Tekst Bert De Pau – Fotografie Claude Smekens
.. binnenkijken ..
EXCENTRIEKE EMOTIES ANTIQUAIR BIE BAERT HEEFT LAK AAN HET TRADITIONELE HOKJESDENKEN. “ALS EEN OBJECT MIJ RAAKT, MIJN EMOTIES TRIGGERT, DAN KOOP IK HET.” HAAR INTERIEUR IS DAN OOK EEN BLAUWDRUK VAN HAAR EIGEN EXCENTRIEKE STIJL.
wls - 187
Toen Bie hier nog maar net woonde, oogde de achtergevel vrij kaal. Inmiddels heeft die een kleurrijk jasje van wingerd gekregen. Bie wilde aanvankelijk rozen tegen haar woning laten groeien, vandaar ook het bordje ‘Rue des roses’. Die bleken het echter niet goed te doen. Er kwam jasmijn voor in de plaats, maar het bordje is gebleven.
“Ik zou niet kunnen wonen in een huis dat er altijd hetzelfde uitziet” BIE BAERT, BEWOONSTER
188 - wls
wls - 189
190
moment nog niet hoeveel vierkante meters ik nodig had, maar ik kón die vloer gewoon niet laten liggen. Uiteindelijk waren er na de plaatsing amper twee latjes over. De vloer leek wel gemaakt voor dit pand.” Even voorstellen Als antiquair schuimt Bie Baert heel Europa af, op zoek naar bijzondere vondsten. Tal van die unieke objecten krijgen een tijdelijk plekje in haar eigen woning in Brecht (BE).
VAN HOBBY NAAR BEROEP Antiek en Bie vormen een onlosmakelijke combinatie. Al bijna een kwarteeuw is het geleden dat ze van haar hobby haar beroep heeft kunnen maken. In eerste instantie kleinschalig op gespecialiseerde beurzen, later met een eigen winkel in Antwerpen (BE). Gaandeweg begon ze de meerwaarde van dat winkelpand echter te betwijfelen. “Waarom zou ik daar wachten tot er iemand langskomt als ik geïnteresseerden net zo goed gezellig bij mij thuis kan ontvangen? Rustig praten met mensen over wat ze willen, samen met architecten plannen doornemen, klanten verschillende kamers laten zien … De tijd die daarnaast overblijft, kan ik gebruiken om op pad te gaan, want dat is wat ik het liefst doe.” FANTASTISCHE VLOER Bie ging op zoek naar een pand waar ze wonen en werken kon combineren. Dat vond ze aan het einde van een doodlopende straat in het Antwerpse Brecht. Het duurde echter nog een hele tijd voor het jarenvijftighuis zijn huidige vorm kreeg. “Het was vrij klein en er was heel wat werk aan”, herinnert Bie zich. “Ik heb het dan ook volledig laten verbouwen en uitbreiden om zoveel mogelijk ruimte te creëren.” Een van de eerste nieuwigheden die ze op de kop tikte voor haar huis, was de vloer die tegenwoordig in de eetkamer en op een deel van de eerste verdieping ligt. “De plannen waren nog niet af toen ik die vloer kocht”, vertelt ze. “Ik ontdekte hem toevallig op een antiekmarkt in ZuidFrankrijk en vond hem meteen fantastisch: vier meter lange planken, met die breedte, uniek. Ik wist op dat
GEKKE ELEMENTEN De vloer is een voorbeeld van hoe Bie dingen eerder op gevoel dan met een weldoordacht plan koopt. “Soms koop ik iets met een bepaalde klant in mijn achterhoofd, maar meestal omdat ik het echt zelf wil. Een object moet mij aanspreken en boeien, anders komt het mijn huis niet binnen. Of dat dan iets zeventiende-eeuws is of een hedendaags stuk, is bijzaak. Een abstract kunstwerk in combinatie met een achttiende-eeuwse commode, dat kan in mijn ogen perfect. Sommigen noemen die combinaties eclectisch, maar dat is een term waar ik niet zo van hou. Ik bestempel het eerder als mijn eigen, excentrieke stijl. Ik ben iemand die graag speelt met stoffen en objecten, net als een kind. Ja, dat levert soms gekke elementen op, zoals een roze olifant bij de haard, een koperkleurige salontafel of een hanglamp die doet denken aan een ufo. Maar dat is nu eenmaal wie ik ben.” VERRASSENDE MATERIALEN De minder voor de hand liggende combinaties beperken zich niet alleen tot de losse meubels en decoraties die Bie in huis haalt. De keuken is daar een uitstekend voorbeeld van. “De bladen van Belgisch hardsteen zijn niet zo uniek, maar in plaats van het klassieke eikenhout koos ik voor koper. Zelfs de koelkast is ermee bekleed. Het is een heerlijk warm materiaal met prachtige kleurschakeringen.” Een andere blikvanger is de trap die de eerste en de tweede verdieping met elkaar verbindt. “Dat was ook weer een object dat ik gekocht had louter omdat ik het mooi vond. De trap bleek hier echter op geen enkele manier naar binnen te
“Een object moet mij boeien, anders komt het mijn huis niet binnen” BIE BAERT, BEWOONSTER
wls - 191
kunnen, en dus hebben we die volledig moeten demonteren en nadien stukje voor stukje weer opbouwen.” De aangehaalde voorbeelden zijn slechts een kleine greep, want eigenlijk is het hele interieur van Bie een aaneenschakeling van verrassingen. LEVEN VOOR ZOEKEN Het overgrote deel van wat Bie in haar huis heeft staan, is te koop. Uitzonderingen zijn enkele erfstukken en cadeaus van vrienden, maar verder is het interieur voortdurend in verandering. “Mensen vragen mij weleens of ik het niet jammer vind dat de zaken die
ik gevonden heb en in mijn interieur plaats er zo snel weer vertrekken. Ik beleef echter het meeste plezier aan de zoektocht naar nieuwe objecten. Ik zou niet in een interieur kunnen wonen dat er altijd hetzelfde uitziet, ik hou van de afwisseling. Soms komt er weleens een extra bijzonder object op mijn pad waar ik enkele maanden mee wacht voor ik het te koop zet, maar uiteindelijk gaat het toch de deur uit. Zo komt er weer plaats voor iets nieuws. Ik leef voor het zoeken naar bijzondere items, ik kan niet zonder. Ik moét mijn spullen dus wel verkopen, anders kan ik niet meer verder zoeken naar nieuwe.” •
De mannequinpop verhuist regelmatig van plaats, als een soort extra gast in huis. Het is een authentiek, achttiendeeeuws Santos-figuur dat vroeger rondgedragen werd tijdens processies in Zuid-Europa. Art deco is een stroming die Bie gewoonlijk iets minder aanspreekt, maar de lamp met ufoallures kon ze toch niet aan haar neus voorbij laten gaan.
192 - wls
wls - 193
Een kleine impressie van de bonte mix die momenteel Bies huis siert. Antieke stukken, abstracte kunstwerken, grappige dieren en andere bijzondere objecten gaan er op wonderbaarlijke wijze hand in hand.
194 - wls
wls - 195
Enkele van de niet-alledaagse objecten in het interieur van Bie: oude schildpaddenschilden boven de haard, een koperkleurige salontafel uit de jaren zeventig die Bie omschrijft als ‘goede kitsch’ en een roze, lederen olifant uit de seventies die ze in Amerika vond. De haard brandt vaak bij Bie. De zithoek is het plekje in huis dat het snelst verandert. Alleen de schedel van een uitgestorven holenbeer gaat al jaren mee.
196 - wls
wls - 197
198
“Ik ben iemand die graag speelt met stoffen en objecten, net als een kind” BIE BAERT, BEWOONSTER
De houten vloer lag vroeger in een huis in Lyon (FR). Bie ontdekte hem toevallig tijdens een bezoek aan een antiekmarkt in Zuid-Frankrijk.
.. beursbezoek .. Wil je de bijzondere wereld van Bie van dichtbij leren kennen? Bezoek dan zeker een van de antiekbeurzen waaraan ze deelneemt. Ze staat in het najaar op Antica Namur (antica.be) en in het voorjaar op Eurantica (eurantica.be).
Boven de zelfgemaakte eettafel van oud hout hangt een lamp van een bevriende kunstenaar. Die had Bie gevraagd ‘of hij het licht bij haar binnen mocht brengen’. Dit is een van de weinige items die Bie nooit wil verkopen.
wls - 199
De keukenvloer is van blauw hardsteen, net als de werkbladen. Alle kasten en ingebouwde apparatuur zijn bekleed met koper. In combinatie met de Provençaals gele muren zorgt dat voor een erg zuiderse sfeer. Een Aga-fornuis is iets waar Bie lang van gedroomd heeft. Toen klanten van haar naar Spanje verhuisden, liet ze de kans om hun crèmekleurige exemplaar over te kopen niet liggen.
“Koper is een heerlijk warm materiaal met prachtige kleurschakeringen” BIE BAERT, BEWOONSTER
200 - wls
wls - 201
Het was een heus huzarenstukje om de achttiende-eeuwse trap tot op de eerste verdieping te brengen. Het bleek onmogelijk om hem in één geheel boven te krijgen. De trap werd daarom volledig gedemonteerd en daarna minutieus opnieuw in elkaar gezet.
Het metalen bad is de absolute eyecatcher van de badkamer. Het wordt tegenwoordig nieuw gemaakt in Engeland naar het model van het allereerste ‘bain bateau’. Op de vloer ligt travertin. Eronder zit vloerverwarming. De wastafel is een miniversie van het bad. Het wastafelmeubel heeft Bie zelf gemaakt. Op de wand erachter hangen Marokkaanse zelliges.
“Ik leef voor het zoeken naar bijzondere items, ik kan niet zonder” BIE BAERT, BEWOONSTER
202 - wls