Circado

Theatrale muziekwandeling met Spoolde als decor

Piercado

In het weekend van 3 en 4 juli trokken honderden deelnemers wandelend door Spoolde om op diverse locaties te genieten van zeer gevarieerde theatervormen. De voorstelling maakte deel uit van de IJsselbiënnale, een kunstmanifestatie die de hele zomer plaats vond. Onderweg werden op vele manieren acts vertoond met de rivier, uiterwaarden en directe omgeving als passend decor. Om Spoolde als locatie voor deze theatervoorstelling te kiezen, bleek een schot in de roos.

De start was bij de Venus. De eerste act bij Henk Dubbeldam aan de IJssel paste ook prima in deze theatertocht omdat de rivier daarin een dominante rol speelt. De bezoekers werden verwelkomd door een riviernimf, die je meenam naar de oever van de IJssel. Begeleid door passende muziek maakte je kennis met het Rivierlied, dat als een blijvend thema door de wandeling verweven zat.

Al zingend werd de groep verder de uiterwaarden in verwezen, richting spoordijk, om uiteindelijk bij het restant van de oude spoorlijn te belanden. Vijf vrouwen gaven daar, onder het thema oud en nieuw, het verschil in treinreizen weer tussen 1951 en anno nu. In woord en gebaar raak getroffen: In 1951 met hoed en koffer, in 2021 met rugzak en mobieltje. Het mobieltje dat zoveel irritatie opriep, ondanks herhaaldelijk geroep dat het een stiltecoupé was. Koffie in de stationsrestauratie tegenover de “koffie to go” met deksel, anno nu. De echo naar een lang verleden klonk herhaaldelijk door.

Het wandelen naar de volgende locatie was geen straf omdat je via het Engelse Werk langs de verstilde Willemsvaart trok om tussen de bomenrijen plotseling aangesproken te worden door Herman de Uil. Hij maakte de bezoekers attent op de viering van een feestelijke dag in het dierenrijk, Eddie de Eekhoorn was namelijk jarig. Zo waren onder andere de vlinder, de rat en het everzwijn, prachtig geschminkt, aanwezig om het feest mee te vieren. Muziek moet voor een feestelijke stemming zorgen, maar het wordt treurmuziek: Eddie is onder de dieren het zoveelste verkeersslachtoffer geworden. Een prachtig stuk mimewerk van toneelgroep “de Voorst,” muzikaal ondersteund door het klarinetensemble Klarinjo!, onder leiding van Karin Vrieling, droeg er toe bij dat de bezoekers in bedrukte stemming verder trokken.

Via Katerveerpark en Beukenallee ging het op weg naar “de Spoolderberg”, de milieuvriendelijke moestuin, gelegen in wat eens de Spoolderpolder heette. De langzamerhand alom bekende moestuin lag er prachtig bij. De bedrijvigheid is groter dan ooit want vandaag zijn talloze vrijwilligers, met passende kle-

ding en attributen, in de weer om de nodige werkzaamheden te verrichten. En ze hebben er plezier in, want er wordt ondertussen prachtig, meerstemmig nog wel, gezongen. Een ware zingende moestuin onder leiding van Esther Gutbub. Bij herhaling klinkt het Rivierlied over de velden, het lied, waarin verhaald wordt over de Rijn in al z’n verschijningsvormen en die zich uiteindelijk vertakt in de IJssel om uiteindelijk in het IJsselmeer uit te stromen.

Maar er wordt niet alleen gewerkt in Spoolde. Even verder, bij het buurthuis, is alles in gereedheid gebracht voor het Buurtfeest Spoolde. Maar waar blijven de bezoekers, zelfs bij de muziek zijn nog stoelen onbezet. “Dan doen we het zelf maar”, merkt iemand op, waarop de muziek inzet. “Dat mag best wat vrolijker”, wordt er geroepen als de melodie wat in mineur klinkt. De musici schakelen ogenblikkelijk over op vlotte muziek, waarbij er wordt gedanst, met ballen wordt gegooid en op skilatten wordt gelopen. Zo proberen ze er zelf wat van te maken. Echt lukken wil dat niet, zelfs niet met het zingen van “Jan Huygen in de ton”. Ook het feest valt in duigen. Teleurgesteld roept iemand van de organisatie: ”denk niet dat het nog wat wordt, jullie kunnen beter doorlopen.”

De wandelaars trekken dan weer verder en belanden onder het viaduct van de A-28 waar een compleet muziekkorps klaar zit om het “het concert van de rivier” ten gehore te brengen. Op zaterdag, muziekvereniging “Kunst Na Arbeid” onder leiding van Martin Oosterwijk en ’s zondags “Excelsior Westenholte” met als dirigent Tjeerd Barkmeijer. De gekozen accommodatie blijkt een perfecte keuze want onder het viaduct komen de klanken van het Rivierlied in al z’n schakeringen en variaties geweldig tot hun recht.

De ondertussen al redelijk vermoeide wandelaar moet vervolgens de dijk opklauteren om daarna af te buigen naar de Katerveersluizen, de plek bij uitstek voor het maken van een bruidsfoto. Ook vandaag, nu er weer een bruiloftsfeest in Spoolde plaats vindt. De fotograaf staat al weer klaar om alles in goede banen te leiden. In dit geval gaat het om de families Bakker en Huisman. Daar komen ze al aan, van jong tot oud fraai uitgedost en met grote cadeaus onder hun armen. De fotograaf maakt er al vast een mooie opstelling van. Het wachten is alleen nog op het bruidspaar. Uiteindelijk komt alleen een huilende bruid opdraven. “Hij wil niet meer”, roep ze vertwijfeld. "Ik heb ‘t altijd wel gedacht“, klinkt vanuit de ene familie, waarna opa van de andere kant zegt: “ik geef hem groot gelijk”. “Maar ik wil nog wel m’n cadeau”, roept de bruid, ondanks alle ellende. Bij de voormalige veerstoep wordt de wandeling, onder het thema, ”het water en ik” met een epiloog

afgesloten. Vier Zwollenaren stellen zich voor. Een woont er vanaf z’n geboorte, de anderen zijn er om verschillende redenen komen wonen. Maar iedereen voelt zich er thuis. Talloze herinneringen zijn er met het water verbonden: het wandelen door de uiterwaarden, al of niet met hond, het gooien met takken of steentjes, de koeienvlaaien, of het onder de brug roepen van “wie is de burgemeester van Wezel”. Zo zal het water en daarbij ook zeker de IJssel steeds z’n aantrekkingskracht behouden, want hoe dan ook: de rivier zal altijd blijven trekken en verrassen.

Op het eind van de zaterdag treedt “de zingende moestuin” nog een keer extra op voor de bewoners van Woonzorgcentrum de Venus. Aan het eind van diezelfde zeer geslaagde dag komen de deelnemers nog bij elkaar voor een hapje en een drankje op het geïmproviseerde IJsselterras in de uiterwaard bij Dubbeldam.

Niets dan lof

Een zelfde afsluiting is ook gepland voor de zondag, maar een wolkbreuk op het eind van de dag staat dat helaas in de weg. De laatste rondes moeten noodgedwongen vervallen. Zelfs Excelsior Westenholte kan het onder het viaduct niet droog houden, het water stroomt in bakken naar beneden, zelfs de instrumenten lopen gevaar. Helaas geen gezellig samenzijn aan het eind van de optredens met als gevolg een groot overschot aan pasta. Dat moet ongetwijfeld een teleurstelling voor organisatoren en deelnemers zijn geweest. Niettemin verdienen de organisatoren alle lof. Het was een mega klus die Jeanet Hacquebord en Janneke de Haan op zich namen. Jeanet die het organiseren in het bloed zit en niks aan het toeval overliet en Janneke, verantwoordelijk voor de inhoudelijke kant van de acts. Vroegtijdig, eind maart al, werd een beroep gedaan om de nodige deelnemers te verzamelen en in te lichten. De allereerste keer bij Dubbeldam in de uiterwaarden op stoeltjes en krukjes, en nog op corona afstand. Daarna verdere informatie, in coronatijd nog via zoom. Vervolgens regelmatig repeteren, de organisatie veilig en vlot op poten zetten. Het grote aantal deelnemers vroeg om een strakke begeleiding. Twee gidsen per groep, een voor en een achter, bleek geen overbodige luxe. De zaterdag voorafgaande aan de première was er nog een serieuze generale voor acteurs en begeleiders, maar liefst 150 deelnemers in totaal, om de laatste puntjes op de i te zetten. Ja ook de acteurs bij de diverse acts waren al tijdig aan het werk gezet. Op muzikaal gebied ontstonden er gelegenheidssamenstellingen. Bij de totstandkoming van de acts was er veel inbreng van de deelnemers, een verdienste van Janneke, die dat tot haar werkwijze heeft gemaakt. Maar liefst 14 keer moesten de acts opgevoerd worden. Mooi om te zien hoe de deelnemers per keer in hun rol groeiden. Al met al een mooie manifestatie, waarbij Spoolde nog eens extra op de kaart werd gezet. Wat extra opviel: de Stentor schitterde door afwezigheid!!

Meer foto's?

Op de bladzijden 41 en 42 is een fotoimpressie van de twee dagen opgenomen.

U bent bij ons aan het juiste adres voor:

Occasions

Onderhoud en reparatie

Lease

APK keuring

Airco

Banden

KIJK VOOR AL ONZE ACTIES & DIENSTEN OP: WWW.VAKGARAGEKLAASSEN.NL

Loggerweg 20 | 8042 PG ZWOLLE | T (038) 422 35 50 | info@vakgarageklaassen.nl

PECHHULP

NU SLECHTS

COMPLETE PECHHULP

WWW.VAKGARAGE.NL/PECHHULP ONTSPANNEN OP PAD? VAKGARAGE PECHHULP

PECHHULP IN NEDERLAND PECHHULP IN EUROPA HULP IN UW WOONPLAATS VERVANGEND VERVOER CARAVAN & AANHANGWAGEN SNEL TER PLAATSE

Vakgarage Pechhulp is alleen mogelijk als uw auto volgens fabrieksvoorschriften wordt onderhouden door Vakgarage. Niet alleen mooie woorden, maar ook een bos bloemen voor Engelien van Assen, overhandigd door secretaris Henny Oosterlaar, tijdens de bestuursvergadering van 31 augustus j.l.