HARMONIEN. £f)orsöafj Öen 3lte flfitoöcr 1807.
Første
Concert
FROGRA Förste Afdeling, Ouvertüre. ( I m italianischen
Styl)
Schubert.
Chor. «Der S t u r m "
Haydn. Hört,
hört!
Hört die Winde furchtbar heulen! Tief i m finstern Abgrund tobt der Höllen Geist. Der Donner rollt u n d kracht und mehrt die Angst! Von
Wolke flieht zu Wölk erschreckt der Mond. Jetzt verlischend und
dann blitzend
durch die Luft. Weh uns! Weh uns! 0
sanfte Ruh, o komm doch wieder,
o k o m m doch wieder sanfte R u h ! Grosses Quintett f o r Pianoforle, V i o l i n ,
Viola,
V i o l o n c e l l o g Contrabass a.
A l l e g r o resoluto
b.
Minuetto.
c.
Largo
assai.
Allegrio
& Finale,
Hummel.
vivace.
Allegro
agitato.
Der Jäger Abschied. Herrechor o g H o r n Quintett
Mendelssohn.
Wer hat dich, du schöner W a l d ! aulgebaut so hoch da d r o b e n ! Wohl den Meister will ich loben, so lang noch mein' Stirn' erschallt! Lebewohl du schöner W a l d ! <fr-
s#
Tief die Welt verworren schallt, oben einsam Rehe grasen, und
w i r ziehen fort und blasen,
dasz es tausendfach verhallt! Lebewohl du schรถner W a l d ! Was w i r still gelobt im W a l d , wollen's draussen ehrlich halten, ewig bleiben treu die Alten, bis das letzte Lied verhallt! schirm dich Gott du deutscher
Wald!
Anden Afdeliflg. Sinfonie ( i Es N o . 3.) a.
Adagio &
b.
Andante.
c.
Minuetto.
d.
Finale.
Allegro.
Allegretto. Allegro.
Mozart.
HARMONIEN. Porsùag öen
28öe
îlooemôer
Anden Concert.
1867.
8fifiå S Förste Afdelrag. 1. Concert Ouvertüre
.
Rietz.
2.
Ballade ( A s - d u r ) fror Piano
Chopin.
3.
Divertimento f o r Quartet o g to W a l d h o r n .
Mozart.
a. b. c. 4.
Adagio. Menuotto. Finale.
Allegro.
„Frühlingsbotschaft" for Chor o g Orchester W i l l k o m m e n , heller Frühlingsklang! Nach langem bangem Winterschweigen Willkommen, heller Frühlingsklang! Nun
rührt der Salt sich in den Zweigen
Und
in der Seele der Gesang
Es wandelt unter Blütenbäumen Die
Hoffnung übers grüne F e l d ;
Ein
wundersames Zukunl'tsträumen
Fliesst wie ein Se^cn durch die Welt. So w i r f denn ab was mit Beschwerden, 0 Seele, dich gefesselt h i e l t ; Du
sollst noch wie der Vogel werden,
Der mit der Schwing i m Blauen spielt Der aus den kahlen Dornenhecken Die
rothen Rosen blühend schallt,
Er kann und will auch dich erwecken Aus à%tr—
tiefem Leid zu junger Kraft.
Gade
Und
sind nock dunkel deine Pfade,
Und
drückt dich schwer die eig'ne S c h u l d :
0 glaube, grösser ist die Gnade, Und
unergründlich ist die Huld.
Lass nur zu deines Herzens Tohren Der Pfingsten vollen Segen ein, Getrost, und du wirst neugeboren Aus Geist und Feuerflammen sein. Willkommen, heller Frühlingsklang!
Ånden Åfdeling. 5
Edvard
Sinfonie a.
Allegro
b.
Adagio.
c.
Finale.
energico.
Presto.
i
Grieg.
HARMONIEN. &Gørsoag Öen L9öc Dccemöer 1867.
T r e d i e Concert.
I
i* ü & ai ^ ^. fi MI :ß
Förste Äfdeling. 1.
Ouvertüre „Nachklänge v o n Ossian"
2.
Solo for Piano: a.
„Der W a n d e r e r " af (Transcriptiou
b.
Schubert
af L i s z t ) . . .
Serenata e Uenuelto af M o zart's:
»Don
Juan" ( A r r a n - I
gement af Thalberg)
3.
Gade.
udföres
af
Ilaberbier.
. . . . •'
lste Scene af „Frithjofs Saga" (Frithjofs Heimfahrt)
Solo og Chor
Max B r u c h .
Frithjof. Wie
lustig zieht mein schwarzer Schwan,
Ellida, Furchen auf spiegelnder B a h n ! Ob
König Helge auch aus der Fluth
Im
Grimm den Zauberspuk beschwor
Und
dein Sturme löste die Schwingen —
Mich trug der kühne Nordlantlsmuth Durch Noth und Kampf zum Sieg empor, Vom
mächtgen Jarl den Schoss i h m darzubringen.
Schon grüss ich dich, o Baldurs Hain, Wo In
ich so manche Nacht süssen Träumen zugebracht
0 I n g e b o r g ! wo weilest du n u n ! Hast du in Thiänen meiner gedacht? Ich
folge der Winde, der himmlischen, Z u g ,
Ellida, beeile den schäumenden Flug.
~N»%<
Chor. '
(Gefährten F r i l h j o f s ) .
Es ist so schön, wenn vom fernen Lande Die
Segel kehren zum Heimathstrande.
Wo
Hauch entsteiget dem eignen Heerd,
Und
Rindheilswelt ist dir ewig werth. Frithjof.
Auf
dem Hügel des Vaters i h m pflanzt ich die Linde,
Ob
die zarte noch lebt auf dem G r a b "
Gieb Erde, dein Nass, und den Thau gieb Himmel, herab! Chor der Gefährten. Es ist so schön, venn vom lernen Lande etc. F r i t h j o f. Es ist so s c h ö n !
Anden Afdeling. 5te Sinfonie ( C - m o l l ) a.
A l l e g r o con b r i o .
b
Andante
con
moto.
c
Scherzo,
d.
Finale, A l l e g r o & Presto.
Allegro e
Beethoven.
HARMONIEN. drcรถag Den 3ite 3anuar
1868.
F j e r d e Concert.
-ne
f ? R S C I li 1 Förste Afdeling. 1.
Ouverture, „Rosamunde
2.
To Sange f o r Tenor, a.
Das Veilchen . . . Ein
Veilchen auf der Wiese stand,
gebückt in sich und unbekannt; es w a r ein herzigs Veilchen. Da kam ein' j u n g e Schäferin mit
leichtein Schritt und munterm Sinn
daher, daher, die Wiese her und sang. Ach, die
denkt das Veilchen, w a r ' ich nur schönste Blume der Natur,
ach nur ein kleines Weilchen, bis mich das Liebchen abgeflückt und
an dem Busen malt gedrückt,
ach nur, ach nur ein Viertelstündchen l a u g ! Ach, und
aber ach, das Mädchen k a m nicht in Acht das Veilchen nahm,
zertrat das arme Vi ilchen ! Es sank und strab und heut sich n o c h : und
å
sterb' ich denn, so sterb' ich doch
durch sie, durch sie, zu ihren Füssen doch. Das arme Veilchen! es w a r ein herzig's Veilchen.
Schubert.
Mozart.
0cf b.
Ich wandre nicht
(
Schumann.
W a r u m soll ich denn wandern mit Andern gleichen Schritt, ich
?
pass' nicht zu den Andern
und Liebchen
geht nicht mit.
Man
singt in tausend Weisen
von
Bergen,
Felsenhöh'n:
allein, warum noch reisen die
Heimath ist so schön!
Ich
will j a alles glauben,
-
was draussen wächst und blüht, das Gold der süssen Trauben, w i e s Sonnenfunken
sprüht.
Allein, der Trank der Reben er k o m m t ia auch bieher, wo
m i r mein holdes Leben
ihn reicht, was will ich mehr? Ich geh' nicht ins Gewimmel der grossen weiten Welt, den
klarsten blausten
Himmel
zeigt Liebchens Augenzelt. Und
mehr als
Frühlingswonne
verspricht ihr Lächlen m i r , o zarte meine Sonne, ich
3.
w a n d r e nicht von hier.
Fantasie for Piano over Themaer af „Moses" Tindberg. Engleskare Fra hver Fare
Hvor i Freden
Du
Kjærligheden
bevare
Naadig d e m !
Tager Bo.
l i eld og L y k k e
Sorg og Plage
Hos dem bygge,
Bort du jage,
%
Stedse smykke
Blide Dage
£)
Deres H j e m !
Skjænk de To.
f SÅ,"' 't y yrt å
1
Skab et Eden,
;
S i
•£ 9 r''V""> 1
t
f
4.
Chor af „ W i l h e l m Hil
Tell"
Rossini.
d i g , raske Son af T e l l !
1 d i n Faders Fodspor du træde! Jernniy. 0
m i n Moder, m i n Moder!
Chor. Du
m i n Stolthed o g Glæde
I din Faders Fodspor du træde! Da v i l d i g stedse folge Held. Hil
d i g ! Hil d i g !
Skjondt os ei Pandsret Vor
dækker,
Fjende oi os s k r æ k k e r ;
Th i langt vor Bue strækker, Ved
den vi ere f r i !
Maalet som sine Pligter Schweitzeren aldrig svigter; Naar Fjeldets Son han sigter, Han Nei! Ved
skyder ei f o r b i ! N e i ! han skyder ei f o r b i ! Buen Fjeldets Son er f r i —
Anden Afdeling. 5.
S3
Sinfonie ( N r . 4 . A - d u r ) a.
Allegro
b.
Andante con m o t o .
c.
Con moto
moderato.
d.
Saltarello.
Presto.
Mendelssohn.
vivace.
(v 6©k
J. D. BEYERS KOGTRYKKERI.
-*m
HARMONIEN. rfteรถag รถen 28hc <fe6ntttr 1868.
Femte Concert.
f»
©
Fôrste Afdeling. Sinfonie H - m o l l Cufuldendt) a.
Allegro
b.
Andante con moto.
Schubert.
moderato.
Conceit f o r Strygeinstrumcnter ( 2 V i o l i n c r og Violoncell a.
Larghetto
affettuoso
b.
Musetto.
Allegretto.
c.
A l l e g r o molto
d.
Finale A l l e g r o con fuoco.
Handel. obligate).
& Allegro.
vivace.
Anden Afdeling. Sonate CC-mollJ
for Piano o g Violin . . Beethoven.
a.
A l l e g r o con b r i o .
b.
Adagio cantabile.
c.
Scherzo.
d.
Finale,
Allegro.
-stø
4.
Andante for Violoncell
5.
Solo og Chor. „Frithjof auf der See" . . . Max B r u c h . Chor. So nun schwebt er einher auf der einsamen
See,
Fuhr weit wie der jagende F a l k ; Für die Kämpen an Bord schrieb er Satzung und Recht, Hört den Vikingerbalk! Solo.
(Frithjof.)
Auf dem Schiffe nicht zeit' und im Hause nicht schlaf, Es sind drinnen nur Feinde gestellt! Auf dem Schild schlaf, Viking, das Schwert in der Hand Und den Himmel, den blauen, zum Zelt! Chor. Auf dem Schiffe nicht zeit' etc. Solo. Erhebet die Lanze, die Lanze des K r i e g s , Entfaltet die Fahne, die Fahne des Siegs, W i r ziehen nach südlichen Zonen! Chor. Erhebet die Lanze etc. Wenn es stürmet mit Macht, hiss die Segel empor, Es ist lustig auf stürmender
See'.
Lass es gehn, wie es geht, wer da reffet ist feig, F)s ist lustig aul stürmender Erhebet die Lanze etc. Auf, entfaltet die Fahnen!
See!
HARMONIEN. 2den Soirée for Kammermusik Fredag d. iS. Marts 1868 Kl. 7%.
© 1.
Qvartet for S t r y k e i n s t r u m e n t e r ( N o . 1, G - D u r ) . . M o z a r t . a)
2.
A l l e g r o vivace assai.
b)
Menuetlo, A l l e g r e t t o ,
e)
Andante cantabile.
il)
A l l e g r o molto.
Sonate for Piano og Violoncel (Op. 5 N o . 2, G-Mol)
Beethoven.
a)
Adagio sostenuto
ed
espressivo,
h)
A l l e g r o molto più losto presto.
c)
Hondo.
Allegro.
3.
Ciaccona for V i o l i n
4.
Stor Trio for Piano,
Solo Violin
Bach. o g Violoncel
(l)-Mol)
Mendelssohn.
a)
Molto allegro agitato.
b)
Andante tranquillo.
c)
Scherzo.
d)
Finale.
L e g g i e r o e vivace. A l l e g r o assai
appassionato.
J. D. BEYERS BOGTRYKKERI.
HARMONIEN. .freรถag Den 27ร e W a r t s
1868.
S j e t t e Concert.
5£i
¥RQ6RA i i.
Ouverture. „ L e o n o r c " ( C - d u r No. 3 ) . . Beethoven.
2.
Tre Sange for Tenor a.
Songen sitt. ;/
Tischendorf.
hennar
L i v yver
Barnet
( C h r . Jansoii.) j
I
'/
i
l 'l?
t i
f
I I
Stakkars heimlause Barnet mitt, kor kan du endaa sova? lengtar du inkje aal Fader din tidt, aat Vogga o g Mal og Stova? Stakkars Iredlausa Barnet mitt, vigd med dei heilaste Taaror, kor skal dat ganga nåar dat gjeng kvitt ute i Straum og Baaror? Kor skal dat ganga, nåar Armen min dovnar i Strid og Moda, kor skal dat ganga nåar Foten stinn berre kan kvila og bloda? No eg vankar, baad mod og saar, dar, som eg fram kan vinna, undrast paa, um eg Huset nåar, dar Fa'r din og Gud er inne.
IJ.
Valsbloinen.
( C h r . Janson.)
Og Gjenta ho sprang paa dan raudgyllte Sand, o g Bylgjorna skvalad' og kviskrad' mot Land : „kom ut vesla Gjenta, som leikar i Dans, k o m tak deg av fine Valsblomar ein Krans. Sjaa Vatsmaalet skin som dat skiraste Gull, og Botnen av finaste Leikor er full, fraa Skumtoppen Perlor til Halsband du dreg, med Tjornblomar skulo me kringsetja d e g ! "
-ni
- ~>»4 Og ho so so
Gjenta ho lydde, ho glytte i k r i n g , saag etter Mo'r, men ho saag ingen T i n g , lyfte ho Stakken, stakk Taajarkcn fram, treiv ho ein Yatsblom, som laag dar og svam.
Men fleire og fleire ho saag, og ho gjekk, og fleire og fleire i Fanget ho fekk, og gladare, gladar' ho hoppad og l o g , o g linnare, linnare Bylgjorna d r o g . Og Leiken var troysam, um inkje so lang, snart flaut ho paa liaara med Blomom i Fang, og Bylgjorna suhgo paa skumstraadda G r a v : n o Blomen me tok fyre Blomen me gav." t
c.
Fremad!
(Moiboeh.)
Farvel! Nu brast det sidste Baand, der bandt mit Skib til Havnen; nu gja>lder det med kraftig Haand fremad at styre Stavnen. Min Lykkes Sol bag Skoven sank, j e g kunde det ei hindre, men Evighedens Stjerne blank foran m i g ser j e g tindre. Staa ei min Sang med Graad paa K i n d og stir mod fjerne Kyster
1
her lyder ingen Kvindes Trin og ingen Fugleroster. Her horer du kun Stormens B r a g , nåar den ad Havet vanker, o g Bolgens tunge Hammerslag mod Skibets Egeplanker. Brus hoit min S a n g ! som Vinterblæst, lyld Seilene de hvide, at Skibet som en vælig Hest kan over Bolgen skride. Syng ei om Elskovs falske D r o m , der kommer og forsvinder, syng om de Krællers dybe Strom, der gjennem Sjælen rinder.
Ytr-
••
Quartet
for
Piano,
Violin,
Viola
og- V i o -
loncel
<S& Mozart,
a.
Largo
dc A l l e g r o
b.
Larghetto.
c.
Finale,
f
moderato.
Allegretto.
Introduction ( C h o r ) af „ L u l u
Kuhlau.
a
See her, see der, o see hvilket tryllende Skjær, Orangernes guldblanke Luer og de giddende Druer, og Bladenes skinnende G l a n d s : hvilken Sommerlugldands om den dullende Krands. Nys sorte Trolde i Svovelduften paa rode Skjolde foer gjennem L u l l e n , og Hexekvinder s i g tause snege med gustne Kinder om nôgne Ege. Men nu see pragtfuld Blomsterne folde s i g u d , hor, o hor Vagtlens Slag under hvælvede T a g , hvilken Rosenglôd i Lundens hellige Skjôd og den rislende Bæk gjennem lysgrônne Hæk. og Violerne blaa med de Dugdraaber paa. Nu Glæden skal lyde, og Alle s i g fryde, o Held os, o L y k k e , o Glæde ! Med Blomsterklynger vor Skytsaand omslynger, vor Glæde nu s!»al lyde. og Alle s i g fryde ! o Hekl os, o Lykke ! o Glæde, o Glæde ! o salige L y s t ! nu Alle s i g fryde o salige L y s t ! .
Sinfonie militaire a.
fc*
( G - d u r ] \ ' . \\)
Haydn.
0
Adagio & A l l e g r o .
b.
Allegretto.
c.
Menuetto.
.
d.
Finale.
s
Presto.
™
-
-
J. D. BEYERS BOGTRYKKERI.
- —