Mystique colección CGAC, ARCO/IFEMA

Page 1

Colección CGAC, ARCO/IFEMA

IGREXA DA UNIVERSIDADE 1 decembro 2011 / 7 xaneiro 2012 Horario: de luns a sábado 11:00-14:30 h e 17:00- 20:30 h

A obra Mystique de Carles Congost abre esta exposición que pretende dialogar coa igrexa, a través dunha serie de obras de arte contemporánea que nos levan a ese concepto tanto relixioso como filosófico e literario que é o místico: experiencia moi difícil de acadar na que se chega ao grao máximo de unión da alma humana co Sagrado. Na nave central da igrexa recreouse un cubo branco a modo de sala de exposición convencional onde preside a fotografía La última cena-Gaza do artista multimedia hindú Vivek Vilasini, que recrea a bíblica escena protagonizada por mulleres ataviadas co shador para chamaren a nosa atención sobre a súa problemática social. A fotografía de Jorge Barbi recolle a súa intervención dun minarete que se fusiona coas torres da catedral no ceo compostelán. Manuel Vilariño debuxa unha gran cruz de pemento, cruz efémera e olorosa pola que serpea a pegada dun réptil; símbolo dunha mística pagá. Maria Pia Oliveira fotografa unha instalación monocromática de algodón creando así sensacións de levidade e ascensión. Sofia Jack, cunha pequena escultura de aceiro inoxidable, ironiza sobre a muller de hoxe en día representándoa como unha deusa Shiva de múltiples brazos e múltiples tarefas. Richard Orjis & Anthony Goicolea nun repetitivo autorretrato deste último, para representar unha comunidade relixiosa cuxos membros acaban sendo moi similares entre si. Saíndo da sala e dialogando cos altares das naves laterais podemos ver Aura, a escultura lumínica de Brigitte Kowanz que se xunta coa instalación de Carlos Pazos, un curioso bodegón tridimensional titulado La flor de los errores. Cunha estética pop, a acuarela de Jiri Georg Dokoupil representa unha escena de iluminación relixiosa. O maletín de Antoni Tàpies Amic i amat reinterpreta aquela obra de Llull en que o amigo é o crente e Deus o amado. Na capela, Isaque Pinheiro recrea o mito do milagre das rosas (uns pans que se transforman milagrosamente en rosas protagonizado pola raíña Sabela de Portugal) cun despregamento de elementos de porcelana que forman unha gran rosa. Outra transformación de tipo máis naturalista pero non por iso menos milagroso, énos suxerida Din Matamoro coa súa obra El agua se agitó y se puso blanca, unha interesante pintura plana que adquire relevo coa distancia. No altar maior, Reliquaire de Christian Boltanski composto por caixas ocas de metal que van subindo en forma piramidal e salpicadas

La obra Mystique de Carles Congost abre esta exposición que pretende dialogar con la iglesia a través de una serie de obras de arte contemporáneo que nos llevan a ese concepto tanto religioso como filosófico y literario que es lo místico: experiencia muy difícil de alcanzar en la que se llega al grado máximo de unión del alma humana con lo Sagrado. En la nave central de la iglesia se ha recreado un cubo blanco a modo de sala de exposición convencional donde preside la fotografía La última cena-Gaza del artista multimedia hindú Vivek Vilasini, que recrea la bíblica escena protagonizada por mujeres ataviadas con el shador para llamar nuestra atención sobre su problemática social. La fotografía de Jorge Barbi recoge su intervención de un minarete que se fusiona con las torres de la catedral en el cielo compostelano. Manuel Vilariño dibuja una gran cruz de pimentón, cruz efímera y olorosa por la que serpentea la huella de un reptil; símbolo de una mística pagana. Maria Pia Oliveira fotografía una instalación monocromática de algodón creando así sensaciones de levedad y ascensión. Sofia Jack con una pequeña escultura de acero inoxidable, ironiza sobre la mujer de hoy día representándola como una diosa Shiva de múltiples brazos y múltiples tareas. Richard Orjis & Anthony Goicolea en un repetitivo autorretrato de este último, para representar una comunidad religiosa cuyos miembros acaban siendo muy similares entre sí. Saliendo de la sala y dialogando con los altares de las naves laterales podemos ver Aura, la escultura lumínica de Brigitte Kowanz que se junta con la instalación de Carlos Pazos, un curioso bodegón tridimensional titulado La flor de los errores. Con una estética pop, la acuarela de Jiri Georg Dokoupil representa una escena de iluminación religiosa. El maletín de Antoni Tàpies Amic i amat reinterpreta aquella obra de Llull donde el amigo es el creyente y Dios el amado. En la capilla, Isaque Pinheiro recrea el mito del milagro de las rosas (unos panes que se transforman milagrosamente en rosas protagonizado por la reina Isabel de Portugal) con un despliegue de elementos de porcelana que forman una gran rosa. Otra transformación de tipo más naturalista pero no por ello menos milagroso, nos la sugiere Din Matamoro con su obra El agua se agitó y se puso blanca, una interesante pintura plana que adquiere relieve con la distancia. En el altar mayor, Reliquaire de Christian Boltanski compuesto por cajas huecas de metal que van subiendo en forma piramidal y salpicadas


de curiosas caixas de luz que iluminan uns vellos retratos fotográficos. A peza Hole de Jack Leirner, forma tres ocos minimalistas onde se recollen os restos e detritos de papeis, deseños e marcas. Asentada fronte ao altar maior, Marriage, unha obra irónica e litúrxica de Elmgreen & Dragset. A obra de Mónica Alonso, Color de carne triste 2 forma parte da serie TrB (transplantes de beleza) coa que investiga as diferentes calidades psicolóxicas das cores. Observando no seu contorno ás persoas que sofren de tristeza, angustia ou marxinación, trata de plasmar esas tonalidades apagadas que adquire a pel con esas emocións. Unha carcasa baleira, como pegada da carne, subliña esa tristeza, ese baleiro emocional. Marie-Jo Lafontaine móstranos nun fermoso vídeo a súa contemporánea visión da paixón, mentres Joan Fontcuberta enlaza unha antiga técnica de representación como é o mosaico coa fotografía dixital e internet para, recrear a obra de Gustave Courbet de 1866. A exposición remata coa peza Santiago, unha fotografía da intervención de George Rousse realizada no vestíbulo do CGAC, na que o artista representa o plano topográfico do Fujiyama, un lugar de peregrinación xaponés que dialoga con outro lugar de peregrinación como Santiago.

de curiosas cajas de luz que iluminan unos viejos retratos fotográficos. La

XUNTA DE GALICIA Presidente da Xunta de Galicia Alberto Núñez Feijóo

CENTRO GALEGO DE ARTE CONTEMPORÁNEA (CGAC) Director Miguel von Hafe Pérez

Conselleiro de Cultura e Turismo Roberto Varela Fariña

Xerente Manuel Arroyo Núñez

Director xeral do Patrimonio Cultural José Manuel Rey Pichel UNIVERSIDADE DE SANTIAGO DE COMPOSTELA (USC) Reitor da Universidade da Santiago de Compostela Juan Casares Long Vicerreitor de Estudantes, Cultura e Formación Continua Francisco Ramón Durán Villa Director Área de Cultura Pablo Sampedro Magán Subdirectora Área de Cultura Mercedes Rosón Ferreiro

pieza Hole de Jack Leirner, forma tres oquedades minimalistas donde se recogen los restos y detritus de papeles, diseños y marcas. Asentada frente al altar mayor, Marriage, una obra irónica y litúrgica de Elmgreen & Dragset. La obra de Mónica Alonso, Color de carne triste 2 forma parte de la serie TrB (transplantes de belleza) con la que investiga las diferentes cualidades psicológicas de los colores. Observando en su entorno a las personas que sufren de tristeza, angustia o marginación, trata de plasmar esas tonalidades apagadas que adquiere la piel con esas emociones. Una carcasa vacía, como huella de la carne, subraya esa tristeza, ese vacío emocional. Marie-Jo Lafontaine nos muestra en un hermoso vídeo su contemporánea visión de la pasión, mientras Joan Fontcuberta enlaza una antigua técnica de representación como es el mosaico con la fotografía digital e internet para, recrear la obra de Gustave Courbet de 1866. La exposición finaliza con la pieza Santiago, una fotografía de la intervención de George Rousse realizada en el vestíbulo del CGAC, en la que el artista representa el plano topográfico del Fujiyama, un lugar de peregrinación japonés que dialoga con otro lugar de peregrinación como Santiago.

EXPOSICIÓN Comisariado Christina Ferreira Andrade Montaxe Carlos Fernández Freire, David Garabal Barreiro (CGAC) Oficial de servizo Eloy Blanco Posada (USC) Deseño Cecilia Labella Lozano Rexistro Teresa Jácome Feijóo Restauración Thaïs López Morán Iluminación (USC) David Nespereira Ulla

C GAC

Tradución Jesús Riveiro Costa

CENTRO GALEGO DE ARTE CONTEMPORÁNEA Ramón del Valle Inclán s/n 15704 Santiago de Compostela cgac@xunta.es / www.cgac.org aberto de martes a domingo de 11 a 20 h [luns pechado]

En colaboración coa Universidade de Santiago (USC), o Centro Galego de Arte Contemporánea (CGAC) presenta unha exposición na Igrexa da Compañía cunha serie de obras da Colección Fundación ARCO, Colección IFEMA e Colección Permanente CGAC. En colaboración con la USC, el CGAC presenta una exposición en la Iglesia de la Compañía con una serie de obras de la Colección Fundación ARCO, Colección IFEMA y Colección Permanente CGAC.


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.