Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
• Μια φορά κι έναν καιρό, αλλά μπορεί να γίνεται και τώρα, επτά αδέλφια ζούσαν σε ένα μεγάλο και όμορφο σπίτι στην οδό Ευρώπης 27 στη Στούπα.
Η Μίνα, η κουκουβάγια, που αγαπούσε πολύ το σχολείο και ήταν η καλύτερη μαθήτρια.
Ο Μαξ, ο παπαγάλος, που μιλούσε συνέχεια κι έκανε γκριμάτσες.
H Μπλού, το δελφίνι, που δεν είχε πόδια και μετακινούταν με καροτσάκι.
Ο Μπόμπ, ο σκύλος, που είχε ένα σώμα όλο μυς και ένα περπάτημα όλο σιγουριά.
Ο Πίξελ, το ποντίκι, που ήταν ο πρώτος στην τεχνολογία και στα gadget.
Ο Ούρσο, ο αρκούδος, που σκάρωνε τα πιο όμορφα παιχνίδια και ήθελε να γίνει γιατρός.
Η Κάγι, το καγκουρό, που ήξερε τις πιο νόστιμες συνταγές και ήθελε να κάνει μεγάλη οικογένεια.
Τα εφτά αδέρφια ήταν πολύ δεμένα μεταξύ τους και φρόντιζαν πολύ το ένα το άλλο, αφού η μητέρα τους πέθανε μετά τη γέννηση της Μπλού.
Ο Μαξ βοηθούσε τα αδέρφια του στο διάβασμα, ο Μπόμπ φρόντιζε να μην τα πειράζει και να μην τα κοροϊδεύει κανείς στο σχολείο, ο Πίξελ βοηθούσε στα μαθηματικά και τους υπολογιστές, αν κάτι δεν ήξεραν, ο Ούρσο μάζευε τα παιχνίδια τους, η Κάγι μαγείρευε και η Μπλού τους συμφιλίωνε όταν τσακώνονταν.
Ο πατέρας τους ήταν δάσκαλος. Για να τα καταφέρει όμως έπρεπε να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αγαπούσε πάρα πολύ τα παιδιά του. Άλλωστε αυτά τα παιδιά τον στήριξαν όταν έχασε τη γυναίκα του. Φρόντιζε να μην λείπει τίποτα από αυτά που χρειάζεται ένα παιδί. Ρούχα, παιχνίδια, μόρφωση, φαγητό, γιατροί, ασφάλεια και πολλή – πολλή αγάπη ήταν μερικά από αυτά. Όμως ένοιωθε πολλές φορές άσχημα, είχε τύψεις γιατί έλλειπε τόσες πολλές ώρες από το σπίτι και τα παιδιά έμεναν μόνα τους.
Δεν είχε ξαναπαντρευτεί, αλλά ούτε και είχε σκοπό να το κάνει, έπρεπε όμως να βρει μια λύση ώστε τα παιδιά του να έχουν περισσότερη φροντίδα. Αυτό στριφογυρνούσε συνέχεια στο μυαλό του. Μέρες έμενε ξάγρυπνος το βράδυ. Και ήρθε και κάτι άλλο να μεγαλώσει την ανησυχία του. Θα έπρεπε να πάει σε μια άλλη πόλη για ένα μήνα, ώστε να μάθει κάποια καινούρια πράγματα για τη δουλειά του. Όμως τα παιδιά τι θα γίνονταν; Δε μπορούσε να τα αφήσει μόνα τους τόσο καιρό!
Ξάφνου του ήρθε στο μυαλό μια ιδέα και τον γέμισε χαρά. «Μα πως δεν το είχα σκεφτεί τόσο καιρό;» αναρωτήθηκε.
Σκέφτηκε τη μεγάλη του αδελφή που δεν είχε δική της οικογένεια και τώρα πια έμενε μόνη της, αφού είχε βγει στη σύνταξη.
Την αδελφή του την έλεγαν Στέισι, αλλά το παρατσούκλι της ήταν Στέρηση. Γιατί; Γιατί ήταν πολύ τσιγκούνα και προσπαθούσε να βγάλει από τη μύγα ξύγκι!
Όταν ο αδελφός της ζήτησε από αυτή να τον βοηθήσει με την οικογένειά του, εκείνη αμέσως προθυμοποιήθηκε αφού δεν είχε κανέναν άλλο συγγενή και είχε βαρεθεί να ζει μόνη της.
Την επόμενη κιόλας ημέρα, είχε μετακομίσει στο σπίτι της οδού Ευρώπης, λέγοντας από μέσα της: «Να η ευκαιρία να βάλω αυτό το σπίτι σε τάξη. Θα ξεκινήσω από την περικοπή των σπαταλών!» Έτσι λοιπόν έφτιαξε ένα πρόγραμμα ανακοίνωσε στα παιδιά του αδελφού της.
και
το
• Τα μεγαλύτερα παιδιά, ο Μαξ, ο Πίξελ και η Κάγι θα σταματούσαν το σχολείο. Αρκετά γράμματα έμαθαν. Θα ασχοληθούν πλέον με τα χωράφια και τους κήπους. • Στο γιατρό θα πηγαίνουν μια φορά το χρόνο και οι φυσιοθεραπείες της Μπλου • Οι υπολογιστές και τα παιχνίδια θα θα σταματήσουν. πουληθούν άμεσα αφού πλέον δεν • Ο Μπομπ θα πιάσει δουλειά είναι απαραίτητα. ως νυχτερινός φύλακας και • Το φαγητό μειώνεται. Πλέον θα τα χρήματα θα τα δίνει τρώνε μόνο μια φορά την ημέρα, το όλα στη Στέρηση. μεσημέρι.
Τα καημένα τα παιδιά άρχισαν να μαραζώνουν, δεν άντεχαν, το χαμόγελο χάθηκε από το πρόσωπό τους. Η Στέρηση δεν τα άφηνε να της μιλήσουν και να της πουν πως νιώθουν. Άλλωστε δεν υπάρχει στην ψυχή της χώρος για συναισθήματα.
Τα παιδιά όμως πείσμωσαν. πολύ, Σκέφτηκαν συζήτησαν άλλο τόσο και αποφάσισαν ένα βράδυ, την ώρα που η Στέρηση θα κοιμόταν, να το σκάσουν από το σπίτι και να πάνε στην πόλη που ήταν ο πατέρας τους για να τον βρουν και να του ζητήσουν να γίνουν όλα όπως παλιά, πριν εμφανιστεί η τσιγκούνα Στέρηση. Η μέρα εκείνη ήρθε και όταν νύχτωσε, πήραν το μονοπάτι που οδηγεί στο δάσος.
Όμως δεν υπήρχε πουθενά το φεγγάρι. Όλα ήταν πολύ σκοτεινά και η Μπλού άρχισε να φοβάται. - Αχ ουρανέ μου, σε παρακαλώ, πες στο φεγγάρι να βγει για να να βλέπουμε το μπορούμε μονοπάτι, ευχήθηκε με όλη τη δύναμη της ψυχής της. Ο ουρανός την άκουσε και της είπε πως για να βγει το φεγγάρι θα πρέπει να λύσει το γρίφο: -Είναι δυνατό ο ουρανός να μην έχει ούτε ένα σύννεφο και να μην φαίνεται ό ήλιος; -Ναι απάντησε η Μπλού, όταν είναι νύχτα. Ξαφνικά βγήκε το φεγγάρι, μεγάλο σαν ταψί και έφεξε σα να ήταν μέρα. «Ευχαριστώ ουρανέ μου» φώναξε η Μπλού και ο φόβος της εξαφανίστηκε.
Συνέχισαν να περπατάνε μέχρι που έφτασαν σε ένα σταυροδρόμι. Κοίταξε ο Πίξελ αριστερά, κοίταξε δεξιά, έκανε τους υπολογισμούς του, αλλά δεν να βρει ποια κατάφερε κατεύθυνση να πάρουν για την πόλη. Άρχισε να αναστενάζει, να μονολογεί και να λέει: - Αχ όμορφό μου δάσος, προς τα πού να πάμε, αφού ξέχασα την πυξίδα μου και τα αστέρια δεν φαίνονται για να προσανατολιστώ; Τότε το δάσος του είπε: Θα σου απαντήσω αν μου λύσεις δύο αινίγματα. Είναι από τα πουλιά πρώτο στη λαλιά, μέσα στο μεγάλο δάσος μένει, σε κλουβί χωρά μα… δε μπαίνει. Τι είναι; Αυτό είναι εύκολο λέει ο Πίξελ, το διάβασα στη Wikipedia. Είναι το αηδόνι.
Ωραία, του απάντησε το δάσος και τώρα το δεύτερο αίνιγμα. Την Άνοιξη σε ευχαριστώ, το καλοκαίρι σε δροσίζω, σε τρέφω το φθινόπωρο και το χειμώνα σε ζεσταίνω. Τι είναι; Ρώτησε το δάσος. Αυτό είναι δύσκολο, σκέφτηκε ο Πίξελ. Είχε κάτι στο μυαλό του, θυμόταν ότι το είχε δει σε μια αναζήτηση στο Google, αλλά δεν ήταν σίγουρος. Μόλις όμως είδε τον Μπόμπ, ένιωσε μεγάλη σιγουριά και με δυνατή φωνή απαντά: - Το δέντρο. -Μπράβο, του λέει το δάσος, έλυσες και το δεύτερο αίνιγμα. Θα ακολουθήσετε το δρόμο από τη μεριά που είναι η κατηφόρα. Εγώ τώρα πάω για ύπνο, καλό δρόμο.
Ακολούθησαν λοιπόν τη κατηφόρα και πήγαιναν προς την πόλη. Όμως περπατούσαν πολλές ώρες και η Κάγι άρχισε να διψάει και να πεινάει. Από τη στεναχώρια τους και τη βιασύνη τους να φύγουν από το σπίτι, ξέχασαν να πάρουν μαζί τους νερό και τρόφιμα. Κοίταζε το δρόμο που ήταν μακρύς σα φίδι και ευχόταν: -Αχ δρόμε μου, οδήγησέ μας σε ένα περιβόλι κι εγώ θα κάνω ότι θες. Ο δρόμος την άκουσε και τη λυπήθηκε. Της ζήτησε να απαντήσει σε τρία αινίγματα και μετά θα οδηγήσει αυτή και τα αδέρφια της στο πιο όμορφο περιβόλι που έχουν δει. - Μακρύς μακρύς καλόγερος και ποτέ σκιά δεν κάνει. Τι είναι; ρώτησε ο δρόμος - Ο δρόμος, απάντησε η Κάγι, χαρούμενη που το βρήκε. - Από ψηλά γκρεμίζεται πέφτει και δε ραγίζεται. Τι είναι; ξαναρωτά ο δρόμος. - Η βροχή, απαντά η Κάγι, το ίδιο χαρούμενη. - Πολύ ωραία. Και τώρα το τρίτο αίνιγμα, λέει ο δρόμος. Άμα βλέπω δεν το βλέπω και το βλέπω όταν δε βλέπω. Τι είναι;
Έκλεισε τα μάτια της και προσπάθησε να σκεφτεί, όμως δεν ερχόταν τίποτα στο μυαλό της. Και τότε, σαν όνειρο είδε τη μητέρα της να τη χαιρετάει. Αυτό είναι, σκέφτηκε η Κάγι και φώναξε δυνατά. - Το όνειρο! Ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά τους ένα πανέμορφο περιβόλι. Ότι μπορούσες να φανταστείς φύτρωνε μέσα σε αυτό και στην άκρη του είχε μια πηγή με δροσερό νερό. -Ευχαριστώ δρόμε μου, είπε η Κάγι, θα σε θυμάμαι για πάντα. Έφαγαν όλοι και ήπιαν και χόρτασαν και μετά ξάπλωσαν κάτω από ένα πεύκο να ξεκουραστούν για λίγο.
Το χάραμα ξεκίνησαν πάλι το ταξίδι τους. Είχαν περπατήσει αρκετά όταν έφτασαν μπροστά σε ένα ποτάμι. Ήταν φανερό ότι θα έπρεπε να περάσουν απέναντι αλλά δεν βρήκαν πουθενά μια γέφυρα. Ο Μαξ κοιτούσε το ποτάμι και σκεφτόταν: - Δε μπορεί κάπου θα υπάρχει μια γέφυρα. Τότε λέει στο ποτάμι: - Ποτάμι μου κρυσταλλένιο, δροσερό και καθαρό δείξε μου ένα γεφύρι σε παρακαλώ. Το ποτάμι που τον άκουσε του απαντά: -Θα σου δείξω το γεφύρι αν μπορέσεις να πεις γρήγορα τέσσερις γλωσσοδέτες. σε νεροβαρελόδενε; Του
-Βαρέλι νεροβάρελο, ποιος νεροβαρελοδέτη ο γιός. -Έφαγα και χόρτασα, ζεστά ξερά σκαστά κουκιά, με τη ζεστή ξερή σκαστή κουτάλα. -Ανεβαίνω, κατεβαίνω, μπαινοβγαίνω και ανεβομπαινοβγαινωκατεβαίνω. -Βρίσκω πόρτες κλειδωτές, κλειδωμένες και διπλοκλειδαμπαρωμένες.
Όλα αυτά ήταν πολύ εύκολα για τον Μαξ και τα κατάφερε χωρίς δυσκολία.
Έτσι μέσα από τα γαλανά νερά ξεπρόβαλε ένα γεφύρι. Το πέρασαν όλοι και συνέχισαν το ταξίδι τους.
Όμως όλοι είχαν κουραστεί αρκετά και δε μπορούσαν να συνεχίσουν για πολύ. Ο Μπομπ άρχισε να κλαίει με λυγμούς από τη στεναχώρια του. Ένα πουλάκι πετούμενο τον λυπήθηκε και του τραγούδησε: Αν με βοηθήσεις να λύσω τις σπαζοκεφαλιές σου υπόσχομαι ότι θα πάρω από όλους σας την κούραση που νιώθετε. Χωρίς να το πολυσκεφτεί ο Μπόμπ του απάντησε θετικά και να οι σπαζοκεφαλιές:
Προσπάθησε πολύ ο Μπόμπ και τελικά τα κατάφερε και μονομιάς η κούραση όλων εξαφανίστηκε με μαγικό τρόπο.
Καθώς περπατούσαν ξεκούραστοι τώρα πια η Μίνα είδε ένα πολύ όμορφο λουλούδι και κάθισε να το χαζέψει, με αποτέλεσμα να μείνει πίσω και να χαθεί από τους υπόλοιπους. Την έπιασε απελπισία, άρχισε να φωνάζει ένα-ένα τα αδέρφια της αλλά δεν κατάφερε τίποτα. Είχαν απομακρυνθεί πάρα πολύ και δεν μπορούσαν να την ακούσουν. Κάθισε σε μια πέτρα και έκλαιγε μοναχούλα της. Την άκουσε το λουλούδι και φωνή γλυκιά σαν τη μυρωδιά του της είπε: Αν παίξεις μαζί μου το παιχνίδι «χίλιες και μια ζωγραφιές» θα σε πάω στα αδέλφια σου.
Η Μίνα χαμογέλασε δειλά και συμφώνησε να παίξει μαζί του. Άλλωστε τις αρέσουν πάρα πολύ τα παιχνίδια και οι ζωγραφιές με έντονα χρώματα σαν αυτό που έχει στα πέταλά του. Ζωγράφιζαν για ώρες ώσπου κάποια στιγμή της λέει το λουλούδι: - Κλείσε τα μάτια σου, σκέψου κάτι όμορφο και θα βρεθείς μαζί με τα αδέρφια σου.
Η Μίνα έκλεισε τα μάτια της όλο προσμονή, σκέφτηκε τον πατέρα της και τη μεγάλη του αγκαλιά, μέσα στην οποία φορές πολλές αποκοιμιόταν και ξαφνικά βρέθηκε με τα αδέλφια της έξω από το κτίριο που δούλευε ο πατέρας της.
Όμως ο φύλακας δεν τους άφηνε να μπούνε. Προσπάθησε ο Ούρσο να του αλλάξει γνώμη όμως εκείνος ήταν αμετακίνητος. Καθισμένος σε ένα σκαλοπάτι, στη λιακάδα, ξύνοντας το κεφάλι του αναρωτιόταν με ποιον τρόπο θα γινόταν να κοιμηθεί ο φύλακας. Τον άκουσε ο ήλιος και του είπε: - Αν με βοηθήσεις να λύσω το σταυρόλεξό μου θα τον κοιμίσω εγώ. ________ ______ __________ _____ ________ ___ ______ ________
-Είναι
πολύ σημαντική για την ανάπτυξη των παιδιών -Το σύμβολό της είναι το λευκό περιστέρι -Τα παιδιά πρέπει να έχουν τη δική τους …… -Η ……… των γονιών είναι η πιο δυνατή -Το …….. προσφέρει ξεγνοιασιά -Σε αυτή μας φέρνει ο μπαμπάς μας και η μαμά μας -Το σχολείο μας προσφέρει πολύτιμη ………. -Όλα τα παιδιά νιώθουν …….. (θηλ.) μέσα στην οικογένεια
Έτσι κι έγινε. Μετά από λίγο ο φύλακας κοιμόταν σαν πουλάκι. Τα παιδιά έτρεξαν μέσα στο κτίριο εκεί που ήταν το κυλικείο. Σίγουρα ο πατέρας τους θα πήγαινε εκεί για να πάρει το σοκολατούχο γάλα του κάποια στιγμή. Πράγματι ο πατέρας τους ήταν ήδη εκεί όταν μπήκαν. Όταν είδε τα παιδιά του τα αγκάλιασε και τους είπε πόσο τα αγαπά. Αυτά με τη σειρά τους του είπαν τις περιπέτειές τους και ο πατέρας τους αποφάσισε ότι δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να φέρεται έτσι στα παιδιά.
Έτσι από εκείνη τη στιγμή όλα έγιναν τόσο καλά ή και καλύτερα απ’ όσο ήταν παλιά.
ΤΕΛΟΣ
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • •
http://blog.media-freaks.com/wp-content/uploads/2010/04/free-hidden-object-games10.jpg http://corspective.com/wp-content/uploads/2012/05/People_024_Teacher_Desk_Chair-150x150.png http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRrV-rP3lbNoR2n0Fbuo67D5w7sCYpyT6yLZIs-EQwQkxnCrMPI http://www.buymicstands.com/JEFF_CREWCUT_BIG.jpg http://weddingrepublic.com/blog/wp-content/uploads/2011/07/Aunt.jpg http://2.bp.blogspot.com/_D_Z-D2tzi14/TREFn3E7H8I/AAAAAAAAEPE/L6fT4t6zwOw/s400/nativity42.png http://www.loschermo.it/imagecache/articoli/foto1/disegnobambi_800_800.jpg http://paperaquarium.com/assets/images/submissions/sarah_r/sarah-rosado-illustration-brunette-boy-sad-flower-gum-shoe.jpg http://www.bodybagcatholic.com/images/m/making_faces_sad_and_mad.jpg http://2.bp.blogspot.com/-uLrJejbDQAA/T6H1cctyVAI/AAAAAAAABfY/OJh4TKoNf8s/s1600/moon-fantasy-free-clipart.png http://www.edpilolla.com/wp-content/uploads/2012/04/150360-bigthumbnail1-400x338.jpg http://diabetesdad.org/files/2013/03/Crossroad.jpg http://info.anjuliye.com/uploads/ckfinder_image/images/20120506-%E5%AE%9E%E6%9C%A8%E6%9F%9C-01%281%29.jpg http://www.freevector.com/site_media/preview_images/FreeVector-Country-Road-Vector.jpg http://1.bp.blogspot.com/-8XPhr9ezpjA/T-DnVhqtBoI/AAAAAAAAAQE/3pvbBN2Ix28/s1600/veggies-clip-art.jpg http://2.bp.blogspot.com/_umzIbbWWwNk/TIgbMPiX97I/AAAAAAAAAG0/l87R0I0d-DY/s1600/mother+and+daughter+anxiety.jpg http://openclipart.org/image/800px/svg_to_png/15781/a_sanyal59_Sunrise.png http://www.englishexercises.org/makeagame/my_documents/my_pictures/2012/jun/84c_river02.gif http://www.stcplanning.org/usr/Images/Water_Resources/Susq-Chemung%20Action%20Plan/BridgeClipArt.JPG http://3.bp.blogspot.com/-ZnnIgL_eL0Y/TmTy3_9ZNbI/AAAAAAAAABk/PW8uDnsq-x4/s1600/kids_on_a_bridge.jpg http://2.bp.blogspot.com/_swjtcRnWetQ/TQ9yTxBNoBI/AAAAAAAAAGA/Xhjyk66DWqs/s1600/CartoonKids%25281%2529.gif http://lh5.ggpht.com/_av30HYh5DLw/SzvHIHBNuVI/AAAAAAAACGA/DWty8-b2yHc/s00/carlaperlin013.png http://farm3.staticflickr.com/2320/2243302616_dcd23d7999_z.jpg http://www.acclaimimages.com/_featured_images/acclaim_images-0071-0803-1112-1017.jpg http://www.sylviarimm.com/images/GirlPainting.PNG http://www.animaatjes.nl/cliparts/speciale-dagen/vaderdag/animaatjes-vaderdag-84411.jpg http://crazytownmayor.com/blog/wp-content/uploads/2010/02/Cop.png https://www17.corecommerce.com/~karenskidsstudio/uploads/image/littleguysnew.jpg http://farm6.staticflickr.com/5284/5270144008_3502992d8a_z.jpg http://www.clipartheaven.com/clipart/landscapes/mountain_road.gif http://bestclipartblog.com/clipart-pics/forest-clip-art-20.png http://1.bp.blogspot.com/_8bU0YTh6FLg/SufsAtcJr_I/AAAAAAAAAjk/666Nn7nP2GM/s400/P1000065-D-Art-Countryroad.jpg http://www.atlantide.net/upload/upl5/bird_clipart_singing_90.gif http://bestclipartblog.com/clipart-pics/house-clip-art-17.jpg http://static.freepik.com/free-photo/pear-clip-art_422369.jpg http://sageplace.com/sunrise%20clipart.gif