&GROOT ENTHOUSIASME

Shirtjes die reiken tot knokige knietjes. Na een schot voor open doel juichen alsof de Champions League-finale is gewonnen: welkom bij de kabouters. Elke zondag om 10 uur staan ze er weer. De jongste is 4, de oudste 7. Hier maken ze, onder leiding van Lukas, Martin, Murèl, Julian en Remi kennis met de basis van het voetbalspel. Een verslag van de eerste training van het seizoen.

Het enthousiasme van de kabouters is grenzeloos op deze druilerige zondagochtend. De creativiteit ook. Is de opdracht: maak stapjes binnen de ‘speedladder’ en schiet daarna op doel?

Logan doet wat er van hem wordt gevraagd en net een beetje meer: hij maakt na zijn stapjes tussen de ladder een radslag, en scoort in één moeite door. Een move waar zelfs Anthony jaloers op zou zijn. Dat hij vlak daarna met zijn schoen vast komen te zitten in het doel doet daar niets aan af.

SPANNEND

Sommige kabouters zijn minder uitbundig. Levi vindt het spannend om mee te doen in de groep. Een fase waar veel kabouters doorheen zijn gegaan. Trainer Martin ziet het onmiddellijk en met een hoofdknikje richting Julian en Remi is het opgelost. Grote jongens die met jou op een apart deel van het veld willen overschieten: dat is maar moeilijk te weerstaan. Al gauw staat Levi met rode wangen op het veld. Nog een paar zondagen, en hij haakt aan bij de groep is de ervaring. Niks moet, alles mag, als het maar ten goede komt aan het spelplezier.

In de rest van de groep hebben ze geen aansporing nodig: bloedfanatiek werken de kinderen de oefeningen af. Zelfs de warming-up, toch niet het meest favoriete deel van veel voetbalteams wordt met overgave uitgevoerd. En dat is ook goed te begrijpen: Wie wil er nou geen cirkels draaien met je armen als een vliegtuig rondom middenstip? Lucy in ieder geval wel. En daarna op de bal gaan zitten en die als skippybal gebruiken? Met glimmende ogen zit Kick op de bal. Rollen over het veld? Ze doen het al voordat de trainer zijn zin heeft afgemaakt.

SNOEIHARD SCHOT

Sommige kinderen hebben al veel beheersing over de bal. Mayla bijvoorbeeld, die behoorlijk haar mannetje staat en al bijna klaar lijkt voor de volgende stap. Dat geldt ook voor haar vriendinnetje Fenna, en Jazz die het de jongens aardig lastig maken in het veld. Zoals Bram, die zijn traptechniek van geen vreemde heeft: zijn moeder staat bij de VR30+1 bekend om haar snoeiharde schot. Bram zelf denkt daar anders over: ,,Ik schiet al veeeeeeeel harder dan mijn moeder.’’

Het enthousiasme van de kinderen blijft de hele training in stand. Dat is soms wel eens anders, zeker bij heel jonge kinderen. Die hebben nog niet de concentratieboog van de oudere kinderen in de groep. Zij mogen soms het afsluitende partijtje overslaan. Deze keer is er niemand die eerder afhaakt: met rode wangen gaan de kabouters op zoek naar het winnende doelpunt

Achterste rij vlnr: Sara Bruinsma (coach), Joel Borghardt, Thorsten Welborn, Amir Ahmidouch, Joas Rikkers, Tijn de Graas, Roni Hakim en Tamara Doves (coach).

Voorste rij vlnr: Tristan Oliviera da Cunha, Boris Vis, Owen Welborn en Max Mul.

J011-1

J012-1

Achterste rij vlnr: Ino Paalman (trainer/coach), Tom Tuithof, Thijs van der Weijden, Arlo Paalman, Teun Koolwijk. Finn van Kraalingen en Arne van Kraalingen (coach).

Voorste rij vlnr: Joris Ligthart, Kick de Graaf, Ciske Knetemann, Sacha Aniba en Lloyd Morris Kramer.

Achterste rij vlnr: Brahim Archaki (coach), Thijs Verberg, James Vu, Lars Tump, Mohannad Alhariri, Roan Schram, Kevin van Oorschot, Jeslyn Bernard, Bram Hille en Alexander Bernard (coach).

Voorste rij vlnr: Khan Unlu, Sven de Groote, Nolan Prins, Daniel Boorsma, Sepp van der Leede, Tim Schilder en Max Kooiker.

J013-1

Achterste rij vlnr: John ten Brink (coach), Julian Wals, Dex ten Brink, Vince Lisser, Finn Loots, Jairo Altman, Dylano Mell, Morrison Kok, Ryan De Boer en Michel Wals (coach). Onderste rij vlnr: Jeffrey Radici, Matthijs Wals, Levi de Kleuver, Sem Kramer, Timo Zandstra, Tijn Numan, Kai Struik en Henk van Vuure.

J014-1

Wat SV Spakenburg nu doet, deed SV Ilpendam in de jaren 70. Plotseling was het team het gesprek van de dag. SV Ilpendam bereikte de hoofdklasse. Daar ging een triomftocht aan vooraf: zeven promoties in elf jaar tijd.

Samen In De Achterhoede

De gebroeders Beuving vormden de achterhoede van dit succeselftal. Roel als linksback, Cor als rechtsback en Ko tussen zijn broers in. Harde werkers, die hun taak precies uitvoerden. Op één onderdeel na: koppen. Daar hadden zowel Roel als Cor weinig trek in. Dat lieten ze over aan Ko, die ook niet dol was op dit onderdeel. Gelukkig hadden ze één van de beste keepers van Noord-Holland achter zich staan Sjaak Hinke. Roel: ,,Hij hoefde nooit te zeggen dat we moesten bukken, want hij wist dat we dat vanzelf deden.’’ De taak van de gebroeders Beuving was overzichte - lijk: zorgen dat de tegenstanders de bal bij ze inleveren en daarna zo snel mogelijk de bal richting middenveld, waar de échte baltovenaars klaarstonden. Joop Lok bijvoorbeeld, die Nico Hinke, Gerlof van der Vliet, Arnold Schirmann of Piet de Goede of in stelling bracht.

HARD WERKEN

Dat je ook zonder kopkracht je mannetje staat hebben de gebroeders Beuving laten zien. Het geheim van het succes? Hard werken. Elke week. Ook als een training werd afgelast wegens slecht weer. Dan maar een rondje dijk. Of trainen op het strand in Wijk aan Zee. Goed voor de kuiten, die toch al bovengemiddeld ontwikkeld waren door het trainingsveld in Ilpendam.

Cor: ,,We trainden op het veld dat nu in het midden ligt, tussen het grasveld en het kunstgrasveld. Het zat vol kuilen. Als het een beetje geregend had zat je tot aan je enkels in modder. Het was loodzwaar maar ik denk dat het ons wel geholpen heeft. We hebben er Ilpendamse kampioenskuiten van gekregen.’’