ποσοστό της τάξης του 28%-29% σε βουλευτικές εκλογές. Ακόμη και αυτό όμως δεν θα ήταν αρκετό για να συγκροτηθεί βιώσιμη κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και με στόχο την ανατροπή της μνημονιακής

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΧΡΥΣΟΓΟΝΟΥ

Με σχεδόν δεδομένη την έλλειψη πολιτικών / κομματικών συμμαχιών, να συγκροτηθεί μια ευρεία κοινωνική συμμαχία εκείνων που υφίστανται την οικονομική εξαθλίωση

υποτέλειας, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν δεν φαίνονται να υπάρχουν πιθανές συμμαχίες στον (κοινοβουλευτικό) ορίζοντα. Το ζητούμενο, επομένως, είναι, με σχεδόν δεδομένη την έλλειψη πολιτικών/κομματικών συμμαχιών, να συγκροτηθεί μια ευρεία κοινωνική συμμαχία εκείνων που υφίστανται την οικονομική εξαθλίωση ως συνέπεια των

νεοφιλελεύθερων πολιτικών συγκυβέρνησης και τρόικας και αυτή η συμμαχία να στηρίζει όχι μόνο εκλογικά αλλά και πολιτικά, με την ευρύτερη δυνατή έννοια του όρου, μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Τούτο προϋποθέτει, όμως, το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία, το οποίο πρέπει να εκφραστεί πριν από όλα με την αύξηση του αριθμού των μελών, έτσι ώστε αυτός να βρεθεί σε αντιστοιχία με τον αριθμό των ψηφοφόρων. Η σημερινή βάση των περίπου 40.000 μελών δεν είναι αντιπροσωπευτική ενός εκλογικού σώματος περισσότερων από ενάμισι εκατομμύριο ψηφοφόρων και πάντως είναι εντελώς ανεπαρκής για κόμμα εξουσίας. Συνεπώς, οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποβάλουν τα τυχόν φοβικά σύνδρομα και να μαζικοποιηθούν. Ταυτόχρονα, το κόμμα πρέπει να κατακτήσει ένα ανώτερο επίπεδο συλλογικής λειτουργίας σε σχέση με εκείνο που εμφανίσθηκε κατά την προεκλογική περίοδο του Απριλίου-Μαΐου 2014, όταν π.χ. αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής ανατράπηκαν από ad hoc συγκροτημένα και μη προβλεπόμενα στο καταστατικό όργανο (περίπτωση Σεμπιχά), όταν υποψήφιοι εξέφρασαν στα ΜΜΕ προσωπικές απόψεις αμφισβητήσιμης εναρμόνισης προς τις θέσεις του κόμματος (π.χ. για την ονομασία της FYROM) κ.ο.κ. Οι επόμενες εθνικές εκλογές, όποτε και αν διεξαχθούν, θα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για αλλαγή πορείας της χώρας, η οποία δεν πρέπει να χαθεί.

EKΔΗΛΩΣΕΙΣ ΟΜΠΡΕΛΕΣ

«Το ελληνικό χρέος: Προέλευση, αποπληρωμή, εναλλακτικές προτάσεις» Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης και Πολιτισμού Ομπρέλες διοργανώνουν εκδήλωση-συζήτηση με θέμα «Το ελληνικό χρέος: Προέλευση, αποπληρωμή, εναλλακτικές προτάσεις». Η εκδήλωση θα διεξαχθεί στην αίθουσα Blue Βell, στην Πλατεία του Π. Ψυχικού, την Τετάρτη 11 Ιουνίου στις 8 μ.μ. Θα μιλήσει ο Γιάνης Βαρουφάκης, καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και «Economist-in-residence» στην εταιρεία Valve Software, στο Σιάτλ των ΗΠΑ. Θα συντονίσει η δημοσιογράφος Γιάννα Παπαδάκου. Στην εκδήλωση θα μαζευτούν τρόφιμα για τις προστατευόμενες οικογένειες των Ομπρελών.

Η διατλαντική σχέση εμπορίου και επενδύσεων και οι συνέπειές της Την Τρίτη 10 Ιουνίου, στις 7 μ.μ., στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθηνών (Ακαδημίας 18, 1ος όροφος), το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, οργανώνουν δημόσια εκδήλωση με θέμα «Εσείς τι ξέρετε για το

ΤΤΙΡ; Η διατλαντική σχέση εμπορίου και επενδύσεων και οι συνέπειές της». Εισηγούνται: Ulrike Herrmann, δημοσιογράφος (Die Tageszeitung), Βερολίνο, Debbie Barker, διευθύντρια διεθνούς προγράμματος στο Center for Food Safety, Ουάσινγκτον, ΗΠΑ, Σάββας Ρομπόλης, επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, ομότιμος καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Συντονίζει η Ευρυδίκη Μπερσή, δημοσιογράφος. Θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση.

Θεωρία στον Αέρα «Κρίση και Αριστερά: Προκλήσεις και προοπτικές» «Κρίση και Αριστερά: Προκλήσεις και προοπτικές» είναι ο τίτλος της 34ης εκπομπής της Θεωρίας στον Αέρα: Έννοιες - Ιδέες - Κριτική» το πρώτο μέρος της οποίας θα μεταδοθεί την Κυριακή 8 Ιουνίου, στις 11 το πρωί, από τον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο». Στην εκπομπή συζητούν οι: Λίο Πάνιτς, διακεκριμένος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Γιορκ-Τορόντο, Νίκος Θεοχαράκης, αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αριστείδης Μπαλτάς, ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ, πρόεδρος του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς, Μιχάλης Σπουρδαλάκης, καθηγητής Πολιτικής Κοινωνιολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών. Επιμέλεια εκπομπής: Λουδοβίκος Κωτσονόπουλος, δρ. Πολιτικής Επιστήμης, Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΚΑΓΙΟ ΛΑΡΑ

συντονιστής Ενωμένης Αριστεράς:

Η ισπανική Αριστερά αλλάζει τους συσχετισμούς και καταρρίπτει τον δικομματισμό «Η Ενωμένη Αριστερά και το ‘Μπορούμε’ δημιούργησαν νέες ισορροπίες στην ισπανική Αριστερά κατατροπώνοντας τον δικομματισμό του Λαϊκού και του Σοσιαλιστικού Κόμματος, που έχασε πάνω από 5 εκατ. ψήφους υποχωρώντας κάτω από το 50% για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση. Γεγονός που φαίνεται να οδήγησε στην άμεση παραίτηση του βασιλιά Χουάν Κάρλος και τη διαδοχή του από τον Φελίπε υπό το φόβο ενός νέου δημοκρατικού - ρεπουμπλικανικού κοινοβουλίου που θα έθετε επιτακτικά το θέμα της αβασίλευτης δημοκρατίας», τόνισε στην «Αυγή» ο συντονιστής της Ενωμένης Αριστεράς Κάγιο Λάρα. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΡΓΥΡΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟ

Οι ευρωεκλογές άλλαξαν το πολιτικό τοπίο στην Ισπανία με δυναμική άνοδο της Αριστεράς και την πτώση του δικομματισμού... Είχαμε σημαντική πτώση του δικομματισμού. Από τις προηγούμενες ευρωεκλογές του 2009, το Λαϊκό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχασαν από 16% το καθένα. Από το 80%, που είχαν και οι δύο μαζί το 2009, υποχώρησαν σε ποσοστό που κυμαίνεται κάτω από το 50%. Είναι η μεγαλύτερη πτώση που κατέγραψαν από τη δημοκρατική μεταπολίτευση. Δεν το είχε προβλέψει καμία δημοσκόπηση. Όλες έδειχναν ότι θα ξεπερνούσαν το 60%! Τα δύο μεγάλα κόμματα έχασαν πάνω από 5 εκατομμύρια ψήφους. Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι η άνοδος της Ενωμένης - Πλουραλιστικής Αριστεράς από το 3,7% στο 10%, κερδίζοντας ένα εκατομμύριο ψήφους. Τριπλασιάσαμε τα ποσοστά, τις ψήφους και τις έδρες μας. Από δύο εκλέξαμε έξι ευρωβουλευτές. Την έκπληξη αποτέλεσε το ψηφοδέλτιο του «Μπορούμε», μιας αριστερής πολιτικής δύναμης που πήρε το 8% και εξέλεξε πέντε ευρωβουλευτές. Συνολικά οι δυνάμεις της Αριστεράς, με κάποιες μικρές άλλες ομάδες, φτάνουν στο 20%. Αυτό συμβαίνει πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση. Είδαμε επίσης με μεγάλη χαρά τον ΣΥΡΙΖΑ να έρχεται πρώτο κόμμα στην Ελλάδα και την «Άλλη Ευρώπη» στην Ιταλία να ξεπερνά το όριο του 4% και να εκλέγει τρεις ευρωβουλευτές. Στον ευρωπαϊκό Νότο η Αριστερά είχε εξαιρετικά καλή παρουσία. Το «Μπορούμε» έρχεται μαζί μας, με την ευρωπαϊκή Α-

ριστερά, στο Ευρωκοινοβούλιο. Οι σοσιαλιστές δέχθηκαν βαρύ πλήγμα και αντιμετωπίζουν κρίση ηγεσίας και όχι μόνο. Αλλάζουν οι ισορροπίες στο ισπανικό πολιτικό σκηνικό, πυροδοτώντας μάλιστα και την παραίτηση του Χουάν Κάρλος από τον θρόνο; Υπάρχει αλλαγή των πολιτικών ισορροπιών, αλλά θα πρέπει να δούμε και τις εκλογικές αναμετρήσεις που θα έχουμε στο μέλλον, πρώτα για τους δήμους και τις τοπικές κυβερνήσεις σε ένα έτος και μετά τις βουλευτικές εκλογές σε ενάμισι έτος. Η παραίτηση του βασιλιά μπήκε σαν σφήνα στη μέση και σχετίζεται άμεσα με τα εκλογικά αποτελέσματα, τα οποία κατέγραψαν την ήττα των δυνάμεων που στηρίζουν τη βασιλεία. Φοβήθηκαν ότι στο επόμενο κοινοβούλιο οι δυνάμεις της αβασίλευτης δημοκρατίας θα είναι πλειοψηφία και οι μοναρχικοί μειοψηφία. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα στηρίξει τη διαδοχή του Φελίπε, προκαλώντας δυσφορία στην εκλογική του βάση που δεν μπορούμε ακόμη να υπολογίσουμε. Ακόμη είναι νωρίς για να υπολογίσει κανείς τη φθορά των Σο-

Η Ενωμένη Αριστερά τριπλασίασε τα ποσοστά, τις ψήφους και τις έδρες της

σιαλιστών. Υποχωρούν παντού και θα χάσουν πολλούς δήμους. Αντίθετα, εκτιμούμε ότι η Δεξιά θα προσπαθήσει να ανασυνθέσει τις δυνάμεις της. Τα περιθώρια όμως είναι στενά εξαιτίας της συνέχισης της λιτότητας. Τι είδους συμμαχίες θα προωθήσετε; Σε ό,τι αφορά στην πολιτική των συμμαχιών μας, κάνουμε προτάσεις συνεργασίας σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς για να έχουμε προγραμματική σύγκλιση και κοινές δράσεις. Το «Μπορούμε» δεν έχει υποδομές στις μεγάλες πόλεις και στις περιφέρειες, γιατί προς το παρόν στηρίζεται σε μια κεφαλή, μια ομάδα σημαντικών κοινωνιολόγων και επικοινωνιολόγων, και σε τρία μεγάλα μέσα ενημέρωσης της δεξιάς του χρηματοοικονομικού τομέα, που τους προσέφεραν αυτή την επικοινωνιακή πλατφόρμα για να έχουν αυτή τη μεγάλη άνοδο. Αυτό που έγινε στο επίπεδο των μέσων ενημέρωσης δεν είχε προηγούμενο, γιατί προσπάθησαν να περιορίσουν την άνοδο της Ενωμένης Αριστεράς, που δεν είχε στην ουσία καμιά μεγάλη κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης. Το «Μπορούμε» εισάγει ως στοιχείο το ξεπέρασμα της αντιπαράθεσης Δεξιάς και Αριστεράς. Σε αντίθεση με εμάς που θέτουμε την αντιπαράθεση κεφαλαίου και εργασίας, υποστηρίζει ότι υπάρχει μια ολιγαρχία και μια κοινωνική πλειοψηφία, αναφέρονται πολύ στην κάστα. Είναι θέματα που έχουν οδηγήσει σε αγανάκτηση πολύ κόσμο και για τον λόγο αυτό πήραν ψήφους από την Αριστερά και τη Δεξιά. Ήδη άρχισαν να α-

Είχαμε σημαντική πτώση του δικομματισμού. Από τις προηγούμενες ευρωεκλογές του 2009 το Λαϊκό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχασαν από 16% το καθένα ναδεικνύονται οι πρώτες αντιφάσεις τους. Την ίδια στιγμή, θα πρέπει να παγιώσουν την παρουσία τους στις πόλεις και την περιφέρεια, γιατί μέχρι σήμερα δεν γνωρίζουμε κανέναν για να μπορούμε να ανοίξουμε κανάλια διαλόγου και επικοινωνίας. Οι εκπρόσωποι του «Μπορούμε» βρίσκονται ακόμη μόνο σε εθνικό επίπεδο. Εμείς θα πρέπει να προσπαθήσουμε να ανοίξουμε παντού διάλογο. Από τη στιγμή που θα έχουν εξασφαλίσει τη στήριξη των μέσων ενημέρωσης, δεν νομίζω ότι θα κάνουν συνεργασίες στους οργανισμούς Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης. Οι

Έκπληξη αποτέλεσε το ψηφοδέλτιο «Μπορούμε», μιας αριστερής πολιτικής δύναμης που εξέλεξε πέντε ευρωβουλευτές

Σοσιαλιστές βρίσκονται σε πτώση και μια συνεργασία στους δήμους μπορεί να βοηθήσει στην ανάδειξη πολλών αριστερών δημοτικών αρχών μέσα στα διοικητικά συμβούλια ορισμένων μεγάλων δήμων. Το θέμα είναι εάν το Σοσιαλιστικό Κόμμα θα είναι ενωμένο ή θα έχει διασπάσεις. Η κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος του Ραχόι θα συνεχίσει να εφαρμόζει τη λιτότητα ή πήρε το μήνυμα του εκλογικού σώματος; Προσπάθησαν να κάνουν κάποια χειρονομία ότι θα αλλάξουν πολιτική, υποσχόμενοι 1 δισ. ευρώ για να στηρίξουν την παραγωγική οικονομία, χωρίς να εξηγούν τι είναι γι’ αυτούς «παραγωγική οικονομία». Δεν φαίνεται να έχουν την παραμικρή πρόθεση να αλλάξουν πολιτική και να σταματήσουν τη λιτότητα. Οι Βρυξέλλες συνεχίζουν να πιέζουν για να περικόψουμε το έλλειμμα και να διασφαλίσουμε την αποπληρωμή του χρέους και των τόκων. Τη λιτότητα θα την ακολουθήσει άλλη λιτότητα. Αυτή είναι η γραμμή τους έως το 2017, που θα πρέπει να κάνουν περικοπές 43 δισ. ευρώ για να περιορίσουν το έλλειμμα στο 3%.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ AΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Καθαρίστριες: Εννιά μήνες ενός εμπνευσμένου αγώνα

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΤΣΑΚΟΣ

Τι να περιμένει κανείς από μια κυβέρνηση η οποία λέει ότι θα νοικοκυρέψει τον τόπο και απολύει γυναίκες από 50 ώς 60 χρόνων στερώντας τους το δικαίωμα στην εργασία και τη σύνταξη

«Η ίδια απόφαση που μας δικαιώνει θα υπάρξει και στις 10 Ιουνίου, οπότε θα εκδικαστεί η αίτηση αναίρεσης του υπουργείου Οικονομικών»

Για τις 10 Ιουνίου έχει ορισθεί η εκδίκαση του αιτήματος του υπουργείου Οικονομικών για αναστολή και ακύρωση της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου υπέρ των καθαριστριών. Υπενθυμίζεται πως η απόφαση που προβλέπει την επαναπρόσληψη των 397 καθαριστριών είναι προσωρινά εκτελεστή και πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα. Μάλιστα, ο Άρειος Πάγος απέρριψε την προσφυγή του υπουργείου Οικονομικών που ζητούσε να εκδοθεί προσωρινή διαταγή, που ουσιαστικά θα πάγωνε την εκτέλεση της δικαστικής απόφασης, η οποία διατάσσει την επαναπρόσληψη των καθαριστριών. Το υπουργείο έχει καταθέσει αίτημα αναστολής της απόφασης του Πρωτοδικείου με την οποία δικαιώθηκαν οι καθαρίστριες και ο Άρειος Πάγος προσδιόρισε να συζητηθεί το αίτημα αυτό στις 10 Ιουνίου 2014. Τις τελευταίες ημέρες η κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, καθυστερώντας με κάθε τρόπο την επαναπρόσληψη των καθαριστριών του ΥΠΟΙΚ. Όπως ενημέρωσε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους τον υπουργό Οικονομικών, η επαναπρόσληψη αναστέλλεται τουλάχιστον έως τις 10 Ιουνίου, οπότε και εκδικάζεται η αίτηση αναστολής της πρωτόδικης απόφασης. Σημειώνεται πως ήδη μέλη της εκτελεστικής επιτροπής της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας των Εφοριακών (όπου υπάγονται οι καθαρίστριες) κατέθεσαν μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία Αθηνών, για την άρνηση του υπουργού Οικονομικών να υλοποιήσει την απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών. Με τη μηνυτήρια αναφορά που, όπως αποκάλυψε ο νομικός σύμβουλος των καθαριστριών ερευνάται ήδη από την Εισαγγελία, ζητείται να διερευνηθεί η τυχόν τέλεση αδικημάτων που διώκονται αυτεπαγγέλτως, καθώς και η ποινική ευθύνη παντός υπαιτίου και, αναλόγως της αρμοδίου περί τούτου κρίσης, να διωχθούν οι υπαίτιοι και να τιμωρηθούν, όπως προβλέπει ο νόμος. «Τι να περιμένει κανείς από μια κυβέρνηση η οποία λέει ότι θα νοικοκυ-

ρέψει τον τόπο και απολύει γυναίκες από 50 ώς 60 χρονών στερώντας τους το δικαίωμα στην εργασία και στη σύνταξη» λέει η Ευαγγελία Αλεξάκη σχολιάζοντας την άρνηση του υπουργείου να εφαρμόσει τη δικαστική απόφαση και συμπληρώνει πως «δεν περιμέναμε τίποτα παραπάνω από μια κυβέρνηση που έστειλε ώς σήμερα παραπάνω από 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους στην ανεργία, δεκάδες χιλιάδες συνανθρώπους μας στα συσσίτια και δυστυχώς πολλούς ακόμη και στην αυτοκτονία». Παρά την άρνηση της κυβέρνησης να πράξει το αυτονόητο, η Δήμητρα Μανώλη επιμένει να δηλώνει την εμπιστοσύνη της στην ελληνική Δικαιοσύνη τονίζοντας ότι «η ίδια απόφαση που μας δικαιώνει θα υπάρξει και στις 10 Ιουνίου, οπότε και θα εκδικαστεί η αίτηση αναίρεσης του υπουργείου Οικονομικών».

Εννιά μήνες αγώνα, εννιά μήνες φτώχειας και προβλημάτων Πίσω, όμως, από τη δικαστική πορεία της υπόθεσης του αγώνα των απολυμένων καθαριστριών, μετά από εννέα μήνες στοΝ δρόμο δεκάδες είναι τα προβλήματα που συσσωρεύονται και συνήθως μένουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Απλήρωτοι λογαριασμοί, δάνεια που χτυπούν κόκκινο, σπίτια χωρίς ρεύμα και η απειλή των κατασχέσεων να κρέμεται πάνω από δεκάδες τσακισμένα νοικοκυριά. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από την αγωνιστικότητα, τις καταλήψεις και τις πορείες αυτού του μακροχρόνιου αγώνα. «Όταν πέρυσι τον Σεπτέμβριο μάς πέταξαν στο δρόμο, κάποια κανάλια μας συκοφαντούσαν λέγοντας πως είμαστε κάποιες τεμπέλες που μπήκαμε με μέσον στις εφορίες και παίρναμε δύο και τρεις χιλιάδες ευρώ, ανακαλύπτοντας φανταστικά επιδόματα», λέει η Κωνσταντίνα Πετρούση. «Μετά από τόσους μήνες στην ανεργία, οι απλήρωτες δόσεις και οι ανεξόφλητοι λογαριασμοί έχουν φτάσει στα ύψη» εξομολογείται η Ευαγγελία Αλεξάκη από την Κέρκυρα που κινδυ-

νεύει να χάσει το σπίτι της από την τράπεζα «αφού πλέον δεν υπάρχει καμία δυνατότητα να πληρώσουμε τις δόσεις του στεγαστικού δανείου». Μητέρα δύο παιδιών και με συνταξιούχο σύζυγο πίσω στο νησί, δίνει καθημερινά πλέον τον προσωπικό της αγώνα στην Αθήνα. «Η οικογένειά μου ζει από τον κήπο ενός σπιτιού που κινδυνεύουμε να το χάσουμε και αυτό» λέει η Ευαγγελία, χωρίς όμως να το βάζει κάτω. «Είμαι εννιά μήνες στον δρόμο και διεκδικώ τη δουλειά μου, αλλά και το μέλλον των παιδιών μου, που δεν θέλω να πάνε δούλοι στα ντόπια και ξένα σκλαβοπάζαρα» είναι τα λόγια της απολυμένης καθαρίστριας από την Κέρκυρα. Ανάμεσα στις καθαρίστριες που δίνουν καθημερινά το αγωνιστικό παρών στην Αθήνα, εκτός από την Ευαγγελία υπάρχουν πολλές ακόμα γυναίκες από την επαρχία. «Είναι μεγάλα τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε» τονίζει η Δέσποινα Κωστοπούλου αποκαλύπτοντας πως «τους τελευταίους μήνες δεν είναι λίγες οι συναδέλφισσες που μαζί με τα παιδιά τους τρέφονται από συσσίτια δήμων και εκκλησιών». Στην πλειοψηφία τους υπεύθυνες μονογονεϊκών οικογενειών, «εκτός από τα οικονομικά προβλήματα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και προβλήματα ψυχολογικά και κυρίως των παιδιών μας» συνεχίζει η Δέσποινα Κωστοπούλου, που τους τελευταίους μήνες φιλοξενεί στο μικρό της διαμέρισμα και αρκετές συναδέλφισσές της από την επαρχία. «Το πρώτο διάστημα, χρειάστηκα ψυχολογική υποστήριξη γιατί με την απόλυση αισθάνθηκα πως κάποιος τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια μου και έμεινα στο κενό» εξομολογείται μία από τις 590 καθαρίστριες που λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει δεν έχει τη δυνατότητα να συμμετάσχει στις κινητοποιήσεις.

Μπλουζάκια, συλλογικές κουζίνες και αντίσκηνα Στην καθιστική κατάληψη των καθαριστριών έξω από το υπουργείο Οικονομικών βρίσκεται ένα τραπεζάκι με μπλουζάκια που πωλούνται προς επτά ευρώ. «Είναι ένας ελάχιστος τρόπος να συγκεντρώνουμε κάποια χρήματα ώστε να στηρίζουμε τον αγώνα μας» λέει η Φωτεινή και συμπληρώνει: «Έχει αναρωτηθεί κανείς πώς καταφέρναμε να πληρώνουμε ακόμα και το 1,20 του εισιτηρίου για να βρισκόμαστε κάθε πρωί είτε έξω από το υπουργείο είτε έξω από διάφορες εφορίες της Αθήνας;». Με τα χρήματα που συγκεντρώνονται καθημερινά από τα μπλουζάκια οι καθαρίστριες μπορούν να χρηματοδοτούν τον αγώνα τους, αγοράζοντας ακόμα και τα υλικά για τα πανό και τα πλακάτ που χρησιμοποιούν στις κινητοποιήσεις τους. «Ήταν σημαντικό πως, κατά την

διάρκεια της καθιστικής διαμαρτυρίας στην Καραγιώργη Σερβίας, δεκάδες κοινωνικές δομές και συλλογικές κουζίνες από διάφορες γειτονιές της Αθήνας ανέλαβαν το ‘εστιατόριο’ της κατάληψης» λέει η Δέσποινα Κωστοπούλου ευχαριστώντας εκ μέρους όλων των καθαριστριών «όλους αυτούς που με περίσσευμα ψυχής και αλληλεγγύης φρόντισαν όλες αυτές τις δύσκολες μέρες να μην μας λείψει τίποτα». Είναι χαρακτηριστικό πως τον ένα μήνα της καθιστικής διαμαρτυρίας έξω από την είσοδο του ΥΠ.ΟΙΚ. υπάρχει αναρτημένος πίνακας με το μενού της κάθε ημέρας που οι συλλογικές κουζίνες προσφέρουν στις καθαρίστριες, αλλά και στους αλληλέγγυους που στηρίζουν μέρα - νύχτα την κατάληψη, που τείνει πλέον να μετατραπεί σε «camping» κατά των απολύσεων, καθώς μετά τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών ακολούθησαν οι σχολικοί φύλακες, ενώ την Τετάρτη πήραν σειρά οι απολυμένοι καθηγητές τεχνολογικής εκπαίδευσης που έστησαν τη δική τους σκηνή στον χώρο. Όσο για την περιφρούρηση του χώρου, την ευθύνη έχουν αναλάβει οι ίδιοι οι διαμαρτυρόμενοι, που με τη συμπαράσταση αλληλέγγυων νεολαίων φροντίζουν τόσο για τη λειτουργικότητα της κατάληψης όσο και για την καθαριότητα.

Ο αγώνας των καθαριστριών στα Γιάννενα Και ενώ στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρίσκονται οι αγωνιστικές παρεμβάσεις των καθαριστριών στην Αθήνα, συνεχίζουν και στα Γιάννενα τις κινητοποιήσεις τους οι απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, οι οποίες -μετά τη δικαστική απόφαση που τις δικαιώνει- πραγματοποίησαν συμβολική κατάληψη στο κτήριο της Περιφέρειας Ηπείρου, ζητώντας να επιστρέψουν στη δουλειά τους. Όπως τόνισε Γιαννιώτισσα εκπρόσωπος των καθαριστριών: «Το δικαστήριο αναγνώρισε πως οι καθαρίστριες αποτελούσαν εργαζόμενες του στενού πυρήνα του Δημοσίου, στέλνοντας έτσι στα σκουπίδια το μέτρο της διαθεσιμότητας που εφάρμοσε το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και το αρμόδιο υπουργείο». Στο πλευρό των καθαριστριών βρέθηκαν οι 48 εργαζόμενοι του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων που επίσης βρίσκονται σε διαθεσιμότητα, αλλά και ο Σύλλογος Εφοριακών Ιωαννίνων. Ο γραμματέας του Συλλόγου Εφοριακών Ιωαννίνων Κώστας Πανταζής ζήτησε από το υπουργείο να σεβαστεί τις δικαστικές αποφάσεις. «Δεν γίνεται να διοργανώνουν σεμινάρια για την ηθική και τη δεοντολογία των υπαλλήλων του υπουργείου Οικονομικών και την ίδια στιγμή να αρνούνται και να μη σέβονται δικαστικές αποφάσεις», σημείωσε.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ: ΠΑΝΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

Όταν, πριν από πέντε χρόνια, ο πρόεδρος του ιρακινού Κουρδιστάν έκανε λόγο πρώτη φορά για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν, σίγουρα δεν φανταζόταν ότι η σχέση του με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν θα έφτανε στο σημείο, που βρίσκεται σήμερα κατόπιν των δηλώσεων αυτών. Ο Μασούντ Μπαρζανί, όταν εκείνη την περίοδο έστελνε τον ανιψιό του να συναντήσει τους απεσταλμένους της Άγκυρας, που ενοχλημένοι από τη ρητορική του επιχειρούσαν να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για μια ειρηνευτική συμφωνία που θα γινόταν αποδεκτή και από το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), σίγουρα δεν πίστευε πως τον Ιούνιο του 2014 θα πραγματοποιούσε την πρώτη εξαγωγή πετρελαίου του Ερμπίλ και μάλιστα από το τουρκικό λιμάνι του Τσεϊχάν. Εδώ και αρκετό καιρό υπήρχαν φήμες που ήθελαν το ιρακινό Κουρδιστάν να έχει ξεκινήσει ανεπίσημα εξαγωγές πετρελαίου παρακάμπτοντας την κεντρική εξουσία της Βαγδάτης. Ακούγονταν μάλιστα και δυο συγκεκριμένες χώρες, οι οποίες φέρονταν ως οι πρώτοι αγοραστές. Επισήμως δεν προέκυψε κάτι και οι φήμες δεν επιβεβαιώθηκαν. Την εβδομάδα που πέρασε ένα φορτηγό πλοίο φόρτωσε κουρδικό πετρέλαιο από το λιμάνι του Τσεϊχάν στην Τουρκία και κατόπιν ταξίδεψε μέχρι το Μαρόκο.

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΜΠΑΡΖΑΝΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ

Το ιρακινό Κουρδιστάν στην ενεργειακή αγορά

Το γεγονός επιβεβαιώθηκε και από τις τρεις χώρες και προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Βαγδάτης. Η χρονική στιγμή που συνέβη αυτό δεν είναι τυχαία. Η Βαγδάτη κατόπιν των εκλογών βρίσκεται εν μέσω μιας χαοτικής πολιτικής διαπραγμάτευσης για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού. Η Τουρκία οδεύει προς τις προεδρικές τον ερχόμενο Αύγουστο κι ο Ερντογάν ευελπιστεί πως, εφόσον ολοκληρώσει μια ειρηνευτική συμφωνία με τους Κούρδους, θα μπορεί

ακόμα και να διεκδικήσει την ψήφο τους. Οι εξελίξεις στην Ουκρανία εντείνουν την ενεργειακή ανασφάλεια της Άγκυρας λόγω της εξάρτησής της από τη Ρωσία. Επίσης το Ιράν, επιθυμώντας να διατηρήσει ικανοποιημένους τους Κούρδους της περιοχής -κυρίως λόγω Συρίας μιας και οι Κούρδοι πολεμούν τους ισλαμιστές στο βόρειο και ανατολικό τμήμα της χώρας- προσέφερε τους δικούς του αγωγούς στον Μπαρζανί εφόσον επιθυμεί δίαυλο

στις διεθνείς αγορές. Μέχρι εδώ, όλα καλά και βεβαίως... χαράς ευαγγέλια για τον Μπαρζανί. Το ιρακινό Κουρδιστάν, ωστόσο, γνωρίζει πως η Βαγδάτη έχει πολλούς μοχλούς για να μεταπείσει όσους γοητεύονται από την ιδέα των αυτόνομων εξαγωγών από το Ερμπίλ. o Πρώτον, ήδη έχει περιορίσει τον περιορισμό της οικονομικής αποζημίωσης της περιοχής στο πλαίσιο που ίσχυε.

oΔεύτερον, αναφορικά με την Τουρκία, η Άγκυρα γνωρίζει πως η Βαγδάτη θα μπορούσε να εξοπλίσει ομάδες του κουρδικού τομέα που δεν συμφωνούν με την εκεχειρία κάτι που θα υποδαύλιζε τις προσπάθειες της Άγκυρας για ειρήνευση. oΤρίτον, η Άγκυρα κατανοεί ότι δεν μπορεί να μπει σε μια τέτοια αντιπαράθεση με τη Βαγδάτη και κυρίως δεν μπορεί να δώσει τις εγγυήσεις που ο Μπαρζανί επιζητεί για να διατηρήσει μονομερώς τις εξαγωγές πετρελαίου. Επίσης η Άγκυρα, αν εξακολουθήσει να παρέχει δίαυλο προώθησης του κουρδικού πετρελαίου, θα έρθει σε ρίξει με τη Μόσχα απέναντι στην οποία βρίσκεται σε δεινή θέση, λόγω του υπέρογκου χρέους της για την αγορά αερίου όλο το προηγούμενο διάστημα. Κάπως έτσι, λοιπόν, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι ο πρόεδρος του ιρακινού Κουρδιστάν επιχειρεί να πιέσει, μέσα από κάποιες λίγες εξαγωγές που θα πραγματοποιήσει την κυβέρνηση της Βαγδάτης ώστε να ξεκινήσει έναν διάλογο για την οριστική λύση του κουρδικού ενεργειακού ζητήματος και μια συνθηκολόγηση μεταξύ των δυο πλευρών επ’ αυτού. Μια διαδικασία που αναμένεται μακρά και που για πρώτη φορά οι συνθήκες δείχνουν ώριμες για ουσιαστική και συνολική διαπραγμάτευση.

Ο Άσαντ κερδίζει τις μάχες, τις εκλογές, αλλά όχι και τον πόλεμο ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ: ΠΑΝΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

Οι εκλογές της προηγούμενης εβδομάδας στη Συρία δεν θα μπορούσαν να μην αναδείξουν τον Μπασάρ Αλ Άσαντ νικητή. Έχοντας ανακτήσει ένα μεγάλο μέρος των χαμένων εδαφών από τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης, θα ήταν αδιανόητο να μην τερμάτιζε πρώτος στην κούρσα της προεδρικής εκλογής. Το δεδομένο ότι οι εκλογές διεξήχθησαν μόνο σε περιοχές οι οποίες ελέγχονται από τις δυνάμεις του καθεστώτος εγείρει ερωτήματα για τη νομιμοποίηση της διαδικασίας. Ωστόσο, αν δεχθούμε ως αξίωμα πως ακόμα και τις καλές εποχές της Συρίας -δηλαδή πριν από τον εμφύλιο- ο Άσαντ σάρωνε με ποσοστά 90% και πλέον, δεν αξίζει στα αλήθεια να σταθούμε στην αξιοπιστία της διαδικασίας ή του εκλογικού αποτελέσματος, το οποίο, αν και 88%, χαρακτηρίστηκε χαμηλό από αρκετούς Σύρους, σε μια προσέγγιση με αρκετό χιούμορ. Επί της ουσίας οι εκλογές αυτές ήταν ένα ανέκδοτο. Για να ακριβολογούμε ήταν ανέκδοτο για τη διεθνή κοινότητα -με εξαίρεση Ιράν και Ρωσία, οι οποίοι απέστειλαν παρατηρητές για να νομιμοποιήσουν τη διαδικασία-, ήταν όμως κάτι σημαντικό για το καθεστώς Άσαντ. Μια έ-

νεση αισιοδοξίας για τους στρατιώτες και την κοινότητα των Αλαουιτών που βλέπουν πρόοδο στις μάχες, αλλά δεν βλέπουν το τέλος του πολέμου να πλησιάζει. Οι στρατιωτικές επιτυχίες και η ανακατάληψη αρκετών περιοχών μετά από τρία χρόνια πολέμου μπορεί να χρησιμοποιείται από το καθεστώς για να τονώσει το ηθικό των πιστών σε αυτό, εντός και εκτός της χώρας, δεν σχετίζεται όμως στο ελάχιστο με την πραγματικότητα. Στο βόρειο τμήμα της Συρίας εξακολουθούν να κυριαρχούν οι ένοπλες ομάδες είτε της αντιπολίτευσης είτε των ισλαμιστών είτε της Αλ Κάιντα, έστω κι αν ο Άσαντ προβάλλει ως επίτευγμα την ανακατάληψη των πόλεων. Στην πραγματικότητα πέρα από τις πόλεις δεν ελέγχει τίποτα περισσότερο και μπορεί οι σποραδικές πλέον επιθέσεις των ανταρτών να μην απειλούν ουσιαστικά τις δυνάμεις του, αυτό όμως δεν συνάδει με την επινίκια ρητορική που προωθεί το καθεστώς. Το μεγάλο στοίχημα την επομένη των εκλογών για τον Άσαντ δεν είναι άλλο από την κατανόηση της πραγματικότητας. Αν στα αλήθεια ο ίδιος πιστεύει ότι κερδίζει τον πόλεμο και πως οι εκλογές «φάρσα» τον νομιμοποιούν απέναντι στον ίδιο του τον λαό και

τη διεθνή κοινότητα, τότε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει θα λάβουν λίαν συντόμως άλλον χαρακτήρα. Οι όποιες επιτυχίες του σε στρατιωτικό επίπεδο οφείλονται κατά κύριο λόγο στη στήριξη Ρωσίας και Ιράν. Το Ιράν, ωστόσο, έχει ανοίξει διάλογο με την Ουάσιγκτον για μια σειρά από ζητήματα. Ένα εξ αυτών είναι και το θέμα της Συρίας. Η Αμερική για την ώρα προγραμματίζει την επανασύσταση των ένοπλων ομάδων της αντιπολίτευσης, την εκπαίδευσή τους από το ήδη υπάρχον κλιμάκιο της CIA στην περιοχή και υπό προϋποθέσεις, τον εξοπλισμό τους. Πιθανή νίκη των ανταρτών στη Συρία θα μετέτρεπε τη χώρα σε ένα νέο Ιράκ. Ο πραγματικός στόχος της Ουάσιγκτον δεν είναι η κλιμάκωση των μαχών, αλλά η διατήρηση του μετώπου, ώστε να προωθήσουν ταυτόχρονα μια πολιτική λύση. Έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής την επαναπροσέγγιση Ιράν - Σαουδικής Αραβίας και ήδη οι δυο χώρες προωθούν μια κοινά αποδεκτή λύση αναφορικά με τον επόμενο πρόεδρο του Λιβάνου - το γεγονός αυτό θα επηρεάσει άμεσα τις εξελίξεις στη Συρία. Επί του παρόντος οι ΗΠΑ δεν πιέζουν την Τεχεράνη, ιδιαίτερα για

το θέμα της Συρίας. Αυτό θα συμβεί όταν θα υπάρχει μια ικανή προσωπικότητα που θα μπορούσε να αποτελέσει την πρόταση αντικατάστασης του Άσαντ και μάλλον θα χρειαστεί χρόνος για να προκύψει. Επίσης θα χρειαστούν πολύ περισσότεροι εταίροι για να επιβάλουν εκεχειρία στις πολλές και διαφορετικού χαρακτήρα ένοπλες ομάδες που δρουν στη χώρα. Η μόνη ασφαλής πρόβλεψη για την ώρα είναι πως η πτώση του Άσαντ δεν αποτελεί και τόσο κοντινό σενάριο. Ο ίδιος θα επιδιώξει τη δημιουργία συμμαχιών με τις μειονοτικές ομάδες που βρίσκονται εκτός του σουνιτικού τόξου και, βεβαίως, υπό αυτές τις προϋποθέσεις, δεν θα ήταν παρακινδυνευμένη η εκτίμηση πως ο πόλεμος στη Συρία βρίσκεται ακόμα σε «εφηβικό» στάδιο.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΚΟΣΜΟΣ

ΤΟΥ ΓΚΑΡΙ ΓΙΑΝΓΚ

Την ίδια νύχτα του 2002 που κέρδισε τις προεδρικές εκλογές της Βραζιλίας, ο Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα προειδοποίησε τους υποστηρικτές του: «Μέχρι εδώ ήταν εύκολα. Τα δύσκολα αρχίζουν τώρα». Δεν είχε άδικο. Ως επικεφαλής του αριστερού Εργατικού Κόμματος εξελέγη με βάση τις υποσχέσεις του για την καταπολέμηση της φτώχειας και την αναδιανομή του πλούτου. Έναν χρόνο νωρίτερα, το κόμμα ειχε δώσει στη δημοσιότητα ένα κείμενο υπό τον τίτλο «Μια αλλη Βραζιλία είναι εφικτή» περιγράφοντας το βασικό του πρόγραμμα. Στην ενότητα «Η Αναγκαία Ρήξη» υποστήριζε: «Σχετικά με το εξωτερικό χρέος, που σήμερα είναι κυρίως ιδιωτικό, θα είναι απαραίτητο να καταγγείλουμε τη συμφωνία με το ΔΝΤ, έτσι ώστε να απελευθερώσουμε την οικονομική πολιτική από τους περιορισμούς που επιβάλλει στην ανάπτυξη και την υπεράσπιση των εμπορικών συμφερόντων της Βραζιλίας». Στον δρόμο όμως για την τελετή ορκωμοσίας του Λούλα, το αόρατο χέρι της αγοράς έσκισε τις προεκλογικές υποσχέσεις και τράβηξε τ’ αυτί της χώρας για την απερίσκεπτη δημοκρατική επιλογή της. Στους τρεις μήνες που μεσολάβησαν από τις εκλογές μέχρι την ανάληψη των καθηκόντων από τον νέο πρόεδρο, το νόμισμα της Βραζιλίας βούλιαξε κατά 30%, έξι δισεκατομμύρια δολάρια ζεστού χρήματος εγκατέλειψαν τη χώρα και ορισμένοι οίκοι αξιολόγησης χαρακτήρισαν τα βραζιλιάνικα κρατικά ομόλογα ως υψηλού κινδύνου. «Είμαστε στην κυβέρνηση, αλλά όχι στην εξουσία» σχολίασε ένας στενός συνεργάτης του Λούλα, ο Φράι Μπέτο. «Η εξουσία σήμερα είναι παγκόσμια. Είναι η εξουσία των μεγάλων επιχειρήσεων και του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου». Η περιορισμένη ικανότητα των εθνικών κυβερνήσεων να ακολουθήσουν οποιουσδήποτε στόχους που δεν έχουν πρώτα επικυρωθεί από το διεθνές κεφάλαιο και τους εκπροσώπους τους δεν είναι πια μόνο ο σταυρός που πρέπει να κουβαλάμε, είναι ο σταυρός πάνω στον οποίο μας έχουν καρφώσει. Το έθνος - κράτος αποτελεί ακόμη τη βασική δημοκρατική οντότητα. Με δεδομένη όμως την έκταση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, είναι φανερό ότι δεν έχει πια τη δυνατότητα να εκπληρώσει αυτόν τον στόχο. «Από πολλές απόψεις, οι επιχειρήσεις είναι περισσότερο κεντρικοί παράγοντες από τα κράτη στις διεθνείς υποθέσεις» γράφει

Ποιος κυβερνά αυτόν τον κόσμο; ο Μπέντζαμιν Μπάρμπερ. «Τις αποκαλούμε πολυεθνικές. αλλά θα ήταν ακριβέστερο αν μιλούσαμε για μεταεθνικές, δι-εθνικές ή ακόμη και αντεθνικές. Γιατί απεχθάνονται την ιδέα των εθνών όπως και οτιδήποτε άλλο που τους θέτει περιορισμούς όσον αφορά τον χρόνο ή τον χώρο». Δεν είναι μια νέα αντίφαση. Στην πραγματικότητα είναι ακριβώς επειδή όλα αυτά συνεχίζονται για περισσότερο από μια γενιά που ο πολιτικός κυνισμός εντείνεται. «Η κρίση επικεντρώνεται ακριβώς στο γεγονός ότι το παλιό πεθαίνει και το καινούργιο δεν μπορεί να γεννηθεί» υποστήριζε ο Ιταλός μαρξιστής Αντόνιο Γκράμσι. «Στο ενδιάμεσο διάστημα εμφανί-

Όλο και και πιο αδύναμα τα κράτη απέναντι στις πολυεθνικές επιχειρήσεις

ζονται διάφορα αρρωστημένα συμπτώματα». Η πρόσφατη επιτυχία της Άκρας Δεξιάς στις ευρωεκλογές έδειξε την έκτασή τους. Εθνικιστικά και ανοιχτά ξενοφοβικά κόμματα εξασφάλισαν την πρωτιά σε τρεις χώρες -Δανία, Γαλλία και Βρετανία- και εξασφάλισαν περισσότερο από 10% σε άλλες πέ-

ντε. Οι νίκες αυτές μπορεί βέβαια να υπερεκτιμούνται. Στο σύνολο του εκλογικού σώματος, το Ukip συγκέντρωσε μόλις 9%, το Εθνικό Μέτωπο 10,6% και το δανέζικο Λαϊκό Κόμμα 15%. Δεν είναι όμως και μια δυναμική που θα πρέπει να υποτιμάται. Τα τελευταία 30 χρόνια, ο φασισμός -και οι 57 ποικιλίες των συνταξιδευτών του σε άρνηση- μετακινήθηκε από το περιθώριο στο κυρίως ρεύμα της ευρωπαϊκής πολιτικής κουλτούρας. Το πρόβλημα με την περιγραφή τέτοιων κομμάτων ως ρατσιστικών δεν είναι η ακρίβεια, αλλά η επάρκεια. Γιατί η απήχησή τους οφείλεται σε μια ευρύτερη γκάμα ανησυχιών για τον βαθμό στον οποίο η πολιτική και η οικονομία διαμορφώνονται από δυνάμεις που δεν λογοδοτούν σε κανέναν και ελέγχονται από ελάχιστους: μια μετακίνηση προς τον κοσμοπολιτισμό στον οποίο οι πολίτες, που κάποτε ένιωθαν ασφαλείς στις εθνικές τους ταυτότητες και στην οι-

κονομική τους ευημερία, αποκλείονται από την πολιτεία. Οι αντιδράσεις στις ανησυχίες αυτές είναι συχνά προβληματικές. Όμως οι ίδιες οι ανησυχίες είναι βάσιμες. Από τις διαμαρτυρίες του Σιάτλ πριν από μια δεκαετία μέχρι το κίνημα Occupy, η Αριστερά πασχίζει με την ίδια κρίση. Στις πρόσφατες εκλογές, κόμματα της Αριστεράς που προσανατολίζονται προς τον σοσιαλισμό και επικρίνουν τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση εξασφάλισαν διψήφια ποσοστά, ανάμεσά τους και ο ΣΥΡΙΖΑ που εξασφάλισε την πρώτη θέση στην Ελλάδα. Ο ευρωσκεπτικισμός τους δεν οφείλεται σε κάποια απέχθεια για τους ξένους, αλλά στην επιθυμία για περισσότερη δημοκρατία στην Ε.Ε., καθώς και περισσότερη εθνική αυτονομία. Ούτε η Δεξιά ούτε η Αριστερά έχουν τη λύση για την κρίση. Τη στιγμή όμως που η Αριστερά επενδύει στην ελπίδα για την οικοδόμηση μιας περισσότερο ανοιχτής και ανεκτικής κοινωνίας, η Δεξιά υποχωρεί σε ένα παρελθόν αποκλεισμών. Χωρίς μια σοβαρή στρατηγική για την προστασία της δημοκρατίας, ανατρέχει στην υπεράσπιση της «κουλτούρας» που επανεφευρίσκεται ως «παράδοση», ανυψώνεται ως «κληρονομιά» και θεωρείται αναλλοίωτη. Έχοντας κατασκευάσει τον μύθο της καθαρότητας, στη συνέχεια βάζει στο στόχαστρο αυτούς που τη μολύνουν - μετανάστες, τσιγγάνους, μουσουλμάνους κ.ά. Τα ασφάλιστρα κινδύνου CDS παραμένουν φευγαλέα έννοια, ενώ εκείνοι είναι αναγνωρίσιμοι και ευάλωτοι. Οι στόχοι της μισαλλοδοξίας αλλάζουν ανάλογα με το φόντο: οι Ρομά στην Ουγγαρία, οι Ρουμάνοι στη Βρετανία, οι ισπανόφωνοι στις ΗΠΑ και οι μουσουλμάνοι σε ολόκληρη τη Δύση. Όμως η ρητορική και η πραγματική φύση της κρίσης παραμείνουν απαράλλακτες. Οι πρωταγωνιστές περιγράφονται με βάση τις παραδοσιακές ταυτότητές τους, ωστόσο είναι η παγκόσμια οικονομία εκείνη που διαμορφώνει την αφήγηση.

Εσεις τι ξέρετε για το ΤΤΙΡ; Η Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων ή αλλιώς TTIP (Transatlantic Trade and Investment Partnership) είναι μια συμφωνία που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο στάδιο των -μυστικών- διαπραγματεύσεων μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης (μέσω της Κομισιόν) και ΗΠΑ. Αλλά τι είναι το ΤΤΙΡ και τι γνωρίζουμε γι’ αυτό; Ποιους τομείς θα επηρεάσει και τι επιπτώσεις θα έχει στην καθημερινή μας ζωή; Την Τρίτη 10 Ιουνίου 2014, στις 19:00, στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθηνών (Ακαδημίας 18, 1ος όροφος), το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, οργανώνουν δημόσια εκδήλωση με θέμα:

Η Διατλαντική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων και οι συνέπειές της». Μιλούν οι: o Ulrike Herrmann, δημοσιογράφος (Die Tageszeitung), Βερολίνο o Debbie Barker, διευθύντρια διεθνούς προγράμματος στο Center for Food Safety, Ουάσιγκτον, ΗΠΑ. o Σάββας Ρομπόλης, επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, ομότιμος καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Συντονίζει η Ευρυδίκη Μπερσή, δημοσιογράφος. Η εκδήλωση είναι ανοιχτή στο κοινό, με ταυτόχρονη μετάφραση.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΚΟΣΜΟΣ Αυτό που προκύπτει και από τη συνέντευξη της περασμένης εβδομάδας με τον Ζαν Ιβ Καμί, αλλά και από αυτήν με τη Νόννα Μάγιερ, υπεύθυνη έρευνας του Κέντρου Ευρωπαϊκών Σπουδών (Sciences Po.), είναι πως η πλειοψηφία του κόσμου της εργασίας στη Γαλλία θεωρεί (δυστυχώς) το Εθνικό Μέτωπο υπό την ηγεσία της Μαρίν Λεπέν «εγγυητή του κοινωνικού κράτους».

Η Νόννα Μάγιερ, πρόεδρος του Οργανισμού Γαλλικής Πολιτικής Επιστήμης (ΑFSP), ερευνά τους μετασχηματισμούς της κοινωνικής δράσης, ενώ ασχολείται με τη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος, την πολιτική συμμετοχή, τον ρατσισμό και τον αντισημιτισμό. Μίλησε στην «Αυγή» για την άνοδο της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη και κυρίως για την άνοδο του Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία.

ΝΟΝΝΑ ΜΑΓΙΕΡ:

Παραπειστικός ο λόγος της Μαρίν Λεπέν ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑΜΑΛΗ

Σε τι διαφέρει το Εθνικό Μέτωπο (ΕΜ) του σήμερα από εκείνο του Ζαν Μαρί Λεπέν; H καρδιά του μηνύματός τους είναι ίδια, υπέρ των διακρίσεων και εναντίον της μετανάστευσης. Βασίζεται στην «εθνική επιλογή», που μετονομάστηκε «εθνική προτεραιότητα» και σημαίνει ότι οι δουλειές, οι κοινωνικές παροχές, τα σπίτια, προορίζονται για τους πραγματικούς «Γάλλους». Αλλά, με την κόρη να αναλαμβάνει τα ηνία το στυλ άλλαξε, είναι πιο μαλακό, λιγότερο βίαιο. Δεν έχει πλέον αντισημιτική ρητορική. Είναι περισσότερο στοχευμένο ενάντια στο Ισλάμ, το οποίο παρουσιάζεται αντίθετο με τις δυτικές δημοκρατικές αξίες, και με έξυπνο τρόπο γυρίζει τούμπα το επιχείρημα, παρουσιάζοντας το ΕΜ ως τον πρωταθλητή και υπέρμαχο των δημοκρατικών αξιών -της ισότητας και της ανεκτικότητας- σε αντιδιαστολή με τους μη ανεκτικούς Μουσουλμάνους. Ακόμη, είναι πιο ανοιχτή σε ζητήματα φύλου και οικογένειας (έκτρωσης, γάμου ομοφυλόφιλων). Αντίθετα με τον πατέρα της, που πάνω από όλα ήταν αντισυστημικός, ο στόχος της Μαρίν είναι να πάρει την εξουσία, να εκλεγεί πρόεδρος, να κυβερνήσει τη Γαλλία. Η γαλλική Δεξιά δεν είναι αρκετά δεξιά ώστε να κερδίσει τους ψηφοφόρους του ΕΜ; H γαλλική Δεξιά είναι πολυσχιδής, υπάρχει η Δεξιά του Ντε Γκολ, η Κεντροδεξιά και η Φιλελεύθερη. Ακροδεξιά στοιχεία που πρόσκεινται στο ΕΜ βρίσκονται και εντός της Ένωσης για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP), ομάδες όπως η Ισχυρή Δεξιά (Droite forte) και η Λαϊκή Δεξιά (Droite populaire) και οι υποστηρικτές τους, ενάντια σε αυτούς είναι οι Χριστιανοδημοκράτες και κεντρώα στοιχεία. Αλλά, όπως βλέπουμε από το ΕΜ, με τον λαϊκίστικο τρόπο που τάσσεται ενάντια στις ελίτ και απευθύνεται στον κόσμο, το πραγματικό πρόβλημα είναι η απονομιμοποίηση όλης της Δεξιάς. Η στρατηγική της Μαρίν Λεπέν, όπως και του πατέρα της, είναι να αντιτάξει το

ΕΜ κόντρα στη σοσιαλιστική Κεντροαριστερά και στη συντηρητική Δεξιά, τους οποίους συνδέει με το ειρωνικό «UMPS». Και τα δύο κόμματα κυβέρνησαν, μάλιστα κυβέρνησαν και μαζί (περίοδοι συγκυβέρνησης), και δεν στάθηκαν ικανά να βρουν λύση στα προβλήματα της Γαλλίας.

Οι Γάλλοι εργαζόμενοι την θεωρούν δυστυχώς «εγγυητή του κοινωνικού κράτους»

Τι υπόσχεται το ΕΜ στις ανώτερες τάξεις και τι στον κόσμο της εργασίας; Πώς μπορεί η Αριστερά να κερδίσει αυτόν τον κόσμο;

καετία του ‘90 μια ισχυρή μειοψηφία στράφηκε στο ΕΜ, το 1995 ήδη ήταν πρώτο κόμμα στις προεδρικές εκλογές στους χειρώνακτες. Στις ευρωεκλογές του 2014, το 43% των εργατών που πήγαν να ψηφίσουν το υπερψήφισαν, ενώ η αποχή έφτασε σε ύψος ρεκόρ, πάνω από 70%. Υπάρχει μια καθαρή διχοτόμηση στην εργατική τάξη. Οι πιο επισφαλείς δεν ψηφίζουν ή παραμένουν στην Αριστερά (σε ποσοστό 58% ψήφισαν τον Ολάντ στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2012). Το ΕΜ προσήλκυσε αυτούς που έχουν κάτι να χάσουν, τους τεχνίτες, όσους έχουν κάποια περιουσία. Αυτοί στρέφονται και κατά των πλουσίων και κατά των φτωχότερων που εξαρτώνται από την πρόνοια. Φοβουνται το ενδεχόμενο της κοινωνικής υποβάθμισης, ότι δηλαδή κάποια μέρα θα γίνουν σαν τους από κάτω.

Το ΕΜ υπόσχεται χαμηλότερη φορολογία στους αυτοαπασχολούμενους και ισχυρό κοινωνικό κράτος (αποκλειστικά για τους Γάλλους εργαζόμενους). Πρόκειται για έναν προνοιακό σωβινισμό. Και στις δύο κατηγορίες υπόσχεται επίσης προστατευτισμό, κλείσιμο των συνόρων - να είμαστε «μεταξύ μας», να σταματήσει η μετανάστευση, αλλαγή των νόμων για την υπηκοότητα και «Νόμο και Τάξη». Το πρόβλημα δεν είναι τόσο να κερδίσει η Αριστερά αυτό το ακροατήριο όσο να το ανακτήσει. Η πλειοψηφία των εργατών υποστήριζε τους Σοσιαλιστές και τους Κομμουνιστές. Από τη δε-

Πολλοί αναλυτές βλέπουν αναλογίες με το παρελθόν. Κάποιοι βλέπουν αναλογίες με το 1933, ο πρώην καγκελάριος Σμιτ είπε πρόσφατα ότι η ατμόσφαιρα θυμίζει το 1914. Συμφωνείτε με αυτές τις αναλογίες; Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται. Η δημοκρατία είναι ισχυρότερη απ’ ό,τι στη δεκαετία του ‘30, το κράτος πρόνοιας απορροφά την ύφεση τουλάχιστον στις χώρες του

ευρωπαϊκού Βορρά, είναι ένα νέο είδος καπιταλισμού. Υπάρχει όμως ένα κοινό στοιχείο, οι οικονομικές κρίσεις ( της δεκαετίας του 30 ή του τέλους του 19ου αιώνα) στρέφουν τους ανθρώπους εναντίον των ξένων, των μεταναστών, μετατρέπουν τους «άλλους» σε αποδιοπομπαίους τράγους. Από το 2009, το Ετήσιο Βαρόμετρο για τον Ρατσισμό και την Ξενοφοβία δείχνει ότι ο δείκτης μη ανοχής στις μειονότητες, ειδικά στους προερχόμενους από το Μαγκρέμπ και τους μουσουλμάνους, αυξάνεται σταθερά και αυτό διευρύνει το δυνητικό εκλογικό σώμα της Μ. Λεπέν Πώς βλέπετε το μέλλον της Ευρώπης: Πώς βλέπουν οι Γάλλοι ψηφοφόροι χώρες σαν την Ελλάδα; Είναι πολύ νωρίς για να πει κανείς, θα εξαρτηθεί από το πώς θα προχωρήσει η Ευρώπη, πώς θα αντιδράσει στη δυσαρέσκεια που εκφράζουν οι εκλογείς, αν θα κάνει κοινωνική στροφή. Όσον αφορά την Ελλάδα, οι Γάλλοι είναι αμφίθυμοι, καταλαβαίνουν ότι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές το έχουν παρατραβήξει, ότι ρίχνουν τα βάρη αποκλειστικά στους αδύναμους, ότι για τους πραγματικούς φταίχτες (τραπεζίτες και πλούσιους) είναι business as usual. Αλλά την ίδια στιγμή δεν θέλουν «να πληρώνουν για τον Νότο»...

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΚΟΣΜΟΣ

Μετά το σοκ των ευρωεκλογών για τον ισπανικό δικομματισμό Λαϊκού Κόμματος-Σοσιαλιστών, η παραίτηση του βασιλιά φουντώνει τη λαϊκή αμφισβήτηση ενάντια στο κατεστημένο της ισπανικής συνταγματικής μοναρχίας

Η τελευταία «υπηρεσία» του Χουάν Κάρλος ΤΗΣ ΚΑΚΗΣ ΜΠΑΛΗ

Στην εποχή μας, στη γηραιά ήπειρο, η παραίτηση ενός βασιλιά ή μιας βασίλισσας, «για να ανοίξει τον δρόμο στην επόμενη γενιά», είναι κάτι συνηθισμένο - και απασχολεί περισσότερο τις σελίδες του λάιφ στάιλ και λιγότερο τις πολιτικές σελίδες των εφημερίδων. Μετά βίας θυμούνται οι εκτός Ολλανδίας την αποχώρηση της βασίλισσας Βεατρίκης υπέρ του υιού της, πέρσι, ή οι εκτός Βελγίου την αντίστοιχη παραίτηση του βασιλιά Αλβέρτου. Αυτό θα ευχόταν, σίγουρα, και ο Χουάν Κάρλος της Ισπανίας, όταν αναπάντεχα ανακοίνωσε τη Δευτέρα ότι εγκαταλείπει το θρόνο των Βουρβόνων «στα άξια χέρια» του γιου του Φελίπε. Αντ’ αυτού πλημμύρισαν οι πλατείες των ισπανικών πόλεων από διαδηλωτές που ζητούσαν το τέλος της μοναρχίας, που απαιτούσαν από τη Βουλή της Μαδρίτης να κάνει δημοψήφισμα. Η μεγαλύτερη διαδήλωση έγινε στην Πουέρτα δελ Σολ της Μαδρίτης, στην ίδια πλατεία όπου οι Μαδριλένοι είχαν πανηγυρίσει το 1931 την πτώση του παππού του σημερινού βασιλιά και τη γέννηση της δεύτερης ισπανικής δημοκρατίας - αυτής που τέλειωσε γρήγορα και ματωμένα, με την επικράτηση του δικτάτορα Φράνκο στον ισπανικό εμφύλιο. Οι διαδηλώσεις οργανώθηκαν μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, σε χρόνο - ρεκόρ, και έσπευσαν να πυκνώσουν τις γραμμές τους όλες οι πολιτικές δυνάμεις αριστερότερα του σοσιαλιστικού PSOE - η Ενωμένη Αριστερά, το πράσινο Έκο και η έκπληξη των ευρωεκλογών, το Podemos. Στη Βαρκελώνη και στη χώρα των Βάσκων, οι διαδηλωτές, πέρα από την αντίθεσή τους στη μοναρχία, διατράνωσαν και την επιθυμία τους για ανεξαρτησία. Αλλά και σε αρκετές πόλεις της υπόλοιπης Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής οι Ισπανοί μετανάστες βγήκαν στους δρόμους με τις σημαίες της αβασίλευτης δημοκρατίας. «Ελπίζω να προλάβω να δω την Ισπανία χωρίς βασιλιά μέχρι να πεθάνω», έλεγε συνταξιούχος Ισπανίδα δημοσιογράφος, ειδικευμένη στο ρεπορτάζ των Βουρβόνων.

Λάθη στα χρόνια της κρίσης Παραδόξως, ο Χουάν Κάρλος, αν και ήταν εγγονός ενός μισητού βασιλιά, αν και του... χάρισε τον θρόνο ο Φράνκο πριν πεθάνει, ήταν κατά το μεγαλύτερο μέρος της θητείας του αγαπητός. Κυρίως χάρη στην κρίσιμη άρνησή

του να επιτρέψει στρατιωτικό πραξικόπημα οπερέτα το 1981, αλλά κι επειδή απέφυγε να ζήσει με τη χλιδή των προγόνων του. Όμως, η ανικανότητά του να σταθεί κοντά στον λαό -έστω για το θεαθήναι- στα χρόνια της κρίσης γύρισε το φύλλο. Οι Ισπανοί συγχωρούσαν στον Χουάν Κάρλος τις γυναικοδουλειές του και τις τσαχπινιές του, ως κλασική «μάτσο» κοινωνία, μόνο μέχρι να ξεσπάσει η κρίση. Μετά, όλο και περισσότεροι δεν μπορούσαν πλέον να ανεχτούν τον άνακτα να σκοτώνει ελέφαντες στην Αφρική με τα λεφτά των φορολογουμένων - και με μια ξανθιά Γερμανίδα στο πλάι. Και δεν προσπερνούσαν πια εύκολα τις αποκαλύψεις για τα οικονομικά σκάνδαλα του γαμπρού του βασιλιά. Όμως η μείωση της δημοτικότητας του Χουάν Κάρλος είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Η αμφισβήτηση του συστήματος Σύμφωνα με τον καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στο αυτόνομο πανεπιστήμιο της Μαδρίτης Φερνάντο Βαλεσπίν, οι Ισπανοί, στην αναζήτησή τους για τους ενόχους της κρίσης, κατέληξαν σύντομα στο συμπέρασμα ότι η βασική αιτία ήταν η φούσκα των ακινήτων, με την ευγενική... χορηγία των διεφθαρμένων τοπικών αρχών. Όταν η κεντρική κυβέρνηση της Μαδρίτης απάντησε στην κρίση με δραστική μείωση των κρατικών δαπανών και με σκληρές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, η οργή

Ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος παραδίδει τον θρόνο στα «άξια χέρια» του γιου του Φελίπε

των πολιτών στράφηκε και εναντίον της. Και με κάθε βασιλικό σκάνδαλο και σκανδαλάκι, κι εναντίον του βασιλιά... Η πρώτη πραγματική αμφισβήτηση του συνόλου του πολιτικού συστήματος ξεκίνησε με το κίνημα των Αγανακτισμένων, τον Μάρτιο του 2011. Η διάγνωσή τους ήταν σαφής, επισημαίνει ο Βαλεσπίν: «Η Ισπανία τα τελευταία χρόνια ουσιαστικά έγινε αποικία των δύο μεγάλων κομμάτων (σ.σ.: του συντηρητικού ΡΡ και του σοσιαλιστικού PSOE), χάρη και σε ένα εκλογικό σύστημα επιρρεπές στις πρακτικές των ολιγαρχών. Τα δύο μεγάλα κόμματα νοιάζονταν πολύ περισσότερο για τους τραπεζίτες και τους εργολάβους παρά για τους πολίτες. Κι η αμφισβήτηση των Αγανακτισμένων έφτασε μέχρι πολύ πίσω, μέχρι το 1978 και την επαναφορά της κοινοβουλευτικής μοναρχίας, ως μοναδικό δρόμο για την αποκατάσταση της δημοκρατίας».

Το πρώτο βήμα ήταν οι ευρωεκλογές Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες η αναμενόμενη απόφαση από τα δύο μεγάλα κόμματα την ερχόμενη Τρίτη να ρυθμίσουν νομοθετικά την ενθρόνιση του Φελίπε, με την επίκληση της ανάγκης για σταθερότητα, θα συνεχίσει να βγάζει τους Ισπανούς στον δρόμο. Και θα αποδυναμώσει ακόμη περισσότερο το ΡΡ και κυρίως το PSOE, η αριστερή πτέρυγα και η νεολαία του οποίου συμμετείχε στις διαδηλώσεις για την

κατάργηση της μοναρχίας. Το πρώτο μεγάλο χαστούκι το έφαγε ο ισπανικός δικομματισμός μια βδομάδα νωρίτερα, στις ευρωεκλογές, όταν τα δύο κόμματα μαζί πήραν το μικρότερο ποσοστό στην ιστορία τους, κάτω από 50%. Και τώρα τον χορό για το επόμενο βήμα τον σέρνουν οι Podemos («Μπορούμε»). Ο εκπρόσωπός τους Πάμπλο Ιγκλέσιας χαρακτήρισε από τις Βρυξέλλες, όπου βρέθηκε ως ένας από τους πέντε εκλεγμένους ευρωβουλευτές του νέου σχήματος, «παρελθόν» τη μοναρχία και κατηγόρησε τον οίκο των Βουρβόνων ως «κομμάτι της διαφθοράς» του ισπανικού συστήματος: «Αν η κυβέρνηση πιστεύει ότι ο Φελίπε των Βουρβόνων χαίρει της εμπιστοσύνης των πολιτών, ας κάνει δημοψήφισμα», είπε.

Το Podemos ως κινητήρια δύναμη; Ο καθηγητής της πολιτικής επιστήμης Ινγκλέσιας και οι συνοδοιπόροι του, που έκαναν τη μεγάλη έκπληξη στις κάλπες των ευρωεκλογών, δεν εμφανίστηκαν από το πουθενά. Είναι παιδιά του κινήματος 15Μ (σ.σ. από την 15η Μαΐου, την ημέρα που η αστυνομία προσπάθησε να διαλύσει το κίνημα των Αγανακτισμένων), έφτιαξαν τη λίστα τους για τις ευρωεκλογές με κάλπη ανοιχτή σε όσους ήθελαν να ψηφίσουν -και τελικά ψήφισαν πάνω από 33.000- και ανέδειξαν υποψηφίους στις πρώτες θέσεις, πίσω από τον ίδιο τον Ιγκλέσιας, μια δασκάλα, γνωστή για τον αγώνα της για την υπεράσπιση της δημόσιας παιδείας, έναν πρώην εισαγγελέα στο τμήμα καταπολέμησης της διαφθοράς, έναν δικηγόρο που προσπαθούσε, ενίοτε επιτυχώς, να σταματήσει τους πλειστηριασμούς των σπιτιών όσων δεν μπορούσαν να πληρώσουν το στεγαστικό τους. Οι Podemos βγήκαν από τις συνελεύσεις στις γειτονιές, από τις διαδηλώσεις ενάντια στη λιτότητα, στις κατασχέσεις των σπιτιών. Και θέλουν να κάνουν πραγματικότητα την προφητεία που ζωγράφιζαν οι Αγανακτισμένοι στις σκηνές τους το 2011 σε 50 πόλεις της Ισπανίας: «Προχωράμε αργά, επειδή πάμε μακριά»... Προτεραιότητά τους, τώρα, είναι «να ενωθούν όλες οι δυνάμεις που πραγματικά αγωνίζονται ενάντια στη λιτότητα», όπως λένε. Απευθύνονται σε κόμματα, όπως η Ενωμένη Αριστερά και το πράσινο Έκο και σε τοπικές κινήσεις που παλεύουν ενάντια στις κατασχέσεις και στις λεγόμενες mareas («πλημμύρες»), που παρασέρνουν τη δημόσια Παιδεία και Υγεία στην Ισπανία. Το αν θα εισακουσθούν, εάν θα καταφέρουν με κάποιο τρόπο να στήσουν ένα αριστερό μέτωπο από τις δυνάμεις που στις ευρωεκλογές έπιασαν ένα εντυπωσιακό 20%, μένει να φανεί. Εύκολο δεν θα είναι. Αλλά, ίσως άθελά του ο Χουάν Κάρλος τους προσέφερε μια υπηρεσία, μόλις μία εβδομάδα μετά τις ευρωεκλογές: Την ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα, συντονιζόμενοι ενάντια στη μοναρχία.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΚΟΣΜΟΣ

Ενθύμιον Νορμανδίας

ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ n.kyriakidis@avgi.gr

(Φωτογραφία, Frank Scherschel - Time & Life Pictures/Getty Images)

Ιούνιος ’44

Η χαρά, η ελπίδα, η αισιοδοξία στα πρόσωπα της «αναμνηστικής» φωτογραφίας που αποτύπωσε μάλλον απρόσμενα ο φωτογραφικός φακός κάπου στη Νορμανδία, σε μια ανάπαυλα της προέλασης των Συμμάχων, τον Ιούνιο του 1944, δεν έχουν αλλοιωθεί απ’ τον χρόνο, δεν έχουν «κιτρινίσει», κι ας έχουν περάσει εβδομήντα χρόνια. Η ανεπιτήδευτη έκφραση ενθουσιασμού των Αμερικανών στρατιωτών για τη συνάντησή τους με τις νεαρές ντελικάτες Γαλλίδες στην εξοχή της Νορμανδίας δημιουργεί την αυταπάτη ότι η φωτογραφία είναι μόλις χθεσινή ή ίσως ψηφιακό καρέ από κάποια σύγχρονη «αναπαράσταση» της βιομηχανίας του σινεμά. Η εικόνα προβάλλει σήμερα σαν αλληγορία. Η μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο γέννησε ελπίδες για έ-

Πριν λίγο καιρό, η Guardian «πανηγύριζε» ειρωνικά γράφοντας πως χάρη στις εξωπραγματικές τιμές των ακινήτων στη Βρετανία σχεδόν όλοι οι Βρετανοί είναι σήμερα εκατομμυριούχοι... Αφορμή για το σχόλιο στάθηκε η πώληση μιας εγκαταλειμμένης αποθήκης - πάρκινγκ 50 τετραγωνικών μέτρων στο κεντρικό Λονδίνο έναντι τιμής - ρεκόρ 730.000 ευρώ. Άλλη παρόμοια περίπτωση που σχολιάστηκε απ’ τα βρετανικά ΜΜΕ, ήταν η πώληση μιας γκαρσονιέρας - μινιατούρας 43 τ.μ. με πρόσοψη μήκους μόλις 2,5 μέτρων στο νοτιοανατολικό Λονδίνο, η τιμή της οποίας έφτασε τα 554.000 ευρώ. Οι τιμές των ακινήτων στη χώρα έχουν κυριλεκτικά... «ξεφύγει». Το μέσο ενοίκιο κυμαίνεται πλέον στα 840 ευρώ τον μήνα, ενώ για ένα σπίτι με τρεις κρεβατοκάμαρες στις πιο ακριβές περιοχές του Λονδίνου το ενοίκιο μπορεί να φτάσει ακόμα και τις 6.300 ευρώ την εβδομάδα (!), δηλαδή οκτώ φορές πάνω απ’ τον μέσο εβδομαδιαίο μισθό των 810 ευρώ με τον οποίο αμείβεται ένας μισθωτός στο Λονδίνο. Η Nationwide, ο μεγαλύτερος οργανισμός στεγαστικής αποταμίευσης στη χώρα, προειδοποίησε στις αρχές της εβδομάδας πως οι τιμές των σπιτιών στη Βρετανία έχουν σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ, με το μέσο κόστος απόκτησης ιδιωτικής κατοικίας να είναι σήμερα μεγαλύτερο από ποτέ. Η αγορά ενός μέσου σπιτιού με δύο κρεβατοκάμαρες κοστίζει πλέον σχεδόν 220.000 ευρώ, ποσό μεγαλύτερο απ’ αυτό που είχε υπολογιστεί στην τελευταία περίοδο ανόδου των τιμών των ακινήτων, η κορύφωση της οποίας σημειώθηκε τον Οκτώβριο του 2007, λίγο πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση.

Μια «λαίδη», χιλιάδες «αλήτες»... Όμως, η φούσκα των ακινήτων ενδέχεται να έχει κι άλλες μακροχρόνιες συνέπειες για

να μέλλον φωτεινότερο και δικαιότερο, ειδικά στην Ευρώπη, ελπίδες που όμως διαψεύσθηκαν οικτρά στα μετέπειτα χρόνια και διαψεύδονται μέχρι σήμερα. Παρά τα σκληρά μαθήματα της Ιστορίας -70 χρόνια απ’ την ιστορική απόβαση στη Νορμανδία, 25 χρόνια μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, σχεδόν 20 χρόνια απ’ τους εθνικιστικούς εμφύλιους στην πρώην Γιουγκοσλαβία-, η Ευρώπη συνεχίζει να είναι διαιρεμένη. Σε μετακαπιταλιστική Δύση και «μετα-σοσιαλιστική» Ανατολή. Σε πλούσιο Βορρά και φτωχό Νότο. Η καπιταλιστική κρίση διανύει την κρίσιμη καμπή της υποδαυλίζοντας οικονομικούς ανταγωνισμούς και γεωπολιτικές έριδες, ξυπνώντας τα φαντάσματα του φασισμού και του ναζισμού εκεί όπου νικήθηκαν κατά κράτος. Οι παλιοί σύμμαχοι δεν κάθονται πια στο

ίδιο τραπέζι για να γιορτάσουν τη νίκη τους και η πρωτότυπη λεζάντα που δημοσιεύθηκε κάτω από τη φωτογραφία στο περιοδικό «LIFE» ακούγεται σήμερα σαν ιδανικός εξωραϊσμός: «Όλος ο πολιτισμένος κόσμος αγαπάει τη

Η εξαφάνιση των τάξεων

Γαλλία και το Παρίσι. Οι Αμερικανοί μοιράζονται την αγάπη αυτή νιώθοντας ιδιαίτερη οικειότητα για τους Γάλλους, που πηγάζει από την συγγένεια των επαναστάσεών μας, τις κοινές ιδέες μας και τις συμμαχίες μας σε δύο μεγάλους πολέμους»...

Σύμφωνα με τον Μπόιλ, «αν τα επόμενα 30 χρόνια οι τιμές των ακινήτων συνεχίσουν να αυξάνονται με το ίδιο ρυθμό που αυξήθηκαν τα προηγούμενα τριάντα χρόνια, τότε ένα μέσο σπίτι στη Βρετανία θα κοστίζει το 2044 σχεδόν 1,5 εκατομμύριο ευρώ». Με τέτοιες τιμές, τα περισσότερα μέλη της παραδοσιακής μεσαίας τάξης θα είναι αδύνατον να αντέξουν το κόστος αγοράς σπιτιού. Οι αυξήσεις των μισθών τους δεν θα συμβαδίζουν με τις τεράστιες αυξήσεις που θα έχουν γίνει στις τιμές των ακινήτων. Για να είναι σε θέση να πληρώνουν το ενοίκιο τους ή τις δόσεις των στεγαστικών δανείων τους, θα είναι αναγκασμένοι να κάνουν δύο, τρεις ή ακόμα και τέσσερις δουλειές, με αποτέλεσμα ο ελεύθερος χρόνος τους να εξανεμιστεί...

Νέο προλεταριάτο

τη Βρετανία, προειδοποιούν οι ειδικοί. Συνέπειες που μπορεί να οδηγήσουν τη χώρα σε μια τρομακτική ταξική πόλωση και κατ’ επέκταση σε ιστορική κοινωνική οπισθοδρόμηση. Οι υψηλές τιμές των ακινήτων θα εξαλείψουν τη μεσαία τάξη στα επόμενα τριάντα χρόνια και η βρετανική κοινωνία θα χωριστεί

σε μια «μικροσκοπική ελίτ» κι «ένα τεράστιο ισοπεδωμένο προλεταριάτο», υποστηρίζει ο σύμβουλος της κυβέρνησης Κάμερον, Ντέιβιντ Μπόιλ, μέλος του New Economics Foundation, μιας δεξαμενής σκέψης που εστιάζει τις μελέτες της στην κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη.

«Κανείς δεν θα έχει ελεύθερο χρόνο στη ζωή του, στο σπίτι του, στο γραφείο του, για κανενός είδους ενασχόληση πέρα απ’ τη δουλειά του, επειδή όλοι θα είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε τρεις ή τέσσερις δουλειές για να τα βγάλουμε πέρα», είπε ο Μπόιλ σε πρόσφατη διάλεξή του στο Λονδίνο, επισημαίνοντας πως αυτή η κατάσταση θα οδηγήσει σε μια πνευματικά φτωχή και πολύ λιγότερο ανεκτική κοινωνία όπου θα είναι δύσκολο να ζήσει κανείς. «Πανηγυρίζουμε για την άνοδο των τιμών στα ακίνητα δίχως να αντιλαμβανόμαστε πως αυτό θα καταστρέψει, αν όχι τις δικές μας ζωές, σίγουρα τις ζωές των παιδιών μας. Βαδίζουμε προς μια περίεργη κοινωνία στην οποία θα υπάρχει μια μικρή ελίτ και ένα μεγάλο, σκόρπιο, νέο προλεταριάτο που θα μοχθεί νυχθημερόν και θα είναι δεμένο χειροπόδαρα απ’ τους σπιτονοικοκύρηδες» εξαιτίας των χρεών του, τόνισε χαρακτηριστικά ο Βρετανός ειδικός.

46 ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΑΙΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΗ

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΔΗΜ.ΑΡ.:

Συνέταιροι ναι, κολαούζοι όχι

Έχω απόλυτη συνείδηση ότι η «Αυγή» των τελευταίων χρόνων δεν είναι ο καταλληλότερος χώρος για να δημοσιευτούν κάποιες ψύχραιμες απόψεις για τη σημερινή δεινή κατάσταση της Δημοκρατικής Αριστεράς. Παρ’ όλα αυτά θα το επιχειρήσω για τρεις λόγους: διότι αρκετοί από τους ψηφοφόρους της ΔΗΜ.ΑΡ. εξακολουθούν να διαβάζουν αυτή την εφημερίδα??? διότι το μέλλον ενός προοδευτικού κόμματος πρέπει να ενδιαφέρει -έτσι κι αλλιώς- όλους τους αναγνώστες της σημερινής «Αυγής»??? και διότι την περασμένη Κυριακή δημοσιεύτηκαν μια συνέντευξη και ένα σύντομο άρθρο που, αν και στόχευαν και τα δύο στον ίδιο στόχο, άνοιξαν κατά κάποιο τρόπο μια συζήτηση και από τις σελίδες αυτής της εφημερίδας. Ίσως να είναι πολύ νωρίς για να σκεφτεί κανείς ψύχραιμα όλες τις διαστάσεις της μεγάλης ήττας της ΔΗΜ.ΑΡ. στις ευρωεκλογές. Σίγουρα είναι πολύ νωρίς για βεβαιότητες κάθε είδους - είτε αυτές αναφέρονται στην αποτίμηση των λαθών του κόμματος, είτε αναφέρονται στις ερμηνείες της ψήφου -ή μάλλον της μη ψήφου-, είτε αναφέρονται στις μελλοντικές προοπτικές του χώρου που θέλησε να καλύψει η ΔΗΜ.ΑΡ. Ίσως η πιο εύκολη αφετηρία για έναν προβληματισμό τέτοιου είδους να είναι η ανάλυση των ψήφων που μετακόμισαν (προσωρινά; κανείς δεν μπορεί να ξέρει) σε άλλη γη, σε άλλα μέρη. Είναι, νομίζω, παραπάνω από σαφές ότι πήγαν κυρίως στο Ποτάμι και, δευτερευόντως, στην Ελιά. (Όσοι ψήφοι ήταν να πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ, κατά την άποψή μου, δεν είχαν πάει ποτέ στη ΔΗΜ.ΑΡ.). Γιατί όμως στο Ποτάμι; Είναι λογικό κάποιες μάζες ψηφοφόρων του Κουβέλη και του Λυκούδη, εκ προοιμίου πολιτικοποιημένες και ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένες σε κοινωνικά θέματα, να προτίμησαν έναν άγουρο, εν πολλοίς απροσδιόριστο πολιτικά πολιτικό σχηματισμό που είχε ως μόνο έμβλημα ένα σακίδιο πλάτης και ως μόνο (αν και ευφυές...) σύνθημα «να αλλάξουμε τα πάντα χωρίς να καταστρέψουμε τίποτα»; Πράγματι θα ήταν παράλογο, αν το αποτέλεσμα των εκλογών του 2012 (19 βουλευτές) βασιζόταν σε έναν σκληρό πυρήνα οπαδών του κόμματος. Δεν είναι καθόλου παράλογο όμως αν σκεφτεί κανείς ότι η ΔΗΜ.ΑΡ. τότε ήταν ένα νέο, ελπιδοφόρο και σε πολλά πράγματα καινοφανές για την ελληνική Αριστερά, κόμμα. Γι’ αυτό η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων της δεν απο-

γοητεύτηκε όταν μπήκε στην κυβέρνηση αλλά μάλλον (έστω και για τους δικούς του ο καθένας λόγους) κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο τρικομματικό σχήμα ή όταν αυτή αποχώρησε. Η ΔΗΜ.ΑΡ. έχασε τη δυναμική που είχε. Οι ψήφοι που πήραν στην Ελιά επηρεάστηκαν από δύο κυρίως πράγματα: από την αποτυχία της ηγετικής ομάδας του κόμματος να παρακολουθήσει και να επηρεάσει τις διεργασίες στην κεντροαριστερά (το επιχείρημα περί συμμετοχής τμήματος της Κεντροαριστεράς στην κυβέρνηση ήταν σαθρό από μόνο του για ένα κόμμα που μέχρι πριν από λίγο ήταν στην κυβέρνηση και που βεβαίως, κατά βάθος, δεν επιθυμούσε την πτώση αυτής της κυβέρνησης...), αλλά και από το γνωστό δίλημμα που έθεσε την τελευταία στιγμή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Εκεί η ΔΗΜ.ΑΡ. δεν είχε, δυστυχώς, να αντιτάξει τίποτα. Πότε ακριβώς χάθηκε η δυναμική της ΔΗΜ.ΑΡ.; Νομίζω από τη στιγμή που μπήκε στην κυβέρνηση και δεν μπόρεσε να επικοινωνήσει σωστά τις προθέσεις και τα οράματά της δηλαδή σχεδόν από την αρχή. Στον πολύ κόσμο έμεινε η πικρή γεύση δύο υπουργών που δεν μιλιόντου-

Αν υπάρχει κάποιο μέλλον για τη ΔΗΜ.ΑΡ., αυτό δεν μπορεί να είναι μια αλλαγή πορείας που με τον ίδιο απόλυτο και αλαζονικό τρόπο θα προσπαθήσει να προσκολληθεί σε κάποιους νικητές σαν μεταξύ τους, που κάτι προσπαθούσαν να κάνουν, αλλά δεν ήταν σαφές ακριβώς τι, και ενός μικρού, άκρως ηθικού, αλλά έτσι κι αλλιώς ανέτοιμου για ενδοκυβερνητικές δολοπλοκίες κόμματος. Από εκεί και πέρα ήταν πολύ εύκολο για τον κύριο Σαμαρά με την βοήθεια του κυρίου Βενιζέλου να διώξει ουσιαστικά τη ΔΗΜ.ΑΡ. από την κυβέρνηση. Ο πολύς κόσμος δεν έμαθε ποτέ τους λόγους που έθρεψαν την αποχώρηση της ΔΗΜ.ΑΡ. ούτε πείστηκε ποτέ για την αφορμή αυτής της αποχώρησης

(ΕΡΤ). Είτε κάποιος πίστευε ότι ο Κουβέλης έπρεπε να παραμείνει στην κυβέρνηση, είτε όχι, η ΔΗΜ.ΑΡ. είχε αποτύχει να εκφράσει το καινούργιο που ήθελαν οι ψηφοφόροι της. Ακόμα χειρότερα πήγαν τα πράγματα μετά την αποχώρηση από την κυβέρνηση. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίστηκε από ένα μπερδεμένο πολιτικό στίγμα, από συνεχείς αντιφάσεις, από την πλάστιγγα να γέρνει συχνά προς την αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ. Και πάλι ο πολύς κόσμος δεν καταλάβαινε: αφού υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ, τι χρειαζόταν ένα δεύτερο, μικρότερο, «συριζέικο» κόμμα; Ποιος ο λόγος ύπαρξής του; Μονάχα λίγο πριν τις εκλογές η ΔΗΜ.ΑΡ. άρχισε να ξαναβρίσκει έναν δικό της βηματισμό, αν και παρέμενε απελπιστικά φτωχή η προσωπικότητά της. Και τώρα τι; Είναι εμφανές ότι όλα πρέπει να συζητηθούν από την αρχή - εκτός βεβαίως από τις βασικές αρχές που έκαναν τη ΔΗΜ.ΑΡ. να αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ πριν μερικά χρόνια. Αν το ζητούμενο σήμερα στην Ελλάδα είναι να πάψουμε να έχουμε αυτοδύναμες μονοκομματικές κυβερνήσεις, αν το ζητούμενο είναι να έχουμε μια δημοκρατία που

θα βασίζεται σε έναν προγραμματικό πλουραλισμό απόψεων, τότε η ΔΗΜ.ΑΡ. μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη συγκρότηση μιας μεγάλης προοδευτικής συμπαράταξης. Όπως στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, η Ελλάδα θα έχει δύο μεγάλα μπλοκ, ένα συντηρητικό και ένα προοδευτικό. Στα μπλοκ αυτά θα συνεργάζονται διάφορα, μεγάλα ή μικρά, αυτόνομα κόμματα, το καθένα με τον λόγο του και το πρόγραμμά του. Αν κάτι έδειξαν οι ευρωεκλογές, είναι ότι τελείωσε -ίσως για πάντα- η εποχή των μονοκομματικών κυβερνήσεων. Βεβαίως τα πράγματα για τη ΔΗΜ.ΑΡ. δεν θα είναι εύκολα ούτε σε αυτό το πεδίο, ιδιαίτερα μετά την πανωλεθρία των ευρωεκλογών. Οι συνομιλητές σου αλλιώς σε ακούνε όταν έχεις 6% και αλλιώς όταν έχεις 1% (πόσο μάλλον όταν βάζεις προαπαιτούμενα! Ποιος θα σε πάρει στα σοβαρά; Κανείς). Όμως ο κόσμος της ΔΗΜ.ΑΡ. είναι εκεί ή έστω κάπου εκεί κοντά. Υπάρχει. Και ο διάλογος για μια μεγάλη προοδευτική συμπαράταξη πρέπει να αρχίζει χωρίς προαπαιτούμενα, αποκλεισμούς, υποσημειώσεις. Το πού θα καταλήξουν αυτές οι διεργασίες -σε δύο; τρία; δεκαπέντε χιλιάδες κόμματα;- αυτό δεν το ξέρει κανείς. Αυτό θα το αποφασίσουν και πάλι οι ψηφοφόροι. Το βασικό είναι να αρχίσει ένας διάλογος και να τεθούν οι βάσεις μιας προγραμματικής συμφωνίας για ένα νέο μπλοκ εξουσίας. Ένα νέο μπλοκ εξουσίας στο οποίο θα λαβαίνουν μέρος όλες εκείνες οι δυνάμεις της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς που θα θέλουν να δώσουν ένα νέο, σύγχρονο πρόσωπο σε αυτή τη χώρα. Κάποιοι, σε αυτή τη συμπαράταξη, θα είναι ίσως πιο μεγάλοι και άλλοι πιο μικροί. Όποιος όμως προσπαθήσει να δει τις άλλες δυνάμεις απλώς σαν κολαούζους, σαν ενοχλητικά συμπληρώματα, τότε δεν θα κάνει ποτέ τίποτα. Και δικαίως δυνάμεις σαν αυτές του Ποταμιού θα του πουν: «ευχαριστώ δεν θα πάρω». Αν λοιπόν υπάρχει κάποιο μέλλον για τη ΔΗΜ.ΑΡ., αυτό δεν μπορεί να είναι μια αλλαγή πορείας που με τον ίδιο απόλυτο και αλαζονικό τρόπο (όπως αυτόν της προεκλογικής περιόδου) θα προσπαθήσει να προσκολληθεί σε κάποιους νικητές. Η ήττα είναι κακό πράγμα, αλλά μερικές φορές μας βοηθάει να είμαστε πιο ανοιχτοί στις αντιλήψεις μας. Εάν βεβαίως το ζητούμενο δεν είναι κάποια στελέχη (και δεν εννοώ τον Φώτη τον Κουβέλη) να συνεχίσουν πάση θυσία να είναι στελέχη.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

AΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΤΑΖΙΔΗΣ

«ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2014»

Καλή η συμμετοχή, καλύτερη η... πρόκριση! Η εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου ξεκινάει τους αγώνες της στο «Μουντιάλ 2014» και στα γήπεδα της Βραζιλίας κάνοντας πρεμιέρα στις 16 Ιουνίου με αντίπαλο την εθνική Κολομβίας. Αν συνυπολογίσουμε τις παθογένειες του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου, αποτελεί επιτυχία το γεγονός ότι η Ελλάδα συμμετέχει για δεύτερη διαδοχική φορά στην κορυφαία παγκόσμια ποδοσφαιρική διοργάνωση. Βέβαια τόσο ο προπονητής, όσο και οι διεθνείς μας θέλουν να καταφέρουν κάτι περισσότερο απ’ ό,τι το 2010 στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής, όπου πέτυχαν την πρώτη τους νίκη, αλλά απέτυχαν να προκριθούν στους «16» της διοργάνωσης. Με αντιπάλους τις Κολομβία, Ακτή Ελεφαντοστού και Ιαπωνία η πρόκριση στην επόμενη φάση είναι δύσκολη, όχι όμως και αδύνατη. Η εθνική μας ομάδα έχει δείξει «προσωπικότητα» στα δύσκολα, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών της

Ένα βήμα παραπάνω θέλει να κάνει η Εθνική μας στη διοργάνωση της Βραζιλίας... παίζει ή έχει παίξει κατά το παρελθόν σε ομάδες του εξωτερικού, οι περισσότεροι σε πολύ καλύτερα πρωταθλήματα από το δικό μας (Καρνέζης, Τοροσίδης, Βύντρα, Παπασταθόπουλος, Μόρας, Χολέμπας, Τζαβέλλας, Τζιόλης, Καραγκούνης, Κατσουράνης, Κονέ, Χριστοδουλόπουλος, Ταχτσίδης, Φερφατζίδης, Μήτρογλου, Γκέκας, Σαμαράς). Μόνο οι Γλύκος, Καπίνο, Μανωλάς, Μανιάτης, Σάμαρης, Σαλπιγγίδης δεν έχουν αγωνιστεί σε ομάδες του εξωτερικού, αλλά κι αυτοί έχουν μεγάλη εμπειρία παίζοντας σε υψηλό επίπεδο με τις φανέλες του Ολυμπιακού, του ΠΑΟΚ και του Παναθηναϊκού. Με βάση την εικόνα που έδειξε η Ελλάδα στα δύο φιλικά 0-0 κόντρα στην Πορτογαλία και τη Νιγηρία, η ε-

θνική μας έχει αρκετά καλή λειτουργία στην άμυνα, αλλά το γεγονός ότι δεν βρήκε... δίχτυα σε δύο ματς είναι κάτι που πρέπει να διορθωθεί άμεσα. «Έχουμε καλή ομάδα και το έχουμε αποδείξει τα τελευταία χρόνια. Έχουμε καλούς κι έμπειρους παίκτες και ξέρουμε να διαχειριζόμαστε δυνατά και δύσκολα παιχνίδια. Δεν χάσαμε και σήμερα, κάναμε στη συνέχεια και κάποιες ευκαιρίες για ένα γκολ. Ήταν ένα δυνατό παιχνίδι να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας, πιστεύω στην πρεμιέρα του Μουντιάλ να είμαστε έτοιμοι» είπε ο τερματοφύλακας της εθνικής μας, Ορέστης Καρνέζης, μετά τον φιλικό αγώνα με την Πορτογαλία. Το γεγονός ότι ο κορυφαίος Έλληνας σκόρερ, Κώστας Μήτρογλου, δεν έχει βρει ακόμη τον «εαυτό» του, μετά

τον σοβαρό τραυματισμό του στο τέλος του 2013, είναι ένα σοβαρό θέμα, αλλά ο ίδιος είναι... καθησυχαστικός: «Νιώθω καλά και έτοιμος να βοηθήσω την Εθνική. Έχω πίστη στον εαυτό μου και ξέρω ότι μπορώ να προσφέρω πολλά στην ομάδα μου. Ο προπονητής με υπολογίζει και θα τα δώσω όλα για τους συμπαίκτες μου. Αν και δεν έχω σκοράρει τους τελευταίους μήνες, έχω ακόμη αυτοπεποίθηση. Δεν έχω ξεχάσει να σκοράρω, μην ανησυχείτε για μένα». Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος, που στην πρώτη του χρονιά με τη φανέλα της Μπορούσια Ντόρτμουντ ψηφίστηκε στην καλύτερη ενδεκάδας στη «Μπουντεσλίγκα» θεωρεί «κλειδί» τον αγώνα της πρεμιέρας με την Κολομβία: «Πιστεύω είναι πολύ ση-

μαντικό αν κερδίσουμε το πρώτο παιχνίδι. Έχουμε δει ότι με τέσσερις βαθμούς μπορούμε να προκριθούμε στην επόμενη φάση οπότε όπως καταλαβαίνετε το ματς με την Κολομβία είναι κλειδί για την πορεία μας στο Παγκόσμιο Κύπελλο». Όπως και να’ χει, η εθνική μας θέλει να κάνει ένα βήμα παραπάνω σε σχέση με τις προηγούμενες διοργανώσεις. Το 1994 στις ΗΠΑ είχε μόνο ήττες με παθητικό 0-10 γκολ σε τρεις αγώνες. Στη Νότια Αφρική νίκησε 21 τη Νιγηρία, αλλά αποκλείστηκε από την Αργεντινή (0-2) και τη Νότια Κορέα (0-2). Ο Γιώργος Καραγκούνης υποσχέθηκε ότι θα κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να επιστρέψουν στην Ελλάδα όσο το δυνατόν αργότερα! Μακάρι...

ΟΙ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΔΟΣΕΙΣ

Το πρόγραμμα και οι πόλεις των αγώνων Μέσα από τις συχνότητες της ΝΕΡΙΤ, της ΝΕΡΙΤsports και της ΝΕΡΙΤ HD, θα δούμε σε απευθείας μεταδόσεις όλες τις «μάχες» στα γήπεδα της Βραζιλίας, ενώ και τα 64 παιχνίδια θα μεταδοθούν και σε επανάληψη. Αναλυτικά το πρόγραμμα του «Μουντιάλ 2014» σε ώρες Ελλάδας και οι πόλεις που θα φιλοξενήσουν τις αναμετρήσεις: ΠΕΜΠΤΗ 12 IOYNIOY 23.00 Βραζιλία - Κροατία (Σαο Πάουλο) ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 Μεξικό - Καμερούν (Νατάλ) 22.00 Ισπανία - Ολλανδία (Σαλβαντόρ) 01.00 Χιλή - Αυστραλία (Κουιάμπα) ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 Κολομβία - Ελλάδα (Μπέλο Οριζόντε) 22.00 Ουρουγουάη - Κόστα Ρίκα (Φορταλέζα) 01.00 Αγγλία - Ιταλία (Μαναούς) 04.00 Ακτή Ελεφαντοστού - Ιαπωνία (Ρεσίφε) ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 Ελβετία - Εκουαδόρ (Μπραζίλια) 22.00 Γαλλία - Ονδούρα (Πόρτο Αλέγκρε) 01.00 Αργεντινή - Βοσνία (Ρίο Ντε Τζανέιρο) ΔΕΥΤΕΡΑ 16 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 Γερμανία - Πορτογαλία (Σαλβαντόρ) 22.00 Ιράν - Νιγηρία (Κουριτίμπα) 01.00 Γκάνα - ΗΠΑ (Νατάλ) ΤΡΙΤΗ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 Βέλγιο - Αλγερία (Μπέλο Οριζόντε) 22.00 Βραζιλία - Μεξικό (Φορταλέζα) 01.00 Ρωσία - Νότια Κορέα (Κουιάμπα) ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 Αυστραλία - Ολλανδία (Πόρτο Αλέγκρε) 22.00 Ισπανία - Χιλή (Ρίο Ντε Τζανέιρο)

01.00 Καμερούν - Κροατία (Μαναούς) ΠΕΜΠΤΗ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 Κολομβία - Ακτή Ελεφαντοστού (Μπραζίλια) 22.00 Ουρουγουάη - Αγγλία (Σάο Πάουλο) 01.00 Ιαπωνία - Ελλάδα (Νατάλ) ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 Ιταλία - Κόστα Ρίκα (Ρεσίφε) 22.00 Ελβετία - Γαλλία (Σαλβαντόρ) 01.00 Ονδούρα - Εκουαδόρ (Κουριτίμπα) ΣΑΒΒΑΤΟ 21 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 Αργεντινή - Ιράν (Μπέλο Οριζόντε) 22.00 Γερμανία - Γκάνα (Φορταλέζα) 01.00 Νιγηρία - Βοσνία (Κουιάμπα) ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 Βέλγιο - Ρωσία (Ρίο Ντε Τζανέιρο) 22.00 Νότια Κορέα - Αλγερία (Πόρτο Αλέγκρε) 01.00 Η.Π.Α. - Πορτογαλία (Μαναούς) ΔΕΥΤΕΡΑ 23 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 Αυστραλία - Ισπανία (Κουριτίμπα) 19.00 Ολλανδία - Χιλή (Σάο Πάουλο) 23.00 Κροατία - Μεξικό (Ρεσίφε) 23.00 Καμερούν - Βραζιλία (Μπραζίλια) ΤΡΙΤΗ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 Κόστα Ρίκα - Αγγλία (Μπέλο Οριζόντε) 19.00 Ιταλία - Ουρουγουάη (Νατάλ) 23.00 Ιαπωνία - Κολομβία (Κουιάμπα) 23.00 Ελλάδα - Ακτή Ελεφαντοστού (Φορταλέζα) ΤΕΤΑΡΤΗ 25 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 Βοσνία - Ιράν (Σλαβαντόρ) 19.00 Νιγηρία - Αργεντινή (Πόρτο Αλέγκρε) 23.00 Ονδούρα - Ελβετία (Μαναούς) 23.00 Εκουαδόρ - Γαλλία (Ρίο Ντε Τζανέιρο)

ΠΕΜΠΤΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 Πορτογαλία - Γκάνα (Μπραζίλια) 19.00 Η.Π.Α. - Γερμανία (Ρεσίφε) 23.00 Νότια Κορέα - Βέλγιο (Σάο Πάουλο) 23.00 Αλγερία - Ρωσία (Κουριτίμπα) ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 αγώνας «νοκ άουτ» (Μπέλο Οριζόντε) , 23.00 αγώνας «νοκ άουτ» (Ρίο Ντε Τζανέιρο) ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 αγώνας «νοκ άουτ» (Φορταλέζα), 23.00 αγώνας «νοκ άουτ» (Ρεσίφε) ΔΕΥΤΕΡΑ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 19.00 αγώνας «νοκ άουτ» (Μπραζίλια), 23.00 αγώνας «νοκ άουτ» (Πόρτο Αλέγκρε) ΤΡΙΤΗ 1 ΙΟΥΛΙΟΥ 19.00 αγώνας «νοκ άουτ» (Σάο Πάουλο), 23.00 αγώνας «νοκ άουτ» (Σαλβαντόρ) ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 4 ΙΟΥΛΙΟΥ 19.00 προημιτελικός (Ρίο Ντε Τζανέιρο), 23.00 προημιτελικός (Φορταλέζα) ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΙΟΥΛΙΟΥ 19.00 προημιτελικός (Μπραζίλια), 23.00 προημιτελικός (Σαλβαντόρ) ΤΡΙΤΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ 23.00 ημιτελικός (Μπέλο Οριζόντε) ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 23.00 ημιτελικός (Σάο Πάουλο) ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 23.00 μικρός τελικός (Μπραζίλια) ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ 22.00 τελικός (Ρίο Ντε Τζανέιρο)

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

AΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ

Aπώλεια ο Φαλκάο, όχι μόνο για την Κολομβία... ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΑΡΟΥΝΤΑ

Η Κολομβία, η ομάδα του Αργεντίνου προπονητή Χοσέ Πέκερμαν, που έχει διατελέσει στο παρελθόν ομοσπονδιακός τεχνικός και στην εθνική ομάδα της χώρας του, θα συμμετάσχει για πέμπτη φορά στην τελική φάση ενός «Μουντιάλ». Κι αυτό γιατί πραγματοποίησε μια σπουδαία πορεία στην προκριματική φάση της Λατινικής Αμερικής, τερματίζοντας στη δεύτερη θέση πίσω από την Αργεντινή, συγκεντρώνοντας 30 βαθμούς (9 νίκες, 3 ισοπαλίες, 4 ήττες). Οι προηγούμενες παρουσίες της Κολομβίας σε Μουντιάλ ήταν το 1962, το 1990, το 1994, και το 1998. Στην πρώτη της συμμετοχή αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων, ούσα τελευταία πίσω από ΕΣΣΔ, Γιουγκοσλαβία και Ουρουγουάη. Το 1990 προκρίνεται για πρώτη φορά από τους ομίλους ως μια από τις καλύτερες τρίτες (πίσω από Δ. Γερμανία και Γιουγκοσλαβία, μπροστά από τα Ηνωμενα Αραβικά Εμιράτα), και αποκλείεται στη φάση των «16» από το Καμερούν (1-2). Τέσσερα χρόνια αργότερα, αποτυγχάνει παρά τις αυξημένες προσδοκίες, καταλαμβάνοντας την τελευταία θέση στον όμιλο, καθώς την πέρασαν κατά σειρά η Ρουμανία, η Ελβετία και οι ΗΠΑ. Το 1998 μπόρεσε να περάσει την Τυνησία, αλλά μένει έξω από τη συνέχεια του θεσμού, αφού τις δύο προνομιούχες θέσεις πρόκρισης πήραν η Ρουμανία και η Αγγλία. Σε ενεστώτα χρόνο η μεγάλη πληγή για την ομάδα, που ψαλιδίζει κατά πολύ τις πιθανότητες της για την επίτευξη κάποιας διάκρισης, είναι η τελική απουσία του Φαλκάο από το ρόστερ της ομάδας (λόγω ανετοιμότητας μετά τον σοβαρό τραυματισμό που υπέστη αρκετούς μήνες πριν), καθώς πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους στράικερ στον κόσμο. Η απουσία αυτή «συμφέρει» την εθνική μας, αλλά κάνει «φτωχότερη» τη διοργάνωση. Από τους υπόλοιπους, ξεχωρίζουν τα ονόματα του Γκουτιέρες, του Γκουαρίν, του Γκουαντράντο, του Μπάκα, του Κιντέρο, και του Ροντρίγκεζ.

Ακτή Ελεφαντοστού... Εδώ και πολλά χρόνια ακούγονται καλά λόγια για την ομάδα της Ακτής Ελεφαντοστού, κυρίως λόγω του γεγονότος πως σε αυτό το διάστημα διαθέτει σταθερά στο δυναμικό της ορισμένα από τα πιο γνωστά ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού στερεώματος. Όμως, για διάφορους λόγους, το μεγάλο άλμα δεν έχει γίνει κατά τις δύο προηγούμενες συμμετοχές της σε «Μουντιάλ». Εξάλλου, ακόμα και στα Κόπα Άφρικα, ενώ φτάνει στη βρύση συχνά, νερό δεν...

«Στο... περίμενε» για τη διάκριση η Ακτή Ελεφαντοστού, σταθερά παρούσα σε «Μουντιάλ» η Ιαπωνία... πίνει, μένοντας στον μοναδικό της τίτλο, αυτόν του 1992... Βέβαια, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το καθοριστικό στοιχείο πως η αφρικανική ομάδα κληρώθηκε στις δύο πρώτες της συμμετοχές σε πολύ δύσκολους ομίλους. Το 2006 μπόρεσε να αφήσει πίσω της τη Σερβία-Μαυροβούνιο, αλλά η Αργεντινή και η Ολλανδία αποδείχτηκαν ανυπέρβλητα εμπόδια για τους Ιβοριανούς. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η Ακτή ξεπέρασε τη Βόρεια Κορέα, αλλά όχι και τη Βραζιλία και την Πορτογαλία. Στο «Μουντιάλ 2014» οι παίκτες του προπονητή Λαμουσί έχουν μπροστά τους μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να σημειώσουν την πρώτη τους πρόκριση. Στα «μπαράζ» της αφρικανικής ζώνης είχαν αποκλείσει τη Σενεγάλη (3-1, 1-1). Για να φτάσει εκεί η Ακτή Ελεφαντοστού είχε καταλάβει αήττητη την πρώτη θέση σε έναν όμιλο που συμμετείχαν το Μαρόκο, η Γκάμπια και η Τανζανία, συγκεντρώνοντας 14 βαθμούς (4 νίκες και 2 ισοπαλίες), τέσσερις περισσότερους από το δεύτερο Μαρόκο… Στην τελική σύνθεση της ομάδας μπορεί κανείς να συναντήσει σπουδαία ονόματα όπως τα αδέρφια Τουρέ, ο Ζοκορά, ο Τιοτέ, ο Καλού, ο Ζερβίνιο, και κυρίως αυτό του Ντρογκμπά, που εδώ και πολλά χρόνια συγκαταλέγεται στους καλύτερους επιθετικούς του κόσμου, ενώ δεν του λείπουν οι σημαντικές διακρίσεις σε διασυλλογικό επίπεδο.

Ιαπωνία... Τρέχοντας ξανά προς την πρόκριση; H Iαπωνία δίνει πια σταθερά το «παρών» της στα «Μουντιάλ», από αυτό στα γαλλικά γήπεδα το 1998 (όταν και κατετάγη τέταρτη και τελευταία στον όμιλο πίσω από Αργεντινή, Κροατία και Τζαμάικα), έως αυτό που θα διεξαχθεί σε λίγες μέρες στα γήπεδα της Βραζιλίας. Το 2002, ούσα συνδιοργανώτρια με τη Ν. Κορέα, προκρίνεται για πρώτη φορά στους «16», καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στον όμιλο της με 7 βαθμούς (μπροστά από Βέλγιο, Ρωσία και Τυνησία). Χάνοντας από την Τουρκία με 0-1 έμεινε έξω από τους προημιτελικούς. Το 2006, κατά σειρά η Βραζιλία, η Αυστραλία και η Κροατία αφήνουν την ασιατική ομάδα στην τελευταία θέση και στον αποκλεισμό. Στο τελευταίο «Μουντιάλ», αυτό της Ν. Αφρικής το 2010, η Ιαπωνία κατάφερε να προκριθεί εκ νέου στους «16»,

αφού βγήκε στη φάση των ομίλων δεύτερη (πίσω από Ολλανδία, μπροστά από Δανία και Καμερούν). Στα «νοκ άουτ» δυσκόλεψε πάρα πολύ την Παραγουάη, καθώς μετά το 0-0 της κανονικής διάρκειας και της παράτασης οι δύο ομάδες οδηγήθηκαν στη διαδικασία των πέναλτι. Εκεί, οι

Ασιάτες ηττήθηκαν με 5-3. Η ομάδα που προπονεί ο Ιταλός Αλμπέρτο Τζακερόνι προκρίθηκε στο «Μουντιάλ 2014» μετά από συμμετοχή σε δύο προκριματικές φάσεις, που διεξήχθησαν με τη μορφή ομίλων. Στη δεύτερη και καθοριστική φάση, η Ιαπωνία συγκεντρώνοντας 17 βαθμούς (5 νίκες, 2 ισοπαλίες, 1 ήττα) κατέλαβε την πρώτη θέση (μπροστά από Αυστραλία, Ιορδανία, Ομάν και Ιράκ). Από τους παίκτες της ξεχωρίζουν οι Ναγκάβα, Ναγκατόμο, Χόντα, Κιγιοτάκε, καθώς και ο τερματοφύλακας Καβασίμα...

Ο Ρανταμέλ Φαλκάο είναι η μεγαλύτερη απουσία σ’ αυτό το «Μουντιάλ»...

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

AΘΛΗΤΙΣΜΟΣ Οι προετοιμασίες για το Παγκόσμιο Κύπελλο δεν είναι μόνον διασκέδαση και ποδόσφαιρο. Πολλές πτυχές της σύγχρονης Βραζιλίας, της μεγάλης αυτής, αναδυόμενης οικονομίας του κόσμου, ενός κράματος «ξένων» και γηγενών πολιτισμών, παραμένουν άγνωστες και «ανεξερεύνητες». Κι όσο μεγαλύτερη προσοχή δίνει κανείς σήμερα στα επιμέρους χαρακτηριστικά και γνωρίσματά της, τόσο αντιλαμβάνεται έκπληκτος πως πολλά απ’ όσα νόμιζε ότι γνώρισε για την αχανή χώρα του Αμαζονίου ήταν λάθος. Νά μερικά απ’ αυτά:

Το Μουντιάλ και η «άγνωστη» Βραζιλία Πολλοί Βραζιλιάνοι αισθάνονται ότι η FIFA τους υπαγόρευσε τους όρους της αφότου ανέθεσε τη διοργάνωση του Μουντιάλ στη χώρα τους.

Η Βραζιλία είναι πραγματικά μια πολύ μεγάλη χώρα. Είναι μεγαλύτερη σε έκταση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και το μεγαλύτερο μέρος της είναι αραιοκατοικημένο τροπικό δάσος. Οι αγώνες θα φιλοξενηθούν σε 12 πόλεις που αν θελήσει κανείς να τις επισκεφθεί όλες, θα πρέπει να διανύσει πετώντας συνολικά 8.000 χλμ.! Είναι ένα πυκνό μωσαϊκό εθνοτήτων και φυλών. Το Σάο Πάολο αποτελεί την πατρίδα της μεγαλύτερης ιαπωνικής εθνικής κοινότητας, εκτός Ιαπωνίας. Υπάρχουν επίσης 10 εκατομμύρια πολίτες λιβανικής καταγωγής, δηλαδή τρεις φορές περισσότεροι από τον πληθυσμό του ίδιου του Λιβάνου. Με πληθυσμό άνω των 200 εκατομμυρίων, οι φυλές των αυτοχθόνων είναι κυριολεκτικά χιλιάδες, ωστόσο καμιά φυλετική ομάδα δεν αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 50% του συνολικού πληθυσμού. Η πρόεδρος Ντίλμα Ρούσεφ ήταν πρώην αντάρτισσα που φυλακίστηκε και βασανίστηκε στη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας τη δεκαετία του ‘60. Μετά την απελευθέρωσή της, σπούδασε οικονομικά. Όπως ο προκάτοχός της Λούλα, είναι κι η ίδια πραγματίστρια, προωθώντας ωστόσο μια σειρά από προοδευτικούς νόμους, όπως ο πρόσφατος για την ουδετερότητα του Διαδικτύου που εξασφαλίζει και εγγυάται την ιδιωτικότητα των χρηστών. Τα ποδοσφαιρικά γήπεδα θα κοστίσουν στη χώρα 3,47 δισ. δολάρια, δηλαδή τρεις φορές περισσότερα απ’ το 1,1 δισ. που δαπάνησε η Νότια Αφρική για το Μουντιάλ του 2010. Τα περισσότερα στάδια έχουν υπερβεί τους προβλεπόμενους προϋπολογισμούς και ορισμένα ίσως να μην χρησιμοποιηθούν ποτέ ξανά. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα, το γήπεδο του Μανάους, πρωτεύουσας της πολιτείας Αμαζόνας, που υπερέβη τον προβλεπόμενο προϋπολογισμό κατά 67 εκατ. δολάρια, ενώ η τοπική ομάδα μπορεί να γεμίσει λιγότερο από το 5% των 42.000 θέσεών του... Η FIFA υποχρέωσε τη Βραζιλία να αλλάξει τη νομοθεσία της για να φιλοξε-

νήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο. Πολλοί από τους ομοσπονδιακούς νόμους της χώρας έρχονται σε σύγκρουση με τους εμπορικούς μηχανισμούς της «μη κερδοσκοπικής» FIFA που είναι ο επίσημος διοργανωτής. Η παγκόσμια ποδοσφαιρική ομοσπονδία απαίτησε να ισχύσουν εξαιρέσεις από την ομοσπονδιακή νομοθεσία, με αποκορύφωμα τον νόμο-ομπρέλα για το Παγκόσμιο Κύπελλο που ψηφίστηκε από το κοινο-

βούλιο και υπογράφηκε από την πρόεδρο Ρούσεφ. Ο νόμος αυτός απαλλάσσει τη FIFA από την καταβολή φόρων και την υποχρέωση έκδοσης βίζας για τα μέλη της. Για να κατευνάσει επίσης την αμερικανική πολυεθνική ζυθοποιία Budweiser που είναι χορηγός της, η FIFA απαίτησε να αρθεί η απαγόρευση χρήσης αλκοόλ στα γήπεδα, η οποία ίσχυε μέχρι πρότινος σε πανεθνική κλίμακα με στόχο τον περιορισμό της βίας.

Μόνον το 48% των Βραζιλιάνων εξακολουθούν σήμερα να βλέπουν ευνοϊκά το Μουντιάλ, από το 79% που ήταν το ποσοστό αυτό το 2008. Τι φταίει άραγε; Οι ατελείωτες κρατικές δαπάνες; Η διαφθορά; Η αστυνομοκρατία; Το χάσμα ανάμεσα στη χλιδή και τις καθημερινές ανάγκες; Πιθανόν ναι. Υπάρχει όμως κι ένας άλλος λόγος: οι Βραζιλιάνοι δεν θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν τους αγώνες! Τα διαθέσιμα εισιτήρια είναι μόλις 3,3 εκατομμύρια σε μια χώρα 200 εκατομμυρίων... Και να σκεφτεί κανείς πως οι τιμές των εισιτηρίων για τον τελικό ξεκινούν από τα 440 δολάρια και φτάνουν ώς τα 990! H FIFA έχει «συνδέσει» έναν αριθμό εισιτηρίων με ταξιδιωτικά πακέτα. Πολλά εισιτήρια έχουν επίσης συγκεντρώσει στα χέρια τους πράκτορες, αλλοδαποί και VIPs. Όχι μόνον οι Βραζιλιάνοι πλήρωσαν εκ των προτέρων υψηλό τίμημα, αλλά ούτε καν προσκλήθηκαν στο πάρτι... Η θάλασσα του Ρίο είναι κυριολεκτικά γεμάτη... σκατά! Με ποσοστό περιεκτικότητας κοπράνων 70 φορές πάνω από το νόμιμο όριο, το... «κορίτσι από την Ιπανέμα» μάλλον θα το σκεφτεί δυο φορές για να βουτήξει τα δά-

κτυλα των ποδιών της στη θάλασσα του Ρίο Ντε Τζανέιρο... «Είχαμε μερικά περιστατικά που άνθρωποι έπεσαν στο νερό και βγήκαν έξω με κόκκινες κουκκίδες στο σώμα τους», δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Δανός Ολυμπιονίκης Ιστιοπλοΐας Άλαν Νέρεγκαρντ εκφράζοντας την ανησυχία του για την καταλληλότητα της θάλασσας όπου θα διεξαχθούν τα αγωνίσματα της 31ης Ολυμπιάδας του Ρίο Ντε Τζανέιρο, το 2016. Στη θάλασσα έχουν βρεθεί νεκρά άλογα, χύνονται λύματα, ενώ εκεί καταλήγει η απορροή μιας γιγάντιας χωματερής. Η μορφολογία του εδάφους συντελεί στο πρόβλημα. Οι λόφοι γύρω από την πόλη σχηματίζουν ένα «μπολ», ένα βραχώδες «δοχείο» αποστράγγισης που διοχετεύει λύματα και απορροές απ’ τους ανοιχτούς υπονόμους στον κόλπο του Ρίο, ο οποίος συνδέεται με τον ωκεανό μέσω ανοίγματος μήκους μόλις 1,6 χιλιομέτρων. Το γεγονός αυτό εξηγεί γιατί οι ρύποι δεν διαχέονται στην ανοιχτή θάλασσα. Οι τοπικές αρχές έχουν δεσμευτεί ότι θα μειώσουν τη θαλάσσια ρύπανση στον Κόλπο του Ρίο κατά 80% μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, ωστόσο ακόμα η κατάσταση δεν έχει αλλάξει. Ν.Κ.

Οι όμιλοι της α’ φάσης Οι οκτώ όμιλοι της α’ φάσης του «Μουντιάλ 2014» είναι: Πρώτος όμιλος: Βραζιλία, Καμερούν, Μεξικό, Κροατία Δεύτερος όμιλος: Ισπανία, Χιλή, Αυστραλία, Ολλανδία Τρίτος όμιλος: Κολομβία, Ακτή Ελεφαντοστού, Ιαπωνία, Ελλάδα Τέταρτος όμιλος: Ουρουγουάη, Ιταλία, Κόστα Ρίκα, Αγγλία Πέμπτος όμιλος: Ελβετία, Εκουαδόρ, Ονδούρα, Γαλλία ‘Εκτος όμιλος: Αργεντινή, Νιγηρία, Ιράν, Βοσνία Έβδομος όμιλος: Γερμανία, Γκάνα, ΗΠΑ, Πορτογαλία Όγδοος όμιλος: Βέλγιο, Αλγερία, Νότια Κορέα, Ρωσία o Αν προκριθεί η Ελλάδα, στη φάση των «16» θα συναντήσει κάποια από τις ομάδες του τετάρτου ομίλου (Ουρουγουάη, Ιταλία, Κόστα Ρίκα, Αγγλία). o Αναλυτικά τα νούμερα των παικτών της εθνικής μας στο «Μουντιάλ 2014» είναι: 1. Καρνέζης, 2. Μανιάτης, 3. Τζαβέλλας, 4. Μανωλάς, 5. Μόρας, 6. Τζιόλης, 7. Σαμαράς, 8. Κονέ, 9. Μήτρογλου, 10. Καραγκούνης, 11. Βύντρα, 12. Γλύκος, 13. Καπίνο, 14. Σαλπιγγίδης, 15. Τοροσίδης, 16. Χριστοδουλόπουλος, 17. Γκέκας, 18. Φετφατζίδης, 19. Παπασταθόπουλος, 20. Χολέμπας, 21. Κατσουράνης, 22. Σάμαρης, 23. Ταχτσίδης.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

AΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Η χαρά και ο πόνος του Μουντιάλ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΟΥΜΠΟΣ

Στη χώρα της σάμπα και των φαβέλας ξαναγυρίζει μετά από πολλές δεκαετίες το Μουντιάλ προκαλώντας ήδη «πυρετό» στο παγκόσμιο φίλαθλο κοινό, αλλά και ξεσηκωμό των «ξεχασμένων» από την ανάπτυξη Βραζιλιάνων. Μπορεί στη χώρα με τις προεδρίες του Λούλα και της Ρούσεφ να έχουν βελτιωθεί αρκετά οι δείκτες αντιμετώπισης της φτώχειας και της ανεργίας, όμως η ζωή δεν είναι ένα ξένοιαστο «καρναβάλι» για τους πολλούς, ενώ η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και της οργανωμένης βίας παραμένει ελλειμματική. Η εντεινόμενη και εκτεταμένη «στρατιωτικοποίηση» δυνάμεων της αστυνομίας, οι επαναλαμβανόμενες επιχειρήσεις των ειδικών δυνάμεων δεν απαντούν στο πρόβλημα και απλώς προσθέτουν νέα εύφλεκτη ύλη. Οι υπερβάσεις δαπανών για τα έργα (κάτι μας θυμίζει...), οι καταγγελίες για εκτεταμένη διαφθορά, τα πολλαπλά εργατικά δυστυχήματα σκιάζουν τη διοργάνωση και προκαλούν αλλεπάλληλα κύματα κινητοποιήσεων, διαδηλώσεων σε πολλές πόλεις. Με το Μουντιάλ, αλλά και με τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων (το 2016), η Βραζιλία ήθελε να αναδειχθεί στο διεθνές προσκήνιο, σε συνδυασμό με την οικονομική της ανάδειξη και τον ρόλο της στο πλαίσιο της ομάδας των BRICS. Αυτή η πορεία ανάδειξης, ανάπτυξης της Βραζιλίας σε μεγάλο βαθμό «θολώνει» από τα συνεχιζόμενα κοινωνικά προβλήματα, όπως οι μεγάλες ανισότητες, οι αυξήσεις των τιμών στα ενοίκια και σε είδη πρώτης ανάγκης, η συχνή απουσία διευρυμένων δικτύων υποστήριξης των πιο αδύνατων, των «αποκλεισμένων». Θα μου πείτε -και δικαίως, όλα αυτά δεν έλειψαν, δεν λείπουν και σε άλλες χώρες που φιλοξένησαν μεγάλες διοργανώσεις, όμως δεν λύνονται με τις δικές μας επισημάνσεις ή κριτικές και την ίδια ώρα δισεκατομμύρια θεατές ή τηλεθεατές ψάχνουν λίγη «αφαίρεση».Όχι, δεν πρέπει να ξεχνάμε τους πάντα λίγους και πανίσχυρους καρχαρίες που λυμαίνονται μεγάλα και άλλα έργα (όπως π.χ. η οικογένεια Όντερμπρεχτ, που στο παρελθόν συνεργάστηκε και με τη δικτατορία και τώρα πήρε την κατασκευή πολλών σταδίων, το νέο μετρό στο Ρίο ντε Τζανέιρο κ.ά.), αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους μάγους της μπάλας, οι περισσότεροι από τους οποίους ξεκίνησαν να κλωτσάνε το τόπι στις αλάνες των παραγκουπόλεων (άλλο αν πολλοί σήμερα «πνίγονται» στα δεκάδες εκατομμύρια). Όχι, δεν ξεχνάμε τις βρομιές και τα στημένα του ποδοσφαίρου (και όχι μόνο), αλλά δεν ξεχνάμε και τις μεγάλες ή μικρές χαρές που γευόμαστε στα λίγα «διαλείμματα» ομορφιάς των αγώνων. Χαρακτηριστικές της δυσοσμίας των μεγάλων «παιγνίων» είναι π.χ. οι πρόσφατες καταγγελίες του βρετανικού Τύπου για χρηματισμό παραγόντων από το Κατάρ για να αναλάβει τη διοργάνωση του 2022. Χαρακτηριστική της ομορφιάς του αθλήματος η ιστορία π.χ. του Σόκρατες, που μαζί με τους συμπαίκτες στην ομάδα του κατέβηκαν στο γήπεδο -λίγο πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 1982- με φανέλες που έγραφαν «Dia 15 vote» (δηλαδή στις 15 πήγαινε να ψηφίσεις), στα τελειώματα τής τότε δικτατορίας! Είναι γεγονός ότι από ένα γήπεδο ποδοσφαίρου η «διαδρομή» ώς τη συνείδηση των φιλάθλων, των πολιτών ευρύτερα, είναι μικρή. Σ’ αυτή τη διαδρομή έπαιξαν και παίζουν πολλά και πολλοί, καθεστώτα, εξουσίες, μιντιάρχες, μεγαδιαφημιστές, ολιγάρχες, πολιτικάντηδες κ.ά. ων ουκ έστιν αριθμός. Όμως η χαρά που δίνει ένας αγώνας ποδοσφαίρου (όχι στημένος, φυσικά) σε πάρα πολλούς, πέρα και πάνω από τάξεις, στρώματα, συμφέροντα, μήκη και πλάτη της Γης, μας «ενώνει» συμβολικά παρά την προσωρινή αγωνιστική «διαίρεση». Όσοι βλέπουμε Μουντιάλ δεν είμαστε οι «μεταλλαγμένοι», οι «εγκλωβισμένοι» ενός κυρίαρχου συστήματος και όσοι δεν βλέπουν (;) ή το αφορίζουν οι σύγχρονοι οπαδοί του Σαβοναρόλα. Το Μουντιάλ θα προσφέρει, όπως πάντα, κάποιες στιγμές, ώρες, ημέρες «αφαίρεσης» και ανάσες χαράς, όμως δεν σβήνει ούτε θα σβήσει τα καυτά ζητήματα των ανισοτήτων, της εκμετάλλευσης στο κοινό μας σπίτι, τη Γη...

Το τέλος του αγώνα Η μπάλα γυρίζει, ο κόσμος γυρίζει. Υπάρχουν υποψίες ότι ο ήλιος είναι μια φλεγόμενη μπάλα, ότι κατά τη διάρκεια της μέρας εργάζεται και τη νύχτα αναπηδάει εκεί ψηλά στον ουρανό, ενώ εργάζεται η σελήνη, μολονότι η επιστήμη έχει αμφιβολίες ως προς αυτό. Αντίθετα, έχει αποδειχτεί, και είναι απόλυτα βέβαιο, ότι ο κόσμος στριφογυρίζει γύρω από μια περιστρεφόμενη μπάλα. Τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του ‘94 παρακολούθησαν περισσότερα από δύο δισεκατομμύρια τηλεθεατές, το μεγαλύτερο κοινό στην ιστορία αυτού του πλανήτη. Το πιο δημοφιλές πάθος: πολλοί λάτρεις της μπάλας παίζουν στα γήπεδα και στα λιβάδια και πολλοί ανήκουν στην τηλεπλατεία, που παρακολουθεί τρώγοντας τα νύχια της το θέαμα που προσφέρουν είκοσι δύο κύριοι με κοντά παντελονάκια, οι οποίοι κυνηγούν μια μπάλα και αποδεικνύουν την αγάπη τους γι’ αυτή κλοτσώντας την. Μετά το τέλος του Παγκοσμίου Κυπέλλου του ‘94, όλα τα παιδιά που γεννήθηκαν στη Βραζιλία ονομάστηκαν Ρομάριο και η χλόη του σταδίου του Λος Άντζελες πουλήθηκε με το κομμάτι, σαν πίτσα, προς είκοσι δολάρια το τεμάχιο. Πρόκειται άραγε για μια τρέλα που της αξίζει καλύτερη αντιμετώπιση; Ένα άγριο και χυδαίο εμπόριο; Μια βιομηχανία απάτης που διαχειρίζεται ο εκάστοτε ιδιοκτήτης της; Εγώ είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι έτσι, αλλά είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό: είναι γιορτή των ματιών που το κοιτάζουν και χαρά του κορμιού που το παίζει. Ένας δημοσιογράφος ρώτησε τη Γερ-

ΤΟΥ ΕΝΤΟΥΑΡΝΤΟ ΓΚΑΛΕΑΝΟ

μανίδα θεολόγο Ντόροτι Σέλε: - Πώς θα εξηγούσατε σε ένα παιδί τι είναι ευτυχία; - Δε θα του εξηγούσα, απάντησε. Θα του έδινα μια μπάλα για να παίζει. Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο κάνει ό,τι μπορεί για να ευνουχίσει αυτή την ενέργεια της ευτυχίας, αλλά αυτή, παρά τα κάθε λογής εμπόδια, επιβιώνει. Και ίσως γι’ αυτό συμβαίνει να είναι το ποδόσφαιρο πάντα εκπληκτικό. Όπως λέει ο φίλος μου Άνχελ Ρουόκο, αυτό είναι ό,τι καλύτερο έχει: η πείσμων ικανότητά του να εκπλήττει. Όσο και αν οι τεχνοκράτες το προγραμματίζουν μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια, όσο και αν το χειραγωγούν οι ισχυροί, το ποδόσφαιρο επιμένει να θέλει να είναι η τέχνη του απρόβλεπτου. Εκεί που κανείς δεν το περιμένει ξεπηδάει το αδύνατο, ο νάνος δίνει ένα μάθημα στον γίγαντα, ο καχεκτικός στραβοκάνης μαύρος αφήνει άναυδο τον αθληταρά με το καλοφτιαγμένο, σαν ελληνικό γλυπτό, σώμα. Υπάρχει και ένα εκπληκτικό κενό: η επίσημη ιστορία αγνοεί το ποδόσφαιρο. Τα κείμενα σύγχρονης ιστορίας δεν το αναφέρουν, ούτε σαν επεισόδιο, σε χώρες που το ποδόσφαιρο ήταν, και συνεχίζει να είναι, πρωταρχικό στοιχείο της συλλογικής ταυτότητας. Παίζω, άρα υπάρχω: το στιλ του παιχνιδιού αντιστοιχεί σε έναν τρόπο ζωής, που

αποκαλύπτει την ιδιαίτερη φυσιογνωμία της κάθε κοινωνίας και διακηρύσσει το δικαίωμά της στη διαφορά. Πες μου πώς παίζεις για να σου πω ποιος είσαι: Πάνε πολλά χρόνια που το ποδόσφαιρο παίζεται με διαφορετικούς τρόπους, οι οποίοι αποτελούν διαφορετικές εκφράσεις της προσωπικότητας του κάθε λαού, η διάσωση των οποίων στις μέρες μας είναι αναγκαία όσο ποτέ. Ζούμε σε μια εποχή υποχρεωτικής ομοιομορφίας του ποδοσφαίρου, όπως και όλων των υπολοίπων. Ποτέ ώς τώρα ο κόσμος δεν ήταν τόσο άνισος ως προς τις ευκαιρίες που προσφέρει και τόσο εξισωτικός στις συνήθειες που επιβάλλει: στην εποχή μας, στο τέλος αυτού του αιώνα, όποιος δεν πεθαίνει από την πείνα πεθαίνει από την πλήξη. Εδώ και χρόνια αισθάνομαι να προκαλεί το θέμα της μνήμης και της πραγματικότητας του ποδοσφαίρου και θέλησα να γράψω κάτι που να είναι άξιο αυτής της μεγάλης ειδωλολατρικής τελετής, που τόσες διαφορετικές γλώσσες είναι σε θέση να μιλάει και τόσα οικουμενικά πάθη είναι σε θέση να απελευθερώσει. Γράφοντας επρόκειτο να κάνω με τα χέρια αυτό που ποτέ δεν μπόρεσα να κάνω με τα πόδια: αδιόρθωτος αδέξιος, ντροπή των γηπέδων, δεν είχα άλλη λύση από το να ζητήσω από τις λέξεις αυτό που μου είχε αρνηθεί η τόσο προσφιλής μου μπάλα. (Ο επίλογος από το βιβλίο του Εντουάρντο Γκαλεάνο «Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου» (1995), εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, μετάφραση: Γιάννης Χρυσοβέργης)

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΓΡΑΜΜΑΤΑ&ΤΕΧΝΕΣ

ΜΑΓΙΑ AΝΤΖΕΛΟΥ

Το αφροαμερικάνικο λιοντάρι ΤΟΥ ΝΤΙΝΟΥ ΣΙΩΤΗ*

Πρέπει να ήταν 1973. Έμενα στο κοινόβιο Χάνγκα Ντάνγκα, κοντά στο Βαλέντσια Παρκ. Εκείνη την εποχή τις Κυριακές τα μεσημέρια πηγαίναμε ομαδικά, όσοι απ’ το κοινόβιο ή και από άλλα κοινόβια είχαμε όρεξη, στην εκκλησία Γκλάιντ Μεμόριαλ, στη γωνία Έλις και Τέιλορ, στο κέντρο της πόλης του Σαν Φρανσίσκο, για ν’ ακούσουμε ποιητές και συγγραφείς που διάβαζαν από το έργο τους μετά το πέρας της λειτουρ-

γίας. (Εδώ πρέπει ν’ ανοίξω μια μικρή παρένθεση και να πω ότι η Glide Memorial Church ήταν και εξακολουθεί να είναι η προοδευτικότερη εκκλησία της Αμερικής, συνδεδεμένη με τους Μεθοδιστές και κέντρο πολιτικού ακτιβισμού. Πάστορας ήταν τότε ο Σέσιλ Ουίλιαμς, ένας μαχητικός, πολιτικοποιημένος, φλογερός ιερωμένος, φιλάνθρωπος ώς το κόκαλο, που είχε κάνει σκοπό της ζωής του την ανακούφιση των ταλαιπωρημένων, των άστεγων, τα πρεζονιών, των φορέων του AIDS, των κα-

ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ

τατρεγμένων. Μέχρι και τη δεκαετία του ‘90 η εκκλησία αυτή διέθετε σε άστεγους 750.000 γεύματα ετησίως!) Εκείνη την Κυριακή λοιπόν, που θα ήταν η πρώτη μου φορά στη διάσημη αυτή και πρωτοποριακή εκκλησία, θα διάβαζε η Μάγια Άντζελου και ο επίσης μαύρος ποιητής Αμίρι Μπαράκα (πρώην Λι Ρόι Τζόουνς). Θυμάμαι ότι στο κοινό ήταν η Άντζελα Ντέιβις, ο Τεντ Τζόουνς, ο Γκρέγκορυ Κόρσο, o Τζακ Μισλίν, ο Χάρολντ Νορς και πολλοί άλλοι μπιτ ποιητές και συγγραφείς που δεν τους ήξερα. Η πολύ γνωστή τότε 45χρονη συγγραφέας, ποιήτρια και ακτιβίστρια, διάβασε για κανένα μισάωρο αποσπάσματα από ένα μυθιστόρημα, διακοπτόμενη κατά διαστήματα από το κοινό, στην πλειοψηφία τους μαύροι. Ήταν σαν γιορτή: το ακροατήριο ήμασταν καρφωμένοι πάνω της απολαμβάνοντας μια λογοτεχνική παράσταση. Όταν τελείωσε ακολούθησε μουσική από συγκρότημα τζαζ. Μετά ο Αμίρι Μπαράκα διάβασε ποιήματά του. Στο τέλος του προγράμματος την πλησίασα και την ρώτησα αν το Άντζελου ήταν το πραγματικό της όνομα. «Όχι», μου είπε, «το πραγματικό μου όνομα είναι Μαργκαρίτ Αν Τζόνσον. Το Άντζελου είναι από τον σύντομο γάμο μου με τον πρώτο μου άντρα Tosh (από το Αναστάσης) Angelopulos, πρώην ναυτικό, ελληνικής καταγωγής. Το ‘Μάγια Άντζελου’ έγινε το καλλιτεχνικό μου όνομα όταν ήμουν 22 χρόνων και τραγουδούσα σ’ ένα κλαμπ στη Νέα Υόρκη». Μετά γίναμε μια μεγάλη παρέα, και πήγαμε με τα πόδια στον Βεζούβιο, ένα μπαρ δίπλα από το βιβλιοπωλείο Σίτι Λάιτς του Λόρενς Φερλινγκέτι στην Οδό Κολόμπους και το ρίξαμε στις μπίρες. Με εξαίρεση την Μάγια Άντζελου που έπινε μπέρμπον. Η κυρία Μάγια Άντζελου, που έφυγε την περασμένη εβδομάδα στα 86 της χρόνια, υπήρξε η σύγχρονη αφροαμερικανική εκδοχή του αναγεννησιακού ανθρώπου: πολυπράγμων, πολυτάλαντος, πολυγράφος, πολυσχιδής. Έγραψε ποιήματα, μυθιστορήματα, διηγήματα, σενάρια για την τηλεόραση. Πριν γίνει ποιήτρια και συγγραφέας, είχε περάσει από πολύ μικρή μέσα απ’ τα σαράντα κύματα και απ’ το καμίνι της ζωής: είχε την πλούσια και σύντομη εμπειρία να έχει εργαστεί ως μάγειρας, ως ιερόδουλη, ως η πρώτη γυναίκα ο-

Η Μάγια Άντζελου, που έφυγε την περασμένη εβδομάδα στα 86 της χρόνια, υπήρξε η σύγχρονη αφροαμερικανική εκδοχή του αναγεννησιακού ανθρώπου

δηγός τραμ στο Σαν Φρανσίσκο, ως χορεύτρια και τραγουδίστρια σε νάιτ κλαμπ, ως ηθοποιός σε όπερα και ως ανταποκρίτρια στην Αίγυπτο και την Γκάνα κατά την περίοδο των απελευθερωτικών αγώνων κατά της αποικιοκρατίας. Αργότερα και παράλληλα με την καριέρα της ως συγγραφέας, εργάστηκε ως παραγωγός, σκηνοθέτης, υπεύθυνη τηλεοπτικών προγραμμάτων και επισκέπτρια καθηγήτρια σε πανεπιστήμιο. Γνώρισε τους Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και Μάλκομ Χ και συνεργάστηκε μαζί τους για τα δικαιώματα των μαύρων. Υπήρξε η ζώσα αφρικανική ιστορία της Αμερικής και η πεμπτουσία της αγωνίστριας - ακτιβίστριας που όρθωσε το ανάστημά της στην αδικία, την υποκρισία, τον πουριτανισμό και τον καθωσπρεπισμό. Έλαβε

πάρα πολλά βραβεία για το συγγραφικό της έργο και, αν και ποτέ δεν πήγε στο πανεπιστήμιο, έλαβε περί τα τριάντα τιμητικά διπλώματα από πανεπιστήμια. (Κατά το πρώτο της μάθημα ως καθηγήτρια, είχε πει ότι «ανακάλυψα πως είμαι μια δασκάλα που μπορούσε να γράφει», ενώ κατά την τελευταία της διάλεξη, από αναπηρικό καροτσάκι τον Οκτώβριο του 2013, είπε ότι «ανακάλυψα πως ήμουν μια συγγραφέας που ήξερε να διδάσκει».) Ως ποιήτρια θεωρούταν μέτρια, αλλά έγινε πολύ γνωστή από τα επτά αυτοβιογραφικά της μυθιστορήματα που εστιάζονται στην παιδική ηλικία και στα εφηβικά της χρόνια. Το μυθιστόρημά της Ξέρω γιατί κελαηδά το πουλί στο κλουβί την έκανε διεθνώς γνωστή. Προήγαγε την αυτοβιογραφική μυθοπλασία (ή μήπως μυθοπλαστική αυτοβιογραφία;) σε ανώτερο λογοτεχνικό είδος και σφυρηλάτησε τις επερχόμενες γενιές μαύρων συγγραφέων στην ιδέα τού να μην θεωρείται ταμπού ο προσωπικός, βιωματικός μυθοπλαστικός λόγος, αρκεί να εκφέρει ειλικρίνεια, πυκνότητα και αναστοχασμό. Εν κατακλείδι, η Μάγια Άντζελου, το είδωλο εκατομμυρίων μαύρων, και όχι μόνο, ανά τον κόσμο, ήταν ένα αφροαμερικανικό λιοντάρι του αναστήματος ενός Τζέιμς Μπόλντουιν.

* Ο Ντίνος Σιώτης είναι ποιητής

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ

Αντίο Μάν(ι)α Κάποτε ο αγαπημένος μου φίλος (και συνομήλικος όσο ζούσε), ο ποιητής Γιάννης Βαρβέρης, της είχε γράψει αυτή την αφιέρωση σε κάποιο βιβλίο του: στη Μάν(ι)α όλων μας. Και αυτή η Μάν(ι)α όλων μας έπαψε να υπάρχει από την προηγούμενη Κυριακή. Η κυρία Μάνια Καραϊτίδη της «Εστίας». Η κυρία Μάνια Καραϊτίδη του θάλπους για όλους μας. Η κυρία Μάνια Καραϊτίδη της εξαίσιας ευστροφίας, της υψηλής ευγένειας μιας αστικής καταγωγής και αγωγής που συναισθάνεται τις ισότητες και τις ισοτιμίες (ισότητες και ισοτιμίες, όχι ισότητα και ισοτιμία) με άλλον τρόπο από τον τρέχοντα, αλλά πάντως ανυποχώρητα υψίφρονα, η ιδιοφυής της αποδοτικής αγάπης διαμέσου του βιβλίου, η κυρία Μάνια Καραϊτίδη που δεν μένει πια εδώ. Και είναι για μένα σαν μόλις τώρα να κατέβηκαν με δύναμη τα ρολά στο βιβλιοπωλείο της «Εστίας» εκεί στη Σόλωνος και Σίνα. Κι ας έκλεισε πριν από καιρό. Τώρα ακούστηκε ο τελεσίδικος ήχος του χρόνου που όλα τα παίρνει και τίποτα δεν αφήνει, που όλα τα ρημάζει και μας αφήνει απορημένους και αχειρονόμητους μπροστά στα νέα δεδομένα μιας πραγματικότητας που γίνεται ολοένα και πιο σκληρή καθώς ο πληθυσμός των απόντων μας μεγαλώνει περισσότερο ακόμη κι από τα όνειρα, περισσότερο ακόμα κι από την ελπίδα. Τώρα έσβησε το φως στο μικρό γρα-

φείο της κυρίας Μάν(ι)ας εκεί στο πίσω μέρος του βιβλιοπωλείου της «Εστίας» κι άκουσα όλα τα βιβλία, όλου του κόσμου να πέφτουν με πάταγο, τα βιβλία «μιας εποχής που έφυγε βιαστικά και άτσαλα» όπως με αισθαντική ακρίβεια έγραψε εδώ στην «Αυγή» (Τρίτη 3 Ιουνίου) η Πόλυ Κρημνιώτη. Κι όμως αυτή την εποχή η κυρία Μάνια Καραϊτίδη τη βάδισε με απέραντη κομψότητα, με στίλβουσα πεποίθηση και αταλάντευτη προσήλωση στην αξία που υπηρέτησε: το βιβλίο. Για την κυρία Μάνια, έχω την πεποίθηση, ότι το βιβλίο δεν υπήρξε καν πολιτιστικό είδος, αλλά αξία φιλοσοφικής κατηγορίας μέσα στο ζέον υλικό της διαρκώς μεταβαλλόμενης κοινωνικής, πολιτικής, αισθητικής και επιβεβλημένα «πραγματικής» πραγματικότητας. Με άλλα λόγια, αυτή η εξαιρετική γυναίκα έδρασε απελευθερωτικά. Όχι μόνο γιατί έπραξε όσα έπραξε (με όλα τα ανθρώπινα, που άλλοι τα λένε λάθη αλλά δεν είναι τίποτα άλλο παρά το πάθος της εγωπραξίας μέσα στο άπαν), όχι μόνο γι’ αυτά, αλλά γιατί κατάφερε όχι προγραμματικά, μόνο με την χειροπρακτική αγάπη που διαθέτουν οι άξιοι, να απελευθερώσει όλους εκείνους που ήταν έτοιμοι να φανταστούν την ίδια ελευθερία και δεν θα το είχαν καταφέρει χωρίς τη Μάν(ι)α όλων μας. Πολλοί βέβαια σπατάλησαν αυτή την ελευθερία που τους δόθηκε, σαν να ήταν συμβό-

Ο ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΑΡΙΟΣ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΝΑΒΟΥΡΗ kostaskanavuris @hotmail.com

Η Μάν(ι)α ήταν ένας άνθρωπος ταλαντούχος στην ανατροπή. Στην επίμονη, επίπονη και μακράς διαδρομής προσπάθεια. Ένας άνθρωπος που ανήκει για πάντα στην εκλεκτή κατηγορία

λαια ακριβοπληρωμένης εξυπνάδας κι άλλοι την αποσιώπησαν μέσα στο κιβώτιο ταχυτήτων του συστήματος. Εκεί όπου βεβαίως υπάρχει και η όπισθεν. Ας είναι. Η κυρία Μάνια Καραϊτίδη δεν υποχώρησε ούτε χιλιοστό από την τιμή και την πεποίθησή της, δεν καθυστέρησε μήτε σε κλάσμα δευτερολέπτου από την αναμέτρησή της και με τον καιρό και με τον χρόνο, δεν λιγοψύχησε μπροστά στις προσομοιώσεις εντιμότητας που έμοιαζαν (και πολυτελώς επιβραβεύονταν) με τη δική της. Ένας άνθρωπος ταλαντούχος στην ανατροπή. Στην επίμονη, επίπονη και μακράς διαδρομής προσπάθεια. Ένας άνθρωπος που ανήκει για πάντα στην εκλεκτή κατηγορία εκείνων των εξειδικευμένων ανθρώπων που μας βοηθούν για πάντα να ανιχνεύσουμε το ανειδίκευτο άπαν. Κι όλο αυτό να γίνεται χωρίς το βάρος εναγώνιων συμπερασμάτων, αλλά με την τρυφερή αγωνία για ένα τυχαίο πτηνό, που ήταν ολόκληρος ο τυχαίος κόσμος, φτερακίζοντας μέσα στο μικρό της γραφείο, στο πίσω μέρος της ελληνικής ιστορίας. Και τώρα σκοτάδι. Περνάει ο κόσμος έξω από την ιστορία και δεν το ξέρει ότι εδώ ζούσε η κυρία Μάνια Καραϊτίδη. Οι βιτρίνες της ιστορίας είναι σκοτεινές. Τα παιδιά κάνουνε γκράφιτι πάνω στο πρόσωπο της Μάν(ι)ας όλων μας. «Βιαστική και άτσαλη εποχή». Δεν έχεις σε ποιον να τη διηγηθείς. Δεν έχεις σε ποιον να

διηγηθείς την πίκρα σου. «Τι κάνεις, παιδί μου;» Χρόνια ολόκληρα για να την πείσω να μου μιλάει στον ενικό. «Εγώ θα σας μιλάω στον πληθυντικό κι εσείς στον ενικό, εντάξει;» Και το θέμα διευθετήθηκε. «Να έρχεσαι». Πού να έρθω, κυρία Μάνια; Σε ποιόν κλειστό ενικό της απώλειας να έρθω; Σε ποιον αστικό ενικό που απελευθερώνει τους πληθυντικούς των ποιημάτων; Στους πληθυντικούς των ποιημάτων νομίζω ότι ανήκει η κυρία Μάνια Καραϊτίδη επειδή η ίδια υπήρξε μια πληθύς των νοημάτων περί τη νύξη της υπόστασης. Και της ευγενικής απόστασης από τα γεγονότα, ώστε να υπάρξει ερώσιμος καιρός κι ερωτευμένος χρόνος που να τα σώσει μέσα στο διαρκές του σώματος. Του όλου σώματος. Το όλον σώμα, λοιπόν. Το ζητούμενο. Το σκοτεινόν βιβλίο της υπάρξεως. Αυτό που συζητούμε θέλουμε δε θέλουμε, το ίδιο σώμα που εκεί στο πίσω μέρος, εκεί όπου η πραγματικότητα γίνεται αληθινή, ζητούσαμε και βρίσκαμε μαζί με την Μάν(ι)α όλων μας. Δεν είναι που έφυγε. Δεν είναι που άλλαξε ο κόσμος. Είναι που ορφανέψαμε. Όσοι ορφανέψαμε. Αντίο, Μάν(ι)α. Αντίο, κυρία Μάνια Καραϊτίδη.

http://www.vivliothekarios.blogspot.gr

Τράπεζες θυμάτων Από μόνα τους πράγματα που γίνονται αυτά τα τελευταία χρόνια έχουν τη δύναμη, αν αποδεσμευτούν από το περιβάλλον που τα δημιουργεί και τα καταναλώνει ή έστω αν για λίγο σταθούν μπροστά στην κριτική επιτροπή της λογικής μας, να αποκαλύψουν τον πανίσχυρο παραλογισμό τους - με τρόπο ευφυέστερο ίσως και του Ιονέσκο. «Συνηθίζει ο κόσμος, ξέρετε. Πλέον κανείς δεν εκπλήσσεται από τα στρατεύματα των ρινόκερων που διασχίζουν καλπάζοντας τους δρόμους, Οι άνθρωποι παραμερίζουν, τους αφήνουν να περάσουν και μετά συνεχίζουν τον περίπατό τους και συνεχίζουν τις δουλειές τους σαν να μην συμβαίνει τίποτα».* Είναι βέβαια σχεδόν υπονομευτικό να σχολιάζεις ένα κείμενο του 1966 με ένα κείμενο το 1959, όμως ο στόχος δεν είναι αυτός. Εξάλλου τα καλά κείμενα αντέχουν στον χρόνο. Είναι όμως μακρύς ο δρόμος μέχρι επιτέλους να τελειώσουν τα αποσπάσματα του Παναγιωτόπουλου, του Παπανούτσου και της Αρβελέρ

για να επιλέγουν οι φιλόλογοι κείμενα άλλα και άλλων ως πυρήνα για τις πανελλήνιες εξετάσεις εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση; Ο παραλογισμός ήρθε κι έκατσε φέτος με τον πιο τραγικό τρόπο ανήμερα των εξετάσεων στην έκθεση με την αυτοκτονία ενός 18χρονου μαθητή στα Γιαννιτσά - προφανώς κατά-πιεσμένου από το ανθρωποφάγο σύστημα των εξετάσεων. Την ίδια μέρα που χιλιάδες μαθητές θα σχολίαζαν ένα γερασμένο δοκίμιο 50 χρόνων για την έλλειψη ανθρωπιάς στην εποχή μας, ένας συνομίληκός τους θα απαντούσε σε αυτό με τον πιο απόλυτο και μη βαθμολογούμενο τρόπο. Βέβαια, δεν είναι να ξαφνιάζεις τα παιδιά με ανατροπές, ιδιαίτερα μια περίοδο κρίσιμη γι’ αυτά, για την οποία εκπαιδεύονταν χρόνια, όμως αναρωτιέται κανείς τι θα είχαν να γράψουν αν αντί για ένα δοκίμιο, είχαν να σχολιάσουν την επιστολή αυτοκτονίας ενός συμμαθητή τους. Μα φυσικά δεν γίνονται αυτά: δεν είναι SOS οι αυτοκτονίες - ούτε οι ειδήσεις

τις λένε ούτε η κοινωνία απασχολείται πέραν μιας ταχείας κηδείας του αυτόχειρα. Οι αυτοκτονίες δεν διδάσκονται στα φροντιστήρια ούτε γίνονται ομιλίες στα σχολεία γι’ αυτές από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη. Είναι βέβαια αστείο: μας απασχολεί το μπούλινγκ στα σχολεία, αλλά όχι οι αυτοκτονίες μαθητών. Θα

ήταν αναμφίβολα μεγάλη ανατροπή να γράψουν οι μαθητές για κάτι που είναι εκτός ύλης. Οι αυτοκτονίες μαθητών είναι εκτός ύλης. Και εν τέλει τι θα έκανε η ρινοκερο-κοινωνία μας αν ξαφνικά αντιμετώπιζε μερικές δεκάδες χιλιάδες δοκίμια για το δολοφονικό εκπαιδευτικό μας σύστημα; Καλύτερα έτσι - αντί για βιβλιοθή-

κες, να φτιάχνουμε «τράπεζες θεμάτων» (είμαστε στην εποχή των τραπεζών). Σε αυτές θα καταθέτουμε θέματα και όχι γνώσεις. Και όταν χρειάζεται, θα κάνουμε ανάληψη εφηβικών ψυχών...

* Ο Ρινόκερος Ευγ. Ιονέσκο. Μετάφραση: Θωμάς Μοσχόπουλος

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ:

«Ζούμε σε μια κοινωνία που παράγει βία...» Συναντήσαμε τον Γιάννη Χουβαρδά στο φουαγέ του θεάτρου Ολύμπια, μια βροχερή μέρα που δεν επέτρεπε πρόβα στο Ηρώδειο. Ήρεμος μετά από μια δύσκολη εξαετία στο τιμόνι της πρώτης κρατικής σκηνής, στοχαστικός, ετοιμάζεται να παρουσιάσει την πρώτη του σκηνοθεσία όπερας επί ελληνικού εδάφους, που θα κάνει πρεμιέρα την Τετάρτη, με τον

Ντον Τζιοβάνι του Μότσαρτ. Τα όρια που θέτει η όπερα, αλλά και η δική του ανάγνωση πάνω στον εμβληματικό οπερατικό χαρακτήρα, βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης. Όσο για το μέλλον, δεν επιθυμεί πια να ταυτίζει τη ζωή με τη δουλειά του. Όμως κατά βάθος η ανάγκη της συλλογικότητας δεν θα τον εγκαταλείψει εύκολα... ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗ

Σκηνοθετείτε όπερες εδώ και 15 χρόνια, όμως είναι η πρώτη σας στην Ελλάδα. Γιατί αργήσατε τόσο; Μέχρι πριν από μερικά χρόνια στην Ελλάδα υπήρχε η αίσθηση ότι είμαι αποκλειστικά θεατρικός σκηνοθέτης. Από την άλλη, ακόμη κι αν μου γινόταν κάποια πρόταση, δεν θα το τολμούσα. Μόνο το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει ανοίγματα και η Λυρική Σκηνή, με τον Μύρωνα Μιχαηλίδη, αρχίζει να παίρνει τη μορφή ενός θεάτρου που μπορεί να σταθεί σε διεθνή πλαίσια. Η πρόταση ήρθε λοιπόν την κατάλληλη στιγμή. Η όπερα διαθέτει έναν συντηρητικό πυρήνα, επιτρέπει λιγότερες ελευθερίες απ’ ό,τι το θέατρο. Αυτό σας θέτει όρια που δεν μπορείτε να υπερβείτε; O χώρος της όπερας, λόγω της ιστορίας της, της φύσης του είδους, είναι πιο συντηρητικός, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν σου δίνει δημιουργικές δυνατότητες και διεξόδους. Απαιτείται αυτογνωσία μέχρι πού μπορεί να φτάσεις, σε σχέση με τους λυρικούς τραγουδιστές, το θέατρο, το κοινό. Αν αυτά τα έχει κανείς στο πίσω μέρος του μυαλού του, μπορεί να αφεθεί να κάνει κάτι καινούργιο, πρωτότυπο, ενδεχομένως τολμηρό, που δεν περιμένει το κοινό, και παρ’ όλα αυτά να δημιουργήσει θετικές αντιδράσεις. Θα είχατε κάτι παρόμοιο στο μυαλό σας αν είχατε να κάνετε με αρχαία τραγωδία; Το ίδιο συμβαίνει όταν πηγαίνει κανείς στην Επίδαυρο, όπου συναντά ένα τεράστιο κοινό. Είναι υποχρεωμένος να απευθυνθεί σε αυτό. Κατά τη γνώμη μου, δεν έχει νόημα να κάνεις μια παράσταση που θα φέρνει το κοινό σε δύσκολη θέση και θα το αναγκάσει να φερθεί με τρόπο εχθρικό απέναντι σε όσα έχεις ιδρώσει τόσους μήνες να δημιουρ-

γήσεις. Έχει όμως νόημα, με προσεκτικό τρόπο, να το ωθείς μέχρι τα όριά του και να τα δοκιμάζεις. Αυτό είναι δημιουργικό και για το ίδιο το κοινό. Πρώτη φορά σκηνοθετείτε όπερα σε ανοιχτό χώρο. Το Ηρώδειο συνιστά πρόκληση; Δεν είναι ο χώρος που θα ονειρευόμουν, αφενός λόγω προβλημάτων ακουστικής, αφετέρου λόγω της έντονης εγγύτητας του σκηνικού οικοδομήματος. Δεν έχει τον ανοιχτό ορίζοντα της Επιδαύρου. Είτε θα αφεθεί κανείς να τον «καταπιεί» το μνημείο είτε θα κάνει κάτι που εικαστικά θα έρχεται σε αντίθεση με αυτό, όπως καταλήξαμε με τη σκηνογράφο Εύα Μανιδάκη. Φτιάξαμε μια ρεαλιστική κατασκευή, με φυσικά υλικά, που μοιάζει με εργοτάξιο συντηρητών, με αληθινό κυβόλιθο, στύλους ηλεκτρικού, ένα πραγματικό κοντέινερ κ.λπ. Αναπαριστά μια μικρή πλατεία, έναν ανοιχτό δημόσιο χώρο δηλαδή, όπου, καταργώντας τη δραματουργική εναλλαγή των χώρων, οι ήρωες έρχονται και επανέρχονται, σαν κάτι να τους τραβάει σε αυτόν τον αρκετά ωμό, οπτικά, χώρο. Πιστεύω πως έτσι θα μεταδοθεί στον θεατή η αίσθηση ότι μιλάμε για μια πολύ σκληρή και βίαιη κοινωνία. Αυτό είναι που με ενδιέφερε, όχι ο Ντον Τζιοβάνι ο καρδιοκατακτητής. Θα βλέπατε στον Ντον Τζιοβάνι ένα πρότυπο του άπληστου και κατακτητικού ανθρώπου της νεωτερικότητας; Ζούμε σε μια κοινωνία όπου το κεντρικό ζητούμενο είναι η ιδιοκτησία, η οποία, κατά την άποψή μου, παράγει βία, η οποία στις μέρες μας κορυφώνεται. Ζούμε σε μια πολύ βίαιη κοινωνία... Βλέπω λοιπόν τον Ντον Τζιοβάνι όχι μόνο σαν έναν θύτη, αλλά και σαν θύμα αυτής της κοινωνίας. Το ψυχαναλυτικό υπόβα-

θρο του χαρακτήρα δεν μας δίνεται από καμία πηγή, όμως εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς ότι ένας άνθρωπος που σκοτώνει, βιάζει, χτυπάει αλύπητα, που οι κατακτήσεις του στηρίζονται στη βία, κάποια στιγμή πρέπει να υπέστη πολύ έντονη βία. Μελετώντας την όπερα, έβλεπα καθαρά μια αλυσίδα βίαιων πράξεων, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην αυτοκαταστροφή, την οποία άλλωστε ο ίδιος προκαλεί. Σε ποιο ιστορικό και χρονικό πλαίσιο τοποθετείται η δική σας ανάγνωση; Είναι μια παράσταση διαχρονική, χωρίς να αρνείται την πιθανότητα να διαδραματίζεται ακόμη και σήμερα. Ο Ντον Τζιοβάνι έχει μια συμβολική θέση, γιατί θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς στη θέση του. Πάνω μας έχει ασκηθεί βία και στην καθημερινότητά μας ασκούμε βία, έστω σε μικρή κλίμακα. Καθώς στις μέρες μας αυτό βρίσκεται σε μεγάλη έξαρση, δεν αρνούμαι ότι είναι μια ερμηνεία που μπορεί να μιλάει για τη σημερινή Ελλάδα. Έχετε κάνει λόγο για τη «σκοτεινή έλξη» που ασκεί ο Ντον Τζιοβάνι... Είναι ένας χαρακτήρας που μπορεί να διαβαστεί με πολλούς τρόπους. Η γοητεία του έγκειται στο ότι είναι ταυτόχρονα και θετικός και αρνητικός. Η «σκοτεινή έλξη» δεν σημαίνει ότι προκαλεί μόνο θετικά συναισθήματα. Οι γυναίκες του έργου, π.χ., βλέπουν καθαρά με ποιον έχουν να κάνουν, όμως τις έλκει και κρατούν εντελώς αμφίθυμη στάση απέναντί του. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην πολιτική σκηνή: υπάρχουν κόμματα που ασκούν μια σκοτεινή γοητεία σε ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, το οποίο έχει συνείδηση ότι δεν του ταιριάζει απόλυτα αυτό το σχήμα, αλλά το επιλέγει για να τιμωρήσει κά-

ποιους άλλους ή τον εαυτό του... Έχετε πει πολλές φορές ότι με τη λήξη της θητείας σας στο Εθνικό έκλεισε ένας κύκλος. Αυτό σημαίνει ότι ένας άλλος ανοίγει; Είμαι σε μια ηλικία που θέλω να ζήσω κάποια πράγματα που μέχρι τώρα δεν μπόρεσα, γιατί για πολλές δεκαετίες ταύτιζα τη ζωή μου με τη δουλειά μου. Θέλω λοιπόν να αφήσω ανοιχτό το πεδίο... Μπορούμε να πούμε ότι αυτός είναι ένας νέος κύκλος, αλλά δεν μπορώ να τον περιγράψω επακριβώς. Η αίσθηση της συλλογικότητας, μέσα στην οποία κινηθήκατε τα τελευταία 25 χρόνια, δεν σας λείπει; Επειδή η πολύ έντονη εμπειρία του Εθνικού, που απορρόφησε πολλές από τις δυνάμεις μου, είναι πρόσφατη, δεν το αισθάνομαι ακόμα, πιθανόν όμως στο μέλλον να την αναζητήσω. Εκ φύσεως έχω την τάση να οργανώνω σύνολα και συλλογικές προσπάθειες, με στόχο μια δυναμική πιο έντονη από τις μοναχικές απόπειρες. Αν σας πρότειναν κάτι ανάλογο, θα δεχόσασταν; Μου έχουν προτείνει και δεν το δέχτηκα. Όπως επίσης με έχουν βάλει σε πειρασμό, χωρίς να ενδώσω, να ξεκινήσω πάλι κάτι σαν το «Αμόρε». Είναι πολύ νωρίς, μέσα μου ακόμα κατασταλάζουν οι εμπειρίες του Εθνικού. Έχουμε δρόμο μπροστά μας...

Δεν ανησυχείτε για την τύχη της κληρονομιάς που αφήνετε πίσω σας; Πιστεύω πως αυτό που μπορούσα να κάνω το έκανα. Οδήγησα το καράβι, σε κάποιο λιμάνι κατέβηκα, το καράβι όμως θα συνεχίσει. Αν ο καπετάνιος και το πλήρωμα θέλουν να το πάνε στην ίδια ή την άλλη κατεύθυνση, είναι δικό τους θέμα. Εγώ μπορώ να βλέπω και να χαίρομαι ή να στενοχωριέμαι, αλλά μέχρις εκεί. Δεν θέλω να έχω την ευθύνη μιας γενιάς... Άλλωστε όσοι συνεργαστήκαμε στο «Αμόρε» ή στο Εθνικό είναι ενσυνείδητοι καλλιτέχνες και οι επιλογές είναι δικές τους...

info ΝΤΟΝ ΤΖΟΒΑΝΙ. Β. Α. Μότσαρτ. Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς. Μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός. Σκηνικά: Eύα Μανιδάκη. Κοστούμια: Iωάννα Τσάμη. Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος. Διευθυντής Χορωδίας: Aγαθάγγελος Γεωργακάτος. Ερμηνεία: Φρ. Πομπόνι - Δ. Σούρμπης, Τσ. Κοστέα - Μ. Λ. Μπόρσι, Χρ. Σταμπόγλης - Χ. Φαρδίγια, Μ. Παπαθανασίου Φρ. Ντότο, A. Κορωναίος - Μ. Νκούνα, Δ. Καβράκος - Τ. Αποστόλου, Π. Μαγουλάς, Μ. Μητσοπούλου. Ωδείο Ηρώδου Αττικού, 11, 13- 15/6.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Νεοδημοκρατικός «κορσές» εν όψει ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΤΕΡΖΗ

Σε περίοδο αναταραχής έχει εισέλθει (ξανά) ο ελληνικός κινηματογράφος, παρά τις συνεχιζόμενες διακρίσεις των Ελλήνων σκηνοθετών με τις ταινίες τους τα τελευταία χρόνια, ταινίες που γυρίζονται με μεγάλη δόση βολονταρισμού και διάθεση «υπέρβασης» της κρίσης. Οι κυοφορούμενες «αλλαγές προσώπων» σε θεσμικές θέσεις του κινηματογράφου μας φαίνεται πως συνδέονται με επιλογές που ήδη έχουν γίνει από τη Νέα Δημοκρατία για τον χώρο του πολιτισμού ή τέλος πάντων σύμφωνα με την αντίληψη της λεωφόρου Συγγρού περί πολιτισμού. Ας γυρίσουμε πίσω στον Σεπτέμβριο του 2013 και ας θυμηθούμε τι έλεγε σε συνέντευξή του ο παραιτηθείς εκείνες τις μέρες πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου Γιώργος Παπαλιός, για τον υπουργό Πολιτισμού Πάνο Παναγιωτόπουλο: «Επί τρεις μήνες δεν μας έχει δει. Και ξαφνικά, όταν πήραμε βραβεία στη Βενετία (σ.σ.: για το «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά), βγήκε να πει ότι θα βρει νέους τρόπους επιδότησης των ταινιών. Χωρίς να μιλήσει με το Κέντρο Κινηματογράφου; Θέλει κι αυτός, όπως ο Τζαβάρας, να αλλάξει τον νόμο. Να τον αλλάξει, πού; Ξέρει αν και πού χωλαίνει; Και με ποιον θα τον αλλάξει; Με τα σωματεία, που τον πολέμησαν, όπως άλλωστε και ο κ. Τζαβάρας, όταν ψηφιζόταν στη Βουλή; Μήπως εκεί στο ΥΠΠΟ ή κάπου αλλού δεν συμφωνούν με τους νέους σκηνοθέτες, που χρηματοδοτεί το Κέντρο, και θέλουν να γυρίζουμε ταινίες που να εξυψώνουν το αίσθημα του ελληνικού λαού και να του δίνουν φτερά; Όλα να τα περιμένει κανείς». Ο κ. Παπαλιός στην ίδια συνέντευξη μίλησε και για τη θρυλούμενη παρέμβαση από το υπουργείο υπέρ του σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή (χωρίς να τον κατονομάσει): «Το κερασάκι στην τούρτα ήταν όταν με πήραν από το γραφείο του Πάνου Παναγιωτόπουλου και μου ζήτησαν, με ευγενικό τρόπο, δεν λέω, ‘να βοηθήσω’ μια συγκεκριμένη ταινία. Το θεώρησα αφάνταστα προσβλητικό.

Επί εφτά χρόνια κανένας υπουργός δεν διανοήθηκε ποτέ να ζητήσει ρουσφέτι. Στο ΕΚΚ υπάρχουν αυστηρές διαδικασίες». Πρόσφατα, ο σκηνοθέτης (και δημιουργός υμνητικών μαντινάδων για τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά) Γιάννης Σμαραγδής εγκαταστάθηκε πανηγυρικά στη θέση του προέδρου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Μίλησε για «επαναφορά ενός παράλληλου ελληνικού φεστιβάλ», ενώ ταυτόχρονα φαίνεται να υπάρχει σοβαρή εμπλοκή με την παραμονή στο Φεστιβάλ του διευθυντή του, Δημήτρη Εϊπίδη. Τον Μάρτιο ο τελευταίος υπέβαλε, όπως του ζήτησε το ΥΠΠΟ, την παραίτησή του από τη θέση του διευθυντή, ώστε να διοριστεί «γενικός διευθυντής», σύμφωνα με το οργανόγραμμα του νέου νόμου, και των δύο φεστιβάλ (Κινηματογράφου και Ντοκιμαντέρ) και από τότε έμεινε στην αναμονή, με τις φήμες να οργιάζουν ότι επίκειται η απομάκρυνσή του... Αναζητείται άραγε πρόσωπο περισσότερο «ελληνοπρεπές», που να ταιριάζει με το ιδεολογικό προφίλ του νέου προέδρου του Φεστιβάλ, του Μεσσήνιου πρωθυπουργού μας και του επερχόμενου, σύμφωνα με όσα φημολογούνται, υπουργού Πολιτισμού; Έτσι ο Δημήτρης Εϊπίδης αναγκάστηκε να κάνει μακροσκελή δήλωση, στην οποία υπενθυμίζει ότι εξυγίανε «με αιματηρές οικονομίες» το Φεστιβάλ, που το παρέλαβε το

Οι κυοφορούμενες «αλλαγές προσώπων» σε θεσμικές θέσεις του κινηματογράφου συνδέονται με την αντίληψη της λεωφόρου Συγγρού περί πολιτισμού

2010 με χρέος 6 εκατ. ευρώ , ενώ παράλληλα η κρατική επιχορήγηση από 6,8 εκατ. ευρώ το 2009 περιορίστηκε σε 1,5 εκατ. φέτος. Σχολιάζοντας προφανώς τις δηλώσεις του προέδρου του Φεστιβάλ Γιάννη Σμαραγδή για την ανάγκη «επιστροφής» του ελληνικού κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη, ο κ. Εϊπίδης αναφέρει επίσης ότι χάρη στις προσπάθειες του Φεστιβάλ το ελληνικό σινεμά με αφετηρία τη Θεσσαλονίκη ταξιδεύει, προβάλλεται και βραβεύεται στα σημαντικότερα φεστιβάλ του κόσμου. «Όταν μιλάμε για στήριξη, μιλάμε για έμπρακτη στήριξη και όχι για επιπόλαιες υποσχέσεις» λέει χαρακτηριστικά ο διευθυντής του Φεστιβάλ. «Προσωπικά, έχω στηρίξει και εξακολουθώ να στηρίζω τον ελληνικό κινηματογράφο με όλες μου τις δυνάμεις, εντός και εκτός Ελλάδας. Ενδεικτικά αναφέρω ότι, ως βασικός συνεργάτης του Φεστιβάλ του Τορόντο επί 28 χρόνια, έχω προγραμματίσει 68 νέες ελληνικές ταινίες. Η πρώτη προβολή ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου εκτός Ελλάδας έγινε στο Τορόντο και ο ίδιος ήταν καλεσμένος μου». Και βέβαια στην επιστολή Εϊπίδη αναφέρεται και το θέμα της παραίτησής του από τη θέση του διευθυντή του Φεστιβάλ ταυτόχρονα με την αίτησή του για τη θέση του γενικού διευθυντή, η οποία δεν είχε καλυφθεί μέχρι σήμερα. Η υποβολή παραίτησης έγινε τον ίδιο μήνα με τη λήξη θητείας του κ. Εϊπίδη, ενώ η επιστολή στο υπουργείο Πολιτισμού έγινε χωρίς ενημέρωση των υπόλοιπων μελών του Δ.Σ. του Φεστιβάλ. Ο κ. Εϊπίδης επισημαίνει ότι, ακριβώς μετά την ανακοίνωση του διορισμού του κ. Σμαραγδή στη θέση του προέδρου στις 12 Μαρτίου 2014, το γραφείο του υπουργού Πολιτισμού επικοινώνησε μαζί του και του ανακοίνωσε ότι από διευθυντής θα διοριστεί στη θέση του γενικού διευθυντή, αφού πρώτα υποβληθεί η παραίτησή του. «Για να ολοκληρωθεί το τυπικό μέρος της διαδικασίας, μού ζήτησαν να παραιτηθώ από τη θέση που κατείχα με τον προηγούμενο νόμο - γεγονός που προκύπτει και από το περιεχόμενο της επιστολής παραίτη-

Δημήτρης Εϊπίδης

Γρηγόρης Καραντινάκης

Γιάννης Σμαραγδής

σής μου, που δημοσιεύτηκε στον Τύπο. Έκτοτε, δεν υπήρξαν εξελίξεις από πλευράς υπουργείου Πολιτισμού» λέει ο κ. Εϊπίδης στην επιστολή του. Και απαντώντας στον Γιάννη Σμαραγδή, που υπολόγισε σε 200 χιλιάδες ευρώ μονάχα το κόστος του «παράλληλου ελληνικού φεστιβάλ», ο κ. Εϊπίδης τονίζει στην ανακοίνωσή του πως κάθε άλλο παρά εύκολο είναι να πείθεις μεγάλες εταιρείες του εξωτερικού να σου δίνουν ται-

νίες «χωρίς την πληρωμή του προκαθορισμένου ενοικίου», να φέρνεις στη Θεσσαλονίκη διάσημους δημιουργούς (από τον Τζάρμους και τον Πέιν μέχρι τον Μουντζίου και τον Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν), να οργανώνεις αγορά με κορυφαίους επαγγελματίες (διανομείς, αγοραστές, παραγωγούς, επενδυτές κ.λπ.). Ο Δ. Εϊπίδης υπερασπίζεται τον εαυτό του ως προς την κατηγορία ότι δεν ενισχύει όσο θα έπρεπε το ελληνικό σινεμά. Και καταλήγει: «Η πολύχρονη εμπειρία μου, οι γνώσεις μου και πάνω απ’ όλα η αγάπη μου για το σινεμά και τις νέες φωνές του είναι και θα είναι στη διάθεση όποιων επιθυμούν τη συνέχεια και επιτυχία του θεσμού». Παρέμβαση έκανε και η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, εκφράζοντας με ανακοίνωση του Δ.Σ. της «την έντονη ανησυχία της για την εκκωφαντική απουσία της πολιτείας από τις εξελίξεις στους θεσμούς και φορείς» του κινηματογραφικού χώρου. «Την ώρα που οι ελληνικές ταινίες εξακολουθούν, σε ένα τόσο δύσκολο περιβάλλον, να εντυπωσιάζουν με την παρουσία τους στα διεθνή φεστιβάλ και τις αγορές, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου παραμένει χωρίς Διοικητικό Συμβούλιο και άρα αδυνατεί να λειτουργήσει και να πάρει αποφάσεις, όπως να επικυρώσει τη συμφωνία που υπέγραψε με το Γαλλικό Κέντρο Κινηματογράφου, η οποία παραμένει στον αέρα, ενώ έχει δημιουργηθεί και σοβαρή εμπλοκή με τον διευθυντή του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Σε αυτή τη δυσάρεστη συγκυρία, υπογραμμίζουμε με τον πιο εμφατικό τρόπο, την ανάγκη εκπλήρωσης της ελαχίστης υποχρέωσης του υπουργείου Πολιτισμού, που είναι να φροντίσει για τη σωστή λειτουργία των οργανισμών στους οποίους προΐσταται, πόσo μάλλον όταν οι εν λόγω οργανισμοί παρουσιάζουν οικονομική υγεία και δεν ζητούν χρήματα στις δύσκολες αυτές εποχές, αποτέλεσμα της σκληρής δουλειάς των γενικών διευθυντών τους. Καλούμε λοιπόν τον υπουργό να στηρίξει τους θεσμούς και τα πρόσωπα εκείνα που σε τόσο αντίξοες συνθήκες κατάφεραν να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους» (εννοώντας προφανώς το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, τον Γρηγόρη Καραντινάκη και τον Δημήτρη Εϊπίδη αντίστοιχα).

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ

ΟΤΑΝ Η ΤΕΧΝΗ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΥΑΛΑ

Τζέιμς Τζόυς Καφέ: Μια ανθρώπινη εικαστική εγκατάσταση ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ

Μια στρατιωτική σκηνή, που έχει μετατραπεί σε εργαστήρι ζωγραφικής, υπάρχει εδώ και λίγες μέρες στην αποβάθρα του τρένου στο Ρουφ για το φεστιβάλ «12 κουπέ». Επτά εικαστικοί σ’ ένα πρωτοποριακό εγχείρημα που υπερβαίνει τα κλασικά μοντέλα συμβατικής επικοινωνίας επαναπροσδιορίζουν τη δική τους ματιά απέναντι στην Τέχνη και σε παλιά τους έργα και παράλληλα «ανοίγουν το σπίτι τους» στο κοινό. Τα έργα των καλλιτεχνών δεν είναι κρεμασμένα σε τοίχους. Μπαίνεις, βλέπεις, συζητάς, πίνεις καφέ. Μας συστήθηκαν ως Τζέιμς Τζόυς Καφέ.

Όταν ένωσαν τα τραπέζια Το όνομά τους κρατά από το βιβλίο του Ιρλανδού συγγραφέα «Το πορτρέτο του καλλιτέχνη», αλλά και τα φοιτητικά τους χρόνια στη Σχολή Καλών Τεχνών. Γυρνώντας πίσω τους δείκτες του ρολογιού, μας εξηγούν: «Ήμασταν στο 5ο έτος και κάναμε την προπτυχιακή μας στο εργαστήρι ζωγραφικής του Γιάννη Ψυχοπαίδη. Σε κάθε φοιτητή ή μια ομάδα φοιτητών δίνεται ένας χώρος για να δουλέψει το έργο του. Εμείς είχαμε τον δικό μας και τον διαμορφώσαμε όπως θέλαμε. Βγάλαμε τα διαχωριστικά και ενώσαμε τα τραπέζια του εργαστηρίου». Η παρέα των φοιτητών της ΑΣΚΤ συναντιόταν, δούλευε, κουβέντιαζε. Οι κούπες ήταν πάντα γεμάτες με καφέ. Το δέσιμο αποδείχτηκε ισχυρό και λίγα χρόνια η εικόνα αυτή ζωντανεύει ξανά. «Το Τζέιμς Τζόυς Καφέ λειτουργεί στη βάση της αλληλεγγύης και της πραγματικότητας. Απέναντι στην αποπνικτική κρίση, βλέπουμε μια ομάδα σαν γροθιά. Τα παιδιά δεν παλεύουν να ισοπεδώσουν τη διαφορετικότητα στον βωμό του κοινού τόπου έκφρασης, αλλά να την αναδείξουν. Και μόνο μέσα από τις συλλογικότητες μπορεί να προχωρήσει κάτι σήμερα, μόνο αν η Τέχνη βγει από τη γυάλα» μας λέει ο Γιάννης Ψυχοπαίδης, ο οποίος επιμελείται το εικαστικό δρώμενο που ονομάστηκε επίσης «Τζέιμς Τζόυς Καφέ». Η φιλία είναι το «μυστικό συστατικό» που κρατά την ομάδα δεμένη και o λόγος που ενδυναμώνεται, όσο περνά ο καιρός, από νέους καλλιτέχνες. «Δεν θα περνούσαμε από κόσκινο τα έργα κάποιου. Στηριζόμαστε τις ανθρώπινες σχέσεις» ξεκαθαρίζει ο Κωστής Κόντος. «Υπάρχουν

Εκεί που η στρατιωτική σκηνή γίνεται καλλιτεχνικό εργαστήρι κι εμείς ταξιδιώτες τόσο ετερόκλητα έργα, αλλά είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε. Δεν στοχεύουμε σ’ ένα κοινό αποτέλεσμα» προσθέτει και μιλά για μια «ανθρώπινη εγκατάσταση».

Εργαστήρι ζωγραφικής σε μικρογραφία Στη σκηνή βλέπεις πίνακες, χάρτινους ανθρώπους, μικροσκοπικά κρεβάτια από χαλκό, εικόνες προτζέκτορα να δένουν αρμονικά με μια μητρική ανθρώπινη φιγούρα. Ένα εργαστήρι ζωγραφικής σε μικρογραφία. «Θέλαμε ο κόσμος να έρθει σ’ επαφή με το εργαστήρι της Καλών Τεχνών» λέει ο Αλέξανδρος Βέργης, εξηγώντας ένα από τα κίνητρα της δημόσιας έκθεσης. Και ο Γ. Ψυχοπαίδης προσθέτει: «Βλέπουμε ταυτόχρονα τα παλιότερα έργα στην περίοδο της φοίτησής τους, στην πρώτη φάση του ‘Τζέιμς Τζόυς Καφέ’, αλλά και την πορεία τους στον χρόνο, έχοντας πάντα απαραίτητο συστατικό και συμβολικά ένα τραπέζι καφενείου». Υπήρχαν πάντοτε καλλιτεχνικά καφενεία; «Κάθε εποχή έχει

με σε κάποιον ότι το τραπεζάκι στη σκηνή δεν είναι κάποιου που προσέχει τα πράγματα, αλλά ένας συνδετικός κρίκος που ενώνει την εργασία, τη συζήτηση και τον καφέ, μετράει» τονίζει ο Α. Βέργης, «νονός» του «Τζέιμς Τζόυς». «Όταν ήμουν Erasmus στο Δουβλίνο, ο Γ. Ψυχο-

μία σύνθεση από χρωματιστά βελούδα: «Η στρατιωτική σκηνή παραπέμπει σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, πόλεμου, μετακίνησης, σεισμού και άλλων καταστροφών, που έχουν να κάνουν με στέρηση, κακουχίες και τη χρονική φάση του προσωρινού. Μέσα σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον αναπτύσσεται μια αφηρημένη σύνθεση με έντονα χρωματισμένα, μαλακά βελούδα, την οποία θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει ‘περιττή’, με την πολλαπλή έννοια του όρου». Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης επί τω έργω...

παρουσιάζει την εξέλιξη και τη συνειδητοποίηση ενός νέους καλλιτέχνη από την εφηβεία του προς τη νεότητα και την απόκτηση μιας καλλιτεχνικής ταυτότητας». Το βιβλίο αυτό άγγιξε την ομάδα του «Τζέιμς Τζόυς», που χαράσσει τη δική της πορεία και κάνει το δικό της πείραμα.

Γιατί στρατιωτική σκηνή

τους καλλιτέχνες της, έχει και τους χώρους που συναντώνται. Οι εποχές ανακαλύπτουν τα στέκια τους», ήταν η απάντηση του Δημήτρη Κατσούδα.

Η επαφή με τον κόσμο «Μόνο ότι είμαστε εδώ κι εξηγού-

παίδης μου μιλούσε συνέχεια γι’ αυτό το βιβλίο. Μέχρι που το πήρα και είδα την ιστορία του να ταιριάζει στη δική μας». «Το πορτρέτο του καλλιτέχνη», όπως το περιγράφει ο Γ. Ψυχοπαίδης, «είναι ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο, σημαδιακό για τον 20ό αιώνα, που

Η επιβλητική στην όψη στρατιωτική σκηνή αποτελεί σημαντικό κομμάτι της εγκατάστασης. Από τη μία συμβολίζει «την ετοιμοπόλεμη κατάσταση που βρίσκεται μονίμως η Τέχνη», από την άλλη το ταξίδι. «Θα μπορούσε αυτή η σκηνή να είναι οπουδήποτε» μας λένε. Η κουβέντα ανοίγει κι ακούγονται μέρη που δεν έχουν σχέση με την Κωνσταντινουπόλεως. «Άσε που βλέπεις και τα τρένα απέξω». Η φαντασία κάνει τη σκηνή οικεία. Κάποια από τα έργα ορίστηκαν μέσα σε αυτή, δημιουργήθηκαν εκεί, όπως της Άντας Αναστασέα, που έφτιαξε

Η δύναμη των πολλών Η στροφή στη συλλογικότητα φαίνεται πως διεκδικεί συνεχώς μεγαλύτερο κομμάτι στην Τέχνη. Για τον Δ. Κατσούδα υπάρχει λογική εξήγηση, δεδομένου ότι «η ευημερία προήγαγε τον ατομικισμό και την εσωστρέφεια, ενώ τώρα οι καλλιτέχνες, για να μπορέσουν να κρατηθούν, πρέπει να λειτουργήσουν σε ομάδες». Ξέχωρα όμως από το πρακτικό κομμάτι, η συλλογικότητα δίνει τη δυνατότητα «να βρεθείς, να μιλήσεις, να φωνάξεις, να τσακωθείς, να γελάσεις». Από αυτή την αυθεντικότητα συναισθημάτων. σύμφωνα με τον Γ. Ψυχοπαίδη. προκύπτει μια αυθεντική προσπάθεια και βέβαια η πρωτοτυπία. Την ομάδα συμπληρώνουν οι Νίκος Ιαβάτσο, Μπέσυ Ράλλη, Βάσω Τζούτη. Η εγκατάσταση θα παραμείνει στο Ρουφ μέχρι και τις 8 Ιουνίου κι είναι ανοικτή στο κοινό από τις 8 το απόγευμα. Ραντεβού εκεί που η στρατιωτική σκηνή γίνεται καλλιτεχνικό εργαστήρι κι εμείς ταξιδιώτες.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ

KΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ

ΤΟΥ ΛΕΑΝΔΡΟΥ ΠΟΛΕΝΑΚΗ

ΑΒΕΛΑΡΔΟΣ ΚΑΙ ΕΛΟΪΖΑ

Μία ερωτική τραγωδία; Αρχή του φετινού Φεστιβάλ. Στην «Πειραιώς 260», δίνεται από την ομάδα Sforaris, σε κείμενο - σκηνοθεσία του Γιάννη Καλαβριανού, η ιστορία του τραγικού μεσαιωνικού ζευγαριού που έχει γίνει θρύλος, του Αβελάρδου και της Ελοϊζας. Έζησαν τον δωδέκατο αιώνα στο Παρίσι. Πρωτοπόρος φιλόσοφος και θεολόγος ο Αβελάρδος, διαπρεπής δάσκαλος, επιχείρησε να εφαρμόσει την αριστοτελική λογική σε όλο το εύρος της θεολογίας και της φιλοσοφίας διαχωρίζοντας, έτσι, για πρώτη φορά, τη μία απ’ την άλλη. Επινόησε μια διαλεκτική, μέση λύση στη διαμάχη ανάμεσα στους «πραγματοκράτες» και στους «ονοματοκράτες» (που ακόμα, κατά κάποιο τρόπο, επιβιώνει), υποστηρίζοντας ότι η αλήθεια πρέπει πάντα να προέρχεται από την επιστημονική γνώση και εξυψώνοντας την αμφιβολία, που τελικά οδηγεί στην αλήθεια. Για τις απόψεις του που θεωρήθηκαν αιρετικές καταδιώχθηκε απηνώς από την κοινωνία και την εκκλησία. Σήμερα είναι ίσως πολύ δύσκολο για τον μη ειδικό να κατανοήσει τη ριζοσπαστικότητα των απόψεων του Αβελάρδου στον αιώνα του. Αν είχε εισακουσθεί ο προδρομικός ανθρωπισμός του, θα ήταν ίσως άλλη η εξέλιξη του Δυτικού πολιτισμού. Έμεινε όμως πιο πολύ στην Ιστορία για τον τραγικό, πα-

ράφορο έρωτά του με την Ελοΐζα, τη νεαρή, χαρισματική, διψασμένη για γνώση μαθήτριά του, που φιλοδοξούσε να γίνει «η νέα Υπατία». Πρωτοπόρος και στις αντιλήψεις του για τον έρωτα, ο Αβελάρδος θα μπορούσε ίσως να θεωρηθεί ως ένα από τα υπαρκτά, ιστορικά πρόσωπα που γέννησαν τον μύθο του Δον Ζουάν. Ο ίδιος το ομολογεί, με αρκετό κυνισμό, σε επιστολές του που έχουν διασωθεί. Η απάνθρωπη, όμως, τιμωρία που του επέβαλαν οι εχθροί του (ευνουχισμός) τον στέρησε από τη ζωή και τον χάρισε στη θρησκεία. Εδώ αρχίζει το έργο του Γιάννη Καλαβριανού, σαν μια ανεστραμμένη «ισπανική» δονζουανική μαύρη τραγωδία. Με τη φλεγόμενη από έρωτα και πόθο ακόμη Ελοΐζαμ κλεισμένη αναγκαστικά στο μοναστήρι, να στέλνει απελπισμένα ερωτικά γράμματα στον Αβελάρδο και εκείνος να ανταποκρίνεται με ψυχρές θρησκευτικές παραινέσεις. Η Ελοΐζα ενδύεται στο έργο, σωστά, τη μορφή της απόλυτα απελευθερωμένης, ένσαρκης γυναίκας (θεωρούσε τον ίδιο τον γάμο ως δέσμευση) και ο Αβελάρδος παίρνει αντίστοιχα τη μορφή του ανθρώπου που τον καταπίνει εντέλει η τυπικότητα των θεσμών. Το ζήτημα είναι όμως ότι ο σύγχρονος άνθρωπος δύσκολα, επίσης, συλλαμβάνει πόσο πραγματικά διχαστικό ήταν τότε το δίλημμα ανάμεσα στην «Εν

Χριστώ» ενάρετη ζωή και στην «κολασμένη» ζωή του ελεύθερου έρωτα. Με αποτέλεσμα να μοιάζουν υποκριτικές οι επιστολές του Αβελάρδου στην Ελοΐζα, που όμως δεν είναι. Πληγωμένα εγωιστικές ναι, και αυτό ακριβώς τον κάνει πολύ πιο κοντινό μας. Ένα έργο - καμβάς, λοιπόν, μιας σύγχρονης τραγωδίας, που περιμένει απ’ τη σκηνοθεσία να το «τελειώσει». Η σκηνοθεσία έχω την εντύπωση ότι δεν αποφάσιζε τι θέλει να κάνει με το ίδιο της το έργο. Διστακτική μπροστά στην υπαρξιακή τραγωδία και αναποφάσιστη μπροστά στο ερωτικό δράμα, δεν άκουσε το σπαρακτικό «σχίσιμο» του ανθρώπινου όντος σε «ρόλους» γυναίκας και άνδρα, που είναι η πραγματική ιστορία του Αβελάρδου και της Ελοϊζας: ένας ήχος ανατριχιαστικός, δυο αιμάσσοντα σώματα να σχηματίζουν ένα ζωντανό σταυρό, μετά η σιωπή... Εδώ, η σκηνοθεσία διχάστηκε η ίδια... Στο μέτρο που επιχειρούσε να δώσει τα πρόσωπα

ως δραματικούς χαρακτήρες, υπερέβαλε. Στον βαθμό που επέλεγε να τα δώσει ως τραγικά σύμβολα, υπολειπόταν. Η Ελένη Κοκκίδου φοβάμαι ότι δεν ένωσε σε μια και μόνη τις πολλές υποκριτικές «φωνές» της. Ως αφηγήτρια ή ως οι πολλοί της ρόλοι, πατούσε και εδώ και εκεί... Η Χριστίνα Μαξούρη (Ελοΐζα), με έντονη σωματική σφραγίδα, άντεξε ώς το τέλος τη διπλή «βάσανο» του επαναστατημένου κοριτσιού που ερωτεύεται και της ερωτευμένης γυναίκας που δεν υποτάσσεται. Ο Γιώργος Γλάστρας (Αβελάρδος) έδωσε μια «Φελινική» μορφή που αντανακλούσε τη ναρκισσιστική πλευρά του αρσενικού, αλλά μόνο αυτήν. Ο άτυπος χορός σε κίνηση του Χρήστου Παπαδόπουλου, ενδιαφέρον εύρημα, λειτούργησε θετικά, όπως επίσης η όψη (σκηνικά Εύας Μανιδάκη, κοστούμια Ιωάννας Τσάμη), η μουσική (Άγγελος Τριανταφύλλου) και οι φωτισμοί.

KΡΙΤΙΚΗ MOYΣΙΚΗΣ

TOY ΚΥΡΙΑΚΟY Π. ΛΟΥΚΑΚΟY

ΜΠΕΤΟΒΕΝ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΠΡΟΕΔΡΙΑ»

Η Ενάτη των λαών και των μηνυμάτων Είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσει ο μέσος φιλόμουσος πώς ένας τόσο δυστυχής και δυσάρεστος άνθρωπος (προ πάντων ως ενοικιαστής!), όπως ο Ludwig van Beethoven (1770 - 1827), κατέστη δυνατόν να ενσαρκώσει τόσο εμβληματικά το μήνυμα της ελευθερίας και της συναδέλφωσης λαών και ανθρώπων, παρέχοντας κορωνίδες στον ευρωπαϊκό φιλοσοφικό και λογοτεχνικό ιδεαλισμό του πρώιμου 19ου αιώνα. Έργα, όπως η όπερά του «Φιντέλιο» (1814), η σκηνική μουσική για τον «Έγκμοντ» (1810) και, κατ’ εξοχήν, η εσχάτη 9η συμφωνία του (σε ρε ελάσσονα, έργ. 125, 1824), παρά την ιλιγγιώδη μουσική τους ποιότητα -ή ίσως ακριβώς λόγω αυτήςσυνεγείρουν και αδελφώνουν, χωρίς οποιαδήποτε εγκεφαλική διεργασία, ανθρώπους από απώτατες μεταξύ τους γεωγραφικές συντεταγμένες. Συνθέτης μουσικής του ύψους απαιτήσεων εκ μέρους του ακροατή των ύστερων κουαρτέτων εγχόρδων, ο Μπετόβεν, δέσμιος ο ίδιος ενός σώματος που τον πρόδιδε συνεχώς, εν τέλει και στο πλέον ευαίσθητο και απαραίτητο όργανο της κλίσης του,

κατόρθωσε να εκπέμψει με ανυπέρβλητους έως σήμερα όρους αναγνωρισιμότητας μια μουσική έκφραση υψηλών ιδεωδών χωρίς εμπόδια προς τις καρδιές των συνανθρώπων, στις οποίες τόσο ανεπιτήδευτα στόχευσε με την προμετωπίδα της «Μίσσα Σολέμνις» και την απόρριψη των οποίων τόσο σπαρακτικά επικαλέσθηκε στη «διαθήκη του Heiligenstadt». Διόλου τυχαία, λοιπόν, η «Ενάτη», ουσιαστικοποιημένη στο λεξιλόγιό μας καθότι ουσιαστική, κυριαρχεί ως ορόσημο, ιστορικό ή ενιαύσιο, στον ευρωπαϊκό χώρο. Με μιαν εκτέλεσή της επιχείρησε αίφνης το εν έτει 1951 «Νέο Μπάυρώιτ» να αποδεσμεύσει το μέλλον του από το ναζιστικό παρελθόν του, με την Ενάτη γιόρτασαν τα πλήθη την πτώση του «αισχρού» τείχους στο Βερολίνο του 1989, με την ίδια οι Τσέχοι υποδέχθηκαν στην Πράγα ως απόστολους της ελευθερίας τον Βάτσλαβ Χάβελ και τον μαέστρο της Ράφαελ Κούμπελικ, με αυτήν πολλά μεγάλα κέντρα της Ηπείρου εορτάζουν την παρέλευση κάθε χρονιάς, ως διακήρυξη παρακαταθήκης για τη νέα. Η ανα-

γνώριση της Ενάτης ως παγκόσμιου πολιτισμικού αγαθού αποτελεί απλή επισημοποίηση μιας πανανθρώπινης διαπίστωσης για την εμβέλεια και την αδυναμία φαλκίδευσης του μηνύματός της, ιδίως από τυράννους που επιχειρούν να το ιδιοποιηθούν. Υπό αυτήν την έννοια, η Ενάτη της 28ης Φεβρουαρίου 2014 δεν αποτελούσε απλώς πανηγυρική επανάληψη προηγούμενης συναυλίας στο πλαίσιο του κύκλου Μπετόβεν της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών υπό τον Βασίλη Χριστόπουλο, αλλά δήλωση εμμονής μιας χειμαζόμενης χώρας στον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό, παρά τα ανάμεικτα συναισθήματα «φτωχού συγγενή» έναντι των χορηγών εταίρων (υπουργείου Εξωτερικών και πρεσβείας της Ο.Δ. της Γερμανίας) και της επιπρόσθετης ταπείνωσης ότι η ραδιοτηλεοπτική αναμετάδοση του γεγονότος μέσω EBU έβρισκε την προεδρεύουσα χώρα χωρίς δική της δημόσια ραδιοτηλεόραση! Κόντρα σε όλες αυτές τις αντιξοότητες, όμως, το επίλεκτο κοινό της αίθουσας «Χρήστος Δ. Λαμπράκης» ήταν αποφασισμένο να α-

πολαύσει τη στιγμιαία ανάταση της περίστασης. Η σύμπτωση το θέλησε μάλιστα, αν όχι η αβρότητα των διοργανωτών, να παρακολουθήσουμε τη συναυλία ακριβώς από την προνομιακή θέση του Θεωρείου 9 που σταθερά επέλεγε ο αείμνηστος Λαμπράκης και δεν αργήσαμε να κατανοήσουμε γιατί, αφού -ίσως για πρώτη φορά- αποκομίσαμε τόσο σταθμισμένη ηχητική εντύπωση της ΚΟΑ, αναλυτική στη συνεισφορά οργάνων και ομάδων, αλλά και συνεκτική στη σύνθεση ισορροπημένου αποτελέσματος. Ο Χριστόπουλος και οι μουσικοί του αποδόθηκαν με προφανή ενθουσιασμό στο τιτάνιο εγχείρημα της Ενάτης με μιαν ανάγνωση δυναμική και δραματική, χωρίς ομιχλώδεις και μυστικιστικές προεκτάσεις, χαρίζοντας ένα υψηλό επίπεδο ορχηστρικής ανταπόκρισης, συνεπές προς την πρόοδο που κατέγραψε στο

πεδίο αυτό η ΚΟΑ υπό τον εν τω μεταξύ απελθόντα καλλιτεχνικό της διευθυντή. Καταγράψαμε λεπτό χειρισμό της προβολής λεπτομερειών (ξύλινα σε εγρήγορση, τύμπανα ακρίβειας ξυρού), τήρηση των επαναλήψεων στο β’ μέρος ως αντίδοτο στα ζωηρά τέμπι, αλλά και ένα αργό μέρος που κατόρθωσε να συνδυάσει την αγωγική ευκινησία με απολλώνια γαλήνη μέσω ευαίσθητης διαχείρισης της δυναμικής. Η επιλογή για το τέμπο της καταληκτικής «Ωδής στη χαρά» έπληξε σε κάποιο βαθμό τον βαρυσήμαντο χαρακτήρα της, τουλάχιστον ως μέρος του ακροαματικού μας εθισμού, πολύ σοβαρότερες αναδείχθηκαν ωστόσο οι επισφάλειες εισόδου, τονικής ακρίβειας και συνδυασμού τού -επί χάρτου- εντυπωσιακού φωνητικού κουαρτέτου (Reinhard Hagen, Markus Schäfer, Μυρτώ Παπαθανασίου και Ann-Katrin Naidu). Τις εντυπώσεις, πάντως, επικάλυψε, και ευτυχώς, η εντυπωσιακή Χορωδία της Συμφωνικής της Βαμβέργης, ένα ακόμη δώρο των Γερμανών χορηγών γι’ αυτό το Festkonzert μιας προεδρίας της Ε.Ε. φτωχότερης μεν, αλλά ίσως ουσιαστικότερης σε συγκεκριμένες πτυχές της, από άλλες πιο φαντασμαγορικές του ανέμελου και απατηλού παρελθόντος.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΓΡΑΜΜΑΤΑ & ΤΕΧΝΕΣ

Κωστής Νικολάκης Στη μορφή και το έργο του Κωστή Νικολάκη, που προσέφερε στα γράμματα, αλλά και στη γειτονιά του, μέσα από το παλαιοβιβλιοπωλείο της οδού 3ης Σεπτεμβρίου 91, τις εκδόσεις Εκάτη, αλλά και ένα πλούσιο ποιητικό έργο, είναι αφιερωμένη η εκδήλωση μνήμης που διοργανώνει η ομάδα «Βικτωριανοί» την Τετάρτη. Θα τον τιμήσουν με απαγγελίες ποιημάτων του οι Μιχάλης Γκανάς, Γιάννης Κοντός, Γιώργος Μαρκόπουλος, Κώστας Γ. Παπαγεωργίου και Αντώνης Φωστιέρης, ενώ αποσπάσματα από το βιβλίο Το καρότσι θα διαβάσουν οι ηθοποιοί Νίκος Αρβανίτης, Μαρία Κανελλοπούλου, Αθηνά Κεφαλά και Γιώργος Ντούσης, στο Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων ΟΤΕ (3ης Σεπτεμβρίου 110), στις 8.30 μ.μ.

Η ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ

Οδύνη των ανέργων

Χαστουκόδεντρο

Μια παράσταση - σχόλιο στη σημερινή πραγματικότητα, που παντρεύει τις απόψεις του Πωλ Λαφάργκ με τις μαρτυρίες που συνέλεξε ο κοινωνιολόγος Νίκος Παναγιωτόπουλος, παρουσιάζει το ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας και ο Θοδωρής Γκόνης, με τίτλο Η οδύνη των ανέργων και το δικαίωμα στην τεμπελιά, σήμερα και αύριο στο Φεστιβάλ Αθηνών, στην Πειραιώς 260 (Κτήριο Ε), στις 11.00 μ.μ.

Για τη λογοτεχνία σήμερα, την ιστορία και το (ξανα)διάβασμά της, συζητούν, με αφορμή το μυθιστόρημα Χαστουκόδεντρο (εκδ. Τόπος), ο συγγραφέας Άρης Μαραγκόπουλος, ο καθηγητής Ιστορίας Γιώργος Κόκκινος και η μεταφράστρια και δημοσιογράφος Έφη Γιαννοπούλου, στο βιβλιοπωλείο Επί Λέξει (Ακαδημίας 32), στις 7.45 μ.μ.

ΔΕΥΤΕΡΑ

Φεστιβάλ Χορού Οι Έλληνες χορογράφοι σε πείσμα των καιρών επιμένουν! Εξήντα ένας δημιουργοί συμμετέχουν στο 13ο Φεστιβάλ Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων, παρουσιάζοντας από σήμερα και για 20 ημέρες τη δουλειά τους και τη σύγχρονη χορογραφική δημιουργία στην Ελλάδα στους χώρους του Ιδρύματος Μ. Κακογιάννης (Πειραιώς 204), από τις 8.00 μ.μ.

Ανοιχτό Στούντιο Δέκα χρόνια το Ανοιχτό Στούντιο της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης και παρουσιάζει, όπως κάθε χρόνο, ένα πρόγραμμα παραστάσεων με επιλεγμένες χορογραφίες σπουδαστών, demo τεχνικών σύγχρονου χορού και ένα κομμάτι ρεπερτορίου Graham, από σήμερα έως 23/6, στο μικρό θέατρο Blackbox ΚΣΟΤ (Ομήρου 55), στις 9.00 μ.μ.

Συναυλίες στην αυλή Το Κουαρτέτο εγχόρδων «Τρόπος», ερμηνεύοντας έργα Μπαχ, Χάυντν, Μότσαρτ και σε πρώτη εκτέλεση την «Προσευχή ενώπιον του τέλους της σκέψης» του Φίλιππου Τσαλαχούρη, εγκαινιάζει σειρά 4 συναυλιών (10-11, 17-18/6) στην αυλή του ΜΙΕΤ (Θουκυδίδου 13, Πλάκα), στις 8.30 μ.μ.

ΤΕΤΑΡΤΗ

Λευκή κορδέλα Η ταινία του Μichael Haneke Η λευκή κορδέλα (Γερμανία 2009) προβάλλεται στο πλαίσιο του κύκλου «Βλέμμα στον φασισμό», με εισήγηση της καθηγήτριας Πολιτικής Φιλοσοφίας Βίκυς Ιακώβου, με ελεύθερη εί-

σοδο, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος (Ιερά Οδός 48), στις 8.00 μ.μ.

Το θέαμα Ο θεατρικός μονόλογος του John Clancy Το θέαμα, σε σκηνοθεσία και μουσική επιμέλεια Βασίλη Κατσικονούρη και ερμηνεία Βαγγέλη Ρόκκου, παρουσιάζει η ομάδα «Ευτοπία» στο Σπίτι της Κύπρου (Ξενοφώντος 2α), στις 9.00 μ.μ.

Γκόλφω Την επιτυχημένη παράσταση Γκόλφω, του Ν. Καραθάνου, όπως παρουσιάστηκε στο αργολικό θέατρο, διερευνά ο σκηνοθέτης Ηλίας Γιαννακάκης μέσα από το ντοκιμαντέρ του Η Γκόλφω στην Επίδαυρο. Κινηματογραφώντας μια παράσταση, το οποίο προβάλλεται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών στην Πειραιώς 260 (Κτήριο Δ), στις 9.00 μ.μ.

ΠΕΜΠΤΗ

Κ.Π. Καβάφης Βασισμένη στα προσωπικά ημερολόγια του ποιητή καθώς και σε μαρτυρίες ανθρώπων που τον γνώρισαν από κοντά είναι η παράσταση του Γιάννη Φαλκώνη Κ. Π. Καβάφης αυτοβιογραφούμενος, με τον Κωνσταντίνο Τζούμα στον ρόλο του ποιητή και τους Αλέξανδρο Νταβρή, Κερασία Σαμαρά, από σήμερα και έως 18/6 στο Θέατρο Τζένη Καρέζη (Ακαδημίας), στις 9.00 μ.μ.

Γεύση της μνήμης Το βιβλίο του δημοσιογράφου Τάσου Καφαντάρη Η γεύση της μνήμης (εκδ. Αλεξάνδρεια), μια αφήγηση ιστορικο-επιστημονικής φαντασίας, που μετατρέπεται σ’ ένα κομπολόι ιστοριών μέσα στην Ιστορία, παρουσιάζουν η δημοσιογράφος Χριστίνα Ψυχάρη και οι καθηγητές Στάφανος Παϋπέτης και Μάνος Δανέζης, στην αίθουσα του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (Ερμού 134-136), στις 7.30 μ.μ.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗΣ agenda.avgi@gmail.com

Τη μελέτη της Δήμητρας Μακρυνιώτη Μικροί μάγειρες στη μικρή οθόνη (εκδ. Νήσος) παρουσιάζουν οι πανεπιστημιακοί Νέλλυ Ασκούνη, Κύρκος Δοξιάδης, Γεράσιμος Κουζέλης και Βασίλης Τσελφές,με συντονίστρια τη Μικέλα Χαρτουλάρη, στο Ωδείο Αθηνών (Β. Γεωργίου 17-19), στις 7.30 μ.μ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Victoria Hislop Για την «ομορφιά της Αθήνας», έτσι όπως την γνώρισε και την αγάπησε, συζητά η συγγραφέας Victoria Hislop με τον δημοσιογράφο Νίκο Βατόπουλο και την ομάδα «Κάθε Σάββατο στην Αθήνα» στο καφέ του Νομισματικού Μουσείου (Πανεπιστημίου 12), στις 9.00 μ.μ.

Μανδραγόρας Το 50ό τεύχος του γιορτάζει το περιοδικό Μανδραγόρας, στον χώρο γέννησής του, με κρασί, μεζέδες και ποίηση/πεζογραφία από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές του Τμήματος Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δ. Μακεδονίας, στο Τυπογραφείο gs Print (Μ. Mαυρογένους 7, Καμίνια), στις 8.00 μ.μ.

Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης

Ελληνογαλλικό θέατρο

Μικροί μάγειρες

Τη «σατιρική φαντασμαγορία» Σατανερί του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, έργο που παρουσιάστηκε τον Μάρτιο του 1930, εν μέσω της μεγάλης οικονομικής κρίσης, έργο παράλληλο με το μπρεχτικό Μαχαγκόνυ, αναβιώνει για πρώτη φορά μεταπολεμικά το Εργαστήρι Μουσικού Θεάτρου ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας, σε μουσική διεύθυνση Χαράλαμπου Γωγιού και σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ευκλείδη - Δημήτρη Δημόπουλου, την Τρίτη στο Ρωμαϊκό Ωδείο (Πάτρα), στις 9.30 μ.μ.

ΣΑΒΒΑΤΟ

ΤΡΙΤΗ Ο διευθυντής του γαλλικού θιάσου Panta Théâtre και σκηνοθέτης Guy Delamotte, που δούλεψε με μια ομάδα Ελλήνων ηθοποιών πάνω σ’ ένα σύγχρονο γαλλικό έργο, παρουσιάζει, σε μορφή δραματοποιημένου αναλογίου, το αποτέλεσμα του εργαστηρίου, παρουσία του συγγραφέα Simon Grangeat, στο Βυρσοδεψείο (Ορφέως 174), στις 8.30 μ.μ.

Σατανερί

Καπνός Από τις βελόνες του μπουρλιάσματος και τα σαρίκια της χωρικής επεξεργασίας του καπνού, από τις επιβλητικές καπναποθήκες της Βόρειας Ελλάδας στις περίτεχνες ταμπακιέρες και τα πακέτα τσιγάρων στα αστικά κέντρα, η έκθεση Καπνός. 101 σημειώσεις για τα ανατολικά καπνά διατρέχει την ιστορία του καπνού και μαζί της ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της Ελλάδας, φιλοδοξώντας να φωτίσει τις διαφορετικές λειτουργίες του μέσα από σπάνια αντικείμενα, τεκμήρια από αρχεία, καθώς και φωτογραφικό υλικό. Εγκαινιάζεται την Τρίτη στο Μουσείο Μπενάκη (Κουμπάρη 1), στις 8.00 μ.μ.

Το Βραβείο Πεζογραφίας 2013 απονέμει το περιοδικό Κλεψύδρα στον Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη για το βιβλίο Το ελάχιστο ίχνος, εκδ. Το Ροδακιό. Θα προλογίσει ο συγγραφέας Δημήτρης Στεφανάκης και θα συνομιλήσει με τον τιμώμενο η δημοσιογράφος Εριφύλη Μαρωνίτη, ενώ αποσπάσματα θα διαβάσει ο ηθοποιός Σταύρος Ζαλμάς στο βιβλιοκαφέ Έναστρον (Σόλωνος 101), στις 8.00 μ.μ.

Θεσσαλονίκη αλλιώς Τη θεατρική παράσταση-ντοκουμέντο Η άλλη όχθη, σε σκηνοθεσία Χάρη Πεχλιβανίδη, παρουσιάζει το ΚΘΒΕ, σε συνεργασία με το πρόγραμμα «Η Θεσσαλονίκη αλλιώς», σήμερα και αύριο, με ελεύθερη είσοδο, στον Παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό, στις 9.30 μ.μ.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

58 Παρακαλούνται οι αναγνώστες να ενημερώνονται για τυχόν αλλαγές από τα παρακάτω τηλέφωνα Α ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΑΒΑΝΑ Κηφισίας 234 και Λυκούργου 3, 2106756546 Αίθουσα 1 Λευκός ελέφαντας 22:30 Απρόσμενος έρωτας 20:30 Αίθουσα 2 (Θερινή) Θεέ μου, τι σου κάναμε? 21:00, 23:00 ΑΕΛΛΩ CINEMAX 5+1 CYTA Πατησίων 140, 2108259975 2108215327, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr Αίθουσα 1 Ζαμπίζια: Πουλιά στον αέρα (μεταγλ.) 18:00 Στα όρια του αύριο 19:40 3D, 22:00 3D Αίθουσα 2 Maleficent 18:00, 20:15, 22:30 Αίθουσα 3 X-Men: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 22:40 Yves Saint Laurent 18:20, 20:30 Αίθουσα 6 (Θερινή) Στα όρια του αύριο 20:40, 23:00 ΑΘΗΝΑΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Χάρητος 50, Κολωνάκι, 2107215717, Θεέ μου, τι σου κάναμε? 20:45, 23:00 ΑΘΗΝΑΙΟΝ Βασιλίσσης Σοφίας 124, Αμπελόκηποι, 2107782122-2112112222, www.athinaioncinemas.com Αίθουσα 1 Maleficent 18:30 Στα όρια του αύριο 20:30, 22:40 3D Αίθουσα 2 Maleficent 22:00 Yves Saint Laurent 18:00, 20:00 ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS Ζησιμοπούλου 7 & Ιωάννου Μεταξά, Γλυφάδα, 21089832382112112222, www.athinaioncinemas.com Αίθουσα 1 Στα όρια του αύριο 18:20, 20:30, 22:40 3D Αίθουσα 2 Maleficent 18:20, 20:20, 22:20 Αίθουσα 3 Yves Saint Laurent 18:10, 20:10, 22:10 Αίθουσα 4 2 ημέρες στη Νέα Υόρκη 18:40 Σκουριασμένη πόλη 20:40, 23:00 ΑΙΓΛΗ Λεωφόρος Πεντέλης 98, Χαλάνδρι, 2106841010 Αίθουσα 1 Maleficent 20:30, 22:30 Αίθουσα 2 Στα όρια του αύριο 20:45, 22:50 ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ (ΘΕΡΙΝΟ) Κήπος Ζαππείου, 2103369300, Σκουριασμένη πόλη 21:00, 23:00 ΑΜΥΝΤΑΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Κωνσταντινουπόλεως 16, Υμηττός, 2107626418, Φιλομένα 20:50, 22:50 AΝΕΣΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι, 2107788778, Yves Saint Laurent 21:00, 23:00 ΑΝΟΙΞΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 2+1 Αγωνιστών στρατοπέδου 49, Χαϊδάρι, 2105813470-2105813450 Αίθουσα 1 Suzanne 22:20 Maleficent 18:30, 20:30 Αίθουσα 2 ART CINEMA Μικρά Αγγλία 20:15 ΑΝΟΙΞΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Αττική & Ευριπίδου 19, Νέο Ηράκλειο, 2102814071, Το μυστικό της Μέιζι 21:00 2 ημέρες στη Νέα Υόρκη 23:00 ΑΡΚΑΔΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Καραολή Δημητρίου 36 & Φορμίωνος 222, Πάρκο Νέας Ελβετίας, 2107661166-2107661226, Maleficent 21:00, 23:00 ΑΣΤΥ Κοραή 4, Αθήνα, 2103221925, Αραράτ (Ταινιόραμα 2014) 18:00 Η Δίκη της Νυρεμβέργης (Ταινιόραμα 2014) 22:00 Η νύχτα του Σαν Λορέντζο (Ταινιόραμα 2014) 20:00 ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Μέσα στο Αττικό Άλσος, 6944542300-2106997755, Τα δεσμά του Διαβόλου 20:50, 23:00 ΒΑΡΚΙΖΑ Θάσου 22, 2108973926 Αίθουσα 1 3D Digital Maleficent 18:30 3D, 20:50 3D, 22:40 3D Αίθουσα 2 X-Men: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 18:30 3D, 20:20 3D, 22:40 3D Αίθουσα 3 (Θερινή) Τα δεσμά του Διαβόλου 20:45, 22:45 ΒΟΞ (ΘΕΡΙΝΟ) Θεμιστοκλέους 82, Εξάρχεια, Αθήνα, 2103301170, Ξενοδοχείο Grand Budapest 21:00 Το μικρό ψάρι 23:00 VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL Ανδρέα Παπανδρέου 35 (παράπλευρος Αττική οδού) θέση ψαλίδι, Μαρούσι, Τηλ.14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 Ανυπόφοροι γείτονες 18:30, 20:40 Brick Mansions 22:45 Αίθουσα 2 - Post Credit Στα όρια του αύριο 18:20 3D, 21:00 3D, 23:20 3D Αίθουσα 3 Σκουριασμένη πόλη 18:30, 21:20, 23:50 Αίθουσα 4 - Post Credit X-Men: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 19:10, 22:00 Αίθουσα 5 - Cinema Europa, Heineken Maleficent 17:10, 19:20, 21:30, 23:40 Αίθουσα 6 - Cinema Europa Rio 2 (μεταγλ.) 17:30 Godzilla 19:40, 22:10 Αίθουσα 7 - max screen, Cosmote Στα όρια του αύριο 19:00, 21:40, 00:20 Αίθουσα 8 X-Men: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 18:10 Maleficent 20:50 3D, 23:00 3D Αίθουσα 9 Ενας σκίουρος σούπερ-ήρωας (μεταγλ.) 17:40 Τα δεσμά του Διαβόλου 19:30, 21:50, 00:10 Αίθουσα 10 Maleficent 18:00, 20:10, 22:20 Αίθουσα 11 Στα όρια του αύριο 17:30, 20:00, 22:30 Αίθουσα 12 Yves Saint Laurent 18:50, 21:10, 23:30 Αίθουσα 13 - gold class Στα όρια του αύριο 20:00, 22:30 Αίθουσα 14 - gold class Yves Saint Laurent 21:10, 23:30 VILLAGE 5 CINEMAS PAGRATI Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου, Εμπορικό κέντρο Millennium, Παγκράτι, 210 7566240 - 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 Maleficent 19:30, 21:40, 23:50 Αίθουσα 2 X-Men: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 19:10, 21:50 Αίθουσα 3 - Cosmote Godzilla 19:20, 22:00 Αίθουσα 4 Στα όρια του αύριο 19:40 3D, 22:00 3D, 00:20 3D Αίθουσα 5

ΘΕΑΜΑΤΑ 2105780892-3, Θεέ μου, τι σου κάναμε? 21:00, 22:50

ΕΠΙΛΟΓΕΣ

ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ

«Το μικρό ψάρι» του Γιάννη Οικονομίδη. Ο Βαγγέλης Μουρίκης στον ρόλο ενός μοναχικού εκτελεστή, που στη διάρκεια της μέρας δουλεύει σε βιοτεχνία ζύμης... Ο Οικονομίδης στην τελευταία του ταινία αποδεικνύεται πιο «χαλαρός», αλλά και πιο ώριμος στην κινηματογραφική του γλώσσα σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές του (Βοξ). «Λευκός ελέφαντας» του Πάμπλο Τραπέρο. Από την Αργεντινή, μυθοπλασία στα όρια του ντοκιμαντέρ. Σε μια παραγκούπολη έξω από το Μπουένος Άιρες δύο ιερείς και μια κοινωνική λειτουργός αγωνίζονται να δώσουν «ανάσες» στη ζωή των αποκλεισμένων, με τον κίνδυνο να συνθλιβούν και οι ίδιοι (Αβάνα). Στα όρια του αύριο 19:00, 21:20, 23:40 VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO Παλαιά Λεωφόρος Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτινη 3 Δέλτα Παλαιού Φαλήρου, Τηλ.14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 Maleficent 20:00 3D, 22:10, 00:20 Αίθουσα 2 X-Men: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 18:50, 21:30, 00:10 Αίθουσα 3 Rio 2 (μεταγλ.) 18:00 Godzilla 22:20 2 ημέρες στη Νέα Υόρκη 20:10 Αίθουσα 4 - Post Credit Τα δεσμά του Διαβόλου 18:20, 21:00, 23:40 Αίθουσα 5 Maleficent 19:10, 21:20 Brick Mansions 23:30 Αίθουσα 6 Στα όρια του αύριο 20:10 3D, 22:30 3D Ζαμπίζια: Πουλιά στον αέρα (μεταγλ.) 18:00 Αίθουσα 7-VMAX Cosmote Στα όρια του αύριο 19:20, 21:40, 00:00 Αίθουσα 8 - gold class Στα όρια του αύριο 19:10, 21:30, 23:50 Αίθουσα 9 - gold class Τα δεσμά του Διαβόλου 19:40, 22:20 VILLAGE CINEMAS ATHENS METRO MALL ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Λεωφόρος Βουλιαγμένης 276, Άγιος Δημήτριος, 210 6104100 - 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 Maleficent 18:00 3D Τα δεσμά του Διαβόλου 20:00, 22:20 Αίθουσα 2 - Cosmote Maleficent 19:10, 21:20, 23:30 Αίθουσα 3 Στα όρια του αύριο 18:45, 21:00, 23:20 Αίθουσα 4 Rio 2 (μεταγλ.) 18:10 X-Men: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 20:20, 23:00 Αίθουσα 5 Στα όρια του αύριο 19:30 3D, 21:50 3D, 00:10 3D VILLAGE RENTI ΘΕΡΙΝΟ Θηβών 228 & Παρνασσού, Άγιος Ιωάννης Ρέντης, 2104215100 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr, Στα όρια του αύριο 21:00, 23:40 VILLAGE SHOPPING AND MORE Θηβών 228 & Παρνασσού, Άγιος Ιωάννης Ρέντης, 210 4215100 - 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr Αίθουσα 1 Comfort Στα όρια του αύριο 19:40, 22:10 Αίθουσα 4 Στα όρια του αύριο 19:00 3D, 21:30 3D, 00:00 3D Αίθουσα 5 Σκουριασμένη πόλη 19:20, 21:50, 00:20 Αίθουσα 6 Η ταινία Lego (μεταγλ.) 18:00 Maleficent 20:10, 22:20, 00:30 Αίθουσα 7 X-Men: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 20:00 3D, 22:40 3D Αίθουσα 8 Ζαμπίζια: Πουλιά στον αέρα (μεταγλ.) 18:50 Maleficent 20:50 3D, 23:00 3D Αίθουσα 9 Στα όρια του αύριο 19:40, 22:10 Αίθουσα 12 XMen: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 18:40, 21:20, 00:10 Αίθουσα 13 Maleficent 19:30, 21:40, 23:50 Αίθουσα 14 Τα δεσμά του Διαβόλου 19:15, 21:45, 00:15 Αίθουσα 15 Godzilla 19:50, 22:30 Αίθουσα 16 Ενας σκίουρος σούπερ-ήρωας (μεταγλ.) 19:10 Brick Mansions 21:15, 23:45 Αίθουσα 18 Godzilla 18:30, 21:00, 23:30 Αίθουσα 20 Στα όρια του αύριο 20:40, 23:10 ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON Ζέππου 14 & Ξενοφώντος 31, Γλυφάδα, 2109650318, www.odeon.gr, www: i-ticket.gr Αίθουσα 1 Τα δεσμά του Διαβόλου 19:30, 22:30 Αίθουσα 2 Κλειστό Αίθουσα 3 (Θερινή) Θεέ μου, τι σου κάναμε? 20:50, 23:10 ΔΑΝΑΟΣ Λεωφόρος Κηφισίας 109 & Πανόρμου, Αμπελόκηποι, 2106922655, www.danaoscinema.gr Αίθουσα 1 Μαύρο ψωμί 20:00, 22:15 Αίθουσα 2 Σκουριασμένη πόλη 19:50, 22:10 ΔΕΞΑΜΕΝΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Πλατεία Δεξαμενής Κολωνάκι, Αθήνα, 2103623942-2103602363, Πέρα από το όνειρο 20:45, 23:05 ΔΙΑΝΑ Περικλέους 14,Μαρούσι, 2108028587, Μαύρο ψωμί 18:15, 22:25 Απρόσμενος έρωτας 20:20 ΔΙΟΝΥΣΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Συγγρού 286, & Μυκηνών 2, 2109515514, Θεέ μου, τι σου κάναμε? 20:45, 23:00 ΕΚΡΑΝ (ΘΕΡΙΝΟ) Ζωοδόχο Πηγής & Αγαθίου, Νεάπολη, 2106461895, Φιλομένα 21:00, 23:00

«Το μικρό ψάρι» του Γιάννη Οικονομίδη.

«Μαύρο ψωμί» του Αγκουστί Βιλαρόνγκα. Στην Καταλωνία, μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου, ο 11χρονος Αντρέου ανακαλύπτει δυο πτώματα στο δάσος. Οι αρχές θεωρούν ΕΛΛΗΝΙΣ CINEMAX (ΘΕΡΙΝΟ) Κηφισίας 29, Αμπελόκηποι, Αθήνα, 210646400980111300400, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr, Τα δεσμά του Διαβόλου 20:40, 23:00 ΖΕΦΥΡΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Τρώων 36, Θησείο, 2103462677, Τι ξέρεις για τον έρωτα 21:00, 23:00 ΘΗΣΕΙΟΝ (ΘΕΡΙΝΟ) Αποστόλου Παύλου 7, Θησείο, 2103470980-2103420864, www.cinethisio.gr, Ξενοδοχείο Grand Budapest 20:50, 23:00 ΛΑΪΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Ιερά Οδός 48 και Μεγάλου Αλεξάνδρου, Μεταξουργείο, 2103609695, Η Κινέζα 20:30 Η κυρία θέλει έρωτα 23:30 Η Σαρλότ και το αγόρι της 23:00 ΛΑΟΥΡΑ EUROPA CINEMAS DIGITAL (ΘΕΡΙΝΟ) Φορμίωνος & Νικηφορίδη 24, Νέο Παγκράτι, 2107662040, Τα δεσμά του Διαβόλου 21:00, 23:00 ΛΙΛΑ DIGITAL CINEMA (ΘΕΡΙΝΟ) Νάξου 115, Αγιος Λουκάς, Πατήσια, 2102016849, Το μυστικό της Μέιζι 20:50, 23:00 ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ FILMCENTER Λεωφόρος Συγγρού 106, 2109215305, Φωνές από το υπόγειο 22:30 Μαύρο ψωμί 18:30, 20:30 ΝΑΝΑ CINEMAX CYTA Λεωφόρος Βουλιαγμένης 179 Δάφνη (στάση μετρό Αγ. Ιωάννης), 2109703158-2109706865, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr Αίθουσα 1 The Amazing Spider-Man 2 19:00 Godzilla 21:45 Αίθουσα 2 Maleficent 19:45 3D Στα όρια του αύριο 22:00 3D Αίθουσα 3 Στα όρια του αύριο 19:10, 21:30 Αίθουσα 4 Maleficent 18:30, 20:45 XMen: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 23:00 Αίθουσα 5 Σκουριασμένη πόλη 18:30, 21:00, 23:30 Αίθουσα 6 Στα όρια του αύριο 18:00, 20:20, 22:40 ΟΑΣΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Πρατίνου 7, Παγκράτι, 2107244015, Πατέρας αφέντης 21:00, 23:00 ODEON KΟSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ Λεωφόρος Κηφισίας .73 & Πουρνάρα (Κόμβος Αττικής οδού), 14560 (από σταθερό 0,49 ευρώ ανά λεπτό και 0,98 ευρώ από κινητό ανά λεπτό), www.odeon.gr, www.i-ticket.gr Αίθουσα 1 XMen: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 21:50 Η τριλογία της απόκλισης: Οι διαφορετικοί 18:30 Αίθουσα 2 Η άλλη γυναίκα 18:40 Brick Mansions 21:10, 23:10 Αίθουσα 3 Yves Saint Laurent 19:50, 22:10 Αίθουσα 4 Maleficent 18:50, 21:00, 23:10 Αίθουσα 5 Ενας σκίουρος σούπερ-ήρωας (μεταγλ.) 19:00 Maleficent 21:40 Αίθουσα 6 Στα όρια του αύριο 19:30 3D, 22:00 3D Αίθουσα 7 Στα όρια του αύριο 20:00, 22:30 Αίθουσα 8 - Vodafone Τα δεσμά του Διαβόλου 20:50, 23:20 Αίθουσα 9 Στα όρια του αύριο 21:30 Θεέ μου, τι σου κάναμε? 18:20 Αίθουσα 10 Σκουριασμένη πόλη 20:10, 22:50 Αίθουσα 11 Θεέ μου, τι σου κάναμε? 20:30, 22:40 Αίθουσα 12 X-Men: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 20:20, 23:00 ΟDEON STARCITY Λεωφόρος Συγγρού 111 & Λεοντίου, Νέος Κόσμος, 14560 (από σταθερό 0,49 ευρώ ανά λεπτό και 0,98 ευρώ από κινητό ανά λεπτό), www.odeon.gr , www.i-ticket.gr Αίθουσα 1 Στα όρια του αύριο 20:30, 23:00 Αίθουσα 2 Σκουριασμένη πόλη 20:10, 22:40 Αίθουσα 3 X-Men: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 20:00, 22:50 Αίθουσα 4 Η τριλογία της απόκλισης: Οι διαφορετικοί 21:30 Αίθουσα 5 Θεέ μου, τι σου κάναμε? 20:20, 22:30 Αίθουσα 6 Maleficent 19:30 X-Men: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 22:00 Αίθουσα 7 - Vodafone Στα όρια του αύριο 19:40 3D, 22:10 3D Αίθουσα 8 Brick Mansions 19:50, 21:50 Αίθουσα 9 Maleficent 21:00, 23:10 Αίθουσα 10 Τα δεσμά του Διαβόλου 20:50, 23:20 ΠΑΛΑΣ Υμηττού 109, Παγκράτι, 2107511868 Αίθουσα 1 Σύντομη Συνάντηση 19:00, 20:45

ύποπτο τον αριστερών πεποιθήσεων πατέρα του και ο μικρός προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του, αναζητώντας τον πραγματικό ένοχο (Δαναός, Διάνα, Τριανόν, Μικρόκοσμος). Γλυκό ψέμα 22:30 Αίθουσα 2 (Θερινή) Τραγουδώντας στην βροχή 21:00, 23:00 ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Αλεξάνδρας & Μαυρομιχάλη, Αθήνα, 2106425714, Maleficent 21:00, 23:00 ΡΙΒΙΕΡΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Βαλτετσίου 46, Εξάρχεια, 2103837716-2103844827, Σκουριασμένη πόλη 20:45, 23:00 ΣΙΝΕ ΓΑΛΑΤΣΙ (ΘΕΡΙΝΟ) Αλσος Βεΐκου, 2102138119, Maleficent 21:00, 23:00 ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ (ΘΕΡΙΝΟ) Κυδαθηναίων 22, Πλάκα, 2103248057-2103222071, info@cineparis.gr, www.cineparis.gr, Τα δεσμά του Διαβόλου 20:45, 23:05 ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Πάρκο Φλοίσβου, Παλαιό Φάληρο, 2109821256, cinefloisvos@gmail.com, Yves Saint Laurent 21:00, 23:00 ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ CLASSIQUE (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Κηφισίας 290 & Παρίτση 2, Ψυχικό (Φάρος), 2106777330-1, 2 ημέρες στη Νέα Υόρκη 21:00, 23:00 ΣΟΦΙΑ Ευσταθιάδου 2, Πλατεία Αγίας Τριάδος, Αργυρούπολη, 2109927447-2109917094, Η τέλεια ομορφιά 20:00, 22:30 ΣΠΟΡΤΙΓΚ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 18, Νέα Σμύρνη, 2109313360, Yves Saint Laurent 20:50, 23:00 STER CINEMAS Λεωφ. Δημοκρατίας 67α, εμπορικό κέντρο ESCAPE, Ίλιον, 801 801 7837 210 8092690, www.stercinemas.gr Αίθουσα 1 Maleficent 17:00, 19:00, 21:00, 23:00 Αίθουσα 2 Η Τίνκερμπελ και οι πειρατές (μεταγλ.) 16:20 Maleficent 18:00 3D, 20:00 3D, 22:00 3D Αίθουσα 3 Maleficent 16:30, 18:30, 20:30, 22:30 Αίθουσα 4 Ενας σκίουρος σούπερήρωας (μεταγλ.) 16:00 Τα δεσμά του Διαβόλου 17:40, 20:00, 22:20 Αίθουσα 5 Θεέ μου, τι σου κάναμε? 18:10, 20:10, 22:10 Ζαμπίζια: Πουλιά στον αέρα (μεταγλ.) 16:10 Αίθουσα 6 X-Men: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 18:20, 21:20 Αίθουσα 7 Rio 2 (μεταγλ.) 17:30 Maleficent 21:30, 23:30 Brick Mansions 19:30 Αίθουσα 8 (Θερινή) Yves Saint Laurent 21:10, 23:20 ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 3D DIGITAL Λεωφόρος Ηρακλείου 386, Νέο Ηράκλειο, 21028268732102825607, www.triaasteria.gr Αίθουσα 1 Maleficent 18:15 Στα όρια του αύριο 20:15, 22:40 Αίθουσα 3 (Θερινή) Σκουριασμένη πόλη 20:50, 23:00 ΤΡΙΑΝΟΝ FILMCENTER (ΘΕΡΙΝΟ) Κοδριγκτώνος 21 & Πατησίων 101, 21082227022108215469, Μαύρο ψωμί 19:00 ΦΙΛΙΠ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Ελευθερίου Βενιζέλου 40, Νέα Σμύρνη, 2109312866, Σκουριασμένη πόλη 20:50, 23:00 ΦΙΛΟΘΕΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Πλατεία Δροσοπούλου, Φιλοθέη, 2106833398, , Σκουριασμένη πόλη 20:50, 23:00 ΦΟΙΒΟΣ DIGITAL CINEMA Εθνικής Αντιστάσεως 1, στάση μετρό Περιστέρι, 2105711105, Maleficent 18:30, 20:30, 22:30 ΨΥΡΡΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Σαρρή 40, Ψυρρή, 2103247234, Yves Saint Laurent 21:00, 23:00 ΗΜΙΚΕΝΤΡΙΚΟΙ ΑΛΣΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Δεκελείας154, 21025320032102583133, Τα δεσμά του Διαβόλου 20:55, 23:05 ΑΡΤΕΜΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ 3D DIGITAL (ΘΕΡΙΝΟ) Νευροκοπίου 2-4, Παπάγου, 21065611532106528173, Τα δεσμά του Διαβόλου 20:50, 23:00 ΠΕΡΑΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ (ΘΕΡΙΝΟ) Κώστα Βάρναλη 32 & Μεγάλου Αλεξάνδρου, Περιστέρι,

ΑΘΗΝΑ (ΘΕΡΙΝΟ) - PISCINES IDEALES Σολωμού 18, Χαλάνδρι, 2106855860 6976584717, Dallas Buyers Club 22:50 Φιλομένα 21:00 ΑΚΤΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Θησέως και Αιόλου, Βουλιαγμένη, 2108961337, Θεέ μου, τι σου κάναμε? 20:50, 22:50 ΑΛΕΞ CINEMA (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Πόρτο Ράφτη 235, 22990-76034, www.alexcinema.gr, Maleficent 21:00, 23:00 ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ (ΘΕΡΙΝΟ) - SUZUKI Ηρώων Πολυτεχνείου 27, 5η στάση Χολαργού, 2106777708, Maleficent 20:50, 22:50 ΑΛΙΚΗ DIGITAL (ΘΕΡΙΝΟ) Πλατεία Δροσιάς, 2106229645 - 2102234130, Θεέ μου, τι σου κάναμε? 20:50, 23:00 ΑΛΟΜΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Γερουλάνου 103 & Πόντου, 2109937011, cinealoma@gmail.com, http://cinealoma.tumblr.com/, Gravity 20:40, 22:30 ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) - SUZUKI Αγίου Ιωάννου 2, 2106010561 Yves Saint Laurent 21:00, 23:00 ΑΜΙΚΟ (ΘΕΡΙΝΟ) Επιδαύρου & Ανδρούτσου 20, 2106815532-2106826372, Yves Saint Laurent 21:00, 23:00 ΑΣΤΕΡΙ (ΠΡΩΗΝ ΙΛΙΟΝ) (ΘΕΡΙΝΟ) Φιλοκτήτου 86 & Νέστορος, Ίλιον, 2102639030, Η ζωή της Αντέλ (Κεφάλαια 1 & 2) 21:15 COOL TYMVOS CINEMAS Δημοσθένους 8, Παραλία Μαραθώνα, 2294055000 Αίθουσα 2 (Θερινή) Στα όρια του αύριο 20:45, 22:45 Αίθουσα 3 (Θερινή) Τα δεσμά του Διαβόλου 20:45, 22:45 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Ειρήνης 50, Πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως, Ηλιούπολη, 2109937870, www.politismos-ilioupoli.gr Nebraska 21:00, 23:00 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Αγίου Κωνσταντίνου 40, Μαρούσι, 2106198890, 2 ημέρες στη Νέα Υόρκη 21:00, 23:00 ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΣΙΝΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Δαβάκη 18, Χαϊδάρι, 2105320003, , 2 ημέρες στη Νέα Υόρκη 21:00, 23:00 ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ-ΟΝΑΡ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΑΓ. ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ Αγίας Παρασκευής 40, Ανάκασα- Αγ. Ανάργυροι, 2102632791, Νυχτερινό τρένο για τη Λισαβόνα 22:30 Εγώ, ο Απαισιότατος 2 (μεταγλ.) 20:30 ΚΟΡΑΛΙ CINEMAX (ΘΕΡΙΝΟ) Αφροδίτης & Ιθάκης, Σαρωνίδα, 2291054097, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr, Στα όρια του αύριο 20:40, 23:00 ΜΑΓΙΑ Αβάντων 83 & Ιατρίδου, Χαλκίδα, 2221025625, www.odeon.gr, www.i-ticket.gr, Maleficent 20:00 3D, 22:20 3D ΜΑΙΑΜΙ (ΘΕΡΙΝΟ) Κυανής Ακτής 12, Μάτι, 6942961754-6955466939, Ξενοδοχείο Grand Budapest 20:50, 22:45 ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ CINEMA (ΘΕΡΙΝΟ) Δουκίσης Πλακεντίας 87, Χαλάνδρι, 2106014284, Τα δεσμά του Διαβόλου 21:00, 23:10 ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ DIGITAL (ΘΕΡΙΝΟ) Παπαδιαμάντη 12, Κηφισιά, 2108019687, Σκουριασμένη πόλη 20:50, 23:00 ΟΡΦΕΑΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρος Σαρωνίδος 60, Σαρωνίδα, 22910-60077, Τα δεσμά του Διαβόλου 21:00, 23:00 ΡΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) Αφροδίτης 8, Βάρκιζα, 2108970844-2108971654, Yves Saint Laurent 21:00, 23:00 ΣΙΝΕ ΓΕΡΑΚΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ HD DIGITIAL (ΘΕΡΙΝΟ) Μιλτιάδου & Γαργητού, Γέρακας, 2106612717, Maleficent 21:00, 23:00 ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Ελευθερίου Βενιζέλου 3 & Λεωφόρος Μαραθώνος, Παλλήνη, 2106666815-2106666284, Θεέ μου, τι σου κάναμε? 21:00, 23:00 ΣΙΣΣΥ CINEMA (ΘΕΡΙΝΟ) - ALGIDA Λεωφόρος Μαραθώνος 36, Νέα Μάκρη, 2294091811-6944141308, Στα όρια του αύριο 21:00, 23:15 ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Λεωφόρο Σουνίου, Λαύριο, 2291054097, cinemax1@otenet.gr, www.cinemax.gr, Στα όρια του αύριο 20:40, 23:00 ΧΛΟΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Κασσαβέτη 17, Κηφισιά, 2108011500, Yves Saint Laurent 21:00, 23:00 ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΙΝΕ ΝΙΚΑΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Θηβών 245, Νίκαια, 2104830330, www.cinenikaia.gr, Gloria 21:00, 23:00 ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ (ΘΕΡΙΝΟ) Αγίου Γεωργίου & Ζάππα 4, Κορυδαλλός, 2104960955, Νύχτα γεμάτη έρωτα 23:00 Ο εγωιστής γίγαντας 21:00 ΣΙΝΕ ΣΕΛΗΝΗ (ΘΕΡΙΝΟ) Αγίου Νικολάου 17 & Πανθέας, Σελήνια Σαλαμίνας, 2104670011 - 2104670012, blogspot.cineselini.com, X-Men: Ημέρες ενός ξεχασμένου μέλλοντος 21:00 Maleficent 23:15

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΣΚΑΚΙ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΚΟΣΜΑΣ ΚΕΦΑΛΟΣ kosmaskefalos@gmail.com

Ο ΝΕΑΡΟΣ ΙΤΑΛΟΣ ΣΥΝΗΛΘΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΣΕ ΜΟΛΙΣ 11 ΚΙΝΗΣΕΙΣ!

Γκάφα - εφαλτήριο για τον Καρουάνα

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ o Μεγάλη επιτυχία για τον γκραν μετρ Στέλιο Χαλκιά στο Wunsiedel SchachFestival της Γερμανίας. Ισοβάθμησε στη πρώτη θέση, αήττητος, με 4 νίκες και 3 ισοπαλίες, σημειώνοντας απόδοση 2622! Η σειρά μετά την άρση ισοβαθμίας (όλοι με 5,5 βαθμούς σε 7 αγώνες): Ρομανόφ (Ρωσία), Ντέλτσεφ (Βουλγαρία), Μίεζις (Λετονία), Κουμίν (Γερμανία), Χαλκιάς, Λάμπερτ (Γερμανία), Βαν Ντεν Ντόελ (Ολλανδία) και Στότσεκ (Τσεχία). Αγωνίστηκαν 138 παίκτες από 14 χώρες, εκ των οποίων οι 12 κατείχαν τίτλο γκραν μετρ.

Η συντριπτική ήττα του 21χρονου Ιταλού Καρουάνα (ύστερα από απίστευτη γκάφα) από τον 23χρονο παγκόσμιο πρωταθλητή Κάρλσεν, στους αγώνες μπλιτς της Νορβηγίας, δεν φαίνεται να του καταρράκωσε το ηθικό. Αντιθέτως, τα πρώτα σκορ στο τουρνουά με τον κλασικό χρόνο σκέψης δείχνουν ότι χαλυβώθηκε η θέλησή του για πολύ μεγάλη διάκριση! Στους δύο πρώτους γύρους σημείωσε νίκες, με αντιπάλους τους Ρώσους Γκριτσούκ και Σβίντλερ. Στα άλλα ματς, ο Γκριτσούκ νίκησε τον Βούλγαρο Τοπάλοφ και ο Αρμένιος Αρονιάν τον Ρώσο Καριάκιν. Οι υπόλοιπες παρτίδες έληξαν ισόπαλες (οι νούλες του Κάρλσεν είναι με τον Ολλανδό Χιρί και τον Ρώσο Κράμνικ). Το τουρνουά είναι πανίσχυρο, με μέσο όρο ΕΛΟ 2774 (http://norwaychess.com). Στη χώρα που το φιλοξενεί, τη Νορβηγία, έχει προγραμματιστεί η Σκακιστική Ολυμπιάδα (Αύγουστος 2014), αλλά είναι αμφίβολο αν θα πραγματοποιηθεί λόγω περιορισμένων διαθέσιμων οικονομικών πόρων. Γκριτσούκ (Ρωσία, 2792) - Καρουάνα (Ιταλία, 2791) [A62] 1.δ4 Iζ6 2.γ4 η6 3.η3 Aη7 4.Aη2 γ5 5.δ5 0-0 6.Iγ3 ε6 7.Iζ3 εxδ5 8.γxδ5 δ6 9.0-0 Πε8 10.α4 Iε4 11.Ixε4 Πxε4 12.Iδ2 Πβ4 13.Πα2 α5 14.β3 β5 15.αxβ5 Iδ7 16.Iε4 Bε7 17.Bγ2 Πxβ5 18.Aη5 Iζ6 19.Bδ3 Πβ7 20.Bε3 θ6! 21.Axζ6 Axζ6 22.Bζ4 Aε5 23.Bxθ6 Πxβ3 24.Ixγ5 Πβ5 25.Iδ3 Aη7 26.Bδ2 α4 27.Bγ2 α3 28.Πxα3! Πxα3 29.Bxγ8+ Pθ7 30.Aζ3 Πγ3 31.Bη4 Πββ3 32.θ4 ζ5! 33.Bα4 Πα3 34.Bδ1 Aθ6 35.Pη2 Bζ6 36.Πθ1 Bδ4 37.Bβ1 Παβ3 38.Bα2? (λάθος, σε πίεση χρόνου) 38…Πxδ3 39.εxδ3 Πβ2 0-1

o Ο Πειραϊκός κατέκτησε το Ομαδικό Πρωτάθλημα Βετεράνων Αττικής, με 9 βαθμούς σε 5 γύρους (4 νίκες, 1 ισοπαλία). Δεύτερος ο Πανελλήνιος με 8 βαθμούς και στις τρεις επόμενες θέσεις, με 6, ο ΣΜΑΟ Καισαριανής, ο ΣΑΣ Κορωπίου και ο Σ.Ο. Ικαρίας. Αγωνίστηκαν δέκα τριμελείς ομάδες. o Χρυσό μετάλλιο για την Ουγγαρία στους άνδρες και για την Ιταλία στις γυναίκες και αργυρό για τη Γερμανία και στις δύο διοργανώσεις, στο Mitropa Cup που φιλοξένησε η Τσεχία. Εκπληκτικό ατομικό σκορ από τον Ούγγρο Ακς (8 βαθμοί σε 9 αγώνες - απόδοση 2806!). o Αρχίζει σήμερα στη Ρόδο το Παγκόσμιο Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα ACO 2014 (http://www. amateurchess.com/). o H Σκακιστική Επικοινωνία διοργανώνει την Κυριακή 8 Ιουνίου, 11 π.μ., το 4ο Νεανικό Τουρνουά Ράπιντ με διεθνή αξιολόγηση, για όσους και όσες έχουν γεννηθεί μετά την 1.1.1998. Δηλώσεις συμμετοχής στα τηλέφωνα 210-2836227 και 6947579956 (Στ. Γλεζέλης) ή στο e-mail: sk_epikoinonia@ skaki.gr.

Ο 21 ετών Καρουάνα ηττήθηκε σε μινιατούρα στο γρήγορο σκάκι, αλλά άρχισε με νίκες τους αγώνες του στο κύριο τουρνουά!

Πιο γρήγορος ο Κάρλσεν Εύκολη και άνετη η επικράτηση του παγκόσμιου πρωταθλητή στους αγώνες μπλιτς: 1ος Κάρλσεν 7,5 βαθμοί σε 9 παρτίδες (αήττητος με 6 νίκες και ισοπαλίες εναντίον των Αρονιάν, Γκριτσούκ και Κράμνικ), 2ος Αρονιάν 6,5 (ήττα από τον Καριάκιν), 3ος-4ος Γκριτσούκ, Καριάκιν 5,5, 5ος Σβίντλερ 5, 6ος Χιρί 4,5, 7ος-8ος Κράμνικ, Καρουάνα 3,5, 9ος Τοπάλοφ 2, 10ος Αγκντεστάιν 1,5 Ας παρακολουθήσουμε την παρτίδα - εφιάλτη του Καρουάνα: Κάρλσεν (Νορβηγία, 2881) - Καρουάνα (Ιταλία, 2791) [C07] 1.δ4 ε6 2.ε4 δ5 3.Iδ2 γ5 4.Iηζ3 γxδ4 5.Ixδ4 Iζ6 6.εxδ5 Bxδ5 7.Iβ5 Iα6 8.Iγ3 Bδ8 9.α3 Aε7 10.Bζ3 0-0?? 11.Axα6 1-0.

Κύπελλο Ελλάδας Η ΑΕΚ κατέκτησε το Κύπελλο Αττικής κερδίζοντας στα σημεία την Σκακιστική Άνοιξη. Το ματς έληξε ισόπαλο 2-2, με τα εξής ατομικά σκορ: Μεγαλιός - Μουτούσης 1/2-

SU DO KU 5

Η λύση του χθεσινού προβλήματος

6 5

1 9

5 6

8 8

7 8

1 9

Μέτριας δυσκολίας

42.Iη6+! 1-0. Στο 42…θxη6 ακολουθεί 43.Bθ1+

ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ

3 8

Ο 77χρονος Ούγγρος Λάγιος Πόρτις, ένας από τους σπουδαιότε-

Η ΛΥΣΗ: ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ: 1. ΚΡΙΜΑΙΚΟΣ 2. ΡΥΜΟΤΟΜΙΑ 3. ΟΖΑΛ, ΒΑΤΟ 4. ΜΙΤ, ΜΕΣΗΣ 5. ΙΝΕ 6. ΝΟΣΟΜΑΝΗΣ 7. ΜΑΝΗ, ΔΑ 8. ΟΖΩΔΟΥΣ 9. ΝΙΣ, ΝΗΣΣΑ

ρους σκακιστές του κόσμου, διεκδικητής τίτλου παγκόσμιου πρωταθλητή τις δεκαετίες του ‘60, του ‘70 και του ‘80, και επικεφαλής της Εθνικής Ουγγαρίας σε πολλές Ολυμπιάδες, εξακολουθεί να αγωνίζεται εναντίον πολύ νεότερων αντιπάλων. Πρόσφατα συμμετείχε στο πολύ δυνατό Zalakaros Chess Festival της Ουγγαρίας, σημειώνοντας 4,5 βαθμούς σε 10 αγώνες. Η όμορφη νίκη, επί του 19χρονου συμπατριώτη του, είναι μία από τις χιλιάδες, σε μία λαμπρή σκακιστική καριέρα 60 ετών: Πόρτις (2464) - Μπαγκί (2378) [D80] 1.δ4 Iζ6 2.γ4 η6 3.Iγ3 δ5 4.ε3 Aη7 5.γxδ5 Ixδ5 6.Ixδ5 Bxδ5 7.Iε2 0-0 8.Iγ3 Bδ8 9.Aγ4 γ5 10.δ5 Iδ7 11.ε4 Iβ6 12.Aβ3 γ4 13.Aγ2 ε6 14.δxε6 Axε6 15.Aε3 Iδ7 16.0-0 Iε5 17.Bε2 Iγ6 18.Παδ1 Bα5 19.ζ4 ζ5 20.Πδ6 Πζε8 21.Πxε6 Πxε6 22.Bxγ4 Παε8 23.ε5 Pθ8 24.Aγ5 Ixε5 25.ζxε5 Πxε5 26.Aζ2 β5 27.Bγ6 β4 28.Iα4 Π5ε6 29.Bγ4 Πε2 30.Aβ3 Bδ8 31.Πδ1 Πδ2 32.Πxδ2 Bxδ2 33.η3 α5 34.Pζ1 η5 35.Bγ2 Bδ7 36.Iβ6 Bβ5+ 37.Pη1 ζ4 38.Iγ4 ζxη3 39.θxη3 Πζ8 40.Bε4 Bδ7 41.Iε5 Bγ7

60 χρόνια νίκες!

ΚΑΘΕΤΑ: 1. ΚΡΟΜΑΝΙΟΝ 2. ΡΥΖΙ 3. ΙΜΑΤΙΣΜΟΣ 4. ΜΟΛ, ΝΟΑΖ 5. ΑΤ, ΜΕΜΝΩΝ 6. ΙΟΒΕ, ΑΗΔΗ 7. ΚΜΑΣ, ΟΣ 8. ΟΙΤΗ, ΗΔΥΣ 9. ΣΑΟΣ, ΣΑΣΑ

1/2, Λογοθέτης - Καλέσης 1/2-1/2, Σκαπέρδας - Αλ. Γρηγοριάδης 0-1, Γκορίτσας - Δέδες 1-0. Κυπελλούχος η ΑΕΚ χάρη στη νίκη σε υψηλότερη σκακιέρα. Στον μικρό τελικό η Νέα Ερυθραία νίκησε τον Δία Πετρούπολης με 3-1 και κατέλαβε την 3η θέση. Αποτελέσματα ημιτελικού: Νέα Ερυθραία - Σκακιστική Άνοιξη 0,5-3,5 και Δίας - ΑΕΚ 1,52,5. Στα κριτήρια αναδείχθηκε και η κυπελλούχος ΕΣΣΠ: Ε.Σ. Αιγιαλείας - Πατραϊκός 2-2: Αν. Μιχαηλίδης - Μούλιας 1-0, Τεπελένης Σπηλιάδης 0-1, Ν. Νικολακόπουλος - Κουτσίδης 1/2-1/2, Α. Δημόπουλος - Σερέτης 1/2-1/2. Η ομάδα του Αιγίου κατέκτησε το κύπελλο χάρη στη νίκη στην 1η σκακιέρα. Οριακή νίκη για τον Κύδωνα Χανίων (2,5-1,5 με την Λατώ Αγ. Νικολάου) στον τελικό Κυπέλλου Κρήτης. Τα ζεύγη των 15 ομάδων του Κυπέλλου Ελλάδας (Κυριακή 8 Ιουνίου, ώρα έναρξης 11 π.μ.): Ε.Σ. Αιγιαλείας - ΑΜΕΣ Ν. Ερυθραίας, Σ.Ο. Ικαρίας - ΑΕΚ (στην Αθήνα, Μαυρομματαίων 26), Σκακιστική Άνοιξη - Αργοναύτης Κορινθίας, Σ.Ο. Λιβαδειάς - Δίας Πετρούπολης, ΧΑΝ Καλαμαριάς - Σ.Ο. Καβάλας, Σ.Ο. Πτολεμαΐδας Νικόπολη Πρέβεζας. Ο αγώνας Κύδων Χανίων - Π.Σ. Περιστερίου θα διεξαχθεί την Κυριακή 15.6, στην Αθήνα, ενώ ο Ο.Σ. Τριανδρίας προκρίνεται χωρίς αγώνα, αφού η ΕΣΟ εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει (;) τους αγώνες που διεξάγονται στη Θεσσαλία. Οι 8 νικήτριες ομάδες θα αναμετρηθούν στις 4 Ιουλίου στο Ρίο Αχαΐας.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ι. ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ 1. Πόλεμος επί ρωσικού εδάφους την περίοδο 1853-1856 2. Η διαίρεση οικιστικού χώρου σε δρόμους και πλατείες 3. α) Παλιός Τούρκος πρωθυπουργός του 20ού αιώνα β) Σχετικά εύκολο θέμα εξετάσεων 4. α) Ονομαστό πολυτεχνείο των ΗΠΑ β) Διάκριση εκπαίδευσης (γεν.) 5. Ιταλικός ενεργειακός κολοσσός (αντίστρ.) 6. Υποχονδριακός 7. α) Περιοχή της Ελλάδας που αγάπησε ο Πάτρικ Λι Φέρμορ β) Αρχικά του μεγαλύτερου δήμου της χώρας 8. Είδος ερυθήματος, δερματοπάθεια (γεν.) 9. α) Η γενέτειρα του Μεγ. Κωνσταντίνου β) Αρχαία πάπια ΚΑΘΕΤΑ 1. Τα οστά αυτού του προϊστορικού ανθρώπου βρέθηκαν σε σπήλαιο της Γαλλίας 2. Βασική τροφή Ασιατών 3. Τα είδη του πωλούνται σε πολλά καταστήματα 4. α) Αμερικανικού τύπου εμπορικό κέντρο β) Αρχικά παλιού αθλητικού σωματείου της Νίκαιας με επίδοση στο βόλεϊ (αντίστρ.) 5. α) Πόλη του Βελγίου β) Αρχαίος βασιλιάς της Αιθιοπίας, ήρωας του Τρωικού Πολέμου 6. α) Σταθμός στην καριέρα του Γιάννη Στουρνάρα (αρχικά) β) Σιχαμερά (καθ.) 7. α) Αρχικά κέντρου μελετών του ΚΚΕ εσωτ. β) Κατάληξη αρσενικών ονομάτων 8. α) Βουνό της Στερεάς Ελλάδας β) Γλυκός για αρχαίους 9. α) Βουνό της Σαμοθράκης β) Το μικρό του παλιού Γάλλου τραγουδιστή Ντιστέλ

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ

STAR, 21.00

ΑΣΤΕΡΙΞ & ΟΒΕΛΙΞ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΑΙΣΑΡΑ ΤΗΛ.: 210-69.03.000

Κωμωδία γαλλικής παραγωγής 1999, με τους Κριστιάν Κλαβιέ, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Ρομπέρτο Μπενίνι, Λετίσια Κάστα. Το χωριό του Αστερίξ και του Οβελίξ, το τελευταίο «ελεύθερο» μέρος που δεν βρίσκεται κάτω από τον ρωμαϊκό ζυγό, προσελκύει το ενδιαφέρον του Καίσαρα, καθώς είναι το μόνο που δεν πληρώνει φόρους. Ο Καίσαρας ταξιδεύει στο γαλατικό χωριό για να μάθει την αιτία που η περίφημη ρωμαϊκή πολεμική μηχανή δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τους ανυπότακτους γαλάτες. Το μυστικό βέβαια το μαγικό φίλτρο. MEGA, 22.30

ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ, ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Αισθηματική κωμωδία, παραγωγής 2004, με τους Άνταμ Σάντλερ, Ντρου Μπάριμορ, Ρομπ Σνάιντερ, Νταν Ακρόιντ. Στην ονειρεμένη Χαβάη, ο κτηνίατρος Χένρι Ροθ ερωτεύεται κεραυνοβόλα τη Λούσι μετά από μια αξέχαστη συνάντηση. Αξέχαστη όμως είναι μόνο για εκείνον, καθώς η Λούσι, που πάσχει από απώλεια προσωρινής μνήμης, δεν τον θυμάται καν. Αναγκαστικά, ο Χένρι θα πρέπει κάθε μέρα να... ξανασυστήνεται και να κερδίζει τον έρωτα της Λούσι κάθε φορά από την αρχή.

ALPHA, 23.00

Mr AND Mrs SMITH Κωμική περιπέτεια παραγωγής 2005, με τους Αντζελίνα Τζολί, Μπραντ Πιτ, Άνταμ Μπρόντι. Ο Τζον και η Τζέιν Σμιθ είναι ένα κανονικό έως συνηθισμένο ζευγάρι, που ζουν την κανονική έως βαρετή ζωή τους σε μια κανονική έως αδιάφορη γειτονιά. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ζευγάρι μυστικών δολοφόνων. Και είναι τόσο επαγγελματίες σε αυτό που κάνουν, που ούτε καν μεταξύ τους δεν μπορούν να υποψιαστούν την πραγματική ταυτότητα που κρύβει ο ένας από τον άλλο. Η τελευταία αποστολή όμως θα γκρεμίσει το τείχος προστασίας μεταξύ τους. MEGA, 23.30

MEGA

06.00 Βέρα στο δεξί (Ε) 07.00 MEGA Σαββατοκύριακο 10.00 Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου (Ε) 11.00 Βίος ανθόσπαρτος (Ε) 12.10 Οι μικρομεσαίοι (Ε) 12.50 Aπό την Πόλη έρχομαι (Ε) 14.00 Eιδήσεις 14.50 Ελληνική σειρά (Ε) 16.35 Ειδήσεις 16.40 Ελληνική σειρά (Ε) 17.40 Όλα για την υγεία mou 18.50 Χωρίς συνταγή 20.00 Ειδήσεις 21.15 Κάθε φορά, πρώτη φορά. Αισθηματική ταινία 00.50 Ειδήσεις 01.00 Παράνομη αδρεναλίνη. Κοινωνική ταινία 03.15 Απόσταση αναπνοής (Ε)

ΤΗΛ.: 210-68.86.100

ΑΝΤ1

07.00 TV quiz 09.00 Τα κορίτσια του μπαμπά (Ε) 09.50 Υγεία πάνω απ’ όλα 10.50 Oνειροπαγίδα (Ε) 12.00 TV quiz 12.20 Φίλα το βάτραχό σου (Ε) 13.00 Ειδήσεις 13.30 Η Τίνγκερ Μπελ και ο χαμένος θησαυρός. Κινούμενα σχέδια 15.10 Λίτσα.com (E) 16.40 Ο πόλεμος των άστρων (Ε) 17.50 Ειδήσεις στη νοηματική γλώσσα 17.48 G Tech Trends 18.00 Εργαζόμενη γυναίκα (Ε) 20.00 Ειδήσεις 21.15 Τι 30... τι 40... τι 50... Κωμωδία 23.45 ΟΛΑ τρέλα + 01.45 Ένα στα γρήγορα

ΤΗΛ.: 210-69.03.000

ΤΗΛ.: 210-34.21.201-4

STAR

06.00 Παιδικό πρόγραμμα 13.15 Μαθήτριες εν δράσει 2. Περιπέτεια 15.45 Τα φιλαράκια (Ε) 16.40 The big bang theory (Ε) 17.40 Ειδήσεις. Δελτίο στη νοηματική 17.40 Ειδήσεις στη νοηματική γλώσσα 17.50 Heart of Dixie 18.45 Νikita 19.45 Eιδήσεις 20.55 Κλήρωση ΛΟΤΤΟ 21.10 Αστερίξ και Οβελίξ εναντίον Καίσαρα. Κωμωδία 00.30 The Twilight Saga: Νέα Σελήνη. Δράμα 02.00 Οι μάγισσες του Ίστγουικ. Κομεντί

ΤΗΛ.: 212-21.24.000

ALPHA

06.00 Άκατα μάκατα με τα Ζουζούνια 08.00 Πρωινή ενημέρωση στον Alpha 10.00 Μες στην καλή χαρά 14.00 Eιδήσεις 14.15 Stars System 15.00 Ένας βλάκας και μισός. Κωμωδία 16.55 Eιδήσεις. Δελτίο στη Νοηματική 17.00 Αννίτα SOS 19.00 Ειδήσεις 20.00 Τι θα φάμε σήμερα, μαμά; 21.00 Στην υγειά μας, ρε παιδιά 00.30 Θυρίδα τηλεπώλησης 02.30 Άκου τι είπαν! (Ε)

ΤΗΛ.: 210-48.00.170-4

ΣΚΑΪ

06.30 Καλημέρα με τον Γιώργο Αυτιά 10.00 Σαββατοκύριακο με δράση 12.00 Goal χωρίς σύνορα 14.15 Road to Rio 15.15 Red Bull Air race 2014 16.00 Tαξίδι στις πιο παράξενες γεύσεις 17.00 Joy 19.00 ΝΥC 22 21.00 Eιδήσεις 22.00 Life 23.00 Oι επιζήσαντες 24.00 Deadly women 01.00 Boργίες (Ε)

ΤΗΛ.: 210-68.86.100

ΒΟΥΛΗ

12.00 Τσάρλι Τσάπλιν, χωρίς λόγια 13.00 Aλεξανδρινή βιβλιοθήκη 14.15 Υποβρύχια αρχαιολογία 15.00 Θαλάσσιες χελώνες 16.00 Στο φως του Αιγαίου... η Μύκονος και η Δήλος 17.00 Κάρτα μέλους 18.00 Κόκκινος πίθηκος - Αγώνας επιβίωσης 19.00 Ιάννης Ξενάκης 20.00 Αδόλφος Χίτλερ: Ο δρόμος προς την άβυσσο 21.00 «Τα ηλιοτρόπια» του Βίνσεντ βαν Γκογκ 22.00 Συνάντηση: Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος 23.00 «Ο κόσμος είναι μεγάλος». Ταινία

ΑΝΤ1

07.00 TV quiz 09.00 Τα κορίτσια του μπαμπά (Ε) 09.50 Θα βρεις το δάσκαλό σου (Ε) 10.50 Ονειροπαγίδα (Ε) 12.00 TV quiz 12.20 Φίλα το βάτραχό σου (Ε) 13.00 Ειδήσεις 13.30 Πρωταθλητές με το ζόρι. Κωμωδία 15.50 Λίτσα.com (E) 16.30 Ο πόλεμος των άστρων (Ε) 17.30 Ειδήσεις 17.40 Χτυποκάρδια στο θρανίο. Κωμωδία 20.00 Ειδήσεις 21.15 Your face sounds familiar 00.45 Σε πρώτο πλάνο 02.15 Λόλα (Ε)

STAR

07.00 Παιδικό πρόγραμμα 13.30 Ο πρίγκιπας κι εγώ 4: Η πρώτη επέτειος. Κωμωδία 15.15 Τα φιλαράκια (Ε) 16.40 The big bang theory (Ε) 17.40 Revolution 17.50 Revolution 18.45 Ηοuse 19.45 Eιδήσεις 20.55 Κλήρωση Τζόκερ 21.10 Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα. Κωμωδία 23.15 Πεθαίνω για σένα. Κωμωδία 01.30 Συνωμοσία εκ των έσω. Περιπέτεια 03.45 Ο αταίριαστος. Δράμα

ΤΗΛ.: 212-21.24.000

ALPHA

06.00 Άκατα μάτατα με τα Ζουζούνια (Ε) 07.00 Πρωινή ενημέρωση Alpha 10.00 Μες στην καλή χαρά 14.00 Ειδήσεις 14.15 Έτσι απλά 15.00 Η κόμισσα της Κέρκυρας. Κωμωδία 16.55 Δελτίο στη νοηματική γλώσσα 17.00 Αννίτα SOS 19.00 Eιδήσεις 20.00 Formula 1 23.00 Mr & Mrs Smith. Κωμική περιπέτεια 01.15 Θυρίδα τηλεπώλησης

ΤΗΛ.: 210-48.00.170-4

ΣΚΑΪ

06.30 Καλημέρα με τον Γιώργο Αυτιά 10.00 Σαββατοκύριακο με δράση 12.00 Eco news 13.00 Eco news 12.30 Στην πράξη 13.15 Ιστορίες Γης 14.15 Γεύσεις στη φύση 15.15 Ελλήνων γεύσεις 16.00 Ο κόσμος ανάποδα 17.00 Joy 19.00 Άριστη κουζίνα (Ε) 20.00 Γλυκές αλχημείες 21.00 Ειδήσεις 22.00 Τop gear 23.00 Οι επιζήσαντες 24.00 Deadly women 01.00 Road to Rio 02.00 Red bull Air Race 2014

ΤΗΛ. 210-36.73.366

MEGA

06.00 Βέρα στο δεξί (Ε) 07.00 MEGA Σαββατοκύριακο 10.00 Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου (Ε) 11.00 Βίος ανθόσπαρτος (Ε) 12.10 Οι μικρομεσαίοι (Ε) 13.10 Dr. Cook 14.00 Eιδήσεις 14.50 Καράτε Κιντ 2. Κομεντί 17.05 Eιδήσεις 17.10 Ελληνική σειρά (Ε) 18.50 Από την Πόλη έρχομαι 20.00 Eιδήσεις 21.15 Οι μεγάλοι. Κωμωδία 23.30 Παγιδευμένη. Θρίλερ 00.50 Ειδήσεις 01.00 Παγιδευμένη (Συνέχεια)

ΤΗΛ.: 210-34.21.201-4

ΠΑΓΙΔΕΥΜΕΝΗ Ψυχολογικό θρίλερ, παραγωγής 2002, με τους Σαρλίζ Θέρον, Κόρτνεϊ Λαβ, Κέβιν Μπέικον, Στούαρτ Τάουνσεντ. Ο Τζο και η Τσέριλ Χίκι είναι σπεσιαλίστες στο να αποσπούν χρήματα από πλούσιες οικογένειες, καταστρώνοντας άψογα «ενορχηστρωμένα» σχέδια. Όμως αυτή τη φορά, απάγοντας την εξάχρονη κόρη των Τζένινγκς, έχουν διαλέξει λάθος λεία. Γιατί τα «θύματα» αρνούνται αυτόν τον ρόλο, αποφασίζοντας να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να φέρουν πίσω τη μικρή Άμπι πάση θυσία.

ΚΥΡΙΑΚΗ

ΒΟΥΛΗ

11.50 20 Ώρα παράδοσης 12.30 Aπό τον Νέο Κόσμο 14.00 Φωτίζοντας την παράδοση: Δημοτικό τραγούδι 15.00 Κάρτα μέλους 16.00 Τι λέει ο νόμος 17.20 Αστικό τοπίο 18.00 Ιωάννης Κουκουζέλης: Έργα 19.45 Γράμματα χωρίς παραλήπτη 20.30 Το βιβλίο «Τζαζ» του Ματίς 21.00 «Η Παθητική» του Τσαϊκόφσκι. Ντοκιμαντέρ 22.00 «Ευγένιος Ονέγκιν». Όπερα του Τσαϊκόφσκι

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

MEDIA

Χέρι - χέρι, όπως συνήθως ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΑΣ ΝΤΑΡΖΑΝΟΥ

Εκδηλώσεις αγώνα στην επέτειο του «μαύρου» στην ΕΡΤ Ένας χρόνος συμπληρώνεται την ερχόμενη Τετάρτη, 11 Ιουνίου, από το «μαύρο» στην ΕΡΤ και βρίσκει τους εργαζόμενους της ΕΡΤ να συνεχίζουν τον αγώνα για τις δουλειές τους, την αξιοπρέπειά τους και την πραγματική ενημέρωση. Στόχος τους η επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Την ερχόμενη Τετάρτη 11 Ιουνίου οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, από κοινού με τα σωματεία των εργαζομένων στα ΜΜΕ (ΠΟΕΣΥ, ΕΣΗΕΑ, ΠΟΣΠΕΡΤ, περιφερειακές Ενώσεις Συντακτών), οργανώνουν σειρά εκδηλώσεων, ενάντια Στάση εργασίας στα λουκέτα και τις απολύσεις. των δημοσιογράφων Μαζί τους οι καθαρίστριες του την Τετάρτη 11 Ιουνίου υπουργείου Οικονομικών, οι σχολικοί φύλακες, οι εκπαι- Συγκέντρωση δευτικοί. Την ερχόμενη Τετάρ- στο Ραδιομέγαρο τη 11 Ιουνίου 2014 οι ενώσεις εργαζομένων στα ΜΜΕ αποφάσισαν: o Την κήρυξη τετράωρης στάσης από τις 12.00 έως τις 16.00 για τους εργαζόμενους στον κλάδο της ενημέρωσης, συγκέντρωση έξω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) και πορεία προς το υπουργείο Οικονομικών. o Την πραγματοποίηση στις 19.00 μεγάλης αγωνιστικής, παλλαϊκής συγκέντρωσης έξω από το Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής. Στη συγκέντρωση έχουν προσκληθεί να μιλήσουν αρχηγοί των κομμάτων και εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης. Ολόκληρη η εκδήλωση θα μεταδοθεί απευθείας από το δίκτυο της EΡΤopen, την ΕΤ3, τις συχνότητες των περιφερειακών ΕΡΑ σε όλη την Ελλάδα και από τα βραχέα σε όλον τον κόσμο. Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ καλούν τους εργαζόμενους στην ενημέρωση (δημοσιογράφους, τεχνικούς και διοικητικό προσωπικό), όλα τα συνδικάτα, τον πνευματικό και καλλιτεχνικό κόσμο και τον λαό της Αθήνας να πάρουν μέρος στη μεγάλη αυτή συγκέντρωση για τη δημοκρατία. Καλούν όλους τους αλληλέγγυους σε μαζική συμμετοχή στις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στις έδρες των περιφερειακών σταθμών σε όλη την Ελλάδα. Καλούν τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης να σταθούν αλληλέγγυοι στον αδιάκοπο και κρίσιμο αγώνα για την ενημέρωση μεταδίδοντας ρεπορτάζ από τις εκδηλώσεις.

EχουΜΜΕ και λέΜΜΕ

Ένα πολύτιμο δώρο έλαβε, με κάθε επισημότητα πλέον, χέρι - χέρι με την κυβέρνηση ο Γ. Καρατζαφέρης. Μετά από προσπάθεια πολλών ετών, κατάφερε το ΑΡΤ TV, πρώην Τηλεάστυ, να λειτουργεί νομίμως ως εθνικής εμβέλειας τηλεοπτικός σταθμός, γεγονός που παράγει αλυσιδωτά θετικά αποτελέσματα για τον Γ. Καρατζαφέρη, το κανάλι του και το κόμμα του. Η αξία του τηλεοπτικού σταθμού δεκαπλασιάζεται σε περίπτωση πώλησής του. Το προηγούμενο πώλησης του κομματικού σταθμού του ΚΚΕ είναι πρόσφατο. Ο σταθμός, που από περιφερειακής εμβέλειας για την περιφέρεια Αττικής γίνεται πλέον εθνικής εμβέλειας, έχει μεγαλύτερη εμπορική αξία, αλλά και δυνατότητα για υψηλότερα τιμολόγια διαφήμισης, όπως επίσης και για κρατική διαφήμιση μαζί με την ομάδα των «μεγάλων». Έχει δικαίωμα να ζητήσει να συμμετέχει από κοινού με τους εθνικής εμβέλειας σταθμούς στο μετοχικό κεφάλαιο της Digea και να γίνει αυτομάτως «πάροχος δικτύου ψηφιακής τηλεόρασης». Το ΑΡΤ TV θα μεταδίδει το σήμα του πανελληνίως. Το μήνυμα του ΛΑΟΣ θα μπορεί να πηγαίνει στην τελευταία άκρη της Ελλάδας. Το κάθε χωριό θα έχει πρόσβαση στις εκπομπές, στους λόγους Καρατζαφέρη στην Ευρωβουλή, τις ομιλίες Καρατζαφέρη, τις πωλήσεις βιβλίων κ.λπ. Θα βλέπει επίσης στη μεταμεσονύχτια ζώνη προβλέψεις από μελλοντολόγους, αστρολόγους και συναφείς ειδικότητες, λόγος για τον οποίο το ΑΡΤ TV έλαβε προ μηνών πρόστιμο 15.000 ευρώ για «εκμετάλλευση προλήψεων και δεισιδαιμονιών». Τι σύμπτωση: Ο ρατσιστικός λόγος και ο εθνικιστικός λόγος

Απεργία και στην «Ελευθεροτυπία» Με αίτημα την εξόφληση των δεδουλευμένων

Ανατροπή στην τηλεθέαση των δελτίων ειδήσεων. Μετά από επτά χρόνια απόλυτης κυριαρχίας του Mega, το τηλεοπτικό σκηνικό αλλάζει. Το δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ-1 κατάφερε να πάρει μικρή διαφορά, με μερίδιο τηλεθέασης 20,9% έναντι 20,2% του Mega. Ο Alpha, σε άλλη ώρα, αποκομίζει 18%. Με δύο 24ωρες απεργίες απάντησαν οι εργαζόμενοι του «Bήμα FM», με αίτημα να ανακληθούν οι απολύσεις δύο δημοσιογράφων. Οι δύο είναι από τους τελευταίους που δεν υπέγραψαν ατομική σύμβαση εργασίας, ο ένας δε διετέλεσε στο παρελθόν εργασιακός εκπρόσωπος του σταθμού. Την απεργία κήρυξαν οι ενώσεις των δημοσιογράφων (ΕΣΗΕΑ), των διοικητικών υπαλλήλων (ΕΠΗΕΑ) και των τεχνικών (ΕΤΕΡ) του σταθμού. Ζητούν την άμεση ανάκληση των απολύσεων.

τους, περί τους τρεις μήνες, συν άλλους τόσους από το περσινό καλοκαίρι, σε απεργία κατέβηκαν την Πέμπτη έως και το μεσημέρι της Παρασκευής οι εργαζόμενοι στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία». Η κήρυξη σε πτώχευση της εταιρείας Χ.Κ. Τεγόπουλος, που εξέδιδε την παλιά «Ελευθεροτυπία», έχει ανησυχήσει τους εργαζόμενους στη νέα εφημερίδα,

δεν είναι στην ουσία αναπαραγωγή προλήψεων και δεισιδαιμονιών; Η αλήθεια είναι ότι ο ΛΑΟΣ έχει προμηθεύσει τη Ν.Δ. με πρωτοκλασάτα στελέχη του, που έχουν μετεξελιχθεί σε επιφανή στελέχη της Ν.Δ. και της κυβέρνησης. Το ΑΡΤ TV, δεν υπάρχει αμφιβολία, θα είναι ένα ακόμη κανάλι στην υπηρεσία του Αντ. Σαμαρά, το οποίο θα «τραβάει» την κυβέρνηση ακροδεξιότερα. Τελευταία πράξη νομιμοποίησης ως εθνικής εμβέλειας του ΑΡΤ ήταν την περασμένη Δευτέρα από το ΕΣΡ, με απόφαση που δημοσιεύθηκε χθες στη Διαύγεια, σύμφωνα με την οποία καταχωρίζεται στον πίνακα των «νομίμως λειτουργούντων τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας». Ήδη από το φθινόπωρο το ΕΣΡ με απόφασή του είχε δεχθεί τους ισχυρισμούς του Γ. Καρατζαφέρη ότι η εκπομπή του σταθμού στην περιοχή της Θεσσαλονίκης είναι νόμιμη και είχε εκδώσει σχετική απόφαση. Οι ισχυρισμοί του Γ. Καρατζαφέρη εδράζονταν σε υπηρεσιακό έγγραφο που είχε εκδοθεί το 2004 από τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης - Επικοινωνίας, το οποίο περιλάμ-

βανε (εκ παραδρομής;) τον σταθμό στους εθνικής εμβέλειας. Σύμφωνα με την απόφαση του ΕΣΡ τον Σεπτέμβριο: «Η εξ υπαιτιότητος της διοικήσεως δημιουργηθείσα κατάσταση είχε αποτέλεσμα την εύλογη πεποίθηση του φορέως περί της νομίμου εκπομπής του τηλεοπτικού σταθμού εκτός Αττικής. Η έννομη τάξη δεν ανέχεται την ανατροπή καταστάσεως δημιουργηθείσας από υπαιτιότητα της διοικήσεως και διατηρηθείσης επί δεκαετία περίπου». Στον αντίποδα, η μειοψηφία του ΕΣΡ (ο πρόεδρος Ι. Λασκαρίδης και τα μέλη Ι. Παπακώστας και Κ. Αποστολάς) σημειώνουν ότι «αποφάσεις του ΕΣΡ του 2005 και 2006 με τις οποίες επέβαλε κυρώσεις στο Τηλεάστυ για εκπομπές προγράμματος εκτός του νομού Αττικής. Στην τελευταία συνεδρίαση ο πρόεδρος άλλαξε στάση και τάχθηκαμε την πλευρά της πλειοψηφίας». Ήδη, από τη μετοχική σύνθεση του ART TV αποχώρησε ο Γιώργος Καρατζαφέρης, τοποθετώντας όμως τον γιο του, Ι. Καρατζαφέρη, με ποσοστό 25,5%. Το υπόλοιπο 74,5% ανήκει σε ίσα σχεδόν μερίδια σε τρεις άλλους μετόχους.

καθώς, όπως ακούγεται, τα ταμεία είναι εντελώς άδεια. Απλήρωτοι στον «Επενδυτή» Μετά την κατάρρευση του σεναρίου εξαγοράς της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Επενδυτής» από τον όμιλο Κουρτάκη που εκδίδει τα «Παραπολιτικά», ο Α. Σκαναβής, εκ των μετόχων του «Επενδυτή», επανέκαμψε στους εργαζόμενους προσκομίζοντας μια νέα πρόταση: Να απολυθούν όλοι οι εργαζόμενοι στις 31.12.2013. Στη συνέχεια να εξοφληθούν τα δεδουλευμένα τους και να καταβληθούν οι αποζημιώσεις από ένα συγκεκριμένο ποσό που είναι διαθέσιμο. Άγνωστο το ύψος του, βέβαιο το «κούρεμα» αποζημιώσεων, ίσως και δεδουλευμένων. Η εφημερίδα επανεκδίδεται από άλλη εταιρεία, άγνωστο ποια και πότε, η οποία ενδεχομένως θα επαναπροσλάβει κάποιους από τους εργαζόμενους του «Ε». Οριστική διαγραφή του Σ. Κεδίκογλου και από τον ΕΔΟΕΑΠ, το επικουρικό και υγειονο-

μικό ταμείο των δημοσιογράφων, αποφάσισαν οι συνάδελφοί του στην τακτική γενική συνέλευση που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη σε απαρτία. Είχε προηγηθεί οριστική διαγραφή του από την ΕΣΗΕΑ, το σωματείο των δημοσιογράφων, για αντισυναδελφική συμπεριφορά με το λουκέτο στην ΕΡΤ. Το θέμα εισήχθη στην ημερήσια διάταξη με πρόταση της γενικής συνέλευσης, σε αντίθεση με την πλειοψηφία του Δ.Σ. που επιχείρησε να μεταθέσει τη συζήτηση σε επόμενο χρόνο. Ο Σ. Κεδίκογλου απειλούσε τις τελευταίες ημέρες με αγωγή κατά του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ. Α.Γ.Ν.

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

62 Το σλόγκαν του Ποταμιού είναι «Πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν». Ας το συντομεύσουν σε «Πολιτικοί χωρίς παρελθόν». Πιο σωστό είναι.

ΡΗΣΕΙΣ&

Υπάρχει κανείς που να είναι σε θέση να μας εξηγήσει γιατί ο βουλευτής Βασίλης Οικονόμου καταψήφισε το πρώτο Μνημόνιο;

ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ

ΚΑΚΟΗΘΕΙΕΣ

ΥΠΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΥΡΙΤΣΕΩΣ & ΑΓΓΕΛΟΥ ΤΣΕΚΕΡΕΩΣ

Στην Ελλάδα όλα γίνονται με εντολή Σαμαρά εκτός από τους φόρους που τους έβαζε ο Θεοχάρης Εντάξει, παραγράφονται λίγο τα υποβρύχια, αλλά είναι λόγος αυτός να μην κλείσει η Βουλή; Κοστίζει κι ένα κάρο λεφτά. Αν ήταν σοβαρό το θέμα, δεν θα την κρατούσε ο Βενιζέλος ανοιχτή, μέχρι να διαλυθεί κάθε αμφιβολία; Την κλείσανε, λέει, για να κάνουν ανασχηματισμό. Γιατί θέλει σκαλωσιές και νάιλον και τέτοια, και άμα μπαινοβγαίνει κόσμος μπορεί να του έρθει κανένας υπουργός στο κεφάλι. Άσε τη λάσπη. Κατά μια άλλη εκδοχή, την έκλεισε η αγορανομία, επειδή βρήκε μέσα μια δικογραφία εις βάρος του Μιχελάκη. Είχαμε και στο εξοχικό. Πρέπει να βγαίνουν από τα φρεάτια μάλλον. Και τα μισά να είναι αλήθεια από αυτά που είπανε οι φασίστες, η Χρυσή Αυγή, μεταξύ των βουλευτών της Ν.Δ., πρέπει να είναι δεύτερο κόμμα.

Ευτυχώς που υπάρχει ο Πύρρος Δήμας και μας προστατεύει από τους Χρυσαυγίτες. Στην Ευρωβουλή γι’ αυτήν τη δουλειά έχουμε τον Ζαγοράκη. Γενναίο άνοιγμα Λυκούδη στο Ποτάμι και την Ελιά, προκειμένου να σωθεί ο τόπος από την ακυβερνησία. Έλεος πια με τις Ελιές και τα Ποτάμια. Βαν Γκογκ γίναμε. Τώρα οι διαφωνούντες της ΔΗΜ.ΑΡ. ψάχνουν τίτλο που να ταιριάζει στο τοπίο. Μπορεί να το πούνε Χαράδρα. Ή Στουρνάρι, για να δίνει και το ιδεολογικό τους στίγμα. Θα πείτε βέβαια τι είδους διάλογο θα κάνουνε αφού το Ποτάμι δεν έχει θέσεις. Αλλά γιατί, μήπως έχει ο Λυκούδης; Αν αλλάξεις τα πριν, τα αύριο και τα όλοι μαζί, και βάλεις η ανανεωτική μας κουλτούρα και το κοινό μας σπίτι, τα ίδια λένε πάνω - κάτω. Μόνο ο Βενιζέλος έχει θέσεις, γιατί αυτό του δίνει τη δυνατότητα να τις εκφωνεί δημοσίως.

Στις ευρωεκλογές τουλάχιστον, στις εθνικές θα ψηφίσουν Παπάγο.

Έχουμε μια αγωνία μήπως δεν τα βρούνε για τις παραλίες, αλλά στην Κεντροαριστερά δεν υπάρχουν αδιέξοδα.

Να δούμε τι ανασχηματισμό θα κάνει ο Σαμαράς, με τους μισούς βουλευτές να αποκαλούν τον Μιχαλολιάκο φύρερ.

Στείρος αρνητισμός να μην υπάρχει, κι όλα τα άλλα βρίσκονται.

Και να του φέρνουνε ντενεκέδες με λάδι στη γιορτή του. Τουλάχιστον έχουμε προχωρήσει από το στάδιο της Βαϊμάρης, κάτι είναι και αυτό. Από όλες τις αναλύσεις για την άνοδο των φασιστών, περισσότερο μας αρέσει αυτή που λέει ότι φταίει η Αριστερά, επειδή αποκαλεί τον Φαήλο ακροδεξιό. Ενώ αν τον αποκαλούσε χλεχλέ, όλοι οι δυσαρεστημένοι δεξιοί θα ψηφίζανε Ποτάμι τώρα.

Παραιτήθηκε ο Βασιλεύς της Ισπανίας, προκειμένου να αφιερωθεί στο αγαπημένο του Σαφάρι. Ο πρίγκηψ Φίλιππος εκπαιδεύεται στο πρωτόκολλο, σχεδιάζει πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία και σκέφτεται να στείλει τρεις καραβέλες Δυτικά για να διαπιστώσει αν η γη είναι όντως στρογγυλή. Επίσης δίνει το παρών κάθε 1η και 15 στο αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς του για ξεπλύματα που τον είχαν πιάσει. Είναι το ελληνικό DNA.

ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ

Τα προεκλογικά «κόλπα» με την ανεργία Παρά τα προγράμματα προσωρινής απασχόλησης που εφαρμόζει τους τελευταίους μήνες, προκειμένου να δειχθεί μικρή μείωση της ανεργίας, «κόλπο» το οποίο λειτούργησε και επικοινωνιακά, εντούτοις το μέγεθος αυτό παραμένει σε πολύ υψηλό επίπεδο. Όπως μας ενημέρωσε η ΕΛΣΤΑΤ, η ανεργία για τον μήνα Μάρτιο έφτασε στο 26,8%, με τη χώρα μας να παραμένει θλιβερή «πρωταθλήτρια» Ευρώπης. Πάντως, η δικομματική σε συνεργασία με τη στατιστική αρχή προσπάθησε να παρουσιάσει μια ωραιοποιημένη «εικόνα» προεκλογικά... Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ του... κ. Γεωργίου λοιπόν, η ανεργία διαμορφώθηκε στο 26,8% τον Μάρτιο του 2014 έναντι 26,9% τον Φεβρουάριο. Προκύπτει δηλαδή απειροελάχιστη μείωση της τάξης του 0,1%. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σημειώσουμε ότι, κατά την προεκλογική περίοδο, η ΕΛΣΤΑΤ είχε ανακοινώσει την ανεργία του Φεβρουαρίου στο 26,5%! Με βάση λοιπόν το νούμερο αυτό, προκύπτει άνοδος της ανεργίας κατά 0,3%.

Σε κάθε δελτίο Τύπου της ΕΛΣΤΑΤ εμπεριέχεται η ανεργία του κάθε μήνα, αλλά και αυτή του προηγούμενου. Η δεύτερη είναι συνήθως αναπροσαρμοσμένη... Όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής στα «πρώτα» δελτία υπήρχαν τα εξής μεγέθη: Νοέμβριος 28%, Δεκέμβριος 27,5%, Ιανουάριος 26,7%, Φεβρουάριος 26,5%, Μάρτιος 26,8%, ενώ με βάση τα «δεύτερα» του επόμενου μήνα, τα οποία είναι και τα τελικά, προέκυψε Νοέμβριος 27,6%, Δεκέμβριος 27,2%, Ιανουάριος 26,6%, Φεβρουάριος 26,9%, ενώ για τον Μάρτιο το τελικό νούμερο θα υπάρχει στην ανακοίνωση του Απριλίου. Εν ολίγοις, όσο πλησιάζαμε στις εκλογές άρχισε να σημειώνεται μια τάση μείωσης της ανεργίας, ενώ όλες οι «δεύτερες» ανακοινώσεις έδειχναν μειωμένη ανεργία σε σχέση με τις «πρώτες» για τον ίδιο μήνα, με εξαίρεση τον Φεβρουάριο, όπου προκύπτει αυξητική απόκλιση της τάξης του 0,4%! Γ.Α.

Τα Οικονομικά ως επιστήμη Το νέο βιβλίο του καθηγητή Οικονομικών Κώστα Μελά «Η ατελέσφορη επιστήμη. Εμμονές και αδιέξοδα της κυρίαρχης οικονομικής θεωρίας» (εκδ. Ευρασία) δίνει την αφορμή για την ανοιχτή συζήτηση για τα Οικονομικά ως επιστήμη, που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 10 του μηνός στις 7 μ.μ. στο Ωδείο Αθηνών (Ρηγίλλης και Βασ. Γεωργίου Β 17-19), στο πλαίσιο της 37ης Γιορτής Βιβλίου. Στη συζήτηση συμμετέχουν ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας, ο Γιάνης Βαρουφάκης, καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας, και ο συγγραφέας. Συντονίζει ο δημοσιογράφος Νίκος Ξυδάκης.

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΗΝ «ΑΥΓΗ» Ανάλυση του Μανόλη Δρεττάκη για τα αποτελέσματα των ευρωπαϊκών και των περιφερειακών εκλογών

Η ΑΥΓΗ • ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΡΗΣΕΙΣ&ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ

Ο υπουργός Aνάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης, που ουδεμία σχέση και επαφή έχει με την πραγματική οικονομία, εξήγγειλε 12 μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις, προϋπολογισμού άνω των 7 δισ. ευρώ, που δημιουργούν περισσότερες από 17.000 νέες θέσεις εργασίας! Το ότι δεν έχουν εξασφαλιστεί χρηματοδοτήσεις, μελέτες οικονομικής απόδοσης, συνεργασίες με τα γειτονικά κράτη και άλλα πολλά είναι στοιχεία τριτευούσης σημασίας. Σωστό, αφού σχεδόν τίποτα δεν θα υλοποιηθεί.

Γνώριζαν το κλείσιμο Γνώριζαν ο πρόεδρος και οι αντιπρόεδροι της Βουλής ότι το Κοινοβούλιο θα κλείσει με εντολή Σαμαρά από τις 4 Ιουνίου; Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης είχε πει ότι θα έκλεινε «κανονικά» στις 15-20 Ιουνίου. Στην διάσκεψη των προέδρων της Βουλής το θέμα δεν ετέθη καν, ούτε σε άλλες συζητήσεις. Το μόνο σίγουρο είναι πως οι αντιπρόεδροι που δεν προέρχονται από τη συμπολίτευση αγνοούσαν την απόφαση του Μαξίμου, που ήθελε να περάσει τα νομοσχέδια με τα προαπαιτούμενα και να γλιτώσει τις αποκαλύψεις για τις σχέσεις με την Ακροδεξιά και τους νεοναζί. Τα παραπάνω όμως δεν σημαίνουν ότι οι αντιπρόεδροι που προέρχονται από τη Βουλή δεν γνώριζαν τα σχέδια του Μαξίμου. Τουλάχιστον ένας από αυτούς τα ομολόγησε σε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ σε τηλεοπτικό στούντιο! Κ.ΠΟΥ.

Βραβεύτηκε η Λούλη Σταυρογιάννη Το Βραβείο Περιβαλλοντικής Ευαισθησίας «Οικόπολις 2014» απονεμήθηκε στη δημοσιογράφο της «Αυγής» Λούλη Σταυρογιάννη για την πολύχρονη δημοσιογραφική - οικολογική παρουσίαση στα ΜΜΕ και ειδικότερα στην εφημερίδα μας. Η διάκριση αντανακλά στην «Αυγή», που είναι η πρώτη εφημερίδα στη χώρα μας η οποία καθιέρωσε σελίδα για το περιβάλλον, ενώ τα οικολογικά θέματα αποτελούν σταθερά μεγάλο μέρος της ύλης της. Μπράβο, Λούλη! Το βραβείο απονεμήθηκε σε εκδήλωση, την περασμένη Πέμπτη, στη Μεγάλη Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Δύο πόλοι εξουσίας

Το πολιτικό σύστημα, μετά την επιβολή των Μνημονίων, μπήκε σε περίοδο ραγδαίας μεταβολής. «Μαμμή» των εξελίξεων αυτών αποτέλεσαν οι κατακλυσμιαίες επιπτώσεις των μνημονιακών πολιτικών στα κοινωνικά στρώματα και η απαξίωση των πολιτικών φορέων του άλλοτε κραταιού δικομματισμού. Τα μεσαία στρώματα του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, που αποτέλεσαν τη ραχοκοκκαλιά της πολιτικής νομιμοποίησης, άλλαξαν πολιτικό προσανατολισμό βρίσκοντας στον ΣΥΡΙΖΑ τη νέα πολιτική τους έκφραση, είτε ως εναλλακτική λύση είτε ως ανάχωμα στις πολιτικές-σοκ. Οι «τεκτονικές» μεταβολές στην κοινωνία, που συνθλίβεται από τη σκληρή λιτότητα, επέφεραν «τεκτονικές» αλλαγές και στους πολιτικούς συσχετισμούς. Φυσική και αναμενόμενη μετά τις συνταρακτικές αυτές μεταβολές ήταν και η πολυδιάσπαση των άλλοτε κραταιών κομμάτων του δικομματισμού. Οι κοινωνικές μεταβολές δεν συνδέονται γραμμικά με τις πολιτικές, είτε επειδή παρατηρείται υστέρηση στην αλλαγή της κοινωνικής συνείδησης είτε επειδή τα πρώτα αποτελέσματα λειτουργούν ως ανάδραση, δηλαδή ως νέα αιτία, που προκαλεί νέες μεταβολές σε μια πολύπλοκη κοινωνική και οικονομική διαδικασία. Αναμενόμενο επομένως ήταν για ένα μεταβατικό διάστημα να υπάρξει διάχυση των πολιτικών φορέων που επιχειρούσαν να εκφράσουν αυτή τη νέα φάση. Επρόκειτο

δηλαδή για πολυδιάσπαση των πολιτικών κομμάτων, την οποία διαπιστώσαμε στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις και η οποία συνεχίζεται. Στη χώρα μας, όπου το πολιτικό σύστημα είναι ιστορικά ανταγωνιστικό, δεν άργησε αυτή η πολυδιάσπαση να συνοδεύεται και από την ανάδειξη δύο νέων κύριων πόλων εξουσίας, οι οποίοι λειτουργούν ανταγωνιστικά. Ο ένας πόλος είναι ο δεξιός - νεοφιλελελεύθερος, της Ν.Δ., που εκφράζει τα απερχόμενα κοινωνικά στρώματα, δεν έχει δηλαδή κοινωνική δυναμική, και ο άλλος, ο αριστερός - προοδευτικός, του ΣΥΡΙΖΑ, με αναφορά στην «κοινωνική Ευρώπη» και στα δυναμικά κοινωνικά στρώματα. Όσοι δεν κατανόησαν εξ αρχής τη θεμελιώδη αυτή αλλαγή στο πολιτικό σύστημα και επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν ορισμένες υπαρκτές εσωτερικές αντιφάσεις στους δύο πόλους εξουσίας, είτε περιθωριοποιήθηκαν είτε λειτούργησαν ως πολιτικοί δορυφόροι. Υπάρχουν βεβαίως και δύο σημαντικοί «αστερίσκοι» του πολιτικού συστήματος, όπως το ιστορικό ΚΚΕ και η εθνικιστική Χρυσή Αυγή. Στις πρόσφατες ευρωεκλογές είδαμε τα πρώιμα σημάδια της βαθμιαίας μετάβασης από ένα πολυδιασπασμένο πολιτικό σύστημα με δύο αντίπαλους πόλους εξουσίας, οι οποίοι δεν είναι κυρίαρχοι, σ’ ένα πολιτικό σύστημα με δύο κύριους πόλους, με βαθμιαία υποχώρηση της πολυδιάσπασης. Η διαδικασία της συγκέ-

ντρωσης γύρω από δύο κύριους πόλους εξουσίας δεν θα είναι «αναίμακτη», θα συνεχίζεται όσο οι δύο αυτοί πόλοι, η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ, Δεξιά και Αριστερά, δεν κάνουν μεγάλα λάθη, από αυτά που θα μπορούσαν να αποβούν μοιραία. Ένα τέτοιο λάθος θα μπορούσε να είναι, για παράδειγμα, η περιχαράκωσή τους αντί της αμφίπλευρης διεύρυνσής τους. Η κίνηση της Ιστορίας δεν είναι ευθύγραμμη και πολλές φορές επιφυλάσσει εκπλήξεις, εκείνο όμως που πρωτίστως μετράει είναι η δυναμική των πραγμάτων, όχι τα «οχυρωματικά έργα», που μόνο πρόσκαιρα την αναχαιτίζουν. Επειδή οι συσχετισμοί παραμένουν οριακοί, με την έννοια ότι δεν δεσπόζει ο ένας από τους δύο πόλους εξουσίας, είναι πιθανόν να αναπτυχθούν στον ενδιάμεσο χώρο πολιτικοί φορείς που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ρόλο στη διακυβέρνηση αν δεν είναι «στον αέρα» και έχουν σαφές στίγμα. Τα διλήμματα των δυνάμεων της άλλοτε κραταιάς Κεντροαριστεράς είναι, στην πραγματικότητα, διλήμματα κατεύθυνσης της εξουσίας. Είναι ξεκάθαρο ότι στις δυνάμεις που εκφράζονται μέσω των μικρότερων πολιτικών φορέων (Ελιά, Ποτάμι, ΔΗΜ.ΑΡ., Οικολόγοι κ.ά.), το κύριο δίλημμα είναι η επιλογή εξουσίας προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά. Η μία ή η άλλη επιλογή δεν είναι «αναίμακτη», προκαλεί νέες αντιδράσεις, δοκιμάζει τις αντοχές τους. ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΠΑΚΟΣ

«Α»

ΚΑΤΑ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΪΚΟΥ

Την προηγούμενη φορά που έκλεισε έτσι άρον άρον η Βουλή ήταν από τον Καραμανλή, αρχές Μαΐου του 2009. Και δεν ξανάνοιξε ώς τις εκλογές. Κι έτσι παραγράφηκε το Βατοπέδι. Λέτε; Κι εσύ που νόμιζες πως, δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα γίνει η προ ημερησίας για τον Μπαλτάκο. Μωρέ μπορεί και παραμπορεί. Κι ύστερα ποιον Μπαλτάκο; Ποιόν απ’ όλους; Να δεις λοιπόν που ο Σόιμπλε είναι ΣΥΡΙΖΑ. Και μας το κρύβει.

Εμ βέβαια, όταν προλέγει, όπως ακριβώς και ο Τσίπρας, τα μελλούμενα. Για νέα πακέτα, νέα Μνημόνια, νέα μέτρα. Και ανανεωμένη την -άνευ όρων, εννοείται- υποταγή στην παρέα του κ. Τόμσεν. Όπερ έδει δείξαι. Γι’ αυτό σου λέω, ο Μουρούτης του ΣΥΡΙΖΑ είναι, μεταμφιεσμένος σε Σόιμπλε. Και με καροτσάκι παραλλαγής. Το είπε άλλωστε και ο Γιακουμάτος on air. Ο γνωστός ογκόλιθος της πολιτικής σκέψης. Αυτό για τις άνομες σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ-Σόιμπλε. Οπότε τι; Το αμφισβητείς ακόμα; Κι άντε τώρα να βρει ο Σαμαράς κόλλα να ξανακολλήσει τις σελίδες του Μνημονίου. Αυτές που σκίζει εδώ και δύο χρόνια μία-μία,

ξέρεις. «Η Ν.Δ. θα πρέπει να κοιτάξει προς τα δεξιά της», δήλωσε στο «Βήμα» ο Τάκης Μπαλτάκος, ο αυθεντικός. Κι άλλο προς τα δεξιά της, κ. Μπαλτάκο; Μα πιο δεξιά από τη σημερινή Ν.Δ. είναι ο τοίχος... Δεν κατάλαβα όλον αυτό τον κακό χαμό, επειδή ο Γιώργος Ανατολάκης ορίστηκε σύμβουλος του υπουργού Παιδείας. Δείτε τη θετική πλευρά. Ο Σαμαράς έχει χιούμορ. Θέλετε και μια ακόμη απόδειξη ότι ο Σαμαράς διαθέτει χιούμορ; Τοποθέτησε τον Θοδωρή Ζαγοράκη στην Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωκοινοβουλίου! Αφού ο άλλος, ο «ποταμίσιος», σου το λέει καθαρά.

Δεν είμαστε κεντροαριστεροί, σου λέει, τι του κολλάς; Έτσι απλώς για να δείξει μπούγιο ο Βενιζέλος; Κανονικά βέβαια θα έπρεπε να ολοκληρώσει τη δήλωσή του. Δεν είμαστε κεντροαριστεροί, δεν είμαστε τίποτα, έπρεπε να συμπληρώσει. Και θα τα είχε πει όλα. Η νέα μεγάλη ιδέα του Έθνους. Η εξασφάλιση «προεδρικής πλειοψηφίας». Τσούκου-τσούκου από δω, τσούκου-τσούκου από κει. Όλο και κάτι μπορεί να γίνει. Τον Καμμένο να κλαις, που θα ψάχνεται. Μπορεί και τον Κουβέλη. Τις καινούργιες φωτογραφίες - ντοκουμέντα της Δούρου τις είδατε;

Με τη Μέρκελ στο Βερολίνο, να ψωνίζουνε παρέα στις εκπτώσεις γνωστού πολυκαταστήματος. Και την άλλη, να πίνει καφέ με τον Όσβαλντ μετά τη δολοφονία Κένεντυ. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Αμ ο Τσίπρας να συναγελάζεται με τον ταξικό εχθρό, τι σου λέει; Με τα λεξοτανίλ τους τρέχανε, σου λέει, τους φουκαράδες του ΣΕΒ. Το Λαφαζάνη δεν τονε πιάνανε ούτε τα λεξοτανίλ. Ε, ναι, βέβαια, Εύα Καϊλή και πάσης Ελλάδος. Στην παρέα των «58» τα λεξοτανίλ βγήκανε στη μαύρη αγορά. Η πιο απεχθής εικόνα των ημερών. Το άγριο ντου των ΜΑΤ στις καθαρίστριες. Στις γυναίκες που, εδώ και καιρό, έχουν αναδειχθεί σε σύμβολο αγωνιστικής αξιοπρέπειας.

Μ’ εκείνο το Αντιρατσιστικό, παιδιά, τι γίνεται; Ναι, καλά, ξέρω, ό,τι θυμάμαι χαίρομαι, θα μου πεις, αλλά νά, λέω. Δεν κατάλαβα πάντως, η μονταζιέρα γιατί δεν παρενέβη δημιουργικά στις δηλώσεις Σόιμπλε; Εδώ το διέπραξε σε κοτζάμ Ομπάμα. Λέγεται (λέγεται...) πως στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ., ακόμη και κάποιοι υποψήφιοί της. Έδιναν γραμμή για Ελιά την προπερασμένη Κυριακή. Και τι θυμήθηκα, λέτε; Κάτι που λεγόταν (λεγόταν...) μετ’ επιτάσεως στις ευρωεκλογές του 2009. Ότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τότε, ΔΗΜ.ΑΡ. σήμερα, έδιναν γραμμή για Οικολόγους. Δεν παίρνω όρκο ούτε για τότε ούτε για τώρα. Όμως τι τα θες, όλα εδώ πληρώνονται...

Η ΑΥΓΗ

Yσ τ ε ρ ό γ ρ α φ a

ΚΥΡΙΑΚΗ 8 IOYNIOY 2014

ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΜΠΑΛΤΑ

Του ΤΑΣΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ

Λάθος χώρα

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΑΣΟΚ, Ελιά και Μπένι βασιλιά ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ, αυτό το καλοκαίρι δεν θα πλήξουμε. Στο ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε η «επιχείρηση ανασυγκρότησης». Όπως δηλώνουν οι «άνθρωποι του προέδρου» και όπως υποστηρίζουν οι γνωστοί άγνωστοι αναλυτές των ΜΜΕ, το μήνυμα της κάλπης είναι ένα και μοναδικό: Κεντροαριστερά με Βαγγέλη αρχηγό. Ο οποίος είναι «μια χαρισματική προσωπικότητα, αποφασιστικός, σοβαρός, με σπάνια πολιτική οξυδέρκεια και ξεκάθαρες ιδέες», αλλά... τον πολεμούν τα συμφέροντα! Τα οποία συμφέροντα βγάζουν τους κομματικούς οχθρούς του προέδρου στα ΜΜΕ να τον διαβάλουν. Οι οποίοι οχθροί είναι «δέσμιοι του παρελθόντος» και- κατ’ επέκτασιν- τροχοπέδη στη δημιουργία του νεου ΠΑΣΟΚ που θα λέγεται Ελιά και θα έχει τον Μπένι βασιλιά. Είναι φανερό από τα πρώτα λεπτά ότι το ματς θα είναι σκληρό (και διασκεδαστικό για το κοινό), αλλά άνευ περιεχομένου: τα κόμματα δεν γεννιούνται από το κεφάλι κανενός κομματικού αρχηγού, όπως η Αθηνά από το κεφάλι του Δία. Δεν δημιουργούνται από τα σχέδια

επί χάρτου που εκπονούν τα επιτελεία της οικονομικής και μιντιακής ολιγαρχίας. Πίσω από τον κ. Βενιζέλο δεν μπορεί να δημιουργηθεί ή να αναστηθεί κανένα κόμμα μαζικό και δυναμικό γιατί απλούστατα ο λόγος του είναι κενός ιδεολογικού και πολιτικού περιεχομένου. Ο λόγος του ΠΑΣΟΚ δεν πείθει πλέον τον λαό της Κεντροαριστεράς. Αυτό πολλά από τα ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ το αντιλαμβάνονται. Ευφυείς και έμπειροι, μπορούν να αποκωδικοποιούν τα μηνύματα που στέλνουν τα εκλογικά αποτελέσματα: το εμπόρευμα δεν έχει πλέον ζήτηση, οι ψηφοφόροι δεν αγοράζουν πια.Αλλά σταματούν εκεί. Δεν αρθρώνουν δημοσίως, γιατί δεν μπορούν ή γιατί δεν τολμούν, πολιτικό λόγο. Δεν μας λένε ποιο είναι το μοντέλο της κοινωνίας που οραματίζονται, ποιες λύσεις προτείνουν για τις κρίσεις της πολιτικής, της οικονομίας, της δημοκρατίας, της κοινωνίας, που συνταράσσουν τη χώρα. Δεν έχουν τη δύναμη να κάνουν την υπέρβαση. Να προσπαθήσουν να αλλάξουν ριζικά (όπως λέγαμε κάποτε)

και το κόμμα και τον εαυτό τους. Δεν έχουν το ψυχικό σθένος να παίξουν το παιχνίδι που θέλουν και ας χάσουν, γιατί φοβούνται την ήττα.Συμβαδίζοντας με το πνεύμα των καιρών, της lifestyle πολιτικής, αναζητούν λαμπερό αρχηγό που θα παρασύρει τα πλήθη και όχι ιδέες που θα συγκινήσουν τα πλήθη. Είναι τόσο εξαρτημένα με την εξουσία ώστε και η παραμικρή πιθανότητα να τη στερηθούν, να επιστρέψουν σε μια ζωή κοινών θνητών, τους παραλύει. Τραγικές φιγούρες που κινούνται, δρουν, ζουν σε ένα τοπίο έρημο από αξίες, σε ένα θέατρο που οι θεατές έχουν εγκαταλείψει. Όλοι -ή σχεδόν όλοι- είναι πρόθυμοι να πουν τα πάντα, να συμμαχήσουν με τους πάντες. Το μόνο που μετράει γι’ αυτούς είναι πώς θα παραμείνουν στο τραπέζι της εξουσίας. Με οποιοδήποτε τίμημα. Ο χρόνος τους όμως τέλειωσε, όσες Ελιές και να φυτέψουν, σε όσα Ποτάμια και να βουτήξουν. Όσο το γρηγορότερο το καταλάβουν τόσο το καλύτερο και γι’ αυτούς και για τη χώρα.

ΤΟ 1821, στην Ευρώπη κυριαρχούσε η Ιερά Συμμαχία. Στόχος της, να εξαλείψει τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης που είχαν εξαπλώσει, με τον τρόπο τους, οι Ναπολεόντειοι πόλεμοι. Η Ελληνική Επανάσταση -προετοιμασμένη από τους μια σπουδασμένους στην Ευρώπη πρωταγωνιστές της Φιλικής Εταιρείας και από τη Χάρτα του Ρήγα, πρόπλασμα διεθνικού Συντάγματος που αφορούσε δυνάμει την Ευρώπη ολόκληρη- έσπασε το κέλυφος και επανέφερε με ένταση στο προσκήνιο της οικουμένης τις απελευθερωτικές ιδέες. Μαζί με μια αίσθηση χρέους απέναντι στους επαναστατημένους Έλληνες, τους απόγονους, όπως λογίζονταν πλατιά, του πολιτισμού που είχε διαμορφώσει τον Δυτικό κόσμο. Το Ελληνικό ‘21 φλόγισε την προοδευτική ανθρωπότητα και δημιούργησε το μεγάλο κίνημα το φιλελληνισμού. Το 1940, ο ελληνικός στρατός νίκησε στα βουνά της Αλβανίας. Ήταν η πρώτη ακτίνα ελπίδας για τη χειμαζόμενη Ευρώπη. Το χρέος αναγνωρίστηκε τότε πλατιά. Η αντίσταση στη γερμανική επέλαση και η μάχη της Κρήτης επιβεβαίωσαν το άνευ όρων φρόνημα του ελληνικού λαού. Από το 1941 μέχρι το 1944, το ΕΑΜ έδειξε τι μπορεί να είναι αποτελεσματική λαϊκή αντίσταση, τι πανευρωπαϊκή ενότητα όσων αντιστέκονταν, τι δημοκρατική οργάνωση στις απελευθερωμένες περιοχές. Ωστόσο τα διδάγματα παρέμειναν ανενεργά. Μετά τον πόλεμο, οι κυρίαρχες δυνάμεις είχαν άλλα μελήματα. Τον Δεκέμβρη του 1944, τα μελήματα αυτά αποκαλύφθηκαν. Ο εμφύλιος πυροδοτήθηκε γιατί η ισχύς του ΕΑΜ, παρά το μετριοπαθές πρόγραμμά του, απειλούσε να αποτρέψει την ανύψωση του Σιδηρού Παραπετάσματος. Η δημοκρατία στην Ελλάδα φαινόταν υπερβολικά επικίνδυνη. Γι’ αυτό έπρεπε να ηττηθεί. Και να παραμείνει ανάπηρη. Το 1967, η ανάπηρη δημοκρατία έγινε δικτατορία. Ο Ευρωπαϊκός Νότος απέκτησε έτσι ολόκληρος τη μορφή καθεστώτος που του «άξιζε» .Το διεθνές κίνημα συμπαράστασης στην Ελλάδα έμοιαζε κάπως σαν αναδρομική έκφραση τύψης ή σαν προσπάθεια αποπληρωμής χρέους. Το 2009, η Ελλάδα επιλέχθηκε ως το πειραματόζωο όπου θα δοκιμαζόταν η αποφασισμένη συνταγή αντιμετώπισης της κρίσης. Οι συνθήκες του πειράματος όφειλαν να είναι ακραίες γιατί μόνον έτσι θα ελέγχονταν με ακρίβεια οι συναφείς παράμετροι. Αλλά για να γίνει το πείραμα πλατιά αποδεκτό, τύψεις και αίσθηση χρέους έπρεπε να ξεριζωθούν. Εκ βάθρων. Ξεκινώντας από τις οφειλές στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Θυμόμαστε τους τίτλους και τα εξώφυλλα μεγάλου μέρους του ευρωπαϊκού Τύπου. Κυρίως του γερμανικού. Το 2014, η εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ έφερε ξανά την Ελλάδα στο προσκήνιο. «Είμαστε όλοι Έλληνες» διαλαλούν στις πλατείες του κόσμου οι προοδευτικοί άνθρωποι. Γιατί η Ελλάδα ξανά στο προσκήνιο; Μα γιατί οι σχέσεις της με την Ευρώπη και τον κόσμο είναι εξαιρετικά σύνθετες. Και πάνε πολύ πίσω στον χρόνο. Και γιατί στην Ελλάδα η εκτίναξη της Αριστεράς; Μα γιατί η Αριστερά εδώ διαθέτει η ίδια μεγάλο ιστορικό βάθος. Κάθε «εκσυγχρονισμός» που ατενίζει μόνο το παρόν κι εκλαμβάνει το παρελθόν απλώς ως «κατάλοιπο» αστοχεί. Και όσο περισσότερο επιμένει, τόσο περισσότερο αστοχεί. Το ιστορικό βάθος της Αριστεράς στην Ιταλία, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία ήδη έχει αρχίσει να αναδύεται. Η Γαλλία ίσως ακολουθήσει σύντομα. Αλλά η Ελλάδα έχει ήδη δείξει ότι εκείνοι που τη διάλεξαν για πειραματόζωο μάλλον διάλεξαν λάθος χώρα.

[Χρωστώ τον τίτλο στον σ. Χριστοφοράκο, από την Κεφαλλονιά. Ελπίζω να μην τον ενοχλεί που τον αναφέρω χωρίς άδεια].

Μου κάνει εντύπωση η αμετροέπεια ορισμένων στελεχών, όλο και λιγότερων, είναι αλήθεια, που προέρχονται από την πάλαι ποτέ Ανανεωτική Αριστερά. Με πόσο, εμπάθεια μιλούν για τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ πρωτοστατούν στις επιθέσεις εναντίον του στα τηλεοπτικά στασίδια. Όταν δεν έχεις αίσθηση της Ιστορίας, όταν δεν καταλαβαίνεις πως δεν μπορεί να υπάρξει Αριστερά χωρίς κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα, χωρίς σύγκρουση με τα συμφέροντα, μετατρέπεσαι σε τεχνικό της εξουσίας. Βλέπεις τον ίσκιο σου και τον παίρνεις για τον εαυτό σου! Δεν πλήττεις βέβαια, αλλά καβαλημένο καλάμι γίνεσαι ευχαρίστως... ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ

23 9 771109 015103