Migot sega{en e minat

- Fati mig, a toj kako vla`en sapun, slip! - pomisli deteto. - Misli{ sliz, zboruvaj makedonski pliz, - mu re~e drugar~eto, a toa pogolemi maki od zborovite imalo, vremeto ba{ go ma~elo!

- No, zo{to voop{to da taguvam, solzite se su{at, gor~inata se zabla`uva, pa povtorno po patot na ~uvstvata se ka~uva i sre}ata na vrvot ja gleda, no i taa minuva i taka vo nedogled... ima li red vo ~ove~kiov vek? I zarem ne{to imam, koga toa ve}e dotrajuva dodeka go dr`am, so prav se prekriva, skapuva i so zemjata se spojuva?... - No, {to e so topkata nova od tatko ti koja ja dobi, zarem od ko`nata sfera ne zasvetuva tvojata aura? - Topkata, kako rosa ~ista, radost za detskata tolpa, sega e kako krpa ista. Ja gledam i ne znam svetkava i mazna koga be{e. I ne samo toa. Igra~kava {arena ja imam, a ve}e bleda ja gledam. Penkaloto novo polno ve}e prazno e. Jadam, a povtorno gladen, pijam-`eden, spijam-umoren, sakam-seedno e, vikam-tivko e, i dodeka jabolkoto taze go grizam nepcata bez zabi vo skapano jabolko gi zarivam...” Ete deca znajte, ni{to ne trae, se menuva s$, pa duri i prikaznava... vreme e za nova. Svrti strana, koga glej...