«Εμο'ί μη γέν ο ιτο καυχάσθαι εί μη εν τω στα υρω το ύ Κ ο ρέου ημών Ιη σ ο ύ
Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ.Θ. 3415, (Κ.Τ.Α.) 102 10 ΑΘΗΝΑ
Μ Η Ν ΙΑ Ι0 Ν ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ 0Ρ ΓΑ Ν 0Ν 0 Ρ 0 0 Δ 0 Ϊ0 Υ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ
«
ΕΙΣ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΝ »
Α
γαπητοί μου αναγνώστες! Θά έχετε α κούσει για τις κατακόμβες. Έ άν πάη κα νείς στην Ρώμη, έκεΐ θά δη τις κατακόμβες, έ να άπό τά θαυμαστότερα μνημεία τοϋ κό σμου. Τό άνεκάλυψαν τυχαίως προ 300 π ερ ί που έτών. Σκάβοντας γιά άλλο σκοπό, τις βρήκε ένας έργάτης. Ό πως στην Θεσσαλονί κη, κάτω άπό τό ναό της μητροπόλεως τοϋ Α γίου Γρηγορίου τοϋ Παλαμά, βρήκαν κατα κόμβη, όπου πήγαιναν οί χ ρισ τια νο ί επ ί Τουρκοκρατίας. Έ τ σ ι σκάβοντας στην Ρώμη, βρήκαν κάτω άπό τό έδαφος ένα πελώριο ύπόγειο, μία απέραντη σήραγγα, όπου έκεΐ μαζεύονταν οί χριστιανοί την νύκτα, τά μεσάνυκτα, καί προσεύχονταν. ’Ολίγοι, αλλά πιστοί στον Χ ριστό. Πήγαιναν έκεΐ, στις κατακόμβες, ένώ υπήρχε κίνδυνος νά τους κάψουν ή νά τους συλλάβουν καί νά τούς έκτελέσουν. Επάνω , στην επιφάνεια τοϋ εδάφους, ή Ρώμη γλεντούσε. Ώργίαζαν οί Ρωμαίοι μέ τά καρναβάλια καί τις άλλες είδωλολατρικές τελετές. Κ αί κάτω, στά βάθη τής γής, οί χριστιανοί τής εποχής των διωγμών προσεύχονταν καί τά δάκρυά τους πότιζαν την γή. Τό δέ σύνθημά τους, όταν έβγαιναν άπό τις κατακόμβες, ποιο ήταν; «Ε ις προς ένα εις Χριστόν», ένας προς ένα στον Χ ριστό. Τ ί σήμαινε αυτό; Ό τι όσοι ήρθαμε αότή την φορά, την επομένη θά προσπαθήσουμε νά έρθουμε φέρνοντας ό καθένας άλλον ένα- δύο, όχι ένας. ?Ω Χ ρ ισ τέ μου, τά διαβάζω καί κλαίω· τά διαβάζω καί άναστενάζω, βλέποντας την άδιαφορία τών σημερινών χριστιανών. Ποιον συγκινεΐ ΕΤΟΣ ΞΒ' 1 ΑΘΗΝΑ Ε ΙΟΥΛΪΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2014 1 ΑΡΙΘ. ΤΈΏίΟΥΣ 602
