‘Mooi op zijn eigen manier’

Sarah studeerde vier maanden in Litouwen

Ze kon Zuid-Afrika, Thailand en de Filipijnen al wegstrepen. Toch wist ook Litouwen indruk te maken op reisliefhebber Sarah Keereweer (21). De Voorthuizense verbleef er vier maanden voor haar studie Theologie. ‘Alsof je teruggaat in de tijd.’

Spanje: dat leek Sarah wel wat, toen ze vorig jaar de lijst bekeek met landen waar ze voor haar minor naartoe kon. ‘Totdat ik de website van de universiteit bekeek en zag dat alles in het Spaans was’, vertelt Sarah lachend. ‘Dat ging ‘m niet worden.’ Een andere optie was het Oost-Europese Litouwen. ‘De bijbehorende website zag er goed uit én de informatie was in het Engels. Waarom niet, dacht ik.’

Blokkendozen

Zo kwam Sarah in september, na twee dagen rijden, aan in de Litouwse stad Klapeida. ‘Ik had me goed ingelezen en wist dat ik veel ‘blokkendozen’ – oude, grijze Sovjetgebouwen – kon verwachten.’ Ook door de achttiende-eeuwse vakwerkhuizen en oude

Duitse bussen (Klaipeda is onderdeel geweest van Pruisen) die er rondreden, was het voor

Sarah alsof ze terugging in de tijd. ‘Maar ik was ook positief verrast. Klaipėda heeft een modern stadscentrum en je merkt dat de westerse cultuur steeds meer voet aan de grond krijgt.’

Niet in de laatste plaats dankzij de universiteit, waar studenten met maar liefst vijftig verschillende nationaliteiten vertegenwoordigd zijn. Net als de meeste andere internationale studenten verbleef Sarah op de campus, waar ze een verdieping met gezamenlijke keuken deelde met dertig anderen – waaronder studenten uit Frankrijk, Amerika, Rusland, Kazachstan en Albanië.

‘Iedereen kookte en praatte anders, dat was heel bijzonder om mee te maken. Ik heb er ook nog eens vrienden aan overgehouden.’

Gigantische bossen

Twee dagen in de week volgde Sarah colleges rondom psychologie en communicatie. De overige dagen gebruikte ze om de stad te ontdekken, maar ook het gebied daarbuiten: van het binnenland van Litouwen tot buurlanden

Estland en Letland. ‘De Veluwe is heel mooi, maar de natuur daar is pas echt indrukwekkend. De bossen zijn gigantisch, je kunt er makkelijk verdwalen.’

Uitgestrekte graanvelden en heuvels wisselen de bossen af.

‘Het landschap is heel anders dan in Nederland. Je loopt er zo het bos uit en het strand op.’

Gevraagd naar de cultuurverschillen noemt Sarah één ding waaraan ze moest wennen: ‘In Nederland groet je elkaar op straat met een glimlach of een knikje, ook als je iemand niet kent. In Litouwen werd ik raar aangekeken als ik dat deed’, lacht ze. ‘Dat is daar niet gebruikelijk.’

Niet te vergelijken

Na vier maanden keerde

Sarah in december terug naar Nederland. ‘Ik vond het lekker om weer thuis te zijn, maar had ook nog wel langer willen blijven.’ Over anderhalf jaar hoopt ze af te studeren aan de Christelijke Hogeschool Ede en deze zomer staat een reis naar Israël op de planning.

‘Ooit wil ik terug naar Litouwen, om opnieuw de plekken te bezoeken waar ik tijdens mijn minor ben geweest. Iemand vroeg me of Litouwen niet saai is in vergelijking met de andere landen die ik heb gezien, maar dat vind ik niet. Je kunt Litouwen niet vergelijken met Zuid-Afrika, Thailand of de Filipijnen; het zijn totaal andere landen. Elk land is mooi op zijn eigen manier, dat maakt reizen zo leuk.’