DE ONMISBARE VRIJWILLIGERS

Waar zou een voetbalclub zijn zonder vrijwilligers? Week in week uit steken tientallen mensen belangeloos de handen uit de mouwen om SV Ilpendam draaiende te houden. Van een bestuurslid tot de trainer van een jeugdteam, van een lijnentrekker tot een biertapper op zondag; zonder vrijwilligers géén SV Ilpendam.

Een bijzondere groep vrijwilligers is de schoonmaakploeg, die er elke maandagmorgen voor zorgt dat de kantine, kleedkamers en de rest van het complex er weer spik en span uitzien na een druk voetbalweek- end. Op papier zijn het negen mannen, maar in de praktijk zijn ze er nooit allemaal tegelijk. Dat maakt ook niks uit, zegt Cees Kramer. ,,We beginnen om een uur of acht en rond half elf zijn we klaar. Dan drinken we een bakkie koffie en nemen we de laatste dorpsroddels door.’’

Ze maken een hoop lol samen, maar er wordt wel degelijk hard gewerkt. Nieuwkomer Wout de Boer blijkt bedreven met de boenmachine en dweilt binnen een mum van tijd de vloer van de kantine weer schoon. De witte tegels blinken je tegemoet.

Sinds enige tijd krijgt de groep versterking van een paar jongens van de Prinsenstichting. ,,Dat heeft bestuurslid Carola Groot geregeld’’, zegt Ben Geus. ,,Die jongens doen allerlei klusjes op het complex, zoals het schoonmaken van de reclameborden en wat onderhoud. We zijn heel blij met ze. Melvin neemt altijd zijn gettoblaster mee, gezellig hoor.’’

Een beetje verjonging in de ploeg is geen overbodige luxe. Bij sommige schoonmakers beginnen de jaartjes te tellen. Maar zolang ze kunnen, gaan ze door. Als dat geen clubliefde is.