ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΑΣΧΑ. Χρήστος Σαλταούρας

ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΑΣΧΑ

Χρήστος Σαλταούρας Στη μελέτη αυτή θα αναφερθούμε στο Νομικό Πάσχα των Εβραίων όπως αυτό το διδάσκει η Αγία Γραφή. Σκοπός μας είναι να ξεκαθαρίσουμε το πότε έσφαζαν και το πότε έτρωγαν οι Εβραίοι το Πάσχα (Πασχάλιο Αμνό) και να ανατρέψουμε παλαιότερες και νεότερες αιρετικές παρερμηνείες. Ο λόγος που το κάνουμε αυτό είναι διότι οι διάφορες παρερμηνείες περί το Νομικό Πάσχα, προκαλούν παρεμηνείες αναφορικά με τον τελευταίο Δείπνο του Κυρίου Ιησού Χριστού με τους μαθητές του. «Είπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ ᾿Ααρὼν ἐν γῇ Αἰγύπτου λέγων. ὁ μὴν οὗτος ὑμῖν ἀρχὴ μηνῶν, πρῶτός ἐστιν ὑμῖν ἐν τοῖς μησὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ. λάλησον πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν ᾿Ισραὴλ λέγων· τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τούτου λαβέτωσαν ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ οἴκους πατριῶν, ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ οἰκίαν. ἐὰν δὲ ὀλιγοστοὶ ὦσιν ἐν τῇ οἰκίᾳ, ὥστε μὴ εἶναι ἱκανοὺς εἰς πρόβατον, συλλήψεται μεθ᾿ ἑαυτοῦ τὸν γείτονα τὸν πλησίον αὐτοῦ κατὰ ἀριθμὸν ψυχῶν· ἕκαστος τὸ ἀρκοῦν αὐτῷ συναριθμήσεται εἰς πρόβατον. πρόβατον τέλειον, ἄρσεν, ἐνιαύσιον ἔσται ὑμῖν· ἀπὸ τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν ἐρίφων λήψεσθε. καὶ ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕως τῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης τοῦ

μηνὸς τούτου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ πᾶν τὸ πλῆθος συναγωγῆς υἱῶν ᾿Ισραὴλ πρὸς

ἑσπέραν. καὶ λήψονται ἀπὸ τοῦ αἵματος καὶ θήσουσιν ἐπὶ τῶν δύο σταθμῶν καὶ ἐπὶ τὴν φλιὰν ἐν τοῖς οἴκοις, ἐν οἷς ἐὰν φάγωσιν αὐτὰ ἐν αὐτοῖς, καὶ φάγονται τὰ κρέα τῇ νυκτὶ ταύτῃ· ὀπτὰ πυρὶ καὶ ἄζυμα ἐπὶ πικρίδων ἔδονται. οὐκ ἔδεσθε ἀπ ᾿ αὐτῶν ὠμὸν οὐδὲ ἡψημένον ἐν ὕδατι, ἀλλ᾿ ἢ ὀπτὰ πυρί, κεφαλὴν σὺν τοῖς ποσὶ καὶ τοῖς ἐνδοσθίοις. οὐκ ἀπολείψετε ἀπ ᾿ αὐτοῦ ἕως πρωΐ καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψετε ἀπ ᾿ αὐτοῦ· τὰ δὲ καταλειπόμενα ἀπ ᾿ αὐτοῦ ἕως πρωΐ ἐν πυρὶ κατακαύσετε. οὕτω δὲ φάγεσθε αὐτό· αἱ

ὀσφύες ὑμῶν περιεζωσμέναι, καὶ τὰ ὑποδήματα ἐν τοῖς ποσὶν ὑμῶν, καὶ αἱ

βακτηρίαι ἐν ταῖς χερσὶν ὑμῶν· καὶ ἔδεσθε αὐτὸ μετὰ σπουδῆς· πάσχα ἐστὶ Κυρίῳ.

καί διελεύσομαι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ καὶ πατάξω πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους καὶ ἐν πᾶσι τοῖς θεοῖς τῶν Αἰγυπτίων

ποιήσω τὴν ἐκδίκησιν· ἐγὼ Κύριος. καὶ ἔσται τὸ αἷμα ὑμῖν ἐν σημείῳ ἐπὶ τῶν οἰκιῶν, ἐν αἷς ὑμεῖς ἐστε ἐκεῖ, καὶ ὄψομαι τὸ αἷμα καὶ σκεπάσω ὑμᾶς, καὶ οὐκ ἔσται ἐν ὑμῖν πληγὴ τοῦ ἐκτριβῆναι, ὅταν παίω ἐν γῇ Αἰγύπτῳ. καὶ ἔσται ἡ ἡμέρα ὑμῖν αὕτη μνημόσυνον· καὶ ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν Κυρίῳ εἰς πάσας τὰς γενεὰς ὑμῶν· νόμιμον αἰώνιον ἑορτάσετε αὐτήν. ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε, ἀπὸ δὲ τῆς ἡμέρας τῆς πρώτης ἀφανιεῖτε ζύμην ἐκ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν· πᾶς ὃς ἂν φάγῃ ζύμην, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐξ

᾿Ισραὴλ ἀπὸ τῆς ἡμέρας τῆς πρώτης ἕως τῆς ἡμέρας τῆς ἑβδόμης. καὶ ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη κληθήσεται ἁγία, καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν· πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὐταῖς, πλὴν ὅσα ποιηθήσεται πάσῃ ψυχῇ, τοῦτο μόνον

ποιηθήσεται ὑμῖν. καὶ φυλάξετε τὴν ἐντολὴν ταύτην· ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐξάξω τὴν δύναμιν ὑμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ ποιήσετε τὴν ἡμέραν ταύτην εἰς γενεὰς ὑμῶν νόμιμον αἰώνιον. ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα ἕως ἡμέρας μιᾶς καὶ εἰκάδος τοῦ μηνός, ἕως ἑσπέρας. ἑπτὰ ἡμέρας ζύμη οὐχ εὑρεθήσεται ἐν ταῖς οἰκίαις ὑμῶν· πᾶς ὃς ἂν φάγῃ ζυμωτόν,

ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ συναγωγῆς

᾿Ισραήλ, ἔν τε τοῖς γειώραις καὶ αὐτόχθοσι τῆς γῆς· πᾶν ζυμωτὸν οὐκ ἔδεσθε, ἐν παντὶ δὲ κατοικητηρίῳ ὑμῶν ἔδεσθε ἄζυμα» Έξοδος 12:1-20 Ο Θεός διατάζει να εορταστεί το πρώτο Πάσχα των Εβραίων ως εξής : -Τον πρώτο μήνα του Εβραϊκού έτους = Αβίβ/Νισάν -Ο Πασχάλιος Αμνός να σφαχτεί την 14η ημέρα του μηνός. -Να σφαχτεί «πρὸς ἑσπέραν» δηλαδή προς το τέλος της 14ης Νισάν. (Η ημέρα για τους Εβραίους αρχίζει με την δύση και τελειώνει με την επόμενη δύση). -Να φαγωθεί εκείνη την νύχτα. Δηλαδή την νύχτα που ακολουθεί την εσπέρα με την οποία τελειώνει η 14η Νισάν και αρχίζει η 15η Νισάν. Συνεπώς το Πάσχα το έσφαζαν πριν το τέλος της 14ης Νισάν και το έτρωγαν μετά την Δύση, στην αρχή της 15ης Νισάν μαζίμε άζυμα και πικρά χόρτα. Έπρεπε δε να φαγωθεί βιαστικά, με τους συνδετημόνες έτοιμους για φυγή ! -Την ίδια ημέρα (15η Νισάν) ο Θεός έβγαλε τους Εβραίους από την Αίγυπτο. -Η βρώση των αζύμων άρτων διαρκούσε 7 ημέρες 15-21 Νισάν (από την εσπέρα που τελείωνε η 14η Νισάν και άρχιζε η 15η Νισάν έως την εσπέρα που τελείωνε η 21η Νισάν). Και ενώ όλα αυτά είναι απλά και κατανοητά, έκαναν την εμφάνισή τους στην αρχαιότητα αλλά και σε κατοπινούς χρόνους αιρετικοί διαστρεβλωτές της Γραφής και του Νομικού Πάσχα !

ΟΙ ΣΑΜΑΡΕΙΤΕΣ

Οι Σαμαρείτες είναι αρχαία αίρεση του Ιουδαϊσμού. Εκτός των άλλων διαφορών που έχουν οι Σαμαρείτες από τους Ιουδαίους έχουν και διαφορά ως προς τον χρόνο εορτασμού του Νομικού Πάσχα ! Οι Σαμαρείτες σφάζουν τον

Πασχάλιο Αμνό την εσπέρα με την οποία αρχίζει η 14η Νισάν και το τρώγουν την νύχτα που ακολουθεί, δηλαδή την ίδια ημέρα – 14 Νισάν. Ενώ οι Ιουδαίοι σφάζουν τον Πασχάλιο Αμνό προς το τέλος της 14ης Νισάν,πριν την δύση του Ηλίου που σηματοδοτεί την λήξη της 14ης Νισάν, και τον τρώγουν την νύχτα

που ακολουθεί δηλαδή την νύχτα της 15ης Νισάν. Και οι μεν και οι δε, τρώγουν άζυμα με τον Πασχάλιο Αμνό. Επίσης τρώγουν άζυμα όλη την περίοδο από 15-21 Νισάν. Αφού όμως οι Σαμαρείτες τρώγουν το Πάσχα μία ημέρα νωρίτερα από τους Ιουδαίους αυτό σημαίνει ότι τρώγουν άζυμα μία ημέρα παραπάνω από τους Ιουδαίους !!! Δηλαδή οι Ιουδαίοι τρώγουν άζυμα από την 15η Νισάν που τρώγουν και το Πάσχα έως 21η Νισάν = 7 ημέρες όπως λέγει η Γραφή, ενώ οι Σαμαρείτες τρώγουν άζυμα και την 14η Νισάν αφού αυτή την ημέρα τρώγουν το Πάσχα….άρα συνολικά τρώγουν άζυμα 8 ημέρες !!!

ΠΟΤΕ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΕΠΤΑΗΜΕΡΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ ;

«ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ ᾿

ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα ἕως ἡμέρας μιᾶς καὶ εἰκάδος τοῦ μηνός, ἕως ἑσπέρας.

ἑπτὰ ἡμέρας ζύμη οὐχ εὑρεθήσεται ἐν ταῖς οἰκίαις ὑμῶν» Έξοδος 12:18-19 Η φράση «ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα» δεν σημαίνει ότι την 14η ημέρα έτρωγαν Άζυμα. Διότι τα Άζυμα τα έτρωγαν «ἀφ ᾿ ἑσπέρας» από την Δύση δηλαδή του Ηλίου που σήμαινε την έναρξη της 15ης ημέρας. Η φράση δηλαδή είναι όμοια με την φράση από την περιγραφή της εορτής του Εξιλασμού : «ἀπὸ ἐνάτης τοῦ μηνός, ἀπὸ ἑσπέρας ἕως ἑσπέρας σαββατιεῖτε τὰ σάββατα ὑμῶν» -Λευϊτικόν 23:32 που αφορά την ημέρα του Εξιλασμού (10η ημέρα του Εβδόμου μηνός). Το

ειδικό Σάββατο του Εξιλασμού ήταν ΜΙΑ ημέρα – η 10η ημέρα του Έβδομου μηνός- Λευϊτικόν 23: 27 «καὶ τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου τούτου ἡμέρα ἐξιλασμοῦ», η οποία άρχιζε «ἀπὸ ἑσπέρας» της 9ης ημέρας του Εβδόμου μηνός. Έτσι και η ΕΠΤΑΗΜΕΡΗ εορτή των Αζύμων άρχιζε την 15η ημέρα του Πρώτου μηνός «ἀφ ᾿ ἑσπέρας» της 14ης ημέρας και έληγε την εσπέρα της 21ης ημέρας του Πρώτου μηνός. Τα Άζυμα τα έτρωγαν 7 ημέρες (15-21 του πρώτου μηνός) όχι 8 ημέρες (14-21 του Πρώτου μηνός)- «ἑπτὰ

ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε». Αυτό σημαίνει με άλλα λόγια ότι η εσπέρα από την οποία άρχιζε η βρώση των Αζύμων –« ἀφ ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα»- είναι η εσπέρα με την οποία τελείωνε η 14η ημέρα και όχι η εσπέρα με την οποία άρχιζε! Η Γραφή δηλαδή σαφέστατα ορίζει την αρχή της επταήμερης περιόδου κατανάλωσης αζύμων το τέλος της 14ης Νισάν . Δεν διαχωρίζει η Γραφή την επταήμερη περίοδο κατανάλωσης των αζύμων (15-21) Νισάν από μία δήθεν άλλη κατανάλωση αζύμων στα πλάισια της 14ης Νισάν. Αν η επταήμερη κατανάλωση

αζύμων διακρίνονταν από την κατανάλωση αζύμων στα πλαίσια μίας δήθεν ξεχωριστής κατανάλωσης στα πλαίσια του Πάσχα – 14η Νισάν, δεν θα άρχιζε η Γραφή την μέτρηση των 7 ημερών «ἀφ ᾿ ἑσπέρας» της 14ης Νισάν. Αυτό επαναλαμβάνουμε ότι σημαίνει το εξής : Ότι η εσπέρα από την οποία άρχιζε η βρώση των Αζύμων –« ἀφ ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα»- είναι η εσπέρα με την οποία τελείωνε η 14η ημέρα και όχι η εσπέρα με την οποία άρχιζε ! « καὶ θύσεις τὸ πάσχα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου πρόβατα καὶ βόας ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται Κύριος ὁ Θεός σου αὐτὸν ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ. οὐ φαγῇ ἐπ ᾿ αὐτοῦ ζύμην· ἑπτὰ ἡμέρας φαγῇ ἐπ ᾿ αὐτοῦ ἄζυμα, ἄρτον κακώσεως» Δευτερονόμιον 16:2-3 ΟΙ ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ ΒΡΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΒΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΟΥ ΑΜΝΟΥ –« ἑπτὰ ἡμέρας φαγῇ ΕΠ᾿ ΑΥΤΟΥ ἄζυμα» . ΑΡΑ ΟΙ 7 ΗΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΕΣΠΕΡΑΣ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η 14η ΝΙΣΑΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΕΣΠΕΡΑΣ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ! « ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνός, ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν πάσχα τῷ Κυρίῳ. καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτὴ τῶν ἀζύμων τῷ Κυρίῳ· ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε. καὶ ἡμέρα ἡ πρώτη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε· καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα τῷ Κυρίῳ ἑπτὰ ἡμέρας· καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε» Λευϊτικό 23: 5-8 Αφού η 21η Νισάν περιλαμβάνεται στη επταήμερη εορτή των αζύμων και αφού από 14-21 Νισάν έχουμε 8 ημέρες και όχι 7…αυτό σημαίνει ότι η εσπέρα της 14ης Νισάν με την οποία αρχίζει η βρώση των αζύμων, είναι επαναλαμβάνω η εσπέρα με την οποία τελειώνει η 14η Νισάν και όχι η εσπέρα με την οποία αρχίζει όπως νομίζουν οι Σαμαρείτες ! Πριν μελετήσουμε το γιατί και πως οι Σαμαρείτες παρερμήνευσαν την Αγία Γραφή θα αναφερθούμε στους αιρετικούς της εποχής μας και θα πούμε ΓΙΑΤΙ ακολουθούν πολλοί από αυτούς τον Σαμαρειτικό τρόπο σκέψης…την Σαμαρειτική διαστροφή !

ΟΙ ΑΖΥΜΙΤΕΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ

Πολλές ομάδες αιρετικών παραδέχονται ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε την 14η Νισάν. Αυτό λέγει και η Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτό λέγει και η Γραφή : «ἦν δὲ παρασκευὴ τοῦ πάσχα, ὥρα δὲ ὡσεὶ ἕκτη· καὶ λέγει τοῖς ᾿Ιουδαίοις· ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑμῶν. οἱ δὲ ἐκραύγασαν· ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν» Ιωάννης 19:1415 « Οἱ οὖν ᾿Ιουδαῖοι, ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν· ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη τοῦ σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν» Ιωάννης 19:31 Ο Ιησούς πέθανε στις 14 Νισάν παραμονή του Ειδικού Σαββάτου της 15ης Νισάν – « ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνός, ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν πάσχα τῷ Κυρίῳ. καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτὴ τῶν ἀζύμων τῷ Κυρίῳ· ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε. καὶ ἡμέρα ἡ πρώτη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε· καὶ