«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» ΙΟΥΝΙΟΣ 2012

« Έ μ ο ι μή γ έ ν ο ιτ ο καυχάσθαι εί μή έν τω σταυρώ τού Κ υ­ ρ ίο υ ημώ ν Ί η σ ο ϋ μοι κοσμος εσταυρωται κάγώ τω κο­ σμώ» (Γαλ. 6,14).

Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ.Θ. 3415, (Κ.Τ.Α.) 102 10 ΑΘΗΝΑ

Μ Η Ν ΙΑ ΙΟ Ν ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΟΡΓΑΝΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ

Ε Ι Σ

Π Ο Ι Ο Υ Σ

Η

Ψ

Η

Φ

Ο

Σ ;

(Άναδημοσιεύομεν εδώ άρθρον του άειμνήστου Μ ητροπολίτου Φλωρίνης Α υγουστίνου, επίκαιρον έν δφει βουλευτικών εκλογών).

ε π ιγ ρ α φ ή , ά γ α π η τ ο ί μου, ή έ π ιγ ρ α φ ή του άρθρου άσφαλώς θά σκανδαλίση με­ ρικούς. Θα θεωρηθή ώς μ ία έκτροπη έκ των πνευματικώ ν μας καθηκόντων. Άλλ’ ημείς, ό­ π ω ς και άλλοτε έτονίσαμεν, υ π ό τό φως του Ε υ α γ γ ε λ ίο υ έ ξ ε τά ζ ο ν τε ς και κ ρ ίν ο ν τες την σύγχρονον κατάστασιν τοϋ Έ θ ν ο υ ς μας, εχομεν την μ α ρ τυ ρ ία ν τής συνειδήσεώς μας, ότι δεν έξερχόμεθα ά π ό τον κύκλον των πνευματι­ κών μας καθηκόντων, άλλ’ έπιτελοϋμεν καθήκον, τό όποιον α πορρέει ά ­ πό την ιδιότητά μας ώς χριστιανού, και ιδίως ώς πνευματικού ηγέτου τού λαού μας. Δεν κατοικοΰμεν εις την Σελήνην ή τον ’Άρην, διά νά θεώμεθα α π α ­ θώς τά συμβαίνοντα έπι τής Γής. Κατοικοΰμεν εις την Γήν, και μάλιστα την μικράν αύτήν γωνίαν τής Γής με την μεγαλυτέραν ιστορίαν τών αι­ ώνων. Και εϊμεθα όχι μόνον κληρικοί, άλλά και Έ λλ η νες πολΐται. Και ουδέν έξ όσων λέγονται και πράττονται πρ έπ ει νά μάς άφήνη άδιαφόρους. Μέ την βοήθειαν τού Θεού έδώσαμεν τό «παρών» εις τά προσκλη­ τήρια τής Πατρίδος κατά τό παρελθόν, και π ρ έπ ει και τώρα, εις έξόχως κρίσιμους διά τό Έ θ ν ο ς ημέρας, νά μή σιωπήσωμεν. Θά έκφέρωμεν την κρίσιν μας έξ ά γά π η ς πρός τό Έ θ ν ο ς και άνευ φόβου και πάθους, άποβλέποντες εις τά γενικώτερα συμφέροντα τού Έ θνο υ ς.

Η

Ε τ ί Η Ι Ι Ι Ι Ι ΑΟΗΝ/^ I

I

Ρ

Ι ΙΟΥΝΙΟΣ 2()11ξ - · Ξ ^ Κ Ξ Ξ ? Ε ^ ^ :579

Π ροεκηρύχθησαν βουλευτικά! έκλογαί. Εις τον στίβον τού πολί­ τικου άγώνος κατέρχονται πολλά κόμματα μέ την φιλοδοξίαν να κα­ ταλάβουν την εξουσίαν και να κυ­ βερνήσουν την Ε λ λ ά δ α ε π ί μίαν τετραετίαν. Διάστημα άρκετόν, ινα ή Ε λ λ ά ς άνέλθη εις ύψος ή κατέλθη εις βάθος. ’Ά ρ θ ρ α έφημερίδων, δηλώσεις άρχηγώ ν, άγορεύσεις υ ποψ ηφ ίω ν κατη γορ ούντω ν άλλήλους, ώς είνε επόμενον, δημι­ ουργούν μίαν πυκνήν νέφωσιν, ή ό π ο ία εμποδίζει να ϊδη ό λαός την αλήθειαν, ενας λαός μεσογειακής ιδιοσυγκρασίας, ευκόλως έξαπτόμενος καί μ ετα π ίπ τω ν καί π α ρα συρόμενος ά π ό διάφ ορα συνθήμα­ τα, κα'ι μάλιστα τά πολιτικά, τά ό­ π ο ια ώς π υ ρ ο τεχν ή μ α τα διαυλακώνουν τό π ο λ ιτικ ό ν σ τερ έω μ α . Σύγχυσις πνευμάτων. Και ποϋ θα κλίνη ό λαός; ’Άνδρες καί γυναίκες, Έ λ λ η ν ες και Έλληνίδες, που πιστεύουν εις τον Κ ύριον, τον Έ σ τ α υ ρ ω μ έ ν ο ν Λ υτρωτήν το ύ κόσμου, και π ρ ο ­ σπαθούν νά ζήσουν την χριστιανικήν ζωήν, συνειδητά μέλη τής Όρθ ο δ ό ξ ο υ Ε κ κ λ η σ ί α ς , μ ά ς έρω τούν: «Ποίους θα ψηφίσωμεν;». Κ α ι δεν έρ ω το ύ ν μόνον ήμάς, ά λ λ ’ όλους τους π ο ιμ έν α ς καί πνευματικούς π α τέρ α ς καί θεολό­ γο υ ς καί ιεροκήρυκας. Καί έρωτοΰν όχι διότι οί ά νθρω ποι αύτοί είνε άβουλα καί ,ρυμουλκούμενα όντα, άλλα διότι επί τού σ πο υ δα ί­ ου τ ο ύ τ ο υ θ έ μ α τ ο ς τής έκλογής ά ντιπ ρ ο σ ώ π ω ν των δ ιά την Βου­ λήν, έναγώνιοι διά τό μέλλον τού 82

0 ΣΤΑΥΡΟ Σ

Έ θ ν ο υ ς , θέλουν ν ’ άκούσουν καί την γνώμην τών πνευματικών των ο δη γώ ν , τ ο υ ς ό π ο ιο υ ς θε ω ρ ο ύ ν π ερ ισ σ ό τερ ο ν φ ω τισμένους. Καί οί π ν ευ μ α τικ ο ί ποιμένες, τούς ό­ π ο ιο υ ς έρω τά τό χρισ τεπώ νυ μ ο ν πλήρωμα, τί απαντούν; Οί π ε ρ ισ σ ό τ ε ρ ο ι π ν ε υ μ α τ ικ ο ί π α τέρες, διδάσκαλοι καί οδηγοί, ένώ εις άλλας περιπτώσεις, δευτερευούσης καί έπουσιώδους σημα­ σίας, σ π ε ύ δ ο υ ν καί δ ίδ ο υ ν συμβουλάς καί έπεμβαίνουν εις ζητή­ μα τα , τ ά ό π ο ια θά ή δ ύ ν α ν το νά λύσουν οί ϊδιοι οί ενδιαφερόμενοι ά φ ’ ε α υ τ ώ ν , έν τ ο ύ τ ο ι ς ε ις τό σ που δα ΐον θέμα τής διακυβερνήσεως το ύ Έ θ ν ο υ ς οί λ α λ ίσ τ α τ ο ι καί π ο λ υ π ρ ά γ μ ο ν ες π νευ μ α τικ οί π α τέρες καί διδάσκαλοι καί οδη­ γ ο ί δέν δ ια φ ω τίζο υ ν τον π ισ τ ό ν λαόν. Ά λλοι έξ αύτών λέγουν, ότι δέν άναμιγνύονται εις την πολιτικήν. Ά λλοι συνιστούν λεύκην ψή­ φον. Ά λλοι προσευχήν. Καί άλλοι άλλα... Έ ρ ω τ ά τ α ι : Ε ίνε όρθή αύτή ή σ τάσις τών π νευ μ α τικ ώ ν τούτω ν οδηγών; Άπαντώμεν: Είνε άληθές, ότι εις τον α ιώ ν α τ ο ύ τ ο ν ή π ο λ ιτικ ή α ­ π ο ρ ρ ο φ ά τό ενδιαφ έρον τών μ α ­ ζών μέχρι σημείου, ώστε τό κόμ­ μα, εις τό όποιον άνήκει τις, κατα ­ λαμβάνει την πρώτην θέσιν εις τον συναισθηματικόν καί βουλητικόν του κόσμον. Τό κόμμα ύψιστον, άπόλυτον άγαθόν, ό σκοπός τής ζω­ ής! Τό κόμμα Θρησκεία! Τό κόμμα Θεός! Π ρ ό κ ε ιτ α ι π ε ρ ί ά π ο λ υ τ ο ποιήσ εω ς ενός π ρ ά γ μ α τ ο ς σ χετι­

κού, ρευστοϋ καί π α ρ ο δ ικ ο ύ , μή δυνα μένου νά ικανοποίηση τούς βαθυτέροος πόθους καί τάς βαθυτ έ ρ α ς ά ν ά γ κ α ς κ α ι ε φ έ σ εις το ϋ άνθρώπου. Με την ά π ο λυ το π ο ίη σ ιν αυτήν δέν είνε βεβαίως δυνατόν νά σύμ­ φωνη ση ή χριστιανική συνείδησις. Ά λ λ ά καί ή θεω ρ ία , κ α τ ά τήν όποίαν ή πολιτική πρ έπ ει νά μένη έξω α πό τ ά ενδιαφέροντα τοϋ χ ρ ι­ σ τια ν ο ύ καί ό χ ρ ισ τ ια ν ό ς νά ένδ ια φ έ ρ ε τ α ι μόνον δ ιά τήν σ ω τη ­ ρίαν τής ψυχής του, ή θεωρία αότή τής άπολιτικοποιήσεω ς τής ζωής, δέν εινε επίσης ορθή. Διότι ό χ ρ ι­ στιανός δέν ζή ώς έρημίτης, ώς Ροβινσών, μόνος, κατάμονος, ρυθμίζων τ ά κ α θ ’ ε α υ τό ν ό π ω ς α ό τό ς θέλει. Ά λ λ ά ζή έντός τής κ ο ιν ω ­ νίας καί, εϊτε θέλει εϊτε δέν θέλει, πο λ λο ί κοινωνικοί καί π ο λ ιτικ ο ί π α ρ ά γ ο ν τ ε ς επ η ρ εά ζο υ ν καί ρ υ ­ θμίζουν κατά ένα τρόπον τήν ζω­ ήν, καί αύτός, ώς χριστιανός, οφεί­ λει δ ιά τοϋ λόγου, το ύ π α ρ α δ ε ί ­ γ μ α το ς καί τής έν γένει δράσεω ς κ α ί ζω ής τ ο υ νά σ υ ντελή εις τό καλόν τής κοινωνίας, εις τήν έπικράτησιν τών αρχών τοϋ Ε υ α γ γ ε ­ λίου, αί ό π ο ϊα ι κατά τρόπον άριστον ρυθμίζουν τήν ζωήν καί τά ς σ χ έ σ ε ις τώ ν ά ν θ ρ ώ π ω ν . Ό χ ρ ι ­ στια νός είνε τό φ ώ ς καί τό άλας τής ζωής. Λ έγοντες δέ ζωήν δέν έννοοϋμεν ενα μόνον τμ ή μ α α υ ­ τής, ά λλ' ολόκληρον τήν ζωήν, τήν ζω ήν με ό λ α ς τ ά ς ά ν ά γ κ α ς , τ ά ενδιαφέροντα καί τάς έκδηλώσεις της. ’Ά ρα ό χριστιανός οφείλει νά είνε καί τό φ ώ ς κ α ί τό ά λ α ς τής

πολιτικής ζωής. Έ ά ν ό χριστιανός εϊπ η , «έγώ ο ύ δ ε μ ία ν α π ο σ το λ ή ν έχω ώς π ρ ό ς τήν πολιτικήν», είνε ώσάν τό άλας, ρ ιπ τό μ ενο ν έντός τής χύτρας, νά λέγη, «έγώ ένα μό­ νον μέρος τοϋ φαγητού θά άλατίσω», ή ώσάν ό ήλιος νά λέγη, «έγώ ενα μόνο τόπον θά φωτίσω καί όχι άλλους». Ή έπίδρασις το ύ χριστιανού εις τον κόσμον πρ έπ ει νά εινε καθολι­ κή, ν ά έ π ε κ τ ε ί ν ε τ α ι δη λ α δ ή εις όλας τά ς έκδηλώσεις καί τά ς λεπτομερείας ακόμη τής ζωής, πν ευ ­ μ α τ ικ ή ς κ α ί υλικής, ε ις τ ρ ό π ο ν ώστε, ό,τι ό Ψ α λ μ ω δ ός λέγει διά τον ήλιον, ότι «οόκ εσ τιν δς άποκ ρ υ β ή σ ε τ α ι τη ς θ έ ρ μ η ς α ύ τ ο ύ » (Ψαλμ. 18,7), νά λ έγεται καί διά τον χριστιανόν. Ό χριστιανός, τον νοητόν ήλιον Χρίστον άντιπροσωπ ε ύ ω ν έν τ ώ κόσ μω , ο φ είλ ει νά καθιστά τήν παρουσίαν του ευεργετικήν εις όλας τάς έκφάνσεις τής α νθ ρ ώ π ινη ς ζωής. Τό π ά ν ό χ ρ ι ­ στιανός οφείλει νά φωτίζη, νά θερμαίνη καί νά ζωογονή. Έ ά ν δέ ό χριστιανός, α π ό περιδε ά σ υ νείδησ ιν έ π η ρ ε α ζ ό μ ε ν ο ς, ά π έ χ η τή ς π ο λ ι τ ι κ ή ς κ α ί δέν έ ν δ ια φ έ ρ ε τ α ι δ ι ’ αότήν, ϊν α μή... μολυνθή, τότε έκ τής α π ο υσ ία ς καί τής άδρανείας τών χριστιανών δημ ιο υ ρ γ ε ΐτ α ι κενόν εις τον πολιτικόν τομέα, καί εις τό κενόν αύτό εισβάλλουν άλλοι, οί ό π ο ιο ι δέν π ισ τεύ ο υ ν εις τον Κύριον, έχουν άλλας αντιλήψεις π ε ρ ί Θεού, κό­ σμου κ α ί ζωής, κ α ί δ α ιμ ο ν ιώ δ η δ ρ α σ τ η ρ ιό τ η τ α ά ν α π τ ύ σ σ ο ν τ ε ς π α ρ α σ ύ ρ ο υ ν π ρ ό ς τό μέρος των 0 ΣΤΑΥΡΟ Σ

83

τά πλήθη, καί καταλαμβάνουν τήν έξουσίαν, καί ψηφίζουν καί έφαρμόζουν άντιχριστιανικούς νόμους, κ α ί δρ ο υ ν κ α τ α λ υ τ ικ ώ ς δ ιά τήν κοινωνίαν, καί ό πισ τό ς λαός παραπονεΐται καί αγανακτεί διά τήν έ π ικ ρ ά τη σ ιν του κακοϋ, ενώ καί αυτός ουκ όλίγην ευθύνην έχει. Έ ­ χει καί εδώ έφαρμογήν ώ ραία π α ­ ρ α β ο λ ή τή ς Π α λ α ιά ς Δ ια θ ή κ η ς. Κ α τ ά τήν π α ρ α β ο λ ή ν α ύ τ ή ν τ ά δένδρα ά π εφ ά σ ισ α ν νά έκλέξουν βασιλέα. Πρός τούτο άπηυθύνθησαν πρός τά πλέον καρ πο φ ό ρ α έξ αυτών, όπω ς εινε ή έλαια, ή συκή καί ή άμπελος, διά ν ’ άναλάβουν τήν κυβέρνησιν. Ά λλά τ ά κ α ρ π ο ­ φ όρα δένδρα, προφ ασιζόμενα ότι έχουν σ π ο υ δ α ιο τ έ ρ α ς α σχολίας, τό ενα κατόπιν τού άλλου ήρνήθησαν ν ’ άνα λάβουν έξουσ ίαν. Καί

τέλος άνέλαβεν ή άκανθα, λίαν εύχαρίστως. Καί όταν ή άκανθα έβασίλευσεν, όλα τ ά δένδρ α έστέναξαν έκ τής κ ακο δ ιο ικ ή σ εω ς (Ίδ έ Κριτ. 9, 8-15). Ούτε λ ο ιπ ό ν ά π ο λ υ τ ο π ο ίη σ ις τής πολιτικής, άλλ’ ούτε καί άπολιτικοποίησις τής ζωής. Ή πολιτική, όπω ς έδίδαξαν καί ά ρ χ α ϊο ι φιλόσοφοι τής Π ατρίδος μας, είνε τέχνη καί επιστήμη, ή ό­ π ο ι α , ό τα ν ά σ κ ή τ α ι σ υ μ φ ώ ν ω ς πρός τον ήθικόν νόμον, άποβαίνει λίαν ευεργετική διά το ύ ς άνθρώπους καί ύλικώς καί πνευματικώς. Ε ίν ε κ α ί α ύ τ ή εν α μ έσ ο ν π ρ ό ς π ρ α γ μ α τ ο π ο ίη σ ιν τού π ρ ο ο ρ ι­ σμού τού ανθρώπου, τής κ υριαρχί­ ας το υ ε π ί το ύ φ υ σ ικ ο ύ κόσ μου καί κυρίως τής ηθικής του τελειώσεως.

(Από τό βιβλίο τού μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης Α υγουστίνου «Βασιλεύει τό αγκάθι», σελ. 68-72).

ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ Γκΐ

ΤΟ Α Γ Κ Α Θ Ι

Ένα β ιβλίο μ έ ά ρ θ ρ α κα ί μ ε λ έ τ ε ς το υ μ α κ α ρ ισ το ύ επ ι­ σκόπου πρ. Φλωρίνης Α ύ γ ο υ σ τίνο υ , πού δίνουν απ αντήσ εις σ έ κ ρ ίσ ιμ α σ η μ ερ ιν ά π ρ ο β λ ή μ α τα το ύ έ θ ν ο υ ς μ α ς . Π ίσ τις

ί ΤΙ

Μ Μ ΙΙμ

■'

ί το ϋ ο υ γ γ ρ α φ έ ω ς είν ε ό τι, άν σ την π ολιτική ζωή οί Έ λληνες

θ ελ ή σ ο υ ν ν’ άκο ύσ ο υ ν τή φωνή το ϋ Ο εο ϋ, θά ε ύ λ ο γ η θ ο ϋ ν I

καί θ ά προκόψουν. "Αν όμω ς ζήσ ουν μα κρ ιά Του, θά πάθουν

| ό ,τ ι

κ α ί τά δ έ ν τ ρ α τ ή ς π α ρ α β ο λ ή ς τ ή ς Π . Δ ια θ ή κ η ς , τά

όποϊα, μή έχ ο ν τα ς άλλον νά τά κυβερνήση, έδω σαν τή ν έξο υ σ ία σ τήν ράμνο (= α γ κα θιά ), κι' α υ τή μ έ τή ν τυραννία τη ς τά έκ α ν ε ν’ α ν α σ τενά ζο υ ν ... Ε ίν ε δ ε μ έ ν ο ,, έ χ ε ι 4 4 0 σ ε λ . κ α ί τ ιμ ό τ α ι 1 0 ε υ ρ ώ . Ά π ε υ θ ύ ν ε σ θ ε σ τή δ ιε ύ θ υ ν σ ι: Β ιβ λ ιο π ω λ ειο ν « Ό Σ τ α υ ρ ό ς » , Ζ. Π η γ ή ς 44, Α θή να , Τηλ. 2 1 0 / 38 0 5 5 3 9 .

84

0 ΣΤΑΥΡΟ Σ

ΠΡΑ1Θ1Σ ΤΟ)Ν ΑΠΟΣΤΟΛωΜ Κείρ,ενο |χε μ.ετάφβα,σΐ- κ.α.1 σ^οΧια.σ|χό * τγο Ο ο ι,- τ γ ο

τον

Ό·εοττνεύστου βιβΧίου -θ-εοΧόγο Μ. Σ(χ)τκ00ΐΓουΧο

(σ ε σ υ ν ε χ ε ίε ς )

Κείμενο, Κ' 18-21 18 Ώ ς δε τταρεγένοντο ττρος αυτόν, είπ εν α ύ το ΐς· Ύ μ εΐς έπ ίσ τα σ θ ε, αττο ττρώ της ημ έρα ς ά φ ’ ης επ έβ η ν είς τη ν Ά σ ία ν , π ώ ς μ εθ ' υμώ ν τον π ά ν τ α χρόνον έγενό μη ν, 19 δουλεύων τω Κ υρίω μ ε τά π ά σ η ς ταπεινοφροσύνης καί π ο λλώ ν δακρύων καί πειρα ­ σμώ ν τώ ν συμβ ά ντω ν μοι εν τα ΐς επιβουλαΐς τώ ν Ιουδαίων, 2 0 ώς ούδεν ύπ εσ τειλά μ η ν τώ ν συμφερόντω ν τοΰ μ η ά να γγεΐλα ι ύμΐν καί διδάξαι υμάς δημοσία, καί κ α τ ’ οίκους, 21 διαμαρτυρόμενος Ίουδαίοίς τε καί "Ε λλησι τη ν είς το ν Θεον μετάνοιαν και π ίσ τιν τη ν εις τον Κύριον ημώ ν Ίησοΰν Χ ρίσ τον.

Μετάφρασι 18 Και όταν ήλθαν πρός αύτόν, τούς εϊπε: «Σείς γνωρίζετε, πώς συμπερι­ φέρθηκα άπέναντί σας όλο τόν καιρό, άπό τήν πρώτη ήμερα, πού πάτησα τό πόδι στήν Άσία. 19 Υπηρέτησα τόν Κύριο μέ κάθε ταπεινοφροσύνη και μέ πολλά δάκρυα καί δοκιμασίες, πού μου συνέβησαν λόγω τών επιβουλών τών Ιουδαίων. 20 Γνωρίζετε, ότι άπό τά συμφέροντα τίποτε δέν άπέφυγα άπό δειλία ώστε νά μή σάς κηρύξω και σάς διδάξω δημοσίως και στά σπίτια. 21 Και σέ Ιουδαίους καί σέ "Ελληνες έντόνως κήρυττα τή μετάνοια άπέναντί στό Θεό, και τήν πίστι στόν Κύριό μας Ίησοϋ Χριστό.

Σχολιασμός Στίχ. 18 - 21: Μέ ταπεινό καί συγ­ κινητικό τρόπο αρχίζει τήν προσφώνησί ίου ό απόστολος πρός τούς «πρεσβυτέρους» τής Ε φ έσ ο υ . Μ έλλοντας ν’ άποχωρισθή άπ5 αυτούς υπενθυμί­ ζει τό παρελθόν του ανάμεσα τους, έ­ να παρελθόν γεμάτο κόπους, δοκιμα­ σίες, δάκρυα, παρρησία, ανιδιοτέλεια

είπ εν ό α π ό σ το λο ς, «πώ ς ά π ό τήν πρώ τη ήμερα, πού πά τη σα τό πόδι μου στήν Ά σία, συμπεριφέρθηκα κον­ τά σας καθ’ δλο τό χρόνο. Υ π η ρ έτη ­ σα τόν Κύριο μέ κάθε ταπεινοφροσύ­ νη καί πολλά δάκρυα καί δοκιμασίες, πού μοΰ συνέβησαν λόγω τών επιβου­

καί αύταπάρνησι γιά τό έργο τοΰ Κυ­ ρίου καί τά πνευματικά συμφέροντα τών αδελφών. «Σείς γνωρίζετε καλά»,

δτι τίποτε άπό τά συμφέροντα δέν ά π ­ έφυγα, ώστε νά μή σάς τό αναγγείλω καί σάς δ ιδ ά ξ ω δη μ οσ ίω ς κα ί στά

λών τών Ιο υ δα ίω ν. Γνωρίζετε καλά,

0 ΣΤΑΥΡΟ Ι

85

σπίτια, διακηρύττοντας καί σέ Ι ο υ ­ δαίους καί σέ "Ελληνες τήν μετάνοια απέναντι τοϋ Θεοϋ καί τήν πίστι στο Κύριό μας Ίησοΰ Χριστό». Ό απόστολος δέν φλυαρεί. Δέν λέ­ ει μεγάλα καί παχειά λόγια για τον ε­ α υτό του χ ω ρ ίς ά ν τα π ό κ ρ ισ ι στην πραγματικότητα. Δέν λέει υπερβολές. "Οσα λέει, είνε πραγματικά. Οί μαθηταί του είνε μάρτυρες της δια γω γή ς καί τών αγώνων του από τήν πρώτη ημέρα, πού πάτησε τό πόδι στην Α σ ί­ α, μέχρι τήν τελευταία ημέρα της τριετοϋς δράσεως στην Έ φ εσο. Μ ακάρι­ ος ό απόστολος, διότι ή ζωή του έδι­ νε στούς πιστούς τη δυνατότητα νά δίνουν μαρτυρία γ ιά τήν αρετή του! Κ αί δ υ σ τυ χ είς οί ψ ε υ δ α π ό σ το λ ο ι, ψευδοποιμένες καί ψευδοάρχοντες, οί όποιοι στερούνται τής άγαμης μαρτυ­ ρίας του λαού καί πλάθουν οί Ιδιοι μ α ρ τυ ρ ία γ ιά ά ν ύ π α ρ κ τες α ρ ετές τους! Ποιό παράδειγμα είδαν οί Έ φέσιοι από τον απόστολο; Πώς ό Παύλος ύπηρέτησε τον Κύριό του καί τό λαό τοΰ Κυρίου του; Μέ κάθε τα π ε ιν ο φ ρ ο σ ύ ν η . Οί έθνικοί περιφρονούσαν τήν ταπει­ νο φ ρ ο σ ύ ν η . Ό Χ ρ ισ τια ν ισ μ ό ς τή ν πρόβαλε ώς τη βασικώτερη αρετή. Ό Παύλος τήν έγκολπώθηκε καί αισθα­ νόταν, ότι ήταν ό έλαχιστότερος καί ό άμαρτωλότερος απ’ όλους. Δέν ταπεινολογοΰσε, όπως εμείς, άλλ’ έδειχνε α­ ληθινή ταπείνωσι. Ή τ ο συγκαταβατι­ κός καί κ α τα δ εκ τικ ό ς π ρ ό ς όλους. Συναναστρεφόταν άσημους άδελφούς, καί τούς πλέον νοσηρούς καί ίδιοτρόπους. Μιλούσε θερμώς, μοχθούσε, ά86

0 ΣΤΑΥΡΟ Σ

γω ν ιζό τα ν, δα πα νού σ ε πολύ χρόνο καί γιά τον τελευταίο άνθρωπο. Γιά νά σώση ψυχές, ταπεινωνόταν ένώπιον όλων, ύπέμενε όλες τις άντιλογίες καί ιδιοτροπίες τών ανθρώπων, όπως οί σ το ρ γικ ο ί γ ο ν είς τα π ειν ώ νο ν τα ι καί υπομένουν τά αυθάδη καί ιδ ιό ­ τροπα παιδιά τους. Μ έ π ο λ λ ά δ ά κ ρ υ α . Ό άπόστολος δέν ήταν σάν τούς στοϊκούς. Τά θλιβερά γεγονό τα τής ζω ής δέν τον άφηναν άπαθη, άσυγκίνητο. Ό α­ πόστολος ήταν εύαίσθητη ψυχή, πολύ ευα ίσθητη . Συμμετείχε στις θλίψ εις τώ ν σ υ να νθ ρ ώ π ω ν. « Έ κ λ α ιε μετά κλαιόντων» (Ρωμ. ιβ' 15). "Εκλαιε γιά άλλα άτυχήματα τών συνανθρώ πων, προ πάντων όμως έκλαιε γιά τά πνευ­ μ α τικ ά ά τυ χ ή μ α τα . Θ ρη νο ύσ ε γ ιά τούς κλονισμούς στην πίστι καί τήν η­ θική καί γιά τις πτώσεις τους. Έ χ υ ν ε πη γές δακρύων. Έ κ το ς άλλων χα ρ ι­ σμάτων τοΰ Ά γιου Πνεύματος ύπάρχει καί χάρισμα δακρύων. Ό απόστο­ λος, πού είχε όλα τά χαρίσματα, είχε καί τό χάρισμα τών δακρύων. Μ έ δ ο κ ι μ α σ ί ε ς . Οί Ιο υ δ α ίο ι ε­ πιβουλεύονταν καί πολεμούσαν τόν α­ πόστολο μέ σατανική δολιότητα καί λύσσα. Στην έπανάστασι τοΰ άργυροκόπου Δημητρίου έναντίον τοΰ άποστόλου είχαν μέρος καί οί Ιο υ δ α ίο ι (Πράξ. ιθ' 33). Τις οίδε πόσες δοκιμα­ σίες ύπέστη ό άπόστολος κατά τήν τριετή παραμονή του στην Έ φ εσ ο ! Πέρασε ή μάλλον περνοΰσε συνεχώς άπό καμίνι δοκιμασιών. Ή τ α ν ό πιο δοκιμασμένος καί δόκιμος άπόστολος. Καί έν τούτοις έφοβεΐτο, «μήπως άλλοις κηρύξας αύτός άδόκιμος γένη-

ται» (Α' Κορ. θ' 27). "Ενας Παϋλος έφοβεΐτο, μήπως άποδοκιμασθη απ’ τό Θεό! Πόσο βάθος, πόση ταπεινοφρο­ σύνη είχε ό ούρανοβάμων Παΰλος! Π αρά τις επιβουλές καί τη μανία τών Ιο υ δ α ίω ν καί τών άλλων άντιπάλων, ουδέποτε ό άπόστολος ύπέστειλε τη σημαία τοΰ άγώνος, ουδέποτε φο­ βήθηκε. Θηριομαχοΰσε, άλλά δέν φο­ βόταν. Ώ ρισμένες άλήθειες τοϋ Ε υ α γ­ γελίου ερέθιζαν καί προκαλοΰσαν πο­ λύ τούς Ιο υ δ α ίο υ ς καί τούς άλλους άντιπάλους καί έθεταν τον άπόστολο σέ μεγάλο κίνδυνο. Ά λλ’ εκείνος δέν άπέφευγε νά κηρύττη καί τις επικίν­ δυνες αυτές άλήθειες. Α ψ ηφώ ντας τη ζωή του καί άποβλέποντας στά συμ­

φέροντα τών αδελφών, τά πνευματικά συμφέροντα, κήρυττε ευχάριστες καί δυσάρεστες, άκίνδυνες καί έπικίνδυνες άλήθειες. Κήρυττε δημοσίως, στή συναγωγή τών Ιο υ δ α ίω ν πρώ τα καί στή σχολή τοϋ Τυράννου έπειτα. Κή­ ρυττε καί στά σπίτια. Έ μ π α ιν ε στά σ π ίτια κ α ί κ α τη χοΰ σ ε κ α ί σ τή ρ ιζε στενοτέρους κύκλους άκροατών, οικο­ γένειες καί άτομα. Τό δέ κήρυγμά του συνωψιζόταν στή μετάνοια άπέναντι τοΰ Θ εοϋ, καί στήν πίσ τι πρός τόν Κ ύριο Ί η σ ο ΰ Χ ριστό. Τό κή ρ υ γμ α της πίστεως στον Ίησοΰ τό Ναζωραίο ώς Χριστό καί Κύριο, ώς Μεσσία καί Θεό, γ ιά τούς άπιστους Ιο υ δα ίο υ ς ή­ ταν τό κόκκινο πανί τοΰ ταύρου!

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ, Γ

\

Αλλοτε ό κ. Σωτηρόπουλος ανέλυσε, σέ τόμους Α' και Β', τά 14 πρώτα κεφάλαια τοϋ Ευαγγελίου τοϋ Ίωάννου, τοϋ θεολο γικω τέρ ου βιβλίου τής Αγίας Γραφής. Τώρα, σέ τόμο Γ , αναλύει τά τελευ τα ία κε­ φάλαια τοϋ Ευαγγελίου (ιε' - κα). Στο Ευαγγέλιο τοϋ Ίωάννου περιέχονται πλήθος υψ ιστες διακηρύξεις τοϋ Χριστού γιά τή θεό τη τά του. Καί γ ί αύτό ή ερμη­ νεία αύτοϋ τοϋ Εύαγγελίου έχει ϋψιστο ένδιαφέρον καί παρέχει μέγισ το θέλγητρο στους πιστούς. Τά τ ε ­ λευταία δέ κεφάλαια τοϋ Εύαγγελίου, τά ερμηνευό­ μενα στο Γ τόμο, άναφέρονται στά δύο μέγισ τα γ ε­ γονότα τής Πίστεώς μας, τά Πάθη καί τήν ’Ανάστασι τοϋ Κυρίου, καί είνε ιδι­ αιτέρ ο υ ενδιαφέροντος. Κατά δέ τήν έρμηνεία ώρισμένα δύσκολα σημεϊα τοϋ ΐεροϋ κειμένου έρμηνεύονται πρωτοτύπως. Τό βιβλίο άποτελεϊται από 391 σελίδες. Τιμάται 20 € . Επικοινωνήστε μέ τό Βιβλιοπωλείο «Ό Σταυρός», Ζωοδ. Πηγής 44 · 106 81 Αθήνα. Τηλ. 210 / 3805539

0 ΣΤΑΥΡΟ Σ

87

ΑΔΙΑΝΟΗΤΟΝ ΚΑΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΟΝ

Σ

το υ ς χαλεπούς καιρούς μας νας, ό όποιος εϊν ε τέκνο τής άλη­ συμβαίνουν πράγματα, τά ό­ θείας, παραδέχεται τή διδασκα­ ποια στ'ις προηγούμενες εποχές λία μου. ή τα ν ά δ ια ν ό η τα , ο ϋ τ ε άπό τή Ή άλήθεια, τήν όποία δίδαξε ό φαντασία ήταν δυνατό νά περά- Χριστός, «ό Αμήν, ό μάρτυς ό πι­ σουν. "Ενα άπ’ αύτά τά άδιανόη­ στός και άληθινός» (Άποκ. γ' 14), τα κα'ι άφάνταστα πράγματα θά ονομάζεται Εύαγγέλιο. Περιέχεάναφέρωμε έδώ. ται δέ στό βιβλίο, πού Ό ένας τής Τριάεπίσης φ έρ ει τό ό­ δος, ό Υιός καί Λό­ νο μ α Ε ύ α γ γ έ λ ιο . γο ς το ύ ΘεοΟ (Ια ­ Εινε τό ώ ραιότερο τρός, μέ τή ν ένανόνομα β ιβ λίο υ . Τό θρώπησί του ή λθ ε Εύαγγέλιο διδάσκει στον κόσμο γιά δύο όλα τά καλά, καί κυρίως λόγους: Γιά κ α ν έν α κ α κ ό - όλα νά κηρύξη τήν άλήτά ώφέλιμα, και τ ί­ θεια, καί νά θυσιαπ ο τε τό έπ ιζή μ ιο . σθη. Καί τά δύο γιά Χρυσό β ιβ λ ίο τό τή σωτηρία μας. Ε ύ α γ γ έ λ ιο , πάγΌ ς πρός τό πρώ­ χρ υσ ο , άφ οϋ όλα το, ενώπιον τοϋ Πι­ τά λ ό γ ια το ϋ Χ ρ ι­ λά το υ ό ένανθρω σ τού ε ιν ε χρυσά. πήσας Υιός και Λό­ Α σ τυ ν ο μ ικ ά όργα­ γ ο ς το ϋ Θ εο ϊι Πανα τών εχθρών τοϋ τρ ό ς , ό Κ ύ ρ ιο ς Ι η ­ Ίησοϋ άπεσταλμένα σούς Χριστός, διακήρυξε: «Έγώ νά τόν συλλάβουν καί νά τόν ο­ είς τοϋτο γεγέννη μ α ι καί είς δηγήσουν ένώπιόν των, όταν άτοϋτο έλήλυθα είς τόν κόσμον, ϊ- κουσ α ν τά λ ό γ ια το υ άφω πλίνα μαρτυρήσω τη αλήθεια. Πάς ό σθηκαν καί ώμολόγησαν: «Ούδέών έκ τής άληθείας ακούει μου ποτε οϋτως έλάλησεν άνθρω­ τής φωνής» (Ίωάν. ιη' 37). Έγώ πος, ώς ούτος ό άνθρωπος» (Ίω­ γ ι ’ αύτό γ εν νή θ η κα καί γ ι'α ύ τ ό άν. ζ' 46). Καί μ εγάλο ι σ υγγρά­ ήλθα στον κόσμο, γιά νά δώσω φεις τοϋ κόσμου, άκόμη καί πα­ μαρτυρία γιά τήν άλήθεια. Καθέ­ τριάρ χες τής άπιστίας καί άθεΐ-

88

0 ΣΤΑΥΡΟ Σ

ας, κ α τ α κ υ ρ ιε υ ο μ ε ν ο ι απο τή δύναμι τών λόγων τοΰ Εύαγγελίου ώμολόγησαν, δ τι τό Εύαγγέλιο εινε άσύγκριτο καί άφθαστο. "Ενας άπ’ αύτοϋς είπε: ’Ά ν ύπάρχ ο υ ν λ ο γ ικ ά ο ν τα σέ ά λ λ ο υ ς πλανήτες, δέν είνε δυνατό νά έ ­ χουν Θρησκεία ανώτερη άπ’ αύτή, πού θεμελίωσε ό Ίησοϋς πα­ ρά τό φρέαρ Συχάρ. Μόνο μικροί άνθρωποι, άμαθείς μέ τή βαθύ­ τερη έννοια τής λέξεως, άπνευμ ά τισ το ι, πού κ α τά ρ γ η σ α ν τό πνεύμα καί ζοϋν γιά τή σάρκα, τή γασ τέρα καί τά ύπογάστρια, ό­ πως οί π λ ε ΐσ το ι π ο λ ιτ ικ ο ί τή ς Ό ρθόδοξης Χριστιανικής Ε λ λ ά ­ δος, δέν εινε σέ θέσι νά έκτιμήσουν τό Ε ύαγγέλιο. Δ υ σ τυ χείς άνθρωποι, άξιολύπητοι και άξιοθρήνητοι. Σ υ νέφ ερ ε νά μήν ε ί­ χαν γεννηθή. Ό Παύλος, ό ούρανοβάμων ά­ π ό σ το λο ς, σ τό μ α Χ ρ ισ το ύ , έ ­ γραψ ε γιά τό Ε ύαγγέλιο: «Ούκ έπαισχύνομαι τό Εύαγγέλιον τοϋ Χριστού- δύναμις γάρ Θεού έστιν εις σωτηρίαν παντί τω πιστεύοντι, Ίουδαίω τε πρώτον καί 'Έλληνι» (Ρωμ. α' 16). Δέν έντρέπομαι γιά τό Εύαγγέλιο, έπειδή ε ιν ε δύναμι Θεοϋ πρός σωτηρί­ αν γιά καθένα, ό όποιος πιστεύ­ ει, τον Ιουδαίο πρώτα καί ύστε­ ρα τον "Ελληνα (τον ειδ ω λο λά­ τρη). Τό Εύαγγέλιο εινε δύναμι, πού σώζει. Ά λ λ ’ οί μικροί άνθρω­

ποι, καί μ εταξύ αύτώ ν οί π λεϊστοι πολιτικοί δέν τιμούν τή σωτηριώδη δύναμι τοΰ Εύαγγελίου, άλλά δουλεύουν στις άδυναμίες τους, πού όδηγοΰν σέ όλεθρο. Γιατί τό Εύαγγέλιο εινε δύναμι Θεοϋ πρός σωτηρίαν; Γράφει ό μέγας Παύλος γιά τό Εύαγγέλιο: «Ούκ έστι κατά άνθρωπον... άλλά δι’ άποκαλύψεως Ίησοϋ Χριστού» (Γαλ. α' 11-12). Τό Εύαγγέλιο δέν εινε άνθρώπινο κα­ τασκεύασμα, άλλ’ άποκάλυψι άπό το ν Ίησοϋ Χριστό, ό οποίος δέν εινε άπλώς άνθρωπος, άλλά Θεός ένανθρωπήσας, Θεάνθρω­ πος. Στό Ε ύ α γγ έλιο άπ οκαλύπτονται ούράνιες άλήθειες, πού πρέπει νά πιστεύη ό άνθρωπος, καί τό θείο θέλημα, πού πρέπει ν’ άγω νίζεται νά έφαρμόζη, γιά νά τύ χ η σ ω τηρία ς. Ε π ε ιδ ή τό Ε ύαγγέλιο ε ιν ε έξ άποκαλύψεώς, γ ι’ αύτό δέν έ χ ε ι ο ύ τε ένα τρωτό σημείο- γι’ αύτό π εριέχει όλα τά καλά, «όσα έστίν άληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα άγνά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, εϊ τις αρετή καί εϊ τις έπαινος» (Φιλιπ. δ' 8)· γι’ αύτό καί έχ ει τή δύναμι νά σφζη. «Μετανοείτε καί πιστεύετε έν τω Εύαγγελίω», ειπεν ό Χριστός στήν άρχή τής δημοσίας δράσεώς του (Μάρκ. α' 15). Ν ’άλλάξετε μυαλά και νά π ιστεύετε στό Εύαγγέλιο. Καί στό τέλ ο ς τή ς πα-

0 ΣΤΑΥΡΟ Σ

89

ρουσίας του στη γή είπε στοϋς Ε κ κ λ η σ ία ς νά σ τα θ ο ύ ν μαθητάς του: «Πορευθέντες είς «ό ρθ ο ί» , γ ιά νά τιμ ή σ ο υ ν τό τόν κόσμον άπαντα κηρύξατε τό Εύαγγέλιο. Καί βεβαίως τυπικώς, Εύαγγέλιον πάση τή κτίσει. Ό πι- μέ τήν όρθία στάσι τοϋ σώματος, στεύσας καί βαπτισθείς σωθήσε- ο ί έ κ κ λ η σ ια ζ ό μ ε ν ο ι τ ιμ ο ύ ν τό ται, ό δε άπιστήσας κατακριθή- Εύαγγέλιο. Ά λ λ ’ ούσιαστικώς, μέ σεται» (Μάρκ. ιστ' 15-16). Νά πά­ όρθή στάσι στή ζωή, πόσοι βαπτιτε σ ’ όλο τόν κόσμο και νά κηρύ­ σμένοι χρισ τιανοί τιμούν τό Εύξετε τό Εύαγγέλιο σ ’ όλη τήν άν- α γγέλιο; Ό λ ίγ ο ι δυστυχώς, «τό θρωπότητα. 'ΊΟποιος θά πιστεύση μικρόν ποίμνιον», «τό λεϊμμα», οί και θά βαπτισθή, θά σωθή. Ένώ σ υνειδ ητο ί χριστιανοί. Οί άλλοι, έκεΐνος, πού δέν θά πιστεύση, θά οί πολλοί, «ό κόσμος», δέν τιμά καταδικασθή. τό Εύαγγέλιο, άλλά τό περιφροΑύτή εινε ή άξία καί ή σημασία νεϊ, καί μέ τή ν άμαρτωλή καί άτοϋ Εύαγγελίου. Ή δέ θεοπνευ­ σεβή ζωή το υ τό κ α τα π α τε ί. στία του βεβαιώ νεται μέ έκπλή- Σ το ύ ς κ ο σ μ ικο ύ ς άνθρώ π ους, ρωσι προφητειών, μέ τέλεσ ι θαυ­ τούς καταφρονητάς καί καταπαμάτω ν και μέ δ η μ ιο υ ρ γ ία έκα - τητάς τοϋ Εύαγγελίου, άνήκουν τομμυρίων άγίων, μαρτύρων και δυσ τυχώ ς, δ υ σ τυ χ έ σ τα τα , καί θαυματουργώ ν, τών οποίων καί μεγαλόσχημοι ρασοφόροι. Τρεις τά όστά ά να δίδουν άρωμα Χ ρ ι­ δέ Πατριάρχες έφθασαν καί στο στού. έξής ά δ ιανόητο καί άφ άντασ το ’Ερχόμεθα τώρα στο άδιανόη- σημείο. Ό Οικουμενικός Πατριά­ το καί άφάνταστο φαινόμενο τής ρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρ­ εποχής μας, πού είπαμε στήν άρ- θολομαίος, ό Π ατριάρχης Α λ ε ­ χή τοϋ άρθρου ό τι θ’ άναφέρω- ξά νδρ ειάς Θεόδωρος καί ό Πα­ με. Ποιοι πρώτοι άπ’ όλους έπρε- τρ ιά ρ χη ς Ιερ ο σ ο λύμ ω ν Θ εό φ ι­ πε νά τιμ ο ύ ν τό Ε ύ α γγέλιο, τό λος σέ πρόσωπα τοϋ Μ ουσουλ­ θεόπνευστο καί ιερό καί άγιο καί μανικού κόσμου ά ντί τοϋ Ευαγ­ σωτήριο κείμενο τής “Εκκλησίας; γ ελίο υ π ροσέφ εραν τιμ ή ς έ ν εΑ σ φ α λ ώ ς οί εκπ ρόσω π οι καί κεν τό Κοράνιο, τό όποιο μάλι­ π ρ ο κα θή μ ενο ι τή ς Ε κ κ λ η σ ία ς. στα ή λεγομένη Κορυφή τής Ό ρ«Σοφία, ορθοί!», άναφωνεϊ ό λ ε ι­ θοδοξίας καί άρχιοικουμενιστής το υ ρ γ ό ς τή ς Ε κ κ λ η σ ία ς ύψώ- Βαρθολομαίος χαρακτήρισε «ά­ ν ο ν τα ς τό Ε ύ α γ γ έλ ιο έν μέσω γιον»! το ϋ να ο ϋ . Τό Ε ύ α γ γ έ λ ιο ε ιν ε Τό νά τιμοϋν τό Κοράνιο οί Ίσλα«σοφία», ή ά λη θ ινή σοφία, καί μισταί, τό καταλαβαίνουμε. Ά λ ­ π ροτρέπ ονται οί άνθρωποι τής λά νά τό τιμοϋν καί νά τό προσ-

90

0 ΣΤΑΥΡΟ Σ

φέρουν τιμής ένεκεν ώς δώρο Πατριάρχες τής Ε κκλησίας, αύ­ τό είνε άτιμία εις βάρος τής Χρι­ στιανικής Πίστεως- αύτό εινε άρνησι κα'ι προδοσία τοϋ Χ ρισ τια­ νισμού· α ύ τό ε ιν ε ά δ ια ν ό η το ν τώ ν ά δ ια ν ο ή τω ν , καί ά φ ά ν τα στον τών άφαντάστω ν. Μέ τή ν προσφορά σ τούς Μ ουσ ουλμά­ νους «τοϋ άγίου Κορανίου» καί όχι τοϋ Εύαγγελίου οί Πατριάρ­ χες τή ς Ε κκλη σ ία ς ειν ε σαν νά λέγουν σ’ αύτούς: Δ έν χρ ειά ζε­ ται νά σάς κηρύξωμε τό Εύαγγέλ ιο . Δ έ ν χ ρ ε ιά ζ ε τ α ι νά γ ίν ε τ ε Χριστιανοί. Τό Κοράνιο εινε άγιο καί ή Θρησκεία σας εινε άληθινή καί ο δ η γ ε ί σ τήν άγιω σύνη και στή σωτηρία. Καθήστε λοιπόν ε ­ κεί, όπου βρίσκεσθε. Ό Χριστός κακώς μάς διέταξε νά κηρύξωμε τό Εύαγγέλιο σ’ όλο τον κόσμο. Καί ψευδώς είπε, όποιος άκούει τό Ε ύαγγέλιο καί δέν π ισ τεύει, αύτός θά καταδικασθή. Δυστυχείς, είπαμε, άξιολύπητο ι καί άξιοθρήνητοι όσοι δέν έκτιμ ο ϋ ν τό Ε ύαγγέλιο. Μ εταξύ αύτών καί οί π λεΐστοι πολιτικοί. Περισσότερο δέ αύτοί, διότι, όχι μόνο δέν έκτιμοϋν τό Εύαγγέλιο, άλλά καί νομοθετούν άντιθ έτως πρός τό Ε ύ α γγέλιο, καί ε ­ σχάτω ς κατα β αρά θρω σ αν τή ν Ε λληνική Πατρίδα. Ούαί στόν άπ ο σ τά τη λαό μία φ ορά. Ο ύαί στούς πολιτικούς άρχοντες δύο

φορές. Ά λ λ α στούς εκκλησια­ στικούς άρχοντες, οί όποιοι κα­ τα φ ρ ο νο ύν καί καταπ ατούν τό Εύαγγέλιο καί άντ’ αύτοϋ προσ­ φέρουν δώρο τό Κοράνιο, τρ εις φορές ούαί. Α νυ π ό φ ο ρ ο γιά το ύ ς σ υ ν ε ι­ δητούς Χριστιανούς καί άληθεις λ ά τ ρ ε ς το ϋ Θ εοϋ νά π ρ ο σ φ έ­ ρουν Πατριάρχες δώρο άντί τοϋ ιερού Εύαγγελίου «τό άγιον Κοράνιον». Αύτοί οί Πατριάρχες έξέπεσαν τή ς πίστεως, έάν είχαν πίστι, καί έξέπεσαν τής χάριτος, έάν είχ α ν χάρι. Καί τή ν ή μέρ α τής Κρίσεως θά καταλάβουν τον πυθμένα τής Κολάσεως, στήν ό­ π οια β εβ α ίω ς δ έν π ισ τε ύ ο υ ν , ά λ λ ’ ή όπ οία ε ιν ε ύπ αρκτή. Ή Α γ ία Γ ραφή, ή όποία ό μ ιλε! γιά Κόλασι, άποδεικνύεται θεόπνευ­ στη καί άληθής μέ πλήθος άδιάσειστα επ ιχειρήματα. Α π ορούν δέ οί πιστοί καί έξίσ τανται, πώς Πατριάρχες δέν πιστεύουν. Οί καλοί Ιερ ά ρ χ ες, γιά νά μή πάνε καί α ύ το ί στήν Κόλασι, ο­ φείλουν νά έξεγερθοϋν, καί δη­ μοσίως καί όνομαστικώς καί «άποτόμως»(Τίτ. α’ 13), σφοδρότα­ τα, νά έ λ έγ ξ ο υ ν το ύ ς έν λόγω Πατριάρχες καί νά ζητήσουν τήν κ α τα δ ίκ η κα ί κ α θ α ίρ εσ ί το υ ς . Α ύτό έπ ιτά σ σ ει τό Ε ύ α γγέλιο . Αύτό π εριμένουν οί σ υνειδητο ί Χριστιανοί. Αύτό νά πράξουν οί καλοί Ιερά ρχες.

0 ΣΤΑΥΡΟ Σ

91

Τί είνε τό "Αγιο Πνεϋμα καί πώς τιμάται; τή ς Π εντηκοσ τής ή ΤήνΕ κ κΚυριακή λ η σ ία έο ρ τά ζει το ν ερχομό στόν κόσμο τοϋ 'Αγίου Πνεύματος ή Παρακλήτου. Καί τήν άλλη ήμερα, τή Δ ευτέρα, εορ τά ζει τό ϊδ ιο τό "Αγιο Πνεϋμα. Ά λ λ ’ άπό το ύ ς βαπτισμένους «εις τό όνομα τοϋ Πατρός καί τοϋ Υίοϋ και τοϋ Αγίου Πνεύματος» (Ματθ. κη' 19) πόσοι εορτάζουν άληθινά τό Ά γ ιο Πνεϋμα; Ε ορτά ζει άληθινά όποιος γνωρίζει τί εινε τό Ά γ ιο Πνεϋμα, καί τήν ήμερα τής έορτής του έκκλησιάζεται, έκτος άν δέν έχη τή δυνατότητα νά έκκλησιασθή. Τί ε ιν ε τό “Αγιο Πνεύμα; Απλώς δύναμι, όπως ισχυρίζονται οί ψευδοΜάρτυρες τοϋ Ίεχωβα καί άλλοι άντ ιτ ρ ια δ ϊτ ε ς ; Τό "Αγιο Π νεϋμα ειν ε πρόσωπο. Καί πόσο μεγάλο πρόσωπο εινε; "Οσο μεγάλο πρόσωπο ειν ε ό Πατήρ, καί όσο μεγάλο πρόσωπο εΐνε ό Υιός. Κύριος καί Θεός εινε ό Πα­ τήρ, Κύριος καί Θεός εινε ό Υιός, Κύ­ ριος καί Θ εός ε ιν ε καί τό "Α γιον Πνεϋμα. Τά τρία πρόσωπα έχουν μία καί τήν αύτή ούσία ή θεότητα καί εΐνε ι'σα μεταξύ τους. Ά π ό πολλά χω ρία τή ς Γ ραφής, πού δείχνουν, ό τι τό "Αγιο Πνεϋμα εινε Κύριος καί Θεός, παραπέμπου­ με σέ τρία μόνο. Στό Β' Κορ. γ' 16-18 μία φορά ονομάζεται Κύριος ό Πα­ τήρ (στή φράσι «τό Π νεϋμα Κ υρί­ ου»), τρείς φορές ονομάζεται Κύρι­ ος τό Πνεϋμα, καί μία φορά τό Πνεϋ­ 92

0 ΣΤΑΥΡΟ Σ

μα ονομάζεται, σέ γένος ούδέτερο, Κύριον (στή φ ράσ ι «άπό Κυρίου Πνεύματος» ή γενική στήν ονομα­ στική ειν ε «Κύριον Πνεϋμα», όπως ομ ο λογο ύ μ ε στό Σύμβολο τή ς Π ί­ στεως). Στό Β' Θεσ. γ' 5, ό Κύριος, ό όποιος δ ια κ ρ ίν ε τα ι τοϋ Θεοϋ (τοϋ Πατρός) και τοϋ Χριστού (τοϋ Υίοϋ), ε ιν ε προφανώς τό "Αγιον Πνεϋμα. Κατά δέ τό Πράξ. ε' 3-4, τό Πνεϋμα τό Ά γιο ν, στό όποιον ό Άνανίας είπε ψέμα, εινε ό Θεός, όλη ή θεία ούσία. Κατόπιν τών άνωτέρω έρωτοϋμε: Άπό μάς, τούς βαπτισμένους Ό ρθοδόξους χριστιανούς, πόσοι έχουμε συνειδητοποιήσει, ό τιτ ό Ά γ ιο Πνεϋ­ μα εινε ό Κύριός μας και ό Θεός μας; Καί πόσοι έκκλησιαζόμεθα τήν ή μέ­ ρα τής έορτής του, γιά νά τό τιμήσωμε; Κατά τις έορτές ώρισμένων άγι­ ων, καί σέ καθημερινές καί εργάσι­ μες ήμέρες, πολλοί έκκλησιάζονται νά τιμήσουν τούς άγιους. Ά λλά κατά τήν ή μέρα, πού εορτάζεται τό ϊδιο τό Ά γ ιο Πνεύμα, πού δημιουργεί τούς άγιους, εκκλη σ ιά ζο ντα ι ολίγοι. Τιμώνται ά γιοι περισσότερο άπό τον Ά γ ιο τών άγιων! Ή Εκκλησία, τήν ό­ ποία τό Ά γ ιο Πνεϋμα έμψυχώνει, διά τών ποιμένων καί ιεροκηρύκω ν νά διδάξη τά μέλη της νά τιμοϋν τό Ά ­ γιο Πνεϋμα όπως πρέπει. Ή Ορθόδοξη Ρωσία μάς διδάσκει τή Ρωσική Εκκλησία δέν Χ ωρίς μπορώ νά φανταστώ ότι θά ύπάρχη κράτος. Ή Ρωσική Εκκλησία

είναι ό θεματοφύλακας τών ηθικών άξιών μας, γι'αύτό και σήμερα είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος πού έπέστρεψε ή εικό να τής Παναγίας και πάλι στήν Εκκλησία».

01 πιό πάνω βαρυσήμαντοι λόγοι άνήκουν στον Πρόεδρο τής Ρωσίας Βλαντιμιρ Πούτιν καί έλέχθησαν ε ­ νώπιον χιλιάδων πιστών, μέ άφορμή τή ν έπ ισ τρ ο φ ή σ τήν Ρωσική Ε κ ­ κλησία άπό τό Κράτος τή ς θαυμα­ τουργής εικόνας τής Παναγίας τής Ίβήρων πρό ολίγων εβδομάδων. «Σήμερα, πρόσθεσε ό Ρώσος Πρό­ εδρος, είναι ή ήμέρα τής έορτής τοΰ άγιου Γεωργίου, ό όποιος είν α ι τό σύμβολο τής Μόσχας. Είμαστε παρα­ μονές τής Ημέρας τής Νίκης στον Β' Παγκόσμιο Π όλεμο και τό Κράτος σήμερα έπέστρεψε στή Ρωσική Εκ­ κλησία τή θαυματουργή εικόνα τής Παναγίας τής Ίβήρων». Σύμφωνα μέ δημοσ ιεύματα, ή ι­ στορική αύτή εικόνα είχε μεταφερθή άπό τό Ά γ ιο ’Ό ρος στή Ρωσία τό 1648 και φυλασσόταν στήν \Ι·. Μονή Νοβοντέβιτσι μέχρι τήν "Οκτωβριανή Έπανάστασι τού 1917, μετά τήν ο­ ποία μ ετα φ έρ θ η κε στο Κρατικό Ι ­ στορικό Μουσείο τής Μόσχας. Ή έ ­ πιστροφή της στό χώρο, πού άνήκε, χαρακτηρίστηκε άπό τόν Πατριάρχη Κύριλλο ώς «γεγονός ιστορικής ση­ μασίας».

01 π ροηγούμενες δηλώ σεις τοϋ Ρώσου Προέδρου άποκτοϋν άκόμη μ εγα λύ τερ η σημασία, έάν σκεφθή κ α ν είς , ό τι π ρ ο έρ χ ο ν τα ι άπό ένα πρόσωπο, πού διετέλεσε κάποτε μυ­ σ τικό ς πράκτορας τή ς Ε π ιτροπ ής Κρατικής Ά σ φ αλείας (ΚΟΒ) τής Σο­ βιετικής Ένώσεως, ενός δηλαδή κα­

θ εσ τώ τος, πού δίω ξε άπηνώς τή ν Όρθόδοξη Εκκλησία και Πίστι καί έγινε αιτία ή Εκκλησία ν’ άποκτήση έκατομμύρια μάρτυρες κατά τόν 20ό αίώνα! "Ας δοξάσωμε τό Θεό, διότι τ έ το ιε ς θαυμαστές μεταβ ολές μό­ νον ή δεξιά του δύναται νά προκαλέση, πρός δόξαν τής Ε κκλησίας του καί σωτηρίαν τών άνθρώπων. Προοδευτικοί η καθυστερημένοι; ξω οί παπάδες άπό τά σχολεία■τά £ ’’θρησκευτικά νά μετατραποϋν σέ θ ρησ κειο λογία ■νά καταργηθοϋν οί θρησκευτικές ορκωμοσίες και τελ ε­ τές τών πολιτικών νά καθιερωθή άνεξιθρησκεία στήν Ελλάδα- νά φορολογηθή περισσότερο ή Εκκλησία και τό "Αγιο ”Ορος■νά διακοπή ή μισθο­ δοσία τών κληρικών άπό τό Κράτος■ νά χωρίση ή Εκκλησία άπό τήν Πολι­ τεία. Αύτά είναι μερικά μόνον άπό τά σ υνθήματα καί α ιτή μ α τα γνωστών κομμάτων τής χώρας μας, οί έκπρόσωποι τών οποίων, μέσα στή σύγχυσι, πού προκαλεΐ ή άπιστία στάς φρένας των, θεωρούν τά μέτρα αύτά ώς άκρως άπαραίτητα γιά τήν πρόοδο καί τό ν έκσυγχρονισμό τή ς Ε λ λ ά ­ δος. Δέν διδάσκονται καί δέν προ­ βληματίζονται άπό τήν κοσμοϊστορική άλλαγή, πού σ υ ντελέσ τη κε στή Ρωσία. Δέν βλέπουν τούς πρώην δι­ ώκτες τής Ε κκλησίας νά έκκλησιάζωνται, νά σταυροκοποϋνται μέ εύλάβεια, νά προσκυνούν τις εικόνες, νά όμιλοϋν δημοσίως γιά τόν Θεό, νά άνεγείρουν ναούς, νά έπανιδρύουν μοναστήρια, νά έπιτρέπουν τή διδα­ σκαλία καί πάλι τών Θρησκευτικών στή δημοσία έκπαίδευσι καί νά δια­ κηρύττουν δημοσίως, ότι τήν ϋπαρξί του τό Ρωσικό Κράτος ο φ είλει στήν Ο ΣΤΑΥΡΟ Σ

93

Εκκλησία! Φρονοϋν καί διακηρύττουν οί έκκλησιομάχοι καί θεομάχοι πολιτικοί τής Ε λ λά δ ο ς σήμερα ό ,τι άκριβώς φρονούσαν, διακήρυτταν, άλλά καί εφάρμοσαν τελικώ ς στή Σ οβιετική 'Ένωσι οί Μπολσεβίκοι τόν περασμέ­ νο αιώνα. Τά ίδια σχέδια τών Σοβιετι­ κών ο ν ειρ εύ ο ν τα ι νά έφαρμόσουν καί οί επίδοξοι αύτοί «σωτήρες» τής Ελλάδος, σχέδια πού άπέτυχαν πα­ ταγωδώς καί κατέρρευσαν ώς χάρτι­ νος πύργος, πρός μεγίστη χαρά καί άνακούφισι τού πιστού Ρωσικού λα­ ού. Αύτά τά σχέδια επιχειρούν νά ε ι­ σαγάγουν καί στήν Ελλάδα μέ καθυσ τέρησ ι σέ σχέσι μέ το ύς Σ ο β ιε τι­ κούς συντρόφους των πολλών δεκα­ ετιώ ν. Μήπως τελικώ ς οί π ολιτικοί αύτοί χώροι, πού μάχονται τό Χριστό καί τήν Ε κκλη σ ία , δέν είν α ι προο­ δ ευτικο ί, όπως αύτοχαρακτηρίζονται, άλλά λόγω τή ς χεω κοπημένης π ο λ ιτικ ή ς των ά π ο δ ε ικ ν ύ ο ν τα ι οί πλέον καθυστερημένοι; Μία Ε λληνική χρεωκοπία στή Γερμανία ολλή συζήτησι γ ίν ετα ι στις ήμέρες μας, έντός καί έκτος Ε λ λ ά ­ δος, γιά πιθανή χρεωκοπία τής πατρίδος μας καί έξοδό της άπό τή ζώ­ νη τοϋ εύρώ. Μία τέτο ια έξέλιξι, ό­ πως προειδοποιούν πολιτικοί καί οι­ κονομολόγοι, θά έχη δυσμενείς έπιπτώσεις γιά όλη τήν Εύρώπη κα'ι θά όδηγήση σέ μία νέα παγκόσμια ϋφεσι. Τόν περασμένο μήνα όμως συνέ­ βη καί μία άλλη χρεωκοπία, μέ τήν ό­ ποία ολίγοι μόνο πιστοί Ό ρθόδοξοι χριστιανοί άσχολήθηκαν. Ή χρεωκο­ πία αύτή ήταν Ε λληνική καί συνέβη

Π

94

0 ΣΤΑΥΡΟ Σ

μέσα στή Γερμανία. Χρεωκόπησε μή­ πως καμμία Ελληνική έπιχείρησι στή Γερμανία; Έ άν είχε συμβή κάτι τ έ ­ τοιο, τό κακό θά ήταν μικρό. Ή χρε­ ωκοπία, γιά τήν όποία ομιλούμε, δέν ήταν ύλική, όπως οί χρεωκοπίες, πού συμβαίνουν λόγφ τής οικονομικής κρίσεως, άλλά πνευματική, μία άπό έκεινες, πού συμβαίνουν στήν έποχή μας λόγψ τής πνευματικής κρίσε­ ως. Τήν είδαν οί άγιοι καί οί άγγελοι καί έφριξαν. Τήν είδαν καί οί Ό ρθόδ ο ξο ι π ιστοί καί ά γα νάκτησ αν καί σκανδαλίσθηκαν. Πρόκειται γιά τό χρίσμα μέ άγια­ σμά πού δέχθηκε καί έλαβε στό μέ­ τωπο ό μητροπολίτης Γερμανίας Αύγουστίνος (Λαμπαρδάκης) άπό Γερ­ μανό Παπικό «άρχιερέα» στό πλαίσιο οίκουμενιστικής συμπροσευχής σ τις 5-5-2012 στήν πόλι Τ π θ γ τής Γερμανί­ ας!

«Τό έ λ α τ τ ο ν ύ η ό το υ κ ρ ε ίτ τ ο ν ο ς ε ύ λ ο γ ε ϊτ α ι» πάνω χρεωκοπία δέν συνέ­ Η'βηπιοξαφνικά καί άναπάντεχα. Εί­ χαν προηγηθή κατά καιρούς καί άλΓ λες πνευματικές πτώσεις τοϋ συγκε­ κριμένου μητροπολίτου, όπως ή άναγνώρισι τοϋ βαπτίσματος τής Εύαγγελικής «Εκκλησίας» τής Γερμα­ νίας κ.ά., πού προμήνυαν καί τά χ ει­ ρότερα, τά όποια δυστυχώς άπαθανάτισαν οί δημοσιογραφικοί φακοί, καί τώρα κάνουν τό γϋρο τοϋ κό­ σμου, π ροκαλώ ντας μεγάλη θλϊψ ι καί πικρία στις ψυχές τών άνά τήν οι­ κουμένη Όρθοδόξων πιστών καί κυ­ ρίως τών άποδήμων άδελφώ ν μας στή Γερμανία, πού θρηνούν γιά τήν π νευματική αύτή πτώσι τοϋ ποιμε­ νάρχου των, γιά τήν όποία αίσθάνον-

ται, ό τι είνα ι πιό πικρή καί άπό τήν ξ ε ν ιτε ιά , πού βιώ νουν μακριά άπό τήν άγαπημένη τους πατρίδα. «Χωρίς πάσης άντϊΑογίας τό έΑαττον ύπό τοΰ κρείττονος εύλογεϊται», γράφει πρός τούς Εβραίους ό Από­ σ το λο ς Π αύλος, ά ν α φ ε ρ ό μ εν ο ς στόν μυστηριώ δη Μ ελ χ ισ εδ έκ καί στήν εύλογία, πού έδωσε στόν Α ­ βραάμ, συμπεραινοντας, ότι ό Μελχισεδέκ, πού εύλόγησε, είναι άνώτερος άπό τόν Αβραάμ, πού εύλογήθηκε (Έβρ. 7, 7). Κατ’ άναλογίαν, δ ε­ χόμενος καί ό άγιος Γερμανίας εύλογία (κατά τούς Πατέρες, άλογία) άπό τόν ετερόδοξο καί έκτός θείας Χ άριτος εύρ ισ κόμ ενο «άρχιερέα», παραδέχθηκε συγχρόνως τήν άνωτε ρ ό τη τα τοϋ εύ λο γο ϋ ντο ς αύτόν αίρετικοϋ καί τήν ίδική του κατω τε­ ρότητα σέ σύγκρισι μ’ έκεϊνον! Εϊμεθα βέβαιοι, ότι, έάν ζοϋσε ό μακαριστός ιεράρχης Αυγουστίνος Καντιώτης, όχι μόνο θά ήλεγχε τήν άπαράδεκτη αύτή συμπεριφορά τοϋ συνωνύμου του άρχιερέως, άλλά θά έκανε ό ,τι έκανε καί ό Μ. Α λ έ ξ α ν ­ δρος μέ τόν δειλό έκεϊνο συνονόμα­ το του στρατιώτη, πού άπό φόβο ε ί­ χε κρυβή μέσα σ’ ένα θάμνο τήν ώρα τής μάχης, καί θά τόν συμβούλευε ή ν’ άλλάξη διαγωγή ή ν’ άλλάξη όνο­ μα! Αύτά δυστυχώς είνα ι τά τραγικά άπ οτελέσματα τοϋ Ο ίκουμενισμοϋ καί άλλοίμονο σ’ έκ είν ο υ ς, πού τά άντιμετωπίζουν ώς άσήμαντα καί άνάξια λό γο υ γ ε γ ο ν ό τα , καί κυρίω ς τούς άρχιερεΐς, μέ πρώτο τόν «πρώ­ τον τή τάξει» ή μάλλον «τή κανονική άταξία» άρχιερέα, τόν Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, στή δ ι­

καιοδοσία τοϋ οποίου συμβαίνουν αύτές οί χρεωκοπίες καί τά πνευμα­ τικά ναυάγια. Γιατί ή πολιτική διαμάχη; πολιτικός άγών έγιΠροεκλογικός νε προ τής 6ης Μαΐου. Α κ υ β ερ ­ νησία π ροέκυψ ε άπό τις έκλο γές. Καί νέες εκλογές ώρίσθηκαν γιά τήν 17η Ιουνίου. Καί νέος προεκλογικός άγών διεξά γετα ι μεταξύ τών πολιτι­ κών κομμάτων. Άγώ ν τών έραστών τής έξουσίας μέ όλη τή δύναμι καί σέ όλη τήν έντασι. Σφοδρότατες άντιπαραθέσεις, μετωπικές συγκρού­ σεις! Καί γύρω άπό τ ί γ ίν ε τ α ι ή μάχη τών ύποψηφίων έθνοπατέρων καί έθνομητέρων; Γίνεται γύρω άπό τά ι­ δανικά τοϋ "Εθνους; Γίνεται γύρω ά­ πό ένα, έστω, ιδανικό; ’Ό χι! Γιά κανέ­ να ιδανικό δέν μάχονται οί μανικώτατοι έρασταί τής έξουσίας. Πολλοί εινε δεδηλωμένοι άθεοι. Καί κανείς δέν θ έτει θέμα πίστεως, καίτοι ή πίστι άνέστησε τό ’Έθνος. Κανείς δέν

«Ο Σ Τ Α Υ Ρ Ο Σ » Μηνιαίο Όρθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό *

*

*

Ιδρυτής: Επίσκοπος πρ. Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ί Ιδιοκτήτης: Όρθόδ. Ίεραποστ. Αδελφότης «Ό Σταυρός» Ζωοδόχου Πηγής 44 · 106 81 Αθήνα. τηλ. 210 / 3805539 & 210 / 3826100 Εκδότης: Παναγιώτης Ί. Πετρόπουλος Αιόλου 35 · 153 51 Κάντζα Δ ιευ θυ ν τή ς Συντάξεω ς: Νικόλαος Ί. Σωτηρόιτουλος - τηλ. 210 / 6659056 Προϊστάμενος Τυπογραφείου 'Αθαν. Κοκονός, Αιόλου 35 · 153 51 Κάντζα | Σ υ ν δ ρ ο μ ή (έ τ η σ ία ) Ε σ ω τερ ικ ο ύ : 15 € Κύπρου 20 € . Ε ξ ω τ ε ρ ικ ο ύ : 30 € . Επιταγές, έγγραφες, έπιστολές κ.λπ. οτή διεύθυνσι: Π ε ρ ιο δ ικ ό « Ό Σ τ α υ ρ ό ς » Τ.Θ . 3415 (Κ .Τ .Α .) · 102 10 Α θή να .

0 Σ Τ Α Υ Ρ Ο Σ 95

λέγει στούς άθεους, ότι άπ’ αυτούς τό Έ θνος δέν πρόκειται νά ίδή προκοπή, όπως άπό τούς άθέους δέν είδε προκοπή ή πρώην Σοβιετική Ένωσι. Πολλοί έπίσης είνε άμοραλισταί. Δέν πιστεύουν σέ καμμία ήθική, ούτε τή χριστιανική ούτε τή φυσική ήθική. Υπάρχουν άνάμεσά τους και ύποστηρικταί τής ομοφυλοφιλίας καί ομοφυλόφιλοι. Υ π άρχει καί ένας, όχι μόνο δεδηλω μένος άθεος, άλλά καί συζών καί τεκνοποιών μέ γυναίκα χωρίς οΰτε θρησκευτικό οϋτε πολιτικό γά­ μο, άλλά μέ «έλεύθερη συμβίωσι». Καί αύτός φιλοδοξεί νά κυβερνήση τήν Ελλάδα. Καί κανείς δέν άντιπαρατίθεται σ’ αύτόν καί σ’ άλλους γιά άθεΐα καί άνηθικότητα. Κατά τις έκλογές τής 6ης Μαΐου έξελέγη καί συγγραφεύς αίσχροτάτου βιβλίου κατά τού Χριστού. Έπίσης έξελέγη άλ­ λοτε ύπουργός, πού άγόρασε καί άνήρτησε σέ αίθουσα πο­ λιτισ τική ς έκθέσεω ς αισχρότατο ζωγραφικό πίνακα μέ τό Σταυρό. Κατά τήν πολιτική δέ μάχη κανείς δέν έθιξε αύτά τά πρόσωπα γιά τις αισχρότατες άσέβειές τους.

±· ν η » ζ ι 5 ΟI Οη

“ > ■> ^ * £ * I ;ζ : < ί 5 8 2 > = XΡ °ο Μ

Γιά πλουτισμό και θησαυρισμό πολιτική μάχη προπάντων καί κυρίως γίνετα ι Η'γιάόξυτάτη τήν οικονομία. Τό χρήμα είνε σχεδόν τό πάν! Βεβαί­ ως οί άνθρωποι έχουν ύλικές άνάγκες καί ή οικονομία έχει σημασία, άφού μάλιστα σήμερα ύπάρχει οικονομική κρίσι. Καί πολλοί πεινούν, καί χιλιάδες αύτοκτονοϋν άπό άπελπισία. Ά λ λ ’ οί πολιτικοί δέν αισθάνονται πόνο γιά τό λαό καί δέν δ ια χ ε ιρ ίσ θ η κ α ν τά ο ικ ο ν ο μ ικ ά ώς κα λο ί οικονόμοι, μέ δικαιοσύνη, άλλά γιά νά πλου­ τίσουν καί νά θησαυρίσουν οί ίδιοι, παρατρεχάμενοί τους καί συγγενείς τους. Καί μέ τήν άδικη καί σπάταλη διαχείρισι καί κλοπές ώδήγησαν τή χώρα σέ χρεωκοπία καί ύποδούλωσι στούς ξένους δανειστές. Καί βε­ βαίως οί πολιτικοί δέν παρέχουν έχέγγυα, ότι δέν θά πράξουν ομοίως καί στό μέλλον. Ό λίγο ι έχουν κάποια ιδεολογία. Καί πρέ­ πει ό λαός νά τούς ψηφίση. Ά λλ’ άν δέν έπεμβή ό Θεός, οί πολλοί, οί άπιστοι καί ύλισταί, οί φαύλοι καί οί φαυλεπίφαυλοι, θά ο­ δηγήσουν τή χώρα σέ μ εγαλύτερ η κατα­ στροφή. Ό Θεός νά σώση τήν Ελλάδα.

96

0 ΣΤΑΥΡΟ Σ

> Π ■ο > α> τ; 1 5 η Ξ ΓΠ ^ ,ο > <■3 ** Ζ Ω ΟΙ Μ-θ- Μ γπ <2 Ό η Ζ Ω Ο Λ