LE
MONDE
EΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ
Η ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013 TEYXOΣ 8
diplomatique
Το δίδαγμα της Λευκωσίας Τα πάντα φάνταζαν αδύνατα. Η αύξηση των φόρων αποθάρρυνε τους «επιχειρηματίες». Η προστασία από τον εμπορικό ανταγωνισμό (dumping) χωρών με χαμηλούς μισθούς ερχόταν σε αντίθεση με τις συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών. Η επιβολή ενός (απειροελάχιστου) φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές χρειαζόταν τη σύμφωνη γνώμη των κρατών. Η μείωση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) προϋπέθετε την έγκριση των Βρυξελλών... Του Serge Halimi*
Ώ
σπου, το Σάββατο, 16 Μαρτίου, όλα άλλαξαν. Κάποιοι οργανισμοί, γνωστοί για τον δογματισμό τους, όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το Eurogroup και η γερμανική κυβέρνηση της Άνγκελα Μέρκελ, έβαλαν το μαχαίρι στον λαιμό των κυπριακών αρχών προκειμένου να τις αναγκάσουν να εκτελέσουν ένα μέτρο το οποίο, αν το αποφάσιζε ο Ούγκο Τσάβες, θα τον αποκαλούσαν ανε-
ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ
Γαλλία: Οικολογικό κίνημα στους βάλτους Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχαν το Γκρανσάμπ-ντε-Φοντέν, η Νοτρ-Νταμ-ντε-Λαντ, το Βινιέ-ντε-Μπρετάν (αμμώδεις θαμνότοποι γύρω από υγροτόπους, στους οποίους κυριαρχούν τα ρείκια, τα σκίνα και τα σπάρτα), το Ερί κι η Τρεγιέρ, ήσυχα χωριά στην περιοχή του Λίγηρα, σε απόσταση περίπου τριάντα χιλιομέτρων βόρεια της Νάντης. Ένα ωραίο πρωί του Μαΐου του 1970, όταν οι κάτοικοί τους αγόρασαν την εφημερίδα τους από το καφενείο-ψιλικατζίδικο του χωριού, ανακάλυψαν ένα άρθρο με πηχυαίους τίτλους που ανακοίνωνε ότι «το πολεοδομικό συγκρότημα Ναντ-Σαιν Ναζέρ θα μπορούσε να μετατραπεί σε αεροπορικό Ρότερνταμ της Ευρώπης, χάρη στη δημιουργία, βόρεια του Λίγηρα, ενός διεθνούς αεροδρομίου διακίνησης εμπορευμάτων». Της Agnès Sinaï*
Κ
αθώς περνούν τα χρόνια, ο σχεδιασμός του έργου αλλάζει. Στο εξής, δεν πρόκειται πλέον για αεροδρόμιο εμπορευματικών μεταφορών, αλλά για διεθνές αεροδρόμιο, το οποίο θα αντικαταστήσει εν μέρει το υπάρχον αεροδρόμιο Νάντη-Ατλαντικός. Προβλέπεται δε ότι στο μέλλον το σημερινό αεροδρόμιο θα εξαντλήσει τις δυνατότητες υπο* Η Agnès Sinaï είναι δημοσιογράφος, συνιδρύτρια του Institut Momentum sur l’anhropocène
δοχής αεροπλάνων, κι έτσι η περιφέρεια του Grand Ouest (Δυτική Γαλλία) και οι άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ονειρεύονται ένα μεγάλο αεροδρόμιο το οποίο θα μπορεί να υποδέχεται ακόμα και τα μεγαλύτερα αεροπλάνα σε δύο καινούργιους διαδρόμους. Τελικά, τα σχέδια που παρουσιάζει η (γνωστή και από την παρουσία της στην Ελλάδα, γιγάντια κατασκευαστική εταιρεία) Vinci περιλαμβάνουν δύο διαδρόμους μήκους 2.700 και 2.900 μέτρων, οι οποίοι αποδεικνύονται υπερβολικά μικροί για τα σημερινά δεδομένα, καθώς σε αυτούς δεν μπορούν να προσγειωθούν τα πολύ μεγάλα αεροπλάνα, όπως το Airbus A380... Ο στόχος που προβάλλεται επίσημα είναι η αντιμετώπιση του μελλοντικού κορεσμού του υπάρχοντος αεροδρομίου: παρά το γε-
γονός ότι σήμερα η κίνηση του αεροδρομίου Ναντ-Ατλαντίκ ανέρχεται στα 3,2 εκατομμύρια επιβάτες τον χρόνο (μάλιστα, όταν το αεροδρόμιο τέθηκε σε λειτουργία, η αναμενόμενη κίνησή του είχε υπολογιστεί στα 4 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως), υποστηρίζεται ότι το 2065 η κίνηση θα φτάνει τα 9 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως, παρά την αναμενόμενη αύξηση της τιμής του πετρελαίου κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών, η οποία και θα αποτελέσει τροχοπέδη για την ανάπτυξη των αεροπορικών μεταφορών[1]. Πρόσφατα, για να αποστομωθούν οι σκεπτικιστές, επιστρατεύτηκε και ένα τελευταίο επιχείρημα: με την ανέγερση του νέου αεροδρομίου θα καταστεί εφικτή η απελευθέρωΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 4
λεύθερο, δικτατορικό, τυραννικό και εξαιτίας του θα γράφονταν σελίδες επί σελίδων αγανακτισμένα άρθρα: το αυτόματο κούρεμα των τραπεζικών καταθέσεων. Ο φόρος της κατάσχεσης, ο οποίος αρχικά είχε τοποθετηθεί μεταξύ 6,75% και 9,90%[1], ήταν περίπου χίλιες φορές πάνω από τον αντίστοιχο φόρο Τόμπιν, για τον οποίο τόσος λόγος γίνεται εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Τι αποδεικνύεται, λοιπόν; Ότι στην Ευρώπη, όταν θέλουμε, μπορούμε. Αρκεί, βέβαια, να ξέρουμε να επιλέγουμε τους στόχους μας: όχι τους μετόχους, ούτε τους δανειστές των υπερχρεωμένων τραπεζών, αλλά τους καταθέτες τους. Είναι όντως πιο φιλελεύθερο να γδύνεις έναν Κύπριο συνταξιούχο με τη δικαιολογία ότι μέσω αυτού στοχεύεις τον Ρώσο μαφιόζο που ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 2
* Ο Serge Halimi είναι διευθυντής της Le Monde Diplomatique