«Έ μοί μη γένοιτο καυχ&σθαι εΐ μη εν τώ σταυρφ τού Κυ ρ ίο υ ήμών Ιη σ ο ύ Χ ριστού, δ ι ' οΰ έμοί κόσμος έσταύρωται κάγώ τώ κο σμώ» (Γοίλ. 6,14).
Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ .Θ . 3415, (Κ.Τ.Α.) 102 10 Α Θ Η Ν Α
ΜΗΝΙΑΙΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ 0ΡΓΑΝ0Ν 0 Ρ 0 0 Δ 0 Ι0 Υ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ
Η ΧΡΥΣΗ ΚΛΩΣΤΗ κοσμος, αγαπητοί μου, ο κοσμος εχει προ βλήματα. Καί πότε ό κόσμος δεν είχε π ρ ο βλήματα; Μόνο οί νεκροί στα νεκροταφεία δεν έ χουν προβλήματα. Έκεϊ επικρατεί άκρα ησυχία, την οποία διακόπτει μόνο τό κελάηδημα πτηνού, που πετά πάνω από τους τάφους. Ό σ οι ζοϋν, έ χουν τά προβλήματα τους. Πρέπει νά είνε κάποι ος τελείως αναίσθητος για νά μή άνησυχή καί νά μη συγκινήται άπό προβλήματα τοΰ έσωτερικοϋ και τοΰ έξωτερικοΰ κόσμου. Ή ανησυχία ανακόπτει ά πό τά βάθη τής άνθρωπίνης υπάρξεως, ή οπ οία διερωτάται: Ά πό πού έρχομαι, γιατί υπάρχω, γιατί ζώ, που κατευθύνομαί;... Ιδ ο ύ μέγιστα προβλήματα. Ανησυχία έσωτερικώς. Άλλ’ άνησυχία καί έξωτερικώς. Ανησυχία, ή όποία προέρχεται άπό τις εξωτερικές ε πιδράσεις, άπό λόγους, πράξεις καί ένέργειες των άλλων άνθρώπων, οί ό ποιοι άντιτίθενται πρός τις δικές μας σκέψεις καί ενέργειες καί δεν άφήνουν νά έκτυλιχθή ή ζωή κατά τις δικές μας επιθυμίες. Ό ,τι ζητεί ό ενας, τό άρνεΐται ό άλλος. Καί ό,τι άρνεΐται ό άλλος, τό θέλει αυτός. Δεν άκουεται τό νείο μόνο στις αίθουσες των συνεδριάσεων των Ηνωμένων Ε θνώ ν έκ μέρους ύπερδυνάμεων, οί όποιες άρνοϋνται ό,τι ζητούν ώς δίκαιο τά μικρά καί άδύνατα εθνη. Τό νθίο άκουεται καί άπό μεμονωμένα άτομα, τά όποια στις σχέσεις τους με τους άλλους άντιτάσσουν άρνησι καί έπιμένουν στις δικές τους άντιλήψεις καί έπιθυμίες, καί έτσι έρχονται σέ σύγκρουσι καί προκαλεΐται άναταραχή. Σπάνιο φαινόμενο ή ομόνοια. Συνηθέστατο φαινόμενο ή διχόνοια. Καί στους κόλπους άκόμη τής ιδίας οίκογενείας όλα τά μέλη δεν συμφωνούν έ-
Ο
ΕΤΟΣ Νθ'
ΑΘΗΝΑ '
Η
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2011
-^ . < : ν
ΑΡΙΘ. ΤΕΤΧΟΤΣ 572 1ΙΜ Μ ΙΒ
$ I ..... 1.... I
Μ
πι ενος και του αυτοϋ οικογενεια ρι. Τό μυστικό αυτό γνώριζε μόνο ό κού θέματος, άλλ’ οξείες αντιθέσεις άνθρωπος, ό όπ οιος είχε δώσει τό και σφοδρές φιλονεικίες καί Ιριδες κουβάρι. Ό τ α ν είδε τήν αμηχανία και έχθρες παρατηρούνται· τα οικο τών παιδιών, πλησίασε καί υπέδει γενειακά προβλήματα, άντί να λύ- ξε στά παιδιά, ότι, έάν βρουν καί νωνται είρηνικώς, καταλήγουν σέ σύρουν τήν χρυσή κλωστή, όλο τό αίθουσες δικαστηρίων και σέ αιμα κουβάρι θά ξετυλιχθή μέ ευκολία. τηρά δράματα. Τά π α ιδ ιά συμμορφώθηκαν π ρός Και λοιπόν δέν ύπάρχει λύσι; Σέ τήν ύπόδειξι τοΰ άνθρώπου, βρήκαν διαρκή διαταραχή και αγω νία θα και έσυραν τήν κλωστή, καί άμέσως διατελούν τα άτομα, τό μπλεγμένο κου οί ο ικ ο γ έ ν ε ιε ς , οί βάρι άρχισε μέ ευ κοινωνίες και τα έ κολία νά ξετυλίγε θνη; Κ αι σ υνεχή ς ται. καί αδιάλειπτος π ό Μέ έννοεΐτε; Μί λεμος άλληλοεξονα μικρή παραβολή τώ σεω ς θα είνε ή είνε τά ά νω τέρω . ζωή τοΰ κόσμ ου; Μ ικρά π α ιδ ιά ε ί Δέν ευρίσκεται έπι μαστε όλοι έμεϊς οί τέλους τρόπος ειρη ά ν θ ρ ω π ο ι. Τό ό νικής λύσεω ς όλων μορφο κουβάρι είνε των προβλημάτων, τα όπ οια άπα- ή ζωή. Ε κείνος, ό όποιος έδωσε τό σχολοϋν τήν ανθρωπότητα; κουβάρι αυτό, είνε ό Θεός. Ά λλ’ ε Υπάρχει, άγαπητοί μας άναγνώ- μείς μέ τά λόγια και τά έργα μας στες, υπάρχει τρόπος. Υπάρχει, δό κάναμε τή ζωή ένα μπλεγμένο κου ξα τώ Θεώ! Τον υποδεικνύει ό λόγος βάρι, ένα πλέγμα άπό πολλά π ρ ο τοΰ Θεοϋ, ή Αγία Γραφή, διά τής ό- βλήματα, τά ό π ο ια π ροσ π α θ ούμ ε ποίας ό Θεός λαλεΐ στον άνθρωπο νά λύσωμε, άλλά δέν επιτυγχάνου και δεικνύει τους τρόπους λύσεως με. Τό κουβάρι όλο και μπλέκεται των προβλημάτων. περισσότερο. Ά λλ’ όπως στο κου Ποία λοιπόν ή λύσι; ’Άς όμιλήσω- βάρι εκείνο ύπήρχε μία χρυσή κλω με παραβολικώς. Σ’ ένα όμιλο παι στή, τήν ό π ο ία έσυραν τά π α ιδιά διών κ ά π ο ιο ς έδω σε ενα μ α γικ ό καί τό κουβάρι ξετυλίχθηκε, έτσι κουβάρι. "Ήταν ωραία περιτυλιγμέ- καί στο δράμα της άνθρωπίνης ζω νο. Τα παιδιά άρχισαν νά παίζουν ής, τό ό π ο ιο χίλ ιο ι Α ίσ χύ λοι καί μέ το κουβάρι. Άλλά παίζοντας, π ε Σ α ίξπ η ρ ά δυνα τοϋν νά π ερ ιγ ρ ά ριέπλεξαν τό κουβάρι, καί, όταν θέ φουν, υπάρχει μία λύσι, ύπάρχει μί λησαν νά τό ξετυλίξουν, στάθηκε ά- α χρυσή κλωστή. Ή χρυσή δέ αύτή δύνατο. Άλλά μέσα στο μαγικό αυ κλωστή ονομάζεται μ ε τ ά ν ο ι α . τό κουβάρι ύπήρχε και μία χρυσή «Μ ε τ α ν ο ε ϊ τ ε » ! Είνε ή πρώτη κλωστή, τήν όποία, έάν κάνεις έσυ λέξι, ή όποία έξήλθε άπό τά π α νά ρε, εύκόλως ξετυλιγόταν τό κουβά χραντα χείλη τού Κυρίου ημών Ίη-
146
0 ΣΤΑΥΡΟΣ
σοΰ Χ ρίστου, δταν γ ιά πρώ τη φ ορά ζωή. Διότι πιστεύουμε, δτι δέν ύπέμφ ανίσθηκε στόν κόσμο ώς Δ ιδά άρχει πρόβλημα άτομικό, οικ ογε σκαλος καί Σ ω τήρας της άνθρω πό- νειακό, κοινωνικό, έθνικό, π α ν α ν τητος (Ματθ. 4, 17). θρώπινο, τό όποιο νά μη λύνεται μέ « Μ ε τ α ν ο ε ϊτ ε » ! Ά λλαγη δχι ε τό Ευαγγέλιο τοΰ Χριστού. ξωτερική καί έπιπόλα ιη, άλλά ρ ιζι « Μ ε τ α ν ο ε ί τ ε » ! Ιδού, άγαπητέ κή ζητεί ο Κύριος. Άλλαγη τοΰ εσω μου αναγνώ στη, ή χρυσή κλωστή. τερικού μας κόσμου, άλλαγη σκέφε- Έ άν ό κόσμος δέν έχει αύτιά ν ’ άως, νοοτροπίας, άντικατάσ τασ ι τοΰ κουση τήν ουράνια αότή προτροπή σ η μ ε ρ ιν ο ύ σ κ ο τ ισ μ έ ν ο υ κ α ι δ ιε τοΰ Κυρίου, σύ, άγαπητέ, μή διστάφθαρμένου νοΰ μέ νοΰ φω τεινό και σης. Πίστευσε στον Κύριό μας Ι η κ α θ α ρ ό ά π ό κ ά θε κ α κ ία κ α ι δ ια σού Χριστό, καθώς πίστευσαν οί άφθορά, μέ «νσΰν Χ ρ ισ το ύ » (Α' Κορ. λιεΐς τής Γαλιλαίας, καθώς πίστευ 2, 16). « Μ ε τ α ν ο ε ΐ τ ε » ! ”Ω, έάν όλοι οί σαν οί πιστοί μαθηταί τού Κυρίου ά ν θ ρ ω π ο ι σ κ ε π τ ό μ α σ τ α ν ό π ω ς ό όλων των αιώνων. Πίστευσε, μετα Χ ρ ισ τ ό ς, α ισ θ α ν ό μ α σ τα ν δ π ω ς ό νόησε. Μέ τήν ειλικρινή μετάνοια Χ ρ ισ τ ό ς , π ρ ά τ τ α μ ε δ π ω ς ό Χ ρ ι σύρεις τήν χρυσή κλωστή, καί ή ζωή στός, ζο ύσ α μ ε δ π ω ς ό Χ ρ ισ τό ς, ώ σου θά έξελίσσεται όμαλώς ύπό τό τότε ό π ο ία μεταβολή τεραστίω ν δ ι βλέμμα ΕΚΕΙΝΟΥ, ό όποιος έδωσε α σ τά σ εω ν θά ε π ε ρ χ ό τα ν σ τον κ ό τήν ζωή, γιά νά είνε ή ζωή δχι άγωσμο! Τό μπλεγμένο κουβάρι θά ξεμ νία κα ί άγχος, άλλ’ ευτυχία, χαρά πλεκόταν. Ό μαλω ς τότε θά ερρεε ή καί άγαλλίασι. ^Από τό βιβλίο τοΰ μακαριστού Μ ητροπολίτου Φλωρίνης Α ύγουστίνου «Βασι λεύει τό άγκάθι», σελ. 293-301) ------ ----------- — -------------- ------------------------ -------- Τ
Μ Έ Τ Α Ν Ο Ι Α Τό σωτήριο μυστήριο τής μετανοίας είνε ή ανοικτή αγκά λη τοϋ Θεού πατέρα, πού υποδέχεται τό άσωτο παιδί του κάθε φορά πού συναισθάνεται τά αμαρτήματα του καί ξαναγυρίζα μετανοιωμένο στο πατρικό του, στην ’€κκλησία τοΰ Κρι&τοΰ„ Τί λένε οί προφήτες καί οί πατέρες τής Εκκλησίας; Πώς τοποθετείται όρθοδόξως καί πώς πρέπει νά τελήται, για νά φέρη καρπούς; Τήν άπάντησι δίνουν κληρικοί καί έξομολόγοι, πού συνήλθαν σέ ειδικό ιερατικό συνέδριο στη Φλώρινα ύπό τήν καθοδήγησι τοϋ επισκόπου τους η. Αύγουστίνου. Οί εισηγήσεις καί συζητήσεις τοΰ συνεδρίου είνε συγκεντρωμένες ατσν τόμο «Μετάνοια» [σελ, 223). Τιμάται (7) εύρώ. ΆπευΒύνεσθε οσοι τά θέλετε ας: Βιβλιοπωλείο « Ό Σταυρός», I, Πηγής 44, ϊ 0681 Αθήνα, τηλ. 210/3805539.
0 ΣΤΑΥΡΟΣ
147
ΠΡΑΪΘ1Σ Τ(ΒΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΟΜ Κ β ίμ Λ Ξ ν ο |χ β
|χ® τ-ά.^>0<εϋ3πι. κ α ί ο χ ο λ κ α σ μ . £ )
τ ο ΰ "@·βθΊ5τν®ώ«3ττ·θΜ β ιβ λ ίο υ ό-ΤΤα ~ί'4>ν
- # - « ο λ ό ·γ Ό
Μ .
Χ ί Α ί Τ Μ ^ ,ό - η Τ Ο ο Χ ο
{σΑ ουνέ5ζ£:ϊ.Ες)
Κ είμενο, ΪΘ 21-27 22 Ώ? δε επληρώθη ταϋτα, εθετο ό Παύλος εν τώ ττν€.ύματι διελθών την Μακεδονίαν και Άχαίαν ττορεύεσθαι είς Ιερουσαλήμ, είττών δτι μετά το γενέσθαι με εκεΐ δέί με και 'Ρώμην ίδεΐν. 22 Άττοστείλας δε εις την Μακεδονίαν δύο των δι,ακοναύντων αντώ, Τι μόθεον και ’Έραστον, αυτός επέσχε χρόνον εις την Άσίαν. 23 Έ γένετο δε κατά τον καιρόν εκείνον τάραχος ουκ ολίγος περί τής Όδοΰ. 24 Δη~ μητριός γάρ τις όνόματι, άργυροκ&ττος, ποκών ναούς αργυρούς Άρτέμιδος ναρείχετο τοΐς τεχνίταις εργασίαν ουκ ολίγην’ 25 οΰς σνναθρΰίσας και τούς περί τά τοιαΰτα έργάτας εΐττεν 'Άνδρες! Έττίστασθε οτι εκ ταύτης τής εργασίας η ευπορία ημών εστι, 26 και θεωρείτε και ακούετε δτι ού μόνον Εφέσου, άλλα σχεδόν πόσης τής Άσίας ό Παΰλος οΰτος ττείσας μετέστησεν ίκανον δχλον, λέγων δτι ουκ είσι θεοί οί διά χειρών γ ι νόμενοι. 27 Ού μόνον δέ τοΰτο κινδυνεύει ημΐν τό μέρος ας άττελεγμον ελθεΐν, αλλά κα,Ι το τής μεγάλης θεας Άρτέμιδος ίερόν είς ούθέν λογισθήναι, μέλλειν τε καί καθαιρεΐσθαι την μεγαλειότητα αύτής, ήν δλη ή Άσία καί η οικουμένη σέβεται.
Μ ετάφραοι 21 Άφοϋ δέ έγιναν αύτά, ό Παύλος άποφάσισε νά περάση τη Μακεδονία καί την Άχαΐα καί νά μεταβή στην Ιερουσαλήμ. Καί είπε: «Άφοϋ μεταβώ έκεϊ, πρέπει νά έπισκεφθώ και τή Ρώμη». 22 Έ τσ ι έστειλε στη Μακεδονία δύο άπό τούς βοηθούς του, τον Τιμόθεο καί τον ’Έ ραστο, ένφ αυτός έμεινε μερικό χρόνο στην (επαρχία) Άσία. 23 Ε κείνο δέ τον καιρό έγινβ γιά την Οδό (τή Χριστιανική Πίστι) όχι όλίγη ταραχή. 24 Διότι κάποιος ονομαζόμενος Δημήτριος, άργυροχόος, πού κατασκεύαζε α ρ γυ ρ ά ομοιώ ματα το ΰ ναοϋ τη ς Άρτέμιδος, έδινε στούς τεχνίτες δχι όλίγη εργασία. 25 Καί άφοϋ συγκέντρω σε α ύτούς και τού ς έ ρ γ ά τες, πού ά σ χ ο λ ο ϋ ν τα ν μέ τ έ τ ο ια έρ γα , είπ ε; «Άνδρες! Ξέρετε καλά, ότι άπ’ αυτή την εργασία έξαρταται ή ευημερία μας. 26 Άλλά βλέπετε καί άκούετε, δτι δχι μόνο τής Ε φ έσου, άλλά σχεδόν όλης τής (επαρχίας) Άσίας αύτός ό Παύλος έπεισε καί μετέστρεψ ε αρκετό λαό, λέγοντας, ότι δέν είναι θεοί οί χειροποίητοι. 27 "Οχι δέ μόνον αύτός ό επαγ γελματικός κλάδος κινδυνεύει νά μάς άχρηστευθη, άλλά καί ό ναός τής με γάλης θεάς Άρτέμιδος νά μην ύπολογισθή καθόλου. Μέλλει μάλιστα νά 148
0 ΣΤΑΥΡΟΣ
γκρεμισθή καί ή μεγαλειότης της (τό άγαλμά της), τήν όποία λατρεύει όλη ή (επαρχία) Άσία καί ή οικουμένη». Σ χ ο λ ια σ μ ό ς Σ ΐίχ . 21: «Δ ει με κ α ι 'Ρ ώ μ η ν Iδεϊν». Ό θ εό ς στόν Παΰλο εμπιστεύ τη κ ε τήν οικουμένη. Κέντρο τής ο ι κουμένης ήταν τότε ή Ρώμη, ή πρω τεύουσα τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορί ας. Ό απόστολος των εθνών είχε πό θο καί άπόφασι νά ίδΐ) και τη Ρώμη. Για ποιό σκοπώ ήθελε νά έπισκεφθή τη Ρώμη; Για νά θαυμάση τά πλούτη καί τά μεγαλεία τής κοσμοκρατείρας; Γιά ν* απόλαυση τά μεγαλοπρεπή οι κοδομήματα καί τά άλλα αξιοθέατα τής αιώ νιας πόλεως; Τήν ψυχή τοϋ Π αύλου δέν είλκυαν τά θ έλγη τρ α τοϋ κόσμου τούτου. Γι’ αυτόν ή αιώ νια πόλις δέν ήταν στη γή, άλλά στόν ουρανό. Ά λλά για τί τότε ό Παύλος ήθελε νά ίδή τή Ρώμη; Γιά νά ίδή τούς αδελφούς, τά άξιόθεα καί αξιο θέατα πρόσωπα των χριστιανών. Ή δ η καί στην καρδιά τής Ρωμαϊ κής Αυτοκρατορίας είχε φθάσει ή πίστις. Ή δ η καί στήν έδρα των Καισάρων είχε δ η μ ιο υ ρ γη θή Ε κ κ λ η σ ία , τής όποίας ή φήμη είχε έξαπλωθή σ5 δλο τον κόσμο. Καί ό Παύλος είχε σφοδρή επιθυμία νά ίδή τούς χριστι ανούς τής Ρώμης, γ ιά νά χαρή τό πνεύμα του καί νά κηρύξη καί έκεϊ το ευαγγέλιο, νά μεταδώση χάρισμα πνευματικό καί νά συντελέση καί αυ τός στήν πρόοδο τής Εκκλησίας· γιά νά δώση καί νά λάβη· γιά νά ενίσχυ ση καί νά ένισχυθή πνευματικώς, ό πως γράφει στο α' κεφάλαιο τής πρός Ρωμαίους Επιστολής. Ή μεγαλύτερη
χαρά τοΰ Παύλου μετά τήν κοινωνία μέ τό Θεό ήταν ή κοινωνία μέ τούς αδελφούς. Γι’ αυτό πρός τούς Φιλιππησίους έγραφε: «Αδελφοί μου αγα πητοί καί έπιπόθητοι, χαρά καί στέ φανός μου» (Φιλ. δ' ί. Τδέ καί Α' θεσ. β' 19). Π οιός άνθρω πος τού κόσμου αίσθάνθηκε τούς συνανθρώπους του ό πως ό Παύλος; Ποιός άλλος έγραψε τέτοια λόγια γιά τούς αδελφούς; Ό Παύλος καί δλοι οί άγιοι αισθάνον ται τό μεγαλείο των αδελφών, διότι αισθάνονται τό μεγαλείο τοϋ Θεοϋ. Οί άνθρωποι εινε εικόνες τοϋ Θεοϋ, μικροί θεοί. Καί άν οί εικόνες εξα χρειώ θη κ α ν λόγω τής πτώσεως, ό Χριστός μέ τό αίμα του τις καθάρισε καί τις έπανέφερε στο άρχαΐο κάλλος τους. Οί χριστιανοί είνε οί καθαρι σμένες καί λαμπρές εικόνες. Καί γι5 αυτό οί χριστιανοί ήταν τόσο αξιέρα στοι καί περιπόθητοι στόν Παύλο. Παϋλε απόστολε! Παρακάλει τον Κύριο νά αίσθανώμεθα καί εμείς τό μεγαλείο των αδελφών, νά ποθούμε σφοδρώς τήν πνευματική επικοινωνί α μαζί τους καί νά λέμε πρός αυτούς: Εισθε ή χαρά μας! Στίχ, 23-27: Μεγάλη πρόοδος τοϋ ευαγγελίου σημειώθηκε στήν "Εφε σο, καί εύρύτερα στήν επαρχία τής Ά σίας. Ό Χριστός διά τοΰ Παύλου κατήγαγε νίκες καί θριάμβους. Αλλά καί ό Σατανάς δέν έμεινε άδρανής. Μένει ποτέ άδρανής ό Σατανάς; Κοι 0 ΣΤΑΥΡΟΣ
149
μάται καί ησυχάζει ποτέ ό Σατανάς; Ό επαναστάτης καί αποστάτης δέν μπορεϊ ποτέ νά ήσυχάση. Ή •θάλασ σα ησυχάζει, αύτός συνεχώς άναταράσσεται άπό τά βάθη τής σκοτεινής ΰπάρξεώς του. Ό δέ Θεός επιτρέπει τήν πολεμική τοΰ Σατανα κατά τής άνθρωπότητος, γιά νά κερδίζουν οί, εκλεκτοί νίκες καί στεφάνια. Κατά δέ τοΰ Παύλου ό Θεός έπέτρεψε τις πε ρισσότερες καί λυσσωδέστερες επιθέ σεις τοΰ Διαβόλου, γιά ν3 άναδειχθή ό απόστολός του ό μεγαλύτερος αγω νιστής καί νικητής άπ5 τούς ανθρώ πους. Τον καιρό τής παραμονής τοϋ Παύλου στήν Έ φεσο έγινε μεγάλη ταραχή «περί τής όδοϋ». Ό δός, ευ θεία καί σωτήριος όδός, εινε ή Πίστι τοΰ Χριστοΰ, ό ίδιος, αν θέλετε, ό Κύριος Ίησοΰς Χριστός, διότι αύτός είπε: «Έγώ ειμι ή όδός καί ή αλήθει α καί ή ζωή» (Ίωάν. ιδ' 6). Ό Σατα νάς είδε, δτι πλήθη άνθρώπων έβρι σκαν τήν όδό καί ώδηγοΰνταν στή σωτηρία, καί γι5 αυτό έξήγειρε λυσ σαλέο πόλεμο κατά τής Θρησκείας τοΰ Χριστοΰ. Πώς; Ιδού! Είχε ό Χρι στός τον Παΰλο, τό σκεΰος τής έκλογής του, τον σκηνοποιό καί άκτήμονα; Ειχε καί ό Σατανάς τον Δη μητρι ό, τό σκοτεινό όργανό του, τον άργυροκόπο καί φιλάργυρο. Δύο Δημήτριοι άναφέρονται στο Ευαγγέλιο, ό ένας όργανο τοΰ Θεοΰ (Γ' Ίωάν. 12), ό άλλος εδώ όργανο τοΰ Σατανά. Στήν Έ φεσο κυρίως λατρευόταν μέ οργιαστική λατρεία ή θεά ’Άρτεμις ως θεά τής γονιμότητος. Έκεΐ δέ ή ταν ό περίφημος ναός της, ένα άπό τά επτά θαύματα τοΰ αρχαίου κό 150
0 ΣΤΑΥΡΟΣ
σμου. Ά ντί γιά πηλάσβεστο στους αρμούς τών μαρμάρων τοϋ οικοδομή ματος λέγεται ότι χρησιμοποιήθηκε χρυσάφι! Καί καθένας απ’ τούς 127 κίονες τοϋ ναοϋ υψώθηκε άπό ένα βασιλιά! Ό Δημήτριος ό άργυροκόπος έκανε μικρούς αργυρούς ναούς, ομοιώματα τοΰ περίφημου ναοϋ τής Άρτέμιδος, καί τούς πωλοΰσε ώς φυ λακτά. Καί άπό τήν πώλησι τών αση μένιων ναϊδίων τής θεάς πλούτιζε καί θησαύριζε. Πλούτιζαν δέ μαζί του καί πολλοί, τεχνίτες καί εργάτες. Τον άργυροκόπο λοιπόν Δημήτριο μέ τούς τεχνίτες καί εργάτες έξήγειρε ό Σατανάς κατά τής Χριστιανικής Πίστεως, έξάπτοντας τό πάθος τής φιλαργυρίας. “Οπως τό Ιουδαϊκό Ιερατείο στήν Ιερουσαλήμ καί οί κύριοι τής μαντευομένης δούλης στους Φιλίππους, έτσι καί ό Δημήτριος στήν Έ φεσο σκέφθηκε, δτι ή Θρησκεία τοϋ Χρι στού εινε διάλυσις τής οικονομικής του έπιχειρήσεως. Καί μάζεψε τούς τεχνίτες καί έργάτες καί έξεφώνησε σφοδρό λόγο κατά τοϋ αποστόλου Παύλου. Ρήτωρ δέν ήταν ό Δημήτριος, άργυροκόπος ήταν. Άλλά τό πά θος τής φιλαργυρίας καί ό Σατανάς, που τον ένέπνεε, τον έκαναν ρήτορα. Τδοΰ ό λόγος του: «’Άνόρες! Ξέρετε πολν καλά, δτι άτί αντή τήν εργασία προέρχεται τό πλούσιο εισόδημά μας, και βλέπετε και πληροφορεϊσϋε, δτι αυτός ό Παϋλος, δχι μόνο τής Έ φε σον, άλλά και δλης τής ’Α σίας επειαε καί μετέστρεψε άρκετό λαό λέγοντας, δτι δέν εινε ϋεοι οί κατασκεναζόμενοι μέ χέρια. Υ π ά ρ χ ει δέ κίνδυνος γιά μας, δχι μόνο τούτο τό έπάγγελ-
μα νά καταντήσΐ] σε παρακμή, άλλά καί ό ναός τής μεγάλης ϋεάς Ά ρ τέμ ι δος νά έξονδενωϋΐ), και- μέλλει μάλι στα νά γκρεμιοϋ-γι ή μ εγα λ ειό τη τά της, την οποία δλη ή Ά σ ία καί ή οι κουμένη σέβεται». Στην αρχή ό άργυροκόπος, πεζά καί ωμά, μίλησε για τον κίνδυνο, πού διέτρεχε ή οικονομική έπιχείρησί του απ’ τήν έπικράτησι τής χριστιανικής διδασκαλίας. 'Ύψιστα καί συγκλονι στικά λόγια κήρυττε ό Παΰλος, συγ κλονιστικά θαύματα τελούσε, πλήθη λαοΰ άπό δλη τήν Ά σ ία πίστευαν στο Χριστό, άλλ’ ό Δημήτριος δεν συγκινήθηκε. Εύγενές μέταλλο κατ εργαζόταν, άλλ’ ό ίδιος ήταν άκατέργαστος καί χωρίς ευγενικό στοιχείο μέσα του. Μόνον ή ΰλη τον συγκινοϋσε. Μόνο γιά τό υλικό συμφέρον ένδιαφερόταν. Καί γιά νά προστατεύση τό υλικό συμφέρον, εθεσε ως προπέτασμα τήν εθνική θρησκεία. Παρίστανε, δτι ένδιαφερόταν γιά τήν τιμή τής θεάς Άρτέμιδος. Καί ετσι εκμεταλλευόταν τό θρησκευτικό συν αίσθημα των εθνικών. Οί φιλάργυροι καί κεφαλαιοκράτες είνε άναιδεΐς καί άδίστακτοί. Τά πάντα εκμεταλ λεύονται, καί αυτή τή θρησκεία. Ά λ λά πόσο άνοήτως ό άργυροκόπος χρησιμοποίησε τή θρησκεία! 'Ως επι χείρημα κατά τοΰ Παύλου άνέφερε τον άποστολικό λόγο, δτι οί χειρο ποίητοι θεοί δεν είνε θεοί. Άλλ’ αύ τός ό λόγος εινε προφανώς επιχείρη μα εναντίον τής θρησκείας των ειδώ λων. Αύτός ό λόγος δείχνει τήν άνοησία τών είδωλολατρών. Διότι πώς πράγματι εινε δυνατό νά είνε θεοί τά νεκρά είδωλα, τά όποια δεν κατα
σκεύασαν τον κόσμο, άλλά κατασκευ άστηκαν άπό άνθρώπους; Κατασκευαζόμενοι θεοί είνε ψεύτικοι. Καί οι κατασκευασταί καί οί λάτρεις τους εινε ανόητοι τών άνοήτων. Ό άργυ ροκόπος επίσης ώμολόγησε, δτι αύ τός ό Παΰλος, ό περιφρονούμενος απ’ αύτόν ώς τιποτένιος, έπεισε καί μετέστρεψε πλήθη λαοΰ τής Εφέσου καί δλης τής Άσίας. Ώμολόγησε δη λαδή τήν πειστικότητα καί τή δύναμι τής χριστιανικής διδασκαλίας. Καί τόνισε, δτι ή μεγαλειότης τής Άρτέ μιδος κινδύνευε νά καθαιρεθή, πρά γμα πού συνέβη. Άλλ’ ετσι ομιλώντας ό άργυροκόπος, χωρίς νά τό θέλη εδειχνε τήν άδυναμία τής θρησκείας του, καί, αντί νά τήν ύπερασπίζη, τήν γελοιοποιούσε. Πώς ήταν δυνατό νά εινε άληθινή μία θρησκεία, τήν ό ποια ενας σκηνοποιός σάρωνε καί α φάνιζε; "Οντως ανόητοι τών άνοήτων οί είδωλολάτρες. Τό παράδειγμα τοΰ άργυροκόπου Δη μητριού, ώμοΰ συμφεροντολόγου καί άδιστάκτου έκμεταλλευτοΰ τής θρησκείας, άκολουθοΰν δυστυχώς καί άνθρωποι σχετιζόμενοι με τήν α ληθινή Θρησκεία. Εινε δλοι εκείνοι, οί όποιοι μεταβάλλουν τον οίκο τοΰ Θεοΰ σέ οικον εμπορίου. Δεν λέμε νά μή ζοΰν καί αυτοί. Άλλά διαφέρει τό νά ζοΰν μιά άπλή ζωή άπό τό νά πλουτίζουν καί νά θησαυρίζουν εις βάρος τής Εκκλησίας. Ούαί σ’ αυ τούς, δτι τυπικώς μέν ανήκουν στην αληθινή Θρησκεία καί τήν εκπροσω πούν, ούσιαστικώς δέ ανήκουν στήν ειδωλολατρία, άφοΰ λατρεύουν τό μαμωνά. ΟΣΤΑΥΡΟΣ
151
ΜΟΝΟΝ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ Χρήστου Κων. Λιβανοϋ
αϋρα καί άπαισιόδοξα νέα μεταδίδουν «άπό φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός» τούς τε λευταίους μήνες τά δελτία ε ι δήσεων, ώσάν ξαφνικά νά άνοι ξε «τό φρέαρ της αβύσσου» και ετοιμάζεται νά καταπιή τό μαρ τυρικό μας Έ θ ν ο ς. "Ολοι οί δαί μονες τής κολάσεως, βλέποντας τήν Πατρίδα μας νά έχη π ερ ιέλθ ει σέ τόσο οίκτρή οικονομική, πνευματική καί ήθική κατάστασι, δί χως άλλο θά πανη γυρίζουν, νομίζοντες, ότι τό ισχυρό άλλοτε άχυρά, πού ονομάζεται Όρθόδοξη Χριστιανική Ε λ λ ά δ α , τό όποιο τόσες άπώλειες τούς έχει προ ξενήσει, είναι πλέον έτοιμο νά καταρρεύση καί νά παραδοθή. Ποσο ομως πλανώνται! Νομί ζουν, ότι μέ τά εύρωαργύρια, πού μάς δανείζουν οί διεθνείς τοκογλύφοι, μάς έχουν σκλαβώ σει, και ότι, έάν παύσουν νά ρέ ουν τά χρήματα πρός τήν Ε λ λ ά δα άπό τήν Ευρώπη, τό μικρό
Μ
152
0 ΣΤΑΥΡΟΣ
μας Έ θ ν ο ς θά πτώ χευση, θά έκμηδενισθή. Ελπίζουν, ότι στή δεινή αυτή κατάστασι, πού βρί σκεται, θά τούς προσκυνήση, θά άρνηθή τήν πίστι του στον Να ζωραίο καί θά λατρεύση ώς θεό του σήμερα τον μαμωνά καί αϋριο τον έρχόμενο Α ν τ ίχ ρ ι στο! Ά γνο ο ϋν οί τα λαίπωροι, τόσον αυτοί, όσο καί τά π ειθήνια όργανά τους, πού άπεργάζονται τήν οικονο μική ύποδούλωσι τής άνθρωπότητος μέσα) τεχνητώ ν κρίσεων στή Νέα Τά ξι πραγμάτων, ότι ή Ε λ λ ά δ α δεν άνήκει σ’ αύτούς, όσα «μνημόνια» καί δανειακές συμβάσεις καί άν υπογράψουν καί όσα δικαιώματα καί άν παρα χωρήσουν ξενόδουλοι κυβερ νήτες της, άλλ’ άνήκει στον Κύ ριο Ίη σο ϋ Χριστό. Αύτός τήν έξαγόρασε πριν άπό 2000 χρό νια άπό τήν κατάρα τής ειδωλο λατρίας μέ τό τίμιο αϊμα το υ Αύτός τήν έφερε άπό τό σκοτά
δι στο φώς· Αύτός τήν αξίωσε νια, στά «μεσοπρόθεσμα», στό νά μεταλαμπαδεύση τό φως τοϋ μαμωνά τών διεθνών δανειστών Εύαγγελίου σέ άλλους λαούς· καί τοκογλύφων, πού ροφοϋν Αύτός τήν άπελευθέρω σε άπό τον ιδρώτα καί τό αίμα τών λαών τήν πικρή δουλεία τεσσάρων αι ώς άναψυκτικό, ούτε σέ πολιτι ώνων Α ύτός τήν έδ ό ξα σε τό κούς, πού ύπηρετοϋν περισσό 1912 καί τό 1940 καί Αύτός, πα τερο τά συμφέροντα τών ξένων ρά τις άμαρτίες καί τήν άποστα- δυνάμεων, παρά τοϋ λαοϋ, τον σία της, συνεχίζει μέχρι σήμερα όποιον ύποτίθεται ότι ύπηρε νά τήν άγαπφ, νά προνοή γι’ αύ- τοϋν. Δ έν ελπίζομε σέ κανένα τή καί νά τήν προστατεύη. άπ’ αύτούς, διότι γνωρίζομε τά Ναί, ό Χριστός, παρά τήν ά- Γραφικά λόγια, «Επικατάρατος θλιότητα καί άχαριστία μας, μάς ό άνθρωπος δς τήν ελπίδα έχει άγαπά. Γι’ αύτό άλλωστε έπιτρέ- επ’ άνθρωπον»1 καί «Μή πεποίπει νά δοκιμαζώ μεθα τόσο θατε επ’ άρχοντας, έπί υιούς σκληρά στις ή μ ερ ες μας. Άπό ανθρώπων, οϊς ούκ έστι σωτηρί άγάπη ή δοκιμασία, γιά μετάνοι α » .2 Τήν άγκυρα τής έλπ ίδο ς α καί σωτηρία μας. Ά ς μή χάνω- μας έχο μ ε ρίψει έπάνω, στόν με επομένως τό θάρρος καί τήν ούρανό, στόν Κύριό μας καί Θεό αισιοδοξία μας. Ά ς ύπομείνωμε μας Ίησοϋ Χριστό. 'Η ελπίς μας «τούς έμπτυομούς, τά ραπίσμα ό Πατήρ, καταφυγή μας ό Υιός, τα, τά κολαφίσματα, τάς ϊιβρεις, σκέπη μας τό Πνεϋμα τό Άγιον. τούς γέλωτας», τις εθνικές γ ε Τήν πάσαν έλπίδα μας άνατιθένικώς ταπεινώσεις καί τούς έ- μεθα στήν παναγία μητέρα τοϋ ξευτελισμούς άπό «φίλους» καί Θεοϋ καί τήν παρακαλοϋμε νά έχθρούς. Ά ς δεχθούμε όλα αύ- μάς φυλάττη κάτω άπό τή σκέ τά, όπως δέχεται ό άρρωστος τό πη καί προστασία της. πικρό φάρμακο, πού τοϋ δίδει ό 'Ως Έ θ ν ο ς πολλές φορές στό γιατρός. Καί άς μή έπιτρέψωμε παρελθόν «διήλθομεν διά πυ στήν κατάθλιψι, τήν άπόγνωσι ράς και ϋδατος», ό Θεός όμως καί τήν άπελπισία, πού άφειδώς «έξήγα γεν ήμάς εις άναψυοί τη λεο ρ ά σ εις σκορπίζουν χήν».3 Τό ϊδιο θά γίνη καί τώρα, στήν άτμόσφαιρα, νά καταβά άρκεΐ νά συλλάθωμε τά μηνύμα λουν τις ψυχές μας. 'Ως Όρθό- τα τών καιρών μας καί νά διαδοξοι χριστιανοί τήν άγκυρα κρίνωμε μέσα άπ’ αύτά τί θέλει τής έλπίδος μας δέν έχομε ρί- ό Θεός άπό μάς. Αύτό δέ, πού ψει κάτω, στά προδοτικά μνημό θέλει καί επιδιώκει ό Θεός, είναι
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ
153
ή μετάνοιά μας. Αυτή πρώτι στα π ρ έπ ει νά κηρύξη ή Ε κ κλησία πρός πάσα κατεύθυνσι, κα'ι κατόπιν τήν υλική συμπαράστασί της πρός τον δοκιμαζόμε νο λαό μας, διότι αιτία τής δοκιμασίας μας είναι οί άμαρτίες μας, καί μόνον ή μετάνοιά μας είναι ικανή νά έλκύση τό έλ ε ο ς τοϋ Θ εοϋ κα'ι νά μάς σώσπ- Οί Απόστολοι δεν θεώρη σαν σωστό ν' άφήσουν τό λόγο τοϋ Θεοϋ καί νά ύπηρετοϋν σέ τραπέζια, γι’ αύτό και πρότειναν τήν έκλογή τών επτά διακόνων.4 Σήμερα, δυστυχώς, ώρισμένοι διάδοχοί τους φροντίζουν π ε ρισσότερο γιά τά συσσίτια και τό φιλανθρωπικό έργο τής επ ι σκοπής των, παρά γιά τή μετά νοια τοϋ π ο ιμνίο υ, πού τούς έμπιστεύθηκε ό Θ εός, ένφ και ταϋτα, τά συσσίτια, έδειποιήσαι, καί έκεΐνο, τό κήρυγμα τής μετανοίας, μή άφιέναι. Οί άμβωνες τών π ερισσοτέρω ν σήμερα Ό ρθοδόξω ν ναών σιγοϋν. Καί αύτό είναι ό,τι χειρότερο μπορεϊ νά συμβή στούς χαλεπούς και ρούς μας, διότι οί ψ υχές τών άνθρώπων είναι καταθλιμμένες, κα’ι πολλοί συνάνθρωποί μας μή έχοντες ελπίδα αύτοκτονοϋν, άλλοι δέ καταφεύγουν στούς ψυχολόγους κα'ι ψυχιάτρους καί λαμβάνουν ψυχοφάρμακα, γιά
154
0 ΣΤΑΥΡΟΣ
ν’ άνακουφισθοϋν. Δέν γνωρί ζουν. ότι τά άποτελεσματικώτερα ψυνοφάρμακα καί άντικαταθλιπτικά είναι ή μετάνοια, ή έξομολόγησι κα'ι ή θ. Κοινωνία. Πώς όμως νά τό γνωρίζουν, έφ’ όσον τό κήρυγμα στις ή μ έρ ες μας έχει πτωχεύσει τόσο πολύ, όσο και τά ταμεία τοϋ Κράτους μας; Σεβαστοί ποιμένες! Καλά τά συσσίτια κα'ι άπολύτως άναγκαϊα γιά νά επιβιώσουν οί χιλιά δες άναξιοπαθοϋντες άδελφοί μας. Μή περιορίζεσθε όμως μόνο σ’ αύτά. Ό λόγος τοϋ Θεοϋ «παρακαλεϊτε παρακαλεϊτε τον λαόν μου... ίερεϊς, λαλήσατε είς την καρδίαν Ιερουσαλήμ, παρακαλέσατε αύτήν»5 άπευθύνεται και πρός εσάς σήμερα, τούς ποιμέ νες τής Ελλά δο ς. 'Η κρίσι είναι πρώτιστα πνευματική, κα'ι ώς έκ , , τουτου μπορείτε ν ανακουφίσε τε τ'ις ψυχές π ερισσότερο ε σείς, ώς πνευματικοί ποιμένες, κα'ι όλιγώ τερο οί ψ υχολόγοι. Ξερριζώσετε λοιπόν τήν άπελπισία τοϋ Διαβόλου καί φυτεύσετε τήν πίστι και τήν έλπίδα τοϋ Χρι στού. Ζω ντανεύσετε κα'ι πάλι τούς άμβωνες. Μιμηθήτε στούς πονηρούς τούτους καιρούς τον μακαριστό έπίσκοπο Φλωρίνης Αυγουστίνο Καντιώτη, ό όποιος, ώς άρχιμανδρίτης κα'ι ιεροκήρυ κας στήν Κοζάνη τήν περίοδο
τής Γερμανικής Κατοχής συγ χρόνως μέ τά συσσίτια, τά όποια άρχισαν μέ 50 μ ερ ίδ ες και έφθασαν σέ 8.150 ήμερησίως, κή ρυττε άνελλιπώς, παρηγοροϋσε τό λαό, άλλά και ή λεγχε τούς πλουσίους, τούς μαυραγορίτες, εμμέσως δέ κα'ι τούς κατακτητές, θέτοντας σέ κίνδυνο τήν ί δια τή ζωή του! Σήμερα, πού ή Πατρίδα μας στενάζει κάτω άπό ένα άλλο είδ ο ς κατοχής, κα'ι πού έξέλιπαν, έξ αιτίας των άμαρτιών μας, οί άξιοι ή γ έτ ες, ποιός θά όμιλήση, ποιός θά παρηγορήση, ποιός θά έλέγξη, ποι ός θά καθοδηγήση τό λαό, έάν όχι έσείς; Είναι φανερό, ότι στίς ήμερες μας, άρχής γενομένης άπό τήν Όρθόδοξη Ε λ λ ά δ α (τυχαίο ά ραγε;), επαναλαμβάνεται ένας εκβιασμός, όμοιο μέ τον όποιο συνα ντο ύμε στή π εριβόητη Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας τό έτος 1439 μ.Χ., όπου οί Παπι κοί διέκοψαν έπανειλημμένως τό «σιτηρέσιον» τών Όρθοδόξων άντιπροσώπων θέλοντες νά κάμψουν τήν άντίστασί τους καί νά τούς άναγκάσουν, λόγψ τής στερήσεως καί τής πείνας, νά ύπογράψουν τήν ψ ευδοένω σι! Τότε, ό Πάπας υποσχόταν χρή ματα καί στρατιωτική βοήθεια στό Βυζάντιο μέ άντάλλαγμα
τήν προδοσία τής Πίστεως έκ μέρους τών Όρθοδόξων. Τώρα, ή πάντοτε άγνώμων πρός τήν Ε λ λ ά δ α Δ ύσ ι ύπόσχεται νά «κουρέψη» μέρος τοϋ χρέους μας καί νά συνέχιση νά μάς δανείζη, γιά νά μή πτωχεύσωμε, μέ άντάλλαγμα τήν εθνική μας κυ ριαρχία! Τό τε, χάρι στόν άγιο Μάρκο τον Εύγενικό κρατήσαμε τήν Πίστι μας. Τώρα, έλλείψει ά ξιων πολιτικών, παραχωρούμε στούς ξέν ο υ ς δ α νεισ τές μας τήν έθνική μας κυριαρχία. Καί τό μόνο, στό όποιο μπορούμε νά έλπίζωμε, εϊναι μία θεία έπέμβασι, ένα θαύμα, πού θά σώση τήν Πατρίδα μας άπό τή με γάλη αύτή δοκιμασία. Καί τό θαύμα αύτό είναι κοντά, άρκεΐ νά μετανοήσωμε. Ό ούράνιος Πατέρας μας περιμένει τή μετάνοιά μας. Καί όταν ΐδη νά πραγματοποιήται, θά μας χαρίση πολύ περισσότερα άπ’ ό,τι τοϋ ζητούμε. ”Ας μετανοήσωμε λοι πόν, γιά νά ίδοϋμε τό θαϋμα τοϋ παντοδυνάμου καί παναγάθου Θεοϋ μας. Αμήν. 1. Ίερ . 17, 5 2. Ψαλμ. 145,3 3. Ψαλμ. 65, 12 4. Πράξ. 6, 2 5. Ήσ. 40, 1
0 ΣΤΑΥΡΟΙ 1 5 5
Θά ζήση ή Ε λ λ ά ς Ή Ε λλάς δεν έψαλε τό τελευταίο άσμα της. Ή Ε λλάς θά ψά~ λη άκόμη στον κόσμο ώραΐα αοματα. Και το τελευταίο ςϊσμσ θά ψάλη στην πόλι τών ονείρων καί τών όραματισμών της, άπο τήν οποία επί ένδεκα αιώνες σκόρπισε άπλετο τό φώς προς βορρά και νότο, άνατολή και δύσι. Ό άρχαίος Ισραήλ άνέκτησε τήν ά για πόλι του, τήν Ιερουσαλήμ. Υπολείπεται και ό νέος Ισραήλ ν ’ ά να κτήση τή δική του πόλι, τήν Κωνσταντινσύπολι, καί. νά ψάλη «Τή ύπερμάχω Στρατηγφ,.,» έκεϊ, όπου γιά πρώτη φορά τό έψαλε. Μεγάλα ελληνικά πνεύματα άναπαύονται στα Ιερά χώματα τής Βασιλεύουσας, οί δέ Αντίχριστοι ταράζουν συν εχώς τον ύπνο τους, οί τάφοι τους σειόνται, και ή όργή τοϋ Ου ρανού εινε έτοιμη νά ξεσπάση. ’Έ φθασεν ή ώρα νά εκπληρω θούν οί πόθοι τής Φυλής καί οί προφητείες τοΰ άγιου Κοσμά τού Αίτωλού. Αδελφοί! "Ας προετοιμαζώμαστε μέ κάθε τρόπο, προπάντων μ έ τή μετάνοια καί τις πνευματικές άνατάσεις, γιά τή μεγάλη ώρα τής Ελλάδος, όταν θ ’ άκουσθή ό κεραυνός τοϋ Ουρανού* (Από τό Μ. Τεύχος τοϋ Ν ικολάου Ί . Σ ω τη ροπο ύλου «Θά ζήση ή Ε λλά ς» , σελ. 55)
Γ
§ Ο Ρ Τ ύ Α & Π 0 Μ Η Αδελφότης «Ό Σταυρός» έ&υκλϋφάρησε τό Έορτολόγιον τσέπης τοϋ 2012, αφιερωμένο στην ίερωαύνη.
Τό Έορτολόγιον τιμάται 1 εύρώ. ’Αποστολαί ανω των 50 τεμαχίων δεν θά έπιβαρύνωνται μέ ταχυδρομικά. Διά παραγγελίας ά π ευ θ ύ ν εσ θ ε είς: Βιβλωπωλεϊον «Ό Σταυρός», Ζωοδ. Πηγής 44,108 81 Αθήνας., τηλ. 210/3805539.
156
0 ΣΤΑΥΡΟΣ
Ποΰ αγάπη πρός τον Πατριάρχη; ασφ ά τω ς μετέβη στό “Αγιον Πρ"Ορος ό Πατριάρχης Κωνσταν τινουπόλεως κ. Βαρθολομαίος, καί Ιε ρ έ ς Μονές τού επιφύλαξαν θερ μή υποδοχή. Ό λίγοι μόνο μοναχοί διαμαρτυρήθηκαν γιά τις δηλώσεις του και τις ενέργειες του σέ βάρος τής Ό ρ θο δόξου Πίστεως. Βεβαίως ό Πατριάρχης στό "Αγιον "Ορος δή λωσε, ότι δέν άπεμπολεϊ τίποτε άπό τήν Πίστι. ’Αλλ’ αύτή ή δήλωσι όφείλεται στη διπλωματία καί διγλωσσία τοϋ Πατριάρχου. Ό Προκαθήμενος τή ς Ό ρ θ ο δ ο ξ ί α ς εινε τόσο πολύ Οίκου μενιστής, ώστε και κατά τή διπλωματική δήλωσί του δ έ ν μπό ρεσε ν’ άποκρύψη τόν Οίκου μενισμό του. Διότι ώμίλησε γιά «Ρωμαι οκαθολική Εκκλησία» καί γιά «ένωσι τών Εκκλησιών ». Παρά τήν ύποκριτικότητά του έδειξε δηλαδή, ότι πιστεύει στήν ϋπαρξι πολλών Ε κ κλησιών, όχι μιας κατά τό Σύμβολο τής Πίστεως, καί τόν Παπισμό θεωρεϊ Εκκλησία. Πώς λοιπόν έγινε δε κτός άπό τις Ι ε ρ έ ς Μονές, στις ό ποιες μετέβη; Καί πώς ηγούμενοι τον εγκωμίασαν; Ή αγάπη εινε ή κορυφαία τών άρετώ ν, ή μ ά λλο ν ή σ υ ν ισ τα μ έν η τών άρετών καί «πλήρωμα νόμου» (Ρωμ. ιγ' 10). Και έρωτοΰμε: Οί μο
ναχοί, οί όποιοι διά του Μοναχι σμού έπιδιώκουν τήν τελειότητα καί λέγουν, ότι μεταξύ μοναχού καί λαϊκού ύπάρχει τεραστία άπόστασι, έχουν άγάπη; Αγαπούν είλικρινώς τόν Πατριάρχη; Ό λίγες έξαιρέσεις ύπάρχουν βεβαίως. Ά λ λ ’ οί πολλοί μοναχοί δέν άγαποϋν πραγματικώς τόν Πατριάρχη. "Αν τόν άγαποϋσαν πραγματικώς, θά τόν ήλεγχαν ώς φορέα τής παναιρέσεως καί πανθρησκείας τοϋ ΟΙκουμενισμοϋ, γιά νά μετανοήση καί νά σωθή. Ό ια τρός, πού άγαπά τόν άσθενη, δίνει σ’ αύτόν πικρά φάρμακα, γιά ν’ άπαλλαγή άπό τήν άσθένεια καί νά γίνη ύγιής. Δυστυχώς τό κομποσχοϊνι δέν συνυπάρχει πάντοτε μέ τήν ά γάπη. Δυστυχώς μοναχοί, μάλιστα οί ήγούμενοι, υπηρετούν τή σκοπι μότητα. Τό "Αγιον Ό ρ ο ς ήταν άλ λοτε ή ’Ακρόπολι τής Όρθοδοξίας. Άλλά τώρα δέν δικαιώνει αύτό τόν ύψηλό χαρακτηρισμό. Δόξα όμως τω Θεφ, διότι στό Ά γιο ν Ό ρ ο ς ύπ άρχουν καί ολίγοι μοναχοί άξιοι τής μοναχικής ιδιότητάς των. Καί όσον όλιγώτεροι εινε, τόσον άξιώτεροι εινε. Παναγιώτατε! “Οσοι σάς επ α ι νούν καί σάς εγκωμιάζουν, αύτοί δέν σάς άγαποϋν μέ άληθινή άγά πη. "Οσοι λυπούνται γιά τις παρεκ κλίσεις σας άπό τήν Πίστι καί προσ 0 ΣΤΑΥΡΟΣ
157
εύχονται γιά σάς καί σάς ελέγχουν, στήν εκπομπή «Σαββατοκύριακο αύτοί σάς άγαποϋν είλικρινώς, διό στή ΝΕΤ» στις 18.9.2011! Κατ’ άρχάς θά θέλαμε νά σημει τι θέλουν νά διορθώσετε τήν πνευ ματική πορεία σας γιά τή δόξα τής ώσουμε, ότι ή επιθυμία τών δύο αυ Ό ρ θ ο δ ο ξ ί α ς καί γιά τή δική σας τών έλληνίδων πολιτικών νά σωθή σωτηρία. "Ο ρ θοπο δή σ ετε λοιπόν ή Πατρίδα μας είνα ι ένα θετικό π ρ ός τήν άλήθεια, ορθοτομ ήσ ετε στοιχείο. Τό άρνητικό όμως είναι, τό λόγο τής άληθείας, καί τότε, ό ότι άμφότερες υπηρέτησαν ή υπη σοι ά ληθώ ς σάς άγαποϋν, θά εύ~ ρετούν δύο κόμματα, τά όποια ε ί φρανθοΰν, διότι έξ αιτίας σας θά ναι αύτά, πού μέ τις πολιτικές τους δ οξα σ θ ή ό Θ εό ς καί ή Ε κ κλ η σ ία ώδήγησαν τήν Πατρίδα μας στά του, καί θά τύχετε καί σείς «σωτη "πρόθυρα τής καταστροφής. Είναι ρίας μετά δόξης αιωνίου» (Β' Τιμ. β' δυνατόν πρόσωπα, πού εύθύνονται γιά τήν κρίσι, πού διέρχεται ή Πα 10). τρίδα μας, νά τήν άπαλλάξουν καί Σωτήρες οί καταστροφεϊς; νά τή σώσουν άπ’ αύτή; Είναι δυνα ά πήγαινα και μέ τόν Διάβολο τόν νά αύτοπροδάλλωνται ώς σωάν ήταν νά σώσω τήν Πατρίδα τήρες οί ολετήρες τοΰ "Εθνους, οί μου». Αύτό δή λω σ ε ή κ. Ν τόρα καταστροφεΐς; Μπακογιάννη, π ρ ό εδ ρ ο ς τοϋ κόμ Σ υ ν ερ γ α σ ία μ έ τον Διάβολο! ματος «Δημοκρατική Συμμαχία», '4 -'πάρχει όμως καί κάτι άπείρως σέ συνέντευξί της στόν δημοσιο άρνητικώτερο καί άποκρουστιγ ρ ά φ ο Νίκο Χ α τζη νικολάου στό κό στις δηλώσεις τών πιο πάνω ποκεντρικό δελτίο ειδήσεων τοϋ ΑΕ- λιτικών,αύτό δέ είναι ή συνεργασία ΤΕΚ στις 19.10.2011, σέ έρώτησί τους μέ τόν Διάβολο, Τό νά συνερ του έάν θά έπήγαινε στις Βρυξέλ γασθη βεβαίως κανείς μέ τόν Διά λ ες μέ τόν Πρωθυπουργό νά δια βολο είναι τρόπος τού λέγειν. Δυσ πραγματευτή μέ τούς Εύρωπαίους τυχώς όμως τά γεγονότα άποδειήγέτες, στήν ύποθετική περίπτωσι κνύουν, ότι μία τέτοια συνεργασία πού ήταν αύτή άρχηγός τής αξιω έχει πολλές φορές γίνει άπό τούς ματικής άντιπολιτεύσεως, άντί τοϋ κυβερνώντες τις τελευταίες δεκα κ. Σαμαρά. ετίες στήν Πατρίδα μας καί σ’ αύτή «Γιά νά σωθή ή χώρα, έγώ θά είχαν ένεργό συμμετοχή καί οί δύο συνεργαστώ και μέ τόν Διάβολο», προαναφερθεΐσες πολιτικοί. Ό πο είχε δηλώσει καί ή υπουργός Παι λιτικός γάμος, τό αυτόματο διαζύ δ ε ία ς κ. "Αννα Δ ια μ α ν τ ο π ο ύ λ ο υ γιο, ή άποποινικοποίησι τής μοιχεί
Θ
ΠΑΡ ΑΚΑ ΛΟΥΜΕ Μ’ Α Ν Α Ν Ε Ω Σ Ε Τ Ε ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ
158
0 ΣΤΑΥΡΟΣ
ας, οί άμβλώσεις, ή άφαίρεσι τού βαθύτατα τόν πιστό έλληνικό λαό. θρησκεύματος άπό τις ταυτότητες, Ά ς γνωρίζουν όμως, ότι ό Διάβο ή ελεύθερη συμβίωσι, ή καϋσι των λος δέν έπιθυμεί τή σωτηρία τής νεκρών, ή συγκάλυψι τής μασονίας, Πατρίδος μας, άλλά τήν όλική, εί ή προνομιακή μεταχείρισι τών χιλι δυνατόν, καταστροφή καί έξαφάνιοστών, ή κατάργησι τής έξομολο- σί της. Καί άς άντιληφθοϋν έπιτέγήσεως στα σχολεία, τό άντιεκκλη- λους, ότι, έάν ή χώρα μας έχει φθάσιαστικό μένος, ή ύπέρογκη αϋξησι σει στις ή μέρες μας στο χείλος τής τών ταχυδρομικών τελών τών θρη καταστροφής, αύτό όφ είλετα ι σ’ σκευτικών κα'ι άλλων εντύπων είναι αύτή άκριβώς τήν συνεργασία άρ μερικά μόνον άπό τά γεγονότα αύ- χόντων καί άρχομένων μέ τόν Διά τά, πού άποδεικνύουν, ότι ή συνερ βολο διά τής διαπράξεως σωρείας γασία τών πολιτικών άρχόντων μας θανασίμων άμαρτιών, καί τήν έν γέμέ τόν Διάβολο είναι κάτι παραπά νει άποστασία μας άπό τόν Θεό. νω άπό άγαστή. Έ ά ν προσθέσουμε Ά ς μετανοήσουμε λοιπόν όλοι καί τή συμμετοχή κάποιων πολιτι καί άς έπιδιώξουμε τή θεϊκή καί όχι κών μας, συμπεριλαμβανομένω ν τήν σατανική συνεργασία, έάν θέ καί τών κυριών Μπακογιάννη καί λουμε νά σωθούμε ώς άτομα, ώς οι Διαμαντοπούλου, σέ μυστικές συν κογένειες καί ώς Έ θ ν ο ς. αντήσεις τής περίφημης Λέσχης « Κ λ είσ τ ε τις τη λεο ρ ά σεις» Μπίλντερμπεργκ, τότε ό καθένας λείστε τις τηλεοράσεις». Αύ μπορεί ν’ άντιληφθή, ότι ή σχέσι τός ήταν ό τίτλος μιας ομιλίας πολιτικών τής Ελλά δο ς καί Διαβό τοϋ μακαριστοϋ μητροπολίτου λου στούς χαλεπούς καιρούς μας «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» \ κάθε άλλο παρά σχήμα λόγου είναι, Μηνιαίο Όρθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό άποτελεϊ δυστυχώς άπτή πραγματι * * * κότητα, έχει δέ ξεπεράσει κα'ι αύΙδρυτής: Επίσκοπος πρ. Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ τές τις προσδοκίες τοϋ μισοκάλλου Ιδιοκτήτης: Όρθόδ. Ίεραποατ. Αδελφότης «Ό Σταυρός» έχθροϋ τοϋ άνθρωπίνου γένους.
Κ
Θ εϊκή, όχι σατανική συνεργασία "ς άφήσουν λοιπόν οί πολιτικοί μας τις βλάσφημες διακηρύξεις τους περί συνεργασίας μέ τόν Διά βολο καί άς φροντίσουν νά συνεργασθοϋν μέ τόν Θεό. 'Η εύκολία, μέ τήν όποία λαμβάνουν στά χείλη τους τό όνομα τοϋ Διαβόλου καί ή άπουσία άπό τά ϊδια χείλη τοϋ ονό ματος τοϋ Θεοϋ λυπ εί καί θλίβει
Α
Ζωοδόχου Πηγής 44 · 106 81 Αθήνα, τηλ. 210/ 3805539 & 210 / 3826100
Εκδότης: Παναγιώτης Ί . Πετρόπουλος Αιόλου 35 · 153 51 Κάντζα Διευθ υντής Συντάξεω ς: Νικόλαος Ί. Σωτηρόπουλος - τηλ. 210/ 6659056 Προϊστάμενος Τυπογραφείου ’Αθαν. Κοκονός, Αιόλου 35 · 153 51 Κάντζα Σ υ ν δ ρ ο μ ή (έτ η σ ία ) Ε σ ω τ ε ρ ικ ο ύ : 15 € Κύπ ρ ο υ 20 € . Ε ξ ω τ ε ρ ικ ο ύ : 30 € . Επιταγές, εγγραφές, επιστολές κ.λπ. στή διεύθυνσι: Π ερ ιο δ ικ ό « Ό Σ τ α υ ρ ό ς» Τ .Θ . 3415 (Κ .Τ .Α .) · 102 10 Αθήνα.
0 ΣΤΑΥΡΟΣ 1 5 9
ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ Ταχ. Γραφείο Γλυκών Νερών Αριθμός Άδειας 14
ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ ΡΟΗΤ ΡΑΥΕ
ΕΛΤΑ ΗβΚβηκ Ρ®3§
1631 Αρ, Πλ/σης 109
Φλωρίνης Αύγουστίνου, ή οποία, άν καί έχουν περάσει τριάντα περίπου έτη άπό τότε, πού έκφωνήθηκε, κυ κλοφορεί μέχρι σήμερα καί είναι τόσο έπίκαιρη, όσο ποτέ άλλοτε. Πράγματι, ούδέποτε άλλοτε στό παρελθόν ό έλ λ η ν ικ ό ς λαός αίσθάνθηκε τόσο έπιτακτική τήν άνάγκη νά κλείση τ'ις τηλεοράσεις, όσο στις ήμερες μας. "Αργησε πολύ ό λαός μας νά καταλάβη τό κακό, πού τοϋ έκανε ή τηλεόρασι. Κατήργησε τό οικογενειακό του άσυλο. Θά επιτρέπαμε σ’ ένα κακοποιό νά είσέλθη στό σπίτι μας γιά νά κλέψη καί νά φονεύση, ή σ’ ένα άνήθικο καί άκόλαστο πρόσωπο γιά νά άσελγήση και νά βιάση; ’Ό χι, ποτέ. Καί όμως, μέσω τών τηλεοράσεων, είσήλθαν τις τελευταίες δεκαετίες στά σπίτια μας άναρίθμητοι δολο φόνοι, κακοποιοί, βιαστές, παιδε ραστές καί άλλοι παλιάνθρωποι, οί όποιοι, μέ τά πλούσια σέ αισχρότη τα, βία καί άκολασία θεάματα, πού μάς προσέφεραν, κακοποίησαν βά ναυσα τις ψυχές μας, μέ τήν άδεια καί έγκρισί μας, τά δέ σημάδια άπό τήν κακοποίησι αύτή μόνο μία ειλι κρινής καί δακρύβρεκτη έξομολόγησι μπορεϊ νά έξαλείψη, καί αύτή όχι τελείως, διότι τό Ιερό καί φιλάν θρωπο αύτό Μυστήριο σβήνει β ε βαίως τήν ένοχή καί παρέχει τήν ά160
0 ΣΤΑΥΡΟΣ
Ταχ. Γραφ, Γλ. Νερών Αριθμός Αδειας 14 ΕΛΛΑΣ - ΗΕΙ_!_Α3 1631 Αρ. Πλ/σης 109
Β
φεσι, άλλά τά σημάδια μένουν γιά νά μάς θυμίζουν τις πτώσεις μας, μέ τις όποιες λυπήσαμε τόν σταυρωθέντα δι’ ήμάς Κύριό μας Ίησοϋ Χριστό. Ε κ τ ό ς όμως άπό τά αισχρά καί βδελυρά θεάματα μάς προσέφερε καί άλλα πολλά κακά ή τηλεόρασι. Χλεύασε καί μυκτήρισε τά ιερά καί όσια τής Φ υλής μας. Κατασυκοφάντησε τήν Ε κ κ λ η σ ία μας. Δια στρέβλωσε τήν Ιστορία μας. Υ π η ρέτησε πολλάκις ξένα, ύποπτα καί σκοτεινά συμφέροντα καί πρόδωσε τήν άποστολή της. Καί τώρα πιά, ώς έπιστέγασμα, επιχειρεί νά άφαιρέση άπό τόν χιλιοπροδομενο λαό μας τό μόνο, πού τοϋ έχει άπομείνει, τήν ελπίδα του. Έ μ ε ϊς άς μή τό έπιτρέψωμε αύτό, άλλά παράλληλα μέ τήν παρακολούθησι τών ειδήσε ων, τις όποιες ώς άνθρωποι έχομε άνάγκη νά πληροφορηθοϋμε, άς έντρυφοϋμε καί στό άντίδοτο τών δυσαρέστων ειδήσεων, στις καλές καί εύχάριστες είδήσεις, τά «καλά νέα», τό Εύαγγέλιο, τήν 'Αγία Γρα φή, τήν πνευματική αύτή τηλεόρασι, γιά νά λάβωμε θάρρος, πίστι, έλπίδα καί παρηγοριά. Αύτή τήν τηλεόρασι, έάν θέλωμε νά σωθούμε, άς έχωμε άνοικτή ήμερα καί νύκτα, καί νά μή κλείσωμε ποτέ.
