Easy living

SWIEBERTJE 2.0

Het monument startte in de jaren zestig en kluisterde groot en klein Nederland twintig jaar lang aan de buis. De serie Swiebertje is rotsvast gebeiteld in het collectief geheugen. Een van de personages was Malle Pietje, die zich steevast met veel geraas door zijn winkeltje verplaatste, struikelend over de troep. Het stond er dan ook vol met rekwisieten uit de NOB-loodsen.

TEKST Frans van Egmond FOTOGRAFIE Barteld de Jong

De heer Pietje was echter een kleine jongen vergeleken bij Hayo Pino, een naam die overigens zo in televisieland mee kan. Pino beschikt over een uniek wagenpark, waarvan de onderdelen barsten van de nostalgie maar geen van alle door de keuring van de Rijksdienst voor het Wegverkeer komen. Maar dat is dan ook niet de bedoeling. De collectie is opgeslagen, geparkeerd desgewenst, in De Goorn, een gat grenzend aan Avenhorn in Noord-Holland, waar weids uitzicht lang de norm was maar daar wordt binnen enkele jaren een aanslag op gepleegd. ‘Ze gaan hier 350 huizen neerzetten,’ vertelt Hayo en hij wijst in de verte. ‘Gelukkig kan ik dan nog wel in het zonnetje in mijn tuin zitten.’ Want dat laatste is voor de geboren Noordwijker van levensbelang. Easy living omschrijft het best de manier waarop hij zijn dagen wenst door te brengen. Een net pak aantrekken voor de fotograaf doet ie dus niet. T-shirt, korte broek en teenslippers voldoen. Maar natuurlijk wél met een biertje in de hand.

VAN NOORDWIJKERHOUT NAAR NOORD-HOLLAND Hayo werd in 1961 op stand geboren in villa De Zeester aan de Ligusterweg in de Zuidduinen, onder de rook van het “Heineken dorp”. Na twee jaar Noordwijk vond moeder Pino dat het huis niet onderhoudsvriendelijk was en kinderen beter samen konden opgroeien in een woonwijk. Het gezin verhuisde naar de dure ‘jambuurt’ in Noordwijkerhout, achter de Brink

Een mens krijgt bij het ouder worden rimpels, een auto deuken en verkleuringen

bij het latere voetbalveld van VVSB. De wijk kreeg deze bijnaam omdat de meeste bewoners na hun kostbare aanschaf geen geld meer hadden voor ander beleg op hun brood.

Hayo ging eind zestiger jaren naar de katholieke Jozef jongensschool, waar het regime van Meester Prins het best met “streng” kon worden gekarakteriseerd. BN’er Martien Meiland was een klasgenoot. In het gelid staan voordat je op commando van de klepel naar binnen mocht was standaard en meisjes waren taboe. Hoewel toen al werd gefluisterd dat Martien het enige meisje op de school was.

Onderwijs was bepaald niet het ultieme doel in het leven van Hayo. Hij was liever aan het crossen met vriendjes bij het Comomeer, de zandopspuiting van de kalkzandsteenfabriek van Van Herwaarden in autowrakken (die ze voor 75 gulden kochten). School hield hij na vier jaar mavo voor gezien. De beslissing om op zichzelf te gaan wonen betekende een stapje terug. Naar een huurflatje, dat werd ingericht als een soort museum van de vijftiger jaren. Die entourage heeft hij een-op-een overgebracht naar een deel van de loods bij zijn huidige huis. Oude televisie, meubilair dat intussen al een paar keer top is geweest in de kringloop en een dressoir met daarop de foto van zijn vader, architect Henri Pino.

In 2000 ontmoette hij Ilonka, toen zij een oude Ovaal Kever bij hem kocht. Het plan om te gaan samenwonen werd vier jaar later handen en voeten gegeven toen zij het gewenste kleine huis met grote schuur in De Goorn vonden. Dit paradijsje was de ideale plek om zijn Kever-business uit te oefenen. Dat stopte toen de Zweedse oldtimervijver leeggevist raakte. ‘Af en toe verkoop ik nog weleens wat, maar net zo lief niet. Helaas is intussen niet alleen de importhobby gestopt, ook aan de mooie tijd met mijn levensmaatje Ilonka is onlangs door vroegtijdig overlijden een einde gekomen.’

DAAR KOMEN DE SCHUTTERS Het paradijsje van Hayo Pino beslaat het woonhuis met aanpalende schuur en een serie loodsen aan de andere kant van de weg. De ultieme mancave, waar zomaar de acteurs van Daar komen de schutters binnen zouden kunnen

marcheren. De paden zijn smal, de inhoud uiterst divers. Van een elektrische speelgoedhobbelolifant, die nog onderdeel was van de bewaking van de illustere nachtclub Casa Rosso in Amsterdam, via allerhande brocante en brommers uit de Puch-tijd tot de complete inventaris van het antieke kruidenierswinkeltje uit het dorp. En veel auto’s. ‘Mijn doel was om een schuurvondstenmuseum te creëren. Niet zo’n gelikte als het Louwman in Wassenaar, maar van auto’s zoals ik ze vond, vaak al veertig tot vijftig jaar in een Doornroosje-slaap. De wereld wordt er niet mooier van met al die hightechdingen,’ zegt de man die onlangs zijn Nokia 3310 na tientallen jaren heeft ingeruild voor zo’n smartphone.

De overheersende kleuren van de collectie Pino zijn roestbruin, roestgroen en roestblauw. In ieder geval roest. Want Hayo koopt auto’s als Borgward Isabella, Opel Kapitän en Morris Minor in de oorspronkelijke staat en doet er verder niets aan. Hij is zelf geen sleutelaar en hanteert een eigen filosofie. ‘Je kunt een auto wel twintig keer restaureren, maar hij is maar één keer origineel. Auto’s zijn net als mensen: als je er iets aan doet is de ziel eruit. Ik houd mezelf voor dat ik ze heb gered van de shredder en bewaard voor een volgende generatie.’

Wat de toekomst brengt, ziet hij wel. ‘Ik heb zeker geen bucketlist, ben niet meer op zoek naar een aanvulling van mijn verzameling, misschien alleen nog naar een belangstellende dame en vooral naar veel gezondheid.’ Waarna hij – toch met een glimlach – vertelt van zijn recente longembolie en de reeds jaren zeswekelijkse bezoeken aan de fysiotherapeut. ‘Dat is een cadeautje van te lang te zware gewichten sjouwen; ik heb tien jaar gewerkt voor Wijnhandel Toonen in de Hoofdstraat, wiens naam we altijd aanvulden met “hard werken, lage lonen”.’

Struinen over de zomermarkt bij ’s Heeren Loo

ER STAAT IETS LEUKS TE GEBEUREN OP WOONZORGPARK WILLEM VAN DEN BERGH! GEDURENDE DE LENTE- EN ZOMERMAANDEN WORDT IEDERE EERSTE VRIJDAG VAN DE MAAND EEN LEUKE MARKT GEORGANISEERD. DE MARKT IS VOOR IEDEREEN TOEGANKELIJK, OOK BUITEN ’S HEEREN LOO, OF JE NOU BUURTBEWONER, TOERIST OF GEWOON NIEUWSGIERIG BENT NAAR AL HET LEUKS EN LEKKERS DAT WORDT VERKOCHT.

De markt vind je van mei tot en met september op Woonzorgpark Willem van den Bergh, bij gebouw Plein 6. Je vindt er spullen die gemaakt zijn door cliënten van ’s Heeren Loo. Kunstatelier Paspartoe verkoopt cadeauartikelen, bij de kraam van De Berghshop vind je nieuwe spullen van AliExpress, de mensen van Mij ’n Zorg verkopen zelfgemaakte houten insectenhotels en andere creatieve houtwerken.

Heb je lekkere trek of zin in iets gezonds? Ook dat is te koop! Restaurant Plein6, de Bakkerij, de Goerie, de viskar en Spar supermarkt zorgen er met hun verse broodjes, gebakken vis en gezonde snacks voor dat je niet met een lege maag naar huis gaat!

De eerste editie van de markt was op 6 mei. Een groot succes met blije gezichten van bezoekers en cliënten, die met trots hun eigen waren verkochten.

Wil jij dit leuks niet missen? Kom dan naar de zomermarkt op woonzorgpark Willem van den Bergh, Wintertuinlaan 6 in Noordwijk. De marktdata zijn: 3 juni, 1 juli, 5 augustus en 2 september. De markt is van 10.00-14.00 uur geopend.