« Έ μ ο ί μ // γ έ ν ο ιτ ο καιιχάσΟαι εί μή έν τω σταυρω τού Κ υ ρ ίο υ ή μ ώ ν Ί η σ ο ΰ μ οι κοσμος εσταυρωται κάγώ τω κο σμώ» (Γαλ. 6,14).
Ταχυδρ. Διεύθυνσι: Τ.Θ. 3415, (Κ.Τ.Α.) 102 10 ΑΘΗΝΑ
Μ Η Ν ΙΑΙΟ Ν ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ 0ΡΓΑΝ0Ν Ο Ρ 0 Ο Δ Ο ΪΟ Υ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ
ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ’πϊ ταϊς έορταϊς των Χ ριστουγέννων καί τού νέου έτους συνήθεια επικ ρα τεί ν’ άνταλλάσσωνται ευχές. Μ υριάδες εύχές. Οί ίδ ιες εύχές, στε ρεότυπες:^ «Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα». Άλλα μέ τις τυπικές αυτές εύχές τί έπιτυγχάνεταΐ; Α πλώς εκφράζεται ό πανανθρώ πινος πόθος γ ια μια ευτυχισμένη ζωή. Ό λ ο ι άνεξαιρέτω ς, μι κροί και μεγάλοι, θέλουμε να ζοϋμε ευτυχισμένοι. Άλλ’ έρωτάται· Ποιά είνε ή πηγή τής αληθινής ευ τυχία ς; Μ ήπως τα πλούτη και τά υλικά άγαθά; Μ ήπως οί σαρκικές ήδονές και οί διασκεδάσεις; Μήπως οί τιμές καί οί δόξες; Μήπως ή γνώσι καί ή επιστήμη; Ασφαλώς όχι- τό άποδεικνύουν μυριά δες παλαιότερα καί νεώτερα παραδείγμ ατα μεγι στάνων τοΰ πλούτου, πού μέσα στους ύλικούς τους θησαυρούς καί τις απο λαύσεις αίσθάνθηκαν την πίκρα της ζωής καί την άπογοήτευσι καί αύτοκτόνησαν. Κάπου άλλου, λοιπόν, εινε ή ρίζα, ή μυστική πηγή τής αληθινής εύτυχίας. Πού; Άκούσατε, παρακαλώ. Ώ ς επίσκοπος, πάντοτε μέν, άλλ’ ιδιαιτέρω ς τώ ρα τις άγιες ήμέρες έχω καθήκον νά τονίσω, ότι ή μυστική πηγή τής πραγματικής ευτυχίας τού αν θρώπου είνε μία. Καί αύτή εΐνε ό Θεός, είνε ό Κύριος ήμών Ιησ ούς Χριστός, τού όποιου αύτές τις ήμέρες εορτάζουμε τήν ένανθρώπησι. Τό είπε ό ϊδιος: «Έγώ είμι ή όδόζ καί ή αλήθεια καί ή ζα> ή » (Ίωάν. 14, 6), δηλαδή ή άληθινή, ή ευτυχισμένη ζωή. Π ράγματι ό Χ ριστός μέ τήν ύπέροχη διδασκαλία του π ε ρί άγάπης, μέ τό ασύγκριτο μεγαλείο τής άγιας του ζωής, μέ τήν ύπερτάτη θυσία του γιά τον άνθρωπο, έγινε Σωτήρας καί άσφαλής οδηγός, άνοιξε τό δρόμο, που οδηγεί τον άνθρωπο σε άνώτερο είδος ζωής, πνευματικής ζωής,
Ε
ι·:ί ό ς
ξ'
ΛΘΙΙ.ΝΛ
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012
Λ1ΊΘ. ΤΚνΧΟίΣ 574
ευτυχισμένης ζωής, ζωής γ ια την ο ποία πλάσθηκε ή καρδιά του ανθρώ που. Κ αι όπω ς το ψάρι δεν μ πορεϊ να ζήση εξω άπό τό νερό, και αν ακό μη τό βάλουμε πάνω σέ χρυσή α μ μουδιά, άσ φ υκτιά, σ παράσ σ ει, π ε θαίνει, έτσι και ό άνθρωπος εξω άπό τό Θεό δεν αναπαύεται, άλλ’ άσφυκτιά, σπαράσσει και πεθαίνει, εστω και άν ζή μέσα στη χλιδή και στον πλούτο, μέσα στά αγαθά τού τεχνι κού π ολιτισ μ ού. Κ αι ά π ό δ ειξ ι των λεγομένων μας είνε τό γεγονός, ότι ποτέ άλλοτε ή άνθρωπότης ώς σύνο λο δεν έζησε σέ τόσο μεγάλη αγωνία, σέ τόσο αγχώδη κατάστασι, όσο στις μέρες μας, που ό πολιτισμός, ένώ τό σο θα υμάζεται γ ιά τά τεχνολογικά του έπιτεύγματα, αποδείχθηκε ψευδοπολιτισμός, πολιτισμός χωρίς Θεό, πού, λόγω έλλείψεως αγάπης, κινδυ νεύει νά γίνη ό τάφος τής άνθρωπότητος. Ό π ω ς τόνισε ό Ρώσος Σολζενίτσιν, ό όποιος όσο λίγοι έζησε την α γω νία τοϋ ψευδοπολιτισμοϋ τοϋ αίώνος μας, όλα τά κακά, που μάς βρή καν, μάς βρήκαν διότι ξεχάσαμε τό Θεό. Ναί, ά γα π η το ί μου! Ό κόσμος λησμόνησε, περιφρόνησε, καταπάτη σε τό θέλημα τοϋ Θεοϋ, όπω ς αότό έκφράζεται μέσα άπό τ'ις σελίδες τοϋ ίεροϋ Ευαγγελίου. Αύτό ισχύει δυσ τυχώς και γιά την άγαπητή μας Πα τρίδα. Κ αί έτσι, σάν συνέπεια μιάς τέτοιας άφρονος ζωής, επέρχονται οί εκτροπές, τά αναρίθμητα σκάνδαλα, ή παντοειδής κρίσι σ’ όλους τους το μείς, σ τά άτο μ α , σ τις οικογένειες, στην κοινω νική κα ι έθνική ζωή, ή χρεω κοπία, ή δυστυχία. Β ρισκόμα
στε π ρ ο α διεξόδου. Υ π ά ρ χει όμως μία διέξοδος. Υ πάρχει μία όδός. Εϊνε ή όδός τοϋ Χ ρ ισ το ύ . ’Ώ εάν π ι στεύαμε όλοι οί άνθρω ποι και α π ο φ ασ ίζαμε νά ζήσουμε και νά πολιτε υ θ ο ϋ μ ε ό π ω ς θέλει ό Χ ρ ισ τό ς! Μ πορεϊτε νά φαντασθήτε τί θά ήταν ή Ε λλά ς, άν όλοι οί Έ λληνες, άνδρες καί γυναίκες, νέοι καί νέες, άρχοντες καί άρχόμενοι, κλήρος καί λαός, ζούσαμε σύμφωνα μέ τη διδασκαλία τοϋ Ε υα γγελίο υ; Ή Ε λ λ ά ς, ή άγα πητή μας Πατρίς, -τ ό πισ τεύω -, θά ήταν ή ευτυχέστερη χώ ρα τοϋ κόσμου, μιά χώρα όπω ς τήν ώραματίσθηκε ό άείμνηστος διδάσκαλος τοϋ γένους Α δα μ ά ντιος Κοραής, πού είπε, ότι ή Ε λ λ ά ς μόνο μέ τήν εφ αρμογή τοϋ Εύαγγελίου θά άποκτήση τό τελειό τερο πολίτευμα καί θά γίνη ευτυχής. Γ ι’ αύτό ώς επ ίσ κ ο π ο ς συνιστώ, πάντοτε μέν, άλλ’ ιδιαιτέρω ς τις ά γι ες αύτές ήμερες, ν’ ανοίξετε όλοι τό ι ερό Ευαγγέλιο καί νά διαβάσετε έπιμελώς τήν περίφημη έπί τοϋ όρους ο μιλία τοϋ Κυρίου ήμών Ίησοϋ Χ ρι στού, που περιέχεται στά κεφάλαια 5, 6 καί 7 τοϋ κατά Μ ατθαίον Ε ύα γ γελίου. Νά εισθε δέ βέβαιοι, ότι μέσα στη μελέτη καί εφαρμογή τών άθανάτων λόγων τοϋ Χριστού, όπω ς εί πε κάποιος νεώτερος κήρυξ καί φ ι λόσοφος, θά βρεθή τό κλειδί μιάς μυ στικής καί άληθινής ευτυχία ς, πού τώ ρα μ αταίω ς άναζητεϊται μ ακριά άπό τό Χριστό. Αύτό τό είδος τής ζωής, τής άνωτέρας έν Χριστώ ζωής, πού ικανοποιεί όλους τούς ευσεβείς πόθους τοϋ αν θρώπου, εύχομαι όλοψύχως σέ όλους σας.
(Από τό βιβλίο τού μακαριστού Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου «Απολογισμός 6ης ίετίας», σελ. 326-328)
2
0 ΣΤΑΥΡΟΣ
ΕξΜΩβΜθ£Ιΰς-Εαο.φ!ΐλακίσεως τοϋ η. Έφραίμ
Η Α Ν Θ Ρ Ω Π ΙΝ Η Δ ΙΚ Α ΙΟ Σ Υ Ν Η τοϋ κ. Νικολάου Ίω. Σωτηροττούλου | ■' Δικαιοσύνη τής Ελλά δος δεν ώς σκάνδαλο, καί πολύς καί έπί πο έκλεισε στις φυλακές σωματ λύ χρόνο μέχρι σήμερα δημιουργήέμπορους και έμπορους ναρκωτι θηκε. θόρυβος, και ό θόρυβος αύκών, Επίσης δεν έκλεισε στις φυ τος τίς οίδεν έπί πόσον άκόμη χρό λακές κλέπτες πολιτικούς κα! αν νο θά συνεχισθή. Ά λλ’ έρωταται: Ή θρώπους τους, ο! οποίοι κατέκλε ύπόθεσι Βατοπαιδίου είνε δντως ψαν και ρήμαξαν τό δημόσιο ταμείο σκάνδαλο, και ό π. Έφραίμ είνε όν καί ώδήγησαν τήν Ελλάδα σέ χρε τως αίτιος σκανδάλου λόγω των άνοκοπία κα! την καταχρέωσαν σέ ξέ ταλλαγών άκινήτων μεταξύ τής Ί ε νους τοκογλύφ ους καί τήν υπο ράς Μονής καί τοϋ Κράτους; Πολ δούλωσαν καί τήν κατεξευτέλισαν λοί ΘεωροΟν τό σκάνδαλο καταπαγκοσμίως, περιήγαγαν δέ μεγά * σκευασμένο γιά λόγους σκοπιμό λο μέρος τοϋ Ελ λ η νικο ύ λαού σέ τητας. Έ γινα ν εξεταστικές επιτρο δεινή οικονομική κρίσι, ώστε άν πές, τό θέμα έρευνήθηκε κα! δεν άθρωποι, ο! όποιοι δεν έχουν πίστι ποδείχθηκε, ότι μέ τίς άνταλλαγές στο θεό, ν’ άπελπίζωνται καί ν' αύ- άκινήτων ό π. Έφραίμ ζημίωσε τό τοκτονοΰν. Ή Ελληνική Δικαιοσύ Κράτος. Μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι νη έκλεισε στή φυλακή ένα καλό των Αθηνώ ν δηλώνει, ότι ό π. Έ γερο, τον ηγούμενο τής Ίεράς Μο φραίμ δέν ζημίωσε τό Κράτος καί νής Βατοπαιδίου, τον πατέρα Έ τό σκάνδαλο είνε κατασκευασμέ φραίμ, και έπραξε τοϋτο τήν παρα νο. Ναί, δέν ζημίωσε τό Κράτος ό π. μονή των Χριστουγέννων, μεγίστης Έφραίμ, άλλά καθηκόντως ένδιαεορτής τής Εκκλησίας. "Εχει παρα- φ έρθηκε γιά τό συμφέρον, τά δι τηρηθή, δτι κατά τις μέγιστες εορ καιώματα καί τήν περιουσία τοϋ μο τές τής Εκκλησίας ό Διάβολος δΓ ναστηριού. Ό ηγούμενος τής Ίεράς Μονής οργάνων του μέ διαφόρους ασε βείς τρόπους επιτίθεται κατά τής Βατοπαιδίου Έφραίμ δέν είνε τυ Γϊίστεως. Ή Πίστι πάντοτε πολεμεϊ- χαίο πρόσωπο. Είνε προσωπικότης. ται άπό χριστομάχους καί έκκλησι- Έ χ ε ι πνευματικότητα, τής όποίας ομάχους, άλλα κατά τις μέγιστες ε στερούνται οί κατήγοροί του. Κατά τήν ομολογία προσώπων, τά όποια ορτές πολεμεΐταιπερισσότερο. Ή ΰπόθεσι Βατοπαιδίου άπό τά τον γνώρισαν καί έξωμολογήθηκαν κατευθυνόμενα και σκανδαλοθηρί σ’ αύτόν, είνε χαρισματικός. Πολύ κα Μ.Μ,Ε. προβλήθηκε κατά κόρον Ικανός, πολύ δεξιός κήρυξ τοϋ λό 0 ΣΤ Α ΥΡΟ Σ
3
γου, καί πολϋ ελκυστικός μέ ελκτι ρούσε νά κατηγορήση τον Πατρι κή δύναμι τη χάρι και τήν άγάπη άρχη ώς εφοπλιστή! Δικαιούται καί ή Εκκλησία νά ετου Χριστοϋ. Βρήκε τό Βατοπαίδι χη περιουσία, άρκεΐ νά τήν άξιοποισέ κακή κατάστασι και πνευματι κούς καί ύλικώς. Και τό άνακαίνισε ή και νά τήν χρησιμοποιή γιά τΙς και ύλικώς καί πνευματικώς. 120 ει- πραγματικές άνάγκες της καί γιά νε σήμερα οί μοναχοί τοΰ Βατοπαι- φιλανθρωπία. "Οταν κανείς βρίσκε δίου. Σέ μία εποχή τόσο υλιστική ται σέ μεγάλη οικονομική άνάγκη, καί σαρκολατρική, πώς έλκύσθηκαν δέν πηγαίνει σέ βουλευτή ή υπουρ τόσα πρόσωπα στό μοναστήρι καί γό γιά νά ζητήση βοήθεια, σέ παπά άφωσιώθηκαν ψυχή καί σώματι στό ή δεσπότη πηγαίνει... Χριστό καί άσκοϋνται μέ άσκησι, Θά είπούν μερικοί: Δ έ ν ύπάργια τήν όποία ό λαός μας λέγει «βα- - χουν στό Βατοπαίδι καί πράγματα, ρειά ή κα λογερική»; 'Ο Χριστός γιά τά όποια μπορούμε νά άσκήσωτούς εϊλκυσε, καί ό καλός δούλος με κριτική; Βεβαίως καί στό Βατο του Έφραίμ. Καί έγινε τό Βατοπαί- παίδι υπάρχουν πράγματα, γιά χά όδι ένα μοναστήρι μέ παγκόσμια ά- *ποΤα δύναται νά άσκηθή κριτική. κτινοβολία. Τό θαυμάζουν καί τό ε “Ολοι οί άνθρωποι καί όλα τά άνπισκέπτονται όχι μόνο μικροί και θρώπινα έχουν τις άτέλειές τους ταπεινοί τής γής, άλλα καί μεγάλοι και ύπόκεινται σέ κριτική, μόνον ό καί τρανοί άπό τό Εσωτερικό καί ά- Χριστός είνε τέλειος. Ά λ λ ’ αυτή ή ώρα δέν είνε καιρός γιά κριτική, εί πό τό Εξωτερικό. Τό Βατοπαίδι έχει μεγάλη περι νε καιρός γιά ύπεράσπισι τής περί ουσία. Ά λ λ ’ έχει καί μεγάλα έξοδα λαμπρης Ίεράς Μονής Βατοπαίδικαί μεγάλη φιλανθρωπία. Κατηγο- ου και του άξιου ήγουμένου της. ρεϊται τό μοναστήρι γιά τήν περιου Κατασκευασμένο τό σκάνδαλο σία του. Ά λλ’ ή περιουσία είνε τού Βατοπαιδίου. Ά λ λ ’ άς ύποθέσωμε, μοναστηριού, δέν εινε κανενός μο~ ότι είνε πραγματικό. Τότε όμως γι ναχοϋ. Τό μοναστήρι εινε πλούσιο, ατί φυλακίζεται ό τι. Έφραίμ καί δέν άλλ’ οί μοναχοί εινε άκτήμονες. Ό πήγαν στή φυλακή καί οί εμπλεκό Πατριάρχης Αλεξάνδρειάς άγιος Ι μενοι στό σκάνδαλο πολιτικοί, άλλα ωάννης ό Έλεήμω ν ήταν άκτήμων καί μή πολιτικοί; Λέγουν οί κατήγο καί ζοϋσε ζωή άσκητική. Ή Ε κ κ λ η ροι τοΰ π. Έφραίμ, ότι όλοι εϊμεθα σία όμως τής Αλεξάνδρειά ς είχε Ισοι απέναντι του νόμου, δέν πρέ στόλο, τά πλοία έκαναν διαμετακο- πει νά γίνωνται διακρίσεις καί εξαι μιστικό εμπόριο, -καί τά κέρδη χρη ρέσεις, καί συνεπώς όρθώς ό ηγού σιμοποιούνταν γιά φιλανθρωπία. μενος φυλακίσθηκε. Ά λ λ ’ έπί τή Ά λ λ ’ ένας κακοπροαίρετος καί φι βάσει τοΰ αύτοϋ επιχειρήματος έλοκατήγορος άνθρωπος θά μπο ρωτάται: Άφ οϋ όλοι εϊμεθα ϊσοι άπ» 4
0 ΣΤΑ ΥΡΟ Σ
Κύριος τούς μή δεδιωγμένους, άλ λα τούς δεδιωγμένους. Ώ ς πρός δέ τούς ασεβείς και τούς διώκτες των ευσεβών τί προβλέπει ό θεόπνευ στος λόγος τής Γραφής; Αίωνία δυστυχία κα! καταισχύνη. Ό άν θρωπος δέν αύτοδημιουργήθηκε ωροΟν, δτι 6 βάναυσος διωγμός κα! δέν εμφανίσθηκε αύτομάτως. τοϋ π. Έφραίμ άφείλεται σέ πολιτι Ε κ ε ίν ο ς , ό όποιος δημιούργησε κή σκοπιμότητα καί άντιχριστιανικό τόν άνθρωπο μέ νού κα! συνείδησι, καί άντιεκκλησιαστικό πνεύμα. Και οπωσδήποτε θά τόν κρίνη κα! θά γι’ αύτό πιστός λαός καί επιφανή τόν κατακρίνη, θά τόν δικάση κα! πρόσωπα τοϋ Εσ ω τερ ικ ο ύ , άλλα θά τόν καταδικάση, άν χρησιμοποί καί τοΰ Εξωτερικού, ιδίως της Ρω ησε τό νοϋ του γιά πονηριές κα! δοσίας, διαμαρτύρονται έντάνως γιά λιότητες κα! καταπάτησε τή συνείτό διωγμό. Ά λλ’ άπό τό διωγμό ό η δησί του. γούμενος τοϋ Βατοπαιδίου άποδει- *- Τό σχετικώς μικρό τούτο άρθρο, κνΰεται πιστός δούλος τοϋ Χ ρ ι τό όποιο γράφτηκε γιά πολύ μεγά στού, διότι «ττάντες οι θέΑοντες εύ- λο θέμα, κατακλείω μέ ένα λόγο, σεβώς ζην έν Χρ^στφ ΊησοΟ διω- τόν όποιον ό μακαριστός Μητροπο χβήοονται» (Β ' Τιμ. γ' 12), Ό διω λίτης Φλωρίνης Αύγουστινος είχε γμός γιά τον π. Έφ ρα ίμ είνε τιμή πει γιά τήν άνθρωπίνη Δικαιοσύνη: καί δόξα. Γιά τούς ευσεβείς, οί ό « Άφ ’ότου ή άνθρωπίνη Δικαιοσύνη ποιοι ύφίστανται διωγμούς, ό Χρι καταδίκασε τόν Θεάνθρωπο, στο στός είπε: «Μακάριοι οί δεδϊώγμέ- πρόσωπό της έγκολάφθηκε ανεξί νοι» (Ματθ. ε' 10), Δέν μακάρισε ό τηλο στίγμα, αιώνιο στίγμα»... έναντι το Ο νόμου, γιατί οί άλλοι έμπλεκόμενοι στην ύπόθεσι Βατοπαι*· δίου, πολιτικοί και μή, δέν φυλακίσθηκαν; Όπως φαίνεται, δλοι εϊμε8α Ισοι, άλλα μερικοί είνε... πιο ί σοι! 01 άνθρωποι της Εκκλησίας Θε
Ή Αδελφότης «Ό Σταυρός» έκυκλοφόρησε τό Ε ο ρ τολόγιου ταέπης τοϋ 2012, αφιερωμένο στην ίερωσύνη. Τό Έορτολόγιον τιμάται 1 εύρώ. Άποστολαί άνω τών 50 τεμαχίων δέν θά έπιβαρύνωνται μέ ταχυδρομικά. - Γιά παραγγελίες άπευθύνεσθε εις: Βιβλιοπωλεϊον «’Ο Σ τ α υ ρ ό ς » , Ζω οδ. Π ηγής 44, 106 81 Α θ ήνα , 1 τηλ. 210/3805539.
0 ΣΤ Α ΥΡΟ Σ
5
Α Ν Α Γ Κ Η Π Α Ρ Ρ Η Σ ΙΑ Σ Μέρος Α' ήν 7η Ίανουαρίου ή Εκκλησία έ- άνδρες εινε ό Ιωάννης. Ό Ιωάννης εινε μέγας, ό μεγα ώρτασε τον προφήτη και πρό δρ ο μ ο καί βαπτιστή Ιω ά ν ν η . Οί λύτερος μέχρι τήν εποχή τοΰ Χρι τρεις τίτλοι του δείχνουν τή μεγα- στού, γιά πολλούς λόγους. Ά π ό λωσύνη του. Ό άρχάγγελος Γαβρι τούς πολλούς δέ λόγους αναφέ ήλ προεϊπε τή μεγαλω σύνη του ρουμε εδώ ένα, τήν παρρησία του. στον πατέρα του Ζαχαρία: «Έσται Άπό τις πολλές και μεγάλες αρετές μέγας ενώπιον τοΰ Κυρίου» (Λουκ. του επιλέγουμε τήν παρρησία, διό α' 15). Πολλοί εινε μεγάλοι ενώπιον τι αύτή ζητείται περισσότερο στην τοΰ κόσμου. Ά λλ’ ενώπιον του Κυ εποχή μας, ιδίως άπό εκπροσώπους ρίου πόσοι εινε μεγάλοι; Μέγας ώ« τής Εκκλησίας, καί αύτή σπανίζει νομάσθηκε καί ένας Ηρώδης, άλλ’ περισσότερο, και γΓ αυτό πολλές ήταν θηριώδης, άλήστου μ ν ή μ η ς 4 μάχες τής Ε κ κ λ η σ ία ς χάνονται. έγκληματίας. Πραγματικώς μέγας Χάνονται ή μέ τήν έννοια, ότι δέν ύπήρξεν ό Ιωάννης, διότι τή μεγα δίνονται, ή μέ τήν έννοια, ότι δί λωσύνη του προκήρυξε και διακή νονται άτόνως καί αποτυγχάνουν, Ή λέξι «παρρησία», άπό τις λέ ρυξε διά του άρχαγγέλου ό ούρανός. Καί όταν ό Ιωάννης έξετέλεσε ξεις «παν» καί «ρήμα», σημαίνει τό τήν αποστολή του ώς προφήτης καί νά λέγη κανείς πάσαν τήν αλήθει πρόδρομος καί βαπτιστής, καί ή κα- αν, ολόκληρη τήν άληθεια, όχι α κοήθεια των άνθρώπων τόν έκλεισε κρωτηριασμένη, όχι μόνο τό ευχά στή φυλακή καί φαινόταν έξουθε- ριστο μέρος τής άληθείας, άλλα και νωμένος, ό Χριστός, ό ένανθρωπή- τό πικρό καί δυσάρεστο, τό όποιο σας Θεός, ό όποιος γνωρίζει άκρι- δημιουργεί αντιδράσεις καί απαιτεί βώς τήν άπαξία καί τήν άξία καθε- θάρρος, τόλμη, ηρωισμό γιά νά λενός, έπλεξε τό εγκώμιο του Ιωάν χθη. Οί δειλοί λέγουν μόνο τά ευ να υ καί έκτος άλλων έγκωμιαστι- χάριστα, καί έπιμελώς αποφεύγουν κών λόγων είπε καί τούτον: «Α μήν νά είποΰν τά δυσάρεστα, γιά νά μήν λέγω ύμϊν, ούκ έγήγερται έν γεννη- έχουν συνέπειες. Οί θαρραλέοι λέ τοϊς γυναικών μείζων Ίωάννου τοΰ γουν και τά δυσάρεστα άψηφώντες βαπτιστοϋ» (Ματθ, ια' 11). Αλήθεια τις συνέπειες. Ό προφήτης καί πρόδρομος καί σάς λέγω, γυναίκα δέν γέννησε άνδρα μεγαλύτερο άπό τόν Ιω άννη βαπτιστής Ιωάννης είχε παρρησία. τόν βαπτιστή. Μέχρι τήν εποχή τοΰ Δ έν φοβόταν τίποτε. Καί ήλεγχε Χριστού ό μεγαλύτερος άπό τούς τήν άμαρτία καί ανομία καί ασέβεια
Τ
6
0 ΣΤΑΥΡΟΣ
πρός όλες τίς κατευθύνσεις. ’Ήλεγχε και λαό καί άρχοντες. Κα'ι ήλεγχε μέ γλώσσα αύστηρή, διότι δέν ύπέφερε τήν κακοήθεια, καί δι ότι ήθελε νά συγκλονίσπ και νά φέρη ψυχές σέ μετάνοια. Άπό τό ελεγκτικό κήρυγμα τοϋ Ίωάννου παραθέτουμε έδώ, μετα φράζουμε και σχολιάζουμε τρία χω ρία τοϋ Ματθαίου κα'ι ένα τού Μάρ κου. «Ίδώ ν πολλούς τών Φαρισαίων κα'ι Σαδδουκαίων ερχομένους έπί τό βάπτισμα αύτοϋ εϊπεν αΰτοϊςΓεννήματα έχιδνών, τίς ύπέδειξεν ύμΐν φυγεΤν άπό τής μελλούσης ορ γής; Ποιήσατε ούν καρπόν άξιον τής μετανοίας» (Ματθ. γ' 7-8). "Οταν (ό Ιωάννης) είδε πολλούς άπό τούς Φαρισαίους καί τούς Σαδδουκαίους νά έρχωνται γιά τό βάπτισμά του, είπε σ’ αύτούς: Τέκνα γεννημένα άπό όχιές, ποιός σάς εί πε, ότι θά ξεφύγετε άπό τή μέλλουσα όργή; Κάνετε λοιπόν έργα, πού είνε καρπός μετανοίας. Άπό τόν Ιουδα ϊκό λαό οί Φαρι σαίοι ήταν ή θρησκευτική τάξι, ή ό ποια εΐχε καταντήσει τάξι ύποκριτών, οί δέ Σαδδουκαίοι ήταν ύλισταί. Έ ν τούτοις καί οί μέν καί οί δέ πήγαιναν νά βαπτισθοΰν άπό τόν Ι ωάννη τυπικώς, όχι άπό πίστι καί συνείδησι τής άμαρτωλότητός των. Γι’ αύτό ό Ιωάννης, σέ ύψηλούς βε βαίως τό νο υ ς, τούς ήλεγξε μέ γλώσσα σκληρή καί άρμόζουσα. Τούς ώνόμασε «γεννήματα έχιδ νών», όχιές, φίδια φαρμακερά. Οί
ύποκριταί κα'ι οί ύλισταί, καίτοι έγιναν «καθ’ όμοίωσιν Θ εοϋ», λόγφ τής ύποκρισίας καί τοϋ ύλισμοΰ τους έξομοιώνονται μέ τά ζώα, γί νονται φίδια φαρμακερά. Καί έπειδή έχουν τήν ιδέα, ότι δέν θά τιμω ρηθούν, ό Ιωάννης τούς λέγει, ότι τούς ξεγέλασε όποιος τούς είπε, ό τι θά ξεφύγουν άπό τήν όργή τοϋ Θεοϋ. Καί γιά νά ξεφύγουν άπό τήν όργή, τούς συνιστφ νά κάνουν έργα μετανοίας. Ά λ λ ο ς τρόπος σωτηρί ας δέν ύπάρχει. « Ήδη δέ καί ή άξίνη πρός τήν ρί ζαν τών δένδρω ν κεϊται- πάν ούν δένδρον μή ποιούν καρπόν καλόν έκκόπτεται καί εις πυρ βάλλεται» (Ματθ. γ' 10). ’Ή δ η δέ καί τό τσ εκο ύ ρ ι είνε κοντά στή ρίζα τών δένδρων, καί κάθε δένδρο, πού δέν κάνει.καρπό καλό, κόβεται σύρριζα κα'ι ρίχνεται στή φωτιά. Προηγουμένως ό Ιωάννης έξωμοίωσε τούς άσεβείς Φαρισαίους καί Σαδδουκαίους μέ ζώα, όχιές. Τώρα τούς έξομοιώνει μέ δένδρα άχρηστα, πού δέν παράγουν κα λούς καρπούς, κα'ι τό τσεκούρι τά κόβει σύρριζα, καί γίνονται καύσιμη ΰλη. Τούτο σημαίνει, ότι άνθρωποι χωρίς μετάνοια καί έργα μετανοίας καταλήγουν στήν κόλασι, ή όποία έδώ συμβολίζεται μέ πΰρ, φωτιά. «Οϋ τό πτυον έν τή χειρί αύτοϋ καί διακαθαριεΐ τήν άλωνα αύτοϋ, καί συνάξει τόν σίτον αύτοϋ εις τήν αποθήκην, τό δέ άχυρον κατακαύσει πυρί άσβεστή» (Ματθ. γ' 12), συνέχεια στή σελ. 12 0 ΣΤ Α ΥΡΟ Σ
7
ΔΥΟ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΗΣ ΓΕΟΣΗΜΑΝΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ Μέρος Α' Του κ. Χρήστου Κ. Λιβάνου ’πιτέλους άπό τις 24.12.2011
Ε
τό Υπουργείο Προστασίας τού
δλοι οί κάτοικοι τής Ε λ λ ά
Πολίτη, διότι πλέον δέν ύπάρχει
δος μπορούν πλέον νά κοιμούν ται ήσυχοι. Τέλος στό φόβο των διαρρήξεων και των κλοπών. Ά ς
λόγος ύπάρξεώς του, έφ’ όσον άπό τήν παραμονή τών Χριστου γέννων, όλοι οί Έ λλη νες αισθά
άφαιρεθοϋν τά κάγκελα άπό τά παράθυρα
νονται άσφαλείς όσο ποτέ άλ
καί οί θωρα-
ύ φ ίσταται
κ ισ μ έ ν ε ς πόρτες άπό
κανένας πλέ ον κίνδυ νο ς ή άπειλή, άπό
τις εισόδους των σπιτιών.
I
Ά ς άποσυνδεθοϋν οί συναγερμοί καί τά άλλα σ υ σ τή ματα
8
λοτε, καί δέν
τήν όποία θά μπορούσε τό Υ π ο υ ρ γ ε ίο αύτό νά τούς π ροστατεύ-
άσφαλείας. Ά ς κατεβούν όί κά μερες άπό τις τράπεζες καί τά δημόσια κτίρια. Τώρα επίσης οί
ση. Ε π ιτ έ λ ο υ ς ό μεγα λύτερος δημόσιος κίνδυνος έξέλιπε. Ό πλέον έπικίνδυνος κακοποιός
"Ελληνες πολίτες μπορούν νά
τής Ελλά δος, αύτός, πού άπο-
κυ κ λ ο φ ο ρ ο ύ ν άφοβα στούς
τελοΰσε τόν φόβο καί τόν τρό
δρόμους, νά είσέρχωνται στις τράπεζες, τά σούπερ-μάρκετ
μο τών πολιτών της, αύτός, πού διεσπάθισε τό δημόσιο χρήμα
καί τά άλλα καταστήματα δίχως τό φόδο μήπως βρεθούν άντιμέτωποι μέ μαχαίρια καί καλάσ-
καί ρήμαξε τά κρατικά ταμεία, αύτός, πού έφ ερ ε μέ τις κακουργηματικές πράξεις του τήν
νικωφ. 'Ά ς παύση καί ή ομάδα ΔΙΑΣ τις περιπολίες της. Ά ς δι-
Ελλάδα στό χείλος της χρεοκο πίας, συνελήφθη καί εύρίσκεται
αλυθή καί ή Άντιτρομοκρατική.
στά χέρια τών διωκτικών άρχών.
Καί, γιατί δχι, άς καταργηθή καί
Μέ τή σύλληψι δε αύτή είναι
0 ΣΤΑΥΡΟΣ
πλέον διάχυτη ή έντύπωσι καί
λόγω άσθενείας, καί ώς έκ τού
βεβαιότητα, ότι έπετεύχθη επι
του δέν προέβαλε καμμία άντίστασι στή σύλληψί του. Κάτι
τέλους ή πολυπόθητη κάθαρσι τής Ελληνικής κοινωνίας, πατά χθηκε ή διαφθορά, ή δε τρόικα ετοιμάζεται νά έγκαταλείψη τήν
παρόμοιο είχε συμβη καί πριν δύο χιλιάδες χρόνια, όταν άστυ-
πατρίδα μας, διότι, όπως άναφ έρ ο υ ν καλά ένη μ ερ ω μ ένες
τις τότε άρχές «μετά μαχαιρών
πηγές, στούς ύπεράκτιους λο γαριασμούς του συλληφθέντος
άλλο «κακοποιό στοιχείο» στον κήπο τής Γεθσημανή. Καί Ε κ ε ί
εύρέθησαν τόσα δισεκατομμύ ρια εύρώ, όσα άκριβώς χρειά ζονται γιά νά
νος δέν προέβαλε καμμία άντίστασί’ μόνο τούς είπε: «Ώ ς έπί
μη δένισ η ή Ε λ λ ά δ α τό δ η μ ο σ ιο ν ο μικό έλλειμ μά της καί νά έξοφλήση όλα τά χ ρ έη της πρός τούς δανειστάς της! Γιά τή σύλληψι τοΰ κακοποι ού επίστρατεύθηκαν ένοπλοι άστυνομικοί, συνοδευόμενοι άπό τόν άρμόδιο εισαγγελέα, οί ό
νομικά όργανα είχαν σταλή άπό και ξύλων», νά συλλάβουν ένα
λ η σ τή ν έξήλθετε μετά μαχαιρών και ξύλων συλλαβεϊν με. Καθ’ ήμέραν πρός ύμάς έκαθεζόμην διδά σκων έν τώ ίερώ, και ούκ έκρατήσατέ με» (Ματθ. 26, 4756). Ασφαλώς οί άγαπητοί άναγνώστες αύτοΰ τού κειμένου θά άντελήφθησαν, ότι άναφερόμα-
ποιοι εύτυχώς δέν χρειάσθηκε
στε στήν πρόσφατη σύλληψι
νά χρησιμοποιήσουν βία, διότι, τό μέν άγνωστο μέχρι τώρα καί
τού πανοσιολογιωτάτου άρχιμανδρίτου κ. Έφραίμ, Η γ ο υ μ έ
άπρόσιτο κρησφύγετο έντοπί-
νου τής Ί. Μονής Βατοπεδίου τού 'Αγίου ’Ό ρ ο υ ς . Δ έν θά ά-
σθηκε μέ εύκολία, ό δέ καταζη τούμενος καί κατηγορούμενος γιά σωρεία έγκλημάτων καί κα κουργημάτων κακοποιός εύρέθηκε κλινήρης στό κελλί του,
σχοληθοΰμε έδώ μέ τό πολυσυ ζητημένο σκάνδαλο τής Μονής Βατοπεδίου, τό όποιο, όπως ύποψιαζόμασταν όλοι οί πιστοί
0 ΣΤ Α ΥΡΟ Σ
9
τόσο καιρό, και όπως άποδει-
σμού, πού δέν μάς στοίχιζε τί
κνύουν πλέον οί ίδιες οί εξελί
ποτε, έφ’ όσον είχε συμβιθασθή
ξεις, είναι προφανώς κατασκεύ ασμα σκοτεινών καί άντιχρίστων δυνάμεων, μέ μοναδικό σκοπό
μέ τό πνεύμα τού κόσμου καί συμμαχήσει μέ τόν Διάβολο. Κάπου-κάπου βέβαια έδιώκετο καί
νά πλήξουν τήν Ό ρθόδοξη Ε κ
κάποιος συνάνθρωπός μας γιά
κλησία, τό Ά γιο ν ’Όρος καί ιδιαι
τήν Πίστι του, άλλά οί πολλοί δέν
τέρως τόν Ό ρ θ ό δ ο ξ ο Μοναχι
έσυγκινοϋντο, έβλεπαν τήν αδι κία καί τόν πόνο τοϋ συνανθρώ
σμό, ή ϋπαρξι τοϋ όποιου άποτελεΐ σοβαρό εμπόδιο στά σχέδιά τους. Ό λίγες μόνο σκέψεις θά
που τους καί σφύριζαν άδιάφορα καί προσπερνούσαν, πολλοί δέ
χαράξουμε τίς κρίσιμες αύτές
κατέκριναν καί τόν διωκόμενο ά-
στιγμές γιά τήν Ό ρθοδοξία καί
δελφό τους γιά τόν διωγμό, πού ύφίστατο, καί έμέμφοντο αύτόν
τό "Εθ ν ο ς μας, καλώντας συγ χρόνως όλους τούς "Ελληνες, ό γιά τίς δήθεν «άκραϊες» καί «φα που καί άν εύρίσκωνται, σέ προ-* νατικές» άντιλήψεις του, οί ό σευχή, έγρήγορσι καί πνευματι ποιες, κατά τή γνώμη τους, ήταν καί αιτία τοϋ διωγμοϋ του. 'Η κακή έπιστράτευσι. Τίς τελευταίες δεκαετίες οί
τάστασι όμως αύτή γιά τούς ολί
περισσότεροι ορθόδοξοι πιστοί,
γους συνειδητούς χριστιανούς έθεωρεϊτο άκρως άνησυχητική, διότι έβλεπαν, ότι ήταν έντελώς
κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί ζούσαμε μιά ζωή άνετη, άκύμαντη, δίχως διωγμούς καί περιπέτειες
άντίθετη άπ’ αύτή, πού προειδο
γιά τήν Πίστι μας, μιά ζωή παντε λώς ξένη πρός τό φρόνημα του Εύαγγελίου. "Ημασταν μέ άλλα
ποίησε ό Χριστός, ότι θά 6 ιώσουν όσοι άποφασίσουν νά Τόν άκολουθήσουν. «Εί εμέ έδιωξαν
λόγια οπαδοί ενός ά κίνδυνου Χριστιανισμού, ενός Χριστιανι
και ίιμάς διώξουσι», εΐπεν ό Χρι στός στούς Α π ο σ τό λ ο υ ς καί
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ
V)
ΟΜΙΛΙΕΣ
Τήν Κυριακή 15 Ίανουαρίου καί ώρα 6:00 μ.μ. αρχίζουν τά βραδυνά κηρύ γματα στην αίθουσα τής Αδελφότητος (όδός Ζωοδόχου Πηγής 44). Όσοι άγαπάτε τό λόγο τοϋ Θεοϋ μπορεϊτε νά προσέρχεσθε στις ομιλίες. Νά ειδοποιήτε δέ νά προσέρχωνται κα'ι άλλοι.
10
0 ΣΤΑΥΡΟΣ
κατ’ έηέκτασι τούς χριστια
ναχών και λαϊκών έχει προκα-
νούς δλων τών αιώνων (Ίωάν.
λέσει μεγάλη άγανάκτησι καί θύελλα διαμαρτυριών. Τις ήμέ
15, 20). «Πάντες οί θέλοντες εύσεβώς ζήν έν Χριατφ Ίησοϋ διω-
ρες αύτές, ό μαρτυρικός Μ η τροπολίτης Ά χ ρ ίδ ο ς Ιω άννης
χθήσονται», προειδοποίησε θεοπνευστως καί ό άπόστολος Παύλος τόν Τιμόθεο καί όλους
εύρίσκεται γιά πολλοστή φορά στις φυλακές τών Σκοπίων, ση
τούς πιστούς (Β ' Τιμ. 3,12). Τόν τελευταίο όμως καιρό οί
κώνοντας τόν δικό του σταυρό. Ή δέ σύλληψι τού άξιοσεβά-
διωκόμενοι πληθύνονται, μέ α
στου Γέροντος Έφραίμ τοΰ Βατοπεδινοϋ στήν Ελλάδα άποτε-
ποτέλεσμα ή έφησυχάζουσα και έν ρςιστώνη ευρισκόμενη ελλη
λεϊ βόμβα πολλών μεγατόνων, ή
νόφωνη και μή Όρθοδοξία σιγά-
όποία, όπως φαίνεται, μέ τήν έ-
σιγά νά αφυπνίζεται καί νά δραστηριοποιήται, Έ κτος Ελλάδος, στήν Ό ρθόδοξη Σερβία ό άπη-
κρηξί της θά άφυπνίση πολλές κοιμώμενες συνειδήσεις στόν τόπο μας.
νής διωγμός τοΰ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ράσκας καί Πριζρένης Α ρ τ ε μ ίο υ και τών συνεργατών του κληρικών, μο
Μ
Ε
Τ
Α
(Συνέχεια στό επόμενο)
Ν
Ο
Ι Α
Το σωτήριο μυστήριο τής μετανοίας εινε ή ανοικτή άγκάλη τοΰ Θεοΰ πατέρα, πού υποδέχεται τό άσωτο παιδί του κάθε φορά πού συναισθάνεται τά άμαρτήματά του καί ξαναγυρίζει μετανοιωμένο στό πατρικό του, στήν Εκκλησία τοΰ Χριστού. Τί λένε οΐ προφήτες και οί πατέρες τής Εκκλησίας; Πώς τοποθετείται όρθοδόξως καί πώς πρέπει νά τελήται, γιά νά φέρη καρπούς; Τήν όπάντησι δίνουν κληρικοί καί έξομολόγοι, πού συνήλθαν σέ ειδικό ιερατικό συνέδριο στή Φλώρινα ύπό τήν καθοβήγησι τοΰ επισκόπου τους η. Αυγουστίνου. Ο ί εισηγήσεις και συζητήσεις τοΰ συνεδρίου είνε συγκεντρωμένες στόν τόμο «Μετάνοια» (σελ. 223). Τιμάται 7 ευρώ. |
ΒιΒλιοπαλίΐο « Ό Σταυρός», Ζ. Πηγής 44, 1068Ϊ Αθήνα, τηλ. 210/3805539.
0 ΣΤ Α ΥΡΟ Σ
11
ΑΝΑΓΚΗ
Π Α Ρ Ρ §§ Σ I Α Έ
συνέχεια άπό τή σελ. 7
Τό φτυάρι του εϊνε στο χέρι του, κα'ι θά καθαρίση τελείως τό άλώνι του, κα'ι θά συνάξη τό σιτάρι στήν άποθήκη, τό δέ άχυρο θά κατακαύση μέ φωτιά, πού δέν θά σβήση πο τέ. Έδώ τούς άσεβεϊς, οί όποιοι είνε επιπόλαιοι κα'ι δέν παίρνουν στά σοβαρά τά ϋψιστα ζητήματα τής πίστεως κα'ι τής ζωής, ό Ιωάννης εξ ομοιώνει μέ άχυρο έν άντιθέσει πρός τούς εύσεβεϊς, τούς όποιους εξομοιώνει μέ σιτάρι. Ό Χριστός έ χει φτυάρι, τό κρατεί στο χέρι του, και μ’ αύτό θά καθαρίση τελείως τό άλώνι του, λιχνίζοντας κα'ι διαχωρί ζοντας τό σιτάρι άπό τό άχυρο. Και τό μέν σιτάρι θά 6άλη στήν άποθή κη, τό δέ άχυρο θά ρίψη σέ φωτιά, πού δέν θά σβήση ποτέ. Τό φτυάρι είνε ή κρίσι τοϋ Χριστού, τοϋ μεγά λου Κριτοϋ. Τό άλώνι είνε ό κό-
σμος. Κατά τή δεύτερα δέ παρου σία και παγκόσμια κρίσι ό Χριστός θά διαχωρίση τελικώς κα’ι τελείως τό σιτάρι άπό τό άχυρο, τούς κα λούς άπό τούς κακούς. Κα'ι ή άπο θήκη, όπου θά συναχθή τό σιτάρι, είνε ή βασιλεία τών ουρανών, όπου θά είσέλθουν οι καλοί. Ή δέ άσβε στη φωτιά, όπου θά ριφθή τό άχυ ρο, εϊνε ή αίωνία κόλασι, ή αίωνία τιμωρία κα'ι δυστυχία, στήν οποία θά περιέλθουν οί κακοί, οί μηδέπο τε μετανοήσαντες. Οί φαύλοι καί άπιστοι δέν είνε δυνατό νά είνε αι ωνίως άσύδοτοι. Σ τή ν παρούσα προσωρινή ζωή οί άνθρωποι δοκι μάζονται, γιά νά λάβη καθένας θέσι στήν αίωνία ζωή άναλόγως τής συμπεριφοράς καί διαγωγής του. (Συνέχεια στο επόμενο)
Ω Φ Ε Λ Ι Μ Α Β Ι Β Λ Ι Α Ί Ω Ν Ε Κ Δ Ο Σ Ε Ω Ν «Ο Σ Ί Α Υ Ρ Ο Ζ » • Μητρ. πρ. Φλωρίνης Αύγουστίνου, Ελ εύ θ ερ α καί ζώσα Εκκλησία, σελ. 2 1 2 ............... 10 εύρώ • Μητρ. πρ. Φλωρίνης Αύγουστίνου, Ό ρ θ ό δ ο ξο ς ναός, σελ. 2 5 4 .................................. 5 » • Μητρ. πρ. Φλωρίνης Αυγουστίνου, Εις στήν Θείαν Λειτουργίαν Α ’ , σελ. 3 4 5 ...... .........5 » • Μητρ. πρ. Φλωρίνης Αύγουστίνου, Εις στήν Θείαν Λειτουργίαν Β ', σελ. 3 5 2 ............... 5 » • Μητρ. πρ. Φλωρίνης Αύγουστίνου, Βασιλεύει τό αγκάθι, σελ. 4 4 1 ... ........................10 » • Μητρ. πρ. Φλωρίνης Αύγουστίνου, Ό έλεγχος, σελ. 3 1 8 ........................................... 8 » • Μητρ. πρ. Φλωρίνης Αύγουστίνου, «Κυριακή», νέα έκδοσι, σελ. 4 1 3 ............ ............ 10 » • Νικολάου Ί. Σωτηροπούλου, θεολόγου, «Ό "Ανθρωπος», σελ. 1 8 1 ............................. 7 » • Νικολάου Ί. Σωτηροπούλου, θεολόγου, «Θά ζήση ή Ελλάς», σελ. 56.... ...................... 3 » • Πνευματικό συμπόσιο;.«Τό Θ εανδρικό Πρόσωπο», σελ. 206................. ................ .....6 » • Πνευματικό συμπόσιο, Τό έργο τοϋ Χριστού συνεχίζεται σελ. 413............................. 7 » • Πνευματικό συμπόσιο, Ή ευπρέπεια τού οίκου τού Θεοϋ, σελ. 240........... ........ ..........8 » • Πνευματικό συμπόσιο, Μετάνοια, σελ. 223......... ............................................ ..........7 » • Άρχιμ. Νικολάου Ε. Αρκά (Ν. ΝτραμουντιανοΟ), «Οικογενειακές αναποδιές» (διηγήματα), σελ. 237..... 6 » • Άρχιμ. Νικολάου Ε. ’Αρκά (Ν. ΝτραμουντιανοΟ), «Νοσταλγίες γιορτινές» {διηγήματα), σελ. 127..... 5 » • Γούλας Παπαγιαννοπούλου-Σμυρνιώτη, «ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ» (Συγκριτική μελέτη), σελ. 285 ..10 »
12
0Π ΑΥΡ0Σ
Ε ύ χ έ ς ανεκπλήρωτες ΐρήσήλθαμε μέ τή χάρι του ΘεοΟ σέ νέο πολιτικό έτος. Οί πολί τες τών μεγαλοπόλεων αύτοϋ τοΰ κόσμου υποδέχθηκαν ώς συνήθως τό νέο έτος μέ φαντασμαγορικά πυροτεχνήματα (τά όποια δυστυ χώς στήν Ιταλία έγιναν αιτία νά φον ε υ θ ο ΰ ν δύ ο άνθρωποι καί νά τραυματιστούν 561), εντυπωσιακές εκδηλώσεις, σαμπάνιες, τραγούδια καί εύχές γιά ειρήνη, πρόοδο, χαρά καί ευτυχία. Οί ίδιες εύχές άντηλλάγησαν και τήν περυσινή πρωτο χρονιά. Πόσοι όμως άνθρωποι καί πόσο βίωσαν τήν πολυπόθητη αύτή χαρά, ευτυχία καί ειρήνη; Ά ς έστιάσωμε τήν προσοχή μας μόνο στήν Πατρίδα μας, άν καί ή πολυδιαφημιζομένη καί πολυσυζητημένη παγκοσμιοποίησι, άλλά καί ή καταπλη κτική τεχνολογική πρόοδος στούς τομείς των μεταφορών καί επικοι νωνιών έχουν μετατρέψει τήν άνθρωπότητα σ’ ένα παγκόσμιο χωρι ό, ούτως ώστε όσα συμβαίνουν σ' ένα μέρος τής γης νά επηρεάζουν έμμεσα ή άμεσα καί τά ύπόλοιπα μέρη τοΰ πλανήτου μας. Δυστυχώς στη Πατρίδα μας, άντί γιά χαρά, είρήνή καί εύτυχία, όπως άλληλοευχηθήκάμε πέρυσι, βιώσαμε όλοι οί "Ελληνες, άλλος όλιγώτερο καί άλλος περισσότερο, κατά τό έτος 2011, θλίψι, κατάθλιψι, τα
ραχή, άβεβαιότητα, άνασφάλεια καί δυστυχία. Αιτία ή συνεχιζόμενη καί έντεινομένη οικονομική κρίσι, ή όποία έχει βυθίσει τή χώρα μας σέ μιά πρωτοφανή ϋφεσι, όμοια τής ο ποίος γνώρισε ή Πατρίδα μας μόνο κατά τή διάρκεια τής Γερμανικής Κατοχής. Πώς όμως έλπίζαμε νά άπολαύσωμε χαρά, ειρήνη καί εύτυχία, τή στιγμή πού οί περισσότεροι νεοέλ ληνες άπαρνηθήκαμε, μέ τόν κο σμικό καί άντορθόδοξο τρόπο ζω ής, ποα ) συνειδητά έπιλέξαμε νά ζοϋμε, τήν πηγή τής άληθινής χα ράς, τόν μοναδικό δοτήρα καί έγγυητή τής εύτυχίας, τόν βασιλέα καί χορηγό τής ειρήνης καί όλων τών άγαθών, τόν Θεάνθρωπο Κύριο Ιησού Χριστό; Πρόσκαιρη και αίωνία κόλασι εω ρούν «καταστροφή» καί «κόλασι» πολιτικοί καί δημοσι ογράφοι τήν πιθανή έξοδο τής Ε λ λάδος άπό τή ζώνη τού εύρώ καί τήν επιστροφή της στή δραχμή. Όλίγοι όμως έχουν συνειδητοποιή σει, ότι ή οδυνηρή αύτή κρίσι, πού βιώνουμε, είναι άποτέλεσμα τής εξόδου μας άπό τό πατρικό σπίτι μας, τήν Ε κ κ λ η σ ία , τής άπομακρύνσεώ ς μας άπό τόν φιλό στοργο Πατέρα μας, τόν Θεό, καί τής άσωτης ζωής, πού ζοϋμε μακρι ά άπ’ Αύτόν. "Οσο δέ δέν συνειδη-
Θ
0 ΣΤ Α ΥΡΟ Σ
13
τοποιοϋν αύτή τήν αλήθεια οί άν θρωποι, τόσο περισσότερο ή κρίσι έντείνεται. Ή κρίσι αύτή, άδελφοί, δέν είναι τίποτε άλλο, παρά ένα προσκλητή ριο άγάπης άπό τό Θ εό Πατέρα πρός τά άσωτα κα'ι άμαρτωλά παι διά του νά μετανοήσουν καί νά επι στρέφουν στήν άγκάλη του. Πόσοι θ’ άνταποκριθοϋν στή πρόσκλησί του; Γιά νά άποφύγωμε τήν πρόσ καιρη κα'ι ύλική «κόλασι» τής έπιστροφής στή δραχμή, εϊμεθα όλοι διατεθειμένοι νά ύποστοϋμε θυσί ες- γιά νά άποφύγωμε όμως τήν αί ωνία καί άτελεύτητη πνευματική κόλασι, πόσοι έπιθυμοϋμε νά έπιστρέψωμε διά τής μετανοίας στό Θεό; Αναπνευστήρας τής Ε λ λ ά δ ο ς ό Χριστός έ μία ραγδαίως άποχριστιανοποιουμένη καί παραπαίουσα ελ ληνική κοινωνία, μία κοινωνία, πού ομοιάζει μέ άσθενή, ό όποιος,.ένφ εύρίσκεται διασωληνωμένος στήν εντατική, προσπαθεί μέ μανία νά άποσυνδεθή άπό τόν άναπνευστήρα, πού τόν διατηρεί στή ζωή, καί ν’ αύτοκτονήση, ή συζήτησι τοϋ θέ ματος τής καύσεως τών νεκρών, πού έχει άρχίσει έδώ καί μερικά χρόνια, είναι άπολύτως φυσιολογι κή. Τόν αύτόχειρα δέν τόν ένδιαφέρει ή ζωή. Έ ά ν τόν ένδιέφερε, θά ήθελε νά ζήση. Αύτός όμως έπιλέγει τό θάνατο, πιστεύοντας, ότι αύτός θά τόν λυτρώση άπό τίς τύ
Σ
ψεις τής συνειδήσεως καί τά βάσα να τής ζωής. Άντί όμως τής λυτρώσεως, τήν οποία τοϋ υπόσχεται ό υ ποκινητής Διάβολος, τόν άναμένει γιά νά τόν φιλοξενήση ό «τόπος τής βασάνου» καί τής αιωνίου κολάσεως. Αναπνευστήρας σωτήριος τής Ελ λ ά δ ο ς είναι ό Χριστός. Αύτή ό μως πασχίζει μέ πείσμα καί έπιμονή ν' άποσυνδεθη απ’ αύτόν. Πηγή καί χορηγός τής ζωής είναι ό Χριστός. Δυστυχώς όμως πολλοί νεοέλλη νες σήμερα έπιλέγουν συνειδητά τήν άπομάκρυνσί τους άπ’ αύτόν καί τόν πνευματικό θάνατο. "Οπως δέ οί σκέψεις ενός αύτόχειρος πε ριστρέφονται γύρω άπό μαύρα, άπελπιστικά καί μακάβρια πράγματα, τοιουτοτρόπως καί οί δραστηριό τητες τών πνευματικώς νεκρών αυ τών νεοελλήνω ν περιστρέφονται γύρω άπό θέματα, πού σχετίζονται όχι μέ τή ζωή, άλλά μέ τό θάνατο, όχι μέ τήν πίστι, άλλά μέ τήν απιστί α, όχι μέ τήν ηθική, άλλά μέ τήν άνηθικότητα, όχι μέ τήν τιμή καί τόν σεβασμό πρός τό ανθρώπινο πρόσ ωπο, άλλά μέ τήν άτιμία, τήν άπαξίωσι, τήν άσέβεια, τόν ευτελισμό καί μηδενισμό τοϋ κατ’ εικόνα καί όμοίωσι Θεού πλασθέντος άνθρώπου. Μακάβρια, άλλά κερ δο φ ό ρ ο ς άνάπτυξι * καϋσι τών νεκρών είναι άπαράδεκτη έξ Ό ρθοδόξου πλευράς καί παντελώς ξένη πρός τήν έλλη-
Η
ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜ Ε Ν’ ΑΝ ΑΝ ΕΩ ΣΕΤΕ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΟΥ Π ΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 14
0 ΣΤΑΥΡΟΣ
νοχριστιανική μας παράδοση. Αύτό τό έχει έπανειλημμένως διακηρύ ξει ή Εκκλησία. Παρ’ όλα αύτά, ά θεοι, άπιστοι καί έκκλησιομάχοι έργάζονται πυρετωδώς γιά τήν έγκατάστασι δύο άρχικώς Κέντρων άποτεφρώσεως νεκρών στή Πατρίδα μας, τό πρώτο στή Θεσσαλονίκη καί τό δεύτερο στό Μαρκόπουλο Αττι κής. 'Ως δικαιολογία οί άλειτούργητοι καί άκοινώνητοι προβάλλουν «κοινωνικά κριτήρια», όπως τόν κο ρεσμό τών κοιμητηρίων, τίς πρόω ρες εκταφές, άλλά καί τόν κόπο, στον όποιο ύποδάλλονται όσοι πο λίτες άναγκάζονται νά μεταβοϋν σέ γειτονικές χώρες γιά νά «υλοποιή σουν τήν προθανάτια επιθυμία (γιά καύση) έκδημούντων συγγενικών προσώπων τους»! Σύμφωνα δέ μέ σχετική άπόφασι τοϋ Δήμου Μαρκοπούλου «πέραν της κοινωνικής διάστασης, ή λειτουργία τοϋ Απ ο τεφρωτηρίου θά έχη καί οικονομι κά όφέλη γιά τό Δήμο». Ιδ ο ύ λοιπόν ένας τρόπος νά είσ έλθουν όλίγα χρήματα στά δημόσια ταμεία- ιδού ένας τρόπος νά δημιουργηθοϋν θέσεις εργασίας καί νά άντιμετωπισθη τό όξύτατο πρόβλη μα τής άνεργίας! Εγχώριοι καί ξέ νοι επενδυτές, έγερθήτε καί έπενδύσετε στά άκρως άναπτυξιακά καί κερδοφ όρα άποτεφρωτήρια τής Ελλάδος! Οί πολιτικοί μας άρχον τες προνοοϋν πριγ άπό έμάς γιά ε μάς. Ή δ η , έξ αιτίας τής οικονομι κής κρίσεως καί εξαθλιώσεως, στήν όποία ώδήγησαν τή χώρα οί πολιτι κές τους, αύξάνονται κατακόρυφα οί αυτοκτονίες, σημειώθηκαν δέ
προσφάτως καί οί πρώτοι θάνατοι κάποιων άστεγων συνανθρώπων μας άπό άσιτία! Έ ά ν ή κρίσι ένταθή καί οί έξ αιτίας της θάνατοι αύξηθοϋν, τότε, λόγψ πενίας τοϋ λαοϋ καί έλλείψεως χώρου στά κοιμητή ρια, ϊσως χρειασθή νά όδηγηθοϋν περισσότερα νεκρά σώματα στά ά ποτεφρωτήρια! Πολλοί ϊσως νά εν θυμούνται τό άναπτυξιακό έκεϊνο σλόγκαν τής Δικτατορίας «κάθε πόλις καί στάδιο, κάθε χωριό καί γυμναστήριο». Έ κ ε ί πού φθάσαμε, πολύ πιθανόν οί νεκροθάπτες πολι τικοί της Ελλά δος, αύτοί, πού μέ τόν παιδοκτόνο νόμο τών άμβλώσεων καί τήν έξοντωτική κρίσι φο νεύουν καί θάπτουν τήν Πατρίδα μας, νά υιοθετήσουν τώρα ένα άλ λο σλόγκαν, δηλωτικό τών μακά βριων προθέσεων καί τής μηδενιστικής ιδεολογίας των Κάθε πόλις καί κρεματόριο, κάθε χωριό καί άποτεφρωτήριο!
«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ» Μηνιαίο Ό ρθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό *
*
*
Ιδρυτής: Επίσκοπος πρ. Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ Ιδιοκτήτης: Όρθόδ. Ίεραποστ. Αδελφότης «Ό Σταυρός» Ζωοδόχου Πηγής 44 β 106 81 Αθήνα, τηλ. 210 / 3805539 & 210 / 3826100 Εκδότης: Π αναγιώ της Ί. Π ετρ ό π ο υ λο ς Αιόλου 35 · 153 51 Κάντζα Δ ιε υ θ υ ν τ ή ς Συντάξεω ς: Νικόλαος Ί. Σωτηρόπουλος - τηλ. 210 / 6659056 Π ρ ο ϊσ τά μ ενο ς Τυπογραφ είου ’Αθαν. Κοκονός, Αιόλου 35 β 153 51 Κάντζα Σ υ ν δ ρ ο μ ή (έ τ η σ ία ) Ε σ ω τ ε ρ ικ ο ύ : 15 € Κ ύ π ρ ο υ 20 € . Ε ξ ω τ ε ρ ικ ο ύ : 30 € . Επιταγές, έγγραφες, έπιστολές κ.λπ. στή διεύθυνσι: Π ε ρ ιο δ ικ ό « Ό Σ τ α υ ρ ό ς » Τ.Ο. 3415 (Κ.Τ.Α.) · 102 10 Α θ ή ν α .
0 ΣΤΑΥΡΟΣ 1 5
ΠΛΗΡΩΜ ΕΝΟ ΤΕλΟΣ Ταχ. Γραφ είο Γλυκών Νερώ ν Α ρ ιθ μ ό ς Ά δ εια ς 14
ΕΛΤΑ
1631 Αρ. Πλ/σης 109
Βενεδίκτου... Εύλογημένος ό ερ χόμενος έν όνόματι Κυρίου..., καί (Τό παρόν κείμενο μάς έστάλη ά άλλα συναφή. Ά ς έρωτήσουν έαυπό τήν Αδελφότητα «Ό ρθόδοξος τούς οί Άγιορείται καί οί Ποιμένες Φωνή» τοϋ Μόντρεαλ). τής Εκκλησίας μας, διατί τόν μνη ρία είναι τά αϊτια μορφώσεως μονεύουν καί κοινωνοϋν μαζί του, ορθοδόξων φρονημάτων: ή πίκαί δέν ύψωσαν φωνήν διαμαρτυρί στις, ή γνώσις κα'ι ή βίωσις. Έ ά ν δέν ας κατά τής ψυχολέθρου νοθείας συνέλθουν έπ'ι τό αύτό τά τρία ταϋτα, άδύνατον νά άποφύγωμεν τάς τής πίστεως. Πίστιν δέν έχο υ ν, πλάνας καί τάς αιρέσεις. Παρατη γνώσιν ή βίωσιν; Πώς άνέχονται τό ρήσατε τούς 'Αγιορείτας καί τούς οίκουμενισ τικόν τοϋτο κήρυγμα Μητροπολίτας τής Εκκλησίας τής τοϋ Οικουμενικού Θρόνου χωρίς Ελλάδος, πού εις τάς προδοτικός * συγκλονισμόν, άφοϋ μόνον δι’ αύτό ένεργεία ς τοϋ Πατριάρχου τόν είναι άρκετόν νά χάσωμεν τάς ψυμνημονεύουν και κοινωνοϋν μαζί χάς μας; Έ ά ν δεχθώμεν τόν Πάπαν του. Είς κάποιαν τών τριών τούτων ώς Άγιώτατον Επίσκοπον Ρώμης, προϋποθέσεων χωλαίνουν. ’Ή είς τότε άνατρέπομεν τήν δογματικήν τήν πίστιν ή είς τήν γνώσιν ή είς διδασκαλίαν τής Εκκλησίας, άπορτήν βίωσιν. Άδύνατον Όρθόδοξος ρίπτομεν τούς βίους καί τούς άγώΧριστιανός, έχων πίστιν είς τόν νας τών άγίων, καί οίκοδομούμεθα Χριστόν, γνωρίζων τήν διδασκαλίαν κατά τρόπον λατινικόν, δηλαδή άντής Εκκλησίας καί τούς βίους τών τιπνευματικόν, πού μόνον είς τόν Αγίων Πατέρων, καί βιών κατά τό Χριστόν δέν οδηγεί. Διότι όλοι οί άδυνατόν μέ άκρίβειαν, νά μή έξε- γώνες τών Ά γίω ν Πατέρων ύπέρ γείρεται άπό τήν άναφανδόν ύπο- τής διαφυλάξεως άλωβήτου τής στηριζομένην καθολικήν αϊρεσιν δογματικής διδασκαλίας έγένοντο τής συμφωνίας τοϋ Σαμπεζύ, ή τής διά τήν προστασίαν τής θεώσεως συμφωνίας τοϋ Μπάλαμαντ, ή τοϋ τοϋ άνθρώπου. Χωρίς όρθά δόγμα Φαναριού τά: Κωνσταντίνου ή πό τα, θέωσις δέν έπιτυγχάνεται. Καί λις, Πρωτοκλήτου λυχνία τε, άγει έ- έν μόνον οίκουμενιστικόν κήρυγμα ορτήν λαμπρόφόρον, δεχομένη τόν άπό τόσον έπισήμου θέσεως άποΠρόεδρον Ρωμαίων Εκκλησίας τής τελεϊ άληθώς δυναμίτιν είς τά θε σεπτής... Ναϊις ή πάντιμος Όρθο- μέλια τής Εκκλησίας. Ιδ ο ύ διατί ή δοξία αγλαΐζεται νϊιν δεχομένη έκ στάσις τών Α γ ιο ρ ειτ ώ ν καί τών Δυσμών σεπτόν Ποιμένα και Πρόε Ποιμένων τής Εκκλησίας άφόβως δρον... 'Έτι δεόμεθα ύπέρ του Άγι- δύναται νά έ ρ μ η ν ε υ θ ή ώς αύτό ωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης τοϋτο προδοσία τής Όρθοδοξίας! Πίστιν δέν έχουν, γνώσιν η βίωσιν;
Τ
16
0 ΣΤΑ ΥΡΟ Σ
