Bouwwoede aan de Beukenallee

Sander Uiterwijk

Iedereen die het afgelopen jaar door de Beukenallee liep of reed zal het zijn opgevallen: bouwwerkzaamheden aan de huizen-met-de-rode-daken, containers op straat. Hoog tijd om eens poolshoogte te nemen bij de bewoners en hen te vragen waarom er zo hard is en wordt gewerkt aan de woningen. En of het toeval is dat dit in dezelfde periode wordt gedaan…. Eigenlijk is er aan bijna alle huizen aan dit deel van de Beukenallee wel getimmerd, geschilderd en gemetseld. Onderstaand een selectie uit die groep.

Bart Wevers & Annewil te Winkel, nummer 55

Al langer hadden Bart - opgegroeid in Spoolde - en Annewil de wens een eigen plek in onze mooie wijk te vinden. En die vonden ze in september 2019, toen ze het huis kochten van de familie Van den Brink. Jan en Tonny hadden daar zo’n 55 jaar met plezier gewoond. “We zochten een mooie plek met liefst een ruime kavel. En omdat we de tijd en de mogelijkheden hebben om veel zelf te doen, was dit huis voor ons ideaal”, aldus Bart. En sinds die maand werkt Bart met hulp van vooral vader en schoonvader onverdroten aan het verbeteren en aanpassen van de woning, zodat die helemaal naar hun wens wordt. Bijna alles aan het huis wordt daarbij verbeterd en zo nodig vernieuwd, van fundering tot dak. Dat daarbij hier en daar wat extra werk tevoorschijn kwam bleek geen probleem. Zo was het verwijderen van het deels versleten dak voor de vriendengroep slechts een half dagje aanpoten….. dak, muren en vloeren zijn weer als nieuw en er wordt nu hard gewerkt aan isolatie en het interieur. Bart en Annewil verwachten komend najaar het huis klaar voor bewoning te hebben. Jac de Boer & Veronique de Ruiter, nummer 65

“Overal was het toch minder leuk dan hier, aan de Beukenallee” was het antwoord van Jac en Veronique op de vraag, waarom ze uiteindelijk aan de grote verbouwing zijn begonnen. Want het was voor Jac, die al langer aan de Beukenallee woont, al een tijd de vraag: verhuizen of toch blijven en verbouwen? En met verbouwen bedoelde hij: meer ruimte, moderniseren met het oog op ooit een gasloze toekomst – nu op het dak een zonneboiler – en aanpassen aan de eigen woonwensen. De keus viel dus op verbouwen. En hoe! Hun belangrijkste woonwensen waren: (eindelijk) een badkamer boven, openslaande serredeuren, een woonkeuken en grotere slaapkamers voor “die grote kerels die er hier in huis uitgroeiden”. Voor wie nu langs de woning loopt, ziet dat ook de architect zijn ‘handtekening’ heeft achtergelaten: een met hout afgewerkte zijmuur, de voordeur verplaatst en op de plek van de oude voordeur een raam tot de vloer. Tijdens de sloopwerkzaamheden kwamen ze tot hun verbazing enkele dakbalken met de nodige schroeiplekken tegen. Toen herinnerde Jac zich het verhaal dat hij eens hoorde van toenmalig buurvrouw Dini Eikenaar: er woonde langer geleden in hun huis een ‘maagie’ dat na de trouwerij, het weer was ronduit slecht die dag, de trouwjurk ter droging boven de kachel hing. De daarop volgende brand konden ze ternauwernood blussen ….

Bram Verkuil & Nicolette Onstenk, nummer 59 Bram, die al bijna 14 jaar in het huis woont en timmerman van beroep is, had het al langer helder voor de geest: het huis zo goed mogelijk herstellen, opknappen en waar mogelijk terugbrengen in de ‘oude staat’. En met oude staat bedoelt hij: originele details van het huis weer zichtbaar, niet verstopt achter schrootjes of lagen betimmering ….. Echt een meerjarenplan waarvan al het nodige is uitgevoerd en het afgelopen jaar ‘de buitenkant’ aan de beurt was. Eigenhandig zijn twee dakkapellen hersteld en is het pannendak volledig vernieuwd. Nu is hij bezig met de nieuwe badkamer boven. Als vakman was het Bram in het begin al opgevallen, dat vorige verbouwingen niet bepaald volgens de regelen der bouwkunst waren uitgevoerd. Zo werd verpakkingstempex aangetroffen op plekken waar isolatiemateriaal hoorde te zitten…. Een bijzondere herinnering vormde de ”voorraad bruine bonen die we verspreid over meerdere plekken op de verdieping aantroffen”. Voor alle duidelijkheid: die hadden ze er niet zelf opgeslagen …. Nicolette en Bram kijken inmiddels erg uit naar de tijd dat het huis ook aan de tuinzijde naar hun wens is verbeterd, voor een energiezuinig en prettig wooncomfort. En daarvoor moeten onder meer de dakkapel aan de achterzijde worden opgeknapt en de achteruitbouw hersteld, zodat de schuifdeuren weer open kunnen …. Nog wel een jaar te gaan!

Henk & Eveline van Leusen, nummer 71 Ook voor Henk en Eveline stond na 30 jaar aan de Beukenallee de vraag centraal: “Wat gaan we doen op onze leeftijd? En hoort dit huis daar bij?” Hun beider antwoord was volmondig: ja! Verknocht als ze zijn aan het huis en de plek, zo aan de rand van Zwolle. Waar Henk in de tuin z’n eigen ‘paradijs’ heeft, als vogelliefhebber. Maar een reden voor die vraag was ook de staat van het huis zelf. Er moest toch echt het nodige aan gebeuren: voor meer comfort, om het te verfraaien en natuurlijk om het aan te passen aan de moderne tijden. “Nu kunnen we alles nog”, aldus Henk, dus ze gingen aan de slag. Met het pannendak, met isoleren, twee nieuwe dakkapellen, kunststof kozijnen, HR++ ramen. Teveel om op te noemen. “We hebben een productief jaar gehad”, zei Henk die in z’n vrije tijd graag bezig is. Maar waarover wel meerdere klussende bewoners van dit rijtje huizen kunnen meepraten: asbest …. Vroeger een ‘normaal’ bouwmateriaal bijvoorbeeld ter afdekking van dakbeschot, nu voor Henk en Eveline onverwacht een drietal weken uitstel van de werkzaamheden. Maar het probleem werd netjes volgens de richtlijnen opgelost en ze konden weer verder, nadat de asbestvrijverklaring was afgegeven. En zo troffen ze ook een keer een verlaten wespennest aan. Zo’n natuurlijk bouwwerk wordt wel vaker in deze buurt aangetroffen, maar deze was wel heel erg groot. Eveline was wel even bezig om alle restanten te verwijderen….