Ronde tafelgesprek: een prachtig vak

EEN PRACHTIG VAK

Makelaars hoeven nooit lang naar woorden te zoeken. Zeker niet als het over hun vak gaat en over de kleine en grote misverstanden die er over hun werk bestaan. Waarvan sommige best hardnekkig blijken te zijn. In het The Hague Marriot Hotel praten we tijdens een lange lunch met vier ervaren makelaars uit Den Haag en Wassenaar over het vak en over de krappe woningmarkt.

iSabeLLe eSche rozendaaL keeS hiLLenaar robbert d’hond madeLeine buiSe

Aan tafel zitten twee mannen en twee vrouwen wat vanzelf de vraag oproept of een vrouw een betere makelaar is dan een man. Immers, de beslissing om een huis te kopen is een zakelijke beslissing, zeker, maar ook een emotionele en dat laatste lijkt een gebied waar de vrouw zich nu eenmaal van nature meer thuis voelt. Madeleine Buise van Buise van Soest Makelaars uit Wassenaar die even later haar beroep “het mooiste beroep van de wereld” zal noemen, weet zeker van niet: “Geen sprake van, een goede makelaar heeft de kwaliteiten in huis om het vak uit te oefenen en of dat nu een man of een vrouw is, doet weinig ter zake.”

Ervaringsdeskundige in deze is Robbert d’Hondt van Estata Makelaars, want op het kantoor waarvan hij sinds zes jaar directeur is, werken 15 makelaars waarvan 14 vrouwen. Met een monter gezicht : ”In het begin moesten ze wel even aan me wennen, ja,” Precies dertig jaar geleden werd het kantoor opgericht om een bres te slaan in het toenmalige mannenbolwerk. Dat is aardig gelukt, al was het alleen al omdat Estata ieder jaar in de top 5 eindigt van Haagse makelaars als het gaat om transacties in de bestaande bouw. “In het begin werd er door de mannen een beetje lacherig gedaan over het kantoor, maar dat is allang niet meer zo.” Toch gelooft hij evenmin dat een vrouw per definitie een betere makelaar is. “Het gaat om kennis, ikzelf ben bouwkundig ingenieur en dat helpt me enorm als makelaar. Natuurlijk is het van belang dat je het geduld hebt om naar de klant te luisteren en ik denk dat de vrouw daar lichtjes in het voordeel is omdat het haar iets makkelijker afgaat.” Maar er komt ook nog iets anders om de hoek kijken. Dat is dat de verschijning van een vrouw niet past bij het aloude vooroordeel over de makelaar als de snelle jongen. “Een vrouw krijgt misschien iets eerder het vertrouwen van de klant.” Aan de overkant van de tafel begint Kees Hillenaar van Joost van Vliet Makelaars te knikken. Hij stelt: “Voor de reputatie van het vak is het een goede zaak dat er steeds meer vrouwen bijkomen.” Voor de klant is de aan of verkoop van een huis zo’n beetje de grootste beslissing van zijn leven. Kees Hillenaar: "Iedere keer ben ik weer onder de indruk als de klant mij dat vertrouwen geeft. Alsof die tegen me zegt, hier is mijn allergrootste bezit en daar ben jij nu verantwoordelijk voor.” Madeleine Buise: "Juist daarom legt de kennis van de makelaar zoveel gewicht in de schaal. Ik wil best aannemen dat als het om communicatie gaat, de vrouw meer oog heeft voor detail, maar de echte toegevoegde waarde voor de klant zit ‘m in de kennis op basis waarvan hij de grootste beslissing van zijn leven neemt.”

Isabelle Esche Rozendaal is makelaar en taxateur van Makelaarskantoor Kimmel & Co. "Juist de combinatie van technische kennis aan de ene kant en het menselijke contact aan de andere kant maakt het vak voor mij waardevol.” Ook zij gelooft niet dat een vrouw als makelaar in het voordeel is. “Het gaat echt om die combinatie.”

De huidige krapte op de huizenmarkt zorgt voor grote problemen bij de woningzoekenden, maar leidt ook aan tafel tot ontevreden gezichten. Kees Hillenaar: "Soms is het net een loterij.” Isabelle Esche Rozendaal: "Het is moeilijk om je nu nog als makelaar te kunnen onderscheiden.”

Wat vinden zij eigenlijk van de wens van de overheid om in het streven naar transparantie alle biedingen openbaar te maken? Waarbij de makelaar er min of meer op aan wordt gekeken dat de prijs wordt opgedreven.

Robbert d’Hondt :” Natuurlijk bepaalt de klant tot hoe ver hij wil gaan. Als makelaar adviseer ik op basis van mijn kennis van de markt, ik kan aangeven of een bod wel of niet legitiem is, maar het is de klant die de beslissing neemt.” Alle vier verwachten zij dat het openbaar maken van de biedingen wel eens averechts uit zou kunnen pakken. Want, stelt Madeleine Buise: "Op het moment dat iedere bieding openbaar wordt gemaakt, is de stap om elkaar te overbieden een stuk kleiner geworden.” Nu is de kandidaat koper niet op de hoogte van de andere biedingen. “Als eenmaal naar buiten komt dat iemand, laten we zeggen 300.000 euro heeft geboden, wat is er dan verleidelijker om daar 1000 euro overheen te bieden. En daar vervolgens weer met 1000 euro overheen te gaan.” Kortom, het risico van prijsopdrijving wordt groter in plaats van kleiner. Daar komt nog bij dat de hoogste prijs niet per se doorslaggevend hoeft te zijn. Isabelle Esche Rozendaal: "Het kan best voorkomen dat de woning door de verkopende partij aan iemand wordt gegund, ook al is de prijs dan een paar duizend euro lager dan de hoogste bieding.” Madeleine Buise met opgetrokken wenkbrauwen: "De vraag is of de consument hier veel beter van wordt.” Robbert d’Hondt: "Transparant klinkt natuurlijk goed en er is geen redelijk denkend mens die daar bezwaar tegen maakt, maar deze vorm van transparantie is wat mij betreft een doos van Pandora.”

Opnieuw komt de reputatie van de makelaar hier om de hoek kijken, want het gezelschap is er van overtuigd dat aan de wieg van deze ‘transparantielobby’ het idee heeft gestaan dat, in de woorden van Madeleine Buise: "Alle makelaars elkaar zo’n beetje alle ballen toespelen, wat natuurlijk kolder is.”

Alle vier zijn zij actief voor kantoren die zijn aangesloten bij de NVM wat onder meer betekent dat zij aan de nodige regels zijn gebonden en hun marktkennis voortdurend wordt bijgespijkerd. Het zou een goed idee zijn, menen zij, als het vak weer net als vroeger beschermd zou worden. Nu mag immers iedereen zich makelaar noemen. Misschien zou dat een eind maken aan dat stereotiepe beeld van de makelaar als snelle jongen. Want het is gewoon een mooi vak. Kees Hillenaar: "Ik ken genoeg mensen die makelaar zijn geworden, maar ik ken er geen een die ons vak voor een ander heeft ingeruild.” Onder algemene instemming worden de stoelen naar achteren geschoven, krijgt de kok de complimenten en besluit Isabelle Esche Rozendaal: "Wat ze ook zeggen, het is een prachtig vak.” ‹