[1]
Εµείς ψωµί δεν έχουµε κι η γάτα πίτα σέρνει. (Όταν κάποιοι δεν έχουν τα στοιχειώδη και άλλοι έχουν περισσευούµενα). Ψωµί δεν έχουµε, ραπανάκια για την όρεξη. (Δεν έχουµε τα βασικά και ζητάµε τα µη απαραίτητα). Τώρα που βρήκαµε πιπέρι, βάζουµε και στα λάχανα. Φασούλι το φασούλι γεµίζει το σακούλι. Από πίτα που δεν τρως τι σε νοιάζει κι αν καεί; Φάτε µάτια ψάρια κι η κοιλιά περίδροµο. Όποιος καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι. Νηστικό αρκούδι δε χορεύει. Ο λόγος σου µε χόρτασε και το ψωµί σου φάτο. Ήπιε η φακή το λάδι. Ψωµί κι ελιά. Ψάρι φρέσκο- κρέας µπαγιάτικο. Φαίνεται σαν τη µύγα µες στο γάλα. Όποιος καεί µε το χυλό, φυσά και το γιαούρτι.
Κωνσταντίνος Αστρινάκης και Ελένη Βαµβακά
[2]
Φάτε µάτια ψάρια. Δυο το λάδι δυο το ξίδι πέντε το λαδόξιδο. Από πίτα που δεν τρως τι σε µέλει κι αν καεί; Πέσε πίτα να σε φάω. Περί ορέξεως…… κολοκυθόπιτα. Όποιος καεί µε το χυλό, φυσά και το γιαούρτι. Πιασ’ τ’ αυγό και κούρευ’ το. Να λείψουν τα πιπέρια µου … να δω τις µαγεριές σου. Γυναίκα και καρπούζι, η τύχη τα διαλέγει. Το φτηνό το κρέας το τρώνε οι σκύλοι. Φασούλι το φασούλι γεµίζει το σακούλι. Όταν έχεις και δεν τρως, πρέπει να σε δει γιατρός. Φάτε µάτια ψάρια κι η κοιλιά περίδροµο. Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει. Δεν πιστεύει ο χορτάτος το κακό του νηστικού. Καλλιά να έχω σήµερα τ’ αυγό παρά αύριο την κότα.
[3]
Η γριά η κότα έχει το ζουµί … και κάνει και πιλάφι. Ο πεινασµένος καρβέλια ονειρεύεται. Ψωµί δεν έχουµε, τυρί ζητάµε. Δεν χορταίνει η κοιλιά µε ωραία λόγια. Πήραν φωτιά τα πιρούνια. Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια. Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου µέλι. Το πρωί να τρως σαν βασιλιάς, το µεσηµέρι σαν άρχοντας και το βράδυ σαν ζητιάνος. Η νηστεία δεν φέρνει θάνατο αλλά η λαιµαργία φέρνει ψόφο. Εµείς ψωµί δεν έχουµε κι η γάτα πίτα σέρνει. Μισό καρβέλι ψωµί είναι καλύτερο από καθόλου ψωµί.
Μαρία Λαδιανού- Χρύσα Βαβουράκη
[4]
Των φρονίµων τα παιδιά, πριν πεινάσουν µαγειρεύουν. Φασούλι το φασούλι γεµίζει το σακούλι. Μάραθο και µάραθο, γεµίζει η γρε τον κάλαθο. Ο λόγος σου µε χόρτασε και το ψωµί σου φάτο. Γλυκό ψωµί δεν έφαγα ποτέ. Ο πεινασµένος καρβέλια ονειρεύεται. Όποιος βαριέται να ζυµώσει δέκα µέρες κοσκινίζει. Πρέπει να φάει πολλά καρβέλια ακόµα. Αυτό είναι ψωµοτύρι για µένα. Πρώτο θεµέλιο του σπιτιού ψωµί, κρασί και λάδι. Άνθρωπος χωρίς υποµονή, λυχνάρι δίχως λάδι. Η τέχνη θέλει µαστοριά κι η φάβα θέλει λάδι. Ραπανάκια για την όρεξη. Μασάει η κατσίκα ταραµά; Το σάπιο µήλο σαπίζει και το γερό.
[5]
Η αλήθεια και το λάδι παντού βγαίνουν από πάνω. Πιο πολύ ψωµί τρώγεται µε το µέλι παρά µε το ξίδι. Η γυναίκα θέλει χάδια, θέλει και ψωµιά καθάρια. Δώσε το ρύζι σου σε όσους πεινούν και την καρδιά σου σε όσους πονούν. Ξίδι χάρισµα, γλυκύ σαν µέλι. Όποιος πεινά θωρεί ψωµιά κι όποιος διψά πηγάδια. Όλα ‘ναι φάδια της κοιλιάς και το ψωµί στηµόνι και το πολύ καλό κρασί τον άνθρωπο στυλώνει. Δυο καρπούζια σε µια µασχάλη δε χωρούνε. Ο φρόνιµος µε τον καιρό εφύτεψε αµπέλι κι αγάλι αγάλι έγινε η αγουρίδα µέλι.
Μαρία Σαριδάκη και Γιάννης Σαβοργιαννάκης
[6]
Βάλε ελιά για τα παιδιά σου και µηλιά για την κοιλιά σου. Πιασ’ τ’ αυγό και κούρευ’ το. Ο λόγος σου µε χόρτασε και το ψωµί σου φάτο. Μαζί µε το βασιλικό ποτίζεται κι η γλάστρα. Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια. Πίτα έχεις, έννοια έχεις. Φάε λάδι κι έλα βράδυ. Τώρα που βρήκαµε πιπέρι βάζουµε και στα λάχανα. Αγάλι αγάλι εφύτευε ο γεωργός τ’ αµπέλι αγάλι αγάλι γίνηκε η αγουρίδα µέλι. Καλόµαθε η γριά στα σύκα και θα φάει και τα συκόφυλλα. Φάτε µάτια ψάρια και κοιλιά περίδροµο. Έχασε τ’ αυγά και τα καλάθια. Εδώ ψωµί δεν έχουµε και ραπανάκια για την όρεξη γυρεύουµε. Έµαθε η γριά στο µέλι, σώνει και καλά το θέλει. Ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στ’ αλεύρι. Αλαργινός ο κήπος, δωριανά τα λάχανα.
[7]
Η τέχνη θέλει µάστορη κι η φάβα θέλει λάδι. Γάµος χωρίς κρέας δε γίνεται. Κρασί πουλιέται δέσποτα… αγόραζε και πίνε. Αλωνάρη µε τα’ αλώνια και µε τα χρυσά πεπόνια. Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου µέλι. Κάθε πράµα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο. Όποιος καεί στο χυλό, φυσά και το γιαούρτι. Από χίλιες καρυδιές καρύδια. Δεν θέλει ρύζι µε νερό, θέλει νερό µε ρύζι. Φαΐ χωρίς κρεµµύδι, γάµος χωρίς παιχνίδι. Πήρε το αλεύρι δανεικό και το προζύµι ξένο. Από φτηνό κρέας γιαχνί δε γίνεται. Βασιλικός κι αν µαραθεί την µυρωδιά την έχει. Βρωµερό νερό κι ανάλατες λαψάνες. Το Σεπτέµβρη τα σταφύλια, τον Οκτώβρη τα κουδούνια. Νόστιµα και τα κάρδαµα σε όποιον έχει πείνα. Όποιος έχει µαχαίρι τρώει πεπόνι. Αλήθεια χωρίς ψέµατα, φαΐ χωρίς αλάτι. Τυρί και ξύστρα λήβγοµαι κι αλεύρι και κουτάλα και το σιντεροτσίκαλο κι ύστερα τα’ χω τ’ άλλα. Πέσε πίτα να σε φάω.
[8]
Φασούλι το φασούλι γεµίζει το σακούλι. Εµείς ψωµί δεν έχουµε κι η γάτα πίτα σέρνει. Από κακή κολοκυθιά ούτε κολοκυθόσπορο. Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Από πίτα που δεν τρως τι σε νοιάζει κι αν καεί; Φάε κουµπάρε λάχανα στον πάτο πλέει το λάδι. Ο µουσαφίρης και το ψάρι την τρίτη µέρα µυρίζουνε. Κότα πίτα το Γενάρη και παπί τον Αλωνάρη. Των φρονίµων τα παιδιά πριν πεινάσουν µαγειρεύουν. Γλυκό ψωµί δεν έφαγα ποτέ. Αυτό είναι ψωµοτύρι για µένα. Άνθρωπος χωρίς υποµονή, λυχνάρι δίχως λάδι.
Εύα Φοβάκη- Ντεσάρα Πρέντι
[9]
Τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Νηστικό αρκούδι δε χορεύει. Φάε λάδι κι έλα βράδυ. Πήραν φωτιά τα πιρούνια. Καιρός φέρνει τα λάχανα καιρός τα παραπούλια. Γεµάτο στοµάχι δε σπουδάζει εύκολα. Τρώνε µε δέκα µασέλες. Κρασί πουλιέται δέσποτα, αγόραζε και πίνε. Αλωνάρη µε τ’ αλώνια και µε τα χρυσά πεπόνια. Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου µέλι. Κάθε πράµα στον καιρό του και τον Αύγουστο κολιός. Τσάµπα ξίδι γλυκό σαν µέλι. Από κάθε καρυδιά καρύδια. Από το φρούτο γνωρίζει κανείς το δέντρο. Ο πεινασµένος καρβέλια ονειρεύεται. Του φαφούτη τυχαίνει το παξιµάδι.
[10]
Απού πεινά ψωµί θωρεί κι απού διψά πηγάδια. Είπε το ψωµί ψωµάκι. Κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Όποιος πεινά θωρεί ψωµί κι όποιος διψά πηγάδια. Όλα ‘ ναι φάδια τση κοιλιάς και το ψωµί στηµόνι και το παντέρµο το κρασί τον άνθρωπο στυλώνει. Η τέχνη θέλει µάστορη κι η φάβα θέλει λάδι. Ο χορτάτος δεν πιστεύει του νηστικού. Με το ψωµί ζουν κι οι σκύλοι αν το τρων και λίγο λίγο. Πιο πολύ ψωµί τρώγεται µε το µέλι παρά µε το ξύδι.
Ευαγγελία Μπιρλιράκη- Βαγγελιώ Βουµβουλάκη
[11]
Φάγαµε µαζί ψωµί κι αλάτι. Ό, τι είπαµε νερό κι αλάτι. Θα πει το ψωµί ψωµάκι. Κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Η βιάση ψήνει το ψωµί µα δεν το καλοψήνει. Το φτηνό κρέας το τρώνε οι σκύλοι. Από την κεφαλή βρωµεί το ψάρι. Έχε τα πόδια σου ζεστά, την κεφαλή σου κρύα, και το στοµάχι σου αδειανό, γιατρό µην έχεις χρεία. Τρώει τον περίδροµο. Όποιος κακά φουρνίζει, κακά καρβέλια κάνει. Όπου κι αν πάει το ψωµί ο φούρνος θα το ψήσει. Κάθε καρυδιάς καρύδι. Εµείς ψωµί δεν έχουµε κι η γάτα πίτα σέρνει. Το κρίθινο ψωµί θέλει ζύµωµα στον ποταµό και ψήσιµο στο δάσος. Μανώλης Λαµπρινός, Στράτος Λαµπρινός, Γιάννης Τρουλλινός