Bedrijfs pagina Welverdiend pensioen voor Wim de Vrij

Wim de Vrij gaat na 42 jaar met pensioen en is na een feestelijke lunch volop in het zonnetje gezet. Mooie woorden van Berni Dijkerman en Tjipke Pasma, warme wensen van collega’s, cadeaus en muzikale meesterwerkjes speciaal voor Wim inclusief zang en dans.

Uitgelicht Column

Húskepapier

Foardat jimme tinke: hokker ferhaal krije wy no: ik hâld it netsjes. Al begûn it allegearre mei húskepapier.

Ik hie it sels net iens sa yn de gaten. Mar doe’t ik fan ‘e wike myn boadskippen útpakte, foel it my ynienen op, dat ik dûbel húskepapier ynslein hie. Dus net ien pak fan 12 rôlen, nee twa pakken fan tolve rôlen. No kin it wol duorje fansels, en ik hoech foarlopich net bang te wêzen, dat ik te min húskepapier yn ‘e hûs ha. Mar it die my tinken oan de tiid, dat de koroana pandemy útbruts. Elk oan it hamsterjen, en it húskepapier dat oeral op wie. En net allinne doe. Sadree as it der op liket, dat der te min fan it ien of oar wêze sil, dan begjinne minsken massaal húskepapier yn te slaan.

Fan mysels miende ik te witten, dat ik oan sok soarte fan fratsen net mei die (doch). Mar wêrom dan dochs 24 rôlen húskepapier kocht? Wat makket dat no sa spesjaal, dat wy dêr yn elk gefal genôch fan yn ‘e hûs hawwe moatte?

No komt miskien dan dochs wat in minder smaaklik ferhaal. Mar foaruit mar. Wa’t it net oan doart, hâldt no mar op mei lêzen. Fan ‘e wike kaam it te praat, húskepraat. En wol oer de húskes út ús jeugd. Nostalgysk praat fansels, oer húsketontsjes. Oer de manlju dy’t se ophellen. Dy’t de tontsjes sawat ûnder jin kont wei skuorden, as men net oppaste. Sels ha ik it net mear meimakke, dat wy sa’n tonne hiene, mar ferskillende fan myn freondinnen hiene se noch wol. En fansels sieten se altyd sa’n bytsje bûtendoar, of hielendal bûtendoar, dus it wie in sigerich gedoch. Der lang sitte wie foaral yn de winter gjin opsje!

Vrolijke terugblikken van Alfred Jodocus Kwak concertjes tot dansmoves en bewondering voor zijn tomeloze energie. Voor Wim is muziek de moedertaal van het hart.

Na een glansrijke carrière van maar liefst 42 jaar heeft Wim de Vrij van zijn geliefde Muzieklokaal in St. Annaparochie afscheid genomen. Als gitaardocent heeft Wim generaties leerlingen geïnspireerd en begeleid, en was betrokken bij de totstandkoming van het huidige Seewyn kunsteducatie.

Wim begon zijn muzikale avontuur bij muziekschool Het Bildt en heeft zijn expertise gedeeld bij Muzarthe en sinds 2019 bij Seewyn. Gedurende zijn hele loopbaan stond Wim bekend als een zeer betrokken en enthousiaste gitaardocent die het beste uit zijn leerlingen wist te halen.

Dit werd overduidelijk tijdens zijn slotconcert op zaterdag 15 juli in MFC Ons Huis, waar hij niet alleen lesgaf, maar ook vele concerten en lezingen heeft georganiseerd.

Tijdens dit bijzondere optreden kreeg het publiek een uniek kijkje in de opbouw van Wims gitaarlessen aan de hand van optredens van zijn leerlingen.

Van beginners tot vergevorderde leerlingen, elke fase werd belicht met uitleg over de aangeleerde technieken en ondersteund door zorgvuldig gekozen muziekstukken. Het repertoire was divers en omvatte alles van Advocaatje en ballads tot volksmuziek en zelfs Metallica.

We willen Wim hartelijk bedanken voor zijn onschatbare muzikale bijdrage aan NW-Friesland en wensen Wim een pensioen vol nieuwe avonturen en blijvende muzikale passie. Waar woorden te kort schieten spreekt de muziek.

(foto: Saco van der Laan) l

Zondag 6 augustus Ouwesylster Markt

Op zondag 6 augustus wordt weer de kleinschalige gezellige veelzijdige Ouwesylster Markt georganiseerd.

Doe’t wy it sa oer dit nostalgyske barren hienen, kaam fansels ek de krante op it aljemint. De krante, dy’t yn lytsere stikken knipt waard. In toutsje der troch oan ien kant, en sjoch dêr: húskepapier.

In stikje der ôf lûke, en it koe brûkte wurde. Drukinkt of net, it makke net út. By de gedachte dêr oan, wurdt de nostalgy al in stik minder. Ek dat ha ik thús net mear mei makke. Wy hiene fan dat grize skuor-papier, mar dat wie altyd better as in krante…

Wat moat dat in lúkse west wêze, doe’t der sa stadichoan oeral húskes kamen, mei streamend wetter. In echte “w.c.” wat fansels “water closet” betsjut. Fan in húske nei in w.c.. Wat in foarútgong! Yn it earste plak al, om’t sa’n w.c. fansels net mear bûten hoegde, mar mear yn ‘e hûs pleatst wurde moast. Foarearsten faak noch wol yn it hok. Dus it bleau in kjeldlijerij yn de winter. Mar gjin gedoch mear mei tontsjes, dy’t lege wurde moasten. In wetterbak fol wetter, en alles waard fuort spield.

Dêr koe uteraard ek gjin “Hepkema” mear by en sa ferdwûnen ek de kranten oan it koardsje yn it húske. De lúkse dy’t men doe hie, fine wy al lang gjin lúkse mear. In protte huzen hawwe twa w.c.’s en al lang net mear yn in kâld hok. Al sil it miskien noch foar komme. En it húskepapier… alle soarten en diktes, mei of sûnder printsjes, wiet of net wiet, men kin it sa gek net betinke. En lit it no krekt dat húskepapier wêze, dat sa ferskriklik belangryk is. Dat wy allerearst ynslaan yn tiden fan “need”. Gjin iten of drinken, gjin kearsen en lusifers, nee húskepapier moatte wy hawwe.

Komt dat miskien, om’t de tiid fan de “krante” noch yn ús systeem sit? De tiid fan húsketontsjes en tontsjeauto’s noch altyd yn ús genen sitte, ek fan dyjinge dy’t dat net meimakke hawwe? It wie goed 60 jier lyn in lúkse, dy’t foar elkenien berikber waard. Net allinne foar de direkteur, mar ek foar de arbeider. Is it dy lúkse, dy’t wy no noch altyd koesterje? It giet werom nei de meast basale basisbehoefte. Iten wat der yn komt, moat der ek wer út. En dat jildt foar elkenien. Soe it dêrom sa belangryk wêze, dat der 24 rôlen op foarrie steane?

It is in foarrjocht, dat elk op in gegeven momint taparte krige. Dat foarrjocht litte wy ús net mear ôfpakke.

Van 13.00 tot 17.00 uur, midden in het dorp Oude Bildtzijl langs het water op de Keuningsstreek. Mensen uit de regio bieden diverse, vaak zelfgemaakte, streekproducten aan. Iedereen neemt zelf een tafel o.i.d. mee om de waren op uit te stallen, deelname is gratis.

Publiek is van harte welkom om een kijkje te nemen en te kiezen tussen al dat leuks en lekkers. Zo is er bijvoorbeeld Struufmeel van de Vrouwbuurtster Molen te koop, jam en honing, kleine cadeautjes en divers geoogst groente en fruit. l

Is it echt nedich om safolle yn foarrie te hawwen? Nee dus. Oare kear dochs mar gewoan 12 rôlen mei nimme. Foar minder doch ik it net. It sil noch wol even duorje trouwens, foardat ik der wer oan ta bin l Aeltsje