Asco & Els

Warmte en kracht: Asco en Els

Blonde golden retriever Asco ging in februari, na acht jaar werken voor Frans, genieten van een welverdiend pensioen bij het gastgezin van Dirk, Xander en Els. Voor Els, die ernstig ziek is, was dit de eerste ervaring met een hond als huisdier. Vroeger, als kind, was ze zelfs bang voor honden. Els is vaak alleen thuis omwille van haar ziekte. Het leek dus een goed idee om een hond in huis te halen, zodat ze zich minder eenzaam zou voelen. En ja hoor, het was een schot in de roos. Els fleurde enorm op en ook Asco genoot van haar gezelschap en haar aandacht voor hem. Ook met Dirk en Xander werd Asco snel goede maatjes. Voor Els ging het niet alleen over de eenzaamheid. Door Asco had ze weer een bezigheid om haar dagen op te vullen: wandelen, knuffelen, genieten van Asco’s gezelschap en vriendschap,… Helaas was dit mooie sprookje slechts van korte duur. Begin juli is Asco vrij plots overleden. Voor Els zijn de dagen alleen thuis weer lang, eenzaam en doelloos. Haar humeur, dat met de komst van Asco enorm verbeterd was, gaat zienderogen achteruit. Asco was voor haar een “mental coach” en plots is dit allemaal weggevallen. Ook voor het BCG was dit de eerste keer dat ze een gepensioneerde blindengeleidehond in een gastgezin plaatsten van iemand met een ernstige ziekte. Het was heel duidelijk wat een gunstige invloed dergelijke goed opgeleide, rustige honden kunnen hebben op iemand zijn algemeen en psychologisch welzijn. Rust zacht Asco, je wordt op verschillende plaatsen enorm gemist.