bruno vanbesien architects

08-2012

Een ruimte is meer dan de oppervlakte, het is een plek, een gevoel. Eenheid en samenhang worden gecreĂŤerd door alles op elkaar af te stemmen en door te reduceren, in elke detail herken je het geheel. Duurzame, natuurlijke en eerlijke materialen, uitgepuurde detailleringen, ruimtegevoel, perspectief en heel veel licht vormen de basis. Wat ons interesseert is het totale beeld: van prille concept, het precies detailleren tot de minitieuze uitvoering ervan. Ruimtelijkheid, circulatie, lichtbeleving en perspectief vormen de kern van elk ontwerp, duurzaamheid en energie-efficiĂŤntie zijn een vanzelfsprekendheid.

A space is more than surface, itâ&#x20AC;&#x2122;s a place, a feeling. Unity and coherence are created by aligning, substracting and detailling, in every detail one can see the whole. Sustainable, natural an honest materials, refined detailing, perception of space, perspectives and lots of light are the basis of every project. We are interested in the whole aproach: from early concept, over the small detail till the final execution. Spaciousness, circulation, light perception and perspective forming the core of every design, durability and energy efficiancy are obvious.

PROJECTEN

(klik kort op de paginanummer voor snelle toegang)

PROJECTS

(short-click on the pagenumber for direct acces)

106

104

0906 KORTEMARK

wedstrijd - competition dorpsinbreiding kortemark - 2009 co-work peter van gelder, architect data 40 units

0504 BIG BROTHER

client vlaamse media maatschappij & endemol belgiĂŤ laureaat beperkte wedstrijd - after invited competition co-work sven van loon, architect data 1800 vilvoorde 08.2005 - 02.2006 1000 m2, 6000 m3

Big Brother is Watching You | Striptease in hout en glas De realisatie van dit Big Brotherhuis annex televisiestudio vormde een doorgedreven oefening in verzoening. Hoe maak je architectuur in een sterk door commerciële belangen gedomineerde TV-wereld? Hoe verenig je openheid en transparantie in ontwerp met de nood aan minimale eigenruimte van de bewoners zonder daarbij de kijker en zijn nieuwsgierigheid te vergeten? Hoe creëer je tenslotte een interieur, dat als kritiek op de wegwerpcultuur, na een kortstondig leven op het scherm in staat is een duurzaam vervolg te krijgen? De oplossing bestond uit het creëren van een veel groter dan initieel voorzien geheel, dat zonder veel aanpassingen als televisiestudio kan omgebouwd worden. De praktische eisen die aan het ontwerp werden gesteld vergemakkelijkte allerminst de opdracht. Niet alleen was er het ambitieuze bouwprogramma, ook diende het huis en studio bemand en operationeel te zijn in zes maanden tijd. De vaak tegenstrijdige sponsorbelangen waar de architect rekening mee diende te houden bemoeilijkte de opdracht nog meer. De basisstructuur van het Big Brother-huis omvat een interieurgedeelte met daarrond technische gangen waar camera’s vrij kunnen registeren. Het werd opgevat als een eenduidige open ruimte zonder dragende structuren wat de flexibiliteit en de latere herbestemming van het gebouw ten goede komt. Een duurzaam gebruik van het gebouw dat zich op het visuele eindpunt van een veelgebruikte passage bevindt had als gevolg dat

aan de gevel extra aandacht werd besteed. Zo zorgt een raamwerk, bekleed met cederhouten latten, voor vormelijke homogeniteit en onttrekt het naastliggende technische lokalen aan het zicht. Vlakken in zwarte meubelplaat accentueren verder de inkomzone en het programma-logo. Alle buitenruimtes werden hetzelfde behandeld om voor de kijker de afbakening tussen binnen en buiten zo duidelijk mogelijk te maken. Aangezien het televisieprogramma uitgaat van een quasi volledige negatie van de privacy van de deelnemers, trachte het ontwerp deze uitgangspunten uit te buiten. De privacy werd niet alleen bekeken naar de buitenwereld maar ook binnen de woning. De bewoners zijn van meerdere zijden samen te bekijken en door het gebruik van grote spiegelvlakken is iedereen in huis op elk moment te lokaliseren. Alle ruimtes vloeien in elkaar of zijn visueel door glas met elkaar verbonden. De douches, volledig in klaar glas, zijn zichtbaar vanuit de leefruimte alsook vanuit de binnentuin. Doorheen de douches kan je vanuit de tuin in de keuken kijken. Andere visuele assen krijg je doordat je vanuit de slaapkamer door de leefruimte naar de tuin kan kijken en door een ongehinderde inkijk bij het binnenkomen via de binnentuin in de slaapkamer. Door de interieurobjecten (keuken en badkamer, sauna, zwembad en haard) op elkaar af te lijnen worden ze visueel met elkaar verbonden en ontstaat eenheid, perspectiefwerking en diepte in het huis. De sobere vormgeving en het subtiele kleurgebruik accentueert wat belangrijk is en niet wat er om structurele, cameratechnische of veiligheidsredenen moet zijn.

Big Brother is Watching You | Striptease in wood and glass The realisation of this Big Brother House and television studio was a thorough exercise in reconciliation. How to make architecture in a TV world, highly dominated by commercial interests? How do you bring together openness and transparency in a design with the minimum need of the residents own space without forgetting the viewer and his curiosity? Finally how do you create an interior, as criticism of the consumer society, that after a brief life on screen is capable of a sustainable follow-on? The solution was to create a bigger complex than initially was planned, which can be converted easily without much modification into a television studio. The practical requirements for the design didnâ&#x20AC;&#x2122;t make it easier. Not only was there an ambitious building program, also the house and studio had to be ready and operational in six months time. The often conflicting interests of sponsors made the task even more difficult for the architects. The basic structure of the Big Brother house includes an interior part around which technical corridors where cameras are 24h free to register. It was conceived as a unique open space structures for the benefit of the flexibility and the subsequent conversion of the building. A sustainable use for the building which is planted on the visual end point of passage resulted in the facade with additional details. A framework, covered with cedar slats form the formal consistency and cover the adjacent technical buildings. Planes in black plywood further accentuate the entrance area and the program logo. All outdoor spaces (also the inner spaces which were used by the big brother inhabitants as it were outdoor spaces) were treated in the same way to make the distinction for the viewer between inside and out as clearly as possible. Since the concept of the television program is based on an almost complete negation of the privacy of the participants, the design endeavoured to exploit these principles. The privacy was not only seen to the outside world but also within the house. The residents can be seen on several sides together by looking through the large mirror surfaces, everyone in the house can be located any time. All the rooms flow into each other or are visually connected by glass. The showers, executed on all sides in clear glass, are visible from the living room and from the garden. From the garden one can see the kitchen throughout the shower. Other visual axes are created from the bedroom through the living room to the garden, one can also have an unobstructed view from the entrance through a courtyard in the bedroom. Because the interior objects (kitchen and bathroom, sauna, pool and fireplace) are lined to each another, they are visually connected and create unity, depth and perspective effects in the house. The simple design and subtle colours accentuate what is important and not what is necessary for structural, technical or safety reasons. D

0504 0504

0 0

0804 LOW IMPACT House

client spaenhoven data voorontwerp 3 woningen - preproject 3 houses 9300 aalst 2008, niet uitgevoerd - non executed

5 1 0 0

woning 178,5 bruto m2 houtskelet passiefwoning standaard 35cm isolatie in dak visueel aparte woningen

lichtvang traphal warmtepomp zonneboiler

vrij gesloten noordgevel

verluchting met warmterecuperatie

ramen in het vlak : vgg-glas grote badkamer glasplaat

inlands thermisch geloogd hout

open zuidgevel

groendak houten plafond

4 slaapkamers of 3 slaapkamers + bureau

dichtbij aalst station

carport

trap in beton

fietseberging

open keuken vloerverwarming

vloer in beton

grote tuin minimum 88m2

0902 LOKER

wedstrijd - competition open oproep OO16 09 - 2009 8958 loker - heuvelland co-work tom spaenhoven, architect buro groen, landschapsarchitecten data gemeentschapscentrum - community-centre

De gemeenschap ontmoet het gemeenschapscentrum Loker, een dorpje in West-Vlaanderen is één van de acht deelgemeentes van de gemeente Heuvelland. Op een boogscheut van de kleine dorpskern vind je de vooral bij fietstoeristen bekende Kemmelberg, Zwarteen Rodeberg. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het dorpje met zijn 500 inwoners zich doorgaans erg bescheiden opstelt. Daar kwam in 2008 verandering in toen het gemeentebestuur besloot om een nieuw ontmoetingscentrum voor de lokale verenigingen te bouwen via een open oproep georganiseerd door de Vlaamse Bouwmeester. Het bestaande gebouw op deze lokatie deed dienst als schoolgebouw en wordt momenteel gebruikt als bureel en buitenschoolse kinderopvang. Het te bebouwen perceel is gelegen in de dorpskern van Loker en sluit onmiddellijk aan bij het speelplein en het DorpsOnmoetingsPunt (DOP). De onmiddellijke omgeving wordt gekenmerkt door een aantal beeldbepalende gebouwen (oude directeurswoningen en pastorie) en een geklasseerd monument (toren van de kerk). Tegelijkertijd vormt het perceel ook de overgang tussen de bebouwde omgeving naar het achterliggende open landschap met op de achtergrond de Kemmelberg. Ons ontwerp neemt als uitgangspunt niet wat er nog moet komen, maar wel wat er al is. Daarom wordt de natuurlijke glooiing van het terrein gebruikt en krijgt het uitzicht op de Kemmelberg een prominente plaats. Ook is het de bedoeling dat een sereen gebouw ver-

rijst dat niet de strijd aan hoeft te gaan met het dorpszicht, maar dat zich, naar het karakter van de streek, stil en bescheiden, maar wel krachtig opstelt. Zowel buiten als binnen werd er bij de keuze van het materiaal (metselwerk typisch voor de streek, beton, gladde pleister, groendak) voor soberheid gekozen. Ook bij de gevelgeleding werd dit criterium gehanteerd. Zo compenseert de open bovenverdieping de geslotenheid van haar gelijkvloerse tegenhanger. Wanneer mensen elkaar ontmoeten in het centrum zie je en dan vooral ‘s avonds dat meteen op straat zonder dat de kaarters, quizzers, scouts en chiroleden, dansers of toneelspelers daar nadelen van ondervinden. Het ontmoetingscentrum zorgt zo op een leefbare manier voor leven in de straat en bij uitbreiding voor leven in het dorp. De bovenverdieping bestaat uit drie autonome en qua grootte van elkaar verschillende ‘blokjes’ die de diversiteit van de verschillende activiteiten die in het centrum aan bod kunnen komen verbeelden. In het middelste volume huist de toneeltoren van de polyvalente zaal die zich daaronder bevindt. Het podium kan doordat de zaal de natuurlijke glooiing van het terrein volgt in twee richtingen worden gebruikt. Deze blokjes bepalen het plafond van de ruimtes die zich op het gelijkvloers bevinden. Zo blijft er op elk moment een visuele verbinding tussen de verschillende gebruikers en hun activiteiten in het ontmoetingscentrum. Verder vindt men naast de gebruikelijke openbare voorzieningen in het gebouw ook nog een repetitielokaal, drie vergaderzalen, een keuken en bureauruimte.

The community meets the community-centre Loker, a village in West Flanders is one of the eight districts of the municipality Heuvelland. At a stone’s throw from the small village you will find the Kemmelberg, the Blackberg and the Rodeberg, especially famous by cyclists. It is therefore not surprising that the village with 500 inhabitants were generally very modest draw. That change came in 2008 when the council decided to create a new meeting place for local organisations to be build a competition organised by the Flemish Government Architect trough the Open Call. The existing building at this location served as a school and is currently used as office and child-care. The plot is situated in the village of Loker and connect immediately to the playground and the village meeting-points (DOP). The immediate area is characterised by a number of landmark buildings (former director house and parsonage) and a listed monument (tower of the church). At the same time the plot forms the transition between the built environment at the underlying open landscape with a backdrop of the Kemmelberg. Our design takes as its starting point not what is yet to come, but what is already there. Therefore, the natural slope of land is used and the view of the Kemmelberg gets a prominent place. It is also intended that the new serene building would not have to compete with the overall look of the village, but that, to the character of the area, would be quiet and modest, but yet powerful. Both inside and outside it was opted for sobriety for the choice of materials (masonry typical of the region, concrete, smooth plaster and a green roof). Also in all facades this criterion was taken. Thus compensates the open view on the first floor with the closed nature on the ground floor. When people meet in this centre one can see a vibrant set, especially at night, without the card players, quiz, scouts and chiropractic members, dancers and actors would feel and see this as a disadvantage. The community centre provides as a viable way to the live in the street and by extension for the life in the village. The upper floor consists of three separate and different in size ‘blocks’ representing the diversity of the different activities in the centre. The middle volume houses the fly tower of the multipurpose hall underneath. The stage is possible because the audience’s natural inclination of the field, in both directions are used. These blocks determine the ceiling of the rooms located on the ground floor. This leaves at any time a visual link between the various users and their activities during a meeting. Also, besides the usual public facilities in the building also a rehearsal room, three meeting rooms, a kitchen and office space is provided.

0 0

1 aparte toegang 2 toiletten 3 vergaderzaal 4 keuken 5 berging 6 balie - toog 7 vast podium 8 polyvalente zaal 9 lokaal jeugdbeweging 10 repetitielokaal

2 6

3 1

0903 VMSW

wedstrijd - competition vmsw, vlaamse maatschappij voor sociaal wonen mijn huis, mijn jonge architect, ism de orde van architecten data 17 sociale appartementen, elk +/-75m2, type 2/3 9200 oudegem-dendermonde 2009

2B1V7A

duplex

74,2

OPP.

tuin 74,2

terras 29,6

duplex 9

OPP.

tuin 82

terras 51,4

Zestien woningen, elk met hun eigenheid, vormen een geheel dat zich integreert in de buurt door de typologie van de naburige woningen, kleinere entiteiten met zadeldak aan de Oude Baan en met een plat dak aan de Varenbergstraat, over te nemen. Het bouwblok is verdeeld in kleinere delen die naar analogie met de omgeving licht verschoven werden ten opzichte van elkaar. Zo worden meerdere ingangen gecreëerd, ontstaat er kleinschaligheid en krijgen de bewoners het gevoel een private woning en niet een appartementsblok te betreden. De ingangen bevinden zich bovendien in de zijgevels, zodat ook diffuser wordt hoeveel toegangen en hoeveel woonentiteiten er precies zijn. Door het spel van de ramen ziet elke woning er verschillend uit. Iedere unit heeft zijn specifieke pluspunten. Er zijn intiemere appartementen, appartementen gericht naar het plein... Omdat de indelingen zeer verschillend zijn ontstaat er eveneens een gefragmenteerde voorgevel. De ramen zijn geplaatst van binnenuit waardoor de voorgevel de indruk geeft toevallig en arbitrair tot stand te zijn gekomen. Binnenin de units kan nog verschoven worden zonder dat dit de gevels aantast. Hoewel elk woontype zijn eigen karakter en uitzicht

heeft, geldt voor alle units dat er naar maximaal contact met buiten werd gestreefd. Er werd getracht om zoveel mogelijk units te laten genieten van het binnengebied door deze maximaal op te delen in privétuinen. De uitzichten op deze tuinen vanuit andere units zijn beperkt gehouden mede door de woningen in de Varenbergstraat naar het plein te richten. Woningen die geen tuin hebben, hebben allen een terras. Zes van de units hebben een groot terras op het dak van hun onderbuur, twee woningen kregen een kleiner binnenterras gericht op het plein. De parkeerplaatsen, overdekt met een carportstructuur voorzien van een groendak, werden gegroepeerd in het midden van het binnengebied. Door de aangenzende tuinen in de richting van deze carports te laten afhellen worden beiden in het landschap geïntegreerd en onstaat er een glooiend geheel waaronder parkings verscholen zitten. De binnenbouw wordt om akoestische redenen voorzien in metselwerk en beton, de buitengevels worden opgebouwd in houtskeletbouw bekleed met metselwerk en pannen in dezelfde kleur. De kleine zijgevels worden uitgevoerd in pleisterwerk. Deze logica zorgt er voor dat de volumes zowel technisch als visueel naast elkaar staan.

snede over carports

langssnede varenbergstraat tuinzijde

voorgevel oude baan

achtergevel varenbergstraat

achtergevel oude baan

langssnede varenbergstraat straatzijde

voorgevel varenbergstraat

voorgevel oude baan

achtergevel oude baan

voorgevel varenbergstraat

Sixteen houses, each with their individuality, form an integrated whole which duplicate the typology of the neighbouring houses, smaller entities with gable roof on the Oude Baan and with a flat roof on the Varenbergstraat. The block is divided into smaller parts similar to the surroundings: they were slightly shifted to each other. Multiple entries were created, there is small scale and the residents get the feel of a private house and not the feeling of entering an apartment block. The entrances are also in the side walls, so that it is more diffuse how many entities exactly are in stack. By the play of the windows, different in size and position each home is different. Each unit has its specific strengths. There are more intimate apartments, apartments facing the square ... Because the formats are very different a fragmented frontage is also creates. The windows are placed inside the facade which gives the impression they are placed random and arbitrary. Inside the units can still be shifted without affecting the facades. Although each type has its own character and view, it applies to all units that outside contact is easily possible. As many units as possible enjoy the inner area , or have a private garden. The views on these gardens from other units have been limited partly by pointing the houses in the Varenbergstraat to the square. Units which have no garden, all have a terrace. Six units have a large terrace on the roof of their lower neighbors, two units got a smaller terrace facing the square. The parking spaces, covered with a carport structure with a green roof, were grouped in the middle of the inner area. The gardens touching the carports have a slope, so the carports are both integrated in the countryside and the parking lots are completely hidden from the top apartments. The internal structure is for acoustic reasons is build in masonry and concrete, the exterior walls are constructed in well insulates timber walls covered with masonry and tiles in the same color. The small side walls are made of plaster. This logic ensures that the volumes are both technically and visually separated.

0002 NIEUWLAND

client derkje van der elst co-work ewoud saey, architect data 1999 - 2002 verbouwing - transformation 3 appartementen +/- 75 m2 1000 brussel

0 3

2 0

0402 woning m&j

client johan busschaert & michĂ¨le vanbesien co-work marcel de schutter, ingenieur landinzicht, landschapsarchitect

ÂŠ Tim van de Velde

data verbouwing - transformation 3080 vossem 2004 - 2007

De woning is geconcipieerd volgens de specifieke situatie, het is namelijk een driegevelwoning met voorgevel op het zuiden en uitkijkt op het park dat een uitloper vormt van het park van Tervuren. De achterzijde daarentegen ligt door zijn vreemde vorm van het perceel wat verwrongen tussen de buren. Er is daarom geopteerd om het park visueel binnen te trekken in de woning langs een groot glas, we konden dit doen door de leefruimte en keuken op de verdieping te plaatsen. Daardoor konden we ook een terras plaatsen op het dak van de annex, door het optillen van het terras krijgen we daardoor sneller zonlicht langs de achterzijde van de woning. Een groot dakglas zorgt voor een lichtinval in de keuken en geeft zicht naar het park vanuit de bovenliggende bureauruimte. Op deze manier geven we meer privacy aan de keukenruimte en betrekken we het meer op de tuin. We komen de woning binnen langs de zijkant van de woning, aan deze zijde zijn ook de kinderkamers gesitueerd, zij kijken uit op een ingesloten kleine tuin. De hoofdslaapkamer en de badkamer liggen achteraan de woning, Ze hebben enorme glaspartijen maar wel net boven ooghoogte, zodat we in deze ruimtes wel veel licht hebben maar waar toch de privacy gewaarborgd blijft. Deze raampartijen steken hoog uit boven het

plafond en doen dienst als borstwering van het terras, eigelijk kijken we vanop het terras door dit volume naar de tuin, de tuin wordt hierdoor meer betrokken bij de woning. De voorgevel en het dak vormen een flap rond het bestaande volume. De uitvoering ervan in ongelijke zinkbanen zorgt ervoor dat we de openingen, die gedicteerd werden vanuit het interieur, perfect konden laten inpassen binnen deze stroken. Alle detailleringen moeten ervoor zorgen dat het vlak zo gaaf mogelijk blijft. Binnenin zijn de meubels mee opgenomen in het ontwerp en hangen ze nauw samen met de overige detailleringen in de woning. Om sereniteit en rust te krijgen zijn quasi alle vlakken wit gehouden, met de kasten als groot contrast doorheen de woning, deze werden uitgevoerd in verdonkerd zebrano. In deze kasten zijn er twee nissen uitgespaard: de haardnis en de keukennis. Er is getracht om zoveel mogelijk de volumes te respecteren, daarom zitten de kasten in de wanden en zijn alle technieken: balken, kolommen, verluchting, verlichting en verwarming volledig ingewerkt. De strakke belijning zowel binnen als buiten, zowel horizontaal als vertikaal zorgt voor een brede perspectiefwerking en een groter ruimtegevoel.

The house with the front facade oriented to the South and the back swirling between the gardens of neighbours has been functionally oriented. The park in front could become visually part of the house by placing the living room and kitchen on the first floor. The onbed-and bathroom situated in the back of the house have enormous glass surfaces above eyesight, these window surfaces also service as a railing for the terrace. As a result of which you have a continuous sense of the garden trough the glass volume. The front and the roof form a cover carried out in zinc made in unequal zinc counterfoils. The openings which were dictated from the interior fitted perfectly within these counterfoils. A large glass roof ensures spacious light in the kitchen and gives visibility to the park from the office on the second floor. All surfaces are painted in white: walls, ceilings and floor, only the furniture, which is specially designed for this house is in wood. All furniture, and the stairs to the 2nd level are finished in zebrano-wood, treated with a dark colored oil which gives the house a massive feel and was meant to add a vivid element and to bring all spaces together. The volume only has 2 openings, both black-coloured, one for a fire-place, one for the cooker. The 7,5m long table in the kitchen serves as a dinner-table and a as a working-space, it is executed in solid surface in exact the same colour as the floor. The window-profiles are or completely invisible or accentuated, like the big frame of the kitchen window, this is over-dimensioned, but can be slided completely in the wall to get closer contact with the garden. There is a big difference in heights from space to space. By giving the kitchen a lower ceiling, the living room ceiling feels even higher than it is. All technical devices such as structural elements, ventilation, lighting and heating appliances , and music distribution are completely built in. The tight lining both horizontally and vertically ensure a sense of perspective and a larger space feeling.

L2 1

0 0

36 ÂŠ Tim van de Velde

ÂŠ Tim van de Velde

ÂŠ jo pauwels

0702 DE WINTER

client andries de winter & michele geuskens data woning nieuwbouw - newly built 9472 iddergem 2007, niet uitgevoerd - non executed

woning 178,5 bruto m2 houtskelet passiefwoning standaard 35cm isolatie in dak visueel aparte woningen

lichtvang traphal warmtepomp zonneboiler

vrij gesloten noordgevel

verluchting met warmterecuperatie

ramen in het vlak : vgg-glas grote badkamer inlands thermisch geloogd hout

glasplaat

open zuidgevel

groendak houten plafond

4 slaapkamers

grote tuin minimum 88m2

0702 0702

0 1

L3 L3

L2 L2

L1 L1

0508 woning j&m

client jeroen de greef & marijke roelants data verbouwing - transformation 1070 anderlecht 2005 - 2010

Een bescheiden herenhuis uit 1907 kreeg een nieuw kleedje aangemeten. De opeenvolgende oplapwerken door vorige eigenaars hadden hun sporen nagelaten en hadden de charme van het klassieke pand grotendeels teniet gedaan. Anderzijds kende het pand ook een aantal sterke punten. Het bezat een grote ruimtelijkheid door de hoge vertrekken, de grote raampartijen en het ontbreken van achterstructuren. Ook bezat het huis een tuin en was de totale woonoppervlakte met 300m2 aan de hoge kant.Â In het ontwerp worden deze sterke punten dan ook behouden en worden de betekenisvolle klassieke elementen opnieuw benadrukt. Zo krijgen de traphal alsook de plaatsen aan de straatkant zowel op het gelijkvloers als op de eerste verdieping opnieuw hun vroegere luister. De ruimtes aan de tuinkant transformeren ingrijpender. De typische, in een latere bouwfase toegevoegde sanitaire bijbouw wordt opgewaardeerd en krijgt naast zich een nieuw volume twee verdiepingen hoog. Deze toevoeging verrijst op het vroegere weinig aangename terras en wordt opgevat als communicatiecentrum tussen keuken, bureau, tv-ruimte, speelkamer ĂŠn tuin. Bovendien zorgt deze aanbouw die aan de tuinkant van een groot raam is voorzien voor een rationalisering van de achtergevel die verder volledig met zwarte leien wordt bedekt. Aangezien het om een vide gaat waarvan het plafond zich op zeven meter hoog bevindt, is er geen gebrek aan rechtstreeks licht in de middelste plaats, de keuken. Op deze manier wordt op een subtiele manier aangesloten bij de typische Brusselse opdeling met naast de trap drie plaatsen achter elkaar, maar zonder de tweede plaats te verduisteren.Â

Anders dan men van buitenuit zou vermoeden huizen er vier volwaardige verdiepingen onder het dak. Door de voorgevel op te hogen en de dakgoot op het niveau van de aanpalende huizen te brengen, verkrijgt men niet alleen een harmonisering van het straatbeeld, maar ook een verbeterde lezing van de voorgevel. Op het nieuwe dak verschijnt een opvallende erker die met de negentiende eeuwse gevel een relatie aangaat. De erker past in het gabarit van de woning en is vormgeven volgens de verhouding van de grote ramen op de verdiepingen. Aan de voorzijde volledig beglaasd zonder tussenprofielen of vaste delen is het geheel zo licht mogelijk gehouden. De zijwanden zijn sober bekleed met dezelfde leien als het dak. Door dit sobere uiterlijk en doordat de erker zich in hetzelfde vlak als de voorgevel, zwevend boven de dakgoot bevindt, tracht het de woning niet te negeren, maar integendeel er een meerwaarde aan te geven. Deze meerwaarde vertaalt zich niet enkel in de buitenkant van de woning. Binnenin komt het dakvolume ook de beleving en de levenskwaliteit van de bewoners ten goede. Achter dit grote raam bevindt zich de badkamer die baadt in het licht. Ook biedt het hoge plafond er een onverwacht gevoel van ruimtelijkheid. In die zin is het eigenlijk een verderzetten van de ruimtelijkheid van de hoge ruimtes op de andere verdiepingen. De specifieke detaillering aan de binnenzijde van dit raam geeft de badkamer de allure welke de rest van de klassieke woning inherent in zich draagt. Toch komt deze hedendaagse ingreep niet enkel de badkamer ten goede, tegelijkertijd zorgt deze erker ervoor dat de slaapkamer erboven voldoende licht en zicht krijgt doorheen de badkamer naar de straat.

Renovation of a typical Brussels mansion The house was heavily changed during time and had lost some of it characteristics. Therefor it was decided to open up the house, which was traditionally built with separate connecting rooms all with their own chimneys in mind. One part of the house (on the street side) was kept and restored in the old fashion, the part towards the garden has received a more contemporary finish: this part was stripped of all unnecessary elements , all furniture will be build in the walls. On the roof of the house we erected a square volume, with a complete glass front. This added volume improved the integration of the house with the other houses in the street By adding this new volume the transition that used to be abrupt between the house and its neighbors, is softened The glass box also gives the inner bathroom a much higher ceiling and plenty of light. The back facade is completely opened up towards the garden and the patio, that was created in this operation, connects the ground and first floor, gives both floors again plenty of light.

0506

2 2

1 1 0

0 0

050

0604 woning t&a

client anthony de proft & tinneke degraeuwe co-work steven van besien, ingenieur data verbouwing - transformation 9000 gent 2007-2011

Twee kleine negentiende-eeuwse arbeidershuisjes in de Gentse Rabotwijk werden medio jaren tachtig met elkaar verbonden tot één huis, zonder de kwaliteiten van één huis. Het bleven twee huizen met elk hun problemen. Hoewel de bouwheer bij aanvang uitging van een beperkt programma en enkel in een nieuw goed geïsoleerd dak en wat extra woonruimte wenste te creëren, bleek na onderzoek dat dit onvoldoende was om het huis een logische opbouw te geven. Enkel een globale aanpak zou de onpraktische gevolgen van de onoordeelkundige verbouwing uit het verleden teniet doen. Daarom wordt er gekozen voor een grondige herstructurering van de woning met bijzondere aandacht voor ecologie en duurzaamheid.

op het gelijkvloers voor living en keuken, krijgt de badkamer op de verdieping de nodige privacy en een terras en ontstaat er contact tussen het bureau en de living die beiden meer bij de tuin worden betrokken. En hoewel de woning westelijk is georiënteerd en er dus in de living geen rechtstreeks zonlicht binnenvalt, slaagt de aanbouw er in om dit via een raam aan de zijkant, de zuidkant, toch te doen.

De voorgevel wordt volledig behouden. Achteraan maken de niet-kwalitatieve bijgebouwen die doorheen de jaren aansluiting bij de woning hebben gevonden plaats voor een een veel minder diepe aanbouw van twee hoog opgetrokken in houtskeletbouw bekleed met larynxhout. Dit nieuwe volume biedt een aantal onmiskenbare voordelen. Zo komt er meer beschikbare ruimte

Zo slaagt het ontwerp erin om van dit voorheen zo krappe huisjescomplex een ecologisch bewuste eengezinswoning te maken waarin vier slaapkamers vaak met verrassende plafonds, twee badkamers als ontmoetingsplekken voor de bewoners, een bureau en ruime woonvertrekken op een natuurlijke manier hun plaats vinden.

Een tweede betekenisvolle ingreep bestaat uit het deels openwerken van de trap. Ook werden er ramen naar de badkamers gemaakt waardoor de trap, midden in de woning, in het licht baadt en een echt knooppunt in de woning wordt.

0604

0 L1

Two small nineteenth-century labourers-houses in the Gent Rabot were connected in the mid eighties to a single house, but without the qualities of a large house. The problems of the two tiny houses remained. Although at the start the client had only on a limited program in mind: he only wanted to insulate the roof and create some extra living space, after research it was shown that this was not enough to give the house a logical structure. Only a comprehensive approach would remove the impractical consequences of the improper renovation of the past. That is why a major restructuring was chosen with a special emphasis on ecology and sustainability. The front-facade is completely preserved. On the back the non-quality additions were removed, which over the years were added to extend the house with new functions. It was opted for a less deep extension but on two stories high, build in timber and covered with laryx-wood. This new volume offers some distinct advantages. It creates more space on the ground floor for the living room and the kitchen, the bathroom on the floor get the necessary privacy and a terrace, and the mezzanine makes contact between the office and the living which are both more focused towards the garden. And while the house is faced to the west and therefore gets no direct sunlight in the afternoon, the new construction succeeds in this through a window on the side of the addition, the south side, to do it. A second significant intervention consists in partly opening up the stairs. Internal windows were made in the bathrooms to make the stairs in the middle of the house bath in light and it made the stairs the real node in the house. So the design manages to transform this house from a small complex of rooms to an environmentally sensitive single-family house, connecting in a natural way four bedrooms with often surprising ceilings, two bathrooms as meeting places for residents, an office and a spacious living area. 2

0507 woning CM

client & co-work christophe meersman data nieuwbouw rijwoning - newly built row house 1731 zellik 2005 - 2011

Deze nieuwbouwwoning werd gebouwd op een vrij perceel tussen twee bestaande huizen en is het resultaat van een doorgedreven samenwerking tussen de architect en de opdrachtgever die zelf architect-assistent is. Hoewel de voorgevel lijkt te suggereren dat er zich achter de bekleding in afromosia slechts twee verdiepingen bevinden, gaat er achter de faรงade in werkelijkheid een veel ruimer huis schuil. Het grote raam vooraan dat zich evenwichtig tussen de twee onderste bouwlagen bevindt, bemoeilijkt een eenduidige lezing. Dit kiezen voor ingetogenheid en harmonie met de aanpalende woningen was een bewuste keuze en uit zich bijvoorbeeld ook in het camoufleren van de garagepoort en toegangsdeur. Bovendien biedt deze opdeling de bewoners de nodige privacy in de zitruimte aan de tuin op het gelijkvloers en welgekomen afstand van de straat in de woonvertrekken op de eerste verdieping.

1 0

0507 0507

De hardhouten gevelbekleding, die eveneens dienst doet als dakbedekking loopt door in het volume achteraan. Hoewel dit voor eenheid zorgt tussen voor en achter wordt achteraan meteen duidelijk dat het uitgangspunt er radicaal anders is dan het subtiel conformisme dat de voorgevel kenmerkt. Achteraan werd gekozen voor transparantie, aanpasbaarheid en ligt de nadruk op de persoonlijke ruimtebeleving van de bewoners. De grote glaspartijen schuiven open zodat de scheiding tussen binnen en buiten teniet wordt gedaan. Dit wordt versterkt door de vloerbedekking die zowel binnen als buiten in dezelfde basalten tegels werd uitgevoerd. Het terras dat zich aan de slaapkamer op de tweede verdieping bevindt gaat zelfs nog een stapje verder in het spelen met open/gesloten en transformeert na het uitrijden van het bed op wieltjes als unieke buitenslaapkamer.

Piano Nobile This new house was built on an open lot in between two houses dating from the second half of the twentieth century. It is the result of the successful cooperation between the architect and the owner, an architect-assistant himself. Although the facade seems to suggest that behind its afromosia panelling only two storeys are hidden, in reality this is a far bigger house. The big window in front, evenly balanced between the two ground floor and the first floor, complicates an unambiguous reading of the layout even more. From the start the design-team opted for a discrete facade, harmoniously linked with the neighbouring houses. This can further be seen in the camouflaging of both the front door and the garage. The placing of the front window proves to be more than an aesthetically pleasing solution. The large window placed on a pedestal brings the rooms on both ground- and first floor a combination of much welcomed privacy and luxurious reclusion from the street. The wooden panelling in tropical hardwood decorates the front facade but also covers the roof and the back of the house thus creating harmony and unity in the use of materials. The same discreetness and reservedness is not to be found in the back of the house. There the architect has chosen to pursue a maximum of transparency and flexibility and to give free expression to the personality of the owner. The large windows on the ground but also on the first floor can be opened up wide so that the transition between in/out becomes blurred. This playful treatment of in- and outside is best witnessed in the use of the terrace next to the bedroom on the second floor. There the glass door can slide away to make room for the bed which can be rolled outside to sleep under the stars. The natural stone floor composed of basalt tiles in the different rooms as well as the terraces outside maximise this effect even more. Inside one cannot but notice the metal staircase. Its construction is kept light to bring a maximum of light from the light shaft directly above the staircase to the storeys below. The aluminium frame of the light shaft is hid between plaster so that only the glass remains visible making it a very decorative element in the house. All interior elements (kitchen, bathroom, lighting, furniture) were designed with the architecture in mind. The strict alignment of the furniture, the inventiveness of the design and the use of selected materials further accentuate the architecture and gives it extra luster. V

D1 2

D2 3

0001 NIEUWLAND

client bruno vanbesien & derkje van der elst co-work ewoud saey, architect data verbouwing + interieur - transformation + interior 1000 brussel duplex, 90 m2 1999 - 2002

Deze woning in het centrum van Brussel ligt in de buurt rond het Kapellekerkstation, het is een rijwoning van voor 1850. De woning was in de loop der jaren meermaals verbouwd en had weinig van zijn bijzonderheden bewaard, het kon zo makkelijk uitkleed en aangepast worden. Er werd geopteerd om er vier kwaliteitswoonéénheden in onder te brengen: drie appartementen en één duplex. Aan de gevel mocht er niets ingrijpend veranderd worden, we hebben ons daarom volledig op het interieur toegespitst. Omdat de duplex een zeer beperkte oppervlakte van +/- 90m2 heeft, was de hoofdbekommernis om er toch een zo groot mogelijke ruimtelijkheid aan te geven zonder aan functionaliteit in te boeten. Door het dak aan één kant op te lichten kwamen er enkele vierkante meters bij, door het gedeeltelijk weghalen van de vloer aan de andere zijde werd er niet alleen meer licht getrokken, maar ontstond er ook visueel contact met beide verdiepingen. De afscheiding tussen beide verdiepen werd volledig beglaasd. Vanuit de slaapkamer loopt de vloer bijna visueel door in de daarondergelegen vloer van de leefruimte. Het schuine dakvlak kreeg ook drie lange lichtstroken waardoor het licht onbelemmerd de volledige dag de duplex binnenstoomt. Het gebouw bezat voor de renovatie al een robuust karakter, dit werd behouden en versterkt door vooral

te kiezen voor een beperkt aantal bouwmaterialen. Al het overtollige werd weggelaten, het essentiële is met zorg gedetailleerd. Alle meubels zijn opgenomen in het ontwerp, zo vormt keukenblok, keukenwand en het functioneel blok bijna één geheel en versterkt het bureaumeubel de perspectieflijnen van de balken. Van de oorspronkelijke indeling is niet veel meer bewaard gebleven. Enkel de dikke houten balken die het dak droegen zijn ontbloot en vormen nu een accent op de bepleisterde wanden en plafonds. Ze zorgen dat er meer perspectief in de woning komt. De trap naar de verdieping is zo doorzichtig mogelijk behandeld, enkel de treden uit geplooid staal zijn zichtbaar gelaten. De volledige duplex, ook de badkamer en keuken, heeft dezelfde vloer, namelijk een parket van merbau, een houtkleur die trouwens dicht aanleunt bij de ontblote balken. Door voor één vloer te kiezen, vloeien de verschillende functies beter in elkaar en vergroten we de ruimte. De deurkaders, in het vlak van de muren, zijn ook in merbau uitgevoerd. Het terrras kreeg een houten vloer, deze wel in bankirai, net als de tafel ‘die als het ware uit de vloer schiet’. Op de bovenverdieping zijn de verschillende zones door middel van een aantal schuifwanden van elkaar gescheiden, en kunnen de ruimtes worden ingedeeld volgens de behoefte van de bewoners.

This building in the old center of Brussels is an old house, has 4 stores and is build before 1850. The house was in the passing ages more than once renovated and only had kept some aspects of authenticity, for this reason it was easy to dismantle and change it completely. We opted to transform the building into 4 quality units: 3 apartments and one duplex. For urbanistic reasons we couldnâ&#x20AC;&#x2122;t change anything on the facade, thats why we set all efforts on the inside. Because the duplex has a very limited surface of 90 square meters, the main idea was to get the maximum spacious feeling without losing functionality. By lifting the inclined roof on one side, we obtained some extra square meters, by taking away the floor on the other side we got not only more light in the hearth of the duplex but we also got a visual contact between the two floors. The separation between the floors is fully glassed. From the master bedroom the floor almost runs fluently into the floor underneath it, in the living room. The inclined roof got tree long lightstrokes, thats why the hole space is bathing in light all day. Before the renovation the hole building had a robust character, this was kept and the idea was reinforced by choosing a limited amount of materials. All the unnecessary was omitted, the essential is carefully detailed. All furniture is designed, the kitchen block, the kitchen wall and the sanitary block forming one unity. The office desk strongens the perspective lines in the house. The stair is treated very transparent, the steps are made of folded metal. The full duplex, also the kitchen and the bathroom have the same floor, the different spaces flowing better together and enlarging the hole duplex The wooden floor and the door frameworks are in merbau-wood, this color is also very similar to the old authentic beams. On the upper level the different zones are separable by slide doors. The bathroom is integrated in the bedroom and the bad itself is placed on the same level of the washbasin.

00 3

0904 woning tv

client koen trean & benedicte vlieghe co-work landinzicht, landschapsarchitect util, ingenieur

ÂŠ Bjorn gielen

data lage-energiewoning - newly built, low-energy house 1790 affligem 2009 - 2012

09 A

ÂŠ Bjorn gielen

V R

0 1 5 0 1

0701 loft B&W

client bart vandenbroucke & ward lutin data inrichting loft 85m2 1601 sint-pieters-leeuw 2007-2008

De bestaande structuren (baksteenmuren, balken en plafond in beton) worden behouden en witgeschilderd wat voor eenheid tussen de verschillende eenheden en materialen zorgt. De ruwheid van het originele gebouw wordt zo veel mogelijk bewaard en contrasteert bewust maar subtiel met het uiterlijk van het nieuwe volume in glad pleisterwerk dat langs weerszijden volledig los staat

van de oorspronkelijke bakstenen muren. Zo blijft het mogelijk om van overal in de loft ongehinderd tot ver in het Pajottenland naar buiten te kijken. In dit volume zijn de plafonds van de vertrekken op het gelijkvloers: gastenkamer, dressing en toilet bewust laag gehouden om op de verdieping een bureau met zicht op de leefruimte en een ruime werktafel mogelijk te maken. Maar wie op het eerste zicht een eenduidig verhaal verwacht van een volume bestaande uit twee op elkaar gestapelde verdiepingen, komt bedrogen uit. Zo vormt de werktafel de discrete verhoging, een uitstulping als het ware, van de onderliggende badkamer waardoor deze bij het betreden onverwacht hoog en ruim aandoet. Dankzij de introductie van dit compact volume blijft de leef- en eetruimte maximaal en komt de oorspronkelijke aard van het industrieel gebouw het best tot zijn recht.

Deze loft van 110m2 bevindt zich binnenin een oude site: de voormalige Molens van Ruisbroek. Dit industriële complex bevindt zich tussen velden langs het kanaal Brussel-Charleroi op een kleine tien kilometer van Brussel. Als uitgangspunt voor het ontwerp wordt er voor het behoud gekozen van de betonnen contouren van het oorspronkelijke geheel maar voegt men een nieuw rechthoekig volume aan deze ruimte toe dat op de eet- en leefruimte na alle functies bevat en zich vrij in de ruimte bevindt.

This space of 110m2 in the former industrial complex â&#x20AC;&#x2DC;The Mills of Ruisbroekâ&#x20AC;&#x2122; is located about ten kilometres from Brussels city centre between the green pastures of the Pajottenland and the canal Brussels-Charleroi. As a starting-point for his design the architect chose to maintain the concrete contours of the original complex. Existing structures (brick walls, ceiling and beams in concrete) were kept intact as much as possible and were all painted in white to obtain unity between the different elements and materials. Thus, the roughness of the original building is deliberately articulated. By adding a new rectangular volume to the original layout the architect aimed to highlight the contrasts between the old structure and the new white box in smooth plaster placed within. Because of the free-standing nature of the new volume, it is still possible from anywhere in the space to have an unobstructed outlook on the surrounding landscape outside. Moreover the second floor of the volume with an open office overlooking the living room area, functions as a watching-tower for its inhabitants from which5 5 they can oversee large parts of the pastoral Pajottenland. . 5

Inside of the new volume, that contains all functions except for dining and living room, the height of the ceilings of the different rooms on the ground floor (bedroom, dressing room and bathroom) are kept rather low, so that it became possible to add another floor to them containing the office and an extra guest room.

Thanks to the introduction of this compact volume, the living and dining area feel very lofty and the 0 1 nature of the industrial 5 original building remains intact.

ÂŠ Tim van de Velde

But what at first sight seems an unambiguous story of a volume consisting of two stacked floors is actually more complex. The two stories are not just placed one on top of the other but seem to be entangled. The discrete rise in worktable height, a bulge as it were, transforms the underlying ceiling of the bathroom so that when 4 entering it feels unexpectedly high and spacious. 01 1 5 5

0505 0505 0505 0701 0701 0701

0708 loft FRONTISPIES

client luc verstraete data inrichting loft, 210m2 1000 brussel 2008 - 2009

In de Brusselse Noordwijk converteerde een projectontwikkelaar een oud pakhuis van de winkelketen Sarma tot een multifunctioneel project met lofts op de verdiepingen. De bovenste verdieping, alsook de voormalige technische ruimte die zich erboven, op het dak, bevindt, werden met elkaar verbonden tot één grote loft van 210m2. De benedenverdieping kent de typische loftstructuur met het open grondplan en wordt gedefinieerd door de grote raampartijen aan de straatkant. De slaapkamers, het bureau en de ruime badkamer bevinden zich op deze verdieping. De metalen trap die de verbinding vormt met de woonvertrekken in de voormalige technische dakkoker doet licht aan en baant zich een weg doorheen een één meter dikke betonnen vloer. Om de bewoners maximaal van de twee grote dakterrassen te laten genieten, werden de leefruimte en de keuken op het dakniveau gebracht. Omdat het gebouw zich op de lijst van beschermde gebouwen bevindt, waren zichtbare ingrepen aan de straatkant onmogelijk. Het binnenbrengen van licht gebeurt via een lichtstraat in het dak, maar D ook door twee raamopeningen in beide zijmuren die naar het terras leiden, te maken. Structureel L2 was het niet mogelijk om de openingen te vergroten en ook het rechthoekig gat in de middelste betonnen muur mocht niet gewijzigd worden. Om het zicht toch te maximaliseren werden de ramen volledig binnen deze muren geplaatst. Er werd een flinterdun profiel gekozen voor de schuivende

vleugels en de kaders werden volledig weggewerkt, waardoor het lijkt alsof er zowel in open als gesloten toestand geen glas zit. Het gat in de dikke middenwand accentueert de richting naar buiten. Onverholen transparantie is het ordewoord bij deze loft. Op de onderste verdieping gaat deze zoektocht zo mogelijk nog verder. De badkamer die zich het verst van de straatkant en dus het licht bevindt, krijgt toch rechtstreeks daglicht via de glazen wand die zich tussen de badkamer en slaapkamer bevindt en die daarenboven de badkamer bijzonder ruim doet lijken. Zo kijk je vanuit de badkamer door de slaapkamer naar het panorama L2 van de Noordwijk. Toch is deze openheid niet absoluut. Mocht in de toekomst de gezinsstatus van de bouwheer, een vrijgezel, wijzigen is het nog steeds mogelijk om de kijkdoos in het midden met gordijnen om te toveren tot een zwarte doos. Ook wordt, door voor het glas op regelmatige afstand houten stijlen als vertikale louvers te plaatsen die naargelang hun kijkrichting minder of meer verhullen, een subtiel spel gespeeld met als inzet minimale privacy en maximale leefbaarheid.

Het interieur van vooral keuken en badkamer D2 volgt hetzelfde patroon en goochelt naar believen met de begrippen open en gesloten. Zo kan het kookgedeelte aan het oog worden onttrokken door een scharnierende kastenwand en kan ook de douchecel en het wasbekken volledig worden D gesloten.

0708

5 0

In the Brussels North quarter a developer converted an old warehouse into a multifunctional project with lofts on the upper floors. The top floor, and the former technical space above it, located on the roof, were merged into a large duplex loft of 220m2.

The ground floor has the typical structure with the open loft floor plan and is defined by the large windows overlooking the street. The bedrooms, office and bathroom are located on this floor. The metal staircase that connects the living quarters in the former technical chimneys is light and works its way through a one meter thick concrete floor. For reasons of letting the residents enjoy of the two large roof gardens, the living room and kitchen was planned on the roof level. Because the building is on the list of protected buildings, interventions visible from the street were impossible. The introduction of light is done through a skylight in the roof, but also two windows in both side walls to the terrace. Legally it was not possible to enlarge the holes and structurally the rectangular hole in the centre concrete wall could not be changed. To maximise the view both windows were placed within these walls using an ultra-thin profile for the sliding wings and the frames were completely hidden, making it seem as if in both situations open and closed, no frame is visible. The hole in the thick centre wall accentuates the outward direction. Undisguised transparency is the word in this loft. On the lower floor, this quest went even further. The bathroom located farthest from the street and is so from the light, gets direct light through the glass wall that is between the bathroom and bedroom and because of that it look a very spacious bathroom. You look through the bathroom from the bedroom to the panorama of the North quarter. Yet this openness is not absolute. If in the future the family status of the client, a bachelor, change it is still possible to cover the glasbox in the middle with curtains, so to be turned into a black box. Also, by placing the glass at regular intervals as vertical louvres the wood studs are giving according to their direction of view more or less obscure, playing a subtle game with minimal effort and maximum privacy liveability. The interior, especially kitchen and bathroom follow the same pattern and juggle with the concepts of open and closed. Thus, the cooking area can be concealed by a hinged closet and even the shower and the washbasin can also be completely closed in the cupboard.

5 0

0905 wallpaper*

data 2009, op uitnodiging - on invitation conceptwoning 100m2, aaneengeschakeld wonen publication wallpaper*, architects directory 2009, jonathan bell tentoonstelling future 30, chabot museum, international architecture biennale rotterdam

Er werd gevraagd om een ecologische ééngezinswoning te creëren van 100m2 met 2 slaapkamers, een soort natte droom voor de modale burger. Hoe kan een alleenstaande woning nu eigelijk ecologisch zijn? Een kleine ecologische woning moet zeer eenvoudig in opbouw zijn en moet zo weinig mogelijk materiaal bevatten. De meest duurzame materiaal is het materiaal dat nooit is gebouwd. Met een minimale oppervlakte van slechts 100m2 moet je eerder een gevoel van ruimte te creëren, in plaats van de werkelijke ruimte. Dit werd gedaan door het maken van smalle langgerekte ruimten die het perspectief vergroten. Dit vergemakkelijkt eveneens de bouw en omdat zelfs het bouwen van een klein huis in een open ruimte nooit duurzaam is, is het huis niet opgevat om in een open ruimte te gebouwd te worden. De woning is zo ontworpen

dat ze makkelijk kan geclusterd worden met een 7-tal gelijkaardige units. Het interieur is bij deze identiek, maar door een andere aaneensluiting is het gevoel in elke unit toch volledig anders. Natuurlijk licht en natuur zijn binnen gebracht door middel van patio’s. De binnenwanden zijn visueel geëxtrudeerd in de tuin-muren, die de achter en zijmuren van andere vergelijkbare units vormen. Door houten geïsoleerde constructies in serie naasteen te bouwen kan je makkelijker passiefwoningen maken. Een andere zeer belangrijke ecologische facet is het gebruik dubbele glazen wanden aan de verschillende patio’s. Dit geeft niet alleen een zeer hoge warmte-isolatie, maar kan ook gebruikt worden om te acclimatiseren en om een gevoel van ruimte in het huis te creëren.

The underlying idea was that a small ecological house should be very easy in construction and should require few materials to build. The most durable material is the material that is never been build. As the assigned surface only had 100m2 the idea was to create a broad sense of space, rather than creating actual space. This was done by drawing narrow long stretched spaces which enlarge the perspective. To facilitate construction and because even building a small house in an open space is never to be durable, the house was not conceived to be build in a open space. I wanted to include a sense of outer space in the interior space feeling. Daylight and a sense of nature are brought inside through patios. The interior walls are visually extruded in the garden-walls, which are the backwalls of other similar formed houses. Putting timber-framed insulated constructions in this type of conglomeration, allows me to create passive houses. An other very important ecological feature is the use of two glass walls that give way to the different patios. This not only gives a very high heat isolation, but can also be used to acclimatize and to create a sense of space in the house.

0909 woning dj

client joke buyl & didier lombaert co-work peter van gelder, architect util, ingenieur data woning houtskelet, lage-energie - low energy 1730 asse 2009 - 2013

0909

0 0

0901 woning NT

client nelly robeet & tim vermeir co-work util, ingenieur data verbouwing - renovation 3080 duisburg 2009 - 2013

100

102

0404 CORIANDER

wedstrijd - competition solidsurfacedesign - deutschland co-work jan-hendrik de groote, product-designer data 2004

104

Essen im Garten oder auf der Terasse erfreut sich besonders im Sommer größter Beliebtheit. Speisen werden zum Teil in der Küche vorbereitet (Salat, Brot, Gemüse) und dann oft im Garten auf dem Grill gegart. Um dem Zubereiten von Malzeiten im Garten mehr Flexibilität und Komfort zu verleihen, besteht die Garten Küche CORIANDER nicht nur aus einem elektrischen Grill, sonder bietet gleichzeitig eine große Arbeitsfläche und eine Wasserstelle. Das moderne Corian® Objekt kommt ohne aufwendige Installationen aus. Ein Steckdose für die Stromversorgung des Grills und ein Gartenschlauch für die Wasserversorgung reichen aus, um den Garten oder die Terasse in eine funktionale „Open Air“-Küche zu verwandeln. Das hohe Maß an Flexibilität der mobilen Kocheinheit wird durch den einfachen Transport abgerundet. Die Rollen unter der Wasserstelle und die integrierten Griffe auf der gegenüberliegenden Seite garantieren ein bequemes bewegen des Corian® Objekts durch eine einzige Person. Die Garten Küche besteht aus einer Corian® Konstruktion in Sandwich-Bauweise. Zwischen den unterschiedlich gefärbten Corian® Schichten befinden sich Kanäle für die Strom- und Wasserleitungen. Auf einer Seite der Kocheinheit befindet sich ein Elektrogrill, der mit einer umlaufenden Silikondichtung (wärmeisoliert) in die Corian® Konstruktion eingelassen ist. Die übersichtliche Bedienfeld ist in das flexible Silikonelement integriert, um eine einfache Reinigung der Schalter zu gewährleisten. Gegenüber des Grills befindet sich eine Wasserstelle, die anhand eines ergonomischen Fußschalters bedient wird. Die Wasserfontaine, die an einen konventionellen Gartenschlauch angeschlossen wird, eignet sich zum Hände waschen, Reinigen von Kuechenwerkzeugen und zum Füllen von Behältern. Um eine aufwendige Abwasserinstallation zu vermeiden, fließt das Wasser, geführt von einer breiten Ausfräsung der Corian®Fläche, and der Seitenwand der Garten Küche ab und versickert anschließend im Boden. Zwischen dem Grill und der Wasserstelle befindet sich eine großzügige Arbeitsfläche, die von zwei Seiten gleichermaßen nutzbar ist. Somit bieten sich vielfältige Einsatzmöglichkeiten der Garten Kueche „CORIANDER“ in den unterschiedlichsten architektonischen Umgebungen.

0000 WIT & DOORZICHTIG

106

data prototypes wit meubilair MDF, wit gelakt 2006-2008

tafel half & half (interieur 2008)

kast 320x95

salontafel 3x1/3

Publicaties - Publications 2005 - 2010 Boeken - Books 2010 Home - 14 private residences, Beta-Plus (loft b&w + vossem) 2008 Small+Modern+Urban=Home, HarperCollins Publishers, New York (USA) 2008 Design and Dialogue, 设计和对话, Liaoning ST Publishing (China) 2008 Collections of international architects, Shangai Rihan CB (China) 2007 BELGIUM NEW ARCHITECTURE 4, Prisme éditions Tijdschriften - Magazines 2010 adato n°1/10, GG Kirchner ‘Die jugen Wilden’ (Luxembourg) 2009 Gentleman n°19, Bernard Roisin, ‘Penser la simplicité’ 2009 Gael Maison n°07, Emmy Toonen, ‘L’eau prend forme ‘ 2009 Wallpaper*, Architects Directory 2009, Jonathan Bell (UK) 2008 Interni, Julia Kuranova ‘ДОМ ЙОХАНА’ (Rossia) 2008 DECORS nr 1042, Staf Bellens, ‘Park Avenue’ 2008 Hise magazine, Tanja Barle, ‘Zeleni pogledi in notranji gozdovi’ (Slovenska) 2008 Area, Andrea Bulleri, ‘contemporary itinerary Bruxelles’ (Italia) 2008 Centras, Jaunas Grigas, ‘Apagaulingai paprastas namas’ (Latvia) 2008 exterier interier, Michal Lalinsky, ‘Zhmotnena pokora’ (Slovakije) 2005 Feeling Wonen, Kristien Vermoesen, ‘Klein is fijn’ 2005 De Standaard, Annelies Rutten, ‘Klein maar fijn’ Online 2010 architectura.be, Praatstoel 2009 Wallpaper*, Architects Directory 2009, Jonathan Bell (UK) 2008 Peruarki - Arquitectura y Diseno, ‘Casa de zinc en Bélgica’ (Peru) TV 2009 TF1, Du côté de chez vous, Laurence Madani (France) Tentoonstelling - Exhibition 2009 future 30, Chabot Museum, International Architecture Biennale Rotterdam (Nederland)

voor artikels in pdf - full articles in pdf www.world-architects.com/brunovanbesien/publications

115

T+F: +32 2 787 00 95

skype: brunovanbesien-phone

nieuwland 43, 1000 brussel

bruno vanbesien architects M: +32 495 26 26 95

www.brunovanbesien.be www.world-architects.com/brunovanbesien mail@brunovanbesien.be