Instytucje kultury są zazwyczaj zarządzane przez dorosłych profesjonalistów i profesjonalistki, przygotowujących wydarzenia i rozpowszechniających w społeczności produkty kultury. Młodzież (jakkolwiek byśmy nie określili cezury czasowej dla tego etapu życia) jest w tej perspektywie jedynie jedną z grup docelowych owych działań. Kategorią społeczną ważną, bo pomimo rytualnego załamywania rąk starszyzny – uczestniczy w kulturze najaktywniej.
Młodzież / 2019
Czy zatem wystarczy zbierać i przetwarzać dane o młodzieżowej publiczności, by osiągnąć sukces? Jak przekonują autorki i autorzy niniejszej publikacji – to za mało. Trudność z przygotowaniem oferty leży w różnorodności stylów życia, gustów i potrzeb współczesnych młodych ludzi oraz w szybkości, z jaką pojawiają się i znikają kulturowe trendy.
w instytucji kultury
Młodzi ludzie nie są tylko biernymi odbiorcami, ale aktywnymi podmiotami włączającymi swój gust, wartości i postawy do głównego nurtu kultury. Chcą być niezależni, samodzielnie zajmować się swoim wolnym czasem oraz decydować o tym, w co i na ile się angażować. Szukają owego „trzeciego miejsca”, do którego da się uciec od presji i oczekiwań dorosłych, gdzie będą bardziej „sobą i u siebie”, ale też przeżyją coś niezwykłego z innymi ludźmi. Współcześni młodzi ludzie nie tylko poszukują i próbują różnych nowych rzeczy, ale chcą mieć wpływ na to, co się wydarzy – i brać udział we wspólnym tworzeniu nowych rozwiązań. Pytanie brzmi: czy dorośli – szczególnie w instytucjach – są gotowi na włączanie młodych do współpracy? Jednorazowa akcja, wystawa, spektakl niewiele zmienią. To proces budowania relacji. I chociaż nie ma żadnej magicznej formuły, autorki i autorzy publikacji nie zostawiają nas z niczym, dzieląc się wynikami badań i analiz, merytoryczną refleksją, dobrymi praktykami, podpowiedziami i rekomendacjami. Bezcenne!
dr hab. Iwona Chmura-Rutkowska Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Studiów Edukacyjnych
Młodzież / 2019 w instytucji kultury
Na metapoziomie współczesną kulturę młodych charakteryzują (poza wspomnianą już różnorodnością): juwenalizacja, akulturacja, komercjalizacja, rozwój prosumpcji, indywidualizacja, transkulturacja, digitalizacja i wreszcie traktowanie kultury jako narzędzia wykorzystywanego do zaznaczania swojej tożsamości, a także przeciwdziałania dyskryminacji i wykluczeniu.
Publikacja poseminaryjna cyklu Odbiorcy instytucji kultury ISBN 978-83-62415-55-7
Biblioteka CTK TRAKT 1