HISTORISCHE RUBRIEK November 2010, nr. 9 INFORMATIE VAN DE HISTORISCHE VERENIGING
De wapendropping bij het Allardsoog. Sinds 1990 heeft Jan Slofstra onderzoek gedaan naar de wapendropping die in september 1944 bij het Allardsoog plaatsvond. Hij heeft daarvoor tientallen betrokkenen en familieleden van betrokkenen geĂŻnterviewd, en in veel archieven onderzoek gedaan. Daardoor heeft hij een bijna compleet beeld gekregen over wat de aanleiding was voor de geallieerde strijdkrachten om aan het eind van de oorlog wapens te droppen ten behoeve van het Nederlands verzet, hoe locaties voor droppings werden uitgekozen en hoe die droppings werden uitgevoerd en welke gevolgen de wapendropping bij Allardsoog heeft gehad voor degenen die erbij betrokkenen waren of werden. Dat verhaal heeft Jan op 27 oktober j.l. in een gezelschap van leden van de Historische Vereniging Bakkeveen en andere belangstellenden, waaronder veel familieleden van betrokkenen, uit de doeken gedaan. Het was een indrukwekkend verhaal, dat het verdient om in een goede vorm gepubliceerd te worden. Ik geef hierbij de grote lijn van het verhaal weer en de punten die op mij de meeste indruk gemaakt hebben, en onthoudt me daarbij van het vermelden van concrete details, persoons- en plaatsnamen en data. Het droppen van wapens ten behoeve van het verzet was een strategie die in Frankrijk aan het eind van de oorlog goed gewerkt had, maar die in het veel dichter bevolkte Nederland met veel grotere risicoâ€&#x;s op ontdekking door de Duitsers gepaard ging. De dropping bij Allardsoog was bedoeld om het Groningse verzet van wapens te voorzien, en was de eerste van een reeks geplande wapendroppings op hetzelfde terrein, die echter geen verdere doorgang vonden, omdat degenen die zich over de wapens moesten ontfermen daarvan niet op de hoogte waren, en na de eerste dropping niet meer op hun post waren om
lichtsignalen te geven. De Groningse verzetsmensen hadden nauwelijks een voorstelling van wat hen bij het Allardsoog te wachten stond en waren ook onvoldoende voorbereid op de wapendropping. Omdat niet alle containers op de beoogde plaats terecht kwamen, konden niet alle containers die wapens bevatten door de Groningse verzetsmensen worden gevonden en raakten meer mensen dan goed was op de hoogte van de wapendropping. Een aantal mensen rondom het Allardsoog en in Bakkeveen hebben desgevraagd op een of andere manier hulp geboden in de vorm van onderdak aan de Gronings verzetsmensen, opslag en transport van de gedropte wapens, en hebben het risico gelopen dat ze daarbij ontdekt en betrapt zouden worden. Bij die hele operatie zijn uiteindelijk enkele tientallen mensen uit deze streek betrokken geraakt. De wapens zijn uiteindelijk in Groningen beschikbaar gekomen voor het Groningse verzet, maar hebben nauwelijks een functie gehad bij het beĂŤindigen van de oorlogssituatie of het verslaan van de Duitsers. De verbeten jacht die in de maanden na de dropping vanuit het Scholtenhuis in Groningen door de Duitse Sicherheitsdienst (SD) met hulp van Nederlandse landwachters gehouden is op de leden van het Groningse verzet, heeft ertoe geleid dat zeventien mensen die op een of andere wijze bij de wapendropping betrokken zijn geweest zijn omgekomen, waaronder ook enkele bewoners uit deze omgeving. De door de Duitsers en hun handlangers bij hun speurtocht gehanteerde methoden waren schaamteloos en onvoorstelbaar gruwelijk. Fred Hoogenboom