26-04-15-wvv-7-bsc-unisson-5

Een doodnormale zondagmorgen met Bsc Unisson 5 WVV '34 7 - BSV Unisson 5, eindstand 4-2 (2-2)

26-04-2015

Al wekenlang werd ik door teamchef Rudy Lansink iedere zondagmorgen bestookt met de vraag wanneer ik toch eindelijk mijn opwachting zou maken in BSC Unisson 5. Wanneer vervolgens het zojuist behaalde resultaat werd besproken, kreeg ik vaak te horen dat de jongens wederom geen punten hadden gepakt maar wel een brok aan ervaring rijker waren geworden die ochtend.

Echter deden zich de laatste tijd rare wendingen voor in het gesprekspatroon. De jongens begonnen zich steeds meer aan elkaars kwaliteiten aan te passen om zo tot een juiste invulling van het spelpatroon te komen. Wat vervolgens weer de nodige punten met zich meebracht. Met de wind in de zeilen was het dus al weken rozengeur en maneschijn voor onze mannen van het 5de....

Dit ultieme gevoel van genot wilde ik toch eens van dichterbij aanschouwen en zo gebeurde het dat ik me op Zondag 26 April van het jaar 2015 als trotse versterking mocht melden bij het team van Rudy Lansink. En ondanks dat het vroege aanvangstijdstip (08.00) toch wel de nodige strubbelingen opleverde, heb ik naar eigen zeggen een grote bijdrage geleverd aan de geleverde teamprestatie, iets wat de wekker zeker niet kan zeggen:$!

Klokslag 8.43 betrad ik de kleedkamer van de gastheren uit Hengevelde. Het was me direct duidelijk dat de sfeer die dit team in de 3de helft met zich meebrengt ook zeker al aanwezig is voorafgaand aan de wedstrijd. De tenues werden verdeeld en de welbekende lichaamsgeuren als gevolg van een avondje stappen waren inmiddels meermaals mijn neus gepasseerd.

Opstelling BSC Unisson: Goalie: Koen van Grootel Verdediging: Gert-Jan Stokkers, Henk Nijhuis(C), Mark ter Mors en Edwin Stokkers Middenveld: Arjan Stokkers, Thijs ter Mors en ondergetekende Voorhoede: Jorrit Leusink, Jeffrey Nijhuis en Erik Meyer Wissels: Herwin Oosterveld en Rudy Lansink. Grensrechter: Eddy Levers Achteraf kan ik wel stellen dat het feest allemaal pas echt begon toen om 09.00 de man met de fluit, in sommige gevallen ook wel scheidsrechter genoemd, voor het eerst op zijn blaasinstrument begon te spelen. Blijkbaar had hij in eerdere voetbalwedstrijden al de nodige ervaring opgedaan, want hij floot veel, heel veel!

Na 5 minuten spelen moest Gert-Jan na een volmaakte actie als ballerina het veld noodgedwongen verlaten, de noodlanding die hij na zijn pirouette inzette werd niet secuur genoeg uitgevoerd. Iets wat hem in tent van de Karpaten nog heel goed afging. Herwin, ook wel Maradona genoemd, verving hem vol overtuiging als linksback.

We waren enigszins aangeslagen door deze grote domper. We hadden het rouwproces van Gert-Jan dan ook net goed en wel verwerkt toen we na 10 minuten middels een verlaat kerstcadeautje van de scheids ongelukkig met 1-0 achter kwamen.

We deden allemaal en stapje extra en kwamen steeds vaker op de helft van de tegenstander.

Uiteindelijk was het na ruim 20 minuten voetbal Jeffrey die middels een goede individuele actie de 1-1 hard binnen wist te schieten. De tegenstander duidelijk ontgoocheld door ons imponerende spel was de draad even helemaal kwijt. Nadat Jorrit een 100% kans nog niet wist om te zetten in een doelpunt was het na 30 minuten Thijs die de 1-2 binnenwerkte.

We waanden ons even in de wolken:)! De tegengoal op slag van rust kwam dan ook als donderslag bij heldere hemel. 2-2! Extra domper was dat voorafgaand aan deze goal de scheidsrechter zijn blaasinstrument even kwijt was waardoor hij een kleine corrigerende tik van de rechtshalf van WVV niet kon bestraffen. Gelukkig vond hij zijn fluit direct na de goal terug in zijn mond, waardoor hij kon fluiten voor het rustsignaal.

Vol goede moed begonnen we in een ongewijzigde samenstelling aan de 2de helft. De scheidsrechter had blijkbaar in de rust zijn onderbroek verwisseld voor een geel/groene ballenknijper en koos helaas voor ons nu echt partij voor de thuisploeg. Nadat de gastheren binnen 2 minuten, overigens dik verdiend, op 3-2 wisten te komen, begon zich een toneelspel af te spelen dat zijn weerga niet kent. Keer op keer werd de spelsituatie in ons nadeel beslecht.

Het irritatiepeil liep met de snelheid van een TGV op tot het kookpunt.

Toen 10 minuten na de 3-2, ook de 4-2 viel was de wedstrijd verloren. Dat de wedstrijd binnen het uur ook zou eindigen hadden we toen nog niet bedacht. Ons centrale verdedigingsduo kreeg het voor de zoveelste keer aan de stok met de geslepen spits. Deze werd vervolgens slim naar de kant gehaald door leiding van WVV. Een corner in de 59ste minuut liep vervolgens uit op een scrimage die je enkel nog tegenkomt in een oude aflevering van all-stars. Nadat er eerst 3/4 verdedigende mensen van ons de bal de 5m niet uit wisten te werken was het de alerte Herwin 'Maradona' Oosterveld, die er met zijn eigen 'hand van god' persoonlijk voor zorgde dat de bal niet voor de 5de keer achter goalie Koen belandde. Gelukkig zaten de ogen van de scheidsrechter, als gevolg van de beknellende ballenknijper, even dicht waardoor hij deze sublieme actie niet waarnam.

Toen vervolgens Mark uit de daaropvolgende doeltrap het middenveld indribbelde werd hij op hardhandige manier gebodycheckt door 2 spelers van WVV. Blijkbaar had de machinist van de TGV het gaspendaal nog iets verder ingedrukt want de bodycheck leidde bij Mark tot een overstromende hersenpan vol gal. Mark bedacht zich geen moment en smeet de 1ste de beste WVV-speler die hij tegen kwam met een Yppon waar Anton Geesink jaloers op was geweest, naar de grond.

Gevolg was dat de scheidsrechter slechts een vrije trap gaf en daarnaast Mark elimineerde wegens zijn 'aggresieve reactie'. Hier dacht Mark anders over en met een resolute: 'IK VERLAAT HET VELD NIET!' reageerde hij doordacht op de beslissing van de scheidsrechter. Nadat de leidsman nogmaals aangaf dat Mark het veld moest verlaten, voegde hij nog meer kracht bij zijn woord en deelde mee dat de scheids nog wel een half uur kon wachten maar dat hij het veld toch niet zou verlaten.

De scheidsrechter besloot de wedstrijd tijdelijk te staken. Maar na ervaringen uit eerdere Hengevelde/Boekelo editie's besloten onze jongens dat het mooi was geweest waarop we vervolgens allemaal enigszins ontdaan de kleedkamer opzochten. Helaas dus geen 3 punten, waardoor teamschotel 5 het dit jaar met een plaats in de middenmoot zal moeten doen.

En hoe het met Mark afliep? Die heeft zijn lidmaatschap bij BSC Unisson opgezegd en vervolgd zijn verdere sportcarriere bij de Koninklijke Nederlandse Judo Bond... Waar hij wordt gezien als de belangrijkste opvolger van wijlen Anton Geesink.

Al met al dus wederom een ochtend waarbij zowel ik als de spelers van het 5de weer een brok aan ervaring rijker zijn geworden. En ik moet zeggen het was een ervaring die ik voor geen goud had willen missen:)!!!